Klasse voor Leraren 200

HET DNA VAN DE LERAARNR. 200 • DECEMBER 2009

20 JAAR KLASSE

WIN DIT FEESTJE!20 leraren die elkaar nog nooit hebben ontmoet, duiken voor 20 jaar Klasse samen in de keuken van meesterkok Achim Vanden-bussche. Snuif de feestsfeer en ontdek het verhaal achter elke leraar in dit nummer. Bekijk het feestfi lmpje op www.tvklasse.be.

20 lezers schuiven op woensdag 20 januari om 17 uur mee aan tafel in restaurant Papillot(De Haan) om dit feestje nog eens over te doen. Klasse verwelkomt 5 teams van 4 le-raren. Laat vóór 19 december weten waarom jouw team een plaats aan tafel verdient. Mail naar [email protected] (vermeld ‘feest’).

20

©

ISABEL C

OR

THIER

GELUKKIGE VERJAARDAG?

“Ik voel me zo gewaardeerd als ik Klasse krijg”, schrijft een jonge leraar. Ze vertelt haarfi jn hoe dit blad haar ondersteunt in de kleine en grote dingen van haar leven. Zij zal met pensioen gaan in het jaar 2050. Bij dat jaar durf ik mij niets voor te stellen. Toen wij precies twintig jaar geleden met Klasse begonnen, konden wij ons evenmin iets voorstellen bij het jaar 2010. Ondertussen valt dat allemaal wel mee. Misschien is ons leven alleen aan de buitenkant wat veranderd. In 1989 kreeg ik op mijn eerste werkdag in het ministerie alle toebehoren die men toen blijkbaar nodig achtte: een lat, een potlood en een gom. Maar als ik toen en nu, hier en elders vraag wat mensen drijft krijg ik maar één antwoord: gelukkig zijn. Dat zal in 2050 niet anders zijn.

We hebben bij Klasse geprobeerd een gelukkige organisatie uit te bouwen die werkt aan en voor gelukkige mensen. Zo’n organisatie steunt (zoals ook elke school?) op vier pijlers: mag ik zijn wie ik ben, mag ik worden wie ik wil worden, mag ik samenwerken met anderen en draagt mijn inzet bij tot een zinvol, groter geheel? De theorie is altijd een stap later gekomen. We hebben het, zoals jij, vooral in de praktijk moeten leren. Als er nu elke week bezoekers uit binnen- en buitenland neerstrijken op de redactie, zijn we blij dat we hen kunnen inspireren met een authentiek verhaal van moderne communicatie, empowerment, actief burgerschap, participatie, welbevinden en preventie van probleemgedrag.

Uit lopend onderzoek aan de universiteit, waarvoor stalen uit 20 jaar Klasse zijn vergeleken, blijkt de maatschappelijke rol die Klasse in de Vlaamse samenleving heeft gespeeld: de leraar is als professional in het midden van het onderwijs komen te staan. Hij wordt daarbij meer dan ooit omringd door partners uit het beleid, de ouders en de leerlingen. We maken samen school. Ieder met zijn verantwoordelijkheid.

In dit nummer lees je de resultaten van een extern onderzoek bij 1 500 lezers naar leesbereik, gebruik en waardering van de communicatiekanalen van Klasse. De onderzoekers conclu-deren uit de uitzonderlijk hoge scores dat het vormen van overheidscommunicatie zijn die effectief werken, gebruikt en gewaardeerd worden. Dat blijkt ook uit de meer dan vijfhonderd warme mails die de lezers voor onze twintigste verjaardag stuurden. Stuk voor stuk tonen ze een persoonlijke en sterke band met een blad dat volgens de meesten vooral zijn naam niet gestolen heeft.

Voor dit jubileumnummer vroegen we aan leraren wat hun eigen dna en dat van Klasse is. Het resultaat zijn verrassende interviews rond twintig kernwoorden waarin je misschien jezelf en dit blad herkent. Er is alvast een pagina vrij gehouden om je eigen mening en refl ectie toe te voegen. Dat is wat telt.

Ik feliciteer mijn collega’s uit de grond van mijn hart en bedank iedereen die dit blad mogelijk maakt, ondersteunt en laat groeien tot nut van ‘t algemeen. En ik wens u, trouwe lezer, nog vele gelukkige jaren in onderwijs en een bijzonder fi jn feest met de straffe extra’s in dit tweehonderdste nummer: te land, ter zee en in de lucht.

Van harte,

LEO BORMANS, HOOFDREDACTEUR KLASSE

01 WEETLUST0

[4] 20 jaar Klasse voor leraren

‘IK HOOP DAT AUTISME ALTIJD BLIJFT BESTAAN’

©

ISABEL C

OR

THIER

20 jaar Klasse voor leraren [5]

Al vijftien jaar heeft NADINE COPPIETERS (52) een enorme weetlust naar autisme.

De leraar voor basisschoolkinderen met een lichte en matige mentale handicap (type 2)

startte vijf jaar geleden met een autiklas in het MPIGO De Vloedlijn in Oostende. “Ik wil

mensen positief indoctrineren over autisme.”

Waarom wil Nadine alles over autisme weten?

Nadine investeert veel tijd en energie in haar autiklas: “Ouders kunnen me áltijd bellen als er problemen zijn. Ach, misschien ben ik zelf een beetje autistisch. Mijn leerlingen wijzen me daar soms op. Ik heb ook nood aan structuur en houd niet van verrassingen. Voor mij geen onaangekondigd ontbijt op bed, alsjeblieft. Ik geef al mijn auti-kinderen mee dat ze niet minder, maar anders zijn. Daarom was ik zo blij toen Jovi op een dag trots zei: “Ik hoop dat autisme nooit zal verdwijnen.”

Een autiklas wandel je niet zomaar binnen. Juf Nadine heeft haar leerlin-gen verwittigd dat er vandaag bezoek komt. Autikinderen hebben moeite met onverwachte gebeurtenissen. “Diego verkoopt nu stoere praat. Dat is storend gedrag voor wie niet weet dat hij een autikind is. Weet je dat wel, dan begrijp je dat hij op die manier zijn onzekerheid over de nieuwe bezoeker uit.” Nadine past haar klas zoveel mogelijk aan de individuele noden van haar leerlingen aan. Hebben ze te veel moeite om een koek uit een gevulde mand te kiezen, dan knutselt ze een structuurdoos waarin elk kind zijn vakje heeft. Er is een gemeenschappelijke tafel, maar het merendeel van de tijd brengen de kinderen aan hun individuele werktafel door. “Ik wil werken aan een autivrien-delijke wereld. En die begint in mijn klas.” Om te begrijpen hoe een autikind denkt, geeft Nadine vandaag inlevings-oefeningen.

NADINE: “Teken een kader op twee centimeter van de rand van je blad. Maak dat kader helemaal rond je blad. Alsof je een fotokader maakt.”

Voor Kenzo is de oefening te moei-lijk. Wat doet hij? Hij tekent cirkels. Waarom? Hij focust op het woord ‘rond’. Diego tekent een gezicht. Waarom? Hij hoort vooral het woord ‘fotokader’ en wil dus een portret maken. Nadine: “Taal zonder visuele ondersteuning is moeilijk voor autikin-deren. Communicatie gaat niet over spreken, maar over begrijpen. Zo zei ik ooit aan een leerling na een schil-deroefening: ‘Ga in het toilet je handen

wassen.’ De poetsvrouw zag gelukkig tijdig dat hij zijn handen in de toiletpot stak. Nu hangt er een pictogram boven de wastafel in de toiletruimte.”

NADINE toont een foto van een huilende Máxima: “Wat zie je op de foto?”

Kenzo herkent een vrouw op de foto. Op de vraag wat de vrouw doet, antwoordt Jovi: “Ze wrijft in haar ogen.” Emoties herkennen is niet evident voor autikinderen. Devon ziet wel dat de vrouw weent. Waarom doet ze dat? “Omdat iets haar niet lukt”, antwoordt Jarne, waarmee hij waarschijnlijk uitdrukt waarom híj af en toe huilt.Nu toont Nadine de volledige foto: Máxima huilt tijdens haar huwelijk. “Autikinderen hebben niet alleen last met emoties lezen, ze kijken ook naar de werkelijkheid alsof ze door een koker kijken. Ze focussen zich op een detail en verliezen het totaalplaatje uit het oog. Daarom denken sommigen bij de volledige foto toch nog dat Máxima huilt omdat ze verdrietig is: ze zien tranen en verbinden die met verdriet, maar vergeten dat er ook een context is waarin het vreugdetranen kunnen zijn.”

NADINE toont een afbeelding van een ronde en een puntige fi guur: “Wie is Kiki en wie is Boeba?”

Ongeacht de taal van de proefpersonen zegt 98 procent dat Kiki de puntige vorm is en Boeba de ronde. De test doet vermoeden dat het menselijke brein in staat is om abstracte eigen-schappen uit vormen en klanken te

halen. Bij personen met autisme noemt maar zestig procent Boeba de ronde en Kiki de puntige fi guur. Ze maken niet dezelfde combinatie tussen vorm en klank. Ze hebben het moeilijker met het abstracte, kunnen zich moeilijker inleven, begrijpen humor vaak niet en nemen alles te letterlijk op.

02 EMPATHIE02


©

KATR

IJN VAN

GIEL


“Vaak hoor ik schrijnende verhalen. Natuurlijk zit-ten mensen vast omdat ze wetten overtreden, fouten maken, grote en kleine misdrijven plegen. Maar sommige cursisten zijn slachtoffers van het systeem of van mensenhandel. Ze hebben geen papieren, maar wel een gezin dat ’s avonds wil eten en in een warm bed slapen. Daar is geld voor nodig. Maar wat als je illegaal in het land bent? Je mag niet werken, je krijgt geen uitkering en dan kom je op de koop toe bij huisjesmelkers terecht. Sommigen belanden in de gevange-nis voor diefstal of fraude en blijven er lange tijd zitten. Ik kan dan enkel naar hun verhaal luisteren en slikken.”

“Ik ben hun vriendelijke gezicht van de dag. Al-lochtonen en gevangenen worden niet altijd even vriendelijk en correct behandeld. Mensen negeren hen en veroordelen hen zonder ooit een woord met hen te wisselen. Maar de meeste mensen die ik heb leren kennen, zijn goede mensen die respect verdienen. Ik probeer hen onbevooroordeeld te benaderen en sta open voor het verhaal achter de persoon. Hun de rug toekeren wil ik niet. Als een vrouw mij in de les vertelt dat ze het slachtoffer is van mensenhandel en als prostituee werkt, moet ik dan mijn schouders ophalen? Hun levens raken mij. Ik wil dat ze zich mij herinneren als iemand die wel naar hen luisterde.”

“Als volwassene tussen volwassenen voel je snel een hechte band met de cursisten. Ze zijn even oud als ik en hebben vaak dezelfde interesses: muziek, cultuur, lekker eten. Sommige anderstaligen beginnen van nul in België. Ik ben dan soms de eerste autochtoon die ze leren kennen. Ze nodigen je uit bij hen thuis of willen met je op stap. Maar ik kan niet van iedereen een vriendin worden. Na vijf maanden

schuiven ze door naar een hoger niveau en krijgen ze een andere leraar. Die korte periode helpt om de afstand te bewaren. Wanneer ik met iets zit, kan ik bij schitterende col-lega’s en het personeel van de gevangenis terecht. Ze horen dezelfde verhalen, voelen dezelfde onmacht. Het helpt om er dan eens over te kunnen kletsen.”

“Thuis moet ik loslaten. Vroeger lag ik ’s nachts soms wakker van de problemen die ik overdag hoorde. Nu gaat dat beter. Maar koud laat het me nooit. Je leert aanvaarden dat je behalve luisteren en doorverwijzen weinig aan de problemen van je cursisten kan doen. Ik probeer mijn energie in afwisselende lessen te stoppen. We werken steeds rond thema’s. Dat geeft je de kans om meer te doen dan theorie af te rammelen. Ik ben na school soms nog uren zoet met info zoeken en leuke invalshoeken bedenken. Het belangrijkste is dat ze hier met een positief gevoel buiten stappen. Dat is mijn manier om hen vooruit te helpen.”

“Je moet elke dag in vorm zijn. Het leven van de gevangenen zit al vol blutsen en builen. En de sfeer in de gevangenis is zwaarmoedig. De les is hun sociale moment van de week. Het is aan mij om er iets speciaals van te maken. Gevangenen zijn een dankbaar publiek. Ze kunnen ook om zichzelf lachen. De eerste dag wil niemand vooraan zitten. Dan zeg ik: ‘Kom dichter jongens, als er in dit lokaal één iemand níet gevaarlijk is, dan ben ik het!’ Je moet sterk in je schoenen staan om tegen hen te durven ingaan. We leerden onlangs elkaar beschrijven: haarkleur, kleur van de ogen, lichaamsbouw. Dus liet ik hen robotfoto’s maken van elkaar. Dat vonden ze wel grappig. Ze weten wel dat ik hen niet veroordeel.”

“Er zitten moordenaars en dieven in mijn klas, maar als ík vooraan sta, zijn het doetjes”,

lacht ANNELIES DEPOORTER (29). Ze geeft Nederlands aan anderstalige gevangenen

en anderstaligen in het volwassenenonderwijs. “Voor mij zitten geen ‘gangsters’.

Ik bekijk hen als elke andere mens. Met een open blik, empathie en respect.”

‘GEVANGENEN ZIJN EEN DANKBAAR PUBLIEK’

03 ENERGIE03


“Ik verbruik elke schooldag 3 800 kilocalorieën.” Als docent voeding

en L.O. aan de Katholieke Hogeschool Leuven weet BRENT GERS (29)

perfect hoeveel boterhammen hij daarvoor dagelijks moet binnen-

spelen. Maar waar haalt hij de energie vandaan om les te geven?

Ontdek zijn vier brandstoftanks.

BRANDSTOFTANK 1:

CONTACT MET DE STUDENTEN “Ik doceer over voeding en dieet, geef prak-tische sportvakken als atletiek en hockey, begeleid stages, projecten en eindwerken. Sinds twee jaar geef ik ook het vak ‘Word je eigen gezondheidscoach’. Ik heb studenten in het eerste, tweede én derde jaar van de lera-renopleiding lichamelijke opvoeding. Het is zalig om ze te zien groeien van studenten tot echte professionals. Bij hun laatste stages zeggen mentoren vaak: ‘Die kan perfect een collega van ons worden.’ Pas dan zijn we in onze opdracht geslaagd. De opleiding vergt veel energie: je moet mentaal sterk staan om de zware prakti-sche sportvakken te combineren met studeren.”

BRANDSTOFTANK 2:

SPORT, SPORT EN NOG EENS SPORT “Lang leve de springuren! Als ik twee uren vrij heb, ga ik met een collega lopen. Ik sport het liefst overdag. Het is natuurlijk makkelijk dat we hier op de campus alle sportfaciliteiten en dou-ches hebben. Ik basket en squash ook. Drie keer per week ben ik zelf actief, drie keer per week geef ik atletiektraining: ver- en hinkstapsprin-gen. Dit jaar had ik voor het eerst twee Belgi-sche kampioenen bij de jeugd. Nog belangrijker dan de sportieve prestaties: mijn jonge atleten begeleiden in het mens worden. Sport is een prima middel om sociale vaardigheden te leren. Als trainer moet je veel energie uitstralen, maar je krijgt die meer dan dubbel terug.”

(1 200 KCAL) (1 000 KCAL)

‘LANG LEVE DE SPRINGUREN!’


BRANDSTOFTANK 3:

MET DE FIETS NAAR HET WERK “Ik moet 25 minuten fi etsen om op school te geraken. Dat vind ik perfect. Ik overloop mijn dag en orden hem in mijn hoofd. Zo’n fi etstocht geeft me tegelijk rust en energie. Wanneer ik op school aankom, ben ik echt klaar om aan de werkdag te beginnen. ’s Avonds overloop ik op de fi ets mijn avondplanning. De fi etstocht neemt ook de stress weg. Thuis ben ik dan vrij van kopzorgen. Zo hoeft mijn vriendin niet al die kleine besognes aan te horen.’

BRANDSTOFTANK 4:

GEZOND ETEN“Ik zit soms twintig minuten aan de ontbijttafel. Ik eet vier boterhammen, vers fruit, yoghurt, cornfl akes en drink voldoende. Geen koffi e, geef mij maar fris water. In de voormiddag eet ik een stuk fruit en ’s middags acht boterham-men. In de namiddag zondig ik wel eens en eet ik een koek met chocolade. Van frisdranken blijf ik overdag af, op de campus staan overal drinkfonteintjes. ’s Avonds eet ik warm met mijn vriendin: soep en twee soorten verse groenten. Ik weeg al veertien jaar tussen de 75 en 80 kilo-gram, mijn energiebalans zit dus wel oké.”

(900 KCAL) (700 KCAL)

©

LUC

DAELEM

ANS

04 TEAMSPIRIT04


©

ISABEL C

OR

THIER


VAN CODI TOT POETSVROUWKernwoord van het kernsecretariaat van het LEONARDO LYCEUM ANTWERPEN: plezier in en op het werk. Véél plezier. De collega’s – van coördinerend directeur tot poetsvrouw – werken er schooloverschrijdend samen. Met als plak-factor: teamspirit. Samen school maken, maar ook samen op bezoek bij zieke collega’s, verjaar-dagscake delen, en met zijn allen zorgen voor een warme thuis voor personeel én bezoekers. Pedagogische teambuildingsdagen leiden naar het Chocolademuseum, een voorstelling van Els De Schepper of… de redactie van Klasse.

Lees meer over het hele team op www.klasse.be/leraren/bijlage.

Op de foto: Silvie Van den Brande (secretariaatsmedewerker), Heidi Kindt (boekhouder), Chrisje Vermeijlen (poetsvrouw), Gerard Walschap (pedagogische ict-medewerker), Leen Van Peel (coördinator personeelssecretariaten)

05 ZORG05


DONDERDAG 19 NOVEMBER

Vandaag maken we een portfolio: “Schrijf op waar je goed in bent.” Aartsmoeilijk vinden ze dat. ‘Zorgen voor anderen’, schrijft een meisje. Het kost me een halve les om dat te veranderen in ‘Ik draag goed zorg voor anderen’. Zo krik ik hun zelfvertrouwen op. Een klas is een groot gezin. De schoolcarrière en opvoeding van mijn kinderen verliepen ook niet altijd rimpelloos. Daardoor weet ik nu dat je meer bereikt als je het positieve beklemtoont dan als je moraliseert. Als een mama zorg ik voor mijn leerlin-gen. Ze hebben niet altijd een vader of moeder die het voor hen opneemt. Maar ook al kleurt hun agenda rood van de aanmerkin-gen, ze komen graag naar school. Dus push ik hen om te werken voor hun diploma. En op de proclamatie sta ik te blinken: ze hebben het toch maar mooi gehaald, denk ik dan.

Sociaal verpleegkundige ANNEMIE DECKMYN (55) is 27 jaar lang huismoeder voor haar vijf kinderen. Op haar twee-envijftigste gaat ze voor de klas staan: bso verzorging aan het Koninklijk Athe-neum Oudenaarde. Drie jaar later is ze stage- en leerlingenbegeleider en volgt ze een bachelor-na-bacheloropleiding zorgver-breding en remediërend leren.

EEN KLAS IS EEN GROOT GEZIN

© ISABEL CORTHIER


VRIJDAG 20 NOVEMBER

November 2006. Terug naar school na zo’n dertig jaar. Lop, loc, gon, gok, ik verdwaal in het nieuwe jargon. Wat niet fundamenteel is veranderd: de manier van lesgeven. Helaas. Zelfs de banken staan nog in rijen zoals in de ‘goede ouwe tijd’. Wij zitten nog vast in het oude resultaatgerichte systeem, met leerlin-gen die schitterende stages afwerken, maar er niet in slagen om te studeren. Nochtans evalueer je bij competentiegericht leren veel beter en eerlijker permanent. Dat betekent wel dat ik levenslang moet leren. Ik heb al een serieus palmares aan bijscholingen, en volg een bachelor-na-bachelor zorgverbreding en remediërend leren. Dat ik ook nog naar school ga, vinden mijn leerlingen fantastisch. Twee avonden per week heb ik les, en mijn papers schrijf ik tijdens de vakantie. Zwaar, maar zeer interessant. Ik steek ook veel op van mijn medestudenten. Drie jaar geleden tikte mijn man nog mijn eerste examenreeks in, omdat ik worstelde met Word. Nu doe ik webquests met mijn leerlingen, en leer hun hoe ze het draaiboek van hun geïntegreerde proef op een blog moeten zetten. Maar ik ben nog lang geen computermadam.

MAANDAG 23 NOVEMBER

Middagpauze. Joepie, toezicht! Zo leer je je leerlingen kennen. Maar ik haal hen ook uit de toiletten als ze roken. Door hen te overtuigen met stevige argumenten, voelen ze zich ge-waardeerd en creëer je een band. Die relatie is de hefboom om kennis en attitudes over te dragen. Dat is een broos evenwicht: ik ben betrokken, maar bewaar toch afstand. Geen sprake van dat ze me ‘Annemie’ noemen, maar ze weten wel dat ik er voor hen ben als het nodig is. “Stomme ouwe meet”, fl uisterde een leerling twee jaar geleden achter mijn rug. Dat heb ik toen met een kwinkslag opgelost, en ik ben met hem gaan praten. Resultaat: nu doet hij de deur voor me open. Mijn levenservaring compenseert op zo’n moment mijn gebrek aan werkervaring. Ik smijt me volledig in mijn job omdat ik de tijd niet meer heb om op te branden. Ik begrijp collega’s die na dertig jaar voor de klas uitgeblust zijn. Een volledige dag lesgeven, daarna vergaderen, klassenraden… Vroeger zei ik aan mijn dochter die ook leraar is: “Alweer vakantie?” Nu heb ik veel meer respect voor haar werk. Of zoals Guus Kuijer zegt: laat leraren na drie uur les een half uur wandelen. Om hun geest leeg te blazen.

06 HUMOR06


©

KATR

IJN VAN

GIEL


DO“Ik geef de leerlingen wat ze verlangen: plezier! Ik speel toneel en hang de clown uit. Net als een clown voel ik me soms een eenzaat, maar ik houd daarom niet op met lachen. Een collega zei: ‘Vorig jaar hadden jullie mijnheer Vandeputte en was muziek plezant. Vanaf nu is dat gedaan.’ Triest. Zin-gen en blokfl uit spelen horen bij de echt belangrijke zaken in het leven. Wat moet je kunnen na het secundair? Een knoop aannaaien, een aardappel schillen, een brief aan je lief schrij-ven en blokfl uit spelen (knipoogt). Lichamelijke opvoeding, muziek en plastische opvoeding: ondergewaardeerde vakken die van leerlingen mensen maken.”

RE“Ik ben twaalfde in een gezin van dertien. Onze ouders verwachtten dat we minstens dokter zouden worden. Ik heb zwaar dwarsgelegen om muziek te mogen studeren. Nu zing ik, speel piano, lier en contrabas. Ik heb mijn vrouw leren kennen aan het conservatorium. Ze zocht een begeleider voor haar zang. Ik wist niet dat het voor het leven zou zijn (lacht). Zoon Stijn is ook professioneel muzikant.”

MI“Muziek is mijn leven. Vraag me niet om te leren werken met een computer. Ik tik de punten in op school, meer niet. Als ik op muziekkamp ga met jongeren dan moeten alle gsm’s en iPods weg. Er is trouwens nog zoveel mooie muziek die ik wil bestuderen.”

FA“In het conservatorium toeterde ik: ‘Nóóit naar het onder-wijs.’ Ik ben nu 37 jaar bezig. Geef me een klas en ze zingen

na een uur achtstemmig. De dankbaarheid die ik van de leerlingen krijg, heeft me aan de slag gehouden.”

SOL“Vorig jaar kreeg ik zeven overbruggingen aan mijn hart en ik heb wat last met mijn been. Daarom stop ik eind juni, ook al word ik pas in september 65 en kan ik er nog een jaar bij doen. Ik houd mijn hart vast: zal mijn vervanger het volhouden? De leerlingen begeesteren? Extra tijd steken in het schoolkoor en muziekprojecten? Als mijn scholen (Sint-Lievenscollege en Sint-Lutgardis Antwerpen) geen opvolger vinden, vrees ik dat ze muziek zullen schrappen.”

LA“Muziek hoor ik het liefst live. ’t Is derop of dernaast. Een bariton en mezzo-sopraan zijn de mooiste stemmen, met het wijdste bereik. Kan het niet live, dan luister ik het liefst naar één van mijn tweeduizend 78-toerenplaten. De muziek is er puur opgenomen, zonder boventonen. Ik dirigeer ook een buurtkoor. Bijna de helft van de zangers zijn blinden uit een instelling. Als ik inzet, volgen zij mijn adem, terwijl de ande-ren hun partituur induiken en vaak een fractie te laat zijn.”

SI“Ik geloof in de helende kracht van muziek. Ik geef privéles aan een meisje met het syndroom van Down: je moet haar eens zien openbloeien door de muziek. Een mens verandert als hij zingt. Natuurlijk ben ik niet blind voor de massa-hypnose die van muziek kan uitgaan. Luister maar naar de strijdliederen voor soldaten, altijd in een binaire maat. Net als een computer (lacht).”

‘NA EEN UUR ZINGEN ZE ACHTSTEMMIG’

“Geef me een paar poefkes en een boom in het midden van de speelplaats.” Zo startte

muziekleraar JAAK VANDEPUTTE (64) 37 jaar geleden op school. Met veel humor brengt

hij jaarlijks vijfhonderd leerlingen de liefde voor zingen en blokfl uit spelen bij.

Dit schooljaar zet hij een orgelpunt achter zijn carrière. Meester Jaak op een toonladder.

07 GEDULD07


LERAAR OF GIDS?“Ik noem mezelf geen ‘leraar’. Die staat voor-aan, los van de groep. Wij staan tússen onze cursisten. Ik geef Nederlands en Frans in centra voor basiseducatie in Boom en Mechelen. Mijn cursisten zijn vooral Nederlandstaligen die er-gens in hun schoolloopbaan uit de boot gevallen zijn. Ik ben het die hen helpt en over sommige dingen toevallig meer weet. Maar zij weten ook veel over bepaalde thema’s en geven input. Ik laat dan duidelijk merken dat ik daarover niets weet. Dat geeft een boost aan hun eigenwaarde. Het belangrijkste in onze job is: cursisten die overal moeten horen hebben dat ze niets kun-nen, weer een succesgevoel geven. Dat vraagt veel geduld: in de basiseducatie gaat alles traag. Maar we gaan wel vooruit, al is het met kleine stappen.“

MAMA OF JUF?“Die twee rollen zitten vervlochten. Ik probeer mijn kinderen leesplezier te geven. Als we naar het museum gaan, dan bereid ik dat eerst voor. Ik kijk op een andere manier naar hun huiswerk. Maar aan de schoolpoort ben ik een mama net als de andere mama’s. Mijn kinderen komen altijd op de eerste plaats. Ze moeten alles uit de school halen wat er in zit. In plaats van te zeuren dat de school niet aan je droombeeld beantwoordt, pak je dat beter aan. Ik ben lid van het oudercomité, lees voor in de klas of ga mee zwemmen. Maar ik kaart ook problemen aan en dan verwacht ik minstens een antwoord. Of ik zoek mee naar een oplossing. Ik ben geen ouder die aan de zijlijn meekijkt. Daar moeten ze op school aan wennen.”

Duivel-doet-al FATIHA NEKHLA (37) geeft deeltijds les in het vol-

wassenenonderwijs, heeft vier kinderen, is lid van het oudercomité

én vrijwilliger in het dorpsleven. Op welke manier vult ze al die

rollen in? Vier keer kiezen.

‘ALLES GAAT VOORUIT, MAAR TRAAG’


DORPELING OF WERELDBURGER?“Ik woon graag in mijn dorp, maar ik ben blij dat ik op mijn werk mensen van overal ter wereld tegenkom. Daar hoef ik het vliegtuig niet voor op. Mijn on-Vlaamse naam werkt in twee richtingen. Buitenlanders zeggen: ‘Aha, jij bent een vreemdeling net als wij’, terwijl Neder-landstaligen denken: moet die ons Nederlands leren? Vroeger was ik heel fanatiek: ik heb stage gelopen bij ‘Jongeren tegen racisme’ en werd daar wat gebrainwasht. Mijn Algerijnse vader werd vaak als ‘vreemdeling’ afgewezen. Nu kan ik relativeren. Racisme komt van twee kanten en zit in veel mensen. Ik kies nu met wie ik discussieer. Ik probeer niet meer iedereen te bekeren.”

CARRIÈREBEEST OF VRIJWILLIGER?“Ik geef graag les en hoef niet zozeer hogerop. Voltijds lesgeven zit er niet in, want ik heb aan mijn vrijwilligerswerk een tweede job. Ik ben zeer actief in de Gezinsbond: ik ben secre-taris, organiseer de tweedehandsbeurs, het kleuterturnen en de oppasdienst, ik help mee bij het plaatselijke toneel en het dorpsfeest. Echt ‘engagement’ noem ik dat niet, dat plak ik veeleer op de tijd toen ik nog ging betogen. Nu stel ik gewoon vast dat er niet veel gebeurt in ons dorp, dus probeer ik daar verandering in te brengen. Ik doe moeite om de mensen uit hun huis te krijgen en het dorp leuk en leefbaar te maken.”

©

LUC

DAELEM

ANS

08 JOIE-DE-VIVRE08


ZELFDE BED, ANDER NETNieuwbakken leraren MICK VAN DER ELST (22) en HILDE VERHEYEN (21) houden van koken en van elkaar. Hij geeft huishoudkunde aan het atheneum van Malle, zij aan het Instituut van de Voorzienigheid in Herentals, een school van een ander net. Zet het schoolwerk hun joie-de-vivre onder druk? Hilde: “Meestal maken we onze lesvoorbereidingen apart. We wonen nog bij onze ouders. We beslissen pas ’s avonds waar we zullen slapen.” Mick: “We zijn elke dag drie uur bezig, ook in het weekend. Voetbal heb ik door het vele schoolwerk moeten opgeven. Hilde bereidt haar lessen tot in de puntjes voor. Ik durf om negen uur ’s avonds te zeggen: ik ben moe, ik ga naar bed.”

Op de foto: meesterkok Achim Vandenbussche, Nadine Coppieters, Mick Van der Elst en Hilde Verheyen

©

ISABEL C

OR

THIER

09 AVONTUUR09


‘NIEMAND WIL NOGDIRECTEUR WORDEN?IK WEL!’

©

ISABEL C

OR

THIER


Je gaf al jaren les in het zesde leerjaar van een andere school. Was je het moe?“Voor de klas staan gaf me geen voldoening meer. Ik wilde een andere weg inslaan. Mijn man had carrière gemaakt bij het leger. Nu was het mijn beurt. Ik schreef mijn sollicitatiebrief met een artikel uit Klasse bij mij, getiteld ‘Niemand wil nog directeur worden’. Nou, ik wel dus.”

Was je voorbereid op de job?“Ik kreeg geen pre service training. Meteen het diepe in. Nu volg ik wel de driejarige opleiding Professionalisering Schoolleiders (ProfS). Eén keer per maand wonen we met 24 nieuwe direc-teurs een sessie bij over leidinggeven. Die groep is erg belangrijk voor mij: we wisselen ervaringen uit en kunnen ons hart luchten. Die mensen geven me het gevoel dat ik er niet alleen voor sta.”

Je kwam terecht aan het hoofd van een team dat gewoon was zijn plan te trekken. Hoe heb-ben ze jou onthaald?“Het vertrouwen van de leraren winnen was geen evidente opdracht. Ze waren geen leiderschap meer gewend. Tijdens de eerste personeelsvergadering heb ik meteen laten zien wat voor vlees ze met mij in de kuip hadden. Zo kreeg ik respect. Ik probeer tussen de leraren te staan, al ben je als directeur nooit echt één van hen. Ik ben tenslotte degene die de knopen moet doorhakken. Dialoog is het sleutelwoord.”

Je hebt een gezin. Hoe gaan zij om met een druk bezette mama?

Meer dan de helft van de directeurs in Vlaanderen is ouder dan vijftig. Omdat de job zo

complex en veeleisend is, en de voorbereiding en verloning tegenvallen, vinden school-

besturen moeilijk kandidaten. SANDRA MAES (37) stortte zich vorig schooljaar toch in

het avontuur in de Vrije Basisschool van Nossegem. Is directeur worden een roeping?

“De eerste maanden ging ik als een gek tekeer. Ik vergat zelfs te eten ‘s middags. ‘s Avonds kwam ik laat thuis. ‘s Nachts droomde ik over de school. Op een avond zaten mijn man en kinderen me op te wachten in de sofa. “Kijk kindjes, dat is nu jullie mama”, zei mijn man laconiek. Dat was voor mij een duidelijk signaal: mijn gezin heeft mij nodig. Vooral tegenover mijn zoon Karsten (5), die een taal- en motorische achterstand heeft, voelde ik me schul-dig. Intussen heb ik mijn evenwicht gevonden. Ik werk als de kinderen in bed liggen. En gelukkig kan ik ook op mijn man rekenen.”

Raak je soms gefrustreerd?“Natuurlijk heb ik mijn mindere mo-menten. De job vergt veel van je en is soms ondankbaar. Mensen verwachten dat je alles kunt. Ik heb het moeilijk als ik ergens veel energie in steek en het dan toch niet uitdraait zoals ik verwacht. Vorig schooljaar hadden we een pestprobleem. Het gepeste kind is uiteindelijk van school veranderd. Dat doet pijn. Maar wanneer ik de dynamiek van al die creatieve leraren zie, relativeer ik alles. Ik trek me op aan mijn team. Dat vind ik het fi jnste aan mijn job: sámen dingen realiseren en zien dat iedereen daar gelukkig van wordt.”

Moet je een beetje gek zijn om directeur te worden?“Als directeur ben je manusje-van-alles. Laatst was er een wolkbreuk. Samen met twee collega’s heb ik drie uur staan dweilen. Een andere keer zat er een steenmarter op zolder. Ik heb heel Vlaanderen afgebeld om te vragen

wat ik daarmee moest aanvangen. Het hoort er allemaal bij. Als je daar niet toe bereid bent, houd je het niet vol. Toch zie ik het niet als een opoffering, ik doe het graag.”

De job van je leven?“Zo lang ik me op deze school goed voel, blijf ik. Ik heb hier nog wel wat te realiseren. Al sluit ik een andere job niet uit. Opnieuw voor de klas staan, zou ik niet meer kunnen. Ik ben veel gelukkiger nu. Bij mijn eerste evaluatie waarschuwde het schoolbestuur me wel: ze vonden dat ik in één jaar tijd al te veel had gedaan en vreesden dat ik snel opgebrand zou raken. Maar zo ben ik nu eenmaal: ik wil vooruit.”

10 AUTHENTICITEIT10


©

KATR

IJN VAN

GIEL


‘DOOF VOOR VOOROORDELEN’

JUWELENTot ze zes was, ging Sara naar een dovenschool. Daarna volgde ze gewoon basisonderwijs en sociaal-technische wetenschappen. Maar dan? “Ik wist het niet echt. Iedereen zei: ‘Je bent handig en creatief’. Zo kwam ik bij de richting ‘juwelen ontwerpen’. Omdat ik eerst een sterkere basis voor tekenen wou, trok ik naar de kunsthumaniora. Al na drie maanden wist ik dat ik liever met mensen dan met goud of zilver wou werken.”

KASTERLINDENVia via hoorde Sara dat Kasterlinden – een school van de Vlaamse Gemeenschapscommissie in Sint-Agatha-Berchem –dove klasmedewerkers zocht voor haar afdeling voor dove en slechthorende leerlingen. Vijf jaar deed ze die job en-thousiast, maar ze wou zelf de touwtjes in handen nemen. Daarom volgde ze de opleiding bachelor lager onderwijs via afstandsonderwijs. Nu is ze al twee jaar klassenleraar van dove leerlingen tussen 9 en 11 jaar.

100 PROCENT“Dat ik nu mijn eigen klas heb, is ook omdat ik een doorzetter ben. Mijn ouders hebben mij van kleins af aan gestimuleerd om te vertrekken van wat ik wél kan, om te doen waar ik sterk in ben. Doof zijn beperkt mij niet om mijn job als leraar even goed te doen als mijn horende collega’s. Ik begrijp dat ouders vorig jaar bezorgd waren of ik wel goed Nederlands gaf. Maar ik vond hun zorgen niet terecht. Waarom zou ik dat niet kunnen? Ik ben doof en dus moet ik mij aanpassen. Zoeken naar andere manieren. Als je aan een leerling vraagt: ’Kun jij dat wel?’, geef je aan dat je eraan twijfelt. Die vraag krijgt een dove leraar ook vaker dan een horende collega.

Al twijfel je niet aan jezelf, anderen twijfelen wel vaak aan jou. Ja, ik kan een aantal dingen minder goed, maar in andere ben ik beter. Dat is zo bij elke leraar, in elke school.”

ROLMODEL“Als klasmedewerker had ik het gevoel dat ik enkel een rolmodel was. Nu ben ik echt verantwoordelijk en beslis ik mee over het totale lessenpakket. Onze leerlingen volgen hetzelfde programma als in een ‘gewone’ basisschool. Alleen gebruiken we meer sterk visueel didactisch materiaal. Maar we willen evengoed de eindtermen halen en de leerlingen voorbereiden op secundair onderwijs. We geven onze leerlin-gen comfort, maar maken het hun niet gemakkelijk. Anders hypothekeer je hun gelijke kansen.”

TWEETALIG“We zijn tweetalig: de Vlaamse Gebarentaal (VGT) is onze moedertaal en Nederlands onze tweede taal. Beide zijn evenwaardig, maar Nederlands zal voor ons nooit echt toe-gankelijk zijn omdat het auditief is. Wij zijn visueel ingesteld en daardoor sterk in VGT. Communiceren met de horende wereld doen we in het Nederlands, met een tolk VGT enkel als het moet. Maar dankzij de technologie staan we steeds meer op eigen benen.” Of Sara een gsm heeft? “Natuurlijk, stuur mij maar een sms als je weet wanneer de fotograaf langskomt.”

http://kasterlinden.vgc.be/home/index.aspJe vindt een fi lmpje over Sara Geudens op www.klasse.be/leraren/bijlage.

SARA GEUDENS (26) is doof sinds haar geboorte. Toch staat ze voltijds voor de klas.

Met evenveel passie als veel horende collega’s. “Doof zijn mag je niet beperken,

maar het bepaalt wel je levensweg”, zegt ze gedecideerd. “Ik ben wie ik ben.

En doof ben ik alleen voor… vooroordelen over doven.”

11 RESPECT11


KLEINSCHALIGLeefschool ‘De tandem’ in Eeklo heeft op dit moment enkel een eerste graad secundair, met telkens twee klassen in het eerste en tweede jaar. “Precies omdat ze zo kleinschalig is, voel ik mij hier in mijn sas. In een grote school zou ik niet kunnen functioneren. Te anoniem. In een kleine groep leraren en leerlingen leer je elkaar echt kennen en waarderen.”

TEAMSPIRIT“Hier kan elke leraar zijn ding doen, maar je moet geen solo slim spelen. Teamspirit is een absolute voorwaarde in een leefschool. Dat impliceert dat je niet hypocriet bent en geen verborgen agenda hebt. Dat je je engageert, eerlijk en open commu-niceert én je afspraken nakomt. Niet enkel met je collega’s, maar ook met je leerlingen.”

TONEEL“Een leraar moet geen toneel spelen. Trek je persoonlijkheid door naar de klas. Voel je je een dag niet goed, dan moeten je leerlingen dat niet enkel weten, ze moeten daar ook rekening mee leren houden. Niet omdat je hun leraar bent, maar omdat je het goed met hen meent.”

RESPECT“Als ik respect toon voor mijn leerlingen, dan krijg ik respect terug. Leerlingen noemen alle leraren bij hun voornaam. Ik spreek mijn directeur aan met Christine. Toon ik dan een gebrek aan respect? Ook voor de poetsvrouw moeten de leerlingen eerbied hebben. Zij is een deel van het team en tenslotte maakt zij hun boeltje schoon!”

“Na jaren in het beroepsonderwijs kan ik in de leefschool echt mijn

ding doen”, zegt leraar wiskunde en wetenschappen JEAN PIERRE

D’HAESELEER (55). Hij weet wat er op school wel, maar ook wat er

niet te koop is. Respect bijvoorbeeld. “Je mag best af en toe

eens op je bek gaan.”

‘IK MAG OP MIJN BEK GAAN’


OP JE BEK “Wederzijds respect sluit akkefi etjes in de klas niet uit, maar je lost problemen wel makkelijker op. Als een leerling op zijn bek gaat, aanvaardt hij dat omdat dat elke klasgenoot kan en mag overkomen. Elke leerling weet dat we dan lachen om de situatie, niet met de persoon.”

PECHSTROOK“Op school en in de klas heeft de groep voor-rang op het individu. Regels en afspraken zijn inherent aan leven in groep en geven elk indi-vidu voldoende ruimte voor zichzelf. Alleen zijn regels geen doel op zich en moet je er soepel mee omgaan. Elke leerling weet dat er altijd een pechstrook is. Maar hij weet ook dat daarnaast een gracht is.”

DRAAK“Een leraar moet per defi nitie positief ingesteld zijn”, vindt Jean Pierre. “Als leerlingen er geen zin in hebben, doe dan extra je best. Voor mij is wiskunde muziek, poëzie, chemie in mijn her-senen. Maar voor Jens kan wiskunde een draak zijn. Zoek dan samen met hem naar geschikte ‘wapens’ om die te verslaan. Wie zich meer als mens opstelt en minder als vakleraar kan soms toveren.”

©

LUC

DAELEM

ANS

12 METIER12


‘IK GEEF OOKMINDERE LESSEN’

©

ISABEL C

OR

THIER


“Een autoriteit? Ik? Ach, ik ben heel traditioneel begonnen. Aan mijn eerste cursisten gaf ik pure grammatica. Gelei-delijk aan zocht ik naar nieuwe, communicatieve onderwijsme-thodes met activerende werkvor-men. Die heb ik gevonden, maar grappig is dat mijn afgestudeerde leraren alle didactische principes veel consequenter toepassen dan ik. Ze vertrekken waar ik geëin-digd ben. Daarom vind ik mezelf geen autoriteit.”

“Een toevallige inspirator was Fons Fraeters van ‘Hier spreekt men Nederlands’. Tijdens een zomercursus zei hij: ’Dit is een zomercursus, het is vakantie, de cursisten moeten er dus plezier aan beleven.’ Hij gaf me tips en het basisprincipe mee: leren is leuk.”

“Zoals wel vaker in het leven komen dingen niet zomaar samen: reacties van leerlingen of collega’s op methodes, werken aan een doctoraat, je familie… Maar er is ook toeval. Aan de universiteit had ik me voor een verkeerd vak ingeschreven: kindertaalontwikkeling. Was dat niet gebeurd, ik zou nooit op het NT2-spoor terecht zijn gekomen.”

“Neem uit goede metho-des het beste en varieer daarmee. Ook als dat een keer geen activerende werkvorm is. In Zuid-Afrika heb ik een leraar zien doceren en leergesprekken voeren met de klas. Iets anders deed hij niet. Wel, die leerlingen hingen aan zijn lippen.”

“Zonder didactische visie moet je niet gaan lesgeven. Dan sta je blind voor de klas. Al is een slechte methode bij iemand die hét heeft nog altijd beter dan een goede methode bij een leraar zonder passie. Visie én passie hebben is natuurlijk het beste.”

“Ik geef echt niet alleen goede lessen, ook mindere. Dan denk ik na: wat kan beter? Waarom lukte het niet? Je kunt geen visie op leren en lesgeven ontwikkelen als je niet voortdu-rend refl ecteert over waar je mee bezig bent.”

“Mijn credo: ‘Tell me and I forget, show me and I remember, involve me and I understand’. In dat laatste zit meer dan methode, daar zit ook respect in. Enthou-siasme. Gedreven zijn. Dat verdienen mijn cursisten. Ik voel me soms vereerd dat ik aan mensen die uit de grootste miserie komen Nederlands kan geven in België, een land dat hen niet bepaald welkom heet. Dan denk ik: ik draag een beetje bij tot een goed functionerende, multiculturele maatschappij.”

ANN DE SCHRYVER (50) geeft NT2 aan het centrum voor volwassenonderwijs, Kamer voor Handel en Nijverheid, Brussel. En ze gaf 15 jaar didactiek NT2 aan aspirant-leraren aan de Universiteit Antwerpen.

ANN DE SCHRYVER (50) geeft Nederlands aan anderstalige volwassenen in Brussel.

Niemand in het NT2-wereldje die haar niet kent. “Toeval”, zegt ze. In haar opleiding

schreef ze zich immers in voor een verkeerde cursus. “Anders was ik nooit bij

Nederlands voor anderstaligen terechtgekomen.”

13 DYNAMIET13


©

LUC

DAELEM

ANS

1970

LUK MOENS (39) wordt ge-boren in Zele. In de voorbije tien jaar is veel geëxperi-menteerd in de moderne dans. De idee is gegroeid dat elke danser even belangrijk is en inbreng heeft in het stuk waarin hij danst.

1982

Luk volgt muziek aan de academie en danst in de plaatselijke amateurvereni-ging. “Ik heb dat altijd graag gedaan, het zit in de familie. Mijn vader was pianoleraar en organist, en hij deed aan cabaret.”

1991

Luk wordt studiemeester-opvoeder in het Brusselse en freelance danser. Die carrière begint hij als… aap: “Ik deed auditie voor een fi -gurantenrol in ‘Jungle Book’ van Dirk Tanghe. Het lukte, ik kreeg een rol en deed het vrij goed. Er kwamen nog audities en zo raakte ik aan nieuwe rollen. Het was een avontuurlijke tijd.”

1997

Luk krijgt een dansrol in ‘Valentine’ van Koen Crucke en heeft er intus-sen chorusrollen opzitten in ‘Annie’, ‘My fair lady’ en ‘Der Vogelhändler’. Dansen is een stuk van zijn leven geworden, een passie. “Dat moet wel, want dans eist veel van je lichaam. De klas-sieke balletbewegingen zijn niet echt natuurlijk. Je gaat tot het uiterste.”


‘ER ZIT EEN BOM IN MIJ’

1998

Luk belandt bij Studio 100: ‘Sneeuwwitje’, ‘Pinokkio’, ‘Doornroosje’, ‘De Kleine Zeemeermin’. Hij danst in tv-programma’s: van de ‘Soundmixshow’ tot ‘X-factor’. “Van fi gurant naar bijrol tot understudy van een rol. Ik schrik niet terug voor dramatische rollen waarin je een donkerder deel van jezelf exploreert, maar ik houd meer van de humor in de dans.”

2000

‘Als de danskunstenaar zijn rol wil spelen in de maat-schappij, dan moet hij meer zijn dan louter beweging’, zegt Anne Teresa De Keersmaeker. Luk Moens: “Dansen is inderdaad meer dan bewegingen en pasjes, je brengt emotie over. Maar ik ben ook een vlotte prater en hoef niet per se te dan-sen om pijn te verwerken. Praten en dansen zijn voor mij evenwaardig.”

2008

Tien maanden lang is Luk buiten strijd met een achil-lespeesletsel. “Ik waagde mijn kans in het onderwijs. Ik ga graag met mensen om. Als ik met kinderen werk, gebruik ik veel beeldspraak. Tegen volwassenen zeg ik: reik meer met je arm, alsof daar een geliefde zit. Kinderen geef ik een metafoor: doe alsof je een octopus bent met hele lange vangarmen.”

2009

Luk geeft les aan de Aca-demie voor Muziek, Woord en Dans in Londerzeel. Specialiteiten: hedendaagse dans en jazzdans. “Ik heb leerlingen van 6 tot 66 jaar. Leuk, zo krijg ik met veel denkwerelden te maken. Lesgeven is creatief, sociaal, beweging. Maar ik blijf ook zelf dansen en naar voorstellingen gaan. Daar haal ik mijn inspiratie.”

14 VISIE14


©

KATR

IJN VAN

GIEL


Veel te serieus en te afstandelijk was ik als beginnende leraar. De eerste zes jaren van mijn carrière waren niet

de prettigste. Je probeert je vooral te handhaven voor de klas. Ik vroeg me voortdurend af of ik dit wel de rest van mijn leven wou doen. Ik had klassieke talen gestudeerd en dan rol je bijna automatisch het onderwijs in. Nu sta ik ontspannen voor de klas. Nooit heb ik nog het gevoel: ik wil eruit. Soms worstel ik wel eens met een moeilijke groep, maar dat is onvermijdelijk.

Icarus of Daedalus? In de les durf ik mijn vleugels wel eens uit te slaan. Zo gezien ben ik dus een beetje Icarus. Dan

zing ik een Latijns lied uit de Carmina Burana met mijn leer-lingen. Ik ga de klas uit en zeg: “Ik ga nu naar de andere kant van het gebouw en daar wil ik jullie nog horen zingen.” Dat lukt! Bij mijn afscheid twee jaar geleden zongen de leerlingen net dat lied. Dat pakte me toen wel.

Solliciteren voor de job van directeur deed ik zeker niet spontaan. Er is op me ingepraat. Toen ik directeur was,

begon ik het lesgeven bijna te idealiseren. Dat is ook niet goed natuurlijk. Zou het niet goed zijn als een directeur toch nog enkele uurtjes in de klas blijft? Na twee jaar directeur zijn, heb ik de knoop doorgehakt: ik word weer leraar. Ik had niet de ambitie en daadkracht om een goede directeur te zijn. Ik voelde dat ik daar niet de juiste mens voor was. Dan moet je eerlijk zijn tegenover de school en jezelf. Ik heb niet het gevoel dat iemand me die terugkeer kwalijk neemt. Ik heb

van veel collega’s heel menselijke reacties gekregen. Ik ben mentor geworden voor nieuwe leraren. Het allerbelangrijkste is dat ze in die altijd moeilijke beginjaren iemand hebben aan wie ze hun verhaal kunnen vertellen. Ik hoed me er absoluut voor om in hun plaats te zeggen wat ze moeten doen. Iedere leraar moet op zijn manier gezag vinden in de klas. Dat is deels aanleg, deels een zoekproces.

Ik hoop dat leerlingen met plezier aan hun lessen Latijn terugdenken. Welbevinden is een cruciaal woord voor

me - zowel voor leerlingen als voor leraren. Ik heb oog voor elke leerling in mijn klas. Geef nooit iemand het gevoel dat hij overbodig is. Ik heb zeker geen elitair streven in me. Ik trek niet aan de mouw van de sterkste leerlingen om hen voor Latijn te laten kiezen. Leerlingen moeten voelen dat je je vak graag doet zonder dat je een vakidioot bent. Als leraar moet je ook collegiaal kunnen werken. Ik heb altijd een schitte-rende vakgroep gehad met uiteenlopende karakters die toch goed naar elkaar konden luisteren.

Eén, vier en vijf. In het verleden was het soms zelfs één, twee, drie, vier en vijf. Ik vind het goed dat je aan ver-

schillende jaren lesgeeft en vooral dat je ook in het eerste jaar staat. Dat voorrecht heeft een classicus. Dan zie je de leerlingen aan het begin van hun evolutie. Ik houd van het snelle, enthousiaste contact met de eerstejaars. Aan de ‘sim-pele’ grammaticalessen voor de jongsten beleef ik evenveel plezier als aan de doorwrochte teksten voor de vijfdejaars.

‘IEDEREEN ZOU EENS AAN EERSTEJAARS MOETEN LESGEVEN’

Weinig leraren durven directeur te worden, maar nog minder directeurs worden na

twee jaar opnieuw leraar. PIETER JANSSEN (53), classicus aan het Montfortcollege in

Rotselaar deed dat wel. “Ik heb een visie op wat een goede leraar is, maar om directeur

te zijn ontbrak het me aan daadkracht.” Maak kennis met een doorwinterde debutant.

15 WERELDBURGERSCHAP1


‘COLLEGA’S VAN HIER TOT IN TOKIO’

©

ISABEL C

OR

THIER


Hij is de enige Vlaamse leraar die mét foto in een Japans schoolboek staat. Hij ontwik-

kelde tientallen ict-projecten waarbij leerlingen uit meer dan dertig landen over de hele

wereld met elkaar in contact kwamen. Hij houdt zijn creatieve ideeënbron gevuld door

te lopen. “Ik ben onderwijzer, geen computerfreak”, bezweert ict-coördinator LIEVEN

VAN PARYS (55) ons. Waar of vals*?

Lieven Van Parys… Waar Vals

Kocht in 1982 zijn eerste computer, een Sinclair Spectrum, om de loop van kunstmanen te bereke-nen. Nam hem mee naar het tweede leerjaar en liet zijn leerlingen er hun tafels mee oefenen.

Gaf met drie West-Vlaamse collega’s in twee jaar tijd 150 keer nascholing aan schooldirecteurs om de mogelijkheden van de computer te tonen. Sleepte altijd een elektrisch snoer van 100 meter mee, omdat in sommige gymzalen waar de vorming plaatsvond geen stopcontact te zien was.

Deed met zijn derde leerjaar online mee aan de Japanse wedstrijd ‘reuzenradijzen kweken’ en ontving via DHL de trofee van de langste en smalste radijs (het Vlaamse klimaat is niet ideaal voor reuzen radijzen).

Liep al 982 keer de tien kilometer van Meulebeke en werd nog nooit verslagen door een oud-leerling. Zal na zijn pensioen een marathon lopen om te tonen dat hij nog niet versleten is.

Kwam tijdens een computerworkshop in Kreta tot de conclusie: “Creativiteit is het onverwachte waardevol maken.” Voegde daar onlangs aan toe: “Zonder het educatieve zou ict toch maar een saaie boel zijn.”

Zat met twee collega’s in 1998 een halfuur aan een Brusselse ontbijttafel met Bill Gates. “Ik heb hier meer van geleerd dan van de hele delegatie de dagen daarop”, zei de topman van Microsoft (die later op de dag een taart in zijn gezicht kreeg) achteraf.

Heeft drie principes voor geslaagde projecten: houd het eenvoudig, spreek een taal die iedereen begrijpt en kies een universeel onderwerp. Heeft daardoor minstens evenveel collega’s in Italië, Roemenië, Japan, Oeganda, Kenia en Estland als in eigen land.

Heeft zichzelf en zijn leerlingen ongeveer helemaal gedigitaliseerd op www.sintamandusmeulebeke.be

* Alle uitspraken zijn waar. Meer straffe stellingen op www.klasse.be/leraren/bijlage

16 TOEKOMST16

Juf An en Len Meester Fons en Amélie

Juf Katleen, Mateo en Maude Juf Ann en Mil Juf Barbara (zwanger)


20X PRIJSGIBO DRIEHOEK in Brasschaat werkt na de fusie van drie jaar geleden heel hard aan de toekomst: verbouwen, verhuizen en… vermenigvuldigen. Straks wordt daar immers al de 20ste nakomeling van de leraren in drie jaar tijd geboren. Leuk detail: 50 procent van de 30 leraren zijn 40-plus en/of mannen. Niet op de foto wegens ziekte: Meester Robin en Lowie.

Juf Vanessa, Witse, Diewke en Hasse Meester Tom en Xander Juf Jasmina (zwanger) en Oscar

Meester Nick en Camille Juf Karen en Maurice

Juf Julie en Kasper Juf Suzanne (zwanger), Esther en Kirsten Juf Sara, Manon en Julie


17 EMOTIE1


‘IK ZEG MIJN LEERLINGEN DAT IK ZE GRAAG ZIE’

©

ISABEL C

OR

THIER


7. GECHOQUEERD“Toen ik voor het eerst voor de klas stond, heb ik letterlijk de ‘praktijk-schok’ ervaren. Door een artikel daar-over in Klasse te lezen merkte ik dat ik op een fout spoor zat als leraar. Ik was nog altijd de verpleegkundige die haar leerlingen als patiënten behandelde. Je moet als leraar veel meer op de voorgrond treden. Je moet respect afdwingen. Eens dat lukt, is lesgeven een zalige job.”

Eerst twaalf jaar verpleegkundige en intussen al even lang leraar verzorging en mentor

van nieuwe leraren aan het MMI in Kortemark. Toch voelt MARTINE VAN HECKE (45)

zich nog altijd verpleegkundige: “Ik hamer bij mijn leerlingen op kwaliteit. Zieken en

ouderen hebben recht op een menswaardige verzorging.” Martine in zeven emoties.

1. ONZEKER“Toen ik pas afgestudeerd was, kreeg ik een job aan de hogeschool aangebo-den, maar die wou ik niet. Hoe leid je zonder werkervaring jonge mensen op? Daar was ik toen niet klaar voor.”

2. ZELFZEKER“Ik heb eerst in de psychiatrie gewerkt, daar leer je je mannetje te staan. Je kweekt er zelfvertrouwen. Daarna werkte ik als zelfstandige thuis-verpleegkundige. Ik kwam zo met werkelijk alle lagen van de bevolking in aanraking. Met twee opgroeiende kinderen werd het werk me te zwaar. Een vriendin raadde me aan in het onderwijs te stappen. Ik heb het me nog niet beklaagd.”

3. TROTS“Ik geef tien uur les aan het zevende jaar thuis- en bejaardenzorg/zorgkun-dige. Ik werk graag met die oudste groep. Ik stel mijn grenzen, maar kan de teugels ook laten vieren. Door de stagebegeleiding heb je persoonlijk contact met je leerlingen. Ik ben telkens trots wanneer een leerling zijn diploma haalt. Een mooi diploma. Je krijgt veel waardering van de patiënten die je verzorgt en je vindt bijna zeker een job.”

4. SPONTAAN“Bso-leerlingen zijn bijzonder spon-taan, dat apprecieer ik. In de les zegt er wel eens één: ‘Je bent een echt schatje’. Of bij de uitreiking van de diploma’s zei een andere: ‘Je bent gegroeid van een gendarm tot een bèresjieke madam.’ Dan ga je goedge-zind de vakantie in. Ik zeg ook aan de klasgroep dat ik ze gewoon graag zie.”

5. BEKOMMERD“Als mentor van nieuwe leraren ben ik vooral bekommerd om hun welbevin-den. We hebben heel wat zij-instromers, zoals psychologen en orthopedagogen. Ongeveer de helft haakt af. Vooral klasmanagement is een struikelblok. Soms kopiëren ze de lesstijl van hun leraren van vijftien jaar geleden, maar dat volstaat vaak niet. Samen met het mentorenteam sta ik hen met info-sessies en begeleidings gesprekken bij.”

6. GECHARMEERD“Soms heb ik heimwee naar mijn vroegere job. Gelukkig kom ik door de stagebegeleiding nog vaak in de wereld van de verzorging. Toch ben ik vooral door de job van leraar gecharmeerd. Je moet creatief zijn, telkens bekijken hoe je je lessen beter en aantrekkelijker kunt maken. Geen twee weken zijn dezelfde. Het contact met de leerlingen houdt je ook jong.”

18 DOORZETTINGSVERMOGEN18


Op de oprit van zijn huis staat een ruime gezins-wagen: “Die kocht ik voor mijn drie kleinkinde-ren. Ik ben véél met hen bezig.” Volgend jaar mag Paul Goossens vervroegd uittreden (56+), maar hij ruilt lesgeven voorlopig niet in voor nog meer tijd voor zijn kleinkinderen. “Ik ben voldoende gemotiveerd om door te gaan.”

FOTOLASSERIn de hoek van de living staat een gitaar, niet meteen iets wat je van een leraar metaalbe-werking verwacht: “Ik ben ook heel geïnteres-seerd in taal, dat is ook atypisch, zeker. In mijn humanioratijd heb ik enkele stormachtige jaren beleefd. Ik was zelfs niet meer welkom in de aso-school. Mijn vader gaf les aan een tech-nische school en zei: ‘Kom dan maar bij ons, manneke.’ Ik heb mechanica gestudeerd.

Op mijn achttiende ben ik gaan werken. Met wat meer begrip van enkele leraren was ik misschien niet van school gestuurd en had ik misschien verder gestudeerd. Een diploma is in deze maatschappij vaak meer waard dan erva-ring. Ik ben zes jaar constructie- en foto lasser geweest. Die werkervaring is cruciaal voor mijn lesgeven. Je leert een bedrijf van binnenuit ken-nen en ontdekt technieken die je nooit op school kunt leren.”

OVER DE VLOERPaul Goossens geeft les aan het Sint-Janshof in Mechelen, een school voor buitengewoon on-derwijs. Schrok dat hem niet af als beginnende leraar? “Dat ik aan leerlingen met problemen zou lesgeven sprak me zelfs aan. Voor een deel omdat ik me mijn eigen turbulente jeugd herin-

Hij heeft precies dezelfde naam als de studentenleider van mei ’68,

maar behalve wat wilde puberjaren is deze PAUL GOOSSENS (55)

een rebel met een hoog teddybeergehalte en een fl inke portie

doorzettingsvermogen.

‘FIER DAT ZE ER GERAKEN’


nerde. Ik hoopte dat ik voor die gasten het verschil kon maken. Vooral in de beginjaren kwamen mijn leerlingen ook na de uren bij ons thuis over de vloer. Ze konden altijd op me reke-nen. Dat houd je niet je hele carrière vol, maar ik draag mijn leerlingen nog altijd in mijn hart. Tweeëntwintig uren praktijk krijgen ze van me. Dan ontstaat er automatisch een hechte band.”

EMMER CEMENTDe leerlingen van Paul Goossens volgen een OV3-opleiding: “We stomen ze klaar om een zelfstandige plaats in de arbeidswereld te vinden. Vaak kunnen ze aan de slag in bedrij-ven waar ze hun stage liepen. In bedrijven met maximaal tien werknemers aarden onze leerlingen het makkelijkst. Als onze leerlingen geplaagd of gepest worden, moet ik bemiddelen

op de werkvloer.” De leraar metaalbewerking geeft les aan leerlingen met een lichte mentale handicap (type 1). Begrijpt hij dat een collega die aan leerlingen met gedragsmoeilijkheden (type 3) lesgeeft door het lint gaat en het hoofd van een leerling in een emmer cement steekt? “Ik heb alle begrip voor wat in Hoegaarden gebeurd is. Wie nooit lesgegeven heeft aan zulke gasten, mag geen kritiek geven. Je moet kunnen terugvallen op collega’s, anders krijg je het moeilijk. Die man werkte erg geïsoleerd. Ook in onze school heb ik leraren zien komen en gaan. Ze konden het niet aan. Toch zijn er jonge collega’s die algemene vakken geven en die wél overleven. Die bewonder ik echt. Ze komen soms raad vragen, of willen dat ik eens met een leerling praat. Dat doe ik graag. Hopelijk helpt dat hen om door te zetten...”

©

LUC

DAELEM

ANS

19 KRITISCHE ZIN19


‘IK KOPIEER NIETKLAKKELOOS’

©

ISABEL C

OR

THIER


Waar blijft de creativiteit van de kleuterklas? “Ik was bij de eerste vijf Limburgse jon-gens die de opleiding kleuteronderwij-zer volgden. Alleen ik sta nu nog voor de klas. In feite wou ik een artistieke richting studeren. Grafi sche kunst of zo, maar dat zag mijn vader niet zitten. Naar het onderwijs mocht wel en daar heb ik toch veel van mijn creativiteit kunnen botvieren. Gelukkig laten we de kleuters nog zoveel knutselen, zingen, spelen en bewegen. De kleuterklas is echt een bom van creativiteit. Maar wat gebeurt daar na de kleuterklas mee? Veel te weinig, vind ik.”

Hebben jonge collega’s schrik van overuren?“Ik heb vijftien jaar in een piepkleine dorpsschool gewerkt. Een deel van die tijd zelfs in mijn eentje. Ik had één klas. Het schooltje lag mooi in de natuur, je kon er zalige projecten met de kleuters doen. Maar alleen is maar alleen. Zonder impulsen van een collega of een team houd je dat niet zo lang vol. Je was daar elke seconde van de dag met je school bezig. Ik zie niet op tegen een extra uurtje schoolwerk. Is er een schooloptreden, dan weet je dat je daar veel naschoolse tijd insteekt. Dat hoort bij de job. Ik zie dat een deel van de nieuwe collega’s een meer afgemeten houding tegenover hun job aanneemt. Zij lijken zich meer aan ‘vaste’ uren te willen houden. Dat vind ik jammer.”

Waarom overleven poppen in deze fl itsende wereld?“Elke woensdag speel ik een uur poppentheater voor alle kleuters van de school. Al zijn ze dan wel allemaal

98 procent van de leraren in het kleuteronderwijs heeft twee X-chromosomen.

LUDO LYNEN (47) staat al 26 jaar met een Y-chromosoom voor de kleuterklas

in ‘De wilg’ in Schoonbeek (Bilzen). Met een milde kritische zin durft hij ook

een afwijkende mening te hebben.

kinderen van deze fl itsende maat-schappij, toch boeien mijn poppen hen nog. De verwondering in hun ogen vind ik geweldig. Dat is het boeiendste aan werken met kleuters. De meesten hebben ook niet door dat meester Ludo achter de poppen Rikske en François zit. Na het poppenspel komen ze naar me toe en vertellen honderduit wat er is gebeurd, alsof ik dat allemaal niet weet. Geweldig, toch? Je merkt ook dat kleuters vaak makkelijker emoties tonen aan de poppen dan aan hun meester of juf. Poppentheater is dus zeker geen vrijblijvend entertainment. Samen met collega’s starten we binnenkort met een Comeniusproject met scholen in Turkije, Engeland en Duitsland. Net zoals er bij ons een ‘Jan Klaassen en Katrijn’ is, bestaan ook in die landen typische poppenfi guren. Vanuit die wetenschap wil ik met een uitwisselingsproject beginnen.”

Een jaartje uit het onderwijs opent je ogen.“Op mijn veertigste ben ik er een jaartje uitgestapt. Ik had geen vast plan van wat ik dat jaar zou doen. Ik kookte al veel en ben dan maar in een restaurant gaan werken. Twee maanden ben ik daar gebleven. Toen kreeg ik via een maat het aanbod om te koken voor ‘De Nieuwe Snaar’. Vier maanden ben ik met hen opgetrokken, dat was een za-lige tijd. Je had lange werkdagen, maar eens klaar met je werk, kon je een pint drinken en het werk totaal vergeten. Als leraar lukt dat niet. Bij alles wat je meemaakt, vraag je je af wat je er in de klas mee kunt doen. Ook verhalen van kleuters neem je mee naar huis, daar blijf je in je hoofd mee bezig.

Ik ben vakbondsman en heb respect voor elk beroep. De mentale belasting van leraren moet je niet onderschat-ten. Kinderen zijn ook veranderd en soms vraag ik me af hoe dat komt. Al die gevallen van adhd en overgewicht, hebben die niet te maken met gebrek aan een goede eetcultuur? Ik heb daar op school bijzondere aandacht voor. Net zoals ik ook nieuwe ontwikkelingen in de didactiek probeer op te volgen, zoals schrijfdansen. Ik kopieer dat niet blindelings. Ik bestudeer het, probeer het uit en evalueer het kritisch.”

20 (VUL ZELF IN)20



20 JAAR LATER: NAAR BERLIJN!Wat vind jij het belangrijkste DNA-KENMERK van de leraar? Stem mee op www.klasse.be/leraren. Ontbreekt volgens jou het belangrijkste kenmerk in de lijst? Vul het aan en maak kans op een weekend voor twee in Berlijn, 20 jaar na de val van de muur.

DIALOOG


KLASSE ZORGT VOOR EEN TV-LOZE AVONDLeraren zijn vaak individualisten of egotrippers. Ze denken maar al te vaak dat ze alles beter kunnen (ik spreek voor mezelf). Klasse wakkert terecht de groepsgeest onder de leraren aan. De dag dat Klasse in de bus valt, is bij ons thuis een tv-loze avond. Hoewel mijn vrouw niet in het onderwijs staat, leest zij Klasse van voor naar achter en van achter naar voor. Zij weet als geen ander waar mijn interesse naar uit gaat. Wat mij interesseert, stipt ze aan zodat ik er zeker de nodige aandacht aan schenk. Klasse is en blijft het tijdschrift met klasse voor de leraar. Als er bezuinigd moet worden bij het departement Onder-wijs, dan zeker niet bij Klasse, dat zou geen klasse zijn van de minister.

WIM VAN DE STAEY

500 BRIEVENMeer dan 500 lezers stuurden een warme appreciatie of een persoonlijk verhaal over 20 jaar Klasse. Je vindt een uitgebreide selectie op www.klasse.be/le-raren. Uit alle mails klikt de on-schuldige muis op 1 januari 2010 drie lezers die een feestelijke reis voor twee winnen. In Londen, Parijs of Barcelona.

IK KWIJNDE WEGIk ken jullie al vijf jaar. Na een helse week op school kwam ik ongemotiveerd thuis met een krop in de keel. Ik weende van onmacht. Als veertienjarigen je klas bijna overnemen en geen gezag aanvaarden, stel je het ‘leraar-zijn’ toch in twijfel. Net afgestudeerd wilde ik een toffe, coole leraar zijn. Ik eiste stilte als het nodig was maar wilde ook mijn jeugdige enthousiasme laten zien. Ik ben nooit uit de klas gegaan, heb nooit in de klas een traan laten zien, maar ik kwijnde weg. Ik dacht aan stoppen. Geen enkele collega wilde erover praten en niemand anders had problemen. Ik stond alleen. Toen ik jullie magazine voor de eerste keer las, kreeg ik weer moed! Er was een artikel over ‘leraren die het moeilijk hadden’ en collega’s die deden of er niets aan de hand was. De kracht en het begrip die van jullie uit gingen, hebben me doen terugkomen op mijn beslis-sing. Die maandag trok ik naar de lerarenkamer met mijn Klasse in mijn boekentas. Ik sprak verschillende collega’s aan en liet hun het artikel zien. Ze begonnen te praten en deden voor het eerst hun verhaal. Ik kreeg tips en we stippelden een manier van werken uit. Stilletjes aan kreeg ik meer vat op de klas en kreeg ik het respect van collega’s. Dat respect had ik als beginnende leraar aan jullie te danken.

Dus dikke mercieeeeeeeee!Drie dikke verjaardagskussen

EEN DANKBARE LEZER

DANK U, KLASSE, VOOR MIJN VROUW EN KINDERENKlasse veranderde mijn leven. Jaren geleden kwam een oud-collega vaak langs bij mijn zesdeklassers als hij grappige foto’s of een enquête over weer een gek onderwerp nodig had voor Yeti, het gekke tienerblad van Klasse. Op een dag had hij een echte fotograaf bij zich. Hij vroeg of ik even wilde poseren, want ze hadden een foto van een leraar nodig. Groot was mijn verbazing toen ik de volgende Klasse uit mijn brievenbus haalde. Mijn kalende hoofd stond op de cover. Die morgen zaten mijn gsm en mailbox onmiddellijk barstensvol reacties en grappige opmerkingen.

Wat wil nu het toeval? In Peer stootte een leuk meisje heel toevallig op die Klasse: die kerel ‘had wel iets’. Een half jaar later lopen wij elkaar toevallig tegen het lijf en… we zijn nu ondertussen 2 jaar getrouwd, en hebben 2 lieve (maar slecht slapende) dochters: Lieke en Mare.

Dank u, Klasse.

BART VAN GOOL


BLIJF FONKELENKlasseSupporter van “leskramers”Sympathisant van klasartiestTranquillizer van planlastigheidGijdie ons geridderd hebt tot“Mens met klasse”Van Oostende tot Maaseik tot regenwoud.Profi ciat met 20 jaarhoogtijdagenBlijf fonkelen,Klasse

PETER WILLEMS

9 360 MINUTEN KLASSEIk geniet al 13 jaar van jullie boeiende vakblad. Als ik het even vlug uitreken, kom ik aan zo’n 9 360 minuten lezen in Klasse. 9 360 minuten waarin ik misschien• kon verbeteren • kon schaven aan mijn lessen • kon voorbereiden • kon overleggen met collega’s • kon nadenken over niet-onderwijszaken• kon...maar met alle plezier heb ik 9 360 minuten gelezen en genoten...

TONY SABBE

GEEN GEZEURIk ben fan van het eerste uur. Dat kan gezien mijn gezegende leeftijd. Jullie benaderen onderwijs op een positieve en creatieve manier, met een hele reeks inspirerende ideeën/voorstellen om je lessen op een grootsere manier te stofferen dan enkel in je leslokaal of school te blijven. Dat heeft mij van in het begin sterk aangesproken. Geen gezeur of moeilijke pedagogische terminologie, maar praten/schrij-ven over onderwijs vanuit de goesting in het lesgeven en de liefde en het respect voor de jeugd. Zo heb ik het graag. In de week dat Klasse in de bus valt, zoek ik steeds wat tijd om er in weg te duiken om toffe projecten te ontdekken, deel te nemen aan een wedstrijd of een VIP-dag mee te pikken. Echt chapeau en houden zo!

STEVEN VAN PETEGHEM

ZWERVEN TUSSEN LEERLINGEN EN DIRECTIESZo’n 13 jaar geleden vatte ik een driejarige (weekend)cursus aan om een bijkomend diploma te behalen. Daar stelden alle deel-nemers zich aan elkaar voor. Een man las een stukje uit Klasse voor. De tranen vloeiden over zijn gezicht. Hé, dat verhaal klonk me bekend in de oren. Ik had het onlangs zelf in Klasse gelezen. De man las zijn eigen levensverhaal voor, een aangrijpend verhaal over iemand die via allerlei omzwervingen en twijfels een job verkiest in de privé en nadien toch weer in het onderwijs terechtkomt. Op dat moment realiseerde ik me dat de artikels in Klasse écht zijn, dat de mensen over wie wordt geschreven dikwijls gewoon bij jou om de hoek wonen en dat de diversiteit in het on-derwijslandschap groot is. Dat op zich was al een heel rijke ervaring! Het is goed gekomen met de driejarige opleiding. De meeste cur-sisten hebben hun diploma behaald, zeker de man in kwestie! Hij zwerft nog ergens rond... tussen directies en leerlingen.

JACQUELINE OORTS

TOPSCORE


Misschien kreeg jij enkele maanden geleden telefoon van het onafhankelijke onderzoeksbureau Signifi cant. Voor het eerst in 20 jaar hielden zij een representatieve steekproef bij 1 500 leraren, leerlingen en ouders. Ze stelden gerichte vragen over de bekendheid en het gebruik van een hele reeks communicatie-initiatieven van de onderwijsoverheid. Het eindrapport telt meer dan 300 bladzijden. Het onderzoeksbureau heeft het daarin over ‘topscores’ voor de communicatielijnen van Klasse. Dit zijn de belang-rijkste resultaten.

KLASSE: NEGEN OP TIEN LERAREN LEZEN MEE Alle leraren (100%) kennen Klasse voor Leraren. 92% van

alle Vlaamse leraren zegt Klasse vaak te lezen en te gebrui-ken. Voor 72% is het hun belangrijkste en spontaan eerst genoemde informatiekanaal over opvoeding en onderwijs. 35% is er tevreden over, 64% zeer tot uiterst tevreden. 95% gebruikt zijn lerarenkaart. Slechts 1% van de leraren is niet tevreden over de kaart.

TIENERS GROTE FANS VAN YETIVan alle 10- tot 12-jarigen kent 83% het blad Yeti. 73%

van alle tieners zegt het vaak te lezen en te gebruiken. Het is bij hen zowat het populairste blad, zowel voor jongens als voor meisjes. 32% is er tevreden over, 68% zeer tot uiterst tevreden.

MAKS! POPULAIR BIJ EEN HETEROGENE DOELGROEP

Van alle 14- tot 18-jarigen kent 80% het blad Maks! Meer dan de helft van de jongeren leest en gebruikt het blad vaak. Bij wie het blad kent is dat twee op drie. Zowel in aso, tso als bso, zowel bij jongens als meisjes. 44% is er tevreden over, 55% zeer tot uiterst tevreden. 75% van de scholen gebruikt de leerlingenkaart als offi cieel legitimatiemiddel.

ACHT OP TIEN GEZINNEN LEZEN KLASSE VOOR OUDERS

Van alle ouders met kinderen tot 14 jaar kent 90% Klasse voor Ouders. 82% van alle ouders zegt het vaak te lezen en te gebruiken. Dat is een bijzonder hoog cijfer voor een gratis verspreid blad. Voor 57% is het hun belangrijkste en spontaan eerst genoemde informatiekanaal over opvoeding en onder-wijs. 54% is er tevreden over, 45% zeer tot uiterst tevreden. Ook één op drie leerlingen leest en gebruikt Klasse voor Ouders. Daar speelt het blad voortaan op in, door speciale icoontjes te plaatsen bij informatie die de jonge lezers extra kan interesseren.

Scoren voor al deze communicatielijnen uitzonderlijk hoog: vertrouwen, informatief gehalte, bruikbaarheid, begrijp-baarheid en aantrekkelijkheid.

De telefonische enquête werd aangevuld met uitvoerige gesprekken met focusgroepen. De resultaten van het onderzoek worden gebruikt om de communicatie in de toekomst nog te verbeteren. Met dank aan de bereidwillige medewerking van de enthousiaste lezers.

KLASSE KRIJGT RAPPORT

NR. 01 NR. 50 NR. 100 NR. 150 NR. 200

20 JAAR KLASSE - STRAFFE ACTIES - W!N

#01 Tafelvoetbal leeft 20X ‘Dichter bij de maan’ #02 Brussel door een duikbril 20X ‘Siebe ♥ Mette?’ #03 Eén dag mijnwerker 20X ‘John Rabe’ #04 Fiets op de sporen 20X ‘Het kleine spookje Laban’ #05 Antwerpen, onder én boven 20X ‘Bat Pat en piraat Goudtand’ #06 Peel your body 20X ‘IJskonijn’ #07 Avontuurlijke Ardennen 200X ‘Klasse’ #08 Overnacht op een binnenschip 20X ‘Autisme en contextblindheid’ #09 Naar de haaien 20X ‘Groeiboeken’ #10 Met een collega door het slijk 20X ‘Atlas van het menselijk lichaam’ #11 Vertrouw op de thermiek 20X ‘Smart Kids in Wonderland’ #12 Vree wijs 20X ‘De codes van da Vinci, Bach, pi & co’ #13 De Nederlandse Alpen 20X ‘Groot worden’ #14 Skiën aan zee 20X ‘Groeiboek voor kleuters’ #15 Jan, Piet, Joris en Cornelia 20X ‘Spreken over stotteren’ #16 Vang je eigen ‘tongske’ 20X ‘Encounters at the End of the World’ #17 Oostende per boot # Win een doos vol dvd’s #18 Een Russische duikboot #19 Wespa #20 Verken de ruimte

ZEKERDOEN

01

02

©IR

EEN LO

OTS


Krijg je een kick van kicker? Jij wordt een pion in een levensgroot tafelvoetbalspel. Daag je collega’s uit of organiseer een com-

petitie met de leerlingen. In het opblaasbare voetbalveld blijf je in positie en het spel kan beginnen. Passen voldoende collega’s in een voetbalshirt? Neem deel aan de wedstrijd op www.lerarenkaart.be. Het spel wordt één dag neergepoot op de school van de winnaar. Die bepaalt in overleg met V-formation een geschikte datum.

Bij V-formation staan originele activiteiten in de etalage – www.v-formation.be

TAFELVOETBALLEEFT

De diepzee reikt tot Brussel. Vergeet de Zenne en het kanaal, maar duik het diepste zwembad ter wereld in. De reis gaat

33 meter onder de zeespiegel. Snorkelen, worstelen met zwemvlie-zen en duikfl essen en je eerste luchtbellen produceren, dat gebeurt tijdens een initiatie van twee uur. Op zondag 11 april duiken tien keer twee leraren onder. Motiveer een collega om je te vergezellen en schrijf je in via www.lerarenkaart.be. De winnaars worden persoonlijk verwittigd.

[email protected] of www.nemo33.com

BRUSSEL DOOREEN DUIKBRIL

Klasse trakteert op avontuur en (ont)spanning. Maak je collega’s warm/koud/nat voor twintig straffe acties. Plons met stijl in het diepste zwembadter wereld. Schotel de haaien hunvieruurtje voor. Test je ski’s of snowboarduit op de grootste indoor skipiste. Projecteert een katapult jouw zweefvliegtuig in de juiste luchtlaag? Snuif de wilde frisheid op van de Antwerpse riolen. Nog ‘smeriger’? Schrijf je team in voor de Klasse moddervoetbalcompetitie!

20XACTIE

PROEF DE SPANNING EN OVERTUIG JE COLLEGA’S OM MEE TE DOEN - WWW.TVKLASSE.BE

W!N W!N

03

04

W!N

20X ‘Dichter bij de maan’Kindermishandeling en een ontwricht gezin zijn de thema’s van ‘Dichter bij de maan’, gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Vik wordt door zijn oudste broer Alex naar de zolder verbannen en opgesloten. Vik ondergaat alles en trekt zich terug in zijn eigen wereld. Tot hij op

school vriendschap sluit met Nicolas. Langzaam vindt Vik zijn eigenwaarde terug en komt hij in verweer tegen zijn situatie.

‘Dichter bij de maan’ (Bettie Elias) – vanaf 13 jaar – 14,95 euro – uitgeverij Manteau – www.standaarduitgeverij.be

WIN: 20 x ‘Dichter bij de maan’ – mail vóór 19 december (met vermelding ‘Dichter bij de maan’) naar [email protected]

W!N

20X ‘Siebe ♥ Mette?’

Siebe en zijn opa doen gekke spelletjes samen, maar praten ook over opa die nog altijd verliefd is op oma, ook al is ze dood. Het lijkt Siebe wel leuk, ver-liefd zijn. ‘Siebe ♥ Mette?’ is een warm verhaal van ex-onderwijzer Moniek

Vermeulen over je eerste verliefdheid, over de hechte band tussen Siebe en opa en over de liefde van opa voor zijn ge-storven vrouw.

‘Siebe ♥ Mette?’ (Moniek Vermeulen; illustraties Leen Van Durme) – vanaf 6 jaar – 8,95 euro – www.eenhoorn.be

WIN: 20 x ‘Siebe ♥ Mette?’ – mail vóór 19 december (met vermelding ‘Siebe’) naar [email protected]

school vriendschap s

V l j


Jas aan, helm op en een ondergrondse reis door de mijn begint. Je woont een voorstelling bij over het gebruik van de machines

en de ondergrondse uitrusting. Terug bovengronds bezoek je, na het middagmaal, het mijnmuseum en je maakt een rondrit met het toeristentreintje. Op zaterdag 13 maart ontvangt de site van Blegny gratis honderd lera-ren met hun gezin. Inschrijven via www.lerarenkaart.be.

Blegny-Mine – rue Lambert Marlet 23 – 4670 Blegny – www.blegnymine.be - op andere dagen krijgen leraren gratis toegang op vertoon van hun leraren-kaart

Trap twee uur met een spoorwegfi ets door de vallei van de Mo-lignée, van Falaën naar Maredsous en terug. In het oude station

van Warnant geniet je van een rustpauze, een hapje en een drankje. In Maredsous bezoek je de abdij. De eerste vijftig leraren die mailen naar [email protected] krijgen met hun gezin gratis toegang tot de railbikes van Molignée op een dag naar keuze in december of januari. Vermeld het nummer van je lerarenkaart en de datum van jouw voorkeur.

Les draisines de la Molignée – 82 rue de la Gare – 5522 Falaën (prov. Namen) – www.rail-bike.be – gratis op vertoon van je lerarenkaart

ÉÉN DAGMIJNWERKER

FIETS OP DE SPOREN

pub.indd 2 17-09-2007 17:48:28

AD klasse oktober 2007.indd 1 04-10-2007 17:58:08

(advertentie)

20X ACTIE

05

06


Vreet de onderwijsstress aan je lijf? Laat je verwennen in één van de centra van ThermenenBeauty-Group.be. Tijdens het Beauty

For All-arrangement geniet je van een droge lichaamspeeling, cho-coladepakking en een gelaats-, hoofdhuid- en nekmassage. Tijdens de eerste twintig weken van 2010 voor 69 i.p.v. 85 euro per persoon. Je betaalt 85 euro als je die dag ook van de sauna wilt genieten. Surf naar www.lerarenkaart.be en schrijf in om de kortingsbon te ontvangen. Elke week wint één leraar een saunadagpas voor twee personen.

Centra in Westerlo, Oostende, Dilbeek, Edegem, Rijmenam en Londerzeel - www.tbg.be

PEEL YOUR BODY

Een dag Antwerpen op maat van jouw leerlingen. Snuif de sfeer achter de schermen van De Roma. Wandel in de riolen en beklim

de kleine toren van de Onze-Lieve-Vrouwekathedraal. Of volg een workshop druktechnieken. Welkomstontbijt en broodjeslunch inbe-grepen. Een drankje bevordert het napraten.Op zaterdag 20 maart, 24 april of 8 mei beleven telkens vijf-tien leraren een op maat gesneden lerarendag. Inschrijven via www.lerarenkaart.be. De winnaars worden persoonlijk verwittigd.

In samenwerking met Antwerpen Toerisme & Congres

ANTWERPEN,ONDER ÉN BOVEN

20X ‘John Rabe’

De bekroonde fi lm ‘John Rabe’ ver-telt het waargebeurde verhaal van de Duitse zakenman John Rabe. Als Japan in 1937 China binnenvalt, volgt een grootschalige massamoord. Industrieel John Rabe weet in Nanking met enkele

andere buitenlanders een beschermde zone voor burgers te creëren. Zo redden ze tweehonderdduizend Chinezen het leven. De fi lm ‘John Rabe’, met o.a. Ulrich Tukur, Daniel Brühl en Steve Buscemi in de hoofdrollen, komt na Nieuwjaar in de Vlaamse bioscopen.

‘John Rabe’ – vanaf januari in de bioscopen – www.abc-distribution.be

WIN: 20 x een duoticket voor ‘John Rabe’ – mail vóór 19 december (met vermelding ‘John Rabe’) naar [email protected]

20X ‘Het kleine spookje Laban’Middernacht en de maan schijnt boven het kasteel. Tijd voor spoken om aan het werk te gaan. Maar voor het kleine spookje Laban is dat niet eenvoudig.

Mensen bang maken, hij weet niet hoe dat moet. De Zweedse animatiefi lm ‘Het kleine spookje Laban’ van Per Ahlin en Alicja Jaworski bevat zes korte, charmante verhalen. Heerlijk fi lmplezier voor de allerkleinsten.

‘Het kleine spookje Laban’ – 45 min. – Nederlands gesproken – vanaf 3 jaar – uitgebracht op dvd bij Jekino – op www.jekino.be/laban vind je foto’s, kleurplaten en een lesmap

WIN: 20 x ‘Het kleine spookje Laban’ – mail vóór 19 december (met vermelding ‘Laban’) naar [email protected]

W!N W!N

08

07

20X ACTIE

20X ‘Bat Pat en piraat Goudtand’Vleermuis Bat Pat is schrijver van grie-zelverhalen over heksen, geesten en kerkhoven. Maar zelf is hij een echte bangerik. In ‘Piraat Goudtand’ gaat Bat Pat met zijn vrienden naar zee voor een

spannend piratenavontuur met een scheepswrak, piratenijs-jes en wormen met muntsmaak.‘Bat Pat’ is van oorsprong een Italiaanse jeugdreeks, geschreven door Roberto Pavanello.

‘Bat Pat en Piraat Goudtand’ – vanaf 7 jaar – 9,95 euro – www.abimo-uitgeverij.net

WIN: 20 x ‘Bat Pat en Piraat Goudtand’ – mail vóór 19 december (met vermelding ‘Bat Pat’) naar [email protected]

20X ‘IJskonijn’

In de Verlegenstraat woont de twee-ling Anna en Thijs, twee negenjarige verwende kinderen. Als mama in het ziekenhuis belandt, loopt alles in het honderd: de tweeling komt te laat op school, ze vinden hun spullen niet terug. Papa haalt een hulp in huis, maar dit

‘ijskonijn’ wil dat de kinderen meehelpen in het huishouden, stel je voor!

‘IJskonijn’ (Rien Broere; illustraties Riske Lemmens) – vanaf 9 jaar – 14,50 euro – www.eenhoorn.be

WIN: 20 x ‘IJskonijn’ – mail vóór 19 december (met vermelding ‘IJskonijn’) naar [email protected]

spannend piratenav


Overnacht met vijf collega’s op een binnenschip uit de jaren twin-tig. De ondergaande zon en het adembenemende vergezicht zijn

gratis. Het uitgebreide schippersontbijt geurt bij het ontwaken en de fl uisterboot staat jullie op te wachten.Zes collega’s winnen een overnachting inclusief ontbijt op een datum naar keuze (tot 31 december 2010). Schrijf in via www.lerarenkaart.be. De winnende school wordt verwittigd.

vzw De Boot – Ieperleedijkstraat 1 A – 8650 Merkem – www.deboot.be

Een apenbrug en loopnet op vijftien meter hoogte bieden uitzicht op de Ourthevallei. Langs de ‘Via Ferrata’ bereik je het hoogste

punt. Een ‘death ride’ verder beland je vijftig meter lager aan de an-dere oever van de Ourthe.Op zondag 31 januari wacht in de Ardennen een halve dag adventure-plezier. Gratis voor leraren. Gezinsleden vanaf acht jaar betalen 10 euro. Inschrijven via [email protected] of 084 36 85 50 (maandag tot vrijdag, van 8.30 tot 17 uur).

Wildtrails - 30 rue du Moulin - 6987 Jupille (Rendeux) – www.wildtrails.be

OVERNACHT OP EEN BINNENSCHIP

AVONTUURLIJKEARDENNEN

W!N W!N

09


Gingen Jaws 1, 2, 3 en 4 pijnloos aan jou voorbij? Stap dan voorbij de bezoekersbarrières van Aquatopia. Een drie meter grote haai

kust je enkels. Je streelt sensueel één van de lieverdjes. De durvers mogen ze voederen.Drie leraren winnen een ‘Shark Experience’. Ze brengen elk tien supporters mee. Supporters en de haaienaaiers krijgen de hele dag gratis toegang tot Aquatopia. Inschrijven via www.lerarenkaart.be.

Aquatopia – Koningin Astridplein 7 – 2018 Antwerpen – www.aquatopia.be – tot 30 juni 2010 krijgen lerarenkaarthouders 50 procent korting op een familieticket

NAAR DE HAAIEN

www.aquatopia.be tot 30 juni 2010 krijgen lerarenkaaarthowww.aquatopia.be tot 30 juni 2010 krijgen lerarenkakorting op een familieticket

200X ‘Klasse’In ‘Klasse’ volgen we Gijs en Lise een onvergetelijk schooljaar lang. De meester foppen op 1 april, of de juf verrassen voor haar verjaardag. Als je met Gijs en Lise de schoolpoort binnengaat, stop je niet met lezen tot ze weer naar buiten komen.Gijs en Lise zijn broer en zus. Ze hebben gewone ouders, een gewone school en gewone vrienden, maar beleven buitengewone avonturen in de naar hen genoemde boekenreeks van Clavis Uitge-verij. ‘Klasse’ is na ‘Tante M’ en ‘Feest’ het derde deel in de reeks. Alle delen zijn geschikt voor kinderen vanaf 7 jaar. De humoristi-sche verhalen zijn makkelijk te lezen, ook voor moeilijke lezers.

‘Klasse’ (Bart Demyttenaere & Wouter Kersbergen; illustraties Jan van Lierde) – vanaf 7 jaar – 12,95 euro – www.clavisbooks.com

WIN: 200 x ‘Klasse’ – mail vóór 19 december (met vermelding ‘Klasse’) naar [email protected]

W!N

pub.indd 2 17-09-2007 17:48:28


(advertentie)

20X ACTIE

10

11


Vervang op een voetbalterrein het gras door twintig centimeter modder. Kneed vier mannen en twee vrouwen tot één ploeg. Ver-

geet het scorebord, want winnen of verliezen is onbelangrijk. Dat is de essentie van moddervoetbal.Kom je aan een team en een paar reservespelers die voldoende Dash, Ariel of Dreft in de kast hebben staan? Schrijf dan in via www.lerarenkaart.be voor de Klasse-moddervoetbalcompetitie. Supporters, sfeermuziek, een drank- en eettent zijn permanent aanwezig op zondag 9 mei 2010.

Exelshof Arena – 3940 Hechtel-Eksel – www.rodemodderduivels.be

MET EEN COLLEGADOOR HET SLIJK

Stop je ‘gezweefvliegd’ in je taaloefeningen? Misschien is dit vol-tooid deelwoord een groter struikelblok dan de sport zelf. Zin om

je te laten meedeinen op het ritme van de thermiek? Zes keer vier collega’s krijgen uitleg en een gratis initiatievlucht (10 tot 30 minuten) van op een Vlaams vliegveld. Zoek drie zweverige collega’s en stel jullie kandidaat op www.lerarenkaart.be.

Liga van Vlaamse Zweefvliegclubs – Termikkelaan 9 – 2530 Boechout – www.zweefvliegen.be – de liga geeft workshops op school die aansluiten bij fysica, aardrijkskunde en mechanica: [email protected]

VERTROUW OP DE THERMIEK

20X ‘Autisme en contextblindheid’Waarom lijkt de maan aan de horizon zo groot? Wat we waarnemen heeft géén absolute betekenis, alles hangt van de context af. Tranen kunnen ver-driet betekenen, maar ook blijdschap, opluchting of een allergische reactie. In Vlaanderen en Nederland hebben

meer dan 100 000 mensen moeite met context. Vaak ontstaan dan misverstanden in hun communicatie en sociale omgang.

‘Autisme en contextblindheid’ (Peter Vermeulen) – 22 euro – www.acco.be

WIN: 20 x ‘Autisme en contextblindheid’ – mail vóór 19 december (met vermelding ‘Autisme’) naar [email protected]

20X ‘Groeiboeken’

Vijf thematische ‘groeiboeken’ nemen jonge lezers mee op AVI-niveau, van 0 tot 5. Vier verhalen per niveau staan boordevol illustraties. De verhalen groeien mee met het leesniveau: van mooie kijkplaten tot volwaardige ver-

halen: bekende en minder bekende sprookjes; mysterieuze verhalen vol heksen, spoken, weerwolven; originele dieren-verhalen en een avontuurlijke reis door de seizoenen.

‘Groeiboek’ (vijf titels, verschillende auteurs) – 19,95 euro per stuk – Davidsfonds Uitgeverij

WIN: 20 x ‘Groeiboek’ – mail vóór 19 december (met vermelding ‘Groeiboek’) naar [email protected]

halen bekende en

W!N W!N

©

PAUL VAN

CAESBR

OEC

K

pub.indd 2 17-09-2007 17:48:28


(advertentie)

20X ACTIE

12

13


Stoeltjesliften brengen je naar de top van de grootste indoor-skipiste ter wereld. Halverwege de 520 meter lange afdaling

pauzeer je in de Graubündenhütte bij iets nats of droogs. In het Fun-park oefen je als snowboarder de laatste stunts. 365 dagen per jaar.Op woensdag 27 januari of 3 maart 2010 krijg je vanaf 14 uur een voorstelling van het schoolprogramma. Na een skiles en een snow-boardles volgt een uur ‘tubegliden’. Als après-ski drink je een borrel. Inschrijven via www.lerarenkaart.be.

Snowworld – Witte Wereld 1 – NL 6372 VG Landgraaf – www.snowworld.com

DE NEDERLANDSEALPEN

’t Es ‘t ziene weert: vijftig minuten lang toont een gids je de mooi-ste Gentse plekjes. Terug aan land leidt een ludieke wandel-

zoektocht je door de binnenstad. Eventueel breng je aansluitend een gratis bezoek aan het Gravensteen.Schrijf je in, samen met vier collega’s, via www.lerarenkaart.be. Het bezoek vindt plaats tijdens de maanden mei of juni 2010.

Rederij De Gentenaer – aanlegsteiger Groentenmarkt – 9000 Gent – www.rederijdegentenaer.be

VREE WIJS

20X ‘Atlas van het menselijk lichaam’Het menselijk lichaam is een geweldige machine die tal van taken uitvoert, met specifi eke lichaamssystemen en speci-fi eke organen. Die systemen en organen vormen samen een fysiologisch even-

wicht. In deze atlas ontdek je hoe deze hele fabriek werkt. In klare taal en met duidelijke, gedetailleerde illustraties. Elk systeem krijgt zijn eigen hoofdstuk.

‘Atlas van het menselijk lichaam’ – 12,95 euro – uitgeverij Rebo – www.acco.be

WIN: 20 x ‘Atlas van het menselijk lichaam’ – mail vóór 19 december (met vermelding ‘Atlas’) naar [email protected]

20X ‘Smart Kids in Wonderland’Multimedia, internet, games… Jongeren worden voortdurend uitgedaagd tot consu-meren en leren, tot antwoorden verzinnen op reële en virtuele problemen. In ‘Smart Kids in Wonderland’ gaan Dirk Gombeir,

Luk Bosman en Chico Detrez op zoek naar leerhoudingen en -strategieën van jongeren in hun eigentijdse leefwereld. Én ze onderzoeken hoe onderwijs goede voorwaarden kan schep-pen om met deze veranderende realiteit om te springen.

‘Smart Kids in Wonderland’ – 12 euro – www.woltersplantyn.be

WIN: 20 x ‘Smart Kids in Wonderland’ – mail vóór 19 december (met vermelding ‘Smart Kids’) naar [email protected]

W!N W!N

20X ACTIE

14

15


Op het zeiljacht Croeso beleef je een twee uur durende zeildoop op zee, onder deskundige begeleiding. Ver weg van alle stress,

lawaai en fi les ontdek je of zeezeilen jouw sport is.Daag een collega uit en schrijf samen in om op zaterdag 17 april 2010 het zoute sop te kiezen. Inschrijven via www.lerarenkaart.be. De tien winnende duo’s worden persoonlijk verwittigd.

Croeso Sailing – Grotesteenweg 227 bus 12 – 2600 Berchem – croeso-sailing.weebly.com – houders van de lerarenkaart krijgen 15 procent korting op dagtochten, weekendtochten of langere georganiseerde tochten - [email protected]

Van kluns tot gevorderde of concurrent van Alberto Tomba. Skiën kun je ook aan zee oefenen. De indoorpiste leert je ploegen,

parallel-skiën en bochten nemen zonder meteen in een afgrond te moeten staren. Waag je achteraf aan ‘short court’, de Canadese tegenhanger van squash.Op zondag 18 april 2010 (10 - 18 uur) slalommen leraren gratis door het aanbod van de TopFit Ski-piste. Gezinsleden betalen de helft van de prijs. Kinderen ravotten gratis in het speelcircuit. Reservatie ver-plicht via top-fi [email protected] of 059 30 44 41 (van 14 tot 19 uur).

Top Fit Ski-piste – Papaverstraat 20 – 8430 Middelkerke – www.topfi t.be

JAN, PIET, JORISEN CORNELIA

SKIËN AAN ZEE

20X ‘De codes van da Vinci, Bach, pi & co’Dirk Huylebrouck bekijkt via de vier mysterieuze getallen pi, zèta drie, de gulden snede en de twaalfde wortel van twee een waaier aan fi losofi sche, historische en technisch-wiskundige aspecten van de evolutie van wiskunde.

Het boek is erg toegankelijk geschreven en bevat tal van verklarende illustraties. Bovendien vind je op de site van de auteur (http://etopia.sintlucas.be/3.14) heel wat fi lmpjes met een wiskundig kantje.

‘De codes van da Vinci, Bach, pi & co’ – 22 euro – uitgeverij Academia Press

WIN: 20 x ‘De codes van da Vinci, Bach, pi & co’ – mail vóór 19 december (met vermelding ‘da Vinci’) naar [email protected]

20X ‘Groot worden’

Hoe ontwikkelen kinderen en jongeren zich en hoe ga je met die ontwikkeling om? De auteurs doorlopen de ontwikke-lingsfasen van baby tot volwassene: li-chaam, denken, voelen, persoonlijkheid en morele inborst, maar ook spelen tekenontwikkeling, taal leren, seksuele

rijping. Ze koppelen dit aan andere ontwikkelingsaspecten zo-als geheugen, vriendschap, gezin, stress, confl icten.

‘Groot worden. De ontwikkeling van baby tot adolescent. Handboek voor (toekomstige) leerkrachten, opvoeders en verzorgers’ (Katrien Struyven e.a.) – 24,95 euro – uitgeverij LannooCampus

WIN: 20 x ‘Groot worden’ – mail vóór 19 december (met vermelding ‘Groot worden’) naar [email protected]

W!N W!N

16


‘Dek’ of ‘motoren’? Het is een studiekeuze die de leerlingen van het Maritiem Instituut Mercator moeten maken. Ga letterlijk

aan boord met leerlingen die kozen voor één van de meest specifi eke studierichtingen in Vlaanderen.Vier of vijf leraren van één school varen uitzonderlijk mee met de 0.29 Broodwinner. Alle vissen die je strikt, neem je mee naar huis. (Het betreft een vrijdag én een lesdag, het vergt dus afspraken in je school.) Kandidaat-schippers melden zich op www.lerarenkaart.be.

Maritiem Instituut Mercator – Mercatorlaan 15 – 8400 Oostende – www.maritiemonderwijs.be

VANG JE EIGEN‘TONGSKE’

Win een doos vol dvd’sIn ‘Sinterklaas en het geheim van het Grote Boek’ moet de Sint examen doen voor zijn ‘dakbewijs’. Dat loopt mis en de heilige man belandt in het ziekenhuis. Toch heeft hij een doos met twintig dvd’s afgeleverd op de jarige Klasse-redactie. Eén leraar wint de hele doos!

In de doos een mix van oude grappen van Abbott and Costello in ‘The Christmas Show’ en nieuwe humor in ‘The Great Buck Ho-ward’ (John Malkovich). Romantiek in ‘New in Town’ (Renée Zell-weger) en ‘Last Chance Harvey’ (Dustin Hoffman & Emma Thomp-son). Spanning in ‘The Gift’ (Edward Burns) en ‘Reservation Road’ (Joaquin Phoenix). Horror in ‘The Burrowers’ en ‘Book of Blood’. Maar ook een hartveroverend drama over een autistische jongen in ‘The Black Balloon’ en een emotionele documentaire van Madonna over aids-wezen in Malawi (‘I am because we are’).

Alle dvd’s zijn verkrijgbaar in de handel – www.rcv.nl

WIN de hele doos – mail vóór 19 december (met vermelding ‘doos dvd’s’) naar [email protected]

20X troostprijzen

De goedheilige man leverde nog een tweede doos aan de

redactie, dus winnen nog eens twintig leraren een gratis dvd.

In de komedie ‘Lower learning’ probeert Jason Biggs een

school van de ondergang te redden. In de tv-serie ‘Hidden

Palms’ (acht afl everingen) speelt er zich een moordmysterie

af tegen de zonovergoten achtergrond van Palm Springs. In

‘The Grudge 3’ komt er eindelijk (?) een einde aan een reeks

moorden in Chicago. In het sprookje ‘De maanprinses’ is de

kleine Maria de enige die een eeuwenoude vloek kan opheffen.

Alle dvd’s zijn verkrijgbaar in de handel – www.rcv.nl

WIN: 5 x ‘Lower learning’ – 5 x ‘Hidden Palms’ – 5 x ‘The Grudge 3’

– 5 x ‘De maanprinses’ – mail vóór 19 december (met de titel van

je keuze) naar [email protected]

W!N

pub.indd 2 17-09-2007 17:48:28


(advertentie)

20X ACTIE

17

18


Samen met een havenanimator ontrafel je de geheimen van een zeehaven in actie. Snuif de zeelucht en zet al je zintuigen aan het

werk. Scheep daarna in voor een havenrondvaart en een tocht op open zee. Begroet de grote ferryschepen, zeiljachten en kustvissers.Op zaterdag 1 mei verken je de haven van Oostende. Gezinsleden betalen het kortingstarief: 4 euro vanaf 6 jaar, 5 euro vanaf 12 jaar. Inschrijven via www.lerarenkaart.be.

FRANLIS rederij - Westerstaketsel (pier) - 8400 Oostende - www.franlis.be

OOSTENDE PER BOOT

Was Zeebrugge van strategisch belang tijdens de oorlog? Jouw vragen, nat of droog, krijgen een antwoord in het maritieme

themapark Seafront. Bezoek de West-Hinder en een Russische onderzeeër. Vaar langs vissersboten en containerschepen tot de gasterminal en het windturbinepark.Op zaterdag 1 en zondag 2 mei bezoeken leraren gratis Seafront, inclusief een havenrondvaart. Korting voor partners en kinderen. Inschrijven via www.lerarenkaart.be.

Seafront – Vismijnstraat 7 – 8380 Zeebrugge – www.seafront.be en www.euro-line.be – leraren krijgen korting als ze Seafront bezoeken

EEN RUSSISCHEDUIKBOOT

20X ‘Groeiboek voor kleuters’‘Groeiboek’ schetst een zorgbeleid dat alle knowhow binnen de school systematiseert: goede ervaringen behouden en delen, ef-fi ciënt overleg uitbouwen tussen de kleu-teronderwijzer als spilfi guur, de zorgcoör-

dinator, collega’s, ouders, leerlingbegeleiders en clb. Je mikt vooral op kleuters die extra aandacht vragen. Bij het boek (vier delen) horen downloadbare werkdocumenten.

‘Groeiboek. Zorg- en volgsysteem voor kleuters’ – VCLB-Vormingscentrum – vier delen – www.vclb-koepel.be (klik op “Materiaal” en “Groeiboek”)

WIN: 20 x ‘Groeiboek. Zorg- en volgsysteem voor kleuters’ (het basisboek) – mail vóór 19 december (met vermelding ‘Zorgsysteem’) naar [email protected]

W!N W!NW!N

20X ‘Spreken over stotteren’Wat is stotteren? Kun je al ingrijpen op heel jonge leeftijd? Hoe wordt stotteren veroorzaakt? Ronny Boey brengt 15 jaar wetenschappelijk onderzoek naar stotteren samen en ruimt misverstanden uit de weg.

‘Spreken over stotteren’ geeft klare en gefundeerde antwoor-den op tal van prangende vragen en is een handige gids door een complexe wereld.

‘Spreken over stotteren’ – 15,95 euro – www.standaarduitgeverij.be

WIN: 20 x ‘Spreken over stotteren’ – mail vóór 19 december (met vermelding ‘Stotteren’) naar [email protected]

20X ACTIE

20

19In tachtig kilometer de streek rond Lier uitkammen, gezeten op een

‘wesp’. Want dat is wat Vespa betekent. De route is ingesteld op de gps die je meekrijgt. Je kiest zelf je stopplaatsen om te genieten van het landschap.Vier duo’s winnen een Vespa-trip “Lier – 360°” tijdens de tweede week van de paasvakantie op een weekdag naar keuze. Schrijf samen met een collega in via www.lerarenkaart.be. De winnaars worden persoonlijk verwittigd.

B&WClassics – Pastoriestraat 27 – 2560 Kessel – www.bwclassics.be.

WESPA

Klim aan boord van de Space Shuttle en beleef de emoties van de astronauten. Voel je heel even gewichtloos bij het uitproberen van

de trainingstoestellen van de Ruimteklassen en van het Astronaut Camp.Op woensdag 23 december 2009 of 17 februari en 14 april 2010 krijgen leraren een geleid bezoek aan het Euro Space Center en een voorstelling van de infrastructuur en het scholenprogramma. Gezinsleden betalen 4,20 euro. Inschrijven via het formulier op www.lerarenkaart.be.

Euro Space Center – 1 rue Devant les Hêtres – 6890 Transinne – www.eurospacecenter.be

VERKEN DE RUIMTE

Maandblad voor onderwijs in Vlaanderen Uitgegeven door het Vlaams ministerie van Onderwijs en Vorming (Agentschap voor Onderwijscommunicatie)

NR 200 • december 2009

KLASSE IS TEAMWORK. DE HELE PLOEG VIND JE OP WWW.KLASSE.BE. HOOFDREDACTIE: Leo Bormans EINDREDACTIE: Wouter Bulckaert en Geert Neirynck, m.m.v. Nele Beerens REDACTIE: Nele Beerens, Patrick De Bus-

scher, Wim De Jonge, Leen Leemans, Jan T’Sas, Annelies Vaneechoutte en Bert Vermeulen BEELD REDACTIE: Jo Valvekens VORMGEVING: Mieke Key-mis, Peter Mulders en Tim Sels SITES EN MULTIMEDIA: Michel Aerts en Toon Van de Putte TV.KLASSE: Elke Broothaerts, Wouter Vanmol en Hans Vander-spikken LERARENKAART: Hannah El-Idrissi, Kerim Helaut, Geert Neirynck, Anne Siccard, Marc Van Belle en Sonja Van Droogenbroeck SECRETARIAAT KLASSE: Sabrina Claus, An Declercq en Souadia El-Moussaoui PUBLICITEIT: Diana De Caluwé VERANTWOORDELIJKE UITGEVER: Jo De Ro – Koning Al-bert II-laan 15 – 1210 Brussel

Alle actieve Vlaamse leraren, clb-medewerkers (elk net, elk niveau) krijgen Klasse gratis. Adreswijzigingen regel je uitsluitend via je eigen schooladminis-

tratie. Abonnement (10 nummers): 28 euro. Gepensioneerden, terbeschikking-gestelde leraren en individuele studenten krijgen een abonnement tegen halve prijs. Groepsabonnementen voor alle studenten in de lerarenopleiding zijn gratis (bel 02 553 96 84 of mail [email protected]). Voor scholen die dat wensen is er ook Yeti (derde graad lager onderwijs), Klasse voor Ouders (kleuteronderwijs tot en met tweede jaar secundair onderwijs) en Maks! (derde tot en met zevende jaar secundair onderwijs). Lees meer op www.klasse.be.

KLASSE – KONING ALBERT II-LAAN 15 – 1210 BRUSSEL [email protected] Tel. redactie: 02 553 96 86 Tel. secretariaat: 02 553 96 84 Tel. advertenties: 02 553 96 94 Tel. lerarenkaart: 02 553 96 95

20X ‘Encounters at the End of the World’

Duizend mannen en vrouwen leven dicht op elkaar en riskeren elke dag hun leven voor de wetenschap. De Duitse fi lmregisseur Werner Herzog (‘Grizzly Man’) mocht als eerste naar Antarctica reizen, de rauwe schoon-heid van de Zuidpool in beeld brengen én het bijwijlen hallucinante leven volgen van de mensen die vrijwillig in deze bevroren wereld wonen.

‘Encounters at the end of the world’ – dvd en Blu-ray – www.dfw.nl

WIN: 20 x ‘Encounters at the end of the world’ – mail vóór 19 december (met vermelding ‘Encounters’) naar [email protected]

W!N

pub.indd 2 17-09-2007 17:48:28


(advertentie)

HET DNA VAN DE LERAARNR. 200 • DECEMBER 2009

V I-S I E

• PAS-SIE • IN-

S P I R AT I E • ONTSPAN-

NING • DIDAC-TIEK • LACHLUST

• INSPIRATIE • STEUN • EIGENZIN •

OPTIMISME • WELBE-VINDEN • ENTHOUSIASME

• MOTIVATIE • VAKKENNIS • KENNIS • WEETLUST • VER-

ANTWOORDELIJK • ZELFSTANDIG • ONDERZOEKSZIN • GEDULD • PRO-

FESSIONEEL • LEVENSLANG LEREN • TEAMSPIRIT • WERKLUST • JEUGD •

VERNIEUWER • EXPERIMENT • CREATIVI-TEIT • AVONTUUR • VERTROUWEN • HULP-

VAARDIG • COLLEGIAAL • ENTERTAINMENT • TOEKOMST • REFLECTIE • RECHTVAARDIG •

STRENG • EERLIJK • ORGANISATIE • PLANLUST • EMPATHIE • LUISTERVAARDIG • INTERESSE • RESPECT

• NIEUWSGIERIG • ONBEVOOROORDEELD • OPENMINDED • RUIMDENKEND • TOLERANTIE • EMOTIE • KWETSBAAR

• ZORG • PEDAGOGIE • ROLMODEL • WIJSHEID • ENERGIE • WAARHEID • AUTHENTICITEIT • INTEGRITEIT • LEF • DOORZET-

TINGSVERMOGEN • DURF • ZOTTIGHEID • GEKTE • DYNAMIET • EI-GENZINNIG • POSITIEF • FLEXIBEL • EVENWICHT • COACHING • CUL-

TUUR • SPORT • JOIE-DE-VIVRE • HUMOR • BAGAGE • KRITISCHE ZIN • FAIR PLAY • HOOP • WERELDBURGERSCHAP • ENGAGEMENT • SPAN-

NING • ONTSPANNING • DIDACTIEK • LACHLUST • INSPIRATIE • STEUN • EIGENZIN • OPTIMISME • WELBEVINDEN • METIER • PASSIE • INSPIRATIE •

ENTHOUSIASME • MOTIVATIE • VAKKENNIS • KENNIS • WEETLUST • VERANT-WOORDELIJK • ZELFSTANDIG • ONDERZOEKSZIN • GEDULD • PROFESSIONEEL •

LEVENSLANG LEREN • TEAMSPIRIT • WERKLUST • JEUGD • VERNIEUWER • EXPERI-MENT • CREATIVITEIT • AVONTUUR • VERTROUWEN • HULPVAARDIG • COLLEGIAAL •

ENTERTAINMENT • TOEKOMST • REFLECTIE • RECHTVAARDIG • STRENG • EERLIJK • VI-SIE • PASSIE • INSPIRATIE • ENTHOUSIASME • MOTIVATIE • VAKKENNIS • KENNIS • WEET-

LUST • VERANTWOORDELIJK • ZELFSTANDIG • ONDERZOEKSZIN • GEDULD • PROFESSIONEEL • LEVENSLANG LEREN • TEAMSPIRIT • WERKLUST • JEUGD • VERNIEUWER • EXPERIMENT •

CREATIVITEIT • AVONTUUR • VERTROUWEN • HULPVAARDIG • COLLEGIAAL • ENTERTAINMENT • TOEKOMST • REFLECTIE • RECHTVAARDIG • STRENG • EERLIJK • ORGANISATIE • PLANLUST • EM-

PATHIE • LUISTERVAARDIG • INTERESSE • RESPECT • NIEUWSGIERIG • ONBEVOOROORDEELD • OPEN-MINDED • RUIMDENKEND • TOLERANTIE • EMOTIE • KWETSBAAR • ZORG • PEDAGOGIE • ROLMODEL •

WIJSHEID • ENERGIE • WAARHEID • AUTHENTICITEIT • INTEGRITEIT • LEF • DOORZETTINGSVERMOGEN • DURF • ZOTTIGHEID • GEKTE • DYNAMIET • EIGENZINNIG • POSITIEF • FLEXIBEL • EVENWICHT • COACHING •

Afgiftekantoor Gent X - Pnr: P004699Vlaams ministerie van Onderwijs en VormingRedactie KLASSEKoning Albert II-laan 151210 Brussel

TIJDSCHRIFTverschijnt maandelijks(behalve in juli en augustus)

België - Belgique

PB/PP3/9156

Klasse voor Leraren 200

Documents

Transcript of Klasse voor Leraren 200