HOOFDREDACTIENeal PetersenGeert Jan DarwinkelEINDREDACTIEKasper DijkSENIOR WRITERJules ZaneREDACTIELennart BeishuizenPieter BrouwersGeert Jan DarwinkelRob van GamerenVincent Van GenechtenEva GerritsePieter HorstmanJustin KevenaarPaul KlompJasper LamanMarco PostJurian UbachsKlaas­Jan ter VeenJeroen VeenstraSeb VisserFrank WielaardJoeri ZwartsCOLUMNISTENMatthijs van den BeukelGijsbregt BrouwerJeroen ElshoffLeander SchaerlaeckensFOTOGRAFIEGetty ImagesPRODUCTION, ARTDIRECTION & DESIGNDarChicago Ltd.MET DANK AANIssuu, ScribusSportAmerika Magazineis een uitgave van PetersenMedia. Niets uit dezeuitgave mag op welke wijzedan ook worden gekopieerdzonder uitdrukkelijketoestemming van deuitgever. © PetersenMedia 2012­2013 ­ Allerechten voorbehouden.

Het is niet makkelijk om verslaafd te zijn aan SportAmerika. Dan heb ik het nog geeneens over de liefdevan de sport, maar ook de manier van leven als een#SportAm‐er.Elke dag alles willen lezen en zien van je favorietesporten. Elk gesprek een opening zoeken om jouwvoorliefde voor de Boston Celtics, New EnglandPatriots of Boston Red Sox te tonen. Het is nietmakkelijk.Ik ben daar zeker niet alleen in. Het zijn de kleinedingen waar aan je het ziet dat de passie van#SportAm ook bij anderen enorm diep zit. Zo hoordeik van de week onze columnist Jeroen Elshoff eenanekdote vertellen over Kobe Bryant. Niet in de kroegmet wat vrienden, nee Jeroen deed dat voor eenmiljoenenpubliek bij de NOS tijdens het duel Brazilië ‐Mexico, dat hij van commentaar voorzag.Prachtig. Natuurlijk, Black Mamba kwam even voorbij,maar Jeroen greep het moment direct aan.Van dit moment kan ik intens genieten. Nu is er nogweinig aanleiding voor gezien het WK voetbal, maarkort erna begint het NFL‐seizoen weer. Gelukkig nogeven de tijd om weer bruggetjes te verzinnen ingesprekken en mensen erop te wijzen hoe prachtig#SportAm is.Veel leesplezier,

Ongemakkelijk

Komkommertijdtumult in deAFC East. Volgens de nieuweCleveland Browns­coach MikePettine (ex­Jets DC) zou NewEngland Patriots­coach BillBelichick het playbook van de NewYork Jets in zijn bezit hebben.Alabama­coach Nick Saban was te gastbij de Jets en coach Rex Ryan gaf hem eenkopie van zijn playbook mee. VolgensPettine zou Saban dit vervolgens hebbendoorgespeeld aan Belichick. Ryan noemtdit onzin: “Elke wedstrijd tussen ons isbeslist op het veld. Ik vind het respectloosom de Patriots ergens van te gaanbeschuldigen.” Belichick zelf weigerdecommentaar, Sabanontkende de aantijgingenvanaf zijn vakantieadres •Chad Johnson speeldeafgelopen weekend weer,alleen niet voor een NFL­team, maar in de CFL. InCanada maakte hij zijndebuut voor deMontreal Alouettes. In de laatstevoorbereidingswedstrijd vingJohnson één bal voor zestien yards.“Ik heb nog veel werk te doen, maarik vind het geweldig om weer op hetveld te staan” • Derek Carr maakteen goede indruk in Oakland. ToenCarr werd gekozen in de NFL Draftkondigde de Raiders­organisatie aandat de kans groot is dat hij in hetkomende seizoen de derdequarterback is. Coach Dennis Allen isechter onder de indruk en ziet hemmomenteel als de back­up vanMatt Schaub: “Hij moet nogstappen zetten, maar ik zie heel veelgoede dingen.” Ook veteraanMaurice Jones­Drew was vol lofover Carr: “Hij doet het geweldig, enje merkt dat ook de jongens om hemheen aanvoelen dat hij goed bezig is.” •

General managers van de lotteryteams sloegen harmonisch met devuist op tafel na het horen van JoëlEmbiid’s onheilstijding. Met eengebroken voet zit de voorbes­temde eerste keuze in de NBADraft vier tot zes maanden aan dekant. Cleveland zal waarschijnlijk op zoekgaan naar een andere optie. Embiid zelfstaat met een glimlach in het leven – hijmaakte vlak voor de operatie nog even eenselfie • De Chicago Bulls verkennen demarkt op zoek naar een schutter omvolgend seizoen naast de terugkerendeDerrick Rose te posteren. Een startendevijf met Rose, Arron Afflalo/JimmyButler, Carmelo Anthony, TajGibson en Joakim Noah is absoluutgeen utopie, als je Twitter mag geloven •Manu Ginobili speelt mee metArgentinië tijdens het WK, dat eind ditjaar in Barcelona plaatsvindt.Goed nieuws voor debasketballiefhebber, slechtnieuws voor de San AntonioSpurs • David Blatt is denieuwe coach van deCleveland Cavaliers. Blattreeg de successen aaneen inEuropa en gaat zijn debuutmaken in de NBA • De vadervan Klay Thompson haalde hetnieuws door te bevestigen datzijn zoon genoemd wordt in eentrade tussen de Golden StateWarriors, de MinnesotaTimberwolves en de Los AngelesLakers. Kevin Love zou dannaar de Bay Area vertrekken.Eerst zien, dan geloven • Denieuwe shirts van de CharlotteHornets zijn gepresenteerd, enkennen een opvallend detail. HetNBA­logo zit nu op de achterkantvan het shirt, om op de voorkantruimte vrij te houden voor eenshirtsponsor • (Marco Post)

Gerard Gallant is de nieu­we coach van Florida Pan­thers. De coach neemt het stok­je over van Peter Horacek, dieop zijn beurt de in november ontslagenKevin Dineen verving. Gallant komt overvan Montreal Canadiens, waar hijassistent­coach was. Eerder was de 50­jarige Gallant hoofdcoach bij ColumbusBlue Jackets • Carolina Hurricaneskoos voor Bill Peters als nieuwecoach. Peters was de afgelopen drieseizoenen assistent bij Detroit Red Wings •Willie Desjardins lijkt de nieuwe coachvan Vancouver Canucks te gaanworden. De coach won dit seizoen metTexas Stars de titel in de AHL en was ookin beeld om hoofdcoach te worden bijPittsburgh Penguins • Brad Richards isniet langer een speler van New YorkRangers. De aanvaller, die in 2011 eennegenjarig contract tekende, zag zijncontract uitgekocht worden door deRangers. Richards krijgt tweederde vanzijn resterende salaris (12,6 miljoendollar) uitbetaald, gespreid over eenperiode van twaalf jaar • JamieMcGinn blijft langer bijColorado Avalanche. Deaanvaller tekende eentweejarig contract enzal in die periode intotaal 5,9 miljoendollar verdienen • Hetgaat beter metaanvaller RichPeverley van DallasStars. Peverley, die 10maart in een wedstrijdtegen Columbus BlueJackets werd getroffen dooreen hartstilstand, weet echterniet of hij ooit weer terug kankeren op het ijs. “Ik probeer destappen één voor één te makenen ik zie wel wat er gebeurt. Als ikweer kan gaan spelen, zou datfantastisch zijn.” •

Een ware primeur in deMLB deze week. WerperAlex Torres van de SanDiego Padres was de eerste Major League­speler die een protective cap droeg op deheuvel. Torres verklaarde na afloop dat hetbeschermende gevaarte nauwelijks andersvoelt dan een normale cap. Volgens Torres,die aanwezig was toen Tampa Bay­werperAlex Cobb op zijn geraakt werd door eenhard geslagen bal, wegen de voordelen danook niet op tegen de nadelen • Het lijktafgelopen te zijn met de carrière vanRaúl Ibáñez. De 42­jarige aangewezenslagman kreeg deze weekvan de Los AngelesAngels te horen dat hijniet langer nodig is binnende organisatie. Hij isdaardoor free agent, maarof er veel clubs in zijndiensten geïnteresseerdzullen zijn, is nog maar devraag • Ook slecht nieuws voor RogerBernadina. De Nederlandse verre velderwerd door de Cincinnati Reds designatedfor assignment, wat inhoudt datBernadina zich bij de Minor Leaguesmoet melden. The Shark sloeg, na eenuitstekende voorbereiding, slechts .153met vijf binnengeslagen puntenvoor de Reds • Beter nieuws waser voor K­K­K­Kershaw. De 26­jarige starter van de LosAngeles Dodgers gooide tegen deColorado Rockies de eerste no­hitter van zijn carrière, en deed datin stijl: met maar liefst vijftien keerdrie slag. Kershaw miste eenperfect game doordat éénhonkloper het eerste honkbereikte door een fout vankorte stop Hanley Ramírez.Hij was al de tweede pitchermet een no­hitter voor deDodgers dit seizoen, na JoshBeckett •

#1 Hakeem Olajuwon(Houston Rockets)Center, University of Houston2x NBA‐kampioenNBA Most Valuable Player12x NBA All‐Star2x Defensive Player of the YearBasketball Hall of Fame#3Michael Jordan(Chicago Bulls)Shooting Guard, North Carolina6x NBA‐kampioen5x NBA Most ValuablePlayer14x NBA All‐StarNBA Defensive Playerof the YearRookie of the YearBasketball Hall ofFame#5 Charles Barkley(Philadelphia76ers)Power Forward,AuburnNBA Most ValuablePlayer10x NBA All‐StarBasketball Hall of Fame#16 John Stockton(Utah Jazz)Point Guard, Gonzaga10x NBA All‐StarBasketball Hall of Fame

Begin dit jaar nam commissionair DavidStern afscheid. Dertig jaar eerder mocht hijals baas van de NBA zijn eerste NBA Draftopenen. Over kwaliteit had de NBA voor diedraft van 1984 niet veelte klagen. Met derivaliteit tussen MagicJohnson en Larry Birden de dunks van ‘Dr. J’Julius Erving ging hetsteeds beter met decompetitie. Toch hadiedereen het over de Draften de spelers die een groteimpact zouden hebben in de NBA.Een speler waar iedereen voor ging wascenter Hakeem Olajuwon. Het seizoen1983/1984 was voor de Houston Rocketseen seizoen om te tanken(lees: expres te verliezen).Vroeger had je vijftigprocent kans op denummer 1­keuze als jeonderaan eindigde in decompetitie. Er was geendraft lottery, maar hetouderwetse kop­of­munt.De Rockets wonnen enmochten dus als eerstekiezen.Die eerste keuze waseigenlijk al maandenbekend. De Rocketsselecteerden Olajuwon enhadden daarmee tweetopcenters in het team. DeNigeriaanse centerspeelde al in Houstonvoor de universiteit en hoefde dus niet zo verte verhuizen. Zijn spel, kracht en lenigheidwas iets nieuws voor de NBA. In die tijd washet heel belangrijk om een goede center in jeteam te hebben. Iets wat je duidelijk zag inde tweede keuze. De Portland Trail Blazershadden de keuze uit heel wat talentvollespelers, zoals Michael Jordan, CharlesBarkley en center Sam Bowie. Laatst­genoemde werd uiteindelijk de speler vanPortland. De boomlange center had eengoed seizoen achter de rug bij Kentucky enwas volgens de kenners klaar voor de NBA.

#1 Allen Iverson(Philadelphia 76ers)Point Guard, GeorgetownNBA Most Valuable Player11x NBA All‐StarRookie of the Year#5 Ray Allen(Milwaukee Bucks)Shooting Guard, Connecticut2x NBA‐kampioen10x NBA All‐Star#13 Kobe Bryant(Los AngelesLakers)Shooting Guard,Lower Merion HighSchool5x NBA‐kampioenNBA Most ValuablePlayer16x NBA All‐Star#15 Steve Nash(Phoenix Suns)Point Guard, SantaClara2x NBA Most ValuablePlayer8x NBA All‐Star

De eerste twee keuzes in de Draft warengrote spelers die moesten gaan dominerenin de NBA, zoals Kareem Abdul­Jabbar, BillWalton en Wilt Chamberlain dat ook deden.De keuze van de Trail Blazers was daaromniet verrassend. Ze hadden met ClydeDrexler tenslotte al een hele goede shootingguard in huis. De Chicago Bulls hadden weleen guard nodig (eigenlijk was elke spelerwel welkom bij dat team). Enkele minutenvoordat de Bulls hun keuze bekend moestenmaken, kregen ze aanbod van dePhiladelphia 76ers.Julius Erving en hun nummer 5­keuzewerden aangeboden aan de Bulls in ruil voorhun derde keuze. Voor Chicago was hetonbespreekbaar, want ze wilden per seMichael Jordan binnenhalen. Jordan waseen ruwe diamant die indruk maakte bijNorth Carolina. Een team zonder egoïstenwaarin het teambelang voorop stond, maarwaar Jordan af en toe lak aan had. Hij deedwaar hij goed in was en dat was scoren, heelveel scoren.Veel teams kregen de kans om decollegespelers in actie te zien tijdens hettrainingskamp van Team USA. Toentertijdmochten er geenNBA­spelersmeedoen aan deOlympische Spelen,waardoor jongetalenten de kanskregen om eenOlympische medaillete winnen. Tijdenshet trainingskampdat jaar deden onderandere MichaelJordan, JohnStockton en CharlesBarkley mee. Eenpaar weken voor hettrainingskamp werdBarkley uitgenodigddoor de Philadelphia76ers voor een pre­draft trainingskamp.De excentriekepower forward deedhet goed en maakte

#1 LeBron James(Cleveland Cavaliers)Small Forward, St. Vincent‐St.Mary High School2x NBA‐kampioen4x NBA Most Valuable Player10x NBA All‐StarRookie of the Year#3 Carmelo Anthony(Denver Nuggets)Small Forward,Syracuse7x NBA All‐Star#4 Chris Bosh(Toronto Raptors)Power Forward,Georgia Tech2x NBA‐kampioen9x NBA All‐Star#5 Dwyane Wade(Miami Heat)Shooting Guard,Marquette3x NBA‐kampioen10x NBA All‐Star

indruk op de Sixers, al was er een kleinprobleempje: Barkley moest ongeveer vijfkilo afvallen. Dat was voor hem geenprobleem, maar hij had weinig zin inPhiladelphia. Tijdens het trainingskamp metTeam USA deed hij er alles aan om indruk temaken op de andere teams.Het teambelang tijdens het trainingskampwas voor Barkley niet belangrijk. Hij wildeaan de scouts laten zien hoe goed hij was,zodat hij niet in Philadelphia zou eindigen.Het kon hem daarom ook weinig schelen ofhij wel of niet naar de Spelen ging. Barkleyviel ondertussen tien kilo af en hooptegenoeg indruk te hebben gemaakt tijdenshet USA trainingskamp. Het probleem voorhem was alleen dat alleen de 76ers interesse

hadden in zijn diensten, de andere top­5teams hoefden hem niet.Bijkomend probleem voor Barkley: bijde Sixers zou hij heel weinig verdienen,75.000 euro voor een eenjarig contract.Voor Barkley een reden om omgekeerdete doen en proberen een slechte indrukachter te laten op Philly. Een dag voorzijn tweede ontmoeting met de ploegging hij stappen en uitgebreid eten bij

#1 David Robinson(San Antonio Spurs)Center, Navy2x NBA‐kampioenNBA Most Valuable Player10x NBA All‐StarDefensive Player of the YearRookie of the YearBasketball Hall of Fame#5 Scottie Pippen(Chicago Bulls)Small Forward, Central Arkansas6x NBA‐kampioen7x NBA All‐StarBasketball Hall ofFame#10 Horace Grant(Chicago Bulls)Power Forward,Clemson4x NBA‐kampioenNBA All‐Star#11 Reggie Miller(Indiana Pacers)Shooting Guard, UCLA5x NBA All‐StarBasketball Hall ofFame

wat fastfoodrestaurants. De volgende ochtendkwamen daar nog tien pannenkoekenbovenop en wat vlees. Eenmaal in hettrainingscomplex van de 76ers was hij niet vijfkilo afgevallen zoals afgesproken, maar juisttwee kilo aangekomen. Voor Philadelphia wasdat nog geen reden om hem niet te draften,want er werden spelers weggestuurd waardoorze Barkley alsnog een meerjarig contractkonden aanbieden met een goed salaris.In New York was David Stern alweeraanbeland bij keuze zestien. De Utah Jazzmochten een speler kiezen en dat werd eenkleine point guard van Gonzaga. JohnStockton speelde vier jaar bij die universiteiten bleef altijd een beetje in de anonimiteit,tot hij werd uitgenodigd voor hettrainingskamp van TeamUSA. Daar maakte hij indrukop de scouts. Voor detechnische staf van denationale ploeg was hij echterniet goed genoeg. Hij enBarkley haalden het teamniet en mochten dus niet meenaar de Olympische Spelen.In tegenstelling tot Barkleywas Stockton een rustige,verlegen speler.Voor Stockton was deteleurstelling groter, aangezienhij ook niet meer had gerekendop een plek in de NBA draft.Hij was daarnaast ook nietuitgenodigd door de NBA omin de zaal live aanwezig te zijn,waardoor het leek alsof hijsowieso niet in de eerste rondegeselecteerd zou worden. Depoint guard overwoog zelfs omnaar Europa te gaan en daar basketbal tespelen, tot hij zijn naam hoorde uit de mondvan David Stern.

De NBA Draft had nog een bijzonderenaam die werd gedraft door de ChicagoBulls. Olympisch sprintkampioen Carl Lewiswerd in tiende ronde geselecteerd, ondanksdat hij geen basketbal speelde op zijnuniversiteit. Lewis liet de kans om voor deBulls te spelen aan zich voorbijgaan enfocuste zich liever op zijn atletiekcarrière.Voor de Bulls maakte dat niet zoveel uit,aangezien Jordan vanaf het begin het teamop sleeptouw nam. Binnen enkele maandenwaren de Bulls wereldnieuws dankzij het spelvan de jonge shooting guard uit NorthCarolina. Het duurde zeven jaar voordat hijzijn eerste NBA­titel pakte, maar daar bleefhet dan ook niet bij. Na drie titels op rijstopte hij met basketballen, om zich tefocussen op honkbal. In die periodeprofiteerde Olajuwon van zijn afwezigheid.Met de Houston Rockets werd hij in 1994 en1995 kampioen, waarna Michael Jordanterugkwam en de jaren erna de drie titels oprij pakte. Hij versloeg daarin onder meerStockton en een paar jaar daarvoor ook alBarkley (die toen inmiddels voor de PhoenixSuns speelde).In 1984 veranderde het landschap in de NBAdankzij deze vier spelers. Stockton, Jordanen Barkley waren daarnaast in 1992 ookteamgenoten van elkaar. Op de Spelen inBarcelona schreven ze geschiedenis en zettenze basketbal definitief op de kaart in de restvan de wereld.Misschien dat de huidige draft class datook zal gaan doen. Net als in ’84 is het nuook de eerste draft van de nieuwecommissioner, in dit geval Adam Silver. Toenwerd Hakeem de eerste Afrikaanse speler dieals eerste werd geselecteerd. Laat het nu zozijn dat de Kameroener Joel Embiid ook eencenter is en mogelijk ook als nummer 1wordt gekozen. Dan hebben we Philadelphiaweer. Zij wilden heel graag traden omMichael Jordan te krijgen, nu hebben zehetzelfde idee voor Andrew Wiggins. Eenspeler die een vergelijkbaar lichaam heeft alsJordan destijds. Over een paar jaar weten wepas hoe goed deze groep zal zijn, maar despelers moeten alles uit de kast halen om inde buurt te komen van Hakeem, MJ, Barkleyen Stockton. •

#1 Patrick Ewing(New York Knicks)Center, Georgetown11x NBA All‐StarRookie of the YearBasketball Hall of Fame#7 Chris Mullin(Golden State Warriors)Small Forward, St. John’s5x NBA All‐StarBasketball Hall of Fame#13 Karl Malone(Utah Jazz)Power Forward,Louisiana Tech2x NBA Most ValuablePlayer14x NBA All‐StarBasketball Hall of Fame#18 Joe Dumars(Detroit Pistons)Shooting Guard,McNeese State2x NBA‐kampioen6x NBA All‐StarBasketball Hall of Fame

In de afgelopen zestien maanden warener in de NBA maar liefst 21 wisselingenvan coach. De hoofdcoachmolen draait opvolle toeren en vacante positieszijn voortdurend onderwerp vanspeculatie. De Cavs toverdendeze week een verrassendkonijn uit de hoge hoed. Zelieten de 55‐jarige David Blatt ‐die geen enkele NBA‐ervaringheeft ‐ een vierjarig contracttekenen.De echte kenners wisten natuurlijk allangdat Blatt voorbestemd was om NBA‐coachte worden. Zijn voormalig Princeton‐coachPete Carril zag het al aankomen door demanier waarop Blatt naar het spelletje kijkt.En twee jaar geleden twitterde AdrianWojnarowski, de alom gerespecteerdebasketballexpert van Yahoo Sports, hetvolgende: “Op een dag zal iemand in deNBA het idee krijgen om coach David Blattin te huren. Hij is simpelweg één van debesten op de planeet.”Wojnarowski was niet voor niks zoenthousiast. Blatt is in Europa één van desuccesvolste coaches ooit. Hij leiddeteams in Israël, Rusland, Italië, Turkije enGriekenland. Blatt pakte met hetRussische nationale team brons op deOlympische Spelen in Londen en hij wonmet zijn team Maccabi Tel‐Aviv zo’n beetjealles wat er in Europa te winnen valt.Bij de Cavs volgt David Blatt de zesweken geleden ontslagen Mike Brown op.Daarbij erft hij gelijk ook de eerstedraftkeuze. Dat betekent dat we dezeweek al getuige zullen zijn van het eerstewapenfeit van de kersverse coach. Kiesthij ‘gewoon’ voor Wiggins of Parker, ofwordt het net zo’n verrassende keuze alshij zelf was? ∙

Verrassing

Eva Gerritse.

SÃO PAULO (en eigenlijk ook Manaus) – Ik moest en zou erbij zijn. Hetinteresseerde me niet dat ik maar twee uur geslapen had en dat het wel erg krapzou zijn. Na het gelijkspel van Amerika met Portugal in Manaus, in het hart van het Amazoneregenwoud waar ik op een bootje nog door de krokodillen en slangen had gevaren, vlogen wij, hetAmerikaanse voetbalperskorps, gezamenlijk terug naar onze basis in São Paulo.Daar is de basis van het Amerikaanse elftal tijdens dit WK, dus daar komen we na elke wedstrijdweer terug. De eerste was in Natal, drie uur vliegen. Voor bovenal Amerikaanse fans werd met 2‐1gewonnen, onverdiend eigenlijk,maar dat is voetbal. In Manaus gaven de Amerikanen in devreselijke hitte en vochtigheid in de malariale junglestad de overwinning in de 95ste minuut weg.Het was weer een avondwedstrijd.Maar waar we na Natal direct naar het vliegveld gingen omvervolgens om 9 uur ‘s ochtends weer bij ons hotel in Sao Paulo aan te komen, was er dit keer tijdom een paar uurtjes te slapen voor de vlucht van vier uur.We zouden om 10 uur landen.Om 1 uur speelde Nederland. Ik had Oranje op dit WK nog nietgezien. Bij het vorige WK heb ik geloof ik maar één wedstrijd van ze gemist. Dit was mijn kans, wantik heb in Brazilië de opdracht het Amerikaanse team niet uit het oog te laten, waar ik in Zuid‐Afrikavrij rondreisde.Het zou moeilijk worden.Maar ik heb teveel WK’s op televisie moeten kijken om dit te laten glippen.Om 10 uur stapten een collega en ik in een taxi, want onze vlucht kwam te vroeg aan, een unicum indit land. De chauffeur sprak, zoals bijna dit hele land, alleen maar Portugees.Met mijn huis, tuin enkeuken‐Spaans kan ik me net verstaanbaar maken. Naar het stadion rijden was uitgesloten, was welduidelijk, vanwege de barricades van de FIFA. De veiligheidsmaatregelen zijn achterlijk verdoorgevoerd bij een WK,maar dat krijg je als je zo onpopulair bent als het voetbalorgaan. Dedemonstraties mogen het imago niet schaden.Hij zette ons bij een metrostation af en wenste ons het beste. Vandaar was de reis naar het grotewitte stadion, dat meer op een warenhuis lijkt, wel te doen.Maar daar werd het moeilijk.We warenbij het verkeerde station uitgestapt, dat naar de ingang voerde waar de pers niet binnen kan.Ondanks dat dat helemaal nergens stond aangegeven.We hadden met onze zware tassen driekilometer met de mensenmassa meegelopen. En hoezeer we ook smeekten en scholden, noumoesten we terug, stroomopwaarts. Terug de metro in, volgende halte, daar weer hetzelfde.Ik had een oranje t‐shirt aan,met een afbeelding van Cruijff erop. Ik had niet gedacht de wedstrijdnog te halen dus had mezelf in het oranje getooid.Maar een journalist in de kleding van een fan, datkan niet. Hoogst onprofessioneel. Dus hield ik mijn dikke trui van FOX Soccer aan en zwom ik inmijn eigen zweet.We hadden tegen die tijd zes kilometer gelopen en er nog een paar te gaan, terwijlhet veel warmer was dan natuurlijk weer was voorspeld.Een halfuur voor de wedstrijd waren we eindelijk bij de goede tent. Nou de volgende opgave: FIFAzo gek krijgen me een ticket te geven. Denkende dat ik het niet zou gaan halen had ik mijn perskaartvoor de wedstrijd afgezegd – want als je je ticket niet ophaalt zwaait er wat.Gelukkig toonde eenFIFA‐man uit Zweden begrip. Hij gaf me zelfs nog toegang tot de persconferentie.Ik greep een hotdog en hoognodige cola – cafeïne! – en kleedde me snel om. Ik liep binnen terwijlhet Wilhelmus speelde. Nederland won en ik was erbij. Juichen mag op de perstribune niet,maarvan binnen glom ik. Louis van Gaal zorgde na de wedstrijd onbedoeld voor veel amusement. Nu zitik in de bus naar m’n hotel. En als ik daar aankom ga ik heel hard naar bed.Want morgen reizen wenaar Recife voor de pot met Duitsland. ∙

Bij aanvang van dit college basketbal­seizoen raasde er een ontzettende hypedoorheen de basketbalwereld. Hetinstromende talent “was nooit zo groot ende NBA Draft van 2014 zou wel eens debeste aller tijden kunnen worden.” Wel, wezijn nu zover en de hype is toch wat gaanliggen. Jonge sterren als Jabari Parker,Andrew Wiggins en Julius Randle toondenniet enkel hun sterke punten in college, zetoonden ook hun minder sterke aspecten.En dan was er die Joel Embiid, die eenweek voor de draft zijn voet breekt. De2014 NBA Draft is één en al chaos, van eenspeciale en onverwachte wendinggesproken…Aan de ene kant hebben de critici gelijk:deze draft is op zich niet héél speciaal als jealle spelers op voorhand analyseert. Neemde beste vijf, die er toch wel een beetjebovenuit steken. Embiid moet mogelijkeen half jaar revalideren van zijn gebrokenvoet en er waren al vragen rond zijn rug.Wiggins toonde vlagen van talent maarook dat hij nog helemaal geen constantefactor is. Bij Parker rezen vragen rond zijndefense en fysieke kwaliteiten. DeAustraliër Dante Exum is al helemaal eenmysterie en het spel van Randle is niet zomakkelijk om te zetten van college naar deNBA. De realiteit is plots dat deze draftmisschien wel helemaal niet speciaal is ende geschiedenis in zal gaan als zovelen:middelmatig.Laten we echter niet zomaar hetaanwezige talent inpakken en klasseren alsonvoldoende. Want laten we ook heeleerlijk zien: wie kan er zonder twijfelzeggen welke spelers het wel en welkespelers het niet gaan maken in de NBA?Een hype is altijd overroepen, kijk maarnaar Wiggins. De Canadees werd de hemelingeprezen als de nieuwe Kobe Bryant, ééncollege seizoen later is deze amper 19­jarige knul mogelijk een ‘bust’. Zelfde voorParker, van de “beste high school spelerssinds LeBron James” tot een speler diedefensief een probleem wordt en fysiekmisschien nooit zal meekunnen in deNBA.

Een hype begint altijd met rozengeuren maneschijn maar eindigt steedsmet de harde realiteit: dat niets ofniemand perfect is. Want weleven nu eenmaal in een tijdperkwaar elke beweging tot op hetbot geanalyseerd wordt. Datheeft zijn voordelen maarook zijn nadelen. NeemWiggins: nee, hijdomineerde niet incollege zoals verwachtwerd. Hij werd zelfsietwat overvleugelddoor zijn ploegmaatEmbiid. De vraag is echter:is dat nu zo erg en genoegom hem dan maar af teschrijven? Hetzelfde geldtvoor Parker. Ja, hij ging er inronde één van het NCAATournament uit. Who cares?Het punt is: een hype is altijdoverroepen, ook als ze negatiefbegint uit te draaien. Wiggins,Parker, Embiid, Randle, Exum,Aaron Gordon, Tyler Ennis, NoahVonleh, James Young… Dit zijnallemaal jongens van 19­20 jaar.Zij zijn nu al zo goed. Geef zeenkele jaren tijd en ze makenmisschien wel de nieuwesterrenbasis van de NBA uit. Weetje wel, wanneer ene LeBron Jameshet tijd vindt om ermee te kappen.Vul daar meer ervaren spelers bij aanals Doug McDermott, Dario Saric, NikStauskas, Marcus Smart, AdreianPayne, T.J. Warren, Kyle Anderson,P.J. Hairston…en je hebt een talentijkedraft die tot in de tweede ronde degelijkespelers kan opleveren.Conclusie: de 2014 NBA Draft gaat zondertwijfel de geschiedenis in als één van demeest gehypte drafts aller tijden. Zal zeook één van de beste ooit worden? Daarkan enkel de tijd raad over brengen. Devoortekenen zijn echter ontzettendpositief. Laten we deze jonge gasten dusvooral eerst een kans geven alvorens teoordelen.

Als één van de meest gehypete high school basketballers ooit heeft Andrew Wigginswat te bewijzen. Dergelijke hoge verwachtingen zijn niet nieuw voor de 19­jarigeforward. Toen hij voor Kansas University koos, lag de lat hoog: hij moest en zou deJayhawks aan titels helpen en tegelijkertijd de nodige records in de boeken zetten, maardat viel toch een beetje tegen. Dit zal de teams er niet van weerhouden om vroeg voorWiggins te gaan ­ misschien zelfs als #1, door de voetblessure van Embiid. De Canadeesis atletisch, snel, heeft een enorm lange armen en kan bovendien een uitstekend potjeverdedigen. Wiggins sprak als wens uit om ooit te mogen spelen voor de TorontoRaptors uit zijn thuisland, maar het gebrek aan een hoge draftkeuze staat dat(voorlopig) in de weg. Is hij eeuwige belofte of zien we een NBA­superster? Het team dathem uiteindelijk binnenhaalt (misschien toch de Cavaliers?), goed begeleidt en wellichtwat aanpassingstijd geeft, kan over een jaar of twee de hoofdprijs te pakken hebben.

Dario Saric wordt al sinds zijn vijftiende levensjaargevolgd door NBA­scouts. Hij geldt dan ook als éénvan de grootste internationale talenten ooit. Dekracht van Saric ligt in zijn veelzijdigheid. Hij is zobegaafd met de bal in zijn handen, dat hij alleen aldoor zijn basketbal­IQ een wedstrijd kandomineren. Offensief staat de 20­jarige Kroaat alver aangezien hij over een breed arsenaal aanwapens beschikt: post moves, fadeaways, dribblemoves in isolation, snelheid om zich vrij te lopen,passingkwaliteiten, anticiperend vermogen en gazo maar door. Saric is ontzettend creatief en datmaakt hem gevaarlijk. Bovendien is hij eencompetitiebeest. Saric stond maandenlang bij deeerst tien in nagenoeg elke mock draft. Maarhoe dichter de draft kwam, hoe meer ergetwijfeld werd aan de Kroaat. Zijn jump shotis niet bepaald constant te noemen.Daarnaast is hij niet echt een grootatleet en zijn scouts er nogsteeds niet uit wat zijnbeste positie zal zijn inde NBA: smallforward of powerforward. Voor desmall forward lijkthij te traag envoor de powerforward nietsterk genoeg.Ach, talentkomt altijdboven als dattalent hardwil werken.

Marcus Smart is een talentvolle guard diein het afgelopen collegeseizoen uitkwamvoor Oklahoma State. De explosieve enatletische Smart zou eigenlijk al meedoenaan de vorige editie van de NBA Draft, maargaf uiteindelijk toch de voorkeur aan eenextra jaar bij de Cowboys. Dit jaar was hetteam rondom Marcus Smart niet al tesuccesvol: de Cowboys eindigden in demiddenmoot van de Big 12 Conference enook in het NCAA Tournament wisten zegeen grote indruk achter te laten. In 36wedstrijden had Smart wel eengemiddelde van 18 punten. Het team datSmart zal draften, zal ook hemdisciplinair in het gareel moetenhouden. Dit jaar kwam Smart namelijkvooral in opspraak nadat hij een fan vanTexas Tech te lijf ging. Smartverklaarde achteraf dat hij racistischbejegend werd, waarna de stoppendoorsloegen. Ondanks dat MarcusSmart snel zijn excuses aanbooden braaf een schorsing uitzat, ishet wel een teken dat hij lichtontvlambaar is. En in de NBA,waar trash talking tot kunstverheven is, kan dat gevolgenhebben.

Werd ontdekt door NBA­speler en landgenootLuc Mbah a Moute. Speelde in zijn eerste seizoenbij de Kansas Jayhawks de sterren van de hemel enveel experts geloven dat de 20­jarigeKameroener de grootste kans heeft om alseerste te worden gekozen in deaankomende NBA Draft. Hij wordt nu alvergeleken met grote namen als HakeemOlajuwon en Tim Duncan, en niet geheelonterecht. Vooral de vergelijking metHakeem The Dream wordt vaak gemaaktvanwege zijn Afrikaanse roots en het feitdat hij dit jaar al de fameuze DreamShake liet zien. Het maakt van Embiideen intrigerend talent, want ondanks zijnlengte speelt hij verfijnd en maakt hij 75pogingen van zijn pogingen zodra hij bijde basket is. Toch is Embiid geen keuzezonder risico. Zo was er vorig jaar eenrugblessure die hem uit het NCAATournament hield en ook in highschool had hij al vaker rugproblemen.En nu is er weer de voetbreuk, diehem hier naar #4 doet afglijden...Verder heeft hij minder ervaringdan veel leeftijdsgenoten uitAmerika en dit liet zichzelf somszien in het aantal fouten dat hijtegen kreeg bij Kansas. Metandere woorden, Embiid heeftgezien zijn spel en zijn fysiekecapaciteiten een ontzettend hoogplafond...alleen niemand weet ofhij dit ook ooit zal bereiken.

Bij aanvang van het collegeseizoen wistenenkel de insiders wie Elfrid Payton was.Maar maand voor maand werkte devoormalige point guard van de Louisiana –Lafayette Rajin’ Cajuns zich op tot eenmogelijke lottoselectie. Het isvrij simpel: Payton heeftalles om de volgende RajonRondo te worden. Rondowerd in 2006 pas als 21stegeselecteerd en zo langwillen teams niet opnieuwwachten. Payton heeft eenenorm spelinzicht enpassingkwaliteiten. Zijn instelling is altijdeerst de open man te vinden en dan pas tedenken aan zelf scoren. Daarnaast is Paytoneen geweldige verdediger, die steals paktalsof het niets is. De kritiek op Payton is,net als bij Rondo, gebaseerd op zijnhaperende jump shot. Daar heeft de 20­jarige point guard nog enorm veel werkvoor de boeg. Dat vertaalt zich ook in eenzwak schotpercentage vanaf devrijeworplijn, hoewel hij makkelijk foutenafdwingt door zijn snelheid endribbelvermogen. Zijn instabiele jumpermaakt hij echter ook nog goed met eensuperieur vermogen voor een guard omrebounds te pakken. En laten we eerlijkzijn, Rajon Rondo is toch gewoon een sterin de NBA?

Teams die op zoek zijn naar een shooting guardvoor de toekomst en Andrew Wiggins mislopen,nemen best een kijkje naar Nik Stauskas. De Cana­dees maakte furore bij de Michigan Wolverines alseen veelzijdige guard met een lichaam dat perfectgebouwd is voor de NBA. De Wolverines warenafgelopen seizoen opnieuw top, ondanks hetvertrek van toppers Trey Burke en TimHardaway Jr. Geen nood wantStauskas was klaar om het heft inhanden te nemen. Zijn kracht ligtvooral in zijn scorendvermogen. Stauskas is eengeweldige schutter,zowel als ontvangervan een pass als ineen situatiewaarbij hij zijnschot zelf moetcreëren. Hij heeft indie zin veel weg van KlayThompson. Stauskas kan echter ookals ball­handler en dus grote pointguard aan de slag. Hij toonde bijMichigan de wil om zijn ploegmaatste betrekken, getuige zijn drie assistsper wedstrijd. Stauskas is eenuitstekende ball­handler in eenpick­and­roll. Het pijnpunt vanStauskas is zijn defense. Heeft hijwel de nodige fysieke kwaliteitenom op een hoog niveau teverdedigen in de NBA?Terechte vraag, maar eendodelijke schutter/scorer, datkan toch elk team gebruiken?

Het is een internationaal gezelschap in detop van de NBA Draft. Naast een Kameroeneren een Canadees is er ook een Australiër diezijn naam vroeg zal horen. Dante Exum is inAmerika nog een grote onbekende, maarhoopt vanaf komend seizoen zijn naam tevestigen. Op zijn vijftiende debuteerde hij al inhet Australisch basketbalteam. Hijkomt van dezelfde school alslandgenoten Patty Mills en AndrewBogut. Als point guard laat hij alleszien: hij maakt veel schoten af metbeide handen, speelt met een hogehandelingssnelheid en is lastig teverdedigen vanwege zijn snelheid incombinatie met zijn lengte (1 meter98). De vraag is alleen hoe snel hijklaar zal zijn voor de NBA. InAustralië ligt het niveau immerslager en in tegenstelling tot zijnleeftijdsgenoten uit Amerika kwam hij daargeen toekomstige topspelers tegen. Ook is zijnpercentage gemaakte vrije worpen enigszinszorgelijk (65% op internationale toernooien).Tot slot is de vraag hoe hij zich houdt als hijgeen sterspeler meer is. Iemand als DamianLillard maakte de overgang van het kleineWeber State (waar hij alles zelf mocht doen)naar de NBA zonder problemen, maar kanExum dat ook? Net als bij Embiid zien scoutshier een ontzettend hoog plafond, alleen is hetde vraag of dat er ook echt uit kan gaankomen.

Size, size, size en nog eens size. De NBAevolueert steeds verder naar ‘small ball’maar teams met veel lengte en bodyhebben toch een extra wapen omsuccesvol te zijn. Jarnell Stokes zou danook een welkome aanwinst zijn voor nogalwat NBA­teams. De center van deTennessee Volunteers is een fysiekmonster. Akkoord, hij is niet erg grootvoor een big man maar zijn lichaam isgewoon gigantisch. Daarmee kan hijbovendien goed overweg in de post.Stokes is in die zijn ‘old school’, een bigman die bijna steeds met zijn rug naar debasket opereert en vaak succesvol is.Verder gebruikt hij zijn gewicht om steedshet voordeel te hebben bij het pakken vanrebounds. Offensief zijn er weinig spelersin deze draft die inside meer zullendomineren dan Stokes, defensief is hetechter een ander geval. De 20­jarige isabsoluut niet explosief, hoewel hij ookweer geen slak is. Atletisch vermogenbezit Stokes echter niet veel, waardoorhij nooit een shot blocker zal worden.Zijn sterke lichaam maakt van hemechter wel een degelijke één­op­één verdediger. Conclusie: teamsdie een waardevolle big mannodig hebben, Jarnell Stokes isjullie man. •

NAAM: Adam SilverGEBOREN: 25 april 1962, NYCCOLLEGE: Duke UniversityFUNCTIE: Commissioner van de NBA,oftewel de grote baas van de league.REPUTATIE: Een directe, open man.Iemand die heel veel ideeën heeft overhoe hij de NBA groter en beter kanmaken, en daar ook graag (ex­)spelersbij betrekt.LOOPBAAN: Advocaat bij hetgerenommeerde kantoor Cravath,Swaine & Moore. Sinds 1992 is hijwerkzaam bij de NBA en vanaf 2006werkte hij direct onder de vorige NBA­chef, David Stern.PRESTATIES: Als deputy commissio­ner was hij al verantwoordelijk voor veelzaken in de NBA. Zo had hij eenbelangrijke rol bij het oplossen vangokschandaal rondom scheidsrechterTim Donaghy. Ook deelde hij de straffenuit aan onder meer Ron Artest (die nuMetta World Peace heet) na hetincident in de wedstrijd tussen deIndiana Pacers en de DetroitPistons. Onlangs was hij nog inhet nieuws toen hij Clippers­eigenaar Donald Sterlingvoor het leven schorste –een zaak die nog in vollegang is, maar waarmee hijnu al een daadkrachtigeindruk achterliet. Was verderverantwoordelijk voor deoprichting van NBA China, eenenorme financiële goudmijnvoor de NBA. Door zijn inzetspelen er nu elk jaar teams inChina in de voorbereiding.Daarnaast was hij ookverantwoordelijk voor de goedeTV­contracten die de NBA ookheel wat geld opleverden.OVER ZICHZELF: “Ik benverantwoordelijk voor eenfinancieel gezonde en competitievecompetitie met dertig teams. Wehebben vooruitgang geboekt naonze laatste CAO­

onderhandelingen, maar we zijn er nogniet. We hebben nog niet 30 teams diewinst maken en daarnaast zijn ook heelwat teams nog niet in staat een goedteam op het veld te zetten. Aan mij detaak om de competitie gelijkwaardiger temaken.”OVER HEM: “David Stern was iemanddie altijd voor zijn eigen ideeën ging. AdamSilver is heel anders, hij is het tegenover­gestelde. Hij betrekt graag mensen uit hetvak bij het oplossen van problemen” –Sonny Vaccaro, voormalig baas van Nike,ziet mogelijkheden.“Er is meer veranderd tijdens zijn eerstevijftien dagen als commissioner dan in deafgelopen veertien jaar onder David Stern”– Mavericks­eigenaar Mark Cuban is dui­delijk blij met de aanstelling van Silver.SPORTAM OVER ADAM SILVER:Silver in zijn eerste maanden als grote baasvan de NBA al heel wat meegemaakt, metde Donald Sterling­zaak als meest belichteaspect. Tot nu toe heeft hij steedsduidelijk en adequaatgereageerd. Hij is een slimmeman die weet waar hij meebezig is en de juiste mensendaarbij betrekt. Bij hetprobleem met Sterlingsprak hij eerst met eenaantal ex­spelers, waaronderMagic Johnson, alvorens eenbesluit te nemen. We hebbenhier dus niet met eenautoritair leider temaken, eerdermet eenverbinder. Endat belooft veelgoeds voor detoekomst.CIJFER:7,5

Realityshows – we worden er anno 2014 mee kapotgegooid.Iedere zelfverklaarde ster heeft inmiddels een cameraploegachter zich aan lopen en daar wordt de wereld, op zijn zachtstgezegd, niet beter van. Positieve uitzonderingen zijn er echterook van dergelijke shows, bijvoorbeeld in de sportwereld.Uiteraard is Hard Knocks, waarin een NFL­team gedurende devoorbereiding alle deuren opent, het bekendste voorbeeld.Lang voordat de hype voet aan degrond kreeg, dook H.G. ‘Buzz’Bissinger een seizoen lang onder bijde Panthers, het team van PermianHigh School uit Odessa, Texas. Ditleverde het boek Friday Night Lights– A Town, a Team, and a Dream op.Dit was wellicht één van de eersteboeken waarin de wereld van de highschool footballsport in small townAmerica zo waarheidsgetrouw isopgeschreven. Bissinger ging hierinveel verder dan alleen de actie in dekleedkamers en op het veld – hijbeschreef een tijdsbeeld, en dan nietdat van de Amerikaanse glitter englamour die onze Nederlandsehuiskamers binnenkwam via hettelevisietoestel.Odessa is een stadje dat aan het eindvan de jaren ’80 al veel van de ooitdoor opgedane glans verloren heeft.Leegstand, economische ellende eneen lang vergeten olieboom, een wijdeomgeving vol inactieve jaknikkers. Bissinger kooswaarschijnlijk wel bewust voor een stadje als dit, ver weg vande spotlights aan de Oost­ en Westkust, maar waar delichtmasten van het footballveld wel op zijn felst brandden.Het échte Amerika, daar waar het niemand komt aanwaaienen het vroeger allemaal beter was. In Odessa is dat zo, en voorBissinger extra prettig: er komen op vrijdagavond standaardtwintigduizend (!) lokale toeschouwers naar het stadion om

naar de lokale Panthers te kijken. De Panthers zijn Odessa’svleesgeworden droom, de lichtmasten verhellen een paar uurper week de donkere werkelijkheid.Bissinger tekent als een ware realitypionier het leven inOdessa op. En dan niet alleen het enorme effect van sport ophet Amerikaanse leven, maar ook het beeld van een vergetenstuk Amerika, van nederzettingen met een enkeleinkomstenbron, van vastgeroeste achterblijvers. De leraren, deouders, de politici en de waarden van het kleinstadse Amerika.Maar bovenal de studenten en de sporters, van wie we eenmenselijk beeld krijgen. Helden die de volwassenenleeftijd nogmoeten bereiken, maar de trots en het imago van het stadje alop hun schouders dragen. De een gaat daar gemakkelijker meeom dan de ander en Bissinger laat het allemaal zien.

Reality is nu veelal (plat) entertainment. Bissinger toonde al in1990, toen Big Brother alleen bij George Orwell bestond, aandat het mogelijk is de staat van een land weer te geven vanuitde eeuwige droom van het winnen van hetstaatskampioenschap. En vanuit de kracht van de jongeren,die enerzijds Amerika zo gelukkig maken met hun prestaties,maar vaak ten onder gaan aan de druk en deverwachtingspatronen, in Odessa of welke uithoek van deStates dan ook.“There is no candle that burns out more quickly than thatof the high school athlete.” En dan wacht zo’n veel te jongopgebrande sporter hetzelfde lot als het stadje waarvoor hij dedroom najoeg. •

TEKST KASPER DIJK

Bissinger schreef het eerste boek waarinhigh school football in small town Americawaarheidsgetrouw is weergegeven

Titel: FRIDAY NIGHT LIGHTS –A TOWN, A TEAM, AND A DREAMAuteur: H.G. BISSINGERBestellen: BOL.COM

Het is komkommertijd in de NFL en nietzo’n klein beetje ook. Waarom dan, vraagtu zich wellicht af? Wel, als detrade van een backup van debackup quarterback van deHouston Texans (TJ Yates)naar de Atlanta Falconsheadlines haalt in de Ameri‐kaanse media dan behoeft datverder weinig toelichting. Leukvoor Yates, want die kreeg weer eensexposure na anderhalf jaar afwezigheid,minder voor ons NFL‐fans want het stiltonze grote honger bepaald niet.Dus gaan we maar aftellen: nog maar xdagen tot de start van het NFL seizoen!Schiet lekker op hoor. Johnny Manzielnieuws dan? Nee, daar valt ook weinig tehalen want Browns‐coach Mike Pettineover Johnny Football als starter op dag 1:“In mijn ideale wereld start hij pas veellater.” Tot zover Manziel dus. CoachPettine zat trouwens op zijn praatstoeldeze week want hij suggereerde in eeninterview subtiel dat de New EnglandPatriots misschien wel stiekem hetdefensieve playbook hadden van de NewYork Jets, via Nick Saban. Saban isbevriend met zowel Rex Ryan als BillBelichick, dus het lijkt erop dat Pettinestevig uit zijn nek zat te lullen, iets watRyan eigenlijk ook stelde in een reactie.En dan was er nog de kwestie JimmyGraham, tight end. Of toch wide receiver?Want dat is de grote discussie tussen deSaints en de spelersvakbond. Eendiscussie ter meerdere eer en glorie vande portemonnee van dhr. Grahamoverigens, want die heeft hoe dan ook eenfranchise tag op zak, alleen valt die voorWR’s enkele miljoenen hoger uit dan voorTE’s. Lijkt mij voldoende reden voor eenfijne arbitragezaak. ∙

Komkommertijd

Paul Klomp.

Juni 1986. Het is een warme dag in 'swerelds hoofdstad. Madison SquareGarden, het toneel van de NBA Draft diedag, zindert van verwachting.Een iemand op de voorste rij lijkt de koelheidzelve. Hij gaat gekleed in een strak grijs/witgestreept pak. Het is Glen Bias, de ruim tweemeter lange forward van de University ofMaryland. ACC Speler van het Jaar, met 23punten en zeven rebounds gemiddeld in zijnsenior year. Het ligt in de lijn der verwach­ting dat hij met de tweede keuze zal wordenopggepikt door de Celtics. De Boston Celtics,die een week eerder nog maar hun zoveelsteNB­titel binnensleepten.De Celtics kunnen hun geluk niet op. Deploeg is er vast van overtuigd dat ze in Biaseen speler krijgen die in een moeite door defakkel van kleppers als Larry Bird, KevinMcHale en Robert Parish kan overnemen.Misschien in z'n eerste seizoen als prof nogals zesde man, komend vanaf de bank,zorgend voor de af en toe broodnodigevonk. Maar misschien een jaar later al, zaler in de Boston Garden een basisplaatsvoor hem worden ingeruimd, uiteindelijkresulterend in een leidersrol van de nieuwe­ en natuurlijk nog altijd succesvolle ­Boston Celtics.

Bias en Boston lijken op elkaars lijfgeschreven. Hij had een zomer eerder aleen week lang een bezoek gebracht aan RedAuerbachs New England basketball camp.Zoals hij ook te gast was in de Garden, toende Celtics hun eerste wedstrijd van de titel­series tegen de Houston Rockets speelden.

Hij zat achter de Celtics­bank, en hetvoelde perfect. "Please draft me", voegdehij Jan Volk toe, toen hij de Boston GMlater die avond tegen het lijf liep.De Celtics hebben dat besluit dan al langgenomen. "Sinds Michael Jordan is er geenspeler meer als Len Bias uit de draftgekomen", zegt scout Ed Badger. "Explosiefen spectaculair."Mocht er nog onzekerheid hebben bestaan,dan komt die even later tot een einde.Nadat de Cleveland Cavaliers met denummer 1 pick voor North Carolina'scenter Brad Daugherty hebben gekozen,klinkt het uit de mond van commissionerDavid Stern: "Met de nummer twee pick inde NBA draft, kiezen de BostonCeltics Len Bias, van deUniversity of Maryland."Bias juicht, als hij zijn naamhoort, opstaat en het podiumoploopt, van blijdschap. Vanbinnen, welteverstaan. Hij oogtkoel als een kikker, en toont nietmeer dan een verlegen grijns.Hijzelf voelt zich echter on top ofthe world. Zweeft als hij evenlater de felicitaties van Stern inontvangst neemt.

*Na afloop stapt hij samenmet zijn vader James enCeltics' Bill Shelton enSteve Riley in een taxi.Eerst op weg naar LaGuardia Airport,vervolgens naar Boston,om de pers te woord testaan, en om met Reebokz'n eerste sponsorcontract($1,6 miljoen over vijfjaar) aan te gaan.Het is voor Bias, vanwege alleindrukken en plichtplegingen,een drukke dag. Nog diezelfde avondwordt ook nog eens het vliegtuig gepaktnaar Washington, waar ze om tien uur 'savonds landen. Vervolgens wordt koersgezet naar het ouderlijk huis in

Luck of the Irish? Niet bepaald. Nadat hen in 1986 al de belofte Len Bias ontviel, werdende Boston Celtics in 1993 getroffen door een nieuwe schok. Het is 27 juli, als er een eindekomt aan het leven van Reggie Lewis. Tijdens een simpel schotoefeningetje valt de Celticplotseling voorover en blijft doodstil liggen op de vloer. Politieagent James Crowley probeertde forward nog te reanimeren, maar het mag niet baten. De hartstilstand wordt hem fataal.Reggie Lewis, vader van een kind en eentje onderweg, wordt 27 jaar.Het overlijden is een ware klap voor de Boston Celtics, en niet alleen in menselijk opzicht.Reggie Lewis is namelijk niet zo maar een huis‐, tuin‐ en keukenbasketballer. Lewis is deaanvoerder en topscorer van de Bhoys. Hij was al de all‐time leading scorer voorNortheastern University, en in het groen van Boston is hij goed voor bijna 21 punten perwedstrijd.De Celtics komen de klap nimmer te boven. De club, die inde voorbije vier decennia de successen aan elkaar hadgeregen, heeft met de dood van Lewis binnen korte tijd detwee spelers verloren die de Celtics ook in de jaren negentigtitels hadden moeten bezorgen.

De Celtics storten na de dood van Lewis volledig ineen. In1993 worden nog 34 wedstrijden gewonnen, in 1994 32,terwijl er in 1995 niet meer dan vijftien winstpartijen volgen.Pas in 2008 kan er weer een titel worden bijgeschreven.Helemaal onverwacht komt de dood van Lewis overigensniet. In een playoff‐duel met de Charlotte Hornets, driemaanden eerder, was hij ook al onwel geworden. Onderzoekwijst dan uit dat hij lijdt aan cardiomyopathy, een aandoeningdie een onregelmatige hartslag veroorzaakt. De dienstdoendearts is onverbiddellijk, en vertelt de forward dat hij moetstoppen met basketball. Cardiomyopthy zou hem namelijkfataal kunnen worden, indien de hartslag escaleert naar eenpunt waarop de ciculatie wordt afgeknepen.Lewis is echter niet voor een gat te vangen, en gaat op zoeknaar een second opion bij een hartspecialist. Deze komtvervolgens met de aandoening neurocardiogenic syncope opde proppen, een ziekte die onschuldige flauwtes veroorzaakt.Topbasketball moet geen probleem zijn voor Lewis, meenthij…Autopsie wijst op veel littekenweefsel rond Lewis’ hart, enmaakt duidelijk dat hij nooit meer op een basketballcourt had moeten stappen. Zijnweduwe sleept de hartspecialist voor de rechter, waar de dokter getuigt dat Lewis’vergrootte hart kan zijn veroorzaakt door cocaine‐gebruik, en dat de forward hem hadtoevertrouwd dat hij gebruikte. Uiteindelijk wordt geen van de doktoren verantwoordelijkgehouden voor de dood van Reggie Lewis.

Lanwarme Dover. Maar 'thuis' vindt Bias ookgeen rust. En dus vertrekt hij na een uurtje maarnaar z'n kamer op de universiteit van Maryland,die hij deelt met z'n ploegmaten Baxter, Gatlin,Gregg, Nevin en Long.Er wordt gelachen, gepraat en gesnackt, maarook het gezelschap van z'n vrienden kan Bias opden duur niet meer bekoren. Hij is het zat om tepraten over zichzelf, de verwachtingen, z'nkersverse rijkdom en z'n roem. Plotseling voelthij de druk van het moeten opborrelen.Bias vertrekt, bezoekt een feestje, maar keerttegen drie uur 's ochtends terug op zijn kamer.Daar is het nog altijd feest. En op een spiegel gaatde cocaine in de rondte.Drie uur later, in het gezelschap van Long enTribble, begint Bias plotseling hevig te ademen.Gevolgd door een serie van aanvallen. Dan raaktBias buiten bewustzijn, en zakt terug in z'n stoel.Twee minuten later gaat de telefoon bij 911. "It'sLen Bias. He passedout. His body hisshaking. You have toget here fast. You haveto save him."De paramedics zijnvier minuten later terplaatse. Maar CPR magniet baten. Op naar hetziekenhuis dan maar.Daar doet dokter EdwardWilson wat hij kan. Vijfsoorten medicijnen die hethart weer op gang moetenbrengen. Niks. Electric­shock therapie. Niks. Eenpacemaker. Nog steeds niks.Om tien voor negen 's ochtendswordt Bias officieel doodverklaard. •

Wat hebben ze het geprobeerd, he? DieChilenen! Het leek een duidelijke opdrachtvan de coach: ‘Die Nederlanders hebben aleen aantal keer een onterechte penaltytegen gekregen. Laat je lekker vallen in hetstrafschopgebied, wie weet halen wij er ooknog een penalty uit.’Wat is dat toch met voetbal? Het iswerkelijk de enige sport waarbij het loont jeals een watje te gedragen en om hetminste of geringste te laten vallen. In hetrugby wordt je uitgelachen als je je zonderreden laat vallen. Als LeBron ‘flopt’ vind jeer op internet wekenlang memes over opinternet.Het lijkt wel of voetbal de enige sport iswaarbij dit infantiele gedrag beloond wordt.In het honkbal is het equivalent van eenschwalbe het proberen te ontwijken vaneen geraakt werper. Een speler diewegduikt voor een pitch die hem op hetlichaam zou raken, kan erop rekenen datzijn teamgenoten hem iets toeroepen in detrant van: “Come on! Take it like a man!”.Een speler die toch wegduikt, zal dusbelachelijk gemaakt worden. Deze collegespeler zal dan ook wekenlang in de malinggenomen zijn door zijn teamgenoten. DonBaylor, de man die vaker dan wie dan ookin de geschiedenis van de sport werdgeraakt door een pitch was misschien welhet mooiste voorbeeld van hoeje met een hit by pitch om moetgaan.Laat de bal je raken, reageerheel kort even op de pijn en rennaar het eerste honk. Je benteen man, geen voetballer! ∙

Seb Visser.

Schwalbes Voor het WK begon was er ontzettendveel kritiek op Jürgen Klinsmann. In hetpatriottistische Amerika is het'not done' om voor het beginvan het toernooi al te zeggendat je eigen team geenwereldkampioen gaat worden.Dat gaat er gewoon niet in, inAmerika, terwijl iederevoetbalkenner weet dat TeamUSA niets te zoeken heeft in een halvefinale, laat staan een finale.Maar goed, in de VS zeg je niet dat je nietdenkt te kunnen winnen. En dat begrijp ik.Het zit totaal niet in de aard vanAmerikanen om op te geven, ook al is hettegen beter weten in. Daar is het landgroot door geworden.Inmiddels hebben de Verenigde Statentwee wedstrijden gespeeld en is het juistdie mentaliteit, die er mede voor heeftgezorgd dat de VS op het randje van deachtste finales staan.Wie, net als ik en een steeds grotere groepAmerikanen, de twee wedstrijden heeftbekeken, zag dat het USA van Klinsmannbijzonder goed speelt. Geen enkel momentin de twee wedstrijden leken de Amerikaansemannen niet op hun plaats in Brazilië. Dehardwerkende en stiekem toch ook weltalentvolle Amerikanen hebben de neutralefan 180 minuten vermaakt.En dat allemaal zonder Landon Donovan,die mee moest van de Amerikaansekenners. De media hadden al een stok omKlinsmann mee te slaan bij eenteleurstellend WK voor Amerika.Maar Amerika stelt alles behalve teleur.Heeft Klinsi er toch wel kijk op. ∙

Lennart Beishuizen.

Klinsi