HOOFDREDACTIENeal PetersenGeert Jan DarwinkelEINDREDACTIEKasper DijkSENIOR WRITERJules ZaneREDACTIELennart BeishuizenPieter BrouwersGeert Jan DarwinkelRob van GamerenVincent Van GenechtenEva GerritsePieter HorstmanJustin KevenaarPaul KlompWietze­Willem MulderMarco PostJurian UbachsKlaas­Jan ter VeenJeroen VeenstraSeb VisserFrank WielaardJoeri ZwartsCOLUMNISTENMatthijs van den BeukelGijsbregt BrouwerJeroen ElshoffLeander SchaerlaeckensFOTOGRAFIEGetty ImagesPRODUCTION, ARTDIRECTION & DESIGNDarChicago Ltd.MET DANK AANIssuu, ScribusSportAmerika Magazineis een uitgave van PetersenMedia. Niets uit dezeuitgave mag op welke wijzedan ook worden gekopieerdzonder uitdrukkelijketoestemming van deuitgever. © PetersenMedia 2012­2013 ­ Allerechten voorbehouden.

Ik kan er niks aan doen. Ik volg dit jaar dagelijks al hetnieuws rondom de Atlanta Falcons en de San Diego Chargers.Lezers weten dat er maar één team voor mij écht telt in deNFL: New England Patriots. Maar dit jaar is alles anders.Elke NFL­wedstrijd in het voorseizoen van de Falcons ofChargers probeer ik terug te kijken. Alleen maar om een glimpop te vangen de twee Nederlanders in de NFL, GeraldoBoldewijn en Ricky Tjong­a­Tjoe.Waar ze in voorgaande jaren gebroederlijk zij aan zijschitterden voor Boise State proberen ze nu los van elkaar degrote droom te realiseren: spelen in de NFL. En dat maakt mijdirect fan van deze teams.Vooral Geraldo kunnen wij Nederlanders goed volgen,aangezien zijn ploeg, de Falcons, dit jaar gevolgd wordt in derealityshow Hard Knocks. Helaas zien we nog weinig vanGeraldo in beeld, als we de vier seconden tijdens eenkleedkamerscene niet meerekenen.Toch betekent in beeld verschijnen niet altijd een goed teken.Een paar collega rookies kregen namelijk wel zendtijd toen zeeen slecht nieuwsgesprek voerden met headcoach Mike Smith.Pascal Matla kan daarover meepraten. Hij was voor dezezomer de laatste Nederlander die werd uitgenodigd voor eentrainingskamp. Hij mocht langskomen bij de New OrleansSaints, maar moest het kamp al snel verlaten met eenblessure. “Dat gaat heel snel allemaal. 's Ochtends wekt eenassistent­coach je en een half uur later vertelt de headcoachdat het verhaal er voor je erop zit. Een uur later heb je hetcomplex al verlaten,” vertelde Matla ons al eens eerder.Vooralsnog zitten Boldewijn en Tjong­a­Tjoe er nog bij. Hoelanger het duurt, hoe spannender het gaat worden. Niet alleenvoor de twee mannen in de VS, maar zeker ook voor deNederlandse NFL­fans.Ik tel de dagen al bijna af. Nog vijftien dagen elke dag de teamwebsites checken... Zou het ze lukken?Veel leesplezier,

Oranje

Derrick Rose is terug! Tervoorbereiding op het WK speeldeTeam USA een oefenpot tegenBrazilië, waarin Rose na veel bles­sureleed zijn rentree maakte. DeAmerikanen wonnen met 95­78,met hoofdrollen voor AnthonyDavis (23 punten) en James Harden(15), uitgerekend de enige twee spelersdie over zijn van het teamdat twee jaar geleden bijde Olympische Spelen inLonden goud won • PaulGeorge veranderde zijnshirtnummer van nummer24 (ter ere van KobeBryant) naar nummer 13.De reden hiervan lijktmarketingtechnisch. Zijninitialen en zijn nieuwe nummergecombineerd, PG13, is een veelgebruikte afkorting in Amerika,verwijzend naar de kijkwijzer • DeRaptors kregen een boete van 25 duizenddollar, omdat rapper Drake, eenambassadeur van het team, tijdens eenconcert in Toronto op het podium eenpoging deed Kevin Durant (aanwezig inhet publiek) naar Toronto te lokken, watverboden is door de NBA • Het nieuwespeelschema is bekendgemaakt en erwordt volop over gediscussiëerd. Hetseizoen wordt geopend op28 oktober, als de regerendkampioen San AntonioSpurs de Dallas Mavericksop bezoek krijgt. Dewedstrijd waar wellicht hetmeest naar uit gekekenwordt, vindt plaats opeerste kerstdag, alsLeBron James terugkeertnaar Miami • Steve Ballmer isofficieel eigenaar van de LosAngeles Clippers. Hij liet meteenweten contractverlenging van coachDoc Rivers als prioriteit te zien • NickYoung gaf prijs waarom zijn rechterarm, integenstelling tot zijn linker, geen tatoeagesbevat: “No tats on the right arm. Strictlyfor buckets.” •

De Atlanta Falcons kregenafgelopen vrijdagavond op­nieuw te maken met een tegen­slag. Tijdens de verloren slacht­partij bij de Houston Texans,zagen de Falcons hoe Sam Baker,de ervaren left tackle en een belangrijkeschakel in de bescherming van quarterbackMatt Ryan, het veld per brancard moestverlaten. Baker blijkt zijn knieschijfpeeste hebben afgescheurd en mist de restvan het seizoen • De Minnesota Vikingsen ex­punter Chris Kluwe vonden eenoplossing in hun conflict over de hetonderzoek naar de homofobesfeer die zou heersen bij hetteam uit Minneapolis. Beidepartijen zijn een schikkingovereengekomen, waardooreen rechtszaak niet langeraan de orde is. Kluwe, voor­stander van het homohuwe­lijk, dreigde eerder met eenrechtszaak nadat de Vikingsweigerden om de uitkomsten van eenintern onderzoek naar anti­homo­uitingendoor leden van de Vikings vrij te geven.Naar aanleiding van het onderzoek legdende Vikings special teams­coach MikePriefer, de ‘hoofdverdachte,‘ een schorsingvan drie wedstrijden op • De ChicagoBears hebben hun sterke wide receivercorps uitgebreid met een andere grotenaam; sinds zaterdag mag SantonioHolmes zich een Chicago Bearnoemen. De Super Bowl MVPvan 2009 kende eenindrukwekkende start van zijncarrière in 2006, maar kwamde laatste jaren vaker in hetnieuws door zijn activiteitenbuiten het veld. De 30­jarige receiver zat al sindsmaart zonder club nadatde New York Jets hemvan het roosterschrapten. Holmesblijft voor één jaarverbonden aan hetteam uit de WindyCity • (Merlijn vanDierendonck)

Sidney Crosby is tevredenmet de manier waarop debehandeling aan zijn polsbles­sure verloopt. De center vanPittsburgh Penguins had sindsmaart last van de kwetsuur, maarspeelde desondanks verder. Deverwachting is dat Crosby op tijd fit is voorhet begin van het nieuwe seizoen • JonasHiller is volledig hersteld van deblindedarmontsteking die hem tijdensde zomerstop trof. De 32­jarige goalietekende deze zomer een tweejarig contractbij Calgary Flames en verwacht geenhinder van de ontsteking te hebbengedurende het komende seizoen • JakobSilfverberg tekende een nieuwcontract bij Anaheim Ducks. De 24­jarige Zweed was een restricted free agenten tekende een éénjarig contract voor800.000 dollar. Silfverberg kwam vorigseizoen over in de ruil die Bobby Ryan bijOttawa Senators bracht en noteerde in 52wedstrijden tien goals en dertien assists •Detroit Red Wings verlengde metGeneral Manager Ken Holland. De GMtekent voor vier jaar bij en ligt nu vast totde zomer van 2018. Holland werd in 1997al GM bij de Red Wings, die onderzijn leiding drie Stanley Cupswonnen en nooit de playoffsmisten • De Arizona Coyotesveranderen dit seizoen nietalleen van naam. Ook hetstadion van de voormaligePhoenix Coyotes krijgt eennieuwe naam. De Jobing.comArena gaat voortaan door hetleven als de Gila River Arena.De naamswijziging moet nogwel worden goedgekeurddoor de lokale politiek.De deal met Gila RiverCasinos is extraopvallend, omdat inArizona het gokkenop sportwedstrij­den verbodenis •

Spannende weken voorNederlandse MLB­fans.(Bijna ex­)MLB­commissio­ner Bud Selig (hij wordt begin volgendjaar opgevolgd door Rob Manfred) lietdeze week weten dat er binnen afzien­bare tijd een beslissing genomen zalworden over de in Europa te spelenMLB­wedstrijden in 2015. Daarbijgelden de ‘Amsterdam Series’ als eenbelangrijke kandidaat, maar ook Londen enenkele andere plaatsen maken nog kans.Volgens insiders ziet de MLB Amsterdamechter als de plaats die momenteel hetbest voorbereid is op MLB­wedstrijden •Een klein feestje in een anders bleekseizoen in Boston: David Big Papi Ortizsloeg zijn vierhonderdstehomerun in het Red Sox­uniform. Wat voor gevoelgeeft dat je, Papi? “Ik voelme oud!” • Uniek is het niet,zeldzaam wel: MichaelCuddyer sloeg deze weekeen honkslag, dubbel, tripleen homerun in éénwedstrijd, oftewel: eencycle. En dat deed Cuddyer voor detweede keer in zijn carrière • Wat krijg jeals je zeventien jaar actief bent geweestvoor de Colorado Rockies? Jerugnummer. De Rockies maaktenbekend dat Todd Helton vooraltijd nummer 17 zal zijn inDenver. Het rugnummer wordtmet directe ingang retired •Een tweede en derde kansen ach, doe er nog maareen bij. Reliever JimJohnson werd deze weekdoor de Detroit Tigersopgeroepen • DiezelfdeTigers waren trouwensverantwoordelijk voor eenkleine ‘postseason preview’. Deonlangs van de Rays overgeno­men David Price won een pit­ching duel van Felix Hernandez,en lijkt de voornaamste kandidaatom de eerste starter van Detroit tezijn in oktober •

Het is niet meer dan logisch dat de BigThree van de Spurs op nummer één staan.Tim Duncan, Tony Parker en Manu Ginobiliwonnen in juni hun vierde titel als trio, devijfde in de clubgeschiedenis. In de Finalsversloegen ze die andere (voormalige) BigThree van de Miami Heat met eenFinalsrecord qua puntenverschil (70).De kracht van Timmy, Tony en Manuis eenheid. De Spurs spelen als eenteam omdat hun drie sterren pureteamspelers zijn. Mooie statistieken,coole dunks en/of persoonlijke gloriebehoren niet tot hun interesses. Dieingesteldheid straalt af op ploeg­maats, verstekt natuurlijk door deinvloed van coach Gregg Popovich.Parker leidt de dans vanaf de perimeteren zorgt voor offensieve druk. De Frans­man is geniaal in het penetreren van depaint. Dat leidt tot een score van hemzelf(zijn floater is top) of een open schot vooreen teamgenoot. Parker is ook enorm sterkin transitie, waar zijn spin­en­layupnagenoeg niet te stoppen is.Duncan staat in voor de defensieve controleen vormt een wapen in de low post. TheBig Fundamental is na al die jaren nogsteeds het hart en de ziel van de Spurs.Duncan weet perfect hoe hij zijn team kanhelpen. Zij het met enkele belangrijkepunten, door rebounds te pakken, assistsuit te delen, een defensieve stop of eeninspirerende speech.Ginobili is de beste Sixth Man van hetafgelopen decennium. Hij onderscheidt zichmet zijn energie en creativiteit. Manu is watonconventioneel maar wat maakt het uit?Hij is big op big moments, kan schieten alsde beste, zorgt voor steals en knappeassists zijn een Argentijns handelsmerk.De enige reden dat dit trio geen perfectescore haalt, is omdat ze alweer een jaarouder zijn. Dat zeggen we echter al jarenen telkens opnieuw staan de Spurs er. Ditzal ook dit seizoen niet anders zijn.

9,5

Op twee komen de Chicago Bulls, deze zomeropnieuw het te kloppen team in de EasternConference. Het komende seizoen wordt heteerste van de Big Three met Derrick Rose,Joakim Noah en Pau Gasol. Die laatste is eenupgrade op Carlos Boozer (naar Lakers).Het belangrijkste van alle­maal: DRose is weer fit.Tijdens de trainingen vanTeam USA toonde hij dat hijklaar is voor het komendeseizoen in de Windy City.Het succes van de Bullsstaat of valt met zijn aanwe­zigheid. Zonder Rose is ditteam niet meer dan eenplayoffteam. Met Rose zijnde Bulls een titelkandidaat.Zijn combinatie van atle­tisch vermogen, snelheid enkiller instinct maken hemeen topspeler.Wie de Bulls defensief zo sterk maakt, isDefensive Player of the Year Joakim Noah. DeFransman is een enorm veelzijdige speler.Defensief is er mogelijk geen beter anker danNoah. Hij is een superieure rebounder, staatparaat met blocks en zorgt zelfs voor steals.Bovendien kan hij drie tot soms vijf positiesverdedigen en is hij op zijn best als point center.

En dan is er nog nieuwkomer Pau Gasol. DeSpanjaard is eindelijk bevrijd van Kobe Bryanten de Lakers, en tekende een vrij goedkoopcontract in Chi­Town. De forward heeft eenunieke skillset. Offensief heeft hij zowel eenjump shot als moves in de low post, en bezit hijenorme passingkwaliteiten. Samen met Noahvormt hij misschien wel het best passende ‘bigduo’ ooit. Defensief trekt Gasol zijn plan en ishij vooral een uitstekend teamverdediger.Natuurlijk, bij de Bulls draait alles om fitheid.Rose is een vraagteken (49 wedstrijden in drieseizoenen) en ook Noah en Gasol zijn niet altijdfitheidswonders geweest. Indien de Big Threeechter fit is, zijn de Bulls het te kloppen team inhet Oosten.

9

Vorig seizoen kwamen de OKC Thunderopnieuw net tekort in de Western Conference.Dat neemt niet weg dat hun Big Three enormsterk is. Kevin Durant, Russell Westbrook enSerge Ibaka zijn individueel maar vooral sameneen klasse apart.De leider van dit trio is natuurlijk Durant. DeMVP is zonder twijfel de beste scorer die de NBAvandaag kent. Zijn unieke combinatie vanlengte, schot en balbehandeling maken TheDurantula simpelweg dodelijk. KD is ook eenbetere passer geworden, een capabele rebounderwas hij altijd al. Durant werkt ook steeds meerop zijn D, wat gezien zijn enorme wingspanenorme voordelen kan opleveren.Russell Westbrook onderscheidt zich vooraldoor zijn enorm atletisch vermogen, nauwelijkste stoppen energie en winnaarsmentaliteit. Zijntalent om in the paint te geraken, is een enormetroef. Hij is bovendien een begenadigd verdediger.Zijn atletisch vermogen en fysieke kwaliteitenstellen hem in staat om een defensieve topspelerte zijn. Is bovendien een meester van de steal.Serge Ibaka maakt van de Thunder helemaal eenzware defensieve noot om te kraken. De Span­jaard is een intimiderendeverdediger, één van de besteshot blockers in de NBA. Alséén­op­één verdedigeronderscheidt Ibaka zicheveneens. Door de jarenheeft hij ook zijn aanvallendspel ontwikkeld, waardoorhij nu zelfs driepunters kanknallen, indien nodig.Van alle Big Threes is dievan de Thunder de meestcomplete. Dit trio is zoweloffensief als defensief enormgoed. Het probleem ligtechter in hun eenheid. Durant en Westbrook zijntwee Alpha Dogs bij elkaar en dat leidt totspanningen. Vooral de rol van Westbrook isbepalend. Als hij leert om de tweede viool tespelen, staan de Thunder zo op nummer één indeze lijst. Voorlopig is dat echter nog niet hetgeval.

8,5

LeBron James keerde deze zomerweer naar huis. Na vier jaar Miami wilThe King zijn thuisstad Cleveland eentitel bezorgen. De Cavaliers sloegendaarmee dé slag van free agency. Bo­vendien haalden ze Kevin Love in huis.Beide heren vervoegen Kyrie Irving.Van een aardverschuiving gesproken!Een team met LeBron James in de ran­gen is altijd een contender. Zeker in derelatief zwakke Eastern Conference.King James ontpopte zich de afgelopenjaren als de beste basketbalspeler terwereld en stond met de Heat vier jaar

na elkaar in de NBA Finals. LeBrondoet alles op een basketbalveld. Hijscoort als de beste, is een voortreffe­lijk passer, heeft een oog voor re­bounds, en is één van de beste verde­digers in de league. Hij is niet voorniets The King.Kevin Love wilde en kreeg zijn trans­fer naar Cleveland. Na jaren zwoegenin Minnesota mag de veelzijdige bigman zijn talent bewijzen bij een top­team. De waarde van Love is duidelijk.Hij is misschien wel de best schietendebig man in de huidige NBA en gebruiktzijn lichaam in de low post om (veel)

punten te scoren. Ook is hij mogelijkde beste rebounder die de NBA van­daag rijk is. Daarnaast is hij een goedepasser. Veel blocks of sterke defensemoet je van Love echter niet ver­wachten. Daarvoor is hij veel te stijf.Ook Kyrie Irving is niet bepaald eengroot licht als het op defense aankomt.Voormalig coach Byron Scott haalde depoint guard wel eens naar de kantomdat hij nauwelijks wat gedaan kreegin verdediging. Irving heeft echterandere kwaliteiten. Zijn ball handlingskills zijn superieur, net als zijn dribble

moves, jump shot en drives naar debasket. Offensief is Uncle Drewmoeilijk te stoppen.Offensieve weelde, daar ligt de krachtvan de Cavaliers. Met James, Love enIrving hebben ze drie aanvallendewapens. Defensief zijn er echter veelvraagtekens, vandaar plek vier opdeze lijst.

8

De Portland Trail Blazers waren deverrassing van vorig seizoen. De BigThree met Damian Lillard, LaMarcusAldridge en Nicolas Batum gaat zijnderde campagne in.Aan het hoofd van dit driekoppigemonster staat LaMarcus Aldridge.Offensief is hij enorm sterk. Zijn jumpshot is nauwelijks te verdedigen, watbijgevolg zijn primair wapen is. LA isverder ook sterk in pick­and­rolls metLillard. Defensief is het een anderverhaal. Daar blinkt Aldridge niet uit,maar maakt hij nogal wat goed doorzijn atletisch vermogen.

Damian Lillard wordt nu al aanzienals een killer in de clutch, waar hij zijnuitstekend schot gebruikt omwedstrijden te winnen. Verder is zijnchemistry met Aldridge ideaal, watsoms doet denken aan de band dieJohn Stockton en Karl Malone in Utahhadden. Maar ook bij Lillard geldt dathij defensief geen topper is.Nicolas Batum maakt het triocompleet. De Fransman blink uit inveelzijdigheid. Hij heeft zelfs wat wegvan Scottie Pippen: een lange slankeatleet die defensief sterk is, offensiefzijn ding doet met een degelijk jump

Geen tweede ronde van de playoffsvorig seizoen voor de Golden StateWarriors. Toch is hun Big Three metStephen Curry, Andre Iguodala enDavid Lee eentje om serieus meerekening te houden.Stephen Curry is uitgegroeid tot eensensatie. Hij is nu al één van de besteschutters aller tijden. De dreiging van

een driepunter is zo groot dat detegenstand onder constante drukstaat. Wie echter te strak verdedigt,krijgt een vette dribbel om de oren ofeen prachtige assist. Curry is geensterke verdediger, maar zorgt welvoor een heleboel steals.De man die vaak de zwaarsteverdedigende taak op zich neemt, isAndre Iguodala.Iggy is dan ook eenspeler met eenenorme fysieketools, die hem instaat stellen ombijvoorbeeld een

shot en met momen­ten overneemt alspoint forward.Na de Big Threevan de Spurs lijkt dievan de Blazers hetmeest complementair. Aldridge, Lillarden Batum hebben individueel hungebreken maar samen zijn ze dodelijk.Offensief dan vooral, want defensief iser nog veel werk aan de winkel.

Kevin Durant onder controle tehouden. Verder is hij sterk in transitieen als secundaire ball handler.David Lee is de aanvallende factor inde low post. Lee is niet bepaald eengoede verdediger maar offensief trekthij zijn plan. De forward is regelmatiggoed voor een double­double en werktelke wedstrijd alsof het zijn laatste is.Maar eerlijk gezegd: als Andrew Bogutvoor één keer fit zou blijven, zou hijhier staan als derde naam.De Big Three van GSW is verre vanperfect maar de offensieve genialiteitvan Curry, veelzijdigheid van Iggy en

werkkracht van Lee brengt dit teamheel ver.

7

6

De Los Angeles Clippers lijken steeds tekort tekomen als het echt om de prijzen gaat. Zo ookvorig seizoen. De Big Three van Chris Paul,Blake Griffin en Jamal Crawford heeft echtervoldoende kwaliteit om succes te boeken.De belangrijkste schakelis Chris Paul. CP3 is demeest complete pointguard van het moment.Hij heeft de beste courtvision in de NBA, is eenlegende met steals,verdedigt als een pitbullen is big op big moments.Geen wonder dat deClippers contenderswerden vanaf hetmoment dat hij erarriveerde.Blake Griffin vult Paulnagenoeg perfect aan. Paul hoeft maar een balrichting de basket te gooien en Griffin is er voorde dunk. Griffin is de beste leaper in de NBA endomineert in transitie. Hij heeft ook eenontwikkelde passing ability en is een uitstekendrebounder. Nu nog een sterke verdediger encapabele post player worden…

Nummer drie en X­factor is Jamal Crawford. Detweevoudige Sixth Man of the Year heeft debeste dribble moves van de planeet, is eengoed schutter en kan zijn team in snel tempoaan een zege helpen.Jaar drie van de Big Three in Lob City is hetjaar van de waarheid. Paul en Griffin zijntoppers, Crawford is een genie op zijn eigenmanier. Maar Griffin heeft zijn minpunten enCrawford is te wispelturig om grote successente boeken.

5

De payroll van de Brooklyn Nets is nog steedsenorm. Geen wonder dat dit team eenkwaliteitsvolle Big Three op het parket kanzetten met Deron Williams, Joe Johnson enBrook Lopez.Deron Williams heeft de strijd om beste pointguard definitief verloren van Chris Paul. D­Willis echter nog steeds één van de beste in debusiness. Hij heeft een sterk lichaam, is snellerdan je denkt en vindt makkelijk de vrije man.Zijn rol als ball handler is in Brooklyn echterserieus afgenomen, vandaar de minderestatistieken in vergelijking met zijn tijd in Utah.Daarnaast is er Joe Johnson. Hij produceertniet wat je van verwacht van een speler metzijn duur contract maar Joe Cool maakt vlotzijn punten, zeker met zijn uitstekendejumper. Bovendien creëert hij makkelijkschoten voor ploegmaats en maakt hij bigshots. Defensief is Johnson echter eendrama.Maar de belangrijkste speler voor de Nets isBrook Lopez. De center miste de voorbijedrie seizoenen liefst 134 wedstrijden. Indienfit, vormt Lopez echter desleutel tot succes voor deNets. Zijn old schoolmoves in de post zijnmoeilijk te stoppen. Lopezis ook een degelijk shotblocker, maar reboundspakken kan beter.Geen geslaagde scorevoor de Big Three van deNets. Er zijn te veeltekortkomingen envraagtekens bij D­Will, BigShot Joe, en Lopez. Hettalent is echter aanwezig,nu gewoon fit blijven en klikken. •

4

Het speelschema voor het NBA seizoen2014/2015 is bekend. De basketbal‐kalender wordt traditiegetrouw de wereld ingeslingerd als ware het de nieuwste versievan een populair computerspelletje.Liefhebbers springen op het schema alsuitgehongerde leeuwen op een prooi.Sportjournalisten wijden stukjes aan demeest pietluttige details van de NBA‐kalen‐der. Je kunt het zo gek niet bedenken of erwordt een analyse op losgelaten. Openingweek, Christmas Day, All‐Star Break, deeerste wedstrijd van LeBron James, elkewillekeurige getransfereerde speler die tegenzijn oude team aantreedt, LeBron Jamesversus Kevin Durant, de eerste herhaling vande Finals, de teams met de meeste duels opnationale televisie, enzovoort. Tel daarbij opalle lijstjes met ‘wedstrijden om het meestnaar uit te kijken’ en de gemiddelde liefheb‐ber is een week zoet met het uitpluizen vanalle achtergronden bij het speelschema. Voorde buitenstaander lijkt het ongetwijfeldschromelijk overdreven, maar ik durf hierbest toe te geven dat ik ervan smul. Hoemeer gekte rondom de kalender voor hetnieuwe seizoen, hoe beter. In Nederlandkunnen we nog wat leren van de manierwaarop de Amerikaanse sportmedia zo’nnieuwtje in komkommertijd weten uit tevergroten tot een hoogtepunt.Wisten jullie bijvoorbeeld al dat de Clipperstijdens hun jaarlijkse Grammy road tripbinnen twee weken onder meerop bezoek mogen bij Spurs,Thunder en Cavaliers? Dat deToronto Raptors voor het eerstsinds 2008 weer voorkomen inde tv‐gids? En dat Derrick Roseop Halloween gaat proberenLeBron James te latenschrikken? Ik zet het alvast op de kalender. ∙

Kalendergekte

Eva Gerritse.

Hoe omschrijf je een goede scheidsrechter?In mijn ogen is dat een zeer onopvallendpersoon. Iemand die niet kostewat kost zijn stempel op de wed‐strijd wil drukken. Ook een goedescheidsrechter maakt fouten,maar 'n goede scheidsrechtererkent zijn fouten en probeert zeniet te herstellen door het andereteam een ‘goedmakertje’ tegeven. Dit geldt natuurlijk voorscheidsrechters in elke willekeurige sport.Goede scheidsrechters zijn er genoeg, inNederland en zeker ook in Amerika in deMLB, maar zo nu en dan lopen er een paarrond die meer bezig zijn met de show stelendan met het in goede banen leiden van eenwedstrijd. In de Nederlandse Eredivisievoetbal kenden we de Roelof Luinge‐show,in de MLB heb je Joe West. De man met demeeste balk calls in de historie van deleague. Hij ziet schijn waar niemand andersdit ziet, zoals in deze video bij Mark Buehrle.Vervolgens zorgt hij ervoor dat alleschijnwerpers op hem gericht zijn en geeft hijeen showtje weg.In Amerika noemen ze dit een ‘Ump show’.Afgelopen weekend zagen we scheidsrechterTony Randazzo Mariners‐manager LloydMcClendon kleineren enwegsturen.Waarom? McClendon zou zijn handopgestoken hebben om te laten blijken dat hijhet niet eens was met de beslissing. De tweeblijken een geschiedenis te hebben. Een dageerder hadden zij al woorden gehad en wasde manager er ook uitgestuurd. In 2005 zoude ‘ruzie’ begonnen zijn.Ruzie. Of het nu met een speler of met eenmanager is. Dat is nu precies wat een goedescheidsrechter nooit heeft. Die is namelijkonpartijdig. Na deze ‘Ump show’ verdientdeze scheidsrechter een schorsing. ∙

Ump Show

Seb Visser.

Als de naam David Halberstam je bekendvoorkomt in combinatie met een honk­balboek, komt dat waarschijnlijk omdat jezijn bestseller ‘Summer of ‘49’ wel eensvoorbij hebt zien komen.In dat boek beschrijft hijhet legen­darischeseizoen van 1949, waarinde outfiel­ders en tevensaarts­rivalen JoeDiMaggio (New YorkYankees) en Ted Williams(Boston Red Sox) en hunteams in een geweldigestrijd verwikkeld raaktenom de titel in deAmerican League.Williams, volgens velende beste slagman ooit, isook in ‘The Teammates’een van de hoofdrol­spelers. In het boekwordt de vriendschaptussen vier teamgenoten,die eind jaren ‘30 engedurende de jaren ‘40het hart van de BostonRed Sox vormden,beschreven aan de handvan een soort laatstebedevaartstocht die tweevan hen naar de ziekeTed Williams maken.Johnny Pesky (naar wie de foul pole in hetrechtsveld van Fenway Park vernoemd is)en Dominic DiMaggio (het jongere broertjevan Joe) reizen samen af naar Florida waarzij hopen ‘The Splendid Splinter’, al enige

jaren behoorlijk ziek, nog een laatste maalpersoonlijk te treffen. Hall of Famer BobbyDoerr, de vierde hoofdpersoon, kan de tripvanwege zijn zieke vrouw helaas nietmaken.De reis die deze tachtigers ondernemen,gaat als rode draad door het boek, waarinhet kameraadschap van de voormaligteamgenoten centraal staat. Die vriend­schap begon al voordat zij bij de Red Soxterecht kwamen. Stuk voor stuk kwamende mannen uit California en samen speel­den zij al voor de San Diego Padres, toendat nog een team in de Minor League was.

In elk hoofdstuk wordt een deel van hetleven van een van de vier mannen beschre­ven. Zo leren we dat zowel DiMaggio(Italiaans) als Pesky (Peskovich, Kroatisch)zoons zijn van immigranten en net alsWilliams opgroeiden in relatieve armoede.Dat de vier mannen hun enige kans opsucces in het leven met twee handengrepen en uitgroeiden tot honkbalsterren.Uiteraard krijgen we van Halberstam ookeen geweldig inkijkje in het honkballevenvan de supersterren uit de jaren ‘40.Deze blik over de schouder, in combinatiemet de prachtige beschrijving van hetkameraadschap van deze iconische RedSox, maakt het lezen van The Teammates(zelfs voor een uitgesproken Yankee­fan)meer dan de moeite waard! •TEKST SEB VISSER

De vriendschap tussen vier legendarische teamgenoten,die eind jaren ‘30 en gedurende de jaren ‘40 het hart vande Boston Red Sox vormden, wordt beschreven aan dehand van een laatste bedevaartstocht die twee van hennaar de zieke Ted Williams maken

Titel THE TEAMMATES ‐ APORTRAIT OF FRIENDSHIPAuteur DAVID HALBERSTAMBestellen BOL.COM

Derek Jeter heeft kenmerkende actiesgemaakt in zijn imposante loopbaan.‘The Flip’ in de wedstrijd tegen deOakland Athletics in de AmericanLeague Division Series, waarin deYankees na deze actie uit geslagenpositie terug kwamen en de seriewonnen. Er was zijn home run in deWorld Series van 2001, een zeerbewogen jaar in New York wegensbekende redenen, vlak na klokslag 12uur in de nacht van 31 oktober op 1november. Het werd de eerste homerun in de maand november en hetleverde Jeter de bijnaam Mr. Novemberop.De actie die het karakter van Jetermisschien nog wel het meestekenmerkt is de actie die je hier opde foto ziet. Uit al zijn interviews enal zijn daden blijkt hetzelfde: Jeter zetalles op alles om te winnen. De WorldSeries titel is het enige wat in zijn ogentelt. Juist daarom past hij zo goed bij deNew York Yankees en werd hij captainvan de meest succesvolle franchise in deAmerikaanse sport.Dat hij deze play maakte tegen deaartsrivaal Boston op het hoogtepuntvan deze rivaliteit in de afgelopendecennia maakt het hele verhaaleigenlijk alleen maar legendarischer.Michael Kay van YES Networkbecommentarieerde de actie als volgt:‘Nixon loops that to left field... Gonna bea tough play. Jeter is on the runaaanddd... MAKES THE PLAY! ANDFLIES INTO THE STANDS! OH WHAT APLAY BY DEREK JETER!!”Jeter gaf alles, verwondde zichzelf,maar ving de bal en won uiteindelijk dewedstrijd. Daar draait het immersallemaal om: winnen. •

TEKST SEB VISSER

NAAM: Andrew Gregory Andy DaltonBIJNAAM: The Red RifleGEBOREN: 29 oktober 1987POSITIE: QuarterbackTEAM: Cincinnati BengalsCOLLEGE: Texas Christian UniversityDRAFT: 2011, 2E ronde, 35 overall.CONTRACT: Dalton heeft beginaugustus een nieuw contract getekend.De zesjarige verlenging is bijna 100miljoen dollar waard en daar kan nogeens zo’n 20 miljoen aan bonussenbijkomen. Alleen met het zetten vanzijn handtekening streek hij al 12miljoen dollar aan tekengeld op.TOTAAL VERDIEND: Tot een maandgeleden verdiende Dalton nog niet zodenderend. Voor NFL­begrippen dan.Hij zat nog in zijn rookie­contract enmet de nieuwe deal begint het geld pasecht binnen te stromen.PRESTATIES: Andy Dalton is één vande drie quarterbacks die in zijn eerstedrie NFL­seizoenen minstensdrieduizend passing yards achter zijnnaam zette. Alleen Peyton Manning enCam Newton deden it ook. Verder is hijéén van de drie quarterbacks dieminstens twintig touchdowns gooide inelk van zijn eerste drie seizoenen. Deandere twee zijn wederom PeytonManning en Dan Marino.STATS: In drie jaar NFL heeft Daltoneen keurige 11.360 passing yards bijelkaar gegooid. Met 80 passingtouchdowns en een zevental rushing ishij ook al goed voor 87 zespunters.Over zijn carrière heeft hij een passerrating van 85,7. Hij haalde drie keer deplayoffs met de Bengals in zijn drieseizoenen under center.STERKE PUNTEN: Met zijn sterke armkan Dalton in principe iedere bal gooiendie hij wil gooien. Fysiek mankeert erniet zoveel aan Dalton. Hij is sterk, nietheel blessuregevoelig en heeft één vande sterkere armen in de NFL.

ZWAKKE PUNTEN: Zijn pocketpresence is niet altijd even goed.Dalton wil onder druk nog wel eens watonrustig worden en worpen forcerendie hij beter niet kan gooien.HALL OF FAME: Het is nog te vroegom Dalton definitief uit te sluiten alstoekomstig Hall of Famer, maar tenzijhij nog een aantal Super Bowl­ringenverzamelt is de kans niet heel groot datzijn buste in Canton komt te staan.OVER HEMZELF: “Ik heb vertrouwenin wat ik heb gedaan. De critici kijkenalleen naar de negatieve dingen. Zekijken niet naar wat ik wel bereikt heb.Ze zoeken alleen naar dingen om me afte branden. Prima, laat ze maar. Zemogen zeggen en schrijven wat zewillen. Het gaat erom dat mensen in deBengals­organisatie in me geloven endat ik in mezelf geloof. Zo werk ik.”OVER HEM: “NFL contracten zijn vaakvan elke logica gespeend en Dalton’snieuwe contract is geen uitzondering.Gooi je negen meer interceptions dantouchdowns? Zestien miljoen dollarvoor Eli Manning. Gooi je 27 TDs enmaar twee interceptions? Van de NFLmag je niet meer dan zeven tonverdienen, Nick Foles. En Dalton? Dieverdient met een 0­3 record in deplayoffs meer dan Colin Kaepernick dietwee conference championship gamesop rij speelde en al in de Super Bowlspeelde.” – journalist Maurice Pebblesover Dalton’s nieuwe contractSPORTAM OVER ANDY DALTON:Prima QB, die Andy Dalton. En deBengals lijken niet zoveel risico te lopenmet deze verlenging. Dalton is bij langena geen elite quarterback, maar het zalvoor de Bengals lastig zijn een soortge­lijke speler te vinden. Franchisequarter­backs zijn schaars. Logisch dus dat zein Cincy aan Dalton vasthouden.EINDCIJFER: 7,5

MIAMI – Langs drie flinke bliksemstormen en na een reeksdaaropvolgende vertragingen vloog ik dan naar Florida. Zo gaatdat, als je midden in de zomer het Noordoosten (ik woon in NewYork) voor het penis­achtige zuidelijke puntje van Amerika verlaat.Het is ‘hurricane season’ en dat houdt op zijn minst een dagelijkhoosbui in. En de meeste dagen gaat god bowlen, daarboven in dehemel, zoals ze hier graag zeggen.Nog geen anderhalf voor de aftrap stond ik op het vliegveld vanFort Lauderdale, net buiten Miami, om de finale van deInternational Champions Cup te verslaan, in het stadion van deMiami Dolphins en University of Miami Hurricanes. (En lange tijd dedaar zeer ongelukkige Florida Marlins.) Een kwartiertje voordatManchester United en Liverpool aan hun wedstrijd begonnen, liepik eindelijk het pand binnen, via de parkeerplaats die blank stonden langs de mannen die poncho’s verkochten of liftjes in hunfietstaxi’s aanboden. Zo nauw neem ik het normaal niet, maar ikhoud mijn tijd in Florida altijd zo kort mogelijk – persoonlijkevoorkeur.Voor deze finale van de tot toernooi gebombardeerde reeksoefenpotjes zat het stadion niet heel erg vol. Het blijft een apartverhaal, het voorseizoen in Amerika. Bij Manchester United­RealMadrid zaten 109.000 toeschouwers op de tribunes, in Michigannote bene – een nieuw record voor een voetbalwedstrijd in deVerenigde Staten. Bij Internazionale­AS Roma in Philadelphiakwamen er echter amper 10.000 man over de vloer in het LincolnFinancial Field, waar 70.000 man in passen. En in Yankee Stadium,voor Liverpool­Manchester City, was er weer meer publiek dan deYankees het hele seizoen lang hebben weten te trekken.Na een in Amerika opnieuw heel succesvol verlopen WK wil mengraag conclusies trekken over de groei van de sport in het landwaar het zo veel concurrentie heeft. Maar dat is aan de hand vandit soort wedstrijden erg moeilijk vast te stellen. Op TV worden zeveel minder goed bekeken dat in levenden lijve, maar dat is ookvoor Major League Soccer zo. Het is echter wel een feit dat er 30miljoen Amerikanen naar de WK­finale hebben gekeken, één optien, en ook dat is een nieuw record voor een voetbalwedstrijd.De groei is een langzame. Hij kruipt zo loom vooruit dat deprogressie met het blote oog amper waar te nemen valt. Hetvoetbal komt er wel in Amerika, zolang het er de tijd voor krijgt.Oh. En United won trouwens, 3­1. En de volgende ochtend vroegwas ik Florida al weer uit, voordat de volgende storm aankwam. •

Stormen

Met 7:41 minuten op de klok in hetvierde kwart leiden de New YorkGiants comfortabel met 31­10 tegende Philadelphia Eagles. De wedstrijd inWeek 15 van het seizoen 2010 ont­vouwt zich als een nachtmerrie voorde ‘G­Men’. Met nog veertien secon­den te spelen – en inmiddels eenstand van 31­31 ­ moet de jongepunter Matt Dodge de bal wegschop­pen. Out­of­bounds is de opdrachtvan Giants­hoofdcoach Tom Coughlin.De snap is echter aan de hoge kant,waardoor Dodge de football recht doorhet midden schopt. De levensge­vaarlijke Eagle DeSean Jackson looptde bal voor 65 yards terug in deendzone, waardoor het team uit NewYork de playoffs op hun buik kanschrijven.Onmiddellijk gooit een heetgebakerdeCoughlin zijn papieren en headset opde grond en loopt rechtstreeks naarDodge op het veld toe. Met eendieprood gezicht houdt de Giants­coach zijn punter tegen en wijst hem(terecht) op zijn fout. Het is het beeldvan Coughlin dat vaak te zien is aande zijlijn: gepassioneerd, geen bladvoor de mond nemend en volonbegrip bij een slechte play.Inmiddels is Coughlin op 67­jarigeleeftijd nog altijd hoofdcoach in deNFL. Na acht jaar bij de JacksonvilleJaguars begint hij dit jaar aan zijnelfde seizoen in New York. Toch zaghet er meerdere malen naar uit datCoughlin voortijdig zijn koffers konpakken, voornamelijk vanwege zijnonpersoonlijke leiderschap in combi­natie met tegenvallende resultaten.Maar Coughlin wist zijn coachingstijlaan te passen, mede dankzij eenaantal opmerkelijke methodes.“Ik ben door de jaren heen waar­schijnlijk wel veranderd”, bliktCoughlin terug. “Ieder jaar moet jehet team fris benaderen, zeker als jeal jaren bij elkaar bent. Als ik al benveranderd, dan is dat altijd geweest

om te motiveren en om ons de bestekans op winst te geven. Maar ik denkdat het leerproces veel belangrijker is.Op het moment dat je stopt metleren, ben je klaar.”Parcells’ leerschoolThomas Richard Coughlin ziet hetlevenslicht op 31 augustus 1946 inWaterloo, New York. Van zijn ouderskrijgt hij de arbeidersmentaliteit mee,die als een rode draad door zijncarrière loopt. Op Waterloo HighSchool en Syracuse University is hijeen verdienstelijke balvanger, maarCoughlin start zijn coachingsloopbaanal op 23­jarige leeftijd bij Syracuse alsassistent. Zijn eerste NFL­ervaringdoet hij in 1984 op als wide receivers­coach bij de PhiladelphiaEagles. Twee jaar laterstapt hij over naar deGreen Bay Packers,wederom als oefen­meester van debalvangers.In 1988 verhuist hijnaar New York, om daarde wide receivers vande Giants te trainen.Drie jaar lang staat hijonder het bewind vanhoofdcoach BillParcells, die bekendstaat vanwege eenrecht­voor­zijn­raap­werkwijze. Dezeleerschool vormt deleiderschapstijl vanCoughlin, want hij zietde manier van Parcellssucces hebben in devorm van SuperBowl­winsttegen deBuffalo Billsin 1990.

Na een succesvol uitstapje van driejaar als hoofdtrainer bij BostonCollege stellen de Jacksonville JaguarsCoughlin in 1995 aan als hoofdcoach.Het team uit Florida begint aan haareerste seizoen in de NFL, samen metrookie­coach Coughlin. De ploeg inopbouw behaalt in het eerste seizoeneen 4­12 record, maar daarna volgende jaren van hosanna aan de Zuid­oostkust. In vier jaar tijd loodstCoughlin zijn team even zo vaak naarde playoffs, inclusief tweemaal alsdivisiewinnaar van de toenmalig AFCCentral. Het hoogste podium halen deJaguars nooit, maar het blijft eenbuitengewone prestatie van een netgestarte franchise.'t Is de ideale combinatie: een nieuwteam met een coach die de discipline,oog voor detail en een ongekendewerkethos meebrengt. Maar Coughlinis ook ongeduldig, inflexibel en heeftdictatoriale trekjes. Wanneer de re­sultaten verslechteren, zoals tijdenszijn laatste drie jaren zonder winnendseizoen bij de Jaguars, dan komt erkritiek vanuit de spelersgroep, ver­toont de saamhorigheid de eerstescheurtjes en lijkt de houdbaarheids­datum van zo’n soort leiderverlopen.Na het seizoen 2002 zit de taakvan Coughlin erop in Jacksonville(68­60 record).Colonel CoughlinNa een erbarmelijk seizoen 2003(4­12) weet Giants­eigenaar JohnMara precies wat de New Yorkersnodig hebben: een coach met eenstrenge hand die de ploeg weer opde rit krijgt. Omdat Coughlin een jaarlang thuiszat na zijn ontslag bij deJaguars, komen beide kampen sneltot overeenstemming. Eerstewapenfeit van de nieuwe hoofdcoachis het draften van quarterback PhilipRivers om deze in te ruilen bij de SanDiego Chargers voor Eli Manning.

Super Bowl­winnaar Kurt Warnerkomt naar New York als spelverdelernummer één.In de kleedkamer weten de spelersvan de New York Giants niet goed watze moeten verwachten. Uiteraardsijpelen de berichten over Coughlinsregels, uitbarstingen en slechtechemie met spelers ook het GiantsStadium binnen, waardoor zijnuitzonderlijke prestatie naar deachtergrond verdwijnt. Al snel zingende – negatieve ­ bijnamen ‘ColonelCoughlin’ en ‘Major Tom’ rond in NewYork, want bij de Giants gaatCoughlin gewoon door met zijn myway or the highway­leiderschap.Tijdens dat eerste seizoen (6­10)jaagt hij diverse spelers tegen zich inhet harnas. Reddende engel in dieperiode voor Coughlin is de voormaligspelverdeler van de AmsterdamAdmirals. Kurt Warner sluipt, zonderdat zijn teamgenoten dit weten,namelijk meerdere malen per weekhet kantoor van zijn coach binnen omte praten over het spel, maar ookover zaken buiten het veld. “Wanneerzijn familie langskwam, zag ik een

liefdevolle man”, zegt Warner over diegeheime sessies. “Op de een of ande­re manier weet hij die eigenschap niette combineren met football. Hij is ergintiem met zijn vrouw, kinderen enkleinkinderen, maar heeft geen ideehoe hij zich op dat niveau moetverbinden met zijn spelers.”De quarterback ziet de coach metzichzelf worstelen en is bereid omhem te helpen. Aan het eind van hetseizoen vraagt Coughlin aan Warnerom een lijst te maken met verbeter­punten voor de coach. Bovendienmoet de spelverdeler zich absoluutniet inhouden. Warner: “Ik schreefpagina na pagina na pagina… Ik wasdaardoor wel bezorgd dat ik hemkwetste en onze vriendschap op hetspel zette, maar diep van binnen wistik dat ik all the way moest gaan omhem te helpen.”De inhoud van de lijst is nooit naarbuiten gebracht, maar het is de eerstestap richting de transformatie van‘Colonel Coughlin’. Volgens Warner is

de strekking dat Coughlin beter kanuitleggen aan zijn spelers waaromeen regel voor hen belangrijk is danalleen de regel opleggen. Eén van dieregels is veelbesproken in ‘The BigApple’: wanneer een bespreking omacht uur begint, verwacht Coughlinvan zijn spelers dat ze vijf minuteneerder aanwezig zijn ­ spelers die‘slechts’ twee minuten eerder zijn,worden zelfs beboet. Op deze manierlaat een speler volgens de Giants­coach zien dat hij volledig toegewijdis en een betere sporter wil worden.Warner: “Als je deze regel vanaf hetbegin uitlegt, zou 99 procent van despelers er geen enkel probleem meehebben. Sommigen vinden de regeldan wel absurd, maar zeggen: als hijwil dat we er vijf minuten eerder zijn,no big deal.”ContractverlengingenDe ommekeer van Coughlin gaat ver­der in de jaren erop. Na een moeilijkseizoen 2006 (8­8) komt hij op eenavond thuis. Zijn vrouw wacht hem open drukt hem met de neus op defeiten. Ze vertelt dat de ‘mediahem haat’ en dat hij er iets aanmoet doen. Coughlin organiseertdaarop een mediadag, waar jour­nalisten hun mening mogen gevenop de manier waarop de coachmet hen communiceert. Geïrri­teerd, ongeïnteresseerd en arro­gant zijn termen die vaak voorbij­komen. Coughlin belooft beter­schap en verandert op 60­jarigeleeftijd inderdaad zijn omgangmet de media.

Deze nieuwe aanpak heeft ook zijn weer­slag op het team. Coughlin is gemoede­lijker richting zijn spelers; zo stapt hij opde training niet meer scheldend op de manaf wanneer deze een fout maakt, maarneemt hij de speler op een rustig momentapart van de spelersgroep. Daarnaastroept hij ­ op advies van Warner ­ eenspelerscommissie in het leven, een groepvan elf spelers die niet bang is om tegen­spraak te bieden aan Coughlin. “Ik dachtaltijd dat ik mij vrij duidelijk uitdrukte”,legt de Giants­coach uit. “Maar achterafmerkte ik dat iedere speler het andersopvatte, wat mij vertelde dat mijn maniervan communiceren niet goed was. Daaromheb ik die groep in het leven geroepen,als een verlengstuk. Het gaf mij demogelijk­heid om mijn waarden,opvatting en gedachten door te geven,maar het gaf hen ook een stem.”Hoewel er na dat derde seizoen inNew York nadrukkelijk geroepenwordt om het ontslag van Coughlin,biedt eigenaar Mara hem een con­tractverlenging aan. In het volgendeseizoen plukt ‘Big Blue’ de vruchtenvan de herboren coach. Coughlinweet bepalende spelers als defen­sive end Michael Strahan, corner­back Sam Madison en wide receiverAmani Toomer – en daardoor het heleteam – aan zijn kant te krijgen. Hetresultaat na twintig wedstrijden is dehoofdprijs.Vier jaar later staan de New York Giantsop hetzelfde kruispunt. De playoffs wordenvoor het tweede jaar op rij gemist enweer staat Coughlin onder druk. Weder­om toont Mara vertrouwen in zijn hoofd­coach door hem een contractverlengingaan te bieden. Het seizoen 2011 wisse­len de ‘G­Men’ hoogtepunten af metdieptepunten, maar ze grijpen wel dedivisietitel met een 9­7 record. In definaleweken presteert het team buiten­gewoon goed, waardoor Coughlinsjongens net als in 2007 op dehoogste trede staan.

Tweemaal bereikte Tom Coughlin met deNew York Giants de Super Bowl, tweemaalmoest hij het opnemen tegen de NewEngland Patriots van Bill Belichick. Tweemaalwaren de Patriots (torenhoog) favoriet, maartweemaal wisten de Giants er met deLombardi Trophy vandoor te gaan.Voorafgaand aan Super Bowl XLII leken dePatriots niet te stoppen. Het reguliereseizoen en naseizoen verliep perfect, watresulteerde in een foutloos 18­0 record.Toch ging het tijdens de Super Bowl in 2007mis, mede dankzij een uitstekende Giants­verdediging. Eli Manning gooide debeslissende touchdown naar Plaxico Burressmet nog 35 seconden op de klok: 17­14. Hetwerd door vele kenners gezien als een vande grootste verrassingen in de NFL­historie.Vier jaar later mogen beide ploegen weerop herhaling in Super Bowl XLVI. De Giantsnamen een snelle 9­0 voorsprong, maardaarna scoorden de Patriots zeventienpunten op rij. Toch is het laatste woord weervoor New York, want met 57 seconden tespelen is het Ahmad Bradshaw die de balbinnenloopt voor een touchdown: 21­17.Coughlin is door deze overwinning in 2011de oudste hoofdcoach (65) die een SuperBowl wint.De twee tactici verschillen dag en nacht. Destoïcijnse Belichick met de handen in debuidel van zijn hoodie tegenover een altijdbezorgd lijkende, driftig gebarende Coughlin.Maar ondanks de verschillende coachingstij­len, hebben beide heren ook overeenkomsten.Zo zijn ze grootgebracht door hoofdcoachBill Parcells bij de New York Giants van 1988tot 1990; Belichick als defensive coordinatoren Coughlin als wide receiver­coach.Als assistenten wonnen ze in 1990 deSuper Bowl met de Giants, mede door hunopmerkelijke samenwerking. De coachesdeelden namelijk de geheimen aan hun kantvan de bal. Belichick noemt het nog altijd debeste samenwerking met een andereassistent. “Coughlin en ik hadden opdagelijkse basis contact. We hielpen elkaarom het verdedigende en aanvallende spelbeter te begrijpen. Het was een zeeruitzonderlijke relatie.”

In 2013/14 willen de New YorkGiants geschiedenis schrijven door‘The Home Field Curse’ te overwin­nen, want geen enkel team speeldeooit de Super Bowl in eigen stadion.Maar na de eerste zes wedstrijdenzonder winst kan dat plan al snel deijskast in. Het seizoen eindigt in een7­9 record, het eerste negatieveresultaat sinds 2004. Daardoor lijkende dagen van Coughlin wederomgeteld, maar opnieuw overleeft deoudgediende en tekent hij eencontractverlenging tot en met 2015.Inmiddels weten we wat er met deGiants gebeurt na een teleurstellendseizoen in combinatie met eenverlenging van Coughlins contract…WaarderingCoughlin is tijdens zijn trainersloop­baan vaak ondergewaardeerd. Innovember 2011 wordt aan 111 NFL­spelers gevraagd onder welke coachze het minst graag willen spelen. Hetantwoord? Tom Coughlin. Drie maan­den later houdt hij zijn tweede SuperBowl omhoog. Spelers die onder dehernieuwde Coughlin spelen, hebbende menselijke kant van de coach open naast het veld gezien. De waarde­ring voor Coughlin wordt het bestverwoord door oud­speler MichaelStrahan, die begin deze maand werdtoegelaten tot de Pro Football Hall ofFame.“Het is geen geheim dat Tom en ikin het begin niet door één deur kon­den. Ik wilde niet onder zijn leidingspelen. Maar we realiseerden dat wehetzelfde doel hadden. Winnen. Hijheeft mij zo veel bijgebracht. Oververantwoordelijkheid, een betereteamgenoot zijn, een man zijn. Overvijf minuten eerder aanwezig zijn vooreen teambespreking. Zeg dan dat ik7.55 uur moet opdraven; dat puntsnap ik nog steeds niet. Maar ik ganiet liegen. Jij hebt van mij een beterpersoon gemaakt, coach Coughlin.”

Inmiddels gaat Coughlin een stukrelaxter door het leven. Zijn intensebeleving voor het spelletje zal nooitveranderen, maar zijn eendimensio­nale aanpak is wel verdwenen. Hijheeft zich opengesteld tegenover zijnspelers, terwijl de inhoud van zijnboodschap nog altijd dezelfde is alsdie van twintig jaar geleden: hij eistdiscipline, voorbereiding en uitvoe­ring. Coughlin verdient veel lof voorhet doorbreken van een werk­wijze die hij jarenlangehanteerde, want er zijn nietveel mensen die zich zokwetsbaar durven op testellen. Zeker niet in dewereld van de NFL. •

De NFL is komend seizoen tot iedersintens verdriet niet meer gratis te zien inNederland. In plaats daarvan kan ergekozen worden uit drie verschillende‘zenderpakketten’, die hun geld overigensstuk voor stuk dubbel en dwars waard zijn.Ergens is het jammer dat de NFL geenspeciaal ‘NFC West‐package’ beschikbaarheeft gesteld. Voor een eurootje of 40alleen de Seahawks, 49ers, Cardinals enRams kunnen zien spelen tegen huninferieure tegenspelers? Sign me up!In nog geen 3 jaar tijd is de NFC West vanlelijk eendje omgetoverd in het onbetwistefootballwalhalla. Dat is primair te dankenaan de rivaliteit op leven en dood van deSeattle Seahawks en de San Francisco49ers, maar dat verhaal kennen we nuonderhand wel. Seattle domineert die strijden het is fascinerend om dat elke keerweer bevestigd te zien worden. Veelspannender is de opkomst van de St. LouisRams en vooral de Arizona Cardinals, mijnonbetwiste ‘Leap Year candidate’.Beide teams zijn serieuze kandidaten omde derde playoffklant in de divisie teworden (heel bijzonder!) maar zijndaarvoor allebei even afhankelijk van tweefactoren: een dominante defense die hetverschil maakt en een van ‘skill positiontalent’ overlopende offense waarvan je bidtdat de quarterback die de nekniet omdraait. Carson Palmeren Sam Bradford, je vertrouwtze je Pop Warner team nog niettoe, maar beide heerschappenzijn vooralsnog het verschiltussen meedoen om deknikkers met de 49ers enSeahawks of wanhopig grijpen naar deovergebleven kruimels. Het is als de vlagop een modderschuit, maar dan preciesandersom. ∙

Paul Klomp.

NFC West Paniek in San Francisco. Nadat eerder depre‐season Harbowl tussen de BaltimoreRavens en San Francisco 49erskansloos verloren ging, waren hetafgelopen zondag de DenverBroncos die de Niners hunachterwerk lieten zien: 34‐0 bijde opening van Levi's Stadium.Ik ben altijd de eerste die roeptdat pre‐season niet telt. Oefenwedstrijdenzijn er om veteranen wedstrijdfit te krijgen,het kaf van het koren te scheiden en hier endaar wat uit te proberen. Een oefenwedstrijdis en blijft voor spek en bonen. Zo zag ikafgelopen zondag het Manchester Unitedvan Louis van Gaal in eigen huis met 1‐2onderuitgaan tegen Swansea City. Eenwedstrijd om het echie.Met één nederlaag werd de waanzinnigevoorbereiding uitgewist.Winst tegen Valen‐cia, AS Roma, Real Madrid en Liverpool ishartstikke leuk in de voorbereiding, maar alsje na de eerste wedstrijddag op nul puntenstaat, koop je daar bar weinig voor. Hetomgekeerde geldt ook.In week één staan de Dallas Cowboystegenover de 49ers. De Cowboys,retegoede aanval, historisch slechteverdediging, lijken op papier duidelijk deminderen te zijn. De Niners kunnen dan allecriticasters de mond snoeren door hetseizoen 'gewoon' 1‐0 te beginnen.De pre‐season is er niet om gewonnen teworden. Peyton Manning, toevallig detegenstander van zondag, staat er zelfsbekend om weinig pre‐season wedstrijden tewinnen. En dat snappen de inmiddelsdoorgewinterde 49ers. Zolang ze BlaineGabbert op de bank houden komt alles goedin San Fran. ∙

Spek & bonen

Lennart Beishuizen.