HOOFDREDACTIENeal PetersenGeert Jan DarwinkelEINDREDACTIEKasper DijkSENIOR WRITERJules ZaneREDACTIELennart BeishuizenPieter BrouwersGeert Jan DarwinkelRob van GamerenVincent Van GenechtenEva GerritsePieter HorstmanJustin KevenaarPaul KlompJasper LamanMarco PostJurian UbachsKlaas­Jan ter VeenJeroen VeenstraSeb VisserFrank WielaardJoeri ZwartsCOLUMNISTENMatthijs van den BeukelGijsbregt BrouwerJeroen ElshoffLeander SchaerlaeckensFOTOGRAFIEGetty ImagesPRODUCTION, ARTDIRECTION & DESIGNDarChicago Ltd.MET DANK AANIssuu, ScribusSportAmerika Magazineis een uitgave van PetersenMedia. Niets uit dezeuitgave mag op welke wijzedan ook worden gekopieerdzonder uitdrukkelijketoestemming van deuitgever. © PetersenMedia 2012­2013 ­ Allerechten voorbehouden.

Deze column had ik heel graag willen wijden aan de loyaliteitvan fans in de NBA. Elk jaar doet Brand Keys een uitgebreidonderzoek naar verschillende facetten van het fan‐zijn. Ondermeer qua verkoop van merchandise, de bezettinsgraad bijwedstrijden en het aantal kijkers naar de tv‐registraties.De reden dat ik hier dieper op in wilde gaan is dat de fans vande Miami Heat de afgelopen edities van het onderzoek telkensin de top‐3 stonden. Opmerkelijk, aangezien, zeker op Twitter,de term bandwagon regelmatig voorbij komt in de combinatiemet de fans van het team uit Miami.Toen ik dit oorspronkelijk optikte, zag ik het journaal metnieuws over vlucht MH17. Inmiddels, als deze columnverschijnt, is het bijna twee weken geleden, maar de pijn isnog dagelijks voelbaar bij mij en in de naaste omgeving.#SportAm werd naar de achtergrond gedrukt.Deze terroristische actie van de separatisten doet pijn over degehele wereld. Het aantal omgekomen slachtoffers is enorm,maar het verdriet bij de nabestaanden is nog veel groter, zoalswe konden zien bij de aankomst van de lichamen op hetvliegveld van Eindhoven. Naast de 194 omgekomen Nederlan‐ders zaten er nog verschillende andere nationaliteiten aan boord.Een van de omgekomen passagiers was Engelsman JohnAdler. Een voetbalfan van Newcastle United. Een trouwere fankun je je als club niet wensen. John was namelijk op weg naarNieuw‐Zeeland, om daar zijn club aan het werk te zien in devoorbereiding op het nieuwe seizoen. Dat deed John welvaker. Hij vloog al eerder naar de Verenigde Staten enAustralië om de Magpies aan het werk te zien. Hij miste sinds1973 wel geteld één wedstrijd van zijn club. Dat was toen eenwedstrijd samen viel met de begrafenis van zijn moeder..Iedereen aan boord zou zijn eigen verhaal hebben. Het isalleen heel droevig dat we er nu op deze manier achtermoeten komen.Veel leesplezier,

Waar speelt Kevin Love hetkomende seizoen? Love heeftnog een eenjarig contract bij Min­nesota, dat hem derhalve graag zalwillen ruilen om nog iets terug tekrijgen voor deze drievoudig All­Star.De interesse van Boston, Cleveland enGolden State was al bekend, maarafgelopen week lijken ook Chicago enNew York gesprekken gevoerd te hebbenmet de Timberwolves • Waar Love komendseizoen actief zal zijn, is dus nogonduidelijk. Wel is duidelijk dat hijvolgende maand (net als Blake Griffin)niet actief zal zijn in Spanje op hetWK, uit angst voor een blessure • DeSummer League in LasVegas is afgelopen. In definale wonnen deSacramento Kings vande Houston Rockets.Glen Rice Jr. werd deMVP van het toernooi •Als laatste team hebben deLos Angeles Lakers ookvoor komend seizoen eenhoofdcoach vastgelegd. Byron Scotttekende voor vier seizoenen en zal moetenproberen de Lakers weer terug te brengennaar de playoffs • Tijdens de zomerbreakzoeken enkele NBA­sterren hun heil inandere sporten. Daarin bleek de enester wat beter dan de andere. KobeBryant sloeg een homeruntijdens een softbalwedstrijd,Dirk Nowitzki had wat meermoeite tijdens zijn celebrityhonkbalwedstrijd en AndreDrummond plaatste een filmpje vanafde bowlingbaan • NBA­rookie JoelEmbiid heeft een nieuw doelwit opTwitter. Na tevergeefse pogingen omLeBron James naar Philadelphia te halenen een date te regelen met KimKardashian, richt hij nu zijn pijlenop Rihanna. Zal het hem dit keerlukken? •

Veel contractverlengingen inde NFL. Allereerst tekendeJamaal Charles voor vierjaar bij in Kansas City. De27­jarige runningback speelt alsinds 2010 voor de Chiefs en was afgelopenseizoen goed voor negentien touchdowns,het hoogste aantal voor eenrunningback/wide receiver. Ook twee widereceivers verlengden hun contract, enallebei voor vier jaar: Jordy Nelsonin Green Bay en Roddy White inAtlanta • Sidney Rice heeft zijn carrièrevoortijdig beëindigd. Rice, 27, speeldevanaf 2009 voor de Seattle Seahawks enwon afgelopen jaar met deze ploeg deSuper Bowl. Toch leverde Rice nooit eenhele grote bijdrage aan het team, omdat hijgekweld werd door blessureleed. Hetbesluit om er vroegtijdig mee op te houdenkwam uit voorzorg: Rice wil geen risico’smeer nemen op hersenschuddingen • Bijde New York Jets is het vertrouwengroot. Geno Smith kwam laatst bij eenpoll van ESPN uit de bus als de slechtststartende quarterback inde NFL, maar maakt zichtotaal geen zorgen.Sterker nog, hij voorzieteen grote toekomstvoor zichzelf: "Ikmoet de weg omhoogvinden en dan weet ikzeker dat ik volgendjaar, of het jaar erop,in de top vijf sta."Naast Smith blies ookcornerback DeeMilliner hoog van detoren: "Wie de bestecornerback in de NFL is? Datben ik." Milliner was vorigseizoen een hoge draftkeuze enstelde enigszins teleur. Maarvolgens Milliner is er geen twijfelover mogelijk dat hij en de Jetskomend seizoen hoge ogen gaangooien •

UFA Cory Sarich kreeg eenforse tegenslag te verwerken.De clubloze verdediger werdaangereden bij een trainingop de fiets. Sarich brak vijf wervels,maar zal naar verwachting volledigherstellen van het ongeluk. Sarich speeldein totaal 969 wedstrijden in de NHL, vorigseizoen stond hij onder contract bijColorado Avalanche • Colorado gaatlanger door met aanvaller RyanO’Reilly. De center tekende een nieuw,tweejarig contract met een cap hit van 6miljoen dollar. O’Reilly was van grotewaarde in het verrassend goede seizoenvan Colorado met 64 punten in 80wedstrijden en zes punten in zevenplayoffwedstrijden • New York Rangersverlengde de contracten van tweebelangrijke krachten in het afgelopenseizoen. Mats Zuccarellotekende een nieuw éénjarigcontract. De Noor was in hetafgelopen seizoen eenrevelatie voor de ploeg, die deStanley Cup Finals wist tebehalen. Zuccarello tekendevoor 59 punten in 77wedstrijden en dertienpunten in 25playoffwedstrijden. Zuccarello gaat 3,5miljoen dollar verdienen. Chris Kreidertekende voor twee seizoenen bij. Deaanvaller noteerde dertien punten invijftien playoffwedstrijden • NathanWalker tekende een contract bijWashington Capitals. Walker,die bij de afgelopen draft deeerst gekozen Australiër ooitin de NHL werd, tekendevoor drie seizoenen •Montréal Canadiens en Lars Ellergaan langer met elkaar door. DeDeense aanvaller tekende een vierjarigcontract bij de recordkampioen ter waardevan 3,5 miljoen dollar per seizoen. Ellerwas in de playoffs met dertien punten inzeventien duels een belangrijke kracht •

De San FranciscoGiants namen pitcherJake Peavy over vande Boston Red Sox. De 33­jarige werperging in 2013 van de Chicago White Soxnaar Boston en won met de Red Sox deWorld Series. De start bij de Giants isminder goed; Peavy stond vier runs toetegen de Dodgers en verloor de wedstrijd •Diezelfde Red Sox maakten ondertussengeen vrienden in Tampa Bay. DavidOrtiz sloeg een 3­run homerun en vierdedat met een net iets de demonstratieve batflip, wat niet lekker viel in Tampa. En daarwaren ze Ortiz sinds de vete tussen hem enpitcher David Price toch al zo goed gezind... •De New York Yankees versterktenzich met derde honkman ChaseHeadley van de San Diego Padres.Headley kwam lekker binnen: bij zijndebuut sloeg hij het winnende punt tegende Texas Rangers binnen. Welkom in NewYork! • De Houston Astros zijn er niet ingeslaagd de nummer 1 pick Brady Aikenaan zich te binden. De precieze reden isnog onduidelijk, wantachter de schermen wordtflink met modder gegooid.Zo zouden de Astros zichzorgen maken omAikens elleboog,waardoor declub terug zouzijn gekomen opeen eerdereaanbieding. De MLB­spelersvakbond kondigdeeen onderzoek aan. De MLBzelf zegt achter Houston testaan en is van mening datde club niets verkeerds doet• Het seizoen zit er opvoor Yankees­pitcherCC Sabathia. De werpermoet een knieoperatieondergaan en isminstens tot springtraining 2015 out •

Iedere mens, dus ook iedere sportman,heeft zijn eigen verhaal. Maar dat van Oher,nu 28 jaar, is zo bijzonder dat er over hemal een boek en een film verscheen. Daarmeeis hij een unieke persoonlijkheid in de NFL.De afgelopen vijf jaar speelde hij voor deBaltimore Ravens, maar dit voorjaar keerdeOher terug naar zijn geboortegrond. Terugnaar Tennessee, waar hij opgroeide en nahet verschijnen van de film The Blind Side(met Sandra Bullock) onlosmakelijk meeverbonden is.Wie de film heeft gezien, zal hem nooitmeer vergeten. Van pleegkind naar NFL­superster; het zijn de verhalen die het goeddoen in Amerika. Oher laat als geen anderzien dat je geen enkele invloed hebt op desituatie waarin je terecht komt als nieuwewereldburger. Waar we echter wel invloedop hebben, is de weg die we kiezen in hetleven. Wat je – met name in Amerika – veelziet is dat diegenen die opgroeien in eenonstabiele thuissituatie sneller het pad vandrugs en geweld kiezen. Er zijn gelukkigook anderen, die beseffen dat het levenmeer te bieden heeft en een levenopbouwen waarvan ze nooit haddengedacht dat het kon bestaan.Elf scholenMichael Jerome Williams Jr. Oher werd op28 mei 1986 geboren in Memphis, Tennes­see. Op dat moment was zijn moeder zwaarverslaafd aan crack, cocaïne en drank.Ondertussen bevond vader zich in de cel, inplaats van thuis bij zijn kinderen. DatMichael één van twaalf kinderen in hetgebroken gezin was, maakte de situatie nietveel beter. Hij kreeg nimmer de aandachten genegenheid die ieder kind verdient.Gezien de omstandigheden waarmee zijnouders te maken hadden was het niet meerdan logisch dat Michael op straat belanddeof in een pleeggezin. Als hij op school zatpresteerde hij niet en de eerste paar klassendeed hij zelfs dubbel. Tijdens zijn eerste

negen schooljaren zag hij elf verschillendescholen van binnen. Wat moest er van eenkind als Michael Oher terechtkomen? Nie­mand kon toen voorspellen dat hij later éénvan de meest bekende sporters van het landzou worden.Voordat er licht verscheen aan het eindevan de tunnel moest Michael nog veeldemonen overwinnen. Hij groeide op in hetallerslechtste gedeelte van Memphis. En diegedeeltes staan vervolgens weer bekend alsde meest gevaarlijke van het land. Voor debuitenwereld staat Memphis, samen metTennessee’s staathoofdstad Nashville be­kend om de muziek. Elvis Presley woondeer op zijn landgoed Graceland, maar het isook de stad waar Martin LutherKing op het balkon van hetLorraine Motelwerd doodge­schoten. Het

schieten zou daarna niet ophouden, iets datMichael tijdens zijn kindertijd van dichtbijzou meemaken. Drugs en geweld waren zijnenige context. Altijd om je heen kijken,bidden en vertrouwen dat je de volgendedag haalt.Moeder Denise bleef ondertussen haaraderen volspuiten met rommel en het gezinwerd totaal ontwricht. Michael slingerde inal die jaren heen en weer tussen straat ensysteem. Hoewel hij niet het slimste kindwas begreep hij wel wat er om hemheen gebeurde. Hij luisterde naar zijndocenten en bleek een talent voorschrijven te hebben. Mede hierdoorschopte de nog altijd gebrokenMichael het tot high school. Hij bleekop het gebied van sport eennatuuratleet. Hij vond opvang bij eenman die Tony Henderson heette eneen zoon (Steven) had van dezelfdeleeftijd als Michael. Een slaapplek hadhij op de bank in de woonkamer, maarhij had in ieder geval een dak bovenzijn hoofd wanneer dat noodzakelijkwas. Ook tijdens deze jaren zwierfMichael vaak door de straten vanMemphis met een rugzakje op zijnrug. Hierin een paar kledingstukkenen geen enkele dollar.Het leven van Michael bestond uit debank van Tony, de sportschool vanschool en de straat. Ondertussenwas hij van school gewisseld, metdank aan de oma van Steven. Dejongens belanden op een christelijkeprivéschool waar Michael al snel debijnaam Big Mike kreeg. Eigenlijk hadMichael een hekel aan de bijnaam,maar hij deed er niet moeilijk overomdat hij al snel kansen kreeg. Hethoofd van de school en de football­coach zagen het talent van Michael enloodsten hem door enkele lastige jarenheen. Echte progressie was er echter nieten het leven van Big Mike bleef beperkt.

Dit totdat één avond het hele leven vanMichael op de kop zette.Leigh AnneZijn biologische vader, die hij overigens nooitgekend heeft, was vermoord in de gevangenis,en Michael liep ’s avonds laat naar desportschool om nog wat oefeningen te doen.Het was op de koude winteravond bovendienéén van de weinige plekken waar het warmwas.

Terwijl hij door de gevaarlijke straten vanMemphis liep, reed Leigh Anne voorbij inhaar behaaglijke grote auto. Ze zag Michaellopen en besloot hem mee te nemen naarhaar warme huis. Die ene nacht werdenenkele dagen, toen maanden en uiteindelijkjaren. Michael werd onderdeel van hetchristelijke gezin Tuohy en zelfs officieelgeadopteerd. Leigh Anne bleek de reddendeengel waarvan Michael nooit had gedacht datze zou komen. Samen met de kinderen van

The Blind Side is een kaskraker uit 2009 metMichael Oher als hoofdpersonage. Zijn rol wordtvertolkt door Quinton Aaron, een verderonbekende acteur. De film vertelt het verhaalzoals je het hier in het magazine kunt lezen.Sandra Bullock is de grote naam in de film. Zijspeelt LeighAnne Tuohy,die trouwensin Amerika ookerg bekend isvanwege haarrol als design‐kenner inExtremeMakeover:Home Edition.Samen methaar man bezitze meer dan85 fastfood‐restaurants.In de filmmaken ookeen grootaantal coachesHun opwach‐ting. Om de film zo waarheidsgetrouwmogelijk te maken, was het de wens vande filmmakers de echte coaches hiervoorte gebruiken. Zo zien we Edward OrgeronJr. terug, de coach van Oher op college.De film bracht meer dan 300 miljoendollar op en was dus een groot succes.Bullock kreeg enkel complimenten enontving een Academy Award for besteactrice en meerdere andere kleinerefilmprijzen. De film zelf kreeg ook diversenominaties. Nog mooier dan het boek laatde film zien hoe Oher iedere keer weer zijninstinct volgt, iets was hem tot één van debeste left tackles in de league maakt. Eenaanrader voor iedereen die van football houdt.Of van een aangrijpend verhaal. Of van SandraBullock.

het gezin ging Michael opnieuw naar eennieuwe school. Hij werd direct een ster opBriarcrest Christian School, waar hij eenuitzonderlijk goede left tackle was. Al snelwerd hij één van de beste tackles inTennessee. De zoon van het gezin Tuohy,Sean, filmde de prestaties van zijnpleegbroer en stuurde ze naar alle collegesin de wijde omgeving.De cijfers van Michael blevenondertussen slecht. Om te kunnen spelenbij een Division I college heb je goedecijfers nodig, en dus werd dit een nieuwprobleem. De nieuwe ouders van Michaelhuurden vele begeleiders in en wisten deresultaten daarmee een impuls te geven.Ondertussen lagen er al diverseuitnodigingen op de keukentafel. Grotescholen als Tennessee, LSU, Alabama enNC State klopten ongeduldig op de deur.De keuze viel uiteindelijk op de geliefdeAlma Mater van de Tuohy’s, University ofMississippi. Tijdens zijn eerste jaar speeldeOher elf wedstrijden voor Ole Miss,waarvan hij tien startte als right guard. Hijkon direct rekenen op enkeleuitverkiezingen en speelde zichzelf in deschijnwerpers.Left tackleToen Oher in zijn tweede jaar naar lefttackle verhuisde brak hij helemaal door.Dit keer was dat niet alleen op het veld.Auteur Michael Lewis bracht een boek uitmet de titel The Blind Side, waarin hij opgedetailleerde wijze het leven van Oherbeschreef. Het leven van pleegkind totcollege football ster. Dit boek bleekuiteindelijk weer de inspiratie te zijn voorde film uit 2009 waardoor Oher plotselingbekend was in het gehele land en zelfs verdaarbuiten. Na vier jaar Ole Miss beslootOher zich in hetzelfde jaar, 2009, aan temelden voor de NFL Draft. Niet geheeltoevallig werd hij juist door de BaltimoreRavens uitgekozen in de eerste ronde en

was hij direct van grote waarde voor zijnteam. De franchise, die bekend staat om dealtijd sterke defensieve linie, zag hem inzestien wedstrijden uitgroeien tot eenonmisbare schakel. De Ravens haalden datjaar mede dankzij hem de playoffs.En zo belandde een jongen van de straatuit één van de gevaarlijkste wijken vanAmerika opeens bij één van de grootsteteams uit de NFL. Juist in Baltimore, destad die ook bekend staat om geweld endrugs. Het mag een wonder heten hoeOher het altijd op afstand heeft kunnenhouden, maar het is hem gelukt. Begin2013 reed hij samen met zijn teamgenotendoor de straten van Baltimore als SuperBowl­winnaar. In een zinderende finalewerden de San Francisco 49ers verslagen(34­31). Een groter en hoger podium kunje je niet voorstellen in de States.Naar huisOher keert dit jaar terug naar zijngeboortegrond. Zijn schepen zijn verbranden demonen overwonnen. Klaar omTennessee weer trots te maken. Dit keer inhet tenue van de Titans. Op de tribunesvan LP Field zal een ereplekje wordeningericht voor de Tuohy’s. Want Michael isweer thuis. Terug in Tennessee, waar hijeen held is. Door schade en schande grootgeworden tot de leider die hij nu is. Deverloren zoon uit Memphis heeft eennieuw thuis.Het verhaal van Oher toont aan dat allesmogelijk is wanneer je dicht bij jezelf blijften niet toegeeft aan omstandigheden. Hetis niet iedereen gegeven om op het hoogsteniveau sport te bedrijven, maar zo kaniedereen op zijn of haar plekje het beste uitzichzelf halen. En wanneer je denkt dat jeleven op slot zit, is het raadzaam om TheBlind Side op te zetten. Dan zul je zien datalles mogelijk is. •

We zitten ongeveer halverwege het offseason van de NBA. En wat eengeweldig offseason is het. Eigenlijk is dit gedeelte van het jaar veel leuker eninteressanter dan het reguliere seizoen. Ik schreef wel eerder hier over potentievooraf. Dit offseason barst van de potentie. De potentie dat alles mogelijk is.Bijvoorbeeld dat Wiggins onder het mentorschap van LeBron binnen eenhalfjaar uitgroeit tot superster. Of juist niet en dat de Cavs dan in februarialsnog traden voor Kevin Love. Of dat de Bulls gaan heersen met Rose, Gasolen Noah. Of de Wizards met Wall, Beal en Pierce. De Hornets, wat nou alsLance Stephenson een soort James Harden met betere verdedigende skillsblijkt te zijn als hij de teugels krijgt? Of dat Miami onder Bosh en Wade nogsteeds de Conference Finals van de East halen. Alles kan nog.De Lakers die als verdedigend monster met de ultieme fastbreakspelersuitgroeit tot de verrassing van het seizoen in het Westen. Of dat de Spurswederom dominant heersen tot aan de trofee. Zouden de subtiele trades deWarriors, de Thunder en de Mavs enorm sterker maken of juist latenverdwijnen naar de bodem van de West? Alles kan nog.En dat is het mooie van het offseason. De kaarten worden geschud, iedereenstaat klaar, maar alle verhaallijnen moeten nog beginnen.Het is exact wat ik zelf zo mooi vindt aan individuele wedstrijden. In de NBA,degene die ik zelf speel of coach, zelfs die van het allerlaagste en allerjongsteniveau. Elke wedstrijd is een verhalenbundel, met tragiek, hoogtepunten,dieptepunten, saaie momenten, helden, slechteriken en verliezers. Dit geldt ookvoor complete seizoenen. Dit geldt ook voor de NBA. Het is Game of Thronesmet meer dunks en minder draken. En minder tieten. Maar ook in de NBA zijnonverwachte helden, tragische verliezen en sterven er favoriete karakters.Vantevoren kun je fantaseren over welke verhalen uiteindelijk de definitieveversie zullen halen. En dat fantaseren maakt het offseason van de NBA juist zoleuk. Als je zelf in je hoofd alle verhalen nog mag schrijven, je helden kuntkiezen en de tragiek kunt ervaren. Dat is de potentie. Maar zodra het seizoenbegint, zijn het de GM's, de coaches, de media, de spelers en vooral de bal diede verhalen schrijven. Dan is het weer uit onze handen en vormt al die potentieeen vastomlijnde historie, gebeiteld in statistieken, highlights op YouTube enartikelen op SportAmerika.Als je het zo bekijkt, is het bijna zonde om het reguliere seizoen weer te latenbeginnen. Offseason rules! ∙

Offseason

Voor een paar duizend Nederlandse honkbalfans is het vasteprik: elke ochtend ga je naar mlb.com om te kijken wat ‘onzejongens’ in de Major League in de nacht ervoor hebben gedaan.Speelde Xander Bogaerts korte stop of derde honk, hadAndrelton Simmons weer twee hits, stond Mariekson Gregoriusin de starting line­up en heeft Kenley Jansen er weer een savebij? Wat een weelde, zoveel landgenoten in de Big Leagues.Elke dag spelen ruim vijftig mannenmet een Nederlands paspoort ookbaseball op een hoog niveau.‘Tijdelijk’ zijn ze actief bij de MinorLeague teams, verspreid over heelAmerika. Deze uitstekendehonkballers hebben een dinggemeen: de droom om eens in TheShow met de grote jongens mee temogen doen, want: No one growsup playing baseball pretending thatthey’re pitching orhitting in Triple­.”,aldus Triple­Apitcher ChrisSchwinden.Een recent boekover deze AmericanDream is WhereNobody KnowsYour Name. Life inthe Minor Leaguesof Baseball vanJohn Feinstein. Ook werd er een aantal jaargeleden een zeer goed beoordeelde (nummer 5op de lijst van de volgens Sports Illustrated bestehonkbalfilms ooit), maar bij het grote publiekonbekende film over dit thema gemaakt: Sugar.

Pitcher Miguel 'Sugar' Santos traint mettientallen andere jongens dagelijks in eenBaseball Academy in de DominicaanseRepubliek. Hij leert er de 'knuckle curve' te

gooien en wordt uitgenodigd voor Spring Training in Arizona vande Kansas City Knights, een fictief team.Sugar is de hoop van zijn familie die op het eiland in armoedigeomstandigheden leeft. Als hij in Yankee Stadium kan spelen, zijnde financiële problemen van iedereen voorbij! Spaanstaligespelers hebben het moeilijk in Amerika. De film laat aan de handvan de ervaringen van Sugar uitgebreid zien dat het integrerenmoeizaam verloopt en soms niet lukt.Als pitcher maakt Miguel een goede indruk op de technische staf.Hij wordt naar een team op A­niveau gestuurd, ergens in Iowa.Een zeer religieus ouder echtpaar ontfermt zich over hem. Ze zijnbehulpzaam, maar het leven hier, in the middle of nowhere, mistde warmte van Latijns­Amerika. Hij kan zijn draai niet vinden enraakt hij tot overmaat van ramp geblesseerd.

Opgeven is geen optie. De druk van de familie isgroot. De woorden die de vader van Ty Cobb spraktoen deze legendarische speler hem vertelde dat hijprof wilde worden gelden ook voor Sugar: “Donot come home a failure!”Ben je benieuwd hoe het afloopt?Verrassend, Yankee Stadium ziet hij,maar...Sugar is een realistische filmover het moeilijke leven vanlatino's in de Verenigde Staten,die je aan het denken zet en ookvoor niet­honkbalfans interessantis. En als je zelf een talentvollespeler bent die elke nacht van eendebuut in de Major Leaguedroomt, dan weet je na het zienvan de film dat je vader met zijnopmerking gelijk heeft: “Jongen,alles goed en wel, maar maak jijeerst je school maar eens af.”

TEKST KEES WIJDEKOP

Titel SUGARMakers RYAN FLECK & ANNA BODENBESTELLEN AMAZON.COM

Het is moeilijk om een kort antwoord tegeven op die laatste vraag. In eerste instan­tie ben je geneigd te zeggen dat een wereld­kampioenschap, in welke sport dan ook,altijd serious business is. Het is nogal watom je in een bepaalde tak van sport debeste van de wereld te mogen noemen;slechts weinigen kunnen daaroveropscheppen.Bovendien krijgt de winnaar van de FIBAWorld Cup een startbewijs voor deOlympische Spelen, niet bepaald eenkleinschalig sporttoernooi waar demedailles worden verdeeld alsof hetgevulde koeken zijn.Het probleem is alleen dat een WK échtglans krijgt als de beste spelers ter wereldmeedoen. En dat is lang niet altijd hetgeval. LeBron James, Kevin Durant, KobeBryant: het onbreekt hen, of hun clubs,aan interesse in de wereldtitelstrijd. Kam­pioen worden in de NBA vinden ze belang­rijker. Sterker nog: na het bemachtigenvan die felbegeerde ring noemen NBA­kampioenen zich maar al te graag worldchampion. Alsof de NBA inderdaad eenlanggerekte WK­competitie is.

Geen zin?Enige onwil om met de beste spelers aanhet WK basketbal deel te nemen is nietnieuw. Al in de jaren ’30 van de vorigeeeuw, toen er onder de paraplu van deFIBA voor het eerst internationaletoernooien werden georganiseerd, warener genoeg akkefietjes. Uruguay weigerde in1950 bijvoorbeeld mee te doen aan hetallereerste WK, omdat organisatorArgentinië geen visa wilde afgeven aan deUruguayaanse pers.De Amerikanen maakten het bijhetzelfde toernooi nog bonter. Het teamuit de Verenigde Staten was niet meer daneen bijeengeraapt groepje fabrieks­arbeiders uit Denver. Normaal gesprokenstonden deze ‘basketballers’ op dagelijksebasis Chevrolets in elkaar te schroeven,maar nu moesten ze opeens de wereldtitelwinnen. Dat lukte ze vanzelfsprekend niet– Argentinië was in 1950 de beste. Deenige ploeg bovendien die tijdenswedstrijden meer dan zestig punten wist tescoren. Het was een tijd waarin zestigpunten veel was.

Het WK in Spanje is het eerste wereld‐kampioenschap waarbij de nieuwe FIBA‐regels van kracht zijn. Het tweepunts‐gebied – the key – is net als tijdensbijvoorbeeld de Spelen van Londen geentrapezoïde meer, maar zoals de courts inde NBA‐competitie een rechthoek.Wat dat betreft hoeven de NBA‐sterrenzich niet aan te passen. Dat geldt welvoor de vrije worplijn. Hoewel de afstandvan de vrije worplijn tot de basketvergroot is tot 6,75 meter (was 6,25meter), blijft het minder dan in de NBA(7,24 meter). Als Kevin Durant straksalle vrije worpen mist, weet je waarom.Een ander nieuwigheidje: de bal. HetJapanse bedrijf Molten, dat al sinds jaaren dag de ballen levert tijdens officiëleFIBA‐evenementen, heeft speciaal voorhet WK in Spanje een unieke balontworpen. Volgens Molten heeft de baleen flamenco‐motief, dat past bij decomplexe en beweeglijke natuur vanbasketbal.

Hoewel een hilarische anekdote, ligt ereen diepere politieke oorzaak aan het ver­haal over het WK van 1950 ten grondslag.Net als bij de Olympische Spelen werdenprofessionele atleten lange tijd geweerd bijde wereldkampioenschappen van diversesporten. Vanuit de NBA, eind jaren ’40opgericht, konden dus geen spelers wordenafgevaardigd naar het WK basketbal. Pastoen de FIBA in 1989, in navolging van deolympische beweging, besloot om profes­sionals toe te laten, kwamen de grote vedet­ten naar de wereldkampioenschappen.SpagaatHoewel die zet direct leidde tot het succes­verhaal dat het Dream Team heet, zat er nogvoldoende ruis op de lijn. In 1998 zorgdeeen lockout ervoor dat er geen Amerikaansebasketbalgrootheden naar het WK kwamen.En dat terwijl het toernooi nota bene ineigen land – in Indianapolis – werdgeorganiseerd. Vier jaar later, in 2002,waren de NBA­supersterren niet gemoti­veerd genoeg om zich voor het WK in tespannen. In beide gevallen werd deVerenigde Staten afgedroogd.

Hoewel deze resultatenblamerend waren voor deAmerikanen, kan je zeggen dathet een goede ontwikkeling wasvoor het internationale basket­bal dat de VS een pak rammelkreeg. Met een bijeengeraaptegroep talenten win je het WKbasketbal simpelweg nietmeer. Daar is de sport de laatste jaren teveel voor gegroeid, en daarvoor spelen er teveel getalenteerde buitenlanders in deAmerikaanse competitie. Ook eensuperster in wording als Kevin Durant, diein 2006 als 21­jarig broekie deAmerikaanse ploeg op sleeptouw moestnemen, kon er in dit jaar niet voor zorgendat de Star Spangled Banner werd gespeeldna afloop van de wereldtitelstrijd.Maar de keerzijde van die positieve,internationale ontwikkeling is dat het WK,

hoe goed sommigelanden inmiddelsook zijn geworden,nog altijd afhankelijkis van de nukken van de NBA­sterren. Alszij het toernooi niet serieus genoeg nemen,kijkt de basketbalminnende sportwereldreikhalzend uit naar de start van het NBA­seizoen. Daar zijn immers de sterren, daarwordt het hoogste niveau van basketbalgespeeld.Er is daarom sprake van een interessantespagaat: de basketbalsport heeft nog altijd

het stigma op en top Amerikaans te zijn,maar tegelijkertijd is de Amerika al enigejaren het monopolie op topbasketballerskwijt.KansenMaar wat betekent deze wetenschap voorhet aankomende toernooi, het WKbasketbal in Spanje? Zijn de VerenigdeStaten, gezien de desinteresse van deAmerikaanse basketbalgoden, bij voorbaatkansloos?Nee, dat gaat te ver. Ook als de nieuwsteiteratie van het Dream Team niet(volledig) ten tonele verschijnt, iser genoeg om naar uit te kijken.De laatste geluiden vanuit hettrainingskamp van de Amerika­nen maken duidelijk dat de VS

nog altijd een team aan het bouwen is omop zijn minst ‘u’ tegen te zeggen.Bij de voorlopgie selectie zitten guards alsJohn Wall (Washington Wizards), StephenCurry (Golden State Warriors), JamesHarden (Houston Rockets) en Kyrie Irving(Cleveland Cavaliers). Forwards als KevinDurant (OKC Thunder) en Paul George(Indiana Pacers).Hoewel de negentien koppen tellendevoorlopige selectie nog teruggebracht moetworden naar twaalf, is het aantalindrukwekkende namen uit de NBA grootte noemen. Er zit genoegkwaliteit in het team om detitel binnen te slepen.

Toch beginnen de Ameri­kaanse media zich te roeren.

De sportverslaggevers maken zich zorgendat de VS qua lengte tekort gaan komen.Nadat eerst Blake Griffin (LA Clippers) alaangaf niet beschikbaar te zijn, heeft nuook Kevin Love (Minnesota Timberwolves)zich afgemeld.Daarmee is het aantal spelers dat in 2012olympisch goud won, en in 2010 de WK­titel wist te veroveren, teruggebracht totslechts twee: Durant en Harden. En op hetgebied van de centers, de grote mannen dieonder de basket moeten scoren en derebounds moeten pakken, is de bezettingbinnen het Amerikaanse team mager.Return of RoseEen opsteker is wel de aanwezigheid vanDerrick Rose. De point guard van deChicago Bulls, die al twee seizoenen sukkeltmet blessures, lijkt eindelijk weer fit genoegom op hoog niveau te spelen. Rose is dehele zomer in Chicago bezig geweest omweer op zijn oude niveau terug te komen,en de coach van de Bulls, Tom Thibodeau,tevens assistent van USA head coach MikeKrzyzewski, denkt dat zijn ster hethelemaal gaat maken in Spanje.

“Tot nog toe heeft Derrickalles goed aangepakt”, aldusThibodeau tegen de ChicagoHerald Tribune. “De vorigekeer dat hij uitkwam voorhet Amerikaansebasketbalteam, werd hij inhet seizoen erop MVP in decompetitie. We hopen dusdat hij productief zal zijn.”Een fitte Derrick Rose isinderdaad van meerwaarde.En Krzyzewski kennende zalhij ongetwijfeld met een

creatieve oplossing komen om het gebrekaan centers op te vangen. Kevin Durant alsback up voorin, bijvoorbeeld, waarbij deMVP van afgelopen seizoen minder fungeertals spelverdeler en schutter, maar er watfysieker spel van hem wordt verlangd.TegenstandersOp zaterdag 30 augustus zullen we zekerweten hoe Krzyzewski het gaat aanpakken.Dan treedt de VS aan tegen Finland, eenwedstrijd die gezien de staat van dienst vande Finnen niet al te veel problemen op zoumoeten leveren.Een dag later is Turkije de tegenstandervan de Amerikanen. Historisch gezien is dateen interessante wedstrijd, aangezien

Turkije en de VS de afgelopen WK­finalesamen om de titel streden. Onder leidingvan NBA­ster Omer Asik (New OrleansPelicans) zullen de Turken uit zijn oprevanche – of op zijn minst een herhalingvan hun sensationele zilveren medaille in2010.De overige drie poulewedstrijden van deVS zijn tegen Nieuw­Zeeland (2 septem­ber), de Dominicaanse Republiek (3 sep­tember) en Oekraïne (4 september).Aangezien de vier beste teams van elkepoule doorgaan naar de volgende ronde,hoeven de Amerikanen niet te vrezen voorvroege uitschakeling.Verdere sterren...Los van de Amerikaanse sterren zijn ergenoeg toppers die aan het WK in Spanjemeedoen. Gastland Spanje kan bogen opeen groot aantal door de wol geverfdespelers. Rudy Fernández, die het de Ver­enigde Staten al enorm moeilijk maakte inde Olympische finale van 2008, iswederom van de partij.Ook NBA­spelers Marc Gasol (MemphisGrizzlies), Ricky Rubio (MinnesotaTimberwolves), José Calderón (New YorkKnicks) en Serge Ibaka (Oklahoma CityThunder) zijn van de partij om de eer vanhun land te verdedigen.De Spanjaarden zullen dan echter eerst de‘Groep des Doods’ moeten zien te over­leven. In Poule A zitten, naast de zwakkerebroeders Brazilië, Egypte en Iran, namelijkook het fysiek sterke Servië en Europeeskampioen Frankrijk.Frankrijk treedt onder meer aan metNicolas Batum (Portland Trail Blazers) enBoris Diaw, die met de San Antonio Spurseen fantastisch seizoen achter de rug heeft.Zijn Franse maatje uit Texas is er evenwelniet bij: point guard Tony Parker, zoon vaneen Franse vader en een Nederlandsemoeder, heeft besloten om de FIBA WorldCup te laten schieten. Hij volgt deverrichtingen van zijn landgenotenwaarschijnlijk vanuit zijn luie stoel.

Een van de andere sterke landen dit WKis Litouwen. Met veel lange, sterke spelersin hun midden vormen de Litouwers eengeduchte tegenstander voor teams metweinig lengte – zoals de Verenigde Staten.Onbetwiste leider van de ploeg is de 2,13meter lange Jonas Valenciunas, de centervan de Toronto Raptors. Hij leidde zijnploeg in 2011 al naar een zilveren medailletijdens de Europese kampioenschappen.Argentinië, op papier ook een tegenstandervan formaat, heeft door het wegvallen vanCarlos Delfino al een flinke aderlating teverduren gekregen. Ook het meespelen vangrote vedette en regerend NBA­kampioenManu Ginobili is hoogst onzeker. Ginobililiep een stressfractuur op in zijn voet, en iszodoende verre van fit. Of hij naar Spanjeafreist wordt waarschijnlijk pas op hetlaatste moment duidelijk, maar de kans isgroot dat de Spurs hem niet zo snel zullenlaten gaan als hij geblesseerd is.... en andere stervelingenTemidden van al deze basketbalgodenzitten natuurlijk ook de nodigestervelingen. Het WK basketbal in Spanje

is namelijk niet alleen het toneel voor deabsolute toplanden van de wereld, maarook voor teams die zich met de hakkenover de sloot hebben gekwalificeerd. Zohebben Egypte en de Oekraïne op papiervrij weinig te zoeken in Spanje.Op de wereldranglijst staan de Oekraïne(45) en Egypte (46) mijlenver verwijderd

van de top. In de wetenschap dat deVerenigde Staten in 2012 gehakt maaktenvan de Dominicaanse Republiek, op ditmoment 26ste van de wereld, zou het weleens een slachtpartij kunnen worden in deSpaanse arena’s.

Ook opmerkelijk: het gebrek aan lengtebij de Filippijnen. Je zou zeggen dat er ineen land van inmiddels 100 miljoeninwoners toch genoeg lange mannen tevinden zouden moeten zijn, maar hetFilippijnse team heeft qua voornaamsteguards twee spelers van 1.76 meter eneentje van 1.80 meter.Het wordt in Spanje, met andere woorden,een interessante ontmoeting tussenbasketbalgoden en gewone stervelingen.Tussen spelers die er op gebrand zijn omde eer van hun land te verdedigen, enspelers die op de automatische piloot hunminuten maken. Dat alleen al maakt hetWK basketbal tot een toernooi dat serieusgenomen moet worden. Want de glansmag er dan misschien niet altijd zijndoordat de NBA­toppers hun schouderservoor ophalen, maar dat wil niet zeggendat de strijd en de passie er minder om isbij deelnemers die er wel vol voor gaan. •

PEC Zwolle won afgelopen seizoen éénvan de hoofdprijzen in het Nederlandsevoetbal. In de bekerfinale versloeg deOverijsselse club het grote Ajax, dat eenzeven keer zo hoge begroting heeft. InEngeland werd de vermaarde FA Cup ditseizoen op een haar na gewonnen doorHull City, de nummer zestien van dePremier League. Bekertoernooien in hetvoetbal zijn vaak een zeer smakelijkeaanvulling op de competitie. Het leverthernieuwde strijd en spanning op voorteams die in de reguliere competitie somsal zijn uitgeschakeld.Het lijkt erop dat ook NBA baas AdamSilver heeft genoten van de verrichtingenvan de underdogs uit Hull en Zwolle.Geïnspireerd door de opzet van hetEuropese voetbal, liet Silver weten dat hijeen nieuw NBA‐toernooi overweegt. Hetmoet een knock‐out evenement wordendat plaatsvindt halverwege het seizoen, opneutraal terrein en met een grote prijs voorde winnaar. Een topidee, als je het mijvraagt. De NBA kan wel een extrahoofdprijs gebruiken.Een bekertoernooi tijdens het seizoengeeft teams die al onderaan bungelen inde competitie een extra kans op een prijsen daarmee is er voor hun fans weer eenreden om hoopvol te blijven. Zo’n ‘NBACup’ heeft bovendien potentie om hetenthousiasme van Europesefans aan te wakkeren. Een korttoernooi, waar elke ronde dehelft van de teams afvalt isspannend en overzichtelijk omte volgen voor fans die (nog)niet geboeid blijven tijdens hetlange reguliere NBA‐seizoen.Nu alleen nog een underdog die degeuzennaam Cupfighter opeist en hetsucces is compleet. ∙

Cupfighters

Eva Gerritse.

Het is een rage die door lang niet iedereenals even positief ervaren wordt. Latino’s enook de over het algemeen zo bescheidenAziaten lijken er de meesteaanleg en misschien ook wel hetmeeste plezier in te hebben.Pitchers kunnen het, maar hetlijkt vooral weggelegd voorslagmensen: pimpen.Gooi je een belangrijke strikeoutmet twee uit en de honken vol ineen spannende wedstrijd? Steek dan als eenbezetene je vuist in de lucht en schreeuw hetuit. Sla je een gigantische homerun? Gooidan je knuppel de lucht in, blijf even watlanger bij de plaat staan, kijk je bom nogeven na en begin dan rustig aan jevictorietochtje over de honken.Carlos Gomez, Yasiel Puig, Fernando Rod‐ney en natuurlijk David Ortiz zijn er sterren in.De ‘Hispanics’ brengen leven in de brouwerij,maar slaan af en toe iets door. Voor elkeCarlos Gomez is er een Brian McCann, voorelke Fernando Rodney is er een Mike Trouten voor elke David Ortiz is er een DavidPrice. Meer traditioneel ingestelde spelers,die het niet op prijs stellen als jij loopt te pim‐pen en vinden dat je hen te kakken zet dooruitgebreid van je eigen kunsten te genieten.Zo wil het wel eens voorkomen dat dezetwee tegenpolen op het veld ruziesuitvechten. Het pimpen brengt dus opmeerdere manieren spektakel en blaastsoms, bijvoorbeeld in het geval van de RedSox en de Rays, rivaliteiten nieuw leven in.‘Big Papi’ had overigens tijdens de eersteWorld Baseball Classic in de wedstrijd tussende Dominicaanse Republiek en Cuba degruwelijkste pimpjob ooit. Als iemand daareen filmpje van kan vinden, hoor ik hetgraag! ∙

Seb Visser.

Big Pimpin'

Vanaf 1990 waren er tussen de ChicagoWhite Sox en Texas Rangers al meerderehit­by­pitch­akkefietjes voorgevallen.Twee dagen voor de Ryan­Ventura brawl,werd White Sox' Ron Karkovice noggeraakt door Rangers­pitcher RogerPavlik, waarna Chicago wraak nam opDean Palmer (twee keer) Mario Diaz.Toen de 27­jarige Robin Ventura op 4augustus 1993 op de rug werd geraaktdoor de inmiddels 46­jarige Nolan Ryan ­bezig aan zijn laatste jaar als werper in deMajors ­ bedacht de eerste zich dan ook

niet. Ryan, op zijn beurt, reageerderazendsnel op de onverwachte aanval. Hijnam Ventura in een houdgreep, alvorensvijf welgemikte klappen uit te delen. Tik­ken die de wereld overgingen, en die deconfrontatie deed uitgroeien tot eenvan de meest vermaarde brawls ooit.Met Ryan als overtuigende winnaar? Zoop 't eerste oog wel. Maar nadat hij zijnvijfde (en meest succesvolle) klap haduitgedeeld, kwam hij in het gedrang.Ventura had zich uit zijn greep weten teontworstelen en had de rollen weten om tedraaien. Toen de kruitdampen waren

opgetrokken, was het juist Ryan die naaradem stond te happen."Wat ik me vooral herinner", blikteRyan terug, "is dat ik op een gegevenmoment niet meer kon ademen. Ik wasecht even bang dat ik buiten westen zouraken en ter plekke zou doodgaan. Totdatik twee sterke armen voelde die meuiteindelijk ontzetten. En die behoordenuitgerekend tot Chicago's Bo Jackson."Ventura, tegenwoordig manager van deWhite Sox, werd voor de aanval uit dewedstrijd gegooid, en kreeg bovendien

twee duels schorsing opgelegd. Ryan,heden ten dage CEO van de Rangers,mocht gewoon op de heuvel blijvenstaan, en won de wedstrijd.Ventura: "Ik heb nergens spijt van. Welword ik er 'n beetje moe van dat ik ersteeds weer over moet praten. Iedere keerals ik in Texas kom, is het weer raak..." •

TEKST GEERT JAN DARWINKEL

NEW YORK – Derek Jeter stopt ermee. Niet nu, maar straks. Als zijn twintigsteseizoen als korte stop van de New York Yankees erop zit, ergens eind septemberof begin oktober – of misschien, wie weet, toch weer eind oktober.Maar de fascinatie met Jeter is nog steeds zodanig dat dit hele seizoen als éénlang afscheidstoernee afgeschilderd wordt. Als de Yankees voor de laatste keerdit seizoen naar, weet ik veel, Seattle gaan wordt dat ‘Jeter neemt afscheid vanSeattle.’ Net zo als dat vorig jaar met Mariano Rivera ging. En twee jaar daarvoormet Jorge Posada.Rivera en Posada waren sterren zoals alleen de Yankees die produceren.Mannen die zogenaamd uit niets dan klasse bestaan. Maar Jeter isbuitencategorie. En voor hem is niks te veel. Toch was de Jeter‐obsessie tijdenszijn laatste All‐Star Game vorige week woensdag ronduit misselijkmakend. Overthe top, noemen ze dat hier. Filmpjes en staande ovaties en eindeloze adoratie.Iemand heeft het geteld: zijn naam werd precies honderd keer genoemd, ondanksdat hij maar drie innings meespeelde. (Deadspinmaakte er een leuk filmpje van).Een tegenstander gaf zelfs toe hem makkelijke ballen te hebben geworpen voorzijn twee honkslagen, omdat hij dat ‘verdiende’. Alsof het liefdadigheid was.Eigenlijk een belediging voor een man met 3400 honkslagen.Een poging tot uitleg: Jeter – met de veelzeggende bijnaam ‘The Captain’ – is delaatste echte Amerikaanse held. Na al die kampioenschappen en honkslagen enAll‐Star Games en weldra een plek in de Hall of Fame, weten we eigenlijkhelemaal niks van hem. Behalve dat hij vaak mooie en beroemde vriendinnenheeft. Nooit heeft hij een misstap gezet, buiten het veld althans. Op het veldeigenlijk ook niet. Hij stond hij als hij er moest staan. En hij kon alles zijn watonze fantasie van hem verwachtte, omdat hij nooit iets controversieels zei of ietsraars deed.In die zin was hij als de grote Yankees uit een sepia verleden, zoals JoeDiMaggio en Mickey Mantle. Lang na hun pensioen ontdekten we dat die eerstezijn vrouw sloeg en de tweede zichzelf dood zoop, en dat ze allebei ontrouwwaren dat het letterlijk een lust was. Maar tijdens hun carrière waren ze clean.Clean zoals ook Jeter dat is. Hij heeft Amerika nooit teleurgesteld in een tijdperkdat de vuile was van elke beroemdheid op straat ligt en voor altijd vastgelegdwordt op het internet.We wisten niet wie Jeter was, en dus konden we van hem maken wat we nodighadden. Dat was voor iedereen wat anders. Maar hij speelde die rol evenwelzonder mokken. Hij kwam elke dag zijn werk doen en deed dat bijna elke daggoed. En dat was genoeg. •

Jeter

General Manager Billy Beane heeft hetweer voor elkaar. Zijn Oakland Athleticshebben niet alleen het beste record in deMLB, ze hebben zich ook nog eens alseerste van alle titelkandidaten versterktvia een trade. Werpers Jeff Samardzijaen Jason Hammel komen een rotatieversterken die al bij de beste van deleague hoorde. Voeg daarbij een sterkeverdediging, misschien wel de bestebullpen van de league en een lineup die,zonder hele grote namen, de meestepunten van allemaal heeft gescoord en jehebt hier titelkandidaat nummer 1.

Na een moeizame start hebben deDodgers de weg naar boven in dedivisie gevonden, met de hulp van All­Stars Clayton Kershaw, Zack Greinke,Dee Gordon en Yasiel Puig. Pitching ishet devies voor de zesvoudig WorldSeries­winnaar die in Kershaw debeste werper van de planeet in huishebben (no­hitter, scoreless streak van41 innings). Willen The Boys in Blueserieus een gooi doen naar hetkampioenschap, dan kan een beetjehulp in het binnenveld geen kwaad.Wat te denken van alleskunner BenZobrist van de Tampa Bay Rays?

Eindelijk lijken al die dure aanwinstenhun waarde voor de Angels aan te tonen.Albert Pujols slaat weer, C.J. Wilsonpitcht sterk, Josh Hamilton presteert,mits hij fit is. En dan is er natuurlijkwonderkind Mike Trout, die dit seizoennog niet eens op zijn best geweest is. DeAngels staan er goed op in 2014 enhoewel de Athletics op papier beter zijn,mogen we van de Angels verwachten datzij nog heel lang mee gaan doen in destrijd om de Wild Cards.

1.OAKLANDATHLETICS

22.. LLOOSS AANNGGEELLEESS DDOODDGGEERRSS

3. LOSANGELESANGELLSS

64‐39 ‐ 1ste in de AL West

58‐47 ‐ 1ste in de NL West

62‐41 ‐ 2de in de AL West

De Detroit Tigers hebben de AL Cen­tral voor het moment onder controle.Met één van de beste aanvallen in hethonkbal, geleid door Miguel Cabrera,zijn de Tigers elke avond kansrijk omte winnen. De bullpen zal alleen con­stant moeten blijven en wanneerkomt de echte Justin Verlanderterug? Hij is momenteel de zwaksteschakel in de rotatie met een ERA van4.88. Wanneer JV zijn oude vormterugvindt, is Detroit de sterkste ploegin de American League, maar nukomen ze nog net tekort ten opzichtevan Oakland.

Beetje bij beetje vallen de puzzel­stukjes dit jaar op de goede plek voorde Nationals. Doug Fister, die als ge­projecteerde vijfde starter als een acegooit, was de eerste die terugkeerdevan een blessure. Daarna sluggingderde honkman annex buitenvelderRyan Zimmerman en uiteindelijk fan­favoriet Bryce Harper waardoor ein­delijk de ideale slagploeg opgesteldkon worden door skipper MattWilliams. Oh, boy wat hebben we datgeweten! The beast from the east isunleashed. Vraag is nu of het blessu­respook wegblijft uit Washington.Alleen pijn lijkt de ploeg te kunnenstoppen!

Met een startende groovendewerper in Adam Wainwright als aceen verder een geweldige pitchingstaff ben je nooit kansloos. Neemdaarbij een solide slagploeg die ditjaar vooralsnog onderpresteert. Diedus alleen nog maar beter gaanworden met de jonkies OscarTaveras en Kolten Wong als nieuwehelden en Matt Holliday alsbetrouwbare leider. St. Louis is enblijft de grote favoriet om de (zeerspannende) NL Central te winnen.

4.DETROIT TIGERS

55..WWAASSHHIINNGGTTOONN NNAATTIIOONNAALLSS

6.ST. LOUISCARDINALS57‐41 ‐ 1ste in de AL Central

Statistieken bijgewerkt tot afgelopen zondag.

56‐45 ‐ 1ste in de NL East

55‐48 ‐ 2de in de NL Central

Met anti­held Ryan Braun weer inde gelederen, Carlos Gomez enAramis Ramirez die er flink op losslaan is er aan slagkracht genoeg tegenieten in Milwaukee. De pitchersgaan de ploeg echter geen eersteplaats opleveren. Als Kyle Lohse enMatt Garza het voor je moeten doenin de playoffs kom je tekort. Tochkunnen ze daar best komen, want deaan elkaar gewaagde concurrentie inde NL Central gaat elkaar overwin­ningen afpakken. Als het dubbeltjedan richting Milwaukee rolt...

Geen vuiltje aan de lucht voor deGiants tot 8 juni met een 42­21 record.Sindsdien zagen de mannen van mana­ger Bruce Bochy een comfortabelevoorsprong van 9,5 wedstrijden op deDodgers als sneeuw voor de zonverdwijnen. Angel Pagan wordt gemistin de line­up, startende werper MattCain presteert onder de maat, erworden nauwelijks homeruns geslagenen de bullpen behoort sinds begin junitot de slechtste in de Majors. Positief:Marco Scutaro is terug van eenblessure, Jake Peavy kwam erbij, engelukkig voor de Giants spelen er driezwakke broeders in de NL West.

Onder leiding van manager BuckShowalter lukte het de Orioles drieseizoenen geleden opeens weer om deplayoffs te bereiken. Ver kwamen ze niet,want de Yankees bleken in de DivisionSeries te sterk. Dit jaar hebben de O’sverrassenderwijs voornamelijkconcurrentie van boven de grens. DeOrioles beginnen de tweede helft van hetseizoen als lijstaanvoerder in de AL Easten hebben een voorsprong van vierwedstrijden op de Toronto Blue Jays.Voor hen geldt daarom net als voor deJays dat dit de uitgelezen mogelijkheid isom zich te plaatsen voor de playoffs. Hetgemis van catcher Matt Wieters (TommyJohn) is echter groot en op die positiezullen zij zich moeten versterken.

7.MILWAUKEEBREWERS

8.SANFRANCISCOGIANTS99.. BBAALLTTIIMMOORREE OORRIIOOLLEESS

59‐46 ‐ 1ste in de NL Central

57‐47 ‐ 2de inde NL West57‐46 ‐ 1ste in de AL East

Pitching is the name of the game enmet Felix Hernandez en HisashiIwakuma hebben de Seattle Marinerseen ijzersterke 1­2 punch aan hethoofd van de rotatie. Die twee werperskunnen een serie wedstrijden in hetpostseason beslissen, maar gaan deMariners het zover schoppen? Veelgeld werd gepompt in het versterkenvan de lineup met Cano, Morrison enHart. Toch scoren slechts drie ALteams minder runs dan de M’s ditjaar. Met twee starters (Chris Younggaat dit niet volhouden) en RobinsonCano alleen gaan zij het niet redden.Ze grijpen waarschijnlijk net naast deWild Cards.

Dat Atlanta nog zo hoog staat in dezeranking mag een wonder heten. TommyJohn heeft zijn ronde gedaan bij dewerpers van de Braves waardoor destartende vijf al gedecimeerd was voorhet seizoen goed en wel begonnen was.Neem daarbij het matige gooien vanMike Minor en de niet te stoppen slumpvan Dan Uggla en je hebt een mooivraagstuk voor je liggen. Lichtpunt voorde Braves zijn de super­subs, werpersAlex Wood en David Hale die geweldiggooien en het spel van B.J. Upton. Eenuitstekende verdediger die eindelijk laatzien ook nog te kunnen slaan en zijn geldtoch waard blijkt te zijn. Neem daarbijeen bullpen met daarin de beste closervan de Majors, Craig Kimbrel, en je hebtals Braves­team altijd een kans op eenoverwinning.

10.SEATTLEMARINERS1111.. AATTLLAANNTTAA BBRRAAVVEESS

54‐50 ‐ 3de in de AL West

56‐48 ‐ 2de in de NL East

De Blue Jays beginnen de tweede helftvan het seizoen met uitzicht op de titel inde AL East, maar weten tegelijkertijd datze het nog een aantal weken zonder hunpower hitter Edwin Encarnacion moetenstellen. De kans dat de Blue Jays zichvoor de deadline nog zullen versterken, isgroot. Dit is voor de Canadezen DE kansom zich eindelijk weer eens voor deplayoffs te plaatsen. In de race om JeffSamardzija trokken zij aan het kortsteeind, maar er zal zeker een werpertoegevoegd moeten worden aan derotatie. In een race waarin de Red Sox ende Yankees geen grote rol lijken te gaanspelen, moeten de Blue Jays alles op alleszetten voor een plek in de playoffs.

Todd Frazier is de beste speler van deReds. Dat zegt veel. Ploeg is niet sexy,maar speelt wel solide met een 51­44record. Gelukkig voor hen is de bullpenmet Aroldis Chapman een showstoppervan jewelste. Na de zevende inning valter voor de tegenstander weinig meer tehalen. Ballgame. Jammer dat destarters het bijna nooit zo langvolhouden. Durven ze er voor te gaanbij de trade deadline en pikken ze eengearriveerde starter op?

Het is vooralsnog een redelijkkleurloos seizoen voor Cleveland. Alsde Indians een rol van betekenis willenspelen, dan zullen de werpers het betermoeten gaan doen. Met uitzonderingvan Corey Kluber (9­6, 3.01 ERA) steltde startrotatie teleur. Trevor Bauer(3.84 ERA) lijkt eindelijk aan deverwachtingen te voldoen, maar JustinMasterson is alles behalve de ace die hijvoorheen was met een ERA van 5.51.Daarnaast zorgde de slechte starts vanDanny Salazar (nu in Triple­A) enCarlos Carrasco (nu een reliever)ervoor dat de rotatie al vroeg overhoopwerd gegooid. Als de huidige startersconstant blijven presteren, dan lonkt ernog hoop voor de Indians.

1122.. TTOORROONNTTOO BBLLUUEE JJAAYYSS

13.CINCINNATI REDS

1144.. CCLLEEVVEELLAANNDD IINNDDIIAANNSS55‐50 ‐ 3de in de AL East

52‐51 ‐ 3de in de NL Central

51‐53 ‐ 3de in de AL Central

Wanneer gaan de Royals de laatstestep zetten? Net als vorig jaar lopen zetelkens achter de Tigers te loeren en tewachten op hun kans. Maar wederomlijkt de ploeg net stootkracht tekort tekomen om een daadwerkelijke dreigingte vormen voor Detroit. Enkel SalvadorPerez (11) en Mike Moustakas (10)sloegen meer dan tien homeruns. Daarstaat dan wel weer tegenover datMoustakas onder de Mendoza Line(.200) slaat. Het is een herhaling vanvorig jaar, de bullpen is sterker dan dievan Detroit en de startrotatie zit ook nietverkeerd in elkaar, maar het gebrekaan slagkracht breekt de Royals op.

Vorig jaar hadden de Pirates voorhet eerst in twintig jaar een seizoenmet meer overwinningen dannederlagen. Dit smaakt natuurlijknaar meer, maar een beroerdeseizoensstart deed de ploeg al snelachter de feiten aanlopen. De Pirateshebben echter een gouden toekomstmet Gregory Polanco, AndrewMcCutchen en Sterling Marte in hetoutfield. Niet voor niets de 1­2­3hitters van Clint Hurdle. Als nu ooknog eens de starters doen wat zemoeten doen dan kan de ploeg via eenwildcard de playoffs halen.

1155.. KKAANNSSAASS CCIITTYY RROOYYAALLSS

1166.. PPITTSBURGHPIRATES

53‐50 ‐ 2de in de AL Central

55‐49 ‐ 3de in de NL Central

De mannen van Joe Maddon zijn onkarak­teristiek slecht begonnen aan het seizoen,maar eindigden de eerste helft met eenindrukwekkende inhaalrace. Het is daaromlastig in te schatten wat er de rest van ditseizoen met de Rays gaat gebeuren. DavidPrice is de grootste naam die rondzoemt ingeruch­ten rond deadline trades. De Rayszullen in ruil voor deze ace heel veel goedetalenten vragen. Als aan die vraagprijs nietvoldaan wordt, zal hij blijven en nemen deRays genoegen met een draftkeuze, die zijkrijgen wanneer Price als free agent gratis dedeur uitloopt. Met Price zouden zij voortkunnen borduren op de ingezette inhaalrace,maar ze moeten van ver komen.

Het is tot nog toe opnieuw een ramp­zalig seizoen voor de Bronx Bombers. Metveel bombarie werd het vertrek vanRobinson Cano opgevangen met dureaanwinsten als Masahiro Tanaka, JacobyEllsbury, Carlos Beltran en BrianMcCann, maar een vormcrisis voorMcCann, een blessure voor Beltran en hetverlies van 80 (!) procent van de rotatiedoor zware blessures (waaronder deindrukwekkende rookie Tanaka) zorgenervoor dat de Yankees de tweede helftbeginnen met een .500 record. Op papierzijn ze nog in de race, maar er is niet veeltalent om in een blockbuster weg te sturenin ruil voor een topspeler.

Giancarlo Stanton en Casey McGehee zijnde verklaring voor de derde plaats van deMarlins. Stanton is een fenomeen, een one ofa kind­speler die zijn gelijke niet kent binnenzijn generatie. Gekoppeld aan McGehee, derevelatie van dit seizoen en vorig jaar nogspelend in Japan, hebben de Marlins eenmooie RBI­tandem. Het team kreeg een flinketik te verwerken toen ace Jose Fernandez eenTommy John­operatie moest ondergaan. Metbehulp van een mooie mix aan veteranen enjeudig elan lukt het skipper Mike Redmondzijn ploeg positief te laten ballen.

17.TAMPABAYRAYS

18.NEWYORKYANKEES

19.MIAMIMARLINS

51‐53 ‐ 4de in de AL East

54‐49 ‐ 3de in de AL East

50‐53 ‐ 3de in de NL East

De White Sox zijn aan het rebuildenmaar doen het ondanks alles nietslecht. Allereerst beschikken ze metJosé Abreu over een geweldige slag­man die halverwege het seizoen al 29homeruns heeft geslagen. Nu is echterzaak voor de White Sox om te kijkenwelke spelers er goed genoeg zijn omte blijven zodat ze over twee/drie jaarweer kunnen meedoen om de prijzen.Wat betreft werpers ligt de toekomstin de handen van Chris Sale (8­1, 2.08ERA) en José Quintana (5­7, 3.24ERA) en ook hier zal het voor deWhite Sox zaak zijn om werpers tevinden die hen bij kunnen staan.

Een ploeg die zeker geen positief recordzal gaan hebben, zijn de Phillies. Hetteam uit de City of Brotherly Love kentin Chase Utley een geweldige slagman enAll­Star. Maar dat is het ook wel. JimmyRollins ligt onder vuur, Ryan Howardkan niet slaan tegen linkshandige wer­pers, Cliff Lee is nog steeds geblesseerden Cole Hamels is niet veel beter danvorig jaar. Zal Ruben Amaro Jr. Daneindelijk eens een keertje een sellerworden in plaats van altijd een byer rondde trading deadline? De Minor Leaguesvan de Phillies zijn erg dun en de hoofd­macht is oud en bij tijd en wijle ogen zeongemotiveerd. Sell, sell, sell lijkt hetdevies.

De Minnesota Twins lijken eenbeetje op de Cleveland Indians, alleenmet iets minder slagkracht en eenmindere rotatie. Ricky Nolasco, dieafgelopen seizoen als grote aankoopbinnenkwam, heeft nu een ERA van5.90. Phil Hughes lijkt daarentegenwel zijn plek te hebben gevonden, hijspeelt niet spectaculair, maar is samenmet Kyle Gibson wel de meest con­stante werper die de Twins hebben. Endan is er ook nog Kendrys Morales, diena lang wachten een contract tekendein Minnesota: hij slaat vooralsnog .229met één homerun.

Zou het ooit eerder gebeurd zijn?Worst­to­first­to­worst? Het begint ersteeds meer op te lijken dat de Red Soxhun prachtige seizoen 2013 geengevolg kunnen geven. A.J. Pierzynksiwas het eerste slachtoffer toen de Soxbesloten hem te laten gaan en deverwachting is dat de Red Sox wel eenssellers zouden kunnen worden rond dedeadline. Ze zullen zich vooral richtenop het verlengen van het contract vanace Jon Lester en het verhandelen vanwerper Jake Peavy. Ook korte stopStephen Drew, wiens prestaties ergtegenvallen en die de doorbraak vaneen aantal jonge spelers in de wegstaat, kan wel 'ns slachtoffer worden.

2200.. CCHHIICCAAGGOOWWHHIITTEE SSOOXX 22.MINNESOTATWINS

2211.. PPHHIILLDDEELLPPHHIIAA PPHHIILLLLIIEESS 2233.. BBOOSSTTOONNRREEDD SSOOXX

51‐54 ‐ 4de in de AL Central

45‐59 ‐ 5de in de NL East

46‐57 ‐ 5de inde AL Central

47‐57 ‐ 5de in de AL East

De toekomst is hoopvol met beoogdestarters als Matt Harvey, Zack Wheeler enNoah Syndergaard, maar de power rankingsgaan over het nu. Het zijn de Mets die tochweer aan het kortste eind gaan trekken in deNL East. Bartolo Colon is een leuke werperen nog leuker aan slag. Tenminste als je vanlachen houdt. David Wright een superster,echter hij kan het niet alleen. Curtis Gran­derson zou hem dit jaar bijstaan om eenpotente aanval te vormen. Niets is minderwaar en de Mets lijken te eindigen in dekelder van de Majors. Uithuilen enopnieuw beginnen.

Weet je nog? Toen de Rockiesbovenaan stonden in de divisie, CharlieBlackmon (wie?) 6­uit­6 ging tegen deArizona Diamondbacks en Troy Tulo­witzki de bal niet kon missen in CoorsField? It was fun while it lasted. DeRockies zijn, zoals verwacht, afgezaktin de divisie en Tulo heeft voorzichtigom een trade gevraagd. Zou hij Jeterop kunnen volgen in New York? DeRockies gaan niet meer meedoen omde prijzen dit jaar. Leuk detail:Nederlander Jair Jurrjens maakte voorde Rockies zijn comeback in de MLB.

Je beste pitcher (Samardzija)verpatsen aan de beste ploeg in deMajors zorgt er in ieder geval voor datje in de onderste regionen van je divisiegaat eindigen. Niets nieuws onder dezon in het 100­jarige Wrigley. Goednieuws is er voor dit jaar niet meer, dushet devies luidt jonge jongens latenspelen en hopen dat je volgend jaarbeter bent. Het lichtknopje om het lichtin de tunnel aan te doen is nog nietgevonden door Theo Epstein, maar inde toekomst lukt dat wel. De Cubsbouwen namelijk aan een ijzersterketalentenpool, vooral aan slag.

24.NEWYORKMETS

225.COLORADOROCKIESS

26.CHICAGOCUBS

49‐55 ‐ 4de in de NL East

43‐60 ‐ 5de in de NL West

42‐60 ‐ 5de in de NL Central

De Rangers kennen een verschrikke­lijk seizoen. Derek Holland,Neftali Feliz, Matt Harrison,Jurickson Profar, Prince Fielderen de lijst is nog veel langer. Ditis geen lijst met All­Stars, dit is een lijstmet langdurig geblesseerde belangrijkespelers. Zonder deze mannen is deangel uit het team uit Arlington. Eenaantal van hen zal nog wel terugkerendit seizoen, maar de kans bestaat dat errond de trade deadline nog wat fittespelers vertrekken. De Rangers hebbenniks meer te winnen dit seizoen enzullen het vizier richten op 2015.

Jarenlang waren zij het lachertje vande van de MLB en eindigden zij hele­maal onderaan de stand. Dat leverdeeen hoop hoge draftkeuzes op en deAstros beginnen daar langzamerhandde vruchten van te plukken. De rijpstevrucht? George Springer. Ditgigantische talent geeft de fans inHouston bij vlagen een voorproefje vanwat zij over een jaar of twee mogenverwachten. Dit jaar zullen de Astrosnog een aantal veteranen wegruilen omzo nog wat jonge spelers aan de selectietoe te voegen. Verwacht er daarom ditjaar nog niet te veel van, maar genietvan Springer!

Je hebt het gevoel dat deDiamondbacks er al een seizoen ophebben zitten, gezien de OpeningSeries in Australië. De ploeg hadbeter Down Under kunnen blijven,want de prestaties zijn niet om overnaar huis te schrijven. Het plan vanGM Kevin Towers om uit de midden­moot te ontsnappen is mislukt, duszal er gekeken worden naar trades.Arizona ziet diep in de infielders metMartin Prado, Aaron Hill, ChrisOwings, Cliff Pennington, Nick Ahmeden Nederlander Didi Gregorius.

De slagploeg van de Padres kun je ge­rust de beroerdste in de Majors noemen(laatste in o.a. gescoorde runs, slagge­middelde, on­base percentage, sluggingpercentage en park­adjusted offense).De werpersstaf is sterker, maar dePadres zijn op dit moment vooral bezigom eindelijk eens een stabiele organisa­tie op poten te zetten. Er wordt gezochtnaar een nieuwe General Manager, devierde sinds 2009. Het is voor dePadres­fans te hopen dat het geld eensgoed besteed wordt, er geen dommetrades worden gemaakt en dat er sinds1994 eindelijk eens goed gedraft wordt.Chase Headley, Tyson Ross en IanKennedy zouden in trades wel eenskunnen vertrekken uit Petco Park. •

2277.. TTEEXXAASS RRAANNGGEERRSS

28.HOUSTONASTROS

30.SANDIEGOPADRES

2299.. AARRIIZZOONNAADDIIAAMMOONNDDBBAACCKKSS

41‐63 ‐ 5de in de AL West

42‐62 ‐ 4de in de AL West

45‐59 ‐ 4de in de NL West

46‐57 ‐ 4de inde NL West

Minnesota Vikings special teams coachMike Priefer kwam enkele maanden geledenin het nieuws dankzij een quote waarvan jedenkt: ‘Goh, hoe vaak zouden die woordeneerder in een zin gebruikt zijn’? In het gevalvan “they should put all gays on an islandand nuke ‘em” is mijn gok in elk geval nietheel erg vaak.Deze week werd Priefer daarvoor daneindelijk gestraft door de Vikings, via eenschorsing van drie wedstrijden zonder salaris.Dat laatste is waarschijnlijk het enige datPriefer zal deren want punter Chris Kluwe, deman om wie dit verhaal uiteindelijk allemaaldraait, maakte een vrij overtuigende zaak vanPriefer als ongegeneerde homo‐basher inzijn onvergetelijke bijdrage voorDeadspin.com genaamd: “I was an NFLplayer until I was fired by two cowards and abigot.” Over goede quotes gesproken. Ofpotentiele filmtitels.Hoe het ook zij, dit verhaal kent natuurlijkenkel verliezers, waarvan Chris Kluwe en depro‐gay beweging in de Amerikaansesporten overduidelijk de grootste zijn. Kluweis werkeloos en stort zich in een juridischestrijd met de Vikings om te bewijzen watredelijk voor de hand ligt, namelijk dat Kluweop zijn minst mede door zijn activistische pro‐gay houding door de Vikings op straat isgezet. De Vikings erkennen dat zelfs, zij hetin pr‐prietpraat termen als ‘his activities werea distraction to the workplace’.Aldus de eufemistische conclusievan een 29‐pagina’s tellendonderzoeksrapport, door de Vikinssamengevat in 1,5 hele pagina.Of, om met Chris Kluwe tespreken: “A page and a half. TheNSA is wildly applauding theVikings' definition of "open and transparent"right now.” ∙

Paul Klomp.

Homo's enatoombommen Ik heb er nu wel weer zin in. Begrijp meniet verkeerd, ik heb er altijd zin in. Maarnu wordt het echt wel weer tijd.Tijd dat het gaat beginnen.Ik schrijf deze column op eenregenachtige maandagmiddag.Heel Amsterdam staat blank enals ik de vele tweets maggeloven geldt dat ook voor eengroot deel van de rest vanNederland.Herfstachtig weer midden in de zomer. Pasin de middag werd het licht.De NFL. Daar deed maandag mij aandenken. Natuurlijk denk ik wel vaker aande NFL, bijvoorbeeld tijdens het schrijvenvan de previews op het komende seizoen,die te lezen zijn op SportAmerika.nl.Maar nu kreeg ik het ook hét gevoel. Hetgevoel niet naar buiten te willen op eenzondag. Lekker voetbal kijken, pizzabestellen en meteen doorgaan met de NFL.De zomer is mooi, maar voor NFL‐fansbegint het jaar pas in september. De idealesportzondagen.Nog één maand en dan is het zover. Vande openingswedstrijd tussen de Green BayPackers en de Seattle Seahawks tot deSuper Bowl. Elke week actie op zondag‐,maandag‐ en donderdagavonden. Elkekeer weer het dilemma: de wedstrijd kijkenof morgen uitgerust op?En dan altijd kiezen voor het eerste. Wantde NFL volg je niet, de NFL leef je. Nietper se op het veld, maar achter de tv, decomputer of warm in bed met de iPad.Nog eventjes. Ik kan niet wachten. ∙

Lennart Beishuizen.

Herfstdagen