Ons Recht, juni 2011

Maandblad van de landelijke bediendencentrale - nationaal verbond voor kaderpersoneel

4-5Weinig glamour bij Brussels Airlines

115de jaargang | nummer 6 | juni 2011

7

O N V R E D E B I J D U P O N T

12-13

S C H O O LV E R L AT E R S

E N J O B ST U D E N T E N

© f

oto:

imag

eglo

be

RUBRIEKSNAAM

2 | juni 2011 | 115de jaargang | Ons recht

StandpuntLuchtvaartCampagne

IndustrieIPA

Industrie

In de margeJobstudenten

SchoolverlatersOver de grenzen

Actie

InboxSociaal

Arbeids-gerichtFilmFilm

BoekDe lezer schrijft

Uitbetaling vakbondspremieIndexaanpassing

AchterklapVanmol

3

4

6

7

8

9

10

11

11

12

13

14

15

15

16

16

17

17

18

19

20

20

21

22

22

22

22

23

24

de economenStewardessen Brussels airlines kennen weinig glamour'Tax justice day' brengt nuance in debat over fiscaliteit"arbeiders en bedienden duPont trekken aan zelfde zeel"nieuwe ontslagregeling vanaf 2012accountantsvereniging LBC-nVK neemt unieke positie inWerknemers Philips Brugge voelen zich bedrogenMarc Leemans wordt nieuwe aCV-voorzitter

Wegwijs voor jobstudentenSchoolverlater, hier jouw gids

Colruyt treedt repressief op tegen zieke werknemersdexia moet korte metten maken met bonuscultuurVakbond behaalt belangrijke principiële overwinningrecht op ecocheques in paritair comité 218Wet Continuïteit Ondernemingen is een miskleun

Sjoemelend atos Origin maakt zich meester van SiS

nader and Simin: a Separationget Loween zoektocht naar waarheid

Loopbaanprogramma voor werkenden en werkzoekenden

INhOUD

Het Financieel Actie netwerk (FAn) heeft op 31 mei de allereerste edi-tie gehouden van de ‘Tax Justice Day’. Anders gezegd, de Dag van de rechtvaardige Fiscaliteit. Het FAn wil zo weerwerk bieden aan iedereen die pleit voor minder inkomsten voor de overheid. De overheid moet de belastingen correct innen en grote vermogens meer laten bijdragen. Lees meer over de actie op p. 6.

Ons recht | 115de jaargang | juni 2011 | 3

stan

dp

unt.

ferre wyckmans

algemeen secretaris

even citeren uit De standaard van 21 mei: “in de periode van de crisis gin-gen de werkloosheidsuitkeringen drie keer omhoog door een indexaanpas-sing en kreeg een aantal uitkeringen daarbovenop nog een verhoging van twee procent. wat al een zwak punt was in België en Vlaanderen, de ‘mobi-liteit’ van werknemers, hun neiging om een andere job aan te nemen, werd op die manier nog verder afgezwakt. De economen zien de onbeperktheid in duur van de werkloosheidsuitkeringen in België ook als een zware handicap.”

De ‘economen’ aan het woord zijn de denktankers van vzw Vives. En nog concreter Joep Konings, professor van de KU Leuven en eminent lid van de denkgroep Vives. Deze compacte formulering heeft het voordeel van de duidelijkheid. Duidelijk is ook dat dit sociaaleconomisch rechts discours via Vives een zogenaamd wetenschappelijk en onafhankelijk karakter krijgt. Even duidelijk is dat Vives en anderen hun boodschap gratis en voor niks gesleten krijgen en daarbij op weinig journalistiek weerwerk mogen rekenen.We analyseren kort even wat de essentie is van de stellingname van de denktank. Omdat werk-loosheidsuitkeringen geïndexeerd en verhoogd worden (een eis van onder meer het ACV), blij-ven mensen werkloos in plaats van te werken. Ze zouden zich met die werkloosheidsuitkeringen, die bovendien zogenaamd onbeperkt zijn in de tijd, nestelen in een fauteuil van gigantisch hoge werkloosheidsuitkeringen. Dat durven professo-ren, behoorlijk goed betaald door de gemeenschap, zomaar te vertellen. En er zijn journalisten die elke kritische vraag bij deze uitspraken gewoon achterwege laten.

Toogpraat

Wij zijn grote voorstanders van de vrije menings-uiting en een vrije pers. We zijn ook voorstanders van wetenschappelijk onderzoek. Maar dat onder-zoek moet wel de gemiddelde toogpraat overstij-gen. Wat is de wetenschappelijke waarde van de stelling dat een werkloosheidsuitkering te hoog is? De hoogste werkloosheidsuitkering – voor wie voordien werkte, voor alle duidelijkheid – bedraagt 1.394,46 euro per maand, een bedrag dat onher-roepelijk zakt na verloop van tijd. De minimale

werkloosheidsuitkering bedraagt 465,14 euro per maand. Dat is het bedrag dat verhoogd en geïn-dexeerd is en waar onze professor Konings zenuw-achtig van wordt. Niet omdat het te laag zou zijn, en volgens andere deskundigen daardoor geen garantie biedt tegen armoede, maar omdat het te hoog is. Selectieve verontwaardiging heet zoiets.Het ergerlijke is dat die stelling en boodschap politiek vertaald wordt. De werkloosheidsuitke-ringen beperken is zowat het ‘nec plus ultra’ van alle werkgeversorganisaties. Zij staven dit met ‘wetenschappelijke studies’ die de noodzakelijk-heid hiervan zouden aantonen. De vrienden van Vives zijn zowat alles behalve wetenschappelijk, zij verkondigen meningen. Ze rijden voor de werkgevers en hun politieke aanhang. Hun analy-ses vinden haast zonder nuance de weg naar pro-gramma’s van politieke partijen. In Vlaanderen dreigen die standpunten weldra gewoon werke-lijkheid te worden.

Overtuigingskracht

Vakbonden hebben het historisch vaderschap van onze sociale bescherming in het algemeen en de sociale zekerheid in het bijzonder. We doen er dus goed aan om op alle fronten en ondubbelzinnig de uitbouw en niet de afbraak ervan te verzekeren. Hiervoor hebben we, meer dan in het verleden, overtuigingskracht nodig. Er dreigt immers een sluipende ontmanteling van de mechanismen van solidariteit. Nochtans de basis waarop de werkne-mersbeweging geënt is en waardoor ze zo’n aan-trekkingskracht had.Het risico van dat sluipend gif van afbouw en ontmanteling is juist dat het zo sluipend is en haast onzichtbaar zijn werk doet. Zij die de soci-ale zekerheid willen ontmantelen, verpakken hun boodschap slim in ‘bewijzen’ die zogenaamd wetenschappelijk zijn.Gelukkig zijn er ook anderen, ernstige weten-schappers en denkers. Hun deskundigheid is niet geringer, wel integendeel. Zij worden wel tegengewerkt en zelden gepromoot als ze hun wat tegendraadse analyses aan de man en vrouw willen brengen. Wat zij zeggen, beweren, bewijzen, moet telkens weer worden verantwoord. Kritische vragen en bedenkingen zijn wel hun part. Dat is de ongelijke strijd die gevoerd wordt op het soci-ale terrein. Die ongelijkheid is ons niet onbekend, ze hindert ook ons.De vakbond heeft dus eigen publicaties en com-municatiemiddelen nodig. In een blad als Ons Recht willen we andere wetenswaardigheden aan bod laten komen. We willen en zullen dus nog intenser dan voorheen onze boodschap – die ook de uwe is – in de kijker moeten zetten.

de werkloosheidsuitkeringen

beperken is zowat het 'nec plus

ultra' van alle werkgeversorganisaties.

De economen

© f

oto:

DaN

iËl

RYS


Denis Bouwen

wie als steward of stewardess werkt, heeft in de ogen van velen een droomberoep. een mooi uni-form, voortdurend de halve wereld afreizen, het oogt allemaal erg gla-moureus. toch is het cabineperso-neel bij Brussels airlines niet geluk-kig. “Brussels airlines wil zich graag distantiëren van de lowcostmaat-schappijen”, zegt lode Verschingel, secretaris van acV-csc aviation, het nieuwe samenwerkingsver-band van acV-csc in de lucht-vaartsector. “maar de werkomstan-digheden van het cabinepersoneel zijn verre van schitterend.”

Brussels Airlines ontstond op het puin van het legendarische Sabena. De onderneming werd in 2006 gevormd door het samengaan van SN Brussels Airlines en Virgin Express. Het Duitse Lufthansa heeft 45 procent van de aandelen in Brussels Airlines in handen.Bij Brussels Airlines zijn er drie vakbondsaf-vaardigingen. Eén voor het cabinepersoneel, één voor het grondpersoneel en één voor de piloten. Die situatie komt het management wel eens goed uit en maakt het mogelijk een verdeel-en-heers-politiek te voeren.

“Wie steward of stewardess is, doet dat werk doorgaans heel graag”, weet Lode Verschingel. “Maar de werkdruk is erg zwaar. De mensen raken zwaar vermoeid maar ze zijn bereid om veel te verdragen. Nogal wat stewards en stewardessen vra-gen deeltijds tijdkrediet aan om het moor-dende tempo toch enigszins aan te kunnen. De hoge werkdruk is een bijzonder zwaar en acuut probleem. Bij de piloten stelt zich dit probleem even scherp. De werknemers worden gedwongen oneigenlijk gebruik te maken van tijdkrediet. Om uit te rusten en dus niet om werk en gezin zo goed moge-lijk met elkaar te verzoenen. Maar zo wordt de druk op de collega’s nog groter. Een per-verse spiraal.” Schamele vergoeding Voor het grote geld moet je niet gaan wer-ken als ‘cabin crew’. Wie voltijds als stewar-dess aan de slag gaat, verdient in het eer-ste jaar bruto welgeteld 1.463,99 euro per maand. Een bedrag in de buurt van het minimumloon. Na twintig jaar dienst zit je aan het ‘riante’ bedrag van 1.882,27 euro.

“Zelfs een beginnende hulppostbode krijgt meer dan een startende stewardess.”Maar ook co-piloten halen nauwelijks de 2.000 euro bruto als beginnend maand-salaris. Wie piloot wil worden, moet geld lenen om de dure basisopleiding (80.000 euro) te kunnen betalen. “De piloten

Brussels Airlines werkt in een moeilijke branche met lage winstmarges, hoge brandstofkosten en veel concurrentie.

© f

oto:

pho

toNe

wS


LUChtVAARt

moeten kunst- en vliegwerk uithalen om hun lening te kunnen aflossen. Vaak gaan ze snel samenwonen om financieel het hoofd boven water te houden.”Piloten die als commandant op een vlieg-tuig werken, verdienen veel betere lonen. Ook al zijn er genoeg luchtvaartmaatschap-pijen die beter betalen. “Sommige piloten vliegen liever voor een lowcostmaatschappij als Ryanair omdat ze daar een vast werk-regime krijgen. Bij Brussels Airlines wisselt het werkregime erg vaak, wat het sociaal leven onderuithaalt.”Terug naar het cabinepersoneel. Hun scha-mele basisloon wordt nog aangevuld met een variabel loon per vlieguur of ‘blokuur’. En wie een ‘night stop’ doet – een over-nachting op een buitenlandse luchthaven

– krijgt daarvoor een onkostenvergoeding. “Het management beslist wel wie welke night stops zal maken. De verdeling daar-van gebeurt met de nodige willekeur, ook al beweert het bedrijf van niet.” Volgens de vakbonden is er sprake is van vriendjespoli-tiek. Zij dringen aan op een eerlijker systeem.Fundamenteel eist ACV-CSC Aviation dat er een aantrekkelijker loonbarema komt zodat de stewards en stewardessen niet langer financieel afhankelijk zijn van het aantal night stops. “De vaste brutolonen moeten stijgen. Het pensioen wordt alleen berekend op het baremaloon. Wie niet op tijd spaart, riskeert op zijn oude dag in armoede te belanden. Een dertiende maand is er overi-gens ook niet. Zo kom je tot de paradoxale en perverse situatie dat het personeel hen-gelt naar flexibele en dus minder sociale werkomstandigheden om via het daardoor verdiende variabele loon boven de armoe-degrens te komen.” Hoge eisen Een job bij het cabinepersoneel veronder-stelt dat je minstens twee- of drietalig bent. De stewards en stewardessen moeten men-selijke en diplomatieke vaardigheden en commerciële feeling hebben, charmant kun-nen omgaan met de passagiers en ‘safety-minded’ zijn. Op het vlak van de flexibiliteit moeten ze grote offers brengen.Vakantieperiodes kiezen is er niet echt bij. Een normaal sociaal leven uitbouwen is uitermate moeilijk. Speciale momenten met de familie meemaken evenzeer. “En dat allemaal voor een al te bescheiden loon”, bedenkt Verschingel. “Brussels Airlines wijst graag op de variabele vergoedingen. Maar de stewardessen zien die vooral als

een vergoeding voor de kosten die ze maken op buitenlandse luchthavens. En als com-pensatie voor het ongezonde, wisselende leven dat ze moeten accepteren.”Samen met bedrijven als CityJet/VLM, Thomas Cook Air en Jetairfly valt Brussels Airlines als Belgische luchtvaartmaatschap-pij onder het paritair comité 315.02. Alles wat de algemene arbeidswetgeving niet regelt – vooral grote delen van de wet op de arbeidsduur – wordt in de praktijk door het management van Brussels Airlines zelf inge-vuld. “Het management wil absoluut dat de stewardessen telkens vijf dagen werken en twee dagen vrij zijn. Wat verre van vanzelf-sprekend is voor vliegend personeel. Ze verplichten de mensen om erg veel uren te vliegen en buiten de mogelijkheden van het systeem maximaal uit. Met overuren wordt helemaal niet correct omgesprongen.” Waarschuwingsactie Eerder dit jaar deelde het gemeenschappe-lijk vakbondsfront pamfletten uit aan pas-sagiers in Zaventem. Met die actie wilden de vakbonden de passagiers confronteren met de wantoestanden bij Brussels Airlines.

“De actievoerders wilden de passagiers niet gijzelen maar wel de problemen aanklagen. De directie kon niet lachen met de actie. Zij vond dat het imago van het bedrijf werd besmeurd. Brussels Airlines vergist zich schromelijk als het denkt dat de stewards en stewardessen vrede nemen met hun mooie uniformpje. Als de directie niet bijdraait, volgen waarschijnlijk nieuwe acties.”De afgevaardigden van ACV-CSC Aviation bij Brussels Airlines zijn sterk gemotiveerd om de situatie van het personeel te verbe-teren. Die vakbondswerking kan trouwens een beroep doen op de ondersteuning van de bediendebonden LBC-NVK en CNE. De studie- en vormingsdiensten, financieel-economische experts en de juridische dienst steken een tandje bij om de militanten in de luchtvaart te ondersteunen. De dringend-ste kwesties zijn de ‘flight & duty time’, zeg maar de arbeidstijdregeling, en het pensi-oendossier van het vliegend personeel. Voor het grondpersoneel wordt dringend een analytische functieclassificatie geëist.

rendabiliteit

In 2010 realiseerde de holding boven Brussels Airlines, SN Airholding, volgens de pers ‘een kleine winst’. De rendabiliteit van de maatschappij lijkt erg broos. “Brussels

Airlines werkt natuurlijk in een moeilijke branche met lage winstmarges en brand-stofkosten die momenteel hoge toppen scheren. Er is ook zware concurrentie, niet in het minst van de niet altijd correct con-currerende lowcostmaatschappijen”, zegt Verschingel. “In vergelijking met anderen heeft het bedrijf zeker niet overdreven veel personeel. Lufthansa verdiende trou-wens al 60 miljoen euro door de synergie met Brussels Airlines. En Brussels Airlines is ook geld aan het investeren in Korongo Airlines, een nieuwe luchtvaartmaatschap-pij in de DR Congo.”Volgens waarnemers werkt Brussels Airlines veel goedkoper dan de Duitse aandeelhou-der Lufthansa. “De vakbonden bij Lufthansa beseffen dat maar al te goed.”Op termijn kunnen de Duitsers hun greep op Brussels Airlines nog versterken. Ze hebben een optie om de resterende 55 procent ook te verwerven. In de praktijk laat Lufthansa momenteel alle dochters erg zelfstandig werken. “Een verstandige keuze”, zo den-ken waarnemers. “Brussels Airlines heeft veel expertise op de Afrikaanse markt, iets wat Lufthansa mist.” Zonder de erg lucra-tieve verbindingen met Afrika zou Brussels Airlines wellicht een roemloze dood sterven. Quod non, voor alle duidelijkheid.

Brief aan de passagiers

Via een ‘brief aan de passagiers’

informeerde het gemeenschappe-

lijk vakbondsfront in het voorjaar de

klanten van Brussels airlines over de

loon- en arbeidsvoorwaarden van het

cabinepersoneel. de flyer werd heel

even uitgedeeld op de luchthaven van

Zaventem.

de brief haalt bijvoorbeeld aan dat

een beginnende stewardess bruto

nauwelijks meer dan 1.460 euro per

maand verdient. en dat ze soms wel

16 uur per dag moet werken, zon-

der onderbreking. Soms is er amper

acht uur tijd om te rusten tussen twee

werkdagen.

elk jaar moet het cabinepersoneel

cursussen volgen en examens afleg-

gen om de veiligheid aan boord van

de vliegtuigen te bevorderen. als een

stewardess verlof neemt of ziek of

zwanger is, speelt ze een groot deel

van haar onkostenvergoeding of varia-

bel loon kwijt.

Soms moet ze vier keer per dag opstij-

gen en landen. Op zaterdagen, zon-

dagen, feestdagen en ’s nachts wordt

voor hetzelfde loon gewerkt.

Stewardessen Brussels Airlines kennen weinig glamour

cabinepersoneel vraagt beter loon en minder werkdruk


renilDe De Busschop

het financieel actie netwerk (fan) heeft op 31 mei de allereerste edi-tie gehouden van de ‘tax Justice Day’. anders gezegd, de Dag van de rechtvaardige fiscaliteit. het fan, dat uitdrukkelijke steun krijgt van de lBc-nVk, wil zo weerwerk bieden aan iedereen die pleit voor minder inkomsten voor de overheid.

PricewaterhouseCoopers (PwC), een bekende internationale accountant en belas-tingadviseur, berekent ieder jaar wanneer de ‘Tax Freedom Day’ valt. Dat is dan de dag waarop de Belg al zijn belastingen voor dat jaar heeft betaald. Pas vanaf de dag nadien werkt hij voor eigen rekening, is de gedachte.De nieuwe Tax Justice Day van het FAN wil onderstrepen hoe belangrijk het wel is om belastingen te innen. Belastingen zijn een grote bron van inkomsten voor de overheid, die daarmee haar collectieve dienstverle-ning kan financieren, in het belang van de hele bevolking.PwC telt elk jaar alle belastingen en soci-ale bijdragen op die de Belgische overheid int. Dat bedrag wordt dan gedeeld door het bruto binnenlands product (BBP). In 2010 leverde dat het cijfer van 43,3 procent op. PwC leidde daaruit af dat de Belgen tot 8 juni niets voor zichzelf verdienen. De inkomsten die ze verdienen tussen 1 janu-ari en 8 juni, belanden in de vorm van belas-tingen en sociale bijdragen bij de overheid.

Populisme

Maar de vakbond en het FAN zijn het gron-dig oneens met de boodschap van PwC. Die boodschap is populistisch en ongenuanceerd.Zo vertelt de berekening niets over de belastingdruk in de enge zin van het woord omdat de socialezekerheidsbijdragen – betaald door werknemers, werkgevers en zelfstandigen – worden meegeteld. De berekening van PwC zegt al evenmin iets over de erg ongelijke verdeling van de belastingdruk. Arbeid wordt zwaar belast, kapitaal en vermogen veel minder. Stel dat we alleen kijken naar de vennootschap-pen. Die blijken op basis van hun gemid-delde effectieve aanslag al op 18 februari de Tax Freedom Day te mogen ‘vieren’. Wie veel vermogen heeft, doet het nog beter. Voor hen valt de Tax Freedom Day al op de tweede dag van het jaar.PwC pakt het erg populistisch aan met de boodschap dat de (para-) fiscale lasten in België te hoog zijn in vergelijking met andere landen. Die lasten moeten ‘dringend naar omlaag’. Wel te verstaan, in de eerste plaats voor de klanten van het bureau, mul-tinationals en mensen met grote vermogens. Het bedrijf rept met geen woord over het feit dat belastingen dienen om overheids-uitgaven te financieren en inkomens te her-verdelen.

Andere kant

De nieuwe Tax Justice Day toont de andere kant van het verhaal. Die andere kant is

dat de Belgische belastingbetaler vanaf 1 januari op allerlei collectieve diensten kan rekenen. Degelijk en goedkoop onderwijs voor de kin-deren, wegen, openbaar vervoer, bescher-ming enzovoort. Zonder genoeg belasting-inkomsten kan de overheid nooit al die dienstverlening organiseren.De overheid moet ervoor zorgen dat ieder-een naar draagkracht bijdraagt voor de col-lectieve diensten. Beter begoeden moeten meer bijdragen dan anderen. Op dat punt schort er nog wel wat aan ons belasting-stelsel. Inkomsten uit arbeid worden veel sterker belast dan inkomsten uit vermogen. Terwijl de inkomsten uit vermogen natuur-lijk geconcentreerd zitten bij de hogere inko-mensgroepen. Er bestaan tal van aftrekken, belastingverminderingen, vrijstellingen, uitzonderingsregimes en constructies voor mensen en bedrijven die gespecialiseerd advies kunnen betalen om zo min mogelijk af te dragen. De overheid talmt met het tref-fen van de juiste maatregelen om de sociale en fiscale fraude in te dijken.Het Belgische overheidstekort moet tegen 2015 worden weggewerkt. De politici wil-len dat bereiken door te besparen. Het FAN wil met zijn campagne voor een rechtvaar-dige fiscaliteit beklemtonen dat er langs de inkomstenkant nog heel wat mogelijk is. De overheid moet de belastingen correct innen en grote vermogens meer laten bijdragen.Lees alle eisen van het Financieel Actie Netwerk op www.hetgrotegeld.be.

‘tax Justice Day’ brengt nuance in debat over fiscaliteit

Belastingen maken tal van collectieve diensten mogelijk

CAMPAgNE


INDUStRIE

monique Braam

het chemiebedrijf Dupont is gere-geld in het nieuws geweest door het aanslepende sociaal conflict over de omschakeling van vier naar drie ploegen en de aanpas-sing van het werknemersstatuut in één van de productieafdelin-gen. Volgens het bedrijf moeten 23 van de 47 technisch bedienden het statuut van arbeider krijgen.

Na wekenlange onderhandelingen, prikac-ties en een verzoening trok de werkgever zijn plan in. Althans voor heel even. Op een recente Europese ondernemingsraad bleek DuPont toch niet te willen wijken. De LBC-NVK-militanten Tony Mommers en Sander Krijgsman en LBC-NVK-secretaris Koen De Kinder geven toelichting.Bij DuPont in Mechelen werken zowat 1.300 mensen. Er zijn 14 productielijnen. De herstructurering in de plasticafdeling Performance Polymers treft 130 werkne-mers, onder wie 47 bedienden.

ons recht: Wat zijn de gevolgen van de voor-gestelde aanpassingen?tony: “De werkgever wil de concurrentie-positie verbeteren. Het bedrijf wil van een vierploegensysteem in zeven dagen naar een drieploegensysteem in vijf dagen. Dat betekent het einde van de weekendshifts. Zoiets voelen de werknemers in hun por-temonnee. Arbeiders gaan er gemiddeld zo’n 400 tot 500 euro bruto op achter-uit. Tegelijkertijd wil de directie opnieuw

morrelen aan het werknemersstatuut: 23 bedienden zouden een arbeidersstatuut krijgen. Voor de bedienden kan het loonver-lies daarmee oplopen van 400 tot 1.200 euro bruto per maand. En wat gebeurt er met de groepsverzekering van alle werknemers als de lonen erop achteruit gaan?”Sander is een van de 23 technische bedien-den. “Ruim tien jaar geleden werd ik gevraagd om deel uit te maken van een proefproject met zelfregulerende teams”, vertelt hij. “Ons arbeidersstatuut werd omgezet in een bediendestatuut omdat we extra taken kregen. Daar stond een loons-verhoging tegenover. Je kunt van deze groep van 23 bedienden nu niet verlangen dat ze een stap achteruit zetten of kiezen voor een arbeidersstatuut.”

Spontane acties

ons recht: Hoe reageerde het personeel?tony: “De werknemers pikten de plannen niet. Toen zij het nieuws te horen kregen, kwamen er spontane werkonderbrekingen. Het personeel moest al te vaak het gelag betalen. De werknemers hielden hun acties een maand lang vol. Opmerkelijk, want er is bij DuPont geen traditie van actievoeren.”sanDer: “Geen wonder dat de mensen in actie schoten. Er leefden heel wat frustra-ties. De jongste jaren werden voortdurend beloftes gedaan en werden veranderingen doorgevoerd. Velen geloven het manage-ment niet langer.”

ons recht: Hoe verliep de samenwerking met de andere vakbonden?tony: “Arbeiders en bedienden trekken aan

hetzelfde zeel. Alle vakbonden werken heel goed samen. Het hele bedrijfsleven kijkt naar ons. Wordt bij DuPont al dan niet een precedent gecreëerd? De LBC-NVK blijft wei-geren om een cao te tekenen die voorstelt om van bedienden (opnieuw) arbeiders te maken.”

Keuze

Op de Europese ondernemingsraad kregen de vakbondsafgevaardigden de keuze: het plan voor de plasticafdeling in Mechelen aanvaarden of ondervinden dat de divi-sie in de vergeetput zou worden gestoken.

“Die onaangename boodschap hebben we heel duidelijk en droog meegedeeld aan de werknemers”, vertelt Tony.

“Mensen moeten voor zichzelf uitmaken wat voor hen persoonlijk belangrijk is”, zegt Sander. “Wil ik nog een job bij DuPont of ga ik liever op zoek naar ander werk? Wij zul-len via een schriftelijke enquête peilen naar de meningen. Maar DuPont wil zijn plan al op 1 januari 2012 laten ingaan.”secretaris koen de kinder: “Wij hebben nooit gezegd dat we tegen een drieploegen-systeem zijn. Maar er moet een degelijke en geleidelijke afbouw van vier naar drie ploe-gen komen. Zodat mensen zich kunnen aan-passen aan de veranderingen en het redelijk grote loonverlies. De werknemers moeten een keuze kunnen maken: blijven of ver-trekken. Willen ze tegen de huidige voor-waarden verder of niet? Tot hiertoe werd de mensen geen keuze gegund. En uiteraard is het aan de vakbonden om binnen die twee pistes over een goed sociaal plan te onder-handelen.”

“Arbeiders en bedienden DuPont trekken aan zelfde zeel”

chemiebedrijf morrelt aan statuut werknemers

Het chemiebedrijf DuPont heeft geen grote traditie op het vlak van actievoeren. Maar deze keer was het toch flink prijs.

© f

oto:

DaN

iËl

RYS


IPA

peter tierens

Voor werknemers van wie de arbeidsovereenkomst ten vroegste begint op 1 januari 2012 geldt een nieuwe ontslagregeling. De nieuwe regels zijn een gevolg van het fel omstreden ontwerp van interpro-fessioneel akkoord (ipa) 2011-2012.

Terwijl voor de ‘oude’ arbeiders niets ver-andert, gaan voor de ‘nieuwe’ arbeiders de opzegtermijnen in principe met 15 procent omhoog. Dat lijkt enorm, maar voor opzeg-termijnen die variëren tussen 28 en 112 dagen gaat het in absolute cijfers slechts om een eerder symbolische geste. Bovendien blijft de regel gelden dat de opzegtermijn gepresteerd moet worden. Dat komt erop neer dat de beruchte ontslagkosten voor de

werkgever in wezen niet veel voorstellen. Tenzij de werkgever zelf kiest voor verbre-king en de daaruit voortvloeiende kosten. De opzegtermijnen voor arbeiders blij-ven dus veel te kort, ook in het licht van de internationale normen. Enige nuance is wel op zijn plaats. De ontslagregeling voor arbeiders omvat meer dan de com-ponent opzegtermijn alleen: er zijn ook de bijkomende vergoeding voor willekeurige

OPZeGTermIJnen WerKnemerS

Begin uitvoering overeenkomst voor 1/1/2012 Begin uitvoering overeenkomst ten vroegste op

1/1/2012

Opzeg door werk-gever

Opzeg door werknemer Opzeg door werkgever Opzeg door werknemer

1. ArBeIDerS2

Opzegtermijnen < 6 m: 28 d1

6m-5j: 35 d

5-10 j: 42 d

10-15j: 56 d

15-20j: 84 d

Vanaf 20j: 112 d

Tot 20j: 14 d

Vanaf 20j: 28 d

< 6 m: 28 d1

6m-5j: 40 d

5-10 j: 48 d

10-15j: 64 d

15-20j: 97 d

Vanaf 20j: 129 d

Tot 20j: 14 d

Vanaf 20j:

28d

Heel wat sectorale

afwijkingen in cao,

KB of wet

Heel wat sectorale afwijkingen

in cao, KB of wet

netto ontslaguitkering

< 5 j: 1.250 ¤

5-10 j: 2.500 ¤

>10 j: 3.750 ¤

/ 1.250 ¤ /

2. BeDIenDen2

Jaarloon maximum 30.535 ¤/j

3 m per begonnen

schijf van 5 j

Helft van opzeg werkgever

(max. 3 m)

3 m per begonnen schijf van 5 j Helft van

opzeg werk-

gever (max.

3 m)

Jaarloon hoger dan 30.535 ¤/j

Opzeg voor

1/1/2014

Opzeg vanaf

1/1/2014

Te bepalen bij over-

eenkomst na ont-

slag of door rechter

(meestal formule

Claeys)

Te bepalen bij overeen-

komst na ontslag of door

rechter (max. 4,5 m; 6 m als

loon >61.071 ¤/j)

<3 j: 91 d

3-4j: 120 d

4-5 j: 150 d

5-6 j: 182 d

Vanaf 6 j:

30 dagen

per begon-

nen jaar

anciënniteit

<3 j: 91 d

3-4j: 116 d

4-5 j: 145 d

5-6 j: 182 d

Vanaf 6 j: 29

dagen per

begonnen jaar

anciënniteit

<5 j: 45 d

5-10 j: 90 d

> 10 j: 135 d

> 15 j én >

61.071 ¤/j:

180 d

geen afwijkingen mogelijk

via sectorale cao

als loon > 61.071 ¤:

opzegtermijn

bepaalbaar bij

indiensttreding

(minstens 3 m per

begonnen 5j)

als loon > 61.071 ¤: opzegter-

mijn bepaalbaar bij indiensttre-

ding (minstens 3 m per begon-

nen 5 j)

1. in arbeidsovereenkomst kan kortere opzegtermijn voorzien worden (minimum 7 d). de door de werknemer te respecteren opzegtermijn

bedraagt in dit geval de helft van de opzegtermijn van de werkgever.

2. de omvang van de opzegtermijn is afhankelijk van de anciënniteit in de onderneming. een vroegere tewerkstelling als uitzendkracht bij

dezelfde onderneming kan voor maximum één jaar in aanmerking worden genomen.

Nieuwe ontslagregeling vanaf 2012Verhaal van gemiste kansen


Accountants-vereniging LBC-NVK neemt unieke positie in

De Accountantsvereniging LBC-NVK is ontstaan vanuit de vakbond LBC-NVK en zijn centrum voor volwassenenon-derwijs (vroeger bekend als de LBC-avondscholen). De vereniging wil de belangen van de ‘cijferberoepen’ behar-tigen. Accountants, revisoren, boekhou-ders, belastingconsulenten enzovoort. De organisatie werkt niet als een gewone beroepsvereniging voor zelfstandige accountants. Meer dan andere verenigin-gen toont ze aandacht voor wie in loon-dienst werkt. Daarnaast is de transparan-tie van economisch financiële informatie voor werknemers en hun vertegenwoor-digers in bedrijven en instellingen voor de vereniging van belang. De unieke mix van opdrachten en bekommernissen bezorgt de Accountantsvereniging LBC-NVK een erg specifieke positie in het veld van de cijferaars.

Rechtstreeks of via een ACV-mandaat zetelen we in diverse adviesorganen en kunnen we wegen op de besluitvorming en het wetgevend werk. Eén van de doel-stellingen is om het beroep van interne boekhouder te laten erkennen.Het aanbod van de vereniging is breed. Er is een kwartaaltijdschrift (Activa) met informatieve bijdragen. Er zijn regionale studieavonden over diverse thema’s (zowat 45 per jaar). En er is een infor-matieve website met uitgebreide data-banken voor onze leden. Jaarlijkse leden-bijdrage voor gesyndiceerden 55 euro en voor niet-gesyndiceerden 110 euro en een éénmalig dossierrecht van 25 euro.

Aansluiten kan via een bericht aan de voor-zitter ([email protected]). Of via een e-mailtje naar [email protected]. Meer informatie op de website www.acclbc-nvk.be. Studenten kunnen tijdens hun stu-dietijd gratis aansluiten.

ontslagen, de door de overheid gefinan-cierde netto ontslaguitkering, de beloofde belastingvrijstelling voor de eerste 600 euro van de ontslagvergoeding (1.200 euro vanaf 2014) en de conventionele stelsels van aan-vullende bestaanszekerheid.

Bedienden

Voor de nieuwe bedienden (in dienst vanaf 2012) met een jaarsalaris van meer dan 30.535 euro vallen enkele minder positieve veranderingen op.

De door de werkgever na te leven opzegter-mijnen gaan er tegen 2014 gemiddeld met zes procent op achteruit, zij het met uit-schieters naar boven en naar beneden. Die inlevering wordt in zekere mate gecompen-seerd door de beloofde belastingvrijstelling op de eerste 600 euro van de ontslagver-goeding (1.200 euro vanaf 2014). Bovendien neemt de rechtszekerheid toe nu de vaak wat arbitraire bepaling van de opzegtermijn

door de rechtbanken plaats maakt voor dui-delijke wettelijke termijnen. Als de bediende zelf zijn ontslag geeft, zal hij voortaan rekening moeten houden met vaste opzegtermijnen, afhankelijk van de anciënniteit. Bedraagt de anciënniteit meer dan tien jaar, dan zal de opzegtermijn oplo-pen tot 4,5 of zelfs zes maanden. De mobili-teit op de arbeidsmarkt voor hogere bedien-den wordt hierdoor flink gehypothekeerd. De nieuwe ontslagregeling heeft bepaalde verdiensten. Maar het valt evenmin te ont-kennen dat ze een aantal gebreken vertoont. Zo leidde het streven naar meer eenheid tot een nooit geziene veelheid aan ontslagsta-tuten. De werkgevers deden weinig inspan-ningen om de extreem korte opzegtermij-nen voor arbeiders te verlengen, terwijl de bedienden voor de ‘toenadering’ een veel te hoge prijs moesten betalen: kortere opzeg-termijnen en economische werkloosheid. Die situatie mag geenszins een precedent vormen voor verdere onderhandelingen over één algemeen werknemersstatuut. Met de nieuwe regeling wordt de kans gemist om historische ongelijkheden weg te werken. Maar ook en vooral om een globaal en sluitend concept te ontwikkelen voor meer contractzekerheid, zowel voor oude als voor nieuwe werknemers, zowel bij ont-slag als bij de uitvoering van de arbeidsover-eenkomst. Bij deze dus meteen een warme oproep om de oefening nog eens over te doen. Maar deze keer iets meer doordacht, iets meer diepgaand en iets meer uitgeba-lanceerd.

Bron: Wet van 12 april 2011

Nieuwe ontslagregeling vanaf 2012Verhaal van gemiste kansen

de nieuwe ontslagregeling heeft bepaalde verdiensten. Maar het valt evenmin te ontkennen dat ze een aantal gebreken vertoont.


INDUStRIE

Denis Bouwen

het elektronicaconcern philips gaat zijn verlieslatende tv-afdeling afstoten. De afdeling wordt onder-gebracht in een joint venture met tpV technology, dat werd opge-richt door chinese en taiwanese investeerders. Bij philips Brugge voelen de vakbonden zich bedro-gen. wordt dit geen kroniek van een aangekondigde dood?

De nieuwe topman van Philips, Frans Van Houten, wil dit jaar de overeenkomst met TPV Technology in kannen en kruiken heb-ben. Het nieuwe tv-bedrijf zal wereldwijd 3.600 mensen tewerkstellen. De Chinezen participeren voor 70 procent in de joint ven-ture, Philips behoudt 30 procent. TPV heeft grote fabrieken in China en twee ontwikke-lingscentra in Taiwan.

“TPV Technology mag de nieuwe onderne-ming financieren”, zegt het gemeenschap-pelijk vakbondsfront bij Philips Brugge.

“Als compensatie krijgt TPV de ontwikke-lingskennis van Philips, het gebruik van de patenten, de productie-eenheden, de distri-butie- en verkoopcentra en al het personeel. Het management van Philips TV toonde zich dolenthousiast en verklaarde mee de overstap te zullen maken. Die managers zul-len de leiding in handen nemen.”Bij Philips Brugge zijn er nog 290 vaste per-soneelsleden, bijna allemaal ingenieurs. Er werken ook 76 ingehuurde krachten, vooral om software te schrijven.

Voor de LBC-NVK en de andere bonden blij-ven heel wat vragen onbeantwoord. Wat is precies de bedoeling van de joint ven-ture? Waarom neemt TPV niet alle aande-len over? Moeten er in de joint venture ook geen managers van TPV komen? En waarom blijft het nieuwe bedrijf opgescheept met Philips-managers die er niets van bakten?

‘Ongeloofwaardig’

“De hele operatie komt erg ongeloofwaardig over”, zeggen de bonden. “Eerder dit jaar kregen we op de Europese ondernemings-raad te horen dat Philips, ondanks de verlie-zen, zijn knowhow op het vlak van tv’s nooit zou afstoten. De ontwikkeling in Brugge werd omschreven als het kroonjuweel van de tv-poot. Philips zou dat kroonjuweel nooit te grabbel gooien, beweerde de top.” Het is niet de eerste keer dat de multina-tional fabeltjes verkoopt. Zo ontkende Philips nog in 2008 dat het de tv-fabriek in Brugge wilde opdoeken. Een jaar later was het echter zover. Alleen het ontwikke-lingscentrum bleef over. In 2002 verkocht het concern zijn printplatendivisie aan het Amerikaanse Jabil Circuit. Vier jaar later werd Jabil Brugge gesloten. De bonden leerden in de loop der jaren dat Philips de belangen van het personeel niet altijd ter harte neemt wanneer het activitei-ten verkoopt of in een joint venture steekt.

“Het akkoord met TPV Technology mag pas worden uitgevoerd als Philips het personeel in Brugge een aantal jaren werk garandeert en financiële waarborgen geeft voor de opge-bouwde dienstjaren”, vinden de bonden.

Waarborg

Hoe dat praktisch moet gebeuren? Op die vraag hebben de vakbonden al een ant-woord. In de holding Philips België zit nu 1,6 miljard euro eigen kapitaal, deels om van de notionele intrestaftrek te kunnen profi-teren. Met die centen wordt weinig onder-nomen. Een deel ervan wordt uitgeleend aan Amerikaanse vestigingen. “Waarom kan Philips een deel van die centen niet blokke-ren voor de werknemers in Brugge, bijvoor-beeld in de eerste zes jaar van de samenwer-king met TPV?”, opperen de bonden. “Dat geld kan dan dienen als waarborg tegen een ontslag. Als Philips dit voorstel aanvaardt, kunnen wij met een gerust hart de joint venture tegemoet zien en naar een andere plek verhuizen.”Volgens de bonden kan Philips het voorstel van de bonden moeiteloos accepteren als het inderdaad eerlijke bedoelingen heeft.

“Na zes jaar hebben ze de centen met intrest terug.”In 2010 richtte Philips een werkgroep op om een nieuwe locatie te zoeken voor de Brugse vestiging. Voor die nieuwe plek wordt gemikt op de as Brugge-Gent-Antwerpen. Het Brugse stadsbestuur doet er uiteraard alles aan om het bedrijf niet te zien ver-trekken en stelt diverse mogelijke plekken in Brugge voor. “Wij zijn een sterke kandi-daat maar ook Antwerpen en Gent hebben sterke troeven die ze kunnen uitspelen”, zei de Brugse burgemeester Patrick Moenaert in de pers.

Werknemers Philips Brugge voelen zich bedrogen

tV-afdeling gaat naar joint venture met chinezen

Philips neemt de belangen van het personeel niet altijd ter harte wanneer het activiteiten verkoopt of in een joint venture steekt.

© f

oto:

pho

toNe

wS


Integratie en taalonderwijs

er bestaan lange wachtlijsten voor mensen die

nederlands willen leren. Op zich een goede zaak,

dit duidt op de bereidwilligheid van velen om

onze taal te leren. een wat ander verhaal dus dan

de boodschap van diegenen die beweren dat

‘men’ geen nederlands wil leren.

de Vlaamse meerderheidspartijen Cd&V, sp.a

en n-Va en de Vlaamse minister van Onderwijs,

Pascal Smet (sp.a), willen iets doen aan die lange

wachtlijsten voor de lessen nederlands Tweede

Taal (nT2) voor nieuwkomers. niet door het cur-

susaanbod in het volwassenenonderwijs of de

centra voor basiseducatie uit te breiden of extra

middelen te regelen. neen, juist door te besparen.

Centra die ‘mensen zonder papieren’ inschrijven

voor zulke cursussen zullen daarvoor geen sub-

sidie meer krijgen. dus geen extra subsidiëring,

maar juist de subsidiekraan dicht.

Het valt te vrezen dat dit een bijzonder effici-

ente manier zal zijn om dat verderfelijke doel te

bereiken. Scholen zullen met hun zeer beperkte

eigen middelen kunnen kiezen om deze cursis-

ten op eigen kosten les te geven. Maar weinig

centra zullen daar financieel toe in staat zijn. de

centra voor volwassenenonderwijs of basiseduca-

tie die dat wel doen, zullen een enorme aantrek-

kingskracht uitoefenen en dus ‘concentraties’ van

mensen zonder papieren verzamelen. Het regu-

liere onderwijs toonde al voldoende aan wat de

onvolkomenheden van zulke regimes zijn.

en wij maar altijd denken dat de kennis van

de nederlandse taal iemands integratie in een

stroomversnelling kon brengen. de redenering

die de geciteerde politieke partijen volgen is

even krom als betwistbaar. “als je mensen de

taal leert, zullen ze denken dat ze kunnen blijven.

dat moeten we te allen prijze vermijden.” Met

diezelfde redenering kunnen we ook meteen zeg-

gen dat mensen zonder papieren geen onderdak

en geen eten moeten krijgen… dat worden ze

immers gewoon.

We krijgen zo een voorschot op wat het Vlaamse

autonome integratiebeleid aan fraais in petto

heeft. daar is geen plaats voor bescherming. de

zogenaamde Vlaamse warmte is kil als de winter.

de raad van State vond dit Vlaams politiek werk

redelijk gebrekkig. Volgens de raad is er geen

wettig doel en kan je niet het recht van de ene

categorie garanderen door het recht van de

andere categorie te beperken. Ook is de maat-

regel niet evenredig met de geformuleerde

doelstelling: de betrokken mensen worden niet

alleen geweerd uit de lessen nederlands, ze

mogen ook geen enkele opleiding in het volwas-

senenonderwijs volgen. Ten slotte oordeelt de

raad dat je het doel op een andere manier kan

bereiken, namelijk door het aanbod van de lessen

nederlands uit te breiden. Zo horen we het nog

eens graag van de raad van State.

IN DE MARgEwf

Marc Leemans wordt nieuwe ACV-voorzitterDe Algemene Raad van het ACV heeft op 24 mei bij geheime stemming Marc Leemans verkozen als nieuwe voorzitter van het ACV. Marc zal eind 2011 Luc Cortebeeck opvolgen als voorzitter van de grootste vak-bond van België, het ACV.Marc Leemans verdiende zijn syn-dicale sporen bij de vroegere cen-trale van Mijnwerkers, Energie en Chemie en nadien als nationaal secretaris van het ACV. Tot hij zijn

nieuwe functie als voorzitter van het ACV opneemt, is hij nog onder meer de woordvoerder van het ACV in de Nationale Arbeidsraad. Als woord-voerder bepaalde hij mee de lijn in belangrijke interprofessionele dos-siers. De LBC-NVK wenst de nieuwe voor-zitter nu reeds alle succes en zegt alle steun toe bij de uitvoering van deze zware opdracht.


© f

oto:

miC

hael

De

laUS

NaY


JOBStUDENtEN

elke oeyen

het kernkabinet heeft een plan op tafel gelegd waardoor studen-ten maximaal 50 dagen per jaar mogen werken. De nieuwe rege-ling geldt pas vanaf 1 januari 2012. in 2011 is de oude regeling dus nog van kracht. ons recht geeft ant-woord op een aantal kernvragen.

Wie het juiste antwoord op elk van deze vra-gen kent, verdient meer dan een bloemetje. Hij of zij kan zelfs solliciteren voor de job van minister van Werk. De informatie in dit artikel schetst de grote lijnen en zwijgt over de uitzonderingsgevallen.

Wat kan ik verdienen als jobstudent?

Een jobstudent heeft recht op het loon dat voor zijn functie en zijn leeftijd afgesproken is in het paritair comité van de sector waarin hij werkt. Dit loon kan ook zijn afgesproken in een ondernemingsakkoord. Het is moge-lijk dat de student ook recht heeft op maal-tijdcheques wanneer die aan de vaste werk-nemers worden toegekend. Hetzelfde geldt voor weerverlet- en getrouwheidszegels in de bouwsector.Is er in het bedrijf of de sector geen speci-fieke loonregeling? Dan heeft de jobstudent recht op het gewaarborgd minimumloon, weliswaar in verhouding tot zijn leeftijd en op voorwaarde dat hij minstens één maand werkt. Tabel 1 geeft een overzicht van de wettelijke bruto minimum maanden uur-lonen die gelden sinds 1 september 2010.

Werkstudent of jobstudent?

Twee keer 23 dagenIn de zomervakantie (juli, augustus en sep-tember) kan je als jobstudent 23 werkda-gen werken tegen een verlaagd socialeze-kerheidstarief. Van je loon als jobstudent wordt dan 2,5 procent aan socialezeker-heidsbijdrage afgehouden. De werkgever betaalt vijf procent sociale lasten. Je moet wel aangeworven zijn met een ‘overeen-komst voor tewerkstelling van studenten’ en nog niet meer gewerkt hebben dan 23 dagen buiten de zomervakantie van dit kalenderjaar (ongeacht welke afhouding sociale zekerheid).Buiten de zomervakantie kan je nog eens 23 werkdagen werken tegen een verlaagd socia-lezekerheidstarief. Voor een student wil dat zeggen dat er dan 4,5 procent wordt afge-houden van het loon. De werkgever betaalt

acht procent aan sociale lasten. Je kan ook meer dan 46 dagen werken of meteen al een contract sluiten voor bijvoor-beeld één jaar. In dat geval wordt er 13,07 procent afgehouden. Veel uitzendkantoren spreken dan van ‘werkstudenten’ maar in werkelijkheid blijft het gaan om gewone jobstudenten.Alle dagen die een jobstudent werkt, tellen mee om te kijken of de 23 dagen niet wor-den overschreden. Zodra de jobstudent in één van de twee blokken de 23 werkdagen overschrijdt, worden in principe alle gepres-teerde dagen onderworpen aan de volledige socialezekerheidsbijdragen. Gelukkig wordt elk kalenderjaar de teller weer op nul gezet. Het is de taak van de werkgever om de juiste bijdrage af te houden. Elke gewerkte dag telt als een dag, ook als je maar een contract van enkele uurtjes hebt. Ook feestdagen tijdens de tewerkstellingsperiode tellen mee.

Wat met de belastingen?

Om thuis fiscaal ten laste te kunnen zijn, geldt voor het kind een maximumbedrag aan eigen inkomsten (netto belastbaar inko-men of netto bestaansmiddelen).Voor het inkomstenjaar 2011 (aanslagjaar 2012) gaat het om deze netto bestaansmid-delen: voor een kind van een gehuwd koppel 2.890 euro, voor een kind van een alleen-staande 4.170 euro en voor een gehandi-capt kind van een alleenstaande 5.290 euro. Wanneer die maxima worden overschreden, is het kind niet langer fiscaal ten laste en betalen de ouders hierdoor meer belastingen. Zelf moet een jobstudent pas belastingen betalen wanneer zijn netto bestaansmid-delen op jaarbasis hoger liggen dan 6.830 euro (bruto 8.612,5 euro). Wil je je netto bestaansmiddelen op jaarbasis becijferen om te weten of je zelf belastingen moet

betalen? Hou dan rekening met een forfai-taire onkostenvergoeding van 28,7 procent. Wie als student heel veel geld verdient, kan natuurlijk wel in een hogere belastingschaal belanden.De term netto belastbaar inkomen (of netto bestaansmiddelen) is jargon van de belas-tingen. Dit is niet hetzelfde als het netto-loon. De netto bestaansmiddelen bereken je zo:

Brutojaarloon- Solidariteitsbijdrage en/of RSZ-bijdrage (2,5 procent, 4,5 procent of 13,07 procent)

- forfaitaire onkostenvergoeding (20 procent of minstens 400 euro)__________________________________ Netto belastbaar inkomen

Alimentatiegeld en thuis nog ten laste?

Krijgt de jobstudent alimentatiegeld omdat de ouders gescheiden zijn, dan wordt het deel van de alimentatie boven de 2.890 euro beschouwd als inkomsten. Tachtig procent van het alimentatiegeld moet dan worden opgeteld bij de netto bestaansmiddelen. Om te berekenen of je zelf belastingen moet betalen moet je jouw netto bestaansmid-delen verhogen met 80 procent van je ali-mentatie. Kom je aan een som die hoger ligt dan 6.830 euro netto (8.612,5 euro bruto)? Dan betaal je zelf belastingen.

en de kinderbijslag?

Als de jobstudent nog geen 18 jaar oud is, dan heeft hij een onvoorwaardelijk recht op kinderbijslag tot 31 augustus van het kalen-derjaar waarin hij 18 jaar wordt. Is de job-student 18 jaar of ouder en student, maar

Wegwijs voor jobstudentennieuwe regeling start pas op 1 januari 2012

1ste kwartaal (januari, februari, maart) max. 240 uren

2de kwartaal (april, mei, juni) max. 240 uren

3de kwartaal (juli, augustus, september) geen uurbeperking

4de kwartaal (oktober, november, december) max. 240 uren

Leeftijd % maandloon uurloon (38u/week)21 100% 1.415,24 euro 8,5946 euro

20 94% 1.330,33 euro 8,0789 euro

19 88% 1.245,41 euro 7,5632 euro

18 82% 1.160,50 euro 7,0476 euro

17 76% 1.075,58 euro 6,5310 euro

16 70% 990,67 euro 6,0162 euro

Tip: Bekijk de loonbarema’s van je bedrijf

Tabel 1

Tabel 2


SChOOLVERLAtERS

elke oeyen

Voor heel wat jongeren gaat op 30 juni 2011 voor de laatste keer de schoolbel. Vanaf dan staan ze op eigen benen. het ‘echte leven’ kan beginnen. maar wat moet je alle-maal doen om in orde te zijn? kan een schoolverlater meteen ‘stem-pelen’? wordt er nog kinderbij-slag betaald? hoeveel bedraagt de wachtuitkering? ons recht tracht te antwoorden op enkele van de meest gestelde vragen waarmee schoolverlaters en hun ouders nogal eens worstelen.

Inschrijven bij de VDAB

Als een schoolverlater zich als werkzoe-kende inschrijft bij de Vlaamse Dienst voor Arbeidsbemiddeling en Beroepsopleiding (VDAB) of de Brusselse tegenhanger (Actiris), kan hij aanspraak maken op wachtuit-keringen na een wachttijd van 155 dagen (voor -18-jarigen), 233 dagen (18-26 jaar) of 310 dagen (+26 jaar). Maar er zijn nog andere redenen om zich in te schrijven bij de VDAB. Wie dat doet, kan een beroep doen op VDAB-diensten als Jobclub en Jobservice. Ingeschreven zijn is ook een voorwaarde om in aanmerking te komen voor sommige tewerkstellingsmaatrege len. Ten slotte blijven bepaalde sociale rechten gevrijwaard (werkloosheid, ziekteverzeke-ring, kinderbijslag).Als de schoolverlater jonger is dan 18 jaar, moet de inschrijving uiterlijk op 9 juli gebeuren. De wachttijd loopt dan vanaf 1 juli. Is de schoolverlater op 1 juli van dit jaar 18 jaar of ouder? Dan moet hij zich uiter-lijk op 9 augustus inschrijven. De wachttijd loopt dan vanaf 1 augustus.

Schrijft de schoolver-later zich later in? Dan begint de wachttijd pas te lopen op de datum van inschrijving. Het zal dan ook langer duren voor er wachtuitkeringen worden ontvangen. Jongeren die er tijdens het schooljaar de brui aan geven, schrijven zich best meteen in als werkzoe-kende bij de VDAB. Voor hen begint de wachttijd te lopen vanaf de dag van inschrijving.

Inschrijven bij het ziekenfonds

Zolang de wachttijd loopt en voor zover de schoolverlater nog niet aan het werk is, blijft hij voor de ziekteverze kering ten laste van zijn ouders. Inschrijven bij het zieken-fonds moet gebeuren op het ogenblik dat je begint te werken of op het ogenblik dat je wachtuitkeringen ontvangt.

Werken tijdens de wachttijd

Werken tijdens de wachttijd is perfect mogelijk. Ben je een schoolverlater en werk je in juli, augustus of september als jobstudent (met een arbeidsovereen-komst voor studenten, maximaal 23 werk-dagen, niet onderhevig aan de volledige RSZ-bijdrage)? Dan wordt de wachttijd verlengd met de periode dat je als jobstu-dent werkt. Als je dagen werkte die volledig onderworpen waren aan de sociale zeker-heid, dan maken die je wachttijd niet langer. Je wachttijd kan ook worden verkort met alle dagen die je hebt gewerkt sinds 1 okto-ber 2005 en waarvoor 4,5 procent of 13,07 procent van je loon werd afgetrokken. Je kan je wachttijd zo laten inkorten met 78 dagen.

Kinderbijslag

De jobstudent-schoolverlater behoudt het recht op kinderbijslag tijdens de laatste zomervakantie (juli, augustus, september) als hij niet meer dan 240 uren werkt.Na de zomervakantie kan hij gedurende de wachttijd voor de werkloosheid nog studen-tenarbeid doen zonder zijn recht op kinder-bijslag te verliezen. Maar in dat geval mag hij niet meer verdienen dan 490,09 euro per maand.

uitkeringen

Na het verstrijken van de wachttijd kan de schoolverlater aanspraak maken op wacht-uitkeringen. Maar dat zijn géén werkloos-heiduitkeringen. Om werkloosheidsgeld te kunnen krijgen moet je, afhankelijk van de leeftijd, een bepaalde periode van tewerk-stelling bewijzen. Je moet ook ingeschreven zijn als werkzoekende en de wachttijd heb-ben doorlopen.In de eerste week (binnen de acht dagen) na het voltooien van de wachttijd moet de schoolverlater opnieuw bij de VDAB langs gaan. Daar krijgt hij dan een inschrijvings-stempel. Tegelijkertijd moet hij een werk-loosheidsdossier laten opstellen. Daarvoor kan de schoolverlater terecht bij het ACV-dienstencentrum in zijn buurt.

studeert hij niet in het hoger of universi-tair onderwijs? Dan heeft de jobstudent ook recht op kinderbijslag als hij regelmatig de lessen blijft volgen en als die opleiding deel uitmaakt van het secundair onderwijs. Of als die studierichting minstens 17 lesuren van zestig minuten vertegenwoordigt.Studeert de jobstudent in het hoger of uni-versitair onderwijs, dan zijn er voorwaar-den om de kinderbijslag te behouden: je bent nog geen 25 jaar en je bent ten laatste op 30 november ingeschreven in het hoger onderwijs voor minstens 27 studiepunten per academiejaar. Dit mag bij één of meer onderwijsinstellingen zijn.

Wat is dan de invloed van studentenarbeid op de kinderbijslag?(zie tabel 2)Tussen twee academiejaren mag je als job-student de hele zomervakantie (juli, augus-tus en september) werken zonder uur- en inkomstenbeperking. Gedurende het aca-demiejaar mag je maximaal 240 uren per kwartaal werken. Om recht te hebben op kinderbijslag voor het derde kalenderkwartaal (de zomerva-kantie) moet de jobstudent recht op kinder-bijslag gehad hebben in het tweede kalen-derkwartaal. Overschrijdt de jobstudent binnen een kwartaal de 240 uren? Dan is hij de kinderbijslag voor het hele kwartaal kwijt (drie maanden!). Als de jobstudent in het tweede kwartaal meer dan 240 uren werkt, dan verliest hij de kinderbijslag voor het tweede én het derde kwartaal. In dat geval krijgt de jobstudent dus zes maanden lang geen kinderbijslag.

Meer informatie vind je op www.acv-enter.be. Aanraders zijn ook de folders ‘Lonend studentenwerk’ en ‘Gids voor schoolverlaters’.

Schoolverlater, hier jouw gids


RUBRIEKSNAAMOVER DE gRENzENannick aerts

hoge boete voor thyssenKrupp

In het Italiaanse Turijn was er op 6 december 2007 een tragisch ongeval bij de multinatio-nal ThyssenKrupp. Bij een brand in de plaat-selijke vestiging kwamen zeven werknemers om het leven. Het bedrijf toonde al geruime tijd geen interesse meer in de arbeidsomstan-digheden bij het filiaal. Begin 2008 moest de vestiging namelijk gesloten worden. Het ongeval deed in Italië een debat los-barsten over veiligheid op de werkvloer. Bovendien kwam er een rechtszaak tegen het bedrijf, de Italiaanse ‘ceo’ en vijf verte-genwoordigers van het management. Op 15 april 2011 leidde dit tot een historische uit-spraak waarbij de ceo een zware straf kreeg opgelegd. Hij werd volledig verantwoorde-lijk gesteld voor de dood van de zeven werk-nemers. De rechter was van oordeel dat de ceo op de hoogte was van de bestaande risi-co’s. Bovendien had hij besloten de mini-male veiligheidswetgeving niet na te leven. De ceo werd veroordeeld tot 16,5 jaar gevan-genis. De andere managers kregen een gevangenisstraf van 13,5 jaar voor hun aan-deel in het ongeval. Het bedrijf zelf kreeg een boete van 1 miljoen euro. Bijkomend krijgt het een half jaar lang geen staats-subsidies meer. De onderneming mag geen reclame maken voor haar producten in Italië. De Italiaanse aanklager hoopt dat met deze uitspraak het duidelijk wordt voor alle bedrijven dat veiligheid en gezondheid op de werkplaats een basisrecht is. www.imfmetal.org

Nieuwe wind voor Arabische bonden

De Arabische lente gaf in veel landen de gewone burger hoop en moed om te vech-ten tegen het politieke bestel en sociale onrechtvaardigheid. Onafhankelijke en vrije vakbonden hebben een belangrijke rol te spelen om fundamentele veranderingen te laten plaatsvinden. Zullen vakbondsrechten automatisch wor-den gerespecteerd? De Arabische vakbon-den maken zich daarover geen illusies en weten dat ze zullen moeten knokken. Met steun van de mondiale vakbonden stel-den 77 Arabische bonden een verklaring op waarin ze verwoorden wat democratie en sociale rechtvaardigheid voor hen betekent. Die verklaring moet mee druk zetten op het veranderingsproces dat aan de gang is. Ze roepen overheden op om respect te hebben voor het recht op vakbondsactie. Alle vor-men van geweld en repressie moeten wor-den veroordeeld. Zowel bij de vakbonden als in de hele

maatschappij moet worden gestreefd naar een gelijke behandeling van vrouwen. Om de vrijheid van vereniging en het recht op collectieve onderhandelingen mogelijk te maken is er dringend nood aan sterke, onafhankelijke vakbonden, geleid door de leden. Verder is het recht op een kwaliteits-volle openbare dienstverlening een belang-rijk element voor goed bestuur, democratie en ontwikkeling. Vakbonden moeten hun verantwoordelijk-heid opnemen en vechten tegen een dic-tatuur. Automatisch betekent dit dat alle bonden die steun genieten van dictators en tegen de wil van hun leden handelen ver-worpen moeten worden. Een vakbond is maar legitiem als hij de steun van de werk-nemers krijgt. De 77 Arabische bonden wil-len ook voortbouwen aan onderlinge solida-riteit en gezamenlijke actie om dit waar te maken. De internationale vakbondswereld zal hen hierbij steunen. www.global-unions.org

holcim India respecteert personeel niet

Holcim is een Zwitserse multinational en de op één na grootste producent van cement in de wereld. In India nam het bedrijf ACC en Ambuja Cement over. Die twee bedrijven volgden voor de overname de nationale afspraken in de sector.

In februari 2011 maakten de sociale part-ners in de sector erg goede loonafspraken. Elke werknemer krijgt een maandelijkse loonsverhoging van 54 euro. Beide bedrij-ven namen via hun werkgeversfederatie actief deel aan het sectoraal overleg van de cement. Door de overname is de houding van het management radicaal omgedraaid, tot grote spijt van de werknemers. Holcim volgt niet langer de afspraken. Alle collectief overleg wordt geblokkeerd. De Indiase vakbond INCWF voert een actieve campagne rond Holcim. Ze ijveren voor gelijke rechten, arbeidsvoorwaarden en lonen voor werknemers van onderaanne-mers. Hiervoor verwijzen ze naar de Indiase wetgeving die Holcim weigert te volgen. De rechtbank geeft de vakbond gelijk en ver-oordeelde het bedrijf al. Alle betrokken werknemers dienden te worden geregulari-seerd. Holcim moet het vonnis nog naleven. Om extra druk op het bedrijf te zetten stuurden de mondiale vakbonden ICEM en BWI een brief naar het management. Ze riepen op om respect te hebben voor het vonnis en vroegen ook de naleving van de sectorale afspraken. Het collectief overleg moeten dringend heropgebouwd worden in de twee vestigingen. De werkgever moet opnieuw aan tafel zitten met INCWF. www.icem.org

Vraag naar nieuwe energiepolitiek

Met veel interesse volgde de internati-onale vakbondswereld de ontwikkelin-gen na de ramp in de kerncentrale van Fukushima. In eerste instantie was er grote bezorgdheid om de Japanse bevol-king en de werknemers die in de radioac-tieve zone werken. Veel van deze werkne-mers zijn medewerkers of actieve leden van de Japanse energievakbond Denryoku Soren. Met man en macht proberen ze de kernreactor te helpen stilleggen. Denryoku Soren vindt het van groot belang om bij andere Japanse kernreacto-ren op basis van de huidige bevindingen na te gaan of de beveiligingsmaatregelen wer-ken. De Japanse vakbond wil een betere controle op werknemers die blootgesteld zijn aan bestraling. Het is heel belangrijk dat er gewerkt wordt aan een betere ver-spreiding van informatie over de productie van nucleaire energie. Verder moet er drin-gend objectieve en eenvoudige informa-tie komen over de effecten van kernener-gie op het dagelijkse leven. De mondiale

energievakbond ICEM wil de Japanners de nodige ondersteuning geven om dit te bereiken (www.icem.org).

Ook bij de Europese energievakbond EMCEF bracht de ramp een heel debat op gang. Drie zaken moeten voor hen gebeu-ren: versneld investeren in alternatieve energieprogramma’s, de nodige veilig-heidsmaatregelen ontwikkelen om kern-rampen als in Tsjernobyl en Fukushima te vermijden en een open debat voeren over de toekomst van de energiepolitiek, inclu-sief de plaats daarin van kernenergie, en dit met alle spelers uit de samenleving. www.emcef.org

© f

oto:

imag

eglo

be


ACtIE

Ook klanten van Colruyt werden geïnformeerd over de manier waarop de supermarktketen haar zieke werknemers behandelt.

Veerle Verleyen

Bij de colruyt in liedekerke werd op 25 februari 2011 een per-soneelslid ontslagen. De werkneemster was enkele dagen gewettigd afwezig wegens ziekte. ondanks een contact tussen een lBc-nVk-vakbondsafgevaardigde en de regiomanager werd de vrouw toch ontslagen.

In diverse beoordelingen ver-klaarde het management dat de werkneemster teveel afwe-zig was wegens ziekte. Colruyt blijkt heel moeilijk te verdragen dat personeelsleden ziek wor-den. Wie te vaak ziek is, vliegt eruit. In het geval van de vrouw uit Liedekerke was een deel van de afwezigheid overigens te wij-ten aan een arbeidsongeval.De LBC-NVK pikt het niet dat de supermarktketen zo meedogen-loos omspringt met ziek perso-neel. Op 10 mei verdeelden de LBC-NVK-militanten van Colruyt symbolische beterschapskaar-ten en groene appelen onder

de werknemers in Liedekerke. Ook de klanten werden geïnfor-meerd over de gang van zaken. Zij kregen een pamflet.Als Colruyt het niet vertrouwt wanneer een werknemer ziek is, kan het bedrijf perfect een con-trolearts langs sturen. Maar de keten stuurt geen controlearts. Ze zet werknemers gewoon aan de deur als ze vindt dat mensen ‘teveel’ ziek zijn.De militanten van de LBC-NVK kaartten de kwestie herhaalde-lijk aan in de vakbondsafvaar-diging en het comité voor pre-ventie en bescherming op het werk. Jammer genoeg zonder resultaat.Voor de vakbond moet er een preventief ziektebeleid komen. De werkdruk moet naar omlaag. De bond vraagt om controleart-sen in te schakelen. Het is niet de taak van iemands chef om een ziekte in te schatten of te controleren.De vakbond vraagt om een glo-bale, preventieve aanpak. Het gaat niet op puur repressief te werk te gaan en zieke werkne-mers met de vinger te wijzen.

elke maes

De lBc-nVk kan er mee leven dat er loonver-schillen bestaan en dat er een zekere mate van ‘variabiliteit’ is. maar het beloningssysteem moet wel billijk, proportioneel, transparant en recht-vaardig zijn. toplui van ondernemingen moeten volgens dezelfde syste-matiek worden beoor-deeld als hun medewer-kers. en de variabele beloning moet worden beperkt tot maximaal tien procent van het loon.

Bij de bank Dexia, die veel steun van de overheid kreeg, is sprake van een onaanvaardbare situa-tie. Militanten van de LBC-NVK klaagden die situatie aan op de algemene aandeelhoudersverga-dering van Dexia op 11 mei.De loonspanning tussen de top en de basis is bij Dexia veel te

groot geworden. Sinds de cri-sis van 2008 is het loonbeleid van Dexia totaal uit balans geraakt. De medewerkers wer-ken heel hard maar er is ‘geen budget’ om op basis van pres-taties hun beloning te verbete-ren of om promoties te geven. Voor de LBC-NVK moet de koek fair worden verdeeld onder alle medewerkers. De redding van Dexia is niet alleen het werk van de top. Ook de gewone mede-werkers leveren hiervoor grote inspanningen.De LBC-NVK vraagt om korte metten te maken met de bonus-cultuur en over te schakelen naar een transparant belonings-beleid, met ruimte voor loon naar werken, met correcte lonen als basis en met collectief onder-handelde beoordelingscriteria. Als de banken het echt zo goed menen met ethiek en rechtvaar-digheid, staat niets de realisatie van een transparant loonbeleid in de weg. Daarom vraagt de LBC-NVK om een duidelijke en duurzame koers te volgen.

Colruyt treedt repressief op tegen zieke werknemers

actie aan winkel in liedekerke

Dexia moet korte metten maken met bonuscultuur

Vakbond laat van zich horen op

aandeelhoudersvergadering


peter tierens

ondernemers maken almaar vaker misbruik van ‘beschikkingen op eenzijdig verzoekschrift’ om vak-bondsacties te dwarsbomen. Dat blijkt bijzonder efficiënt. maar de praktijken van werkgevers zijn een smet op het blazoen van de rechtsstaat. in een arrest van 4 april 2011 erkende het hof van cassatie dat werknemers het recht hebben om te laten toetsen of de beschikkingen wel wettig zijn.

De supermarktketen Carrefour werd in het najaar van 2008 over het hele land gecon-fronteerd met hevige vakbondsacties. Inzet waren de loon- en arbeidsvoorwaarden in de nieuwe Brugse hypermarkt ‘Blauwe Toren’. Carrefour trachtte het protest van de werk-nemers in de kiem te smoren en kreeg van vele rechters in het hele land bevelschriften waarbij nagenoeg elke actievorm werd ver-boden. Werknemers die zich daar niet aan hielden, riskeerden dwangsommen van 1.000 euro en meer.Net als vele andere actievoerders kreeg ook LBC-NVK-vakbondssecretaris Etienne Claes

een actieverbod onder de neus geduwd door een deurwaarder. Claes mocht zelfs één maand lang niet binnen in de Carrefour-vestigingen in zijn regio.

Weerwerk

Met steun van de LBC-NVK vocht Etienne Claes de beslissing van de rechtbank aan. Aanvankelijk kreeg hij gelijk maar daarna ving hij bot bij het hof van beroep in Gent. Volgens het hof konden bevelschriften alleen worden aangevochten tijdens hun looptijd, in dit geval van 7 november tot 8 december 2008. De hele beroepsprocedure moest binnen die termijn afgerond zijn. Jammer genoeg voor de vakbondsman is het gerecht maar zelden echt gehaast. Toen het hof van beroep zich op 11 mei 2009 – in kort geding! – uitsprak over de zaak, was het actieverbod al meer dan een half jaar ver-streken. Het hof was dan ook van oordeel dat Claes te laat kwam om het bevelschrift nog te laten hervormen.

Wrang

Het oordeel liet een wrange nasmaak na. In wezen kreeg Claes te horen dat hij het

bevelschrift maar gewoon moest slikken, zonder enige mogelijkheid op juridisch verzet. De vakbondssecretaris gaf niet op en vroeg aan het Hof van Cassatie om zijn vaste rechtspraak te herzien. Het toeval wil dat ongeveer rond hetzelfde tijdstip een gelijkaardige oproep werd gelanceerd door vooraanstaande Franstalige professoren. In een arrest van 4 april 2011 erkende het Hof van Cassatie het recht om de wettig-heid van beschikkingen op eenzijdig ver-zoekschrift te laten toetsen. Een principiële overwinning voor de vakbonden. Voortaan zijn beschikkingen op eenzijdig verzoek-schrift geen vrijgeleide meer om het recht aan de kant te schuiven. Ondernemers, deurwaarders, adviseurs en ‘ordehandha-vers’ die er al te voortvarend gebruik van willen maken, zullen rekening moeten hou-den met de mogelijke gevolgen wanneer onwettige bevelschriften worden ingetrok-ken.Het verhaal is hiermee waarschijnlijk nog niet rond. De LBC-NVK blijft gekant tegen het gebruik van eenzijdige verzoekschriften om collectieve acties te breken.

als je werkgever onder het pari-tair comité 218 valt, heb je in juni 2011 recht op ecocheques. Dat is de algemene regel. De eco-cheques konden in 2009 wor-den omgezet in een gelijkwaardig voordeel. als dat toen gebeurde, moet jouw onderneming in 2011 hetzelfde voordeel toekennen.

ecocheques in verhouding tot arbeidsduur

38u voltijds 250 euro

Vanaf 4/5 250 euro

Vanaf 3/5 200 euro

Vanaf 1/2 150 euro

Minder dan 1/2 100 euro

Hoeveel ecocheques bij onvolledige prestaties?

Werknemers die niet de hele referteperiode (juni 2010 - mei 2011) bij het bedrijf heb-ben gewerkt, hebben recht op cheques in verhouding tot de gewerkte periode. Bij een schorsing van het contract wordt het aantal dagen met loon in rekening gebracht. Dat is niet hetzelfde als het aantal gewerkte dagen. Bij schorsing is er geen verlies voor ziektedagen met gewaarborgd loon, moe-derschapsverlof en dagen gedekt door het vakantiegeld.

Meer informatie over de ecocheques is te vinden op de ACV-site www.ecocheques.be en voor sectornieuws uit de eerste hand kan je altijd terecht op http://218.lbc-nvk.be.

Vakbond behaalt belangrijke principiële overwinning

werkgevers dreigen al te vaak met dwangsommen

Recht op ecocheques in paritair comité 218

Voordeel van 250 euro in juni


INBOxmonique Braam

Belastingen 2011

Naar jaarlijkse gewoonte kan je op www.lbc-nvk.be weer de nodige informatie vinden over de regels en afspraken rond de aangifte in de personenbelasting. Enerzijds kan je de LBC-NVK-Belastinggids downloaden en raadplegen. Anderzijds kan je via de website contact maken met TaxWeb en online je belastingen berekenen.Alleen leden van het ACV kunnen de Belastinggids downloaden. Zorg er dus voor dat je bent ingelogd op www.lbc-nvk.be. Nog niet geregistreerd? Een goede reden om dat alsnog te doen. Hou je lidnummer bij de hand en surf naar www.lbc-nvk.be. Daar vind je rechtsboven de nodige info om je registratie vlot te laten verlopen.

Sectorinformatie

Op www.lbc-nvk.be vind je ook sectorale informatie. De LBC-NVK is verantwoordelijk voor zo’n 40 paritaire comités. Vooral grote paritaire comités zoals PC 218 en PC 226 hebben een uitgebreid luik rond ‘je rechten’. Je vindt er up-to-date informatie over de hoogte van je loon, je functie, arbeidstijd, brugpensioen, tijdkrediet… Verder vind je per paritair comité de indexaanpassingen. Surf naar de rubriek sectoren of gebruik de volgende verkorte url’s:http://218.lbc-nvk.behttp://226.lbc-nvk.behttp://diensten.lbc-nvk.behttp://industrie.lbc-nvk.behttp://distributie.lbc-nvk.behttp://financien.lbc-nvk.behttp://non-profit.lbc-nvk.be

Cao-onderhandelingen online

De cao-onderhandelingen zijn volop bezig. En het loopt niet overal even vlot. Surf naar www.lbc-nvk.be en volg de onderhandelingen in jouw sector op de voet. Klik op het paritair comité naar keuze. En volg je ons al op facebook? Want via www.fbook.me/lbcnvk brengen we de jongste nieuwtjes meteen online (met links naar onze website). Laat gerust je mening achter op deze facebookpagina.

het grote geld

Het Financieel Actie Netwerk (FAN) voert intensief cam-pagne voor een betere en vooral rechtvaardige fiscali-teit. Een eigen website www.hetgrotegeld.be, de spo-ken op affiches, buttons en stickers en vooral ook de campagnefilms verspreiden met succes de boodschap. De film ‘De Fortuinjagers’ werd onlangs vertaald in het Engels en werd prompt geselecteerd voor het kortfilm-festival ‘Unions in Motion’ dat in het Duitse Duisburg door de Europese Metaalvakbond werd georganiseerd. Dit festival toont de beste syndicale kortfilms uit de hele wereld. Maar je hoeft niet naar Duisburg om de film te bekijken. Surf naar: www.hetgrotegeld.be, http://hetgrotegeld.lbc-nvk.be. Of bekijk de film via ons Youtube-kanaal: www.youtube.com/vakbondlbcnvk.

marc weyns

ondernemingen die door tegenslag tijdelijk in finan-ciële of economische moei-lijkheden verkeren, verdie-nen een steuntje in de rug. niemand heeft er baat bij dat ondernemingen al te gemakkelijk voor de bijl gaan. Bedrijven in problemen moe-ten de mogelijkheid krijgen om hun schulden redelijk te herschikken in het kader van een reorganisatieplan.

De wet op de continuïteit van de ondernemingen (WCO) biedt die mogelijkheid maar de toepassing van die wet leidt in de praktijk tot erg grote onrechtvaardigheden. Hoewel de wet amper twee jaar oud is, zijn er helaas al heel veel voorbeelden te geven van wraakroepende scheeftrek-kingen. Een grondige bijsturing van de wet dringt zich op.In Antwerpen was er onlangs opnieuw een schrijnend dossier dat pijnlijk illustreert wat er mis kan gaan. De NV Arcade bracht de helft van de schuldeisers bijeen die samen ook meer dan de helft van de schuld-vorderingen tegen de NV bezaten. Zij keurden een reorganisatieplan goed en de onderneming legde dat plan nadien voor aan de rechtbank van koophandel met een eenzijdig ver-zoekschrift. Voor de NV ongewenste pottenkijkers werden dus geweerd.Een procedure op eenzijdig verzoek-schrift is een haast occulte procedure; er is geen tegenpartij en de rechter hoort dus maar één klokje luiden. Omdat het allemaal erg snel moet

gaan, heeft de rechter ook erg wei-nig tijd om zelfs goed naar dat een-zijdig klokkengelui te luisteren. Zo gebeurde het ook bij de NV Arcade. De rechtbank keurde het reorganisatie-plan goed en daarmee was de kous af.Een bijzonder gortig reorganisatie-plan, zo bleek: de zaakvoerder had zelf een schuldvordering van 278.000 euro en die werd in het plan volledig gewaarborgd. Daarnaast was er een andere vennootschap betrokken met een schuldvordering van 428.000 euro; ook die vordering werd voor 100 procent gewaarborgd. Een werk-neemster die nog heel wat te goed had – veel voor de werkneemster, maar borrelnootjes in vergelijking met de vorderingen van de zaakvoer-der en de andere vennootschap – zag haar schuldvordering met liefst 85 procent verminderd. Zij had 20.500 euro te goed maar door het plan bleef daarvan nog maar 3.000 euro over. De motivering van de rechter was zonder meer stuitend: “Dat ook fis-cale en sociale schulden in het raam van een gerechtelijke reorganisatie kunnen worden herleid, wordt aan-vaard en is overigens het gevolg van de Wet Continuïteit Ondernemingen zelf die daartoe de wettelijke basis verschaft.” Dossier afgesloten, voor de rechter toch. De werkneemster en de fiscus kunnen naar hun centen fluiten.Het klopt wel dat een rechtbank van koophandel niet zoveel mogelijkhe-den heeft om scheve reorganisatie-plannen te corrigeren. Dat is precies één van de punten die in de wet moe-ten worden aangepast. Daarnaast zijn er nog enkele andere punten die gron-dig moeten worden bijgestuurd. Werk aan de winkel dus voor het parlement.

Wet Continuïteit Ondernemingen is een miskleun

recht op het dwaalspoor

Nieuwe plek in Leuven

in Leuven verhuist het secreta-

riaat van de LBC-nVK, samen

met de rest van het plaatselijke

aCV, naar een nieuwe plek. Vanaf

dinsdag 21 juni kan je terecht op

het nieuwe adres: Martelarenlaan

8, 3010 Kessel-Lo (Leuven). Het

telefoonnummer (016/21.94.30)

en het faxnummer (03/220.88.13)

veranderen niet. e-mailen kan

naar [email protected].


SOCIAAL

koen Dries

het frans-nederlandse it-bedrijf atos origin heeft al enkele keren ons recht gehaald als één van de grootste zondaars tegen de arbeidswetgeving. siemens it solutions and services, de it-dochter van het Duitse siemens, is minder bekend. over sis vloeit veel minder inkt omdat die onder-neming wel de spelregels volgt.

Als we de IT-bedrijven in België rangschik-ken volgens de mate waarin ze de sociale wetgeving juist naleven, gaapt er een wijde kloof tussen Atos Origin en SIS. Maar uit-gerekend die twee bedrijven gaan nu fusi-oneren.Siemens stoot al langer activiteiten af. Met wisselend succes, vooral ook voor de kopers. Dat de IT-poot nu de deur uit gaat, is niet echt een verrassing. In de Belgische context is het voor de doorsnee medewerker van SIS wel erg slecht nieuws dat uitgerekend Atos Origin per 1 juli de controle in handen krijgt.De onderneming SIS was één van de eer-sten in de IT die na 2000 de wettelijke regels begonnen te respecteren. Destijds heette ze nog SBS. In bedrijfscao’s werden afspraken gemaakt over flexibiliteit, vorming, werkze-kerheid en een betere sociale dialoog. Niet dat er geen problemen meer zijn. SIS heeft

flink wat geherstructureerd. En de wetge-ving naleven wil nog niet zeggen dat het bedrijf een paradijs op aarde is. Wel is er daar een goede vertrekbasis om volwassen om te gaan met bedienden en kaderleden.

Duistere aanpak

Atos Origin situeert zich eerder ‘in duistere sferen’. In 2007 werd daar de voorzitter van de ‘bijzondere onderhandelingsgroep’ en secretaris van de ondernemingsraad op staande voet ontslagen. Wekenlang voerden de LBC-NVK en CNE actie voor zijn herin-

dienstneming. Spijtig genoeg zonder steun van de andere vakbond.Volgens Atos Origin was het ‘louter toeval’ dat de LBC-NVK en CNE enkele maanden voordien de onwettelijkheid van de arbeids-organisatie en de onderbetaling van het per-soneel aan de kaak hadden gesteld. Het was ook ‘toevallig’ dat de ontslagen vakbonds-man destijds als woordvoerder was opge-treden.Eveneens ‘toevallig’ was het dat de geredu-ceerde LBC-NVK/CNE-werking geen meer-derheid meer had. Atos Origin misbruikt die situatie om fluitend zijn laars te lappen aan de wet. De verantwoordelijke manager

– een gewezen Siemens-man, oh ironie – zei het recht te hebben om elke afgevaardigde om het even wanneer buiten te smijten. Hij klom nadien op tot hoogste directeur in België.

Vernietigend arrest

Begin mei doorprikte het Arbeidshof al die praatjes. In een voor Atos Origin ver-nietigend arrest stelde het Hof dat de vak-bondsafgevaardigde inderdaad werd ont-slagen omdat hij de onwettelijkheid bij het bedrijf aangeklaagd had. De rechters maak-ten brandhout van de spitsvondigheden die Atos Origin verzonnen had om de sociale inspectie en de arbeidsrechtbank te mislei-den.Het Hof veegde de vloer aan met de prak-tijk om mensen ‘vrijwillig’ overuren te laten doen, die te factureren aan de klant en niets

te gunnen aan de werknemer. Atos Origin beweerde niemand overloon te moeten betalen. Maar ook die stelling vond geen genade.Voor andere inbreuken – illegaal nachtwerk, zondagwerk, te weinig rusttijden – verde-digt het bedrijf zich buiten de rechtbank met dezelfde krakkemikkige argumenten. Het is duidelijk wat we daar moeten van denken. Maar de onderneming voelt zich nog altijd boven de wet verheven. Hopelijk pikt de sociale inspectie het arrest op en wordt er eindelijk eens opgetreden.Het belang van de zaak is groter dan ooit. Dé vraag voor de sector is nu wat het resultaat zal zijn van de integratie van yin en yang, van SIS en Atos Origin. Verdwijnt SIS in de vergeetput van de illegaliteit? Of zullen het duidelijke oordeel van het Arbeidshof en de cao’s van SIS het halen en krijgen de bedien-den en kaderleden van Atos Origin eindelijk waar ze al jaren recht op hebben? Wordt de concurrentie in de IT-sector voortaan met iets nettere wapens gestreden of krijgen de sjoemelaars meer ruimte? Het wordt ook tijd dat de gebruikers, meestal grote bedrijven en overheidsdiensten, rekening houden met de al dan niet wettelijke manier waarop zij diensten krijgen aangeboden, niet alleen met de prijs. Waardig werk, ook in België?

Sjoemelend Atos Origin maakt zich meester van SIS

informaticabedrijf stoort zich weinig aan arbeidswetgeving


Bewijs van de proefperiode

Wanneer een arbeidsovereenkomst wordt afgesloten, is er niet automatisch ook een proefperiode. Die proefperiode moet schriftelijk worden vastgesteld, afzonder-lijk voor elke werknemer en ten laatste op het moment waarop de werknemer in dienst treedt. Is er geen geschrift dat aan die voor-waarden voldoet, dan is er geen proefperi-ode. Een werkgever maakt een eind aan de arbeidsovereenkomst van een bediende en betaalt een opzegvergoeding van slechts zeven dagen loon. Dat is de vergoeding bij ontslag tijdens de proeftijd. Maar de bediende betwist dat er een proefperi-ode overeengekomen was. Daarop legt de werkgever een fotokopie voor van een docu-ment waarop ook de handtekening van de bediende staat. Die betwist echter dat hij ooit zo’n document tekende; hij vraagt om het origineel voor te leggen, maar dat kan de werkgever niet.Het arbeidshof van Brussel beslist op 14 juni 2010 dat het bewijs van de proefperiode niet werd geleverd. De werkgever werd veroor-deeld om de normale opzegvergoeding te betalen. Maar de rechter bevestigt ook dat een proefperiode niet noodzakelijk in de arbeidsovereenkomst zelf moet staan; ook uit andere geschriften kan blijken dat een proefperiode overeengekomen werd. Een fotokopie geldt alleen als bewijs voor zover de partij tegen wie ze gebruikt wordt niet betwist dat de kopie een getrouwe weer-gave is van een origineel. Verder oordeelt de rechter dat er in dit concrete geval ook geen andere elementen zijn die doen ver-moeden dat er toch wel zo’n origineel moet zijn geweest.

Onterecht ontslag wegens dringende reden

Een hulpverpleegkundige werkt al acht jaar in een bejaardentehuis en heeft een vlekke-loze loopbaan. Op een dag waarop de direc-tie afwezig is vraagt een arts aan de hulpver-pleegkundige om morfine toe te dienen aan een terminale patiënte. De hulpverpleeg-kundige mag die handeling niet zelf uit-voeren. Ze besluit te wachten tot de komst van een verpleegkundige, die normaal zowat een uur later moet arriveren. Op de dag waarop de directie die feiten ver-neemt, wordt de hulpverpleegkundige met-een ontslagen wegens dringende reden. Het arbeidshof van Luik beslist op 9 novem-ber 2010 dat de hulpverpleegkundige hele-maal geen fout maakte die een ontslag wegens dringende reden rechtvaardigde.

De werkgever had zich beter moeten orga-niseren om hulp te kunnen bieden aan een terminale patiënte. Bovendien krijgt ook de arts een veeg uit de pan: hij maakte er zich wat al te gemakkelijk vanaf door aan een hulpverpleegkundige de opdracht te geven medische zorgen te verlenen die ze zelf niet mocht uitvoeren. Het arbeidshof vindt dat het ontslag com-pleet buiten alle verhouding staat en dat het daardoor een misbruik uitmaakt. De hulp-verpleegkundige heeft – naast de gewone opzegvergoeding – ook recht op een morele schadevergoeding.

Recht op premie

Het loon is de tegenprestatie voor het werk dat de werknemer presteert. De algemene regel is dan ook dat het loon verschuldigd is op basis van de gepresteerde arbeid. Als de arbeidsovereenkomst een einde neemt in de

helft van een maand, moet ook de helft van een maandloon worden betaald. Het loon is immers ‘deelbaar’ in verhouding tot de prestaties. Die regel geldt ook voor premies die niet maandelijks maar bijvoorbeeld jaar-lijks worden betaald. Wie negen maanden werkte, heeft recht op 9/12 van de jaarlijkse premie.Het Hof van Cassatie besliste al verschil-lende keren dat van deze ‘deelbaarheid’ kan worden afgeweken bij premies. Zo kan in een cao of een arbeidsovereenkomst wor-den bepaald dat een premie uitsluitend ver-schuldigd is als de werknemer nog in dienst is op het moment waarop die premie werke-lijk wordt betaald.Het arbeidshof van Brussel bevestigde dat een verkoopmanager geen recht had op een stuk van een omzetpremie: de werkge-ver leverde het bewijs dat het de gewoonte was de premie alleen toe te kennen aan de werknemers die nog in dienst waren op het eind van het jaar.

ARBEIDS-gERIChtmarc weyns

zaken- en fabrieksgeheimen

Een werknemer doet ervaring en bijko-mende kennis op terwijl hij zijn werk doet. Na enkele jaren wordt de arbeidsovereen-komst beëindigd volgens de normale spel-regels. De werknemer treedt in dienst van een ander bedrijf en dan gaan de poppen aan het dansen.Het tweede bedrijf doet mee aan een open-bare aanbesteding. Om de opdrachtgever te overtuigen, wordt ook verwezen naar de ervaring die de werknemer opdeed bij het eerste bedrijf. De opdracht wordt aan het tweede bedrijf toegekend. De vroegere werkgever is daarover bijzonder kwaad en eist van de ex-werknemer een schadever-goeding van 500.000 euro. Het bedrijf is

immers van mening dat de werknemer zijn vertrouwelijkheidsplicht schond: een werknemer moet onder alle omstandig-heden de zaken- en fabrieksgeheimen bewaren en dat is hier niet gebeurd. Als de ex-werknemer de geheimhouding had gerespecteerd, dan was de opdracht ongetwijfeld aan het eerste en niet aan het tweede bedrijf toegewezen. Dat vindt althans de eerste onderneming.De rechter is heel duidelijk in zijn arrest. Het loutere feit dat een werknemer zijn cv meedeelt aan een mogelijke andere werk-gever of zijn beroepservaring vermeldt bij een openbare aanbesteding, schendt de vertrouwelijkheidsplicht helemaal niet. Het arbeidshof van Luik wees de vorde-ring van het eerste bedrijf op 2 september 2010 ondubbelzinnig af.


FILMkarin seBerechts

De Islamitische Republiek Iran ligt ver van ons bed. Daar heb-ben ayatollahs en de media van hun westerse opponenten één en ander mee te maken. En toch openen de beste Iraanse filmma-kers, de opgesloten en gemuil-korfde Jafar Panahi op kop, in hun werk telkens opnieuw deu-ren naar zeer herkenbare levens. ‘Nader and Simin: A Separation’, de nieuwe film van Panahi’s vriend Asghar Farhadi, smijt de kijker zonder omhaal bin-nen in de huwelijkscrisis van Nader en Simin, een modern, goed opgeleid Teheraans stel. Simin wil scheiden omdat haar man hun plannen voor emigra-tie heeft opgeborgen om voor zijn dementerende vader te zor-gen. Nader stemt wel toe in een scheiding, maar wil hun doch-ter Termeh niet loslaten. Simin trekt dan maar opnieuw bij haar moeder in en laat manlief in zijn eigen sop gaarkoken. Die neemt een dame in huis om overdag op zijn vader te passen. De vrome Razieh, die uit een lagere klasse komt en een doch-tertje meezeult, kan het werk niet aan. Ze durft Naders vader niet verschonen en is bang om haar driftige, werkloze echtge-noot te vertellen dat ze bij een gescheiden man werkt. Haar zwangerschap leidt bovendien tot een incident met omvang-rijke gevolgen…

Nader and Simin: A Separation deed mij meer dan eens denken aan ‘onze’ Dardennes. Ook hier gaat het om zo’n dicht op de huid gefilmde cascade, die ont-springt bij een turbulent fami-liedrama, de maatschappelijke realiteit in een slipstream mee-sleurt en uitwaaiert tot een uni-versele morele fabel. Farhadi’s trefzekere ‘construc-tie’ culmineert in de vaststel-ling dat mensen, voor hun eigen gelijk, bijzonder verraderlijk uit de hoek kunnen komen, en als het moet zelfs hun kinderen in de waagschaal gooien. In die zin dwingt A Separation even-veel tot inleving als tot reflec-tie. Maar het zijn de puur men-selijke, ‘gestolen’ momenten

– de huilende Nader leunend op zijn demente vader, de kinder-foto’s op de koelkast, de blikken van verstandhouding tussen de twee kinderen van de rivali-serende ‘kampen’, Termeh die haar ouders achter zich laat om voor de vrederechter te getui-gen – die het meest tot de ver-beelding spreken. En die van deze veellagige fabel een ont-wapenend humanistisch drama maken.

‘nader and Simin: a

Separation’ komt op 15 juni in

de Belgische zalen.

“Boy, are you in luck.” met deze laconieke repliek leidt begrafenisonderne-mer frank quinn would-becliënt felix Bush zijn ‘parlour’ met pompeuze lijkkisten binnen. Bush wil namelijk een uitvaart waar hij zelf bij is. in levenden lijve nog wel.

De barse heremiet, die al veer-tig jaar diep in de bossen van Tennessee woont en in het naburige dorp al even lang over de tongen gaat, wil iedereen op zijn afscheidsfeest uitnodigen. Als ze maar aanrukken met alle smeuïge verhalen die over hem de ronde doen. Hij voorziet zelfs een tombola, met zijn eigen huis als hoofdprijs. Het is uit-kijken of Bush tijdens zijn eigen rouwdienst ook de oorzaak van zijn decennialange zelfverban-ning kond zal doen.U mag het van mij aannemen: ik weet woelig camerawerk te appreciëren. Zelfs het flukse en sexy ‘Snabba Cash’, dat wel door een dronkenlap lijkt gefilmd, vond ik een snoepje. Maar verademen mag ook al eens, en daar biedt het koppig clair obscure ‘Get Low’ ruim de kans toe. Zorgvuldig gecon-strueerde beeldkaders, die wel meer dan een halve seconde

lang worden aangehouden; je maakt het niet meer alle dagen mee. Debuterend cineast Aaron Schneider is dan ook van huize uit ‘director of photography’. Eentje met een zichtbare voor-liefde voor William Faulkners zuidelijke Depressiedrama’s bovendien. Schneider tekent met ‘Get Low’ voor een heerlijk klassiek ver-teld en in beeld gezet loute-ringsdrama, met puntige dialo-gen die verrukkelijk van ernst in nuchterheid (en terug) dui-kelen. Schneiders tempo is mis-schien af en toe iets té gezapig en de film ontkomt niet aan enige voorspelbaarheid – het scenario geeft tussen de lijnen door al grote flarden van Felix’ schimmige verleden prijs. Maar de interacties tussen de met minzaamheid en een tikkel meewarigheid omgeven per-sonages zijn zo delicieus dat je er zowaar lessen in gezapig-heid voor zou nemen. Robert Duvall, Bill Murray, Lucas Black en (long time no see!) Sissy Spacek lijken op papier dan wel een ongerijmd gezelschap, het is een soort ongerijmdheid die je graag koestert. En die alleszins een innemend en harmonieus filmpje oplevert.

‘get Low’ is vanaf 1 juni te zien

in de Belgische zalen.

get Low

Ontwapenend humanistisch drama (Peiman Ma’adi en Leila Hatami)

Verademend en delicieus louteringsdrama (Bill Murray, Lucas Black en Robert Duvall)

Nader and Simin: A Separation


RUBRIEKSNAAM

Een zoektocht naar waarheid

Dirk Verhofstadt in gesprek met etienne Vermeersch

Dirk Verhofstadt en etienne Vermeersch reisden in de zomer van 2010 samen naar toscane. tien dagen lang ondervroeg Verhofstadt de hoogleraar-met-rust er over een wereld-in-beweging. hij verwerkte hun gesprekken in een dik boek van 470 bladzijden. het resultaat is een grandioze beginselverklaring van een rasintellectueel over god, moraal, atheïsme en het verleden, heden en toekomst van de wereld.

Ik zou Etienne Vermeersch graag een ‘vrij-gestelde’ noemen, iemand die zijn hele leven door de gemeenschap is in staat gesteld om te lezen, te studeren en te denken voor het nut van ons allemaal. Niet voor niets riep het weekblad Knack hem in 2008 uit tot de invloedrijkste intellectueel van Vlaanderen. De kijk van Vermeersch op de wereld is ide-alistisch en verre van cynisch. Hier en daar in het boek is hij verontwaardigd, af en toe is hij ontroerd, vaak is hij streng als hij met klinkklare onzin of moedwil wordt gecon-fronteerd (‘Dat is complete nonsens!’), maar vooral is hij ernstig en begaan met het wel-zijn van mens en dier.In de regel zitten beide gesprekspartners op dezelfde lijn. Ze verwerpen een eeuwig leven en een allesziende, oppermachtige God, ze hebben hun twijfels over de intrin-sieke goedheid van de mens, ze zien het belang in van kennis en wetenschap en ze hopen op een betere, meer rechtvaardige wereld met een maximum aan vrijheid voor elk individu. Misschien leggen de gespreks-partners wegens Vermeersch’ verleden als uitgetreden jezuïet in het boek teveel nadruk op het belang en de historiek van de katholieke kerk, maar er wordt ook uit-voerig gepraat over kunst, over de opmars van de islam en over de Big Bang. Naast dat alles had ik graag geweten wat de professor te zeggen heeft over het al dan niet bestaan van de vrije wil en over het merk-waardige fenomeen van de mystiek, maar er staat genoeg in dit boek om dankbaar voor te zijn. Van uitweidingen over voetbal, binnenlandse politiek en popmuziek heeft Vermeersch zich gelukkig onthouden.

Krasse taal

Laat ik u een paar voorbeelden geven van krasse conclusies, de uiterste consequentie van principes waarvoor de professor een lans breekt in zijn boek. Misschien bent u het niet met al zijn uitspraken eens, maar Vermeersch zal de eerste zijn om een tegen-sprekelijk debat te verwelkomen. Hij neemt geen blad voor de mond en heeft zichtbaar veel plezier in redeneren en argumenteren.

Vraag: “Neem dat een alleenstaande vrouw het erg vindt dat haar kind vroegtijdig kaal zou worden. Mag dat een reden tot abor-tus zijn?”Antwoord van Vermeersch: “Als zij dat wil, moet dat kunnen. Dat is volkomen legaal. Volgens onze huidige wetgeving beslist de moeder of die zwangerschap binnen de eer-ste twaalf weken voor haar draaglijk is of niet.”

Vraag: “Waartoe dienst kunst eigenlijk?Antwoord: “Kunst is in essentie niet nuttig. Ze verschaft wel genot, zowel aan de maker als aan de kijker of luisteraar. Toch heeft kunst als onderdeel van de cultuur en uit-gerekend door die ‘nutteloosheid’ een maat-schappelijk belang.”

Vraag: “Wat moeten we geloven van die miraculeuze genezingen die in Lourdes zou-den gebeurd zijn?”Antwoord: “(...) Mocht Maria echt met bovennatuurlijke middelen mensen kun-nen genezen, dan zou ze even goed een afgerukte arm kunnen herstellen als een hysterische verlamming genezen.”

Arabische cultuur

Vraag: “Ik heb de indruk dat de hele Arabische cultuur een achterstand kent op het Westen?”Antwoord: “De hedendaagse Europese cul-tuur is in hoge mate superieur ten aanzien van de Arabische. Om maar een idee te geven, de Arabische cultuur kende tot diep in de 19de eeuw niet eens de boekdrukkunst.”

Vraag: “Hoe kunnen we de mondiale bevol-king doen stagneren of verminderen?”Antwoord: “(...) In Haïti zullen binnen twin-tig of dertig jaar twee keer zoveel mensen

leven als nu. (...) Ik zou voorstellen om elke vrouw die reeds twee kinderen heeft, dui-zend dollar te betalen als ze zich vrijwillig laat steriliseren.”

Vraag: “Hebben we het recht een land bin-nen te vallen als het manifest en op grote schaal de mensenrechten schendt?”Antwoord: “(...) Op sommige momenten hebben we de plicht om onmiddellijk in te grijpen. Zo was het volkomen verkeerd van onder meer België om zich hals over kop terug te trekken toen de massamoorden in Rwanda begonnen. (...) We hadden er nog duizenden bijkomende soldaten naartoe moeten sturen om die enorme slachting te voorkomen.”

Graf

Er wordt weinig gelachen op zoek naar de waarheid. Pas in de allerlaatste alinea, als Dirk Verhofstadt aan Vermeersch vraagt of hij aan zijn graf op een lofrede hoopt, ant-woordt hij: “Ik zou het liefst hebben dat een aantal mensen zegt dat ze mij een goed mens vonden. En het zou me plezier doen, mochten enkele vrouwen huilen. (hilari-teit)” Als Verhofstadt doorvraagt over zijn grafschrift, antwoordt hij: “Waar men mijn as strooit, kan me absoluut niet schelen. En mochten sympathisanten op een onbe-staand gedenkteken toch iets willen schrij-ven, dan verkies ik de tekst: Non fui, fui, non sum, non curo. Ik was er niet, ik was er wel, nu ben ik er niet meer, ‘t zal me een zorg zijn.”

een ZOeKTOCHT naar WaarHeid

dirk Verhofstadt in gesprek

met etienne Vermeersch

uitgeverij Houtekiet

470 blz.

BOEKgutenBerg


Distributie

De vakbondspremie in de distri-butie komt eraan. Je hebt recht op een premie als je aangesloten was bij een vakbond vóór 1 janu-ari 2011 en als je op 15 juni 2011 in dienst bent bij een werkge-ver van de paritaire comités 202, 311 of 312 (of met brugpensioen bent en de wettelijke pensioen-leeftijd nog niet bereikte).Voldoe je aan deze voorwaar-den, dan heb je recht op een vak-bondspremie van 135 euro. De premie bedraagt 67,5 euro voor

wie een beperkte vakbondsbij-drage betaalt. Wie op 15 juni 2011 met volledige loopbaanon-derbreking is, krijgt de premie niet.

Bezorg het premieattest zo vlug mogelijk aan je vakbondsafge-vaardigde of aan het plaatselijke LBC-NVK-secretariaat.De premie wordt tussen 15 juni en 30 september overgeschre-ven naar je rekeningnummer. Hoe sneller je jouw attest door-speelt, des te vlugger wordt de premie uitgekeerd.

Lezersbrieven dienen te worden gestuurd aan: redactie Ons recht · Sudermanstraat 5 • 2000 Antwerpen · [email protected]

Anonieme brieven worden niet gepubliceerd. Naam en adres van de steller moeten ons bekend zijn. De brieven worden in de regel gepubliceerd met vermelding van de initialen en de woonplaats van de schrijver, hoewel die op uitdrukkelijk verzoek kunnen worden weggelaten. De redactie behoudt zich het recht voor te lange lezersbrieven eventueel in te korten zonder aan de essentie ervan te raken. De publicatie van lezersbrieven betekent niet dat de redactie in alle opzichten akkoord gaat met de inhoud ervan.

DE LEzER SChRIJFt

De GeLuKSFABrIeK

J.V. - Per e-mAIL

Karin Schaerlaekens schreef in het meinummer van Ons Recht een boeiende bijdrage over Coca-Cola,

‘de Geluksfabriek’. Ik ben geen syn-dicalist maar elke letter van het artikel is wel juist. Dat weet ik op basis van de ervaringen van een familielid, die bij de Geluksfabriek werkt. Spijtig genoeg gaat het niet om een alleenstaand geval.De meeste naamloze vennoot-schappen zijn inderdaad naam-loos geworden. Ze worden geleid door boekhouders, niet door bedrijfsleiders met een visie. Komt daarbij dat de beslissings-centra meestal in het buitenland liggen. Grote bedrijven hebben geen continuïteit in hun beleid, ook niet qua personeel. Zelfs niet bij de hoogste kaderleden, zeg maar zij die bonussen incasseren. De enige zekerheid die een gewone werknemer nog heeft is dat hij bij zijn huidige werkgever niet de pensioenleeftijd zal halen.De talloze uitzendkantoren spe-len een perverse rol in dit hele verhaal. Zij maken handig veel winst en zetten het arbeidsrecht netjes buitenspel. Een normale werkaanbieding is nog nauwelijks te vinden. ‘Dynamisch arbeids-marktbeleid’ heet dat dan. In werkelijkheid worden de kwets-baarste werkzoekenden, jonge-ren en ouderen, op de arbeids-markt behandeld als vee. Ook de VDAB doet zijn duit in het zakje. Hooggeschoolden vinden zelf wel hun weg, voor laaggeschool-den en ouderen doet de VDAB gewoon niks. Trajectbegeleiding? Opleidingen? In de praktijk komt daar niets van terecht.Mijn vrees is dat de Belgische

vakbonden voor een hopeloze taak staan. Het gaat hier om een Europees en internationaal pro-bleem. Ik werkte zelf al in lage-loonlanden. De westerse economie kan daar niet tegen op. Toppunt van ironie is dat de overheden en de communistische vakbonden daar de grootste vijanden van de werknemers zijn. Mensen werken zich er te pletter voor een honger-loon en transport kost er niets. Het Westen kan niet concurreren met ongelijke wapens.Ik zie maar één praktische oplos-sing: onze markten dichtgooien tot de arbeidsvoorwaarden overal min of meer gelijk zijn. Hoe kun-nen we hier voor werk betogen als we rijden met een Dacia Logan en kleren dragen die ‘made in China’ zijn? Zelfs onze luxeartikelen worden tegenwoordig in lageloon-landen geproduceerd.

BOnuSSenA.J. - LIer

Over de bonussen en de toplonen in het bedrijfsleven wordt veel geschreven maar weinig onderno-men. In het ACW-blad Visie wordt bijna elke week reclame gemaakt voor de bank Dexia, die zoveel in het nieuws was door haar extreem hoge bonussen. Zoiets stuit tegen de borst bij elke rechtgeaarde vak-bondsman en –vrouw.Zulke bonussen en toplonen zijn voor mij een vorm van corruptie. En dus een vorm van misbruik van financiële middelen. De betrokken

‘heren’ hebben er zelf voor gezorgd dat ze hun praktijken binnen een wettelijk kader kunnen organise-ren. Door hun financiële macht ondergraven zij de democratie.

202.00 kleinhandel in voedingswaren vorige lonen x 1,01210.00 ijzernijverheid vorige lonen x 1,02211.00 petroleumnijverheid en -handel vorige lonen x 1,02216.00 notarisbedienden vorige lonen x 1,0107224.00 non-ferrometalen vorige lonen x 1,0283226.00 internationale handel, het vervoer en de logistiek vorige lonen x 1,014 308.00 maatschappijen voor hypothecaire leningen, sparen en kapitalisatie vorige lonen 1,0078309.00 beursvennootschappen vorige lonen x 1,007793310.00 banken vorige lonen x 1,0078311.00 grote kleinhandelszaken vorige lonen x 1,02327.00 beschutte werkplaatsen en sociale werkplaatsen vorige lonen x 1,02330.00 gezondheidsinrichtingen en –diensten vorige lonen x 1,02

INDExAANPASSINg MEI 2011

UItBEtALINg VAKBONDSPREMIE

Loopbaanprogramma voor werkenden en werkzoekendenhet centrum voor loopbaanontwikkeling van de lBc-nVk heeft een nieuw loopbaanpro-gramma voor werkenden en werkzoekenden:

· groepsmomenten loopbaanbegeleiding in Gent (Poel 7): maandag 20 juni, 27 juni en 4 juli, van 10.00u tot 16.00 u. Thema’s: inzicht in jezelf, je competenties benoemen, arbeids-

markt verkennen, netwerken, sollicitatietechnieken;· aansluitend een individueel traject van twee gesprekken: je eigen

persoonlijke loopbaanvragen worden beantwoord onder begelei-ding van een coach.

Inschrijven kan door een e-mailtje naar [email protected] met vermelding van je volledige naam, contactgegevens en lid-nummer van het ACV. Telefonisch inschrijven kan via het nummer 03 / 220 89 50.


mISSIe VAn De LBC-nVK

de Landelijke Bediendecentrale – nationaal Verbond voor Kaderpersoneel (LBC-nVK) is een vakbond die als deel van het algemeen

Christelijk Vakverbond (aCV) opkomt voor meer en sterkere rechten voor werknemers (m/v). de LBC-nVK is een onafhankelijke demo-

cratische organisatie met leden en militanten, die streeft naar solidariteit onder werknemers. nationale en internationale solidariteit is een

belangrijk doel en bindmiddel. de LBC-nVK staat voor een democratische kijk op de samenleving. Samen met gelijkgezinde bewegingen

wil ze een strijdbare tegenmacht zijn.

ik zie niet in hoe het u kan inte-resseren, maar ze zijn erachter gekomen dat ik een gewoonte-mens ben. het was een vriendin die het ontdekte. Ze had me bezig gezien tijdens het tv-journaal.

“Ik? Een gewoontemens? Hoe kom je erbij?”. Ik dacht dat ik mijn sporen goed had uitge-wist, maar blijkbaar had ik hier en daar iets over het hoofd gezien. “Omdat je om twee voor zeven altijd in dezelfde fauteuil gaat zitten”, zei mijn vriendin met een geïrriteerde onder-toon in haar stem. “Je gooit je rechterbeen over de leuning, je wrijft in je handen alsof er iets lekkers staat te gebeuren en je zegt: ‘En laat nu de ellende maar beginnen’.”Het was waar. Dat van die handen wist ik niet, maar van dat been had ze gelijk. Ik zit altijd zo bij het nieuws.

“Zeg ik iedere keer ‘ellende’? Heb ik ooit eens niet een keer ‘de rampspoed’ gezegd?”

“Niet dat ik weet.”“In de zomer zeg ik ‘ellende’. In de winter zeg ik ‘de rampspoed’. Het varieert. Ik wissel af.”

“En waarom doe je dat?” Tja, daar vroeg ze me iets. Dat groeit zo in de loop der jaren. Wat kan een mens anders zeggen bij het journaal van zeven uur?

“Je moet opletten dat het geen obsessie wordt, zoals bij een autist. Als ze bij een autist zijn zetel tien centimeter verplaatsen, wordt hij gek. Sta eens recht.” “Ik denk er niet aan. Ik zit hier goed.”

“Quod erat demonstrandum.”

eerst de stripverhalen

Mijn vriendin had gelijk. Ik heb het niet zo erg als die andere grote filosoof, Immanuel Kant, op wie de inwoners van Koningsbergen in de achttiende eeuw tijdens zijn dagelijkse tochtje hun klok konden afstellen, maar toch. Scheren begint bij mij altijd onderaan rechts, ik lees het eerst de stripverhalen in de krant, elke zaterdag los ik het kruiswoordraadsel van De Standaard op, ik smeer al heel mijn leven Allure van Chanel aan mijn kin. En als ik ga wandelen is het altijd langs de ditstraat en de datstraat tot aan de dreef en terug. Het is een gewoonte. Vooral dat laatste, dat wandelen, werkt mijn kennissen op hun zenuwen. “Word je dat niet beu?”, vragen ze dan. “Zo altijd hetzelfde tra-ject, dat is toch stomvervelend?” Ik heb er hele-maal geen moeite mee, ik zou het erg vinden

mocht iemand de dreef tien centimeter ver-plaatsen, maar zelf houden zij van afwisse-ling en avontuur. Ik ken zelfs mensen die ber-gen beklimmen, altijd een andere berg. Soms komen ze daarbij vast te zitten op een richel van dertig centimeter en moeten ze gered worden door een helikopter. Wandel naar de dreef, roep ik altijd naar de televisie, als er weer eens een idioot in een vulkaan is gevallen en het leger moet uitrukken om hem op te vissen. Wees een gewoontemens, doe gewoon. En toch... Vanmorgen was ik zo vroeg wakker - tegen mijn gewoonte in, dat durf ik rustig zeg-gen - dat ik om halfnegen uur het huis al uit was. Het was even wennen omdat het licht een beetje anders viel, maar na een kleine aarze-ling herkende ik mijn vertrouwde parcours. Op het eind van de straat stapte een echtpaar in hun auto. Het zagen er geschikte mensen uit, ik had hen nog nooit eerder gezien. In de bocht liep ik de postbode op het lijf. Het bleek een vrouw te zijn met afgebleekt haar, we keken elkaar aan alsof we elkaar op de maan waren tegengekomen. Op de terugweg liep ik met opzet aan de verkeerde kant van de straat. Dat was best spannend, want bij nummer 42 hadden merels hun nest gemaakt in de brie-venbus. Er hing een briefje bij met een dt-fout in. Merels broedden. Post in nummer 40 a.u.b.

roekeloosheid

Ik weet niet wat het was, maar ineens kwam er een overweldigend gevoel van vrijheid over mij, van roekeloosheid ook, alsof ik mijn ketens had verbroken en vandaag letterlijk àlles kon gebeuren. Zo moest Columbus zich hebben gevoeld toen hij Amerika ontdekte. Toen ik bij de lagere school kwam, was de speeltijd aan de gang. Een juffrouw van de tweede of de derde klas zat op haar hurken bij een schreiend jongetje. Ze had een paarden-staart en sproeten en een allerliefst gezicht. Ik keek op mijn horloge: vijftig minuten voor op schema. Verbluffend toch hoe gul het leven met geschenken is als je eenmaal de platge-treden paden durft te verlaten. De juffrouw stond op en riep haar kinderen bijeen. Beeldde ik het me maar in of lachte ze naar mij? Ik lachte terug, twee avonturiers in een wereld vol conventies en schablonen. Ja, dat vroeger opstaan was gewaagd geweest, maar het was de moeite waard.Daar moest ik maar eens een gewoonte van maken.

AChtERKLAPwalter

gewoonte

ONS REChtverantwoordelijke uitgever: Marc WeynsSudermanstraat 5 • 2000 antwerpenhoofdredacteur: denis Bouwenredactiesecretaris: jan deceunynckvormgeving: Peer de Maeyerdrukkerij: Corelio Printingredactie en administratie:Sudermanstraat 5- 2000 antwerpen Tel. 03/220.87.11 • Fax 03/[email protected]

LBC-NVK-SECREtARIAtEN

• 9300 AALST, Hopmarkt 45 Tel. 053/73.45.20, Fax 03/220.88.01 [email protected]• 2000 AnTWerPen, nationalestraat 111-113, Tel. 03/222.70.00, Fax 03/220.88.02 [email protected]• 8000 BruGGe, Oude Burg 17 Tel. 050/44.41.66, Fax 03/220.88.04 [email protected]• 1000 BruSSeL, Pletinckxstraat 19 Tel. 02/557.86.40, Fax 03/220.88.05 [email protected]• 9200 DenDermOnDe, Oude Vest 146 Tel. 03/765.23.71, Fax 03/220.88.19 [email protected]• 9000 GenT-eeKLO-ZeLZATe, Poel 7 Tel. 09/265.43.00, Fax 03/220.88.08 [email protected]• 1500 HALLe, Vanden eeckhoudtstraat 11 Tel. 02/557.86.70, Fax 03/220.88.06 [email protected]• 3500 HASSeLT, Mgr. Broekxplein 6 Tel. 011/29.09.61, Fax 03/220.88.09 [email protected]• 8900 IePer, St. jacobsstraat 34 Tel. 059/34.26.40, Fax 03/220.88.10 [email protected]• 8500 KOrTrIJK, President Kennedypark 16d Tel. 056/23.55.61, Fax 03/220.88.12 [email protected]• 3010 LeuVen, Martelarenlaan 8 Tel. 016/21.94.30, Fax 03/220.88.13 [email protected]• 2800 meCHeLen-ruPeL, Onder den Toren 5 Tel. 015/71.85.00, Fax 03/220.88.14 [email protected]• 8400 OOSTenDe, Kan. dr. L. Colensstraat 7 Tel. 059/55.25.54, Fax 03/220.88.15 [email protected]• 9700 OuDenAArDe, Koningsstraat 5 Tel. 053/73.45.25, Fax 03/220.88.03 [email protected]• 8800 rOeSeLAre, H. Horriestraat 31 Tel. 051/26.55.44, Fax 03/220.88.17 [email protected]• 9100 SInT-nIKLAAS, H. Heymanplein 7 Tel. 03/765.23.70, Fax 03/220.88.18 [email protected]• 2300 TurnHOuT, Korte Begijnenstraat 20 Tel. 014/44.61.55, Fax 03/220.88.20 [email protected]• 1800 VILVOOrDe, Toekomststraat 17 Tel: 02/557.86.80, Fax: 03/220.88.07 [email protected]

ALgEMEEN SECREtARIAAt

2000 AnTWerPen, Sudermanstraat 5Tel. 03/220.87.11, Fax 03/220.89.83e-mail: [email protected]

Ons recht wordt gedrukt op verbeterd krantenpapier. dit papier wordt gemaakt op basis van gerecycleerd materiaal.

harde tijden in hellas

Ons Recht, juni 2011

Documents

Transcript of Ons Recht, juni 2011