nederlands auschwitz c o m i t é Aiien zijn wij twintig jaar bevrijd Het wordt gauw januari, het begin van het twintigste bevrijdingsjaar en de maand van de drievoudige Ausch­witz-herdenking. Wat herdacht wordt, is duidelijk: de bevrijding van het kamp, de vernieti­ging van de doodsfabriek. Wie orga­niseert is het Nederlands Auschwitz Comité, nu al metterdaad bijgestaan door vele, vele handen en hoofden en gesteund door bijdragen, die — nog heel langzaam — gaan binnenvloeien. Voor wie wordl de herdenking gehou­den? Voor allen en iedereen voor wie de bezetting hebben doorgemaakt, voor die zich verzetten en die naast en ach­ter hen stonden, maar ook en juist voor de generatie, die dat alles alleen van horen zeggen heeft en bij elke ge­legenheid blijk geeft te begrijpen, waar zij horen of die alleen willen weten. Allen, die toen ol later het fascistisch geweld hebben herkend en leren ver­afschuwen, zijn welkom, allen, die nooit meer oorlogsgruwelen wensen.

Ter aanbeveling De volgende uitnodiging is ccn aantal vooraanstaande Nederlanders toege­zonden:

Twintig jaar zal het in 1965 geleden zijn dat wij werden bevrijd, en 25 dat ons land werd overvallen en bezet. Vroeg in 1945 werd het kamp Ausch­witz bevrijd en dit feit dient, menen wij, na twintig jaar op bijzondere wij­ze te worden herdacht, zo, dat allen, die in de donkere jaren der nazi-on­derdrukking naast elkaar stonden, elkaar ook nu weer vinden. Te Amsterdam zal de herdenking wor­den gehouden in de grote zaal van het Concertgebouw en wel op 26 janu­ari. Medewerking zal worden verleend door het Kunstmaandorkest en door Jewgeni Mogïlewski, de jeugdige pia­nist uit Odessa, die te Brussel het Ko­ningin Elizabeth-concours won. Hij zal eveneens optreden op de herden­king te Rotterdam op 27 en te Den Haag op 28 januari, geflankeerd door vooraanstaande Nederlandse kunste­naars

„Ik zou graag met U willen meewer­ken," schreef iemand ons, maar kan ik dat, als buitenstaander?" Hij kan het antwoord hier lezen, tegelijk met duizenden anderen: er zijn geen bui­tenstaanders. En al kan niet heel Am­sterdam, Rotterdam of den Haag, Con­certgebouw, Rijnhótëï of wèïké "zaal ook, in, buitenstaander is niemand, die met ons is. Buitenstaanders zijn bij ons slechts de vrienden van Mulka cn Wolff, van Trettner en Globke en van hun Nederlandse broeders Maar allen, die geleden hebben, die verwanten verloren, een vriend of buurvrouw, die de beulen zijn ont­snapt of slechts van een t.v.-journaal kennen, aHen, die voor ons streven voel en, die nooi t meer Aus ch witz, nooit meer fascisme, nooit meer oor­log en nooit meer rassenwaan willen zien, zij horen bij ons, als wij herden­ken, dat wij twintig jaar bevrijd zijn. Dat zijn wij allen. En wij willen het blijven.

De betekenis van ons herdenken is dit jaar nog eens door het Auschwitz-pro­ces onderstreept. Nog zijn er sporen en symptomen te zien van het kwaad, dat tot Auschwitz leidde. Nog is maar een handjevol kampbeulen gestraften dreigt verjaring voor de rest. Nog moet dit jaar met vereende krachten het monument verrijzen, als een kreet in steen: Nooit meer Auschwitz!11

Van vele kanten is weer instemming betoond met deze zinspreuk, de kern ook van de komende herdenking. Om nog meer landgenoten in de gelegen­heid te stellen hun sympathie te be­tuigen heeft zich voor de twintigste herdenking een comité van aanbeve­ling gevormd

Mr. G. J. P. Cammelbeeck, Jan Hi-kriede, 'ds. K. H Kroon en V E. v. Vriesland en ondergetekende nodigen U uit daarin zitting te nemen.

Wij vermoeden, dat U ook in deze vorm graag Uw sympathie voor dc Auschwitz-herdenking zult doen blij­ken.

n o v e m b e r 1 9 6 4 maandblad nr. 1 1

secr. voorlopig:

v.Walbeekstraat9hs, amsterdam-w. postgiro 29 30 87

bankrek.: amsterdamsche bank nr 106540

_van baerlestraat amsterdam z.

f ~ ^ geen verjaring Het N.A.C. heeft op 11 novem­ber bondskanselier Erhard te Bonn het volgende telegram ge­zonden: Diep verontwaardigd wegens ook verder dreigende ~ verjaring -oorlogsmisdaden, verkrachting van het volkenrecht zoals dit voortvloeit uit de uitspraak van Neurenberg, een hoon voor de nazi-slachtoffers en aanmoedi­ging voor de moordenaars van gisteren. Nederlands Auschwitz Comité. Tevoren had de Duitse Bonds­regering aangekondigd geen maatregelen te zullen nemen ter verlenging van de formele ver­jaringstermijn van 20 jaar, die op 8 mei of 1 juli 1965 afloopt. Dit ondanks talloze protesten, o.m. van Amerikaanse rechters en oud-strijders, van de „per­soonlijke mening" en van de mi­nisters Erhard en Bucher. Wij citeren hier slechts uit het appèl van de minister-president van Israël, Esjkol: „Dergelijke mis­daden verjaren niet met de ka­lender ... Het volk moet hoop mogen koesteren, de misdadi­gers niet.J' In Israël is een wet aangenomen, waardoor geen ver­jaring intreedt.

K J

Nevenstaande uitnodiging was onder­tekend door

mr. G. J. P. Cammelbeeck

Jan Huckriede

ds. K. H. Kroon

Rud, Meyer

drs. Eva Tas

dr. Victor E. van Vriesland

G. Wijsmuller-Meijer

W i e s e n t h a i v o o r d e T . V .

„Het oorlogsboek van de SS-divisie Das Reicli, dal in het kasteel Sas-mucki bij Praag is opgegraven, is het eerste, dat werd gevonden, geloof ik,'1

zei ir Simon Wiesenthai in zijn tele­visie-interview op 21 oktober j.1. Hij heefl dit meteen getelegrafeerd aan de procureur-generaal in het proces Wolff, die de bladen zelf aan Himm-Jer moet hebben gegeven Iets nieuws: geen bedekte taal meer in dit dagboek, geen .Sonderbehandlung1

of ,Aussiedlung', maar op 27 mei 1942 b v ,,De hier aangekomen 1000 Weensc Joden zijn van hel station meLeen naar de fusilladegreppcl ge­bracht." Dat is dynamiet, 6000 blad­zij en dc divisie was in Polen, in Rus­land, in België, vermoedelijk ook in Holland cn in Frankrijk en van iedere S'andarte staat de Staiidartcfü'hrer er­in, dal waren immers roemrijke daden om eens in de geschiedenis van de SS-divisie neer te schrijven. Ik hoop, dat wij het tijdig krijgen om nog bij de huidige wetsbepalingen te gebrui­ken of als het misschien lukt de ter­mijn Ic verlengen In Wenen gaan eindelijk dc processen beginnen, eerst tegen Novak, Eich-ma nn's helper voor trans port. een man, die minstens twee miljoen Joden heeft gedeporteerd, in Hongarije greep hij persoonlijk in, zodat hij geen ge­wone baanwachter was. Dan Rajako-witsch, eerst bezig met roo[ van Joods vermogen, dan met de ZentraIstellc tLir jüdische Auswanderung, emigratie naar liet graf. Zo kwam hij in Hol­land, liet materiaal dat door het Rijks­instituut voor Oorlogsdocumentatie cn de Hollandse politie is bijeengebracht, vertoont geen leemten. Mangele leeft en wel in Paraguay. Ik weel. v/aar 'hij is en ook, dat ik hier niets kan doen. Ik heb bewijzen, dat Bormanu een tijd met hem samen was. Ot hij nu in Paraguay is, kan ik niet zeggen. Ik wil wel wijzen op de nazi-voorlief­de zich dood te laten verklaren en te verwijzen naar een graf — met een ander erin. Zo Borrnann, zo Muller, ik verklaarde toen, dat het graf leeg zou zijn, er lager echter lijkendelen in uit een Joodse begraafplaats in Ber­lijn. Volgens mi] heeft Muller de oor­log overleefd, hij is een van de 220 openslaande gevallen op ons bureau: of wij zoeken getuigen tegen bepaalde lui, of wij hebben getuigen en zoeken de verblijfplaats van de misdadigers. Interpol bemoeit zich daar niet mee, er zijn verschillende staten, die deze misdaden uit dc oorlogstijd als poli­tieke misdaden beschouwen. Naar mijn mening moeten wij niet van oorlogs­misdaden spreken, omdat dit misda­

den, moorden zijn, die alleen door dc geheimhouding van de oorlog zijn be­gunstigd, met de oorlog ais zodanig hebben ze niets te maken. De beste ervaring had ik met ambte­naren, die aan het eind van de oor­log nog schoolkinderen waren, die hebben geen verleden te overwinnen Thans kan niemand in Duitsland of Oostenrijk zeggen: ik wist het niet. Toen misschien, maar nu klopt dat nier. Een grote hinderpaal voor ons is de zg ..frontkameraadsehap" van fat­soenlijke mensen, die een misdadiger onder hun kennissen hebben, hem dc hand boven het hoofd houden cn niet begrijpen, dat kameraadschap op­houdt waar de misdaad begint

Verjaring in centrum

Het centrale vraagstuk, waarmee wij ons nu bezig houden, is de verjaring. Praktisch hebben we acht maanden dc tijd, rot 8 mei 1965, na 8 mei zal men geen nieuwe misdaden aan het licht kunnen brengen en als men totnuloe niet bekende 1 ieden vindt, zal men hun nicks kunnen maken. Dat is zo­veel als een premie voor ze, als ze maar geld, relaties en een goede ge­legenheid hadden om onder tc dui­ken. Dan kunnen ze terugkomen en weer hun oude namen aannemen of zeggen: we hebben ons we) dood laten verklaren, maar nu leven we. Hun straf is dan helemaal verjaard, want dat is het om de tuin leiden van de autoriteiten na drie jaar! Het is een wedloop met de tijd, dc misdadigers hebben een grote voorsprong op ons. Men moet weten, dat tussen 1950 en 1957 de moordenaars werden ontzien, om verschillende politieke punten, dat is algemeen bekend. Hel probleem, zei ik eens, l i jkL op een ijsberg, een zevende aan dc oppervlak-

cn de resi in het donker. Wat wij welen is het lichte deel, een zevende. Neem b.v. Auschwitz, ik behoef geen ander kamp tc noemen. Daar zijn drie m il joen mensen omgekomen (het I A K. geeft vier miljoen op, red) cn wij welen, dat alles bij elkaar onge­veer 6000 SS-ers door Auschwitz zijn gegaan, telkens anderen. Daarvan zijn er 900 bij name bekend, van wie ong. 200 na de oorlog aan Polen uitgele­verd cn veroordeeld zijn. Van de ove­rige 700 zijn thans van slechts 250 de adressen bekend, van de rest alleen de mimen. En getuigen inzake nog nicl verjaarde misdaden hebben wij maar tegen 60 van de 250. In Frankfort is het proces aan de gang, er worden twee processen tegen kleineren voor­

bereid en ook iets in Oostenrijk. Als U dat vergelijkt met de drie mil­joen doden van Auschwitz (met de 6000 SS-ers), dan ziet U- dat kan en dat mag niet het antwoord op Ausch­witz zijn.

Er zijn in Duitsland politici, die zeg­gen: wij weten alles al. Maar ook als de verjaring wegvalt, zullen we nooit alles weten, wanneer de misdadigers de tijcl cn de kans hadden om alle sporen uit te wissen. Net als in Praag zal men nog heel wat vinden. Zo ont­moette ik onlangs in de trein een man, op wiens landgoed eind januari 1944 door de SS 1800 vrouwen van aller­lei nationaliteit waren vermoord. De-geen, die het exccutiebevel gaf, heb­ben wij al gevonden en hij wordt, hoop ik, binnenkort gearresteerd. Zo zijn er meer.

Leven en onrecht

Wij kunnen niet rusten en zeggen ,Het is genoeg*, omdat al los. wat tot-nutoe gebeurd is, nog altijd geen ant­woord bel ekent op de misdaden, in de nazi-tijd begaan. Velen vragen: ,U bent toch architect? Waarom oefent U dat beroep niet uil? Waarom hebt U Uw carrière opgege­ven? U verknoeit Uw tijd door bijna alleen, moei men toegeven, deze oor­logsmisdadigers cn -misdaden op te sporen.' Ziet U. ik heb in een seconde huizen, die ik gebouwd heb, zien instorten. En daarmee is ook een wereld voor mij ingestort, familie, vrienden afgemaakt Mijn gedachten dwalen vaak terug naar die tijd, toen ik als architect werk­zaam was cn al die gedachten bewe­gen zich tussen doden. Ik geloof, wat onze generatie van overlevenden, de weinige mensen, die deze hel bij toe­val hebben overleefd, ontbreekt, is bij velen een geloof aan gerechtigheid, aan schuld en boete.

En dadelijk na de oorlog heb ik bij me/.elf gezegd, wanneer er. geen leven­den meer zijn, voor wie ik moet le­ven, dan moet ik voor de doden le­ven. Ik heb toen, als door een toeval, mijn vrouw terug gevonden, ik heb een kind en anderen, die met mij heb­ben geleden, hebben ook weer gezin­nen gesticht en hoe kan men dat doen, als men hel geloof aan gerechtigheid heeft verloren? Dat geloof van mijn generatie, van mijn kameraden, die met mij hebben geleden, moeten zij terug­krijgen om verder te leven, want het leven gaat immers door. Dat is de vorm der morele schadeloosstelling, want geld is niet alles. Ook wie het materieel goed gaat, zien, hoe nietig dat is naast dc verloren mensen, voor­al als men zich bewust is, dat de schuldigen vrij rondlopen.

(Vervolg op pag. 3)

Bezwaard

Mr. Laternser, de advocaat van enige Auschwilz-beulen, heeft zich ongerust gemaakt. De rechtbank moest de jeug­dige toehoorders maar buiten de deur zetten, want er kwamen stapels lijken ter sprake . . zo vernemen wij uil de Frankfurter Allgemeine Zeitung van 7 november. Nu, dc Frankfortse scho­lieren konden tenminste Mulka, de eerste beklaagde in het proces en ja­renlang de tweede man in Auschwitz v r i j in- en uit zien gaan Ook al heeft hij zelf bekend, dat ,,Material fiir Ju-denumsiedlung" op door hem onder­tekende vervoersbewijzen gifgas bete­kende en ondanks bevelen lot het bou­w e n van gaskamers, selecties en een paar lossc moorden Getuigden zijn mede-S.S.-ers, onder wie een generaal, niet van z i j n ,,seclisehe Empfindsam-kcit"? (vertale dit wie het kan')

De bureaumoorderiaar zal met voldoe­ning hebben vastgesteld hoe Himm-lcrs rechterhand Wolff maar een en­kel uurtje per Treblinka-moord hoeft Lc brommen, nadat zijn verdediger, Aschcnauer, ,Jodendom identiek met bolsjewisme" heelt verklaard cn die Warschause Joden, nietwaar . . .

En dan Hannover! Daar werden dc doden van o.a. Sobibor (waar een der­de der Nederlandse gasoffers is ver­moord) nog eens posthuum gehoond, locn in dc rechtszaal n.b. als ontlas­tend materiaal het gebral van Hillcr, Goering e n Goebbcls weerklonk en de zachte tegenspraak van dc president, toen de advocaat Heinekce uitriep, dat de Führer nooit legen het volkenrecht had gezondigd. Deze, aldus mr. Hei-necke, „kan niet van moord worden beschuldigd, omdat hij niet uit lage beweegredenen, maar ten dele zelfs uit edele motieven gehandeld" zou heb­ben. Op grond hiervan eiste Heïnecke een eind te maken a a n liet ..onrecht, dal ambtenaren en soldaten, die slechts hun plicht deden", worden ge­straft.

„liet doden der Joden was in juridi­sche zin niet wreed", aldus dit pronk­stuk der Duitse balie. Angst en pijn waren „ongewenste nevenverschijnse­len bij de procedure" geweest. Achter­baks (heimtuckisch) was d c miljoe-nennioord ook niet, want Hitier schreeuwde van de daken, dat hij de Joden wilde „liquidieren"

Hier wordt, evenals vorig jaar door dc roemruchte professor Hofstatter de nazi-stelling van „Hitlcrs oorlog te­gen de Joden" uitgewerkt Opnieuw. Of alweer.

Het is duidelijk- de misdadigers zijn niet alleen meer ziek, buiten staat ter zitting te verschijnen(!), onschuldig,

noch verjaard

afwezig, vertrokken, ondcrgeschikl, o n ­bekend met het kamp o f daar alleen bezig met spitten, maar het gaat om­gekeerd. Hun verdedigers zijn I n de aanval. Z i j pleiten hen vnj als nazi's, op grond van de fascistische leer, van het nazi-,,recht". Zij voeren e e n zui­ver politieke verdediging, e e n politiek van bloed e n bodem, van heel, heel veel bloed. Zij worden dan ook beju­beld in de National Zeitung und Sol-datenzeitung der onbekeerde, onver­sneden nazi-scharen. „Heinecke heeft de Jodenmoorden geenszins goedge­keurd. Hij heeft zich ook niet uit dc verte i n de buurt van deze strafbare handelingen begeven,"(!) z o bejam­mert deze veredelde Angriff wat ,de jacht op een verdediger' (di . kritiek op Hemecke) heet.

„Gegrond wantrouwen" treft in het­zelfde nummer (17-10) de getuigen te Frankfort, die na confrontatie met hun beulen, door de druk der herinnering e n van de onbeschaamde insinuaties der verdediging, al meermalen bewus­teloos de zaal moesten worden uitge­dragen. Z i j worden „beschuldigd" van onderling overleg „onder regie van het (Internationale) Auschwitz Comité." Nog fraaier i s , zelfde blad. zelfde zaak, de tweede aanval op de getui­gen, d.w.z op dc laatste, net ontsnap­te resten v a n Hitiers prooi Zij krijgen kosten vnn loonderving uitbetaald. „Daar is niets tegen," aldus de edel­moedige NZ und S Z Alleen „bedie­n e n verscheidenen zich van e e n hoogst onfijne methode" o m er zoveel mogelijk uit te slaan! E i t het aJ Ier-lelijkste (steeds naar NZ): er z i j n Duitsers, die de slachtoffers „meestal uit het Oosten afkomstig" dan wat op hun verhaal laten komen en dat is

„een anders niet bepaald gebruike­lijke, meer dan royale handhaving van de financiële schadevergoeding, resp. extra-voordelen. Men weet niet erg goed hoe men het moet noemen . . . aanvullende schadeloosstelling of . , . ja hoe?" Men overdenke eens die „voordelen", die dc bculsvricndcn hun zeldzame, nog levende slachtoffers betwisten, zo­als een door Frankforts burgemeester aangeboden busritje . . . Vergist U niet: deze „Soldaten" z i j n de SS-Führer, die vandaag in Rends-burg en morgen in Hannover „tagen", verwelkomd door regeerders en vele parlementariërs. Zij spreken voor .de nog (ev^n) zwijgende genoten, die na 8 mei of 1 juli grijnzend in het volle da'glicht hopen te treden z^lfs niet meer verdacht als „behulpzaam bij moord". Voor hen moet die o zo rech ts ge 1 d igc ve r j a rin g bl i j v cn. „Het volk eist doodstraf voor moord n a a r gemeen recht" roepen de NZ-soldaten met dc oude Adcnauer Ev zijn taxi­chauffeurs vermoord. Zeker, maar valt uitroeiing van een miljoen kinderen onder de „zwaarste gevallen van moord 9 " U vindt van wel? U bent geen democraat!

Maar hebben wij, democraten, Trett­ner niet nodig, met zijn nieuwe Ame­rikaanse decoratie7 En zijn geëerde collega's van de Luftwaffc, de Waf-ien-SS. de SD en hoe zij meer ge­merkt waren ? Zij hebben immers rui­me ervaring en staan te trappelen om nieuwe, ten tijde van hel Zyklon B nog niet „gebruikelijke" vernietigings­wapens.

De bezorgde Laternser, de nette Mul­ka, dc docerende Heïnecke en de be­schermers der taxi-chauffeurs dienen één doel, hetzelfde als dc verjaring-verdoezeling van de oude misdaad, wegbereiding voor de nieuwe. Het dient het tegendeel van „Nooit meer Auschwitz!" Maar daarover maken de Laternsers zich niet ongerusi. Wij wel.

E .T .

WiesenfaE VOOr de T.V. (Vervolg van pag. 2)

Wij willen, dat de volgende genera­tie, onze kinderen en kleinkinderen vinden, dat wij een alibi hebben, dat wij voor het overleven hebben be­taald, omdat alles in het leven een prijs heeft, ook het overleven. En dit legt ons de plicht op om alles te doen opdat men het niet vergeet en men mag het niet vergeten, op­dat het zich niet herhaalt.

De N.C.R.V. was zo vriende­lijk ons de volledige tekst van ir. Wiesenthal ler beschikking te stellen.

Op 17 november heeft ir. Wiesenthal in een radio-interview met dc heer Jules Iluf gewezen op de noodzaak, dat zowel in de Bondsrepubliek als in Oostenrijk geen verjaring intreedt voor de nazi-misdaden, zoals weer blijkt, nu Eichmann's medewerker Novak te Wenen terechtstaat Hij verklaarde ook, dat pas na 1955 ei­genlijk door deze landen berechting is begonnen.

Contactavond in Forestershuis Al onze vrienden, die praktisch willen meewerken bij kaartverkoop enz. voor onze herdenking in het Concertgebouw te Amsterdam zijn hartelijk welkom op de contactavond, die wij met dit doel, en op ge-noegelijke wijze houden in het Forestershuis, Sarphatistraat 8-10, Amsterdam op maandag 30 november, 's avonds 8 uur. Komt kennismaken en U opgeven!

Stichting „JOKOS" Amsterdam

Huïsraadverlies door nazïvervolging

Allen, die werden vervolgd om reden van ras, geloof of politieke overtuiging en aan wie zelf aan wier echtgenoten en/of ouders huisraad in bezettingstijd werd onttrokken (z.g. „gepulst" door de „Ein-satzstab Rosenberg"), maar die hebben verzuimd t/m 31-3-1959 een ciaim op grond van de Duitse bonds-wet op restitutie (Bundesrückerstattungs-gesetz - BRUG1') in te dienen,

WORDEN OPGEROEPEN

zich alsnog t/m 31-12-1964, bij woonplaats buiten Nederland t/m 28-2-1965, te laten registreren voor eerr eventuele uitkering uit een volgens wijziging van het BRUG in te stellen speciaal fonds. Men vermeide in de opgave

a) de personalia van de beroofde (n), b) de personalia van de erfgenamen (AL­

LEEN nog LEVENDE, echtgenoten en/ of kinderen),

De auto voor iedereen

T R A B A N T vanaf

f 3575.-

Hoofddealer voor Amsterdam en omstreken

Garage LEEH

c) indien bekend, het nummer van het Schade-Enquête-dossïer.

Aanmeldingen bij en nadere inlichtingen door

STICHTING JOKOS p/a CADSU Keizersgracht 105, Amsterdam-C. Telefoon 020-63371.

Auschwitz-reis april 1965 Men kan zich vrijblijvend opgeven voor bezoek aan Auschwitz in april (10-daag-se vliegreis, prijs tussen ƒ 350 en ƒ 450) bij J . Slagter, Valeriusstraat 240 2, Am­sterdam Z.

Bijdrage 1 9 6 5 Ken goede tip kan geen kwaad. Dc kos­ten voor 1965 zijn, gezien onzu enorme plannen voor de 20ste herdenking, vele malen hoger dan in 1964. Geef blijk van uw waardering door uw bijdragen te ver­hogen. Geef allemaal! Geef veel! Geef snel! Postgiro N.A.C. 29 30 87.

snackbar-restaurant 'n overvloed van verrukkelijke belegde

broodjes, snacks en exquise salades.

© wi nkel v e r k o o p fijne vleeswaren, delicatessen, binnen- en buitenlandse

kaassoorten

KORTE LIJNBAAN y ROTTERDAM Telefoon 117710-116810

Wist u dat.. • . . . ons comité op 27 oktober in een tele­gram aan de minister van justitie, mr. Y. Scholten, zijn grote voldoening heeft uitgesproken over de weigering van gra­tie aan de vier oorlogsmisdadigers, voor wie in de samenleving nooit meer plaats kan zijn?

•

. . . het ons evenzeer tot voldoening stemt, dal de heer M. van Engers door het plaatsen van de foto van zijn vader en de oproep in ons vorig nummer ook een fa* müielid heeft teruggevonden?

• . . . allen, die dia's bestelden, dïe thans in hun bezit hebben, maar . . . zonder toe­lichting. Daarvan hebben wij er slechts weinig ontvangen en dan nog in het Frans. Wie er een wenst sture een brief­kaartje aan de voorzitter, Valeriusstraat 240 2 en hij krijgt er een kosteloos.

• . . . er na de nieuwe zending nog enige tientallen sets Auschwitz-dia's beschik­baar zijn? Ze kosten per set, ong. 150 po­sitief en negatief f 25.—. Bestellingen door storting op onze postgirorekening 29 30 87 t.n.v. N.A.C, met vermelding DIA's AUSCHWITZ.

•

. . . in Demokrater, Nederlands studenten­blad van 14 nov. het hoofdartikel Xublin is meerderjarig* gewijd was aan het ver­nietigingskamp Majdanek? De schrijver, Johan Struye, bezocht het dodenkamp, deels „in zijn oorspronkelijke toestand door de Poolse regering bewaard" en ook een gaskamer. „Het stinkt er nog naar de dood", zegt hij en besluit: „Daar aan de voet van de kunstmatige heuvel, die al de in de omgeving van het cremato­rium gevonden resten van halfvergane en niet tot meststof verwerkte mensenbeen­deren dekt, was het een Nederlandse stu­dent, die de zwijgende, ontzette doden-hulde leidde en het gezelschap een wachtwoord voor eeuwig meegaf: „Span the world wïth friendschïp" (Omspan de wereld met vriendschap). Want dat nooit meer. Hïroshima was nog erger."

Onze secretaris opnieuw opgenomen

Dc toestand van onze secretaris, de heer Rud, Chcval, is weer verergerd, waar­door hij opnieuw in een ziekenhuis moest worden opgenomen. Zijn functie zal voorlopig worden waar­genomen door mevr. J. -de Zwarte, van Walbeekstraat 9 hs., tel. 020-83622. Wij w e n s e n hem ook van doze plaats c o n

spoedig herstel toe en spreken al onze sympathie uit voor mevrouw Gheval, die haar m a n zo dapper ter zijde staat. Ai onze vrionden wekken w i j op onze zieke secretaris niet te vergeten. Geeft door een vriendelijk woord of gebaar blijk van Uw medeleven.

Bestuur N.A.C.