HOOFDREDACTIENeal PetersenGeert Jan DarwinkelEINDREDACTIEKasper DijkSENIOR WRITERJules ZaneREDACTIELennart BeishuizenPieter BrouwersGeert Jan DarwinkelRob van GamerenVincent Van GenechtenEva GerritsePieter HorstmanJustin KevenaarPaul KlompWietze­Willem MulderMarco PostRobert PrinsJurian UbachsKlaas­Jan ter VeenJeroen VeenstraSeb VisserFrank WielaardJoeri ZwartsCOLUMNISTENMatthijs van den BeukelGijsbregt BrouwerJeroen ElshoffLeander SchaerlaeckensFOTOGRAFIEGetty ImagesPRODUCTION, ARTDIRECTION & DESIGNDarChicago Ltd.MET DANK AANIssuu, ScribusSportAmerika Magazineis een uitgave van PetersenMedia. Niets uit dezeuitgave mag op welke wijzedan ook worden gekopieerdzonder uitdrukkelijketoestemming van deuitgever. © PetersenMedia 2012­2015 ­ Allerechten voorbehouden.

Dit voorwoord zal twee adviezen bevatten. Het eerste:omcirkel alvast het weekend van 17 en 18 januari 2016 in jeagenda. Zorg ervoor dat niks en niemand je in de weg kanstaan. De reden? De NFL Divisional Round met dewedstrijden waarin wordt beslist welke teams zichkwalificeren voor de Championship Games, een week later.De Divisional Round is namelijk om van te smullen. Volgendweekend kunnen we ons verheugen op prachtige affiches inde strijd tussen de New England Patriots en Indianapolis Coltsaan de ene kant en Seattle Seahawks­Green Bay Packersaan de andere, maar qua spanning en sensatie moet er heelwat gebeuren om het spektakel van het afgelopen weekendte toppen.Mijn leermeester der Amerikaans sporten, Geert JanDarwinkel (@Darch), adviseerde mij vorig jaar al dat hetweekend van de Divisional Round het mooiste sportweekendvan het jaar is. Ook in deze jaargang twitterde hij dezeboodschap en werden we niet teleurgesteld.Integendeel, hij kreeg volkomen gelijk. Ik had alle afsprakenafgezegd, zodat ik mij volledig kon focussen op de vierwedstrijden. Een heel weekend spektakel met over tweedagen uitgesmeerde games. Geen moment spijt van gehad.Wie de #SportAm hashtag het afgelopen weekend eenbeetje volgde, weet dat de eerste wedstrijd tussen de NewEngland Patriots en de Baltimore Ravens direct enorm veelspektakel opleverde. Het leverde enkele razendehartkloppingen op, maar uiteindelijk zegevierden ‘mijn’Patriots, waardoor ik de rest van de wedstrijden een stukrelaxter kon bekijken.Uiteindelijk waren de andere drie games even boeiend, enallemaal op een andere manier. en sportweekend uit hetboekje: de beste plays gecombineerd met enorm veelspanning. En dat vier keer.Advies 2, al hebben de die­hards dat natuurlijk niet nodig:blokkeer dit jaar alvast 1 en 2 februari en kom naar Coco’sOutback in Amsterdam om het SportAmerika Super Bowlfeest met ons te vieren. Meer info vind je hier.

De NFL playoffs zijnvaak het podiumvoor inventieveplays. Ieder teamheeft er wel eenaantal onderin dekast liggen, waar zepas uit komen als zeecht nodig zijn. DatJulian Edelman eenaardig balletje kongooien, was welbekend. Hij wasimmers nogquarterback incollege, en werd ­als QB! ­ zelfsgedraft in dezevende ronde. Tochduurde het totafgelopen zaterdageer Edelman zijnvoor sommigenonvermoedekwaliteit weer 'nsmocht gebruiken.Het resultaat mochter zijn: eenvlekkeloze pass opde open DannyAmendola, en eentouchdown. Op 'nmoment dat 't echtnodig was.

Man van deWedstrijd in het dueltussen de Seahawksen Panthers waszonder twijfel KamChancellor. Er wasnatuurlijk de 90 yardinterception returnfor touchdown, maarwat haast nog meertot de verbeeldingsprak was de wijzewaarop hij ­ tot tweemaal toe! ­ over dePanthers' D­linesprong in eenpoging de kick vanCarolina te blokken."Chancellordamages people'ssouls", wist RichardSherman na afloop.Zou zo maar 'nskunnen.

Kyle Lowry (Toronto Raptors)en James Harden (HoustonRockets) werden verkozen totspelers van de maand. Hardennoteerde met 30,6 punten per gamehet hoogste gemiddelde van de NBA.De guard had onder meer drie wed­strijden met minstens veertig punten. Ni­kola Mirotic (Chicago Bulls) en AndrewWiggins (Minnesota Timberwolves) warende beste rookies • Op maandag vond ereen ruil plaats tussen drieteams. De meestopvallende namen, die vanclub wisselden waren J.R.Smith, Iman Shumperten Dion Waiters. Smithen Shumpert verlieten deNew York Knicks engingen naar de ClevelandCavaliers. Waiters verlietde Cavaliers en ging aan de slag bij deOklahoma City Thunder • Een aantaldagen later trokken de Cavs ook centerTimofey Mozgov van de Denver Nuggetsaan • Stephen Curry raaktewoensdagnacht de duizendstedriepunter uit zijn carrière. De pointguard van de Golden State Warriorsdeed dat als snelste ooit, namelijkin zijn 369ste wedstrijd. Curry namhet record over van Dennis Scott(457 duels). Ray Allen, de spelermet de meeste driepunters allertijden, maakte zijn duizendste inzijn 473ste wedstrijd • Pau Gasolhad zaterdagnacht de wedstrijd vanzijn leven. Tegen de MilwaukeeBucks noteerde hij 46 punten,een nieuw persoonlijkrecord, en achttienrebounds • Robert Swift blijftmaar negatief in het nieuws komen.Deze keer werd de oud­speler vande Seattle SuperSonics en deThunder gearresteerd voor eenpoging tot inbraak. In novemberkwam hij nog in de problemenomdat hij een afgezaagde shotgunin zijn bezit had. • (Robert Prins)

Niemand bij de NFL zag devideotape van Ray Rice die zijnvrouw in een lift neersloeg. Datis de belangrijkste conclusie vanhet interne onderzoek naar deveelbesproken zaak van Rice, datafgelopen week verscheen. Het onderzoekzegt dat er geen bewijs is dat iemand bijde NFL de video zag of in handen hadvoordat TMZ de video lekte. De uitkomstpleit dus in het voordeel van NFLcommissioner Roger Goodell, maargeheel vrijuit gaat de footballorganisatieook niet • Rex Ryan wordt de nieuwehoofdcoach van de Buffalo Bills. Hijtekende voor vijf jaar en 27,5 miljoendollar bij het team uit Buffalo. De 52­jarige Ryan wordt de vervanger van DougMarrone, die verrassend zijn nog lopendecontract bij de Bills inleverde. Na zesseizoenen bij de Jets werd Ryan vorigemaand op straat gezet na opnieuw eentegenvallend seizoen. Hij eindigde met een46­50 record in New York • RussellWilson van de SeattleSeahawks wordt debestbetaalde quarterback inde league. Hij verdient nu nogeen ‘schamele’ 700.000 dollar,maar naar verluidt zalWilson meer gaanverdienen dan AaronRodgers’ 110 miljoendollar • De kans opeen NFL­team inLos Angelesbegint steedsmeer vorm tekrijgen. StanKroenke, eigenaarvan de St. LouisRams, zou eenpartner gevondenhebben om in Inglewood, eenvoorstad van LA, een NFL­stadion met 80.000 plaatsen tebouwen. Ondertussenpresenteerde St. Louis zelf ookplannen voor een gloednieuwstadion om een NFL­team in de stadte houden •

Sergei Bobrovsky blijftlanger verbonden aanColumbus Blue Jackets. DeRussische goalie tekende eenvierjarige contractverlengingdie hem tot en met het seizoen 2018/2019aan de Blue Jackets bindt. Bobrosvky gaatmet zijn nieuwe contract 29,7 miljoendollar verdienen, een slordige 7,425miljoen dollar per seizoen. Alleen goalieHenrik Lundqvist van de New YorkRangers verdient meer • Dat laatste is nietgeheel onterecht, want met een 3­1 zegebij San Jose Sharks bereikte Lundqvist eenmooie mijlpaal. De Zweedse goalie werdde eerste in de NHL­historie die in zijneerste tien seizoenen steeds minstenstwintig wedstrijden wist te winnen.Wat de prestatie van Lundqvist extra knapmaakt, is dat één van die tien seizoeneneen door de lockout verkorte jaargang van48 wedstrijden was • Teemu Selännezag zondag zijn rugnummer 8teruggetrokken worden door AnaheimDucks. De Finnish Flash is de eerstespeler wiens rugnummer door de Duckswordt retired. Selänne werd in 1988 alstiende overall gedraft door deoriginele Winnipeg Jets en kwamlater uit voor San Jose Sharksen Colorado Avalanche. Selännebracht echter vijftien seizoenendoor bij de Ducks en won metdie ploeg in 2006/2007 deStanley Cup • In de Duitsevariant van de WinterClassic (DEL Winter­game) werd een Europeesbezoekersrecord bij eenijshockeywedstrijd neer­gezet. Op het duelDüsseldorfer EG –Kölner Haie kwamen51.125 mensen af. In deEsprit Arena van FortunaDüsseldorf won de thuis­ploeg met 3­2. Het duelwerd vanwege zeerslechte weersomstan­digheden afgewerktmet het dak dicht •

En daar zijn ze dan, devier nieuwe leden van deHall of Fame. RandyJohnson, Pedro Martinez en JohnSmoltz bereikten Cooperstown bij huneerste poging, terwijl Craig Biggio, dievorig jaar zeven procent tekortkwam, zichook bij het klasje mocht voegen • BenZobrist en Yunel Escobar zetten huncarrière voort bij de Oakland A’s. DeTampa Bay Rays liet hettweetal vertrekken in ruilvoor catcher John Jaso entwee Minor Leaguers. Hetwas Oakland vooral te doenom de multi­inzetbareswitch­hitter Zobrist, die bijde Rays regelmatig hettweede en derde honk,alsmede de drieoutfieldposities bespeelde. VolgensOakland­general manager Billy Beanehingen er binnen vijf minuten na hetbekend worden van de trade al twee teamsaan de telefoon die Zobrist wildenovernemen • De Rays hebben devervanger van Yunel Escobar albinnen: deze week tekende kortestop Asdrubal Cabrera voor eenjaar • José Valverde lijkt eenthuis te hebben gevonden bij deSan Diego Padres. Volgens nogonbevestigde berichten zou devoormalig closer van de DetroitTigers een Minor League­contract hebben getekend.Valverde is sinds mei clubloosnadat de Mets hem wegensslechte prestaties lieten vertrekken• De wonderen zijn de wereld nogniet uit. Pitcher Johan Santanaheeft aangekondigd komendseizoen te willen terugkeren inde MLB. Santana zou momenteeleen fastball van 86­89 mijl per uurkunnen werpen en komt deze weekin actie in Venezuela. Het is nietbekend of er MLB­teamsgeïnteresseerd zijn in de dienstenvan de ace van weleer •

Wat de Ohio State Buckeyes deafgelopen drie wedstrijden hebben latenzien, is een van de meest magische runsallertijden in college football. Wisconsinwerd verpulverd, Alabama bleef beduusdachter na de Sugar Bowl en in de eerstefinale onder ’t nieuwe systeem werdenHeisman­winnaar Marcus Mariota en deOregon Ducks vakkundig onschadelijkgemaakt.Een ietwat wonderlijke uitkomst,eigenlijk, voor ’n team dat sinds detweede helft van de jaarlijksereguliere afsluiter tegen Michiganmoest aantreden met de back­up vanhun back­up, na blessures voorBraxton Miller en J.T. Barrett, diebeide quarterbacks van het Heisman­kaliber zijn. Dat bleek de nog zojonge Cardale Jones ook, die ondanksvier turnovers een ster in de finale was.De echte legende is na deze finale echterUrban Meyer. Na Nick Saban is Meyer pasde tweede coach die met tweeverschillende scholen de nationale titelwint. Hij kwam naar de Big Ten om denationale titel te winnen en dat lukte. Nietalleen bracht hij een geslagen programmain amper drie jaar tijd terug op deallerhoogste trede, hij nam een geslagenconference op sleeptouw en dwingt vrienden vijand om hun toekomstvisie te herzien.Als je in back­to­back­back wedstrijden dedrie Heisman­finalisten kunt reduceren totweinig meer dan voetnoten heb je eensysteem weten te smeden waar men dehoed voor af moet nemen. 42­20 in denationale finale is als underdog, zeker navier turnovers, een ongekende uitslag,maar het was meer dan verdiend.Ohio State, nummer vier van de ranglijst,heeft in een klap bewezen dat die play­offser zoveel eerder hadden moeten komen,maar wat was ’t groots nu ze er zijn.

TEKST JULES ZANE

Er gaat inderdaad helemaal niets bovenDivisional Weekend. Vier finales, tussende acht beste ploegen van het moment.Dood of de gladiolen. Alles of niks. Win orgo home. En van die vier zijn er altijdminstens twee die de boeken ingaan alslegendarisch. Dit jaar waren het er zelfsdrie. Honderdtachtig minuten bloed,zweet en tranen. Controversie en dramatot en met. Voor de ware liefhebber omde vingers bij af te likken. Voor de nieuw­bakken fan liefde op 't eerste gezicht.En Championship Weekend dan? Ookleuk, jazeker. Maar al weer tweewedstrijden minder. Bovendien beginttijdens de title gameshet onbehaaglijkegevoel te knagen dathet onvermijdelijkeeinde van 't NFL­sei­zoen er weer aan zit tekomen. Dat nare hetlaatste­weekeinde­van­de­grote­vakantie­gevoel. Die sluimeren­de knoop in je buik dietijdens de Super Bowlnog nadrukkelijker dekop opsteekt.Maar goed, DivisionalWeekend dus. Een handjevol zaken dieons opvielen:• Tom Brady is nogaltijd Tom Brady.Niks slijtage. Geenverrassing in NewEngland zelf, hoor.Sterker nog: BillBelichick heeft nogzoveel vertrouwen in#12, dat hij voor hetduel met de BaltimoreRavens volledig opBrady gokte. Waar hijgedurende het reguliere seizoen nog deene na de andere running back van destraat haalde om de kastanjes uit 't vuurte halen, werd de running game nu volle­dig gelaten voor wat ie was. Brady moest't doen, en Brady deed 't. Uiteraard. 33

for 50, drie touchdownstegenover een pick. Belichicknoch Brady verbloosde toen deploeg tot twee maal toe op achterstandwerd gezet. Evenzo vaak werd de zaakweer rechtgetrokken, tegen devermaarde Baltimore D nog wel. Alsof 'tniks was. We geven het ieder anderteam te doen.• Belichick bewees nog maar 'ns dat hij ­met afstand ­ de beste coach van deleague is. Baltimore (lees: coach JohnHarbaugh) schreeuwde moord en brand,en #RavensNation had het Belicheat alweer voor in de mond, toen Hoodie zijnbag of tricks vol opentrok. Geen lefttackle, eligible receivcers die zichzelfineligible verklaarden. Volkomen legaal,

maar nog nooitvertoond.Ontsproten aande geniale brein van Bill Belichick, diefor good measure ook Julian Edelmannog maar een touchdown lietgooien...Belichick, er is geen betere.• Het lijkt 'n open deur, maar weroepen het nog maar 'ns een keer:zonder elite (of dan tenminste helegoede quarterback) is er in dehedendaagse NFL geen beginnenmeer aan. Arizona kon het met 'nfantastische D in het reguliereseizoen prima bolwerken, maareenmaal in het naseizoen kwam het

gebrek aan eenpuike spelverdelerpijnlijk aan 'tlicht. Ga maar na:Tom Brady, JoeFlacco, AaronRodgers,Tony Romo,RussellWilson,CamNewton,PeytonManning,Andrew Luck.Daar kun je mee thuiskomen.Toen de kruitdampen zondagwaren opgetrokken, waren nietalleen de vier beste ploegen komen

bovendrijven, maar ook de vier bestequarterbacks (van dit moment).Rodgers, Brady, Luck en Wilson.• Ja, ook Russell Wilson, die hier en daarnog altijd niet voor vol wordt aangezien.Maar de sympathieke en razendslimmekabouter speelde zaterdag dus eenfoutloze partij, met drie touchdowns,geen picks en een QB­rating van 149.• Niet dat hij er zelf om maalde, maarWilsons prestatie raakte een tikkieonder­gesneeuwd door de verrichtingenvan de heropgestande Legion of Boom,en in het bijzonder Kam Chancellor. Desafety wisselde de ene spectaculaire playaf met de andere, zowel als specialteamer (tot twee maal over Panthers

springend in een poging een kick teblocken) als als verdediger (90 yardinterception return for touch­down). Chancellor belichaamdede herboren Seahawks, die weerop precies het juiste moment lijkente pieken. Met een foutloze Wilsonen een messcherpe defense,is de ploeg van Pete Carrollnog altijd de meest comple­te ploeg. De Packers (en ver­volgens Pats) zullen 't merken.• A propos elite quarterbacks. EnterAaron Rodgers. Aaron friggin' Rodgers.Hij hinkelde, strompelde en waggeldezondag Lambeau Field over. Onwilligespier in z'n kuit, die hem het bewegenen afzetten bijkans onmogelijk maakte.Het deed soms pijn aan de ogen, en degoegemeente vroeg zich af waaromMike MCarthy Matt Flynn dan tochgeen kans gaf? Hoe slecht diewel niet moest zijn?

Het antwoord kwam van Rodgers zelf.McCarthy wilde winnen, en zelfs in 'nrolstoel laat A­Rod z'n collega­QB's nog'n poepie ruiken: 24 for 35, drie TD's,en opnieuw geen pick. Wat wel weerzuur voor Tony Romo was, trouwens.Romo speelde foutloos, en had defraaiste worp van de wedstrijd in petto,maar kreeg nul credits. Buck & Aikmanhadden de mond vol over de kuit vanRodgers, maar over 't feit dat Romovoor iedere wedstrijd een paar spuitenin z'n rug laat jagen, om twee gebrokenwervels koest te houden, hoorde jeze niet.• Het regelboek van de NFL zuigtapenballen. Hoe het toch bestaatdat Romo de fraaiste bal van 'tweekend liet vliegen, gevolgddoor de meest spectaculairecatch van 2015, maar dat erergens in 't rulebook staat dater toch iets niet helemaal inde haak was?! MiljoenenCowboys (en neutrale)

fans sprongen een gat in de lucht toenDez Bryant Dallas geheel onverwachtnog in gewonnen positie leek tebrengen, maar bleven vervolgens meteen kater achter. WTF?Ja, er gaan opnieuw stemmen op omde regel te herschrijven. Moet je net bijde spelregelcommissie zijn. Toen CalvinJohnson in 2010 op Soldier Field eenvergelijkbare catch (TD) zag wordengeannuleerd, gingen diezelfdestemmen. De commissie verkoosdestijds echter een glas en een plas.• De koning is dood, lang levede koning! Goed, de kogel isnog niet door de kerk, wanter is nog een dijbeen­blessure die ooit nog weerzou kunnen helen, maarhet onvermijdelijke lijkt

inderdaad niet te vermijden. Deloopbaan van Peyton Manning zit erop.It was fun while it lasted, maar de pijplijkt nu dan toch echt leeg.Het verval zette zich eigenlijk al indecember in. Met meer picks dantouchdowns tekende Manning voor deslechtste maand van z'n carriere. Derunning game met de vers ontdekte CJAnderson verdoezelde toen nog 't eenen ander, maar zondagavond, in deplayoffs, voor het oog van gans denatie, was er geen verstoppenmeer aan. Jammerwel, want er zijnmaar weinigfootballfans die

Manning geen afscheid metnog een Lombardi Trophy gunden. Aande andere kant: voor de negende (!)keer one and done in de playoffs, isnatuurlijk geen toeval meer.• Grap van de avond: Peyton Manningwilde de fakkel overgeven aan AndrewLuck, maar liet 'm voor z'n voetenvallen. Alsof het zo had moeten zijn: datde neergang van Manning uitgerekendplaats moest vinden tegen zijn opvolgerbij de Indianapolis Colts, was in eersteinstantie mooi, maar tenslotte vooralook erg pijnlijk. Hopelijk zet Manning ergauw definitief een punt achter, om eenalgehele teloorgang voor te zijn. Daar zitzelfs Ryan Leaf niet op te wachten.

• Zondagavond was meteen het gelijkvan Jim Irsay, die drie jaar geledenbesloot dat het tijdperk Manning voorbijwas. Het waren drie hele fraaie regulierejaren in Colorado, edoch zonderslagroom op de taart. Manning isverleden tijd, Andrew

Luck heeft de toekomst. Zondag wonde 25­jarige (ten koste van z'n voor­ganger) al weer zijn derde playoff­wedstrijd. Als er binnen afzienbaretijd een QB opstaat die Aaron Rodgers(als straks ook Brady stopt) naar dekroon kan stijgen, dan is 't Luck. En ofhij Peytons vijf MVP­titels gaatevenaren valt te bezien, maar eenSuper Bowl gaat hij zeker winnen.Wat wij je brommen. •

1. AARON RODGERSQB, GREEN BAY PACKERSKuitblessure of niet ­ Aaron Rodgers zetteafgelopen zondag een der puiksteprestaties van zijn al imposante carriereneer. Vooral dankzij hem werd er ditseizoen op Lambeau Field nog nietverloren door de Pack (persoonlijke serie:39 TD's ­ 0 picks) en speelt Green Baykomend weekend om de NFC titel. ARod isde WINNAAR VAN DE WEEK.2. TOM BRADYQB, NEW ENGLAND PATRIOTSAfgeschreven, he? Tom Brady zelf dachtvan niet. En zijn coach Bill Belichickevenmin. Hoodie liet zaterdag de Patsrunning game voor wat ie was, envertrouwde volledig op zijn quarterback.Het betaalde zich uit: New Englandmaakte tot twee maal toe een achterstandvan veertien punten ongedaan en mag(opnieuw) op voor de AFC titel.3. KAM CHANCELLORS, SEATTLE SEAHAWKSAh, eindelijk weer 'n verdediger diezichzelf tot man van de wedstrijdmocht kronen. Kam was beter danCam, en reeg de enespectaculaire play na deandere aaneen. Aaron Rodgerskan z'n borst namaken.

1. PEYTON MANNINGQB, DENVER BRONCOSHet was bij vlagen pijnlijk om tezien, maar het einde van PeytonManning lijkt nu dan toch echtgekomen. En dat uitgerekendtegen Andrew Luck, de mandie hem opvolgde bij zijnIndianapolis Colts. Wedoen het met pijn in onshart, maar er is geenontkomen aan: PeytonManning is de LOSER VANDE WEEK. •

Het was verrassend en toch ook weerniet. Peyton Manning die met zijn DenverBroncos in de playoffs onderuit ging tegende Indianapolis Colts. Voor de negendekeer in zijn carrière verloor Manning in zijneerste playoffwedstrijd en de teller zaldaardoor blijven staan op één Super Bowl.Toch karig voor een quarterback die, meerdan terecht overigens, de boeken in zalgaan als één van de besten op zijn positiein de geschiedenis van de NFL.Alleen is er die zwarte vlek, de playoffs,waar vaak de mannen van de jongensworden gescheiden en waar Manning vaakniet wist te winnen. Mede daarom zal hij,ondanks zijn 38 jaar, nog steeds willendoor gaan. Want hoewel hij het niet snelzal toegeven, zal 't toch aan hem vreten.Toch moge het duidelijk zijn dat de koekop is. Na de vernedering in de Super Bowlvan vorig seizoen kon Manning simpelwegniet weglopen. Daar had hij te veel trotsvoor en dus keerde hij terug, maar uitge­rekend tegen zijn ploeg, de Colts, werdpijnlijk duidelijk dat het beste er vanaf is.De toekomst zal uitwijzen of Manninginderdaad met pensioen gaat, desportman in hem zal nog een jaar doorwillen gaan en een tweede ring willenwinnen. Maar het is weinigen gegeven omop het absolute hoogtepunt testoppen.Peyton Manning behoort sinds1998 tot de beste quarterbacksin de NFL. Hoewel je het zo'ngroot sporter gunt, kan nietalles met een feel­good storyeindigen. Als Manning nu afscheid neemt,zorgt hij er in ieder geval voor dat hij nietop een absoluut dieptepunt stopt. Datverdient hij niet. Het ga je goed, Peyton! •

Justin Kevenaar.

The EndDe komst van Cubaanse vluchtelingennaar Amerika is iets dat al jaren gebeurt.Dat Cubanen erg goed kunnen honkbal­len, weten we ook al jaren enin 1963 was Rogelio Álvarez deeerste gevluchte Cubaansespeler die uitkwam in de MLB.Sindsdien hebben we helegrote sterren voorbij zienkomen. In de jaren negentigmaakten steeds meer Cubanende overstap: Rey Ordóñez en de broertjesLivan en Orlando ‘El Duque’ Hernándezwaren de bekendste en verreweg demeest succesvolle Cubanen in die jaren.Zij vormden een voorbeeld voor veeljonge Cubaanse honkballers en gaven henhet idee dat ook zij later erg veel geld metde sport zouden kunnen verdienen. Delaatste jaren, sinds 2009, is het aantalgevluchte Cubanen snel gegroeid. Metelke nieuwe Cubaan in de MLB krijgen weeen nieuw indrukwekkend verhaal overhun vlucht van het communistische eiland.De een vertrekt in het holst van de nachtop een vissersbootje (El Duque), de anderop een vlot (Fernández), nog een anderwandelt zo het hotel in Rotterdam uit(Chapman) en weer een ander wordtweggesmokkeld en komt in de handenvan criminele Mexicanen (Puig).Op dit moment staan er ook weer Cuba­nen in de belangstelling. Nadat de afgelo­pen weken Yasmany Tomás (Dbacks) enRoberto Baldoquin (Angels) al een con­tract tekenden, zijn de ogen nu gericht opYoan López (21/SP), Héctor Olivera (30/2B) en vooral supertalent Yoan Moncada(19/IF). De verwachting is dat ook zij snelonderdak zullen vinden en zo zien westeeds meer Cubaanse sterren in de MLB.Zien we hen binnenkort ook tijdens deWBC nu de grenzen ‘geopend’ zijn? •

Seb Visser.

Cuba Libre

W­L Record213­155Saves154ERA3.26Strikeouts3011WAR66.5

Drie pitchers die in hetzelfde jaar toetreden tot de Hall of Fame. Datis een unieke gebeurtenis, nog unieker is dat er in twee jaar tijd vijfwerpers naar Cooperstown kwamen en dat drie daarvan jarenlangonderdeel uitmaakten van dezelfde starting rotation. Na Greg Madduxen Tom Glavine mag nu ook John Smoltz zich Hall of Famer noemenen zo zijn de grote drie van de Atlanta Braves herenigd.Gedurende de jaren negentig vormden deze drie de meest gevreesderotatie in de Major League. Terwijl Maddux en Glavine de nummerséén en twee waren, was Smoltz misschien wel de beste ‘big gamepitcher’. In de belangrijkste wedstrijden, in de play­offs, was Smoltz15­4 met een ERA van 2.67. Een belangrijke reden voor zijnuitverkiezing.Een andere prestatie waarvoor hij erg veel krediet heeft gekregen ishet feit dat hij de enige werper ooit is met meer dan 200 wins en meerdan 150 saves. Nadat Smoltz in 2000 een volledig seizoen mistevanwege een blessure besloot hij terug te keren alsreliever. Hij groeide uit tot de closer van de Braves enbleek een van de beste relievers in de league. Tochbesloot hij later weer terug te keren als starter zodathij toch nog zijn 200e win kon pakken.Alle drie de nieuwe Hall of Fame pitchers van dit jaar hebben eenzogenaamde signature pitch. Voor Smoltz was dit de splitfinger. Hetwas naar eigen zeggen de pitch die zijn loopbaan gered heeft. Inzijn eerste jaren had Smoltz erg veel moeite met het uitscha­kelen van linkshandige slagmensen. Hij had geen goedechangeup en met alleen zijn harde fastball kwam hij erniet. Zijn toenmalige pitching coach Nardi Contrerasleerde hem zijn split finger en opeens had Smoltz eenpitch waarmee hij ook lefties uit kon schakelen. Desplit finger is een pitch waarbij de pitcher de bal tus­sen twee vingers pakt. Door de bal te gooien alsof heteen fastball is, raakt de slagman in de war. Terwijl hijeen hard pitch verwacht, duurt het langer voordat debal de thuisplaat bereikt en op het moment dat hij er is,duikt hij ook nog eens tientallen centimeters naarbeneden. Het leverde Smoltz veel swings and misses enuiteindelijk dus zelfs een plek in Cooperstown op.

De bijnaam van Randy Johnson is “The Big Unit” en een snelle blik opde lefty maakt al snel duidelijk waarom: Johnson is 2.08m lang en heeftarmen die oneindig lijken. Het is dan ook niet zo vreemd dat Johnson 'nkeiharde fastball in zijn arsenaal had. Die harde fastball, zijn lengte enzijn wilde lange manen boezemden veel slagmensen de nodige angst in.Die angst kwam overigens deels voort uit het feit dat Johnson nietalleen heel hard gooide, maar in het begin van zijn loopbaan ook ergwild was en nog wel eens een slagman vernietigend hard wilde raken.Hoewel ‘The Big Unit’ ook in zijn jonge jaren al veel strikeouts gooide,kon hij zijn grote potentie nog niet helemaal waarmaken omdat hij tevaak vier wijd gooide en zo veel tegen problemen aanliep. In zijneerste vijf seizoenen gooide Johnson gemiddeld per negeninnings bijna zes(!) keer vier wijd.In 1993 wist hij het tij te keren. Zijn BB/9 zakte van 6.3in 1992 naar 3.5 en in de rest van zijn loopbaan zaktedat gemiddelde zelfs naar 2.7. Hij bleef ondertussenstrikeout op strikeout stapelen en begon steeds meersucces te oogsten. In 1993 pakte hij namens deMariners al bij de de AL Cy Young Award. Twee jaar laterging hij 18­2 met een ERA van 2.48 en pakte hij deeerste van vijf Cy Young Awards. Bij de Diamondbacks,waar hij via de expansion draft terecht kwam, won hijtussen 1999 en 2002 vier Cy Young Awards op rij en in2001 speelde hij een grote rol in de winst van de WorldSeries. Zo groot dat hij samen met Curt Schilling deWorld Series MVP Award won.De signature pitch van Johnson? Zijn slider. Dankzijzijn gigantische postuur en lange armen leek het voor deslagman of hij de bal pas vlak voor je neus losliet. Hetgaf de slagmensen maar weinig tijd om in te schatten ofer een fastball van 97 mijl per uur op je af kwam of eenzeer scherpe slider. Zelden heeft een werperslagmensen er zo vaak slecht uit laten zien als RandyJohnson. Het is niet voor niets dat hij vijf Cy YoungAwards won, een perfect game en een no­hitter gooideen tweede is op de lijst met meeste strikeouts all­time.Een zeer terechte Hall of Famer.

W­L Record303­166ERA3.29Strikeouts4875K/910.6 (All­TimeLeader)WAR104.3

Vier spelers boven de 75% is een vrijwelunieke gebeurtenis, maar er warennatuurlijk nog meer vraagstukken danalleen wie wordt dit jaar Hall of Famer?Hoe ging het met de vermeende steroidgebruikers? Welke spelers vielen van deballot af (<5%) en welke spelers waren degrote stijgers? De volledige uitslag vind jehier.Mike Piazza, die in de tussenstanden nogeen goede kans leek te maken, eindigdeuiteindelijk 69.9% van de stemmen en lijktvolgend jaar, naast nieuwkomers KenGriffey Jr. en Trevor Hoffman, de grootstekanshebber om toe te treden. Vermeendesteroid gebruikers Bonds en Clemensstegen een beetje naar 37% en 38%,terwijl McGwire en Sosa ongeveer dezelfdescore hadden als een jaar eerder en GarySheffield, die genoemd werd in het MitchellReport, kwam als nieuw­komer binnen op11.7%. De grootstestijgers? MikeMussina en TimRaines.Don Mattingly (15jaar op de ballot) enCarlos Delgado(3.8%) zijn debelangrijkste spelers die we volgend jaarniet meer terug zien op de ballot.

De ballot was dit jaar zeer goed gevuld.Op basis van hun statistieken waren erzeker vijftien spelers die een legitiemekans hebben om ooit toe te treden tot deHall of Fame. Toch zijn er dit jaar “maar”vier spelers verkozen en dat heeft te makenmet twee zaken. 1. Schrijvers mogen perjaar op maximaal tien spelers stemmen. 2.Het gros van de spelers op de ballot kwamuit in het ‘Steroid Era’ en is daarom perdefinitie voor veel schrijvers verdacht.Veel keuzeheren kiezen ervoor om spelersmet een dopingverleden van hun ballot afte laten. Een keuze waar absoluut iets voorvalt te zeggen, hoewel het niet mijn keuzezou zijn. In mijn ogen eren wij in de Hall ofFame de beste spelers van hun tijdperk.Dus ook van het tijdperk waarin het grosvan de league aan de steroids zat – watoverigens niet verboden was in de MLB indie jaren.Maar goed, als jouw standpunt is dat jeniet op dopinggebruikers stemt dan kun jemannen als Bonds, Clemens, McGwire, Sosaen Sheffield van de ballot laten, maar erzijn andere spelers die lijden onder hetimago van het ‘Steroid Era’. Mike Piazza enJeff Bagwell worden door veel schrijversgestraft, omdat men hen verdenkt vandopinggebruik.Je zou zeggen dat men in het land van hetmotto ‘Innocent until proven guilty’ ietsruimdenkender zou zijn, maar ondertus­sen zijn de beste offensieve catcher allertijden en een van de top­5 eerste honk­mannen aller tijden nog altijd geen lid vande Hall of Fame. Dit ondanks het feit dat ervan beide mannen geen enkel bewijs is datzij ooit naar de, op dat moment niet zo,verboden middelen hebben gegrepen.Sterker nog, de belangrijkste bron voorhet beroemde Mitchell Report, dat in 2007uitkwam, was een clubhouse employee vande New York Mets. Piazza, in die tijd desterspeler van de Mets, zag zijn naam nietéén keer voorbij komen in het rapport. OverBagwell zijn er zelfs nog nooit geruch­tengeweest. Laten we hopen dat de twee vol­gend jaar de eer krijgen die ze verdienen.

W­L Record219­100ERA2.93Strikeouts3154K/910.0WAR86.0

De Dominicaanse Republiek staat de laatste jaren bekend als eenzeer belangrijke bron voor toptalenten in de Major League, maar heteiland uit het Caribische gebied kende tot dit jaar maar een Hall ofFamer. Niet geheel toevallig was dit topwerper Juan Marichal, een vande idolen van de kleine Pedro Martinez, die het op de DominicaanseRepubliek vooral moest doen met verhalen over de legendarischeMarichal van zijn vader en uit honkbalboeken.Martinez, één van de kleinste Hall of Fame werpers ooit (1.80m), boe­zemde slagmensen ondanks zijn kleine statuur net als Randy Johnsonveel angst niet. Dat had vooral te maken met het feit dat hij zelf geenangst kende en op de meest onverwachte momenten de grootsteen belangrijkste slagmensen van zijn tegenstander opzettelijkraak gooide. Zo was er eens een wedstrijd tegen de Yankeeswaarin hij in twee innings tijd zowel Derek Jeter als AlfonsoSoriano uit de wedstrijd gooide. Beide spelers moesten methun blessure naar het ziekenhuis voor onderzoek en de restvan de Yankees, duidelijk geïntimideerd, sloeg die wedstrijdgeen deuk in een pakje boter.

Pedro begon zijn Major League loopbaan bij de LosAngeles Dodgers als teamgenoot van zijn oudere en veellangere broer Ramon Martinez. Men verwachtte niet veelvan de jonge kleine werper, maar al snel bleek dat hij eengigantisch talent was. Omdat de Dodgers dringend een tweedehonkman nodig hadden, besloten zij Pedro in een trade naar deExpos. In Montreal en later in Boston groeide hij uit tot defenomenale ace die wij ons allemaal herinneren. Drie Cy YoungAwards, meer dan 3000 strikeouts en de meest dominante piek vaneen loopbaan die wij de laatste decennia gezien hebben. Pedro ging intussen 1997 en 2004 134­45 met een ERA van 2.43(!) en let op: ditwaren eveneens de piekjaren van de Steroid Era waarin slagkrachthet boventouw voerde. In 2004 leidde hij zijn Red Sox naar huneerste titel in ruim 80 jaar.Zijn beste pitch? De changeup. In zijn piekjaren had Pedro misschienwel drie van de beste 10 pitches in de league, maar zijn changeupmaakte slagmensen volledig gek. Dankzij zijn lange vingers kon hij debal erg lang controleren en zo kon hij zijn changeup in snelheid enzelfs in movement af laten wisselen.

Average.281Hits3060Doubles668Runs1844WAR65.1

De enige slagman in de Hall of Fame Class van 2015 ishet gezicht van de Houston Astros. Craig Biggio speeldetussen 1988 en 2007 twintig seizoenen voor de Astros. Indie twintig seizoenen speelde Biggio nooit minder dan100 wedstrijden. Zijn duurzaamheid gaf hem de kans omte werken aan een indrukwekkend curriculum. De kleinesnelle man was één van de grootste gamers ooit. Er ginggeen dag voorbij dat zijn pak niet onder het gravel zat,zijn gezicht niet onder de eye black en zijn lichaam nietonder de blauwe plekken.Biggio begon zijn loopbaan als catcher en ving zo veelklappen op en gedurende zijn loopbaan was er niemanddie zo vaak geraakt werd door een pitch als de captainvan de Astros. Opvallend genoeg was het niemandminder dan Hall of Fame catcher Yogi Berra, dieBiggio aanraadde om te stoppen met catchen en opeen andere positie te gaan spelen. Net als Berraprobeerde Biggio het daarom ook in center field,maar zijn beste positie bleek uit eindelijk het tweedehonk. Als tweede honkman won Biggio vier GoldenGlove Awards.Dankzij zijn ongekende duurzaamheid kon Biggiozeer indrukwekkende prestaties leveren. Hijhaalde de 3000 hits, werd drie keer league leaderin gespeelde wedstrijden, vijf keer in meesteslagbeurten, twee keer in meeste runs en driekeer in doubles. Nu we het toch over tweehonk­slagen hebben, slechts vier mannen hebben ooitmeer doubles geslagen dan de 668 van Biggio.Opvallend genoeg werd Biggio na zijn 3000stehonkslag uitgegooid toen hij van zijn single eendouble probeerde te maken. Een minimaalsmetje op een Hall of Fame loopbaan. •

We krijgen het met zijn allen steeds drukker. Althans zo ervaren wedat ­ de stadse mens in de spits van het leven in het bijzonder. Ooitdachten we dat apparaten ons leven eenvoudiger zouden maken. Vande wasmachine tot de computer en van de roltrap tot de stofzuiger.Maar het moment dat een robot al ons werk doet en wij met eencocktail in de hangmat liggen is nog heel ver weg. Ondertussen is erwel wat veranderd aan de waarde die we aan tijd hechten. Doordat weminder uren maken tegen hogere tarieven ontstaat de paradoxalesituatie dat we eigenlijk weer langer willen werken omdat dit zo goedverdient. Yuppie kvetch noemen de Amerikanen dat. En eerlijk gezegd,veel mensen zeker in de VS, moeten ook gewoon veel werken, juistomdat ze bijna niets per uur verdienen. Dus de druk op vrije tijd komtvan twee kanten. En wat is onze favorite pastime ofwel de belangrijkstebijzaak van het leven? Juist: baseball of breder gezien, sport.Sport krijgt komende jaren flink te maken met deze druk op onze vrijetijd. Allereerst zullen we dat zien in de actieve sporten. Vooral deindividuele sporten zullen steeds meer gericht zijn op efficiëntie. WaarAmerikanen normaal gesproken graag spreken van bang for your buck,zal dat steeds vaker draaien om bang for your minute. We zien dit in degrote yuppie­agglomeraties al terug. De gyms in New York City en SanFrancisco specialiseren zich steeds meer in korte trainingen. Waareerder sessies van een uur of meer normaal waren, zien we nu veelnieuwe lessen van minder dan een half uur. De bekendste is de 7­minute­workout (ook bekend als HIT, High Intensity Training) gestoeldop het werk van professor Tabata. Maar er zijn al onderzoeken dieaantonen dat zelfs enkele keren per dag een minuut (!) intensieftrainen tot gezondheidsverbetering leidt.Ook sport kijken gaat last krijgen van onze tijdsarmoede. Niet voorniets noemde ik hierboven baseball, de langste en meestonvoorspelbare van Amerika's grote vier sporten. Het is niet ongewoonom midden in de wedstrijd te komen en/of te gaan en dit zal alleenmaar toenemen. Ook het kijkgedrag op TV en vooral internet zal deAmerikaanse teamsporten tot veranderingen dwingen. Het grote succesvan Vines (extreem korte video's op social media) is hiervan eenvoorbode. We willen alleen nog de hoogtepunten zien, het liefst in realtime.Onze gepercipieerde tijdsdruk gaat de gehele sport veranderen. Ditbiedt kansen voor nieuwe korte sporten en sporten die met de tijdmeegaan. Als sporten te conservatief zijn, gaat dit ze fans enbeoefenaars kosten. •

Yuppie kvetch

Anthony Davis, power forward/centerbij de New Orleans Pelicans, is op ditmoment de nummer één kandidaat omover een paar jaar betiteld te wordenals de beste speler ter wereld. De 21­jarige is vorig NBA­seizoen definitiefdoorgebroken. Aan het einde van datseizoen stonden er achter zijn naamgemiddeld meer dan twintig punten,ruim tien rebounds en bijna drie blocks.Ook werd hij voor de eerste keergeselecteerd voor de All­Star Game.

Dit seizoen begint Davis zich echt onderde grote jongens te scharen. Langzaamkomt hij bij de fans en critici op gelijkehoogte te staan met andere NBA­super­sterren (LeBron, Durant, Carmelo, Kobe,Chris Paul, etc.). Ook in het veld maakthij nog stappen, want bijna halverwege2014/ 2015 scoort Davis gemiddeld 24punten en zit hijtegen de elf reboundsen drie blocks aan.

Echter, het grote succes van AnthonyDavis was niet tot stand gekomen alshij op latere leeftijd niet nog een flinkegroeispurt had gekregen.GroeispurtAnthony Marshon Davis Junior werd op11 mei 1993 geboren in Chicago. Hijgroeide op in het zeer gewelddadigezuidelijke (overwegend zwarte) deelvan de stad, waarbij maar weinig

mogelijkheden zijn om aan de crimina­liteit te ontsnappen. Davis mocht vanzijn ouders absoluut niet de zes blokkenalleen naar school lopen, laat staanbasketbal spelen in een park. Zijn vader(een timmerman) had hiervoor eenoplossing. Hij liet in de lengte van detuin een basketbalveld op ware grotenamaken. Zodoende konden Davis enzijn zussen zich in volledige veiligheidrichten op het spelen van basketbal.Gedurende de wintermaanden traindeDavis in de gymzaal van de school waarzijn oom sportief directeur was.Vanwege zijn toen nog geringe lengtewerd Davis door zijn oom gestimuleerdom met oudere jongens te trainen. Metals gevolg dat zijn guardskills envoetenwerk sterk vooruitgingen. Opzijn dertiende stapte Davis overnaar de Perspectives CharterSchool. Deze school stondbekend om zijn goedeonderwijs, maar niet zozeer vanwegeeen excellent sportprogramma. Detrainingen van het basketbalteamwaren namelijk in een lokale kerk. Tochhad het vele trainen van Davisresultaat, want een nieuwe coach werdbij zijn aankomst direct gewezen op de‘kleine’ talentvolle speler met sportbril.

Davis stond in het begin voornamelijkbekend als de kleine knul die graagdriepunters schoot uitde hoek. De groeispurtzette bij hem pas echtdoor na het eerstejaar. In de vier jaardie speelde bij TheWolves of Perspectives High nam zijnlengte van toe van 1 meter 83 in heteerste jaar tot 2 meter 8 in zijn laatstejaar. Het bijzondere hieraan is dat Davisnooit last gehad heeft van ernstigegroeipijnen. Hijzelf zei hierover: “Ik benzeer dankbaar dat ik de groeispurt hebgehad zonder pijn in knieën.”De groeispurt van Davis zorgde ervoordat hij de vaardigheden en het voeten­werk van een point guard heeft in een lijfvan een power forward. De kwaliteitenvan Davis bleven niet onopgemerkt en nazeer goede prestaties bij de Nike GlobalChallenge in de zomer van 2010 werd hijbenaderd door verschillende hoog aan­geschreven college­teams. Davis koosuiteindelijk voor de fameuze KentuckyWildcats.Pay for playIn augustus 2010 gaf Davis eenmondeling akkoord aan de KentuckyWildcats. Toch was de overgang van hemnaar de Wildcats uiterst omstreden.Volgens een artikel in de Chicago Sun­Times vroeg de vader van Davis 200.000dollar van Kentucky voor een toezeggingvan zijn zoon. Dit is tegen de regels vande college­organisatie NCAA. In hetzelfdeartikel kwam naar voren dat Davis seniorvoor de diensten van zijn zoon bijmeerdere topscholen bedragen liet vallentussen 125.000 en 150.000 dollar. ZowelKentucky als de familie Davis dreigdenmet een rechtszaak tegen de ChicagoSun­Times. Tot zover kwam het nooit,uiteindelijk werden Davis en zijn vaderniet vervolgd voor het spelen voor geld.Davis senior heeft altijd volgehouden dathij niks heeft gevraagd en dat niemandhen wat heeft aangeboden.

Het duurde nog tot 2011 voordat Davisging spelen bij de Wildcats, maar op hetmoment dat hij daar aantrad, was er hetgeloof dat hij de eerste keus zou kunnenworden in de NBA Draft van 2012. CoachJohn Calipari van de Wildcats zei al namaand dat Davis op weg was om een helegrote te worden. Davis maakte ook directzeer veel indruk in het NCAA Tournament.Scorend en reboundend was hij belangrijkvoor het team, maar het waren vooral deblocks die hem gevreesd maakten.In zijn eentje blockte Davis bijvoorbeeldmeer schoten dan sommige teams intotaal. Als eerstejaars brak hij meerdererecords en de Wildcats waren de nummeréén kandidaat voor de titel. Met eenijzersterk team met onder meerMichael Kidd­Gilchrist en MarquisTeague werd uiteindelijk de finalegewonnen van de Kansas Jayhawks.Davis maakte in één jaar college eengeweldige indruk: hij eindigde metgemiddeld meer dan veertien punten,tien rebounds en bijna vijf blocks.Ook kreeg hij meerdere onderscheidingen,variërend van de NCAA BasketballTournament Most Outstanding Player totde NABC Defensive Player of the Year.Olympisch goudDe NCAA­titel en zijn indrukwekkende spelontging ook Mike Krzyzewski niet, decoach van het Amerikaanse basketbal­team. De Olympische Spelen in Londenstonden voor de deur en door een blessurevan Dwight Howard zat Coach K verlegen

om een center. Daviskreeg zijn kans om testrijden voor de laatste drie plekken in hetteam. Na een enkelblessure leken zijnkansen verkeken, maar omdat BlakeGriffin zijn knie blesseerde kreeg Davisalsnog de gelegenheid om samen met degrote sterren te spelen. Logischerwijskreeg hij maar weinig speelminuten en

Het indrukwekkende spel van Anthony Davis is de spelers encoaches in de NBA ook zeker niet ontgaan. Unaniem zijn ze zeerlovend over hem en zijn potentie.“Wanneer je met hem speelt, schiet hij zo ontzettendmakkelijk van middenafstand. Zijn schot is zo soepel.”Teamgenoot Jrue Holiday na zijn 43 punten tegen de Jazz.

"Ik denk dat hij een van de elitespelers is op ditmoment."LeBron James, Cleveland Cavaliers"Hij is een uniek talent."Hoofdcoach Monty Williams van de Pelicans.

"Hij realiseert zich wat voor impact hij kan hebben op het spelen hij maakt zich totaal geen zorgen over het maken van eenfout."Coach Gregg Popovich, San Antonio Spurs“De visie, de timing, de kracht, hij beweegt zijn lichaamaltijd met een doel.”Te amgenoot Ryan Anderson

“Hij kan één van de grootste power forwards allertijden worden.”Kobe Bryant, LA Lakers“Elke dag maakt hij progressie. Elke dag staat hij eentrede hoger op de ladder. Het is eng, echt eng!”Kevin Durant, OKC Thunder

“Hij is absoluut één van de opkomende sterren inde NBA.”Mike Krzyzewski, coach van Team USA en DukeUniversity.“Om hem in dit tempote zien schitteren, dathadden we nooitverwacht!”Vader Anthony Davissenior

“Anthony Davis zal binnen vijf jaarde beste speler van de NBA zijn”John Calipari, coach KentuckyWildcats

fungeerde hij vooral als veredelde‘teammascotte’. Toch was Davis deeerste speler sinds Emeka Okafor in2004 die zonder NBA­ervaring lid wasvan het Amerikaanse basketbalteam.En welke speler kan nu zeggen dat hijop zijn negentiende al een NCAA­titelen een Olympische titel op zijnpalmares heeft staan?Moeizaam rookiejaarDavis werd op 28 juni 2012 door detoen nog New Orleans Hornets gekozenals eerste keus in draft en in zijn eerstewedstrijd tegen de sterke San AntonioSpurs liet hij direct een goede indrukachter met 21 punten en zevenrebounds. Toch werd het rookiejaarvan Davis regelmatig gekenmerkt doorblessures (hij speelde maar 64 van de82 wedstrijden) en de gebruikelijkeeerstejaarsspanning. Op zich ook nietzo vreemd voor een speler vannegentien die maar één jaar opcollegeniveau speelde.Desalniettemin liet hij vaak zienwaarom velen hem een grootsecarrière toebedelen. In een wedstrijdtegen de Memphis Grizzlies liet hij eenindrukwekkende double­double noterenvan twintig punten en achttien re­bounds. Ook zijn blockcapaciteitenvielen direct op, want in meerderewedstrijden zette hij minimaalvijf blocks achter zijn naam.Er was echter ook noggenoeg werk aan de winkel.Coach Monty Williams zeidat hij zijn isolation en

post­up vaardigheden nog flinkkon verbeteren.Dat Davis mee zou doen omde Roo­kie of the Year Award was

natuurlijk een zekerheid en velenhadden ver­wacht dat hij deze ook gingwinnen. Met twintig double­doublesleidde hij namelijk ook alle rookies.Toch was het Damian Lillard die aan dehaal ging met de award. Davis toondezich een groot verliezer door te zeggendat Lillard deze award ook absoluuthad verdiend.Al met al was het rookiejaar vanDavis misschien enigszins lichtteleurstellend, maar het werd duidelijkwat voor enorme potentie hij heeft. DatDavis zich ook buiten het basketbalveldop een positieve manier laat gelden,bleek nadat hij in de zomer van 201365.000 dollar had geschonken aan zijnoude highschoolteam (Wolves ofPerspec­tives High) voor de aanleg vaneen nieuw basketbalveld.Gevestigde naamIn het seizoen 2013/2014 liet een jaaroudere Davis bij een nieuw ‘team’ (denaam Hornets was ingeruild voor Peli­cans) steeds meer zien wat een onge­kend talent hij wel niet is. Hij ging in­drukwekkend van start. In een duelmet de Orlando Magic werd hij met 26punten en zeventien rebounds de jong­ste speler ooit van het team die eendouble­double van dit kaliber regi­streerde. Al vroeg in het seizoen lietDavis zien dat hij ook verdedigend eengroot gevaar begon te worden. Zowelzijn gemiddelden in blocks als stealsnamen aanzienlijk toe en hij was doorzijn goede voetenwerk vaak in staatom meerdere posities te verdedigen.

Naarmate het jaar vorderde werdduidelijk dat Davis flinke stappen hadgemaakt in vergelijking tot zijnrookieseizoen. Zijn schot was flink

verbeterd en hij scoorde zodoende steedsmeer punten verder onder de basketvandaan. Doordat hij flink had getraind inde sportschool nam zijn gewicht toe enkon hij zich beter staande houden in dereboundduels, met als gevolg hier ook eenaanzienlijk toename in.Op 16 maart 2014 tegen de BostonCeltics werd Davis de op drie na jongstespeler met meer dan veertig punten entwintig rebounds. Hij was hiermee deeerste speler van deze leeftijd die ditbewerkstelligde sinds Shaquille O'Neal in1993. Hiermee werd hij definitief eengevestigde naam in de NBA. Het enigesmetje van het vorige seizoen was dat hijaan het einde last kreeg van blessures,waardoor de teller stokte op 67 gespeeldewedstrijden.’s Werelds besteHet gaat niet lang duren voordat AnthonyDavis de titel van beste speler te wereldoverneemt van LeBron James (sorry KevinDurant en Stephen Curry, maar Davis isnext). Davis liet dit seizoen één van debeste seizoensopeningen aller tijden zien.In de wedstrijd tegen de Orlando Magichad hij in 36 minuten deze statistieken:26 punten, zeventien rebounds, negenblocks, drie steals en twee assists. Davisgaat dit seizoen als een beest tekeer ennatuurlijk zitten er mindere wedstrijdenbij, maar welke actieve speler heeft nu nabijna de helft van het seizoen een PER(Player Efficiency Rating) van 31.1?Niemand! Het seizoen is nog niet voorbij,maar Davis speelt nu al op niveau van deallergrootsten (Chamberlain, Jordan enJames). Over een paar jaar, als LeBronJames midden dertig is, is het moeilijkvoor te stellen dat Davis niet stevig optroon van de beste individuele speler zit.Ook al zijn er genoeg andere supersterrendie er dan rondlopen, geen enkele zal aanhet niveau van Davis komen. Waren ermaar meer liefdesbaby’s van Tim Ducanen Kevin Garnett… •

In Madison Square Garden wordt nietgejuicht, noch gejoeld. De vreselijk slechteNew York Knicks zijn al die moeite nietwaard. Deze week gingen de beelden vanvijf fans die met bruine papieren zakkenover hun hoofd op de tribune zaten dehele wereld over. Het is letterlijk niet omaan te zien.Ook de media zijn helemaal klaar met deKnicks. ESPN vond die bruine zak wel eengoed idee en besloot om drie van de vierKnicks­wedstrijden die nog op hetuitzendschema stonden te schrappen.Alleen het duel met de ook al vrijerbarmelijke LA Lakers op 1 februari blijftop de planning staan.Op TNT werd afgelopen week vooralsmalend gelachen om de dramatischslechte nummer laatst in de oostelijkeconference. Met name de goedbedoeldepeptalk van coach Derek Fisher kon ophoongelach rekenen. Zijn “Believe in whoyou are, you can play the game” klonkdan ook als een slechte Amerikaansefeelgood­film over een vader die hetbasketballteam van zijn twaalfjarige zooncoacht.De Knicks stevenen rechtstreeks af opeen historisch dieptepunt en solliciterennaar de prijs voor het slechtste seizoen inde NBA­geschiedenis. Volgens Phil Jacksonis het allemaal langetermijnvisieen via Twitter beloofde hij dewereld beterschap voor 2015.Maar wie gelooft daar nog echtin? Carmelo Anthony? Mwah.James Dolan? Vast niet. De fansmet hun bruine zakken? Zekerweten van niet. Voorlopig is hethelemaal niks in New York. Gelukkig is hetniet op tv. •

Eva Gerritse.

NiksDe Divisional ronde in de NFL staat ertraditioneel om bekend dat het voor hetbeste weekend in een NFL seizoen zorgt.En die traditie zette zich datjaar weer voort.De beste wedstrijd van het jaarwas afgelopen zaterdag te zientussen de New England Patriotsen de Baltimore Ravens. Hetwas een wedstrijd die vantevoren al veel beloofde, maar uiteindelijkveel beter was dan gehoopt.De Ravens waren weliswaar de underdog,maar heel veel fans waren er van over­tuigd dat als er één ploeg was die voor 'nupset kon zorgen, het de Ravens waren.Daar zag het vroeg in de wedstrijd ooknaar uit. De Ravens kwamen twee keer opeen voorsprong van veertien punten en dePatriots konden twee keer een comebackbewerkstelligen, met als hoogtepunt detouchdown pass van wide receiver JulienEdelman op Danny Amendola.De zondagduels stonden ook bol van despannende momenten. Natuurlijk was erde (terechte) call (voor een domme regel)die de Dallas Cowboys de wedstrijd kostte.Maar het hoogtepunt van het weekendwas toch wel de wedstrijd tussen deIndianapolis Colts en de Denver Broncos.Niet zozeer om wat er op het veldafspeelde (de Colts wonnen vrijgemakkelijk), maar om de symboliek vanhet verlies van Peyton Manning.Opnieuw 'one and done', dit keer tegenhet team waarmee hij wél een Super Bowlring mee won. En oja, tegen zijn opvolgerAndrew Luck. Een wisseling van de wachtvond zondag plaats. •

Lennart Beishuizen.

Wisselingvan de wacht