HOOFDREDACTIENeal PetersenGeert Jan DarwinkelEINDREDACTIEKasper DijkSENIOR WRITERJules ZaneREDACTIELennart BeishuizenPieter BrouwersGeert Jan DarwinkelRob van GamerenVincent Van GenechtenEva GerritsePieter HorstmanJustin KevenaarPaul KlompWietze­Willem MulderMarco PostJurian UbachsKlaas­Jan ter VeenJeroen VeenstraSeb VisserFrank WielaardJoeri ZwartsCOLUMNISTENMatthijs van den BeukelGijsbregt BrouwerJeroen ElshoffLeander SchaerlaeckensFOTOGRAFIEGetty ImagesPRODUCTION, ARTDIRECTION & DESIGNDarChicago Ltd.MET DANK AANIssuu, ScribusSportAmerika Magazineis een uitgave van PetersenMedia. Niets uit dezeuitgave mag op welke wijzedan ook worden gekopieerdzonder uitdrukkelijketoestemming van deuitgever. © PetersenMedia 2012­2013 ­ Allerechten voorbehouden.

Ik kan er niet omheen. Gedurende mijn vaste ritueel opzondagavond, NFL kijken en fastfood eten, werd mijnaandacht getrokken door de entree van Derek Jeter opFenway Park in Boston. De toekomstige Hall of Famer diezich opmaakte voor zijn laatste optreden in de MajorLeagues, nota bene in het stadion van de grote rivaal.Het was ook voor mij meer dan een normaal afscheid.Waar zie je nog, in welke sport dan ook, dat spelers hunhele leven voor dezelfde ploeg of club spelen? Het heeftiets romantisch, want natuurlijk is het logisch om door teselecteren bij een team. De Jeter van vijf jaar geleden waseen betere dan die van dit seizoen.Het is een van de redenen dat mijn Boston Celtics vorigezomer afscheid namen van aanvoerder en boegbeeld PaulPierce. 'The Truth' had twaalf seizoenen lang alles meege­maakt in Beantown, maar general manager Danny Aingevond dat Pierce niet meer paste in de toekomstplannen enstuurde hem in een trade naar de Brooklyn Nets.Ik zag diezelfde Pierce zondagmiddag op het veld inFenway Park staan. Met nog wat bekende Bostoniansheette hij Jeter welkom voor zijn laatste wedstrijd. Het waseen prachtige setting, maar had ook wel wat triests. InBoston Celtics­kledij lachte Pierce naar de New Yorkseaartsvijand, maar diep van binnen zal hij het ook bizargevonden hebben.Pierce had niets liever gedaan dan als een Celtics­spelerafscheid nemen van de NBA. Een seizoen lang nogeenmaal langs alle stadions, om vervolgens in StaplesCentre een bedankje te krijgen van de aartsvijand. Hetmocht helaas niet zo zijn.Met deze gedachten in mijn hoofd vond ik het afscheid vanJeter zo indrukwekkend. Het was de enige manier om opeen gepaste manier afscheid te nemen van Yankees­legende.Veel leesplezier,

Jeter

Maarten Kolsloot, STRIKE OUT. De verwoestedroom van de talentvolle honkbalbroers Halman.Uitgeverij De Kring, 224 pags, € 16,50

Ondanks interesse uit Minnesotablijft Eric Bledsoe bij de PhoenixSuns. De combo guard tekende eenvijfjarig contract ter waarde vanzeventig miljoen dollar bij de clubwaar hij vorig seizoen nog indrukmaakte • Boston Celtics zal hetde komende twee maanden moetendoen zonder spelverdeler RajonRondo. De spelverdeler viel tijdens hetdouchen en brak een botje in zijn linker­hand • Jeff Taylor is gearresteerd. Despeler van Charlotte Hornets zou in eenhotelkamer zijn vriendin eneen hotelmedewerkermishandeld hebben. HoewelTaylor claimt onschuldig tezijn, hebben de Hornets desmall forward vooronbepaalde tijd geschorst,in afwachting van hetpolitieonderzoek • SteveBallmer, de nieuweeigenaar van de LA Clippers, heeft eenopmerkelijk verbod aangekondigd. Devoormalige topman van Microsoft heeft decoaches en spelers verboden iPads tegebruiken op de club. Hij wil de populaireApple tablets vervangen doorapparaten van Microsoft • KevinDurant maakte bij de TheTonight Show van JimmyFallon bekend dat hij nietvoor zichzelf als speler kiestwanneer hij een spel vanNBA2K speelt. Desuperster vindt hetarrogant om zichzelf tespelen, en speelt derhalveliever met anderen. Toen Fallon eropaandrong te vertellen met wie Durantdan wel speelde, antwoordde hijonverwacht met: “LeBron” • DarkoMiličić, de tweede draftkeuze van2003, die na LeBron James, maar voorCarmelo Anthony, Chris Bosh enDwyane Wade gekozen werd, hangt zijnbasketballschoenen aan de wilgen. Na eenongelukkige carrière in Amerika, besloot deman van 2 meter 13 kickbokser teworden •

Bill Simmons, commentatorbij ESPN, werd afgelopen weekgeschorst door zijn werkgever.Simmons beschuldigde in zijnpodcast NFL­commissionerRoger Goodell ervan glashard te liegenen totale onzin uit te slaan over deinmiddels bekende ‘Ray Rice­tape‘. DeNFL blijft echter voet bij stuk houden enzegt nooit een video te hebben ontvangen.Ook veiligheidsbaas Jeffrey Miller, aanwie de video in eerste instantiegeadresseerd was, zegt van niks te weten.Drie weken mag Simmons, onder meerhoofdredacteur van Grantland, niets doenvoor de sportzender. ESPN liet in eenstatement weten dat iedere werknemermoet voldoen aan een journalistiekestandaard en dat Simmons die standaardruim overschreed • Een grote verliezer wasdeze week Morris Claiborne, cornerbackvan de Dallas Cowboys. Claiborne verlieteerder deze week nog boos hettrainingscomplex van Dallas, omdat hij zijnplek in het team was kwijtgeraakt aan deteruggekeerde Orlando Scandrick. Hijwerd niet lang daarna, na een goedgesprek, weer in genade aangenomen doorcoach Jason Garrett. Claiborne mochtspelen voor de Cowboys in de gewonnenwedstrijd tegen de New OrleansSaints, maar scheurde inhet duel zijnkruisband,waardoor hijde rest vanhet seizoenmet missen • Defensive tackleNdamukong Suh neemt nadit seizoen wellichtafscheid van de DetroitLions. De 27­jarige Suh, diefree agent wordt, geldt als eenuitstekende verdediger, maarvalt op en naast het veld op dooronsportief gedrag. Voor Suh isspelen in New York eengrote factor bij het nemenvan een beslissing voor2015 • (Merlijn vanDierendonck)

Jordan Staal brak in de voor­bereiding op het nieuwe sei­zoen zijn kuitbeen. De centervan Carolina Hurricanes ging inde afgelopen week onder het mesen moet drie tot vier maanden herstellenvan de operatie • Pitts­burgh Penguins­wingerBeau Bennett is opnieuwgeblesseerd geraakt. Deaanvaller is zes wekenuitgeschakeld met eenblessure aan het been.Afgelopen seizoen misteBennett al tien weken dooreen polsblessure. Op Twitterliet de22­jarige aanvaller zijn teleurstellingblijken: “Niemand is bozer/ongelukkigerdan ik. Dit wordt echt beschamend, sorrydaarvoor” • Jaden Schwartzblijft langer bij St. LouisBlues. De aanvaller, keuze vande Blues in de eerste ronde van dedraft van 2010, tekende voor tweeseizoenen bij. Daarin gaat Schwartzgemiddeld 2,35 miljoen dollarper seizoen verdienen. Hetentry level contract van deaanvaller liep na afgelopenseizoen af. Schwartz noteerdevorig seizoen zijn beste jaargangtot dusver, met 25 goals, 31assists en een +28 rating in 80wedstrijden • Nashville Predatorsverlengde het contract metverdediger Ryan Ellis. Deverdediger, die in 2009 in de eersteronde gekozen werd, blijft vijf jaarlanger bij zijn club en verdient methet nieuwe contract in totaal 12,5miljoen dollar • Jacob Markstromis door Vancouver Canucks doorwaivers gegaan en zal het seizoenaanvangen in de AHL bij UticaComets. De Zweedse doelman werdvorig jaar verkregen in de ruil dieRoberto Luongo naar FloridaPanthers bracht. Nieuwbakkencoach Willie Desjardins lijkthiermee te kiezen voor detandem Ryan Miller/EddieLack tussen de palen •

Noem het een uitroepte­ken achter een mooi seizoen:pitcher Jordan Zimmer­mann sloot het reguliere seizoen afdoor de eerste no­hitter te gooienvoor zijn Washington Nationals, diekampioen van de National League East,tegen de Miami Marlins. Steven Souzamaakte de laatste nul van de wedstrijdmet een spectaculaire vangbal • Feest waser ook in Detroit, Oakland en St. Louis.De Tigers en Cardinals wonnen op delaatste dag van het reguliere seizoen hundivisie, en de Oakland Athletics plaatstezich voor de AL Wild Card Game • Terwijlelders feest gevierd eindigde het seizoen inBoston in mineur, en wel om tweeredenen. De fans van de thuisploeg zagende regerend kampioen roemloos afscheidnemen van seizoen 2014, terwijl deaanwezige Yankees­fans getuige waren delaatste slagbeurt van kapitein DerekJeter. Eerder in de week had New York alafscheid genomen tijdens een specialeceremonie in Yankee Stadium • InJeters schaduw nemen overigensook andere spelers afscheid. Zospeelde Paul Konerko zijnlaatste wedstrijd voor deChicago White Sox, waarhij zestien jaar speelde •Aan de vooravond van hetPostseason beginnen deprachtige confrontaties ook vormte krijgen. Zo begint de NLDSvrijdag met een confrontatie tussenCy Young­kandidaten ClaytonKershaw namens de Dodgers enAdam Wainwright voor deCardinals • Dodgers­coach DonMattingly haalde op de laatstedag een Joe Torre­grapje uiten liet zijn ervaren spelerscoachende rollen vervullen.Juan Uribe was demanager, met HanleyRamirez als bench coach enKershaw als pitching coach.Onder leiding van Uribewonnen de Dodgers met10­5 van de Rockies •

“De American League is een powerhouse, de American League is de bestecompetitie in de Major League.” Geloofde mensen die dat zeggen niet, wantvoor spektakel moest je dit seizoen zijnbij de National League.Clayton Kershaw, Josh Beckett en Jor­dan Zimmermann met een no­hitter,triple plays van de Pittsburgh Pirates ende New York Mets, Giancarlo Stantondie in de persoon van The IncredibleHulk ballen het stadion uit timmerde,Jacob deGrom’s arm en krullen, de in­eenstorting van de Atlanta Braves en deMilwaukee Brewers, tovenaar AndreltonSimmons, de cut­fastball van KenleyJansen en, nogmaals, Clayton Kershaw.StantonStanton kun je zonder de twijfel desmaakmaker van het seizoen noemenen hij hield, ook na het wegvallen vande Cubaanse pitcher José Fernandez,de Miami Marlins lang in de race voor

een playoffticket. De 24­jarigeoutfielder sloeg pitches weg alsof hetstrandballen waren met een ongekendekracht; zeven homeruns landdenverder dan 450 feet (137 meter), tweemeer dan Wild Card­team SanFrancisco Giants bij elkaar.Zijn seizoen eindigde abrupt na eenbal in het gezicht waarbij Stantonmeerdere verwondingen opliep,waaronder een gapend gat in zijn lip.Dit neemt niet weg dat hij één van defavorieten is voor de National LeagueMVP Award met zijn 37 homeruns, 105binnengeslagen punten, .555 sluggingpercentage en 159 wRC+.KershawToch zou dit zomaareens het jaar kunnenzijn waarin een pitcherer met de MVP Awardvandoor gaat. Latenwe voor het gemakwat cijfers erbij pakken

van de beste pitcher van de planeet,Clayton Kershaw: 21­3 in slechts 27starts, 1.77 ERA (tweede jaar op rijERA onder de 2), 10,85 strikeouts pernegen innings, slechts negen homerunstegen, een .196 slaggemiddelde vantegenstanders en de meeste WAR (7.2)van alle pitchers.Justin Verlander van de Detroit Tigerswas in 2011 (toen nog zonder KateUpton) de laatste pitcher die een CyYoung Award won en uitgeroepen werdtot de meest waardevolle speler, maarals het aan de fans van de Dodgers ligt,is Kershaw, die onder M­V­P spreek­koren zijn laatste start voltooide, devolgende.

ChokersDe prijs voor de beste choker gaat ditseizoen naar zowel de Atlanta Bravesals de Milwaukee Brewers. Beideploegen hadden het beste record in demaand april en stonden ook tijdens deAll­Star break bovenaan in hun divisies.Na de pauze ging het mis en vooral inde laatste maand van het seizoen waser geen houden meer aan voor deBraves en de Brewers die inseptember veel meerverloren dan wonnen.

Wist je dat de Wash­ington Nationals vijf jaargeleden de slechtstefranchise waren in deMajor League? Sindsdienhebben de Nats zich van102 nederlagen in 2008en 103 nederlagen in2009 getransformeerdnaar een World Series­favoriet en divisie­kampioen voor detweede keer in drie jaar.Net als vorig jaar leuntde kampioen van de NLEast op één van de bestepitching staffs in decompetitie. En de star­tende rotatie is naastStephen Strasburg, Jor­dan Zimmerman en GioGonzalez alleen maarbeter geworden met dekomst van Doug Fister(voor een appel en eenei gestolen van Detroit)en Tanner Roark.Oh, en de rest van deploeg is ook niet ver­keerd met mannen alsJason Werth, Bryce Har­per, Anthony Rendon,Denard Span en eenaardige pick­up tijdensde trade deadline in depersoon van AsdrubalCabrera. De playoffsbeloven nog wat vooreen ploeg die zijn bestespel nog moet laten zien.

Er zijn drie dingenzeker in het leven. Dood,belastingen en de St.Louis Cardinals zienspelen in de playoffs. DeWorld Series­kampioenvan 2011 doet sinds2000 voor de elfde keermee in het naseizoen envoor de vijfde keer in delaatste zes jaar.Maar eenvoudig ging hetniet voor de ploeg vanMike Matheny dat vooreen groot deel in deachtervolging was op deMilwaukee Brewers.‘Jonkies’ Kolten Wong,Oscar Tavares, ShelbyMiller en Trevor Rosen­thal presteerden verrevan constant, terwijlbepalende spelers alsMichael Wacha en YadierMolina bezoek kregenvan het blessurespook.En ja, toch staan diemaffe Red Birds er weerals het er om gaat.Molina zit weer achter deplaat, Adam Wainwrightis lights out op deheuvel, dopingzondaarJhonny Peralta blijkt eengoede versterking enzelfs Matt Holiday weetweer contact te makenmet een honkbal. Onder­schat deze ploeg dan ooknooit.

Raise the Jolly Roger.De Pittsburgh Pirateszijn er opnieuw bij in deplayoffs en dat nadat deploeg zich vorig jaar pasvoor het eerst in 21 jaarverzekerde van OctoberBaseball. Je kunt zeggendat The Buccos op hetjuiste moment pieken.Ze zijn sterk na de All­Star break en in septem­ber, waardoor ze volopprofiteerden van deineenstorting van deMilwaukee Brewers.Toch is het enigszinsverrassend, aangeziende Pirates zich vergele­ken met vorig seizoenniet echt hebben ver­sterkt. Er is niet éénspeler die meer dan 25homeruns slaat en nietéén pitcher met meerdan 15 overwinningen.Nee, je kunt Pittsburghdan ook het best om­schrijven als een hechtteam.De Pirates zijn dan ookhet enige team in deMajors met drie positie­spelers met minimaal 5.0Wins Above Replace­ment (WAR). MVP­kan­didaat Andrew McCut­chen, de ontketendeRussell Martin en All­Star Josh Harrison gaande ploeg opnieuw naarde NLDS loodsen.

Tijd om bellen teblazen, want de LosAngeles Dodgers legdenvoor de tweede keer oprij beslag op de titel inde NL West­divisie. Enhoewel de sfeer in dekleedkamer verre vanoptimaal is (zie opstoot­je Kemp en Puig), zijnalle ogen nu gericht opde World Series met éénman aan het roer,Clayton Kershaw.Zowel de oude stats (21­3 record, 1.77 ERA) alsde nieuwe stats (1.80FIP en 7.2 WAR) houdenvan de linkshandige ace.Hoewel hij tot nu toeniet clutch was in deplayoffs (0­3, 7.23 ERAin 3 NLCS), is dit slechtseen kwestie van tijd.Belangrijker, krijgt Ker­shaw voldoende hulp inde playoffs van Greinke,Ryu en Haren?De aanval behoort totéén van de beste in deleague met een ontke­tende Matt Kemp in detweede seizoenshelft enmet role players DeeGordon, Scott Van Slykeen Justin Turner. DeDodgers willen maar alte graag de nare smaakvan de uitschakelingtegen de Cardinals in2013 wegspoelen.

World Series in 2010,2012 en 2014? Giants­fans geloven heilig in deeven jaartallen en geefze eens ongelijk! Na eenseizoen vol pieken endalen staat de ploeg vanmanager Bruce Bochytoch weer mooi in deplayoffs.En dat na een 20­36slump midden in hetseizoen waarin de Giantseen voorsprong van tienwedstrijden in de divisiezagen veranderen in eenachterstand van 5½wedstrijden.Jake Peavy blijkt eenuitstekende aanwinst naeen dramatisch half jaarin dienst van de BostonRed Sox, Madison Bum­garner is een echte acedie bovendien goedslaat, Joe Panik is eenverrassing op het twee­de honk en Buster Poseyis de beste slagman in deNL sinds de All­Starbreak.En, om Hunter Pence tequoten uit zijn speech nahet verzekeren van eenplayoffticket. “Our goalat the beginning of thisf***ing season was togo to the f***ing WorldSeries and guess whatboys, we’re going to thef***ing dance!”

Vooral voor de Braves­fans, waarbij decomplete meltdown in het seizoen2011 nog altijd vers in het geheugenstaat, is dit een grote domper. Atlantaverloor destijds 18 van de laatste 26wedstrijden en gaf daarmee eendivisie­voorsprong van 8½ wedstrijduit handen.

De aanval liet het afweten en dankom je, ondanks alle hoogtepuntenvan Andrelton Simmons op de kortestop­positie, te kort op het eind. Deverklaring voor de ineenstorting vande Brewers is eenvoudig, aldus vastecatcher Jonathan Lucroy. “Onzepitchers waren geweldig, we scoordenalleen geen runs meer.”Beste rookieBilly Hamilton speelde lang als debeste rookie in de National League,maar in de tweede seizoenshelft kwamer zand in de snelle motor van despeler van de Cincinnati Reds. De NLRookie of the Year Award valt nu in deschoot van Jacob deGrom, al is dateigenlijk een belediging aan het adresvan de jonge werper van de New YorkMets met de prachtige krullen in denek.

Zo evenaarde de 26­jarige deGromeen Major League­record door in dewedstrijd tegen de Miami Marlins deeerste acht slagmannen de dug­out inte sturen met een strikeout. Zijn 2.63ERA in 22 starts is ook niet verkeerd,een prestatie die Mets­legendes TomSeaver en Dwight Gooden niethaalden.The Usual SuspectsGeen Mets in de playoffs overigens,maar wel, na een stroef begin, deWashington Nationals, Los AngelesDodgers, San Francisco Giants en deSt. Louis Cardinals. Leuk dat dePittsburgh Pirates er weer bij zijn,zeker na de NL Wild Card Gamevan afgelopen seizoen waarinThe Buccos de Reds op de

knieën kregen. Vooral de sfeer in hetPNC Park was fantastisch, de fans dieminuten­lang CU­E­TO scandeerden,de homerun van Marlon Byrd in zijneerste playoffwedstrijd ooit. Man, kommaar op met het postseason. •

Teams die na lange tijd weer eens deplayoffs bereikten, de winst van de All­Star Game en gemiddeld 142 homerunsper club. Feiten die aantonen dat hetreguliere seizoen in de AmericanLeague weer fantastisch was. Eneigenlijk moet het beste nog komen,want voor MLB­spelers geldt: Legendsare born in October!Hoogtepunten zat: de LA Angels methet beste record in the Majors onderleiding van een uitblin­kende MikeTrout, goed spelende rookies en eengeweldige reeks van King Felix. Tochspringt er dit seizoen één moment uiten dat is het afscheid van een toekom­stige Hall of Famer: Derek Jeter.JeterJeter maakte in februari bekend dathet seizoen 2014 zijn laatste uit zijncarrière zou worden. Het hele jaar werd

hij bedankt voor zijn bewezen dienstenen stonden tegenstanders uitgebreidstil bij zijn laatste wedstrijden in hunstadion. The Captain sloot zijn carrièreniet af zoals hij het zelf graag zou heb­ben gewild, namelijk met een WorldSeries­overwinning.Toch nam hij op 25 september in stijlafscheid van zijn eigen fans in YankeeStadium. Jeter zorgde in bijna eenuitverkocht huis voor het beslissendepunt in de 6­5 overwinning op deBaltimore Orioles, een manier waarzelfs fans van de rivaal, de Boston RedSox, stil van werden.UitblinkersNatuurlijk waren er zoals ieder jaarweer spelers die uitblonken. Smaak­makers dit seizoen waren

Mike Trout (Los Angeles Angels), JoshDonaldson (Oakland Athletics), MichaelBrantley (Cleveland Indians) en AdrianBeltre (Texas Rangers). Al deze spelersnoteerden dit seizoen een Wins AboveReplacement (WAR) van 7.0 of meer.Ook José Altuve (Houston Astros) enVíctor Martínez (Detroit Tigers)speelden indrukwekkend.Trout is de absolutefavoriet om de MVP­award te winnen. Hijsloeg 36 homeruns,had 115 runs ennoteerde 111 binnen­geslagen punten. Daar­naast stal hij zestienhonken en was zijnslaggemiddelde .290.

Corey Kluber (Cleveland Indians), ChrisSale (Chicago White Sox) en FélixHernández (Seattle Mariners) waren debeste pitchers. Zij hadden allemaal eenWAR van minstens 6.4.King FelixHernandez zorgde dit seizoen voor eenander hoogtepunt. De pitcher van deMariners zette een geweldige reeksneer. De werper kreeg in zestien op­eenvolgende starts telkens maar maxi­maal twee punten tegen. Bovendiengooide hij in al die wedstrijdenminstens zeven innings. Op 16augustus kwam er een einde aan dereeks. Tegen de Detroit Tigers gooide‘King Felix’ maar vijf innings. Eenwedstrijd later zou hij tegen de RedSox drie runs tegen krijgen.Lonnie Chisenhall van deCleveland Indians zorgdeop 9 juni voor een waarhoogtepunt. De derdehonkman sloeg in dewedstrijd tegen de

De Los Angeles Angelszijn er weer bij. Sinds2009 was het the Halosniet meer gelukt om zichte plaatsen voor de play­offs. Dit jaar waren zijhet eerste team in deMajors dat zich verze­kerde van een ticketnaar het postseason.Bij de All­Star breakstonden ze nog tweedein de divisie achter deOakland Athletics. Echtereen zeer slechte reeksvan de A’s en een aantalgrote overwinningen vande Angels zorgden er­voor dat de ploeg uit LosAngeles de AmericanLeague West won.Met Mike Trout hebbenze natuurlijk dé MVP­kandidaat in huis, maarook Albert Pujols zorgdetijdens het reguliereseizoen voor veel pun­ten. De aanval moet danook geen probleem zijnvoor de Angels. Hetgrote struikelblok is depitching. Jered Weaver,de ace, noteerde bij­voorbeeld een ERA van3.59. Wel hebben ze metHuston Street één vande beste closers in huis.

De Detroit Tigers zijn ernet als vorig seizoen ookgewoon weer bij. Deploeg van coach BradAusmus speelde aanval­lend erg sterk. Alleen deAngels deden het quagescoorde punten enRBI iets beter.Met het aantrekken vanIan Kinsler deed deploeg uit Detroit goedezaken. Prince Fielderverliet de club, maarslechter zijn ze er niet opgeworden. Met Kinsler,Miguel Cabrera en VíctorMartínez hebben deTigers aanvallend driegrote namen in hunteam, die tijdens deplayoffs voor genoegpunten moeten gaanzorgen.Op papier heeft Detroit,zeker na het aantrekkenvan David Price, mis­schien wel de bestestartende werpersstaf inde Major League. Desterren deden het tot nutoe echter minder danverwacht. Met een ERAvan 3.96 voor de totalewerpersstaf stonden deTigers dit seizoen op een22ste plaats. Closer JoeNathan noteerde bij­voorbeeld een ERA van4.89.

De Baltimore Orioleswonnen dit jaar voor heteerst sinds 1997 weereens de AmericanLeague East. Na dejarenlange overheersingvan de New York Yan­kees, Boston Red Sox enTampa Bay Rays warenzij eindelijk weer eensde beste.Met Nelson Cruz hebbenze de speler in huis, diedit seizoen de meestehomeruns sloeg in deleague. Daarnaast wasook outfielder AdamJones erg belangrijk. DeOrioles hadden ditseizoen als enige teammeer dan tweehonderdhomeruns en de aanvalmag dan ook geenprobleem zijn. Verderstonden ze dit seizoengedeeld tweede metmaar 82 veldfouten.Ook de pitching was ditseizoen erg sterk. Meteen ERA van 3.45 ston­den ze gedeeld zevendemet de Pittsburgh Pi­rates. Closer Zach Brit­ton is één van de bestenin de Majors. Hij gooidevan de veertig pogingener 36 succesvol uit. DeOrioles maken met ditteam een goede kans omde World Series te halen.

De Kansas City Royalsstaan na lang bouwenaan een jong team in deplayoffs. De laatste keerdat de Royals wedstrij­den speelden in oktoberwas in 1985. In dat jaarwonnen ze ook de WorldSeries door de St. LouisCardinals met 4­3 teverslaan.Alex Gordon was zoalsverwacht de absoluteuitblinker van het team.Met een WAR van 6.47stond hij op de tiendeplaats in de Major Lea­gue. De cijfers warenzoals je die van hemverwacht met een slag­gemiddelde van .265,negentien homeruns en74 RBI. Opvallend is datde Royals stijf onderaanstonden met maar 94geslagen homeruns.Daarnaast blonkenrelief pitcher Wade Davisen closer Greg Hollanduit dit seizoen. Davisnoteerde dit jaar 33holds. Holland was goedvoor 46 saves. Voeg daarstartende werpersJames Shields en Yorda­no Ventura aan toe en jehebt een team dat kanverrassen in de playoffs.

De Oakland Athleticswaren bij de All­Starbreak het best preste­rende team in de MajorLeague. Vervolgensversterkten zij zich ooknog met topwerper JonLester van de BostonRed Sox. Ook JeffSamardzija en JasonHammel van de ChicagoCubs kwamen naarOakland. De A’s lekendaarmee een goede kanste maken op dit titel,maar na de All­Starbreak verloren zij 37 vande 64 wedstrijden.Het seizoen had zekerniet langer moetenduren, want Oaklandverzekerde zich ternau­wernood met de tweedeWild Card van de play­offs. Een lichtpuntje wasderde honkman JoshDonaldson. Hij speeldeeen uitstekend seizoenmet 97 binnengeslagenpunten en 28 homeruns.De pitchers van de A’snoteerden voor de breakeen ERA van 3.09. Na debreak was dat 3.49.Gezien de tweede helftvan het seizoen lijkt dekans dat de A’s ver gaankomen in de playoffsgering, maar oktoberkent zijn eigen wetten.

Texas Rangers vijf honkslagen, drie homeruns ennoteerde negen (!) binnengeslagen punten. DeIndians versloegen de Rangers uiteindelijk met 17­7. Saillant detail: Chisenhall had in de hele maandapril (1) en juli (5) minder binnengeslagen punten.Beste rookiesJosé Abreu van de White Sox was absoluut debeste rookie van het jaar. De 27­jarige eerstehonkman sloeg in zijn eerste jaar 35 homeruns ennoteerde 105 RBI. Ook scoorde hij 79 runs en waszijn slaggemiddelde .314. Pitchers Masahiro Tanakaen Dellin Betances van de Yankees maakten ookindruk. Tanaka heeft op het moment van schrijvendertien wedstrijden gewonnen met een ERA van2.47. Relief pitcher Betances gooide in zeventigwedstrijden 135 strikeouts en had een ERA van1.40.De Yankees en Red Sox vielen dit jaar erg tegen.De Red Sox wonnen vorig jaar nog de WorldSeries, maar eindigden ditseizoen op de laatste plaatsi n de American League East.Ook de Yankees kregen hetniet voor elkaar om deplayoffs te halen. Het is pas de eerste keer sinds1993 dat The Bronx Bombers het postseason intwee opeenvolgende seizoenen missen. Ook deTexas Rangers speelden dit seizoen erg matig. DeRangers eindigden op de laatste plaats in hundivisie (American League West). Op ruimeachterstand van de Angels. Het teamdat in 2010 en 2011 nog de WorldSeries bereikte, won minder danzeventig wedstrijden.Adam DunnAdam Dunn heeft in zijn carrière nu 1999wedstrijden gespeeld. Toch speelde hij in zijn langeloopbaan nog nooit een playoffduel. Dit jaar moethet dan toch gaan gebeuren. ‘Big Donkey’ werddoor de White Sox naar de Oakland Athleticsgestuurd. De A’s staan in de Wild Card Game en alser in KC gewonnen wordt, speelt Dunn op devalreep dus nog october baseball. Dunn sloeg inzijn carrière al 462 homeruns en was goed voor1168 binnengeslagen punten. De aangewezenslagman speelde in zijn loopbaan voor de CincinnatiReds, de Arizona Diamondbacks, de WashingtonNationals, de White Sox en nu dus de A’s. •

Ik zal niet de enige zijn geweest die de afgelopen week met een brok in z’n keel keek naarhet afscheid van Derek Jeter. Het was een feest van erkenning. Erkenning voor een zeergroot sportman, maar vooral voor een prachtig mens. Jeter was voor de laatste keren tebewonderen en liet zijn eigen sprookje eindigen zoals in de sterren stond geschreven. Meteen winnende honkslag in Yankee Stadium en daarna een staande ovatie in het huis van deaartsvijand. Jawel, een applaus voor de captain van de Yankees in Fenway Park,geproduceerd door fans van de Boston Red Sox. Derek Jeter kreeg het voor elkaar. Enverdiende het.Halverwege de jaren negentig deelde de toen nog relatief onbekende Derek Jeter tijdensspring training een aantal weken zijn kamer met een Rotterdammer. Zijn naam was RobertEenhoorn. De Nederlander spreekt vol lof en bewondering over zijn periode met Derek Jeter.“Ik kan mij herinneren dat het vooral een enorm aardige en eerlijke vent was. Hij is in dejaren daarna ook altijd zichzelf gebleven, ondanks alle kampioenschappen. Hij is eensuperster die de indruk wekt dat zelf nooit te hebben doorgehad, door de manier waarop hijmet zichzelf is omgegaan”, zei Eenhoorn in een gesprek met MLB.com.Robert Eenhoorn is zelf ook een alom gerespecteerd vakman en mens. Hij heeft op sportiefgebied als speler, maar ook als man aan de zijlijn zeer veel mooie dingen bereikt. In 2010sprak Eenhoorn met journalist Frenk van der Linden over het overlijden van zijn zesjarigezoontje, meer dan tien jaar geleden. Dat interview maakte diepe indruk op mij. Ik keekonlangs het gesprek terug en als verse vader raakte het mij nog dieper dan de keerdaarvoor.Persoonlijk ken ik Robert Eenhoorn niet, maar als geboren Alkmaarder ben ik extrabenieuwd hoe hij het gaat doen als nieuwe algemeen directeur van voetbalclub AZ. Quaonrust was AZ de laatste weken misschien zowaar wel even te vergelijken met de New YorkYankees. Immers, als er bij de Yankees iets niet goed gaat, is dat nieuws in heel Amerika.Meer dan bij welke andere club dan ook. De afgelopen periode zorgden de beleidsbepalersbij AZ ervoor dat ook die club even het nationale sportnieuws beheerste. Grootste punt washet eventuele lekken van informatie door trainer Alex Pastoor naar de media, reden zelfsvoor ontslag.Eenhoorn, die pas op 1 oktober officieel in dienst treedt, sprak in het Algemeen Dagbladover de situatie bij zijn nieuwe werkgever en haalde daar de New York Yankees bij. DeRotterdammer vertelde dat in Amerika, onder meer bij de Yankees, lekken naar de pers alsgrootste doodzonde wordt gezien. Hij koppelde er een woord aan. In de Verenigde Statenben je een pussy als je zoiets doet.Met verbazing nam ik kennis van de uitspraken van Robert Eenhoorn. In de dagendaarvoor zijn namelijk zijn aanstaande collega’s in de lekoorlog met Alex Pastoor met bijnaniks anders bezig geweest dan zelf lekken. Van leden van de Raad van Commissarissen totaan de technisch directeur zelf, allemaal deden ze eraan mee. Eenhoorn zal op zijn eersteofficiële werkdag dat ongetwijfeld vergeten zijn. Het is voor niemand een aanrader om jenieuwe collega’s bij de eerste lunch met Goeiemiddag Pussys aan te spreken.Desalniettemin is de aanstelling van Robert Eenhoorn in ieder geval qua persoonlijkheidprecies wat AZ op dit moment nodig heeft. Een sterke man die weet hoe het is om harde enduidelijke beslissingen te nemen. Het eerste wat Eenhoorn in Alkmaar zou kunnen doen ishier en daar een foto ophangen om als voorbeeld te dienen. Een afbeelding van zijnvoormalig kamergenoot: Derek Jeter. •

Respect

Wat een succes was het afgelopen zomer, die IceBucket Challenge! Ruim 100 miljoen dollar werd er in deVerenigde Staten opgehaald voor onderzoek naar en hetontwikkelen van medicijnen die werkzaam zijn tegen dedodelijke spierziekte ALS, die in Amerika bekend staatonder de naam Lou Gehrig's Disease.Lou Gehrig, The pride of theYankees, was in 1941 de eersteberoemdheid die aan ALSoverleed. Zijn in 2005 doorJonathan Eig geschrevenbiografie “Luckiest Man, The lifeand death of Lou Gehrig” werd injuli en augustus 2014 opnieuween bestseller.Lou's ouders waren in Duitslandgeboren immigranten. Op zoeknaar een betere toekomstbelandden ze in Yorkville, eenDuitse buurt in Manhattan. Zekregen vier kinderen, alleen dein 1903 geboren Henry Louisbleef in leven. Armoe was troef,vader Heinrich was meestalwerkloos en liet de schnaps nietaan zich voorbijgaan. MoederChristina bestierde het huishou­den en zorgde voor een schamelinkomen. Toch speelde Heinricheen belangrijke rol : hij nam zijnzoon mee naar de Turnverein. Op deze voorloper van desportschool ontwikkelde Lou zich tot een gespierde atleet.

Honkballen kon Lou als de beste. Hij werd met zijn high­schoolteam kampioen en was de ster van het baseball­team van Columbia University. Hij wilde graag profworden, maar werd afgetest bij de New York Giants! DeYankees hadden een betere kijk op zijn talent en gavenhem in 1925 een contract. De armoede in huize Gehrigwas voorbij.

De Yankees in de jaren '20, dat was wedstrijden winnen,lol maken, drinken en achter de vrouwen aan onderaanvoering van Babe Ruth. Voor Lou deden alleen dewedstrijden ertoe. Stel je voor: the Bambino aan slag enLou met zijn loodzware knuppel, inzwaaiend in de on­deckcirkel. Dan wil je als pitcher maar één ding: plotselingnoodweer zodat de wedstrijd wordt afgelast.Buiten het veld was het een heel ander verhaal. JonathanEig vertelt in zijn prachtige biografie een anekdote die allesover Lou zegt: Na het seizoen namen de Yankees de treinom wat demonstratiewedstrijden te spelen. Terwijl Ruth ophet station de twee call girls met wie hij de nacht had door­gebracht een flinke fooi gaf, kuste Gehrig zijn moeder. Babeverzekerde mevrouw Gehrig dat hij er persoonlijk op zoutoezien dat Lou elke dag een brief naar haar zou schrijven...

Uiteindelijk trouwt Lou. Zijn vrouw Eleanor zorgt ervoordat hij wat minder wereldvreemd wordt, maar deglamourboy van de Yankees wordt hij niet: na Babe Rutheist Joe DiMaggio die rol voor zich op.In de lente van 1938 valt het op dat the Iron Horse nietmeer zo gespierd lijkt, zijn honkbalpak slobbert om zijnlichaam. De prestaties worden minder en in 1939 kan hijniet meer meekomen. The Pride of the Yankees besluit testoppen na 2130 wedstrijden achter elkaar gespeeld tehebben als eerste honkman. Zijn afscheid in het YankeeStadium is misschien wel het ontroerendste momentin de honkbalgeschiedenis.In de beroemde Mayo Clinic wordt de diagnose ALSgesteld. Lou's arts in New York probeert nog met vitamineE­injecties de ziekte te genezen. Tevergeefs. Op 2 juni1941 overlijdt hij, slechts 38 jaar oud. •TEKST KEES WIJDEKOP

In de lente van 1938 valt op dat the Iron Horseniet meer zo gespierd lijkt. In de beroemdeMayo Clinic wordt de diagnose ALS gesteld

Verkrijgbaar bij: THE AMERICAN BOOK CENTERSpui 12, Amsterdam.Lange Poten 23, Den Haag18,99 Euro ABC.NL

Ichiro Suzuki. Hideo Nomo. HidekiMatsui. Masahiro Tanaka. Zomaar eenreeks namen die veel met elkaargemeen hebben, zoals hun nationaliteiten de stap die ze in hun leven hebbengezet om naar Amerika te gaan. Voorde een is het wat langer geleden danvoor de ander, maar vast staat dat elkespeler uit Japan die het in de MLB heeftgemaakt een held is in zijn thuisland.Maak een babbeltje met een fan van deYomiuri Giants (oftewel, de YomiuriJaiantsu), vertel dat je fan bent vanKoji Uehara, en hij springt een gat in delucht. Nog nooit zag je een Japanner,normaal verlegen en terughoudend, zosnel ontdooien. High five!

Het is geen unieke eigenschap. Voorhet juiste team of de juiste spelersjuichen levert je ook in MLB­stadionsbest wat vrienden op, al zullen deAmerikanen niet zo snel op je afstappen. Europeanen nemen welvaker een kijkje bij de Dodgers, deYankees of een van de vele andereploegen. Het blijkt in Japan een veelminder vaak voorkomend fenomeen.En dus maakt de Japanse honkbalfangraag een praatje, al was het maar uitdankbaarheid voor de interesse in'zijn' team.In dit geval is zijn team dus de Giants,ooit het team van onder meer HidekiMatsui en Koji Uehara. Wie ooit in Tokiois en zin heeft om ze aan het werk tezien, pakt de trein naar Suidobashi ofde metro naar Korakuen en staat daaraan de rand van Tokyo Dome City. Dienaam dankt de zone aan het feit dat erveel meer is dan een stadion. Naast dedome zijn onder meer een achtbaan,een aquarium en diverse andere attrac­ties te vinden. Ook de Skybar, op de

43ste verdieping van het naastgelegenTokyo Dome Hotel, is een bezoekjewaard, al is het maar om te zien hoe dedome er van bovenaf uitziet.Let er alleen wel even op dat een kaa­tje kopen op de dag van de wedstrijdhaast zeker betekent dat je een 'stan­ding room only'­ticket in je handenkrijgt. Tokio is een stad van twintigmiljoen mensen en de Giants zijn hetpopulairste team, waardoor het stadionvrijwel elke wedstrijd uitverkocht is.Tickets online bestellen kan natuurlijkook, al gaat dat via de officiële kanalenwel standaard in het Japans, wat eenen ander natuurlijk wat bemoeilijkt,

mocht je die taal niet machtig zijn.Welk kaartje je ook koopt, een dingblijft altijd gelijk: zo duur als kaartjesvoor de populairste stadions in Amerikawordt het bij lange na niet.Net zo druk is het zeker wel, en datop zichzelf is een bezienswaardigheid.Vergeet de massa's dringende Ameri­kanen. Japanners houden in alles ordeaan. Keurige, rechte rijen. Beleefdemensen. Een vriendelijke vraag of je je

FOTO'S JURIAN UBACHS

tas zou kunnen openen, ter inspectie.Nu we toch op dat onderwerp zetten: erbestaat in Japan niet zoiets als 'rowdyfans'. Ook berichten over dronken NewYork­fans die een Boston­fan in elkaarhebben getrapt zul je in Japan nietvinden.In plaats daarvan is er onmetelijkenthousiasme. Al voor de wedstrijdwordt er gejuicht en worden de namenvan spelers gescandeerd. Dat is somsverwarrend, want veel spelers hebbeneen koosnaam. Zo werd Tanaka in zijntijd bij de Rakuten Golden Eagles 'Maso'genoemd. Begint de wedstrijd eenmaal,dan wordt elke strike begroet met

applaus, elke strikeout met gejuich eneen binnengeslagen punt... dan lijkt hetalsof je middenin de playoffs van deMLB bent beland en zit het hele stadionmet handdoeken te zwaaien.Al dat enthousiasme kost ook in Japankracht, en net als in Amerika zit hetstadion vol met kraampjes die allerleivoedsel verkopen. Dat kan directerachter je eigen vak, maar wie evennaar beneden loopt zal niet gelovenhoeveel keuze er is. Klassiekers als

popcorn en chips zijn te krijgen, maarwie het wat lokaler wil houden kankiezen uit een uitgebreid menu. Vleesen vis zijn verkrijgbaar in allerleisoorten doosjes, en de inhoud is naarsmaak aan te passen. Op die manierstel je een complete maaltijd samen.Dorst wordt ook bij de Nippon Leaguegelest met bier. Daar hoef je niet eensvoor op te staan. Lief lachende Japansemeisjes lopen continu rond metbierfusten op hun rug, en tappen eendesgevraagd ter plekke een biertje voorje. Trek in wat anders? Grote kans datje het in de Tokyo Dome wel krijgenkunt. Er is zelfs whisky.Het effect van deaanwezigheid van alcoholwordt al binnen enkeleinnings zichtbaar bij demensen om je heen, al was hetmaar omdat menigeen toch al

niet nuchter binnenkwam. Opvallend istrouwens dat de alcoholprijzen in hetstadion niet hoger liggen dan elders inde stad. Je betaalt weliswaar al snelzeven euro voor je biertje, maar datdoe je in een gemiddeld restaurant enzeker in uitgaansgelegenheden ook metgemak.Toch zorgt het feit dat een deel vanhet enthousiaste publiek langzaamdronken wordt niet voor ongeregeld­heden. Sterker nog: de fans van de

Yakult Swallows en de Giants lopengebroederlijk door elkaar heen. Wel ishet zo dat het gros van de Swallows­fans verzameld zijn in een aantalvakken naast elkaar in het outfield. Dievakken hebben ook eigen kaartjes­controleurs. Waar in de rest van hetstadion studenten bijbaantjes vinden inhet controleren van tickets, daar zijnhet in de uitvakken figuren die meerlijken op politieagenten, die je ook een

stuk minder vriendelijk toespreken alsje het vak op sneakt. Want dat dedenwe uiteraard.Bij de Yakult Swallows heet de letter­lijk en figuurlijk grote man namelijkWladimir Balentien. En deze Neder­landse held speelt deze avond in hetlinksveld, vlak voor de neus van debezoekende supporters dus. Weinig

pelers van de Swallows komen in debuurt van de clean­up hitter die in hetverleden uitkwam voor de SeattleMariners en de Cincinnati Reds. In elkvan zijn vier seizoenen voor deSwallows sloeg Balentien meer dandertig homeruns. De zestig van vorigseizoen zijn dit jaar niet meer haalbaar,

maar met 31 lange ballen op de tellerdoet Balentien het dit jaar opnieuwnaar behoren.Deze dag echter geen homeruns voorBalentien, die één uit drie gaat met eenvrije loop. Met de rest van de Swallows

moet hij toezien hoe clubheld Shin­nosuke Abe de show steelt met driebinnengeslagen punten, waarvantwee op een two­run homerun. Dethuisploeg wint dus, al is dat nietheel erg opvallend: de YomiuriGiants leiden de Central League meteen ruime marge, terwijl de Swal­lows stijf onderaan staan. Opvallendgenoeg staan ze daar ondanks hetfeit dat zij de meeste runs vaniedereen hebben gescoord, maardat levert zo weinig op als je ook dikhet meest tegen je gescoord krijgtvan iedereen.

De Japanse fans malen er niet om.Elke speler krijgt een even enthou­siast applaus en wordt even hardtoegezongen. De gedachte aanboegeroep of fluitconcerten komtniet eens bij ze op. De Japansemanier van honkbal beleven is eenmooi verschijnsel. •

• Wladimir Balentien • Outfielder • 2 juli 1984, Willem­stad • 1m85 • Seattle Mariners (2007­2009) • CincinnatiReds (2009) • Tokyo Yakult Swallows (2011­heden)Hoewel Nippon Professional Baseball genoeg talent bevaten in de loop der jaren een aantal absolute MLB­sterrenheeft afgeleverd, is het duidelijk dat Wladimir Balentienin sommige opzichten op eenzame hoogte staat in Japan.Letterlijk. Rekkend tussen zijn teamgenoten valt degestalte van Balentien meteen op. De man die in hetvoorjaar van 2013 met Nederland de finaleronde van deWorld Baseball Classic haalde, is een flinke aanwezigheidin een land dat toch op een maatje kleiner gebouwd is.In dat land maakt Balentien al vier jaar furore. Namensde Tokyo Yakult Swallows sloeg Balentien al 153homeruns. Dat begin in 2011 en 2012 met 'bescheiden'seizoenen, waarin Balentien steeds 31 homeruns sloeg.Seizoen 2013 ging echter de recordboeken in.Balentien sloeg vorig jaar namelijk liefst zestigballen over de hekken en verbeterde daarmee hetoude record van aantal homeruns in een seizoen.Dat stond daarvoor op 55 homeruns.

Met zijn kracht meldt Balentien zich jaarlijks in detop van Japans hoogste honkbalcompetitie. Is eenstap naar de MLB in de Verenigde Staten dan nietlogisch? Wellicht, maar of Balentien zich daar ooitnog aan zal wagen is een tweede. De inWillemstad geboren outfielder speelde ooitvoor de Mariners en de Reds, maar wist hetdaar niet te redden. Toch liet Balentien ookdaar zien aardig te kunnen slaan. In zijnlaatste wedstrijd voor de Reds, op 2oktober 2009, sloeg Balentien de verstehomerun van dat MLB­seizoen. De baleindigde halverwege de tweede ring inCincinnati en werd geschat op 500 feet(152 meter).Die kracht etaleerde Balentien niettijdens de World Baseball Classic in 2013,waar Balentien als rechtsvelder deeluitmaakte van het Nederlands team dat inSan Francisco de finaleronde mocht spelen.Toch had Balentien met een slaggemiddeldevan .304 helemaal geen slecht toernooi. Dit integenstelling tot de voor Balentienteleurstellend verlopen Olympische Spelen van2004, waar hij in zes wedstrijden voor Oranjeslechts twee honkslagen wist te noteren vooreen .133 slaggemiddelde. Balentien maaktegeen deel uit van het Nederlands team datonlangs het EK honkbal wist te winnen.

Op zaterdagavond 9 augustus van ditjaar vond op Canandaigua MotorsportsPark tijdens een Dirt Car race een van demeest bizarre ongelukken in de autosportplaats. Nadat rijder Kevin Ward Jr in demuur was gereden door NASCAR­sterTony Stewart, stapte hij uit zijn auto, omop de baan, wild gebarend met zijnarmen en terwijl de race nog in volle gangwas, verhaal te halen bij Stewart.Het vervolg is bekend: Stewart zag Wardte laat, en raakte hem met zijnrechterachterwiel. Ward werd door deklap zeven meter verderop tegen demuur gekwakt. Hij overleed ter plekke.Heel Amerika wist het na het zien van dedoor een toeschouwer geschotenbeelden vrijwel zeker: enfant terribleTony Stewart was schuldig aan moord ofdan tenminste doodslag. Het had er alleschijn van dat Stewart zijn collega schrikhad willen aanjagen, en daarbij zijn eigenstuurmanskunsten een tikje overschatte.Met fatale gevolgen.Het onderzoek naar het ongeluk werdvorige week afgerond. De conclusies:Tony Stewart valt niets te verwijten. En,misschien nog veel saillanter: Kevin WardJr was high geweest op het moment vanzijn ongeluk (en dus tijdens de race). Inzijn bloed waren sporen van marihuanagevonden.Tony Stewart is sinds het gebeuren 'nzielig hoopje mens: getraumatiseerd toten met, want door heel de natie gezienals een moordenaar, en geen directefamilie (vrijgezel, geen kinderen) om z'nverhaal te doen.De nabestaanden van Ward willenbovendien van geen wijken weten.Ondanks dat hun telg van alles valt teverwijten, zijn ze inmiddels een civil suit(!) gestart. Met als oogmerk geld,uiteraard. Wordt ongetwijfeld vervolgd.

TEKST GEERT JAN DARWINKEL

Het kan soms weleens prettig zijn als hetbij iemand anders even niet zo meezit. Datgeeft je het gevoel dat je zelf eigenlijk bestlekker bezig bent. Een beetjehet gevoel dat Adam Silver deafgelopen tijd gehad moethebben toen hij zijn collega­baas van de NFL zagworstelen.Roger Goodell blundert zicheen weg door de huiselijk geweld­drama’sheen. Lees daar gerust de verhalen vanmijn NFL­collega’s op na. De NFL staat opde kaart als broeinest van agressievevriendjes en Goodell stond erbij en keekernaar.Nee dan Adam Silver. In februari nam hijhet stokje over van David Stern en hij lietmet zijn kordate optreden in de DonaldSterling­saga direct zien dat met AdamSilver niet te sollen valt. Zo rolt de NBA.Wat er in de NFL gebeurt, is typisch voorhet footballwereldje.Of toch niet? NBA­blogger Aaron McGuirezette vorige week een pijnlijk lijstje metgevallen van huiselijk geweld online.Alleen al in het afgelopen seizoen hebbenvijf NBA­spelers zich schuldig gemaakt aanhuiselijk geweld (en dat zijn dan alleen deverhalen die zijn doorgedrongen tot buitende veilige muren van het huishouden). Destraf die de NBA oplegde in die vijfgevallen: geen enkele.Huiselijk geweld is geen NFL­probleem,maar een maatschappelijk probleem. Ende softe houding van de Roger Goodell, isSilver net zo goed aan te rekenen. Heteerstvolgende geval van vriendinnetjemeppen, zal vast niet meer stilletjesvoorbij gaan. Hopelijk blijft Silver zokordaat. •

Eva Gerritse.

SchuldigSinds hij is gedebuteerd in de MLB in2012 is het de vraag die door veelkenners wordt gesteld en een vraagbovendien, die door veel kenners op eenverschillende manier wordt beantwoord:wie is er nou eigenlijk beter? VeteraanMiguel Cabrera of jongeling Mike Trout?Als rookie had Trout in mijn ogen de MVPAward al verdiend, maar dat was hetseizoen waarin Miggy de Triple Crownwon. Hoewel dat een zeldzame prestatiewas, is het eerder gebeurd. Wat MikeTrout in dat eerste seizoen presteerde, decombinatie van een slaggemiddelde van.326, 30 home runs, 129 runs, 83 RBI en49 gestolen honken was uniek. Nooiteerder gepresteerd dus en misschien nogwel knapper omdat hij een rookie was.Toch won Miggy de MVP Award.Vorig seizoen discussieerden Lennart en iknog in dit Magazine over de MVP race inde American League. Ik koos de kant vanCabrera, omdat ik ervan overtuigd wasdat hij dit seizoen een betere case had.Miggy won opnieuw. Dit seizoen lijkt detitel eerder naar Trout te gaan dan naarMiggy, maar er zijn andere kapers op dekust. Gelukkig kunnen we dit jaar nog ietslanger van de beide spelers genieten,want zowel de Angels als de Tigersplaatsten zich voor de Division Series.Met een beetje geluk krijgenwe in de American LeagueChampionship Series zelfs eenheuze head­to­head strijdtussen deze twee titanen, debeste slagmensen in de MajorLeague van dit tijdperk. Welkevan de twee zal tijdens de play­offs hetmeest zijn stempel op het spel van zijnteam kunnen drukken? Ik zet mijn geldop Trout. •

Miggy vs Trout

Seb Visser.

Iedereen haalt ergens motivatie van­daan om het leven op deze planeet doorte komen. Wanneer dit met geloof temaken heeft, ligt het al snel op de loerdat je verguisd wordt. De schijnwerpersworden nog net even wat strakker op jegericht en je bent een makkelijke prooivoor slechte grappen en hoongelach.Rivers heeft het allemaal meegemaakt,maar is niet snel van zijn voetstuk tebrengen. De quarterback straalt eenbrok onverzettelijkheid uit die er magzijn. Niet alleen aangaande zijn geloof,maar ook sportief. De Chargers mistenin 2011 de playoffs en hun plek bleekvoor de Denver Broncos van TimTebow. Of de hemel het lastig heeftgehad met een keuze tussen de tweegelovige aanvalsleiders is eenvraag waarop niemand

het antwoord kan geven. Tebow wastoen de grote man, maar Rivers is nu,drie jaar later, op weg naar een elite­status in de NFL. Tebow is ondertussenkeihard van het podium gedonderd.DirigentAl op jonge leeftijd was duidelijk datPhilip een sportman was. Op zijn twee­de dribbelde hij er al lustig op los meteen basketbal en niet snel daarna na­men zijn ouders hem mee naar collegewedstrijden van zowel basketbal alsfootball. Tijdens de rust liep de kleinePhilip dan het veld op om voor demuziekband te gaan staan en net tedoen alsof hij de dirigent was. Eengeboren leider. Als jongetje zat Philipuren het computerspelletje IntellivisionNFL Football te spelen met zijn opa. Nietsnel daarna mocht hij ook buitenhet echte spelletje spelen.

Moeder Joan, een lerares, en vaderSteve, de football hoofdcoach vanDecatur High keken altijd kritisch mee.In de omgeving vielen de kwaliteitenvan Philip al snel op, maar vader hadandere plannen met zijn zoon. Hij vonddat zijn telg veel meer leerde van hetkijken naar zijn trainingen. Voor dekinderen in de buurt organiseerde Philipondertussen oefenwedstrijden endemonstratielessen die in de achtertuinbij de familie Rivers plaatsvonden.Philip was dan al vroeg op om met eengrasmaaier een perfecte mat neer teleggen. Als gezinsuitje ging de familieRivers regelmatig naar Atlanta om deBraves te zien spelen en ze gingendan extra vroeg, zodat Philipnaar de terreinknechtenkon kijken. Een vreemdefascinatie. Gevoeddoor de liefde voorsport van zijn ouders

maakt Philip op tienjarige leeftijd opschool een poster over zijn dromen. Hijgebruikt een cover van Sports Illustra­ted met daarop een speler van deMinnesota Vikings en plakt zijn eigenhoofd erop. Vanaf dat moment is hetduidelijk: Philip zal en moet in de NFLspelen.Zo vader, zo zoonWaar leeftijdgenootjes op straat spelenen boomhutten bouwen, is Philip alleenmaar te vinden op het trainingsveld enin de videokamer. Al op twaalf­jarige leeftijd gooit hij met echtepigskins. Het is ook al in dieperiode dat hij het meisjeTiffany tegenkomt.Wanneer zijn vadereen nieuwe baanaangebodenkrijgt op AthensHigh, de grote

1 Philip prefereert zijnvolledige voornaam over deafkorting Phil. Tijdens collegenoemden zijn teamgenotenhem ‘Cheese’ – naar Phillycheese steak2 Philip ontmoette zijn vrouwal op junior high school. Hijtrok zijn moeder aan haar jasen wees naar Tiffany en sprakde woorden: “That is a goodgirl.” Hij wist toen al dat zij deware was.3 Ouders Steve en Joangeloofden heilig in het feit dathun zoon het talent had omdromen waar te maken. Zewaren zo overtuigd dat Philipeen beurs zou krijgen dat zebesloten om geen geld opzij tezetten voor zijn opleiding.

4 Philip is een uitste­kende golfer. Wanneerhet in football nietwas gelukt, haddenwe hem ongetwij­feld teruggezien opde fairways en degreens.5 Rivers spreektveel op jeugdcon­gressen over geloofen spiritualiteit. Hijis een groot voorstandervan wachten met seks tothet huwelijk.

6 Rivers is een goedevriend van Jake Peavy,pitcher van de SanFrancisco Giants, dieook uit Alabama komten van 2002 tot 2009voor de San DiegoPadres speelde.

rivaal van Decatur, krijgt Philip al sneleen plaatsje in het team als quarter­back. Hij gaat spelen met rugnummerzeventien, net als zijn vader vroeger.Hij maakt een ideale ontwikkeling doormet als slotstuk een laatste seizoen ophigh school waarin hij 4491 yards en34 touchdowns gooit. Op dat niveaunog altijd een record. Tegelijkertijd metzijn overstap naar North Carolina StateUniversity besluiten Philip en Tiffany tegaan trouwen. Onder andere ingegevendoor de kerk betekent dat dus datPhilip als eerstejaars speler op collegeal een getrouwd man is.Het succesverhaal van Rivers dendertondertussen voort. Hij voert de NCAAaan met een QB rating van 170.5 enleidt zijn team naar vier opeenvolgendebowl games, waarvan drie gewonnenworden. In 2003 wint hij met zijn teamde Gator Bowl van Notre Dame en

wordt hij speler van het jaar. Bijna allepassing records sneuvelen en hij blijktextreem fit met meer dan vijftig startsop rij en ondertussen behaalt hij ooknog eens een graad in Business. Riverslijkt de modelquarterback van de dannog jonge eeuw te zijn. Een idealeschoonzoon, netjes in de kerk getrouwden bovendien gezegend met een flinkedosis sportief talent. Tijdens de Draftvan 2004 wordt hij gekozen door deSan Diego Chargers. Hij is naast BenRoethlisberger, Eli Manning en J.P. Los­man de vierde eerste ronde quarter­back van dat jaar. De onderhandelin­gen met zijn nieuwe werkgever verlo­pen echter stroef en pas tijdens delaatste week van het trainingskampmeldt Rivers zich. Hij moet genoegennemen met een reserveplek en komtpas aan spelen toe wanneer het alzeker is dat de Chargers de divisietitel

in de AFC West binnen hebben.Franchise QBNa het vertrek van Doug Flutie naar deNew England Patriots ontstaat eennieuwe kans voor Rivers. Hij moet hetechter wel opnemen tegen ene DrewBrees tijdens het voorseizoen van2015. Dat blijkt een brug te ver enweer belandt Rivers op de bank. Wan­neer Brees naar de New Orleans Saintsvertrekt, waar hij nog steeds speelt, isdaar dan eindelijk een basisplek voorRivers. Vanaf dat moment is hij nietmeer weg te denken uit het team. Hijdebuteert in 2006 tegen OaklandRaiders en wint direct met 27­0. Laterdat seizoen staat hij tegen de CincinnatiBengals bij rust met 28­7 achter, maarspeelt hij een grandioze tweede helftwaarbij de Chargers uiteindelijk met49­41 weten te winnen. De grootste

comeback van San Diego in 23 jaar.Een jaar later gooit Rivers de Chargerszelfs naar de AFC kampioenschaps­wedstrijd. Voor de franchise is het danal dertien jaar geleden dat de playoffswaren bereikt.Als er al twijfel was of Rivers denieuwe franchise quarterback van deChargers zou zijn is die nu weg. In demedia is er echter veel discussie overhem en na Tony Romo is hij waar­schijnlijk de quarterback die het meestbekritiseerd wordt. Wanneer eenquarterback een aantal malen de

playoffs haalt en aan het einde geenring om zijn vinger kan schuivenontstaat er rumoer. Als

op éénquarterback dekritiek niet van toepassing is,dan is dat Rivers wel. Wanneer heterom gaat dan is hij op papier één vanbeste quarterbacks aller tijden. Met eenwinpercentage van 0.811 in decembermoet hij Tom Brady voor zich dulden,maar staat hij boven spelers als JoeMontana en Peyton Manning. MetRivers als quarterback staan deChargers op 30­7 in december en waar

andere teams het vorig seizoen lietenafweten won Rivers vijf van de laatstezes. Daarmee haalden de Chargers deplayoffs en hadden teams als de Balti­more Ravens en New York Jets hetnakijken.ComebackOndertussen in Rivers 32, dus de tijdbegint zo langzaamaan te dringen. SanFrancisco 49ers’ grootheid Steve Youngspeelde de helft van zijn twintig play­offwedstrijden op een leeftijd van 33 ofhoger, dus het zegt niet zo veel, maareen hoofdprijs in de vorm van eenSuper Bowl is wel wat nog ontbreekt inde verder soepele carrière van Rivers.In negen jaar als starter behaalde hij

vijf keer het naseizoen. Zonder goedeprestaties in december kun je in januariop vakantie, maar wanneer de koek danop is heeft het allemaal niet zo veel nut.Rivers moet dus beter gaan presteren inde playoffs. Na het matige seizoen2012, met 7­9 het eerste losing seasonvan Rivers, lijken de Chargers beetje bijbeetje door te dringen tot de top van deAFC. Vorig jaar werd hij zelfs gebom­bardeerd tot comeback speler van hetjaar. Maar eigenlijk is Rivers nooit weg­geweest en gebruikt hij de minderejaren nu om nog sterker terug te keren.

Er is van velen veel respect voor dekatholieke Rivers en de manier waarophij zijn gezin met zeven kinderen weet

te combineren met de sport. Waar hetin dit magazine vaak gaat over spelersdie vele ontberingen hebben moetendoorstaan om door te dringen tot detop, lijkt het Rivers allemaal gegeven.Hij zal de eerste zijn om dit teonderstrepen. Is er dan niemand dieiets tegen Rivers heeft? Gelukkig is eraltijd nog Chicago Bears quarterbackJay Cutler die voor een fijne uitsmijterkan zorgen. De twee mannen liggenelkaar totaal niet. De twee kwamenmondeling hard met elkaar in botsingna een wedstrijd in 2007, toen Cutlernog voor de Broncos speelde. Een jaarlater konden de Broncos de playoffsweer halen, maar versloeg eenperfecte Rivers de tegenstander met52­21. Nu is Cutler sowieso al niet hetzonnetje in huis en de media blaastnatuurlijk de rivaliteit ook op. Het ishoe dan ook fijn dat ook Rivers nietsmenselijks vreemd is. Anders zou hetbijna eng worden.Geloof, kerk en gezinRivers blijft ondertussen de koersvaren die hij al vroeg in zijn levenkoos. Ondanks het voetstukwaarop hij is geplaatst, het geldwat daarmee gemoeid is en demedia­aandacht wil hij niettoegeven aan de verleidingenvan het leven: “Je moet jezelfniet in die situaties brengen,maar altijd een plan hebben. Ikhoud vast aan de sacramenten,het geloof, de kerk en mijngezin. En dan is football ook opz’n best. Wanneer je boel ondercontrole hebt.” Voor Rivers schijnthet allemaal te werken. Het isergens jammer dat hij niet watmeer tegenwind heeft gehad.Wanneer je echter terugkijkt opzijn leven en prestaties past alleenmaar om een buiging te makenvoor Philip Rivers. Het slaan vaneen kruisje laten we aan hem over. •

1 STEVE SMITHWR ­ BALTIMORE RAVENSZou die een beetje gemotiveerd zijngeweest? Hij beloofde al weken geledenal in niet mis te verstane bewoordingendat ie in Week 4 wel zou laten zien datie er heus nog wel wat van kon, en datdeed Steve Smith: 139 yards, 2 touch­downs en de Panthers op de knieen.WINNAAR VAN DE WEEK.2 KANSAS CITY ROYALSVoor 't eerst sinds 1985 weer hetnaseizoen halen, dat is zoiets als... debeste footballploeg aller tijden diesindsdien nooit meer de hoofdprijspakte. Maar het wachten werd beloond,en 't is de Royals gegund.3. ELI MANNINGQB ­ NEW YORK GIANTSJa, ze hadden 'm al afgeschreven. Aldie picks ­ het begon zo zoetjes aantoch wel erg groteske vormen aan tenemen... Maar zie, het is nooit zodonker of 't wordt wel weer licht.Eli gooide voor 300 yards en 4touchdowns, en liep er zelfook nog eentje binnen. Enz'n Giants staat weer'gewoon' 2­2. Petje af.

1 OAKLANDATHLETICSJe zou er bijna een filmover willen zien. Moneyfall,ofzo. Want zo'n meltdownwas nog maar zeldenvertoond. De met afstandbeste ploeg tijdens de AllStar break, en de ploeg met't slechtste record inseptember. Nog een wildcard­kans of niet ­ de A's zijnde LOSER VAN DE WEEK.

Je kan er bijna niet omheen: Derek Jeteris gestopt. De legendarische '2' die jaren­lang op de rug van Jeter stond zal overniet al te lange tijd door geenYankee meer gedragen worden.Jeter was een grootheid. Eénvan de eerste honkballers diehet talent had om op een onge­kend hoog niveau op het kortehonk te spelen en tegelijkertijdook dikwijls succes had bij vele bekendevrouwen. En dat in New York, waar hijtwintig jaar in de schijnwerpers stond.Als Red Sox­fan kan ook ik niet ontkennendat Jeter een parel voor de honkbalsportis en was. Hij speelde het spel 'the rightway', was naar verluidt een uitstekendeteamgenoot en wist bij elke tegenstanderrespect af te dwingen.Dat gezegd hebbende ben ik blij dat weein­delijk van zijn afscheidstour verlostzijn. Overal waar hij voor het laatst kwamwerd hij uitgezwaaid en kreeg hij eencadeautje mee. Waar dat vorig seizoennog leuk was bij Mariano Rivera, werd hetnu een tikkeltje vervelend.Je zou bijna denken dat Jeter de enige isdie dit jaar afscheid neemt van de sport.Er was amper aandacht voor het eindevan de carrières van de levende WhiteSox­legende Paul Konerko en BobbyAbreu, toch goed voor 288 homeruns enbijna 2500 honkslagen.Jeter was een groot honkballer en zal inéén adem genoemd worden met MickeyMantle, Joe DiMaggio en Reggie Jackson.Terecht. Maar vergeet alsjeblieft deandere grote spelers uit deze mooiesport niet. •

Lennart Beishuizen.

OpgeJeterdJa, dat zijn de Bears. Langzaam trekkenze je naar binnen, en geven ze je hoop,om je vervolgens weer met 'n katerachter te laten. De indrukwekkende zegesin San Fran en New York beloofden veel,dus wellicht konden 'we' nou eindelijk 'nsdie Packers van katoen geven.Kun je net denken. Chicago kreeg van denoorderbuur 'n ongekende pandoering. Envolgens Bear­nation was er een hoofdschul­dige. Quarterback Jay Cutler, uiteraard.Mispoes. Deze nederlaag viel Cutler nietaan te wrijven. Nee, hij is geen AaronRodgers ­ die met een 150+ QB­rating, 4TDs en 0 INTs een bijna perfecte wed­strijd speelde. Cutler was Cutler, met 2TDs, 256 yards, 22 for 34 en 'n 82,5 QB­rating. Z'n eerste pick was een fluke, detweede kwam op 't conto van BrandonMarshall, die de verkeerde route liep.Nee, de 38­17 ass kicking van zondagwas de schuld van diezelfde Marshall (dievanwege z'n gekwetste enkel niet kantrainen, maar op dinsdagen in New Yorkwel de NFL­analist kan uithangen), van dedefense (negen tackles in totaal voorBears' linebackers Briggs, Williams enBostic, tegen dertien voor Green Bay'sHawk alleen) en vooral van de coaching.DC Mel Tucker had ervoor gekozen omRodgers maar niet te veel te blitzen enrushen, omdat een QB van 'tstatuur van Rodgers daar welraad mee weet. Pff. Wat voor'n verklaring is dat? Juist metde voor zondag gekozen tac­tiek, weet niet alleen de bestespeler van de league wel raad,maar ie­de­re quarterback.Zelfs Jay Cutler. •

Geert Jan Darwinkel.

Cutler