SportAmerika Magazine No. 29

64

description

SportAmerika Magazine No. 29

Transcript of SportAmerika Magazine No. 29

Page 1: SportAmerika Magazine No. 29
Page 2: SportAmerika Magazine No. 29
Page 3: SportAmerika Magazine No. 29
Page 4: SportAmerika Magazine No. 29
Page 5: SportAmerika Magazine No. 29
Page 6: SportAmerika Magazine No. 29
Page 7: SportAmerika Magazine No. 29
Page 8: SportAmerika Magazine No. 29

HOOFDREDACTIENeal PetersenGeert Jan DarwinkelEINDREDACTIEKasper DijkSENIOR WRITERJules ZaneREDACTIELennart BeishuizenPieter BrouwersGeert Jan DarwinkelRob van GamerenVincent Van GenechtenEva GerritsePieter HorstmanJustin KevenaarPaul KlompJasper LamanMarco PostJurian UbachsKlaas­Jan ter VeenJeroen VeenstraSeb VisserFrank WielaardJoeri ZwartsCOLUMNISTENMatthijs van den BeukelGijsbregt BrouwerJeroen ElshoffLeander SchaerlaeckensFOTOGRAFIEGetty ImagesPRODUCTION, ARTDIRECTION & DESIGNDarChicago Ltd.MET DANK AANIssuu, ScribusSportAmerika Magazineis een uitgave van PetersenMedia. Niets uit dezeuitgave mag op welke wijzedan ook worden gekopieerdzonder uitdrukkelijketoestemming van deuitgever. © PetersenMedia 2012­2013 ­ Allerechten voorbehouden.

Het ongeloof droop ervan af tijdens het Skype‐gesprek datik afgelopen week had met Matt, een van mijn besteAmerikaanse vrienden. Het nieuws dat LeBron Jamesterugkeert bij de Cleveland Cavaliers sloeg als een bom inaan de andere kant van de oceaan.Natuurlijk, hij had diverse opties, maar dat hij terug zoukeren naar de stad die hij vier jaar geleden na veel ophefen herrie had achtergelaten, verbaasde Matt enorm.Toen hij was bijgekomen snapte hij het. Zijn leven als jongejongen in Akron, Ohio, spelen voor je lokale NBA‐team,weggaan met ruzie en dan terugkeren als grote meneer.Om vervolgens keihard titels te pakken!Meer Hollywood dan dit gaat het inderdaad niet worden,indien LeBron zijn talent opnieuw kan gebruiken om eenwinnend team op het parket te brengen in Cleveland.Voor Cleveland, en eigenlijk voor de hele staat Ohio, vindik het mooi. In 2008 gaf ik er, in de gehele staat,voetbaltrainingen aan high school studenten. “Wij zijn er alaan gewend dat we in de komende jaren geen prijzenzullen pakken met onze sportteams'', lieten de jongeren mijweten.En eerlijk gezegd, de Browns, Cavs en Indians kwamen inde laatste jaren niet erg dicht bij het behalen van een ring.Verre van. Ik gun mijn oude pupillen daarom wel een titel,voordat Boston de komende jaren weer toe zal slaan in allesporten.Veel leesplezier,

LeBron

Page 9: SportAmerika Magazine No. 29
Page 10: SportAmerika Magazine No. 29
Page 11: SportAmerika Magazine No. 29
Page 12: SportAmerika Magazine No. 29
Page 13: SportAmerika Magazine No. 29
Page 14: SportAmerika Magazine No. 29

Na de volledige NBA wekenlang ingijzeling te houden, besloot LeBronJames na veel wikken en wegen zijntalenten terug te brengen naar deCleveland Cavaliers, waar hij sa­men met onder meer Kyrie Irving,Dion Waiters en Anderson Varejãozal strijden voor het eerste kampioenschapin de geschiedenis van de Cavs • Als gevolgvan het besluit van King James is despelerscarrousel in de NBA losgebarsten.De belangrijkste gebeurtenissen op hetspelersfront waren dat CarmeloAnthony (New York Knicks), ChrisBosh (Miami Heat) en Kyle Lowry(Toronto Raptors) hun respectievelijketeams trouw blijven, terwijlTrevor Ariza (HoustonRockets), Pau Gasol(Chicago Bulls), IsaiahThomas (PhoenixSuns) en Paul Pierce(Washington Wizards)nieuwe werkgevers vonden• De eerste keuze in deafgelopen draft, Andrew Wiggins,tekende een vijfjarig contract bijkledingsponsor Adidas ter waardevan ongeveer twee miljoen dollarper seizoen. Hoewel nog steedseen groot bedrag, betreft heteen beduidend lagere som daneen jaar geleden nog werdgeschat. Destijds werd ergesproken over een overeenkomst terhoogte van achttien miljoen dollar perseizoen, nogal een verschil • De OrlandoPro Summer League zit er weer op.De competitie, waarin tien teams om dezomertitel streden, werd gewonnen doorde Philadelphia 76ers, waarbij metname het debuut van center Nerlens Noelindrukwekkend was • Dwight Howardgaf zijn immer onbeholpen mening, ditmaalover de politieke situatie in het Midden­Oosten. Hij tweette #FreePalestine, omhet bericht twee minuten later te verwijde­ren, en zijn excuses er voor aan te bieden •

Het is een onrustig offseasonvoor de Baltimore Ravens:ditmaal is cornerback Jim­my Smith gearresteerd. Vol­gens het politierapport zou Smithin een bar zijn aangehouden nadat hij eenflauwgevallen vrouw wilde helpen endaarbij lastig deed tegen hetmedisch personeel. Het isvoor de Ravens alweer devijfde arrestatie ditoffseason, waarvan die vanRay Rice de meestprominente was. Hij werdaangeklaagd voormishandeling van zijnvriendin in een casino in Atlantic City • DatRichard Sherman en MichaelCrabtree geen beste vrienden zijn, is eenpubliek geheim. Vorige week sprakSherman op Discovery Channel over zijnruzie met Crabtree: "Ik hoop dat ik elkewedstrijd tegen hem kan spelen, en dat iker dan voor kan zorgen dat hij elkewedstrijd faalt. Dat is alles wat ikover hem heb te zeggen."Crabtree gaf op zijn beurt aandat hij het gedrag vanSherman beu is: "Als ik winhoor je mij niet overdrevenjuichen, ik word er moe vanom over dit soort jongens tepraten. Ik was vroeger ookaltijd al de beste van mijnteam en dan krijg je dit soortdingen erbij. Ik ben eraangewend" • De IndianapolisColts namen afscheid vanLaVon Brazill. Vorige weekwerd bekend dat de receivervoor één jaar geschorst is nadathij voor de tweede keer werdbetrapt op het gebruik vanverboden middelen. Brazillwas voor het nieuwe seizoen alniet zeker van een plaats binnenhet team en de beslissing kwamdan ook niet als een verrassing •

Page 15: SportAmerika Magazine No. 29

Brandon Dubinsky blijftnog zes jaar verbonden aanColumbus Blue Jackets. Decenter, die nog een contract vooréén seizoen bezit, gaat in die zesjaar 35,1 miljoen dollar verdienen. Hetcontract vangt aan in het seizoen2015/2016 en loopt tot de zomer van 2021• Brenden Morrow maakt de overstapnaar Tampa Bay Lightning. De ervarenaanvaller tekende een éénjarig contract terwaarde van 1,55 miljoen dollar. Morrowspeelde het afgelopen seizoen voor St.Louis Blues • Die laatste ploeg raakte ookVladimir Sobotka kwijt. De RFA leekook dit seizoen weer in St. Louis te gaanspelen, maar koos verrassend voor eenavontuur in de KHL. Sobota tekende eendriejarig contract bij Avangard Omsk.Steve Ott verlengde wel zijn contract inSt. Louis, de aanvaller tekende voor tweejaar ter waarde van in totaal 5,2 miljoen •TomášHertl doet het rustig aan bij derookie scrimmage van San Jose Sharks. DeTsjechische aanvaller, die vorig jaar furoremaakte dankzij onder meervier goals in één wedstrijdtegen New York Rangers,voelde weer pijn aan zijnknie. Hertl miste deslotfase van het vorigeseizoen door eenknieblessure. Dehernieuwde pijn vormtvolgens de aanvallerechter geen gevaar voorhet begin van het seizoenin oktober • MinnesotaWild­aanvaller ZachParise krijgt een rolbij de MLB All StarGame. Parise zal mee­doen aan een softbalwed­strijd tussen sterren en beroemd­heden, waarbij ook NFL runningback Adrian Peterson (MinnesotaVikings) zal opdraven.De MLB All­Star Game vindt plaats in Minnesota •

En dat is vijf! Aan de voor­avond van het All Star­week­end won Team US met 3­2van Team World, en dat was alweer devijfde keer op rij. Grote man was TexasRangers­talent Joey Gallo, die dewedstrijd besliste met een 2­run homerun.Namens Team World, waar NederlanderBert Blyleven de manager van dienstwas, sloeg Cubs­talent Javier Baez een 2­run homerun • De Boston Red Soxhebben catcher AJ Pierzynskiontslagen. De catcher zou de sfeer in dekleedkamer verzieken, en wordtdaardoor mede verantwoordelijkgehouden voor de zwakke eersteseizoenshelft van de Red Sox • Groot alarmin New York. Yankees’ hoop in bangepitching­dagen Masahiro Tanaka staatzeker zes weken buitenspel met eenelleboogblessure. Volgens manager JoeGirardi is de kwetsuur met rust teverhelpen, maar het type peesblessureheeft al vaak genoeg tot de bevreesdeTommy John­operatie geleid, waardoorNew York Tanaka’s herstelperiode metenige spanning afwacht • Uniek is het niet,opvallend zeker wel, en om meerdereredenen. De San Francisco Giantswonnen afgelopen week met 8­4 van deArizona Diamondbacks, en deden dat mettwee grand slams. Catcher BusterPosey sloeg de eerste, pitcherMadison Bumgarner detweede, en dat deed hij ditseizoen al eens eerder. Het isvoor het eerst in 48 jaar dateen pitcher twee grandslams in een seizoen slaat• Hilariteit in Milwaukee.Na een kansloze strikeout opworpen van St. Louis­pitcher AdamWainwright probeerde Carlos Gomezzijn bat in tweeën te breken. Nadrie mislukte pogingengooide hij het houtwerk maargewoon op de grond… •

Page 16: SportAmerika Magazine No. 29
Page 17: SportAmerika Magazine No. 29
Page 18: SportAmerika Magazine No. 29

Vier jaar geleden zag de wereld er heelanders uit in Cleveland. Op 8 juli 2010maakte LeBron James op ESPN bekenddat hij na zeven seizoenen ClevelandCavaliers, ‘zijn talenten naar South Beachzou brengen’. In Cleveland zorgde dat voorongeloof, boosheid en zelfs rellen. Shirtswerden verbrand, billboards en postersnaar beneden gehaald en was er natuurlijkde brief van Dan Gilbert. De eigenaar vande Cavaliers hekelde James en liet datweten in een vol A4’tje. Gilbert beloofde deCavs­fans dat zij zich geen zorgen hoevente maken en dat de Cavaliers eerderkampioen zouden worden dan LeBronJames. De superster werd in die briefweggezet als lafaard en iemand die van zijnverantwoordelijkheden wegloopt.James ging naar Miami met een doel:kampioen worden. Hij beloofde de Heat­fans bij zijn presentatie meerdere titels.Met vier NBA Finals en twee NBA­titelsloste hij die belofte in. Samen met ChrisBosh en Dwyane Wade wist hij debasketbalwereld te veroveren, maar daarmaakt hij dus nu een einde aan.

De brief van James op de website vanSports Illustrated was er een uit het hart. Integenstelling tot vier jaar eerderinformeerde hij de teams wel vooraf. Hijbelde persoonlijk met Heat­president PatRiley, waarmee hij een dag eerder noguitgebreid had gepraat. Zijn manager RichPaul belde vervolgens met Cavs­eigenaarDan Gilbert met de woorden “Gefeliciteerd,hij heeft voor jullie gekozen.”RelatieMaar gaat LeBron dan voor de Cavaliers

spelen terwijl hij ruzie heeft met deeigenaar? Nee. LeBron James heeft vorigeweek vier uur lang gepraat in Miami. “Ikheb met Dan (Gilbert) gesproken, een opeen. Iedereen maakt fouten, ook ik”, lietJames weten in zijn brief.De relatie met de stad waarin hij speeltis voor James wel belangrijk. Hijkomt terug naar de plek waarhet allemaal begon voorhem. Hij groeide op inAkron, een stad tenzuiden van Cleveland,en speelde vier jaarbasketbal voor de St.Vincent St. Mary’shigh school aan deNorth Maple Streetin Akron. Daarwerd hij vanaf zijneerste schooldaggevolgd door denationale mediaen NBA­teams,waaronder deClevelandCavaliers. In de

Quicken LoansArena, op maar 64kilometer van zijnschool, onder deindruk van datjochie. In zijn derdejaar bij St. V. stondhij als eerste highschool­basketballerooit op de cover vanSports Illustrated. DeCavaliers deden er allesaan om James aanboord te krijgen.

Page 19: SportAmerika Magazine No. 29

Het vertrek van James is naar de Cleveland Cavaliers is ookeen klap voor de Miami Heat. Niet alleen verliezen ze een speler,ze verliezen het gezicht van hun franchise. Heat‐president PatRiley kreeg voordat de brief werd gepubliceerd een telefoontjevan James met het slechte nieuws. “Natuurlijk ben ikteleurgesteld dat LeBron Miami gaat verlaten, maar niemandkan een ander de schuld geven wanneer hij naar huis wilgaan. LeBron is een fantastische leider, atleet,teamgenoot en persoon. Het is jammer dat we hem wegzien gaan”, aldus Riley in een statement.De toekomst van de Miami Heat is nu ookineens onzeker. McRoberts en Granger werdengehaald om James te overtuigen, wat nietlukte. Bosh besloot na lang beraad in te gaanop de aanbieding van de Heat. Het isallemaal niet genoeg, want de Heat haddengerekend op James volgend seizoen. PatRiley blijft optimistisch en stelt de Heat‐fansgerust. “De laatste 19 jaar is de Miami Heataltijd een kampioenskandidaat geweest. Wehebben meerdere titels gewonnen. We gaaner alles aan doen om te blijven winnen en meete blijven doen om de titels. We hebben dat bewezen in hetverleden en zullen ons weer gaan bewijzen.”

Cavaliers‐eigenaar Dan Gilbert is opgelucht en blij dat Jamesthuiskomt. Gilbert stond de afgelopen jaren onder vuurvanwege zijn brief, maar heeft persoonlijk zijn excusesaangeboden aan LeBron. “We hebben vijf mooie jaren gehaden een slechte dag, dat is wat ik tegen hem heb gezegd. Ikheb sorry gezegd en dat ik mijn emoties niet onder controlehad”, liet Gilbert weten tegenover Yahoo Sports.Op zondag 6 juli vloog Dan Gilbert in zijn privéjet naarMiami om te praten met James. De ‘geheime‐meeting’ werdal gauw ontdekt door een aantal twitteraars. “Ja, ik hebgelogen destijds, we zijn zelfs op een ander vliegveldgeland. Ik schrok van het Twitterverhaal. Van allegeruchten op het internet was dat het enige verhaal datklopte.” Fans konden het vliegtuig live volgen via eentrackingsysteem. Enkele dagen later haalde Gilbert zijnvliegtuig offline, waardoor niet iedereen zomaar kon zienwaar hij naar toe vloog.

Page 20: SportAmerika Magazine No. 29

de Cavaliers: LeBron James moestgedraft worden. De Cavs verlorenwedstrijd na wedstrijd en stuurdenenkele belangrijke spelers weg, waardoorze op papier steeds slechter werden. Zeeindigden als laatste in het Oosten,waardoor ze meer kans hadden om deDraft Lottery te winnen. Dat gebeurde enal snel werd bekend dat LeBron Jamesgewoon in Akron kon blijven wonen.Vanaf zijn eerste dag in de NBA maaktJames een impact. In zijn vierde seizoenloodst hij de Cavaliers hoogstpersoonlijknaar de NBA Finals (de eerste en enige inde geschiedenis van de organisatie).Helaas voor Cleveland was het na vierwedstrijden al voorbij tegen de sterkereSan Antonio Spurs. De drie seizoenen dievolgden waren een achtbaanrit voor deCavaliers en James. In het reguliereseizoen werd er aan de lopende bandgewonnen, maar in de playoffs lukte hetmaar niet. Spelers als Ben Wallace,Shaquille O’Neal en Mo Williams werdengehaald om James te helpen. De OrlandoMagic en Boston Celtics waren een sta­in­de­weg voor James en co. Voor desuperster was het klaar en wilde hij naareen team waarmee hij zijn titels konpakken.Miami“Herinneren jullie je nog dat ik bij deBoys & Girls Club in 2010 mijn beslissingkenbaar maakte? The Decision was heelzwaar voor mij. Ik liet iets achter waar ikzo lang aan gewerkt had. Ik ben naarMiami gegaan vanwege Dwyane Wade enChris Bosh. Ik wilde een titel pakken”,betoogde LeBron in zijn brief aan SportsIllustrated. Zijn periode in Miami was ereen om in te lijsten. In vier seizoenenwist hij vier keer de NBA Finals te halenen daarvan twee te winnen. In 2012 werder gewonnen van Oklahoma City, een jaar

In de eerste zeven seizoenen inCleveland stond James nooitnaast echte toppers. Debekendste namen waren CarlosBoozer, Zydrunas Ilgauskas, BenWallace, Mo Williams en eenoude Shaquille O’Neal. Voor derest moest James het vooral inzijn eentje doen. Dat frustreerdeJames, waardoor hij uiteindelijkvertrok naar Miami.Nu komt hij als mentor in eenjong team, dat in Kyrie Irving alde All‐Star Game MVP vanafgelopen seizoen herbergt. Vande huidige selectie heeft hij alleenmet Anderson Varejaosamengespeeld. Zes seizoenenlang deelde hij de kleedkamermet de Braziliaan.Selectie Cavaliers in2007 NBA Finals#6 PG Shannon Brown#1 PG Daniel Gibson#90 PF Drew Gooden#32 SG Larry Hughes#11 C Zydrunas Ilgauskas#23 SF LEBRON JAMES#19 PG Damon Jones#27 PF Dwayne Jones#14 SF Ira Newble#24 PF Donyel Marshall#3 SF Sasha Pavlovic#31 C Scot Pollard#20 PG Eric Snow#17 PF Anderson Varejao#4 SG David Wesley

Page 21: SportAmerika Magazine No. 29
Page 22: SportAmerika Magazine No. 29

later van de San Antonio Spurs. In hetafgelopen seizoen werd het steedsmoeilijker voor Miami. Wades knieënkonden niet meer een vol seizoen aan enChris Bosh was aanvallend ook niet altijdeen zekerheid. De Spurs maakten gehaktvan de Big Three. Van Wade en Bosh waser geen spoor te bekennen en was hetvooral James die al het werk moest doen.De Spurs wonnen de Finals en degeruchten zwelden aan.De drie spelers hadden een clausule inhun contract waarmee ze hun contractvroegtijdig konden beëindigen. James wasde eerste die daar gebruik van maakte.Wade en Bosh volgden direct, maareigenlijk werd er niet getwijfeld aan eenlanger verblijf in South Beach. Toen hetvliegtuig van Dan Gilbert door fans opTwitter werd gevolgd op weg naar Miamibegonnen de kenners echter te twijfelen.De geruchtenmolen werd gevoed doorJames zelf, wiens management metverschillende teams om de tafel ging. Cavs­fans gingen los op Twitter, geloofden in eenterugkeer van hun verloren zoon enverkochten zelfs For6iven T­shirts.De speler zelf hakte de knoop afgelopendonderdag door. Hij wilde naar huis. Terugnaar de ploeg aan wie hij een

kampioenschap beloofde tijdens zijn eersteperiode. Dit keer is LeBron James daar watmilder over: “Ik ga geen kampioenschapbeloven, ik weet hoe moeilijk dat zal zijn.We zijn er nu nog niet klaar voor. Natuur­lijk wil ik volgend jaar winnen, maar ik bennu realistisch. Het zal een lang proces zijnmet een jong team en een nieuwe coach.”Nieuwe startDavid Blatt werd deze zomer aangesteld alsnieuwe hoofdcoach van de Cavaliers. Degeboren Amerikaan heeft nooit in de NBAgecoacht, maar is al jaren een van debeste coaches in Europa. Vorigseizoen won hij met MaccabiTel Aviv de Euroleague. DeCavaliers haalden daarnaastmet de eerste draftkeuzeAndrew Wiggins binnen.Deze jonge groep heeft geenechte veteranen, op één na.Anderson Varejão is deenige speler die ooit metJames heeft gespeeld. Dekomst van James zal er inieder geval voor zorgen datspelers beter gaan spelen.Dat was tijdens zijneerste zeven seizoenenook het geval. James

Page 23: SportAmerika Magazine No. 29

Afgelopen zaterdag werd ook bekend dat LeBron James zijncontract al had ondertekend bij de Cavaliers. Het was eencontract met een opvallende constructie. Waar hij in zijn brief nogpraatte over een lang verblijf in Cleveland tekende hij maar eentweejarige contract. Daarnaast zit er een mogelijkheid in omvolgend jaar weer free agent te zijn.De Cavaliers hoeven in principe niet bang te zijn dathij na een jaar weggaat. James heeft het contractgetekend met oog op de nieuwe TV‐contractenin 2016. Dan zal de NBA nieuwe dealssluiten met onder andere TNT, ESPN enABC en hij verwacht dat het een groteredeal zal zijn. Daarmee rekent Jameser ook op dat het salarisplafondomhoog gaat, waardoor hij nog meerkan verdienen bij de Cavs als hij in2016 bij gaat tekenen. Nu zal hij alongeveer 21 miljoen per jaarverdienen in Cleveland.

Naast de Miami Heat enCleveland Cavaliers zaten erook heel wat spelers te wach‐ten op de beslissing vanLeBron. Toen hij aankon‐digde te zullen terugkerennaar Cleveland begonnende overige free agentdomino’s ook te vallen.De meestopvallendedeals:∙ CarmeloAnthony blijftin New York∙ Chris Boshblijft in Miami∙ Pau Gasolvan de Lakersnaar de Bulls∙ Paul Pierce van de Nets naar deWizards∙ Trevor Ariza van de Wizards naar deRockets

Page 24: SportAmerika Magazine No. 29

geval. James betrekt altijd zijn teamge­noten in hetspel en schroomt niet om een beslissende schotpo­ging aan zijn maten over te laten. Verdedigend is erwel werk aan de winkel bij de Cavaliers. Met Jamesen ook Wiggins gaat het de goede kant op, maar eris meer nodig. Kyrie Irving zal ook veel kunnenleren van James. De point guard was de afgelopendrie jaar de leider van de Cavs, maar zal nugenoegen moeten nemen met de rol als ‘Robin’.Het basketbal, zijn teamgenoten en de technischestaf is eigenlijk niet de belangrijkste reden datJames terugkeert naar Cleveland. Hij wilde terugnaar de plek waar het voor hem allemaal begon,waar hij tijdens zijn periode bij de Heat altijd naartoe ging in de zomer. In de staat Ohio voelt Jameszich thuis en op zijn gemak. Net als dat MichaelJordan in 1995 terugkeerde bij de Chicago Bullsheeft LeBron’s comeback ook een enorme impactvoor de stad en de regio. Acht uur na zijnaankondiging waren de seizoenkaarten voorvolgend jaar uitverkocht.Daarnaast zal, hoe gek het ook klinkt, dewerkgelegenheid in de stad omhooggaan. LeBronJames is meer dan basketbal voorCleveland, Akron en de rest vanOhio. LeBron James is eenbegrip en hoop voor die heleomgeving. Hij ziet zichzelfals de zoon van Ohio en zodenken de mensen daar erook over. Hardwerkendearbeiders die moetenvechten voor elke dollar –James maakte met zijnmoeder hetzelfde mee toen hijin zijn jeugd keer op keer moestverhuizen. Niet iedereen zal bijzijn terugkeer naar huisworden bejubeld engeprezen als LeBronJames. Zijn woordenI’m Coming Homezorgden voorvreugde bijmiljoenenmensen. Dekeuze van LeBrondraait om meerdan basketbal. •

Page 25: SportAmerika Magazine No. 29

De San Antonio Spurs zijn saai, zovonden velen voorafgaand aan de NBAFinals. Eerlijkheidshalve moet ook ikbekennen dat ik tegen Spurs‐vrienden deze woorden hebuitgesproken. Ik vind hetheerlijk dat ik tijdens de NBAFinals moest bekennen dat heteigenlijk fantastisch basketbalwas. Teambasketbal. Met dieterm in mijn hoofd ging ikvorige week naar de wedstrijd Nederland –Iran op het WK Rolstoelbasketbal hier inZuid‐Korea.In anderhalf uur tijd heb ik spelersbewonderd, gelachen, een opwellendetraan gevoeld en tegelijk fantastischteambasketbal gezien. Windmill dunks enenkelbrekers kom je er niet tegen, maarkneiterharde screens en dodelijkeschotprecisie maken veel goed. Het plezieren enthousiasme waarmee de teamsspelen is aanstekelijk. De tribunes zijnakelig leeg, maar daardoor kun je despelers juist horen communiceren.Als halverwege de wedstrijd de beenlozeMarc van de Kuilen letterlijk uit zijn rolstoelvalt en op zijn buik landt, voltrekt zich eengebeurtenis voor mijn ogen die me diepontroert. Een rolstoelbasketballer probeertin eerste instantie altijd zelf terug te komenin zijn stoel. Van de Kuilen worstelt zichnaar zijn stoel, die een meter verderop opzijn kant ligt. De handigheid waarmee hijzich weer in zijn stoel tilt en de riemenstrak vastgespt, terwijl niemand hem helptof in zijn buurt komt, is indrukwekkend.Geen medelijden, opstaan en weerdoorgaan. Je hebt snel de neiging om naarje onderstel te kijken en jezelf gelukkig teprijzen, maar deze rolstoelbasketballers zijngelukkig. Ze spelen een WK. En winnenmet 48‐42. ∙

Rob van Gameren.

Teambasketbal

Page 26: SportAmerika Magazine No. 29
Page 27: SportAmerika Magazine No. 29
Page 28: SportAmerika Magazine No. 29
Page 29: SportAmerika Magazine No. 29
Page 30: SportAmerika Magazine No. 29

Natuurlijk weet elke voetballiefhebber dat Cruijff een paarjaar in de Verenigde Staten heeft gespeeld. Hij moest wel.Een oplichter stak zijn geld in varkens en de Betondorperkon naar zijn geld fluiten. Maar weet men hoe het er in de VSaan toe ging? Hoe de competitie georganiseerd was? OfCruijff daar echt goed was? Bekend isdat vele wereldsterren voor flinkesalarissen de laatste jaren van huncarrière gingen cashen. Maar nietiedere ster.De keuze van Cruijff was niet vrijwillig.Al voor zijn afscheidswedstrijd (die 0­8) kreeg hij een half miljoen dollar omeen voorcontract te tekenen bij NewYork Cosmos. Hij hoefde alleen maarte beloven om als hij toch weer zougaan voetballen, dat in New York tedoen. Op het moment dat je van planbent te stoppen, is dat een bonus. Alsje dan later bedenkt dat voetbal tochhet leukst is, de beste manier om geldte verdienen, dan moet je dus naar TheBig Apple.Aan de onderhandelingstafel bleekCruijff een taaie. Hij wilde voetballen,niet naar Amerika gaan om daarallerlei commerciële verplichtingen tekrijgen. Dus terwijl Pelé enBeckenbauer vooral wandelendereclamezuilen bleken, wilde Cruijff ophet veld laten zien dat hij nog nietafgeschreven was. Na twee vriendschappelijke wedstrijdenverkocht Cosmos hem dan ook graag. Bij de Aztecs kwam hijin LA vele oude bekenden tegen. Een half jaar later hebbende nieuwe eigenaren hem al niet meer nodig. Mexicanenwillen ze zien, Cruijff vertrekt naar Washington.

Het boek is een mooi verslag van drie seizoenen aan deandere kant van de Atlantische Oceaan. Tussendoor speelt

Page 31: SportAmerika Magazine No. 29

hij ook nog even voor Levante. En wat oefenpotjes inNederland. Een leven opbouwen in de VS was niet mogelijk,maar voetballend heeft hij wel degelijk veel invloed gehad.Meer dan vele afbouwende sterren profileerde hij zich zoalsde Nederlander hem kent. Bepalend op het veld, sturend,alles beter wetend en dus ook regelmatig in conflict metmedespelers, managers en eigenaren.

Beroemd is het verhaal van Sonny Askew, het grootstetalent toen, die de strijd aanging, maar het onderspit dolf.Een kwart eeuw later wil zijn vrouw nog steeds niet dat hij erover praat. Het boek gaat in op de Amerikaanse competitie,op de Nederlanders die er speelden, op buitenlandsevedetten en is daardoor veel meer een tijdsbeeld dan eenbiografie. Cruijff is de kapstok, de NASL het onderwerp.Waarom was soccer korte tijd erg populair, maar ging deleague een paar jaar later roemloos ten onder?Mooi geschiedenisboek, vol informatie over de besteNederlandse voetballer aller tijden, dit boek is gewoon goed.Citaat: “Kort na het Amerikaanse seizoen 1980 probeerdehij te spelen voor Ajax, dat in die dagen kampte met eenenorme ziekenboeg. De KNVB vond het niet goed. OokCosmos lag dwars, want de afkoopsom van het voorcontractwas nog altijd niet volledig betaald. In november tekende hijmaar voor het adviseurschap van Ajax. Dat bleef hij tot enmet februari 1981, drie maanden later. In de tussentijd liet hijzich op 17 december uit het veld sturen wegens zeuren tegende leiding, in een vriendschappelijke (!) wedstrijd met eensterrenteam in en tegen Barcelona.” •

TEKST GERBEN KAPPERT

Cruijff is de kapstok, de NASL hetonderwerp. Dit boek is meer eentijdsbeeld dan een biografie.

Titel: JOHAN CRUIJFF, DEAMERIKAANSE JARENAuteur: PIETER VAN OSBestellen: BOL.COM

Page 32: SportAmerika Magazine No. 29
Page 33: SportAmerika Magazine No. 29
Page 34: SportAmerika Magazine No. 29
Page 35: SportAmerika Magazine No. 29
Page 36: SportAmerika Magazine No. 29
Page 37: SportAmerika Magazine No. 29

De geboren Ghanees Freddy Aduvoetbalde als klein jochie met gemak tegengasten van drie keer zijn leeftijd. Meteenwerd duidelijk dat hier een groeibriljantjeliep. Toen Adu acht was, won zijn moedereen Green Card in de loterij, waarna defamilie Adu naar Maryland verhuisde.Freddy’s American Dream kon eindelijkuitkomen. Hij werd Amerikaansstaatsburger, kwam uit voor enkeleAmerikaanse jeugdteams en bezocht deprestigieuze IMG Academy, dekweekvijver van Amerikaans sporttalent.

Superlatieven kwamen tekort om hettalent van aanvaller Adu tebeschrijven toen hij zijn grotedoorbraak in de States beleefde. Alop zijn tiende kon hij bij diverseEuropese topclubs een contract metvijf nullen tekenen, maar hij kooservoor in Amerika te blijven.MLS

In 2004 werd Adu, toen veertien jaaroud, als allereerste gedraft door D.C.United. Hij werd ook meteen debestbetaalde speler in de MLS. Nog altijdis Freddy Adu de jongste debutant ooit inAmerika. Mannen die inmiddelsgrootheden zijn in het Amerikaansevoetbal, zoals Clint Dempsey en MichaelBradley, liet hij ver achter zich. Adu bezitniet alleen het record van jongste in de dedraft, maar ook dat van jongste debutanten jongste doelpuntenmaker. Zijn eerstejaar in de MLS bracht de linkspootgrotendeels op de reservebank door, maarhij mocht wel vaak invallen. Uiteindelijkkwam hij in zijn rookieseizoen tot vijfdoelpunten in dertig wedstrijden.Toch was het niet alleen maar rozengeuren maneschijn. De Freddymania ging alsnel liggen, daar hij de torenhogeverwachtin­gen maar lastig waar konmaken. Velen vonden dat Adu nog langniet klaar was voor het grote werk en dathij zich eerst op zowel fysiek als mentaalvlak verder moest ontwikkelen, het liefstonder leeftijds­genoten. In al zijn

onvolwassenheid zorgde hij voor een reldoor in de media te klagen over zijn gebrekaan speeltijd. Het kwam hem op een duelschorsing te staan bij D.C. United.Het scheelde niet veel of Adu kon D.C.United inruilen voor het veel grotereUnited, dat in Manchester. Omdat hij nogzo jong was, kreeg Adu echter geenwerkvergunning in Engeland, waardoor detransfer afketste. In 2007 verhuisde Aduvan hoofdstad Washington naar Salt LakeCity, om daar uit te komen voor Real SaltLake. Halverwege het seizoen verkaste Adualsnog naar Europa – Benfica nam hemvoor twee miljoen dollar over. Adu kwamin drieënhalf seizoen bijna honderd keer inactie in de MLS, met twaalf goals ennegentien assists.Europees avontuurHet leek een sprookje dat werkelijkheidwas geworden: Adu blonk uit op eenjeugdtoernooi met Team USA, hij scoordezestien keer in vijftien wedstrijden voor hetAmerikaanse elftal onder zeventien jaar.Daarop meldde zich een mooie Europeseclub die de volgende stap op weg naar detop zou zijn. Toch verliep het vermeendesprookje niet als gepland. Het Portugeseavontuur bracht slechts elf wedstrijden invier jaar Benfica met zich mee. ‘De tweedeMozart’ kwam op huurbasis uit in Zwit­serland, Frankrijk, Portugal en Turkije,maar ook bij zijn leenclubs waren gespeel­de wedstrijden op twee handen te tellen.Heeft iedereen zich in Adu vergist?Er zijn allerlei theorieën te bedenkenwaarom Adu’s Europese droom nooituitkwam. Misschien is het niet het bestevoor een tiener om miljoenen op zijnbankrekening te hebben. Wellicht heeft deMLS Adu dermate als uithangbordgebruikt dat de druk op zijn schouders tegroot werd. Het is mogelijk dat criticisimpelweg te veel van hem verwachtten endat het Adu aan talent en doorzettings­vermogen ontbrak om die verwachtingeneer aan te doen. Of zouden al die zoge­naamde voetbalexperts het potentieel vanAdu verkeerd hebben beoordeeld?

Page 38: SportAmerika Magazine No. 29

Het is niet nieuw dat er twijfels bestaan over het geboortejaar van spelersvan West‐Afrikaanse afkomst en dat is bij Ghanees Adu niet anders. In zijnpaspoort staat dat hij van 2 juni 1989 is, maar het zou best kunnen dat erooit wat jaartjes af zijn gesmokkeld om zijn transferwaarde te verhogen.Immers: jonge talenten zijn meer geld waard, dus loont het je jonger voor tedoen dan je werkelijk bent. We hebben ook in de MLB voorbeelden gezien vanspelers die zich jonger uitten, in die gevallen veelal uit Spaanstalige landen.Een belangrijk argument in de discussie rondom Adu’s werkelijke leeftijdwordt gevormd door zijn groeigegevens. Volgens officiële statistieken is Adunu nog net zo lang als op zijn dertiende, namelijk 5’8” (1 meter 73). Het zounatuurlijk kunnen dat Adu op zijn dertiende stopte met groeien, maar het istegelijkertijd voer voor complottheorieën.Dan het feit dat Adu op school enkele klassen kon overslaan. Misschien washij verder ontwikkeld dan zijn klasgenoten, maar het is ook mogelijk dat hijeen paar jaar ouder was dan de rest, en daarom minder moeite had met delesstof. Wie het weet, mag het zeggen.Zelf zegt Adu dat hij écht 25 is en niet beter weet dan dat mensen twijfelenaan zijn leeftijd. In een interview zei hij dat hij gewend is aan de vragen overzijn geboortejaar en dat de discussie hem niet veel kan schelen.

Page 39: SportAmerika Magazine No. 29
Page 40: SportAmerika Magazine No. 29

Het zal een combinatie van bovenstaanderedenen zijn geweest, maar feit blijft dat hetvoorspellen van iemands talent geen exactewetenschap is. Een speler kan als tieneruitblinken, maar het is altijd maar de vraagof en hoe hij zich ontwikkelt als prof. Adu isvan dezelfde generatie als twee anderewonder­kinderen: Bojan Krkic en LionelMessi. De een won verschillende keren deGouden Schoen, de ander kon niet eensimponeren in de Eredivisie. Zo zie je maar:uitzonderlijk talent als jonge jongen hoeftnog geen garantie te zijn voor een grootsecarrière.Ook is zeker dat Adu niet opgroeide in hetbest denkbare milieu. In Europa wordenjeugdspelers van kleins af aan gecoacht,maar in plaats daarvan werd Adu op zijnveertiende al voor de leeuwen gegooid.Waar andere voetballertjes puberen enbijleren, daar werd Adu elke daggeconfronteerd met torenhogeverwachtingen en buiten­proportionele aandacht in de media.Verder heeft Adu nooit het tactischeaspect van voetbal onder de kniegekregen: in Ghana was tactiek veelminder belangrijk dan trucjes en inAmerika ontbrak het de begeleidingaan de benodigde expertise om Adueen en ander bij te brengen. Als hijnaar Europa was gegaan, had hij wéluitleg over tactiek gekregen. Devoorzitter van Monaco, een van Adu’shuurclubs, zei al eens dat Adu debu­teerde op zijn veertiende en dat zijnontwikkeling stopte op zijn vijftiende.Eeuwig zonde, natuurlijk.Uiteraard speelt ook geld eenrol. Hoewel Adu voor zijn tiende algroot geld kon verdienen in Europa,koos hij ervoor te debuteren in deMLS. Maar ook daar hoefde Adu hetniet te doen voor een gevulde koek perwedstrijd: hij verdiende op zijnveertiende een half miljoen dollar. Endan waren er nog andere inkomsten­bronnen: Nike en de MLS hadden tien jaargeleden een superheld nodig om voetbal inAmerika naar een hoger plan te tillen enkosten noch moeite werden gespaard

Page 41: SportAmerika Magazine No. 29
Page 42: SportAmerika Magazine No. 29

om dat te bereiken. Adu werd hét reclame­bord voor soccer. Iets wat zijn ontwikkelingwellicht niet ten goede kwam, maar zijnbankrekening wel. Inmiddels heeft hij,zonder ooit echt iets waargemaakt tehebben, toch een nettowaarde van circatwaalf miljoen dollar. Onlangs gaf Adu ineen interview aan dat hij als jochie eigenlijkalles verkeerd deed. Hij was nog maar eenkind en wist niet te handelen naar de wettenvan topsport. Bovendien vond hij financieelgewin belangrijker dan sportieveoverwegingen. Hij had immers familieledente onderhouden. Wie zegt als tiener nou‘nee’ tegen een miljoenencontractals je moeder drie banen heeft omjou en je broertje te onderhouden?Enkele ervaringen rijker, maarnog meer illusies armer, keerdeFreddy Adu in 2011 terug naar deVerenigde Staten. Philadel­phiaUnion besloot hem nog een kanste geven, ook al had Adu in de vierjaar daarvoor nauwelijks kunnenuitblinken. Zijn laatste avontuurspeelde zich af op het tweedeniveau in Turkije, bij Rizespor,maar ook daar was hij in elfwedstrijden geen schim van hetooit zo grote talent. De coach vanPhilly, Piotr Nowak, kende Adunog van D.C. United en Amerika onder­23en gaf Adu nog een kans zich te bewijzen.Het is nooit bekendgemaakt of Adu eenDesignated Player was, maar met eencontract ter waarde van ruim een halfmiljoen dollar moet hij bijna wel onder deBeckham Rule zijn gevallen. Deze regelgeeft MLS­teams de mogelijkheid bovenhet salarisplafond uit te komen ominternationale toppers tot een Amerikaansavontuur te kunnen verleiden. Hoewel Aduin twee jaar tot 35 wedstrijden en zevengoals voor Philadelphia Union kwam,besloot de club hem niet te behouden. Hijwerd uitgeleend aan Bahia in Brazilië,maar ook dat werd maar een kort verblijf.Werkloos. Wat nu?Vanaf eind 2013 is Adu officieelwerkloos. Pijnlijk. Natuurlijk, hij is

miljonair, dus hij heeft geen financiëlezorgen, maar het is wel erg dat niemandhet meer zag zitten in een jongen van noggeen 25 jaar oud. Hij is nog te jong omopgegeven te worden... Adu mocht dit jaarnog een maandje meetrainen bijBlackpool in Engeland, maar ook daarkwam geen contract uit. De laatst bekendeclub van Adu is het Noorse Stabæk, datniet geheel toevallig wordt gecoacht doorBob Bradley, voormalig Amerikaansbondscoach en vader van MichaelBradley.

Vorige week trainde Adu mee met AZ, deploeg van een voetballegende van een ietsandere orde, Marco van Basten.Technisch directeur Earnest Stewartkende Adu nog van D.C. United, waar zein 2004 samen kampioen werden. AZheeft ervaring met het redden vanAmerikaans talent – Jozy Altidore zag inAlkmaar het licht na een vrijwel misluktecarrière elders in Europa en tweeseizoenen en 38 doelpunten later kreegAltidore de transfer die hij verdiende, alkon hij het bij Sunderland (nog) nietwaarmaken.Adu wist echter niet te overtuigen. •

Page 43: SportAmerika Magazine No. 29
Page 44: SportAmerika Magazine No. 29
Page 45: SportAmerika Magazine No. 29
Page 46: SportAmerika Magazine No. 29
Page 47: SportAmerika Magazine No. 29
Page 48: SportAmerika Magazine No. 29

De foto ging de hele wereld over, die vanhet zoenende stelletje op een straat vanVancouver, temidden van de rellen na afloopvan de Stanley Cup Final in 2011. Toen deplaatselijke Canucks de beslissende Game 7verloren van de Boston Bruins, en zo voor dezoveelste keer choketen, barstte het geweldlos in de Canadese havenstad.Het contrast tussen het geweld en de liefde,maakte de foto zo speciaal. De waarheid lagechter, zoals zo vaak, een tikjegenuanceerder.Wat het geval was? Het Australische koppelAlex Thomas en Scott Jones, zoals het stel opde foto heet, was ongewild tussen de rellenbeland. De politie duwde hen met hunschilden, waarna Thomas op de grondbelandde en een tikje hysterisch werd. Zoalshet een goede vriend betaamt, probeerdeJones zijn vriendin te troosten. "Alles wat ikwilde, was Alex proberen te kalmeren",verklaarde hij achteraf in een interview.En Thomas: "Hoe ik op de grond terecht­kwam weet ik niet precies meer, maar ikraakte in paniek. Het was een beangstigendeervaring."Nadat de foto z'n ronde over de wereLdmaakte, ondernam CBC.ca al snel een pogingom de identiteit van het tweetal te achter­halen. Dankzij social media als Twitter enFacebook was dat spoedig gelukt. En nadat zeeven twijfelden om hun verhaal te vertellen,gingen ze toch overstag, om het verhaal­dat­de­ronde­deed ­ dat van vrijend stelletje ­ teontkrachten.In Canada wonen Thomas en Jonesoverigens al lang niet meer. Na een kortestop in Californie, zijn ze al weer jarenterug in het Australische Perth.

TEKST GEERT JAN DARWINKEL

Page 49: SportAmerika Magazine No. 29
Page 50: SportAmerika Magazine No. 29
Page 51: SportAmerika Magazine No. 29

In de zomer van 2011 bracht onze huwelijksreis mij in de buurt van de Rose Bowl inPasadena, Californië. Iedere sportfanaat moet daar een keer zijn geweest. Het stadion, datplaats biedt aan bijna 100.000 toeschouwers, is een museum waarin voor de ogen van defans keer op keer geschiedenis wordt geschreven. Sinds 1923 zijn de harten van veleAmerikanen vervuld met geluk of gebroken van verdriet na een duel op het veld van de‘Granddaddy of Them All’. Ook Brazilianen beleefden in de Rose Bowl een gigantischmoment van glorie, het land won daar in 1994 de vierde WK‐titel na strafschoppen tegenItalië.Hoe speciaal de Rose Bowl is, merkte ik al in de wandeling er naartoe. Getooid in eenMexicaanse vlag, onderweg voor een prikkie gekocht van een straatverkoper, voelde ik mijnhartslag stijgen. Die dag stond de finale van de Gold Cup op het programma, hetvoetbaltoernooi om de Noord‐ en Midden‐Amerikaanse titel. Eeuwige rivalen Amerika enMexico stonden tegenover elkaar. Omdat ik een onverklaarbaar zwak heb voor Mexico koosik ervoor dat land te steunen.De grote parkeerplaats naast het stadion zag groen. Het was direct duidelijk welkesupportersgroep de overhand had. Overal waar je kon kijken etende, dansende en vooraldrinkende Mexicanen. Twee blanke Nederlanders met een Mexicaanse driekleur riepen danook al snel reacties op. Binnen mum van tijd kreeg ik het ene biertje na het andere in mijnhanden gedrukt en mijn vrouw werd in een gillende vreugdedans ontvoerd door Latijns‐Amerikaanse mannen. Het was fenomenaal.Toen Nederland tegen Mexico de achtste finale van het WK speelde, zat ik op een triestterras op het vliegveld van het Braziliaanse Belo Horizonte. Ik wilde naar huis en zo snelmogelijk. Drie jaar na de huwelijksreis was de eerste baby aanstaande en het hing erom of ikop tijd kon zijn om de bevalling mee te maken. De tweede helft keek ik, in afwachting vanmijn vlucht, weer tussen de Mexicanen. Het voetbalgekke volk reisde door heel Brazilië omzoveel mogelijk wedstrijden te zien. Na de tuimeling van Robben en de benutte strafschopvan Huntelaar waren er tranen. Heel erg veel tranen. Bij mij vanwege het emotioneleavontuur dat ging komen en bij de Mexicanen vanwege de uitschakeling. In een moment vantroost bevond ik mij opeens weer in de armen van onbekenden met een groen shirt. Hetvoelde vertrouwd. Het voelde als de Rose Bowl.Mijn vlucht naar Nederland bleek even later geannuleerd in ik raakte in een bui van purewoede, gecombineerd met paniek. De angst dat ik de geboorte van mijn eerste kind nu zoumissen, maakte mij misselijk en heel boos. Zo boos, dat de militaire politie erbij moest komenom mij bij de balie van vliegmaatschappij TAP Portugal te kalmeren. Bijna niemand begreepmij, behalve het kleine groepje Mexicanen iets verderop. Zij kenden inmiddels mijn verhaalen schoten taalkundig te hulp. Uiteindelijk lukte het mij om via omwegen weg te komen uit dehel van Belo Horizonte Airport. 72 uur later had ik de mooiste baby van de wereld in mijnhanden, na een intense bevalling die achteraf ik voor geen goud had willen missen. Ze heetPella. En ooit neem ik haar mee naar de Rose Bowl om te juichen voor Mexico. ∙

Pella

Page 52: SportAmerika Magazine No. 29
Page 53: SportAmerika Magazine No. 29
Page 54: SportAmerika Magazine No. 29

“Josh Gordon groeit als persoon iederedag”, zei Cleveland Browns­eigenaar JimmyHaslam nog geen twee maanden geledenover zijn wide receiver. “Hij leert wat hetinhoudt om een professional te zijn. Gordonis een slimme jongeman. Iedereen maaktfouten op die leeftijd, maar we rekenen eropdat hij voor langere tijd een Brown is.”Inmiddels pakken zich donkere wolkensamen boven de sterspeler van de Browns.Gordon is sinds zijn collegejaren verzeildgeraakt in een drugswereld, waarbij dewaslijst met vergrijpen steeds langer wordt.Iedereen is het er over eens dat Gordon zichde komende jaren als widereceiver kan manifesteren bij debuitencategorie. Maarvooralsnog toont de 23­jarigespeler geen enkele tekenen vanverbetering buiten het veld. Deoptelsom van incidenten valt zolangzamerhand in het nadeelvan Gordon uit, waarbij hij – inhet ergste scenario – zijn NFL­droom uit elkaar ziet spattendoordat zaken buiten het veld teveel invloed hebben op zijn spel binnen hetveld.‘Flash’ GordonGordon is op 13 april 1991 geboren inHouston, Texas. Hij speelt in het football­team van Lamar High School, waarbij hijmeteen opvalt door zijn snelheid. Tijdens decollege recruitment­periode vallen de ogenvan de universiteiten van Baylor, Houston,Kansas, Missouri, Nebraska en Texas Techop hem. Uiteindelijk accepteert hij in 2009een beurs van Baylor University en mag hijzich een Baylor Bear noemen. Als freshmankrijgt Gordon in negen wedstrijden watspeeltijd, maar weet hij slechts één bal tevangen voor zeven yards.Na een enigszins teleurstellend eerste jaarbeleeft Gordon als sophomore een geweldigjaar. Met quarterback Robert Griffin III aanhet roer weet de wide receiver 42 vang­ballen en zeven touchdowns te noteren indertien wedstrijden, met een gemiddeldevan zeventien (!) yards. Zijn startsnelheid

Page 55: SportAmerika Magazine No. 29
Page 56: SportAmerika Magazine No. 29

levert hem de bijnaam ‘Flash’ op, maar hetsucces binnen de lijnen met de BaylorBears wordt al snel overschaduwd doormeerdere misstappen.Op zondagochtend 3 oktober 2010rinkelt de telefoon bij de lokale politie:twee mannen zijn in de drive thru bij eenTaco Bell in een auto in slaap gevallen. Opde passagiersstoel zit Gordon, met naasthem zijn teamgenoot Willie Jefferson. Depolitie signaleert al snel marihuana in hetvoertuig, waarna het duo gearresteerdwordt. Gordon krijgt een schorsing aanzijn broek na een positieve drugstest. Dezestraf wordt later omgezet in slechts vierkwarten langs de zijlijn, verdeeld overmeerdere wedstrijden. Opmerkelijk, wantBaylor (een private baptistenuniversiteit)heeft een streng antidrugsbeleid. Gordonmag zich met deze strafverlaging in zijnhanden knijpen, anders raakte hij hetcomplete seizoen geen bal aan.Gedroomde tandemDe verwachtingen van Gordon zijnhooggespannen voor het volgendejaargang. Maar in juli 2011 voltrekt zichhet volgende drama. De sterspeler inwording wordt ditmaal betrapt op –wederom – marihuanagebruik. “Ik heb datdeel van mijn leven zeker achter megelaten”, zei Gordon schuldbewust over diezwarte bladzijde bij Baylor. “Ik ben nietvan plan om ooit weer in zo’n situatieterecht te komen. Het was een moeilijketijd, maar ik heb er absoluut van geleerd.”Die positieve drugtest zorgt ervoor datGordon zijn koffers kan pakken bij deBears. Hoofdcoach Art Briles probeert hetschoolbestuur nog te overtuigen om eenmildere maatregel te treffen, maar deregels zijn onverbiddelijk. Hij verspeeltzijn tweede kans en de mogelijkheid om

zich definitief in de kijker te spelen alsjunior. De gedroomde tandem Gordon­RG3 had in 2011 kunnen schitterenwanneer je bedenkt dat de carrière van deBaylor­spelverdeler dat seizoen pas echttractie kreeg met 37 gegooide touchdowns.Gordon stapt in augustus 2011 over naarde University of Utah, maar hij krijgt geenminuut speeltijd bij de Utes door de NCAATransfer Rules. Verrassend is de keuze vande Texaan om zich dezelfde maand aan temelden voor de NFL Supplemental Draft.Illustrerend voor de problematischesituatie van Gordon is dat hij zijnaanmeldformulier te laat indient voor deze‘reservedraft’, waardoor hij definitief eenseizoen moet toekijken bij de Utah Utes.Een jaar later mist Gordon de deadlinevoor de NFL Supplemental Draft op 12 juliniet. Veel NFL­teams zien de potentie inhem door zijn ranke, maar gespierdebouw, zijn brede bereik met zijn langearmen en zijn snelheid, ook na het vangenvan de bal. Maar er blijven twijfels bestaandat hij slechts een ‘recht toe, recht aan­receiver’ is. Bovendien zijn er diemisstappen.Ruwe diamantDe Cleveland Browns zijn bereid het risicote nemen, omdat het in Ohio al jarenlangontbreekt aan een goede balvanger. Meteen toekomstige tweederondekeuzebrengen de Browns het hoogste bod uit opGordon. “Voor mij is deze kans om in deNFL te spelen genoeg motivatie om op hetjuiste pad te blijven”, laat Gordon na zijnselectie weten. “Ondanks alles wat ik hebmeegemaakt hebben de Browns hun nekuitgestoken. Ik beloof dat ze geen spijtgaan krijgen van hun keuze.” Op diezelfdedag zegt Gordon tussen neus en lippendoor dat hij ook bij de University of Utahgezakt is voor een drugstest…

Page 57: SportAmerika Magazine No. 29

Ondertussen sijpelen de eerste reacties vanuitCleveland door over de laatste misstap van JoshGordon. Teamgenoten hebben gemengdegevoelens: een deel begrijpt dat hij ‘ziek is enhulp nodig heeft’, terwijl een andere groep hetgedrag van Gordon ‘helemaal beu is en nietsmeer met hem te maken wil hebben’.Het is exact die keuze waar de ClevelandBrowns voor staan: bieden ze Gordon hulpaan of sturen ze hun beste speler weg?Voor beide opties valt wat te zeggen.Hulp aanbieden kan een spelerinzicht geven in (de gevolgenvan) zijn keuzes.Maar hulpaanbieden kan ook beteke‐nen dat een speler hetgevoel krijgt dat er –ondanks alles ‐ toch welvoor hem gezorgd wordtvanwege zijn talent.Wegsturen kan eenwake‐up call zijnwaardoor een spelerzich realiseert wat hijkwijt kan raken.Maarwegsturen kan ookbetekenen dat eenspeler buitengeslotenraakt van de vertrouw‐de football‐omgeving,verder afdwaalt en ernooit meer bovenop komt.De organisatie uit Ohiowist van tevoren dat er eenrisico aan Gordon kleeft. Dewoorden high risk, highreward zijn helemaal vantoepassing, want op het veldbehoort hij tot de beste widereceivers. Maar er is nog eenongeschreven wet in de NFL:hoe beter de speler, hoe meereen club tolereert. En met hetunieke talent van Gordonweten de Browns heel goeddat er altijd wel een anderteam is dat het risico met hemwil nemen.

Page 58: SportAmerika Magazine No. 29

Het eerste seizoen in de NFL is redelijk succes­vol voor Gordon. In een rommelige aanvalsliniegeleid door drie verschillende quarterbacks pro­duceert de 21­jarige in zestien wedstrijden tochde meeste receiving yards (805) en de meestetouchdowns (5) in Cleveland. Maar tijdens hetoffseason blijkt weer eens dat Gordon moeilijkvan verboden middelen af kan blijven. Hijwordt op 7 juni 2013 door de NFL betrapt ophet gebruik van codeïne. Gordon verklaart datom hoestsiroop gaat, maar de NFL twijfelthieraan omdat codeïne vaak gemixt wordt metvruchtensap tot partydrankje. Het resultaat is dathij de eerste twee wedstrijden van het nieuweseizoen mist en geen salaris ontvangt voor vierwedstrijddagen. Bovendien krijgt Gordon dewaarschuwing van de NFL dat een volgendemisstap tot een lange schorsing leidt. Gordon: “Ikverontschuldig me tegenover mijn team, coachesen fans. Ik zal in week drie meteen mijn steentjebijdragen.”Daar is geen woord van gelogen, want Gordonwisselt dit dieptepunt meteen af met een hoogte­punt. Zijn ster rijst namelijk tot grote hoogte inhet tweede seizoen. Ondanks dat hij twee duelsmist, weet Gordon de meeste receiving yards(1646) van alle wide receivers in de league tenoteren, wederom met drie verschillende spel­verdelers. Daarnaast is hij de eerste wide receiverin de historie van de NFL die twee wedstrijdenachter elkaar meer dan 200 receiving yards be­haalt. Bovendien ontpopt hij zich steeds meer toteen allround receiver op het veld. De onzekerheiddie er was over zijn route­running­capaciteit is indat seizoen ook weggenomen en niemand twijfeltnog langer aan zijn kwaliteiten. Gordon is eenbriljantje dat zich jarenlang met de beste widereceivers in de NFL kan meten. Toch blijkt eendag nadat heel Cleveland opgewonden is over hetdraften van Johnny Manziel dat Gordon nogaltijd een ruwe diamant is. Op 9 mei 2014 wordthij wederom gepakt, waardoor hij waarschijnlijkzestien wedstrijden langs de kant staat. Volgenseen (anonieme) teamgenoot toont hij weerberouw tegenover de spelersgroep en zegt dat hij“vanaf nu niet meer in de problemen komt”.Maar daarna gaat het rap met de incidenten.Op 31 mei wordt Gordon staande gehouden inCleveland omdat hij te hard rijdt. Het zorge­lijke nieuws is dat de politie meteen een mari­huanalucht rook. In de auto ligt een blauwe tas

Page 59: SportAmerika Magazine No. 29
Page 60: SportAmerika Magazine No. 29

met marihuana, dat eigendom is van depassagier van Gordon. Nog geen zes dagenlater wordt hij wederom aangehouden inNorth Carolina vanwege zijn snelheid,maar al snel blijkt dat Gordon met alcoholop achter het stuur zit. Opmerkelijk is datzijn borgsom van 500 dollar betaald wordtdoor een veroordeelde misdadiger.GezichtIn afwachting van de uitspraak over determijn van zijn schorsing laat Gordon nogmaar bar weinig goede wil zien dat hij hetgevecht aan wil gaan met zijn demonen.Alles wijst erop dat de Brown een structureelprobleem heeft; de vele misstappen en detelkens beloofde beterschap laat zien datGordon een notoire ‘veelpleger’ is die deconsequenties van zijn keuzes niet overziet.Over de jeugdjaren van de Texaan is weinigbekend, maar het is duidelijk dat Gordon ook moeite heeftmet zijn inschattingsvermogen. Er wordt nadrukkelijkgetwijfeld over zijn levenstijl en (de negatieve invloed van) zijnvriendenkring, maar het maken van een verandering in desociale omgeving is voor veel mensen een (te) grote stap.Coaches bij de Baylor Bears en voormalig teamgenootD’Qwell Jackson bij de Cleveland Browns typeren Gordon alseen rustige, ietwat verlegen jongen. Een vriendelijketeamgenoot, maar wel iemand ‘waarover je je zorgen maaktzodra hij naar huis gaat’. Vanaf zijn tweede jaar bij Baylorkreeg Gordon het etiket van een potentiële topspeleropgeplakt, wat een (toen) 19­jarige natuurlijk niet onberoerdlaat. Daarnaast is een speler die al een paar keer op hetverkeerde pad is beland het meest gebaat bij een stabieleomgeving, iets waarin de Browns al jaren tekort schieten. Indrie jaar tijd heeft Gordon te maken gehad met drieverschillende general managers, drie verschillendehoofdcoaches, drie verschillende offensive coordinatorsen drie verschillende wide receivers­coaches. Dat maakthet lastig om een langdurige band te scheppen en eenervaren coach zich kan ontfermen over Gordon.Het draait in eerste instantie om de ‘mens Gordon’ en daarnapas de ‘speler Gordon’. Prioriteit is dat de youngster zijnprivéleven op de rails krijgt, zodat ook zijn footballcarrièreweer kan gaan draaien. In Ohio kan hij een van dehoofdspelers worden en heeft hij de mogelijkheid om zich bijde Cleveland Browns als gezicht van de franchise teontwikkelen, maar uiteindelijk is alleen hijzelfverantwoordelijk voor hoe hoog zijn ster daadwerkelijk rijst.En dat kon wel eens het grote probleem zijn. •

Page 61: SportAmerika Magazine No. 29

Het was vorige week ‘The Fourth of July’ inde VS, een uitstekend excuus om jezelflaveloos te zuipen dan wel te snuiven onderhet genot van een keur aanwelgevulde bikini’s met daarop deiconische Amerikaanse vlag.Johnny Manziel vierde ook feest,in Las Vegas. Dat leek hem weleen goed idee, een kleine vierweken voor training camp vanzijn allereerste seizoen. Kun jeover twisten natuurlijk, maar vooruit, laatJohnny lekker rollen. Het offseason zouzonder hem wel heel saai zijn.En rollen is wat Johnny deed. Een dollarbiljet‐je welteverstaan, op het toilet van een nacht‐club in Las Vegas. Ik laat het verder aan uom daaruit conclusies te trekken. Of laat ikhet anders formuleren: wat zouden zoalredenen kunnen zijn om een dollarbiljet op terollen op een toilet in Las Vegas? Ik kan erniet bar veel bedenken. De logische vervolg‐vraag is nu: gaat Johnny niet gigantisch voorde bijl bij de ongetwijfeld ontzettend strengedopingstests van de NFL? Uhm, nee.NFL‐spelers worden één keer per jaar op‘recreational drugs’ (wat een heerlijkeufemisme) getest. Die test heeft Manzielzeer waarschijnlijk bij zijn draft workouts algehad waardoor hij pas ergens in hetvoorjaar van 2015 zijn volgende urinebekertjemag inleveren. Ik denk dat de mogelijke cokevan Independence Day er dan wel uit is.Wateen lachwekkende gang van zakenvoor een sport waarvan het drugs‐en dopingprobleem langzamerhandgroteske vormen begint aan tenemen. En Roger Goodell maardoen alsof zijn neus bloedt.Maar dan niet van de cokenatuurlijk. ∙

Paul Klomp.

They see me rollin'

Page 62: SportAmerika Magazine No. 29
Page 63: SportAmerika Magazine No. 29

Het was een weekend van eerste kerenvoor mij. Zoals zovelen in Nederland hebik het nooit echt gehad met hetDuitse voetbalelftal. Niet alleendoor de gedeelde geschiedenisdie Nederland en Duitslandhebben, maar ook door het soortvoetbal dat 'die Mannschaft' (datin Duitsland nooit zo wordtgenoemd) altijd speelde.Daar is verandering in gekomen. Dehuidige generatie Duitse voetballershebben meer weg van Nederlandsevoetballers dan de houthakkers die in hetverleden op het veld stonden. Sierlijkespelers als Mesut Özil en André Schürrleen werkers met flair als Thomas Müller enToni Kroos geven dit Duitse team eenuitstraling waar ik, als neutrale fan, voor wiljuichen.Eén van degenen die Duitsland zondag dewereldcup zag winnen was LeBron James.Over zijn spel kunnen we kort zijn:fenomenaal. Over zijn persoonlijkheid ook:buiten kijf.Maar toch, ik keek niet graag naar hem.LeBron was jarenlang de grootste chokerin de Amerikaanse sporten (die eer gaatnu naar Tony Romo?) en ik vond het mooiom hem het net niet te zien halen. Hetteam met de grote ster moest het afleggentegen het collectief van de Boston Celtics,de Dallas Mavericks of recent nog de SanAntonio Spurs.Sorry, ik geniet er gewoon van.Maar ook ik was onder de indruk van deopen brief die LeBron James op de sitevan Sports Illustrated zette. Hij wil Cleve‐land een titel bezorgen. Een titel die langniet gehaald is. En ik ga voor hem juichen. ∙

Lennart Beishuizen.

Juichenvoor LeBronOnder het bewind van general managerBen Cherington gokten de Boston Red Soxvorig jaar op zogenaamde ‘clubhouse guys’.Gasten die een kleedkamer leuk maken. Deslangenkuil van 2012 maakte plaats voor delosse sfeer die Fenway binnen werdgebracht op de schouders van onder meermanager John Farrell, Mike Napoli en JonnyGomes. Er was geen Boston‐speler die nietjubelde over hoeveel vrolijker de stemming inde kleedkamer was geworden. Het monddeuiteindelijk uit in een baardenrage die, toevalof niet, gepaard ging met een titelrun waarvooraf geen enkele honkbalkenner rekeningmee had gehouden. From worst to first inéén jaar tijd, met bovendien een prachtigecollectie jonge spelers waarop een nieuwedynastie gebouwd kon worden.Hoe anders ziet de wereld er anno 2014 uit.De Red Sox, voorzien van nieuw setjeringen, bungelen onderaan de AL East enhebben een dik negatief record na de eersteseizoenshelft. De ploeg is zelfs, na Houstonen Texas, de slechtste club in de AmericanLeague. Reden voor paniek? Dacht het wel.Maar van paniekaankopen is nog geensprake.In plaats daarvan stuurde Boston afgelopenweek catcher AJ Pierzynski naar huis. Hijzou een negatieve invloed hebben op desfeer in de kleedkamer. De boel verzieken,zelfs. En dus mocht AJ zijn biezen pakken.Mocht dat leiden tot goede sfeerén overwinningen, dan mogenFarrell en Cherington zich top‐sfeermanagers noemen. Of isarme AJ misschien toch gewooneen makkelijke zondebok diemoet verhullen dat het Bostonmomenteel even ontbreekt aankwaliteit? De tijd zal het leren, enaantonen hoe ver de invloed van declubhouse guys werkelijk gaat. ∙

Jurian Ubachs.

Clubhouse

Page 64: SportAmerika Magazine No. 29