HOOFDREDACTIENeal PetersenGeert Jan Darwinkel (adj)EINDREDACTIEKasper DijkREDACTIELennart BeishuizenBert Jan BrandsPieter BrouwersGeert Jan DarwinkelVincent Van GenechtenEva GerritsePieter HorstmanJustin KevenaarPaul KlompAizo LijcklamaMarco PostJoep SmeetsJurian UbachsJeroen VeenstraSeb VisserRichard van WelieFrank WielaardJules ZaneJan Willem ZeldenrustCOLUMNISTENMatthijs van den BeukelJeroen ElshoffLeander SchaerlaeckensPeter van VlietFOTOGRAFIEGetty ImagesPRODUCTION, ARTDIRECTION & DESIGNDarChicago Ltd.MET DANK AANIssuu, ScribusSportAmerika TheMagazine is een uitgavevan Petersen Media. Nietsuit deze uitgave mag opwelke wijze dan ook wordengekopieerd zonderuitdrukkelijke toestemmingvan de uitgever. ©Petersen Media 2012­2013 ­ Alle rechtenvoorbehouden.

Wat een NBA Finals hebben we achter de rug! LeBronJames zorgde er eigenhandig voor dat de mannen uitMiami zich voor het tweede jaar op rij tot de besten van dewereld mochten kronen. Mijn sympathie ging ditmaalechter niet uit naar de allerbeste speler ter wereld, maarna de sobere, oude garde van de San Antonio Spurs.Tijdens de pilot van de Dutch NBA Show werd ik doorPeter en Matthijs ‘verweten’ een romanticus te zijn. (OpNBA­gebied dan hè.) Waar ik daar eerst tegenin ging,realiseerde ik mij al snel dat ze een punt hadden. Zeker nuik terugkijk op de Finals.De doorbraak (en ineenstorting) van Danny Green vond ikfascinerend. Natuurlijk kwam hij niet uit het niets, maarbij het grote publiek was hij minder bekend dan zijnoudere teamgenoten. Ik genoot van Green, maar hijhaalde het niet bij de Grote Drie van San Antonio.Tony Parker was in de eerste games imponerend, raaktetoen geblesseerd, maar dat bleek mee te vallen, waardoorhij in de rest van de serie een belangrijke rol bleef spelen.Game 5 was het verhaal van Manu Ginobili. De Argentijnmocht starten en liet gelijk zijn waarde zien.En dan Tim Duncan. Hij had alles. Als 37­jarige ging hetniet meer zo snel (met alle respect: hij heeft eendraaicirkel van een olietanker), maar met zijn slimheidcompenseerde hij heel veel. Game 6 en Game 7 waren zíjnwedstrijden. Daarom was het zuur dat juist hij, op hetmoment dat het er echt om ging, de simpele lay­up mistedie de aansluiting met de Heat misliep.Romanticus of niet, Miami won verdiend. Toch stal deoude Grote Drie uit San Antonio mijn hart ­ voor wat hetwaard is.Veel leesplezier,

Omdat de New EnglandPatriots normaal gesprokenbekend staan als een oasevan rust, sloeg het nieuwsrondom Aaron Hernandezvorige week des te meer in als een bom.Vorige week werd het lichaam van OdinLloyd, een bekende van Hernandez,levenloos aangetroffen op nog geenkilometer afstand van Hernandez‘ huis.Vervolgens kwam het nieuws naar buitendat Hernandez onder meer zijn mobiel hadgesloopt en ook het beveiligingssysteem inzijn huis had hij verwijderd. Zijnarrestatie lijkt een kwestie van tijd •Brian Urlacher is helemaalklaar met de NFL, zo liet hijafgelopen week weten: "Ik wilniet meer spelen, de wil is erniet meer en ik heb ookgewoon niets meer gedaanwat met football te makenheeft. Misschien krijg ik erspijt van zodra ze weerbeginnen, maar ik ga niet het gevoelmissen dat mijn lichaam na afloop van elkewedstrijd had." Daarnaast zietUrlacher ook geen toekomstals analist of coach: "Ik denkniet dat ik erg goed zou zijn alsTV­analist. En wat betreft hetcoachen, ik heb met trainerste doen. Tijdens het seizoenwerken zij wel 90 uur perweek, daar heb ik geen trekin." • Bij de New YorkJets staat de spotlightop de strijd tussen MarkSanchez en Geno Smith.Als het aan center NickMangold ligt, start Sanchez:"Deze kleedkamer wilwinnen, en dus willen wespelen met de quarterbackdie ons de grootste kansgeeft op de zege. In onzeogen is dat nog steedsMark.” •

Terwijl alle aandacht uitging naarde prachtige strijd in de NBA Finals,draaide de coachcarrousel vrolijkdoor. Zo was er de saga rondom dedeal die Boston Celtics­coachDoc Rivers naar de Los AngelesClippers zou sturen. Een ruil vande coach voor een speler werd echter doorde NBA verboden en datzorgde ervoor dat (tot opheden) de transfer isafgeketst • Nee, wachteven. We krijgen zojuistdoor dat Rivers toch denieuwe coach van deLA Clippers wordt. DeClips nemen z'n noglopende contract (drie jaar a 21 miljoen)over, en geven de Celtics bovendien eeneerste ronde draft pick in ruil • Pin ons erechter niet op vast: het kan over een paaruur weer helemaal anders zijn • Ook bij deDenver Nuggets zijn ze nog naarstig opzoek naar een nieuwe man voor de groep.Daar zou voormalig Clippers­coach Vinnydel Negro al op gesprek geweest zijn • Totslot twee nieuwtjes van het spelersfront:Kobe Bryant sprak zich uit voor eenlanger verblijf van Dwight Howardbij de Los Angeles Lakers. “Datsoort gasten groeien niet aanbomen”, aldus Bryant • En deCleveland Cavaliers dedenvolgens de immerinteressantegeruchtenmachine een bodop Paul Pierce van deBoston Celtics. De Cavszouden twee draftkeuzes uit detweede ronde overhebben voorde tienvoudig All­Star. Je zoudat diefstal kunnen noemen. •

De spanning van de StanleyCup Finals is niet voor iedereengoed, zo blijkt. Blackhawks­fan Dave Thomas kreeg tij­dens de derde wedstrijd tussenChicago en Boston een hartaanval,maar dat weerhield hem er niet van om inhet ziekenhuis gewoon naar Game 4 tekijken. “Mijn hartmonitor ging als eendolle tekeer en ik schreeuwde naar de tvalsof ik in de kroeg stond. Ik hou van deHawks maar die gasten zijn niet goed voormijn gezondheid.” • LindyRuff gaat als hoofdcoachaan de slag bij de DallasStars. De 53­jarigeCanadees was vijftien jaarcoach van de Buffalo Sabres,totdat hij tijdens hetafgelopen seizoen zijn ontslagkreeg • De PhiladelphiaFlyers en Danny Briere gaan nietmet elkaar verder. Het team maakteafgelopen donderdag bekend de laatstetwee jaar van het contract van de rightwinger af te kopen, waarmee het dekomende twee seizoenen 6,5 miljoendollar bespaart op de salarycap • Jhonas Enrothzette zijn handtekeningonder een contract voortwee seizoenen (1,25miljoen dollar per jaar) bij deBuffalo Sabres. Enroth wasin 2013 nog tweede goalieachter Ryan Miller, maar kan inhet komende seizoen eerste keuszijn, aangezien de toekomst vanMiller bij de Sabres onzeker is • Deoverstromingen in Albertazorgden voor problemen bij deCalgary Flames. Het eerste achtrijen van de tribunes in het stadionkwamen onder water, maar volgensde club zal het onderkomen aanhet begin van het komendeseizoen weer helemaal in ordezijn. •

Fans van de New YorkMets hebben 18 juni 2013gemarkeerd in hun agenda.Hoewel de Mets als jaren niets voorstellen,gloort er vanaf deze dag hoop aan dehorizon. In het tweeluik tegen de AtlantaBraves domineerden de jongelingen MattHarvey (13 keer drie slag in 7 innings) enrookie Zack Wheeler (6innings zonder een punttegen). Een gedroomde1­2 punch in de rotatieop jacht naar eenWorld Series • MaxScherzer is de eersteTigers­pitcher sinds GeorgeMullin in 1903 die hetseizoen start met een elf zeges en nul ne­derlagen • Wil Myers heeft zijn eerstehome run binnen. De rookie van deTampa Bay Rays sloeg een grand slam inYankee Stadium. Niet verkeerd • MarkTeixeira en Kevin Youkiliskeerden voor de Bronx Bom­bers terug op de DL. Verras­send? Nee. Wel verrassend wasde eerste home run van de 24­jarige rookie Zoilo Almonte. Wateen geweldige naam, al kan hijniet tippen aan CannonballTitcomb (pitcher 1886­1890) • Destrijd om de eerste plaats in de NLCentral is razend spannend. DeCardinals, Pirates en Reds ont­lopen elkaar nauwelijks. HebbenThe Buccos eindelijk een winningseason, missen ze de playoffs. Hetzou zomaar kunnen • ShortstopMunenori Kawasaki is hetgezicht van de wederopstan­ding van de Toronto BlueJays. De Japanner speeltcatch met fans in het sta­dion, moedigt zijn team­genoten aan in hetJapans (niemand die 'mverstaat) en kan eenaardig balletje raken. •

Herinneren we ons allemaal dieheerlijke Harlem Shake­video van deMiami Heat halverwege het seizoen nog?Het was Lebron James' non­verbaleboodschap naar de (buiten)wereld: ik benniet langer degene die jullie willen die ikben. Dit ben ik, deal with it.De korte clip straalde een en al vreugdeuit. Alles echt, niks gespeeld, geenspoortje gemaaktheid. Gewoon pleziermaken en gek doen als een stel grotekinderen. Shane Battier kwam met demeeste kostuums aanzetten, en MarioChalmers moest worden overtuigd zich teverkleden als SuperMario. Maar het idee

was van James himself, de absolute leidervan de Miami Heat.GM Pat Riley had zich al eerderuitgelaten over de leidersrol van LBJ. Ophet moment dat Ray Allen zich na eenmoeilijke breuk met de Celtics meldde inSouth Beach, deed James werkelijk allesom het de ervaren schutter naar de zin temaken. Nam hemop sleeptouwen nodigdehem

ontelbare keren mee uit eten. Alles onderhet mom van: welkom, je bent een vanons nou, part of the family.Toen Chris Andersen ­ quapersoonlijkheid toch een completetegenpool van Allen ­ halverwege decompetitie in Miami aanschoof, was hetniet anders. Niets was King James te dolom Birdman zich op zijn gemakte laten voelen. Dat Anderseneen prominente rol vervuldein de Harlem Shake­video,was geen toeval.Typisch James, die ­vergeef ons de

formulering ­ een mensenmens is. Jameswil aardig gevonden en gerespecteerdworden. Niet door u en mij, maar weldoor z'n ploeggenoten, vrienden, collega'sen familie.Donderdagavond, in een prachtig postgame­interview na het winnen van zijntweede titel, liet hij in al z'n eerlijkheid ookweten wat hem onderscheid van MichaelJordan. Alles wat Jordan ­ een mean son ofa bitch tegenover z'n ploegmaats ­ wildewas winnen, ten koste van alles. OokJames wil winnen, natuurlijk, maarbovenal wil hij dat z'n ploeggenoten, metwie hij stuk voor stuk een goede bandheeft, het naar hun zin hebben.

"Echt", aldus James, "het geeft mij meervoldoening wanneer een ploeggenootscoort uit een pass van mij, dan andersom.Als al die anderen goed in de wedstrijdzitten en goed spelen, doet me dat meerdan wanneer ik zelf goed speel."Het feit dat hij z'n ploeggenoten vooral ookbinnen de lijnen happy wil/moet houden,moet hem veel onnodige energie kosten.Maar James lijkt er niet om te malen.Daarvoor heeft hij dit seizoen, zeker ookals speler, een te grote groei doorgemaakt."We gaan deze series zien hoe zeer jebent gegroeid", voegde Spurs­coach GreggPopovich hem voor het begin van de Finalstoe. James had op dat moment nog geenbenul waar Popp op doelde. Het zalongeveer na Game 3 zijn geweest dat hetbij LBJ begon te dagen. Ze respecteren m'nmid­range jumper niet, zag James na hetanalyseren van de videobeelden.De King: "Ze zaten constant onder onzepick­n­roll, dwongen me van midrange teschieten. Daarop dacht ik bij mezelf: hierheb ik honderden uren in gestopt, ik wasdit seizoen een van de beste midrange­schutters en ik heb nog nooit z'n hoogpercentage driepunters geschoten. Ik moeter niet langer voor weglopen. I just have toknock 'm down."De rest is geschiedenis, al sleepte de Heatde zege in Game 6 weg voor de poorten vande hel. Wat was de achterstand, halver­wege het vierde kwart? Dertien punten,ofzo? Vele Heat­fans hadden de ploeg opdat moment al afgeschreven. Zo niet LBJ,die de game dan eindelijk overnam, en deploegen hoogstpersoonlijk weer op gelijkehoogte bracht. Waarna Dwyane Wade, dietegenwoordig door het leven gaat als TrheeWade, middels twee ego­schoten de game(en dus de titel, en misschien zelfs delegacy) bij het sluiten van de markt tochweer in gevaar bracht."Voor het winnen van een NBA­titel, heb jewat geluk nodig", bekende James. "Engeluk hadden we. Een paar gemiste vrijeworpen van hun, een paar offensive

rebounds, die driepunter van Ray Allen, hetblok van Chris Bosh... We had Jesus on ourside."En oh ja, Game 7. We zouden het bijnavergeten. Toch 'n beetje een let down nadie weergaloze Game 6. Legio turnoversen domme schoten, maar omdat diebroederlijk werden verdeeld, bleef het tothet einde aan toe spannend. TotdatJames, middels z'n midrange jumpshot(jawel!), het pleit definitief in hetvoordeel van de Heat beslechtte. Eenpassend slot, al zou James James niet zijnals hij de lof niet doorwuifde naar een vanz'n ploegmaats."Vorig jaar was het Mike Miller die inonze closeout game vanuit het niets degrote man was, nu was het Shane Battier,met z'n zes driepunters. Dat zegt allesover onze ploeg."En over LeBron James. En als je nu nogniet om bent wat betreft 's mans kunsten,dan weten wij het ook niet meer. Maarwees gerust. Je bent nog ruim op tijd omop de LBJ­bandwagon te springen, wanter gaan op zeker nog vele titels volgen.Maar of dat ook in Miami zal zijn, is verstwee. •

Michael Jordan droeg twintig jaar langzijn universiteitsonderbroek en Jason Terrysliep in de nacht voor de wedstrijd altijd ineen (gedragen) broekje van detegenstander. Bijgeloof geeftbasketballers het gevoel dat zehet toeval onder controlehebben, maar ondertussen is ergeen sport waarin kleinemomenten zo bepalend zijn.Als Ray Allen dat ene schot in Game 6 mist ofals Kawhi Leonard in diezelfde wedstrijdallebei zijn vrije worpen raak gooit, zoudenwe nu schrijven dat er geen coach slimmer isdan Popovich, geen point guard beter danParker, geen carrière mooier dan die vanDuncan en geen talent groter dan Leonard.En LeBron James? Die zou niet clutch zijn.In zijn Cleveland periode hield ook LeBron ernogal bizarre rituelen op na. Hij gooide voorde wedstrijd een wolk talkpoeder over zichzelfheen en deed speciale handjeklapchoreogra­fieën met elk van zijn teamgenoten. In deloop der jaren zijn die dwangmatige hande­lingen steeds minder geworden. En tijdensdeze Finals bleek zelfs de meest waardevolletalisman van de King niet meer heilig.Het was in het vierde kwart van Game 6.James blokte een schot van Tim Duncan ende hoofdband verdween uit beeld. LeBron­zonder­hoofdband leek sterker dan ooit enbesliste de wedstrijd. LeBron lachte, haaldezijn schouders op en deed in Game 7 gewoonzijn hoofdband weer op. Omdat hij datgewend is, omdat het lekker zit of om zijnwijkende haargrens te verstoppen. Maar nietomdat hij het nodig heeft.LeBron James gelooft niet meer in bijgeloof.Hij gelooft in zichzelf en dat is meer dangenoeg. •

Bijgeloof

Eva Gerritse.

Het was uiteindelijk Spoelstra die aan het langste eind trok.Weliswaar duurde het lang voor hij Danny Green aanpakte, maar hijhad telkens een antwoord op de aanpassingen van Popovich. Hij gingop het juiste moment naar een kleine line­up en had Battier achter dehand als geheim wapen.De stuiterbal van Miami. Drie duels speelde hij min of meer goed.Die werden allen door Miami gewonnen. Drie slecht, die leiddennederlagen in. Een duel middelmatig, daarin nam Wade de honneurswaar. Degelijke Finals voor Chalmers, maar minder dan een jaareerder.Game 4 was de hernieuwde ontmoeting met Flash. Nu noemt Wadezich Three, als in drie kampioenschappen. De man is een legende enspeelde de hele Finals dwars door knieblessures heen. Mentaalijzersterk. Liet in laatste duels zien nog steeds tot top te behoren.

Waren het de perfecte Finals? Nee. Maar in zeven duels tweetriple­doubles noteren en in Game 6 en 7 de wedstrijd overnemen enbeslissen: indrukwekkend. De jumper met nog 28 seconden te gaan,gevolgd door een steal en twee rake vrije worpen om Game 7 tebeslissen, gaan de geschiedenisboeken in.Noteerde vier double­doubles en was de grote man in debeslissende Game 6 met bloks op Parker en Green. Bosh is niet meerde 20­10 speler zoals bij de Raptors, maar verdedigend van grotewaarde voor Miami. De kritiek van buitenaf is groot, maar in dekleedkamer zijn ze blij met hem.Zag zijn minutenaantal steeds verder afnemen, totdat hij in Game 6een DNP kreeg van Spoelstra. Mocht in de laatste wedstrijd nog tweeminuutjes op komen draven, maar kon zijn stempel niet drukken opde Finals, zoals hem dat wel lukte in de Conference Finals tegen deIndiana Pacers.De man van Het Schot. Ray Allen speelde totaan de laatsteseconden van Game 6 ‘redelijke’ Finals. De rake driepunter die voorovertime zorgde, was echter het moment dat alles samenviel in deloopbaan van Sugar Ray. Daarna was de tank leeg, gezien de nulpunten in Game 7.De bank van de Heat speelde een belangrijke rol. Birdman leverde weereen hoop energieke minuten, Mike Miller zorgde voor een schoenlooshoogtepunt en Shane Battier draaide de tijd terug met twee uitstekendeduels. Norris Cole bleef onzichtbaar (net als Juwan Howard trouwens).

7.5

77.5

9.5

7.5

67.57

door JAN WILLEM ZELDENRUST & ROB VAN GAMEREN

Zijn hamstringblessure zorgde ervoor dat hij vanaf game 5 watminder flitsend was, waardoor hij daarna niet over zijn vollekwaliteiten kon beschikken. De Heat hadden de handen vol aan dewatervlugge point guard, die met zijn geniale circusshot in game 1zijn hoogtepunt van de Finals beleefde.

De hele series leek hij de juiste beslissingen en aanpassingen temaken, maar maakte in wedstrijd zes een grote fout door Duncan incrunch time op de bank te houden. Bosh pakte zodoende deaanvallende rebound, waardoor Allen gelijk kon maken.

Green leek op weg om de MVP van de Finals te worden. Met zijndodelijke precisie from downtown pakte hij het recordaantaldriepunters van rivaal Ray Allen af. In game 6 en 7 onzichtbaar, dewedstrijden dat het echt moest. Anders een dikke negen.

Als je het deze Finals over de Big Three had voor de Spurs, dan hadje het over het trio Parker­Leonard­Duncan. De 22­jarige introverteLeonard speelde waanzinnig goed: schoot tegen een hoogpercentage en pakte veel belangrijke rebounds. Was verdedigendeen ware plaag voor LeBron.De Heat wist maar moeilijk raad met de tandem Splitter­Duncan.De Braziliaan startte sterk in de Finals, maar nadat hij ingGame 4bij ongeveer elke schotpoging werd geblockt, werd hij onzichtbaar.Raakte in game 6 en 7 ook nog zijn startersplek kwijt.

Timmy deed in de Finals zijn bijnaam weer eer aan; de Heat(met name Bosh) kreeg maar geen grip op de Big Fundamental.Zijn gemiste hook shot en tip­inn in de laatste minuut van game7 om gelijk te maken, waren niet des Duncans.

Turnovers, turnovers, turnovers. Manu leefde op in Game 6,zijn eerste wedstrijd als starter dit seizoen, maar game 7 waswerkelijk drama. Ginobili zwiepte met zijn ellebogen en speeldemet glijmiddel in zijn handen. Was ‘devastated’ na game 6, en zospeelde hij ook in ultieme finale.De Bench Mob van de Spurs was magertjes. Cory Joseph is nog langgeen Parker, Ginobili leek verroest, Bonner kon niet raketten, Neal hadeen eenmalige opleving en Diaw deed soms wat leuks. De handdoektrucsvan Patty Mills waren het hoogtepunt van een onzichtbare bank.

77.5

7.5

867.5

5.5

5.5

De Finals ontpopten zich als een tactischsteekspel, waarin Spo en Pop om de beurtaan zet waren. Spoelstra’s meesterzet wasmisschien wel Game 4. Niets is moeilijkerdan de eerste wedstrijd na een afstraffing(Game 3: 113­77). Zijn aanpassingen voor devierde wedstrijd waren succesvol en Spoel­stra slaagde erin zijn team te laten gelovenin de ommekeer. De Heat won overtuigend(109­93) en zowel Bosh, Wade als Jameszetten een grote score op het bord.Pas in de zevende wedstrijd moest Popovichzich gewonnen geven. Met zijn tweedekampioenschap op rij schaart Spoelstra zichin een select gezelschap van succesvollecoaches. Hij is de dertiende coach die meerdan één titel wint en de achtste die tweetitels op rij pakt. Onder meer Pat Riley,Spoelstra’s leermeester en baas, ging hemvoor, net als Phil Jackson en BillRussell. Geen slecht rijtje om tussente staan, en dat met slechts vijf jaarervaring als hoofdcoach.CarrièreSpoelstra’s vader (die halfNederlands is) werkte alschef marketing voormeerdere NBA teams enzijn opa was een beroemdsportjournalist. Een carrièrein de sport lag dus voor dehand. Erik kon aardigbasketballen, maar kwam nietverder dan de Duitse competitie,waar hij op zijn 25ste moest stoppendoor rugproblemen.Na een telefoontje van vader Jon konSpoelstra aan de slag bij de Heat alsvideoanalist. In hetzelfde jaar (1995)werd Pat Riley hoofdcoach in Miami.Spoelstra bleek over groot tactischinzicht te beschikken en klom langzaamomhoog in de hiërarchie van defranchise, van videoanalist naar scoutnaar assistent coach. In 2006 was hijals assistent van Riley betrokken bijde eerste NBA­titel van de Heat. PatRiley bleef tot 2008 hoofdcoach inSouth Beach en droeg die functiedaarna over aan zijn assistent Spoelstra.

Nadat Miami in het seizoen 2007/2008slechts vijftien wedstrijden won, brachtSpoelstra het team in zijn eerste tweeseizoenen als hoofdcoach terug naar deplayoffs. Dit alles voordat, in de zomervan 2010, het management hem tweesupersterren bezorgde: LeBron James enChris Bosh. Met het supertrio James,Wade en Bosh op het roster ontstondechter ook een enorm verwachtingspa­troon voor een tweede kampioenschap.Het eerste seizoen met de GroteDrie begon slecht en een vroegeaftocht dreigde voor Miami’sjonge coach. Maar Pat Rileystond pal achter zijn protégéen dat ver­trouwen inSpoelstra bleek terecht. In2011 waren de DallasMavericks nog te sterk in deFinals, maar Spoelstra’s teamis nu al twee jaar op rij hetbeste van de league.WaarderingOndanks zijn twee titels alshoofdcoach hoeft Spoelstraniet bang te zijn voor despotlights. In de ogen van detoeschouwer is het vooralLeBron James die Miamide hoofdprijs bezorgde.Ook vorig jaar gingen decomplimenten voor hetMiami’s kampioenschapnaar de Grote Drie in plaatsvan naar de man die aan dezijlijn de schaakstukken zet.Met zulke spelers in je teamkan iedereen kampioenworden, zo is de gedachte van

veel fans. Maar na de tweede titel op rijmoeten de critici toch erkennen datSpoelstra iets goed doet met de Heat.Een team met geweldige spelers is nietper definitie een succesvol team (met deLakers als levend bewijs). Ondanks zijnonervarenheid heeft Spoelstra het voorelkaar gekregen dat de bestebasketballers ter wereld hem respecterenals coach. Hij houdt grote ego’s ondercontrole, is niet bang om keuzes temaken (zelfs als niet iedereen in dekleedkamer daar blij van wordt),gebruikt zijn kennis van technologie enscouting en leert gretig van mentor Riley.Hall of Fame?Van de twaalf coaches die net als ErikSpoelstra meer dan één NBA­titel op zakhebben, zijn er al er zeven opgenomen inde Hall of Fame. Popovich is de zekerenummer acht. Voor Spoelstra is de Hallof Fame wellicht nog een ver­van­zijn­bed­show, maar met zijn tweede titelkomt hij er in elk geval een stukdichterbij.Spoelstra’s carrière als coach is eigenlijknog maar net begonnen. Hij is met zijn42 jaar op dit moment de op­vier­najongste coach in de NBA (Jason Kiddmeegerekend). Zijn grote voorbeeld PatRiley hield het bijna drie decennia vol,dus Spo heeft nog zeker twintig jaar tegaan als hoofdcoach in de NBA. Teldaarbij op dat de Miami Heatcontinuïteit in de coachingstaff hoog inhet vaandel heeft staan en het lijktwaarschijnlijk dat Spoelstra’s prijzenkastde komende jaren voller wordt. •

• “Hij heeft jullie niet nodig om hem iets te vertellen. Hij weet meer dan jullie allemaalbij elkaar. Hij snapt het spelletje” ­ Gregg Popovich tegen reporters over LeBronJames voor Game 1.• “Ik kijk de Finals (wel boos. lol). Iemand vragen?” ­ Kevin Durant• “Héé, ik kom tenminste op het nieuws” ­ Tiago Splitter over zijn bijna dunk diegeblokt werd door LeBron in Game 2.• “Dit is een spel voor grote jongens!” ­ Gregg Popovich tijdens Game 5.• “Ik denk dat ie van binnen heel blij zal zijn’ ­ Manu Ginobili over een mogelijkstandbeeld voor Tim Duncan• “Danny Green zal de volgende wedstrijd niet vrij staan.” ­ Chris Bosh na Game 5.• “Ik draag ook nooit meer mijn hoofdband. #riptotheheadband” ­ Denver Nuggets PGTy Lawson• “Jeeeeessssuuuusssss!!!! #hegotgame” ­ Minnesota Timberwolves PF Kevin Lovena de gelijkmaker van Ray Allen• “Niks beter dan een Game 7 voor alle knikkers. Gaan jullie kijken vanavond? ­Barack Obama (of zijn campagneteam) voor Game 7.• “Voor all die mensen die weggingen, kom niet meer terug voor Game 7” ­ Chris Boshover de Miami fans die het stadion verlieten omdat ze dachten dat de Heat gingenverliezen.• Media: "Waarom zat Tony op de bank tijdens het laatste balbezit toen Manu de balverloor?”Pop: "Omdat ik had besloten dat te doen”Media: "Kun je daar wat meer over zeggen?”"Pop: "Nee."• “Het is beter om tijdig te zijn, dan alleen goed.” ­ Shane Battier• “Felicitaties aan de winnaars van het 200­2013 kampioenschap. De Miami Heat!” ­David Stern na Game 7.• “Voor mij. Ik kan me niet druk maken om wat iedereen over me zegt. Ik ben LeBron

James uit Akron, Ohio. Uit de stad. Ik zou hier eigenlijk niet eens moeten zijn. Dat isgenoeg. Iedere avond als ik de kleedkamer in loop, zie ik een nr. 6 shirt met James op deachterkant. Ik ben gezegend. Wat iedereen over me zegt als ik niet op het veld sta, maaktniks uit. Ik heb geen zorgen. “ LeBron James na Game 7• “Van een aantal jongens heb ik nog steeds hun stem niet gehoord... Kawhi Leonard, ikheb echt geen idee hoe zijn stem klinkt” ­ Dwyane Wade na Game 7 over het feit datde Spurs zo weinig trash talken.• “Uhh, we praten niet zoveel.” ­ Kawhi Leonard over het advies van Tim Duncan.• “Mijn naam is Three. Niet Dwyane” ­ Three Wade zijn eerste zinnen tijdens depersconferentie na Game 7.• "Spellen we dat dan ook als Trhee?" ­ Twitter.• “Ik wilde nog even zeggen over The Decision... <zap>” ­ ESPN columnist BillSimmons wordt (op ESPN) wel op een heel raar moment onderbroken door eenzwart scherm.• "Denk maar niet voor een seconde dat ik bij hen was om feest te vieren. Ik wastoevallig op dezelfde plaats. Verkeerde timing.” ­ Danny Green was in dezelfde clubals de feestvierende Miami Heat.• “Dit wordt jouw league binnen niet al te lange tijd. Ik waardeer het dat je ons dit jaarhebt gegeven” ­ Tim Duncan in 2007 tegen LeBron James.• "Ik zag dat hij op de grond viel en bad dat hij nog een schot de lucht in kreeg. Uiteraardmaakte Tony dat ongelooflijke schot " ­ Tim Duncan over het schot van Parker in Game 1.• "Ik dacht: je komt sowieso op SportsCenter. Of er wordt over je heen gedunkt of jeblokt hem" ­ LeBron James over zijn blok op Tiago Splitter in Game 2.• "Ik ging richting de bucket om de bal te pakken, om er iets van te maken. Op datmoment is er geen enkele garantie voor wat er gaat gebeuren. Toen ik zag dat Bosh debal had, liep ik achteruit tot bij de driepuntslijn, hopend dat dit de plek was waar ikmoest zijn. Ik wist het niet zeker. Maar door jarenlange schietervaring kwam ik op degoede plek terecht." ­ Ray Allen over zijn schot in Game 6 •

Dit jaar zijn er een aantal twijfelgevallen.Om te beginnen Shabazz Muhammed enCody Zeller. Beide spelers streden vorigjaar nog om plek 1 in de Amerikaansemock drafts. Inmiddels zijn de spelersafgezakt en zouden zelfs buiten de top­tienkunnen eindigen. Vooral Muhammed is delaatste maanden gekelderd op de lijstjesvan veel ploegen. De shooting guard was

één van de grote spelers op high school,maar kon het niet waarmaken bij UCLA.Nog iets dat niet in zijn voordeel werkt: inmaart meldde de Los Angeles Times datMuhammed een jaar ouder is dan hijbeweerde. Zijn prestaties op high schoolwerden daarmee als oneerlijk beschouwd.Toch blijft Muhammed een interessantespeler. Verdedigend laat hij het wel eensafweten, maar hij heeft de eigenschappenom een goede speler te worden in de NBA.Cody Zeller is één van de vele centers in dedraft. Hij zal in het komende seizoen zijnbroers Tyler (Cleveland Cavaliers) en Luke

(Phoenix Suns) vergezellen in de NBA. Netals zijn broers is Cody een slimme speler.Hij is een goede center in transitie die snelvan basket naar basket kan rennen. Eennadeel is dat hij soms vergeet hoe goed hijis. In Indiana begon hij uitstekend, maarzwakte hij af naarmate het seizoen vorder­de. In de NBA zal hij zich ontwikkelen alshij tegen de fysiek sterkere centers speelt.Wie wil wat?De Cleveland Cavaliers wonnen voor detweede keer in drie jaar de draftloterij enmogen dus als eerste uit de bak van spelersvissen. De Cavs lijken weer een speler tekiezen die maar een half seizoen in actiekwam. In 2011 dacht iedereen dat deCavaliers voor Derrick Williams zoudengaan. De keuze viel echter op Kyrie Irving(die er maandenlang uitlag met eenteenblessure) en de point guard groeide inzijn tweede seizoen al uit tot een All­Star.Iedereen wist het lange tijd zeker: NerlensNoel komt naar Cleveland. De lenige centerlag er echter door een zware knieblessuresinds februari uit en de verwachting is dathij pas met kerst speelklaar zal zijn. DeCavs hebben een small forward en eencenter nodig. De forwardpositie hopen zevolgend jaar in te vullen met LeBronJames, of zoals ze hem tegenwoordig inCleveland noemen: “The Elephant in theRoom”. Naast Noel is ook Alex Len ergpopulair in Cleveland. De in Oekraïnegeboren center maakte met zijn lenigheid

veel indruk op GM Chris Grant. Integenstelling tot Noel is Len wel directbeschikbaar voor de Cavaliers, ondanksdat hij ook een operatie heeft ondergaanaan zijn voet.De topper: McLemoreDe beste speler op dit moment is geencen­ter, maar shooting guard BenMcLemore. Weinigen zien de guard vanKansas naar Cleveland gaan, omdat ze alDion Waiters hebben op die positie. Watze vergeten is dat Waiters tijdens zijncollegejaren als zesde man fungeerde endie rol ook uitstekend invulde. Hetafgelopen seizoen kende Waiters ook eenmindere periode en herpakte zich pas toenhij vanaf de bank begon. De keuze voorMcLemore is voor de Cavaliers niet zo gek.McLemore zal bij de Magic, die detweede keuze hebben, meer minutenmaken en vooral vaker de bal zien. Integenstelling tot Cleveland heeft Orlandogeen Kyrie Irving. Orlando kan op elkepositie wel een versterking gebruiken.Maar de Magic hebben geen haast enkunnen naast McLemore ook ‘gewoon’Nerlens Noel draften. Dat Orlando goedecenters draft is niet nieuw. In 1992 werdShaquille O’Neal gekozen en in 2004Dwight Howard, voordat ze na een aantalseizoenen vertrokken naar Los Angeles.Als je kijkt naar de lange termijn is Noelmisschien wel de beste optie voorOrlando.

Dark horse: OladipoEen andere naam die de afgelopen wekenopdook in Orlando was die van VictorOladipo. De shooting guard van Indiana iséén van de outsiders in de draft. De voor­bije weken steeg hij bijna ongemerkt in demock drafts. Zijn prestaties tijdens decombine openden veel ogen, waaronderdie van GM Rob Hennigan. Oladipo zoumeer indruk hebben gemaakt danMcLemore tijdens de trainingen inOrlando. De 20­jarige Oladipo wordtregelmatig vergeleken met Dwayne Wadeen beschikt over goede defensieve kwalitei­ten. Orlando heeft geen echte prioriteit opde draft, waardoor ze vooral zullenafwachten wat de Cavaliers zullen doen.Een guard hebben ze niet nodig bij hetteam dat na Orlando aan de beurt is ­Washington. Met John Wall en BradleyBeal bezitten de Wizards een talentvolbackcourt. De prioriteit voor de Washing­ton Wizards ligt op de forwardpositie.Daarvoor staan twee namen op het lijstjevan Washington: Otto Porter en AnthonyBennett. Als de Wizards zekerheid willen,dan gaan ze voor Porter. De small forwardvan Georgetown kan scoren, rebounden,maar (heel belangrijk) ook goedverdedigen. Moet wel wat kilo’s aankomenom in de NBA het fysieke geweld aan tekunnen. Porter is een echte all­roundforward die ook hoog op het lijstje staat inCleveland, maar in Washington zal hijbeter tot zijn recht komen.

Het is aanstaande woensdag exact tien jaar geleden dat misschien welde beste NBA Draft ooit plaatsvond in de Madison Square Garden. Net alsdit jaar mochten de Cavaliers als eerste selecteren. De keuze was makke­lijk: LeBron James besloot college over te slaanen direct de overstap te maken naar de NBA.Die draft had vier spelers die tot supersterrenuitgegroeiden en een gouden medaille op deOlympische Spelen pakten. James werd vanafzijn veertiende al bestempeld als ‘The NextMichael Jordan’. Ondanks alle druk voldeedhij aan die verwachtingen. De jongen uitAkron werd bij de buren als heldbinnengehaald, maar vertrok na zevenseizoenen naar Miami waar hij wel een titelkon winnen.In Miami is hij teamgenoot van twee anderespelers uit die draft, namelijk Chris Bosh(vierde keuze, Toronto Raptors) en DwyaneWade (vijfde, Miami Heat). Wade wist in2006 zijn eerste NBA­titel te winnen, samenmet Shaquille O’Neal. In Toronto groeide Chris Bosh uit tot superster,alleen had hij daar geen kans op een kampioenschap.Opvallend genoeg werd de Servier Darko Milicic als tweede geselecteerdin 2003. In negen jaar tijd speelde Milicic voor zes teams. Vorig jaarnovember speelde hij voor het laatst een wedstrijd in de NBA voor deBoston Celtics.Last but not least kozen de Denver Nuggets Carmelo Anthony als derde.De small forward was net als James een sensatie op high school en diehype nam hij mee naar de NBA, waar hij inmiddels voor de New YorkKnicks acteert en in het afgelopen seizoen Scoring Champion werd.

De Wizards kunnen ook risico nemen enAnthony Bennett selecteren. De UNLVforward toont bij vlagen aan over enormepotentie te beschikken. De afgelopenweken dook zijn naam op bij steeds meerteams en dat kan alleen maar positief zijnvoor Bennett, die ook als power forwarduit de voeten kan. Hij zal door een bles­sure waarschijnlijk in de voorbereidingniet direct beschikbaar zijn.Populair: point guardsDe afgelopen twee jaar werd een pointguard uitgeroepen tot Rookie of the Yearen ook dit jaar zitten er goede spelver­delers tussen. Kijk er niet vreemd van op

wanneer Trey Burke er met die prijsvandoor gaat. De guard van Michiganmist lengte, maar is een echte leider ophet veld. Tijdens het NCAA­toernooiloodste hij zijn team meermaals naar dezege door zijn prestaties in de slotfase.Charlotte heeft liever een center. In

Phoenix hopen ze op Ben McLemore ofVictor Oladipo, waardoor Burke zomaarin New Orleans of Sacramento kanbelanden. Vorig jaar haalden de PortlandTrail Blazers hun Rookie of the Year ookbinnen als zesde.Burke kun je vergelijken met Chris Paul.Een echte winnaar die een wedstrijd kanbeslissen met een pass of een schot. InNew Orleans kan hij een uitstekend duovormen met Anthony Davis. Met Davis alsbliksemafleider kan Burke veel driepunt­pogingen krijgen. C.J. McCollum zou diepositie ook kunnen invullen. Detroithoopt met de achtste keuze de lokale heldTrey Burke binnen te halen, en wanneerdat niet lukt hebben ze in McCollum eenechte schutter. In tegenstelling tot Burkeis de speler van LeHigh geen pure pointguard. McCollum kan ook als shootingguard spelen en veel scouts vergelijkenhem met Stephen Curry.In tegenstelling tot de voorgaande draftsis er dit jaar geen echte nummer 1. Eenflink aantal spelers kan als eersteopduiken. Veel teams kijken al uit naar dezomer van 2014, wanneer onder meerLeBron James free agent is en metAndrew Wiggins een grote sensatie in deNBA Draft beschikbaar komt. De draftvan dit jaar kent met Burke, McLemoreen Noel drie spelers die kunnen winnen ofbreken. De toekomst zal het uitwijzen! •

Het is 22 mei 2013 en de Atlanta Bravesversloegen zojuist de Minnesota Twinsmet 8­3 dankzij een Grand Slam van de26­jarige catcher Evan Gattis, de eerste inzijn loopbaan. Braves’ manager FrediGonzalez noemt de start van zijn spelerlegendarisch en teamgenoot B.J. Uptonmaakte na de home run in de dug­out eengebaar van ‘gebeurt dit echt?’ Wie is EvanGattis en waar komt hij opeens vandaan?Vraag dat maar aan Braves’ reliever EricO’Flaherty, die tijdens de voorberei­ding in 2012 op een harde manierkennis maakte met Gattis. “Slag­mannen werken tijdens SpringTraining aan hun swing, maar dezejongen niet. Hij sloeg op elke pitch dieik gooide en vernietigde de ballen.”Het is gebruikelijk in devoorbereiding dat een pitcher verteltwelke type pitch hij naar de slagmangooit. O’Flaherty gaf het signaal vooreen fastball, maar gooide een bal diesterk afboog. Dat zal hem leren, moethij hebben gedacht. “En ook die balsloeg hij over de hekken.”High SchoolIn 2004 stond Gattis bekend als één vande beste high school­spelers in Amerika.Zo speelde hij in Dallas onder meer mettoekomstig Cy Young Award­winnaarClayton Kershaw van de Los AngelesDodgers, Austin Jackson van de DetroitTigers en mannen als Billy Butler, HomerBailey en Justin Upton voor de juniorOlympische ploeg. “Hij is de sterkste manop aarde die ik ooit de hand schudde”, gafGerald Turner, scout in Dallas, toe.Universiteiten vochten om de dienstenvan Gattis, waaronder NCAA titelverde­diger Rice, maar hij wilde een catcherworden en koos voor de universiteit vanTexas A&M. “En toen verdween hij van deaardbodem”, aldus Turner.DepressieRond zijn laatste jaar in high school raakteGattis aan de drank en de marihuana en

kon hij niet met de druk en de hogeverwachtingen omgaan die de buitenwachthem oplegde. Gattis meldde zich nooit bijTexas A&M, in plaats daarvan schreef hijzich in bij een afkickkliniek. “Ik was zobang. Ik wilde niet afgaan door gepakt teworden bij een dopingtest en dat iedereenzou zeggen ‘daar heb je weer zo’n jongendie al zijn talent te grabbel gooit.’”Zijn ouders vreesden dat hij verslaafdwas aan drugs, maar slaakten een zucht

van opluchting, hoe gek dat ook klinkt,toen hij werd gediagnosticeerd met eendepressie. De scheiding van zijn oudersspeelde daar een grote rol in. Gattisverbleef in een psychiatrische inrichting,maar kon de eerste week niet slapen. “Ikwas zo depressief, dat ik alleen maar kondenken aan zelfmoord.”Gattis verliet de kliniek na een half jaar,maar hij was allesbehalve de oude. Zijnmoeder kocht voor hem een vliegticket omzijn zus op te zoeken. Gattis had het er zonaar zijn zin dat hij er bleef wonen, hijverkocht zijn truck en nam een baantje ineen pizzarestaurant en als bediende in hetEldora Mountain Resort. Elke dag ging hijliftend naar zijn werk.Zeven maanden later had Gattis het welweer gezien en keerde hij samen met zijnbroer terug naar Texas. Hier gingen ze alsconciërges en later als cart­boys bij degolfclub aan de slag. “En zo waren er nog

Op 3 april 2013 maakte Evan Gattis zijnMajor League­debuut voor de Braves. Als hijvoor de eerste keer aan slag komt, interviewteen verslaggever van de huiszender zijnvader op de tribune. ‘Of hij dit had verwacht’is de (niet bijster originele) vraag. “Nee, niet”,antwoord Gattis’ vader. “Hij vertelde me dathij klaar was met de sport en...” Het gesprekwordt onderbroken door een harde knal.Gattis raakt een worp van Phillies­pitcherRoy Halladay perfect. “There he goes”,glundert zijn vader. “Geweldig.”

GATTIS'EERSTE

tientallen baantjes, op een gegevenmoment raakte ik de tel kwijt. Ik denkdat ik mezelf probeerde te vinden.”SpiritualiteitGattis raakte steeds meer gecharmeerdvan de spirituele boodschappen die hijvond op YouTube. “Deze mensenspreken mijn taal”, zei hij en zo vertrokhij vanuit zijn hostel in Taos, waar hij ineen ski resort werkte, naar Californië.Dat was nog een hele klus, aangezien zijnDodge pick­up truck uit 1995 problemenhad en hij de hele rit de motor niet éénkeer mocht laten afslaan.Hij ontmoette er een beroemdspiritueel persoon en vroeg deze wat hijmet zijn leven aan moest. “Het waseigenlijk een teleurstelling”, vond Gattis.“Ik hoef niets te doen en ik hoef ook nietste vinden. Hij zei eigenlijk dat ik moestgaan chillen.”Twee dagen later had Gattis een open­baring. Hij wilde weer honkbal gaanspelen. Hij gaf een sixpack aan eenzwerver die meehielp om zijn Dodge testarten en belde zijn vader dat hijeindelijk thuiskwam. Gattis nam contactop met zijn stiefbroer, Drew Kendrick,die speelde voor de universiteit vanTexas­Permian Basin. Coach BrianReinke herinnerde de Gattis van highschool nog wel en zei dat er nog wel eenplekje voor hem vrij was.Gattis had in vier jaar geen knuppelgezien of aangeraakt, maar hij verrastevriend en vijand met een .403 slagge­middelde en elf home runs. Reinke beldezijn vriend en scout Turner om eens tekomen kijken. “Wat hij die dagpresteerde zal ik nooit vergeten”, bliktTurner terug. “Het waaide als een gek,maar hij wist evengoed vijftien tot twintighome runs te slaan.”BeloningIn 2010 kwam de beloning. In de 23steronde van de MLB Draft kozen de

Atlanta Braves Evan Gattis. Hij barsttenogmaals in huilen uit toen managerGonzález hem aan het begin van dit seizoenmeedeelde dat hij een plek op het rosterhad veroverd. De periode dat hij niet metde druk kon omgaan is voorgoed voorbij.“Ik heb het gevoel dat ik harder kanwerken dan andere spelers omdat ik hetécht wil. Ik hou ervan om te buffelen enmezelf te verbeteren.” Gattis sloeg in demaand mei 20­uit­63 met zes home runs enzestien binnengeslagen punten, goed vooreen .317/.362/.683 statline. Samen metYasiel Puig van de Los Angeles Dodgers ishij een kandidaat voor NL Rookie of theYear.De opmars van Gattis bij de Braves is ookde fans niet ontgaan. Shirts met zijn naamvliegen als warme broodjes over detoonbank. Zo stond hij ook in hetmiddelpunt van een promotiecampagnerondom de thuiswedstrijdenserie tegen deWashington Nationals. ‘The Nats arecoming to town. Time to show some#Gattitude.’ Een knipoog naar de slagzinvan de Nationals, #Nattitude.“Het is gek, maar ik voel me nu zorelaxed. Ik heb de tijd van mijn leven. Ikheb een moeilijke periode achter de rug metde depressie als dieptepunt, maar ik hebhet overwonnen. Ik hoop dat ik eeninspiratie kan zijn voor jonge mensen diehetzelfde meemaken.” •

Wij kijken als Nederlanders graag naaronze eigen korte stops, die inmiddels ookde harten van Amerikaanse fans aan hetveroveren zijn. Andrelton Simmons enDidi Gregorius horen inmiddels al bij debeste verdedigende korte stopsin de league en mannen alsProfar en Bogaerts komen ernog aan.Zij zijn echter niet de enige topkorte stops, die dit jaar bezigzijn met een echte doorbraak.Het lijkt erop dat er een nieuwe generatiekorte stops is opgestaan, want naast onzemannen is ook Brewers' korte stop JeanSegura een heuze sensatie. De 23­jarigeDominicaan slaat op het moment .334,voert de National League aan met 97 hits,waaronder een league leading 8 triples en11 home runs. Voeg daarbij zijn 22honkslagen en zijn bovengemiddeldedefense en je hebt nog een sensationelekorte stop.Dan loopt er in Baltimore nog MannyMachado, league leader in doubles, die opdit moment nog op het derde honk speelt,maar de toekomstige korte stop van deOrioles is. Het lijkt er dus op dat ereindelijk weer een generatie korte stops opis gestaan die in talent in de buurt komtvan de groep Derek Jeter, Alex Rodriguezen Nomar Garciaparra. Welke spelers vande nieuwe generatie de Jeter, A­Rod en'Nomaaah' worden en welke de EdgarRenteria, Rey Ordonez en Alex Gonzalez(de net iets mindere goden) worden,moeten we nog even afwachten, maarduidelijk is dat we de komende jaren gaangenieten van geweldige defensieve plays endaverende home runs van deze nieuwegarde korte stops in de MLB. •

Seb Visser.

Nieuwe generatie

NAAM: Manuel Arturo Machado.GEBOREN: 6 Juli 1992 (Miami, FL)GOOIT: Rechts.SLAAT: Rechts.BURGERLIJKE STAAT: Verloofd metde zus van MLB­speler Yonder Alonso.POSITIE: Derde honkman.BIJNAAM: Baby Face Assassin.TEAM: Baltimore Orioles.HIGH SCHOOL: Brito High School, FLDRAFT: 1st round (3rd overall) door deOrioles in 2010.DRAFT CLASS: Bryce Harper (1e),Jameson Taillon (2e), Yasmani Grandal((12e) en Chris Sale (13e).CONTRACT: Machado komt nog niet inaanmerking voor arbitration en verdientdaarom dit jaar 495.000 dollar.TOTAAL VERDIEND: Nog geen500.000 dollar.ENDORSEMENTS: Nog niets.CAREER STATS: .299 AVG, 12 homeruns, 64 RBI, 41 doubles, 8 stolen bases eneen WAR van 6.1.STERKE PUNTEN: Machado is snel,speelt goede defense op verschillendeposities, slaat voor gemiddelde en heeftgap­to­gap power waardoor hij ballen overhet hele veld met kracht kan verspreiden. Inkorte tijd heeft hij al flitsen laten zien vaneen geweldig honkbalinstinct. Machado iseen groot talent.ZWAKKE PUNTEN: We hebbenMachado nog niet heel lang op het hoogsteniveau zien spelen, maar hij vertoont geenenkele moeite met de aanpassing van deMinor Leagues naar de MLB. Ook lijkt hijabsoluut geen hinder te ondervinden van deberuchte sophomore slump, getuige zijnranglijst aanvoerende 33 twee honkslagendit seizoen.HALL OF FAME: In potentie absoluut,maar hier kunnen we na 500 at batsnatuurlijk nog niets over zeggen.OVER HEMZELF: "Het is een eer om tespelen voor een organisatie waar ookinfielders als Earl Weaver, Cal Ripken Jr. enBrooks Robinson voor gespeeld hebben.Deze geweldige stad verdient eenhonkbalteam met succes en een kans op de

playoffs en dat is precies wat wij proberenhen te geven. ” – Machado over zijn nieuwethuisstad, Baltimore.OVER HEM: • "Het gaat erom dat jeplezier hebt en dat straalt Manny uit. Hijspeelt het spelletje op de juiste manier enalles wat hij doet zier er smooth uit. Hijslaat mooi, fielden op het derde honk ziet erongelooflijk makkelijk uit. Alles ziet er bijhem makkelijk uit. Wij gaan dit spelletjeallebei nog heel lang spelen en dan is hetleuk om af en toe naar hem te kunnenkijken." – Generatiegenoot Bryce Harperover Manny Machado.• “Ik let extra goed op hem, want hij staatals 20­jarige al vol in het spotlicht. Danmoet je focus koppelen aan talent. Talentdat hij overduidelijk heeft en hij blijft ergbescheiden. We hebben hier ook eenclubhouse vol met jongens die hetzelfdeover honkbal denken en dat heeft hem nu altot een op en top professional gemaakt.” ­Baltimore Orioles' infield coach BobbyDickerson over zijn pupil.SPORTAMERIKA OVER MANNY: Hetis niet voor niets dat Machado vlak voor zijndoorbraak als het allergrootste talent in deMinors werd gezien. Het is erg speciaal datzo'n jonge speler al zo snel van groot belangkan zijn voor zijn team. Machado brengtnaast zijn huidige prestaties ook nog eenshet vooruitzicht met zich mee in detoekomst de nieuwe korte stop van het teamte worden (hopelijk vormt hij tegen die tijdeen keystone met Nederlander JonathanSchoop). Terwijl Harper en Trout alleaandacht lijken te krijgen, zorgt Machadoervoor dat ook hij inmiddels in een ademmet deze mannen genoemd moet worden.De jonge infielder voert op dit moment deMajor League aan met doubles en kan, alshij dit tempo vast kan houden, het all­timerecord in doubles in een seizoen verbreken.Ondertussen strijdt hij ook nog eens metMiguel Cabrera voor de meeste hits in deleague. Het mag duidelijk zijn dat Machadoeen mooie toekomst tegemoet gaat. Eensuperstar in the making!EINDCIJFER: 7,5

NEW YORK – Het was een lange maand. Druk, vooral.Hij begon voor mij en het Amerikaanse voetbalelftal in Cleveland. Daar stond een oefenpottegen België op het programma. Het gigantische klasseverschil was op de training alduidelijk merkbaar. Waar de Belgen haarscherp en op rap tempo in een ingewikkeldpatroon vier ballen tegelijk rondspeelden, stonden de Amerikanen een uurtje later maar watte lanterfanten. Het werd 4­2 voor de Belgen, maar had makkelijk 8­0 kunnen zijn. Hetproject­Klinsmann leek eens te meer gedoemd.Maar toen gebeurde er iets raars. In Washington werd om de honderdste verjaardag van deAmerikaanse voetbalbond luister bij te zetten ook tegen Duitsland geoefend. Zij moesten hetweliswaar zonder hun spelers van Bayern, Dortmund en Real Madrid stellen, maar haddendesondanks voldoende talent binnen de ploeg om Amerika van de mat te spelen. Maar in deeerste wedstrijd tegen zijn thuisland gooide Klinsmann er een verrassing uit.Al dat gebazel van de afgelopen twee jaar over hoge baldruk, snelle omschakelingen en vanachteruit opbouwen, kwam na eindeloze moeilijkheden plotsklaps uit de verf. DeAmerikanen namen een 4­1 voorsprong en wonnen zowaar met 4­3, ondanks laatconcentratieverlies. Jozy Altidore van AZ scoorde zelfs. Dat had hij voor zijn vaderland albijna twee jaar niet meer gedaan.Toen volgde de eerste WK­kwalificatiewedstrijd, uit tegen Jamaica. Het broeide in Kingston.Het National Stadium, ook wel The Office genoemd, kolkte. Het was er heet. Enverschrikkelijk vochtig. Wietpluimen waaiden langs en de dj bleef maar door dedancehallmuziek krijsen. De speakers stonden op de tribunes gemikt en oorverdovendafgesteld. Alle zintuigen werden aangevallen. Maar Amerika won opnieuw, voor het eerst inJamaica in een kwalificatiewedstrijd. Ze gaven in de 89ste minuut de voorsprong weg enwonnen hem in de 92ste weer terug.Tegen de tijd dat ze weer in Amerika waren was Klinsmann de gevierde man. Alles klopteineens. En toen tikten ze in Seattle Panama helemaal zoek. Drie overwinningen op rij.Huppatee. Koud kunstje.En toen, in Salt Lake City, nog een toetje. Zelfs het stugge Honduras werd aan de zegekargebonden. Zo staat Amerika ineens met dertien punten uit zes wedstrijden op kop in deCONCACAF­groep. Van de zes resterende teams zullen er zich drie automatisch plaatsen.Na een jaar van chaos is Amerika vrijwel zeker van het WK in Brazilië.Voor mij zat er donderdag nog een leuk staartje aan al dit voetbalgeweld. In de Red BullArena in New Jersey wonnen de Amerikaanse vrouwen met 5­0 van Zuid­Korea. Op zichzelfniet bijster noemenswaardig, maar Abby Wambach scoorde in de eerste helft vier keer enzette zo haar teller voor de VS op 160. Daarmee verbrak ze het wereldrecordinterlanddoelpunten (voor zowel vrouwen als mannen) van Mia Hamm van 158. Dus datpikte ik nog even mee.Zo, en nou ga ik naar bed. •

Achtbaan

Wat een heerlijk seizoen hebben dieChicago Blackhawks achter de rug. Vanafhet punt dat ze het seizoen begonnenmetdie imponerende recordstreak, is hetgenieten geblazen in de Madhouse onMadison. Aanvallend en ubertechnischhockey om de vingers bij af te likken, deene goal nog mooier dan de andere, deene comback nog indrukwekkender dande voorgaande.In de play­offs leek het allemaal watminder gladjes te verlopen. Decombinaties liepen allemaal niet meer zovloeiend, en doelpunten waren plotselingduur in de United Center. In de eersteronde, tegen de Minnesota Wild, viel hetallemaal nog niet zo op, al had dat meermet de zwakte van de tegenstander te

maken. Tegen aartsrivaal Detroit RedWings was het manco echter zonneklaar:de Wings kwamen zelfs op 3­1 in deseries, en uitschakeling van de Hawksleek nabij.Het probleem? Uit angst voor hetsurplus aan fysieke tegenstand in hetnaseizoen, had Blackhawks­coach JoelleQuenneville z'n topline Marian Hossa­Jonathan Toews­Patrick Kane uit elkaargehaald. De enige Blackhawk die garenspon bij deze wissel, was Bryan Bickell.De mannetjesputter wist wel raad met deextra ruimte (en twee toppers aan z'nzijde), en zal deze zomer als free agentflink gaan cashen. De Blackhawks zelfleken hun schwung echter op slagverloren.

Met de rug tegen de muur enuitschakeling nakende, koos Quennevilletoch maar weer eieren voor z'n geld: hetduo Kane­Toews (nu vaak met BryanBickell) werd in ere hersteld. Het gevolgwas ernaar. Kaner en Tazer hebbenonderling zo'n chemie en non­verbaleverstandhouding, dat de Red Wings inhet verdere verloop van de seriesnauwelijks meer wat hadden in tebrengen. Goed keeperswerk van CoreyCrawford, en niets ontziende defense vanBrent Seabrook, Duncan Keith en NiklasHjarmarsson deed de rest.Tegen de Los Angeles Kings was het nietanders. Patrick Kane en Jonathan Toewsschitterden als nooit te voren, en deangst voor supergoalie Joanthan Quick

bleek een tikkeltje over­schat. Binnen een vloek en eenzucht was ook de regerend kam­pioen aan de kant geschoven.Blijft de vraag waarom JoelleQuenneville voor de Finals met deBoston Bruins z'n topline toch weer uitelkaar haalde? Het antwoord: angst.Angst voor de bovenmatig fysiekeBruins, en dan met name de boomlangealleskunner Zdeno Chara. Degedachtengang van coach Q: als Charaerin slaagt m'n eerste lijn kapot tespelen, wat blijft er dan nog over? Dankan ik m'n toppers maar beter opdelen.De redenatie bleek maar ten dele tewerken. Game 1 ging dan weliswaar mettamelijk veel geluk naar Chicago, maar in

zowel Game 2 als Game 3toonden de Blackhawks zichtamelijk kansloos en onmachtig. Jeluiraadt het al: met een 2­1 achterstand inde series, en met het thuisvoordeel nu inBruins' handen, bracht Quenneville z'nparade­paardjes toch maar weer bijelkaar in een lijn.Game 4 werd daardoor een pracht vaneen wedstrijd en een waar schuttersfes­tijn, waarin Chicago steeds het voortouwhad. Er was uiteindelijk (opieuw) extratijd voor nodig (Brent Seabrook werdandermaal scherprechter), maar deBlackhawks hadden (zichzelf) in iedergeval bewezen dat de aanval nog altijd debeste verdediging is. De ploeg had

bovendien besloten om niet van Charaweg te lopen, maar hem juist op tezoeken. Het gevolg was dat vijf van de zesBlackhawks­goals vielen met de Slowaakop het ijs. Bijkomende opsteker: demagie van de schier onpasseerbareTuukka Rask werd eindelijk doorbroken.In Game 5 was het andermaal de beurtaan Patrick Kane. Kaner, as clutch asthey come, zette zijn Hawks met tweetreffers in de driver's seat. Niet alleenwat betreft de wedstrijd (3­1), maar ookwat betreft de Finals (3­2). Slechts eenzege scheidt Chicago nog van LordStanley's Cup. Vanavond (maandag) kande immense beker in de TD Garden alworden gehoist.Maar laat er geen misverstand overbestaan: de Finals zijn nog zeker niet

De Stanley Cup Finals zijn nog niet voorbijen de eerste behoorlijke trade is al gemaakt.Toronto haalt back­up goalie JonathanBernier uit Los Angeles om als eventuelestartende goalie aan te treden,waarmee een interessante zomervast is aangebroken.Als de finale straks achter de rugis, krijgen teams met dure enlange contracten de moeilijkekeuze afstand te nemen vanveteranen. Dit is een uitzondering op devaste regel door de lockout van eerder ditseizoen. Het terugschroeven van hetsalarisplafond leidde tot penibele budgettenen dat mag eenmalig worden opgelost doormaximaal twee spelers zonder verdere strafuit te kopen.Dat zal in de praktijk betekenen dat enkelesterke spelers moeten vertrekken bij hunhuidige teams. Marián Hossa, Brad Richards,Roberto Luongo en Danny Briere prijken opverscheidene lijstjes van potentiele freeagents. Goed nieuws voor teams die nog netdie ene veteraan missen, want terwijl dezeheren de komende jaren door hun oude teamworden doorbetaald, kunnen ze elders tegeneen vriendenprijs tekenen.Het is voor de Leafs echter vooral verstan­dig om te blijven ruilen. De ploeg is jong ge­noeg om rustig te groeien en de successenvan dit korte seizoen zijn onvoldoende indica­tie voor de stand van zaken. Het is enerzijdsbegrijpelijk dat ze de plek van startendegoalie mogelijk hebben ingevuld, maar het isanderzijds een klap in het gezicht van hunhuidige starter James Reimer, die een dege­lijk seizoen keepte en meer tijd verdiende.Maar geef sommige teams een vinger,enzestruinenplotsdemarktafvooreendurehand.•

Jules Zane.

Die ene veteraan

gedaan. De Boston Bruinshebben bewezen ware comebackkids te kunnen zijn: 3­1 achter in deseries tegen de Maple Leafs, 4­1 achter inde derde periode van de beslissendeGame 7 in diezelfde series. Me dunkt.Goed, het gemis van Patrice Bergeronscheelt voor de Bruins natuurlijk als eenslok op een borrel. Daar staat tegenoverdat ook het meedoen van JonathanToews hoogst twijfelachtig is. CaptainSerious leek zaterdagavond te kampenmet hersenschuddingsverschijnselen enbleef de gehele derde periode aan dekant. En Stanley Cup Finals of niet: metdat soort blessures kun je toch maar betergeen risico's nemen. •

De New England Patriots hebben voorhet komende seizoen geen gebrek aanmedia­aandacht. Vorige week schreef ikal over de komst van Tim Tebow en vlaknadat dat magazine uitkwamwerd bekend dat tight endAaron Hernandez eventueelbetrokken is bij een moord.Op het moment van schrijvenis Hernandez nog nietgearresteerd, maar alleen alhet feit dat een huurauto op zijn naamvlak bij het lichaam van Odin Lloyd werdaangetroffen, is op z'n minst verdacht tenoemen.Veel is nog onduidelijk over de zaak,maar Hernandez kan zomaar de nieuweO.J. Simpson worden.De NFL staat meer dan welke sport ookbekend om de op z'n minst twijfelachtigekarakters van spelers. Er gaat bijna geendag voorbij of er zit weer iemand in delik. Chad Ochocinco zit momenteelbijvoorbeeld een straf uit van dertigdagen.Een speler die ook vaak genoemd wordtdoor zijn twijfelachtige leven buiten deNFL is Adam 'Pacman' Jones. De Bengalis bezig zijn leven te beteren en mag zelfsspreken op het Rookie Symposium.Niemand weet beter dan hij hoemakkelijk je op het slechte pad komt. Ineen interview vertelde hij laatst dat hij deeerste man aan zijn vaders kant is die hettot ouder dan 27 heeft geschopt. Naarzijn verhalen over zijn leven kijk ik danook enorm uit in de komende editie vanHard Knocks. •

Lennart Beishuizen.

Hard KnocksIn de categorie ‘de voorbeeldburgers van deNFL en hun zomerse avonturen’ presenterenwe u deze week Aaron Hernandez. Hernandezis gewaardeerd lid van de ‘Boston TE Party’, éénvan de beste tight ends in de NFL, dynamo vande Patriots­offense en onmisbaar doelwit voorquarterback Tom Brady, nu Rob Gronkowskisukkelt met blessures en het wide receiverkorpste New England één groot vraagteken is.Genoeg reden om tevreden te zijn over je leven.Ziet Aaron Hernandez toch anders. Want diegaat liever ‘rolling with his homies from dahood’. Je weet, zoals vroeger.Marihuanahandeltje hier, moordpartijtje daar,moet allemaal kunnen toch? We hebbenimmers vakantie en wat Ray Lewis wel/nietkon, is ook Aaron niet vreemd. Toch?Of vergissen we ons, berust alles op één grootmisverstand en heeft Aaron Hernandez deschijn tegen? Lag hij allang te slapen toen zijnmaten Odin Lloyd (een goede bekende vanHernandez) door het hoofd schoten? Is hettoeval dat Hernandez’ huurauto op de plaatsdelict is gesignaleerd? Of dat Aaron vlak na demoord zijn hele huis professioneel lietschoonmaken en vervolgens een kapottetelefoon en defecte beveiligingsinstallatieoverhandigde aan de politie?Niemand die deze vragen vooralsnog kanbeantwoorden, niemand behalve AaronHernandez zelf. Laat duidelijk zijndat Hernandez onschuldig is tot hettegendeel bewezen is. Tegelijkertijdkunnen we gerust stellen dat hetbepaald niet in het voordeel vanHernandez spreekt dat hij in dezenachtmerrie verzeild is geraakt. Alklopt het maar half wat er allemaalgezegd en geschreven wordt, Aaron Hernandezheeft de allerlaatste footballwedstrijd van zijnleven al gespeeld. Op 23­jarige leeftijd. Oververspild talent gesproken. •

Paul Klomp.

Aaron Hernadez