HOOFDREDACTIENeal PetersenGeert Jan DarwinkelEINDREDACTIEKasper DijkSENIOR WRITERJules ZaneREDACTIELennart BeishuizenPieter BrouwersGeert Jan DarwinkelRob van GamerenVincent Van GenechtenEva GerritsePieter HorstmanJustin KevenaarPaul KlompWietze­Willem MulderMarco PostRobert PrinsJurian UbachsKlaas­Jan ter VeenJeroen VeenstraSeb VisserFrank WielaardJoeri ZwartsCOLUMNISTENMatthijs van den BeukelGijsbregt BrouwerJeroen ElshoffLeander SchaerlaeckensFOTOGRAFIEGetty ImagesPRODUCTION, ARTDIRECTION & DESIGNDarChicago Ltd.MET DANK AANIssuu, ScribusSportAmerika Magazineis een uitgave van PetersenMedia. Niets uit dezeuitgave mag op welke wijzedan ook worden gekopieerdzonder uitdrukkelijketoestemming van deuitgever. © PetersenMedia 2012­2013 ­ Allerechten voorbehouden.

Het was een bericht waarbij alle honkbalfans inNederland stonden te juichen. Didi Gregorius speelt metingang van volgend seizoen voor de New York Yankees,een van de grootste sportteams wereldwijd.Het moet een droom zijn die uitkomt voor de geborenAmsterdammer. In New York wordt hij de opvolger van delegendarische korte stop én captain Derek Jeter.Opvallend detail: Kevin Towers, de general manager bijGregorius’ oude team Arizona Diamondbacks, vergeleekhem al eens met een jonge Jeter.Het zou volgend jaar zomaar kunnen dat zowel in NewYork als in Boston, bij de Red Sox, twee Nederlanders depositie van korte stop innemen. In Fenway Park zou hetdan gaan om Xander Bogaerts.Om te zeggen dat wij de honkbalwereld beheersen, gaatnatuurlijk veel te ver, maar we tellen zeker mee. En dat isknap, zeker als je ziet hoe klein ons land is en dat hetaantal honkballers schril afsteekt tegen dat in deVerenigde Staten en het Caraïbisch gebied.Dat geldt ook voor de andere grote Amerikaanse sporten.In alle vier zijn wij actief (geweest), of komen we er aan.Maar dat betekent niet dat de stap makkelijk is. In de NBAhadden we spelers als Rik Smits en Francisco Elson, maaris het nu even Nederlanderloos. Toch zien we nu ook datop het niveau eronder, op college, opvallende spelers uitNederland opduiken.In het American football hadden wij twee jongens die inhet voorseizoen aan het werk, totdat blessures roet in heteten gooiden. In het ijshockey klopt Mike Dalhuisen aande poorten van de NHL.Het levert natuurlijk ook direct de vraag op waarom wij inNederland dan geen fatsoenlijke competities hebben indrie van de vier grote Amerikaanse sporten. Honkbal isprima, maar bij die andere drie vallen om de haverklapclubs om en er is amper media­aandacht. En als dieaandacht er al is, gaat het om schandalen.Veel leesplezier,

En zo kreeg LandonDonovan toch nog 'tafscheid waar hijrecht op had: meteen landstitel metzijn Los AngelesGalaxy. Niet dat 'tdaar afgelopenzomer nog naar uitzag. Klinsi nam hemniet mee naarBrasil, en dat hadbij hem bepaald eenvieze smaak in demond achtergela­ten. Goed, tegenEcuador mocht hij in't najaar dan nogeven meedoen, omafscheid te nemenvan de fans, maardat kwam allemaaltoch wel erggekunsteld enongemakkelijk over.Geen haan echterdie daar nog naarkraait. Donovan iskampioen en neemtafscheid met decup. Mooi.

Die dekselseBuckeyes toch. Diebleven maargeloven dat ze deplayoffs kondenhalen, mits zezouden blijvenwinnen, en ook nogop overtuigendewijze. Nou, datdeden ze: afgelopenzaterdag, om deB1G Ten titel, kreegWisconsin nog even'n ongekendepandoering. Hetgevolg: als vierdehet eindtoernooi in,samen met Bama,Florida State enOregon. Iedereenblij, van de OhioState fanbase totaan ESPN. Nou ja,iedereen... OpBaylor en TCU nadan. Lullig.

Zo. Zowel DerekJeter als RobertEenhoorn heeft eenopvolger. Z'n naam:Didi Gregorius,geboren Amster­dammer, 24 jaaroud en korte stopvan beroep. Eenpracht van eenkans, maar zekergeen gemakkelijke.Want we geven 'them te doen: MisterNovember Jeterdoen vergeten. En,toeval of niet, maaraspirerend kunste­naar Gregoriusmaakte bij Jetersafscheid dezetekening van z'nvoorganger. Dat kandus alleen maargoed komen, dunktons.

Jimmy Butler (Chicago Bulls)en Stephen Curry (Golden StateWarriors) zijn de spelers van demaand november. Butler maaktegemiddeld 21,9 punten, Curry leiddezijn team naar een 14­2 record ennoteerde 23,8 punten en 7,8 assistsgemiddeld. Daarnaast maakte Curry 51driepunters en had hij vier keer minstensdertig punten. Jabari Parker (MilwaukeeBucks) en Andrew Wiggins (MinnesotaTimberwolves) waren de besterookies • Kevin Durant keerde dinsdagterug bij de Oklahoma City Thunder. Desmall forward scoorde 27 punten in een112­104 nederlaag tegen de New OrleansPelicans • De NBA opende zaterdag inManila (Filipijnen) de grootste NBA­winkel buiten de Verenigde Staten. Dewinkel verkoopt merchandise van alledertig teams en heefttwee verdiepingen •Detroit Pistons­center AndreDrummond ging dezeweek door het stof. Opinternet verscheen eenfoto waarop te zien wasdat hij 150 kilometer peruur reed op de snelweg,waar 110 was toegestaan.“Het was een stomme fout en hetzal niet meer gebeuren”, beloofdede center • De Philadelphia76ers wonnen deze week voorhet eerst dit seizoen. InMinnesota werden deTimberwolves met 85­77verslagen. Zaterdagnachtvolgde ook meteen zegenummer twee. In Detroitwerd het na verlenging 108­101 • Derrick Rose droegzaterdag voor de wedstrijd tegende Warriors een shirt met daarop detekst: I Can’t Breathe. Met het shirtrefereerde hij aan de dood van een manop 17 juli. Hij werd door een politieman ineen wurggreep genomen, nadat deze hemarresteerde voor het verkopen van illegalesigaretten • (Robert Prins)

De Chicago Bears moetenhet seizoen afmaken zonderwide receiver Brandon Mar­shall. Marshall liep vorige weekdonderdag in de wedstrijd tegende Dallas Cowboys twee gebrokenribben en een ingeklapte long op en isdaardoor langdurig uitgeschakeld. In deverloren wedstrijd moest de30­jarige Marshall in hettweede kwart het veldverlaten nadat hij een knie inzijn rug had gekregen vanCowboys­safety BarryChurch. Het bleek uiteindelijkzo erg te zijn dat hij met eenambulance naar eendichtbijgelegen ziekenhuiswerd gebracht. Marshall behoorde samenmet Alshon Jeffery tot de meestproductieve Bears­spelers met achttouchdowns • Haloti Ngata mist de restvan het reguliere seizoen. De defensivetackle van de Baltimore Ravens, een vande belangrijkste verdedigers van hetteam, is voor vier wedstrijdengeschorst voor het gebruik van doping.Ngata heeft toegegeven eenamfetamine genaamd Adderallgebruikt te hebben. Mocht Baltimorede playoffs halen dan mag Ngatadaarin weer meedoen. Rookie TimmyJernigan zal de rest van het seizoenstarten op de plaats van Ngata, dieook nog eens 2,1 miljoen dollar aansalaris misloopt door zijn schorsing •Er moet nog wel een team komen,maar de NFL denkt al eengeschikte locatie te hebbenvoor een nieuwfootballstadion in LosAngeles. In de stad Carsonin de county Los Angeles, oploopafstand van StubHub Center(thuisbasis van MLS­team LAGalaxy), zou de nieuwefootballtempel moeten herrijzen.Er zouden er ook al gesprekkenplaatsvinden tussen een plaatselijkeprojectontwikkelaar en afgevaardigden vantwee teams over de mogelijkheden •

Corey Crawford moet tweetot drie weken toekijken. Dedoelman verscheen afgelopenweek op loopgips bij de Chi­cago Blackhawks. Crawford liepeen voetblessure op doordat hij eentraptrede miste bij het verlaten van eenconcert. De doelman liet wetenbeschaamd te zijn door de blessure, erniks over kwijt te willen en zich te willenrichten op zijn terugkeer • Zach Parisehaalde vrijdag hard uit naar de powerplayvan zijn eigen ploeg Minnesota Wild.“Onze powerplay is verschrikkelijk. Daarzouden je topspelers wat punten moetenscoren, wat doelpunten en een goedgevoel creëren. Dat helpt je in de 5­tegen­5. Als je powerplay niet werkt is datfrustrerend en dat kan doorwerkengedurende de wedstrijden.” Minnesotascoorde tot op dat moment negen goalsin 78 powerplays. Een dag laterscoorden Parise en Mikko Koivu allebei eengoal met een man meer op het ijs, en datbinnen elf seconden. Het kan verkeren •Detroit Red Wings­coach MikeBabcock boekte zaterdag zijnvijfhonderdste overwinning in de NHL.Tegen de New York Rangers kwam zijnploeg op een 2­0 achterstand, maar dewedstrijd werd nog omgebogen in een 2­3overwinning • Martin Brodeur boektezaterdag zijn eerste overwinning in hettenue van St. Louis Blues. Bij een 3­0achterstand betrad Brodeurhet ijs en zijn ploeg wonuiteindelijk met 4­6 van NewYork Islanders. Brodeurboekte tegen deIslanders zijn meesteoverwinningen: intotaal boekte Brodeur52 van zijn 689overwinningen in deNHL tegen hetteam van LongIsland •

De Nederlandse kortestop Didi Gregorius ver­huist naar de New YorkYankees. Gregorius is daarmee voorlopigde belangrijkste kandidaat om de gestopteDerek Jeter op te volgen op de kortestop­positie in New York. Bij de deal dieGregorius naar New York bracht waren ookde Detroit Tigers nog betrokken • Er ismeer bekend gewordenover de omstandighedenrond de trade van JoshDonaldson naar Toron­to. Uit Twitterberichten isgebleken dat Donaldson enOakland­general managerBilly Beane menings­verschillen hadden. Zoclaimde Donaldson onder meer dat de A’smeer geld hebben dan ze willen doengeloven. De opvallende trade, waarbijToronto ogenschijnlijk een veel betere dealkreeg dan Oakland, komt dan ook zeerwaarschijnlijk daar uit voort • NickMarkakis zet zijn carrière voort bij deAtlanta Braves. De rechtsvelder tekendeeen contract voor vier jaar ter waardevan 44 miljoen dollar. Markakis keertdaarmee terug naar de regio waar hijopgroeide en waar hij in zijn College­tijdspeelde • Ook outfielder Torii Hunterkeerde terug naar een plaats die belangrijkvoor hem is geweest. De 39­jarigeroutinier tekende een éénjarig contract terwaarde van 10,5 miljoen dollar bij deMinnesota Twins. Minnesota koos Hunterin de Draft van 1993, waarna Hunter liefstelf jaar voor de Twins uitkwam • NelsonCruz speelt de komende jaren voorde Seattle Mariners. Cruz, die dit jaar40 homeruns en 108 RBI’s sloeg,tekende voor vier jaar bij de Mariners,die ruimte voor hem maakten dooroutfielder Michael Saunders naarToronto te laten gaan in ruil voorwerper J.A. Happ, hebbendaarmee met Cruz enRobinson Cano eenaardig duo staan in deline­up voor 2015 •

De Green Bay Packers laten de laatste tijd zien het beste team in de NFL tezijn. In belangrijke wedstrijden zoals tegen de Philadelphia Eagles en de NewEngland Patriots kwamen de Packers op indrukwekkende wijze als winnaar uitde strijd. En bij het beste team uit de NFL hoort natuurlijk ook de mostvaluable player, in dit geval Aaron Rodgers.Op Opening Day werden de Green Bay Packers vakkundig gefileerd door deSeattle Seahawks, maar het team is gegroeid en speelt geweldig. De huidigesuccessen zijn vooral toe te schrijven aan Aaron Rodgers. De 31­jarige quarterback laat al het hele seizoen zien dat hij in topvorm isen bij vlagen zien we hoe hij speelde toen hij voor het eerst MVPwerd. De keuzes die hij maakt, pakken goed uit: hij pakt zelf meterswanneer het moet en zijn passes zijn accuraat. Rodgers beschiktmomenteel over de beste passer rating in de NFL (118,6).Daarnaast pakt hij ook nog eens de meeste yards per poging (8,8).Ter vergelijking: Tom Brady scoort een gemiddelde van 7,2 yardsen Peyton Manning van 7,9 yards.Als Green Bay hem nodig heeft, dan kunnen ze altijd een beroepdoen op Aaron Rodgers. Hij is een echte crunch time quarterback,die laat in de wedstrijd alsnog de ‘W‘ kan binnenhalen. Het voorbeelddat het sterkst op ons netvlies staat, is de wedstrijd tegen de New EnglandPatriots. Net toen de Patriots het gat met de Packers hadden verkleind naartwee punten, schoot Rodgers te hulp door met een drive de winnendefieldgoal voor de Packers af te dwingen. Of anders de comeback tegen deMiami Dolphins, toen Rodgers na een fake spike alsnog een game winningtouchdown wist te gooien.Natuurlijk, wedstrijden win je natuurlijk nooit alleen. Daar heb jeals quarterback een goede supporting cast voor nodig.Receivers als Randall Cobb en Jordy Nelson helpen Green Bayom de passes van Rodgers binnen te halen en touchdowns ophet scorebord te zetten. Maar zo werkt het ook andersom.Rodgers is één van de weinige quarterbacks in de NFL die ookzijn teamgenoten een boost kan geven en beter laten spelen.Analytici menen zelfs dat Rodgers nu beter speelt dan in2011, toen hij de Green Bay Packers naar een 15­1 seizoenloodste. Zo’n record zit er dit jaar niet meer in voor GreenBay, maar zoals al eerder gezegd, de vorm is er en destatistieken die Rodgers op de mat legt zijn indrukwekkend.Opvallend is dat hij sinds zijn eerste MVP­winst steeds meer isgaan vertrouwen op zijn eigen running skills, in plaats van eentypische pocketpasser te zijn.Rodgers verkeert in bloedvorm, zijn statistieken helpen mee, enhet belangrijkste is dat hij zijn teamgenoten beter laat spelen enzelf in staat is om een overwinning voor de Packers uit het vuurte slepen. Het is daarom dan niet meer dan logisch dat AaronRodgers dit jaar voor de tweede keer in zijn carrière wordtuitgeroepen als MVP van de NFL. De best presterende spelervan het best presterende team hoort nou eenmaal deerkenning te krijgen die hij verdient.

Het leek er even op dat de jaren toch echt gingen tellen voor NewEngland Patriots quarterback Tom Brady. De veteraan is zo’n beetjesinds zijn debuut in de league een jaarlijks terugkerende kandidaat voorde MVP­titel, maar het leek er aanvankelijk op dat dat dit jaar niet hetgeval zou zijn. Aan het eind van vorig seizoen speelde hij toch echt watminder goed en mede daardoor werden de Patriots door de Broncosuitgeschakeld in de AFC Championship Game.Ook bij de start van dit seizoen, Brady’s vijftiende alweer, leek het besteer wel een beetje af. Er werd in september dan nog wel gewonnen vande Vikings en de Raiders, maar van de Dolphins en de Chiefs werdverloren. Allerminst overtuigend dus. In oktober kwam de ommekeer.Brady stond op, nam het team op sleeptouw en is nu weer de crucialespil in de geoliede machine van Bill Belichick. Na de 2­2 start wonnen dePats zeven wedstrijden op rij om pas op 30 november weer eens aan hetkortste eind te trekken. In Green Bay moest Brady op ‘t nippertje hetonderspit delven tegen de Packers van MVP­concurrent Aaron Rodgers.Ondanks die nederlaag lijkt het er toch op dat de Patriots weer het besteteam van de league zijn dit seizoen. De oorwassingen die hij dit seizoenuitdeelde aan teams die toch echt hoog ingeschat worden, spreken voorzich. Tegen de Cincinnati Bengals, de Denver Broncos, de IndianapolisColts en de Detroit Lions worden respectievelijk 43, 43, 42 en 34 puntenop het bord gezet door Brady en de zijnen. Tussendoor walst de aanvalvan de Pats ook even volledig over de geplaagde Chicago Bears heen, 51punten.Wat de prestaties van Brady nog indrukwekkender maakt, is dat hij ditseizoen zonder topreceivers speelt en een vaste, goede running backhebben de Patriots ook al jaren niet meer gehad.Ja, hij heeft altijd nogtight end Rob Gronkowski om de bal naar toe te gooien, maar hij speeltal jaren niet met het receiver­materiaal waar zijn concullega’s meemogen werken. Natuurlijk zijn de receivers van de Pats ‘up for the job’,maar dat is vooral dankzij Brady, niet ondanks Brady. Stel je eens voordat Brady mocht werken met receivers als Calvin Johnson, AntonioBrown, Demaryius Thomas, Golden Tate, Jordy Nelson, Dez Bryant ofBrandon Marshall. Nee, Brady gooit zijn ballen naar Julian Edelman.Geen koekenbakker natuurlijk, maar dat is een receiver die niet eens inde top 20 staat. Het interesseert Brady niet zoveel naar wie hij de balmoet gooien. Als Brady tijd heeft en zijn receiver handen, dan komt diebal, en de first down, er wel.De New England Patriots zijn bezig aan een indrukwekkend seizoen, zijnmomenteel het beste team in de AFC en waarschijnlijk in de gehele NFLen Tom Brady maakt dit allemaal mogelijk. En als je de beste spelervan het beste team bent, dan ben je de meest geschiktekandidaat voor de MVP­titel. Zo simpel moet het zijn.

Het leek er even op dat de jaren toch echt gingen tellen voor NewEngland Patriots quarterback Tom Brady. De veteraan is zo’n beetjesinds zijn debuut in de league een jaarlijks terugkerende kandidaatvoor de MVP­titel, maar het leek er aanvankelijk op dat dat dit jaar niethet geval zou zijn. Aan het eind van vorig seizoen speelde hij toch echtwat minder goed en mede daardoor werden de Patriots door deBroncos uitgeschakeld in de AFC Championship Game.Ook bij de start van dit seizoen, Brady’s vijftiende alweer, leek hetbeste er wel een beetje af. Er werd in september dan nog welgewonnen van de Vikings en de Raiders, maar van de Dolphins en deChiefs werd verloren. Allerminst overtuigend dus. In oktober kwam deommekeer. Brady stond op, nam het team op sleeptouw en is nu weerde cruciale spil in de geoliede machine van Bill Belichick. Na de 2­2start wonnen de Pats zeven wedstrijden op rij om pas op 30 novemberweer eens aan het kortste eind te trekken. In Green Bay moest Bradyop ‘t nippertje het onderspit delven tegen de Packers van MVP­concurrent Aaron Rodgers.Ondanks die nederlaag lijkt het er toch op dat de Patriots weer hetbeste team van de league zijn dit seizoen. De oorwassingen die hij ditseizoen uitdeelde aan teams die toch echt hoog ingeschat worden,spreken voor zich. Tegen de Cincinnati Bengals, de Denver Broncos, deIndianapolis Colts en de Detroit Lions worden respectievelijk 43, 43, 42en 34 punten op het bord gezet door Brady en de zijnen. Tussendoorwalst de aanval van de Pats ook even volledig over de geplaagdeChicago Bears heen, 51 punten.Wat de prestaties van Brady nog indrukwekkender maakt, is dat hij ditseizoen zonder topreceivers speelt en een vaste, goede running backhebben de Patriots ook al jaren niet meer gehad.Ja, hij heeft altijd nogtight end Rob Gronkowski om de bal naar toe te gooien, maar hij speeltal jaren niet met het receiver­materiaal waar zijn concullega’s meemogen werken. Natuurlijk zijn de receivers van de Pats ‘up for the job’,maar dat is vooral dankzij Brady, niet ondanks Brady. Stel je eens voordat Brady mocht werken met receivers als Calvin Johnson, AntonioBrown, Demaryius Thomas, Golden Tate, Jordy Nelson, Dez Bryant ofBrandon Marshall. Nee, Brady gooit zijn ballen naar Julian Edelman.Geen koekenbakker natuurlijk, maar dat is een receiver die niet eens inde top 20 staat. Het interesseert Brady niet zoveel naar wie hij de balmoet gooien. Als Brady tijd heeft en zijn receiver handen, dan komt diebal, en de first down, er wel.De New England Patriots zijn bezig aan een indrukwekkend seizoen,zijn momenteel het beste team in de AFC en waarschijnlijk in degehele NFL en Tom Brady maakt dit allemaal mogelijk. En alsje de beste speler van het beste team bent, dan ben je demeest geschikte kandidaat voor de MVP­titel. Zo simpelmoet het zijn.

In een jaar waarin de NFL geteisterd werd door schandalen, kan deleague wel een beter voorbeeld gebruiken. Er is geen beter voorbeeldvoor de jeugd dan J.J. Watt, die behalve alleskunner voor de HoustonTexans – daar kom ik zó op terug – ook nog een fantastischestichting heeft, waarmee hij scholen in Wisconsin en Houston ’nbudget geeft om meer sport mogelijk te maken.Dit jaar liet de Pro Bowl defensive end Watt voor ’t eerst zien dathij ooit receiver was. De ijzersterke verdediger was dit seizoenreeds goed voor drie receiving touchdowns. Het is nietvoldoende om zijn zwalkende Texans in de race te houden,maar het zal zijn opponenten angst in boezemen dat hij nu nietalleen defensief, maar ook offensief een serieuze factor is.In combinatie met de twee turnovers die hij retourneerde voortouchdowns is hij de eerste defensive lineman sinds de TweedeWereldoorlog die vijf of meer touchdowns scoort. Larry Fitzgeraldheeft er tot nu toe twee, LeSean McCoy heeft er vier en CalvinMegatron Johnson heeft er vijf.Het is zonde dat J.J. Watt niet bij een beter team speelt. Nu lijkthet geregeld alsof commentatoren zo vaak over Watt praten,omdat er niemand anders is. Dat is niet alleen niet waar, want deploeg heeft verscheidene offensieve wapens, Watt is simpelweg zoverschrikkelijk goed en verdient alle aandacht die hij krijgt. Dat ’t nietaltijd overwinningen oplevert is niet zijn fout, Ryan Fitzpatrick alsquarterback is tenslotte toch ’n domper voor je Superbowlkansen.

Watt is geheel terecht de best betaalde niet­quarterback in de NFL. Alshij zijn hele contract uitspeelt, levert het hem een luttele honderd miljoenop. De eerste dertig miljoen dollar mocht hij dit jaar alvast bijschrijven.Wat Watt onderscheidt van veel collega’s is dat zijn contractkwestie nooiteen spektakel werd. Hij dreigde niet vooraf, hij dreigde niet gedurende enwas gracieus en dankbaar toen de deal rond was. Dat lijkt makkelijk bij zo’nbedrag, maar recente voorbeelden liepen heel anders.Maar goed, alle nette verhalen en statistieken daargelaten, even gewoon tussenons, J.J. Watt is gewoon een onvoorstelbaar toffe vent. Zijn mic’d up­segmentenzijn echt heel grappig, hij is een vechter eerste klas en een footballspeler uit debuitencategorie. Er zijn wedstrijden dat hij bij vrijwel iedere defensieve playbetrokken is, omdat ie altijd op de juiste plek is op het juiste moment.Sommige teams passen hun wedstrijdplan aan vanwege de specifieke kracht vande defensie die ze die week treffen. Teams die tegen de Texans spelen passen hunplan aan vanwege J.J. Watt, die zonder enige twijfel op weg is naar de hall of fameals ie dit niveau kan vasthouden. Watt is de brute,adembenemende variant van de ideale schoonzoon.

Watt speelt met hetzelfde rugnummer als ’t nummer datWayne Gretzky ooit de zijne maakte. Gretzky gaf zijn positieeen nieuwe definitie en groeide uit tot ‘The Great One’. 't Iseen bijnaam die op termijn ook J.J. Watt niet zou misstaan.

Bezig aan zijn derde seizoen, kan de NFL niet meer om Andrew Luckheen. De opvolger van Peyton Manning is meer dan Peyton waardig.Kwakkelen doen ze in Indianapolis niet meer onder Luck; in elk vanzijn tot nu toe twee volledige seizoenen wist hij de Colts aan eenplayoffplek te helpen. Luck laat zien dat de zogenaamde mobielequarterbacks (lees: Cam Newton, Robert Griffin III cum suis) echt nietdé toekomst van de NFL zijn. Niet dat Luck niet kan rennen met debal. Integendeel. In zijn periode bij Stanford Cardinal maakte hij metregelmaat rushes van 50+ yards. En laten we niet vergeten dat hij de40­yard dash in 4,65 seconden doet. Maar met de bal rennen is nietde basis van zijn spel.Leiderschapskwaliteiten, inzicht, lef, een goede arm, de pocket enkelverlaten wanneer het echt nodig is, rushes maken als het spel daaromvraagt zijn dat echter wél. Quarterbacks als Tom Brady en PeytonManning bewijzen ook keer op keer, seizoen na seizoen dat er binnende NFL altijd behoefte is aan goede pocket passers. En aan al dezeeisen voldoet Luck als geen ander. Sinds zijn komst miste hij geenenkele wedstrijd. En na twaalf wedstrijden in dit seizoen is hij al goedvoor een gemiddelde van 8,2 yards per pass (4011 yards in totaal),34 touchdowns, een rating van 103,0 en een completion percentagevan 63,7 procent (313 uit 491). Zijn Total Quarterback Rating: 71,9.En daarmee op plek 7 in de league.Andrew Luck doet geen gekke dingen. En juist dat maakt hem eenhele goede quarterback. Je kan altijd van hem op aan. Hij brengt rustin de ploeg. Is een zekerheid. In een competitie die bol staat vanonzekere factoren. En Luck is pas bezig aan zijn derde seizoen. Het ishaast eng om te denken hoe goed Luck is als hij nog meer vliegurenachter zijn naam heeft staan. Waar vele jonge quarterbacks lichtelijkdoor de mand beginnen te vallen, kunnen de Colts met een gerusthart achterover leunen. Hun toekomst is met Andrew Luck als signalcaller gegarandeerd en het kan dan ook niet anders dan dat ooitbeloond gaat worden met een Super Bowl­ring.Al deze statistieken zijn leuk en aardig, het geeft nog geen gedegenreden waarom Andrew Luck de MVP is voor seizoen 2014. Welnu.Vorig jaar wist Luck ervoor te zorgen dat de Colts de op één nagrootste comeback tijdens een playoffwedstrijd wisten te maken. Opdit moment gaan de Colts aan de leiding in de AFC South metacht overwinningen en vier nederlagen. Een plek in deplayoffs kan het team bijna niet meer ontgaan. En alhelemaal niet met Luck aan het roer. Luck zorgt totnu toe voor de meest productieve aanval binnende league (382 punten). En die trend gaat hijdoorzetten. Dit seizoen én in de komendejaren. Luck is the real deal. Nu al.

‘Manning Fatigue’, het gevoel dat Peyton Manning al vaak genoeg de MVPAward heeft gewonnen, is het enige wat er voor kan zorgen dat Manning ditjaar de prijs niet wint. De quarterback van de Denver Broncos sleepte hem alvijf keer in zijn carrière binnen, waaronder vorig seizoen waarin hij een resemaan records brak.Als hij de laatste vier wedstrijden speelt op het zelfde niveau als de eerstetwaalf wedstrijden, dan komt hij uit op 4983 yards, 48 touchdowns en een QBrating van 107,8. Die statistieken zijn beter dan vier van de vijf keren dat hij deMVP won en eigenlijk is het daarmee dus al een gesloten zaak. Toch gaanwe er nog wat dieper op in, om te kijken welke redenen er allemaal nogmeer zijn waarom Peyton dit seizoen de MVP zou moeten worden.Er zijn, naast het gooien van yards en touchdowns, een paar dingen diebepalen of een quarterback zijn rol goed uitvoert. Dit zijn onder andere hetaantal wedstrijden die hij als starter wint, het minimaliseren van hetaantal turnovers waar hij verantwoordelijk voor is en het aantal sacks ineen wedstrijd. Het helpt in de MVP­race ook om tijdens het seizoen vaakpositief in het nieuws te zijn geweest.De Broncos staan op het moment 9­3 en staan daar mee gelijk als hetgaat om het beste record in de NFL. Iets wat J.J. Watt bijvoorbeeld nietkan zeggen met zijn 6­6 Texans. De Broncos hebben sinds de komst vanManning 80 procent van de wedstrijden gewonnen. In de drie seizoenendaarvoor maar 42 procent. Dit bewijst maar weer dat het vooral Manningis die overwinningen creëert voor een team en niet andersom zoals bijTom Brady.Manning is dit seizoen zeer secuur. Waar hij in het complete vorigereguliere seizoen de bal vijftien keer verloor, is dat dit seizoen nog maartien keer gebeurd, waarvan maar één fumble. Dit in tegenstelling totAndrew Luck, die de bal al zestien keer heeft weggegeven dit seizoen,waarvan vijf keer door een fumble.Dit komt deels ook omdat Manning dit seizoen goed in staat is geweest omzichzelf te beschermen. De 38­jarige quarterback is nog maar dertien keergesackt dit seizoen, in tegenstelling tot Aaron Rodgers die al 25 keer achter deline of scrimmage op de grond lag. En dat voor een quarterback die volgensiedereen een stuk minder mobiel is dan ‘Mr. Discount Double Check’.En dan natuurlijk de mijlpalen die Manning dit seizoen heeft neergezet. Sindsdit seizoen is hij namelijk de quarterback met de meeste touchdown passesooit, heeft hij de meeste wedstrijden neergezet met meer dan 400 yards en ishij op Brett Favre na de enige quarterback die alle 32 teams een keer heeftverslagen.Kijk dus naar de feiten en vergeet de ‘Manning Fatigue’.Uiteindelijk moet de prijs van de MVP gaan naar de bestespeler in de NFL en dat is dit jaar gewoon weer PeytonManning, zoals altijd. •

Het seizoen van de Washington Redskinswordt zo langzamerhand te gênant voorwoorden. Afgelopen zondag verloor deploeg met 24­0 van de St. Louis Rams,uitgerekend de ploeg die in 2012 de ruil­partner was tijdens de NFL Draft waarnade Redskins hun QB van de toekomstkonden kiezen: Robert Griffin III.Om de beleidsbepalers in DC nog 'ns teherinneren aan deze beslissing, beslootRams­coach Jeff Fisher om wat zout in dewonden te strooien. Fisher stuurde zesspelers naar het midden voor de coin toss,maar dit waren niet zomaar zes spelers.Nee, dit waren de zes die de Rams alsdirect gevolg van de RGIII trade kondenbinnenhalen. En terwijl deze spelers, dieallemaal een onderdeel vormen van debasis van St. Louis, als aanvoerdersdienden, zat Robert Griffin III vanaf dezijlijn toe te kijken hoe zijn team eenwanprestatie leverde.Het is typisch voor het wanbeleid datWashington al jaren voert. In 2012 leekhier eindelijk een einde aan te komen,toen de ploeg met Griffin een QB voor detoekomst leek te hebben. Maar niemandgreep in toen ex­coach Mike Shanahanzijn jonge pupil de vernieling in hielp doorhem, ondanks meerdere knieblessures, toten met de playoffs te laten spelen. In hetnaseizoen scheurde Griffin zijnkruisband op twee plaatsen, ensindsdien is hij nooit meer deoude geworden.Dit alles toont aan hoe absurdhet beleid in Washington was,en nog steeds is. Ondanks dedure investering in Robert Griffin III,weigerde de ploeg haar kroonjuweel inbescherming te nemen. En daar betaalt deploeg nu een hoge prijs voor •

Het baseball offseason lijkt nog eenbeetje op gang te moeten komen.Natuurlijk, we hebben al een aantal grotenamen van de markt zien verdwijnen,maar tussen deze grote actiesdoor blijft het allemaal maarerg stil in de MLB. Daar komtdeze week verandering in.In San Diego komen alleGeneral Managers namelijksamen in een groot hotel voorde Winter Meetings. Elk jaar is dit eenweek waarin grote free agents een nieuwcontract tekenen en meerdere blockbustertrades besproken worden. Geruchtenzullen in grote aantallen rondzingen eneindelijk hebben we weer wat actie in deMLB!Jon Lester lijkt de eerstvolgende grote freeagent te zijn die zijn nieuwe club zal kiezenen dat zou zo maar eens in deze weekkunnen gebeuren. De Boston Red Sox,Chicago Cubs, San Francisco Giants en LADodgers zijn nog in de running voor zijndiensten en zullen hem en zijn agent dezeweek nog even flink proberen te paaienom zo concurrentievoordeel te pakken opde andere geïnteresseerde teams.Op het tradefront zullen de namen vanoutfielders Justin Upton en Matt Kemp enwerpers Ian Kennedy en Cole Hamelsregelmatig in gesprekken voorbijkomen.De San Diego Padres, het team van IanKennedy, wil in ruil voor hun werper graageen korte stop binnenhalen. Een van hundoelwitten? Nederlander Jurickson Profarvan de Texas Rangers. Zou hij na DidiGregorius (naar de New York Yankees) detweede Nederlander worden die in eenweek tijd via een trade naar een anderteam verhuist? Houd onze website in degaten voor het laatste nieuws! •

Justin Kevenaar. Seb Visser.

Winter meetingsInvestering

Het lijkt wel het scenario van eenhorrorfilm. Het lichaam van een pasoverleden man wordt op deoperatietafel gelegd.Camera's draaien,zo'n dertig mensenproberen een glimpop te vangen vanwat er gaatgebeuren. Het bloedvan de overledenewordt afgetapt envervangen door eenconserverendevloeistof. Dan pakteen arts een mes en(het lijkt wel zo'nverschrikkelijkeISIS­video opYouTube) scheidt hijhet hoofd van hetlichaam. Vervolgensworden hoofd en lijf apart opgeslagenin een ruimte met extreem lagetemperaturen.TEKST KEES WIJDEKOP

Is dit de trailer van een nieuwe film van Steven Spielberg?Nee, dit is werkelijk gebeurd met Boston Red Sox­icoon TedWilliams, de laatste speler die een slaggemiddelde vanboven de .400 had.In de Verenigde Staten vinden bekende schrijvers enjournalisten het niet beneden hun stand om over sport teschrijven. Philip Roth, David Halberstam en nu dus BenBradlee over Ted Williams. Het is geen boek geworden vooriemand die vindt dat alle informatie op één A­viertje moet .Bradlee werkte meer dan tien jaar aan de biografie en alsje hem helemaal wilt lezen , moet je minstens een weekoffline gaan: het boek telt bijna 800 bladzijden!Ted wordt in 1918 geboren in San Diego, Californië. Zijnmoeder is soldate bij het Leger des Heils. Ze doet zo haarbest om de minder bedeelden te helpen, dat ze haar eigenkinderen vergeet. Ted en zijn broer Danny kunnen vaak naschool hun huis niet in. Zijn vader heeft namelijk elders inde stad een fotozaak enkomt nooit thuis.

Zo heeft Ted tijd genoegom zich aan zijn passie tewijden: honkbal. Eigenlijkinteresseert hij zich slechtsvoor één onderdeel: slaan.Het veldwerk vindt hij maarniets. De knuppel gaat meenaar school, onderwegmaakt hij slagbewegingen,hij doet er alles aan om zijndroom waar te maken: debeste hitter worden die ooitgeleefd heeft.Hij schaamt zich voor zijnthuissituatie. Als kind moethij met zijn moeder mee alszij op straathoeken in eenorkestje van het Leger desHeils speelt. Zelfs als hij prof is bij de San Diego Padres(toen Minor League) komt ma met de collectebus langs opde tribunes. “Ik ben de moeder van Ted Williams, wilt u 'deStrijdkreet' kopen?” Ted kan wel door de grond zakken.Hij is heel blij met een contract van de Red Sox. Weg vanhuis, op naar Florida voor de Spring Training. Manierenmoet hij nog leren. “Hé ouwe pik, hoe gaat het er mee?” is

niet een begroeting die door iedereen op prijs wordtgesteld. Na een seizoen in Minnesota in de Minors is hijvanaf 1939 een vaste kracht van de Red Sox. The Kid heeftmeteen het hoogste woord in de kleedkamer, maar wat wilje ook als je als 23­jarige prominent afgebeeld staat op devoorpagina ‘Life Magazine’ van 1 september 1941. Europastaat in brand, de Duitsers trekken op naar Moskou, maarhet belangrijkste nieuws in de VS is de vraag of TeddyBallgame een slaggemiddelde van boven de .400 haalt.

“Een excellente hitter, maar voor de rest een matigespeler”, is het oordeel van de pers in Boston. Ted houdt zijnkennis van het slaan niet voor zichzelf. Ook nu kun je nogvan hem leren [click].Williams is een moeilijk mens. Hij leest allekrantenverslagen en als hem iets niet bevalt, geeft hij dejournalisten er van langs op een manier waar zelfs Louisvan Gaal van zou gaan blozen. Hij lijdt ook aan eenartiestenkwaal: als er op de tribune iemand zit die hemuitfluit, ziet hij alleen die toeschouwer en laat hij zichopnaaien. Zijn woedeuitbarstingen zijn legendarisch.In 1942 wordt de dienstplicht ingevoerd, voor Ted op eenongelegen moment. Hij zou net lekker gaan verdienen bijde Sox. Met het excuus dat hij voor zijn moeder moetzorgen, krijgt hij uitstel, maar in 1943 is er geen ontkomenaan: hij wordt vlieginstructeur bij de Marine en mist drieseizoenen als speler. In 1946 maakt hij zijn comeback engaat hij door waar hij gebleven was: goed slaan enruziemaken met de pers. The Splendid Splinter is het enigelichtpunt in de zwakke teams van de Sox in die tijd. Slechtséén keer bereiken ze de World Series, ze verliezen van deCardinals en ook Ted speelt niet best.In 1952 moet hij weer in militaire dienst. Dit keer komt hijin Korea in actie als piloot. Williams is geen vredesduif:“Waarom gebruiken we die atoombom niet?” Gelukkigdenkt President Truman er anders over. In 1960 is hetwelletjes. Hij is 42 en neemt afscheid met een homerun inzijn laatste slagbeurt. Het publiek juicht maar Ted weigert

Over gebrek aan belangstelling vanvrouwen heeft Williams niet te klagen.Hij is knap, goed van de tongriemgesneden en een sportheld.

WWiilllliiaammss iiss eeeenn mmooeeiilliijjkk mmeennss.. AAllss iieettsshheemm nniieett bbeevvaalltt,, ggeeeefftt hhiijj ddee jjoouurrnnaalliisstteenneerr vvaann llaannggss oopp eeeenn mmaanniieerr wwaaaarr zzeellffssLLoouuiiss vvaann GGaaaall vvaannzzoouu ggaaaann bblloozzeenn

‘to tip his cap’. John Updike schreef hierover hetwellicht mooiste essay over baseball: Hub FansBid Kid Adieu [click].Over gebrek aan belangstelling van vrouwenheeft Williams niet te klagen. Hij is knap, goedvan de tongriem gesneden en een sportheld.Ted windt er geen doekjes om: eerst komthonkbal, dan vissen en op de derdeplaats komt de vrouw. De geboortesvan zijn kinderen maakt hij niet mee:hij is vissen. Drie huwelijken, drieechtscheidingen, romances enaffaires, de auteur besteedt er (te)veel aandacht aan. Het zou zo inStory, Privé of Weekend kunnenstaan wat de inhoud betreft. Desuperieure stijl van Bradlee zorgtervoor dat je toch geboeid blijftlezen.De rode lijn in het leven van TedWilliams is duidelijk. In zijn jeugdkrijgt hij geen aandacht van zijnouders. Zijn moeder helpt dearmen maar Ted en zijn broerzitten thuis en hebben vaakletterlijk niets te eten.Zelf is Ted er ook niet voor zijnkinderen. Maar als uithangbord vanhet Jimmy Fund, het AmerikaanseKika, kun je hem letterlijk middenin de nacht wakker maken vooreen bezoek aan een ziek kind.De pers mag er van hem nietover schrijven.Spijt komt op zijn oude dagwanneer hij na een paarberoertes bedlegerig wordt.Williams krijgt een betercontact met zijn kinderenen laat zijn enige zoon,John­Henry, zijn zakenbehartigen.Aanvankelijk gaat hetgoed, door dememorabilia­industrie

stromen de dollars binnen. Maar John­Henry neemt inandere zaken te veel risico en lijdt grote verliezen door deinternetcrisis . Ted, aan het eind van zijn leven, moethandtekeningen blijven zetten op ballen en knuppels om inelk geval die dollarstroom gaande te houden.

John­Henry raakt in de ban van Cryonics, een beweging diemensen na hun dood wil laten invriezen om ze in detoekomst, wanneer de medische wetenschap veel verder is,weer tot leven te wekken! Hij ziet wel handel in de DNA vanTed. Hij laat zijn vader, die eigenlijk gecremeerd wilworden, tekenen voor toestemming om zich te latenconserveren.Dat gebeurt onmiddellijk na het overlijden van Ted op 5juli 2002. John­Henry zelf sterft al een paar jaar later enkiest ook voor de Cryonics­behandeling. En daar ligt Tedshoofd nu, eind 2014, in Scottsdale, Arizona in ijzigeomstandigheden, naast het hoofd van zijn zoon ….”to awaitwhat would be his greatest comeback ever.” •

En daar ligt Teds hoofd nu, eind 2014,in Scottsdale, Arizona in ijzigeomstandigheden, naast het hoofd vanzijn zoon ….to await what would behis greatest comeback ever.

Titel: THE KID. THEIMMORTAL LIFE OF TEDWILLIAMSAuteur: BEN BRADLEE, JRVerkrijgbaar bij: THEAMERICAN BOOKCENTERSpui 12 Amsterdam |Lange Poten 23 Den HaagABC.NL

1. LANDON DONOVANMF, LOS ANGELES GALAXYZ'n carriere leek even als 'n nachtkaars uitte gaan, nadat bondscoach Jurgen Klins­mann 'm afgelopen zomer besloot nietmee te nemen naar het WK. Maar zie,uiteindelijk kwam alles nog op z'n pootjesterecht, met de landstitel met z'n club LosAngeles Galaxy. Afscheid nemen in stijl,dat willen we allemaal wel: Landon Dono­van is de WINNAAR VAN DE WEEK.2. STEPH CURRYPG, GOLDEN STATE WARRIORSEigenlijk zouden meerdere Warriors opdeze plek kunnen staan ­ van rookiecoach Steve Kerr tot z'n maatje KlayThompson. Want wat ziet dat GSW erlekker uit zeg! Wauw.3. DIDI GREGORIUSSS, NEW YORK YANKEESJa, je leest het goed. New York Yankees.Yankees, als in baseball royalty! NaRobert Eenhoorn speelt er weer eenNederlander in de Bronx. Didi Gregoriuszal echter wel vol in de beugel moeten:Derek Jeter volg je niet zomaar op.

1. JIM HARBAUGHCOACH, SANFRANCISCO49ERSDat 't nietboterde met defront office vande Niners was allanger bekend, en dat hij nadit seizoen zou moetenwieberen evenzeer. Hetwaren echter z'n spelers diehem nog even in 't zadelhielden. Tot ook zij afgelopenzondag de pijp aan Maartengaven: Jim Harbaugh is deLOSER VAN DE WEEK.

Kerst komt eraan en dat betekent dat het NBA­seizoen meestalgoed op gang is. De beste teams zijn op dit moment de MemphisGrizzlies en de Golden State Warriors. Dat laatste is geenverrassing. De Warriors worden immers kampioen dit seizoen enmaken dat vanaf de eerste wedstrijd duidelijk. U hoeft me niet perse persoonlijk mee te delen dat ik gelijk heb daarin, maar alsStephen Curry straks in juli de trofee omhooghoudt, bent u te laat.

Anyway.Het NBA­seizoen kan eindelijk gaan beginnen. Huh? Hoezo? Het istoch al begonnen? Nee man, nu pas. De eerste maanden zijn altijdroestig, onrustig en met een hoop chaos. Kijk maar naar deCleveland Cavaliers. Die komen minder dominant uit destartblokken dan iedereen had verwacht. Veel minder dominant.Maar inmiddels begint de machine te lopen. Het grote verschil metde brakke seizoensstart van de Miami Heat vier jaar geleden?LeBron & consorten hebben een veel realistischere verwachtingneergezet. Maar goed. Ze zijn nu uit de startblokken. Laat de NBAbeginnen!Ook de rookies komen langzaam in hun rol. Parker en Wigginsbeginnen langzaam te wennen aan het niveau. Die LaVine bijMinnesota zorgt voor wat highlights en ook bij de overige teamsweten de rookies nu waar ze staan. Ideaal. Kunnen we eindelijkgaan zien waar ze toe in staat zijn. Binnen nu en de All­Starbreak: de eerste rookie met een 30+ punten game.En dan de belangrijkste reden dat het NBA­seizoen nu echt vanstart kan gaan: Russell Westbrook en Kevin Durant zijn terug!Hetgeen betekent dat de Thunder eindelijk ook kunnen beginnenaan hun opmars in het westen. Ze moeten van ver komen, maarje kunt dan ook geen legende worden zonder tegenslag. En ik gaer nog wel vanuit dat Russell Westbrook en Kevin Durant legendeskunnen worden. Zeker als de overige vijf miljoen geblesseerdespelers van Oklahoma ook weer in staat zijn op NBA­niveau eenballetje te gooien.Kortom, het NBA­seizoen is eindelijk op kruishoogte. Het vuurwerkkan beginnen. De overige teams mogen hun poging gaan doen omde Warriors van die zege af te houden. Wat niet zal lukken, maarde verwoede pogingen zullen geweldig zijn om te zien! •

De NBA kan eindelijk beginnen

SSttaattiissttiieekkeenn bbiijjggeewweerrkktt ttoott aaffggeellooppeenn wweeeekkeeiinnddee..

BUFFALO BILLS1e ronde, vierde keuze51 receptions695 receiving yards5 touchdowns

De Buffalo Bills gingen heel ver omSammy Watkins te selecteren in de2014 NFL Draft, en dat kwam deploeg op flink wat kritiek te staan.Iedereen was het erover eens datWatkins één van de beste talentenwas van de afgelopen jaren op zijnpositie, maar de vraag was vooral ofBuffalo wel goed genoeg was omWatkins te laten schitteren.Voorlopig lijkt een deel van de kritieknog steeds gerechtvaardigd, want deoffense van Buffalo behoort tot éénvan de slechtste in de NFL. Toch kaniedereen zien dat Watkins wel degelijkeen groot talent is. In week 7, toen deMinnesota Vikings op bezoek kwamen,beleefde de Clemson­alumnus zijnbeste wedstrijd met negen vangballenvoor 122 yards en twee touchdowns.Sindsdien is het wat stil rond Watkins,die de afgelopen vier weken gemid­deld vier ballen per wedstrijd vangt.Voor een groot deel heeft dit echterook te maken met de het spel Buffalo,wiens aanval momenteel geleidt wordtdoor quarterback Kyle Orton en waarhet vooral de verdediging is die hetverschil moet maken.Binnen zijn team is Watkinsoverigens wel de beste receiver,vooral wat betreft de yards after thecatch is hij de enige speler van de Billsdie wat weet klaar te spelen. Hetmoge dus duidelijk zijn, Watkins heefthet in zich om de beste receiver vandeze draft class te worden, maar hetfeit dat Kyle Orton momenteel zijnquarterback is, helpt de zaakgeenszins.

TAMPA BAY BUCCANEERS1e ronde, zevende keuze53 receptions890 receiving yards8 touchdowns

Objectief gezien beleeft Mike Evansmisschien wel het beste seizoen vanalle rookie receivers. Net als Watkins,beschikt Evans bij Tampa Bay nietover een ideale quarterback situatie.Zowel Mike Glennon als Josh McCownstellen wekelijks teleur als spelverde­ler, met als gevolg dat de Buccaneersal tien van hun twaalf duels hebbenverloren. Maar in al deze malaise is eréén speler die er boven uitsteekt, endat is Texas A&M­alumnus MikeEvans.Vooraf werd hij vergeleken metTampa Bay­receiver Vincent Jackson,maar in zijn eerste jaar lijkt hij albeter te zijn dan Jackson. Fysiekgenomen is hij een indrukwekkendgrote speler, en met zijn snelheid engoede handen vormt hij de laatsteweken een ware plaag voor defensies.Vanwege de quarterback­problemenin Tampa begon Evans wat rustig,maar van week 9 tot en met week 11was hij goed voor 21 vangballen, 458reception yards en vijf touchdowns.Het gevolg is dat hij op dit momentvaker gezocht wordt dan zijn collega,Vincent Jackson, en dat de Bucca­neers met Evans in de gelederen duseen nieuwe sterspeler lijken tehebben. Net als met Watkins, is hetechter ook voor Evans zaak dat hijvolgend jaar een betere quarterbacktot zijn beschikking heeft. Zodra hijeen capabele QB achter zich heeftstaan, lijkt niets Evans in de weg testaan om één van de beste receiversin de NFL te worden.

En toen was daar ineens Odell Beck­ham Jr. De 22­jarige receiver, gebo­ren en getogen in de universiteits­stad Baton Rouge in Louisiana, gingde hele wereld over met zijn vangbaltegen de Dallas Cowboys. Beckhamwerd omlaag getrokken, maar wisttoch op onnavolgbare wijze de bal metéén hand ­ of beter gezegd: drievingers ­ binnen te halen voor eentouchdown.Zodoende maakte de hele wereldkennis met Beckham Jr., en lijkt hijmomenteel op weg naar een awardvoor offensive rookie of the year. Zijnstatistieken lopen misschien watachter, maar bedenk daarbij datBeckham de eerste vier weken vanhet seizoen mistte met een blessure.Maar ondanks dat hij een kwart vanhet seizoen heeft gemist, hoort hijvolgens de statistieken vanProFootballFocus nu al bij de tienbeste receivers in de NFL. Alleen MikeEvans van de Bucanneers komt, watbetreft de rookies, momenteel in debuurt bij de prestaties van Beckham(Evans staat twaalfde).Volgens kenner binnen de NFL isBeckham Jr. het best te vergelijkenmet Isaac Bruce, die vroeger furoremaakte namens de St. Louis Rams, enlijkt zijn speelstijl ook heel erg op dievan Antonio Brown van de PittsburghSteelers. Laatstgenoemde heeftmomenteel de meeste receptions inde NFL (96), dus er zijn slechteremensen om mee vergeleken teworden. De Giants zijn in ieder gevalmaar wat te blij met de ontwikkelingvan Beckham Jr., die na de blessurevan Victor Cruz is opgestaan en zichnu profileert als een ware ster op zijnpositie.

NEW YORK GIANTS1e ronde, twaalfde keuze48 receptions699 receiving yards5 touchdowns

NEW ORLEANS SAINTS1e ronde, twintigste keuze53 receptions550 receiving yards3 touchdowns

Brandin Cooks kwam van alle rookiereceivers in de beste situatie terecht.De rookie uit Oregon State, die overonwijs veel snelheid beschikt, werdgekozen door de New Orleans Saints,een ploeg die bekend staat om zijnaanval. Cooks speelt binnen deoffense van de Saints vaak als slotreceiver, en hij was tot week 11 demeest geliefde receiver van Brees.Slechts drie keer ving de snelle Cooksnamelijk minder dan vijf ballen, envanwege zijn fysieke kwaliteiten wordthij bij tijd en wijlen ook gebruikt alsrunningback.Het enige punt van kritiek op Cooks, isdat hij nog te weinig yards oppiktnadat hij de bal heeft gevangen. Wantinderdaad, wie kijkt naar het aantalreceptions die ziet dat Cooks ophetzelfde niveau zit als zijn collega'sMike Evans en Sammy Watkins. Maarwat betreft receiving yards en hetaantal touchdowns staat de rookie vande Saints wel iets lager. Helaas voorCooks kan hij dit seizoen dezestatistieken niet meer verbeteren,want zijn jaar zit er helaas op nadathij vorige week zijn duim brak. Het iseen groot gemis voor de Saints, die inCooks een nieuwe, en effectievereversie van Darren Sproles haddengevonden."Het is heel erg jammer, wantBrandin (Cooks) was steeds meer inzijn rol aan het groeien. Daarnaast ishij ook een hele dynamische speler,dus andere spelers zullen het stokjeover moeten nemen", aldus Saints­quarterback Drew Brees.

In deze indrukwekkende groep vanjonge receivers, was het KelvinBenjamin die aan het begin van hetseizoen de meeste indruk maakte. Ditheeft alles te maken met het feit datCam Newton in Carolina niet beschiktover veel wapens, waardoor de jongeBenjamin al direct is uitgegroeid tot tebelangrijkste receiver voor dePanthers. Dit blijkt vooral uit het feitdat Benjamin al 107 keer is gezochtdoor Newton, terwijl JerrichoCotchery, de tweede receiver, slechts57 keer is gezocht door despelverdeler van de Panthers.Benjamin is fysiek, net als Mike Evans,een grote en sterke receiver die vooraldoor zijn lengte lastig te dekken is. Ditmaakt hem vooral in de redzone eenaantrekkelijk target en dit heeft ditseizoen al geresulteerd in achttouchdowns. Net als bij Evans geldtook hier, dat Kelvin Benjamin eigenlijkde enige speler is die zich aan demalaise van zijn team weet teonttrekken. Het enige punt waar aangewerkt zal moeten worden, is datBenjamin minder ballen laat vallen. Hijstaat namelijk in de top vijf als hetgaat om dropped passes, al is dituiteraard ook voor een groot deel tewijten aan het feit dat hij juist zoveelballen op zich af ziet komen.Toch lijkt het een mooie strijd tegaan worden in de toekomst als wehet hebben over receivers in de NFCSouth. Want Kelvin Benjamin heeft,net als Mike Evans, alles in zich omeen ster op zijn positie te worden.

Naast de acht rookies die in ditartikel worden besproken, zijn erook nog andere rookie receiversdie steeds meer indruk beginnente maken! Zo hebben de GreenBay Packers in Davante Adams (2eronde, 53e keuze) een nieuwe slotreceiver gevonden die tegen dePatriots goed was voor zesreceptions en 121 receiving yards.Daarnaast beschikken ook deIndianapolis Colts over eenplaymaker in wording in DonteMoncrief (3e ronde, 90e keuze).Hoewel Moncrief momenteel nogde vierde keuze is, liet hij zichvorige week tegen de Redskinszien met twee touchdownswaarbij vooral zijn snelheid veelindruk maakte. En dan is er TaylorGabriel (undrafted), die alsundrafted free agent een plek wistte veroveren bij de ClevelandBrowns, waar hij nu de slotreceiver is. Tot slot maken deJacksonville Jaguars veelvuldiggebruik van een rookie trio:Marqise Lee (2e ronde, 39ekeuze), Allen Robinson (2e ronde,61e keuze) en Allen Hurns(undrafted). Van dit trio maaktenvooral Hurns (vijf touchdowns) enRobinson (48 receptions, 548receiving yards) veel indruk, al ligtRobinson er helaas voor deJaguars wel de rest van hetseizoen uit met een blessure.

CAROLINA PANTHERS1e ronde, 28e keuze57 receptions824 receiving yards8 touchdowns

Eerder hadden we het al over eenideale situatie voor Brandin Cooks bijde New Orleans Saints, maar preciesdatzelfde kan ook gezegd worden vanJordan Matthews bij de PhiladelphiaEagles. In de offense van Chip Kellywordt er genoeg gescoord, en gaat debal vaak genoeg rond, en in dezeaanval heeft Jordan Matthews zichkunnen ontpoppen tot een helebetrouwbare receiver.Misschien heeft dit allicht iets temaken met de connectie die deVanderbilt­alumnus heeft met JerryRice, één van de beste receivers in degeschiedenis van de NFL; Rice isnamelijk een achterneef vanMatthews. Bij Vanderbilt vertrokMatthews als meest succesvollereceiver in de geschiedenis van deSEC, en vooraf werden er al veelvergelijkingen gemaakt met Packers­receiver Jordy Nelson. Dit kwam nietalleen vanwege het feit dat beidereceivers ongeveer even groot en snelzijn, maar ook omdat zij dezelfdecoach hebben gehad in JamesFranklin.En om de vergelijking nog gekker temaken, waar Jordy Nelson nu al eenpaar jaar ballen vangt van AaronRodgers, was het Matthews die bijVanderbilt ballen ving van JordanRodgers, het jongere broertje vanAaron. Met de roots en de vergelij­kingen zit het dus wel snor, en alsMatthews zijn huidige niveau weetvast te houden, dan is er helemaalniemand meer in Philadelphia dieterugdenkt aan DeSean Jackson.

PHILADELPHIA EAGLES2e ronde, 42e keuze54 receptions686 receiving yards7 touchdowns

MIAMI DOLPHINS2e ronde, 63e keuze57 receptions518 receiving yards5 touchdowns

Odell Beckham Jr. is niet de enigereceiver afkomstig van de LouisianaState University die dit seizoen alfurore maakt, ook in Miami is er eenLSU Tiger actief die steeds meerindruk begint te maken op dekenners. Jarvis Landry is de naam vande rookie die momenteel, samen metKelvin Benjamin van de Panthers, demeeste receptions heeft onder derookies.In de eerste week kwam Landryamper op het veld, maar sindsdien isde 22­jarige receiver één van defavoriete targets van Dolphins­quarterback Ryan Tannehill. WaarMike Wallace eigenlijk als nummeréén receiver fungeert, is Landry ookop het team de speler met de meestereceptions. Het lijkt er steeds meer opdat de Dolphins een hele slimmekeuze hebben gemaakt door in detweede ronde Landry te selecteren.Voorafgaand werden er namelijk veelvergelijkingen gemaakt met zijngoede vriend Odell Beckham Jr.Beckham en Landry zijn immers evengroot, even snel, en ook in de andereoefeningen op de combine zetten zebijna overal identieke cijfers neer.Daarnaast hadden beide heren ookop het veld identieke statistieken,alleen de enige uitzondering die werdgeconstateerd was dat Beckham er bijindividuele oefeningen beter uit zagdan Landry. Het was de voornaamstereden dat Beckham als dertiende werdgekozen, en Landry pas als 63ste.Maar de tweede keuze uit LSU laat nuzijn spel spreken, en wie de laatsteweken naar de Miami Dolphins kijkt,ziet dat er ook daar een goedereceiver actief is die een mooietoekomst voor zich heeft.

ARIZONA CARDINALS3e ronde, 91e keuze39 receptions569 receiving yards5 touchdowns

Waar de overige zeven receiversallemaal van grote universiteitenkomen, komt John Brown van hetkleine Pittsburg State uit Kansas. Tochheeft Brown al snel zijn plek in de NFLgevonden, en is hij bij de Cardinals naLarry Fitzgerald de meest productievereceiver.Het is het gevolg van hard werken, eneen belofte die hij drie jaar geledenmaakte aan zijn broer. Het wasnamelijk in 2011 toen Brown'shalfbroer James na een avond stappenwerd neergeschoten. Brown wasgechoqueerd, en terwijl James voorzijn leven vocht, maakte John hem debelofte dat hij koste wat het kost deNFL zou halen, om zo alsnog hunjongensdroom te verwezenlijken.Daarnaast beloofde Brown ook dat hijbij zijn eerste balcontact voorPittsburg State zou scoren, en dat isprecies wat John Brown deed. Eenaanbod van een grotere universiteitkreeg hij nooit, en dit motiveerde dejonge Brown alleen maar meer om teslagen. De kansen leken klein, maarna drie historisch goede seizoenen ophet derde niveau van het collegefootball, kreeg Brown dan toch eentelefoontje tijdens de NFL Draft.Zodoende kon hij allebei zijn beloftesvervullen, en bij elke touchdown diehij scoort gaan de vingers in de lucht,als eerbetoon aan zijn broer.Niets is mooier dan een verhaal vaniemand die tegen alle verwachtingenin het toch weet te redden, enCardinals­rookie John Brown is zo'nmooi voorbeeld van een speler dienooit opgaf, en het toch heeftgehaald.

Ondanks hun eerste gewonnen duel nazeventien verliespartijen zijn dePhiladelphia 76ers het lachertje van deNBA. Een wedstrijd tegen de Sixers is alseen trainingspotje. Tim Duncan, TonyParker en Dirk Nowitzki komen de bankniet eens meer af als hun teams tegende 76ers spelen.De Sixers zijn eigendom van een paarrijke Wall Street­bankiers die dit jaareen spelletje maken van de NBA­regels.Vorig jaar was het al slecht, maar ditjaar hebben ze het team echt met voor­bedachten rade de afgrond in gestuurd.Dat alles met het idee om de kans optoekomstige sterspelers ietsje groter temaken.Het hele Sixers­team samen verdient netzoveel als alleen Chris Paul en Blake Griffinbij de Clippers. En dat is maar goed ook,want wat er momenteel bij de Sixersonder contract staat, is geen cent meerwaard. De bankiers van de Sixers zijn ‘all­in’ gegaan voor een mogelijke goede draftpick. De inzet? Een heel seizoen armetie­rig basketball en de waardigheid van hetteam. Alle topsportprincipes zijnoverboord gegooid. Er is geen enkelverantwoordelijkheidsgevoel richting defans en geen respect voor de league.De eigenaren van de Sixerszijn bezig met eenschaamteloos experiment enhet is zeer de vraag of de gokvan de bankiers goed gaatuitpakken. Als liefhebber vanhet spel hoop je stiekem datdie mannen van Wall Street het dekselop de neus krijgen. Als de Sixerszichzelf, hun fans en de competitie nietmeer respecteren, waarom zouden wijdat dan wel doen? •

Respect

Eva Gerritse.

Chicagoland haalt opgelucht adem. DeBears zijn definitief ­ mathematisch enalles erop en eraan ­ uitgeschakeld voorhet naseizoen.Coach Marc Trestman leekzondag, na de zege van deDetroit Lions die het pleitbezegelde, opgelucht toen hijbovenstaande constateringdeed. Alsof hij te horen hadgekregen dat hij ondanks alles toch nogeen jaartje mag aanblijven.Het zou me niks verbazen, want typischBears. Maar begrijpen doe ik het natuurlijkniet. Vorig jaar nam hij een 10­6 Bearsteam over (wat al niet goed genoeg was)en finishte op 8­8. Dit jaar ligt er eenschrijnende 5­11 in het verschiet, na eensofseizoen dat zijn weerga niet kent. In­clusief nog nooit vertoonde blowouts inFoxborough, Green Bay en Detroit, eenspelersgroep die volledig van het ge­disciplineerde padje is geraakt, en eenvan talent overlopende aanval die hijmaar niet aan de gang kreeg.Zoals verwacht gaat defensivecoordinator Mel Tucker straks wordengeslachtofferd. En heel subtiel werd algelekt dat de front office spijt als haren opz'n hoofd heeft dat het quarterback JayCutler afgelopen zomer een contract metacht nullen heeft laten tekenen.Dat mag zo zijn, maar Cutty heeft zichzelfdat contract natuurlijk niet aangeboden.Dat was GM Phil Emery, naar wij aanne­men broodnuchter en bij volle bewustzijn.En die mag dan nu dan wel lijden aan 'nernstige vorm van buyer's remorse, maardaar kopen we natuurlijk niks voor.Ook maar oprotten, dus. •

Geert Jan Darwinkel.

Oprotten