HOOFDREDACTIENeal PetersenGeert Jan Darwinkel

EINDREDACTIEKasper Dijk

REDACTIELennart BeishuizenPieter BrouwersGeert Jan DarwinkelVincent Van GenechtenEva GerritsePieter HorstmanJustin KevenaarPaul KlompMarco PostJoep SmeetsJurian UbachsKlaas­Jan ter VeenJeroen VeenstraSeb VisserRichard van WelieFrank WielaardJules ZaneJan Willem Zeldenrust

COLUMNISTENJeroen ElshoffLeander Schaerlaeckens

FOTOGRAFIEGetty Images

PRODUCTION, ARTDIRECTION & DESIGN

DarChicago Ltd.MET DANK AAN

Issuu, ScribusSportAmerika The

Magazine is een uitgavevan Petersen Media. Niets

uit deze uitgave mag opwelke wijze dan ook worden

gekopieerd zonderuitdrukkelijke toestemming

van de uitgever. ©Petersen Media 2012­

2013 ­ Alle rechtenvoorbehouden.

Twee leagues, twee geweldige Cinderellastories: mijnteam Boston Red Sox in de American League en deverrassende Pittsburgh Pirates in de National League. Ikkijk nu al uit naar het mogelijke World Series­treffentussen deze beide teams, waar de spelvreugde vanaf zalspatten.Een jaar met akkefietjes in de kleedkamer, onderlingwantrouwen en spelers die hun golfhandicap belangrijkervonden dan het halen van de playoffs is allang vergeten inBoston. De Red Sox hebben het omgedraaid en dat maaktmij blij. In Pittsburgh dachten ze tot dit jaar niet eens aanplayoffs. Eerst meer potjes winnen dan verliezen, danstond voorop. Nu dit gelukt is, kan iemand ze nogstoppen?Van mijn vriendenkring in Boston, de mensen met wie ikeen tijd studeerde, krijg ik natuurlijk alle feestelijkeberichten mee. Tegelijkertijd voelen zij echter ook hetmomentum dat in Pittsburgh ontstaat. Qua lawaaiovertreft geen team de Pirates op dit moment. Het stadionkolkt en één fan waagde zelfs uit blijdschap zijn leven doorvan de Roberto Clemente Bridge te springen. Pittsburgh iseen sympathiek team en ik geloof dat het ver kan komen.Iets anders wat u zeker niet mag overslaan: in de schaduwvan de MLB gooit de Nederlander Rick van den Hurk zijnpitches in de sterke Koreaanse competitie. Redacteur Robvan Gameren sprak in Seoul met de man die waarderingvond in Azië en nog steeds gelooft in een terugkeer op hetallerhoogste niveau in de States.Go Red Sox! Go Pirates! Go Cinderella!Veel leesplezier,

Cinderella

Nog voordat het voorseizoen afge­lopen weekend begon, kregen dePortland Trailblazers al een klapte verwerken. Rookie C.J. McCol­lum brak zijn voet in een trai­ning. De guard, die afgelopen junials tiende werd gedraft, staat te boek alseen veelbelovend talent. Het plan van deTrailblazers was dan ook om McCollumveel minuten te laten maken aan de zijdevan regerend Rookie Of The Year DamianLillard. Hoewel er voor het herstel vanMcCollum nog geen tijdschema is, is welzeker dat hij er een aantal maanden niet bijzal zijn • Jeff Hornacek had pas net zijneerste trainingskamp als coach en won nual zijn spelers voor zich. De spelers van dePhoenix Suns zijn nu al onder de indrukvan hun nieuwe coach: "Jeff is geweldig. Ikkan nu al zeggen dat hijéén van mijn favorietecoaches is, terwijl onzeeerste officiële wedstrijdnog gespeeld moetworden", aldus eenenthousiaste P.J.Tucker. Hornacekvraagt veel van zijnspelers tijdens de trainingen, maarmet de juiste benadering: "Hijprobeert ons dingen te leren met zijncoaching. Vooral hoe hij de vele jongespelers benadert, isbewonderenswaardig", vindt GoranDragic • In tegenstelling tot Hornacekkent mede­eerstejaarscoach Jason Kiddmet een valse start voor het nieuweseizoen. De nieuwbakken BrooklynNets­coach is voor de eerste tweewedstrijden van het seizoengeschorst vanwege rijdenonder invloed. De voormaligkoning van de assist moet dewedstrijden tegen de ClevelandCavaliers en de Miami Heat vanuit deskybox bekijken •

Josh Freeman tekent eenéénjarig contract bij deMinnesota Vikings. Vorigeweek werd Freemans contractbij de Tampa Bay Buccaneersontbonden nadat de ploeg geengeïnteresseerde partij op de markt konvinden. De quarterback was vanaf zijneerste jaar de spelverdeler in Tampa Baymaar verloor vorige week hij zijn plek aanrookie Mike Glennon. In Minnesotakomt hij Christian Ponder en MattCassel tegen • De Bills zijn bereid omhun safety Jairus Byrd teverhandelen. De Bills en Byrd liggen alsinds het einde van het vorige seizoen metelkaar in de clinch over een nieuw contract.Nu vinden de Bills het welletjes en hopenze iets voor hem terug te zien • Vorige weekruilden de Jacksonville Jaguars hunleft tackle Eugene Monroe met deBaltimore Ravens voor draftkeuzes. Eenweek later zijn ze ook zijn vervanger LukeJoeckel kwijt. De tweede keuzein de afgelopen draft mist de restvan het seizoen met eenenkelblessure • De dagenvan Matt Flynn inOakland zijngeteld. Afgelopenzondag mochtTerrelle Pryor weerbeginnen alsspelverdeler terwijlrookie Matt McGloinzijn backup was.Oakland­coach Dennis Allenwas niet te spreken over het spelvan Flynn, die maandag werdgereleased • De BaltimoreRavens namen afscheid vanveteraan Brandon Stokley.De 38­jarige receiver moestvertrekken om ruimte temaken voor tight end BillyBajema •

Patrick Roy is terug in deNHL en de wereld heeft hetgeweten. Na afloop van demet 6­1 gewonnen wedstrijdtegen de Anaheim Ducks raaktede flamboyante ex­goalie in een heftigediscussie met collegaBruce Boudreau. Royduwde het glas dat de beidekemphanen uit elkaar moethouden omver en kreeghiervoor een boete vantienduizend dollar • JoelWard kende afgelopenzaterdag enkele vreemdeminuten. De forward van de WashingtonCapitals ging na het ontbijt van zijn ploegnaar het toilet, maar kreeg de deur daarnaniet meer open. Ward moest veertigminuten wachten alvorens hij uit zijnbenarde positie werd bevrijd door zijnteamgenoten • Jason Pominvilletekende alvast een nieuw contractbij de Minnesota Wild. De aanvaller,die vorig seizoen in een ruil overkwam vande Buffalo Sabres, tekende een vijfjarigcontract ter waarde van 28 miljoendollar. Pominville heeft nog eeneenjarig contract en staat dus nog

totde zomer van 2019 ondercontract in Minnesota • AlexandreBurrows staat enkele weken aan dekant. De aanvaller van de VancouverCanucks raakte in het met 4­1 verlorenduel tegen de San Jose Sharksgeblesseerd aan zijn voet bij het blokkenvan een schot • Soortgelijke problemenzijn er voor Nikolai Kulemin. DeRussische aanvaller van de TorontoMaple Leafs blokte een schot tijdens detraining en is twee wekenuitgeschakeld. Kuleminnoteerde in de eerste tweeduels twee assists namensde Maple Leafs •

“CUEEEETOOOOOO.CUEEEETOOOOOO.” Denaam van de startende wer­per van de Cincinnati Reds galmdetijdens de NL Wild Card Game door hetPNC Park. Cueto was zichtbaar onder deindruk van de Pittsburgh Pirates­fans enliet in de tweede inning pardoes de bal uitzijn handen vallen. Direct daarna gaf hijeen homerun op tegen catcher RussellMartin. De 6­2 overwinning op de Redswas de eerste naseizoensoverwinning voorde Pirates in 21 jaar • “We choked”,concludeerde tweede honkmanBrandon Phillips van de Reds. Driedagen na de uitschakeling kreegmanager Dusty Baker de zak •Dopingzondaar Nelson Cruz keerdeterug in de lineup van de Texas Rangersna zijn schorsing van vijftig wedstrijden.Het mocht niet baten. Cruz ging in Game163 0­uit­4 tegen David Price, die eencomplete wedstrijd gooide en de TampaBay Rays naar de AL Wild Card Gameleidde • In die AL Wild Card Gamewaren de Rays uiteindelijk met 4­0 te sterk voor de ClevelandIndians. Het fantastische seizoenvan de Indians zat er zodoendena één playoffwedstrijd alweerop. • Carlos Beltrán sloegin Game 3 van de NLDSzijn zestiende homerun inzijn playoffcarrière. De verrevelder van de St. LouisCardinals passeerdedaarmee legende BabeRuth • Matt Harveykiest toch vooreen TommyJohn­operatie.De leider van dewerpersstaf vande New YorkMets zien we pasin het seizoen2015 terug opde heuvel •

Alle ingrediënten voor eenlegendarische pot honkbal zijnop voorraad, voor Game 5 vande NLDS in Busch Stadium. DeSt. Louis Cardinals ademen doorna de zege in Game 4 in Pitts­burgh en keren nu terug naarhuis om een emotionele serie afte sluiten. De Pirates zijn echterzelfverzekerd en willen nietsminder dan de eerste winst ineen playoffserie sinds 1979.Pittsburgh en St. Louis kennen elkaar alsdivisiegenoten door en door. Gedurendehet reguliere seizoen speelden ze alnegentien keer tegen elkaar, waarvan dePirates tien keer aan het langste eindtrokken en de Cardinals negen keer. Datimpliceert spanning, maar niets isminder waar: maar vier van de negentienwedstrijden werden beslist met twee ofminder punten verschil.Dat beeld werd donderdag en vrijdagbevestigd in St. Louis ­ 9­1 voor deCardinals, 7­1 voor de Pirates. Op zondagbegon echter het nagelbijten. De pitchersFrancisco Liriano (Pirates) en Joe Kelly(Cards, nadat hij zijn zenuwen ondercontrole kreeg) hielden elkaar inevenwicht en de slagploegen moestenwachten op het gaatje dat de bullpen zoutoestaan. Uiteindelijk vonden PedroÁlvarez en Russell Martin die opening: 5­3 voor de Pirates. Maar de Cardinalszouden de Cardinals niet zijn als ze zichgewonnen zouden geven.Gepokt en gemazeld proberen deCardinals de Pirates te stoppen. Dat gaatnou eenmaal wat gemakkelijker als je elfWorld Series gewonnen hebt en niet,zoals de Pirates, het 21 jaar zondernaseizoen hebt moeten doen en al 34 jaargeen playoffserie meer gewonnen hebt.Playoffspecialist Carlos Beltrán, vlak nahet verlies in Game 3: “Wij kennen dezesituatie ­ twee keer winnen om erin teblijven. Voorheen kwamen we boven­drijven, nu willen we dat weer latengebeuren.”

“Veel volgers zijn nog verrast overonze prestaties”, denkt Andrew McCut­chen, de ster van de Pirates en kans­hebber voor de MVP Award in deNational League. “Maar wij vechten vooréén doel: de World Series winnen.Bekijk een wedstrijd van ons en je hebtgeen duidelijker bewijs meer nodig.”Wat een zelfvertrouwen uit de mond vaneen speler uit een team dat voor heteerst sinds 1992 weer aan het seizoens­toetje mag deelnemen. Het hele jaardeed Pittsburgh het stap voor stap:eerst een positief seizoen om dieellendige serie van 21 verlorenjaargangen te doen vergeten,daarna de playoffs halen,vervolgens de Wild Card Gamewinnen. Nu gaan de Pirates voor

het allerhoogste en Amerika geniet metvolle teugen.Die Wild Card Game slingerde hetenthousiasme in The Steel City pas echtaan. Liriano domineerde de Reds entegelijkertijd maakte het uitzinnigepubliek Johnny Cueto, de nummer 1 vanCincinnati, helemaal gek. De rest isgeschiedenis. De Pittsburgh Piratesbandwagon kart door, ook ver buiten destad, en iedereen wil er een plekje opvinden. Tegenstanders worden bestookt

met ludieke spreekkoren, het lawaai inPNC Park is enorm, iedereen is Pirate.Dit is dus wat 21 jaar abstinentie met eensportgekke stad doet. Er sprong zelfs eendolle fan van de naastgelegen RobertoClemente Bridge in de Allegheny Riverna de winst in de Wild Card Game.Op het veld beeldt Marlon Byrd, dievlak voor de trade deadline overkwamvan de New York Mets, de gektemisschien wel het best uit. Byrd zwierflangs verschillende teams in de MLB,speelde 1250 reguliere seizoenswed­strijden, maar mocht nooit aan deplayoffs meedoen. Nu is het zo ver: “Justhaving a heck of a time.”En met hem vrijwel heel Amerika. •TEKST KASPER DIJK

‘Baseball is onvoorspelbaar.’Het is een bekende uitspraak, maar datadvies werd door velen in de windgeslagen toen Tampa Bay in Bostonarriveerde. De bezoekers hadden immersritme en veel vertrouwen nadat ze inenkele dagen tijd de Rangers en Indiansmet vakantie hadden gestuurd. DeBoston Red Sox zaten echter al sindswedstrijd 162 van het reguliere seizoenstil en dat zou nog wel eens wat roest opkunnen leveren, dachten de kenners. Enzo werden de Rays een klein beetje in eenfavorietenrol geduwd tegen het team methet beste record van de American League.Daarbij gingen velen voorbij aan het feitdat het succes van Tampa Bay voor eengroot deel te danken was aan een aantalrookies die boven zichzelf uitstegen. Datkan ook in het naseizoen, maar rookiesblijven vooral ook wat ze zijn: rookies.Onervaren jongens die oog in oog staanmet de door de wol geverfde Red Sox. WilMyers leerde in Fenway Park een hardeles, Matt Moore kende betere dagen enzelfs ace David Price kon zijn team evenniet op sleeptouw nemen. Het bezorgdede Rays in Boston een 2­0 achterstand endus een haast uitzichtloze positie, maarleverde een jong team ook waardevolleervaring op.En Boston? Het team dat voor hetnaseizoen vooral geroemd werd om zijnpitching, zette in twee wedstrijden maarliefst negentien runs op het scorebord. Deveteranen van Boston lieten zich geenmoment van de wijs brengen door de‘gloeiend hete’ Rays en namen als enigeteam in deze Division Series een 2­0voorsprong. Ongekende luxe inBeantown ­ en daar doet de Rays­zege van maandagavond niets aan af. •

TEKST JURIAN UBACHS

Na een turbulent 2012 geniet Van denHurk momenteel van het spelen van eenvolledig seizoen. Hij is startende pitcherbij Samsung Lions en hoeft zich zodoendegeen zorgen te maken of hij wel aan zijninnings komt, in tegenstelling tot zijn tijdin de MLB. Grotendeels werkte hij zijnwedstrijden in Amerika af in de MinorLeagues voor een handvol toeschouwers.Het contrast met de Koreaanse competitie

is groot: in de wedstrijd tegen LG Twins inSeoul zitten er dertig duizend uitzinnigefans op de tribune.“Het is hier één groot gekkenhuis”,lacht Van den Hurk. “Als starting pitcherheb ik na een wedstrijd vier dagen rust,dus ik heb regelmatig de tijd om hetpubliek te bekijken als ik in de dugout zit.Soms zit ik me daar twee innings lang aande fans te vergapen. Mensen dansen,zingen, springen en gaan los. Hetenthousiasme voor de sport isongelooflijk. Het is sport nummer éénhier. Zo uitzinnig als ze hier zijn, zijnhonkbalfans nergens.”TerugkeerAls honkbalfan lijkt iedere anderecompetitie dan de MLB een flinke stapterug, maar Van den Hurk vindt dat in zijngeval niet zo. “Ik pendelde al jarenlangtussen wat wedstrijdjes in de MLB enTriple­A. In detweede helftvan 2012 wasik op mijn plekin Pittsburghen had eengoed seizoen in de Minors, maar toen aanhet eind van het jaar Japanse enKoreaanse clubs contact opnamen, lietende Pirates de keuze aan mij. Dat maakteveel duidelijk. De club had niet echt eenidee wat ze met mij wilden doen. Ze eistenwel een afkoopsom voor mij en Samsung

was bereid die te betalen. Ik heb toen watgeïnformeerd bij spelers die ook ooit inKorea speelden en dat hielp bij mijnkeuze. Het niveau is erg goed. Lager danMLB, maar hoger dan Triple­A.”Graag wil hij het verschil tussen Triple­Aen de MLB uitleggen. “Het niveauverschilis kleiner dan men denkt. In de schaarseminuten die je krijgt in de grote MLB

moet je proberen een goede reeks neer tezetten. Toen ik vorig jaar lekker speelde inde Minors riep Pittsburgh me weer bij deselectie. Het betekent dan echter niet datje meteen veel speeltijd krijgt. Dat is erglastig. Ik heb nu even voor een andere weggekozen. Uiteraard hoop ik later natuurlijkweer in Amerika te kunnen spelen, want ikdenk dat dat er nog steeds inzit. Maar dezeervaring staat mooi op mijn cv en neemtniemand mij meer af.”AanpassenBij zijn eerste maanden bij Samsung Lionservoer de Nederlander de nodigeverschillen tussen het Aziatische land enAmerika. Cultuurverschillen encommunicatieproblemen maken het nietmakkelijk. Koreaanse clubs mogen slechtstwee buitenlanders in de selectie hebben,waardoor de selectie haast uitsluitend uitKoreanen bestaat. “Er spreken maar ergweinig jongens Engels. Dat maakt

communiceren soms lastig. Ik en deandere buitenlandse jongen hebbenallebei een tolk. De honkbaltaal is ookanders dan in Amerika, net als de stijl vanspelen: honken stelen doen ze anders enhier staat het teamgevoel voorop. In USAspelen veel jongens voornamelijk voorhun statistieken, hier draait alles om het

teamproces. Er is geen echte concurren­tiestrijd binnen het team. Ook de coachingis anders. Coaches zijn direct naar Kore­aanse spelers toe, maar tegen buiten­landers durven ze niet echt uit te vallen,wat het soms nog lastiger communicerenmaakt. Daarnaast valt het verantwoor­delijkheidsgevoel van de Koreaansespelers op. In Amerika zie je niet snel eenspeler na de wedstrijd die zich vol

schuldgevoel excuseert in de kleedkamerna een mindere prestatie. Hier is dat heelnormaal. Het sterkt het teamgevoel en alsje net zoals wij bovenaan staat in decompetitie, helpt dat allemaal mee.”De Eindhovenaar woont samen met zijnvriendin in Daegu, een stad in het

Zuidwesten van Korea, waar ze samen eenappartement betrekken. Al snel na zijnkomst bij de Lions raakte Van den Hurkgeblesseerd aan zijn schouder. Het wasook de reden dat hij de World BaseballClassic met Nederland aan zich voorbij lietgaan. Hij wilde zich op zijn nieuwe clubfocussen, waar hij voor 250.000 dollar perseizoen in de boeken staat. “Toen ikhersteld was, ging het meteen lekker.

Halverwege het seizoen verliep het evenwat minder, maar de laatste tijd gaat hetweer goed. Het is echter wat lastiger omhier als starting pitcher in je ritme tekomen. De Koreaanse competitie teltnegen teams, waardoor één team altijdtwee dagen vrij heeft. Daarnaast ismaandag altijd een vrije dag. Het kan

VDH STATSSTATISTIEKEN SEIZOEN 2013SAMSUNG LIONS:Winst­verlies: 6­6 (18 wedstrijden)Verdiende puntengemiddelde: 3.60Drie slag: 96MLB­STATISTIEKEN:Winst­verlies: 8­11 (50 wedstrijden)Verdiende puntengemiddelde: 6.08Drie slag: 179MLB­LOOPBAAN:Florida Marlins 2007­2010Baltimore Orioles 2010­2012Toronto Blue Jays (geen wedstrijdengespeeld) 2012Cleveland Indians (geenwedstrijden gespeeld)2012Pittsburgh Pirates 2012

soms dus voorkomen dat je rustperiodeeen stuk langer is dan de normale vierdagen. De All­Star break duurde achtdagen, waardoor ik zelfs een keer tweeweken geen wedstrijd speelde. Het teamheeft me toen één keer gevraagd om inhet tweede te spelen en de laatste keerheb ik het zelf gevraagd. Zodoende blijfje toch wat meer in je ritme.”KritiekVan den Hurk vertelt dat laatstenadat schrijver dezes hem vraagtnaar berichtgeving op internetover een vermeende mindereperiode van hem in Korea. “Het isjammer dat deze verhalen ver­schijnen. Helemaal omdat ze nietzelf aan mij vragen hoe het precies zit.Mensen kennen het wedstrijdschemablijkbaar niet en gaan toch zulke dingenschrijven.”Enkele weken terug verliep dedeadline om spelers te kunnen ontslaan.Zijn Dominicaanse collega­pitcherAneury Rodriguez moest opkrassen namindere prestaties. Voelde Van denHurk de druk van een mogelijk ontslag?“Nee. Het team heeft veelmoeite gedaan om mij te halen.Je weet als speler van jezelf welof je goed bezig bent of niet.Deze jongen had een mindereeerste seizoenshelft en dan weetje dat een club met slechts tweetoegestane buitenlanders actieonderneemt. Dat is honkbal.”De Nederlander weet zelfmaar al te goed hoe datverloopt. Zowel bij de TorontoBlue Jays als de ClevelandIndians vertrok hij na slechtstwee weken. Het ontnam hemniet alleen het plezier in hethonkballen, ook de praktischeproblemen maakte het tot eenzware periode. “Je bent continuaan het verhuizen. Je hebt jekoffer nog niet uitgepakt en desituatie verwerkt of je bent

alweer op weg naar de volgende club.Het is een soort moderne slaven­handel. Het is natuurlijk goed datgrote clubs je iedere keer weeroppikken, maar na drie keerverhuizen in vier weken denk je ook:dit is geen moer aan.”GenietenAl sinds zijn zestiende speelde enwoonde Van den Hurk in Amerika.Na elf jaar Amerika geniet de 1 meter96 lange werper nu van het honkbal­bestaan in Korea. Zijn team iswederom favoriet voor de titel en hijhoeft niet te vrezen dat hij elkmoment uit de selectie geschrapt kanworden. Door het grote tijdsverschilmet Amerika kan Van den Hurk deMLB op de voet volgen. Vrienden vanhet Nederlands team spelen er en ookde closer van zijn team, Oh SeungWang, staat in de belangstelling vanverschillende MLB­teams. “Erg leukom mee te maken. Teamgenoten hierzijn enorm geïnte­resseerd in deAmerikaanse competitie. Ze vragenme vaak tegen welke spelers ikgeworpen heb en hoe de stadionswaren. Er zitten een aantal enormeambitieuze spelers bij die graag naarAmerika willen.”Het contractvan Van denHurk loopt tothet einde van hetseizoen. Of hij inZuid­Korea blijft,besluit hij pastegen die tijd.Lachend:“Voorlopig ben ikhier volop aanhet genieten.” •

Er is geen twijfel over mogelijk: de MVP racein de American League gaat opnieuw tussenMiguel Cabrera en Mike Trout. Geen enkeleandere speler kwam in 2012 ook maar in debuurt van deze twee en dat is ook in 2013 weerhet geval. Het is ook een discussie tussen hetoude en het nieuwe baseball. Gaan we voorCabrera, die betere rauwe statistieken op hetbord zet of voor Trout, die beter in deonderliggende dingen is?LB: De pijn is er nog altijd: ik zal tot mijn doodpleiten voor Trout als AL MVP in 2012. Bijnaalles sprak in zijn voordeel: hij leidde de leaguein vrijwel alle offensieve categorieën behalveslaggemiddelde, homeruns en binnengeslagenpunten. En laten dat nou de arbitrairecategorieën zijn die bepalen wie de TripleCrown wint. Ja, Miggy won de Triple Crown endus moest en zou hij MVP worden.Alle oldskool honkbalkenners (die ook inclutch en momentum geloven) weigerden teonderkennen dat Trout netjes tweede stond inslaggemiddelde (het verschil was .004 forcrying out loud) en 'binnengeslagen punten'een nietszeggende statistiek is, aangezien voor­al teamgenoten invloed hebben op die stat. Ende MVP is een individuele prijs, dus het teammoet buiten beschouwing gelaten worden.Dat haalt dan ook gelijk het argument onderuitdat Miggy de MVP was omdat de Detroit Tigerswel de playoffs haalden en de Los AngelesAngels niet.

SV: Ook ik hoorde vorig jaar bij de groepdie vond dat Mike Trout de MVP Award inde American League verdiende. Zoals je alaangeeft, zijn de statistieken die voor deTriple Crown gelden ouderwets enachterhaald. Trout was de completerespeler en was van grotere waarde voor zijnteam, ook al haalde zijn team de playoffs niet.Het probleem blijft dat in het huidige systeemveel schrijvers mogen stemmen, die al jarenniet meer echt actief bij het spel betrokken zijnen absoluut niet meedraaien in de nieuwestatistieken, de sabermetrics, die de waardevan een speler veel beter duiden.De Triple Crown blijft ­ hoe je het ook wendtof keert ­ een prachtige prestatie, maar zegtuiteindelijk misschien wel meer over de

concurrentie dan over de spelerzelf.LB: Dit jaar is het voor mijnòg duidelijker dat Troutde MVP in de AmericanLeague is. Trout staat inslaggemiddelde en on basepercentage vlak achterMiggy en heeft een flinkeachterstand op Cabreraqua homeruns. Daarhouden de argu­menten op.Mijn moederis een betereverdediger danCabrera. Waar Troutjaarlijks een Gold Glovekan winnen, is Cabrerainstabiel en kost hij zijnwerpers punten. WatCabrera in het veld doet, iszijn goede spel als slagmanondermijnen. Hij isoffensief over het geheelgezien beter dan Trout, maarmag defensief niet eens in deschaduw staan van de Angel.

Homerun robbing catches zijn aan deorde van de dag in Angel stadium. Niemandreageert zo snel op een geslagen bal, nie­mand rent er zo snel naar toe en niemandheeft het atletisch vermogen om een balop (spectaculaire wijze) te vangen alsTrout. Dat ziet een blinde zelfs, of niet Seb?SV: Ik ben het niet helemaal met je eens.Natuurlijk heeft Trout opnieuw eengeweldig seizoen, maar wat Cabrera op ditmoment aan het doen is, is historisch. Ditis misschien wel de beste slagman die weooit aan het werk hebben gezien. Hij voertde league aan in on­base percentage,slugging, en ook in elke aanvallendesabermetric presteert hij dit seizoen beterdan Trout.Cabrera draait een nóg beter seizoen danin 2012, toen hij zijn Triple Crown pakte.Alleen de homeruns van Chris Davisspelen hem nu parten. Over zijnverdedigende werk hoeven we het

inderdaad niet te hebben, dat is zwaar benedenpeil. Ook Mike Trout is echter niet meer deverdediger die we vorig seizoen zagen. Als wekijken naar dWAR (defensive Wins AboveReplacement) liggen de twee niet zo heel veruit elkaar en hebben ze beiden een negatievewaarde gehad (­1.5 voor Miggy, ­0.8 voorTrout). Ter vergelijking: vorig seizoen scoordeTrout 2.9. Ook zijn Ultimate Zone Rating, demeest accurate graadmeter voor defensievewaarde geeft aan dat Trout niet meer degeweldige verdediger is: van 13.3 naar 3.5.Miggy verbeterde zich aan slag, Troutverzwakte defensief.LB: Daar ga je al: ‘in elke aanvallendesabermetric’. Je geeft dus gelijk toe dat Cabreraeen eendimensionale speler is.En dan nog iets. Bij Trout houdt het niet opals hij de honken bereikt heeft. Cabrera is zolangzaam als een pad, Trout zo snel als eencheetah. Trout heeft 33 gestolen honken ennegen driehonkslagen. Daarnaast weet hij alsgeen ander te scoren vanaf het tweede honk ofbij een honkslag achter hem van het eerstenaar het derde honk te gaan. Dat zorgt er voordat hij de league leidt in gescoorde punten.SV: Tja, snelheid... Mike Trout is nu eenmaalveel sneller dan Miggy. Toch heeft Miggy eenbeter percentage gestolen honken dan Troutdit jaar (100%) ;­). Het gebrek aan snelheidweerhield Cabrera er overigens niet van puntente scoren. Was Cabrera niet geblesseerdgeraakt, dan had hij nu waarschijnlijk meerpunten gescoord dan Trout zelf, maar goed.Ook gescoorde punten is een statistiek waarbijje erg afhankelijk bent van je teamgenoten,tenzij je een homerun slaat. En wie heeft erdaar ook al weer veel meer van?LB: Miggy natuurlijk en dat geef ik meteen toe.Ik zou ook nooit zeggen dat Cabrera niet debeste slagman van de Major Leagues is. Dat ishij op dit moment en ik zie daar ook zo snelgeen verandering in komen.Trout had in 2013 een WAR (WinsAbove Replacement, een overkoepe­lende statistiek) van 9.2, waarmee hijMajor Leagues en daarmee de

American League leidt. Cabrera heefteen WAR van 7.2. Daarmee staat hijslechts vierde. Josh Donaldson heeftzelfs een hoger WAR dan Cabrera. JoshDonaldson! En als het nog niet erggenoeg is: Robinson Canó staat in eenverloren jaar zelfs hoger dan Cabrera..Trout leverde de Angels tweeoverwinningen méér op dan Cabrera deTigers. Dat klinkt misschien niet als heelveel, maar het is een verschil van dertigprocent.SV: Van alle beschikbare statistieken isWAR inderdaad de statistiek die dewaarde van een speler voor zijn team hetbeste aangeeft. Het is echter niet eenexacte statistiek zoals bijvoorbeeldslaggemiddelde dat wel is. Vooral overde manier waarop de defensieve waardevan de speler binnen WAR berekendwordt is nog veel discussie.Als het verschil tussen twee spelersslechts twee punten is (vorig jaaroverigens vier), kunnen we op basis vanWAR dus niet zeggen dat de ene spelerde MVP Award meer verdientdan de ander. Het zal weer eendubbeltje op zijn kant worden,maar ik denk dat de deoffensieve statistieken vanCabrera de doorslag zullengeven.Tenslotte ­ en ik kan bijna nietgeloven dat ik dit zeg ­ denk ikdat als je Cabrera uit de lineupvan de Tigers wegneemt, heteffect groter zal zijn danwanneer je Trout verwijdert uitde opstelling van de Angels. DeTigers zouden in dat geval deplayoffs kunnen missen, terwijlde Angels nog steeds onderaanzouden bungelen. •

Honkbalfans zijn over het algemeen rustigemensen. Er wordt af en toe eens iemandtoegejuicht bij een mooie actie of een verreklap, maar de sfeer in het stadion is erg laidback en vrij uniek te noemen alsje het vergelijkt met anderesporten. Heb je dorst of honger?Dan stap je midden in een inningeven op om in de gangen achterde tribunes een hot dog, eenburger of zelfs wat luxere dingenin sommige nieuwe stadions.In de playoffs verandert die mentaliteit. Hetpubliek wordt opeens een stuk luider, zitvolledig in de wedstrijd. Niet alleen despelers, maar ook de fans trekken uit de sleurvan het reguliere seizoen. Liever niet meeropstaan, maar een zakje peanuts of crackerjacks kopen van een rondlopende verkoper.Dat fans luider zijn, ondervond JohnnyCueto van de Cincinnati Reds ook. Tijdens deWild Card Game werd hij in Pittsburgh alsbezoekende werper uitgejouwd en op een welheel aparte manier toegezongen. Het publiekin PNC Park probeerde de Dominicaansewerper onder druk te zetten door keihardmet zijn allen, bijna tergend langzaam, zijnnaam te roepen: “Cueeeeeeeeeeetooooooooo,Cueeeeeetooooooo!” Pardoes liet Cueto de balvallen en gaf hij op de volgende pitch eenhomerun op.Het deed denken aan de periode waarineen andere Dominicaanse pitcher ietsvergelijkbaars meemaakte. Pedro Martínezwas niet te verslaan, maar alleen in YankeeStadium, waar men ‘Who’s you daddy?!’schreeuwde, had hij het altijd moeilijk.Ik ben benieuwd wat de Pirates fans nogmeer in petto hebben! •

Seb Visser.

Cuueeetttoooooo!

Elke keer als ik naar honkbal ga denk ik het weer. Wat stelt een honkbal nu eigenlijk voor?Wat is er zo leuk aan een bal proberen te vangen ? Vervolgens hoop ik telkens weer dat het mijlukt. Het hoort nu eenmaal bij het bezoeken van een duel in de Major League.Sommige rituelen bij het buitmaken van een honkbal zijn geweldig. Niks is eigenlijk mooierom te zien, dan de fan die de honkbal teruggooit op het veld, nadat het de tegenstander is dieeen homerun heeft geproduceerd. Geen souvenir mee naar huis, maar wel applaus van hetthuispubliek. Een moment van roem en heldendom is ook een herinnering.In 1961 was Roger Maris de man waar iedereen over sprak. De rechtsvelder van de Yankeesstond op het punt het record van de legendarische Babe Ruth uit 1927 uit de boeken te slaan.In dat jaar kwam ‘The Bambino’ tot zestig homeruns in één seizoen.Het was het laatste duel van het seizoen op 1 oktober 1961, een thuisduel in het oude YankeeStadium. Maris moest nog één keer goed uithalen om op 61 homeruns te komen. Inmiddelshad een restauranteigenaar vooraf al aangegeven de bal voor vijfduizend dollar op te kopenvan de fan die het projectiel wist te vangen. Veel geld in die tijd.De 19­jarige Sal Durante was zich daar de ochtend van de wedstrijd niet van bewust. Hijverveelde zich en besloot uiteindelijk toch maar naar Yankee Stadium te gaan om een potjehonkbal te kijken. Niet veel later ving hij DE bal. Met zijn blote hand nota bene.In plaats van direct de grote som geld te collecteren besloot Durante de legendarische bal aante bieden aan Roger Maris. Uit respect en liefde voor de ongekende prestatie. Een fantastischgebaar, waar veel mensen gelijk voor de dollars hadden gekozen. Maris reageerde op zijnbeurt als een heer en weigerde het aanbod. Zijn letterlijke woorden tegen Durante: ‘Kid, keepthe ball and make some money!’ Durante verkocht de bal toen alsnog zonder dat iemanddaarover klaagde.Toen Barry Bonds nog een held was en niet werd gezien als dopingrobot sloeg hij 73homeruns in één seizoen. De 73ste bal vloog op 7 oktober 2001 in San Francisco de hekkenover. Zo stijlvol als veertig jaar eerder Sal Durante het unieke verhaal glans gaf, ging het ditkeer niet. Na een matpartij rond een bal die vermoedelijk miljoenen waard zou zijn, waren ertwee ‘fans’ die het gigantisch met elkaar aan de stok kregen: Alex Popov en Patrick Hayashi.De eerstgenoemde beschuldigde de tweede van diefstal tijdens het tumult dat was ontstaan.Wat volgde was een ordinaire rechtszaak die bijna twee jaar duurde. Uiteindelijk besloot derechter dat beide mannen de opbrengst van de honkbal moesten delen, een bedrag vanuiteindelijk slechts 450 duizend dollar. Vooral voor Alex Popov een ramp, hij besteedde eenveelvoud van dat bedrag aan advocaten.Het bovenstaande verhaal wordt op een prachtige manier verteld in de documentaire ‘Up forGrabs’ uit 2004. Een absolute must see voor elke honkballiefhebber. En een wijze les. Eenhonkbal verzilveren is normaal. Maar dat doen zonder respect voor de sport is dodelijk enonverstandig. En vooral uiteindelijk heel duur. •

Up for Grabs

NAAM: Philip Michael RiversGEBOREN: 8 december 1981 te Decatur,AlabamaPOSITIE: QuarterbackTEAM: San Diego ChargersCOLLEGE: North Carolina StateDRAFT: In 2004 kozen de New YorkGiants Rivers als vierde in de eerste ronde.In ruil voor Eli Manning en eenderderondekeuze belandde Rivers in SanDiego.DRAFT CLASS: Naast Eli Manningwerden Ben Roethlisberger en Matt Schaubgedraft. Verder zijn Larry Fitzgerald,Steven Jackson en Jared Allen de meestaansprekende namen uit de class of 2004.CONTRACT: In augustus 2009 tekendeRivers een zevenjarig contract ter waardevan ongeveer 98 miljoen dollar waarvan 38miljoen gegarandeerd is.TOTAAL VERDIEND: Hetrookiecontract van Rivers was een zesjarigeovereenkomst ter waarde van 40,5 miljoendollar, uit zijn huidige contract ontvingRivers tot nu toe 53 miljoen. Voor2013 komt daar nog eens 13,7miljoen dollar bij.EEUWIGE LIEFDE: Riversleerde zijn vrouw Tiffany kennentoen hij nog op middle schoolzat, hij was toen dertien jaaroud. Vanuit zijngeloofsovertuiging had hij geenseks vóór het huwelijk (2001). Zehebben samen zes kinderen.PRESTATIES: Rivers werd vierkeer geselecteerd voor de ProBowl, leidde de NFL in 2008 inpasser rating (105.5) en touchdownpasses (34).CAREER STATS: In zijn carrière wasRivers in 120 wedstrijden goed voor29.090 yards en tweehonderdtouchdowns. In de playoffs gooide hij inzeven wedstrijden 1820 yards en achttouchdowns.STERKE PUNTEN: Door zijn lengte(1 meter 96) kan hij het veldgemakkelijk overzien en vanuit depocket rustig de juiste beslissingen

nemen. Sterke leiderschapskwaliteiten, zoleidde hij zijn team naar vijftienoverwinningen na een achterstand in hetvierde kwart.ZWAKKE PUNTEN: Al sinds het beginvan zijn loopbaan staat de werptechniekvan Rivers ter discussie ­ hij gooit de balmeer van opzij dan gebruikelijk. SportsIllustrated noemde het in eenscoutingrapport ‘a terrible throwingmotion.’ Zwak in de playoffs: in hetreguliere seizoen heeft hij een gemiddeldequarterback rating van 95.5, in de playoffsis dat slechts 79.2.HALL OF FAME: Nee. In een leaguegedomineerd door quarterbacks is PhilipRivers de laatste jaren wat minder dan deechte elite. Wat ook niet in zijn voordeelspreekt is het feit dat hij nooit de SuperBowl won. Dit seizoen is hij echter weerzeer sterk, en hij heeft nog een aantal jarenvoor de boeg.OVER ZICHZELF: “Ik vind het hierfantastisch, maar ik wil spelen. Ik wil lieverergens ander spelen en startendequarterback zijn als ik dat hier niet kandoen.” ­ Rivers over het feit dat hij bijde Chargers de backup was vanDrew Brees.OVER HEM: “He leads a teamthat’s as soft as jelly” ­ voormaliggeneral manager AJ Smith overRivers en de Chargers.SPORTAM OVER PHILIPRIVERS: Na twee matigeseizoenen is Rivers dit seizoenweer helemaal opgebloeid onderde hoede van nieuwe coach MikeMcCoy. Hij heeft weerzelfvertrouwen en vooral dankzijRivers scoren de Chargersgemiddeld 27 punten perwedstrijd. De verdediging isechter nog wel zwak.EINDCIJFER: 7,5

Sinds 2007 vindt er jaarlijks een spectaculaire American football­wedstrijd uit de immens populaire Amerikaanse competitie NFL plaats inLonden. In samenwerking met KRAS.NL geeft Sport­Amerika dekomende weken twee keer twee tickets weg voor de wedstrijd tussen deSan Francisco 49ers en de Jacksonville Jaguars op Wembley (27oktober). Naast kaartjes voor de wedstrijd zit er ook één overnachting bijde prijs inbegrepen.KRAS.NL biedt eigen vervoersreizen vanaf €269 per persoon aan waarbijéén of twee overnachtingen en een toegangskaart voor één van de wed­strijden zijn inbegrepen. Boek nu uw reis en beleef van dichtbij het besteAmerican football ter wereld en het spektakel rondom de wedstrijd in dewereldstad Londen.

Wil je de verliezend finalist van de Super Bowl live in actie zien in hetlegendarische Wembley? Vind dan een originele manier om SportAmeri­ka.nl onder de aandacht te brengen. Dat kan door een campagne opsocial media op poten te zetten, met een vliegtuig SportAmerika.nl in delucht te schrijven, een evenement te organiseren waarbij jeSportAmerika.nl èn natuurlijk Amerikaanse sporten promoot of ietsanders origineels.Laat weten wat jij over hebt om Colin Kaepernick en Maurice Jones­Drewin actie te zien en stuur je resultaat naar info@sportamerika.nl en detwee beste inzendingen verdienen tickets voor de wedstrijd tussen de SanFrancisco 49ers en Jacksonville Jaguars. Deelnemers hebben tot en metvrijdag 11 oktober om hun inzending in te leveren.

“We staan 5­0 en schamen ons er niet voor,”waren de woorden van hoofdcoach Andy Reid na degewonnen wedstrijd van afgelopen weekend tegen deTennessee Titans. Tussen de woorden door hoorde deoplettende luisteraar de diepere betekenis van dewoorden die Reid sprak. De Kansas City Chiefs zijn ineen paar weken tijd opgeklommen uit het diepste dal.Nog nooit in de geschiedenis van de NFL won een teamvijf wedstrijden op rij na een 2­14 seizoen. De Chiefszijn opeens hot, waar ze flop waren.Het eerste album van Led Zeppelin kwamuit, The Beatles gaven hun laatste publiekeoptreden op het dak van Apple Records inLonden en Michael Schumacher werdgeboren. En de Kansas City Chiefs wonnende AFL­NFL Super Bowl. Het jaar dat wehier schrijven is 1969 en ArrowheadStadium is nog niet eens gebouwd. Als wede jaren daarna in vogelvlucht doornemenwordt pijnlijk duidelijk dat er na het jaar1969 nooit meer een herhaling volgde op degewonnen titel en het aantal divisie­kampioenschappen stokt bij zes. Degrootste successen liggen dan ook in dejaren ’60 toen de AFL en NFL nog nietgefuseerd waren. Het zijn prestaties waareen groot gedeelte van de huidige aanhangenkel dankzij de geschiedenisboeken weetvan heeft. Dezelfde aanhang die smachtnaar nieuw succes. 44 jaar na de enigeSuper Bowl ooit staan de Chiefs op 5­0 enwordt Kansas City helemaal gek.Dramatische cijfersDe huidige prestaties steken schril af tegende einduitslag van 2012. Statistisch gezienwas het team de slechtste van allemaal ende twee overwinningen uit zestiengespeelde wedstrijden bleken goed voor deeerste keuze in de draft. Hoewel grootseprestaties de afgelopen decennia uitblevenwas het nog nooit zo droevig gesteld met deChiefs. Het hele seizoen hing er eendonkere wolk boven Arrowhead die metname gevuld was met een stortvloed aan

discussies over quarterbacks Matt Casselen Brady Quinn. Geen enkel ander teamgooide zo weinig yards bij elkaar. De Chiefsverloren zeventien fumbles en gaven 37maal de bal weg. Het is goed om scherp testellen hoe slecht vorig seizoen was, wantdit geeft aan hoe goed 2013 is.De Chiefs evenaarden het record van deBuffalo Bisons uit 1929 door achtwedstrijden op rij niet op voorsprong testaan en pas tijdens speelronde tien kwamhet op een 10­0 voorsprong tegen dePittsburgh Steelers, een wedstrijd dieoverigens geheel in stijl na verlenging met16­13 werd verloren. Kansas City leek metde week verder weg te zakken. Zo gaf hettijdens de vierde speelronde tegen SanDiego zes turnovers weg en toenquarterback Matt Cassel een week latertegen de Baltimore Ravens (9­6 verlies)geblesseerd het veld verliet klonk ergejuich van de eigen tribunes. In de wekendaarna kwamen de fans in het zwartgekleed naar hun geliefde Arrowhead enorganiseerden zich in een organisatie dat“Save Our Chiefs” heette. Uiteindelijkwerden negen wedstrijden met veertienpunten of meer verloren, een prestatie datvoor het laatst werd neergezet in 1981 doorde Baltimore Colts.DieptepuntDe in het zwart gehulde fans wisten inoktober nog niet dat niet het sportieve,maar iets heel anders het dieptepunt zouworden van het seizoen. Ondanks derelatief kleine college (Maine) viellinebacker Jovan Belcher in positieve zinop. Het toonaangevende blad SportsIllustrated zag in de atletische Belcher eentalent voor de toekomst en meende dat hijzeker kans maakte om tijdens de laatsterondes van de draft verkozen te worden.Dit gebeurde echter niet, toch tekende hijals ‘free agent’ een contract en waseigenlijk altijd basisspeler. De betrokkenBelcher droeg ook maatschappelijk zijnsteentje bij en ging zelfs terug naar zijngeboorteplaats West Babylon (New York)om op de scholen motiverende toesprakente houden.

Toch ging het december vorig jaar allemaalgruwelijk mis. Running back Jamaal Charles, dieook voor de Chiefs speelt, introduceerde op eenfeestje een nichtje van zijn vrouw aan Belcher. Hetmeisje, Kasandra Perkins, stond bekend om haarvrijwilligerswerk en viel als een blok voor Belcheren dit was wederzijds. De relatie die volgde washelaas niet optimaal en regelmatig zagen roddel­pers, maar ook vrienden het stel ruziën. Na hetbezoek aan een rapconcert op 30 novem­ber liepeen nieuwe ruzie hoog op en Kasandra beslootweg te gaan. De ont­moeting de volgende dagbij de moeder van Belcher verliep dramatisch.Voor de ogen van zijn eigen moeder werd haartoekomstig schoondochter doodgeschotendoor haar eigen zoon. Kasandra kreeg negenkogels te verwerken, waaronder in haar nek,borst, benen, handen en rug. Belcherstapte in de auto naar het trainings­complex van de Chiefs en schootzichzelf vervolgens door het hoofdvoor de ogen van general managerScott Pioli en ook toenmalighoofdcoach Romeo Crennel enlinebackers coach Gary Gibbs.Van inktzwart naargouden bergen

Het is het inktzwarteseizoen 2012 waaruitde Chiefs komen.Sportief gezien is het bijnaonmogelijk om slechter tepresteren in de NFL en eengewaardeerd linebackerschiet zijn vriendin en zichzelfdood. Het is toch van belang omdeze terugblik te hebben gehad opvorige jaar om het besef te kweken hoewaardevol de huidige situatie inKansas City is. Deoverwinningen tijdens het huidigeseizoen waren niet altijd even mooi voor de kijker,maar een 5­0 tussenstand is waanzinnig. Enondanks dat het team lichtjaren beter is invergelijking tot vorig jaar roept iedereen ook nogeens dat deze groep spelers nog veel beter kan ennog niet aan zijn top is. Maar het belangrijkste is datde Chiefs een playoff team zijn. Na de overwinningvan afgelopen weekend denken veel wedkantorendat de kans nu 90 procent is dat Kansas City hetnaseizoen haalt.

We kunnen er niet omheen, de DenverBroncos zullen met aan zekerheidgrenzende waarschijnlijkheid de AFC Westwinnen en dus zullen de Chiefs genoegenmoeten nemen met een tweede plek. Eenwild card kan het team dan echter bijnaniet ontgaan, gezien het feit dat veelconcurrenten nu al twee nederlagenhebben geïncasseerd. De Chiefs wonnen aldrie uitwedstrijden, waarvan één inJacksonville. De terugkeer van hoofdcoachAndy Reid in Philadelphia zal niet snelvergeten worden en een knappeoverwinning bij de Titans met hun sterkeverdediging oogst enkel lof. Kansas Citymag sowieso nog zes wedstrijden in hetindrukwekkende Arrowhead Stadiumspelen en de uitgelaten fans zullen daarbijhartstochtelijk hun team naar vorenschreeuwen en tegenstanders schrikaanjagen. En dan heb ik het over echtegemeende sfeer. De oerkreten vansupporters die al meer dan 40 jaarwachten op een finale.De Chiefs hebben met het binnenhalenvan quarterback Alex Smith natuurlijkeen gouden greep gedaan en hebbenover de grond met Jamaal Charles eentopspeler die ook nog eens geweldig eenbal kan vangen. Receiver Donnie Averyving een keurige 304 yards tot nu toe,maar de echte kracht van de Chiefs zit inde verdediging. Symbolisch was deonderschepping van cornerback MarcusCooper afgelopen zondag tijdens hetvierde kwart. Cooper was voor hetseizoen afgeschreven, maar toont zich nude personifiëring van de Chiefs dit jaar:een mix van kracht, moed envoorbereiding. Cooper wist tijdens hetgevecht na rust precies wat er gingkomen en het is dat inzicht dat depunten momenteel op het bord brengt.Met Smith en Charles die de aanvaldragen en een secondary dat kan leunenop verrassingen als Cooper en topspelerBrandon Flowers is er aan beide kantvan de bal genoeg talent. Linebackers alsDerrick Johnson en Hustin Houston zijnnaast gevreesde verdedigers ook nogeens mentaal de motoren van het team.

“We staan 5­0 en schamen ons er nietvoor,” vertelde hoofdcoach Reid de persna de gewonnen wedstrijd vanafgelopen weekend. Het was eenopvallende uitspraak, maar welweloverwogen, van een man die preciesweet waar zijn team vandaan komt. Dementaliteit van Reid doet denken aaneen uitspraak van de legendarischecoach Vince Lombardi: “Als je nietdenkt dat je een winnaar bent, danhoor je hier niet thuis.” Het is preciesdeze sfeer die de besnorde en ookenigszins gezette coach neerzet inKansas City. En daarbij weet hij maaral te goed hoe het is om te verliezen. Metzijn jarenlang geliefde PhiladelphiaEagles kon hij het succes vaak ruiken,maar strandde hij met zijn teamregelmatig in het zicht van de haven.Tien jaar lang coachte hij de populairequarterback Donovan McNabb en datging met diepte­ en hoogtepunten,precies zoals dat in sport hoort te gaan.De ervaring die Reid meebrengt naarKansas City is bijna onuitputtelijk. Datblijkt wel uit het feit dat hij als coachvan alle 32 huidige team won. Het rijtjewerd overigens, niet geheel toevallig,afgelopen weekend pas compleetgemaakt met de overwinning van deChiefs op de Titans. De politiek enreligieus gezien uiterst conservatievemormoon kreeg vorig jaar een bitterepil te verwerken met de zelfmoord vanzijn oudste zoon Garrett. Een overdosisheroïne betekende het einde van zijnleven in een slaapkamertje op hettrainingscomplex van de Eagles. Kortdaarna werd Reid ontslagen en het zalde ogenschijnlijk sympathieke coacheven zwart voor de ogen zijn geworden.Maar Reid vindt altijd de weg wel weeromhoog. Hij leeft voor het football enzal dat altijd blijven doen. Met de doodvan zijn zoon nog vers in het geheugenkreeg Reid deze zomer de vraagvoorgeschoteld van de krant KansasCity Star of hij terugkijkend op zijnleven iets anders zou hebben gedaan.Het antwoord laat zich raden: “Dat iseen moeilijke vraag. Er zijn altijd zakenin het leven die je beter had kunnendoen. Je leert elke dag weer bij. Maarover het geheel genomen is mijnantwoord nee.”

Twee jaar geleden waren de Tampa BayBuccaneers slechts enkele uren verwijderdvan Chip Kelly’s handtekening onder eenmeerjarig contract als hoofd­coach. Stelt u zich eens voorhoe de carrière van quarter­back Josh Freeman, die in2010 de NFL in vuur en vlamzette, zou zijn verlopen onderKelly. Of nee, doet u dat tochmaar niet. Te deprimerend.Chip de magiër bedacht zich immers op hetlaatste moment, wat de deuren in Tampaopende voor Rutgers­coach Greg Schiano.Hoe GM Mark Dominik van Kelly naarSchiano ging in zijn beraadslagingen, zalvoor altijd één van de grootste NFL­mysteries blijven. Dat het een catastrofalebeslissing was, blijkt nu. Schiano maakt deBuccaneers en zichzelf te schande.Het begon vorig jaar met dat idiote aanval­len van de victory formation van de Giants.We wisten het toen nog niet, maar dat wastypisch Schiano: iemand die keihard zijnbest doet om ‘spijkerhard’ te zijn en daarbijzichzelf compleet belachelijk maakt.Dat werd begin dit jaar zo gênant dat despelersgroep Schiano vroeg het wat rustigeraan te doen. Maar Schiano vernielde lieverhet zelfvertrouwen van Freeman, door hemna drie verliespartijen op rij weg te zettenals zondebok en te vervangen door MikeGlennon, een rookie die ongeveer net zoklaar is voor de NFL als u en ik. Schiano(’sorganisatie) lekte vervolgens dat Freemanin het NFL­dopingprogramma zat enprobeerde hem tegelijkertijd met man enmacht te traden. Dat lukte niet (gek hè?)waarna Freeman op straat werd gezet.Alwaar Greg Schiano hem spoedig zalvolgen. Godzijdank. •

Paul Klomp.

Aanklacht

Zet er een mentor op als Andy Reid dieals sinds 1983 onafgebroken langs dezijlijn staat, waarvan veertien jaar inPhiladelphia en de Chiefs zijn een teamwaar iedereen opeens rekening mee moethouden. Vorig jaar droomden de fans inKansas City nog over 1969 en werden deruw wakker geschud door eenafschuwelijke (zelf)moord binnen deeigen gelederen. Een zomer voorbij eneen nieuw seizoen dat nog maar net eenkwart achter de rug heeft gaan de dromenover februari volgend jaar. Over eentweede SuperBowl voorKansas City.HAIL TO THECHIEFS! •

Vorige week vond traditiegetrouw de NBAmediadag plaats. Het is de dag voor maffeteamfoto’s – met als hoogtepunt de spagaatvan Mavericks’ Dalembert – en updatesover het aantal kilogram spiermassa datspelers er op vooruit zijn gegaan. Maar demediadag draait vooral om wie de grootstemond heeft.Zo kibbelden Kevin Durant en DwyaneWade over een lijstje van Sports Illustrateden verloor opschepper pur sang BrandonJennings een wedstrijdje stoereopmerkingen maken van oud­teamgenootLarry Sanders.Dwight Howard kondigde op zijn beurt aandat hij ­ door te oefenen met z’n ogen dicht ­komend seizoen tenminste driekwart vanzijn vrije worpen raak gaat gooien(afgelopen seizoen lukte dat nog maar in dehelft van de gevallen). LeBron James bliesnog iets hoger van de toren en liet de mediaweten dat hij van plan is om de grootstebasketballlegende ooit te worden.Helaas voor James kan er ook qua groot­spraak maar één de beste zijn. De grootstealler tijden heeft recht op de grootste mond,Michael Jordan is baas boven baas. Naareigen zeggen zou elke huidige NBA­spelerhet onderspit delven in een duel tegen MJ.LeBron James? Twee vingers inde neus. Kobe Bryant? Ietslastiger, maar dat komt omdatBryant al Jordan’s moves jat.Deze week kwam ook hetgerucht voorbij dat Jordankomend seizoen zijn opwach­ting zal maken in een NBA­wedstrijd. Dat zou geweldig zijn. Maar als ikMJ was, zou ik mijn recht op grootspraakniet zomaar op het spel zetten. •

Eva Gerritse.

GrootspraakWas Josh Freeman voor dit seizoenbegon nog een quarterback die wel een eenvolgende stap kon maken, nu is hijwerkloos. De Tampa BayBuccaneers lieten Freemanvorige week gaan, omdat zein hem niet meer de'franchise quarterback' zien,die ze een paar weken terugnog wel in hem zagen.De echte reden dat Freemande laan uitgestuurd is?Daarvoor moet je bij hoofdcoach GregSchiano zijn. De irritantste man in de NFL.Schiano haalde vorig seizoen nog dekrantenkoppen, omdat hij zijn verdedigingvolle bak liet gaan bij een kneel down vande tegenstanders. Schiano kreeg, terecht,de hele league over zich heen. Bij een kneeldown is de wedstrijd over, de quarterbacklaat slechts de klok uitlopen, maar Schianowilde dat zijn defensie even ballen liet zien.Momentum creëren ofzo. “Zo deden wij datook bij Rutgers,” zei hij na zijn eerstewedstrijd als coach van de Bucs.Nu zijn we vier wedstrijden bezig in zijntweede jaar en Schiano heeft zo ongeveerzijn hele team tegen elkaar en tegen zichzelfop weten te zetten. Wat er precies achtergesloten deuren gezegd is, is niet duidelijk.Freeman was waarschijnlijk degene dievoorop ging in de strijd tegen zijn eigencoach. De quarterback wilde zijn teamleiden, zoals een quarterback betaamt.Dat heeft Freeman en daarmee deBuccaneers de kop gekost. De Bucs haddeneen team dat potten kon breken. Wellichtniet dit seizoen, maar zeker wel in dekomende jaren. Schiano's ego heeft datkapotgemaakt. •

Lennart Beishuizen.

Schiano