hoofdartikel

1

Ver

sch

ijnt

maa

nd

elijk

s, b

ehal

ve in

juli

en a

ug

ust

us

FOTO

: HAN

S TH

OU

RSI

E/SE

RPE

NTI

NO

ampersandLEDENBLAD VAN CD&V - JAARGANG 11 - FEBRUARI 2011 AFGIFTEKANTOOR LUIK X

De toekomst begint vandaag

100 jaar vrouwendag

Vertrouwen in de politieke cultuur

Onderwijs

Werk maken van welvaartp.14

p.10

p.8

p.6

Vooruit kijken p.2

Ampersand in eennieuw kleedje

www.cdenv.be

2

Januari is alweer voorbij gevlogen, de traditionele maand van de nieuwjaarsrecepties. Die zijn het uitgelezen moment om terug te blikken op het voorbije jaar. Uit het verleden kan men vele wijze lessen trekken, mits men ze gebruikt om daarna vooruit te kijken. Dat is precies wat we in dit nummer van Ampersand doen: naar de toekomst kijken.

Wat blijkt? De toekomst zit vol boeiende uitdagin-gen, waarop de Vlaamse christendemocraten een adequaat antwoord hebben. Of het nu gaat over gelijkekansenbeleid, het onderwijs, de sociaal-economische uitdagingen of het vertrouwen in de politiek, onze mensen geven in dit blad aan welke recepten wij naar voor schuiven.

Wij gaan daarover graag de dialoog met u aan. Want ideeën moeten altijd in beweging blijven om een passend antwoord te bieden op de noden van vandaag. Één van de thema’s waarover we de komende maanden voluit het debat voeren is het Rijnlandmodel, de unieke christendemocratische kijk op het sociaal-economisch beleid. Al meer dan een halve eeuw zorgt dit model voor welvaart en voor sociale rechtvaardigheid. Het heeft ook tijdens de economische crisis zijn deugdelijkheid bewezen: de Oeso riep ons anti-crisisbeleid uit tot het beste ter wereld. Dat is geen toeval. Onze regeringen worden geleid door christendemocra-ten, die het Rijnlandmodel elke dag in de praktijk toepassen. We zagen dat opnieuw bij het tot stand komen van het Interprofessioneel akkoord (IPA).

De grote uitdaging is nu om dat model te blijven heruitvinden, zodat we alle hedendaagse uitdagin-gen de baas kunnen. Over dat thema – en over andere - zullen we de komende maanden onze standpunten aanscherpen, onze ideeën vernieuwen en verfijnen, onze actie aanwakkeren. Steekt u mee de handen uit de mouwen?

Wouter Beke Uw voorzitter

Vooruit kijken

Fo

to

Le

o D

e B

oC

K

column

Annemie LemahieuDirecteur Communicatie & Beweging CD&V

AmpersAnd in een nieuw kleedje.

Stilstaan is achteruitgaan. Maar soms is het goed om eens stil te staan bij jezelf: Wie ben ik? Waar sta ik voor ? Hoe zie ik er uit? Wil ik deze uitstraling? Of is het tijd om eens alles op te frissen?

Wij vonden dat het tijd was om onze grijze waarden: respect, verbondenheid en verantwoordelijkheid weer wat kleur te geven, want ze zijn het waard. We zijn meer dan warm oranje, we zijn één in onze verscheidenheid van kleuren, soorten en mensen. Dat is de stijl van ons huis.

We wensen u alvast veel leesgenot in deze nieuwe en opgefriste Ampersand.

in een nieuw kleedje

colofon

2

Brecht Grieten, Annemie Lemahieu, Luk Vanmaercke, Peter Poulussen, Stefaan Deleeck, Marc Paredis, Geert De Kerpel, Greet Gysen, Hans Knop, Iris Depoorter, Cecile Segers, Rutger De Reu, Mia Verstraete, Leo De Bock, Michaël Cloots, Niko Gobbin Joris SnaetLinda Meskens - 02 238 38 30Joost BresseleersPascal Laseur - 02 238 38 32 Jonathan Cardoen, Wetstraat 89, 1040 BrusselWetstraat 89, 1040 Brussel, fax 02 238 38 60 - ampersand@cdenv.be

Redactiecomité:

Cartoon:Adresbestanden: Vormgeving: Postabonnementen: Verantw. uitgever: Re(d)actieadres:

“Beste vrienden en vriendinnen. ik heb u vanavond samen geroepen, niet om het werk te verdelen, niet om orders te geven, niet om het hout van de verkiezingsborden te verzamelen, maar om samen het verlangen te hebben, de ambitie te koesteren, dat de politiek opnieuw de dingen in beweging kan brengen.”

Wouter Beke op de nationale nieuwjaarsreceptie van CD&V.

met uw steun

U bent onze ambassadeur. U maakt ons sterk. U telt.Zoek daarom actief mee naar nieuwe leden. Draag mee onze boodschap uit. Zodat we samen de schoonste partij van Vlaanderen kunnen zijn en blijven.

u BenT BelAnGrijk!

Fo

to

LIe

Ve

N V

AN

AS

SC

He

4

Sinds de nieuwjaarsreceptie zijn de winnaars van de poll voor de ‘Ere-galerij van Vrouw & Maatschappij 2010’ bekend. De genomineerden waren stuk voor stuk sterke vrou-wen die in 2010 nieuws maakten met hun inzet voor gelijke kansen. De competitie in de categorie ‘Nati-onaal’ werd overdonderend gewon-nen door zuster Jeanne Devos. Zij haalde 55% en laat daarmee Natha-lie Meskens achter zich met 20,3 % van de stemmen. “De gedreven-heid waarmee zuster Jeanne Devos ijvert voor de rechten van kinderen en vrouwen in huisarbeid in India is ongeëvenaard”, zegt Els Van Hoof, algemeen voorzitster van Vrouw & Maatschappij. In de categorie ‘Internationaal’ ging de overwinning naar Aung San Suu Kyi, de leidster van de oppositie tegen de militaire junta in Myanmar die vorig jaar vrijkwam na 7 jaar huisarrest. Met 49,4 % behaalde ook zij een over-tuigende overwinning voor Michelle Bachelet (25% van de stemmen), het hoofd van UN Women.

eregalerij Vrouw&maatschappij

samenwerken kan

De discussie over de regionalisering van het arbeidsmarktbeleid woedt volop. Vlaams volksvertegenwoordiger Martine Fournier vond bewijs dat re-gionalisering samenwerking niet in de weg hoeft te staan. Wel integendeel.

Om knelpuntvacatures in Vlaanderen in te vullen, zet de VDAB alle moge-

lijke middelen in. Samen met FOREM (Wallonië) wil ze o.a. de mobiliteit van werknemers tussen Vlaanderen en Wallonië verhogen. Met succes! In 2009 werkten 24.529 Vlamingen in Wallonië. Een stijging met 13,3 % in de laatste drie jaar. Het aantal Walen dat in Vlaanderen werkt, nam nog sterker toe tot 42.513 (+ 18,5 %). Voor Martine Fournier is dit het teken dat er geen reden is om angstig naar het regionaliseringsproces te kijken: “Als Vlaanderen en Wallonië alle kansen krijgen om hun eigen arbeidsmarkt-beleid te voeren, dan staat niets een aanvullende samenwerking in de weg.”

Zonder de compromistekst van CD&V zou er nooit een akkoord over de aanpassing van de natu-ralisatiecriteria gekomen zijn. Alle lof gaat daar naar CD&V-kamerlid Gerald Kindermans die hemel en aarde heeft bewogen om dat te realiseren. Even leek het erop dat de Franstaligen deze weloverwogen en evenwichtige tekst opnieuw in vraag zouden stellen.

Maar het gezond verstand heeft geprimeerd. Wie is het er immers niet over eens dat het begrijpen en spreken van de taal de beste troef is om zich te integreren in de samenleving?

CD&V is daarom zeer tevreden dat het bereikte compromis stand heeft gehouden en de commissie voor de naturalisaties nu verder haar werk kan doen.

naturalisatieakkoord dankzij cd&V

Op het ‘Back to the future’-congres over rentmeesterschap van 5 en 6 februari in Gent is Pieter Marechal voor een tweede termijn verkozen tot voorzitter van JONGCD&V.

Pieter Marechal wil de komende twee jaar verder inzetten op het verdedigen van de belangen van de jonge en toekomstige generaties. De Chris-tendemocratie moet opnieuw aan langetermijnpolitiek doen. JONGCD&V wil een toekomstproject en -perspec-tief aanbieden. Dat is waar de jonge generatie nu om vraagt. “Aandacht besteden aan intergenerationele solidariteit en rechtvaardigheid zal een clash tussen generaties voorkomen.” Meer info op www.jongcdenv.be

pieter marechal is nationaal voorzitter jonGcd&V

5

kort

Hoe de energiearmoede aanpakken? Is onze energiemarkt echt vrij? Waar planten we de decentrale productie-installaties in? Hoe passen we de netten aan? Kunnen de openbare dienstverplichtingen efficiën-ter? Waarom is onze energiefactuur bij de duurste in Europa? Kan het subsidiebeleid niet transparanter? Hoe realiseren we een duurzaam Vlaams woningpatrimonium? Vragen genoeg. De oplossingen die het Vlaams energiebeleid aanreikt, zullen een evenwicht moeten vinden tussen economische, sociale en ecologische aspecten.

De CD&V-energieconferentie laat deskundigen aan het woord. Zij geven hun kijk op het (toekomstige) beleid. Gaat u mee in debat?

energievraagstukken

Het Europees Mensenrechten-verdrag bepaalt dat tijdens de strafprocedure de rechten van verdediging moeten gerespec-teerd worden, met inbegrip van het recht om zichzelf niet te beschuldigen. De politie mag met andere woorden geen ongeoor-loofde druk uitoefenen om een verdachte feiten te doen beken-nen. Dit werd expliciet bevestigd in het Salduz-arrest van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens. Momenteel laat de Belgische wetgeving de bijstand nog niet toe. Senator Rik Torfs diende een wetsvoorstel in om tot een wet-telijke regeling te komen waar-bij een verdachte van strafbare feiten zich voor en tijdens het verhoor kan laten bijstaan door een advocaat. Als het Parlement het wetsvoorstel goedkeurt, dan zal elke verdachte die van zijn vrijheid beroofd kan worden, voor dat hij verhoord wordt, contact kunnen hebben met een advocaat en kan deze advocaat het verhoor bijwonen om erover te waken dat de rechten van ver-dediging niet worden geschon-den. De verdachte krijgt boven-dien het recht op een medisch onderzoek en kan een kennis verwittigen dat hij vastgehouden wordt door de politie.

recht op advocaat

Met zijn aanwezigheid op Agriflanders onderstreepte CD&V-voorzitter Wouter Beke het belang dat de Vlaamse Regering hecht aan de landbouwsector.

19111911

6

Uitdaging 1: Gelijke kansen

Avond na avond trek ik naar lokale CVP-afdelingen. De bedoe-ling: mannen winnen voor het algemeen

vrouwenstemrecht en zorgen dat ze hun vrouwen vertellen hoe ze geldig kunnen stemmen. Mijn geheime wapen is de brief van paus Pius XII over de belangrijke rol van vrouwen in de samenleving en de politiek.

Marie-Jeanne Clerckx

1947

Vrouw & Maatschappij (V&M) wordt geboren op de Open Partijdag. De voorbereiding gebeurt door een enthousiaste groep vrouwen, de

eerste lichting die op kabinetten en in de admi-nistratie werkt. Er daagt een massa volk op, mijn speech krijgt veel persaandacht. Onverwacht dat die nieuwe wind net in de CVP waait. Pas veel later volgen andere partijen. Ik denk nog vaak met genoegen terug aan de strijders van weleer.

Miet Smet1974

Voor V&M zijn het echte wonderjaren. CVP levert met Rika De Backer en Rika Steyaert belangrijke vrouwelijke staatssecretarissen en ministers. We ijveren met succes voor vrouwen

in de regering. Als voorzitster voel ik me echt een deel van een opwaartse emancipatiestroom.

Juliette De Schryver - Sioen

1984

Als eerste vrouw be-voegd voor Financiën hou ik een toespraak voor topmensen

-allemaal mannen- uit de fi nanciële wereld. Ze komen mij vaderlijk felici-teren met mijn grote dossierkennis. Dat is blijkbaar niet vanzelfsprekend voor een vrouw. Nu nemen (nog te weinig) vrouwen deel aan het fi nancieel beleid.

Wivina Demeester

1987

Op het CVP-vernieuwings-congres wil V&M met de campagne ‘Zij is van de

partij’ de quota van 1/5de vrouwen in alle partijorganen en kieslijsten optrekken naar 1/3de. Wanneer het congres alle quota uit de statuten schrapt, verlaten de vrouwen uren-lang de zaal onder ruime media-aandacht. Het incident veroorzaakt een bewustwording, met de wet Smet-Tobback geraken de quota voor kieslijsten wettelijk verankerd.

Sabine de Bethune

1993

Ik word voorzitster van de Raad voor Gelijke Kansen voor Mannen en Vrouwen.

We formuleren adviezen over bv. gelijke kansen op de werkvloer of in het leger en kunnen ver-schillende standpunten doordrukken. De Raad moet er voor zorgen dat mannen en vrouwen op termijn evenveel keuzevrijheid hebben.

Myriam Van Varenbergh

1993

Op 8 maart vieren we Internationale Vrouwendag, al 100 jaar een ijkpunt voor vrouwen met verschillende culturen en politieke overtuigingen om te pleiten voor gelijke kansen. Amper-sand neemt u mee voor een ritje langs de vrouwengeschiedenis.

De CD&V-blik op 100 jaar vrouwendag

Van weinig domeinen gaat zoveel emanci-perende kracht uit als van het onderwijs. Daarom kan de invloed van Marie Popelin, die afstudeerde als eerste juriste, moeilijk

overschat worden. Ze heeft niet alleen de weg gewezen voor ontelbare vrouwen, ze heeft die weg ook persoonlijk afgelegd.

Inge Vervotte

1888

20112011

7

100 jaar vrouwendag

Ik maak de verkiezin-gen van dichtbij mee omdat mijn moeder kandidate is voor de

provincieraad. De ‘Stem Vrouw-campag-nes’, met als symbool een uitgesneden appel, moedigen kiezers aan voor vrou-wen te stemmen. Het aantal verkozen vrouwen stijgt eindelijk, al blijven de mannen ruim in de meerderheid.

Brigitte Grouwels

1974

De wereldvrouwenconferen-tie in Peking is een mijlpaal voor de vrouwenbeweging. Als jonge kabinetsmede-

werkster volg ik de debatten over nieuwe principes zoals gendermainstreaming en over de vraag of mannen en vrouwen nu ‘gelijk’ of ‘gelijkwaardig’ zijn. Sindsdien heeft V&M hier heel wat vooruitgang ge-boekt. Maar in het Zuiden vechten vrouwen nog altijd voor spreek- en eigendomsrecht en reproductieve rechten.

Els Van Hoof1995

Onder een stralende zon opent Miet Smet Amazone. De vrouwenbeweging krijgt een mooie infrastructuur

die uitstraling geeft aan haar werking en inzet. Het is de start van een periode van ontmoeting en samenwerking tussen de meest diverse vrouwengroepen.

Mieke Van Nuland

1995

Heel wat jonge vrou-wen worden lokaal verkozen, ook dankzij de strijdvaardigheid

van de vorige generaties. Toch is het uitkijken voor een vals gevoel van voltooide emancipatie. We moeten emancipatie eigentijds invullen: nieuwe uitdagingen, maar gevoed door dezelfde gedachte van gelijke kansen.

Cindy Franssen2000

Pariteit op de lijst is voor het eerst verplicht voor de regi-onale verkiezingen. Ik

ben schepen van Openbare Werken in Torhout en provincieraadslid. En dan gaat de politieke bal plots harder rollen. Vlaams parlementslid, minister en lijsttrekker in West-Vlaanderen. Nooit gedacht dat 2004 zo’n impact zou hebben.

Hilde Crevits2004

Ik word eerste schepen in Dendermonde en dwing de bevoegdheid Openbare Werken af. Werfl eiders werpen mij soms

lacherige blikken toe. Algauw moeten ze toege-ven dat ik mijn mannetje sta. Ik heb dan ook altijd rubberen laarzen bij in de wagen.

Leen Dierick2007

Tijdens de politieke stage zit ik samen met vrouwen van verschillende origine. Ik leer wat bij die

verschillende culturen leeft. Ik vind het fantastisch dat V&M zich inspant om vrouwen die niet altijd voldoende gehoord worden een stem te geven.

Sarah Mousaid2008

Het jaar van mijn verhuis naar Brussel. De leuke plekjes, de prach-

tige gebouwen en het culturele aanbod maken de stad interessant. Allochtone en autochtone vrouwen, al dan niet gesluierd, lopen door en naast elkaar. Een leuk beeld, maar jammer genoeg nog vrij zeldzaam.

Véronique Peters 2008

Marianne Thyssen wordt de eerste vrouw aan het roer van CD&V. Samen

met Wouter Beke word ik onder-voorzitter, we vormen een dyna-mische ploeg. In 2010 is Marianne de eerste vrouwelijke kandidaat-premier. Haar voorzitterschap is dus een belangrijke schakel voor de vrouwenbeweging.

Joke Schauvliege

2008

In Uganda word ik getroffen door de situatie van tiener-meisjes. Een kwart

wordt zwanger, de helft haalt geen diploma, moeder- en kindersterfte zijn enorm hoog. De situatie in het Noorden en het Zuiden verschilt, het antwoord niet: vrouwen moeten zelf kunnen beslissen over hun opleiding, gezondheid en inkomen.

Brenda Furniere2009

Getuigenissen van vrouwen die slachtoffer zijn van agressie

raken mij. Geweld kent vele vormen en gebeurt op allerlei plaatsen. Ik wil werk maken van een nultolerantie. Ook voor verbaal geweld, dat nog vaak wordt getolereerd. Een meldpunt voor geweld tegen vrouwen moet het fenomeen in kaart brengen.

Bianca Debaets2010

8

uitdaging 2 : Vertrouwen in de politiek

Jullie voorstellen voor het tegengaan van het kiezersbedrog gaat al een hele tijd mee. Waar-om zijn ze tot vandaag dode letter gebleven en waarom zijn ze plots weer actueel?

Servais Verherstraeten: “De discussie hierover in het Parlement dateert van 2003, de paarse regeerperiode. CD&V zat toen in de oppositie. Onze wetsvoorstellen om de dubbele kandi-datuurstelling tegen te gaan, werden wegge-stemd.”

Dirk Claes: “Met ons voorstel willen wij de kloof tussen kiezer en verkozene verkleinen. Het kiessysteem moet ten dienste staan van de kiezer en niet van de partijcenakels.”

Servais Verherstraeten: “En daar gaat het van-daag opnieuw over: hoe kan je de kloof tussen burger en politiek verkleinen? De politiek moet geloofwaardig worden. In eerste instantie moeten we daar zelf voor zorgen. Vandaar onze

voorstellen. Ik denk dat de geesten ondertus-sen wat meer gerijpt zijn. In de nota van Johan Van de Lanotte zijn onze vroeger weggestemde voorstellen opgenomen.”

Wat verandert er concreet als jullie wetsvoor-stellen wet worden? Zal de kiezer er iets van merken?

Dirk Claes: “De verwarring zal weg zijn. De kiezer zal dezelfde kandidaat niet op twee lijsten zien verschijnen, bijvoorbeeld op de lijst voor het Vlaams parlement én het Europees parlement.”

Servais Verherstraeten: “Een rechtstreeks ge-volg is ook dat er dan veel minder opvolgers in de parlementen zitten. Nu doet iedereen nogal lacherig over het groot aantal opvolgers dat met handen en voeten gebonden zou zijn aan de partij. Dat is dan grotendeels verleden tijd.”

Geen kiezersbedrog meerNa een lange strijd

CD&V heeft al enkele jaren geleden wetsvoorstellen ingediend om kiezersbedrog tegen te gaan. Vandaag zijn de wetsvoorstellen van Servais Verherstraeten en Dirk Claes in de marge van de regeringsonderhandelingen weer aan de orde. Zij stellen voor dat kandidaten zich voortaan maar voor één mandaat verkiesbaar mogen stellen én dat ze ook effectief het mandaat moeten opnemen waarvoor ze verkozen zijn. Een dubbelgesprek.

Fo

to

Le

o D

e B

oC

K

9

Dirk Claes: “En er wordt ook een discriminatie weggewerkt. Nu beschikken zij die zich voor meer dan één assemblée kandidaat stellen over meer middelen om hun verkiezingscampagne te voeren én ze kunnen kiezen welk mandaat ze uiteindelijk opnemen. Alle kandidaten zullen nu met gelijke wapens aan de start verschijnen.”

Servais Verherstraeten: “We hebben trouwens het Grondwettelijk Hof aan onze zijde. Dat heeft al een arrest geveld dat tegemoetkomt aan ons voorstel. Dat gebeurde in 2003 en ging over de dubbele kandidaatstelling voor Kamer en Senaat. Een mogelijkheid die kort tevoren was ingevoerd en door het Hof opnieuw werd vernietigd.”

CD&V wil ook dat men het mandaat waarvoor men wordt verkozen effectief opneemt?

Servais Verherstraeten: “Dat is zo. Daarmee verhogen we de inspraak van de kiezer. Bijvoor-beeld: een Vlaams parlementslid doet mee aan de verkiezingen voor het federaal parlement. Dat kan. Maar als hij of zij dan verkozen is in de Kamer van volksvertegenwoordigers of in de Senaat, eindigt in ons wetsvoorstel automatisch het mandaat in het Vlaams Parlement.”

Dirk Claes: “De kiezer verwacht terecht dat een kandidaat die verkozen is, zijn mandaat ook ef-fectief opneemt. Wie een parlementair mandaat heeft en verkozen wordt voor een parlementair

mandaat op een ander bestuursniveau, maar dit laatste mandaat niet opneemt, geeft de indruk de uitspraak van de kiezer niet ernstig te nemen. Dit komt het vertrouwen in de politieke instel-lingen niet ten goede. De kiezer heeft de indruk te zijn misleid, want na de verkiezingen komt hij tot de vaststelling dat zijn stem ondergeschikt is aan de persoonlijke loopbaanplanning van een politicus.”

En de politiek vaart daarwel bij?

Servais Verherstraeten: “De politiek zal alleszins transparanter worden. De meervoudige kandi-daatstelling en het aanzienlijke aantal “schijn-kandidaten” verdwijnen. Zo worden verkiezingen zoals het in een representatieve democratie hoort, toch meer hét inspraakmoment bij uit-stek.”

Dirk Claes: “Ik hoop dat alle partijen inzien dat het nu écht moet veranderen. De geloofwaardig-heid van de hele politieke klasse staat op het spel. Eerder deze maand heb ik onze voorstel-len in de senaatscommissie Binnenlandse Zaken toegelicht. Alle partijen zijn er positief over. De punctuele bespreking wordt nu zeker voortge-zet. Zo zullen we met acht jaar vertraging onze voorstellen eindelijk kunnen goedkeuren!”

Reacties zijn zeer welkom op uwmening@cdenv.be met onderwerp: geen kiezersbedrog

interview

Fo

to

Le

o D

e B

oC

K

Fo

to

Le

o D

e B

oC

K

10

Investeren in Morgen

de uitdagingen zijn niet min …

Op dit moment loopt 1 op 5 leerlin-gen leerachterstand op bij aanvang van het secundair onderwijs. De overgang van secundair naar hoger onderwijs of universiteit, verloopt voor heel wat jongeren moeizaam. Er zit dus ruis op de afstemming tussen de verschillende onder-wijsniveaus. Eén van, zoniet dé belangrijkste opdrachten, wordt dus de creatie van één onderwijsruimte. CD&V zet daarom stevig in op een grondige evaluatie van het secun-dair en hoger onderwijs. Niet met het oog op een hervorming omwille van de hervorming, maar met een verankering van de kwaliteit in een verander(en)de omgeving tot doel. En die kwaliteit is naast het inhou-delijke project ook onlosmakelijk verbonden met schoolinfrastructuur die naam waardig.

Rekening houdend met de expertise die het onderwijsveld kenmerkt, neemt CD&V de handschoen op en maakt een blauwdruk voor het Vlaamse onderwijs van de 21ste eeuw.

Hoger onderwijs in een nieuwe jas

De voorliggende plannen voor de hervorming van het hoger onder-wijs, kregen vorm doordat CD&V in de regiestoel plaatsnam. De sterke investering in contacten met het werkveld op initiatief van Vlaams volksvertegenwoordiger Kathleen Helsen, wierp vruchten af. De

ontwikkelde visie liet CD&V immers toe aanzienlijk te wegen op de besluitvorming.

CD&V’s uitdagingenkader werd het fundament van de onderwijshervor-ming. Aandacht gaat daarbij onder andere naar de versterking van de profes-sionele bacheloropleidingen. Niet alleen verhinderde CD&V daarmee een devaluatie van opleidingen die klaarstomen voor onmiddellijke toegang tot de arbeidsmarkt, ze bracht ook de hogescholen terug in het debat. Zo werd vermeden dat ze worden opgeslorpt door de universiteiten, maar kunnen ze deel uitmaken van een sterk samenwer-kingsverband.

De reactivering van het democrati-seringsproces kreeg eveneens onze aandacht. De kloof tussen secundair en hoger onderwijs is immers te hoog. Voor bepaalde bevolkingsgroepen lijkt de doorstroming vrijwel stil te vallen.En … niet te vergeten: de aan-passing van onze opleidings- en diplomastructuur aan de internatio-nale context. Hoger onderwijs moet de Vlaamse terugplooimentaliteit helpen doorbreken. Vlaanderen in de wereld is meer dan wat onder de kerktoren leeft. Opleidingen in andere talen, de invoering van de BAMA-structuur, … moeten onze arbeidsmarkt verruimen, ons wape-nen voor de steeds verdergaande internationalisering en aansluiting

Ons onderwijssysteem behoort tot het beste ter wereld. Toch mag dat niet betekenen dat we blind blijven voor de vele en steeds sneller wijzigende maatschappelijke tendensen. Het risico dat we daardoor onze koppositie verliezen is immers niet denkbeeldig.

“De financiering van schoolgebouwen mag niet alle financiële ademruimte van scholen opsouperen.”

11

Investeren in Morgen

bij het mondiaal systeem mogelijk maken.

ook secundair onderwijs onder de loep

De huidige minister van onderwijs werkte een aanzet uit voor een nieuwe structuur voor het secun-dair onderwijs. CD&V vindt die te weinig onderbouwd. De minister dreigt het kind met het badwater weg te gooien. De uitdagingen waarvoor we staan zijn niet min: de verkleuring van onze samenleving, het gelijke kansenbeleid, de snelle uitstap van leerkrachten, de grote leer-achterstand bij aanvang van het secundair onderwijs, … CD&V heeft geen losse flodder-hervorming voor ogen, maar een hertekening of bijsturing die wel degelijk een antwoord biedt op de gesigna-leerde knelpunten. Enige bedacht-zaamheid is dus op zijn plaats.Om zelf optimaal voorbereid het debat aan te gaan en te vermij-den dat met de zwakten ook de sterkten van ons huidige onder-wijssysteem worden weggewerkt, starten de CD&V-commissarissen onderwijs (Kathleen Helsen, Veerle Heeren, Jos De Meyer, Sabine Po-leyn, Paul Delva, Jan Durnez, Cindy Franssen en Katrien Schryvers) een gelijkaardig parcours als bij de hervorming van het hoger onderwijs het geval was. Een inspraakronde, en gesprekken met onderwijsexperts, moet voor het

einde van de zomervakantie een CD&V-blauwdruk opleveren voor een vernieuwd secundair onder-wijs. Pas dan kan de discussie ten gronde worden gevoerd.

leerlingen onder dak

Geen sterk onderwijs zonder kwalitatieve infrastructuur. Hier knelt het schoentje al geruime tijd. De opeenvolgende ministers van onderwijs probeerden de voorbije jaren een aantal formules uit om de wachtlijsten voor scholenbouw weg te werken.

Via het Nationaal Waarborgfonds konden scholen destijds een lening aangaan. Vele van de be-trokken scholen moeten vandaag nog 30 tot 50% van de jaarlijkse werkingsmiddelen reserveren om de geleende som te kunnen terugbetalen.De DBFM-operatie wou dan weer voorzien in ‘sleutel op de deur’-projecten. Een snelle realisatie van nieuwe schoolgebouwen door een all in-formule van ontwerp, over bouw en financiering tot onderhoud. Ook hier bleven de scholen evenwel instaan voor 30% (basisonderwijs) en 40 % (secun-dair) van de kosten. Door een

amendement van Jos De Meyer op het begrotingsdecreet werd dit weliswaar verminderd tot respec-tievelijk 28,5% en 18,5%, maar de last blijft immens.

Dat scholenbouw een gedeelde verantwoordelijkheid is tussen de overheid en de schoolbesturen, lijdt geen twijfel. Alleen leggen beide financieringstechnieken de druk volop bij de schoolbesturen, waardoor geen financiële adem-ruimte rest. Het hoeft geen betoog dat dit geen haalbare kaart is gebleken. Daarom ijverde CD&V

bij monde van Vlaams volksverte-genwoordiger Jos De Meyer voor bijsturing en het vrijmaken van bijkomende investeringsruimte.

Zeker in stedelijke context, maar ook in sommige andere gemeen-ten, dienen zich acute capaciteits-problemen aan. De uitdaging blijft dus, ook in budgettair moeilijke jaren, om versneld te investeren in de vernieuwing en uitbreiding van de Vlaamse schoolinfrastructuur.

Reacties zijn zeer welkom op uwmening@cdenv.be met onderwerp: onderwijs

We hebben geen hervorming om de hervorming nodig, maar toekomst- en resultaatsgerichte antwoorden op een veranderende context.

14

uitdaging 4: Werk maken van welvaart

Koen Van den Heuvel: “De ver-grijzing van de bevolking, onze zware ecologische voetafdruk, de noodzakelijke vernieuwing van onze economie en de globalise-ring: al meer dan 10 jaar weten we welke onze uitdagingen zijn. De crisis heeft de problemen nog wat scherper gesteld.”

Hebben we nood aan een ander beleid om die problemen aan te pakken?

Niko Gobbin: “Ons sociaalecono-misch model is ontstaan net na Wereldoorlog II. De geschiedenis heeft bewezen dat de christen-democratische keuze voor een

vrije markteconomie met sociale correcties een goede keuze was. De sociale vrede die volgde uit het overleg tussen werkgevers en werknemers bleek een zeer goede voedingsbodem. De groei van de welvaart in België sinds 1950 is indrukwekkend. Bovendien kwam die welvaart ten goede aan de hele bevolking. Maar dat suc-ces heeft ook een keerzijde: we zijn in slaap gewiegd. De wereld rondom ons is in die 60 jaar sterk veranderd, en toch benaderen we problemen nog altijd met dezelfde instrumenten als toen. Einstein zei ooit dat je problemen niet kan op-lossen in het denkkader waarin die problemen ontstaan zijn. Succes in

het verleden is geen garantie op succes in de toekomst. Om onze welvaart veilig te stellen voor de volgende generaties, moeten we durven veranderen.”

Koen Van den Heuvel: “In die 60 jaar zijn we de basisregels soms uit het oog verloren. Sociale zeker-heid is een systeem van rechten en plichten. Wie werkt, betaalt bijdragen. Die bijdragen zorgen ervoor dat ziekte of werkloosheid niet uitmonden in armoede. Ook het inkomen voor “de oude dag” wordt jaar na jaar opgebouwd. Vandaag horen we heel wat klach-ten: onze uitkeringen zijn te laag. Dat is ook vaak zo. Daarom blijven

OESO geeft België uitstekend rapport

De uitdaging is groot, ook na crisis

De OESO -een economische denk-tank van 30 rijkere landen- maakte recent bekend dat van al haar leden de Belgische regering in crisistijd het beste arbeidsmarktbeleid heeft gevoerd. Bij de eindafsluiting van de begroting 2010 bleek dat alle landen in de Eurozone het voorbije jaar hun schuld sneller zagen oplopen dan België. We behoren tot de kleine groep van landen die er al in 2010 in slaagden het tekort op de begroting terug te dringen. De bewijslast is in-middels overdonderend: België heeft de financiële en economische crisis kundig aangepakt. De schade bleef beperkt, de factuur liep niet op. Crisismanagement is een korteter-mijnverhaal. De crisis was een plotse, steile beklimming tijdens het par-cours. Een berg die het zicht op het vervolg van de rit volledig wegnam. Maar rustig uitbollen tot aan de meet zit er dan jammer genoeg niet in. Koen Van den Heuvel (Vlaams Parle-mentslid) en Niko Gobbin (directeur Ceder) lichten de uitdagingen toe.

15

interview

we ijveren voor onze rechtvaar-digheidsagenda. Toch gaat er niet minder geld dan vroeger naar de sociale zekerheid. De kern van het probleem is dat te veel mensen leven van een uitkering. Hoe meer mensen een stuk van de taart wil-len, hoe kleiner ieder stukje wordt. Onze sociale zekerheid moet weer meer arbeidsgericht worden. Dat is de enige manier om de sociale bescherming op peil te houden. Hetzelfde gaat op voor asiel en mi-gratie. Nu wordt dat dossier vaak vereenzelvigd met opvangproble-men en armoede. De grote uitda-ging is de nieuwkomers aan werk helpen. Op dat vlak ontbreekt het vandaag aan resultaten.”

Waarom komen we nu pas tot deze conclusies? Was daar een zware crisis voor nodig? Niko Gobbin: “In het verleden was economische groei het antwoord op heel wat problemen. De taart

groeide sneller dan het aantal mensen dat een stuk wilde. Op dat recept zit sleet. We kunnen enkel nog dromen van groeicijfers zoals die van de Chinese econo-mie. Bovendien is economische groei niet altijd even duurzaam. De internationale klimaatproblematiek bewijst dat in het verleden vaak onvoldoende rekening is gehouden met de gevolgen van onze acties voor het leefmilieu. Dit is nog een extra reden om in te zetten op in-novatie.”

In crisistijd kijken mensen en bedrijven snel richting overheid. Maar bij de eerste tekenen van beterschap wordt de roep alweer minder luid. Wat is de rol van de overheid in heel dit verhaal?

Koen Van den Heuvel: “De crisis heeft een einde gemaakt aan een langlopende discussie: niemand twijfelt er nog aan dat de overheid een belangrijke rol speelt. “Vrij-

heid, blijheid” was duidelijk niet de juiste weg. Er is nood aan een effi ciënte en dienstbare overheid die een goede omgeving creëert voor het privé-initiatief. Een kwa-liteitsvolle overheid is een troef voor de concurrentiepositie van een land.Maar die overheid moet ook erkennen dat ze niet alles in han-den heeft. De globalisering heeft haar bewegingsruimte beperkt. Te-gelijk stellen we vast dat mensen meer verwachten van de overheid. Zorgtaken die vroeger opgevangen werden in gezinnen, schuiven door naar de overheid. We moeten dur-ven zeggen dat er grenzen zijn aan dat proces. De overheid kan niet alle risico’s wegtoveren. Mensen moeten verantwoordelijkheid blij-ven opnemen voor zichzelf en voor hun medemensen.”

In samenwerking met CES, de studiedienst van de Euro-pese Volkspartij, ontwikkelde Ceder een discussieboekje: “Toegepaste Christendemo-cratie: het Rijnlandmodel”. Dit boekje staat stil bij de soci-aaleconomische uitdagingen van dit moment. In 3 hoofd-stukken worden de rol van de overheid in de economie, ons sociaal overlegmodel en de arbeidsmarkt en sociale zekerheid onder de loep ge-nomen. Hiermee wordt vooral het debat gevoed. Een gron-dige analyse als opstap naar

nieuwe antwoorden.

Het boekje is verkrijgbaar aan de prijs van 3 euro voor CD&V-leden en 5 euro voor niet-leden (verzendingkosten inbegrepen) via een mail naar beweging@cdenv.be .

En natuurlijk horen we graag uw mening. Reacties zijn zeer welkom op uwmening@cdenv.be met onderwerp: Rijnland

Toegepaste Christendemocratie:

het RIJNLANDMODEL

Het Rijnlandmodel

mijn huisdieruit het leven

Mimoun, wat als Marokkaanse meisjesnaam ‘geluk’ bete-kent, is onze gitzwarte Ieperse kater en is in geen enkel opzicht een gewone poes. Al tien jaar is hij de ongekroon-de koning in een avontuurlijke tuin vol met dieren: geiten (waaronder vedette Trudy), kippen, een heel visrijke vijver en een kooi vol parkieten, mandarijnvogels en kwartels. Tijdelijk verbleven er zelfs enkele raskonijnen.

Mimoun, de geluksvogel, heeft z’n naam trouwens niet gestolen. Ooit ’s ochtends voor dood opgeraapt van straat met allerlei breuken, is hij op drie weken weer tot leven gebracht door een bevriende dierenarts. De verwennerij die volgde heeft sporen nagelaten: Mimoun laat zich graag be-dienen en neemt ongevraagd de beste plaatsen. ‘s Nachts wil hij buiten, want hoewel gecastreerd, is er toch in krolse tijden de verleiding die wenkt. En die is er genoeg in kat-tenstad Ieper.

Ik heb een wilde groene parkiet, die steeds weer komt eten in mijn stadstuintje. We noemen hem gewoon ‘onze parkiet’ en vooral ’s winters zit hij in de hoogste boom de wereld gade te slaan. Eigenlijk gelden parkieten in onze contreien als migranten, die zich helemaal hebben aangepast en onze leefwereld op een interessante wijze verrijken. Mijn vrije vogel laat mij de seizoenen anders beleven: ik zie hem graag rondvliegen, hij maakt de stad aangenamer. Door zijn exotische kleuren doet hij dromen van exotische bestemmingen. Soms neemt hij zelfs vriend-jes mee.

Daarnaast vergt hij helemaal geen onderhoud. Als ze in groep rondvliegen, maken de beestjes wel veel lawaai, maar voor ons is dat het sein om buiten te gaan kijken. Want dan weten we dat ‘onze parkiet’ weer in aantocht is.

Ik heb drie Brakels in mijn tuin. Dat zijn raskippen, die al eeuwen lang bestaan. Ze zijn afkomstig uit de buurt van Brakel en behoren tot de zeldzame rassen. Waarom zeld-zame kippen houden? Brakelse kippen zijn een zeer sterk ras die het weer in Vlaanderen perfect aankunnen zonder veel beschutting. Qua fysieke conditie leunen ze duidelijk aan bij wild, zoals fazanten en patrijzen.

Ze zijn nooit ziek en scharrelen zelf hun kost bij elkaar. En “hennen” bieden het voordeel dat ze ’s nachts de buurt niet wakker “kraaien”. Brakels leggen bijna evenveel eieren als ‘legbatterij’ kippen: ze zorgen met gemak voor een eitje ’s morgens. Ze recycleren ook ons tuinafval en daarenbo-ven zijn ze mooi in onze tuin.

16

In deze rubriek proberen wij onze dames en heren politici eens van een andere kant te bekijken. Wij bezondigden ons aan voyeurisme en ontdekten dat zij zich niet alleen over u ontfermen, maar ook zorg dragen voor een huisdier. Hoog tijd dus om de ongekende dierenliefhebber in hen aan het woord te laten.

Yves Leterme Mimoun

Brigitte Grouwels onze parkiet

Jos De Meyer Brakels

uit het leven

Karin Brouwers Caesar

Peter Van Rompuy Louis

Jo Vandeurzen Belle

Brigitte De PauwAsterix

Onze kat, Caesar, was eigenlijk een geschenk voor mijn drie dochters voor hun dertiende verjaardag. Ik ben nooit echt een fan van huisdieren geweest, maar nu moet ik toch toegeven dat hij een beetje een familielid geworden is. De naam Caesar vonden we al in de dierenwinkel. De verkoper zei: “Je krijgt er veel liefde van én hij vereist weinig aandacht, want veel doet hij niet. Vooral spelen en eten”. Panem et circenses, merkte mijn man op. Daarom hebben we hem Caesar genoemd, als verwijzing naar het oude Rome.

We kozen een kat omdat een hond een te grote verantwoordelijkheid is voor onze dochters. Een kat is geschikter als eerste huisdier, want ze zijn rustiger, properder en ook zelfstandige. Hoewel hij zich toch vaak gezellig op mijn schoot nestelt als ik TV kijk.

Ik heb vier huisdieren. Een hond, twee katten en een valkparkiet. Die laatste hebben we op een dag gewoon gevonden in de tuin. Onze valkparkiet benadert de kwaliteiten van een waakhond. Er komt geen mens binnen zonder dat hij ons daar uitgebreid op wijst. We hebben ook twee poezen, die zich spontaan hebben aangediend.

Dan is er Belle, onze labrador. Als ik als laatste thuis ben, laat ik haar uit. Na een groot debat hebben we uiteindelijk toch gekozen om een hond te nemen, maar met enkele afspraken. Die worden, zoals ik voorspeld heb, maar beperkt gerespecteerd. Ik ben geen echte dierenliefhebber, maar ik heb ook allerminst iets tégen dieren. In een turbulent huishouden is een hond wel een bijkomende zorg. Ik ben daar vrij rationeel in: na Belle komt er geen hond meer. Belle is zo lief, weet je, zo’n hond vinden we toch nooit meer.

Mijn favoriet huisdier? Dat is mijn schildpad Asterix! Ik weet het, niet meteen een alledaagse keuze. Maar ik vind het een geweldig beestje en heb hem al sinds ik in Jette woon. Mijn iets dikkere schildpad Obelix is helaas overleden.

Asterix straalt een vanzelfsprekende rust uit die we in ons jachtige leven soms benijden. Er kan om het even wat gebeuren, hij lijkt het allemaal niet zo erg te vinden. Hij staat niet mee op de foto, want jammer genoeg gaat hij ondergronds in de winter, waardoor ik hem maandenlang moet missen… En mijn grasmat vol putten zit! Geen lawaai en weinig tot geen onderhoud maken van mijn Asterix het perfecte huisdier voor iemand met een drukke job.

Mijn huisdier is een viervoetig familie-lid: Louis Van Rompuy. Louis is een hond, maar ook een Van Rompuy. In 2000 trokken we met het gezin naar het dierenasiel en reeds na een half uur was de keuze unaniem. Toen ik dat grote zwarte beest van 25 kilo voor het eerst optilde en in de auto zette, was ik even bang van hem als hij van ons.

’s Middags won de naam ‘Louis’ nipt in een stemming. Ooit verlaten door

zijn vroegere familie, werd hij nu gretig door ons geadopteerd. Hij toont zijn dankbaarheid nog elke dag met een onblusbaar enthousiasme. Het is eigenlijk wel een mooi verhaal. Hij schopte het van verlaten straathond tot ‘Europe’s First Dog’. Maar hij blijft daar heel kalm onder. Hij staat steeds met de vier poten stevig op de grond: een warm gezin vindt hij veel belangrijker.

17

Één van bovenstaande verhaal-tjes is fictief. Kan jij raden welke politicus/politica niet de eigenaar is van het beschreven huisdier? Het antwoord vind je in de vol-gende Ampersand!

rarara

18

hoofdartikel

Waar waren we alweer gebleven? Ah ja. In de vorige editie van Ampersand zochten we het aantal nieuw-jaarsrecepties waar onze nationale voorzitter Wouter Beke actief aan heeft deelgenomen. Het juiste ant-woord was 41, net als het 13e kleinste priemgetal. Deze gelukkigen mogen zich verdiepen in de ‘Toe-komstmakers’ van Derrick Gosselin en Bruno Tinde-mans. Profi ciat!Marc Himpe (Roeselare), Anja Vanherp (Mechelen), Daniel Corten (Kapellen), Andre Dhondt (Vrasene), An Rens (Westerlo)

De CD&V-fractie in het Vlaams Parlement ont-moet graag mensen met ambitie voor Vlaande-ren. In samenspraak met Ampersand nodigen zij op donderdag 24 maart 2011 tussen 10.00u en 14.00u zes lezers uit. Samen met fractieleider Ludwig Caluwé krijg je een rondleiding in dit parlement, waarna je een lunch wordt aange-boden in restaurant ‘De

Daktuin’. Wil je ook kans maken op deze boeiende (voor)middag? Los dan eerst deze wedstrijdvraag op. We mogen 6 deelnemers gelukkig maken!

een Goed ideeweTsTrijd

Nieuwe CD&V afdelingssite: ideaal voor ledenwerving

Wat is de naam van het ‘huisbier’ van het Vlaams Parlement?

De websites van de lokale afdelingen steken we de komende maanden allemaal in een nieuw kleedje. CD&V Kruibeke nam het heft reeds in handen en is een van de 30 pilootafdelingen die reeds over een nieuwe website beschikken.

Een voorsmaakje? Surf dan naar kruibeke.cdenv.be.

Met deze nieuwe website wil de afdeling Kruibeke de vernieuwde huisstijl (zoals de Ampersand waar je nu in leest) ook online doorvoeren. Een geslaagd project! En dat het gebruiksvriendelijk is, kan je al zien aan de teksten en talrijke foto’s die de vrijwilligers uit die afdeling er al hebben opgezet.

Op de nationale nieuwjaarsreceptie ontmoetten we hun huisfotograaf. Met heel veel enthousiasme trok hij foto’s van (bijna) alle aanwezigen. En op maandag kon iedereen zichzelf op hun fotopagina bewonderen.

Een vernieuwde website. Een ideale manier om aan leden-werving te doen. Want een moderne en effectieve manier om de mensen in uw straat en gemeente te laten zien waar je mee bezig bent. Welke visie en standpunten we hebben, welke goedgemutste activiteiten we als partij organiseren. En dat lid worden van CD&V een tof engagement kan beteke-nen.

Meer info om leden te werven voor CD&V? Neem dan eens een kijkje op www.cdenv.be of contacteer ons via leden@cdenv.be. Telefoneer je liever? Graag op 02 238 38 32.

PS: de website van CD&V Kruibeke is een pilootproject. Een proef voor andere afdelingen. Nog dit voorjaar contacteren we alle afdelingen met de plannen om ook hun websites in een nieuw kleedje te steken.

Zend je antwoord op een gele briefkaart naar Ampersand, Wetstraat 89, 1040 Brussel. Of stuur een mailtje naar: ampersand@cdenv.be

hoofdartikel

1919

Een nieuw jaar, een nieuwe job. Op 1 januari 2011 werd ik schepen van Openbare Werken, Gebouwen, Nutsvoor-zieningen, Groen- en Reinigingsdiensten. Deze wissel stond al op de agenda sinds de gemeenteraadsverkiezingen van 2006. Toen behaalde ik een resultaat dat toeliet om wat verjonging in ons stadsbestuur te brengen. Met mijn 27 jaar ben ik momenteel de jongste schepen van Hasselt.

Mijn werkweek begint met een vast overleg met de technische uitvoeringsdien-sten. Zo blijf ik een overzicht bewaren van de lopende werken. Het is bewonde-renswaardig hoe “de mannen van de stad” dag in dag uit zorgen voor propere wijken, mooi verlichte straten, tevreden Hasselaren,…

Openbare werken nemen altijd een lange tijd in beslag. Het vergt veel in-spanning van de arbeiders om alles vlot af te werken en veel geduld van de buurtbewoners die dagelijks geconfronteerd worden met de lasten die zulke werken met zich meebrengen. Uiteraard worden de bewoners op voorhand geïnformeerd over wat er gaat gebeuren. Maar niet iedereen staat stil bij wat dit concreet kan betekenen voor hun inrit, de toegankelijkheid van hun woning, de veiligheid op de voetpaden, de gewijzigde verkeerssituatie,…

Het is voor mij een absolute meerwaarde zulke moeilijkheden op voorhand in te schatten en ze tijdig toe te lichten aan de buurtbewoners. Een goede communi-catie kan misverstanden voorkomen.

Aan het begin van mijn nieuwe mandaat woon ik vele nieuwjaarsrecepties bij. Daar maken velen gebruik van om mij aan te spreken en te informeren over diverse dossiers.

De heraanleg van de Hasseltse stationsomgeving volg ik al sinds het begin dagelijks op, als bestuurder van de gelijknamige vennootschap. Het nieuwe jus-titiegebouw, de vele nieuwe kantoren en heel wat andere ontwikkelingen geven deze toekomstige Hasseltse toplocatie de levendige en bruisende dynamiek die ze verdient.

Ook de ontwikkeling van de Blauwe Boulevard ligt me nauw aan het hart.Het project rond de huidige kanaalkom, waar het water van de Demer samen-komt met het stadscentrum en de woonwijken, belooft te evolueren naar een boeiend nieuw stadskwartier.

Dat maakt deze job zo boeiend: in de praktijk mooie projecten mogen realise-ren die Hasselt mooier maken voor haar bewoners!

Groetjes,Tom VandeputTel. 011-23 94 93tom.vandeput@hasselt.bewww.werken.hasselt.be

Tom Vandeput, Schepen in de hoofdstad van de Smaak

Lees het volledige weekboek op www.cdenv.be. Een hele week lang gunt een CD&V-medewerker ons een blik op werk en leven in het heetst van de politieke actualiteit.

idool

Werf een nieuw lid aanwww.cdenv.be

Ik neem deel aan Idool 2011, niet om politieke redenen. Maar een aangenaam neveneffect is wel dat het aantoont dat ik nog meer ben dan mijn politieke ik. De nood om mij creatief te uiten is iets wat ik niet onder stoelen of banken hoef te steken. Integendeel. Ik ben al van mijn veertiende met muziek bezig. Iets creëren is mijn passie, zowel politiek als muzikaal, en het is een goed gevoel als je creatie geapprecieerd wordt. Hetzij in de Leuvense OCMW-raad, hetzij op een podium. Ik denk ook dat mijn sociale en creatieve engagement te rijmen valt. Ik heb nu ook een drukke agenda en dat vormt geen probleem. www.izzyvanaelst.be

Izzy Van Aelst

Motivatie van de jury: Hubert nam op 66-jarige leeftijd afscheid van de politiek waarin hij vanaf 1980 achtereenvolgens provinciaal senator, kamerlid en rechtstreeks verkozen senator was. Als je op 66-jarige leeftijd zo’n carrière achter de rug hebt, kan je op de lauweren rusten. Maar niet zo met Hubert Van Wambeke!

Kiest voor CD&V vanuit persoon-lijke overtuiging: “Destijds was het politieke landschap nog niet zo versnipperd als nu. Dus als je geen liberaal of socialist was, dan was je christendemocraat. Van huis uit was er niemand met uitgesproken politieke interesse. Mijn engage-ment is gegroeid vanuit de KSA. Al gauw was ik lokaal secretaris en nadien ben ik lid of voorzitter geweest van alle partij-organen, tot en met het nationaal partijbestuur, waar ik overal mensen ontmoette die me inspireerden.”

Binnen CD&V zette Hubert zich in als pionier van vele zaken. Na zijn bloeiende politieke carrière richtte hij in ’96 de afdeling CD&V-seni-oren van Zottegem op, zoals hij dat ook een 40-tal jaren voordien had gedaan met de CVP-jongeren. Zij hebben ondertussen meer dan 200 leden. Een vast jaarprogramma rond 4 thema’s ligt aan de basis van dit succes.

Zijn politieke voorbeeld is Leo Tindemans. “In mijn 15-jarige parle-mentaire loopbaan was ik altijd lid van de commissies Buitenlandse Zaken en Defensie. Ik kende Leo al van bij de CVP-jongeren en ik deelde zijn belangstelling voor de internationale politiek. Ik bewon-derde zijn bekwaamheid om een sterke speech te houden: enkele krabbels op papier en hij was vertrokken.”

Zijn grootste politieke uitdaging was, ondanks zijn rijke politieke loopbaan, de opstart van de wer-

king en inplanting van de CD&V-senioren: “Als parlementair was ik telkens opnieuw lijsttrekker van de regio, dus altijd zeker van mijn herverkiezing. Daardoor kon ik mijn politiek werk altijd op een comfor-tabele manier vervullen. Maar toen ik als jonge senior in 1995 stopte met de politiek stond de beweging van CD&V-senioren nog nergens. Dus heb ik me stevig moeten inzet-ten voor de groei van die bewe-ging, zowel op lokaal, regionaal als provinciaal vlak. De bedoeling was zoveel mogelijk activiteiten te ont-wikkelen, mensen te overtuigen dat er lokaal veel mogelijkheden zijn voor senioren om politiek actief te blijven. En die uitdaging stopt niet. Ik ben nu 81 en ik ben er vandaag nog altijd mee bezig!In ‘Lid van de maand’ verkiezen we een CD&V-militant die zich de afgelopen maand heeft laten op-merken. Iemand voordragen? Stuur je motivatie naar ampersand@cdenv.be met vermelding ‘Lid van de maand’!

FO

TO L

IEV

EN

VA

N A

SS

CH

E

Vrijwilliger van de maand

Hubert Van wambeke

81 jaarZottegem

5 kinderen en 5 kleinkinderen

Genomineerd door de cd&V-senioren

cd&V-lid sinds 1952