HOOFDREDACTIENeal PetersenGeert Jan Darwinkel (adj)EINDREDACTIEKasper DijkREDACTIELennart BeishuizenBert Jan BrandsPieter BrouwersGeert Jan DarwinkelVincent Van GenechtenEva GerritsePieter HorstmanJustin KevenaarPaul KlompAizo LijcklamaMarco PostJoep SmeetsJurian UbachsJeroen VeenstraSeb VisserRichard van WelieFrank WielaardJules ZaneJan Willem ZeldenrustCOLUMNISTENMatthijs van den BeukelJeroen ElshoffLeander SchaerlaeckensPeter van VlietFOTOGRAFIEGetty ImagesPRODUCTION, ARTDIRECTION & DESIGNDarChicago Ltd.MET DANK AANIssuu, ScribusSportAmerika TheMagazine is een uitgavevan Petersen Media. Nietsuit deze uitgave mag opwelke wijze dan ook wordengekopieerd zonderuitdrukkelijke toestemmingvan de uitgever. ©Petersen Media 2012­2013 ­ Alle rechtenvoorbehouden.

Als Bostonian heb ik niet te klagen. Boston is de mooistestad ter wereld en op sportgebied is het smullen geblazen.Afgelopen week was echter een zwarte bladzijde. Maar liefstdrie keer sierde de stad de voorpagina's met triest nieuws.Mijn Bostonhart bloedde.Het meest recente bericht was het afscheid van Doc Rivers,Kevin Garnett en Paul Pierce bij de Celtics. Ray Allen maaktevorig jaar al een einde aan de Boston Big Three en hettijdperk is nu helemaal afgesloten. Ik snap er helemaal niksvan: ik had de stille hoop dat The Truth en KG nog één jaarzouden samenspelen aleer gezamenlijk afscheid te nemen.Nu doen ze dit notabene in New York. Een stukje van deromanticus in mij is dood.Een veel pijnlijkere headline vermeldde Aaron Hernandez’(mogelijke) moord op zijn vriend Odin Lloyd. Een geweldigespeler die zichzelf zo in de problemen brengt, het isonwerkelijk. Van het ene op het andere moment werd dedroom van de 23­jarige multimiljonair een nachtmerrie. Hetechte leed wordt natuurlijk geleden door de naasten vanLloyd, maar het kan maar zo dat Hernandez héél lang geenfootballstadion meer ziet, laat staan de buitenwereld.De Boston Bruins kenden vooral sportief leed. Een zekerlijkende zege in Game 6 van de Stanley Cup Finals tegen deChicago Blackhawks verdween door twee tegengoals in delaatste twee minuten. Dat collega's Geert Jan Darwinkel enPieter Brouwers een feestje vierden, is ze gegund. Chicago issympathiek en dat gevoel werd afgelopen vrijdag alleen nogmeer gesterkt.De Blackhawks vierden hun Stanley Cup uitbundig. Tegelij­kertijd plaatste de directie een paginagrote advertentiein de Boston Globe met een dankwoord voor de kracht enliefde waarmee de Bostonians hun rivalen behandelden in deserie.Zo kan ik deze column toch nog met een glimlach besluiten.Ik ben trots op mijn Boston, ondanks alles.Veel leesplezier,

Israel Idonije maakt deoverstap van de ChicagoBears naar de DetroitLions. De defensive end (32)speelde in de afgelopen negenseizoenen voor Chicago en was vorig jaargoed voor 7,5 sacks. Alleen enkel JuliusPeppers had er meer (11,5) • DeOakland Raiders wildenMatt Barkley in de NFLDraft, maar moestenterugvallen op TylerWilson. Laatstgenoemdemaakt momenteel veelindruk. De geruchten gaandat Matt Flynn weer zijnplek kwijtraakt aan eenWilson voordat het seizoen begint. Vorigjaar overkwam hem dit in Seattle toenTylers naamgenoot Russell Wilson vanafWeek 1 startte • Jared Cook werd voorveel geld binnengehaald door Jeff Fisheren de St. Louis Rams. Fisher is van planhem op vele manieren in te zetten. “Hijkomt overal te spelen,waarschijnlijk zelfs alsrunningback. We hebbenleuke dingen bedacht voorhem.” • In de afgelopenweek lekte een videovan Mark Sanchezuit, waarin hij mettwee dames zijnderrière toont aande wereld terwijl hijeen feestje bouwt. Erik Ainge,voormalig backup quarterback vande Jets, is niet verbaasd. "Dit soortdingen gebeurden wel vaker inmijn tijd. Wanneer er een feest ofiets dergelijks was, gingen er bijMark al vrij snel kleren uit. Hij is eenbeetje gek. Ook al stelt het niets voor,het is slimmer om dit soort dingenalleen te doen wanneer er mensen bijzijn die hij kan vertrouwen." •

Ray Allen, de man van hetbelangrijkste schot in de MiamiHeat­geschiedenis, knoopt ernog een jaartje aan vast aanSouth Beach. De bijna 38­jarige Allen, die in het afgelopenseizoen het indrukwekkende aantalvan 102 wedstrijden speelde, krijgt in2013/2014 3,2 miljoen dollarbijgeschreven op zijn bankrekening. Miamihoopt ook Mario Chalmersen Chris Andersen tekunnen verleiden tot eencontractverlenging • Deleegloop bij de BostonCeltics neemt epischevormen aan. KevinGarnett, Paul Pierce enJason Terry werden algetrade naar de Brooklyn Nets en ennu lijkt ook het vertrek van pointguardRajon Rondo onvermijdelijk. Volgens delaatste geruchten zouden de DallasMavericks de meest serieuze belangstellinghebben voor de wandelende assistmachine• De Mavs staan ook (vooraan) in derij om Dwight Howard in te lijven. Desterk bekritiseerde spierbundel heeftniet bepaald een lekker seizoen achterde rug bij de Los Angeles Lakers enpeilt zijn mogelijkheden voor hetvolgend seizoen. Naast Dallas zit deTexaanse buurman Houston ophet vinketouw voor Howard.Naar eigen zeggen meldt D12op 10 juli wat­ie gaat doen •Howards vriend ChrisPaul blijft wel in LA. Zijnvertegenwoordigers gavengeïnteresseerde teams tekennen dat CP3 zijnhandtekening zet ondereen nieuwe verbintenismet de Clippers. Dekomst van coach DocRivers trok Paul overde streep. •

De Pittsburgh Piratesbereikten als eerste ploegin de Majors het aantal vanvijftig overwinningen.Wie dat voor de start van het seizoen hadvoorspeld, zwemt nu rond in een bad volmet dollarbiljetten • Het seizoen voorJosh Beckett zit erop. De 33­jarigepitcher van de Los Angeles Dodgersmoet een operatie ondergaan om dezenuwirritatie in zijnvingers te verhelpen • AlsChris Davis en MannyMachado van deBaltimore Orioles zodoorgaan, kunnen zij deeerste teamgenotenworden met respectievelijkde meeste home runs entweehonkslagen in de MLB sinds BabeRuth en Lou Gehrig in 1927 • YasielPuigs slaggemiddelde is nog altijdboven de .400. Laat deze ‘gekke’ Cubaana.u.b. meedoen in de MLB All­Star Game •Max Scherzer is de eerste pitcher in 27jaar die het seizoen start met een 12­0 record. Roger Clemens was in1986 de laatste toen hij 14­0 gingvoor de Boston Red Sox • In deafgelopen week zagen wemaar liefst twee keer eenMaddux (complete gameshutout in minder dan 100pitches). R.A. Dickeygooide tegen de Tampa BayRays een two­hitter in 93pitches. Een dag later hadDerek Holland er inYankee Stadium 92 pitchesvoor nodig • De AtlantaBraves eerden hunvoormalige derdehonkman ChipperJones door zijnrugnummer 10uit de roulatie tehalen •

De Calgary Flames enColorado Avalanche ruil­den in de afgelopen weekvier spelers. Right wingerDavid Jones en verdediger ShaneO’Brien trokken naar Canada terwijl leftwinger Alex Tanguay en verdediger CorySarich de omgekeerde weg bewandelden •Lang zong de naam van Mark Messierrond als de nieuwe hoofdcoach van deNew York Rangers, maar deBlueshirts gingen uiteindelijk voorAlain Vigneault. De afgelopen weekmaakte Messier zelfs bekend dat hijhelemaal vertrekt bij de ploeg uit de BigApple. Hij legt zijn taak als specialeassistent van de general manager van declub neer en gaat zich richten op hetpopulairder maken van de ijshockeysportin de omgeving van New York door middelvan de ontwikkeling van het KingsbridgeNational Ice Center • De ChicagoBlackhawks lieten via eenpaginagrote advertentie in deBoston Globe hun waarderingblijken voor de gastvrijheid dieBeantown hen gaf tijdens deStanley Cup Finals • Na verschillenderondes waarin de fans kondenstemmen, kwam New JerseyDevils­goalie Martin Brodeurals winnaar uit de bus om decover van het computerspelNHL 14 te sieren • WinnipegJets­verdediger TobiasEnström liep een snee bovenzijn oog op toen drie mannenhem afgelopen vrijdagaanvielen en beroofden in zijngeboorteland Zweden • Deveertigjarige DanielAlfredsson maakte vrijdagbekend dat hij er nog eenjaartje aan vastplakt. Hijkeert volgend jaar bij deOttawa Senators terugvoor zijn achttiendeseizoen in de NHL. •

Dat een NFL­zomer bol staat van dearrestaties, is allang geen nieuws meer.Iedere offseason wordt gekenmerkt doordozijnen professionele footballers, dieeen nacht of langer achter de traliesmoeten doorbrengen. Meestal betreft hethier gevalletjes van ongeoorloofd drugs­bezit, mishandelingetje hier en (huiselijk)geweldsdelictje daar. Halverwege 2013staat de teller alweer op 28. Niks buiten­sporigs aan, al had commissaris RogerGoodell het vast graag anders gezien.Maar moord, da's natuurlijk andere koek.En 'mogelijke betrokkenheid bij de moordop Odin Lloyd' is de reden waaromBoston police op 18 juni bij New EnglandPatriots tight end Aaron Hernandezbinnenvalt. Het ontzielde lichaam vanLloyd, een linebacker van semiprofclubBoston Bandits, was een dag eerdergevonden op een industrieterrein op zo'nanderhalve kilometer afstand van hethuis van Hernandez, in de suburb NorthAttleboro. Kogelwonden inin 'smans borst maken van dedoodsoorzaak geen geheim.Het nieuws slaat uiteraard ­ en nietalleen in Boston ­ in als een bom. Hetgeheel krijgt meteen een surreëelkarakter, als een lokale tv­ploeg debewegingen van Hernandez volgt vanuiteen helikopter. Heel de wereld ­ via de tvof de computer ­ ziet de tight end in zijnwitte SUV zijn huis verlaten, naarFoxboro rijden, het stadion weer verlaten,en tanken. De vergelijkingen met RayLewis en vooral OJ Simpson liggen vanafdat moment natuurlijk voor het oprapen.Tot hoever de betrokkenheid vanHernandez bij de Lloyd­moord strekt, is

op dat moment nog niet geheelduidelijk. Gefluisterd wordt dat hemin ieder geval belemmering van derechtsgang ten laste zal wordengelegd. Over of de tight endüberhaupt zal wordengearresteerd, en zo ja: wanneer, kanalleen maar worden gegist. Welsijpelt al vrij snel naar buiten datHernandez onmiddellijk na de doodvan Lloyd zijn telefoon aan stukkenheeft geslagen, het beveiligings­systeem van zijn huis onklaar heeftgemaakt, en een schoonmaakploeg a laWinston Wolf zijn huis een beurt heeftlaten geven.Aaron Hernandez is niet zuiver op degraat, zoveel is dan in ieder geval alduidelijk.Temeer omdat Hernandez indezelfde week in verbandwordt gebracht met eenandere zaak, die om de eenof andere reden nooit eerderde openbaarheid heeftgehaald. Al in februari zoude tight end in Florida eneAlexander Bradley (perongeluk) in het gezichthebben geschoten. Bradley zegtzich aanvankelijk niet te kunnenherinneren wie destijds (per ongeluk)de trekker overhaalde, maar wijst laterHernandez aan. Het slachtoffer moet eenoog missen, en stelt de Patriot financieelaansprakelijk."Hernandez en z'n crew hebben m'ncliënt voor dood achtergelaten", laatBradley's advocaat weten. "Waarschijnlijkomdat ze dachten dat hij dood was."

In de vroege ochtend van 26 juni is hetdan eindelijk zover: Aaron Hernandezwordt door de Boston PD van zijn bedgelicht. Letterlijk, welteverstaan. Hij opentde deur in ontbloot bovenlijf, en krijgtvan de dienstdoende officers nognet de gelegenheid om een t­shirt over z'n hoofd te trekken.Maar fatsoenlijk de armen inde mouwen is er niet bij: halfaangekleed en geboeid wordtHernandez in een politieauto(met het nummer 32, al danniet toevallig het Bills­nummervan OJ Simpson) geduwd.Op dat moment is nog steedsniet geheel duidelijk watHernandez precies wordtaangewreven. Obstruction ofJustice, zo wordt nog steedsaangenomen. De NewEngland Patriots haddeneen week eerder echter alhet besluit genomen dat zeHernandez in het geval van een arrestatiein relatie tot de Lloyd­moord hoe dan ookzouden ontslaan. Amper twee uur na dearrestatie, slaan eigenaar Robert Kraft enallesbepaler Bill Belichick spijkers metkoppen: Hernandez is een ex­Patriot.De voorgeleiding van Aaron Hernandezlaat niet lang op zich wachten. En zorgtopnieuw voor een enorme shock. Menigeenverwacht niet meer dan de officiëleaanklacht te horen, plus hier en daar watflarden aan bewijslast. Maar openbaaraanklager William McCauley neemt geenenkel risico: Hernandez wordt aangeklaagdwegens murder in the first degree(levenslang zonder kans op vrijlating) enwil ten koste van alles voorkomen dat de

tight end op borgtocht vrijkomt. Daardooris hij gedwongen al veel van z'n kaarten optafel te leggen en veel van het reedsverkregen bewijs te delen.En dat liegt er niet om.In een relaas van twintigminuten doet McCauley ­ veelalop basis van SMS­berichten ­ detimeline uit de doeken.

16 juni.21:02 uur. "Please make itback", sms't Hernandez naareen maat die zich buitenMassachusetts bevindt.21:05 uur. Hernandezsms't Lloyd dat hij hem wilzien.21:35 uur. "Hurry your assup", sms't Hernandez naareen maat in Connecticut.Op een video van z'n eigenbeveiligingssysteem, is te zienhoe de twee mannen bij het huisvan Hernandez arriveren. Ookwordt Hernandez gespot met een wapen."Je kunt niemand meer vertrouwen", zegtHernandez tegen een van de mannen.

17 juni.01:12 uur. Drie mannen verlatenHernandez' huis in een zilverkleurigeNissan Altima. De politie traceert de autoher en der door Boston, en zien hemstoppen bij een tankstation, waar hij om02:10 uur een pakje Bubbeiliciouskauwgum koopt.02:32 uur. "We're here", sms't Hernandeznaar Lloyd, als de Altima bij het huis vande laatste is gearriveerd.

Na afloop van een Super Bowl Party in Atlanta, op 31 januari 2000, breekt ereen gevecht uit tussen Ray Lewis en z'n posse en een andere groep. Een en anderresulteert in de moord (door steekwonden) op Jacinth Baker en Richard Lollar.Lewis, als ook twee van z'n maten ReginaldOakley en Joseph Sweeting, zouden laterworden aangeklaagd wegens moord.De link met de Hernandez case is daarmee snelgelegd. Bloed van Baker zou later in de limo vanLewis zijn gevonden. Het witte pak dat de Ravens­ster op het feest had gedragen (en dat volgensgetuigen later besmeurd was met bloed) is nooitteruggevonden.Het bewijs was kennelijk niet sterk genoeg om toteen moord­veroordeling te komen. In ruil voor eengetuigenis tegen Oakley en Sweeting, wordt demoord­aanklacht tegen Lewis ingetrokken. Delinebacker komt eraf met een schuldbekentenis voorObstruction of Justice. Hij krijgt een boete van eenkwart miljoen van de NFL, en treft later financiëleregelingen met de families van Baker en Lollar.Wat de meeste mensen echter nog altijd dwars zit,is het feit dat Lewis nooit echt opening van zakenheeft gegeven. Het is nog altijd ongewis hoe Bakeren Lollar precies aan hun einde zijn gekomen,hoewel Lewis van de hoed en de rand moet hebbengeweten.In een ESPN­column afgelopen week schreefBryan Billick, destijds Ravens­coach, hoe zijn teamer toentertijd voor koos om ­ in tegenstelling tot dePatriots in de zaak­Hernandez ­ volledig achterLewis te gaan staan. Moraal van zijn verhaal: deBaltimore Ravens geloofden in de persoon en deonschuld van Lewis. "Ik zou weer precies zohebben gehandeld", aldus Billick. •

Als Lloyd eenmaal in de auto zit, zegtHernandez hem dat bepaalde dingen dieeen vrijdag eerder in de nachtclub Rumorwaren voorgevallen, hem boos hebbengemaakt. Vooral het feit dat HernandezLloyd zag praten met mensen waar hijproblemen mee heeft.Hoe McCauley aan die informatie komt,blijft overigens ongewis. Het heeft erechter alle schijn van dat tenminste eenvan de andere mannen in de auto (CarlosOrtiz en Ernest Wallace, naar later zalblijken) uit de school is geklapt.03:07 uur. "Heb je gezien met wie ikwas?", sms't Lloyd zijn zus.03:11 uur. "Hello?", herhaalt Lloyd naarz'n zus.

03:19 uur. "My phone was dead. Who?",antwoordt de zus.03:22 uur. "NFL", aldus Lloyd.03:23 uur. "Just so you know", voegtLloyd toe.De Altima is dan inmiddels bij eensplitsing in North Attleboro aangekomen.De weg links leidt naar het huis vanHernandez, de (grind)weg rechts naar hetindustrieterrein waar het lichaam vanLloyd later wordt gevonden. Op een videois te zien hoe de Altima rechtsaf slaat.03:23­03:27 uur. Mensen die 's nachtsop het industrieterrein werken, horenschoten.03:27 uur. Op een video is te zien hoe deAltima weer terugkomt op de grindweg.03:29 uur. Hernandez'beveiligingssysteem toont hoe de Altimazijn oprit oprijdt. Drie man stappen uit.

Op de crime scene vindt de politie een daglater vijf kogelhulzen. Ook in de Altima, eenhuurauto, wordt later een kogelhuls(alsmede een Bubbeilicious­wrapper)gevonden. Autopsie op het lichaam vanLloyd wijst uit dat hij is overleden door tweekogels in de borst.Het is een bewijslast die weinig goedsbelooft voor Aaron Hernandez. Maar deschokkende details in de moordzaakblijven komen. Over het motief van deliquidatie van Odin Lloyd, bijvoorbeeld. Depolitie in Boston gaat er namelijk vanuitdat Lloyd getuige was dan wel wist vanHernandez' betrokkenheid bij een dubbelemoord in het centrum van Boston, op 12juli 2012. Daniel Jorge Correia de Abreuen Safiro Teixeira Furtado werden destijds,na het verlaten van een bar en eenmaal in

hun auto, koelbloedig doodgeschoten.De Bristol County Police Department ismomenteel druk doende Hernandez'betrokkenheid bij die zaak te onderzoeken.Ze gaan er vanuit dat Lloyd er meer vanwist, en dat zijn (vermoede) loslippigheidhem fataal is geworden.

Blijft de vraag hoe iemand met hetfootballtalent en het banksaldo alsAaron Hernandez überhaupt verzeildraakt in de wereld van moord, afreke­ningen en (al dan niet georganiseerde)misdaad. Al op Bristol Central highschool als ook op college in Florida washij namelijk al een superster, die opzeker hoog in de eerste ronde zou zijngedraft, als hij in z'n Gator­tijdniet op gebruik van mairihu­ana zou zijn betrapt. Nutuimelde hij dus naar devierde ronde, waar hijdoor Belichick en dePatriots (die eerder indezelfde draft al deandere super­TERob Gronkowskihadden opgepikt)met open armenwerd ontvangen.Hernandez had dus eenvrolijk wapperende redflag achter z'n naam staan,maar, zoals aan 't begin vandit verhaal gesteld: (soft)drugsbezit is natuurlijk weleven wat anders danmoord. 'n Jeugdzonde,moeten de Patriots hebbengedacht, toen ze hem eenklein jaar geleden verblijddenmet een vijfjarig contract terwaarde van veertig miljoendollar, waarvan zestien miljoengegarandeerd.Maar voor sommige mensenzijn miljoenen op de bank, dewereld aan hun voeten en hetspannende en glamoreuze leven alsNFL­football­ster kennelijk nog nietgenoeg. Voor dergelijke sujettenkomt het berouw altijd een tikje telaat. Pas na de zonde."We hebben altijd gedacht dat Aaroniemand was met een engeltje op z'nene­ en een duivel op z'n andereschouder", aldus een (oud­)ploegge­noot. "En we wisten dat de duiveluiteindelijk zou kunnen winnen." •

Deze weken zijn we met zijn allengetuigen van de allergrootste ‘fall fromgrace’ van een Amerikaanse sporter ooit.Nooit eerder spoelde iemandzijn grenzeloos gezegende levenzo achteloos door de plee alsAaron Hernandez deed toen hijOdin Lloyd op ijskoude wijzeexecuteerde (ja, laten we daarmaar vanuit gaan).Wat er zich in Hernandez’ hoofd afspeeldewaardoor hij dacht dat het plegen van eenmoord wel een goed idee was, ik heb ergeen flauw benul van. Het gingwaarschijnlijk om drugs of Lloyd’skennis van Hernandez’ mogelijkebetrokkenheid (!!!) bij een dubbelemoord vorig jaar. Of een anderachterlijk gangmotief.

Het zou Aaron Hernandez allemaal geenzier moeten interesseren. Niet met eencontract ter waarde van 40 miljoen dollar inde kluis en een baby van een paar maandenoud in de wieg. Niet met een leven waarzovelen van dromen. Hoe bestaat het datiemand dat allemaal op het spel zet? Ofbeter gezegd: hoe durft hij? Ik heb erwerkelijk geen woorden voor anders danwat hier op papier staat; een poging ommijn immense ongeloof te beschrijven.Aaron Hernandez jongen, je hadverdomme alles. Jij en Gronk en Brady; hetwas een genot om naar te kijken en dat zouhet nog jaren blijven. Het enige wat jijmoest doen om de rest van je leven inweelde door te brengen (een groot goed)was niemand vermoorden. Maar het lukteje niet. Nu heb je niets meer, behalve hetvooruitzicht van een leven lang in degevangenis. Doe maar stoer als je weer voorde rechter verschijnt. Terug in je cel huil jeals een baby. Jouw baby. •Paul Klomp.

AaronHernandez ­ deel 2

Dit is het sprookje vandrievoudig kankeroverleverLuke Strotman uit Deerfield IL,met meer dan belangrijkebijrollen voor journeymaninfielder Jack Hannahan enCubs­eigenaar Tom Ricketts, alsverteld door Dan Bernstein, opsports radio 670 The Score.Het zal 2009 zijn geweest als de dandertienjarige Luke, bij wie voor detweede keer kanker (de eerste keerleukemie) is geconstateerd, te gast isbij de Chicago White Sox. Lukebevindt zich in de kleedkamer van debezoekende Oakland A's, waar hijaan de praat raakt met derdehonkman Jack Hannahan.Hannahan is meer dan aardig voorde zieke Luke. Geeft 'm z'ntelefoonnummer, en voegt hem toe:"Bel me, wanneer je me nodig hebt,voor wat dan ook."Luke belt Jack regelmatig, envice versa. De twee wordenvrienden. Als Hannahan ­als speler van de A's oflater de Indians ­Chicago aandoet, isLuke van de partij.Luke geneest, maarwordt drie jaar lateropnieuw getroffen door leukemie. Z'nfamilie doet dan een beroep op deChicago Cubs. Want dat is Luke'steam. De Cubs regeren snel en volwarmte. "Zeg maar wat we voorjullie kunnen doen, en hoe snel."

Luke krijgteen Cubs­shirt met zijnnaam en alle hand­tekeningen toegestuurd. AnthonyRizzo en Tony Campana, zelf kanker­overlevers, nemen videos voor hemop. En eigenaar Tom Ricketts nodigthem uit om een Cubs­duel naast hemin de owners box bij te wonen. Bij diegelegenheid geeft Ricketts Luke z'nemailadres. "Laat me weten als jeooit wat van me nodig hebt, wat danook," vertrouwt Ricketts hem toe.

Fast forward naar december 2012.Luke belt met z'n vriend JackHannahan, en vraagt hoe 't met hemgaat. "Werkloos", krijgt hij te horen."Ik heb geen club."Zodra het gesprek is beëindigd,schrijft Luke een email aan TomRicketts. "Weet je nog dat je mezei dat wanneer ik ooit ietsnodig mocht hebben? M'nvriend Jack Hannahan heeftgeen baan. Misschien dat deCubs hem een contract aankunnen bieden...?"

Ricketts is eerlijk. Zegt dat hij nooitvan z'n leven z'n honkbalmensen zalvertellen wat ze moeten doen. Maar,belooft hij: "Ik spreek later vandaagGM Jed Hoyer. Ik zal Jack's naamter sprake brengen, en vragen ofze aan hem hebben gedacht."Een paar dagen later gaat detelefoon in huize Strotman.Luke neemt op, het is JackHannahan. "Wat heb jegedaan?!", vraagt Hannahan."Hoezo?", antwoordt Luke."Er is een bidding war voormij aan de gang", verklaartHannahan.

Wat was het geval:Ricketts bracht de naamHannahan als beloofd bijHoyer ter sprake, enHoyer pleegde een belletje naar deagent van Hannahan, voor wie alwat flauwe interesse van de

Cincinnati Reds was. "Leuke speler,die Jack. We volgen hem."Hannahan's agent heeft een nieuwetroef als hij een dag later de Reds opde hoogte brengt van de 'interesse'van de Cubs. Cincinnati laat er geengras over groeien, en een dag later isHannahan een Red, à vier miljoendollar over twee jaar, plus een optie.

Als Hannahan een dag later eentelefoontje krijgt van New Balance,met de vraag of ze hun schoenen­contract kunnen re­uppen, zegtHannahan: "Jazeker, als jullie m'nvriend Luke hetzelfde sturen als watjullie mij sturen."*De garage van de familie Strotmanpuilt dezer dagen uit met NewBalance gear. Jack Hannahan heeft 'tprima naar z'n zin in de NL Central.En Luke? Die heeft voor de derde keerkanker overwonnen. Met hem gaat 'tprima. •

TEKST GEERT JAN DARWINKEL

Seattle was verrukt met de opkomst vande jonge korte stop uit Miami. Rodriguezkwam, zag en overwon. Hij voegde zich bijeen team waarin al toppers als Ken GriffeyJr., Edgar Martinez en Randy Johnson dedienst uitmaakten. Op 21­jarige leeftijdwon A­Rod al de battingtitel in deAmerican League. In zijn eerste volledigeseizoen sloeg hij .358, iets wat überhauptpas twee korte stops ooit gedaan hadden.Dat jaar was hij bovendien de jongste All­Star ooit op zijn positie en leider in deleague in runs en tweehonkslagen.Rodriguez was de eerste van een generatienieuwe korte stops, die in de daaropvol­gende jaren uit zouden groeien tot stelsel­matige All­Stars en winnaars van GoldGloves en Silver Slugger Awards. TerwijlRodriguez in Seattle de beste statistiekenbij elkaar speelde (tussen 1994 en 2000sloeg hij .309 met 189 home runs), merktehij dat zijn vriend Derek Jeter in New York(4 ringen in dezelfde periode) en ookNomar Garciaparra in Boston meeraandacht kregen, omdat zij in grote stedenvoor wereldberoemde teams speelden. Ditstak hem. Hij wilde meer en nadat hij in2000 in de ALCS met de Mariners verloorvan de Yankees, besloot hij Seattle teverlaten.Het grote geldAls free agent zocht en vond hij voor heteerst echt erkenning toen de Texas Rangershem een recordaanbieding deden. A­Rodtekende het grootste contract aller tijden inTexas. Hij zou in tien seizoenen 252miljoen dollar gaan verdienen bij de

Rangers, die al behoorlijk wat sluggers inde lineup hadden. De fans van de Marinerswaren overigens zwaar teleurgesteld inRodriguez, die duidelijk het geld overmogelijk succes verkoos. Waar hij met deMariners nog de playoffs haalde, kwam hijer met de Rangers nooit in de buurt.

In Rangers Ballpark in Arlingtonspeelde A­Rod zelf wel erg goed. Drie jaarop rij voerde hij de American League aanin home runs. In die drie seizoenen sloeghij er 156 en in 2003 werd hij zelfs ALMVP. Rodriguez was inmiddels deallerbeste en meest complete speler in deMajors, maar nog altijd had hij geenringen en speelde hij niet voor een 'bigmarket team'. De bestbetaalde spelerwilde prijzen winnen en de eigenaar vande Texas Rangers kwam er ondertussenachter dat 252 miljoen dollar toch wel ergveel was. Hij begreep dat dit het bestemoment was om zijn ster te ruilen. Nooitzou hij er meer voor terugkrijgen.De Boston Red Sox probeerden hem inde winter van 2003/2004 binnen tehalen. Zij moesten en zouden beterworden dan de Yankees, van wie zij in devoorgaande playoffs op hartverscheu­rende wijze verloren. GM Theo Epsteinhaalde Curt Schilling, Keith Foulke enmanager Terry Francona naar Boston enwas bereid Manny Ramírez richtingTexas te sturen als hij Rodriguez ervoorterug zou krijgen. De eigenaar van de Soxbesloot echter dat al het geld dat zij dekorte stop nog zouden moeten betaleniets te gortig was.Yankees­eigenaar George Steinbrennervond dat een veel minder groot pro­bleem. Samen met GM Brian Cash­man kreeg hij de Rangers zover datzij 67 miljoen van de overgeble­ven 179 miljoen dollar van hetcontract van Rodriguezzouden betalen. De trade,

waarin Alfonso Soriano de omgekeerdeweg bewandelde, was rond. A­Rod moestwel instemmen met een verhuizing vankorte stop naar het derde honk. Op kortestop stond immers publiekslievelingDerek Jeter.Big cityWaar de Yankees de slag om Rodriguezwonnen, pakten de Red Sox eindelijkweer de World Series. In zijn eersteseizoen in New York sloeg A­Rod .286met 36 home runs en 28 gestolen honken.Niet slecht, maar er was meer verwacht.In de playoffs kende hij een goede serietegen de Twins, maar in de ALCS tegende Red Sox deelde hij in de laatste vierwedstrijden in de malaise. In de driedaaropvolgende seizoenen sloeg de derdehonkman .309 met 137 home runs enwon hij tot twee keer toe de AL MVPAward. Toch was het huwelijk tussen deYankees en Rodriguez niet perfect. Defans van het team waren teleurgesteld inzijn prestaties in de playoffs, want waarA­Rod gedurende het seizoen de bestespeler van het team was, viel hij elk jaarin de playoffs in een diep dal.Hij sloeg in 2005 .167 tegen de Angels,in 2006 .071 tegen de Tigers en in 2007.267 tegen de Indians. Het incidentwaarbij manager Torre de onzekereRodriguez publiekelijk te kakken zettedoor hem als achtste slagman tegebruiken, viel bij Rodriguez niet goed.Het was één van de eerste barsten in hethuwelijk tussen speler en team. Eenhuwelijk dat ook van teamzijde steedsminder goed beviel. Teamgenoten en

leden van de technische staf raaktengeïrriteerd door de rare fratsen vanRodriguez, die erg onzeker leek enduidelijk jaloers was op de aandacht diezijn oude vriend Jeter kreeg. Jeter, deideale schoonzoon, werd moe van depogingen van Rodriguez om in de

• Doping gebruiken en gepakt worden (2003)• Nog een keer met doping in aanraking komen (2013)• Gespot worden met een blonde stripper, terwijl hij nog getrouwd was (2006)• Tijdens de World Series roepen dat hij uit zijn contract zal stappen (2007)• Op de foto gaan terwijl hij zichzelf zoent in de spiegel (2009)• Flirten met en een gesigneerde bal geven aan twee meisjes in de tribune terwijlhij op de bank zit vanwege slechte prestaties in het naseizoen (2012)• Erachter komen dat daten met bekende vrouwen ook een keerzijde kanhebben op het moment dat je gedumpt wordt door Madonna voor een jongereman (2008)

A­Rods domste acties

schijnwerpers te komen. Dit vertelde JoeTorre in het boek 'The Yankee Years'.Zo besloot Rodriguez zijn vrouw aan dekant te zetten en papte hij aan met ach­tereenvolgens Madonna, Kate Hudson enCameron Diaz. Elke keer dat Rodriguez inhet nieuws kwam, ging het om randzakenen niet om zijn honkbalprestaties.Begin van het eindeTijdens de World Series van 2007 tussende Colorado Rockies en de Boston RedSox besloot de derde honkman gebruik temaken een clausule die bepaalde dat hijdie winter uit zijn contract mochtstappen. Toen had Rodriguez zijn kredieteven helemaal verspeeld. Voor de tweedekeer in zijn loopbaan nam hij eenbeslissing die hem het keurmerk'geldwolf' opleverde. Nota bene net nadathij op 31­jarige leeftijd voor de derde keerMVP werd: hij speelde alleen maar voorhet geld. Waarom zou je anders hetgrootste contract afbreken?In eerste instantie hielden de Yankees deboot af en geen enkel ander team kon ofwilde aan de eisen van de superster enzijn superagent Scott Boras voldoen.Diezelfde Scott Boras werd even laterdoor Rodriguez aan de kant gezet. Hetidee om uit het megacontract te stappenwas volgens Rodriguez een hersenspinselvan Boras. Als teken van goede wilrichting de Yankees, waarvan op datmoment eigenlijk iedereen wist dat zij hetenige team waren dat de meervoudig All­Star kon betalen.Ondanks de twijfels van Cashmanbesloten de Steinbrenners Rodriguez tochweer een gigantisch contract aan tebieden. De op dat moment dus al 31­jarige A­Rod ontving een nieuw tienjarigcontract ter waarde van 275 miljoendollar, met daarbij de mogelijkheid omverschillende bonussen te pakken bij hetbehalen van grote mijlpalen. De Yankeeszaten nu dus vast aan Alex Rodriguez totzijn 41ste. En zoals je kunt verwachten bijeen ouder wordende atleet, verminderden

zijn prestaties gestaag.A­RoidBegin 2009 volgde er een nieuwdieptepunt in de loopbaan van A­Rod. Erwerd bekendgemaakt dat hij in 2003 albij een dopingtest was gepakt voor hetgebruik van prestatiebevorderendemiddelen. Toen hij door Peter Gammonsvan ESPN werd geconfronteerd met dezevondst, kon hij niet anders dan toegeven:“Ik was jong, ik was naïef, het was eenandere periode in het honkbal. Alles kon,alles mocht. Ik voelde de druk van hetgrote contract en wilde aan iedereenbewijzen dat ik dit verdiende. Ik hebverboden middelen gebruikt en daarvoorwil ik iedereen mijn nederige excusesaanbieden.”Iedereen viel over hem heen. Zelfspresident Obama gaf aan teleurgesteld tezijn dat één van de gezichten van de sporten zelfs het land een ordinaire valsspelerwas. Het leverde Rodriguez een nieuwebijnaam op: A­Roid. Hij kon niet veelgoed doen in New York en werd ook bijthuiswedstrijden uitgejoeld. Toen hij inhet naseizoen van dat jaar eindelijk eenszijn eigen niveau wist te halen, won hijwat krediet terug bij de fans. En belang­rijker: hij pakte zijn eerste World Series­ring. Een seizoen later sloeg hij zijn zes­honderdste home run. A­Rod was terug.A­FraudBlessures aan zijn heup zorgden ervervolgens voor dat hij nog maar eenschim van zijn oude zelf was. Niet alleende fans en de Yankees, maar ook hijzelfkon daar moeilijk mee omgaan. Voor hemwas het zo moeilijk dat hij naar verluidtzelfs weer naar de verboden middelengreep. In de grote Biogenesis­zaak,waarin ook namen als Melky Cabrera enRyan Braun naar voren kwamen, wasRodriguez de grootste vis. Hij werd hetgrootste doelwit van Major LeagueBaseball. De organisatie probeert hem teschorsen en dat zou wel eens het eindevan zijn loopbaan kunnen betekenen.

Ondertussen is A­Rod druk bezig metrevalideren en hoopt hij na de All­Starbreak terug te keren. Hij twitterde onlangsnog dat zijn arts, de man die hem aanzijn heup opereerde, hem vertelde dathij weer in wedstrijden mocht spelen.Die tweet kwam een dag nadat deYankees bekendmaakten dat hijvoorlopig nog níet mocht spelen. Deartsen van de Yankees, andere artsendan die van A­Rod, verklaarden hemnamelijk nog niet fit. Toen BrianCashman hoorde van de tweet liet hijin een reactie het volgende weten:“Alex should just shut the fuck up!”Een duidelijk teken dat de relatie tussen deYankees en hun derde honkman behoorlijkbekoeld is. In de dagen die op het incidentvolgden, gingen er zelfs geruchten dat deYankees zouden wachten met de terugkeervan A­Rod tot hij medisch afgekeurd was,zodat zij 80% van zijn overgeblevencontractgeld zouden kunnen terugclaimenvan de verzekering. Ondertussen gingen erover A­Rod vergelijkbare geruchten. Hijzou zo snel mogelijk weer willen spelen inrehab games, zodat hij afgekeurd konworden en de rest van zijn geld zou kunnenbinnenhalen tijdens zijn pensioen. Dereden hiervoor zou zijn dat de MLB steedsdichterbij een schorsing van A­Rod kwamen dat zou hij ten koste van alles willenontwijken.Zo ging Alex Rodriguez van A­Rod, naarA­Roid, naar A­Fraud. Toch kunnen weniet ontkennen dat de Yankees in dezestaat (de achterstand op de Red Sox wordtsteeds groter) ook een Alex Rodriguez in denadagen van zijn loopbaan nog goedkunnen gebruiken. De kans lijkt daaromgroot dat we hem na de All­Star breakgewoon weer in pinstripes kunnenbewonderen. •

Op papier een schitterende loopbaan,misschien statistisch gezien wel de bestespeler ooit. Meer dan 600 home runs, hardop weg naar 3000 hits, een career averagevan .300, talloze All­Star Games,Silver Slugger Awards, GoldGloves, drie MVP Awards en eenWorld Series ring. Zekerheidjevoor de Hall of Fame, maar tochging het mis.Ondanks al deze statistieken enprijzen bleef je onzeker. Was je wel de beste?Was je dit absurde contract waard? (Nee,maar dat zou nooit iemand kunnen zijn, dusdat terzijde) En waarom krijgt je oudemaatje Derek Jeter steeds de spotlights,terwijl jouw stats nog beter zijn?

Nou Alex, dat komt omdat DerekJeter op het veld maar met een dingbezig is: winnen. Het maakt niet uit hoe en alhelemaal niet hoe het er uit ziet. Buiten hetveld is hij de ideale schoonzoon, buiten eenklein 'gift basket'­incidentje. Hij doet geenrare dingen, hij zegt geen rare dingen, hij iseigenlijk heel erg normaal en dat maakt hemnu juist zo populair bij de fans.Jouw pogingen om op te vallen en beter telijken dan je bent, leveren je alleen maarnieuwe deuken op in je imago. Doe ons, dehonkbalfans, een plezier en laat – nu je échtweer in rehab games mag spelen van deartsen – je knuppel en je arm spreken. Laatde pers, de strippers, de bekende vrouwenen vooral de verboden middelen even voorwat het is en focus gewoon weer op winnen.Dan kunnen wij nog een paar jaar van jegenieten en is er nog een kleine kans dat jeook echt in de Hall of Fame terecht komt.Sincerely, Honkbalfans. •

Beste Alex,

Seb Visser.

NAAM: Allan James ‘A.J.’ BurnettGEBOREN: 3 januari 1977 (North LittleRock, Arkansas)GOOIT: Rechts SLAAT: RechtsBURGERLIJKE STAAT: Getrouwd metKaren (2 kinderen)POSITIE: WerperTEAM: Pittsburgh PiratesVORIGE TEAMS: Marlins, Blue Jays,YankeesHIGH SCHOOL: Central ArkansasChristian (North Little Rock, AR)DRAFT: In 1995 pas als 217de opgepiktdoor de Mets, vervolgens doorgestuurdnaar de Marlins in ruil voor o.a. deNederlander Ralph Milliard.DRAFT CLASS: 1. Darin Erstad, 8. ToddHelton, 17. Roy Halladay, 49. CarlosBeltrán, 356. Ted Lilly, 818. Juan PierreCONTRACT: 16.500.000 dollar in 2013,bezet plek 98 op de Forbes­lijst vanmeest verdienende sporters ter wereldTOTAAL VERDIEND: Dik 104miljoen dollar totaan 2013ENDORSEMENTS: $200.000 in 2013PRESTATIES: Winst in de WorldSeries 2009 met de Yankees, met eenzege in Game 2 tegen Pedro Martínez ende Philadelphia Phillies. No­hitter in 2001tegen de Padres. Leidde de NL in shutoutsin 2002. Leidde de AL in strikeouts in2008. Is één van 47 werpers met een‘perfecte inning’ (3 keer 3 slag in 9 pitches).CAREER STATS: 141­127 record in 354starts, 4.01 ERA, 8.27 K/9, 3.69 BB/9STERKE PUNTEN: Met een arsenaal vanvier sterke pitches is Burnett altijd in staatom slagmannen met drie slag aan de kant tezetten. Vooral met zijn curveballschakelt hij menig slugger uit.De changeup levert hem veelnullen over de grond op. InPittsburgh laat hij zich nietmeer zo snel gek maken alsvroeger.ZWAKKE PUNTEN:Controle. Burnett leidde deMajors al twee keer in wildeworpen en een keer in geraakt werper. Ookheeft Burnett de meeste veldfouten van alle

actieve werpers (35). Was bij de Yankeeshet toonbeeld van wisselvalligheid, maardaar is bij de Pirates vooralsnog weinig vante merken.HALL OF FAME: Met een ring en een no­hitter op zak zal Burnett te zijner tijd zekergespreksonderwerp zijn.OVER HEMZELF: “Ik voelde geen druk.Natuurlijk was het de belangrijkstewedstrijd die ik voor dit team gooide, maarde spanning mag niet de overhand nemen.Ik probeerde die uit te schakelen en datlukte.” ­ Burnett was stressbestendig inGame 2 van de 2009 World Series.“Ik ben niet onder de indruk van mijn no­hitter vanwege de vele vrije lopen. Ik wil eréén gooien die echt speciaal is” ­ Een no­nois één ding, perfecte controle wat anders.“Het hart draag ik op de tong, soms metpositieve gevolgen en soms met negatieve.Winnen wil ik echter altijd.” ­ Burnett zoalswe hem kennen.OVER HEM: “We probeerden alles omhem uit zijn concentratie te krijgen.Wegstappen, pitches negeren, dansen bijhet eerste honk. Toch hield A.J. de helewedstrijd zijn hoofd erbij, en dat is voorhem ongewoon.” ­ Jimmy Rollins (Phillies),na Game 2 in de 2009 World Series.SPORTAMERIKA OVER A.J.: Een stukof zes geweldige innings, gevolgd door eenineenstorting van epische proporties ­ inNew York waren helemaal klaar metBurnetts wisselvalligheid. Hoe anders is datnu. Terwijl Pittsburgh mede dankzij hemhet beste winstgemiddelde in de MajorLeague bezit, krabbelt de Yankees­werpersstaf de overwinningen stukkerlastiger bijeen. Met zijn ervaring enpositivisme is hij van grote waarde voor eenteam dat voor het eerst in heel lange tijd deplayoffs wil halen. De overstap naar deNational League deed hem goed. We kijkenmet spanning uit naar de tweede helft vanhet seizoen, de periode waarin Burnettregelmatig verval toonde. Als hij dit binnende perken weet te houden, kan hij dePirates naar een mooi seizoenseinde leiden.EINDCIJFER:8

ESPN America gaat stoppen en dat vind ik vervelend.Niet eens vanwege de live sport die op de zender te zienis, maar wel door het aanstaande gemis van de showsdaar omheen. Via MLB.tv of een NFL Game Pass/NBALeague Pass zullen de meesten van ons wel uit de voetenkunnen. Maar mijn ochtendritueel gaat volledigondersteboven.De wekker van mijn vrouw gaat dagelijks om zeven uur.Dan begint er een heel erg goed gecoördineerde maniervan snoozen. Tot een uurtje of half acht klinkt er om denegen minuten een hemeltergend geluid door onzeslaapkamer waarvan ik compleet in de stress schiet,maar waar mijn lieftallige echtgenote moeiteloosdoorheen maft.In het begin probeerde ik door te slapen, omdat ik veelin de avonduren werk hoef ik immers zelden vroeg op.Na enkele weken kwam ik er achter dat het vergeefsemoeite was. Na het snoozen start de commotie van hetuitzoeken van kleding en vervolgens het gestamp enpaniekerige gegooi met deuren, dat gepaard gaat met derace tegen de te­laat­op­werk­komen­klok. Tegen de tijddat mijn vrouw daadwerkelijk de deur uit is, sta ik stijfvan de adrenaline.En toen was daar ESPN America. Mijn redding. Terwijlde vrouwelijke Tasmaanse duivel door het huis scheurt,zet ik een goede mok koffie en schakel ik naarSportsCenter. Het maakt mij gelukkig. Daarna deglimlach bij SportsNation en het liefst nog even eengoede documentaire er overheen. Tegen tienen is de dageigenlijk al geslaagd, terwijl die eigenlijk nog moetbeginnen.Ik zou bij dezen de lezers van SportAmerika om hulpwillen vragen. Laat ik er maar voor uitkomen: ik benradeloos, angstig en verdrietig. Mijn ochtendpatroon isten dode opgeschreven en daarmee de balans in mijndag. Wat nu te doen? Help!Een wanhopige columnist. •

Radeloos

Wat. Een. Seizoen. Wat eenbegin. En wat een einde. DeChicago Blackhawks begonnende verkorte competitie met eennog nooit vertoonde21­0­3 start, en slotenhet seizoen af met dezeventien geksteseconden die het(ijs)hockey ooitgekend heeft.Met de StanleyCup alsdaverende enterechtebeloning.Het is bijna nietvoor te stellenhoeveel kracht ­ zowelmentaal als fysiek ­ eenwinning streak kost.Iedere wedstrijd weer opde toppen van je kunnen,tegen tegenstanders dietot op de bodem gaan omdie serie een halt toe teroepen. De Miami Heatkan er over meepraten.Het kostte ze in deFinals zelfs bijna dekop, tegen hetrelatief uitgerusteSan Antonio.De Hawks­streakstopte na 24 wedstrijden, maarde toon was gezet. Leuk en aardig zo'nstreak, kregen de Hawks van alle kanten tehoren, maar als het seizoen niet wordtafgesloten met de hoofdprijs, is hetnatuurlijk allemaal van nul en generleiwaarde. Win de Stanley Cup, wantanders was het allemaal voor niks.

Makkelijker gezegd dan gedaan. Wantgeen sport zo random als hockey.In bijvoorbeeld basketball kan de bestespeler bij praktisch iedere possession,zowel aanvallend als verdedigend, eenenorm stempel op de wedstrijd drukken.Daardoor komt daar in een best­of­seven

series de beste ploeg altijd wel boven­drijven. Bij hockey ligt dat maar al te vaakanders. Een goalie die de series van z'nleven keept, kan de mindere ploeg zo maarnaar volgende ronde of zelfs Stanley Cuphelpen.Wie herinnert zich niet de 2010 Black­hawks? Favoriet voor de titel, maar al in deeerste ronde van de playoffs op het randjevan uitschakeling tegen Nashville. DePredators stonden in Chicago op 't punteen 3­2 voorsprong in de series te nemen:de ploeg stond kort voor tijd met 4­3 voor,terwijl Hawks' Marian Hossa met eenmajor penalty van vijf minuten op destrafbank zat. Tegen alle logica in, scoordePatrick Kane luttele secondenshorthanded echter de gelijkmaker,waarna Hossa, koud uit de box, Chicago inOT de niet meer verwachte zege bracht.Een jaar later kende de ploeg, mede alsgevolg van een gedwongen uitverkoop, eensofseizoen. Enkel doordat de Dallas Starsop de slotdag van de reguliere competitieverloren, glipten de Blackhawks via deachterdeur het naseizoen in. Daarinwachtte aartsrivaal Vancouver, dat alraseen 3­0 voorsprong in de series nam.Wonder boven wonder kwamen de Hawksterug tot 3­3, waarna het in Game 7 uit­draaide op OT. Daarin kreeg Patrick Sharpal na een handvol seconden one­on­oneeen dot van een kans om Chicago een ron­de verder te helpen. Sharp verzuimde, waar­na de Canucks het schopten tot de Finals.Resumerend: in 2010 waren de superieurgeachte Blackhawks bijna kassiewijle,terwijl de povere 2011 Hawks bijna dePresidents Cup­winnaar Vancouver uit 'ttoernooi knikkerden.Het was de voorbije maand niet andersvoor de Blackhawks: favoriet voor de HolyGrail, maar halverwege de series met dehistorische rivaal Detroit Red Wings meerdood dan levend. Met een 3­1 achterstandmoest worden afgereisd naar de MotorCity, in de wetenschap dat er ­ in het meestgunstige geval ­ drie do­or­die­wedstrijdenzouden volgen.

Game 4 in de Finals tegen Boston was ook al zo'nalles of niets wedstrijd. De Bruins hadden een 2­1voorsprong in de series genomen, leken alle momen­tum van de wereld te hebben, en zouden in het gevalvan een zege een historisch gezien beslissendevoorsprong hebben genomen. Het werd een knots­gekke wedstrijd, waarin de Hawks weliswaar bijnaconstant de upperhand leken te hebben, maar deBruins nimmer van zich af konden schudden. Eenslapshot van Brent Seabrook beslechtte in OTuiteindelijk het pleit (6­5).Maar het kon nog gekker. Met iets meer dan eenminuut op de klok in Game 6, leek er voor dethuisploeg in de TD Garden nog maar weinig fout tekunnen gaan. Zonder uitzondering zaten dehonderden verslaggevers klaar met hun vinger bij deverzendknop, om hun Boston Bruins dwingen Game7 af­verslag naar het thuisfront te sturen.En dan gebeurt het. Patrick Kane die slalommendde Boston­zone in gaat. Schiet. Puck via Tuukka Rasknaar de boarding. Corey Crawford verlaat z'n doelvoor een extra veldspeler. Duncan Keith die de battleaan de boarding wint en de puck bij Joanthan Toewsbrengt. Toews met 'n korte chip naar Bryan Bickell.Die de puck tussen de benen van Rask binnen schiet.2­2, met nog 1:16 op de klok!WTF's overal in de TD Garden. Maar het is nog nietgedaan.Schot van Michael Frolik, geblokt door Rask. Puckkomt weer helemaal bij de blue line terecht, waarJohnny Oduya ineens en verwoestend uithaalt. Puckkomt via Rask terecht op de paal. Dave Bollandslaagt erin om vanachter het doel inside tekomen, en reageert temidden van drieBruins­verdedigers het snelst. 3­2BLACKHAWKS! DE 2013 STANLEY CUPCHAMPIONS! *Voor Chicago's front office is het nieuweseizoen overigens al weer begonnen met 'nknaller: Bryan Bickell blijft, en wel voor vierjaar. GM Stan Bowman beloofde dat er van 'nleegloop als drie jaar geleden geen sprake zalzijn, en tot zover houdt hij woord.

Vandaar dat men in Chicago al stiekemdurft te dromen van 'n dynastie... •

Joel Quenneville – Coach Q behield altijd de rust, verloornooit het vertrouwen en pepte zijn spelers op de juiste momentenop. Tegen ieder defensief koppel matchte hij keer op keer de juisteaanvallers. Een kunst op zich.

Corey Crawford – Crawford is geen stergoalie, maar omringhem met het juiste materiaal en hij staat er toch maar mooi. Hetteam voor hem was goed genoeg om zijn zwakste wedstrijden tochte winnen en hij was goed genoeg om zijn ploeg geregeld in dewedstrijd te houden.Jonathan Toews – Misschien wel de meest complete centervan dit moment. Defensief ijzersterk, aanvallend rustig en effectiefen een oersterke leider die zich zelden laat frustreren. In alle stiltegroeit jonge Captain Serious voor onze ogen uit tot een hele, helegrote.Patrick Kane – KANER! Flikt die duvelse zuipneus ’t tochweer. Even leken de Blackhawks klaar met zijn fratsen, maar hijzette de drank en de dames aan de kant en pakte dankzij perfectegetimede treffers toch maar mooi de Conn Smythe Trophy alsplayoff MVP.Bryan Bickell – Een product van goede lijngenoten of een sterin wording? Het zal ergens anders dan in Chicago moeten blijken,want de aankomende free agent lijkt te vertrekken. Zijn crucialegoals en een aantal topduels zullen hem deze zomer een mooiezakcent opleveren.Duncan Keith – Rots in de branding, absolute sterkhouder,Hall of Famer in wording, belangrijkste speler in de ploeg. Desuperlatieven vliegen de verdediger deze weken om de oren.Onderaan de streep was Duncan Keith tijdens deze playoffs vooralverschrikkelijk goed.Marián Hossa – Hossa blijft een silent assassin. Niet zo goedals in andere jaren, wel een winger die verdedigers naar zich toelokt en het ijs opent voor anderen. Als hij om financiële redenenwordt uitgekocht, zullen 29 teams interesse tonen. Hossa bleekhet nog niet verleerd.Brent Seabrook – Seabrook deed wat hij moest doen. Storen,verdedigen en irriteren. Oog voor de aanval had hij weinig en tochscoorde hij in twee van de zestien zeges de winnende, waaronder in deextreme belangrijke Game 4 tegen Boston (6­5 OT). Da’s clutch!

8.5

7.5

8988.5

7.8

7.5

DOOR JULES ZANE

Claude Julien – Julien deed niets verkeerd, maar wasQuenneville niet vaak genoeg te slim af. Klikte in Game 4 zijnoffense, viel goalie Rask tegen. Stond in Game 6 Rask op zijn kop,verloor zijn defensie voor 17 seconden alle focus. Hij hield zichrustig, maar wat moet­ie gebaald hebben.Tuukka Rask – Zonder Rask waren de Boston Bruinsmisschien niet langs de Pittsburgh Penguins gekomen, maartegen Chicago stelde hij af en toe teleur. Rask is een absolutestergoalie in de NHL, maar zijn communicatie met verdedigersmoet beter.Zdeno Chára – De Slowaakse reus was imponerend als altijd,bleef dreigend op de powerplay en patrouilleerde voor het doel.Zijn vele speelminuten braken hem in de finale echter op. Chárawas heel erg goed, maar stond op het ijs voor te veeltegendoelpunten.David Krejči – Negen doelpunten en zeventien assists. AlsKaner de Conn Smythe niet had gekregen, dan had die voorKrejči moeten zijn. De Tsjechische winger domineerde hetEastern Conference bracket met zijn harde hits en gloeiend heteoffense. Dit was zijn officiële doorbraak.Brad Marchand – De man die door iedere tegenstanderintens wordt gehaat. Speelt vaak op het randje van hettoelaatbare en te vaak er ook net overheen. Chicago bleefverstandig en liet zich niet van de wijs brengen, maar Marchandmaakte Crosby en de Penguins helemaal gek. Missie geslaagd!Patrice Bergeron –Goede offensieve cijfers en geweldig in deface­off cirkel. Zijn comeback in Game 6 tegen Chicago is er éénvoor in de geschiedenisboeken. Bergeron speelde voluit,ondanks gebroken ribben en een gescheurde en ontwrichteschouder.Milan Lucic – Lucic vormde met Krejči één van de beste duo’sin deze playoffs. Altijd actief, vaak dominant, geregeld op hetscoresheet en veroorzaker van vele blauwe plekken en narepijntjes. Hij deelde meer dan honderd rake hits en checks uit in22 duels.Gregory Campbell – Niet zijn drie goals of vier assists, maar eenouderwetse heldendaad brengt Campbell op deze lijst. Hij miste definale, maar niet voordat hij zich in Game 3 tegen de Pen met eengebroken been nog een minuut staande had gehouden. Groots was 't!

7.5

7.8

7.5

8.5

88.5

89

De wildebras en het braveschooljongetje. Ze zouden alstieners waarschijnlijk geenvrienden zijn geweest. Tegen­woordig staat het er echter heelanders voor. Bad boy PatrickKane en modeljongen JonathanToews vormen het dynamischeduo achter het succes van deChicago Blackhawks. Pure che­mie op het ijs, maar een com­pleet andere wereld ernaast.Het is een bijzondere plek, de Shattuck­St. Mary’s private boarding school. EenEpiscopaalse kostschool in Faribault,Minnesota, die in de afgelopen decenniafurore maakte als opleidingscentrum voorexceptionele talenten in bestuur, theateren ijshockey. Hier groeide HollywoodsterMarlon “The Godfather” Brando op enwerd luitenant­generaal Manton S. Eddyvoldoende klaargestoomd om als officiercruciale overwinningen in het Ardennen­offensief te boeken.Tegenwoordig is Shattuck­St. Mary’sechter boven alles een ijshockeyschool.Amper 500 scholieren mogen er verblij­ven, die pas na strenge selecties een plektoegewezen krijgen. Toptalenten vinden ervoor één of meerdere tienerjaren eenthuis, waar zij dag in, dag uit begeleidingkrijgen. De lijst van bekendeijshockeyalumni is vrijwel eindeloos.

Sidney Crosby, Zach Parise, KyleOkposo, Ryan Malone, Derek Stepan,Patrick Eaves, Joe Corvo en ook NathanMcKinnon, de mogelijke eerste keuze inde 2013 NHL Entry Draft van deze week,prijken op de lijst. Verder vertoonde decaptain van de 2013 Stanley CupChampions er zijn kunsten. JonathanToews was en bleef één van de braafstejongetjes van de klas.

Hoe anders was de opleiding van PatrickKane. Kane zwierf van de ene naar deandere probleemstad. Hij werd daar welbegeleid door de juiste mensen, maar konde keerzijde van de sterrenstatus en devele verleidingen zelden weerstaan.Kane begon zijn carrière bij jeugdteamsin Buffalo, New York, waar hij ook gebo­ren werd. Buffalo bood echter weinigopties om met toptalenten te trainen,waarop hij naar Detroit verhuisde en bijvoormalig NHL­ster Pat Verbeek introk.Michigan bleef, op een jaartje Ontario na,zijn thuis, omdat hij koos voor drie jaar inhet US Hockey U­18 National Develop­ment Team Program, voordat hij zichwaagde aan een jaar bij de OHL’sLondon Knights.Dat ene jaar was voldoende. WaarJonathan Toews via Shattuck­St. Mary’sen de University of North Dakota aan zijncarrière werkte, rees de ster van PatrickKane razendsnel dankzij het US NDTP ende London Knights. Zo snel zelfs, dat hijals 18­jarige in de 2007 NHL Entry Draftals allereerste werd gekozen (door deChicago Blackhawks).Strategie aangepastIeder talent is een risico, maar dat vanToews en Kane stond buiten kijf. Toewswerd tenslotte in het jaar voor Kane als

derde gedraft. Een bewuste keuze van deBlackhawks, die na jaren van ellende enteleurstelling een beter plan voor succesontwikkelden. Dat begon bij het vindenvan een onbetwistbare top center, dievervolgens aangevuld moest worden metsterke vleugelspelers.Die werden gevonden in Toews en Kane,die uitgroeiden tot de boegbeelden van de

succesvolste NHL­franchise sinds de vorigelockout. De Chicago Blackhawks zijnnamelijk de eerste franchise die sinds2005 een tweede Stanley Cup weet teveroveren. Niet in de laatste plaats,misschien wel in de eerste, dankzijdeze twee heren.Ze waren in 2010 piepjong, amperop een leeftijd waarop je legaal magdrinken in de Verenigde Staten.Toch stonden Kane en Toews almet de moeilijkst te veroverensporttrofee ter wereld in handen.Patrick Kane scoorde in Game 6tegen de Philadelphia Flyersmisschien wel het vreemdstewinnende doelpunt in de StanleyCup in jaren. Alleen Kane wist ineerste instantie dat de puck in hetnet lag en schaatste al juichend overhet ijs, zijn eigen team, detegenstander en ook decommentatoren in verwarring latend.Problemen opgelost

Kane had gelijk. Zijn schot uit eenlastige hoek glipte onder de pads vangoalie Michael Leighton door en de pucknestelde zich haast niet zichtbaar in eenhoek van het doel. Hoe vreemd de goalook mocht zijn, hij telde wel en deChicago Blackhawks hadden hun eerstetitel in meer dan een halve eeuw binnen.

Nu, ruim drie jaar later, staan zeopnieuw met het fameuze zilverwerk inhun handen. Even leek het allemaalanders te lopen voor Patrick Kane, diezich in tegenstelling tot zijn aanvoerderJonathan Toews niet altijd evenprofessioneel wist te gedragen. In dezomer van 2012 was voor het frontoffice van de Hawks de maat vol en ervolgde een openhartig gesprek.

De exacte inhoud van dat gesprek kentvrijwel niemand, maar blij zullen ze niet zijngeweest met de foto’s die op de sportblogDeadspin verschenen. Een stomdronken inKane feestte in een studentenkroeg inWisconsin en werd ervan beschuldigd dat hijdie avond een meisje zou hebben aangevallendie niet met hem naar huis wilde gaan.Er zou gedreigd zijn met een trade, de ploegzou hulp hebben aangeboden en een behoor­lijke verandering van zijn gedrag hebbengeëist. Niet gek, want zijn talent is onmisken­baar en een nieuwe titel zou zonder Kanerniet tot stand komen. Zijn teamgenotenwaren geduldig en zo ook captain Toews, dievergoeilijkende woorden sprak.“Het is een beetje lastig om te zeggen ofdit gebeurd is met een goede reden, maar[Kaner] leert nog. Ik weet zeker dat hij heelerg hard is voor zichzelf momenteel, en naenige tijd is dit verhaal wel voorbij en kan hijzich weer gaan richten op ijshockey.”Een uitstekende inschatting van Toews, diezich in het afgelopen seizoen een volwassenaanvoerder toonde, en de steun en toeverlaatvan Kane bleek. Het is niet helemaalduidelijk of de twee echt vrienden zijn, maarop het ijs vinden ze elkaar met gemak. Toewswordt als aanvoerder gewaardeerd, terwijlhet team Kane heeft vergeven voor zijnescapades en tevreden is over zijn sterkverbeterde gedrag.Ook uit de statistieken komt naar voren datPatrick Kane weinig leed onder zijn roerigezomer. 23 treffers en 32 assists voor 55punten in 47 wedstrijden is een mooi moyenneen zijn negen goals in de playoffs, de één nogbelangrijker dan de andere, zullen ze ook nietsnel vergeten in het Madhouse on Madison.Ze zullen even gevreesd hebben dat de jongeaanvoerder Jonathan Toews zijn maatjePatrick Kane niet in het gareel kon houden endat Kane in het zwaard van het grote succeswas gelopen, maar een zomer later spreektniemand meer over zwaarden.Chelsea Dagger, that’s where it’s at. Tum­duh­dum­duh­dum­duh­dum­duh­duh­duuum. •

Drie titels in de afgelopen twintig jaar, op 'nsteenworp afstand van Manhattan en toch ingrote moeilijkheden. Ze zullen zich bij deNew Jersey Devils geregeldafvragen waar ’t mis is gegaan.In eerste instantie lag het aan deexacte locatie, want die arena inde moerassen van Jersey wasongelukkig gelegen, maar datwerd opgelost. Althans, voorzover je het Prudential Center een oplossingwil noemen. Fans zijn benauwd zich door ’tgevaarlijke Newark te begeven en hoewel dearena schitterend is, hangt de hypotheek henals een molensteen om de nek.Amper een jaar na een zeer winstgevende tripnaar de Stanley Cup Finals is de ploegwederom angstvallig op zoek naar nieuweinvesteerders. Van dynastie metsuccesverhalen die zichzelf schreven naarbodemloze put en naarstig op zoek naariedere mogelijkheid voor positieve PR.Afgelopen week organiseerden de Devils de2013 NHL Entry Draft en tot twee keer toestal het team de show. Hun negende pickoverall werd verruild naar Vancouver voor dejonge topgoalie Cory Schneider, die daarmeeop den duur de legendarische MartinBrodeur kan vervangen. Uitgerekenddiezelfde Brodeur mocht in de zevende enlaatste ronde echter op het podium zijn eigenzoon Anthony, ook een goalie, draften.PR 101, helemaal volgens het boekje. Oftoch niet? De komst van Schneider kan nogwel eens ’t vroegtijdige einde van MartyBrodeur als startende goalie betekenen en diepijn hebben ze getracht te verzachten door ’npick te spenderen een matig gescoute goalie,die – als alles goed gaat – Schneider nooit zalbedreigen. Dat is een prijzig rondje applausvoor een team in nood. •

Jules Zane.

Des Duivels

• “Als je de Cup eenmaal wint, voelt het alsof ie van jou is. Je wil ‘m nooit meeropgeven.” –Blackhawks captain Jonathan Toews aan de vooravond van deStanley Cup Finals.• “Het leek af te stevenen op het voorspelbare einde van deze heen­en­weer­serie. DeBoston Bruins stonden 2­1 voor laat in de derde periode en vrijwel iedereen in de TDGarden verwachtte een winner­take­all Game 7 in Chicago. Die kwam er niet. Integendeel, wat maandagavond gebeurde was een van de wildste – misschien wel déwildste – ontknopingen in de historie van de Finals.” –NHL.com zet de toon in deinleiding van hun recap.• “Ik heb dit soort comebacks in voetbalfinales gezien, in de Champions League, maartoch niet in ijshockey. Zeker op zo’n moment, op dit podium, in het stadion van detegenstander en dan twee goals in de laatste minuut om de Stanley Cup te winnen. Ik

vind het ongelofelijk.” –Blackhawks center Michal Handzus over de wonderlijkeontknoping.• “JAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!!! BICKELL!!!! #Hawks #SportAm” –Onze eigenDarch bij de gelijkmaker van Bickell.• “JAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!! JAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!! #SportAm” –Onzeeigen Darch 17 seconden later.• “Mijn felicitaties aan Patrick Kane en de Chicago Blackhawks met ’t winnen van deStanley Cup! #WhatAFeeling #NothingLikeIt” –LeBron James feliciteert zijnmaatje Kaner op Twitter.• “Wanneer droom je hier nu niet over? Ieder jochie droomt over het scoren van de Cup­winnende treffer. Streep deze maar van mijn bucket list.” –Bryan Bickell over de 3­2.• “Dit is verschrikkelijk. Het is het tegenovergestelde van wat we zelf tegen Torontoflikten. We staan een goal voor en zijn helemaal klaar voor Game 7. En dan, uit hetniets, is het voorbij. Ik ben in totale shock.” ­Johnny Boychuk beseft amper watzijn team is overkomen.• “Oh, handen op elkaar voor onze ouwe jongens hoor. Je wil natuurlijk voor jezelfwinnen, maar vooral voor hen. Dat is het mooiste gevoel, denk ik. Als ik naar diegasten kijk, bedenk wat ze in hun carriere allemaal hebben meegemaakt en dat ze nuineens onderdeel uitmaken van deze bijzondere groep hier in Chicago. It’s awesome.”–Chicago’s jonge captain Jonathan Toews over de veteranen in zijn ploeg.• “Sommige van onze jongens hadden de Cup al eens in hun handen gehad. Ik denkdat ze hebben gedacht aan de oudere spelers, dat die vooraan moesten staan bij hetvieren van deze titel. Dat maakt Toews zo’n geweldige captain, dat hij dit aanvoelt. Hijriep meteen naar Handzus, onze oudste speler, en toen naar Jamal [Mayers, red.] enmijzelf. Eerst mochten de dinosaurussen ‘m aanraken en daarna pas de rest.”­ MichalRozsival over eerste keer met Cup voor hemzelf en andere veteranen.• "THANKS!" ­De Toronto Sun bedankt de Blackhawks voor 'n koekje van eigendeeg voor de Bruins.• “Anderen mogen analyseren wat ik voor deze ploeg heb betekend. Ik heb gewoonzoveel mogelijk geprobeerd te helpen. Ook als dat de vierde lijn of alleen face­offsbetekende. Maar dat was ook onze kracht. We waren een team. We waren nooitindividuen. We waren een team en hebben voor elkaar gevochten. Daarom hebben wijgewonnen.” –Michal Handzus over de rolverdeling bij de Blackhawks.• “De Stanley Cup is de mooiste trofee in sport en het allermoeilijkst om te winnen.Mijn felicitaties gaan naar de Chicago Blackhawks, die de terechte kampioen zijn.#becauseitsthecup” –Canadees premier Steven Harper mag wéér geen kampioenontvangen. • (door Jules Zane)

Vorig jaar schreef ik in de NFL Previewover de Boston TE Party. De Patriotshadden een receiverkorps dat tot de besteooit behoorde en Tom Brady zou wel eveneen MVP­seizoen neerzetten.Echt fout zat ik niet, de Patriotsoffense was zoals altijd goed.Het was echter niet ‘bijzonder’.Brady was gewoon Brady.Amper een jaar later staatslechts één van de vijf receivers nog ondercontract: Rob Gronkowski. De tight endonderging tig armoperaties en eenrugoperatie en het is zeer onzeker of hij bijde seizoensopening aanwezig is.De andere vier, Wes Welker, DannyWoodhead, Brandon Lloyd en AaronHernandez staan om uiteenlopenderedenen niet meer onder contract in NewEngland.Volgens de logica die ik vorig jaartoepaste moet ik mij als Patriotsfan nuernstig zorgen gaan maken. De Patshebben geen receivers van naam en Bradyis weer een jaartje ouder.Ik zie echter in dat het niet zo gemakkelijkwerkt. Het is geen rekensom van goedequarterback plus goede receiver is goedeoffense. Althans, niet bij de Patriots.Als je twee benen, twee armen, een paarogen en het liefst ook nog een hartslaghebt, weet Tom Brady je wel te vinden.Elitereceivers komen niet naar NewEngland, Brady bepaalt of je elite bent. Enzo lang hij nog de quarterback in NewEngland is, maak ik mij nergens zorgenover. •

Zorgen

Lennart Beishuizen.

Niemand heeft de top­tien van de NBADraft dit jaar goed voorspeld. Zaten weernaast of hebben teams verkeerde keuzesgemaakt? De draft is een loterij, waarbij dewinkans vooraf onduidelijk is. Het voorspel­len van een succesvolle NBA­carrière vereisteen neus voor talent en een lange studie vanvideobeelden en statistieken. En dan nogkomt er een hoop geluk bij kijken.De onvoorspelbaarheid van de draft zorgtervoor dat er teams zijn die pech hebben enteams die goed gokken met een speler diebinnen een paar jaar alle verwachtingenovertreft. Vooral die laatste categorie (delaatbloeiers en onderschatte talenten) isgoed voor mooie jongensboekverhalen.In de draft van 1996 werd Kobe Bryant pasals dertiende gekozen. De Hornets kozeneigenlijk alleen voor Bryant omdat dat doorde Lakers was ingefluisterd. Zeventien jaarlater zou geen team er meer aan twijfelen deBlack Mamba als eerste te kiezen. In diezelf­de editie van de verkiezing, werd ene SteveNash overigens pas als vijftiende gekozen.Waar Bryant en Nash tenminste in deeerste ronde hun naam hoorden, moestentwee van de sterren van de San AntonioSpurs in hun draft wachten op de tweedeverkiezingsronde. Tony Parker en ManuGinobili moesten respectievelijk 27 en 56talenten voor laten gaan. De meeste van dievoorgangers kijken nu jaloersnaar de drie titels van de beideheren.Welk team koos dit jaar voor eenonbewezen belofte met een uit­zonderlijke gave? Ik vertrouw opde neus voor talent van de Spursen ga voor Deshaun Thomas, nummer 58.Over een jaar of tien weten we het zeker. •

Eva Gerritse.

Lot uit de loterij