HOOFDREDACTIENeal PetersenGeert Jan DarwinkelEINDREDACTIEKasper DijkSENIOR WRITERJules ZaneREDACTIELennart BeishuizenPieter BrouwersGeert Jan DarwinkelRob van GamerenVincent Van GenechtenEva GerritsePieter HorstmanJustin KevenaarPaul KlompWietze­Willem MulderMarco PostRobert PrinsJurian UbachsKlaas­Jan ter VeenJeroen VeenstraSeb VisserFrank WielaardJoeri ZwartsCOLUMNISTENMatthijs van den BeukelGijsbregt BrouwerJeroen ElshoffLeander SchaerlaeckensFOTOGRAFIEGetty ImagesPRODUCTION, ARTDIRECTION & DESIGNDarChicago Ltd.MET DANK AANIssuu, ScribusSportAmerika Magazineis een uitgave van PetersenMedia. Niets uit dezeuitgave mag op welke wijzedan ook worden gekopieerdzonder uitdrukkelijketoestemming van deuitgever. © PetersenMedia 2012­2015 ­ Allerechten voorbehouden.

Het was een mooi gezicht zaterdagavond laat inCharlotte, North Carolina. Cam Newton had net zijn team,de Carolina Panthers, naar de volgende ronde geleid in deNFL playoffs en stond voor de camera’s van ESPN zijnverhaal te doen. Na afloop van het korte interview beslootNewton het oude vreugdedansje van Ray Lewis, een vande analisten die erbij stond, na te doen. Het leverdediverse glimlachen op bij de aanwezigen en ook bij mijthuis.“Een gelukkige Cam Newton is een genot om naar tekijken”, begeleidde de commentator het beeld van tekst.Het is een beeld dat we de afgelopen jaren te weinighebben gezien.In college football kende hij een stroeve start. Bij Florida,waar hij de back­up was van quarterback Tim Tebow, werdhij weggestuurd. De reden had niks te maken met zijnspel: Newton had een laptop gestolen. Na wat omzwer­vingen kwam hij terecht bij Auburn, waar hij als juniordirect de nationale titel wist te pakken. Mede dankzij zijnuitmuntende seizoen zag hij af van nog een jaar in collegeen werd hij tijdens de NFL Draft als eerste gekozen.In zijn rookieseizoen verbaasde hij vriend en vijand doordiverse records te verbreken. Tegelijkertijd was hij een lustvoor het oog. Een quarterback die goed kan gooien en kanrennen, dat is iets wat zelden wordt vertoond in deNational Football League.De jaren erna vielen tegen en ook dit jaar zagen weNewton weinig lachen. Dit jaar miste hij diversewedstrijden vanwege een operatie vroeg in het seizoen enbelandde hij in het ziekenhuis vanwege een auto­ongeluk.Maar, waar niemand dit jaar nog een cent gaf voor deplayoffkansen van zijn Panthers, stond Cam op. Ondankseen losing record staat Carolina er in januari en werdzaterdag Arizona Cardinals verslagen. Met een lachendeCam Newton is alles mogelijk.Veel leesplezier,

Cam

Jarenlang heeft iehet moeten aanho­ren. Best 'n aardigequarterback hoor,die Tony Romo,maar in de playoffsvalt er met 'm niette winnen. Van datstempeltje is hij ­althans voor even ­verlost. Het was be­paald niet z'n bestewedstrijd, maartegen de stroom inen met twee gebro­ken rugwervels (engoed, met 'n beetjehulp van de arbitra­ge), leidde hij zijnDallas Cowboys tochmaar mooi naar eenniet meer verwachtecomeback tegen deDetroit Lions.

Mooi en goed hockeyis vaak ver te zoe­ken, maar qua sfeeren mooie plaatjesgaat er toch maarweinig boven NHL'sWinter Classic. Ditkeer was het debeurt aan de Ameri­kaanse hoofdstadom door schaatsen­de Anton Pieckjes in't zonnetje te wordengezet. De Capitalswaren dankbaar, enwezen de Black­hawks in DC met3­2 terug.

Hoe je 't doet, doeje het. Desnoodstussen je benen,zoals Terrell Suggsop bijgaande foto.Het beeld wastekenend voor hetspel van Suggsafgelopen zaterdag,want behalve dezepick, was hijverantwoordelijkvoor nog eentje,waarmee hij de valvan aartsrivaalSteelers inleidde.Suggs' Ravensmogen nog evenverder ballen. InBoston zijn ze ervast niet gerustop...

Doug Marrone besloot wegte gaan bij de Buffalo Bills.Door een verandering vaneigenaars had Marrone de optieom het nog lopende contractzonder sancties te kunnen beëindigen endaarvan maakte hij gebruik. De Bills wistendit seizoen na ruim tien jaareindelijk weer eens eenwinning season te noteren:negen overwinningen enzeven nederlagen. Het isgissen wat hem er preciestoe bracht om de Bills teverlaten: het team wildegraag met hem door en kortervoor leek Marrone eenlucratieve contractverlenging te gaanondertekenen • Ook Ndamukong Suhwas de afgelopen week in het nieuws.De defensive tackle van de Detroit Lionsleek in eerste instantie het playoffduel metde Dallas Cowboys te moeten missen,omdat hij in de laatste speelronde op hetbeen van quarterback Aaron Rodgersvan de Green Bay Packers was gaanstaan. Suh ging in beroep tegen deschorsing die hem was opgelegd en wonde zaak. De schorsing werd omgezetin een boete van 70.000 dollar en Suhmocht gewoon in actie komen.Veel maakte het niet uit,want de Lionsverloren van deDallas Cowboys,waardoorNdamukong Suhwaarschijnlijk zijn laatste wedstrijdvoor Detroit heeft gespeeld •Komt het huwelijk tussenLarry Fitzgerald en deArizona Cardinals ten einde?De 31­jarige wide receiver druktmet zijn salaris zwaar op debegroting van de Cardinals en zoudaarom gevraagd zijn om eensalarisverlaging te accepteren.Fitzgerald gaat in 2015vijftien miljoen dollarverdienen en ligt nog vasttot 2018 •

Alec Burks komt dit seizoenniet meer in actie. De guard vande Utah Jazz moet een operatieondergaan aan zijn linkerschouder.De speler was dit seizoen goedvoor 13,9 punten, 4,2 reboundsen drie assists per wedstrijd • KevinDurant keerde woensdag weer terugbij de Oklahoma City Thunder. De smallforward was direct goed voor een double­double met 44 punten en tien rebounds inde wedstrijd tegen de Phoenix Suns •Rajon Rondo keerde vrijdagavondterug in Boston. De point guard speeldesinds 2006 voor de Celtics en werd eenpaar weken geleden naar de DallasMavericks gestuurd. Rondo kreeg eenstaande ovatie van het Celtics­publiek. DeMavericks wonnen overigens vrij simpel ende point guard was goed voor 29 punten,een persoonlijk record ditseizoen • De AtlantaHawks zijn dit seizoenfantastisch bezig. Afgelopenweek kwam er eenopvallend bericht naarbuiten dat het team tekoop staat.Als deresultaten vandit seizoen leidend zijn, danzal er diep in de buidelgetast moeten worden •Zondagochtendoverleed ESPN­verslaggever/presentator StuartScott. Scott wasimmens populair inAmerika en werd door velengezien als één van de besteverslaggevers van de afgelopen jaren.Eind 2007 werd er kanker bij hemgeconstateerd. Hij deed verslag vanhet hoogste van het hoogste: ondermeer Super Bowl, de World Series ende NBA Finals. Afgelopen zomer washij nog aanwezig toen de San AntonioSpurs de NBA­titel wonnen door de MiamiHeat te verslaan. Scott werd 49 jaar •(Robert Prins)

Pittsburgh Penguins heeftDavid Perron van EdmontonOilers overgenomen. DePenguins sturen in ruil voorPerron hun keuze in de eersteronde van de draft van 2015 en RobKlinkhammer naar Edmonton • ZemgusGirgensons is de verrassenderwijs demeest gekozen speler (1.574.896stemmen) om uit te komen in de NHL All­Star Game. De Let van Buffalo Sabresnoteerde negen goals en elf assists in zijneerste 40 wedstrijden dit seizoen, en waspopulair onder de stemmers.Girgensons kreeg stemmenvan fans uit Buffalo, waar hijeen status als cultheld heeft.De meeste stemmen warenafkomstig uit zijn thuislandLetland • Jaromir Jagrzette met een hattricktegen Philadelphia Flyers(5­2) nog maar eens eenrecord in de boeken. De Tsjechwerd de oudste speler ooit diedrie keer scoorde in een NHL­wedstrijd en gumde daarmeeGordie Howe (41 jaar en216 dagen) uit de boeken.Jagr was op het moment vanzijn hattrick 42 jaar en 322dagen oud. Het was devijftiende hattrick van Jagr inde NHL, al was de laatstealweer negen jaar geleden •Dany Heatley (AnaheimDucks) is voor het eerst inzijn carrièreteruggestuurd naar de AHL.De voorheen veelscorendewinger werd in 2000 als tweedeoverall gedraft door AtlantaTrashers en won in 2002 deCalder Trophy voor beste rookie. Decarrière van Heatley, die 791 puntenscoorde in 869 duels, lijkt daarmeeals een nachtkaars uit te gaan. Dewinger noteerde nul punten in duelsvoor de Ducks dit seizoen •

De Atlanta Braves nemende talentvolle pitcher MannyBanuelos over van de NewYork Yankees. Relief pitchers DavidCarpenter en Chasen Shrevebewandelen de omgekeerde weg. Banuelosgeldt al enige tijd als groot talent, maarzag zijn ontwikkeling gehinderd wordendoor blessures • Tweeandere pitchers zijntrouwens nog steeds opzoek naar een club. JamesShields en Max Scherzerzijn nog steeds freeagent, vooral dankzij defikse salaris­ encontracteisen van beideheren • Asdrubal Cabreralijkt het komende seizoen in Tampa Bay tespelen. De tweede honkman en de clubhebben de deal nog niet bevestigd, maardiverse bronnen melden dat er eenakkoord is tussen beide partijen. Hetnieuws zorgt vooral voor vraagtekens rondde positie van tweede honkman BenZobrist, die nu mogelijk alstrademateriaal beschikbaar komt• De San Diego Padres, die zichin de voorbije weken vol lietenlopen met outfielders, zijneindelijk een buitenvelder kwijt.Seth Smith vertrekt naar deSeattle Mariners in ruil voorreliever Brandon Maurer. Naarverwachting zal Smith een positie inhet rechtsveld moeten delen metJustin Ruggiano • VoormaligPhiladelphia Phillies­closerRyan Madson verhuistnaar de Kansas CityRoyals. Madson kwam sinds 2011niet meer in actie in de MLB doorelleboogproblemen, maar krijgt van deRoyals de kans een plaats te veroveren •De vooraanstaande persdienst AssociatedPress riep Madison Bumgarner uit totde beste mannelijke sporter van 2014,vooral dankzij zijn grote aandeel in hetsucces van World Series­winnaar SanFrancisco Giants •

Wie de Warriors volgde werd langmeewarig bekeken. Het team uit Oaklandwas lang een verzameling van vrijbuitersdie door niemand gehaat werd, maar ookzelden met liefde werd omarmd. In deafgelopen seizoenen is het echter anders:het vrijbuiterimago is gebleven, zij hetmet prima resultaten. Het team is eenserieuze contender geworden en er zijnweinig volgers die twijfelen aan eenmooie playoffrun aan het eind van ditseizoen.Al waren die resultaten niet altijd goedvoor de Warriors, helemaal zonder fansbleef het team uit Oakland ook niet.Tegenwoordig zit, mede dankzij de suc­cesvolle resultaten, het stadion (vrijwel)iedere wedstrijd helemaal vol en staan erzesduizend mensen op de wachtlijst vooreen seizoenkaart van de club. De War­riors willen ongeveer vijfduizend stoelenper wedstrijd beschikbaar houden voormensen die zich geen seizoenkaart kun­nen veroorloven of gewoon een keer eenwedstrijd van de club willen bezoeken.Die hadden ze allang vast kunnenuitverkopen als ze dat zouden willen.Gemiddeld komen er 19,596 mensen afop een wedstrijd van de Warriors en ditjaar worden er tenminste negentienwedstrijden op de nationale zendersuitgezonden.Mede dankzij de zo geplaagde fans zijnde Warriors dit seizoen vrijwel onver­slaanbaar in de eigen Oracle Arena. Vande dertien thuiswedstrijden voor dejaarwisseling ging er maar één verloren.Alleen de regerend kampioen, de SanAntonio Spurs, kreeg het op 11 novembervoor elkaar om de Warriors te verslaan inOakland, 113­100. Gezien deze statistiek

Stephen Curry is bezig aan een fan­tastisch seizoen. De sterspeler zorgtgemiddeld voor 22,8 punten, 7,7assists en 5,1 rebounds per game.Ook zijn field goal percentage (49procent) en vrijeworppercentage(91,5 procent) zijn erg goed. Depoint guard is dan ook onderwerpvan gesprek als het gaat om de MVP­award. Twee spelers die Curry op ditmoment van de eer af kunnenhouden, zijn Houston Rockets­guardJames Harden en New OrleansPelicans­forward Anthony Davis.Qua punten en assists loopt hij ietsachter op vorig jaar, maar dat komtmede door de drie minuten die hijminder speelt. Doordat de machinegeolied draait, kan hij meer rustpakken dan voorheen.Zijn driepuntpercentage valt op ditmoment nog wat tegen. Schoot hijvorig seizoen nog meer dan 42procent van zijn drietjes raak, ditjaar is dat ‘maar’ 38,8 procent.Afgelopen twee seizoeneneindigde Curry op de eersteplaats als het gaat omgemaakte driepunters, in2013 met 272 en in 2014 met261. Dit jaar staat hij op devierde plaats achter WesleyMatthews, Kyle Korver enDamian Lillard.

Opvallend is dat Curry,de beste speler van deWarriors, volgendseizoen vier spelersvoor zich zal hebbenals het gaat omsalaris. Op dit momentverdienen Lee, Boguten Andre Iguodala almeer dan de pointguard. Volgend jaarkomt daar dus Thompsonbij. De grote vraag is duswat er gaat gebeuren.

zullen ze erg blij worden van de maandjanuari. Deze maand speelt de club elfvan de vijftien wedstrijden thuis.HistorieWat de meeste mensen onthoudenhebben zijn wellicht de twee titels alsPhiladelphia Warriors in een ver verleden(1947, 1956), een clublegende in WiltChamberlain (100 punten een wedstrijdtegen de New York Knicks in 1962) en delaatste titel in 1975 (als Golden StateWarriors). Daarna was het vooral sappe­len. Sinds het seizoen 1994/1995 kreeghet team het maar in vier seizoenen voorelkaar om meer overwinningen dannederlagen te behalen.Twee van die vier seizoenen waren deafgelopen twee. De voorbije jaargangwas daarvan het indrukwekkendst. Nahet seizoen met een 51­31 record tehebben afgesloten, waren de Los AngelesClippers een fractie te sterk in de eersteronde van de playoffs. Het was eenspectaculaire serie, waarin vier van dezeven wedstrijden eindigden met maarmaximaal vijf punten verschil. Ondanksde blessure van één van de basisklanten,Andrew Bogut, bleef het team vechtentot het laatste moment.Ondanks het goede seizoen werd coachMark Jackson in mei ontslagen. SteveKerr werd aangesteld als zijn opvolger.Een opvallende keuze: de vijfvoudig NBA­kampioen had nog nooit een NBA­teamgecoacht. Nu staan de Warriors welbekend om lefgozertjesbasketbal, maareen coach met stijgende resultatenvervangen voor een rookie is deovertreffende trap. En de zet wordtvooralsnog beloond: zowel aanvallend alsverdedigend is het erg goed en spelersals Stephen Curry, Klay Thompson enDraymond Green blinken wekelijks uit.Met Curry en Thompson zijn directde hoofdrolspelers van deWarriors genoemd. DeSplash Brothers vormenéén van de beste backcourts

De Golden State Warriors zijnhet eerste team dat Steve Kerrcoacht. Zelf speelde hij vijftienjaar lang in de NBA. Hij begon in1988 bij de Phoenix Suns ensloot zijn carrière in 2003 af bijde San Antonio Spurs. Als spelerwon hij vijf titels: drie met deChicago Bulls en twee met deSpurs.Na zijn basketbalcarrière was hijvaak te zien als televisieanalistbij TNT. Daarnaast is hij te horenals commentator bij de video­games van 2K. Saillant detail:ondanks het feit dat Kerr nu decoach is van de Warriors, is hijnog steeds één van de commen­tatoren bij het videospel NBA2K15.In zijn eerste seizoen als coachgaat alles boven verwachting.Zijn team leidt in de WesternConference en op 10 decemberkreeg hij het als eerste coachooit voor elkaar om van de eerste23 wedstrijden er 21 te winnen.Veel experts zeggen dat Kerr eenmengeling is van de verschillen­de coaches onder wie hij heeftgespeeld. Zo hamert hij erop datzijn ploeg de bal veel laatrondgaan, iets wat hij heeftgeleerd van Spurs­coach GreggPopovich. Verder leerde hij vanzijn coach Phil Jackson bij deBulls, de ultieme peoplemanager, dat je altijd de sfeer inde groep goed moet houden.

Thompson speelt sinds hetnieuws over zijn contractverlen­ging, die hij dit jaar voor vier jaaren 70 miljoen dollar tekende, ergsterk. De shooting guard noteertin alle categorieën betere cijfersdan vorig jaar en ook verdedigendis hij erg sterk. Een dag na hetzetten van zijn handtekening liethij direct zien waarom hij zijn geldwaard is. In de wedstrijd tegen deLos Angeles Lakers (127­104winst) noteerde hij met 41 punteneen nieuw persoonlijk record.Deze zomer was hij lange tijdonderwerp van gesprek voor eenruil tussen de Warriors enMinnesota Timberwolves. DeWarriors wilden heel graag KevinLove toevoegen aan de selectie,maar weigerden Thompson op tegeven als wisselgeld. Uiteindelijkbesloot de power forward naar deCleveland Cavaliers te vertrekken.Achteraf gezien heeft Golden Statede juiste beslissing genomen.Thompson blinkt dit seizoenuit en Love moet zijn draainog vinden bij de Cavs.De shooting guard is éénvan de beste driepunts­schutters in de NBA. In zijneerste drie jaar raaktehij er 545, een nieuwNBA­record. Hetvorige recordstond op naam vanAtlanta Hawks­speler KyleKorver. Hij raaktein zijn eerste drieseizoenen 491driepunters.Thompsonhoopt door zijngoede spel ditjaar voor heteerste een plekin het All­Starteam tebemachtigen.

in de NBA en zijn vaakdodelijk effectief vanachter de driepuntlijn. Incijfers uitgedrukt: in de afgelopen tweejaar maakten beide spelers minstenstweehonderd driepunters. Curry speeldeafgelopen seizoen voor het eerst een All­Star Game en de selectie voor een nieuwoptreden lijkt een formaliteit. Hij kanhierin voor het eerst vergezeld wordendoor shooting guard Thompson, die bezigis aan zijn breakout season en datbeloond zag met een nieuw vierjarigcontract ter waarde van zeventig miljoendollar.Het geweld van Curry en Thompsonwordt ondersteund door talenten alsHarrison Barnes en Draymond Green. De24­jarige Green speelt dit jaar zowelaanvallend als verdedigend erg sterk. Hetenige minpuntje is, dat zijn contract nadit seizoen afloopt en restricted freeagent wordt. Andere teams zullen gezienzijn prestaties een mooi contract hebbenklaarliggen voor Green, en door de grotezak geld die naar Thompson gaat, kan deruimte voor nieuwe dikbetaalde spelerswel eens klein worden.ToekomstOver de toekomst gesproken: decontractsituatie bij de Warriorskan wel eens voor problemengaan zorgen. Met volgend jaarvijf spelers in de selectie diemeer dan tienmiljoenverdienen, is erweinig ruimtevoor groteinvesteringen.Sterspeler Curryverdient op ditmoment 10,6 miljoendollar, het vierdesalaris in dehuishouding van GoldenState, achter powerforward David Lee (ruimvijftien miljoen), centerAndrew Bogut (bijnadertien miljoen) en Andre

Iguodala (dik twaalf miljoen) op dederde plaats. En volgend jaar wipt ookThompson over Curry heen en hetsalaris van de point guard zal in dekomende jaren niet sterk toenemen.Gezien zijn prestaties zal hij ongetwij­feld meer willen gaan verdienen. Hij isimmers bezig aan een MVP­waardigseizoen. Daarnaast zal zoals gezegd ookde doorbrekende Green meer geld willenhebben. Kortom, het wordt een hele klusom de gouden generatie bij elkaar tehouden.

In de schaduw van de salarisdiscussieworden ook nog steeds intensievegesprekken gevoerd om het team teverhuizen. Het plan is om een nieuwstadion voor achttienduizend mensen tebouwen naar San Francisco, vlakbij hetstadion van honkbalclub Giants. Hetbestuur hoopt in de herfst goedkeuringte krijgen om vanaf 2018/2019 in denieuwe thuishaven te spelen.De toekomst van de club ziet ermede dankzij een aantal grotetalenten en de mogelijke komst vaneen nieuw stadion dus zeerrooskleurig uit. Toch zou het wrang zijnvoor de aanhang die de trieste jaren inOakland meemaakte, de club bleefvolgen en nu eindelijk zicht heeft operemetaal. Het is aan Curry en dezijnen om te oogsten en die trouwefans een ring te geven voordat deoversteek wordt gemaakt. •

1. TONY ROMOQB, DALLAS COWBOYSHet was zeker niet z'n beste wedstrijd,zondag tegen de Lions, maar veel hulp vande Cowboys running game kreeg hijevenmin. Desondanks leidde hij Dallasnaar een hele fraaie comeback, en rekendeeindelijk af met z'n playoff­syndroom: TonyRomo is de WINNAAR VAN DE WEEK!2. TERRELL SUGGSLB, BALTIMORE RAVENSSoms is het spel van een speler, aan dedefensieve kant van de bal, beslissendvoor de uitkomst van een wedstrijd. Doorz'n mentaliteit, onvermoeibaarheid, z'nspel en de plays. Dankzij Terrell Suggsgaan de Ravens nog even door, en nietde Steelers.3. BRANDON JENNINGSPG, DETROIT PISTONSSinds het wegbonjouren van Josh Smits,gaat 't reuze lekker met de Pistons, dieplotseling weer mee doen om 'n plekje inhet naseizoen. Niet in de laatste plaatsdankzij Brandon Jennings, die Detroitmiddels 35 punten ten koste van deKings naar de vijfde opeenvolgende zegeleidde.

1. ANDY DALTONQB, CINCINNATIBENGALSDaar ben je lekkermee, als Bengalszijnde. Want erhangt eenprijskaartje aan vanliefst $115 miljoen.Is er een betere QBvoorradig? Nee. Kunje met Andy Daltonwinnen? Hij beweeszondag voor 't vierdeachtereenvolgendejaar van niet, en isdaarom de LOSERVAN DE WEEK. •

In alle hectiek rondom Christmas Daygames en jerseys verscheen tijdens Kerst­mis een nieuwsberichtje dat in deze eersteweek van het nieuwe jaar nog wat aan­dacht verdient. De dag voor Kerst overleedin Detroit Robert Hall op 87­jarige leeftijd.Hall was tussen 1949 en 1974 als speleren coach actief voor de Harlem Globetrot­ters. Hij speelde meer dan vijfduizendwedstrijden in negentig landen. In een tijdwaarin met basketball nog amper geld teverdienen viel, werd Hall de ‘top showman’van de Globetrotters en verkreeg daarmeezijn bijnaam “Showboat”.Het team waarin Hall in die tijd speelde(met o.a. Wilt Chamberlain) volbrachtechter een veel belangrijker taak danalleen leuk basketball laten zien. Zereisden in 1959 – op het hoogtepunt vande Koude Oorlog en ondanks extremeonrust tussen Amerika en de USSR – afnaar de Sovjet­Unie. Niet om zich tebemoeien met politiek of oorlogvoering,maar gewoon om te basketballen.Hun basketballtour door ‘vijandig gebied’(onder KGB­escorte) was compleet uitver­kocht en zelfs de gevreesde SovjetleiderChroesjtsjov wilde de balkunstenaarsontmoeten. Het was een onwaarschijnlijkereis, die later een prachtig bewijsstuk werdvan waar sport toe in staat is. DeGlobetrotters brokkelden methun basketballkunsten eenstukje af van de schijnbaaronneembare culturele barrièrestussenVS en USSR. ESPNmaakte afgelopen voorjaar eenkorte documentaire over dehistorische trip van Robert Hallen zijn Globetrotters, getiteld From Harlemwith Love. Met het overlijden van Hall isdie docu de twaalf minuten van je tijd nogiets meer waard geworden. Gaat dat zien. •

Eva Gerritse.

ShowboatWe weten dat het al jaren een tactiek isvan super agent Scott Boras. Heb je debeste free agent op de markt in je stal?Dan wacht je zo lang mogelijkmet tekenen, want er is altijdwel een eigenaar wanhopiggenoeg om achter de rug vanzijn General Manager om eenmegacontract aan te bieden.Dit jaar is zijn raspaardjevoormalig Cy Young Awardwinnaar Max Scherzer, die naar verluidtop zoek is naar het grootste contract ooitvoor een rechtshandige werper.De vraag is nu alleen of er ookdaadwerkelijk een team is dat bereid isom hem dit megacontract aan te bieden.De Yankees blijven zeggen dat zij dezewinter geen top free agent aan zullentrekken en dat lijkt ook wel logisch gezienhet aantal grote contracten dat eerst nogaf zal moeten lopen voordat zij weer veelgeld kunnen investeren. Bovendien lijkenze erg blij met de eerste ronde draft pickdie zij ter compensatie van het verliezenvan free agent David Robertson aan deWhite Sox kregen. Het lijkt de nieuwemodus operandi van de Yankees.Geef een jaar veel geld uit aan dure freeagents en spaar het seizoen erna draftpicks om zo het farm system weer wat opte bouwen. In 2013 mochten zij daaromdrie spelers selecteren in de eerste rondeen vorig seizoen trokken ze deportemonnee voor Beltran, McCann,Ellsbury en Tanaka. Wie blijven er danover? De Red Sox en de Tigers? Wie hetweet mag het zeggen. Ondertussen wachter een iemand nog langer: James Shieldshoopt dat de verliezer van de race omScherzer zo wanhopig is dat zij hem eensmak geld aanbieden. •

Ff wachten...

Seb Visser.

Er is geen hockeyliefhebber die de fotovan een vliegende Bobby Orr niet kent.Orr, nummer 4 van de Boston Bruins,scoorde de vierde goal, in over time(vierde periode), van de vierde wedstrijdvan de Stanley Cup Final tussen deBruins en de St Louis Blues. Orr werdpootje gehaakt door Noel Picard, denummer 4 van de Blues.De legendarische foto werd gemaakt doorRay Lussier. Het toont Orr horizontaal nade trip van Picard, met de armen even­zeer gestrekt vanwege de overwinning.Orr had, op een give n go­pass van DerekSanderson, namelijk zojuist dewinnende goal gemaakt. De treffermaakte het sweepen van de Bluescompleet, en bezorgde de Bruins, voorhet eerst sinds 1941, weer eens eenStanley Cup."If it had gone by me, it's a two onone. So I got a little lucky there. ButDerek gave me a great pass, and when Igot the pass I was moving across... I wasreally trying to get the puck on net. And Idid. As I went across, Glenn's legsopened. I looked back, and I saw it go in,so I jumped", zo blikte Orr later op zijnlegendarische goal terug.Tom Brady? Bill Belichick? Eenwuivende Carlton Fisk? Big Papi?Larry Bird? Vergeet het maar. Defoto van een zwevende Bobby Orrin Game 4 van de 1970 StanleyCup Final is de beroemdstesportfoto in de rijke geschiedenisvan Boston.TEKST GEERT JANDARWINKEL

Je hebt een favoriet team. Je wilt dat je team beter wordt.Kans maakt op een zo lang mogelijke run in de playoffs. Waardenk je dan aan? Trades. Een goede speler halen. Een veteraandie snapt hoe het werkt. Een talent dat de komende seizoenenje team groot gaat maken. Een sterspeler die ontevreden is bijzijn huidige team.Nee.De beste trades zijn soms de trades die niet gebeuren. Kijkmaar naar de Warriors. Mijn Warriors. Deze zomer net als deCavaliers in de running voor Kevin Love. Denk daar even overna. Zouden de Warriors de alleenheersers zijn in het Westenals ze Klay Thompson + kleingeld hadden geruild voor KevinLove? Het antwoord is: nee. De Warriors zijn beter gewordendoor een trade die niet heeft plaatsgevonden.Een beetje als een man met een midlifecrisis die denkt dat hijer op vooruitgaat door zijn wijf te dumpen en een jonge chickte scoren, om er achter te komen dat zo'n jonge chick te veelenergie kost, hem uitput en veel te veel claimt. Soms kun jegewoon beter rustig en gelukkig oud worden met je verleptevrouw. En die verlepte vrouw in deze metafoor is dus KlayThompson.Nog een voorbeeld. Detroit Pistons doen het goed. Hebbensinds het 'verlies' van Josh Smith geen wedstrijd meerverloren. Staan nu op vijf overwinningen en zijn dus gewoonweer in de race voor een playoffspot, want spelen in de East.Wederom niet door een veteraan/talent/rolspeler/sterspeleraan te trekken, maar door de basketballende ebola uit hunteam te snijden.De Warriors en de Pistons leveren twee hele waardevollelessen voor GM's. En voor basketballconnaisseurs zoals wijallemaal zijn: soms wordt een team beter door niks te doen.Soms wordt een team beter door alleen maar te snijden. Ensoms ben je de Spurs en zorg je gewoon dat je beide niet nodighebt door fantastisch langetermijnbeleid. Maar dat terzijde.De Finals in juli worden dus de Pistons tegen de Warriors.Hebben jullie er allemaal een beetje zin in? •

DEEEEETROITTTT BASKETBALL!!!

Je kon er de afgelopen weken nietomheen, het ooit zo dominante Michiganwas op zoek naar een nieuwe football­coach en er was maar één kandidaat dieze echt wilden hebben. Die kandidaat,Jim Harbaugh, had nog een doorlopendcontract bij de San Francisco 49ers in deNFL, maar geruchten over onmin met devoorzitter deden al sinds de zomer deronde en hij leek beschikbaar.Ondanks dat Harbaugh veruit de favorietwas voor de job, was zijn komst geenzekerheid. Er kwam een ongekendevolksbeweging van Michigan alumni encoryfeeën op gang, die zowel publiek alsprivé aan de succesvolle, maar nog altijdrelatief jonge, coach lieten weten dat ditzijn kans was. Als klein jongetje hadHarbaugh gedroomd van deze baan,maar nu speelde de realiteit van zijnprivéleven en zijn carrière plots eenaanzienlijke rol.Van die twijfel en die onzekerheid wastwee dagen voor de aanvang van hetnieuwe jaar weinig meer te merken. Eengoedlachse Harbaugh stond in Ann Arbor,Michigan, zijn thuisstad, de pers tewoord, als kersverse nieuwe leider vanhet legendarische Michigan Wolverinesfootballteam. #WelcomeHomeCoachprijkte op de videoborden van ’t MichiganStadium. Welkom terug, waar het ooitallemaal begon.

*14im Harbaugh kent Michigan door endoor. Hij werd 51 jaar geleden geboren inToledo, Ohio, vlak over de grens metMichigan. Hij woonde als kind in de staaten keerde er terug voor enkele jaren highschool, omdat zijn vader Jack assistent­coach was onder legende BoSchembechler. Zijn laatstehigh school jaren brachtJim echter door inCalifornië, nadat vaderJack de overstap maaktenaar Stanford.Jim was als tiener als eenuitstekende footballspeler,

die uitblonk als quarterback en doorSchembechler werd ingelijfd bij deWolverines. Niets minder dan eensucces voor alle betrokkenen, wantHarbaugh werd na twee jaar als back­up de starter en won in zijn laatste vandrie startende seizoenen de 1987 RoseBowl. Een seizoen zo goeddat hij als derde eindig­de in de jaarlijkseHeisman­verkiezingvoor beste speler. Hijverloor slechts vanVinny Testaverde enPaul Palmer.Ook zijn NFL­jarenwaren een succes.Alleen Jay Cutler gooidemeer completions alsBears QB dan Harbaugh en inHarbaugh’s jaren in Indianapoliswerd hij Captain Comeback genoemd,vanwege het feit dat hij nooit panikeer­de en zijn ploeg steeds terug in dewedstrijd bracht. Hij sloot zijn carrièreaf bij de Chargers, waar hij nooit echtsucces had, en onder contract bij deLions en Panthers, voor wie hij beidegeen enkele officiële minuut speelde.*In de nadagen van zijn carrière wasechter al duidelijk dat Harbaughgeschikt was voor ’t coachvak. Hij waseen vocale leider, een inspirerendespreker en nog tijdens zijn jaren bij deColts werkte hij als onbetaalde assis­tent coach bij Western Kentucky, waarzijn vader de leiding had. Harbaughrekruteerde liefst zeventien spelers vanhun Division 1­AA nationale kampioen­schapsteam in 2002.Niet lang na zijn officiële pensioen alsspeler vond Harbaugh werk in Califor­nië, waar hij de volgende twaalf jaarzou blijven. Eerst als quarterback coachvan de Super Bowl­winnende OaklandRaiders onder Bill Callahan, maar vanaf2002 bij de University of San DiegoToreros, zijn eerste aanstelling alshoofdcoach. Binnen twee jaar waren de

Toreros van middelmatige ploegomgetoverd tot de 11­1 kampioen vande Pioneer Football League, een sterkeconference in de FCS, en een jaar laterwon de ploeg die titel opnieuw.Harbaugh’s carrière ging als eenspeer, maar critici keken op van devolgende stap. Geen kleiner team in deFBS, geen taak als offensivecoördinator bij een grote coach, maarpardoes de nieuwe hoofdcoach van de(toen Pacific­10, nu Pac­12) StanfordCardinal. Een school van naam enfaam, maar een footballprogramma dataan de grond zat. De ploeg wist in hetjaar voor Harbaugh’s komst welgeteldéén wedstrijd te winnen.*Hij had wel enige connectie met deschool. Niet alleen had zijn vader ergecoacht in zijn tienerjaren, zijnmiddelbare school in Palo Alto haduitgekeken over Stanford Stadium.Harbaugh begon zijn nieuwe baan meteen cultuuromslag. Hij bekritiseerdePete Carroll en roddelde publiekelijkover diens aflopende contract bij USC,wat hem een fikse uitbrander vanCarroll opleverde.Harbaugh lachte echter het laatst,want zijn sensationele zege met deonge­rankte Cardinal over #1 USC wasde absolute ommekeer voor zijn ploeg,die aan zelfvertrouwen won enrazendsnel de weg naar boven vond.USC was die dag volgens debookmakers niet alleen favoriet, maarde spread was 41 punten in het nadeelvan Stanford. Statistisch misschien welde grootste verrassing ooit in collegefootball.

In 2009, Harbaugh’s derde jaar inStanford, werd de ploeg voor het eerstin acht jaar weer uitgenodigd voor eenbowl game, de Sun Bowl, die met 31­27 werd verloren van Oklahoma.Stanford’s running back Toby Gerhartwas de grote uitblinker dat jaar en hijverloor de Heisman­verkiezing van

Mark Ingram met de kleinste margeooit.Een jaar later, met behulp van hettalent van Stanford’s quarterbackAndrew Luck, volgde de ultiemebekroning. Stanford verloor slechtséén duel, van het ijzersterke Oregon,en kwalificeerde zich voor de OrangeBowl, die ten koste van Virginia Techwerd gewonnen. De eerste bowlwinstvoor Stanford in bijna vijftien jaar.*Hoe anders was de boog voor deMichigan Wolverines. Bo Schembech­ler verliet de school in 1989 na twintigjaar aan het roer te hebben gestaanvoor een prestigieuze baan bij deDetroit Tigers, maar hij liet eenaanzienlijke staf en bijzonder sterkecultuur achter. “Those Who Stay WillBe Champions”, had hij zijn spelerstoegeroepen in 1969. Een nationaletitel kwam er niet voor Bo, maar welvele succesvolle seizoen en meerderetitels in de zware Big Ten.Na Schembechler’s vertrek namentwee van zijn protegés de taak over.Eerst vijf jaar Gary Moeller en daarnadertien jaar Lloyd Carr. Onder Carrwerd in 1997 na winst in de RoseBowl ongeslagen (12­0, 8­0 in BigTen) de nationale titel gewonnen, alwerd die op papier wel gedeeld metde eveneens ongeslagen NebraskaCornhuskers. Michigan won de pollsvan Associated Press en enkeleanderen, maar Nebraska won deCoaches’ Poll. Een piepjonge Michiganback­up dat jaar zou daarna plotsfurore maken in zowel de Big Ten alsde NFL, Tom Brady.

Na het seizoen van 2007 ging LloydCarr echter met pensioen en werd delijn van coaches die hadden gewerktonder Schembechler plots onderbro­ken. Rich Rodriguez was de nieuweman en niet alleen was ‘Rich Rod’geen traditionele Michigan Man, hijdeed de pro­style offense in de ban enstapte over de populaire spreadoffense. Het werd een deceptie, medeomdat quarterback Ryan Mallett enreceiver Mario Manninghamvertrokken uit onvrede over hetnieuwe systeem.Amper drie seizoenen later mochtRodriguez inrukken. Zijn vervangerwerd Brady Hoke. Hoke had behalveals succesvol hoofdcoach bij Ball Stateen San Diego State ook als assistentgediend onder Lloyd Carr en werdzodoende gezien als voorzichtigeterugkeer naar de school vanSchembechler. Winst in deprestigieuze Sugar Bowl deedhernieuwd succes vermoeden,maar Hoke’s recruiting skillsbleken niet naar wens en hetprogramma zakte steeds verderweg.Het dieptepunt volgde een paarweken geleden, toen na eenthuisnederlaag tegen nieuwkomerMaryland duidelijk werd dat deWolverines zich niet zoudenkwalificeren voor een bowl game.Hij mocht de wedstrijd tegen OhioState nog uitcoachen en eenoverwinning zou zijn baanmogelijk hebben gered, maar eensensatie bleef uit en Hoke werdde laan uitgestuurd.

Het was me het weekje wel voor de Big Ten. De conference lijdt aljaren onder tegenvallende resultaten en zag onder meer de SEC enPac­12 hen ruimschoots voorbijsteken. Waren Michigan en Nebraskaooit gedeeld nationaal kampioen, nu waren ze een voorbeeldgeworden van het feit dat de Big Ten was vergeten met de tijd mee tegaan.Van dat narratief is na vijf dagen van totale manie plots weinig meerover. De Big Ten is er niet plotsklaps weer bovenop, maar na denationale hype rond Harbaugh’s aanstelling in Michigan werden drieNieuwjaarsbowls knap gewonnen. Wisconsin versloeg knap deAuburn Tigers, vorig jaar nog nationaal finalist, in overtime, MichiganState versloeg Baylor dankzij een werkelijk onvergetelijke comebackin de tweede helft en Ohio State liet nummer 1 Alabama beduusdachter dankzij een wervelende overwinning in de Sugar Bowl.Leek in september na het verlies van Ohio State tegen Virginia Techde nationale titel verder weg dan ooit, nu spelen de Buckeyes 12januari tegen Oregon om de grote prijs, terwijl Michigan State ditseizoen alleen van uitgerekend Ohio State en Oregon verloor. Nietalleen hebben die successen de Big Ten’s eer weer enigszins hersteld,ze hebben ook de macht van de SEC doorbroken en het bewijs voor deCollege Football Playoff geleverd.

Had het BCS­systeem nog bestaan, dan hadden Oregon en OhioState elkaar namelijk in de Rose Bowl getroffen, zonder kans op denationale titel. Die strijd zou, zonder inmenging van anderen en opbasis van vooral computerlijstjes, zijn uitgevochten tussen Alabamaen Florida State en vooral Florida State viel deze week genadeloosdoor de mand.Nu niets van dat alles. Ohio State kan de Big Ten’s eerste nationaletitel in tien jaar winnen en het zal niemand in Wisconsin, Michigan ofNebraska makkelijk vallen, maar wie de Big Ten een warm harttoedraagt, zal duimen dat het hen lukt.

Dat Jim Harbaugh plots beschikbaarwas is ietwat vreemd. Na zijn successenmet Stanford werd Harbaugh ingelijfddoor de San Francisco 49ers en diekenden niets dan succes onder zijnbezielende leiding. De ploeg verloor eenSuper Bowl van Jim’s broer John (coachvan de Baltimore Ravens) en verloortwee bloedstollende NFC ChampionshipGames. Dat klinkt als veel verliezen,maar Harbaugh heeft een van dehoogste winstpercentages in de NFL inde laatste vier jaar, zelfs inclusief hetpas afgelopen en teleurstellendeseizoen 2014.

Harbaugh is echter niet alleen eenleider, hij is ook autoritair en botst metvriend en vijand. Zijn wens meerinvloed over de Niners te vergaren vielniet altijd goed en onder meer CEO TedYork zag zich in toenemende matevervreemd van Harbaugh. Was er voorhet seizoen al sprake van dat deCleveland Browns bijna succesvol naarhem hadden geïnformeerd, nu Michiganaanklopte werd Harbaugh geenstrobreed in de weg gelegd om tevertrekken.Een beslissing die de weg plaveidevoor de terugkeer van een verlorenzoon. Zelden was de hype rond eencoach in het college football zogroot. Het was het gesprek van dedag in Michigan, maar ook in Ohio,waar ze de rivaliteit tussen Ohio Stateen Michigan eindelijk hernieuwd zien,

en elders in het land. Als iemandMichigan terug kan brengen tot hunoude niveau, dan moet het Harbaughzijn.*Zelf probeerde Harbaugh deverwachtingen nog een beetje tetemperen. Na zijn persconferentiemaakte hij zijn opwachting in de rustvan de Big Ten seizoensopener van hetbasketbalteam. Niemand verliet zijnstoeltje voor een snelle plas of versepopcorn en Harbaugh’s opkomst werdgevierd alsof de titel reeds binnen is.“Ik ben teruggekomen naar Ann Arborom Michigan’s fameuze tradition ofexcellence voort te zetten,” zei hij. “Ikwil jullie bedanken voor jullie steun,ondanks dat we nog helemaal nietshebben gewonnen.”Je zou dat kleine feit nog bijnavergeten zijn, als je de Wolverine­fansmet eigen ogen en oren had kunnenmeemaken. Ik zag wildvreemden metMichigan­kleding aan elkaar highfiven inde supermarkt deze week. “We hebbenhem, Jim is terug. Dit worden onzejaren.”

Vijf weken eerder was ik ook bij hetverlies tegen Maryland, in de stromenderegen en een lang voor het eindeleegstromend Big House, toen eenoudere heer in de rij achter meverzuchtte: “Wie zijn wij eigenlijk nog?Ik denk niet dat ik volgend jaar nogkaartjes koop voor een stel vreemden.”Hij zal van dat besluit inmiddels wel zijnteruggekomen. •

Afgelopen zondag verloren de Lions met24­20 van de Cowboys, en hoewel 't watver gaat om te zeggen dat één blundervan de scheidsrechters het verschil maak­te, is het in dit geval gerechtvaardigd omte stellen dat de Lions zijn besloten. Hetwas namelijk een cruciaal moment en eenkostbare blunder die de Lions dwong omde bal te punten. Op het moment stondDetroit nog 20­17 voor, en met een 3rd­and­1 met minder dan acht minuten tegaan stonden ze voor een cruciale play.De bal ging richting tight end BrandonPettigrew en Dallas­linebacker AnthonyHitchens keek nooit naar de bal, hinderdede receiver, en als gevolg kwam de gelevlag: defensive pass interference.Maar wat volgde was ongeloof, zowel bijde Lions als bij de aanwezigecommentatoren van Fox, toen na deaankondiging van de penalty alles werdteruggedraaid. Geen first down voor deLions, maar een 4th­and­1 waarmeeDetroit al het momentum kwijt was.Scheidsrechter Pete Morelli verklaardeachteraf dat het niet zo had moeten gaan,maar verdedigde wel de beslissing door tezeggen dat er niet genoeg contact was omeen penalty te geven. Een beslissing dieweinig fans zullen begrijpen, wantnormaal gesproken wordt er in dit soortsituaties, waarbij de verdedigergeen oog heeft voor de bal,veelal een penalty gegeven. Hetwas een fout waardoor Detroitde wedstrijd verloor, en in demiljardenbusiness die de NFLheet is het onbegrijpelijk dat ditsoort plays ook niet naderbekeken kunnen worden. Dat voorkomtnamelijk genante situaties waarin scheids­rechters overkomen als amateurs, en maaktdit leuke spelletje net wat eerlijker. •

Justin Kevenaar.

ScheidsrechtersMario Mendoza was een korte stop in dejaren '70, die allang vergeten had moetenzijn. De Mexicaan was geenbijzondere slagman en had inzijn vijf jaar in de Major Leaguealtijd een slaggemiddelde vanrond de .200.Een grap in de kleedkamergroeide echter uit tot eenstandaard die in de honkbalwereld tot opde dag van vandaag nog wordt gebruikt.De 'Mendoza Line' is de grens tussen eencompetente en incompetente slagman. Degrens ligt op .200 (al was Mendoza'sslaggemiddelde over zijn carrière .215) ende Mendoza Line wordt meermaalsgenoemd bij slagmannen die het moeilijkhebben. Als je rond de Mendoza Line slaatmoet je vrezen voor je baan.Op Reddit is er nu een voorstel voor eensoortgelijke variant, alleen dan voor NFLquarterbacks, die goed genoeg zijn omeen team overwinningen te bezorgen,maar waarschijnlijk niet goed genoeg omver in de playoffs te geraken.De consensus is dat Andy Dalton,quarterback van de Cincinnati Bengals, dieomschrijving uitstekend belichaamt.Dalton is goed en zeker eenbovengemiddelde quarterback. Voor eenquarterback als Dalton draft je geen eersteronde quarterback om hem te vervangen.Maar kun je met hem winnen? Nee. Je ziteen beetje tussen de wal en het schip.Afgelopen zondag liet Dalton opnieuw zienwaarom hij de lijn verdient. Waar AndrewLuck het verschil maakte voor de Colts,deed Dalton dat niet voor de Bengals. Netzoals de drie jaar ervoor. •

Lennart Beishuizen.

The Dalton line