HOOFDREDACTIENeal PetersenGeert Jan DarwinkelEINDREDACTIEKasper DijkSENIOR WRITERJules ZaneREDACTIELennart BeishuizenPieter BrouwersGeert Jan DarwinkelRob van GamerenVincent Van GenechtenEva GerritsePieter HorstmanJustin KevenaarPaul KlompJasper LamanMarco PostJurian UbachsKlaas­Jan ter VeenJeroen VeenstraSeb VisserFrank WielaardJoeri ZwartsCOLUMNISTENMatthijs van den BeukelGijsbregt BrouwerJeroen ElshoffLeander SchaerlaeckensFOTOGRAFIEGetty ImagesPRODUCTION, ARTDIRECTION & DESIGNDarChicago Ltd.MET DANK AANIssuu, ScribusSportAmerika Magazineis een uitgave van PetersenMedia. Niets uit dezeuitgave mag op welke wijzedan ook worden gekopieerdzonder uitdrukkelijketoestemming van deuitgever. © PetersenMedia 2012­2013 ­ Allerechten voorbehouden.

Opgegroeid in sportfamilie is een bezoek aan Boston nietcompleet zonder het aanschouwen van sportwedstrijden. Mijnouders bezoeken in Nederland al jaren geen grotesportwedstrijden meer in stadions, maar door de jaren heenzijn zo ook wel vermoeid geraakt van mijn verhalen hoe mooide Amerikaanse sportcultuur wel niet is. Er lag dus een mooieuitdaging voor mij om te laten zien dat een stadion bezoekvoor de hele familie nog wel de moeite waard is.Nu, drie dagen later, hebben we bijna alles gedaan wat wekonden, op sportgebied in de Beantown. Vrijdagavondbezochten we de 'kraker' Boston Celtics ‐ Philadelphia 76ers.Mijn ouders zijn trouwe luisteraars van de Sport Am RadioShow en wisten dus dat het team slecht tegen team nogslechter was.Dat deerde hen geen minuut.Vanaf het moment dat we deGarden betraden, waren zebetoverd. Het basketball wasleuk, maar vooral de sfeereromheen vonden zeprachtig.Dag erna in een bar de March Madness Final Four gekeken.Jong, oud, man en vrouw: iedereen keek.Maar dit alles haalde het niet bij het betreden van FenwayPark. Ja, het is minder gelikt dan de Garden en ja er is veelminder entertainment rondom het duel, maar de oude tribunes,oude stoeltjes en knusse sfeer vergoedden veel. Vooral degesprekken op de tribunes tussen de mensen integreerden.Het was terecht dat mijn moeder zich afvroeg waarom dit nietin Nederland kon. Het is de vraag die mij al jaren bezig houdt.Waarom kunnen gezinnen hier wel met zijn allen een leukesportdag beleven?Het geluk straalde eraf. Iemand enig idee hoe we ervoor kunnenzorgen mijn ouders terug in Nederland hetzelfde kunnen beleven?Veel leesplezier,

Chris Johnson en de Ten­nessee Titans namen afge­lopen vrijdag afscheid vanelkaar. De 28­jarige runningback kwam in 2009 nog tot 2000rushing yards, wat hem de bijnaam CJ2Kopleverde. Maar sinds een contract­verlenging in 2010 ging het minder en deTitans besloten dat Johnson niet de achtmiljoen dollar waard is die hij komendseizoen zou gaan verdienen. De New YorkJets zijn de grootste kanshebber omJohnson in te lijven • Champ Bailey gaatde komende twee seizoenen bij de NewOrleans Saints een poging doen om zijneerste Super Bowl te winnen. De 35­jarige cornerback tekent voor tweejaar bij New Orleans na een seizoenwaarin hij met Denver deSuper Bowl verloor. Baileymoet samen met KeenanLewis een gevreesdcornerback­duo gaan vormen• Zowel John Fox als PeteCarroll hebben huncontract verlengd. Carrollwon afgelopen seizoen in zijnvierde jaar met de Seattle Seahawksde Super Bowl en had nog één jaar tegaan in zijn huidige contract. Carrollzal tot en met 2016 langs de zijlijnstaan in Seattle. John Fox kwam,in zijn derde seizoen, ook tot deSuper Bowl maar verloor dezemet de Denver Broncos. Ookhij verlengt met drie jaar •DeSean Jackson reageerdeafgelopen week in eenpersoonlijk interview op deaantijgingen dat hij betrokkenzou zijn bij een gang. "Het is eenvalse beschuldiging. Het isiemands mening , maar ik maak mijgeen zorgen over wat andere mensenover mij denken. Ik zal altijd proberenhet juiste te blijven doen." •

Het reguliere NBA­seizoen naderthet einde en dus worden de playoff­plaatsen zo langzamerhand verdeeld.En dat betekent voor een aantalteams een terugkeer in het naseizoenna jaren van absentie. Natuurlijkblijven er ook teams over die niet aan deverwachtingen hebben kunnen voldoen eneen teleurstellend seizoen achter de rughebben. De Knicks, Nuggets, Cavaliers entoch ook de Timberwolves en de Pistonszijn daar de grootste voorbeelden van. Zijhadden zich het seizoen toch andersvoorgesteld • KevinDurant is bezig meteen seizoen datstatistisch niet meervertoond is sindsMichael Jordan.Gewoon een opzienbarendvoorbeeldje: afgelopenzondag maakte KD voor de41ste keer op rij 25 of meer punten ineen wedstrijd, waarmee hij His RoyalAirness (40 keer) zelfs naar de kroon stak •Kyrie Irving is het gezeur over eeneventueel vertrek zat. De ster van deCleveland Cavaliers vindt dat al dieroddels maar eens afgelopen moestenzijn. "Ik wil helemaal niet weg. Ik wilalleen maar winnen en mijn focusligt op het sterk afsluiten van hetseizoen" • Kevin Garnett is terugop de velden (nee, niet als coach –de beste man speelt gewoon nogsteeds). De veteraan van deBrooklyn Nets miste negentienwedstrijden door eenrugblessure, en in de wedstrijdtegen de Philadelphia 76ersmaakte hij zijn rentree. Garnettdraait allesbehalve een goedseizoen (6,7 punten en 6,7rebounds gemiddeld), maar zijnwaarde zal over een maandje,tijdens de playoffs, een stukgroter zijn •

NHL­referee Don van Mas­senhoven is met pensioen. Descheidsrechter floot vrijdag zijnlaatste duel, de 2­3 overwinningvan Detroit Red Wings tegenBuffalo Sabres. Van Massenhoven floot1278 wedstrijden tijdens het reguliereseizoen en 87 in de playoffs. Ook floot hijtijdens het WK van 2004, de OlympischeSpelen van 2006 en de Winter Classic in2008 • In hetzelfde duel maakte PavelDatsyuk zijn rentree op het ijs namensde Red Wings. Datsyuk was sinds 27februari uitgeschakeld met een blessureaan zijn linkerknie • General ManagerMike Gillis weet nog niet of JohnTortorella ook volgend seizoen coach isvan de Vancouver Canucks. Sterkernog, hij sloot zelfs zijn eigen vertrek nietuit. “Ik weet niet of ik volgend seizoenterugkom”, was zijn reactie. Tortorellawenste niet op de speculaties in te gaan. DeCanucks lijken na een teleurstellendseizoen niet mee te gaan doen aan deplayoffs en raakten goalies RobertoLuongo en Corey Schneider kwijt •Winnipeg Jets­aanvaller EvanderKane is beschuldigdvan het aanvallenvan een man inVancouvertijdens deafgelopenzomer. Hetslachtoffer zoueen zwarehersenschuddingen blijvendlichamelijk letsel aanhet incident hebbenovergehouden. Kaneweigerde inhoudelijk tereageren, maar: “Nietsverbaast me. Als je in Canadaspeelt, wordt elk kleinedingetje opgeblazen.“ •

Yu Darvish heeft degrens van vijfhonderdstrikeouts bereikt endeed dat in 401.2 innings, en dat is eenrecord. De vorige recordhouder was KerryWood, die 404.2 innings nodig had •Miguel Cabrera sloegde tweeduizendstehonkslag in zijncarrière en dat was, hoekan het ook anders, eenhomerun • Ook een mooifeitje voor DutchieXander Bogaerts. 'X'kwam in de eerste vijfwedstrijden van de Boston Red Sox meerdan elf keer op de honken, en isdaarmee de eerste speler van 21 jaar ofjonger die dat deed sinds Reggie Jacksonhet deed voor de Oakland Athletics in 1968• Een zucht van verlichting in de Bronx.Terwijl de beoogde ace CC Sabathia steedsverder weg lijkt te zakken, bleeknieuwkomer Masahiro Tanaka dezeweek een aanwinst voor de rotatie van deYankees. Met acht keer drie slag en tweeverdiende punten haalde Tanaka zijneerste zege als Yankee binnen • DeArizona Diamondbacks openden hetnieuwe seizoen met een 1­7 record en datis geen goed teken voor het naseizoen. Hetlukte immers slechts drie ploegen in degeschiedenis van de MLB om de playoffs tebereiken na zo'n dramatische seizoens­ouverture • Derek Jeter isgeklommen naar plek

acht op de eeuwige ranglijst vanmeeste honkslagen door Paul Molitor(3319) voorbij te gaan. Carl Yastrzemski ismet 3419 hits Jeters volgende doelwit •Blessureleed voor onder meer WilsonRamos (Nationals, hand), WillMiddlebrooks (Red Sox, kuit), MarkTeixeira (Yankees, hamstring) en BrianWilson (Dodgers, elleboog) •

“One, Two, Three!” De ruim 75 duizend WWE­fans in de Superdome in New Orleans keken elkaarvol verbazing aan. Ze zochten naar woorden. Het wasmuisstil in het gigantische station. De legendarische‘WrestleMania Winning Streak’ van The Undertakeris ten einde. Brock Lesnar heeft gedaan wat hijclaimende te gaan doen tijdens de jubileum editie‘The Showcase of the Immortals’:Eat.Sleep.Break.The.Streak.Minuten na hét moment dat vooraltijd in het geheugen van WWE­fans gegrift zal zijn is het nog steedsangstaanjagend stil in de Super­dome. ‘The Deadman’ boorde zijnlaatste krachten aan om overeind tekomen en het stadion (voor delaatste keer?) te verlaten. Hetpubliek gaf hem een staande ovatie.Ieder einde is een nieuw begin.Nooit is het plan geweest om WrestleMania 30 af tesluiten met Daniel Bryan als nieuwe WWE WorldHeavyweight Champion. Toch gebeurde het afgelo­pen zondag in New Orleans. De eeuwige underdog,die op basis van zijn ‘look’ nooit werd gezien als eenWrestleMania headliner, zorgde voor het ultieme feelgood moment in ‘The Big Easy’. In de openingsmatchzegevierde hij tegen de legendarische Triple H. Dank­zij die overwinning dwong Daniel Bryan een plek inWWE World Heavyweight Championship match af.De publiekslieveling versloeg op het grootst mogelijkepodium Randy Orton en Batista in een weergaloze

TripleThread Match. 75duizend WWE­fans schreeuwden onafgebroken: “YES!YES! YES!” Het Daniel Bryan tijdperk is begonnen! •TEKST SANDER SCHRIK

Foto’s: © 2014 WWE, Inc. All Rights Reserved.

De Connecticut Huskies (#7 seed)mogen zich een jaar lang de beste collegebasketballteam van de Verenigde Statennoemen. De ploeg van headcoach KevinOllie versloeg in de finale van MarchMadness de Kentucky Wildcats (#8) met60­54. UConn zorgde hiermee voor eenunicum: de Huskies zijn het eerste alszevende geplaatste team in degeschiedenis van The Big Dance dat deNCAA­titel in de wacht weet te slepen.Onder leiding van senior point guardShabazz Napier, gekozen tot MostOutstanding Player van het toernooi énbeste point guard van het seizoen, wistende Huskies vanaf het begin te domineren.Napier was goed voor 22 punten en zesassists en Ryan Boatright (14 punten) enNiels Giffey (10) speelden aanvallend ookeen belangrijke rol.“Je kijkt naar hongerige Huskies”, zeiNapier na afloop. En in de overtreffendetrap, verwijzend naar de schorsing vanzijn school in het afgelopen seizoen: “Ditis wat je krijgt als je ons uitsluit vandeelname.”Big man DeAndre Daniels was minderaanwezig dan anders maar droeg vooralverdedigend bij. De Huskies deden het opdat vlak dan ook prima. De Wildcatswisten maar 26,5 procent van alleaanvallende rebounds te pakken, terwijldit normaal gesproken de grote krachtvan Kentucky is.Bij Kentucky was James Young de groteman met twintig punten en zevenrebounds, maar viel de tweeling Andrewen Aaron Harrison vies tegen (samen 15punten en 7 keer balverlies). ToptalentJulius Randle kon geen double­doublenoteren, een uitzondering.Het is voor UConn de vierde titel ooit.De vorige dateert van 2011 met KembaWalker als point guard. Napier was toenbackup van Walker, de huidigeCharlotte Bobcat. •

We schrijven dag twee van de Big Danceals alle telefoons, tablets, laptops en televi­sies op tilt slaan: upset alarm! Duke BlueDevils wankelt tegen Mercer Bears! Tegenwie?! Welkom in March Madness. CoachMike Krzyzewski slaagt er niet in desupporting act van Jabari Parker opscherp te krijgen voor de eerste tegenstan­der in het NCAA Tournament. Een durefout, want de beste eerstejaars college­speler van het seizoen, Parker dus, isdaardoor na één wedstrijd van Duke aluitgeschakeld.Cinderella’sOp dat moment kondigen de eerste Cinde­rella’s van deBig Dance2014 zich

al aan. De teams die in staat zijn eensprookjesachtige run in het toernooi temaken, heten op dat moment TennesseeVolunteers, Dayton Flyers en StanfordCardinal. Daar staat inderdaad MercerBears niet bij. Om maar aan te geven hoeberoerd Duke gepresteerd heeft ditseizoen. Tenminste, op het moment dat heterom ging.De verhalen die tot de verbeelding spre­ken, zijn het leukst om te vertellen. DeVolunteers openden het toernooi als FirstFour­team. Dat betekent dat je met dehakken over de sloot de Big Dance hebtgehaald. Tennessee maakt echter meteengehakt van Iowa Hawkeyes en maaktdaarmee een punt: we komen om de boeleens flink op te schudden. En dat in detoch al met goede teams overbezetteMidwest­gedeelte van het bracket. DatTennessee ook het onsamenhangendeUMass verslaat, is eigenlijk niet eens

een verrassing. Als in de Round of 32vervolgens Mercer wacht (en niet Duke),dan is dat een cadeautje dat de Volunteersmet liefde uitpakken. De Bears krijgen eengenadeloos pak slaag.In de Sweet 16 ronde belanden als doubledigit seed (#11) is al een verrassing. Hetspannend houden tot in de slotfase is datzeker! Een paar tellen voor tijd blaast ove­ral in Amerika weer het upset alarm. Tegen­stander Michigan geeft de bal knullig wegmet één punt voorsprong en er is tijdgenoeg voor een schotpoging van Tennes­see. Time outs volgen elkaar in rap tempoop en als de Volunteers de bal innemenvoor hun finest moment krijgen ze eenfifty­fifty call tegen. Weg Elite Eight…Flying highDe enige echte Cinderella van het toernooistaat op in de South. Indat deel van hetbracket is Florida

Gators torenhoog favoriet. Dat geldtbepaald niet voor de Dayton Flyers. Eenrelatief kleine basketbalschool met stoutetoekomstplannen. De Flyers willen zichbinnen enkele jaren gaan melden tussende basketballelite. De speelstijl is leukmaar kwetsbaar: driepunters knallen. Watze kunnen betekenen laten ze zien in dezeeditie van March Madness. Sterker:Dayton Flyers wordt de personificatie vanhet fenomeen March Madness: dingen dieniet kunnen, gebeuren toch.In de eerste wedstrijd wacht het verdedi­gend zeer sterke Ohio State Buckeyes. Ophet scherpst van de snede wordt gestredenen de wedstrijd is close tot de laatste tel.Letterlijk. Vee Sanford gaat één tegen éénmet Aaron Craft, de beste verdediger vande Buckeyes, en hij krijgt een open schot.Sanford scoort en Dayton wint, 60­59.Leuk, maar het wordt pas echt interessantin de Round of 32. Tegenstander: SyracuseOrange en hun zoneverdediging. Eentraditionele ‘Joepie! We spelentegen de zone’ voor de driepunt­

schutters van Dayton. Ook nu komt het aanop de laatste tel. Met balbezit voor Syracusedeze keer. Eerstejaars pointguard TylerEnnis is heel goed. Hij gaat niet voor nietsop voor de NBA Draft. En juist hij heeft debal, maar mist. Dayton Flyers wint 55­53.Volgende tegenstander: Kansas Jayhawks!Oh nee, die werden uitgeschakeld door deStanford Cardinal…Upset gevecht in de Sweet 16! #11 Daytontegen #10 Stanford. De Flyers zijn een diepteam dat ook veel spelers (11!) gebruikt inwedstrijden. De Cardinal hangt aan zijngrote mannen. En die komen in foutenlast.Al heel snel. Dat probleem kan Stanford niettackelen en Dayton Flyers marcheert doornaar de Elite Eight. Daar moet topfavorietFlorida Gators er hoogstpersoonlijk aan tepas komen om de Flyers te stoppen. Hetbetekent het einde van de meest sprook­jesachtige run tijdens het toernooi.FavorietenDaarmee meldt Florida zich ookmeteen voor de Final Four inDallas, Texas. De Gators zijn demeest genoemde favoriet voorde titel. Eén van de vier #1seeds dus ook. In de South. Deanderen zijn Arizona Wildcats(West), Wichita State Shockers(Midwest) en Virginia Cavaliers(East). Het gebeurt maar hoogstzelden (alleen in 2008) dat allevier de #1 seeds de Final Fourhalen. Dus er moeten eronderweg wel een paarafvallen…Wichita State Shockers,notabene ongeslagen uit hetseizoen gekomen, sneuvelt alseerste. In de wedstrijd waarinde ervaren Shockers hun statusmaar al te graag willen beves­tigen, blijkt uitgerekend het tienertoerclubjevan coach John Calipari de sterkste.Kentucky Wildcats, met top NBA­talentJulius Randle in de gelederen, verslaat deShockers. Kentucky is ready to do the wildthing.

1 DE BROERS MILLER – Archie (Dayton Flyers) en Sean(Arizona Wildcats). Twee broers en coaches die ieder hun eigen teamin hetzelfde toernooi naar de Sweet 16 loodsten. Dat was nog nooiteerder gebeurd. Uniek.2 DOUGMCDERMOTT – first team All American. Wooden Awardwinnaar. Topspeler. Aanwinst voor de NBA komend seizoen. Scoordebijna dertig punten gemiddeld dit seizoen. In zijn laatste wedstrijdslechts vijf tegen Baylor. Daarom verloor Creighton.3 FRANK KAMINSKY – frontcourt speler van Wisconsin Badgers.Groot en tegelijk schutter met driepuntrange. Verdedigend dreigendmet die lange shotblockarmen van hem. Compleet, en belangrijk voorde Badgers.4 JOHN CALIPARI – coach Kentucky Wildcats. Je kuntbedenkingen hebben bij zijn one‐and‐done coachingstijl, maar hij doethet wel heel goed. Vijf eerstejaars starters in het toernooi en ze warener helemaal klaar voor. Dan heb je het wel in je als coach.5 FLORIDA GATORS – op vijf pas. It’s the little things that count,tenslotte. Gators leerden dit jaar moeilijke wedstrijden te winnen.Hebben een topcoach in Billy Donovan en een teamleader in ScottieWilbekin. Defensief en offensief vast. Top.6 NIK STAUSKAS – speler van Michigan Wolverines. Niet testoppen zo goed. Schieten vanuit driepuntsland. Driven naar debasket. Verdedigen. Hij kan het allemaal. De reden dat de Wolverineser weer stonden dit seizoen.7 SHABAZZ NAPIER – top pointguard UConn Huskies. Wat eenspeler! Spelverdeler, toprebounder, topschutter. Uitstekend verdediger.Opvolger van Kemba Walker bij UConn. Heel eerlijk. Shabazz Napieris beter…8MARCUS LEE – bankspeler Kentucky Wildcats. Hier had ookAndrew Harrison kunnen staan. Of Dakari Johnson. Maar diespeelden al veel. Lee niet. Die kwam ineens van de bank in destarting five tijdens het toernooi. En de zon scheen. Hij was goed!9 DAYTON FLYERS – ambitieuze school. Cinderella van ditseizoen. Driepuntschutters die kunnen verdedigen. Mede doordat dehele bank wordt gebruikt houden ze veel energie in de ploeg. Prettigesurprise.10 DEANDRE KANE – pointguard Iowa State Cyclones. Topspeler.Koning van de assist, topscorer en toprebounder die een team, zijnCyclones, beter liet spelen. Nam de rol van de geblesseerde GeorgesNiang er nog even bij toen dat moest. Respect.

Virginia Cavaliers is het volgendeslachtoffer. Niet heel gek, want zij vindenMichigan State Spartans op hun route inde Sweet 16. Virginia is goed, en terechtnummer één. Maar de Spartans (slechtseen #4 seed) zijn beter. De Cavaliersworden verslagen in hun eigen kracht:verdedigen als team. Niet dat het deSpartans helpt overigens. Ditgeroutineerde stel van coach Tom Izzoverliest een ronde later van UConnHuskies. En daarmee lijkt de rol van deSpartans, een elite basketball­ enfootballschool, voorlopig uitgespeeld in detop. De meeste spelers worden profvolgend seizoen.Blijven de Arizona Wildcats over. In hetWesten hebben die weinig te duchten. DeWildcats hebben nagenoeg het heleseizoen in de top­vijf van de rankingsgestaan. En dus zijn ze topfavoriet. Maarook Arizona haalt de Final Four niet. In deElite Eight is #2 seed Wisconsin Badgersna verlenging sterker. Kan gebeuren. DeBadgers lieten al het hele seizoen zien dat

ze niet alleen goed kunnen verdedigen,maar ook een uitstekende aanval hebben.En zo eindigt er dus slechts één #1 seed inde Final Four dit jaar. Dat is nietuitzonderlijk. Dat is March Madness.One­and­doneHet moeilijkste deel van het bracket, deMidwest, is echt zo onvoorspelbaargebleken als vooraf verwacht. Kies maaruit: Michigan, Duke, Louisville, Kentucky,Wichita State. Wie blijft over? Michigan ,Duke, Louisville en Wichita State warenfavoriet onder de ‘gokkers’. En over bleef…Kentucky Wildcats!Een wereldprestatie van coach JohnCalipari en zijn jeugdbende. Kentucky iseen one­and­done team. Spelers komenbinnen, Calipari stoomt ze klaar voor eenbestaan als prof, en weg zijn ze weer. Veelvolgers en analisten hebben een hekel aandeze regel in college basketball. Ex­Indiana coach Bob Knight en Louisvillecoach Rick Pitino hebben een uitgespro­

ken mening. Afgelopen moet het zijn! Delobby voor de American Football­variant(pas na drie jaar op college kan een spelerzich melden voor de NFL Draft) wordtsteeds sterker. Nu zijn basketballscholenafhankelijk van de grillen van spelers enhun familie. Dit jaar gaat bijvoorbeeldAndrew Wiggins, talent van KansasJayhawks, na één jaar richting NBA. Tesnel, want Wiggins is overduidelijk nogniet uitgeleerd.Datzelfde geldt ook voor Julius Randle,power forward van Kentucky Wildcats.Tenminste, als hij zich meldt voor de NBADraft. Dat zou niet direct verstan­dig zijn.Ja, een NBA­lichaam heeft­ie. Maar dathad Shabazz Mohammad (wie?? Die vanUCLA afgelopen seizoen…) ook. Kentuckyspeelde tegen Louisville en Michiganzonder Willie Cauley­Stein. Tijd voor

Randle om wat extra punten en reboundsvoor zijn rekening te nemen dus. Ondankszijn double­double jaar op dat vlak. Randledeed gewoon wat hij altijd deed. Nietsextra’s. Ook niet in presence.De hoofdrollen in Kentucky’stopwedstrijden gingen naar anderefreshmen. Andrew Harrison tegen Wichita

State bijvoorbeeld. En Dakari Johnson tegenLouisville. Marcus Lee was tegen Michiganmisschien nog wel de meest opmerkelijkesurprise. Nooit speeltijd krijgen, ineensmoeten en bijna een double­double scorenin de eerste helft. Was getekend: MarcusLee. Ondersteunt door weer alle anderefreshmen èn de gewoon (goed, dat wel)presterende Julius Randle.LessenWe hebben geleerd dat een hele goedelichting freshmen heel inspirerend werkt incollege basketball, maar ook dat ervaringonontbeerlijk is. Zie Florida. Zie de FinalFour­plekken van UConn Huskies (metShabazz Napier) en Wisconsin Badgers. Maartalent kan veel als het opstaat. Dat heeftKentucky dit jaar bewezen. Alweer. En dat isslecht nieuws voor de one­and­done haters.En nu? Leegte, tot november…? Nope! Opnaar de NBA Draft 2014. Die wordt namelijkheel interessant. •

• Dayton Flyers was de enige echte Cinde­rella van 't toernooi. #1 seed FloridaGators bleek 'n maatje te groot.

1MIKE KRZYZEWSKI – headcoach van Duke Blue Devils. Meesteoverwinningen aller tijden. Coach van Team USA. Hij had Duke niet op tijd klaarvoor March Madness. Een blunder. Mercer Bears?! Come on…2MARCUS SMART – pointguard van Oklahoma State Cowboys. Smart wasvorig jaar Speler van het Jaar. Bleef bij de Cowboys omdat hij meer wilde leren. Kannog steeds blijven. Moet nog leren dat je basketbal niet in je eentje speelt.3 ANDREWWIGGINS – toptalent van Kansas Jayhawks. Moest Kansas bij dehand nemen in March Madness nadat collega eerstejaars speler Joel Embiidgeblesseerd afhaakte. Wiggins kon het niet.4 JIM BOEHEIM – coach van Syracuse. Team draaide heel lang heel goed in hetseizoen. Bleken een top backcourt te hebben. Tot het erom ging. Boeheim kon hetniet omdraaien. Is een go with the flow coach. Well, wrong flow…5 JARNELL STOKES – sterspeler van Tennessee Volunteers. Was het nou zijnfout of een makkelijke call tegen hem? Feit is dat hij in balbezit, vijf tellen voor tijd,een aanvallende fout tegen krijgt met één punt achter. Auw…6 CARIS LEVERT – speler van Michigan Wolverines. Negen tellen voor tijd tegenTennessee vecht hij voor de bal. Hij wint maar valt. En zijn voet raakt de lijn. Wegbal. Doodongelukkig is hij, want weg één punt voorsprong. Oh, toch niet. Zie JarnellStokes.7 JOEL EMBIID – Center van Kansas Jayhawks. Niet gezientijdens March Madness. Kon niet. Rugblessure. Gaat voorNBA Draft deze zomer. Zo jammer, hij moet nog zoveelleren. Maar hij is wel heel goed.8 GEORGES NIANG – Big man van Iowa StateCyclones. Speelde geweldig tegen NorthCarolina, maar raakte zwaar geblesseerd.Zijn team miste hem daarna bijzonder tegenUConn Huskies.9WICHITA STATE SHOCKERS –Door een deel van de liefhebbers nietheel serieus genomen. Ondanks 34‐0record in het seizoen. Verloren huneerste serieuze test tijdens MarchMadness van Kentucky Wildcats.10 TOP FRESHMEN IN HET ALGEMEEN.Wiggins heeft al een ereplaats in dit rijtje. Maarslechts één wedstrijd voor Jabari Parker (Duke) enJulius Randle (Kentucky) die meer moet doen nade blessure van Willie Cauley‐Stein en dat nietdoet of kan. Tegenvallers. Understatement.

Afgelopen weekend gebeurde er iets bijzonders in de NBA. Kevin Durant kwam eerstop gelijke hoogte met Michael Jordan en ging hem vervolgens voorbij in één van destatistieken die de NBA zo leuk maken: het aantal achtereenvolgende wedstrijden waarindoor een speler meer dan 25 punten wordt gescoord. Een zogenaamde streak en deAmerikaanse sportliefhebbers zijn dol op streaks. Nu is Kevin Durant een briljante speler,maar ondanks de verbetering van deze streak, (nog?) lang geen Michael Jordan.De vergelijking loopt ernstig mank op meerdere fronten, maar de belangrijkste ismisschien wel waarom het echt draait in basketbal: winnen. Die zes kampioenschaps‐ringen die MJ heeft, zijn het begin en het einde van deze discussie. Maar laten we ‐ forthe sake of argument ‐ nog even verder de in de NBA zo geliefde statistieken duiken.Dan blijkt dat in de vijftien seizoenen van MJ en in de zeven seizoenen van KD praktischalle statistieken in het voordeel van Jordan uitvallen. Durant is beter in rebounds, indriepunters en vrije worpen ‐ hij wordt niet voor niets de scherpschutter van de NBAgenoemd. Maar Jordan is beter in alle andere veelgebruikte statistieken en dat zijn erveertien voor zowel het reguliere seizoen als voor de playoffs.Waarbij de totalennatuurlijk niet helemaal eerlijk zijn voor Durant, hij heeft immers acht seizoenen minder.Om de cijferfetisj van de Amerikanen nog een beetje te compenseren: ook op MVP‐gebied kan Durant niet in de schaduw staan van Jordan. Jordan was elf keer MVP(seizoen en finales) en Durant nul keer.Daar raken we aan een ander aspect van het fenomeen Michael Jordan: er was geenconcurrent in zijn gehele succesperiode.Waar Kevin Durant in de schaduw van LeBronJames staat, was Jordan alleenheerser. Het gaat zelfs zo ver dat de seizoenen dieJordan buiten het basketballcourt doorbracht als gedevalueerde seizoenen wordenbeschouwd. Durant is toch een beetje de Joop Zoetemelk van het basketbal: altijdtweede achter King James. Met de Oklahoma City Thunder, met de MVP’s en met deschoenenverkopen.Want daar wil ik eigenlijk naartoe. Het fenomeen MJ is misschien wel het meest te dankenaan zijn innovatieve deal met Nike. Niet alleen het spelen in de zwart en rode schoenenvan Nike (beboet door de NBA omdat het niet de kleuren van de Chicago Bulls waren),maar vooral het opzetten van het Michael Jordan‐merk met de befaamde Jumping Man alslogo hebben MJ eeuwigheidswaarde gegeven. Als Michael Jordan een schilder was, dan isde Jumping Man zijn Nachtwacht: tot in lengte van dagen zullen mensen niet alleen dit logozien, maar ook die schoenen dragen.Om de geforceerde vergelijking tussen James, Durant en Jordan toch maar te maken:Durant ‘verkocht’ vorig jaar voor 175 miljoen dollar aan (Nike) sneakers met zijn naamerop in de Verenigde Staten. James verkocht er bijna twee keer zo veel (300 miljoen,ook Nike), maar Michael Jordan verkocht ‐ ga even zitten ‐ voor 2,25 miljard (!) aanJumping Man sneakers.MJ ís de markt voor basketbalschoenen in de Verenigde Staten. ∙

MJ vs. KD

Nog voordat Stephenson ook maar eenwedstrijd op het niveau van high schoolhad gespeeld, had hij zijn naam in destraten van New York al stevig gevestigd.Fans uit heel New York kwamen kijkennaar die jongen waar ze over gehoordhadden. Ook bij scouts bleef hij nietonopgemerkt. Op veertienjarige leeftijdwerd hij uitgenodigd voor één van degrootste basketbalkampen van Amerika,gehouden in New Jersey. Als jongste spelervan het toernooi speelde hij tegen alleenmaar spelers die naam hadden gemaakt inde rest van Amerika.Een van die gevestigde namen was O.J.Mayo, tegenwoordig speler van deMilwaukee Bucks, die toen beschouwd werdals de beste speler op het niveau van de highschools. Lance zou een paar maanden lateraan zijn high school­carriere beginnen bijBishop Loughlin Memorial. Mayo maaktezijn naam tijdens het toernooi meer danwaar. Geen enkele tegenstander kwam in debuurt van het team van Mayo.Toen hij moest aantreden tegen het teamvan Stephenson ging het meegereisde

publiek uit New York als één man achterhun man staan. Lance, opgefokt door deaanmoedigingen, daagde Mayo uit vooreen man­tegen­manconfrontatie. O.J.Mayo stond perplex toen de jongeling hemeen paar keer flink te kijk zette. Deaanmoedigingen van het publiek bereikteneen hoogtepunt toen Stephenson naarMayo gebaarde dat hij veel te veel praatjeshad. Mayo, verrast door de babbels, namhet hoog op. Hij eiste de bal op, vroeg keerop keer om Stephenson en maakte hemmet de grond gelijk. Dunks, crossovers enschoten midden in het gezicht zetten dejonge Lance met zijn beide voeten terug opaarde.

De bluf die Stephenson tentoonspreidde,werd hem tijdens de opvoeding met depaplepel ingegoten. De vader van Lance,“Stretch” Stephenson, is debelangrijkste persoon uit zijnleven. Elke dag maakte seniorjunior wakker. Na een snelontbijt gingen de twee samenaan de slag. Talloze kerenrenden ze samen de trappenvan Brooklyn op en af. Na schooltijd dedenze opdrukwedstrijden met elkaar. Hoewelvaak bekritiseerd door medespelers,tegenstanders en media is zijn vader voorLance altijd een rots in de brandinggeweest. Hij zag in zijn zoon bijzondertalent en liet hem vanaf zijn zevende al metoudere spelers meedoen. Tijdenszomertoernooien speelde Lance in eenteam met Joakim Noah (5 jaar ouder) enDanny Green (4 jaar ouder), zodat hijleerde omgaan met sterkere, slimmerespelers.De verwachtingen rondom Stephensonwaren ongekend hoog. De New Yorksebasketbalscout Tom Konchalski herinnertzich hoe er over Stephenson gesproken

werd: “Al op negenjarige leeftijd hoorde ikverhalen over een nieuwe point guard uitConey Island. Het is onrealistisch om teverwachten dat hij de enorme beloftes diegeschetst werden in kon lossen.”Toch brak Lance Stephenson bij LincolnHigh School alle records. In alle vier dejaren leidde hij zijn team naar hetstadskampioenschap, als eerste team ooit,daarbij scoorde hij de meeste punten in dehistorie van New York. De hype bereikteeen hoogtepunt. Zijn team speelde bijnavaker in Madison Square Garden dan deKnicks en de hele stad stond achter hem.Zijn oude coach herinnert zich dat hij een

Al het gehele seizoen hoor jede mensen van deIndiana Pacers praten overde eerste plekin de EasternConference.Lang leek heterop alsof ze het gingredden, maar de laatste wekenlijkt het steeds moeilijker tegaan worden. Oorzaak van deze dip is dat dePacers te weinig scoren.Bij aanvang van het seizoen stond de selectie vande Pacers niet vol van het aanvallend talent. Maardoor voor iedere centimeter te strijden en metonzelfzuchtig spel scoorde ze voldoende punten omwedstrijden te winnen. Aanvallend was het nietsprankelend, maar verdedigend zat het zo goed inelkaar dat er niet een enorm aantal punten nodig was.Sinds een aantal wedstrijden is die over‐mijn‐lijkmentaliteitverdwenen, en wat rest is een gemiddeld team, in plaats van eentopper. Sinds de All‐Star Game is slechts één team dat minderpunten scoort dan Indiana, en dat zijn de Philadelphia 76’ers.

Het verwijt van een te laag tempo bij het rondspelen van de bal, en te langwachten met het inspelen van Hibbert in the paint, is ook een rechtvaardige.Ook is er wel wat aan te merken op de lange mannen van Indiana. Het zettenvan een goed screen is schijnbaar een te ingewikkelde opgave.Roy Hibbert wijt de oorzaak van het zwakke aanvallende spel van zijnteamgenoten hun egoïstische speelstijl. Deze sneer mag Lance Stephensonzich aantrekken. Te vaak gaat hij voor een eigen actie wanneer er eenmedespeler vrij staat, zelfs wanneer er door andere spelers op gewezenwordt. Misschien komt het door het lange seizoen, en zitten de spelers al methun hoofd in de play‐offs, maar het kan ook zomaar zo zijn dat ze door hetstrijden voor de eerste plek oververmoeid zijn geraakt.

play tekende tijdens een kampioenswedstrijd enStephenson vervolgens gewoon deed waar hij zelfzin in had. Wanneer coach Dwayne Morton hemdaarmee contronteerde, zei Lance: “Geef mij maargewoon de bal, dan scoor ik wel op mijn manier.”KeerzijdeWat hem zo ver gebracht had, zijn bluf enzelfvertrouwen, had ook een keerzijde. Bij zijneerste high school vertrok Lance al na drie dagen,omdat een andere speler de MVP­trofee won. Opzijn nieuwe school werd hij geschorst na eenhandgemeen met een teamgenoot, en, erger nog,later datzelfde jaar werd hij gearresteerd omdat hijeen schoolgenoot betast zou hebben. Hij schiktemet justitie om een mediahype te ontwijken enkwam er vanaf met een taakstraf. Dat hij ook nogeens weggestuurd werd bij dejeugdvertegenwoordiging van Team USA, was vooruniversiteiten een reden om de boot af te houden.Het risico was groter dan de eventuele voordelenvan een verblijf van Sir Lancelot.Na veel onduidelijkheid, mede vanwege debetastingszaak, maakte zijn vader pas na dedeadline van inschrijving bekend dat Lance naarCincinnati zou verhuizen, om daar voor deuniversiteit te gaan spelen. Voor Born Ready wasdat achteraf bekeken de beste keuze die hij konmaken. “Ik had het nodig om uit New York tevertrekken om een man te worden.”Zijn status in New York begon een probleem teworden. In zijn eigen woorden werd hij “te veelgerespecteerd.” In Cincinnati werd hij behandeldzoals ieder ander, en dat beviel hem wel. “Thuishad ik het idee dat ik weg kon komen met alles watik deed, hier was dat niet zo.” Het leven als studentging hem voor de wind. Hij haalde cijfers waarvanzijn ouders niet geloofden dat hij ze op een legalemanier behaald had en ook op het basketbalveldstond hij meer dan zijn mannetje. Hij scoordetwaalf punten gemiddeld en pakte daarnaast bijnazes rebounds per wedstrijd. Hoewel hij niet langerhoog op de lijsten van de mock drafts stond, steldehij zichzelf toch beschikbaar voor de 2010 NBADraft.De avond van de NBA Draft bracht hij,natuurlijk, door in New York. In het bijzijn vanfamilie en vrienden werd de hoop uitgesproken datde Knicks hem zouden kiezen. Die kans was reëel,

Lance Stephenson verdiende zijn bijnaam tijdens een wedstrijd op hetlegendarische Rucker Park in 2006. Voorafgaand aan de hoofdwedstrijd was ereen wedstrijd met de meest talentvolle jeugdspelers. Stephenson deed mee enblonk uit. Toen er bij de hoofdwedstrijd één speler te weinig bleek te zijn, mochtde vijftienjarige Lance opdraven. Van onder meer verschillende NBA‐spelers endoorgewinterde collegespelers was Stephenson niet onder de indruk. Hij bleefzichzelf en schepte op tegen iedereen die het wilde horen. Hij eindigde met 27punten, terwijl zijn directe tegenstanders onder anderen Jamal Crawford en NateRobinson waren. De organisatie verkoos hem tot MVP en de man met demicrofoon doopte hem tot Born Ready.

want de Knicks hadden twee keuzes in hetmidden van tweede ronde. Op het momentvan de waarheid zat iedereen in de kameraan de buis gekluisterd. Als achtendertig­ste werd Andy Rautins door New Yorkgekozen. Maar toen Adam Silver de negen­endertigste pick aankondigde sprongiedereen in de kamer op. “Met de negen­endertigste keuze, kiezen de New YorkKnicks Lan...dry Fields.” De teleurstellingin de kamer was voelbaar. Maar nogvoordat iedereen die verwerkt had, werdhij als veertigste gekozen door de IndianaPacers.Larry BirdLarry Bird was persoonlijk verantwoorde­lijk voor het draften van Stephenson. Birdwas heel begaan met het lot van BornReady en geloofde in de kunsten van depoint guard. Voor elke wedstrijd gaf LarryLegend hem een privé­scoutingsrapportvoor zijn komende tegenstander. Zelfs toenBird tijdelijk niet meer werkzaam was,bleef hij dat doen. Van het begin af aanwas hij vooral gespitst op het tijdverdrijfvan Stephenson naast het basketbal. Hijliet hem zien hoe een professional zichhoort te gedragen. Maar eigenwijs alsLance is, ging dat niet zonder slag of stoot.Aan het eind van zijn eerste jaar in deNBA werd hij teruggezet in depikorde omdat hij zichherhaaldelijk onvolwassengedroeg. Ook werd hemtelkens verweten deverkeerde schoten tenemen, zonder dat hijzich daarinverbeterde.

Die tussenliggende zomer werkte SirLancelot aan zijn driepunter. Op diemanier ging er meer dreiging uit van depoint guard, waardoor er meerruimte achter de verdedigingkwam te liggen. Dat hij daar­naast ook aan zijn reboundenwerkte en voldoening begon tehalen uit het afstoppen van desterspelers van de tegenstander,maakte van hem eenvolwaardige starter na hetwegvallen van Danny Granger.Tijdens de playoffs vroeg hijuitdrukkelijk om James temogen verdedigen, wat hij nietzonder succes deed. Het meestkenmerkende moment was hetchoke­teken dat hij James gafna een gemiste vrije worp opeen belangrijk moment. Hetkwam hem in de volgendewedstrijd op een elleboog vanveteraan Dexter Pittman testaan, maar ook in de NBA waszijn naam definitiefgevestigd.

Het vierjarige contract van SirLancelot bij de Indiana Pacersloopt af, en de verwachting isdat hij wil gaan cashen. Zijneerste vier seizoenen in deNBA verdiende hij totaal ietsmeer dan drie miljoen dollar engezien zijn vorm dit seizoen iser reden om dat te verhogen.Indiana heeft met Roy Hibberten Paul George al twee spelersonder contract staan die beiderond de vijftien miljoen per jaarverdienen, en omdat Indiananiet boven het salarisplafond wiluitkomen, rest er voorStephenson ‘slechts’ eencontract ter waarde van achtmiljoen per jaar. Ondanks datdit veel geld is, verdienenvergelijkbare spelers in de NBAmeer. Er zijn verschillendeteams (Chicago Bulls, LALakers, Charlotte Bobcats), diewil oren hebben zijn komst endaarvoor voldoendesalarisruimte hebben. Als dePacers Lance langer willenbinden, moeten zij wat van hunhuishoudboekje schrappen.Want hoewel zijn band metLarry Bird heel goed is, is geldin vergelijkbare situaties tochvaak belangrijker gebleken.

Dit seizoen is hij de startende pointguard van de Indiana Pacers. Op zijnnaam staan al meerdere triple­doublesen is hij één van de belangrijkstekandidaten voor de titel Most Improvedplayer of the Year. Op momenten heefthij nog altijd rare streken, zoals vorigemaand, toen hij met een miljoen dollarop tafel poseerde, maar op hetbasketbalveld doet hij zijn werk steedsbeter. De druk die mensen hem opleggenwordt dus, wederom, steeds hoger.“Wanneer alle ogen op mij gericht zijn,dan ben ik op mijn best. Dan ben je echtop jezelf aangewezen en kan je nietslaten liggen,” zo liet hij eerder dit seizoenoptekenen.Als Lance Stephenson in de verwachteEastern Conference Finals verdedigendboven zichzelf uitstijgt en LeBron Jameskan afstoppen, zal datdoorslaggevendebetekenis zijn voorhet eindresultaat.Misschien is na aldie jaren geblekendat de bijnaamBorn Ready niethelemaal opwaarheidgebaseerd isgeweest, zekerwanneer hij zichop het basket­balveld bevond, maarnu lijkt hij er helemaalvoor te zijn. •

Ze zijn er vanaf. De vloek die al bijna zesjaar op de Washington Wizards rust, lijkthet Verizon Center eindelijk tehebben verlaten.In 2008 deden de Wizardsvoor het laatst mee aan deNBA playoffs. Ze verloren in deeerste ronde van de ClevelandCavaliers met LeBron James inde gelederen. Maar belangrijkerwas het contract dat ze daarna aan GilbertArenas gaven. Arenas ‐ op dat momentgeblesseerd ‐ zette zijn handtekening onder111 miljoen dollar in zes jaar. Een contractdat later de lijstjes met slechtstesportcontracten aller tijden zou aanvoeren.Agent Zero kwam pas in maart 2009 weereens aan spelen toe, maar dat ging verrevan vlekkeloos. Arenas zette eerst hetteamrecord voor aantal turnovers in éénwedstrijd op zijn naam en bleek vervolgens(illegale) wapens te bewaren in dekleedkamer van de Wizards. Nadat Arenaseen paar dagen later tijdens de warming upmet zijn vingers als pistool bang bang deednaar zijn teamgenoten, kreeg hij van deNBA een lange schorsing aan de broek.Na 2008 was Arenas voor de Wizardsniet meer dan een veel te grote kostenpost.En als straf voor het slechtste contract ooit,kregen ze in Washington vijf hele magerejaren voorgeschoteld. Ondertussen legdeGilbert Arenas in zijn achtertuin tropischezwembaden aan van de 20 miljoen die hijnog altijd jaarlijks van de Wizards kreegovergemaakt.Nu het eind van dat vervloekte contract inzicht is, begint de zon langzaam weer teschijnen in Washington. De Wizards speleneindelijk weer playoffs. ∙

Eva Gerritse.

De vloek vanAgent Zero

NAAM: Andrew Stefan McCutchenGEBOREN: 10 oktober 1986 in FortMeade, FloridaSLAAT: RechtsBURGERLIJKE STAAT: McCutchen isal lang samen met Maria Hanslovan, die hijin 2013 in The Ellen DeGeneres Show tenhuwelijk vroeg.POSITIE: MidvelderTEAM: Pittsburgh PiratesBIJNAAM: CutchTWITTER: @TheCUTCH22DRAFT: Als elfde in de eerste rondegedraft door de Pirates in 2005 vanuit FortMeade High SchoolDRAFT CLASS: 1. Justin Upton, 2. AlexGordon, 3. Jeff Clement, 4. RyanZimmerman, 5. Ryan Braun, 6. RickyRomero, 7. Troy TulowitzkiCONTRACT: Zes jaar (2012­2017), $51,5MTOTAAL VERDIEND: $13M aan salaris.PRESTATIES: Cutch is een wareallrounder. Hij was één van de grootstefootballtalenten van Florida en op FortMeade lid van het 4 x 100 meterestafetteteam op de atletiekbaan, maar koosvoor een baseballcarrière. Als honkballerverzamelde hij drie All­Starselecties, eenGold Glove, twee Silver SluggerAwards en, als bekroning,een MVP Award in deNational League in hetafgelopen seizoen.CARRIÈRESTATS: .295slaggemiddelde, 103 homeruns, 381 binnengeslagenpunten, 125 gestolen hon­ken, .988 fielding percen­tage en in 2013 8,2 WAR.STERKE PUNTEN: Hij iseen echte five tool player.Hij slaat een uitstekendgemiddelde (.317 in 2013), heeftpower (21 home runs in 2013), iseen zeer betrouwbare verdedigermet een goede arm en benut zijnsprintsnelheid op de honken (28gestolen honken in 2013).ZWAKKE PUNTEN: Hoewel 21home runs (2013) prima is voor een

speler met dergelijke bijkomendekwaliteiten, was het verval met 2012 (31)vrij groot. Maar goed, dat is mierenneuken.Nu de Pirates in de breedte steeds sterkerworden, zal het minder gemakkelijk zijnvoor werpers om om hem heen te gooien enzal hij zich snel ontwikkelen tot een spelerdie jaarlijks 30+ ballen het veld uit slaat.HALL OF FAME: Als McCutchen zijnvorm uit 2013 in de komende jaren kanvasthouden, dan is een plek in Cooperstownwaarschijnlijk. Hij legde de basis voor eenuitverkiezing met de NL MVP Award in2013, en kan dat bevestigen door in hetvervolg van zijn carrière de oerdegelijkesteunpilaar te blijven die hij nu is.CITAAT: "Ik zie mezelf niet als een powerhitter, meer als iemand die de gaatjes zieten daar de ballen in slaat." – aldus de mandie in de eerste dik vier jaar van zijn carrièregemiddeld 23 home runs sloeg.“We hebben veel ogen geopend dit seizoen.De Pirates waren niet het team dat alwéérverloor, we waren het team dat won” –McCutchen behield het goede gevoel vaneen winning season, ook al waren deCardinals te sterk in de NLDS in 2013.ANDEREN OVER CUTCH: "Slaan.Rennen. Verdedigen. Gooien.Hij heeft alles. Hij vangtde bal zoals AndruwJones dat deed toen hij19 was.” – Hall of Fame­coach Bobby Cox.SPORTAM OVERCUTCH: Is de absoluteleider van de Pirates eneen genot om naar tekijken. Hij nam het team in2012 en 2013 op zijn schou­ders, op weg naar het eerstePirates­seizoen met meerzeges dan nederlagen in twintig jaar.Zijn bescheidenheid siert hem boven­dien – hij verloochent zijn afkomst niet.Een foto die hij op Instagram plaatstevan de trailer waarin hij opgroeide, wasenorm krachtig en hartverwarmend.CIJFER: 8,5

Honkballers en alcohol: ze hebben altijd een innige relatiegehad. Toen er nog alleen overdag gespeeld werd, duurden dewedstrijden hooguit twee uur. Na afloop was de middag nog langen wat moest je doen met al die tijd? Lezen was geen traditie enook geen optie, het was slecht voor je ogen. Kaarten, dat waspopulair. Daarbij kwam de fles op tafel, er werd niet gekeken of de5 al in de klok zat. Geen pilsje, maar hard stuff: whiskey. Bij hetdiner bleef het ook niet bij twee glaasjes rood. Geniet van hetleven, soms duurt het maar even.Dit was ook de lijfspreuk van MickeyMantle, sterspeler van de Yankees van1951 tot en met 1968. Hij was debekendste honkballer in de periode toenbaseball nog de enige sport was die ertoedeed.Mantle was een echte country boy, hijgroeide op in het stadje Commerce inOklahoma. De omgeving was desolaat.Lood­ en zinkmijnen hadden het milieuvergiftigd. Het werk in de mijnen wasuitermate ongezond. Mickey's vader enoom stierven jong aan kanker, zelf dachthij ook de veertig niet te halen. Ditbepaalde zijn levenshouding. Hij wildelol maken en voor altijd een jongen vannegentien blijven.Mickey was een enorm talent. Hij liepvan thuis naar één in 3,1 seconden, hijsloeg de ballen het verst van iedereen enspeelde op zijn negentiende al in de World Series naast de groteJoe DiMaggio. Daar liep hij een knieblessure op die hem zijn helehonkballeven parten zou blijven spelen. Desondanks had Mantleeen enorme carrière: hij sloeg 536 homeruns, won zeven keer deWorld­Series en was twintig keer een All­Star.

Hij zag eruit als de ideale schoonzoon, maar dat was hij niet,integendeel. Zijn vrouw en vier kinderen zagen hem bijna nooit.

Wein, Weib und ... kein Gesang, maar elke dag een wedstrijdspelen en dan de bloemetjes buiten zetten, met zijn buddiesWhitey Ford en Billy Martin, dat was zijn levensritme.Na zijn loopbaan viel hij in een diep gat. Om rond te komenmoest hij baantjes aannemen als entertainer bij een casino. De‘memorabilia industry’ in de jaren '80 zorgde ervoor dat hijfinancieel boven Jan kwam: een middagje handtekeningen zettenop ballen en baseballcards was zeer lucratief.

Hij bleef drinken, een levertransplantatie was noodzakelijk.Tijdens de operatie bleek dat hij al terminaal ziek was. Spijt kwamtoen het te laat was. Als hij wist dat hij maar 63 jaar oud zouworden, zou hij naar eigen zeggen anders geleefd hebben. Ook gafhij toe dat hij als echtgenoot, vader en rolmodel had gefaald.Er zijn meer dan 30 biografieën over Mickey Mantle geschreven,maar deze is waarschijnlijk de definitieve. Jane Leavy bracht eenaantal dagen met hem door, interviewde meer dan vijfhonderdmensen en liet Mantle’s slaghouding diepgaand door weten­schappers analyseren om zijn ontzettende slagkracht te verklaren.Het resultaat is een boek met bijzonder veel details: zelfs delaatste uren op zijn sterfbed worden uitgebreid beschreven.En wat blijft er hangen? Wellicht de woorden die hij sprak toen hijzijn fans waarschuwde voor de gevaren van alcoholisme: “Don’t belike me.” •

TEKST KEES WIJDEKOP

Spijtkwamtoenhettelaatwas.Alshijwistdathijmaar63jaaroudzouworden,zouhijnaareigenzeggenandersgeleefdhebben.

Titel: THE LAST BOY:MICKEY MANTLE ANDTHE END OF AMERICA'S CHILDHOODAuteur: JANE LEAVYBestellen: BOL.COM

In Philadelphia, ‘The City of BrotherlyLove’, is het tegenwoordig ‘Chip’s way orthe highway’. Spelers die zich niet kunnenvereenzelvigen met de purefootballcultuur die Chip Kellyprobeert te creëren, wordenvriendelijk bedankt voorbewezen diensten en zonderpardon op straat gezet. Ook alheet je DeSean Jackson enben je één van de meestexplosieve wide receivers in de NFL.In de week voorafgaande aan Jacksonsonceremoniële vertrek werd al duidelijk watKelly met zijn sterreceiver van plan was: “Ilike DeSean, but we’re gonna do what’sbest for our football team.” Vertaling: ikben er helemaal klaar mee. Achterafgezien was het huwelijk Kelly‐Jacksonvanaf het begin gedoemd te mislukken. AlsKelly één ding al jaren propageert dan ishet wel het collectief. In zijn tijd bij Oregonwas het een komen en gaan vanhoogvliegende supertalenten maar altijddraaide het bij Chip om zijn visie enmethode. Spelers adopteerden diebenadering en hadden succes of ze dedendat niet en zaten snel thuis. Jacksonechter, denkt alleen aan zichzelf, zijnbankrekening en verder helemaal niets.Dat past niet in de wereld van Chip Kelly.De geruchten over gangactiviteiten(Jackson zou een actieve Crip zijn), hetgezeur over alweer een nieuw contract; hetwaren niet meer dan stokken om mee teslaan voor Kelly en GM Howie Roseman.Jackson was simpelweg een te lastigeklant die bovendien ook nog eens 10miljoen dollar op jaarbasis kostte. Veel teveel geld voor een wide receiver in eenoffense waar iedere Jan Doedel productiefkan zijn. ∙

Paul Klomp.

Chip & DeSeanHet seizoen is slechts een week oud,maar we hebben al speciale honkslagenen acties gezien. Charlie Blackmon werdde eerste speler die in een wedstrijd zes uitzes sloeg met drie tweehonkslagen en eenhomerun, Yu Darvish werd de snelstewerper ooit met vijfhonderd strikeouts. Hijhad daar slechts iets meer dan 400innings voor nodig.En dan zijn er nog de milestones. Grotemijlpalen, die voornamelijk voorkomen inde loopbanen van grote spelers enmisschien wel toekomstige Hall of Famers.We zagen in week 1 al de tweeduizendstehonkslag van Miguel Cabrera. Cabrera wasniet de jongste speler met 2000 hits, dat isnog altijd de legendarische Ty Cobb.De man die een tijdje geleden zijndrieduizendste hit al sloeg, Derek Jeter,passeerde afgelopen weekend Paul Molitorop de ranglijst voor meeste honkslagenaller tijden. Jeter staat nu op de achtsteplaats. Met een goed seizoen zou Jeter(3320 hits) ook Carl Yastrzemski (3419)en Honus Wagner (3420) nog in kunnenhalen om zo de zesde plaats aller tijden inbeslag te nemen. Alleen met een extreemgoed seizoen zou ook de vijfde plaats vanTris Speaker (3514 hits) nog in gevaarkunnen komen.Welke milestones kunnen wedit jaar nog meer verwachten?Raúl Ibáñez (1997) gaat zijntweeduizendste hit slaan, AlbertPujols (492) zijn vijfhonderstehomerun, Jeter gaat de top‐10in qua meeste runs, CCSabathia (2401) gaat voorstrikeout 2500 en Jose Valverde (287)gaat voor zijn driehonderste save. Houd ditnamen in de gaten als je voor de buis zitdit seizoen! ∙ Seb Visser.

Milestones

Over het maken van sportfilms hoeftniemand Kevin Costner iets te vertellen.Als er iemand in Amerika mag gaan pron­ken met de titel Mr. Sports Movie, dan is 'tCostner wel. Echter, het betrof in hetverleden vooral honkbalfilms. Hij schitter­de in For The Love of the Game, Field ofDreams en Bull Durham, films die je alshonkballiefhebber niet gemist mag heb­ben, terwijl hij in 1996 een prachtige RoyMcvAvoy neerzette in de golffilm Tin Cup.In Draft Day speelt Costner de rol vanSonny Weaver Jr, general manager van detobbende Cleveland Browns. Weaverwordt door de eigenaar van het team (eenkruising tussen Jerry Jones en Jim Irsay)onder druk gezet om het team weersuccesvol te maken door een drastischerebuild. Grote vraag daarbij: moet Weaverdaarvoor voor de #1 spot in dedraft gaan traden of niet?De makers van de filmhebben er werkelijk alles

aan gedaan om de film zo authentiekmogelijk te laten lijken. Zo krijgt de kijkereen uniek kijkje in de keuken van eenfootball franchise (in dit geval dus deBrowns) en krijgen we te zien hoe het er inde War Room tijdens de NFL Draft aantoe gaat. Daarnaast komt er een sloot aanfootball­prominenten voorbij om de filmhet nodige cachet te geven. Iedereen dieook maar iets voorstelt rondom de NFL,krijgt screen time: Roger Goodell, MelKiper, Jon Gruden, Deion Sanders, MikeMayock, Chris Berman ­ en ga zo nog maareven door.Oh, en Arian Foster. De Texan speelt de rolvan Ray Jennings, een Florida Staterunning back, die klaar is voor de draft,maar die in het verleden een paar keer metde politie in aanraking is geweest. Fosterheeft tekst (zie een van de movie clipsverderop in dit verhaal), verschijntin totaal zo'n vier minuten in beeld,en valt zeker niet tegen. MochtFoster na z'n loopbaan om eenbaantje verlegen zitten, dan valt er

Hollywood misschien best wat voor hem tehalen.Tijdens de voorbije Super Bowl in NewJersey, liet Costner zich uitgebreid inter­viewen over de film. Hij liet daarbij wetendat het zijn ambitie was geweest om metDraft Day een footballklassieker te maken."En ik denk dat ik daarin ben geslaagd", zoliet hij fijntjes weten.Dat nu, is een tikje overdreven. Draft Day iseen reuze vermakelijke rolprent, die bij foot­ballfans best in het pulletje zal vallen. Maareen klassieker, of een plekje in de top 10 vanbeste footballfilms aller tijden? Nee, dat ziter ondanks alle poeha en NFL­gerelateerdecoryfeeën die voorbij komen helaas voorCostner niet in.Waar het aan schort?Diepgang en plot, kortweggezegd. De film lijkt eentikje op een Moneyballwannabe, maar mistdaarvoor een duidelijke

De meest succesvolle footballfilms zijn gebaseerd ‐ oftenminste geinspireerd, en vervolgens al dan niet sterkgedramatiseerd ‐ op ware feiten. We noemen BRIAN'SSONG (1971), Met James Caan en Billy Dee Williams,over de vriendschap tussen de Bears Gale Sayers enBrian Piccolo. Tikje gedateerd inmiddels, en actieveatleten die zelf mee‐acteren, zorgen vaak voor watkromme tenen‐werk.Ook gebaseerd op waren feiten: THE BLIND SIDE(2009, Sandra Bullock en Quinton Aaron, over dedakloze tiener Michael Oher die een ster wordt bij deRavens), INVINCIBLE (2006, Mark Wahlberg en GregKinnear, over local boy Vince Papale die het maakt bijde Eagles), RUDY (1993, Sean Aston, over de jongeDaniel 'Rudy' Ruettiger, die ondanks zijn geringepostuur als ultieme droom heeft voor Notre Dame temogen uitkomen) en WE ARE MARSHALL (2006,Matthew McConaughey, over de wederopbouw van eenfootballteam na een fatale vliegtuigcrash). De filmsstaan stuk voor stuk te boek als inspirerend.Draft Day valt misschien nog wel 't beste te vergelijkenmet ANY GIVEN SUNDAY (1999, Al Pacino enCVameron Diaz) en JERRY MAGUIRE (1996, TomCruise en Cuba Gooding Jr.). Waar Draft Day een lichtwerpt op 't vak van GM rondom de draft, richt Any GivenSunday zich vooral op (over the top, uiteraard)coaching, terwijl Jerry Maguire een tipje van de sluieroplicht van de wereld van de spelersmakelaardij.Minstens even belangrijk: REMEMBER THE TITANS(2000, Denzel Washington), dat handelt over derassenstrijd van een halve eeuw geleden. Voor wie wilweten hoe het er op high school aan toe gaat, en dedruk die football daar met zich meebrengt om eenscholarship te veroveren, zijn FRIDAY NIGHT LIGHTS(2004, een glansrol voor Billy‐Bob Thornton) enVARSITY BLUES (1999, James Van Der Beek en JonVoight) twee niet te missen films.Een tikkeltje minder pretentieus, maar voor eenfootballfan nog altijd verplichte kost: THE EXPRESS(2008, Dennis Quaid), RADIO (2003, Cuba GoodingJr. en Ed Harris) en EVERYBODY'S ALL‐AMERICAN(1988, Dennis Quaid en Jessica Lange). Alle anderefootballfilms gelieve te aanschouwen op eigen risico.

verhaallijn. Ook de romantische affairetussen Costner en Jennifer Garner, die zotypisch is voor Costners sportfilms, kandaar niets aan veranderen. Niet football­liefhebbers zullen de bioscoop daardoorhalverwege gapend verlaten. Boring!"Draft Day is so uninteresting, Tin Cuplooks like an Oscar candidate", schrijftBrandon Jones van de Global­Dispatch inz'n recensie. Dat nu is ook weer een paartikjes overdreven. Als gezegd: mits dekijker een hart voor football heeft, is defilm best vermakelijk. Al staat Draft Dayhier en daar wel bol van de cliches. Neembijvoorbeeld de rol van Browns­coachPenn, gespeeld door Denis Leary. Penn iseen kruising tussen Jon Gruden en JimHarbaugh, en is erg dik aangezet. Maarvoor wie er van houdt en er de humor vaninziet: Leary draagt van 't begin tot heteinde van de film een jaren tachtigtrainingsjack, en is heerlijk over the top.Grappig: in de film wordt gebruik gemaaktvan een vermaarde scoutingstruc van BillBelichick. Hoodie stopte altijd een biljet van100 dollar in het playbook, om te testenwelke prospects daadwerkelijk haddengeleerd wat ze hadden moeten leren.

Overigens moet het script van Draft Dayop z'n minst al een paar jaar oud zijn:Sonny Weaver/Kevin Costner steggelt metde Seattle Seahawks over het al dan niettraden van de #1 draft pick. Maar de tijddat de Hawks realistisch gezien de eerstekeus in de draft hadden/hebben, ligtvoorlopig een aantal jaartjes achter ons.*Veel Amerikaanser dan een film vol ins &outs over football wordt het natuurlijk niet.Draft Day verschijnt overmorgen (11 april)in de Amerikaanse bioscopen, maar deinternationale releases zijn

op de vingers van een hand te tellen:volgende week verschijnt de film inVietnam, en over een maandje nog inSingapore. Maar that's it. Geen Nederland,dus. Voorlopig? Waarschijnlijk niet. KevinCostner en Jennifer Garner zijn weliswaarook bij ons klinkende namen, maar alsgezegd: veel Amerikaanser dan Draft Daywordt het niet. En daar zit het gros van deNederlandse markt ­ helaas ­ niet op tewachten.Maar hey, dit is 2014, niet waar? Ergo:gewoon even wat geduld betrachten, endan de film via Netflix of elders op hetinternet binnentrekken. Veel plezier. •

Rob Rensenbrink en die ene bal op depaal, Arjen Robben en de tenen van Casillasen Traevon Jackson en zijn gemistejumpshot.Ik groeide niet op in een grote stad. Mijnvader was geen fan van een topclub. Deijshockeyploeg die ik omarmde wonwelgeteld één titel in de laatste 74 jaar enhoe het ons land verliep in WK‐finales hoefik niet te herhalen. Als ’t er op aan kwamwonnen mijn teams niets.Als jochie zag ik in de Kuip Fortuna deBekerfinale verliezen. Ik was ontroostbaar.Dat gevoel van onmacht als je beseft datjouw geliefde team op ’t moment suprêmeniet als winnaar uit de bus zal komen. Hetwent nooit en doet de vreugde van deprachtige weg naar een finale vaak teniet.Ergens hoopte ik dat, toen ik alsuitwisselingsstudent Wisconsin in mijn hartkon sluiten, het tij was gekeerd. Zij stondendankzij bergen talent in allerlei sporten aande vooravond van grote successen.Vier jaar later heeft Wisconsin drie Big Tenfootballtitels vergeten om te zetten in ookmaar één Rose Bowl winst, de wedstrijd dieer pas ècht toe doet, en afgelopen weekendspatte opnieuw een droom uiteen. Hetjumpshot van Traevon Jackson kwam tweecentimeter tekort om Wisconsin met eenbuzzer beater naar de nationalebasketbalfinale te sturen.Een schitterende run, maar weergeen prijzen. De Bekerfinale van1999,WK‐finale van 2010, NHLEastern Conference Finals van2012, drie Rose Bowls en de2014 Final Four. Als “one hell of a ride” nooitbekroond wordt met zilverwerk blijft op denduur slechts “hell” over. ∙

Jules Zane.

Niets Het was een goede eerste week in de MLBvoor spelers die lang niet gespeeld haddenwegens blessures.Bij de San Francisco Giantskeerde werper Tim Hudson terug.De 38‐jarige werper brak in julivorig jaar bijna alles wat er tebreken is vlak boven zijn enkel.De avond van de blessure en dedagen erna werd er gesprokenover het einde van de carrière van dewerper.Hudson, die nu in zijn zestiende jaar zit, waséén van de mannen die de Oakland Athleticsgroot maakte in het begin van deze eeuw, inde jaren die door het boek Moneyballbeschreven worden. In redelijke anonimiteitheeft hij een 'Hall of very good' waardigepalmares opgebouwd. Bijna tweeduizendstrikeouts, meer dan tweehonderd zeges eneen ERA van 3.44 is heel indrukwekkend.Maar zijn beste statistiek is de bijnadrieduizend geworpen innings. Daarvoormoet je heel lang heel goed zijn.Het deed daarom ook pijn om hem te zienlijden na een 'freak injury', die, zoals gezegd,heel goed het einde van zijn carrière hadkunnen betekenen.De Giants durfden het met de veteraan aanen hij betaalde dat vertrouwen direct in zijneerste start uit. Tegen de Arizona Diamond‐backs wierp hij 7.2 innings, waarin hij slechtsdrie honkslagen opgaf en zeven strikeoutshad. En het belangrijkste: geen punten.Tim Hudson is terug van weggeweest en ikben daar blij om. Eén van de beste werpersvan deze generatie heeft dat verdiend. ∙

Lennart Beishuizen.

Hudson