HOOFDREDACTIENeal PetersenGeert Jan DarwinkelEINDREDACTIEKasper DijkSENIOR WRITERJules ZaneREDACTIELennart BeishuizenPieter BrouwersGeert Jan DarwinkelRob van GamerenVincent Van GenechtenEva GerritsePieter HorstmanJustin KevenaarPaul KlompWietze­Willem MulderMarco PostRobert PrinsJurian UbachsKlaas­Jan ter VeenJeroen VeenstraSeb VisserFrank WielaardJoeri ZwartsCOLUMNISTENMatthijs van den BeukelGijsbregt BrouwerJeroen ElshoffLeander SchaerlaeckensFOTOGRAFIEGetty ImagesPRODUCTION, ARTDIRECTION & DESIGNDarChicago Ltd.MET DANK AANIssuu, ScribusSportAmerika Magazineis een uitgave van PetersenMedia. Niets uit dezeuitgave mag op welke wijzedan ook worden gekopieerdzonder uitdrukkelijketoestemming van deuitgever. © PetersenMedia 2012­2013 ­ Allerechten voorbehouden.

Het is bijna 2015. Een nieuw jaar, waarin natuurlijk weerhistorie geschreven zal worden op de diverse sportvelden.Om het jullie wat makkelijker te maken (handig wanneerje een feestje kan vieren het komende jaar) heb ik op deredactie in de glazen bol gekeken. Hier de hoogtepunten:1 februari 2015: De New England Patriots winnen deSuper Bowl door in de finale de Dallas Cowboys teverslaan met 24­21. De grote man bij het team van coachBill Belichick? Jimmy Garoppolo, de vervanger van deeerder geblesseerd geraakte Tom Brady.18 juni 2015: De San Antonio Spurs winnen opnieuw deLarry O’Brien Trophy. In de finale zetten ze de ChicagoBulls met 4­2 opzij. Spurs­coach Gregg Popovich maaktdirect na de finale bekend dat zijn ‘Big Three’ (Parker,Duncan, Ginobili) doorgaan tot 2017.9 april 2015: Didi Gregorius doet flink zijn best om DerekJeter in stijl op te volgen. De Nederlandse korte stopvervangt de ‘Jeter­list’ met de ‘Didi­lijst’. Eerste‘slachtoffer’: Kate Upton, het voormalig liefje van Tigers­pitcher Justin Verlander.30 juni 2015: The Decision nummer 3. LeBron Jamesverlaat de Cleveland Cavaliers, die een enormteleurstellend seizoen achter de rug hebben. LBJ besluitde NBA een jaar achter zich te laten en zich aan te sluitenbij zijn vriend Johnny Manziel. James zal zowel aanvallend(tight end) als verdedigend (defensive end) op het veldstaan voor de Browns.14 augustus 2015: Weer een Nederlander in de MLS.Rafael van der Vaart verrast vriend en vijand met zijntransfer naar de Montreal Impact. De Heemskerker wordtmet open armen ontvangen in Canada. Bij zijn presentatiemaakt hij indruk met een speech compleet in het Frans.Je leest het, 2015 wordt een zeer boeiend jaar. Voor allelezers alvast heel veel geluk en een goede gezondheidtoegewenst en natuurlijk heel veel leesplezier in alweer devierde jaargang van ons magazine.

2015

Eindelijk weer redenvoor 'n feestje voorhet veelgeplaagdePenn State. Sinds2012 zaten deNittany Lions,dankzij de JerrySandusky­affaire, inhet verdomhoekje.Door de walkoffzege op BostonCollege (31­30) inde New Era PinstripeBowl (in YankeesStadium) was ereindelijk weer redentot juichen. En detoekomst in HappyValley ziet er weerrooskleurig uit. Allereden voor 'nsuperselfie.

Na maanden van speculeren,is de kogel dan toch door dekerk: de San Francisco 49ersnemen afscheid van Jim Har­baugh. Al het hele seizoenkwamen er berichten dat het niet meerboterde tussen Harbaugh en de selectie,wat het spel van San Francisco ook nietten goede kwam. De opvol­ger zou San Francisco al inhuis hebben met defensiveline coach Jim Tomsula •Harbaugh keert terugnaar zijn alma materMichigan, waar eenzesjarig contract terwaarde van 48 miljoendollar voor hem klaar lag• Ook de coaches Rex Ryan (Jets),Marc Trestman (Bears) en MikeSmith (Falcons) werden maandagde deur gewezen • De ClevelandBrowns houden problemen met rookiequarterback Johnny Manziel. Hetschijnt zo te erg zijn dat Jimmy Haslem,eigenaar van de Cleveland Browns,Manziel alweer kwijtwil. De jongequarterback gaf onlangs een feestjeen miste daardoor eenblessurebehandeling. De Brownsmoesten Manziel zelfs van het bedlichten, omdat hij niks van zich liethoren. Ook wide receiver JoshGordon en rookie cornerbackJustin Gilbert misten afspraken• De Denver Broncos zijnhofleverancier van de ProBowl. Maar liefst negen spelersuit Denver werden gekozenom de All­Star wedstrijd tespelen. De Dallas Cowboysvolgen met zes ProBowlers, terwijl zesteams vijf spelersleveren. Opvallendeafwezigen:quarterbacks RussellWilson (Seahawks) enPhilip Rivers (Chargers),running back Eddie Lacy(Packers) en wide receiver OdellBeckham Jr. (Giants) •

De week stond in het teken van deterugkeer van LeBron James inMiami. Het werd niet de terugkeerwaar King James vooraf op gehoopthad, want de Cleveland Cavaliersverloren op eerste kerstdag met91­101 van de Miami Heat • Verderkwam er op maandag opvallend nieuws uitDetroit. De Pistons ontdeden zichnamelijk van Josh Smith. Later in deweek tekende de forward een contract bijde Houston Rockets. In zijn eerstewedstrijd voor Houston noteerde hij 21punten, acht rebounds en drie assists –cijfers die hij in de Motor Cityzelden wist te produceren •Cavaliers­center AndersonVarejão is voor de rest vanhet seizoen uitgeschakeld.De Braziliaan ondergingvrijdag een operatie aan zijngescheurde achillespees •Ook kwamen de eersteresultaten binnen van destemmingen wat betreft deAll­Star Game. Je hoefdegeen helderziende te zijnom te voorspellen datStephen Curryen LeBronJames bij deeerste peiling demeeste stemmenhadden • DeMilwaukee Buckswonnen op vrijdagvoor de vijftiende keerdit seizoen door degoed presterende Atlanta Hawks met107­77 te verslaan. Dit is opvallend,omdat de Bucks al op TweedeKerstdag het totaal aantaloverwinningen van vorig seizoen wistente evenaren • Coach Kevin McHaleverlengde zijn contract bij de HoustonRockets voor een periode van driejaar. De 57­jarige coach leidde het teamde afgelopen twee jaar naar de playoffs endat smaakt naar meer bij het team uitTexas • (Robert Prins)

Rick van den Hurk zetzijn carrière voort in Ja­pan. De boomlange werperverhuist naar de Fukuoka SoftbankHawks, die dit jaar kampioen zijngeworden in de Nippon League. Van denHurk zelf werd ook kampioen, maar danmet de Samsung Lions in de KoreaBaseball Organisation. Van den Hurknoteerde daar het beste puntengemiddelde(3.18) en de meeste strikeouts (180) •Ook Hiroki Kuroda lijktnaar Japan te gaan.Volgens nog onbevestigdeberichten zou de werpervan de New York Yankeesverhuizen naar HiroshimaCarp, waar hij tussen 1997en 2007 ook al speelde. Devervanger hebben deYankees trouwens al inhuis: kort voor de kerst werd NathanEovaldi overgenomen van deMiami Marlins • Kerst kwam dit jaar wateerder voor de San Diego Padres.De club bond kort voor dekerstdagen outfielders Wil Myers enJustin Upton aan zich. Beidedeals kostte San Diego vooraltalenten • Dan Uggla verhuist naarWashingt on. De tweede honkman,die de laatste jaren niet uitde verf kwam bij de Giantsen Braves, tekende eenminor league contract bij deNationals. Naast Uggla tekendeook voormalig closer Heath Belleen minor league deal bij de Nationals• Een andere reliever, Jason Grilli,vervolgt zijn carrière bij de AtlantaBraves. Grilli tekende een tweejarigcontract met een club­optie voor eenderde jaar. Grilli wordt de nieuwe set­up­man voor closer Craig Kimbrel nu relieverJordan Walden samen met Jason Heywardnaar St. Louis is geruild voor starterShelby Miller. Grilli was in 2013 nog All­Star namens de Pittsburgh Pirates maarkon dat succes in 2014 nietherhalen •

De bof lijkt nog lang niet ver­dwenen uit de NHL. PittsburghPenguins kreeg met ThomasGreiss en Steve Downie tweenieuwe gevallen te verwerken enook bij New Jersey Devils werden tweespelers getroffen door het virus; PatrikElias en Michael Ryder. Martin Havlatmeldde zich ook af met ziekte, maar ditging om een andere kwaal. Toronto MapleLeafs­doelman Jonathan Bernier is enigetijd afwezig door ziekte, maar ook bijBernier gaat het niet om de bof. Berniervertoont griepverschijnselen • De Devilsverloren ook hoofdcoach Peter deBoer,die werd ontslagen. Decoach wordt opgevolgd dooreen driemanschap bestaandeuit Adam Oates, ScottStevens en general managerLou Lamoriello • John Scottis geschorst na het slaanvan Tim Jackman. HetDepartment of Player Safetyoordeelde dat Jackman deklap niet aan kon zien komen en gaf Scott,mede vanwege zijn verleden met illegalehits to the head, een schorsing van vierwedstrijden • Connor McDavid maakte inde eerste wedstrijd van het WKtot 20 jaar in Canada zijn rentreein een officiële wedstrijd.Ondanks de 8­0 overwinning enenkele opgelegde kansentegen Slowakije noteerde degedoodverfde eerste keuze inde draft van 2015 geenpunten. Coach Benoit Groulxgaf aan dat dit hem “geenenkele zorg baarde” en datvertrouwen bleek ook terecht:tegen Duitsland (4­0) noteerdeMcDavid hetopeningsdoelpunt enleverde hij assists op degoals van Curtis Lazar enMadison Bowey •

ROAD TO THE PLAYOFFS. Wat leek het in het begin even fout te gaan in Fox­borough. De ploeg van Bill Belichick en Tom Brady verloor z'n eerste wedstrijdtegen de Dolphins en wonnen daarna weinig overtuigend van de Vikings enRaiders. Toen niet lang daarna de Chiefs over de Patriots heen walsten, leken derapen gaar: de offensive line was pure bagger, de defensie liet het overalliggen en Tom Brady kon met pensioen. Maar sinds die wedstrijd rechtten dePatriots de rug en gingen met veel meer flair spelen. De ploeg uit NewEngland reeg de ene na de andere zege aan elkaar en liet de concurrentie alvrij snel achter zich. De belangrijke confrontaties tegen de Indianapolis Coltsen Denver Broncos werden op overtuigende wijze gewonnen, waardoor dePats het thuisvoordeel in de play­offs van de AFC al bijna binnen hadden.Belangrijk in de zeges waren Rob Gronkowski en Julian Edelman. De tightend maakte dit seizoen zijn comeback van een zware blessure en lijkt zijntopvorm weer gevonden te hebben. Gronk is een van de weinige playmakersdie Tom Brady tot zijn beschikking heeft, maar is als vanouds weer deonmisbare schakel in de aanval van offensive coordinator Josh McDaniels. Danis er ook nog Julian Edelman, die zich vanuit het niets ontpopte tot één van demeest betrouwbare receivers bij de Patriots. Edelman nam de rol van DannyAmendola, dit seizoen vrijwel onzichtbaar als receiver, moeiteloos over enbewees veel meer te zijn dan alleen een punt of kick returner.De Patriots werden na zeven opeenvolgende zeges met beide benen op degrond gezet door de Green Bay Packers, maar verzekerden zich van de titel inde AFC East na een indrukwekkende veegpartij tegen de Miami Dolphins. BillBelichick bewees daarmee eens en te meer de kritiek op zijn ploeg van de hand.De Pats verzekerden zich van de nummer één seed in de AFC na de zestiendespeelronde.ROAD TO THE SUPER BOWL? De New England Patriots hebben de nummeréén seed in de AFC behaald en dan kan de ploeg ver komen. In het eigen GilletteStadium werd dit seizoen namelijk nog niet verloren en werden tegenstanders, eenenkele uitzondering daargelaten, met een afgetekende nederlaag terug naar huisgestuurd. Met de minimale doelstelling van het behalen van de AFC Championshipgame kan het zomaar zijn dat de Patriots hun conference gaanvertegenwoordigen in de Super Bowl. Maar met thuisvoordeel alleenzijn de Patriots er natuurlijk nog niet. Fitheid en focus zijn nogandere sleutels tot succes. Spelers als Gronkowski,Edelman en Brady zullen fit moeten blijven om de Patriotseen kans te geven om ver te komen in de play­offs.Daarnaast zal ook de verdediging nog een flinke stap vooruitmoeten zetten, want de fouten die nu nog gemaakt worden,kunnen in de play­offs een dure rekening gaan worden.

TEKSTMERLIJN VAN DIERENDONCK

ROAD TO THE PLAYOFFS. De Bengals kenden een heel wisselvalligseizoen. Tot de bye week in (week 4) was er geen vuiltje aan de luchtvoor Cinci. De ploeg won de opening van de Ravens en versloegdaarna de Falcons en de Titans. Daarna ging deed ploeg hardonderuit tegen de Patriots, speelde gelijk tegen de Panthers enbleef puntloos tegen de Colts. Ups en downs volgden elkaar opin Cincinnati, maar ondanks dat voerde de ploeg wel hetgehele seizoen de AFC North aan.Gelukkig beschikt de ploeg over A.J. Green, één van debeste receivers van de league, die toch nog altijdbepalend is. Ondanks dat hij dit seizoen vier duelsmiste, was hij toch belangrijk met zes touchdowns.De echte revelatie bij de Bengals dit seizoen isrunning back Jeremy Hill. Cincinnati beschikte alover Giovani Bernard, maar de second round pickvan LSU toonde zijn waarde met negen scores.Maar zelfs Green en Hill konden niet voorkomendat er opnieuw een dipje kwam in het seizoenmet een beschamende thuisnederlaag tegen deBrowns. De Bengals herstelden zich daar weervan na overwinningen op de Saints, Texansen Bucs, maar verloren weer afgetekend vande Steelers. De nederlaag tegen de Brownswerd vervolgens goedgemaakt door inCleveland met 30­0 te winnen.Dat de Bengals tegen de Broncos een playoffplekbemachtigden is knap, al waren ze daar van tevoren aleen contender voor. De ploeg had niet het zwaarste schema met non­con­ference games tegen de AFC South en de bizar slechte NFC South, maar ditseizoen viel er echt geen peil op het seizoen van de Bengals te trekken.ROAD TO THE SUPER BOWL? Als de geschiedenis zich herhaalt, zal datslecht uitpakken. De Bengals staan voor het vierde achtereenvolgende jaarin de playoffs, maar vlogen er steeds in de eerste speelronde uit. Een echtesuccesformule hebben de Bengals op het oog niet weten te ontwikkelen ditseizoen, maar als Andy Dalton playoffvorm toont (hij is 0­3 in hetnaseizoen) en A.J. Green en Jeremy Hill een goede dag hebben, dankunnen de Bengals in ieder geval wel verder komen dan in eerdere jaren.Echter: de volgende ronde zal het maximaal haalbare zijn, want de tweeechte topploegen van de AFC blijven New England en Denver.

TEKST MERLIJN VAN DIERENDONCK

ROAD TO THE PLAYOFFS. Wie voorafgaand aan het seizoen zei dat dePittsburgh Steelers de playoffs zouden gaan halen, werd waarschijnlijkvoor gek verklaard. Een verdediging met veel vraagtekens en een aanvaldie met twee supersterren in Le’Veon Bell en Antonio Brown oké te noemenwas, maar niet top. Het pakte anders uit voor de ploeg uit de Steel City.Een ontketende Ben Roethlisberger wist feilloos zijn wide receivers tevinden en gooide zelfs in twee wedstrijden op rij, tegen de Colts endivisierivaal Ravens, zes touchdowns. Dat alles katapulteerde ze hetnaseizoen in. Tijden van weleer keren terug in Pittsburgh!Gek genoeg speelt de ploeg slecht tegen de zwakke broeders. Zo werd ereen dramatische wedstrijd verloren van de Tampa Bay Buccaneers, gingende Jets er met de overwinning vandoor en waren deCleveland Browns te sterk. Neem daarbij de slechtewedstrijd tegen de Jacksonville Jaguars en het is moeilijkte verklaren dat de ploeg na een 3­3 start met een primarecord de playoffs heeft gehaald.De verklaring? De al eerder genoemde Le’Veon Bell. DeMVP van de Steelers. Wat hij week in, week uit laat zienop het veld is onwaarschijnlijk. Een geweldig werkpaarddat bijna alle snaps van de aanval speelt. Met eengemiddelde van 4,8 yards per run en acht TD’s over degrond, zou hij al een geweldige running back zijn. Maarmeneer scoort en passant ook nog eens drie receiving TD’sen heeft in totaal meer dan 2000 yards. Bijna eenverdubbeling van zijn rookie stats! De vraag rijst: houdt hij het vol?ROAD TO THE SUPER BOWL? De weg naar de Super Bowl is in de AFCniet gemakkelijk. Met grootmachten als New England en Denver zullen demannen van Mike Tomlin stevig aan de bak moeten. Het zal aankomen opde ervaring en de D van de Steelers, die halverwege het seizoen zogedecimeerd was dat good old James Harrison weer van stal werd gehaald.Sindsdien, en na de terugkeer van enkele geblesseerde spelers, speelt deverdediging weer op een goed niveau. De Steelers zijn ervaren. Ze wetenwat er nodig is om de Super Bowl te bereiken en weten ook hoe het is omdie te winnen (of te verliezen). Om de Super Bowl te bereiken, moet BigBen zijn aanval goed neerzetten. Antonio Brown moet zijn topvorm continulaten zien en zijn eerste post­season TD scoren. Als hij dat doet en Bell zijngebruikelijke niveau haalt, zijn het gevaarlijke outsiders om de AFCChampionship Game te spelen. Kortom, de toppers Roethlisberger, Bell enBrown moeten het doen en de verdediging moet als in hun hoogtijdagenspelen om ver te komen.

TEKST MARK MEIJERING

ROAD TO THE PLAYOFFS. Chuck Pagano zei in september al dat eenseizoen in de NFL een marathon is en geen sprint. De coach van de IndianapolisColts zei dit voorafgaand aan de wedstrijd tegen de Jacksonville Jaguars na een0­2 start van het seizoen. Pagano heeft het voordeel dat de divisiegenoten van deColts zo slecht zijn dat je eigenlijk al zes overwinningen op je naam hebt voordathet seizoen begint, en kan dit dus rustig zeggen op een persconferentie.Met Andrew Luck hebben de Colts statistisch gezien één van de bestequarterbacks in de NFL. Luck gooide tot aan Week 16 voor meer dan4600 yards en 38 touchdowns. In Week 14 brak hij het record vanhet meeste aantal yards gegooid in de eerste drie seizoenen dooreen quarterback. Dat record stond op naam van Peyton Manning.Het is in Indianapolis toch wel een beetje de Andrew Luck­show,want als hij een slechte dag heeft is de kans groot dat de Coltsverliezen.Waar kunnen de Colts verder op terug vallen? Wide receiver T.Y.Hilton hoort op het moment bij de beste tien receivers, maar diemiste de wedstrijd met de Cowboys door een blessure. De Coltshebben geen ‘premier back’ en geen sterke offensive line, en dat wastegen de Cowboys goed te merken.De Colts hebben wel één van de beste cornerbacks met Vontae Davis.Quarterbacks hebben gemiddeld een passer rating van 39,1 als ze in zijn richtinggooien en geen andere cornerback kan dat zeggen. Verder is er niet veel positiefste zeggen over de verdediging, maar hoe anders had het seizoen er uit gezien alservaren linebacker Robert Mathis zijn achillespees niet had gescheurd vlak voorhet seizoen.Een lichtpuntje voor de Colts is dat playoffwedstrijden vaak worden bepaald doorturnovers en special teams. Qua turnovers staan de Colts derde met +13 en quaspecial teams is er geen beter team dan de Colts op dit moment.ROAD TO THE SUPER BOWL? Als je de statistieken er op loslaat, dan is hetseizoen van de Colts er dus één met twee gezichten. Na zestien weken staan ze5­0 in de conference en 5­5 daarbuiten. Naast divisiegenoten werd er noggewonnen van Baltimore, Cincinnati, Cleveland, Washington en de New YorkGiants. De verliespartijen zijn echter zorgwekkend. Er werd verloren vanplayoffteams zoals New England, Denver, Dallas en Pittsburgh. Als het seizoen nuzou eindigen dan zouden de Colts minimaal twee van die teams moeten verslaanom de Vince Lombardi Trophy in handen te krijgen. Andrew Luck zal een aardigehoeveelheid konijnen uit zijn hoed moeten toveren om de Colts telkens een rondeverder te krijgen, anders eindigt de marathon eerder dan gewenst.

TEKST MICHAEL FEITH

ROAD TO THE PLAYOFFS. Kampioenschappen win je in de playoffs en niettijdens het reguliere seizoen, dat zeggen mensen al jaren als kritiek op PeytonManning. Hij zal het in de aanloop naar de playoffs ook vaak tegen zichzelf zeggen,want het seizoen van de Broncos verdient geen schoonheidsprijs.Het begon allemaal heel goed voor de Broncos met overwinningen tegen teams alsIndianapolis, Arizona en San Francisco. Na zeven wedstrijden stonden ze zelfs 6­1,waarbij de enige nederlaag in overtime kwam tegen Seattle. Nadat hij het record vanBrett Favre van meeste touchdown passes aller tijden had gebroken, moest Manningop bezoek bij Tom Brady en de New England Patriots.Dit zou dé test worden voor de Broncos, want van de Patriots winnen in eenuitwedstrijd was sinds 2006 al niet meer gelukt. Het resultaat was dit keer niet anders,de Broncos verloren met 21­43.Op bijna elke aanvallende ‘playmaker’ positie hebben deBroncos wel een topspeler. Wide receiver Demaryius Thomashoort bij de beste vijf receivers in de NFL, naamsgenoot Julius Thomas behoorttot de beste vijf tight ends in de NFL en sinds Week 10 loopt er ook een goederunning back bij, namelijk C.J. Anderson. Anderson werd in 2013 door deBroncos binnengehaald als een ‘undrafted free agent’. Hij begon dit seizoenals derde running back, toonde zich sinds Week 10 een waardig starter.Anderson liep tot Week 16 als starter in zes wedstrijden gemiddeld 97 yardsper wedstrijd met vijf touchdowns. Hij voegde hier ook nog 28 receptionsaan toe, goed voor 270 yards en twee touchdowns.Met al deze aanvallende kracht zou je bijna vergeten dat de Broncos éénvan de beste verdedigingen in de NFL hebben. Alleen Seattle en Detroitkrijgen minder yards per wedstrijd tegen. Met spelers als linebacker VonMiller, cornerback Chris Harris Jr. en defensive end DeMarcus Warehebben de Broncos genoeg talent om de aanval genoeg kansen tegeven om in de wedstrijd te blijven, iets wat te zien was in deoverwinningen tegen de Chargers en de Bills.ROAD TO THE SUPER BOWL? Peyton Manning zou niet goedzijn in koud weer. Peyton Manning wordt oud. Peyton Manning isgeen playoff­quarterback. Allemaal dingen die door critici van deManning word gezegd. Toch stonden de Broncos vorig jaar in deSuper Bowl. Ook dit jaar zit het team weer vol genoeg talent om eenSuper Bowl run te maken, al gaat de weg dit jaar waarschijnlijk viaNew England. Dat wordt lastig, want Manning won in Boston nog nooiteen playoffwedstrijd. Het leukste zou een rematch zijn tegen deSeahawks in februari, maar dan moet Manning zijn vorm van hetmidden van dit seizoen wel weer terugvinden.

TEKST MICHAEL FEITH

ROAD TO THE PLAYOFFS. Dat de Baltimore Ravens de playoffs gehaald hebbenis na een turbulent seizoen een verrassing te noemen. Natuurlijk, een 10­6 record isgoed, maar er was veel aan te merken op het spel binnen de lijnen en de onrustbuiten de lijnen.Het hele drama rond Ray Rice wierp een groteschaduw over de eerste weken. Alleen al deomgang van het team met de situatie: van steunvoor Rice tot ontslag en de grote ruilactie vanshirts met de naam Rice erop. Ook was daar gelijkde vraag: wie moet er nu de bal gaan dragen voorde ploeg?Werd er in het begin veel verwacht van Bernard Pierce,uiteindelijk werd de belangrijkste running back eneJustin Forsett. Een journeyman die zijn opleiding in deNFL genoot bij de Seattle Seahawks en in 2013 zes carrieshad voor de Jacksonville Jaguars. Hij werd de gevierde manmet 1266 yards tegen een gemiddelde van 5,4 en acht TD’s.Bij tijd en wijle nam hij de ploeg op sleeptouw.Wie de ploeg in de eerste weken op sleeptouw nam was veteraan SteveSmith. In Week 4 had hij een rekening te vereffenen met de Carolina Panthers. Met139 yards en twee TD’s liet hij zien dat zij hem te vroeg hadden laten gaan. Na dezeemotionele wedstrijd zakte hij ver weg, met maar drie touchdowns in de laatste twaalfwedstrijden (evenveel als in de eerste vier). Gelukkig voor de Ravens was TorreySmith in de laatste weken goed op dreef.ROAD TO THE SUPER BOWL. Om in de playoffs ver te komen zullen de widereceivers een tandje bij moeten schakelen. De ervaren mannen, die natuurlijk al eenseen Vince Lombardi Trophy gewonnen hebben, weten wat er van ze verwacht wordt.Bovendien zijn zij en hun collega’s gezind op revanche tegen de Pittsburgh Steelers,opponent in de wild card game op 3 januari. De laatste ontmoeting leverde namelijkeen 43­23 verlies op.Om succesvol te zijn, moet de verdediging goed spelen en de pass defense (24ste inde NFL) een herhaling van de ontmoeting van 2 november zien te vermijden, toen BenRoethlisberger zes TD’s gooide. De rush defense was dit jaar weer geweldig met eenvierde plaats en maar 88 yards per wedstrijd tegen. Aanvallend zal Joe Flacco, diestatistisch een goed seizoen kende maar bij tijd en wijle ongeïnspireerd oogde, delijnen moeten uitzetten en voorop moeten gaan in de strijd. Hij en Ravens mochtenvan geluk spreken dat ze bijna alle zwakke broeders troffen dit jaar. Dat neemt nietweg dat zijn 27 TD’s een persoonlijk record is. Hopelijk voor de Ravens voegt hij er dekomende weken er een paar aan toe.

TEKST MARK MEIJERING

ROAD TO THE PLAYOFFS. Het is een bekend gegeven dat een NFL­seizoenbestaat uit zestien lange weken waarin er veel kan gebeuren. Teams die goedbeginnen, kunnen na week 12 geen rol van betekenis spelen, terwijl andere ploegenmet een sterk einde zichzelf ineens tot favorieten ontpoppen. Dat laatste is vantoepassing op de Seattle Seahawks en is precies de reden waarom geen enkele ploegerop gerust is om tegen de titelverdedigers te spelen.Seattle begon het seizoen sterk, maar tegelijk matig. Een indrukwekkendeopener tegen Green Bay (36­16) werd opgevolgd door nederlagen tegenSan Diego, Dallas en St. Louis. Na week 6 keek de ploeg tegen een recordaan van 3­3, en blessures aan de verdedigende kant leken de ploeg partente spelen. En dan was er nog het loodzware schema, iedereen wist hetzeker: de kans was levensgroot dat Seattle niet eens de play­offs zou halenen daarmee ook zou falen in het verdedigen van de titel.Maar wat volgde was een indrukwekkende reeks. De geblesseerde spelerskeerden terug, de defensie kwam tot leven, en elf van de volgende twaalfwedstrijden werden gewonnen. Met name vanaf week 12 lijkt Seattle niette kraken als het aankomt op de defensie: sinds die week heeft de ploegeen record van 6­0, en geeft het gemiddeld zeven punten op perwedstrijd...dat is dus één touchdown per wedstrijd (!), en dat maakt winnen een stukmakkelijker.ROAD TO THE SUPER BOWL? De Seahawks zijn op dit moment de grotefavoriet in de NFC. De ploeg is defensief niet te stoppen, en lijkt op een kopie van deploeg die vorig jaar alles platwalste op weg naar de Vince Lombardi Trophy. Het enigewat de ploeg op kan breken is het gebrek aan offense. Want ondanks de geweldigedefensie, werden thuiswedstrijden tegen de St. Louis Rams en de San Francisco 49erspas laat beslist. De enige ploeg die op papier in staat lijkt om Seattle in eigen huis teverslaan is Dallas, dat eerder dit seizoen wist te stunten door als enige ploeg ditseizoen te winnen in de Pacific Northwest.Het was een periode waarin de Seahawks enkele spelers mistten, maar toch bleken deCowboys als enige over een formule te beschikken (lees: een sterke rushing attack inde persoon van DeMarco Murray) om van de Seahawks te winnen in Seattle. Dat wasechter in week zes, toen de Seahawks 3­3 stonden, en nu gaan ze met een reeks vanzes winstpartijen de play­offs in waarin zij ook nog eens beschikken over hetthuisvoordeel. En als er één ploeg gebaat is bij thuisvoordeel, dan is het Seattle wel,dat de afgelopen drie seizoenen slechts twee keer heeft verloren in eigen huis (Arizona'13, Dallas '14). De rest van de NFC staat dus voor eenhelse klus, terwijl de Seattle Seahawks een grote kansmaken op het behouden van de titel, iets wat sinds 2005(toen de Patriots hun titel uit 2004 met succesverdedigden) niet meer is voorgekomen.

TEKST JUSTIN KEVENAAR

THE ROAD TO THE PLAYOFFS. De eerste wildcard, en dus de vijfde seed, inde NFC playoffs is voor de Arizona Cardinals. Lange tijd leek één van de twee nogactieve charter members van de NFL op weg naar de divisiewinst, maar viernederlagen in de laatste zes wedstrijden van het reguliere seizoen betekendedat de tweede plaats in de divisie het hoogst haalbare was. Divisiegenoot entitelverdediger Seattle Seahawks versloegen de Cardinals tweemaal indeze laatste zes wedstrijden om zo de NFC West­titel veilig te stellen.Met drie overwinningen begon het seizoen uitstekend voor de Cardinals. In Week 4er wel een nederlaag geleden in de uitwedstrijd bij de Denver Broncos, maar ookde zes wedstrijden erna werden relatief eenvoudig gewonnen waardoor er na tienweken een 9­1 record op de borden stond. Dan lijkt er niks aan de hand te zijn,maar de Cardinals hebben dit seizoen toch de nodige pech gekend.Carson Palmer, de startende quarterback, moest al vroeg in het seizoen driewedstrijden missen door een blessure aan zijn schouder. Eén van die driewedstrijden onder leiding van backup Drew Stanton ging verloren, maar na deterugkeer van Palmer leek er geen vuiltje aan de lucht. Tot hij in Week 10 eenzware knieblessure opliep. Wederom was het Drew Stanton die hem verving, totdathij ook geblesseerd raakte. De derde quarterback, Logan Thomas, was zijnvervanger. Thomas’ prestaties waren ondermaats en dus was het uiteindelijk RyanLindley die het seizoen voor de Cardinals mocht afmaken. De noodgedwongenwisselingen op de quarterbackpositie en de eindsprint van de Seattle Seahawkszorgden ervoor dat de Cardinals uiteindelijk naast de divisiewinst grepen. Hetreguliere seizoen werd wel afgesloten met een prima 11­5 record.THE ROAD TO THE SUPER BOWL? Als Carson Palmer of zelfs Drew Stantonin staat zouden zijn weer under center plaats te nemen voor de wedstrijden in hetnaseizoen, zijn de Arizona Cardinals in één klap een outsider voor de Super Bowl,die notabene in het eigen University of Phoenix Stadium gespeeld zal worden. MetLogan Thomas of Ryan Lindley is het toch een heel ander verhaal.Winst in de wild card game is geen utopie. Ook al is het een uitwedstrijd,de tegenstander heeft allerminst een overtuigend seizoen gedraaid. Dietegenstander is de winnaar van de NFC South, de Carolina Panthers,die zelfs met een losing record de playoffs ingaan (7­8­1). Daar staattegenover dat de Panthers de laatste weken in prima vorm verke­ren. Sinds de bye week in Week 12 verloren de Panthers slechtséén wedstrijd, en de laatste vier werden allen gewonnen.Mochten de Cardinals de Panthers verslaan, staan erteams als de Green Bay Packers, Dallas Cowboys of deSeattle Seahawks klaar. Andere koek.

TEKST PIETER BROUWERS

THE ROAD TO THE PLAYOFFS. De divisietitel in de NFC North is in 2014wederom een prooi voor de Green Bay Packers. Het begint wat gewoontjes te worden,maar sinds de Chicago Bears in 2010 de sterkste ploeg van de Black ’n BlueDivision waren, is de titel ieder jaar voor de Pack geweest. Dat de Packers injanuari meedoen in het naseizoen is de laatste jaren dan ook vaste prik.Het seizoen werd nog wel begonnen met een verliespartij, uit bij regerendkampioen Seattle Seahawks, en een moeizame thuisoverwinning op de NewYork Jets. De tweede seizoensnederlaag kwam al in de derde wedstrijd, opbezoek bij de Detroit Lions. Daarna ging het beter. Aartsrivaal Chicago Bearswerd in eigen huis met 38­17 aan de kant gezet en vier overwinningen op rijvolgden. Met een 5­3 record gingen de groengelen uit Green Bay de byeweek in om er nog sterker uit te komen.Na het weekje vrijaf werden de Bears met 55­14 vernederd, een week laterondergingen de Philadelphia Eagles met 53­20 eenzelfde lot. Ook één van dewedstrijden waar in de tweede seizoenshelft het meest reikhalzend werduitgekeken, die tegen de New England Patriots, werd winnend afgesloten.Een siddering ging door Lambeau Field in de laatste wedstrijd van hetreguliere seizoen. De Packers ontvingen divisierivaal Detroit Lions en dewinnaar van deze confrontatie mocht zich kronen tot divisiekampioen.Tijdens deze wedstrijd moest quarterback Aaron Rodgers geblesseerd hetveld verlaten. Gevreesd werd voor de kansen van Green Bay zonder hunsuperster, maar tot grote vreugde van iedereen die de Packers een warmhart toedraagt, kon hij later in de wedstrijd weer meespelen. Hoewel hijduidelijk niet topfit was, speelde hij de wedstrijd uitstekend uit.THE ROAD TO THE SUPER BOWL? Met de zege op de Detroit Lions in week 17verdienden de Green Bay Packers een first round bye. Die zal meer dan welkom zijn,gezien de blessure die Rodgers opliep in die wedstrijd. In de divisional round spelen zePackers sowieso een thuiswedstrijd en op Lambeau zijn de Packers zeer lastig teverslaan. Dit seizoen ging er in eigen huis geen wedstrijd verloren.De Packers beschikken over een uitstekend team, één van de meest uitgebalanceerdein de NFL. De verdediging is niet bijzonder sterk, maar toch in staat de tegenstandervan een hoge score af te houden. Aan de aanvallende kant van de bal ligt de echtekracht van Green Bay. Met Aaron Rodgers hebben ze de beste quarterback van hetmoment als aanvalsleider en ook de running game is met Eddie Lacy en James Starksin staat ieder team pijn te doen.Mits Rodgers helemaal fit aan de playoffs kan beginnen, zijn de Packers topfavoriet omaan te mogen treden in de Super Bowl.

TEKST PIETER BROUWERS

ROAD TO THE PLAYOFFS. Black Monday ging vorig seizoen niet aan Detroit voor­bij. Manager Jim Schwartz moest vertrekken en Jim Caldwell nam het over op Ford Field.Met Golden Tate als tweede wide receiver naast Calvin Johnson begonnen deLions ijzersterk aan het seizoen door in week drie met 19­7 van de GreenBay Packers te winnen. Ondanks een slepende blessure van Megatronwisten de Lions week in week uit te winnen. Eén van de meest memorabeleoverwinningen vond plaats op Wembley, waar de Atlanta Falcons na eenflinke comeback werden verslagen.De kracht van de Lions ligt in de verdediging. Slechts vijf keer lietende Lions meer dan twintig punten toe en slechts drie keer werd erin die wedstrijden verloren, waaronder in Foxboro en GreenBay, de enige keren dat een tegenstander meer dan dertigpunten scoorde. MVP voor de Lions is voor de veranderingeen keer niet Calvin Johnson. De wide receiver had lastvan slepende blessures en is pas in de laatste wekenvan het seizoen weer de 'echte' Calvin Johnsongeworden. Nee, de front seven met als uitblinkersNdamukung Suh en Ziggy Ansah (de beste naam in deNFL) zouden beiden aanspraak maken op de titel DefensivePlayer of the Year als JJ Watt niet had bestaan.Suh liet zich wel weer kennen in de laatste wedstrijd van het seizoen, toen hij,zo leek, expres op de enkel van Aaron Rodgers bleef staan. Het gevolg is dat hijde wild card game zal moeten missen vanwege een schorsing.ROAD TO THE SUPER BOWL? In de wedstrijd in Lambeau Field werd zaterdagopnieuw pijnlijk duidelijk dat de Lions ontzettend veel moeite hebben een sterk team teverslaan en het vooral moet hebben van overwinningen tegen de mindere goden.Nu wil het toeval dat in de play­offs (op Carolina na) alleen maar teams zitten met eenwinning record. Een stevige kluif dus. In de wild card ronde nemen de Lions het optegen de Cowboys, die met relatief gemak de NFC East wonnen. De Lions defensewordt dan meteen op de proef gesteld tegen DeMarco Murray, Tony Romo en DezBryant, die het alle drie in zich hebben een wedstrijd te beslissen. Daar zetten de Lionseen zeer solide verdediging tegenover, alleen is het de vraag of de Lions de Cowboysaanvallend kunnen bijbenen. Matthew Stafford ziet er niet uit als een quarterback vanhet kaliber Romo en het is nog altijd de vraag of Megatron echt fit is.De Lions hebben niet een team om de Super Bowl te winnen. De verdediging hoort bijde beste in de NFL, maar aanvallend komen de Lions te kort. Tel daarbij op dat de Lionszich vaak laten kenmerken door vele penalty’s en het lijkt erop dat de Lions na éénweek spelen in januari alweer vakantie mogen gaan houden.

TEKST LENNART BEISHUIZEN

ROAD TO THE PLAYOFFS. Vrijwel niemand had de Dallas Cowboys inde playoffs verwacht. De laatste jaren stond 'America's Team' vooral bekendom hun 8­8 record en het op een haar na missen van het naseizoen. Vorig jaarwerd er in de beslissingswedstrijd om de NFC East nog verloren van dePhiladelphia Eagles met Kyle Orton als quarterback. In 2014 hadden deCowboys een week voor het einde van het seizoen de divisie al binnen.De sterke Cowboys zijn een verrassing vanwege hun op papier zwakkeverdediging. Daar kunnen de Cowboys dan weer een ijzersterke aanvaltegenover leggen, maar dat is vaak geen garantie voor succes.De mannen van Jason Garrett, vorig jaar nog op de schopstoel en nukandidaat voor Coach of the Year, verbaasden vriend en vijand door nietalleen aanvallend één van de beste ploegen in de NFL te zijn, maar daarmee ook dezwakke verdediging zo kort mogelijk op het veld te houden.MVP voor de Cowboys is zonder twijfel de gehele O­line. Dankzij de bescherming konTony Romo had Tony Romo een sterk jaar ondanks dat hij lang met gebroken ribbenspeelde. Ook running back DeMarco Murray had een monsterjaar. Het talent vanMurray was altijd wel bekend, maar dit seizoen bleef hij ook heel, wat ervoor zorgdedat hij de beste rusher in de NFL werd.Buiten de stats van Murray, zorgde hij ook voor genoeg afleiding. Romo kon dankzijhet gevaar Murray ook vaak zonder veel problemen zijn receivers bereiken, waaronderDez Bryant, die wederom liet zien één van de beste receivers in de NFL te zijn.ROAD TO THE SUPER BOWL? Dankzij de overwinning in de NFC Easthebben de Cowboys een thuiswedstrijd tegen de Detroit Lions op het programmain de eerste ronde van de playoffs. Gek genoeg lijkt dat niet ideaal voor deCowboys, die een 8­0 record hadden in uitwedstrijden in 2014, maar de problemenvan de Lions kennende is de kans groot dat de Cowboys een ronde verder komenen het dan op moeten nemen tegen de Green Bay Packers in Lambeau Field.Het is helemaal niet gek om te denken dat de Cowboys heel ver gaan komen. DeCowboys hebben in het reguliere seizoen al laten zien niet geïntimideerd te zijndoor luid uitpubliek door onder andere in Seattle te winnen en hebben een teamdat iedere tegenstander overal kan verslaan en zelden slechte dagen kent.De kans dat de verdediging in de playoffs wel blootgelegd wordt is echter ook eenoptie, nu de betere offenses over zijn, al speelde de verdediging al vaker ditseizoen beter dan van tevoren ingeschat.Eén ding is zeker, Jerry Jones en kornuiten hebben een gevaarlijk playoffteamgesmeed dat thuis én uit hoge ogen kan gooien.

TEKST LENNART BEISHUIZEN

ROAD TO THE PLAYOFFS. Gelijk spelen, vervolgens zes wedstrijden op rijverliezen, maar toch een thuiswedstrijd spelen in de play­offs. Dat is de weg die deCarolina Panthers hebben bewandeld en het is het gevolg van een hele matige NFCSouth waarin een 7­8­1 record genoeg was voor de divisietitel. Ondanks dat zijobjectief gezien niet bij de zes beste teams in de NFC horen, mogen zij dankzij hunzwakke divisie toch een thuiswedstrijd gaan afwerken in de wild­card ronde.Toch leek het er ook lang op dat de Panthers zelfs niet inaanmerking kwamen voor de divisietitel. De New OrleansSaints leken de gedoodverfde favoriet met daarachter deAtlanta Falcons, terwijl de Panthers na week 13 (met eenrecord van 3­8­1) dood en begraven leken. Maar inweek 14 kwam uitgerekend tegen de New OrleansSaints de ommekeer. De verdediging begon sterkerte spelen, en Cam Newton's offense kwam eindelijkeen beetje tot leven. De winning streak werdafgesloten met een grootse overwinning op deAtlanta Falcons, en met die overwinning heeft coachRon Rivera in ieder geval voor het moment zijn baan weten teredden. Daarnaast kwam Cam Newton twee weken geleden goed weg bijeen auto­ongeluk, en dus kan je stellen dat de Panthers van Carolina vangeluk mogen spreken dat zij nu in deze positie verkeren.ROAD TO THE SUPER BOWL? Ondanks de vele nederlagen zijn de Pantherszeker niet kansloos. Na de dramatische reeks is Carolina het seizoen geëindigd meteen goede winstreeks en daardoor zal de ploeg van Rivera zeker niet met een slechtgevoel de play­offs in gaan. Daarnaast leert de geschiedenis ons dat het vorige teamdat met een negatief record het postseason in ging (Seattle Seahawks '10) ook zijneerste wedstrijd wist te winnen. En dan hebben de Panthers ook nog eens geluk methet schema, want in de wild­card ronde komen Newton en co. de Arizona Cardinalstegen die, weliswaar meer hebben gewonnen, maar wel twee wedstrijden op rij hebbenverloren.In tegenstelling tot de Panthers verloren de Cardinals niet zes wedstrijden op rij, zijwonnen er zes achter elkaar. Maar vanwege blessures is Ryan Lindley nu deaangewezen spelverdeler en als Carolina de gevaarlijke offense van de Atlanta Falconsal onder controle kan houden, dan moet diezelfde defense ook tegen de Cardinals opkunnen staan. Het lijkt heel erg de omgekeerde wereld, en een volger zonder verstandvan zaken zou er raar van op kijken, maar je kan met recht zeggen dat de CarolinaPanthers in hun eerste wedstrijd met hun 7­8­1 record de favoriet zijn tegen de ArizonaCardinals (11­5). Veel verder dan dat zal de ploeg echter niet komen, daarvoor zijn zesimpelweg te zwak gebleken, ook al hebben ze dan al vijf wedstrijden op rij gewonnen.De elite in de NFC (Seattle, Green Bay, Dallas) is simpelweg te sterk voor dit Carolina.

TEKST JUSTIN KEVENAAR

1. RUSSELL WESTBROOKPG, OKC THUNDERHet was even doorbijten voor de fans inOklahoma City, door de blessures vanzowel Kevin Durant als Russell Westbrook.Maar intussen schijnt de zon weer. JohnWall leek op eerste kerstdag de show testelen, maar werd later nog overvleugelddoor Russell Westbrook. 34 punten, 11assists en 5 steals maken van hem deWINNAAR VAN DE WEEK.2. AARON RODGERSQB, GREEN BAY PACKERSOp 't laatst voelde hij nog de hete ademvan Tony Romo en JJ Watt in zijn nek,maar de manier waarop A­Rod op delaatste speeldag zijn Packers ­ ten kostevan divisierivaal Lions en ondanks eenkuitblessure ­ naar een bye loodste,maken van hem de MVP van het voorbijereguliere footballseizoen.3. DEREK STEPANC, NEW YORK RANGERSDe New York Rangers verkeren de laatsteweken in Stanley Cup­achtige vorm.Personificatie daarvan: center DerekStepan, die in de drie zeges rondom dekerst zorgde voor drie goals en tweeassists. Kudos.

1. MIKE SMITHCOACH, CLUBLOOSGoed, ook Rex Ryan, MarcTrestman en Jim Harbaughbakten er dit seizoen niks van,en werden daarom (al danniet terecht) ontslagen. MaarMike Smith had tenminste nogde kans om zijn hachje, tegende zwakke Panthers, en ineigen huis nog wel, te redden.Omdat hij ook dat verknalde, ishij de LOSER VAN DE WEEK.

Je bereikt in vier seizoenen driemaal deplayoffs, komt drie keer uit in de NFC titleGame en je haalt zelfs één keer in de SuperBowl. Vervolgens word je ont­slagen. Het is een lot dat nietveel coaches zal overkomen,maar voor Jim Harbaugh, zon­dag nog coach van de SanFrancisco 49ers, is het de har­de realiteit. Dat Harbaugh ende beleidsbepalers in SanFrancisco geen beste vrienden waren, wasgeen staatsgeheim. Harbaugh's harde col­lege aanpak werd niet altijd gewaardeerddoor zijn bazen en vanwege alle opge­bouwde spanningen leek het pleit al voor­afgaand aan het seizoen te zijn beslecht.Het is een beslissing die onbegrijpelijk is.Voordat Harbaugh naar San Franciscokwam was de franchise een lachertje in deNFC. Een ploeg die weliswaar een roemrij­ke historie had, maar die sinds 2000vooral uitblonk in matigheid. Harbaughkwam binnen en creëerde direct een teamdat met de besten meekon. Spelershielden van de intensiteit die de ex­coachvan Stanford met zich meebracht, en bijde afsluitende perspraatjes van afgelopenzondag bleek nogmaals hoeveel respectHarbaugh had opgebouwd bij zijn spelers.Maar zoals gezegd, het was een beslis­sing die al op voorhand was genomen enmet de vacature bij de University ofMichigan was ineens alles gereed voor eenrespectvol afscheid tussen beide partijen.Voor het eerst sinds de dagen van JoeMontana en Steve Young speelden de49ers weer een rol, en het is nu aan hetmanagement om te laten zien dat zij geenblunder begaan met het wegwerken vanHarbaugh. De kans daarop acht ik klein,want als je een goede beleidsbepaler bent,dan werk je Harbaugh niet weg. •

Justin Kevenaar.

HarbaughHet is Oudejaarsdag, ook wel nationaleterugblikdag. Hoe cliché ook, ik doe daarlekker aan mee. Morgen kijken we vooruit,vandaag mijmeren we nog even over allemooie momenten die dit jaar ons bracht.Mijn Sport Amerika­collega’s die dezeweek hun favoriete #SportAm­momentvan 2014 vastlegden op video, lieten ziendat er het afgelopen jaar flink wat tegenieten viel.Zo dacht ik dankzij Ewout weer even deterug aan de prachtige terugkeer vanLeBron James naar de Cleveland Cava­liers. Mike koos het moment waarop KevinGarnett en Paul Pierce voor het eerst nahun onverwachte trade naar Brooklyn deTD Garden betraden. Rijen dik kippenvelvan de hartverwarmende ontvangst doorhet Bostonse publiek. Hij herinnerde onsook nog even aan de emotionele speechvan kersverse MVP Kevin Durant, die mettranen in de ogen zijn moeder bedankte.Onze hoofdredacteur tenslotte, koos ondermeer voor het geweldige team van deSpurs dat na het verlies in 2013 nu wel debeste was in de Finals.Ik wil aan al die mooie momenten nogiets toevoegen. Dat zijn de maatschappe­lijke barrières die de NBA het afgelopenjaar heeft doorbroken. Adam Silver, diehet nog altijd diepgewortelde racisme eenklein beetje afbrokkelde door DonaldSterling te verbannen. BeckyHammon, de eerste vrouw dieals assistent­coach in de NBAaan de slag ging. En JasonCollins, de eerste openlijkhomoseksuele atleet in éénvan de grote vier competities.Bedankt dat jullie 2014 weereen beetje beter hebben gemaakt dan2013. •

Eva Gerritse.

Oudejaarsdag

Je hebt legendarische plays en je hebtlegendarische plays. Maar veel epischerdan de catch (en touchdown) van FrancoHarris, op 23 december 1972 in de AFCDivisional Playoff game tussen de Pitts­burgh Steelers en Oakland Raiders, zul jeze niet snel tegenkomen. Vooral ook doorde iconische bijnaam die de play nader­hand kreeg. De Immaculate Reception, wow.Met nog dertig seconden op de klok, en bijeen achterstand voor Pittsburgh, gooideSteelers QB Terry Bradshaw richting JohnFuqua. Deze kreeg onmiddellijk een hit teverwerken, waarna de bal richting degrond caramboleerde. Voordat de pigskinde grond raakte, werd deze echteropgepakt door fullback Franco Harris, dieermee de endzone inrende voor de gamewinning touchdown.De (controversiele) play was vervolgensbron van uitgebreide analyse en discussie.Velen beweerden dat Bradshaws passeerst Fuqua had geraakt, anderen zeidendat de bal de grond had geraakt voorHarris 'm oppakte. In beide gevallenzou er ­ volgens de toenmalige regels ­sprake zijn geweest van een incompletepass.Het einde van de Steelers­Raiders gamewas bovendien de start voor een heftigerivaliteit tussen beide teams. Bovendiencatapulteerde het de Steelers, die jaren­lang in de betrekkelijk marge van de NFLhadden vertoefd, tot een aantal ongekendsuccesvolle jaren. Na veertig jaar zondernoemenswaardige wapenfeiten, bleekdeze zege de aanleiding tot liefst viergewonnen Super Bowls.NFL Films bombardeerde de ImmaculateReception tot zowel de meeste fantas­tisch­ als meest controversiele play allertijden. Zozeer zelfs, dat er eencomplete 30 for 30­aflevering aanwerd gewijd.

TEKST GEERT JAN DARWINKEL

Het jaar dichtgooien is voor iedereen anders. Sommigen hechten geen enkelewaarde aan de verandering van een cijfer op de agenda, voor de ander is dejaarwisseling het uitgelezen moment voor zelfreflectie, bezinning en nieuwebewustwording. De laatste dagen van mijn jaar zijn altijd een mengelmoes van ditsoort emoties. Er zit niet echt een gedachte achter, ze overkomen mij. Het afsluitenvan een jaar heeft vaak iets moois en tragisch tegelijk. Het besef dat de tijd somseen niet bij te houden vervoersmiddel is zorgt voor de tragiek, de reis die je eraandankt voor geluk en verdriet.Voormalig eigenaar Donald Sterling van de LA Clippers zou willen dat hij de tijd konterugdraaien. Zijn racistische uitspraken hebben hem voor de rest van zijn levengetekend. Hij verloor de Clippers, het recht om naar wedstrijden te gaan en zal degeschiedenis in gaan als een van de meest walgelijke miljardairs ooit. Een ‘advies’aan zijn vriendin om niet met donkere mensen om te gaan maakte maar weer eensduidelijk hoe diep racisme nog geworteld zit in de Amerikaanse sportwereld enmaatschappij. Iets dat helaas ook weer naar de oppervlakte kwam door vele anderebetreurenswaardige incidenten. Bleef het daar ook maar bij slechts een discussie overZwarte Piet.Mooi en tragische sportmomenten waren er talrijk. Vergeet niet dat de eerstebelangrijke finale van het kalenderjaar 2014 begon met de meest vervelende 12seconden uit het sportleven van de grootste quarterback aller tijden. Want als PeytonManning iets van het afgelopen jaar zou willen overdoen is het ongetwijfeld die eersteseconden van de Super Bowl. Alles ging mis en de Denver Broncos zakte als eenkaartenhuis in elkaar. Wat over bleef was een ravage, veroorzaakt door de geweldigeSeattle Seahawks.Van een voetbalcommentator zou je verwacht dat het WK in Brazilië het hoogtepuntvan 2014 is geweest. Niets is echter minder waar. Aan het toernooi in heb ikgeweldige herinneringen over gehouden die ik graag nog een keer zou beleven. Maarmijn hart gaat echter nog altijd harder kloppen als ik terugkijk op mijn jaar met deSan Francisco Giants. Eind april bezocht ik met mijn zwangere vrouw HensleyMeulens en stond ik op de thuisplaat van AT&T Park. We maakten foto’s met daaropeen duidelijk gebolde buik met daarin een klein meisje. Hardop spraken Hensley en ikover de mogelijkheid van de Giants om ook dit jaar de World Series te bereiken. Niethet individu zou daarin doorslaggevend zijn maar vooral de teamspirit, was degezamenlijke conclusie.Twee maanden later verliet de baby die ook bij dat gesprek was de buik van mijnvrouw en gaven we haar de naam Pella. De Kunst van het Veldspel werd door deGiants perfect uitgevoerd, de World Series werden bereikt en gewonnen. Datwinnende moment is mijn hoogtepunt van 2014. Midden in de nacht, zij aan zij metmijn vrouw en op ons schoot Pella. Soms valt in het leven alles heel even op zijnplaats. Even snel als het komt is het ook vaak weer weg. Ik kan nu al niet wachtenop 2015. Op zoek naar het volgende hoogtepunt. •

2014

Het afgelopen college football­seizoen was één van dewildste in jaren. Favorieten verloren alsof het de nor­maalste zaak van de wereld was en de rankings werdenmet regelmaat volledig op de kop gezet. Uiteindelijkkwam echter toch nog bijna alles op zijn pootjes terecht.Vier van de teams uit de preseason top­vijf staannamelijk ‘gewoon’ in de playoffs.Het eerste en uiteindelijke enigeslachtoffer dit seizoen was Oklahoma.Begin oktober gingen de Sooners,nummer vier in de preseason rankings,onderuit tegen TCU en daar wisten zezich niet meer van te herstellen. Laterwerd nog verloren van drie andereteams en werd het verwachte

droomseizoen van Oklahoma eenabsolute domper.Oklahoma komt uit de Big 12 en datwas dit seizoen zonder enige twijfel deconference van het spektakel. TCU enBaylor lieten fantastisch aanvallend spelzien en scoorden er lustig op los. Beiden

maakten een reële kans om de playoffste halen, maar haalden het uiteindelijknet niet.TCU verloor halverwege het seizoenvan Baylor en de Bears zelf gingen onno­dig onderuit tegen West Virginia. Eenweek voor de laatste ranking stond TCUnog op plek drie, maar het ontbrekenvan een kampioenschapwedstrijd brakde Big 12 lelijk op. TCU en Baylorstonden beiden met lege handen op deplekken vijf en zes in de rankings.En daarmee hebben we gelijk de grotecontroverse van het seizoen te pakken.Volgens vele volgers hoorde er

tenminste één team uit de Big 12 in deplayoffs, maar er was simpelweg nietvoldoende ruimte in het veld van vierdeelnemers.Een enkele finale zoals in voorgaandejaren of een playoff met vier teams, aande controverse doet het weinig af. Deenige realistische oplossing om daar eeneinde aan te maken lijkt een playoff metacht teams. Op die manier is geen enkelteam met een realistische kans op detitel uitgesloten.In de SEC was het dit jaar helemaal eenwild seizoen. Lang werd er gesprokenover twee teams uit die conference in

de playoffs, in week zeven stonden erzelfs drie teams uit de SEC in de top viervan de AP rankings, maar doordat deconferencegenoten elkaar met regelmaatversloegen, bleef uiteindelijk alleenAlabama over.Alabama verloor dit seizoen van Ole Missen even leek dit het seizoen van de staatMississippi te worden. Mississippi State enOle Miss stonden ineens allebei in de topvier in de eerste playoff rankings in Week10, aangevuld met Auburn en FloridaState. Opnieuw drie teams uit de SECdus.Uiteindelijk ging het voor Ole Miss,Auburn en ook Mississippi State fout.Tussen eind oktober en eind novembergingen ze alle drie meerdere malenonderuit tegen elkaar, Alabama en ookhet wederopgestane Arkansas. De SECwas dit jaar de conference van dedromen, maar op het einde was er tochweer de nuchtere realiteit, Alabama stonduiteindelijk gewoon bovenaan.In de Big Ten zat het grote verhaal ditjaar gevangen in de wedstrijden tegenteams uit andere conferences. Hetmerendeel van die wedstrijden werdnamelijk verloren door de teams uit deBig Ten en vooral daardoor leek de BigTen lang geen kans te maken op een plekin de playoffs. De conference werdsimpelweg als te zwak gezien.En zwak was het ook in de Big Ten, metéén grote uitzondering: Ohio State. Naeen moeizame start met daarin ondermeer een verliespartij tegen het zwakkeVirginia Tech kwamen de Buckeyeskeihard terug. Week in, week uit werd erzo overtuigend gewonnen dat het teamdat al bijna vergeten was na Week 2uiteindelijk toch nog de playoffs wist tehalen.In de Pac­12 North was het nooit echtspannend. Ja, Oregon verloor een keervan Arizona dankzij een aantal blessures,maar al weken voor het einde van hetseizoen stond vast dat de Ducks de Pac­12 finale zouden halen.

Heel anders was het in de Pac­12 South.Maar liefst vijf van de zes teams uit diedivisie streden mee om de koppositie eneen kans om Oregon in de finale te verras­sen. Net als in de SEC West verloren deteams echter te vaak van elkaar om nogeen kans op de playoffs te maken. Arizo­na was het team dat uiteindelijk bovenkwam drijven, maar na eerder in het sei­zoen nog van de Ducks te hebben gewon­nen, hadden ze in de finale geen kans.Blijft over de ACC. Oftewel Florida Stateplus een enorme mêlee aan teams dieaan elkaar gewaagd zijn. Teams die over­igens dichter bij Florida State kwamendan menigeen voor mogelijk had gehou­den. Het is dat Florida State herhaaldelijkwist te ontsnappen vanuit een verlorenpositie en zo ongeslagen bleef, anderswas het een heel spannend seizoengeworden in de ACC.De play­offsDit seizoen gaat de kampioen van de FBSvoor het eerst bepaald worden via play­offs. Een playoff tussen vier teams. Om­dat er zoveel conferences zijn in de FBS ishet onmogelijk om hier een selectie uit temaken zonder dat er mensen bij betrok­ken zijn die een afweging moeten makenwelke teams de beste zijn. Hiervoor is deplayoffcommissie in het leven geroepen.De commissie bestaat uit twaalf mannenen één vrouw, waarvan de vrouw de mees­te bekendheid heeft buiten de sportwe­reld. Deze vrouw is namelijk CondoleezzaRice, Secretary of State onder George W.Bush en betrokken bij Stanford Universi­ty. Het is belangrijk om te vermelden datze betrokken is bij Stanford, want alleleden uit de commissie zijn wel bij één ofmeerdere universiteiten betrokken. Hetzou onmogelijk zijn om voldoende men­sen met verstand van zaken te vinden dieniet bij een universiteit betrokken zijn.Om het allemaal eerlijk te houden is erechter wel voor een verdeling gezorgd.Iedere grote conference is in gelijke matevertegenwoordigd en leden mogen nietdeelnemen aan de discussie zodra het

Het grootste verschil tussende oude rankings en het selec­tiecomité van de CollegeFootball Playoff werd zicht­baar dankzij de Florida StateSeminoles. Net als vorig jaaris ’t team van Jameis Winstonzonder nederlaag het reguliereseizoen doorgekomen, maar hetlagere niveau van hun tegenstan­ders en de vele geruchten rond deploeg speelden een rol in de se­lectie. Geen eerste plek voor deNoles, maar slechts de derde endat deels te danken aan de chaosin de Big 12 en de implosie van deBadgers in de Big Ten­finale.Over Winston naast ’t veldkunnen we het maar beter nietmeer hebben. De school vindthem – goh, wat verrassend –nergens schuldig aan en dusspeelt hij. Op ’t veld is hijuitstekend, maar de glans vanvorig jaar is ingeruild vooreffectiviteit (in de tweedehelft) en een verdachtaantal onnodig lastigecomebacks.In de Rose Bowl speeltFlorida State, die alsACC­team normaal geenkans maken op een plek in deoudste bowl van het land, tegende Oregon Ducks. De pijlsnelleDucks zullen voor de Seminoleseen heel ander soort tegen­stander zijn dan Auburn vorigjaar en Oregon is dan ookfavoriet. Daar zal Jimbo Fisherniet van wakker liggen, al zalzijn ploeg en zijn staf er voormoeten waken dat de velecomebacks en twee jaar aanoverwinningen hen niet in slaaphebben gesust.

Sommige teams hebben allegeluk van de wereld. Terwijlcoach Chip Kelly naar dePhiladelphia Eagles vertrok,bleek QB Marcus Mariota eensuperster in wording. De vanHawaii afkomstige spelverdelerontpopte zich de afgelopen tweejaar tot de beste quarterback incollege football. Mariota staat ernatuurlijk niet alleen voor. Zijnreceivers en backs bieden zoveelopties dat een verdediging nooitkan gokken op één bepaaldespeelwijze. Die diversiteit is ookde kracht van hun tegenstanderFlorida State gebleken en deDucks maken zich opnieuw opvoor een Rose Bowl tegen eenquarterback van topniveau. In2012 werden de Badgers vanRussell Wilson verslagen en ditjaar is ’t de afzwaaiendeHeisman­winnaar JameisWinston die ze treffen.Daarmee is deze halve finaleniet alleen een gigantischepodium voor twee populaireprogramma’s, maar ook delaatste keer dat we een van dezetwee spelers in hun schooltenuezullen zien aantreden. Waar ’tlang leek alsof Winston de besteQB in de aankomende draft was,is de teneur inmiddels dat deallerslechtste teams in de NFLtoch vooral azen op Mariota.Wat betreft de wedstrijd is ditde ultieme matchup. FSU treft inde Ducks eindelijk een team dathen keer op keer zal kunnen ver­rassen met nieuwe spectaculaireplays en de neutrale kijker wordthoogstwaarschijnlijk getrakteerdop een ongekend spektakelstuk.Deze wedstrijd in dit legendari­sche stadion is de reden waaromde College Football Playoff nu al'n succes mag worden genoemd.

Het seizoen van de Buck­eyes leek heel even voorbij,nog voordat het goed en welbegonnen was. Heisman­kan­didaat en startende QB BraxtonMiller liep een langdurige blessu­re op en zijn vervanger verloop inde tweede wedstrijd van het jaarvan het karige Virginia Tech. Nadie partij kwam de ploeg vanfreshman J.T. Barrett echter opstoom en de quarterback leiddezijn ploeg, samen met coachUrban Meyer, probleemloos naarde afsluiter met Michigan.In dat duel sloeg ’t noodlot echteropnieuw toe en ondanks dat werdgevonden, raakte Barrett ernstiggeblesseerd. Plots moest de BigTen worden gewonnen doorback­up Cardale Jones, die de totdan toe uitstekende WisconsinBadgers defensie moest zien teverschalken. Er ging een heleboelmis, bij de Badgers althans, maarin zijn allereerste start liep Jonesbij een 59­0 eindstand hetveld af, Heisman­finalistMelvin Gordon beduusdachterlatend.Ohio State treedt nuaan in de Sugar Bowltegen Alabama. In 2011 wonOhio State de Sugar Bowl vanArkansas, om die overwinninglater op te geven als gevolg vanNCAA­sancties. Na die gewraakteperiode zijn de Buckeyes echterdefinitief terug en een nieuwekans op succes lonkt. Ze moetendan wel nog even als underdogde Alabama Crimson Tideverslaan. De ploeg is nietkansloos en knokt enigszins voorde eer van de geplaagde Big Ten,maar treft een team van eenniveau dat ze de afgelopen jarenzelden gezien hebben. Het wordtaanpoten voor Urban Meyer.

Heel even leek er sprake vandat de hegemonie van Alabamaecht ten einde was. Na ’t ver­lies tegen Auburn in de jaar­lijkse Iron Bowl en de nederlaagtegen Oklahoma in de Sugar Bowleen paar weken later sloeg detwijfel toe en halverwege ditreguliere seizoen was er plots dienederlaag tegen Ole Miss. CoachNick Saban wist de juiste koersechter te hervinden en treft alsnummer één veruit de meestbesproken ploeg in de playoff.Twee weken voor het einde vanhet seizoen leek het er op datAlabama zich mocht opmakenvoor een duel tegen Florida Stateof één van de twee topteams uitde Big 12, TCU of Baylor. Hetontbreken van een finale in de Big12 komt die conference echterduur te staan en Ohio State’smachtsvertoon leverde hetbenodigde sprongetje op voorUrban Meyer, die na jaren bijFlorida zich nu opnieuw magmeten met zijn rivaalSaban.Alabama heeft voor heteerst in jaren een weinigbesproken quarterback,maar receiver Amari Cooper iseen absolute sensatie en dedefensie van de Tide staat alsaltijd als een huis. Dat stondeneerdere opponenten van OhioState ook, en toch wonnen maarde Buckeyes, maar dit is eenander verhaal en een vroegevoorsprong voor Alabama kannog wel eens het rappe einde vanOSU zijn. Het is in ieder gevalAlabama’s terugkeer naar deSugar Bowl, een jaar na de upsetvan Oklahoma, en een uitgelezenkans om de wereld te laten ziendat Alabama nooit mag wordenweggestreept.

gaat over een universiteit waar ze zelf bijbetrokken zijn. Overigens bestond decommissie dit jaar de facto uit slechtstwaalf leden. Legendarische quarterbackArchie Manning, de vader van, was metziekteverlof.Van Week 10 tot en met het slotwee­kend bracht de commissie wekelijks eenranking uit. Uiteindelijk hebben achtverschillende teams één of meer weken inde top­vier gestaan, maar uiteindelijkkunnen er maar vier teams echt strijdenom de titel. Dit jaar zijn dat Alabama,Oregon, Florida State en Ohio State.De halve finales van de playoffs zullenworden gespeeld tijdens de bowl games,die plaatsvinden tijdens Oud en Nieuw. Dezogenaamde New Year’s Six Bowls. Ditzijn achtereenvolgens de Peach, Fiesta,Orange, Cotton, Rose en Sugar Bowl.Deze bowls rouleren ieder jaar en dit jaarzijn de Rose en Sugar Bowl de gastheervan een halve finale, beiden opNieuwjaarsdag.De Sugar Bowl gaat tussen de nummerséén en vier in de rankings, Alabama enOhio State, en dit lijkt een prachtigewedstrijd te worden. Alabama heeft dehindernisbaan die de SEC is achter de rugen Ohio State heeft juist nog bijna geenkansen gehad om zich echt te bewijzen.De kansen die ze kregen grepen ze echtermet beide handen aan en de kans is grootdat ze dat nu ook zullen doen.De Rose Bowl, de oudste bowl game dieer is, gaat tussen Florida State en Oregon.De Ducks maken dit seizoen zo ontzet­tend veel indruk, dat de winst al bijnazeker lijkt. In het college football weet jehet echter nooit, zeker niet tegen Florida

State dat dit seizoen gespecialiseerd lijktin wonderbaarlijke ontsnappingen.De Heisman TrophyDe playoffs gaan om wie het beste teamheeft, de Heisman Trophy gaat om de eerwie zich de beste individuele speler uit hetcollege football mag noemen.Traditiegetrouw passeerden vele namende revue, maar uiteindelijk was er maaréén speler die er echt met kop enschouders bovenuit stak. Zo ver dat wede anderen hier niet eens gaan noemen.Zonder enige twijfel was de speler vanhet seizoen Marcus Mariota, quarterbackvoor de Oregon Ducks. Mariota speeldeeen bijna foutloos seizoen. Hij gooide 38touchdowns bij elkaar en 3783 yards. Hetmeest opvallende is echter het feit dat hijslechts twee intercepties gooide. Over degrond deed Mariota er overigens nog eensveertien touchdowns en 669 yards bij.Mariota is de droom van iedere coach inde NFL en de kans is dan ook groot dat hijals nummer één gedraft gaat worden.Spektakel zoals bij een Johnny Manziel ofJameis Winston is immers leuk, maarkampioenschappen win je vooral door zomin mogelijk fouten te maken. Of Mariotadaadwerkelijk goed genoeg is omkampioenschappen te winnen, kunnen wede komende weken zien in het collegefootball, maar zal vooral moeten blijkenop het grote podium in de NFL. Als erechter één speler is in de komende draftdie vele jaren impact kan hebben op deNFL, dan is Mariota het wel. •

Rex Ryan is ontslagen bij de New YorkJets. Hoeveel ik er ook van houd om deJets te pas en te onpas belachelijk temaken, het doet mij wat. DeJets (#loljets) zijn één van delachwekkendste franchises inalle sporten. Een big marketteam als de Jets krijgt het bijnaelk jaar voor elkaar om zichzelfbelachelijk te maken doorslechte drafts, onthutsendeverliezen en natuurlijk buttfumbles.Maar Ryan was voor mij het enige lichtpun­tje bij de Jets. Ryan is naast een verdedi­gende mastermind een ‘players coach’ eneen ultieme motivator. Zijn persconferen­ties zijn dikwijls geniaal en bijna iedereHard Knocks fan kan zijn ‘lets go eat agoddamn snack’ speech herinneren.Je kunt zeggen over de Jets wat je wilt,maar Rex Ryan gaf de kleurloze franchisekleur. Niet alleen naast het veld, maar ookerop. Ryan kreeg het voor elkaar om tweekeer de AFC Championship game te halenmet Mark freaking Sanchez alsquarterback. Dat is het prijzen waard.De Jets van Ryan stonden bekend alsdefensief ontzettend sterk en meestalpresterend boven verwachting ondanksinferieur spelersmateriaal. En de Jetswisten het de Patriots altijd moeilijk temaken, zo ook dit jaar.De positie van Ryan was onhoudbaar bijde Jets, dat begrijp ik. Maar het lijkt mijstug dat de Jets een betere coach zullenvinden. En Ryan? Hij komt er wel. Het zoumij niets verbazen als hij bij hetverschijnen van deze column al eennieuwe job heeft.Het ga je goed Rex Ryan. •

Let's go eat agod damn snack

Lennart Beishuizen.

Nu we het nieuwe jaar ingaan, zijn er nogeen paar dingen waar we naar uit kunnenkijken voordat Spring Training eind febru­ari weer begint. Als eerste wordt op 6 ja­nuari bekendgemaakt welke helden in julitoe zullen treden tot de Hall of Fame. Eenlastige keuze voor de leden van de BBWAA,want terwijl zij maximaal tien spelers ophun ballot in mogen vullen, zijn er dit jaarzeker 15 spelers die op basis van hunloopbaan een legitieme kans maken opeen verkiezing.Een groot deel van die spelers heeft na­tuurlijk een dopinghistorie en loopt daar­door een aantal stemmen mis. Om de Hallof Fame te bereiken, moet minimaal 75%van de schrijvers jou op de ballot aanvin­ken. Als ik mocht kiezen, zou ik voor devolgende tien namen gaan: Jeff Bagwell,Craig Biggio, Barry Bonds, Roger Clemens,Randy Johnson, Edgar Martinez, PedroMartinez, Mike Mussina, Mike Piazza enJohn Smoltz. En dan laat ik andere kans­hebbers als Fred McGriff, die alleen vanwe­ge zijn bijnaam Crime Dog al een plek inCooperstown verdient, Curt Schilling, GarySheffield en Alan Trammell van mijn lijst.Craig Biggio kwam vorig jaar met 74.8procent net tekort. De verwachting is dathij het dit jaar wel zal redden, maar hetkan ook zomaar zo zijn dat hij door hetgrote aantal kanshebbers op de ballot ditjaar wat stemmen gaatverliezen. Clemens, Bonds,McGwire en Sosa, de grotedopinggevallen op de lijst, zullenmoeten hopen dat steeds meermensen hun dopinggebruikgeaccepteerd hebben.Ondertussen lijken Biggio,Piazza, Johnson, Smoltz en Pedro Martinezde grootste kandidaten voor uitverkiezingin 2015. •

Seb Visser.

Wie oh wie?