Ons Recht

Maandblad van de landelijke bediendencentrale - nationaal verbond voor kaderpersoneel

6-7Schoolverlatersen jobstudenten

116de jaargang | nummer 6 | juni 2012

© f

oto:

dan

iël

rys

8-9

VA K B O N DS H U I S B I J A R G E N TA

13

AC T I E I N N O N - P R O F I T

RUBRIEKSNAAM

2 | juni 2012 | 116de jaargang | Ons recht

StandpuntKoopkracht

ServiceSchoolverlaters

JobstudentenFinanciën

TijdkredietArbeids-gericht

Witte woedeInternationaal

Over de grenzen

InboxLuchthaven

In de margeFilmFilm

BoekDe lezer schrijft

Uitbetaling vakbondspremieIndexaanpassing

AchterklapVanmol

3

4

5

6

7

8

9

10

12

13

14

16

17

17

18

19

19

20

20

21

22

22

22

23

24

Over nieuwe dingenKras je rijk: index for lifeOns recht kan je perfect digitaal lezenSchool’s outeen centje bijverdienen als jobstudent?Vakbond heeft eigen huis bij bank-verzekeraar argentaLBC-nVK maakt sterke beurt bij sociale verkiezingenregels rond tijdkrediet zijn veranderd

Federale regering laat zorgsector in de steekVakbondsnetwerken in multinationals nemen meer vorm aan

Le nouveau gids est arrivé

Swissport maakt zich meester van FlightcareMeer rechtvaardige belastingen voor sociale bescherming voor iedereen

WeekendThe deep Blue SeaVlaanderen lacht

INhOUD

De regering heeft de regels om uitkeringen te krijgen bij tijdkre-diet of loopbaanvermindering flink aangescherpt. Voor nieuwe aanvragen sinds 1 januari 2012 zal altijd in twee stappen moe-ten worden geredeneerd. Je leest er meer over op p. 10-11.

© f

oto:

dan

iël

rys

Ons recht | 116de jaargang | juni 2012 | 3

© f

oto:

imag

eglo

be

stan

dp

unt.

Overnieuwedingen

ferre wyckmans

algemeen secretaris

Het leek erop alsof we alles hadden gehad, maar sommige werkgeversver-tegenwoordigers en politici wisten ons uitgerekend op rerum novarum nog te verrassen met spitante antivakbonds-uitspraken. De prijskamp voor de twee strafste uithalen naar de vakbond is bijna geëindigd op een ex-aequo. maar de eerlijkheid gebiedt ons te zeggen dat er bij nader inzien toch nog een winnaar is aan te duiden. Zelfs zonder fotofinish.

Op een erg verdienstelijke tweede plaats – derde plaatsen delen we niet uit, we gaan alleen voor het zuivere edelmetaal – eindigde Alexander Decroo, de voorzitter van Open VLD. Zijn partij slofte sinds de jongste verkiezingen van de ene sukkel-straat in de andere en afgaande op de opiniepei-lingen zijn de onweerswolken nog niet weg boven de Gentse Melsenstraat.Het feit dat ACV-voorzitter Marc Leemans en ACW-voorzitter Patrick Develtere ter gelegen-heid van Rerum Novarum nog maar eens duide-lijk het puntje op de i van index zetten kon niet zonder reactie van Decroo blijven. Decroo jr. vond het ‘een goede zaak dat er eens iemand anders de indexdiscussie op de agenda plaatste’. Ook als stand-upcomedian gooit deze partijvoorzit-ter geen hoge ogen. Met de index lachen we niet. Slechte quote en flauwe grap dus.Maar de meest forse indexsprong staat op naam van Caroline Ven en Geert Janssens van het ondernemersplatform VKW. Zij verklaarden in De Morgen dat de christelijke arbeidersbewe-ging de echte geest van Rerum Novarum (‘Over nieuwe dingen’) niet begreep en zelfs verraadde. Hola zeker ?! Leo XIII legde in zijn encycliek inder-daad ook de klemtoon op ‘samenwerking’ tussen werkgevers en werknemers. Maar hij was vooral bezorgd over de verbetering van de rechten van werknemers.

Potsierlijk

De argumentatie van de twee VKW’ers is even pot-sierlijk als onjuist. Vermits het IMF, de Nationale Bank en de Europese Commissie de automatische

loonindexering een ongezond idee vinden is het niet verstandig om het tegenovergestelde te bewe-ren, zeggen ze. Verder noemen ze de indexering ‘asociaal’ omdat de index zou neerkomen op ‘illu-soire koopkracht’. Illusoir? Hier volg ik niet meer, mijn verstand heeft blijkbaar zijn limieten.Ongehoord toch dat werkgeversorganisaties denken de erfenis en de interpretatie van Rerum Novarum te kunnen claimen. Onze erfenis is niet beschikbaar. En onze index ook niet.Over dus naar andere ‘nieuwe dingen’. De sociale verkiezingen. Het blijft spijtig dat een heel groot deel van de werknemers verstoken blijft van het recht om democratisch hun vertegenwoordi-gers aan te duiden. Bijvoorbeeld omdat ze in een bedrijf of instelling met minder dan 50 werkne-mers werken. Terug naar de sociale verkiezingen. De liberale vakbond ACLVB beweert ‘de enige win-naar van die verkiezingen’ te zijn. Nogal overmoe-dig voor een organisatie die 8,02 procent van de zitjes in de ondernemingsraden en 7,45 procent van de zitjes in de preventiecomités haalt.

uitstekende resultaten

Het ACV heeft wél alle reden om tevreden te zijn met 55,8 procent in de ondernemingsraden en bijna 58,5 procent in de preventiecomités. Uitstekende resultaten.Veel details geven voor de LBC-NVK lukt niet in deze editie van Ons Recht. Maar het staat vast dat de LBC-NVK nog beter scoort dan de algemene cijfers van het ACV. In sommige sectoren haalt de LBC-NVK drie zitjes op vier binnen.Het is dan ook gepast om iedereen hartelijk te danken die zich kandidaat stelde voor de jongste sociale verkiezingen. Je engageren om werkne-mersrechten te verdedigen is absoluut niet van-zelfsprekend. Zeker niet wanneer de werkgever je onder druk zet. Er is moed nodig om op te komen.Alle mensen die verkozen werden verdienen gelukwensen. De LBC-NVK wenst ze moed en suc-ces toe. In opdracht van hun collega-werknemers kunnen deze verkozenen in de komende jaren in de ondernemingsraad of het preventiecomité de belangen van het personeel behartigen. De LBC-NVK wil en zal hen alle steun op het vlak van vor-ming en begeleiding geven.De eerste stap is gezet, de verkiezingen zijn omge-zet in resultaten. Nu volgt het dagelijkse vak-bondswerk. Onze afgevaardigden staan en zijn er klaar voor.

Ook als stand-up-comedian gooit

alexander decroo geen hoge ogen.

Met de index lachen we niet.


KOOpKRAchT

Kras je rijk: index for lifeeen fair systeem moet je veralgemenen, niet afschaffen

monique Braam

De aanvallen op de automatische index stoppen niet. integendeel, werkgevers en politiek komen om de haverklap met voorstel-len voor de pinnen die maar één doel voor ogen hebben: lagere loonkosten voor de werkgevers en minder koopkracht voor de werk-nemers. Het acV lanceert de cam-pagne indexo.be om het belang van de index toe te lichten én om de voorstellen van de vakbond te verduidelijken. want het is moge-lijk om de index te behouden, ster-ker nog, de toepassing van de index moet worden uitgebreid.

Misschien heb je het indexo-krasbiljet al gekregen? En anders breng je best snel een bezoekje aan www.indexo.be. Een website die eenvoudig uitlegt hoe het nu precies zit met die index, waarom een automatische index zo belangrijk is, wat de gevolgen van het gemorrel aan de index voor jouw por-temonnee betekenen en welke oplossin-gen er volgens het ACV zijn. Hier alvast een woordje uitleg.

Lotto

De automatische indexering zorgt ervoor dat je loon, pensioen of sociale uitkering de stijgende levensduurte volgt. Als diensten en goederen duurder worden, zal dankzij de index je inkomen worden aangepast. Dat is ook nodig. Voor de winkelkar die vorig jaar aan de kassa 100 euro kostte, betaal je dit jaar al makkelijk 103 euro. Als je loon of

uitkering niet wordt geïndexeerd, zou je dus eigenlijk drie procent armer geworden zijn.Een schitterend systeem. Je kan natuurlijk ook proberen de lotto te winnen of op van alles en nog wat te besparen. Maar van de index ben je zeker.

Kritiek

En toch is er vanuit bepaalde kringen heel veel kritiek op de index. Onterechte en onjuiste kritiek. Want de loonindexering beschermt ons inkomen en de economie in deze crisistijden. Dankzij de automatische index werd België behoed voor een onfor-tuinlijke tuimeling in de dieperik. In België bleef de consumptie immers min of meer op peil, terwijl in andere landen de koopkracht sterk daalde. Door de automatische indexe-ring wordt de koopkracht van alle loon- en weddetrekkenden en alle uitkeringstrekkers in ons land beter beschermd dan in het bui-tenland. De index is dus een fair systeem dat de koopkracht op peil houdt. Europa zou er beter aan doen het systeem te veralgeme-nen in plaats van de afschaffing ervan te eisen. Veel slimmer dan de index aan te val-len is ervoor te zorgen dat prijsstijgingen binnen de perken worden gehouden. Niet in het minst de prijsstijgingen voor energie en voedsel. Problemen moeten bij de bron worden aangepakt in plaats van de sympto-men te bestrijden.

Wat vind je op indexo.be?

Als je een krasbiljet hebt gekregen, kan je op indexo.be kijken wat je hebt gewonnen. Geen indexobiljet gekregen? Geen nood, ook dan kan je op indexo.be kijken wat

‘index for life’ voor jou betekent.Op de site vind je een indexsprongsimu-lator; die berekent de financiële gevolgen voor jouw loon als er nu wordt besloten tot een indexsprong van twee procent. De cij-fers liegen niet. Alvast een klein rekensom-metje: iemand met een loon van 2.000 euro per maand zal op jaarbasis 556 euro moeten inleveren. Voor iemand met een loopbaan van 37 jaar voor de boeg betekent dat een inlevering van 27.836 euro op carrièreba-sis. Het effect van die maatregelen is dat de staat en de bedrijven besparen, terwijl werk-nemers en uitkeringstrekkers het kind van de rekening zijn. Weinig rechtvaardig. Net zoals het onrechtvaardig is dat de Belgische werknemers kampioen belasting betalen zijn, terwijl veel grote bedrijven de dans ontspringen en hun ceo’s grote bonussen vangen. Nee, niet de index is het probleem.Op indexo.be wordt vooral geprobeerd om bevattelijk het belang van de index uit de doeken te doen. Het indexsysteem wordt bondig uitgelegd, aangevuld met de stand-punten van de vakbond rond het behoud van de automatische index. Verder vind je op indexo.be toffe filmpjes die je wat besparingstips aan de hand doen. Je moet toch voorbereid zijn op een moge-lijke indexsprong nietwaar?Je kunt je inschrijven op een nieuwsbrief en natuurlijk hopen we dat je deze website bekend maakt via de sociale media. Onze boodschap mag en moet worden gehoord. In jouw belang!

www.indexo.be


marc weyns

wil je jouw maandblad ons recht graag op je pc, tablet of laptop lezen? Dat kan! Je laat ons dan gewoon weten dat je ons recht niet meer op papier wil lezen maar digitaal. Vanaf eind juni starten we trouwens met een digitale nieuws-brief. superhandig voor al wie nog beter op de hoogte wil blijven van de syndicale en sociale actualiteit.

Ons Recht speelt een sleutelrol voor de degelijke informatie die de LBC-NVK aan zijn leden wil geven. Algemeen sociaal nieuws, concrete informatie over de rechten en plichten van werknemers, internationaal vakbondswerk, getuigenissen uit bedrijven

en sectoren, belangrijke maatschappelijke onderwerpen, film- en boekennieuws, je vindt het allemaal in ons maandblad.Het ledenblad van de LBC-NVK wil die veel-vuldige rol graag blijven vervullen. Ons Recht speelt ook in op de trend om meer digitaal te communiceren. Nu al kunnen onze leden het blad bekijken en lezen op www.lbc-nvk.be. Vanaf september zetten we een nieuwe stap. Wie liever digitaal leest, kan vanaf dan per e-mail worden verwittigd dat de nieuwe edi-tie van Ons Recht er is. In het e-mailtje zal je een link vinden die je meteen de weg wijst naar een lezersvriendelijk digitaal blad. Leden die Ons Recht voortaan digitaal wil-len lezen, kunnen dat simpel melden via www.lbc-nvk.be. Wie kiest voor de digitale versie, ontvangt Ons Recht niet langer op papier. En als je je voor 30 september

inschrijft voor Ons Recht digitaal, maak je kans om een heuse Samsung Galaxy Tab 10.1 te winnen! We geven niet minder dan vijf van die toestellen weg.Wil je Ons Recht op papier blijven krijgen? Geen nood. In dat geval hoef je niets te doen. De postbode zal elke maand het nieuwe nummer van Ons Recht – op milieuvrien-delijk papier – in de brievenbus bezorgen.De kosten voor het papier, de drukkerij en de verzending lopen aardig hoog op. Daarom zien we ons genoodzaakt om het jaarlijkse aantal edities van Ons Recht terug te schroeven van elf tot tien. Het vakantie-nummer (juli-augustus) verdwijnt vanaf dit jaar. Dat zal vele lezers ongetwijfeld niet tot vreugde stemmen, maar we beloven de kwa-liteit van de tien nummers hoog te houden en zo mogelijk nog te verbeteren.

Ons Recht met adresetiketde postbode noteerde tot nu toe altijd

je naam en adres op het nummer van

Ons recht dat hij of zij in je brieven-

bus deed belanden. Vanaf september

verandert het systeem, op vraag van

Bpost. je zal vanaf dan merken dat

er op Ons recht een etiket kleeft met

daarop je naam en adres.

Klopt er iets niet met de informatie

die op het etiket staat?

Stuur dan even een e-mailtje naar

[email protected]

of schrijf een briefje naar LBC-nVK,

ter attentie van de Logistieke dienst

(Ons recht), Sudermanstraat 5, 2000

antwerpen. Vermeld duidelijk wat er

verkeerd is en zet er de juiste gegevens

bij. Krijg je diverse exemplaren van Ons

recht en wil je maar één exemplaar

ontvangen? dan kun je dat ook op

deze manier laten weten. Meld ons aub

welk lid (voornaam, naam en adres)

zijn of haar exemplaar niet meer wil

ontvangen. Hartelijk dank bij voorbaat!

Ons Recht kan je perfect digitaal lezen

win een samsung galaxy tablet

SERVIcE


SchOOLVERLATERS

School’s outwaardevolle tips voor schoolverlaters

tom VriJens

afgestudeerd en op zoek naar een job? ons recht gidst je even langs enkele to do’s!

Schrijf je zo snel mogelijk als werkzoekende in bij de VDAB (in Brussel bij Actiris)

Zo gaat je ‘beroepsinschakelingstijd’ van start. Is je beroepsinschakelingstijd ver-streken en heb je nog geen werk, dan kan je een inschakelingsuitkering aanvragen. Je kunt je online inschrijven via www.vdab.be of www.actiris.be (voor Brussel). Om je in te schrijven heb je alleen je rijksregister-nummer nodig. Dat nummer staat op de achterkant van je identiteitskaart en ook op je SIS-kaart.Om tijdens je beroepsinschakelingstijd

kinderbijslag te krijgen, moet je je meteen na het einde van je studies inschrijven bij de VDAB/Actiris.

Schrijf je in bij een ziekenfonds (bijvoorbeeld cM) Als je werkt of werkloosheids- of inscha-kelingsuitkeringen ontvangt, moet je ver-plicht aansluiten bij een ziekenfonds of mutualiteit. Die zorgt ervoor dat je bij ziekte vergoed wordt of voor medicamen-ten en doktersbezoeken terugbetalingen krijgt. Tijdens je beroepsinschakelingstijd blijf je als werkzoekende recht hebben op geneeskundige verzorging via het zieken-fonds van je ouders. Meer info: www.cm.be.

Aan het werk! Zorg er zeker voor dat je altijd met een

arbeidscontract werkt. In een arbeidscontract staan de afspraken met je werk-gever. Zorg ervoor dat je zoveel mogelijk afspra-ken op papier zet. Het contract moet worden ondertekend door jezelf en je werkgever. Eén exemplaar van deze arbeidsovereenkomst is voor jou. In je con-tract staan minstens de naam en adres van jezelf en je werkgever, de startdatum van het contract, waar je werkt, welk soort werk je doet, het loon (en pre-mies), je uurrooster en het type van con-tract (onbepaalde/bepaalde/… duur).

Aan het werk en toch vakantie? Als je afstudeert in 2012 en begint te werken, kan je waar-schijnlijk niet genie-ten van je maximale aantal vakantieda-gen in 2013. Maar als je in 2012 je studies beëindigde en minstens één

maand gewerkt hebt, heb je dankzij het systeem van jeugdvakantie in 2013 recht op vier weken vakantie. Dat geldt alleen in de privésector. Je bent jonger dan 25 jaar, je studies zijn beëindigd en je hebt minstens één maand gewerkt in 2012? Dan kan je de twee aanvraagformulieren C103 werkgever én C103 werknemer (laten) invullen en bin-nenbrengen bij het ACV.

Niet meteen een job gevonden?

Geen reden om te panikeren. Weet gewoon dat het op een uitkering nog wel even wach-ten is. Na je inschrijving als werkzoekende begint je beroepsinschakelingstijd. Die duurt 310 dagen (twaalf maanden). Als je bent afgestudeerd in juni of juli 2012 en ingeschreven als werkzoekende vóór 10 augustus 2012, dan zal je ten vroeg-ste vanaf 27 juli 2013 recht hebben op een inschakelingsuitkering. Om je recht op een inschakelingsuitkering te openen moet je ingeschreven zijn bij de VDAB, je beroeps-inschakelingstijd doorlopen en drie opeen-volgende positieve evaluaties kunnen voor-leggen. Dan heb je recht op maximaal drie jaar inschakelingsuitkeringen als je jonger bent dan 30 jaar.

Je bent afgestudeerd, maar je wil nog aan de slag als jobstudent met een verlaagd socialezekerheidstarief (2,71 procent)?

Als je afstudeert of stopt met studeren eind juni, dan kan je de teller van 50 dagen blijven inzetten tot aan het einde van de laatste zomervakantie. Dat is voor afgestu-deerden secundair en hoger onderwijs tot 30 september. Je behoudt je kinderbijslag tijdens de laatste zomervakantie als je niet meer dan 240 uren werkt. Voor studenten secundair onderwijs loopt de vakantie tot 1 september en voor studenten hoger onder-wijs loopt de vakantie tot 1 oktober.Stop je met studeren in het midden van een schooljaar en schrijf je je in als werk-zoekende bij de VDAB (of Actiris)? Dan kan je niet meer werken als jobstudent met een verlaagd socialezekerheidstarief.Ben je nog niet volledig mee? Neem con-tact op met het ACV in je buurt of vraag De Gids voor Schoolverlaters aan via [email protected].

schoolverlater,

werkende

jongere

voor schoolverlaters en werkende jongeren


JOBSTUDENTEN

Een centje bijverdienen als jobstudent?

Denk aan de regel van drie

elke oeyen

Je wil graag wat geld bijverdienen als jobstudent? Dan is het belangrijk dat je de ‘regel van drie’ in het oog houdt. Als jobstudent moet je vooral kunnen tellen!

In de eerste plaats tel je je aantal gewerkte dagen om te weten welk socialezeker-heidstarief van toepassing is. Ten tweede tel je je verdiende centen om in orde te zijn met de belastingen van je ouder(s) en jezelf. En ten slotte tel je je gewerkte uren om je kinderbijslag te behouden.

Kan ik werken als jobstudent?

Als je 16 jaar bent of je bent 15 en je hebt de eerste twee jaar van het secundair onder-wijs beëindigd, dan kan je werken als job-student op voorwaarde dat je met een volle-dig leerplan les volgt (secundair of hogere studies). Je kan niet met een overeen-komst voor tewerkstelling van studenten in dienst worden genomen als je meer dan twaalf maanden werkt bij dezelfde werk-gever, les volgt met een beperkt leerplan of in het kader van je studies een stage doet. Wanneer de werkgever je toch wil aanne-men, zal dat met een gewone arbeidsover-eenkomst gebeuren.Met een studentencontract mag je niet alleen tijdens de vakantieperiodes maar ook tijdens het schooljaar aan de slag. Studentenwerk is dus niet beperkt tot vakantiewerk in de zomermaanden.

Wordt er sociale zekerheid ingehouden?

Elke student krijgt een individuele teller die oploopt tot 50 dagen. Langer werken dan 50 dagen is mogelijk, maar voor 50 dagen wordt voor de student en de werkgever een lagere socialezekerheidsbijdrage afge-houden. Je kan je eigen teller consulteren op www.studentatwork.be.Als jobstudent kunnen er twee soorten socialezekerheidsbijdrage afgaan van je loon:• 2,71procent:ditisbeperktvoor50dagen

die kunnen worden opgenomen tijdens het hele kalenderjaar. Dit kan enkel met een studentenovereenkomst

• of 13,07 procent: dit is een gewonebijdrage en hiervoor open je rechten op vakantiegeld, ziekte-uitkering,…

Wat met de belastingen?

Het loon dat je verdient, kan een invloed hebben op de belastingen van je ouders of op jouw belastingen.Om thuis fiscaal ten laste te blijven van je ouder(s), mag je niet meer dan 2.890 euro netto belastbaar inkomen verdienen als kind van gehuwde ouders. Voor een kind van een alleenstaande is dit 4.170 euro. Wanneer deze maxima worden overschre-den, kan je niet langer fiscaal ten laste zijn van je ouder(s). Je inkomsten 2012 geef je aan op je belastingformulier in het aanslag-jaar 2013.Rond de berekening van je netto belast-baar inkomen vind je meer info op www.acv-enter.be.Je moet zelf pas belastingen betalen als je netto belastbaar inkomen meer is dan 7.070 euro.

en de kinderbijslag?

Je hebt sowieso recht op kinderbijslag tot 31 augustus van het jaar dat je 18 wordt. Ben je ouder dan 18 jaar en werk je als jobstudent? Tijdens het school- of academiejaar mag je maximaal 240 uren werken per kwartaal. Als je meer werkt, verlies je de kinderbijslag voor het hele kwartaal. Tijdens de vakan-tieperiode juli-augustus-september mag je als student de hele zomervakantie werken zonder uurbeperking.

1e kwartaal (januari, februari, maart): max. 240 uren2e kwartaal (april, mei, juni):max. 240 uren3e kwartaal (juli, augustus, september):andere regeling voor jobstudenten, geen uurbeperking4e kwartaal: max. 240 uren

Afstuderen of stoppen met studeren en toch nog jobstudent?

Teller? Als je eind juni afstudeert of stopt met studeren, dan kan je de teller van 50 dagen blijven inzetten tot aan het einde van je laatste zomervakantie. Dat is voor afges-tudeerden secundair en hoger onderwijs tot 30 september. Kinderbijslag? Je behoudt je kinderbijslag tijdens de laatste zomervakantie als je niet meer dan 240 uren werkt. Voor studenten secundair onderwijs loopt de vakantie tot 1 september en voor studenten hoger onder-wijs loopt de vakantie tot 1 oktober.Stoppen in het midden van een school-jaar? Als je stopt met studeren in het mid-den van een schooljaar en je schrijft je in als werkzoekende bij de VDAB (of Actiris), dan kan je niet meer werken als jobstudent met een verlaagd socialezekerheidstarief.Dat is de algemene regeling. Meer info vind je op www.acv-enter.be. Je kan ook de bro-chure Lonend Studentenwerk 2012 aanvra-gen via [email protected].


FINANcIëN

Vakbond heeft eigen huis bij bank-verzekeraar Argenta

mijlpaal voor sociaal overleg

Denis Bouwen

Bij de bank-verzekeraar argenta waait een frisse wind. een jaar of twintig geleden kwam de eer-ste ondernemingsraad bijeen. maar jarenlang verliep het sociaal overleg bijzonder stroef. “nu zit-ten we op een keerpunt”, denken francy Van Den Heuvel en Dirk Vanhaverbeke, vakbondsmilitanten bij argenta. “op 26 april konden we zelfs een heus vakbondshuis ope-nen, een geweldige stap vooruit.”

Francy Van Den Heuvel werkt al een kwart-eeuw bij Argenta. Ze zit in de onderne-mingsraad en het preventiecomité (CPBW) en is lid van de vakbondsafvaardiging. Dirk Vanhaverbeke heeft dezelfde man-daten. “De LBC-NVK is nog altijd de enige vakbond bij Argenta”, vertellen Francy en Dirk. “Onze vakbondsploeg is niet heel groot. Daarom is het onvermijdelijk dat we

mandaten cumuleren.” Argenta is actief in België en Nederland. Op het hoofdkantoor in Antwerpen werken bijna 680 mensen. In ons land zijn er ruim 500 agentschappen met zelfstandige kantoorhouders. De bank-verzekeraar is in handen van de familie Van Rompuy maar er zijn ook werknemers, klan-ten en agenten met coöperatieve aandelen.

Geen bonussen

“Ondanks de crisis presteerde Argenta bui-tengewoon goed in 2011”, merken de vak-bondsmensen op. “De nettogroepswinst steeg met 12,8 procent. Onze aandeel-houders investeren de winst opnieuw in het bedrijf. Er zijn geen extra premies of winstdeelnames voor het personeel maar de managers krijgen ook geen bonussen. Op een aantal plaatsen wordt wel gereorgani-seerd. Af en toe sneuvelt er wel eens een job maar er zijn ook zo’n twintig vacatures.”De LBC-NVK-ploeg is bijzonder opgetogen over het gloednieuwe vakbondshuis. “Voor ons betekende de opening daarvan het

startsein voor een nieuw sociaal overleg. Heel wat directieleden woonden de ope-ning bij. In 2009 en 2010 werd onze direc-tie vernieuwd. Sindsdien is het water veel minder diep.”

Voor de LBC-nVK is het belangrijk om werk te maken van één statuut voor alle personeelsleden. “We willen de verschillen tussen groepen werknemers zoveel mogelijk wegwerken.”

© f

oto:

dan

iël

rys


RUBRIEKSNAAM

Bij de recente sociale verkiezingen heeft de lBc-nVk sterk gepres-teerd. Dat wordt gemeld van-uit de diverse grote sectoren.

In de financiële sectoren houdt de groei aan. Bij de banken scoort de LBC-NVK (ACV) meer dan de helft van de zitjes. Ook bij de spaar-banken en in de verzekeringssector beves-tigt de LBC-NVK haar sterke positie. Meer dan zes op de tien jongerenmandaten en 54 procent van de kadermandaten gaan naar het ACV.Ook in de industrie houdt de LBC-NVK goed stand, met scores die variëren tussen de 60 en 85 procent. Enkele opvallende uitslagen. Bij Bekaert, waar onlangs werd geherstruc-tureerd, gaan alle mandaten naar de LBC-NVK. Dat is eveneens het geval bij Volvo Cars Gent. De LBC-NVK heeft ook een grote achterban bij de kaderleden in de industrie.In de distributie kunnen nieuwe teams van LBC-NVK-militanten de mouwen opstropen bij ketens als H&M, ICI Paris XL, Brantano, Fnac en Mediamarkt. Ook bij Colruyt en Aldi is goed gescoord. En bij de hyper-markten van Carrefour haalt het ACV in

de preventiecomités van de winkels in Vlaanderen en Brussel voor het eerst even-veel mandaten als het ABVV.In de non-profit gaan er van elke vier man-daten drie naar het ACV. Daarmee bevestigt het ACV zijn onbetwiste leiderspositie in de sectoren zorg, welzijn en cultuur. Net geen acht op de tien jongerenmandaten kleuren er groen.Ook in de diensten blijft de LBC-NVK marktleider. In de logistieke bedrijven in Antwerpen is onze positie versterkt. En in de logistieke pool van Zaventem blijft het ACV de nummer één. In de ICT-sector doet het ACV het prima in bedrijven als HP en IBM. Een gelijkaardig beeld zie je in de media- sector: bij VTM (80 procent), Test-Aankoop (86 procent), Corelio (100 procent) en Concentra (100 procent). Bij de uitzendkan-toren gaat het merendeel van de mandaten naar het ACV. En in de groothandel haalt het ACV stevige scores bij Robert Bosch, Sony, Miele, Electrolux en Lyreco.

Bedankt voor jouw stem! Meer gedetailleerde resultaten vind je op www.lbc-nvk.be.

Het vakbondshuis is een rijwoning dicht bij de kantoren van Argenta. De benedenver-dieping werd ingericht als vergaderruimte. Je kan er telefoneren, faxen en met de com-puter werken. Er is een keuken met een koelkast en koffieapparaat. “Nu hoeven we niemand meer lastig te vallen als we met onze afgevaardigden willen bijeenkomen”, zegt Francy. “We kunnen rustig en discreet collega’s ontvangen die met een vraag zitten. Binnenkort willen we ook een permanen-tie organiseren. De drempel moet zo laag mogelijk worden.”

Goede verstandhouding

Voor Francy en Dirk lijdt het geen twijfel dat het sociaal overleg nu een stuk vlot-ter draait. “Begin 2011 werden de diensten schadebeheer motorrijtuigen, brand en pri-véleven uitbesteed aan derden”, herinnert Francy zich. “In maart 2010 was daarover een speciale ondernemingsraad bijeenge-roepen, voor het eerst met onze nieuwe algemeen directeur, John Heller. Die maakte duidelijk dat hij in goede verstand-houding met de vakbond wilde samenwer-ken. De werknemers die van werkgever ver-anderden, moesten verhuizen van paritair comité 308 naar paritair comité 218. Maar ze konden toch alle loon- en arbeidsvoor-waarden en extralegale voordelen houden.”

“Rond de koopkracht boekten we ook resul-taat”, zegt Dirk. “Het personeel van Argenta valt onder drie paritaire comités, 218, 306 en 308. Er zijn dus wel wat verschillen in koop-kracht. Maar voor 2011 kreeg iedereen wel 250 euro aan ecocheques.”

Pamfletten

Vakbondspamfletten of vakbondsberichten mochten vroeger niet op de prikborden wor-den uitgehangen. Tegenwoordig heeft de LBC-NVK zelfs een eigen plek op het intra-net. “Alles kan nu vlot elektronisch worden doorgestuurd en gelezen.”De vakbond wordt meer en meer betrok-ken bij werkgroepen zoals ‘anders werken’, ‘contactcenter’ en ‘alcohol- en drugsbeleid’. Nieuwe werknemers worden persoonlijk onthaald, iets wat vroeger niet bestond.Voor de LBC-NVK is het belangrijk om werk te maken van één statuut voor alle perso-neelsleden. “We willen de verschillen tus-sen groepen werknemers zoveel mogelijk wegwerken.”Het arbeidsreglement zal ook opnieuw tegen het licht moeten worden gehouden. Uit de sociale balans blijkt dat toch wel wat mensen zelf vertrekken bij Argenta. “Samen met de directie willen we uitvissen waaraan dat te wijten is”, aldus nog Francy en Dirk.

De LBC-NVK-ploeg bij Argenta (van links naar rechts): Vanessa Camarate, Dirk Vanhaverbeke, Francy Van Den Heuvel, Jon Pauwels en Luc Straetemans.

LBc-NVK maakt sterke beurt bij sociale verkiezingen


Situatie 1

Ik werk voltijds in een winkel. Er is geen cao die het recht op tijdkrediet van cao 77bis uit-breidt. Er is dus maar recht op twaalf maan-den voltijds of halftijds tijdkrediet. Ik zou graag mijn loopbaan verminderen tot de helft. In de krant lees ik dat er een recht is op uitkeringen bij halftijds tijdkrediet voor twee jaar. Kan ik dan twee jaar lang uitke-ringen krijgen als ik overstap naar halftijds tijdkrediet?Je moet hier wel uitkijken! De nieuwe uit-keringsregels maken het inderdaad moge-lijk om twee jaar lang uitkeringen bij half-tijds tijdkrediet te krijgen. Er is immers een uitkeringskrediet van twaalf maanden voor ongemotiveerd tijdkrediet dat bij halftijds tijdkrediet 24 maanden wordt, en bij één vijfde vermindering 60 maanden. Maar er moet dan wel een recht zijn op twee jaar halftijds tijdkrediet. Dat is bij deze werkge-ver niet het geval. Je moet dus eerst nagaan hoelang je tijdkrediet kan nemen volgens cao 77bis en daarna bekijken of je er dan uit-keringen bij krijgt. In dit geval is er slechts recht op één jaar halftijds tijdkrediet. Je zal dus twaalf maanden lang halftijdse onder-brekingsuitkeringen krijgen die in minde-ring worden gebracht op het voltijdse kre-diet van twaalf maanden. Er blijft dan nog een krediet van zes maanden voltijds equi-valent uitkeringskrediet over.

Situatie 2

Ik werk voltijds als bediende. Twee jaar geleden heb ik een jaar halftijds tijdkrediet genomen. Ik zou nu vier vijfde willen gaan werken. Maar ik heb geen bijzonder motief voor deze loopbaanvermindering. Kan ik dan nog uitkeringen krijgen van de RVA?De nieuwe regels sinds 1 januari 2012 zeggen dat de uitkeringen bij één vijfde loopbaan-vermindering ook worden afgetrokken van het basiskrediet van twaalf maanden vol-tijdse uitkeringen (of 24 maanden halftijdse uitkeringen of 60 maanden één vijfde uit-keringen) voor ongemotiveerd tijdkrediet. Eerder kreeg je al een jaar lang halftijdse uitkeringen. Van het basiskrediet blijven met andere woorden slechts zes maanden voltijdse uitkeringen over, of met andere woorden 30 maanden één vijfde uitkerin-gen. Volgens cao 77bis heb je weliswaar recht om je loopbaan met één vijfde te verminde-ren voor vijf jaar, maar je zal slechts gedu-rende maximaal 2,5 jaar een uitkering kun-nen krijgen.

Situatie 3

Sinds vijftien jaar werk ik bij een werkge-ver in paritair comité 218. Ik ga een erkende opleiding volgen en wil drie jaar lang half-tijds tijdkrediet nemen. PC 218 heeft name-lijk een cao die dat mogelijk maakt. Heb ik

Regels rond tijdkrediet zijn veranderd

altijd in twee stappen redeneren

iVo Verreyt

De regering heeft de regels om uitkeringen te krijgen bij tijd-krediet of loopbaanvermindering flink aangescherpt. Voor nieuwe aanvragen sinds 1 januari 2012 zal eigenlijk altijd in twee stappen moeten worden geredeneerd. in stap 1 wordt er bepaald of er wel een recht op tijdkrediet is volgens cao 77bis. terwijl in stap 2 wordt nagegaan of er dan ook nog een recht op een uitkering is. ons recht bekijkt een aantal situaties.


TIJDKREDIET

na afloop van deze periode ook nog recht op uitkeringen als ik mijn loopbaan wil verminderen met één vijfde? En zo ja, voor hoelang?We bekijken je vraag eerst vanuit het recht op tijdkrediet volgens cao 77bis. In PC 218 is het recht op voltijds of halftijds tijdkre-diet inderdaad uitgebreid tot drie jaar voor werknemers die vijf of meer jaren anciënni-teit bij de werkgever hebben. Na afloop van die periode van drie jaar halftijds tijdkrediet zal je geen recht meer hebben op voltijds of halftijds tijdkrediet. Maar je hebt volgens cao 77bis nog wel recht op loopbaanvermin-dering met één vijfde voor 60 maanden.De tweede stap is om na te gaan of je uitke-ringen kan krijgen. De drie jaar halftijdse loopbaanonderbreking die je nu wil nemen om een erkende opleiding te volgen vor-men een wettig motief volgens de nieuwe uitkeringsregels vanaf 2012. Voor gemoti-veerd tijdkrediet kan je 36 maanden lang (voltijdse, halftijdse of één vijfde) uitkerin-gen krijgen. De drie jaar halftijds tijdkre-diet die je wil nemen worden dus in minde-ring gebracht op je aanvullend krediet voor gemotiveerd tijdkrediet. De twaalf maan-den voltijds uitkeringskrediet moeten dus nog niet worden aangesproken. Als je later eventueel nog je loopbaan met één vijfde wil verminderen, kan je nog gedurende 60 maanden een uitkering krijgen uit je krediet van twaalf voltijdse maanden voor ongemo-tiveerd tijdkrediet.

Situatie 4

Ik ben 45 jaar oud. Vroeger nam ik al twee jaar volledig tijdkrediet. In mijn bedrijf bestaat er een cao die het recht op tijdkre-diet tot vijf jaar uitbreidt. Nu wil ik graag nog halftijds tijdkrediet nemen. Kan ik dan nog een uitkering van de RVA krijgen?We kijken eerst of je nog wel recht hebt op halftijds tijdkrediet. Je nam eerder al twee jaar volledig tijdkrediet zodat er nog drie jaar overblijven die je inderdaad via halftijds tijdkrediet zou kunnen opnemen. Er is dus geen probleem voor het recht op tijdkrediet.In een volgende stap wordt er nagegaan of er nog een recht is op uitkeringen. Door je vroegere tijdkrediet is het gewone uitke-ringskrediet van twaalf maanden volledig uitgeput. Je kan alleen nog uitkeringen krijgen als het om een ‘gemotiveerd’ tijd-krediet gaat. Geldige motieven waarvoor 36 maanden uitkeringen voorzien worden zijn de opvoeding van kinderen tot de leeftijd van 8 jaar, de verzorging van zwaar zieke gezins- of familieleden of palliatieve ver-zorging. Een erkende opleiding volgen kan ook een geldig motief zijn als aan alle voor-waarden voldaan is. Wil een werknemer een gehandicapt kind tot 21 jaar of een zwaar ziek kind verzorgen, dan kan hij of zij gedu-rende maximaal 48 maanden een uitkering krijgen.

Situatie 5

Ik werk al 28 jaar bij mijn werkgever. Maar in 1994 nam ik twee jaar volledige loopbaan-onderbreking om mijn kinderen te kunnen opvoeden. In mei 2012 word ik 50 jaar. Nu wil ik graag vier vijfde werken omdat de stress op het werk me wat veel wordt. Kan ik nog gebruik maken van het bijzonder recht voor vijftigplussers?Is er een recht op tijdkrediet? Cao 77bis geeft 50-plussers nog altijd het recht om hun loopbaan te verminderen tot de helft of met één vijfde vanaf de leeftijd van vijftig jaar. Je kan dus inderdaad aan je werkgever vragen om vier vijfde te mogen werken.Wat met het recht op uitkeringen? Dat is een andere kwestie. Volgens de nieuwe regels is er sinds 1 januari 2012 alleen een recht op uitkeringen vanaf de leeftijd van 55 jaar (en een anciënniteit van 25 jaar als loontrek-kende). Omdat je nog geen 55 jaar bent, kan je dus nog geen uitkeringen krijgen volgens de nieuwe regels. Je kan ook geen gebruik maken van je gewone uitkerings-krediet, want dat is uitgeput. Het feit dat je destijds je loopbaan onderbrak om de kinde-ren op te voeden speelt ook geen rol, want toen bestonden er nog geen wettige motie-ven bij loopbaanonderbreking of tijdkrediet. Loopbaanonderbrekingen uit het verleden worden met andere woorden altijd in min-dering gebracht op het krediet van twaalf maanden voor ongemotiveerd tijdkrediet. Wat is er dan mogelijk? Eén vijfde loopbaan-vermindering zonder uitkeringen, met pas uitkeringen vanaf je 55ste verjaardag.Let wel op. De regering zegde op 14 febru-ari toe dat werknemers met een beroeps-loopbaan van 28 jaar toch de mogelijkheid

zouden hebben om uitkeringen te krijgen als ze na hun 50ste verjaardag hun loopbaan verminderen met één vijfde. Om die moge-lijkheid te kunnen gebruiken moet een cao worden afgesloten in het paritair comité van de werkgever. Bij het ter perse gaan van Ons Recht is deze toezegging van de regering nog niet vertaald in een koninklijk besluit.

Situatie 6

Twee jaar geleden heb ik mijn 50ste verjaar-dag gevierd. Sindsdien werk ik vier vijfde, in het kader van het bijzonder recht voor vijftigplussers. Op vraag van de werkgever heb ik telkens een aanvraag voor één jaar gedaan. De laatste aanvraag loopt af op 30 juni 2012. Nu moet ik een nieuwe aanvraag tot verlenging doen maar kan ik nog wel uit-keringen krijgen van de RVA? Ik ben immers nog geen 55 jaar oud.Eén van de overgangsmaatregelen die de regering heeft voorzien bij de invoering van de nieuwe uitkeringsregels kan hier worden toegepast. De oude regels blijven van toe-passing voor werknemers van minstens 50 jaar die al onderbrekingsuitkeringen voor vijftigplussers genoten volgens de oude regeling in 2011 maar van wie de aanvraag van bepaalde duur afloopt op of na 1 januari 2012. Deze werknemers kunnen vanaf 2012 nog één keer een verlengingsaanvraag doen volgens de oude regels en dus uitkeringen krijgen, ook als ze op dat moment nog geen 55 jaar oud zijn. Je kan dus nog één keer een verlenging aanvragen op basis van de oude regels. Het is aan te raden om een verlen-ging van onbepaalde tijd aan te vragen, ook al is dat niet verplicht.


Ontslagbrief naar juiste adres sturen

Op 1 januari 2006 treedt een werknemer in dienst van een bedrijf. De arbeidsover-eenkomst vermeldt het adres waar hij op dat moment woont. Op 26 december 2007 ontslaat de werkgever hem wegens drin-gende reden. Diezelfde dag wordt de ont-slagbrief naar het adres gestuurd dat in de arbeidsovereenkomst staat. Maar de werk-nemer was in oktober 2006 verhuisd. Dat had hij ook laten weten aan de werkgever. Het nieuwe adres staat in de documenten over de groepsverzekering, de loonfiches en de fiscale fiche 218.10. De werknemer vindt dat de kennisgeving van het ontslag nietig is omdat ze op het verkeerde adres gebeurde. Maar de werkge-ver houdt staande dat alles correct gebeurde omdat hij de ontslagbrief stuurde naar het adres dat in de arbeidsovereenkomst staat. Bovendien, zo merkt hij op, zelfs als het adres niet het werkelijke verblijfsadres was van de werknemer, toch kreeg hij kennis van de brief want het adres waar de werknemer aanvankelijk woonde is dat van zijn ouders.In een arrest van 14 november 2011 wijst het arbeidshof van Gent de stelling van de werk-gever af. De Arbeidsovereenkomstenwet bepaalt weliswaar niet naar welk adres de ontslagbrief moet worden gestuurd, maar er moet worden aangenomen – zo schrijven de rechters in hun arrest – dat een brief aan de werknemer moet worden verstuurd naar het adres dat hij zelf opgaf aan de werkge-ver. Daarbij gaat het niet om het adres dat in de arbeidsovereenkomst staat, maar wel om het adres dat de werknemer het laatst meedeelde aan de werkgever. De ontslag-brief was in dit geval dus naar een verkeerd adres gestuurd en het ontslag is daardoor nietig.

Dringende reden: oneerlijkheid wordt zwaar aangerekend Een arbeidsovereenkomst kan wegens drin-gende reden worden beëindigd als er een zware fout in het spel is die onmiddellijk en definitief de verdere samenwerking tus-sen werkgever en werknemer onmogelijk maakt. Zo’n ontslag is dus een uitzonder-lijke ingreep. Uit de rechtspraak blijkt dat er doorgaans erg zwaar wordt getild aan oneerlijkheid.Bij een boekhoudkantoor voerde een bediende voor een eigen bedrijf een zwarte

boekhouding. Ze bewaarde die op de pc van haar werkgever. Op die manier kwamen de integriteit en de aansprakelijkheid van het boekhoudkantoor in het geding. De vrouw werd dus terecht ontslagen om dringende reden. Het arbeidshof van Brussel oordeelde op 14 oktober 2011 dat het ontslag om drin-gende reden verantwoord was. Een systeemingenieur die illegale software installeert op de server van zijn werkgever, maakt zich schuldig aan een tekortkoming die als dringende reden wordt beschouwd. Dat was het oordeel van het arbeidshof van

Brussel op 17 juni 2011. In de loop van een arbeidsovereenkomst louter een daad van concurrentie voorbereiden doet als dusda-nig geen afbreuk aan de loyaliteit van de werknemer. Een dringende reden inroe-pen kan alleen als er effectieve concurren-tie is of als zakengeheimen of vertrouwe-lijke kwesties worden prijsgegeven. In dit geval was het ontslag volgens het arbeids-hof van Brussel dus voorbarig. Op 30 maart 2012 werd de werkgever veroordeeld om een opzegvergoeding te betalen.

ARBEIDS-gERIchTmarc weyns

Aansprakelijkheid van werknemer is beperkt

Het is haast onvermijdelijk dat een werk-nemer die elke dag aan de slag is voor zijn werkgever wel eens een fout maakt. De vraag is daarbij wie er verantwoordelijk en aansprakelijk is voor de schade die moge-lijk uit een fout van de werknemer voort-vloeit. De werknemer werkt onder het gezag van de werkgever en de baten van zijn arbeid komen in de eerste plaats de werkgever ten goede. Daarom werd de aan-sprakelijkheid van de werknemer beperkt voor de gevolgen van fouten die hij maakt in het kader van zijn job. De werknemer is aansprakelijk bij bedrog, een zware fout of een frequent terugkerende lichte fout.

De arbeidsrechtbank van Antwerpen moest het geval beoordelen van een werk-nemer in een garage die niet zelf plaats nam achter het stuur van een auto maar wel zijn arm door het geopende raam stak en de contactsleutel omdraaide. De motor sloeg aan en omdat de motor niet in neu-traal stond, schoot het voertuig vooruit en botste het tegen een andere auto. De werkgever eiste dat de werknemer de blik-schade zou vergoeden.De rechter stelde dat een fout als een zware fout moet worden beschouwd als ze zo grof en extreem is dat ze echt niet verschoonbaar is. De werknemer beging een fout, maar geen zware fout. Hij hoefde dus ook niet op te draaien voor de schade.


WITTE WOEDE

Federale regering laat zorgsector in de steek

actiecampagne non-profit mark selleslacH

na lange onderhandelingen kwam er eind 2011 een nieuw meer-jarenakkoord voor de Vlaamse non-profit uit de bus. Voor de gehandicaptenzorg, het jongeren-welzijn, het welzijnswerk, de thuis-zorg, de kinderopvang, de centra geestelijke gezondheidszorg, de beschutte en sociale werkplaatsen en het sociaal-cultureel werk zijn tot 2015 afspraken gemaakt over de loon- en arbeidsvoorwaarden.

Maar voor de honderdduizenden werkne-mers in de federale zorgsector (ziekenhui-zen, rusthuizen, thuisverpleging, revalida-tie, gezondheidsdiensten) is er nog altijd geen perspectief op een nieuw akkoord. Na de langste regeringsvorming ooit wil de federale regering blijkbaar ook het record ‘treuzelen met onderhandelingen’ op haar naam zetten. Erger nog, hoe ze de noden van de zorgsector zullen aanpakken, daar-over zwijgen de federale ministers dat ze zweten. Recent nog iets gehoord over de vergrijzing? Het vroegere pleidooi dat een perspectief voor de zorgsector alleen moge-lijk is in een meerjarenplanning werd ver-vangen door een uitstel zonder datum. Haalbare voorstellen Dat de ‘budgettaire context’ een sociaal akkoord onmogelijk zou maken, is geen aan-vaardbare politieke uitleg meer. Er zijn haal-bare voorstellen gedaan. Maar zelfs daar wil de overheid niets van weten.Moet door de begrotingstoestand alles het maar ontgelden, sociale en maatschappe-lijke thema’s incluis? Het lijkt wel mode om zorg alleen nog als ‘kosten’ te zien. Liefst dan nog in verhouding tot de haperende economische groei.Hoe logisch is dat eigenlijk? Als we bij min-der economische groei ook minder ziek worden, en als het even kan ook niet ouder worden, zou er misschien nog wat voor te zeggen zijn. De overheid vergeet voor het gemak dat een rechtvaardige fiscaliteit de basis is voor collectieve dienstverlening. Ondernemingen die veel winst maken maar nauwelijks belastingen betalen ondermij-nen dat maatschappelijk fundament.

Geen vier handen Je kunt zorgverleners geen vier handen geven in plaats van twee. Onnodige medi-sche ingrepen, overdaad aan dure appara-tuur of geneesmiddelen, winst maken op oude of zorgbehoevende mensen, dat zal je ons niet horen verdedigen. Maar besparen op hulpverleners? Wie gaat er dan voor de mensen zorgen? De nood aan zorg is niet abstract, zeker niet als die dicht bij je vel komt.Wie in een ziekenhuis komt, verwacht terecht de best mogelijke zorg. Op bezoek in een rusthuis? Tja, personeel loopt daar pre-cies niet op overschot. Schrikwekkende cij-fers over te weinig hulp aan mensen in psy-chische nood? Gelukkig met de thuiszorg als de oudjes nog thuis kunnen wonen. De maatschappelijke consensus over het belang van zorg is groot.Belangrijke punten komen op de helling door de onwil van de regering. Een nieuwe en evenwichtige functieclassificatie staat in de startblokken. Nadat ze zelf de ontwikke-ling ervan financierde, wil de regering het resultaat niet erkennen. Ze houdt nog lie-ver vast aan een verouderd gedrocht uit de jaren ’70. Sinds 2006 gaf het sociaal akkoord een bescheiden aanzet tot een aanvullend pensioen. Wat in opbouw is, mag niet leeg-bloeden.De recente loopbaan- en tijdkredietmaat-regelen van de regering treffen ook de

zorgsector. Harder zelfs dan andere secto-ren. De federale minister van Werk weigert de realiteit te erkennen dat ook de zorgsec-tor in opeenvolgende wisselende diensten werkt. Zo discrimineert ze de non-profit ten opzichte van gelijkaardige werkregelingen in de profitsectoren. Bovendien wordt het eigen regeerakkoord genegeerd, zogezegd de politieke boei in woelig water. nul euro extra En wat met de lonen? Voor de zorgsector niet de schamele 0,3 procent waar andere sectoren het moesten mee stellen. De zorg-sector krijgt een extra tik: nul procent. Niet te kloppen als strafste loonnorm aller tijden.Voor 2013 voorziet de federale regering een beperkt aantal nieuwe jobs, zo weinig dat niet eens een extra halftijdse job in elke instelling mogelijk is. Voor 2014 en 2015 voorziet de federale regering helemaal niets. Een betere combinatie van je gezin en je werk? Degelijke jobs voor jongeren? Meer uren voor deeltijdsen die dat willen? Een normale vakantieperiode zoals ieder-een? De overheid kijkt de andere kant op.‘Wie neemt het op voor de zorg?’ is niet zomaar de slagzin van een nieuwe actie-campagne. Het is de nagel op de kop. Een overheid die de zorgsector negeert, negeert zowel de zorgverleners als de zorgbehoeven-den. Actie voeren tot ze het moeten horen is onvermijdelijk.


INTERNATIONAAL

annick aerts

multinationale ondernemingen hebben hun greep op de wereld-economie flink versterkt. Dat blijkt bijvoorbeeld uit statistie-ken van de Verenigde naties. in 1990 had je 45.000 multinatio-nals met 280.000 filialen. aan het eind van 2007 waren er al 79.000 multinationals, goed voor 790.000 filialen. in totaal werk-ten in 2007 bijna 82 miljoen werk-nemers in een buitenlands filiaal.

Reken maar dat vakbonden wereldwijd de rechten van al die werknemers willen verde-digen. Het is belangrijk om zoveel mogelijk greep te krijgen op beslissingen die multi-nationals nemen. Nationaal, Europees en internationaal.Bij groepen als Philips, Ikea, Allianz, Carrefour en IBM timmeren de vakbonden aan de weg. In die ondernemingen zetten vakbonden in het afgelopen halfjaar een internationaal netwerk op poten. Elk net-werk tracht via een actieplan eigen doelstel-lingen en prioriteiten te bepalen. Algemeen kan je stellen dat deze netwerken informa-tie willen uitwisselen, regionale platforms en gezamenlijke initiatieven ontwikkelen, meer solidariteit tonen als er moeilijkhe-den opduiken. Ze willen vestigingen zon-der vakbond benaderen en contacten uit-bouwen met het Europese en internationale management. Voor de warenhuisgroep Carrefour maakte de mondiale vakbond met de werkgever al internationale afspraken over de rechten van werknemers en de vrijheid van vereni-ging. Het vakbondsnetwerk ziet erop toe dat die afspraken worden nageleefd. In 2012 willen de bonden bij Carrefour opnieuw met het management praten over franchisewin-kels en de rechten van werknemers.In het elektronicaconcern Philips staan de bonden nog niet zo ver. Daar loopt de werkgever zeker niet warm voor een mon-diale dialoog. Het netwerk bij Philips moet eerst meer vakbonden aan boord krijgen en daarna de druk op de directie vergro-ten. De directie legde wereldwijd eenzijdig een gedragscode op. Die gedragscode wil-len de bonden gebruiken als breekijzer om schendingen van werknemersrechten aan te klagen.Bij de verzekeraar Allianz werd eerst gestart met een Europees vakbondsnetwerk. Eerder besliste het management daar om een Europese vennootschapsstructuur uit te bouwen.De LBC-NVK wil erg graag meewerken aan internationale vakbondsnetwerken. Militanten van Philips, Carrefour en Allianz leggen uit waarom zij zulke netwerken zo belangrijk vinden.

Vakbondsnetwerken in multinationals nemen meer vorm aan

informatie delen en samen actie voeren

“Als vakbondsvertegenwoordiger tracht je in eerste instantie in de eigen werksitua-tie werknemers te informeren, te organise-ren en in overleg te gaan met de werkge-ver”, bedenkt Frank Demaeyer, LBC-NVK’er bij Carrefour. “In een multinational zoals Carrefour is het erg belangrijk om te weten hoe de groep zich in andere landen gedraagt. Het is mijn overtuiging dat de bonden bij Carrefour heel veel van elkaar kunnen leren. Ook de Belgische bonden kunnen zeker iets opsteken van de manier waarop werknemers elders worden georga-niseerd. Sommigen moeten in een heel las-tige omgeving werken maar spelen het toch klaar om werknemers te doen inzien dat de vakbond nuttig is.” Volgens Frank moet het vakbondsnetwerk bij Carrefour investeren

in een goede samenhang en gemeenschap-pelijke acties. “Kijk naar wat we deden rond Colombia. In dat land was er een heel stroef sociaal overleg. Ons netwerk confronteerde Carrefour met een ultimatum. We dreigden met een solidariteitsactie tijdens een mee-ting van het netwerk in Brazilië. Die actie wilden we uitstellen als de dialoog werd hervat. Als een ernstige sociale dialoog in Colombia uitblijft, zullen we wereldwijd actie voeren. Uiteindelijk gingen bonden en directie in Colombia opnieuw rond de tafel zitten. Niet lang geleden sloten ze zelfs een akkoord af.”Frank leerde veel bij over de vakbondscul-tuur in een land als Brazilië. “Ik werd ver-rast door het enthousiasme en het tem-perament waarmee de Brazilianen aan

“Bij Philips werd de voorbije jaren heel wat geherstructureerd en geschoven met acti-viteiten”, vertelt Paul Bax, LBC-NVK-militant bij Philips. “Zo vertrok er heel veel produc-tie naar China. Beslissingen waarvoor het hoofdkwartier in Eindhoven in grote mate verantwoordelijk is. Philips verhuist de duurste productielijnen naar landen met lage kosten. Je kan op zoiets alleen antici-peren als vakbonden zich wereldwijd orga-niseren en verenigen. Het komt erop aan alle puzzelstukjes aan informatie samen te leggen en te zien of het management wel de volle waarheid vertelt. ”Volgens Paul is het niet simpel om een wereld-wijd vakbondsnetwerk te creëren. “Tien jaar geleden werd dat al eens geprobeerd. Er was toen een vergadering met veel deelnemers en concrete afspraken. Maar achteraf leverde dat weinig resultaat op. Nu heb ik realis-tische verwachtingen: het succes hangt sterk af van mensen en middelen. Gelukkig is er nu technologie die het mogelijk maakt om makkelijker contacten te onderhouden. Op facebook ben ik bijvoorbeeld bevriend met een Braziliaanse vakbondsman. Virtueel ver-gaderen is nu veel makkelijker dan vroeger.”De vakbond moet zich veel beter wapenen tegen het verhaal van de werkgever, klinkt het. “Ons netwerk wil dan ook meer onder-ling informatie uitwisselen. We willen ook

op wereldniveau de werkgever kunnen con-fronteren met de problemen op het terrein.”

Verschillen

Internationale contacten leren Paul dat het management niet in elk land op dezelfde manier dialogeert met vakbonden. “Neem nu Roemenië of Griekenland, daar ver-loopt het overleg nogal moeizaam. In België loopt het overleg eerder vlot. Die verschil-len motiveren me om te blijven ijveren voor mondiaal overleg met het management. Er zijn afspraken nodig zodat het sociaal overleg bij Philips overal volgens dezelfde standaarden verloopt.”

“Momenteel voelt het management nog niets voor zulke afspraken. Ironisch genoeg pro-moten ze in hun eigen, eenzijdig opgelegde gedragscode wel het recht van werknemers om zich te organiseren en engageren ze zich daarin om overleg te voeren.”Over anderhalf jaar komt het vakbond-snetwerk bij Philips opnieuw bijeen. “Tegen dan willen we precies weten welke vak-bonden actief zijn in onze groep. We blijven natuurlijk onderling in contact met elkaar. Op een volgende vergadering bekijken we rond welk thema we gemeenschappelijk actie kunnen ondernemen.”

Paul Bax (Philips): “Succes hangt sterk af van mensen en middelen”

Frank Demaeyer (Carrefour): “Wat een temperament bij die Brazilianen”


RUBRIEKSNAAM

Overal binnen Carrefour moeten werknemers vechten om hun rechten te behouden of verbeteren.

© f

oto:

imag

eglo

be

Het management van Allianz besliste enkele jaren geleden om niet langer in elke EU-lidstaat aparte vennootschappen te behouden. De ver-zekeraar wilde gebruik maken van de mogelijk-heid om een Europese vennootschapsstructuur uit te bouwen.

“Allianz wilde zich niet langer profileren als Duitse onderneming maar als Europees bedrijf”, weet Patrick Demey van de LBC-NVK. “De vak-bonden bij Allianz moeten dringend dezelfde toer op. Ze moeten een Europese identiteit ontwikkelen en een gezamenlijke vakbondsstra-tegie uitwerken. ”Bij Allianz is er al een sociaal overlegorgaan op Europees niveau. “Maar niet alle landen zijn daar vertegenwoordigd door iemand van de vak-bond”, zegt Patrick. “Voor sommige landen is de vertegenwoordiger zelfs iemand van de per-soneelsdienst. Landen als België, Frankrijk of Italië hebben dan weer niet de mogelijkheid om vanuit elke representatieve vakbond iemand af te vaardigen.”

“Voor het Europese vakbondsnetwerk bepa-len we zelf de spelregels. We zitten er alleen rond de tafel met vakbondsmensen. De sfeer is informeler en het onderlinge vertrouwen is groter. Binnen het netwerk willen we infor-matie uitwisselen. Op die manier kunnen we

gemeenschappelijke problemen opsporen en strategieën van de directie blootleggen. En zo kunnen we ook gezamenlijke acties voorberei-den.”

Grote werkdruk

“Door de internationale contacten weet ik dat werknemers overal met gelijkaardige proble-men worden geconfronteerd. Overal binnen onze groep is de werkdruk groot omdat we met minder volk meer werk moeten presteren. We merken wel dat het management niet overal op dezelfde manier met de vakbond overlegt. Dat hangt samen met de kracht van de vakbond maar ook met de verdeel-en-heersstrategie van de werkgever.”

“Om ons vakbondsnetwerk in vorm te houden moeten we proactief werken. Geregelde con-tacten en meetings zijn onmisbaar. Binnen het netwerk richtten we een stuurgroep op die alles moet coördineren. Die stuurgroep stelt de agenda op voor vergaderingen met de grote groep. Op een volgende bijeenkomst zullen we bijvoorbeeld praten over de diverse praktijken rond levenslang leren. Dat zal zeker effecten hebben op de werking van het formeel overleg met het Europese management.”

vakbondswerk doen. Bij ons is het toch rustiger op vakbondsverga-deringen. In Brazilië zijn er wel grote verschillen van streek tot streek. Nationale afspraken kan je daar amper maken. Toch mag je de verschillen niet overroepen. Zo zijn er in de hele wereld proble-men met het uitbesteden van win-kels aan franchisenemers. Overal binnen Carrefour moeten werkne-mers vechten om hun rechten te behouden of verbeteren.”Ook in het netwerk van Carrefour werd afgesproken om een stuur-groep samen te stellen. “Een vaste kern van vakbondsafgevaardigden uit diverse landen die ervoor moe-ten zorgen dat het netwerk dyna-misch blijft.”

“We willen dat er ook buiten Europa en Amerika bonden met ons meedoen. Daarom gaan we in elke regio een netwerk oprichten.”Met het management zijn er mon-diale afspraken over de vrijheid van vereniging. “Die afspraken zullen we hopelijk in 2012 her-zien. Er is dus genoeg werk aan de winkel.”

Patrick Demey (Allianz): “europese identiteit ontwikkelen”


OVER DE gRENzENannick aerts

Meer ongelijkheid door Europees besparingsbeleid Naar jaarlijkse gewoonte publiceert het onderzoeksinstituut van de Internationale Arbeidsorganisatie (IAO) een rapport over de mondiale arbeidsmarkt. In 109 landen onderzoekt het instituut indicatoren zoals tewerkstellingstrends, inkomensongelijk-heid, collectief overleg, fiscaal beleid om te zien hoe de markt zich ontwikkelt. Raymond Torres, de eindverantwoordelijke voor het rapport, is dit jaar erg kritisch over het besparingsbeleid in Europa. “De voorge-schreven behandeling leidt tot de dood van de patiënt”, is slechts één van de krasse uit-spraken die hij doet. Volgens Torres levert de huidige mix van een strakke begrotings-discipline en harde arbeidsmarkthervor-mingen niet het gewenste effect op. Dit leidt zelfs tot een verslechtering van de arbeids-voorwaarden en de verloning. In bijna de hele EU steeg de werkloosheids-graad. Voor sommige groepen is zelfs sprake van een structurele werkloosheid waaruit ze moeilijk weg geraken. Arbeid zelf wordt meer precair. Onvrijwillige deeltijdse arbeid en tijdelijk werk nemen toe in twee derde van de geavanceerde economieën.Het tekort aan arbeid gaat gepaard met een gebrek aan investeringen. In grote onder-nemingen was er nog nooit zoveel niet-geïnvesteerde cash. Door het besparings-beleid van de overheid verergert dit enkel. Werknemers leven zuiniger waardoor de vraag naar producten vermindert. Het enige alternatief is een beleid dat mikt op groei en jobs. Dit vereist een goed sociaal en tewerkstellingsbeleid en een hervorming van de financiële markten. Verder zouden een progressieve belastingvoet en publieke investeringen gericht op tewerkstelling een positieve stimulans geven. Volgens Raymond Torres moet Europa dringend een evenwichtiger beleid voeren. www.ilo.org

Duitse werknemers vragen meer loon

In tal van sectoren voeren Duitse werkne-mers actie om loonsverhoging te krijgen, en dat met wisselend succes. In de metaalsec-tor slaagde de vakbond IGmetall er in om 420.000 werknemers op straat te krijgen voor waarschuwingsacties. Tijdens de sec-toronderhandelingen deden de werkgevers weinig voorstellen die tegemoet kwamen aan de eisen van de werknemers. In een con-text van economische heropleving volstaat drie procent meer loon niet. Bij Deutsche Telecom vroegen de 85.000 werknemers een loonstijging van 6,5

procent aan hun werkgever. Zonder succes, waardoor de vakbond Ver.di dreigde met een staking. Ook in de banksector heerst soci-ale onrust. In bepaalde delen van Duitsland gingen werknemers in staking om de druk te verhogen op de collectieve onderhande-lingen. Na vijf jaar van loonmatiging willen ze vijf procent meer loon.In de publieke sector kwamen er voor de twee miljoen ambtenaren van de lokale en federale overheden wel loonafspraken. Daar zullen de lonen op een jaar tijd met 6,4 pro-cent stijgen. De meer dan 100.000 werknemers van Volkswagen slaagden er ook in goede afspra-ken te maken. Zij krijgen het komende jaar een loonsverhoging van 6,5 procent. Bij het Rode Kruis zal het personeel dan weer 5,5 procent loonsverhoging krijgen het komende jaar. Na jaren van geen of kleine loonsverhogingen komen de Duitse werkne-mers nu op straat om hun deel op te eisen.

gevaarlijke arbeid bij Samsung Korea

In Zuid-Korea stierf Lee Yunjeong op 7 mei. Zij was een 32-jarige werkneemster van Samsung. De vrouw werd de 55ste persoon die er overleed omdat ze was blootgesteld

aan schadelijke chemicaliën. Alle slachtof-fers stierven aan ziektes die met kanker te maken hadden.Lee Yunjeong werkte tussen 1997 en 2003 bij Samsung. In 2010 werd bij haar een kwaad-aardige hersentumor gevonden. De vrouw laat twee kinderen en een man achter. Sharps is een organisatie die namens deze werknemers actie voert en hun belangen verdedigt. Volgens Sharps hebben 140 Samsung-personeelsleden werkgebonden ziektes en 55 mensen stierven hieraan. In juni 2011 deed de rechtbank een belang-rijke uitspraak toen ze voor twee werkne-mers een directe link tussen leukemie en hun werk bij Samsung erkende. De werk-gever is verplicht een schadevergoeding te betalen aan de getroffen families. Maar de Zuid-Koreaanse overheid en de onderne-ming weigeren het vonnis te erkennen en ontkennen elke verantwoordelijkheid. Samen met de vakbonden blijft Sharps vechten voor de erkenning van deze ziek-tes en van de sterfgevallen als gevolg van arbeid. Alle mogelijke acties zullen worden ondernomen om deze sterfgevallen onder de aandacht te brengen. Ook de mondiale metaalvakbond IMFmetal zet zich achter de eisen en vraagt de nodige compensaties voor alle slachtoffers en hun familie. www.imfmetal.org

Fair play op de Olympische spelen 2012?

De Olympische Spelen starten op 27 juli. Vanaf dan zijn alle ogen op Londen gericht. Ver weg van de drukte werken werknemers aan de sportkledij die de atleten en de officials zullen dragen. De meeste kleren worden gemaakt in Azië. Sinds 2003 roept het netwerk ‘Play Fair Campaign’ het Internationaal Olympisch comité (IOC) op om mee de mensenrech-ten van deze werknemers te verdedigen. Het organiserende comité van de Spelen in Londen maakte werk van een gedrags-code. Met het oog op de aanbestedingen voor alle goederen en diensten die zou-den worden geleverd. In de code wordt opgeroepen om respect te hebben voor de fundamentele arbeidsnormen. Voor de werknemers van de leveranciers werd een klachtensysteem ontwikkeld. Begin mei verscheen een studie van het netwerk om te evalueren tot welke stappen dit had geleid. Op basis van 175 interviews bij werknemers uit tien onder-nemingen bleek dat er nog altijd wijdver-spreid misbruik is. Zo wordt bijvoorbeeld meestal met kortetermijncontracten gewerkt om te vermijden dat zaken zoals

zwangerschapsverlof en ziekteverlof moeten worden betaald. Vijfendertig werknemers melden dat ze met de lonen hun basisbehoeften niet kunnen beta-len. Werknemers worden gedwongen om overuren te presteren. Vakbondswerk wordt onmogelijk gemaakt. De inspanningen van het organisatieco-mité waren positief. Nog nooit was zo’n engagement aangegaan. Een minpunt is dat werknemers nu pas in hun eigen taal gesensibiliseerd worden over het klach-tensysteem. In audits zijn werknemers niet gehoord. Uiteraard dragen het IOC en de multi-nationals in de sector ook een grote ver-antwoordelijkheid. Zij moeten allemaal lessen trekken uit de vooruitgang die in Londen geboekt is. www.playfair2012.org

© f

oto:

imag

eglo

be


INBOxmonique Braam

Belastingen online

De LBC-NVK vervaardigt naar jaarlijkse gewoonte een belas-tinggids. De Belastinggids editie 2012 rolde onlangs van de persen. Een heel handig instrument, zeker voor wie zijn belas-tingaangifte wil invullen. In de gids vind je een alfabetische lijst van (fiscale) trefwoorden, aangevuld met talrijke simu-laties en de meest recente schalen van de bedrijfsvoorheffing. Deze gids wordt ook online gepubliceerd op www.lbc-nvk.be. Om toegang te krijgen tot de online versie moet je aangeslo-ten zijn bij de LBC-NVK. Daarnaast is het noodzakelijk om je te registreren op www.lbc-nvk.be. Met de verkregen logingege-vens krijg je toegang tot vergrendelde pagina’s op www.lbc-nvk.be. Daar vind je dan, via de homepage, een verkorte URL naar de gids. Deze gids kan je vervolgens downloaden en zelfs op je eigen computer installeren.Naast de Belastinggids 2012 kan je via dezelfde website ook online je belastingen laten berekenen. Daarvoor ging het ACV in zee met DVV (TaxWeb, een online berekeningsprogramma). www.lbc-nvk.be

publicaties

LBC-nVK-publicaties

Het aanbod aan LBC-NVK-folders en –brochures is de jongste maanden gevoelig uitgebreid. Veel sectorbrochures zijn geac-tualiseerd en in een nieuw jasje gestoken. Dat is onder meer het geval voor de sectorbrochures uit de distributie en de non-profitsectoren. Je kunt de brochures op onze site downloaden. Liever een papieren versie? Geen nood, via de website kan je de publicaties ook bestellen.www.lbc-nvk.be (publicaties en documentatie)

ACV-publicaties

Ere wie ere toekomt, het ACV heeft een erg uitgebreid aanbod aan folders en brochures. Je vindt er ruim 60 publicaties rond thema’s die je als werknemer kunnen aanbelangen: tijdkrediet, vakantie, fiscaliteit, milieu, zwangerschap, arbeidsreglemente-ring, jongeren, werkloosheid... De meeste van deze publicaties kan je gratis verkrijgen in elk ACV-dienstencentrum. Maar je kan ze natuurlijk ook downloaden of online bestellen. www.acv-online.be

LBc-NVK en sociale media

- Facebook: www.facebook.com/lbcnvkactueel. Onze vriendenpagina speelt kort op de bal, veel aandacht voor de actualiteit, met aanvullingen van oplettende ‘vrienden’.

- YouTube: www.youtube.com/vakbondlbcnvk. De LBC-NVK heeft een eigen YouTubekanaal. We zetten er

videoboodschappen en reportages op. Neem eens een kijkje en laat je commentaar achter.

- Picasa: http://picasaweb.google.com/lbcnvkfoto : voe-ren we actie, dan nemen we foto’s. En zetten we een selectie op picasa, onze fotodatabank.

- Twitter: http://www.twitter.com/lbcnvk : twitteren doen we ook, meestal om onze acties en aanwe-

zigheid te velde aan te kondigen.- Blog: het maandelijkse standpunt van onze algemeen secre-

taris online, aangevuld met andere meningen en ideeën: http://lbc-nvk.blogspot.com

Le nouveau gids est arrivé

rerum novarum bracht nieuwe zaken, maar ook nieuwe gidsen. De gids op maatschappelijk gebied is het opinieblad van het acw en heeft een fris, nieuw lentekleedje gekregen. na een enquête en een negen-tal focusgroepen, ligt de nieuwe gids er. Zeg niet meer kaderblad maar opi-nieblad. Zeg niet meer ‘blad met mening’ – dat was evident! – maar ‘eerste hulp bij sociaal beleid’.

In het pas verschenen num-mer vind je de eerste aflevering van een reeks over de gemeente-raadsverkiezingen. Mark Suykens (Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten) legt uit dat de dua-lisering van de maatschappij lokaal het hardst zal aankomen. Geert Schuermans (Samenlevings-opbouw) stelt het project ‘Ieders stem telt’ voor. Samen met ACW en enkele andere organisaties wil Samenlevingsopbouw de zwaksten

in onze maatschappij een stem geven. Er is ook een opmerkelijk artikel waarin Dirk Ameel in zijn glazen bol kijkt en de toekomst van de vakbonden bespreekt. Wordt het ieder voor zich? Solidariteit: ja, maar na de deadline? Kunnen de vakbonden de agenda duurzame ontwikkeling én de agenda soci-ale rechtvaardigheid combineren? Of zet de crisis zich ongenadig door en komen de vakbonden in verdrukking? Ameel schetst vier mogelijke scenario’s, rooskleurig tot gitzwart met veel tinten daar-tussen maar vooral prangende vra-gen voor de sociale partners. Gilbert De Swert keerde terug uit de Griekse hoofdstad Athene.

“Deze staat faalt, kan niet eens de simpelste en dringendste dingen organiseren”, zo schrijft De Swert over Griekenland.Een gratis proefexemplaar van De gids kan je krijgen door te mailen naar [email protected]. Voor een proefabonnement (vijf num-mers voor tien euro) mail je naar [email protected].


LUchThAVEN

Swissport maakt zich meester van Flightcare

Puzzelstukjes vallen in elkaar op tarmac in Zaventem

Jan Dereymaeker en Paul

BuekenHout

iets wat al maanden een publiek geheim was werd op donderdag 9 mei geformaliseerd. De lucht-vrachtafhandelaar flightcare werd overgenomen door swissport. Het nieuws werd officieel mee-gedeeld aan de twee onderne-mingsraden. Voor de werknemers van aviapartner is de overname van flightcare misschien goed nieuws. Zij zouden de vrijgeko-men plaats op de tarmac van Brussels airport kunnen innemen.

Flightcare stond al een tijdje in de eta-lage. De Spaanse aandeelhouder FCC wilde zich opnieuw toespitsen op de bouwsector. Swissport, dat alleen een kleine cargoafde-ling in Zaventem en Luik had maar wereld-wijd de nummer één is, zag zijn kans schoon om te groeien. Zowel in de Europese hoofd-stad als in Spanje wil Swissport zijn plaats vinden op de tarmac.Gedurende 55 dagen wordt nu onderzocht of er sprake kan zijn van monopolievorming. Tegen de zomervakantie, de drukste periode op de luchthaven van Zaventem, moet de deal rond zijn. Daarna is het uitkijken wat de operatie betekent voor het personeel van Flightcare en Swissport.

nieuwe structuur

De eerste grote vraag is hoe de nieuwe struc-tuur er zal uitzien. Wordt het één groot bedrijf of komen er twee afdelingen, één voor cargo en één voor passagiers? Flightcare wordt eigenlijk overgenomen door de Franse investeringsgroep PAI Partners, de eigenaar van Swissport. PAI Partners zal uiteindelijk beslissen hoe de nieuwe structuur er moet uitzien. Wat er beslist wordt, zal belangrijk zijn voor de onderhandelingen met de vakbonden.Bij Swissport hebben alle personeelsleden het bediendestatuut.Dat is niet het geval bij Flightcare. Wordt dat de inzet van de onderhandelingen? Eerder oordeelde het Grondwettelijk Hof dat er tegen uiterlijk 8 juli 2013 één statuut voor alle werknemers moest worden uitgedokterd.

Hamvraag

Voor de LBC-NVK blijft de hamvraag of de werknemers al dan niet beter wor-den van de overname van Flightcare door Swissport. Na het faillissement van Sabena werd Flightcare berucht omdat het bijzon-der precaire arbeidscontracten hanteerde. Bij Flightcare begin je halftijds, met een tijdelijk contract. Pas na twee jaar maak je er kans op een vast drievierdecontract. Swissport doet het in dat opzicht beter. Over de contracten zal zeker moeten wor-den onderhandeld.

De verloning is beter bij Flightcare. Bij dat bedrijf worden premies betaald voor zater-dagwerk. Een ander punt dat zeker op tafel zal komen.

Ook de bedrijfscultuur is verschillend. Sociaal overleg voeren is niet gemakkelijk bij Swissport. Maar ook bij Flightcare loopt het overleg niet van een leien dakje.Rest nog de vraag of het aantal jobs zal ver-minderen door het samengaan van beide bedrijven. Volgens de directie moet nu niet worden gevreesd voor ontslagen. Maar wat zal de evolutie op lange termijn zijn?Op al deze punten zullen de vakbonden hun verantwoordelijkheid moeten opnemen. De werknemers rekenen terecht op hen.

Twee afhandelaars is genoeg

Komen er nu drie in plaats van twee afhan-delaars op de tarmac in Zaventem? Op Europees niveau wordt daarover gediscus-sieerd. De teksten liggen op tafel. Er is nog niets beslist omdat de bonden zich verzet-ten tegen de komst van een derde afhan-delaar. ‘Two is enough.’ Dat is en blijft het resolute standpunt van de vakbonden. Nu Flightcare wordt overgenomen door Swissport, voelen de bonden zich gesterkt in hun opstelling. De overname van Flightcare geeft waar-schijnlijk betere toekomstperspectieven voor de 1.500 werknemers bij concurrent Aviapartner.

Over de contracten bij Flightcare en Swissport zal zeker moeten worden onderhandeld.

© f

oto:

imag

eglo

be


RUBRIEKSNAAM

DWDD

ik ben een haast onvoorwaardelijke

dWdd-fan. Wie niet meteen weet waar

dWdd voor staat laat ik voorlopig en nog

even in het ongewisse, dit gebrek aan ken-

nis is immers zijn of haar eigen fout. en

fouten zijn er om uit te leren, niet om met-

een bij de eerste beste vaststelling zomaar

voor niks met gratis hulp te vergeven.

Wat volgt zal mogelijk toch al een lichtje

doen branden.

de tafelheren en tafeldames die Matthijs

van nieuwkerk vijf dagen per week uitno-

digt zijn niet allemaal en niet altijd even

sterk. Maar er passeert een keure van

side-kicks die verwondering, eloquentie

en gevatheid weten te combineren op een

redelijk zeldzaam hoog niveau.

natuurlijk zijn er voorkeuren, ik wil de

mijne hier openlijk betuigen. jan Mulder

was eertijds een fenomenaal voetbal-

ler, hij heeft jarenlang samen met remco

Campert een duo-column (CaMu) gehad in

de nederlandse Volkskrant die op zich al

volstond om die krant te kopen. Hij is een

meester in het zich ergeren en dat onge-

breideld tonen en toelichten, maar hij is

ook kampioen van de been verwondering,

op dit terrein een natuurtalent. naast zijn

onvermijdelijke aanwezigheid op maan-

dag levert hij ook aan het einde van elke

maand nog eens zijn top-vijf van ergernis-

sen af. je zal maar onderwerp van ’s mans

ergernis zijn, met wat een scherpte worden

daar middelmatigheid, domheid en wrevel

neergesabeld. een discipline die veel vaar-

digheid vergt en door heer Mulder als geen

ander wordt beoefend.

ik smacht haast elke woensdag om in

dWdd de huisdichter nico dijkshoorn te

kunnen aanhoren. Ter plaatse schrijft hij

met vulpen in een onvolprezen Moleskine-

schrift een even onvolprezen ‘gedicht’ dat

hij dan, met theelichtje voor hem, debi-

teert. de tekst is eigenlijk noch naar vorm

noch naar inhoud een gedicht, maar hij

raakt zoals gedichten dat moeten en kun-

nen doen en hij wordt voorgelezen met het

ritme dat alleen gedichten gegeven is.

dWdd staat voor ‘de Wereld draait door’.

Het is een Vara-televisieprogramma en is

naar mijn smaak de standaard voor een

vlotte spraak-tv. Het programma is vanaf

nu met zomerreces. Voorlopig is het even

wachten vooraleer er op tv wat is om naar

uit te kijken. gelukkig biedt internet de

kans om programma’s te herbekijken. Twee

aanraders: nico dijkshoorn op 8 februari

2012 over de gemiste elfstedentocht en

Triggerfinger op 24 januari 2011. ik ga over-

stag bij elke herhaling.

IN DE MARgEwf

Meer rechtvaardige belastingen voor sociale bescherming voor iedereen

stijgende armoede is verontrustend

De effectieve gemiddelde ven-nootschapsbelasting is in tien jaar tijd gehalveerd. Ze ging van twin-tig procent in 2001 naar nog geen tien procent in 2009. Dat blijkt uit een studie van de denktank itinera waarover in de pers werd bericht.

Voor het Financieel Actie Netwerk (FAN) is het nieuws helemaal geen verrassing. Maar het blijft choquerend dat de belas-tingdruk zo onrechtvaardig verdeeld is in ons land. De regering tracht miljarden euro’s te vinden, bijvoorbeeld door werk-loosheidsuitkeringen degressief te maken en zo de armoede aan te wakkeren. Een aso-ciale maatregel. Tegelijkertijd ontlopen de grootste bedrijven, die volop winst maken, hun maatschappelijke verantwoordelijkheid dankzij fiscale spitstechnologie.In theorie bedraagt de belastingvoet voor vennootschappen in ons land 33,9 procent. Maar allerlei fiscale en financiële mechanis-men en het advies van ‘fiscale experts’ hel-pen de bedrijven om hun belastingen flink te verminderen. Zo was er in 2009 een effec-tieve belastingvoet van amper 9,8 procent. De grootste bedrijven voerden gewoon hun eigen ‘minimumbelasting’ in.Schrijnend is dat de armoede ondertussen wel stijgt. Zo wordt 8,6 procent van de kin-deren in Vlaanderen geboren in een kans-arm gezin. Zowat 140.000 Vlaamse kin-deren leven momenteel in armoede. Eén vierde van de kinderen woont in een woning

zonder bad, toilet, centrale verwarming of warm en stromend water. De langdurige werkloosheidsgraad klom vorig jaar naar 37 procent.Voor het FAN is er nood aan een rechtvaar-dige fiscaliteit en moet er eindelijk werk worden gemaakt van een vermogenskadas-ter en een vermogensbelasting. Het kan niet langer dat gewone werkende mensen het cement van de publieke welvaart gie-ten, terwijl grootverdieners en burgers met grote vermogens zich schaamteloos blijven verrijken. De sterkste schouders moeten eindelijk eens de zwaarste lasten dragen.Op 31 mei hielden het FAN en zijn Franstalige tegenhanger, het Réseau pour la Justice Fiscale (RJF), opnieuw de Tax Justice Day. Er waren acties aan 17 trein-stations in Vlaanderen, twee stations in Brussel en twee stations in Wallonië. Met daaraan gekoppeld een centrale happening in Brussel.Met Tax Justice Day willen de initiatiefne-mers de gewone mensen feliciteren voor de manier waarop ze met hun werk het hele jaar door bijdragen tot het algemeen belang. Maar er is meer. De overheid moet ervoor zorgen dat iedereen naar draagkracht bij-draagt tot de collectieve dienstverlening. Op dat vlak schort er nog veel aan ons belas-tingstelsel. Een onrechtvaardigheid die Tax Justice Day in de verf wil zetten.Wil je meer weten over de campagne ‘Laat het grote geld niet ontsnappen’? Surf dan naar www.hetgrotegeld.be.

Tax Justice Day werd voor het eerst georganiseerd in 2011.


FILMkarin seBerecHts

WeekendHet komt goed met de Britse cinema. andrea arnold en steve mcqueen hebben de luwte over-brugd waarin het soms leek alsof alleen michael winterbottom elk jaar een boeiende film maakte. waarin goed volk naar Hollywood trok en nieuwe filmers ken loachdingen draaiden of teveel in de marge bleven. andrew Haigh filmt zich met zijn tweede film ‘weekend’ rechttoe rechtaan die marge uit. met een film over homo’s nog wel.

Het weekend van de titel trek-ken we op met Russell, een stille badmeester die in een hoge buil-ding in Nottingham woont. Na een etentje in familiekring bij zijn beste vriend pikt hij in een homobar Glen op. De con-ceptuele kunstenaar gaat een stuk militanter en explicieter met zijn seksualiteit om dan Russell, die liever laat betijen. Glen ‘doet niet aan relaties’ en zet een boom op over de domi-nerende heterocultuur die hoog-stens discrete homo’s duldt.Voor zijn kunstproject laat hij Russell op tape onverbloemd hun seksuele ervaring van de voorbije nacht uit de doeken doen. Het nachtje seks en drugs wordt een weekend met meer dan seks en drugs. Het vlugger-tje groeit uit tot een romance. Een relatie zelfs misschien, als

Glen niet op het punt stond om naar de States te trekken…Maar hoe hou je hetero én homo een spiegel voor, zonder bedille-rig te worden? Door een verbluf-fend simpel en genereus liefdes-verhaal te vertellen, kennelijk. Haigh neemt geen blad voor de mond, maar toont zich tegelijk een fijnzinnig waarnemer van alledaagse situaties. Hij obser-veert treffend, noteert oprecht en slaagt in wat velen beogen, maar weinigen voor elkaar krij-gen: twee mensen in beeld ver-liefd laten worden, zonder zijig te worden.Het regent ontwapenende momenten in dit tot in de details authentieke en onge-dwongen kleinood. De bedeesde Russell die gegeneerd zijn pet afzet wanneer de homofobe babbels op de metro hem te sterk worden, die Glen achterop zijn fiets hijst, die hem in hun eigenste ‘Notting Hill-moment’ uitwuift…Andrew Haigh keilt met zijn hartveroverende ‘Weekend’ een hoop barrières tussen de geaardheden onderuit. Of hij de onzichtbare auteurs van de ‘queer’- ,’faggot’- en fluitconcer-ten die op zijn soundtrack fun-geren op minzamere gedachten kan brengen, is niet helemaal zeker. Onthouden alleszins, die Haigh. En Tom Cullen en Chris New, die innemend in de huid van het prille stel kruipen.

‘Weekend’ komt op 4 juli in de Belgische zalen.

Authentiek, oprecht en ontwapenend liefdesverhaal (Tom Cullen en Chris New).

Banale affaire met tragische allures in post-war Engeland.

The Deep Blue SeaDie Britten. met hun verhalen uit de bedompte jaren na de tweede wereldoorlog. Volgestouwde kamers met troosteloos bloe-menbehang, theemutsen en broderie. Bakelieten radio’s met kleffe mee-zingers uit ‘the good old days’. krulspelden, voor-schoten en redingotes… Ben ik alleen, of hebben wij dit al zo vaak gezien dat het soms lijkt alsof we het allemaal nog zelf hebben meegemaakt?

En toch. Met Terence Davies aan het roer mag het allemaal. De meester van de net-naoor-logse epoqueschets is in de wieg gelegd om de biotopen van zijn voornaamgenoot en theaterau-teur Terence Rattigan (‘The Winslow Boy’, ‘The Browning Version’) te verfilmen.‘The Deep Blue Sea’ opent ‘ergens in 1950’ in Londen. Op de aan-halige tonen van een viool-concert van Samuel Barber wil Hester Collyer (Rachel Weisz) een dramatisch slotstuk breien aan haar affaire met Freddie Page (Tom Hiddleston). Haar nogal knullige zelfmoordpoging mislukt, het afscheidsbriefje vindt hoe dan ook zijn weg.

Lady Collyer liet haar echt-genoot Sir William én haar

rijkdom schieten voor de werkloze RAF-piloot. Freddie beleeft intussen al lang meer lol aan zijn golfpartijen en het ophalen van oorlogsherinne-ringen met zijn maten dan aan Hesters gezelschap. Maar haar vlam voor hem brandt nog altijd even fel. Haar kinderloze huwe-lijk met sir Bill zit daar wellicht voor iets tussen. Veel bevredi-ging kon Hester namelijk niet putten uit haar echtverbintenis met de oudere rechter die nog altijd in het gareel van zijn moe-der – ‘mummy’ – loopt…Ze zijn er allemaal: de nostal-gische sing-alongs vol cockles and mussels (alive, alive-o), bor-duursels en muf behang. Davies schudt er met zijn beheerste, soms majestatische beelden en berekend tempo de oudbak-kenheid af en tilt ze – symbo-lisch – een niveau hoger. De stilgevallen era is niet alleen het decor in Hesters onbeduidende en tanende romance. Zij is er voor een groot deel ook de aan-stichter van. Na de blitz kwam de shock. En de grote leegte. Hesters overspel en haar onwil om de banaliteit ervan te door-prikken, nemen in die leegte tragische allures aan. Of hoe een bestoft tijdperk, dat teert op herinneringen aan solida-riteit en gedeelde angst, na de oorlog zijn vernietiging nog even doorzette.

‘The Deep Blue Sea’ komt op 20 juni in de Belgische zalen.


RUBRIEKSNAAM

Vlaanderen lachtkarel michiels

Bijna veertig jaar nadat Pol Van mossevelde, die andere journalist van De standaard, zijn hoogst per-soonlijke overzicht van de Vlaamse en nederlandse kleinkunst bun-delde in ‘met toeters en Bellen’, heeft nu ook karel michiels zijn dikke, definitieve showboek uit. ‘Vlaanderen lacht’ - een parafrase op Vlaanderen Vlagt, de actie-groep die bij internationale wie-lerwedstrijden geregeld stokken in de wielen stak – gaat volgens de auteur over stand-upcomedi-ans, kleinkunstenaars, volkskomie-ken, kluchtzangers, humoristen, cabaretiers, conferenciers, comé-diennes en andere grapjassen.

Het is interessant om de twee boeken naast elkaar te leggen en te kijken wat er in Vlaanderen op het gebied van ‘de kleine podiumkunsten’ is veranderd. Het eerste dat opvalt is dat er in de jaren ’70 tussen Oostende en Tongeren nauwelijks aan lachen werd gedaan, of toch niet sys-tematisch en tegen betaling. Waar Van Mossevelde amper dertig van zijn 190 pagi-na’s aan humor besteedt (waaronder dan nog de helft aan cabaretiers uit Nederland), gaat Michiels voluit voor 335 bladzijden gulle Vlaamse lach.

mannen met een baard

Het is een veelzeggende evolutie. Twee generaties geleden vond je in Vlaamse zalen haast uitsluitend mannen met een baard en een gitaar die schalkse en droeve liedjes zongen over liefde en verlangen. De podi-umhelden van toen waren allemaal zangers: charmezangers als Will Tura en Ann Christy, maar vooral de echte – excusez le mot – kleinkunstenaars, van Miel Cools met zijn

‘Boer Bavo’, over Wannes Van de Velde, Miek en Roel, Jan De Wilde, Kris Debruyne tot de pure folkloristen als ‘t Kliekske, Walter De Buck en Rum. Het was de tijd van de henna en de patchouli, van de hippies en de stic-kies en de terugkeer naar de natuur. Ook Urbanus uit Tollembeek, een belang-rijke spilfiguur in de evolutie van de Vlaamse showbizz, stond nog met ander-halve voet in de kippenstront, maar hij was tenminste de eerste die in zijn optredens

resoluut mikte op de lach. Sindsdien, gesti-muleerd door een plejade van humor-programma’s op radio en televisie (De Taalstrijd, De Rechtvaardige Rechters, Koot en Bie, Jiskefet, Monty Python, Have I got News for You, Never mind the Buzzcocks, Blackadder), door snelle, onbeschaamde jongens uit Nederland (Hans Teeuwen, Youp van ‘t Hek, Herman Finkers), door gespecia-liseerde wedstrijden (Cameretten, Humo’s Comedy Cup) en films uit de Verenigde Staten (Woody Allen, Eddie Murphy, Steve Martin), zijn er in Vlaanderen tientallen stand-up comedians eh... opgestaan, die definitief komaf hebben gemaakt met stun-telig gitaarspel, gebreide debardeurs en rib-fluwelen broeken.

Godsdienst en fatsoen

De voorzichtige strijd met godsdienst en fatsoen, de pogingen om behoorlijk Nederlands te spreken en te zingen, de dwangmatige verplichting om ‘maatschap-pijkritisch’ en ‘sociaal geëngageerd’ te zijn, heeft na dertig, veertig jaar een generatie opgeleverd van moderne, zelfverzekerde, steedse, goed geïnformeerde braniemakers die, ongeremd en nauwelijks gehinderd door traditie of de knellende normen van de goede smaak, stormenderhand het Vlaamse publiek heeft veroverd. Het is bijna ongelooflijk met hoevelen ze wel zijn. (Kende u Klein Jowanneke? Joost van Hyfte? Intgeniep?) Als Karel Michiels het succes van de Vlaamse cabaretiers en comedians relativeert door te schrijven dat slechts een twintigtal van hen van hun humor kan leven, moet hij ook wel weten dat dit een gigantisch aantal is. Toen Alex Agnew met veel gotspe aankondigde dat hij het Antwerpse Sportpaleis had afgehuurd, zal zelfs hij niet hebben beseft dat hij vijf keer na elkaar 10.000 fans op de been zou kunnen krijgen, een aantal dat tot dan toe alleen voor popvedetten als Clouseau was weggelegd.

In de lift

Ja, humor in Vlaanderen zit in de lift. Organisatoren die tot voor kort muziek-groepjes moesten engageren om volk naar hun kroeg of hun jeugdclub te lokken, kon-den vanaf 1999 stand-upcomedians inhu-ren, drie komieken voor 8.000 frank (200 euro). Eén microfoon, drie stand-uppers en

geen entourage: of hoe ook de vrije markt de humor in Vlaanderen beïnvloedt. Karel Michiels heeft voor zijn boek lange gesprekken gehad met de markantste Vlaamse humoristen. Hij weet waarover hij het heeft. Over het opvallende tekort aan vrouwen in het vak – met Els De Schepper als grote uitzondering – zegt hij: “Misschien

blijven ze minder hangen in hun lacherige puberteit, zoals sommige mannen heel hun leven doen.” Over spelplezier laat hij Geert Hoste zeggen: “Ik voel me zelden happy op het podium. Ik treed gewoon niet graag op. Maar ik wil het wel doen en ik moet het doen, omdat ik anders een oude vent zou zijn en omdat ik nog altijd iets te zeggen heb over de wereld.” En over de reden waarom Michiels zijn boek heeft geschreven: “Ik heb nu eenmaal een diepe bewondering voor komieken. Het idee dat er elke avond op verschillende plaatsen in Vlaanderen grote groepen mensen zitten te lachen, vervult me met oprechte blijd-schap en de hoop dat het misschien toch nog goed komt met ons.”

guTenBerg

VLaanderen LaCHT

Karel Michiels

Linkeroever uitgevers - 335 blz.

BOEKgutenBerg

Misschien blijven vrouwen minder hangen in hun lacherige puberteit, zoals sommige mannen heel hun leven doen.


Lezersbrieven dienen te worden gestuurd aan: redactie Ons recht · Sudermanstraat 5 • 2000 Antwerpen · [email protected]

Anonieme brieven worden niet gepubliceerd. Naam en adres van de steller moeten ons bekend zijn. De brieven worden in de regel gepubliceerd met vermelding van de initialen en de woonplaats van de schrijver, hoewel die op uitdrukkelijk verzoek kunnen worden weggelaten. De redactie behoudt zich het recht voor te lange lezersbrieven eventueel in te korten zonder aan de essentie ervan te raken. De publicatie van lezersbrieven betekent niet dat de redactie in alle opzichten akkoord gaat met de inhoud ervan.

DE LEzER SchRIJFT

SCOTT mAnYOJ.r. - VIA e-mAIL

De jonge Kameroener Scott Manyo is vrijgelaten uit een gesloten centrum en mag dan toch minstens zijn studies afma-ken. Scott verblijft al vier jaar in ons land. De staatssecretaris van Asiel en Migratie, Maggie De Block, heeft een mooi mense-lijk gebaar gesteld. Prachtig! Het siert de staatssecretaris, die ook arts is, dat ze haar gewicht in de politieke schaal durft te leg-gen om op te komen voor een humaan asielbeleid.Het doet me denken aan de Frans-joodse filosoof Emmanuel Levinas. In één van zijn tracta-ten, ‘Gelaat als ethisch impera-tief ’, roept hij de mens op om het appèl van de tolerantie én de verantwoordelijkheid posi-tief te beantwoorden. Wat er nu gebeurt in de zaak van Scott, schept een mooi precedent.Deze jongeman krijgt nu de kans om zijn studies in ons land af te maken. Maar dé hamvraag is natuurlijk of hij zijn toekomstige kennis en kunde ook zal mogen gebruiken om zijn pleegouders en de maatschappij iets terug te geven? Ik hoop uiteraard van wel.

KrACHTen VerenIGenr.K. - OPPuurS

Voortdurend hoor en lees je berichten over de toestand in Europa, de besparingen die de werknemers moeten ondergaan en het feit dat rijken en meer-begoeden de dans ontspringen. Ik word er soms wat weemoe-dig van. Er wordt hierover veel geschreven en gepraat maar er wordt weinig aan gedaan.Bij de vakbond weten ze beter dan wie ook dat ‘de kleine man’ het sterkst staat wanneer de krachten worden gebundeld. Gewoon klagen en jammeren is dan ook verkeerd. Zoek iemand die weet waarover hij praat, die connecties heeft met de media en die snapt hoe ons gerecht werkt – want daar zitten volgens mij ook veel gaten in.We hebben iemand nodig die de moed en het lef heeft om mensen bijeen te brengen en te informe-ren. Met zo’n aanpak kan je een partij maken die de armoede uit-roeit en die opgewassen is tegen de weinige rijke machtigen.

201.00 zelfstandige kleinhandel vorige lonen x 1,02 202.01 middelgrote levensmiddelen- bedrijven vorige lonen x 1,02 207.00 scheikundige nijverheid vorige lonen x 1,02 216.00 notarisbedienden vorige lonen x 1,0118 224.00 non-ferrometalen vorige lonen x 1,0322 308.00 maatschappijen voor hypothecaire leningen, sparen en kapitalisatie vorige lonen x 1,0065 309.00 beursvennootschappen vorige lonen x 1,006523 310.00 banken vorige lonen x 1,0065 312.00 warenhuizen vorige lonen x 1,02

INDExAANpASSINg MEI 2012

Distributie

De vakbondspremie in de distri-butie komt eraan. Je hebt recht op een premie als je aangesloten was bij een vakbond vóór 1 janu-ari 2012 en als je op 15 juni 2012 in dienst bent bij een werkge-ver van de paritaire comités 202, 311 of 312 (of met brugpensioen bent en de wettelijke pensioen-leeftijd nog niet bereikte).Voldoe je aan deze voorwaar-den, dan heb je recht op een vak-bondspremie van 135 euro. De premie bedraagt 67,5 euro voor

wie een beperkte vakbondsbij-drage betaalt. Wie op 15 juni 2012 met volledige loopbaanon-derbreking is, krijgt de premie niet. Ook wie langdurig ziek is, krijgt er geen.Bezorg het premieattest zo vlug mogelijk aan je vakbondsafge-vaardigde of aan het plaatselijke LBC-NVK-secretariaat.De premie wordt tussen 15 juni en 30 september overgeschre-ven naar je rekeningnummer. Hoe sneller je jouw attest door-speelt, des te vlugger wordt de premie uitgekeerd.

UITBETALINg VAKBONDSpREMIE

LBC-NVK CENTRUM VOOR LOOPBAANONTWIKKELINGGeen plezier in je werk? Op een dood spoor? Zoek je meer evenwicht tussen werk en privé-leven?Klop dan eens aan bij onze loopbaancoaches. Zij helpen je een nieuwe richting in te slaan.

Onze dienstverlening mikt op iedereen die - aan het werk is;- minstens 1 jaar werkervaring heeft;- de jongste zes jaar geen gesubsidieerde loopbaanbegeleiding volgde.

Meer info op www.loopbaanontwikkeling.be of tel. 03/220.89.50

loopbaancoaches. Zij helpen je een nieuwe richting in te slaan.een nieuwe richting in te slaan.loopbaancoaches. Zij helpen je een nieuwe richting in te slaan.

Stoppers Ons Recht 2009 3 koloms.indd 2 26/01/2010 10:07:41


mISSIe VAn De LBC-nVK

de Landelijke Bediendecentrale – nationaal Verbond voor Kaderpersoneel (LBC-nVK) is een vakbond die als deel van het algemeen

Christelijk Vakverbond (aCV) opkomt voor meer en sterkere rechten voor werknemers (m/v). de LBC-nVK is een onafhankelijke demo-

cratische organisatie met leden en militanten, die streeft naar solidariteit onder werknemers. nationale en internationale solidariteit is een

belangrijk doel en bindmiddel. de LBC-nVK staat voor een democratische kijk op de samenleving. Samen met gelijkgezinde bewegingen

wil ze een strijdbare tegenmacht zijn.

Een gen voor gelukEen vriend van mij gaat zijn memoires schrij-ven. Tijdens zijn leven heeft hij nogal wat beroemde mensen ontmoet en hij wil al die anekdoten en straffe verhalen op papier zet-ten voor niemand nog weet over wie het gaat. Als je hem vraagt of beroemdheden per se ook interessant zijn, zegt hij volmondig ja.

“Ze hebben allemaal zoveel meegemaakt, ze hebben zo hard en zo lang moeten knokken dat ze altijd wel iets te vertellen hebben. Ze hebben karakter, ze hebben ambitie en ze heb-ben talent. Anders zouden ze nooit zo bekend geworden zijn.” En toen ik hem vroeg of zijn beroemdheden misschien nog iets anders gemeenschappe-lijk hadden, zei hij: “Ja, volgens mij hebben de meesten aanleg voor geluk.”Zelf heb ik mijn vriend ook nooit anders dan content gezien. Hij denkt er dan ook aan zijn levensverhaal de saaiste aller titels mee te geven: ‘Gelukkig genoeg’.

Afwezigheid van pijn

“Ik heb ondervonden”, zegt hij, “dat het ver-waand en overmoedig is om te streven naar het Grote Extatische Geluk. De Chinezen zeg-gen: geluk is de afwezigheid van pijn en daar kan ik me best in vinden. Voor het grootste deel van de tijd tevreden en heel af en toe een pàng van geluk, zodat je hart opspringt in je borst, daar teken ik voor.” “Trouwens”, ging hij verder, “aan geluk kan je volgens mij niks doen. Gelukkig zijn is een kwestie van aanleg. Ik geloof vast dat er zoiets als een geluks-gen bestaat.”Het zou kunnen. Ik ken mensen die letterlijk alles hebben, die rijk zijn en knap en geslaagd in het leven, met een villa in een chique wijk en nog een sympathiek vakantiehuisje in de Dordogne er bovenop. Hun kinderen hebben blonde krullen en goede manieren, hun part-ner is trouw en slank. Ze zijn gezond en ook hun kroost en hun ouders zijn gezond en hun hond en hun kat hebben een stralende vacht en stinken niet te erg uit hun bek. Normaal gesproken zouden het voorbeelden moeten zijn van grote welvarendheid en diep geluk en toch zijn het de malcontentste sacherij-nen die ik ken.

Bril van Phara de Aguirre

Niet alleen foeteren ze aan één stuk door over het lawaai bij het zwembad van de villa naast de hunne, over de kwaliteit van de aardbeien en hun knieën die pijn doen van het joggen, maar ook over mensen en dingen waar ze

helemaal geen uitstaans mee hebben: over slechte films die ze niet eens hebben gezien en de snelheidsbeperking op de Antwerpse Ring en de bril van Phara de Aguirre en de regen en het zomeruur en presidentskandidaat Romney en de lintbebouwing in het algemeen. Als ik hen bezig hoor, moet ik altijd denken aan het grapje van de boeren. Boeren klagen ook altijd. Is het niet over de droogte of de nattigheid of de lage prijs van de aardappelen of de duurte van de mest, dan is het wel over de leverings-tijd van hun nieuwe Mercedes CL. Op het gevaar af dat dit het meligste aller stukjes wordt (‘schmaltzy’, zeggen ze in het Amerikaans), verwijs ik naar een uitspraak van de schrijver Walter Van den Broeck.

“Weet je wat ik alle dagen nog straf vind?”, zei die in een oud interview. “Dat ik maar op een knopje hoef te duwen en het licht gaat aan. Als ik aan een kraantje draai, komt er water uit. Ik moet alleen maar een postzegel op een brief plakken en hem op de bus doen en een week later wordt hij in Rio de Janeiro bij iemand thuis bezorgd.” Het kan bijna niet anders: Walter Van de Broeck heeft een gen voor geluk, net zoals die doodzieke mensen die vanuit hun rolstoel met stralende ogen naar twee duiven zitten te kijken die roekoeënd een nest aan het bou-wen zijn.

Kaduke gaskachel

Zelf probeer ik me af en toe in te beelden hoe ik me zou voelen als ik door de crisis al mijn spaargeld zou verliezen. Daar zit ik dan, in mijn armzalige flatje op de Turnhoutsebaan, met een kaduke gaskachel en een kraan die lekt. Beneden in de gang staat een roestige fiets, naast de lege flessen Château Misère van de buren. Ik ben al mijn boeken kwijt, voor een prikje naar de Slegte gedaan om mijn elek-triciteitsrekening te betalen. Ik voed me met frieten van op ’t Hoekske en spaghettisaus uit potten en in de Lidl koop ik met mijn laatste geld een kratje armemensenpils. En dan ineens, als door een wonder, schijnt de zon door mijn vuile ramen. Ik hoor het lachen van een paar voetballende jongens op straat en de vrolijke muziek van die vriendelijke man van naast de deur die zijn auto aan het wassen is. Ik leg een kussen op mijn stoel en begin het kruiswoordraadsel op te lossen dat ik gisteren uit een krant heb gescheurd. Zes verticaal: ‘de lichtstad’: Parijs.En ik denk: God, wat voel ik me miserabel. Zoals ik al zei: waarschijnlijk geen gen voor geluk.

AchTERKLApwalter

ONS REchTverantwoordelijke uitgever: Marc WeynsSudermanstraat 5 • 2000 antwerpenhoofdredacteur: denis Bouwenredactiesecretaris: jan deceunynckvormgeving: Peer de Maeyerdrukkerij: Corelio Printingredactie en administratie:Sudermanstraat 5- 2000 antwerpen Tel. 03/220.87.11 • Fax 03/[email protected]

LBc-NVK-SEcRETARIATENEN -STEUNpUNTEN

• LBC-nVK AALST Hopmarkt 45 - 9300 aalst tel. 053/73.45.20 - fax 03/220.88.01 [email protected]• LBC-nVK AnTWerPen nationalestraat 111-113 - 2000 antwerpen tel. 03/222.70.00 - fax 03/220.88.02 [email protected]• LBC-nVK BruGGe-OOSTenDe Kan. dr. L. Colensstraat 7 - 8400 Oostende steunpunt: Oude Burg 17- 8000 Brugge tel. 059/55.25.54 - fax 03/220.88.15 [email protected]• LBC-nVK BruSSeL Pletinckxstraat 19 - 1000 Brussel tel. 02/557.86.40 - fax 03/220.88.05 [email protected]• LBC-nVK DenDermOnDe Oude Vest 146 - 9200 dendermonde tel. 03/765.23.71 - fax 03/220.88.19 [email protected]• LBC-nVK GenT-eeKLO-ZeLZATe Poel 7 - 9000 gent tel. 09/265.43.00 - fax 03/220.88.08 [email protected]• LBC-nVK HALLe Vanden eeckhoudtstraat 11 - 1500 Halle tel. 02/557.86.70 - fax 03/220.88.06 [email protected]• LBC-nVK HASSeLT Mgr. Broekxplein 6 - 3500 Hasselt tel. 011/29.09.61 - fax 03/220.88.09 [email protected]• LBC-nVK KemPen Korte Begijnenstraat 20 - 2300 Turnhout tel. 014/44.61.55 - fax 03/220.88.20 [email protected]• LBC-nVK KOrTrIJK-rOeSeLAre-IePer President Kennedypark 16d - 8500 Kortrijk steunpunten: H. Horriestraat 31 - 8800 roeselare St. jacobsstraat 34 - 8900 ieper tel. 056/23.55.61 - fax 03/220.88.12 [email protected]• LBC-nVK LeuVen Martelarenlaan 8 - 3010 Kessel-Lo tel. 016/21.94.30 - fax 03/220.88.13 [email protected]• LBC-nVK meCHeLen-ruPeL Onder den Toren 5 - 2800 Mechelen-rupel tel. 015/71.85.00 - fax 03/220.88.14 [email protected]• LBC-nVK OuDenAArDe Koningsstraat 5 - 9700 Oudenaarde tel. 053/73.45.25 - fax 03/220.88.03 [email protected]• LBC-nVK SInT-nIKLAAS H. Heymanplein 7 - 9100 Sint-niklaas tel. 03/765.23.70 - fax 03/220.88.18 [email protected]• LBC-nVK VILVOOrDe Toekomststraat 17 - 1800 Vilvoorde tel. 02/557.86.80 - fax 03/220.88.07 [email protected]

ALgEMEEN SEcRETARIAAT

Sudermanstraat 5 - 2000 antwerpenTel. 03/220.87.11, Fax 03/[email protected] | www.lbc-nvk.be

Ons recht wordt gedrukt op verbeterd krantenpa-pier. dit papier wordt gemaakt op basis van gerecy-cleerd materiaal.

Ons Recht

Documents

Transcript of Ons Recht