HOOFDREDACTIENeal PetersenGeert Jan DarwinkelEINDREDACTIEKasper DijkSENIOR WRITERJules ZaneREDACTIELennart BeishuizenPieter BrouwersGeert Jan DarwinkelRob van GamerenVincent Van GenechtenEva GerritsePieter HorstmanJustin KevenaarPaul KlompWietze­Willem MulderMarco PostRobert PrinsJurian UbachsKlaas­Jan ter VeenJeroen VeenstraSeb VisserFrank WielaardJoeri ZwartsCOLUMNISTENMatthijs van den BeukelGijsbregt BrouwerJeroen ElshoffLeander SchaerlaeckensFOTOGRAFIEGetty ImagesPRODUCTION, ARTDIRECTION & DESIGNDarChicago Ltd.MET DANK AANIssuu, ScribusSportAmerika Magazineis een uitgave van PetersenMedia. Niets uit dezeuitgave mag op welke wijzedan ook worden gekopieerdzonder uitdrukkelijketoestemming van deuitgever. © PetersenMedia 2012­2015 ­ Allerechten voorbehouden.

Maandagochtend vroeg, op weg naar de YIRO­studio,ging het gesprek in de bus voor mij over die ‘epischecomeback van de Seattle Seahawks.’ Ja, in een bus inNederland werd er gesproken over een NFL­wedstrijd! Ikben totaal geen ochtendmens, maar hiervan werd ik tochwel heel erg blij.Want dat de NFL in het ‘echte’ leven nu ook al besprokenwordt door Nederlandse sportfans is wel een dingetje.Online is dat namelijk al wat langer aan de gang, vooralop Twitter.We hadden eerder met #SportAm de eer om trendingtopic te zijn. Als ik mij goed herinner was dat tijdens devorige NBA Finals. Maar op een zondagavond, tussen dekijkcijferkanonnen Boer Zoekt Vrouw en Studio Voetbal,flikten de Sport Amerika fans het wederom en dat wastoch een teken aan de wand.Beetje bij beetje lijken Nederlandse sportfans de NFL teomarmen. We kloppen ons natuurlijk niet te veel op deborst, want de sport maakte afgelopen weekend wederomuitstekende reclame voor zichzelf met een fantastischeNFC Championship Game.Toch is wel tijd voor ons om door te pakken. Om naastonze website en de sociale media nog een stapje verderte gaan. Wij zullen voorafgaand aan de Super Bowl meteen online tv­show komen waarin wij uitgebreidvooruitblikken op de 49ste editie van de strijd om hetkampioenschap in de NFL.Over de precieze details zal deze week worden vergaderd,maar hij komt er sowieso.En zo wordt de missie die wij vier jaar geledenoptekenden, de liefde voor Amerikaanse sporten ondereen groter publiek brengen, stapje voor stapje uitgebreid.En dat is een heel mooi gevoel.Veel leesplezier,

Het staat 'm goed,oranje en blauw.Vandaar dus datJohn Fox ­ ampervier dagen nadat hij't bij de DenverBroncos voor gezienhield ­ al weer inChicago tekende.De Bears waren nietde enige die afge­lopen week hunvacante positie vanhoofdcoach opvul­den. De Jets strik­ten Todd Bowles,Jack Del Rio teken­de bij de Raiders,terwijl de 49ers hunDC Jim Tomsulapromoveerden ende Denver BroncosGary Kubiakvermurwden omBaltimore toch maarte verlaten. Opmoment vanschrijven zochtennog slechts deFalcons (AdamGase/Dann Quinn?)een nieuweroerganger.

't Internet staat ervol mee, met vandie koddige rampen­filmpjes waaropcheerleaders onderde voet wordengelopen dooraanstormendefootballers. Dezedansmariekeoverkwam 't vorigeweek maandag­avond tijdens deNational Title Gametussen Ohio Stateen Oregon. Naarverluidt heeft ze 'tallemaal zondernoemenswaardigekleerscheurenoverleefd.

De NFL coachescarrouseldraaide afgelopen week op vol­le toeren. John Fox beslooteen punt te zetten achter zijnfunctie als headcoach van deDenver Broncos. Na opnieuwuitgeschakeld te zijn in de playoffs werd dedruk op Fox te groot, waardoor Fox en deBroncos uit elkaar gingen. Lang hoefde hijniet te wachten op een nieuwe baan, wantvier dagen na zijn vertrek uit Denver werdhij aangesteld bij de Chicago Bears,waar hij Marc Trestman opvolgt •Ondertussen in New York: Todd Bowlesis de nieuwe coach vande New York Jets. Devoormalige defensivecoordinator van de ArizonaCardinals was ook detopkandidaat bij de AtlantaFalcons, maar verkoos NewYork boven Atlanta. Bowlestekende afgelopenwoensdag een vierjarigcontract ter waarde van 16 miljoen dollar.Ook de Oakland Raiders en de SanFrancisco 49ers vonden eennieuwe headcoach: Jack Del Riogaat aan de slag bij de Raiders,terwijl de Niners hun defensivecoordinator Jim Tomsula eenpromotie naar dehoofdcoachpositie gaven • Nude Cowboys uitgespeeld zijn,kunnen de bewindvoerders inDallas zich focussen op hetbehouden van de sterren. CoachJason Garrett tekende al eencontractverlenging van vijf jaaren ook Dez Bryant blijftwaarschijnlijk behouden, maar ofDeMarco Murray volgend seizoenin Big D te bewonderen is, valt nogte bezien. Murray, dit seizoen deleading rusher in de NFL, beschiktover een aflopend contract enweigerde afgelopen week zijnhandtekening te zetten onder eenvierjarige verbintenis ter waardevan zestien miljoen dollar •

De week begon wederom met eentrade. Jeff Green verruilde deBoston Celtics voor de MemphisGrizzlies. Tayshaun Prince bewan­delde de omgekeerde weg. Daar­naast ging Quincy Pondexter vande Grizzlies naar de New OrleansPelicans • Kendall Marshall komt de restvan het seizoen niet meerin actie. De guard liep opdonderdag tegen de NewYork Knicks eengescheurde kruisbandop. Hij noteerde dit seizoengemiddeld 4,2 punten en3,1 assists per wedstrijd •Op vrijdag volgde er nogmeer slecht nieuws voor deBucks. Larry Sanders werd voor tienduels geschorst vanwege eendrugsovertreding. Het is de tweede keerdat hij wordt geschorst in minder dan eenjaar tijd. Vorig seizoen kreeg hij eenschorsing van vijf duels aan de broekvanwege het gebruik van marijuana. Aanhet begin van het vorig seizoen tekendehij nog een nieuw vierjarig contractter waarde van 44 miljoen dollar •Op donderdag trokken de LosAngeles Clippers Austin Riversaan. Op vrijdag debuteerde hij.Rivers is de zoon van coach DocRivers. Het was voor het eerst inde geschiedenis van de NBA dateen speler uitkwam voor het teamvan zijn vader • NBA­baas AdamSilver zei woensdag nog maar eenkeer dat NBA­shirts in detoekomst sponsoring krijgen.Hij gaf aan dat het onvermijdelijkis • De Oklahoma City Thunderzetten zondagavond een nieuwclubrecord neer. De club van coachScott Brooks scoorde 79 (!) puntenin de eerste helft tegen de OrlandoMagic. Uiteindelijk wonnen ze dewedstrijd met 127­99 • (RobertPrins)

Pekka Rinne (Nashville Preda­tors) en Jimmy Howard (De­troit Red Wings) zijn geblesseerden kunnen daardoor niet uitko­men in de NHL All­Star Game.Zij worden vervangen door JaroslavHalak (NY Islanders) en Marc­AndreFleury (Pittsburgh Penguins).Rinne, met 29 overwinningenkoploper in de NHL, is drie totvijf weken uitgeschakeld meteen knieblessure • RetoBerra (ColoradoAvalanche) werd de elfdedoelman ooit die eendoelpunt maakte in deAHL. Met Lake Erie Monsterswist hij de 4­1 in het lege doel van ChicagoWolves te schieten. Berra is de zevendedoelman die de puck zelf in het net schoot,de andere vier kregen de goal toegewezennadat een tegenstander de puck in eigennet legde • David Pastrňák blijft bijBoston Bruins. De jonge Tsjechischeaanvaller maakte afgelopen week viergoals. Pastrňák speelde inmiddels meerdan negen wedstrijden en verbruiktdaarmee dit seizoen het eerste jaar vanzijn contract bij de Bruins. De draftkeuzein de eerste ronde van ditseizoennoteerde in deAHL al 27punten in 24wedstrijden en was ophet WK U20 met zevenpunten in vijf wedstrijdenbelangrijk voor zijn thuisland • LosAngeles Kings trok vooraanvang van het duel tegenAnaheim Ducks hetrugnummer 4 terug, ter erevan oud­verdediger RobBlake. Blake leidt alleverdedigers van de Kings ingoals en gespeeldewedstrijden. Ook is hij deenige verdediger die indienst van Los AngelesKings beslag wist teleggen op deNorris Trophy

Hij werd een ster bij deSeattle Mariners, maarRandy Johnson gaat deHall of Fame in als een ArizonaDiamondback. The Big Unit noemdeArizona in een verklaring ‘de meestlogische keuze’, maar benadrukte al zijnteams dankbaar te zijn • Het regende dezeweek nieuwe contracten. Op 16 januarimoesten clubs en spelers hun aanbod metelkaar uitwisselen, en dat leverde opdiverse plaatsen deals op. Zo verlengdeStephen Strasburg zijn contract bij deNationals voor 7,4 miljoen dollar. Hethoogste bedrag ging naar pitcher DavidPrice, die komend jaar liefst 19,75 miljoendollar van de DetroitTigers. Verder tekendenonder meer Porcello (RedSox), Chris Davis(Orioles), Samardzija(White Sox) en Hellickson(Diamondbacks) nieuwecontracten • Het zal eveneen raar gezicht zijn inChicago. De verbouwingvan het 100 jaar oude WrigleyField is in volle gang, maar debleachers zullen niet gereedzijn voor Opening Day. Naarverwachting zullen de tribunes inhet outfield in mei gereed zijn •Zou het dan toch? Na deinvesteringen van deze winter,waarbij coach Joe Maddon enpitcher Jon Lester werdengehaald, ziet eerste honkmanAnthony Rizzo het helemaal zittenmet de Chicago Cubs. “Wij winnende NL Central”, wist Rizzo deze weekte melden • En dan nog zo’n berichtdat valt in de categorie ‘huishoudelijkemededelingen’. De 45­jarige ArthurRhodes, die al sinds 2011 niet meeractief was in de MLB, heeftbekendgemaakt officieel metpensioen te gaan. Rhodes was in2010 nog Allstar en haddaarna kennelijk wat tijdnodig om zich neer teleggen bij het einde vanzijn profcarrière •

Russell Wilson kon zijn emoties niet ver­bergen. Voor de camera’s van Fox barsttede Seahawks QB na de 28­22 zege intranen uit. “De jongens in deze ploeg zijnonvoorstelbaar,” zei Wilson. “Vier inter­ceptions en toch bleven ze in mij geloven.Je moet de Packers krediet geven, zijspeelden een ongelofelijk seizoen.”Waar de Seahawks uitzinnig van het veldstapten, overtuigd van het feit dat zij dewedstrijd toch vooral hadden gewonnen,zagen de Packers dat heel anders. Hunongelofelijke seizoen, voor zover daar alsprake van was voor een franchise waarde Superbowl winnen altijd de verwach­ting is, kwam ten einde door vier onvoor­stelbare minuten. Zij hadden de wedstrijdtoch vooral verloren, een plek in de SuperBowl was letterlijk door hun vingersgeglipt.Meer precies, door de vingers van Bran­don Bostick, die besloot zijn rol alsblocker bij de onside kick van de Sea­hawks op te geven voor een kans om alsheld de bal te vangen. Hij ving de balechter niet, waardoor Seattle metuitstekende veldpositie de comeback koncompleteren. Bostick zat een half uur nade wedstrijd, nog altijd in zijn pads,wezenloos voor zich uit te staren in dekleedkamer.Toch was hij niet alleen. Coach MikeMcCarthy deed het af met clichés als “ookdit is football,” maar hij was in vierdekwart veel te conservatief. Na deinterception met vier minuten te spelenwerden vijf running plays gespeeld,terwijl de Seattle secondary – metRichard Sherman voorop – slechts nogmet verband aan elkaar hing. Dat was ’ngemiste kans voor de Packers, want éénfirst down was waarschijnlijkvoldoende geweest en alsiemand een geblesseerdecornerback kan verschalken is ’tde combinatie Aaron Rodgersnaar Jordy Nelson wel.De Seahawks zijn het eerste team sindsde Patriots in 2003 en 2004 dat in back­

DDee wwiinnnneennddee ttoouucchhddoowwnn iinn bbeeeelldd::JJeerrmmaaiinnee KKeeaarrssee iiss iinn ddee eexxttrraa ttiijjddTTrraammoonn WWiilllliiaammss ttee sslliimm aaff..

to­back Superbowls zal verschijnen. Inveel opzichten is Wilson daarmeeBrady’s de facto opvolger. Toen wasBrady de jonge quarterback die na vierseizoenen als starter drie Superbowl­ringen aan zijn vingers had. Nu isWilson mogelijk op weg naar zijntweede titel in amper drie jaar en voeltdeze Superbowl als de clash tussenjong en oud, oud en nieuw.Er was echter wel een verschil in toonvan de Seahawks deze week. Het teamdat soms zo verguisd wordt om hunsolide aandeel van spelers met een tegrote mond wist verdomd goed dat zegemazzeld hadden. Natuurlijk speeltnooit opgeven een rol, maar zondermeerdere individuele blunders van dePackers was het nooit zo ver gekomen.Als we Las Vegas moeten geloven, danwordt het een bloedstollend treffenover anderhalve week. Zij zienstatistisch een verschil van minder danéén punt, maar blessures zullen een rolspelen en de zo geroemde Seattledefense kwam afgelopen zondag bonten blauw van het veld.

Alle analyses daargelaten, wie dezeNFC Championship Game zag herinnertzich over tien jaar nog die krankzinnigefake field goal voor ’n touchdown, debeastmode runs van Marshawn Lynchtoen het moest en die quasi­onmogelijke two­pointconversion lob pass. Het wasde ontknopingwaar je alsliefhebber vandroomt, maarwaar de Packersnog wel eenpoosje van wakkerzullen liggen. •

Waar het na de Divisional Round alschijn van had, bleek zondag waarheid tezijn: de officieuze AFC ChampionshipGame werd een week voor de officiëleeditie van zondag gespeeld, tussen deNew England Patriots en BaltimoreRavens. De Indianapolis Colts haddenniets te zoeken in Foxboro in een wed­strijd die niet in de schaduw mocht staanvan de NFC Championship Game. DeColts gingen kopje onder met 45­7.Net als in 2013 was New England heteindstation in de playoffs voor de Colts,die nog lang niet sterk genoeg blijken omde laatste horde richting de Super Bowl teoverbruggen. De Colts maakten geenmoment aanspraak op de overwinning ineen wedstrijd die van het begin tot heteinde gedomineerd werd door de geba­lanceerde aanval van de Patriots onderleiding van quarterback Tom Brady enrunningback­du­jour LeGarrette Blount.Was Blount in 2013 nog goed voor 166rushing yards en vier touchdowns, zon­dag bleef het bij 'slechts' 148 yards endrie touchdowns voor de grote runningback. Ook in de onderlinge strijd in hetreguliere seizoen lieten de Patriots deColts kansloos, toen in Indianapoliswaarin Jonas Gray voor tweehonderdyards rende en vier touchdowns scoorde.Tom Brady gooide drie touchdowns.Eentje ging naar een usual suspect in RobGronkowski, de andere twee gingen naarspelers die slechts één reception kregen.Fullback James Develin kreeg de bal naarhem geworpen vanaf de één yard lijn enin het derde kwart liet Patriots coach BillBelichick net als een week eerder weerwat creativiteit zien door in dit gevaloffensive lineman Nate Solder als 'eligible'aan het spel deel te laten nemen. DeColts pikten dat niet goed op, waardoorde grote Solder zestien yards richting deendzone kon marcheren.In het vierde kwart mocht back­up QBJimmy Garoppolo zelfs nog even opdra­ven, terwijl Brady op het grote scherm inGillette Stadium het publiek vermaakte.

FFaatt GGuuyy TToouucchhddoowwnn iinn tthhee mmaakkiinngg::ooffffeennssiivvee lliinneemmaann NNaattee SSoollddeerr vvooeerrtt ddeessccoorree oopp iinn ddee AAFFCC ttiittllee ggaammee..

Voor de Patriots betekent deoverwinning van zondag een zesdeSuper Bowl deelname in het Brady­Belichick tijdperk. Dit keer gebeurt datechter met een solide verdediging, ietswaar in de twee verloren edities in2007 en 2011 tegen de Giants niet vangesproken kon worden.Ook voor de nieuwe NFL golden boyAndrew Luck was het opnieuw eenwedstrijd om snel te vergeten. Slechtstwaalf van zijn 33 passes kwamen aan.De derdejaars quarterback gooide tweeinterceptions (Jamie Collins en DarrelleRevis) en kon geen touchdowns

overleggen. Slechts één keer werd degevaarlijke T.Y. Hilton bereikt in eenwedstrijd waarin punter Pat McAfee vijfkeer in actie kwam.De les van zondag was dat de Coltswellicht een grote toekomst hebben,maar nog lang geen aanspraak mogenmaken op meedoen met de grotejongens. Waar de Patriots (en eenweek eerder de Ravens) met goedecoaching, creatieve playcalling enintensiteit speelden, waren de Coltsflets en leken ze te hopen op eenperfecte dag van Andrew Luck. Iets watniet gebeurde. •

Ik kan niet zo goed tegen mijn verlies. Daarom is het doorgaans bij ons thuis nietzo gezellig als er een spelletje wordt gespeeld. Geregeld loopt het behoorlijk uit dehand. Van huiselijk geweld is dan weliswaar geen sprake, maar mijn vrouw en ikhebben meerdere malen urenlang niet met elkaar gesproken nadat een potjeCarcassonne compleet uit de hand liep. Vaak krijg ik daarvan de schuld. Mijnechtgenote speelt voor de sfeer, ik doe er alles aan om die via trash talk tevergallen en zodoende zo snel mogelijk de buit binnen te halen. Tegenwoordigspeel ik online en mijn vrouw leest een boek. We hebben de hoop opgegeven.Waar die extreme drang om te winnen, of in ieder geval niet te verliezen, vandaankomt weet ik niet. Het zat er al vrij vroeg in. In mijn jonge tienerjaren behoorde ikop de middelbare school niet tot de populaire jongens. Ik droeg geen dure Nikes,laat staan dat ik kon pronken met toffe merkkleding. Het interesseerde mijsimpelweg niet. Voeg daaraan toe dat ik in de brugklas zo groot was als Pinkeltjeen een bril droeg en tel uit je winst. Ik moest knokken om letterlijk en figuurlijkgezien te worden. En waar kon dat beter dan in de gymzaal of op het voetbalveld?Daar is de wil geboren om niet snel tevreden te zijn. Met sporten, spelletjes en oplatere leeftijd ook qua werk. Het is een eigenschap die even lastig als prettig is.Het zit vaak in de weg, maar brengt ook veel.Slecht tegen je verlies kunnen of het beste uit jezelf halen heeft schijnbaar vaakeen oorzaak. Ik lees vaak verhalen van topsporters over een slechte jeugd, eenarmoedig gezin of een vader die er nooit of zelfs niet was. Overigens lijkt het ertegenwoordig steeds meer op dat bij de huidige generatie profvoetballers inNederland het qua mentaliteit allemaal wat minder wordt. Laatst liep ik op hetparkeerdek van de Amsterdam ArenA langs de lichtrode Mercedes van deachttienjarige spits Richairo Zivkovic en begreep dat ook nog wel. Waarom zou hijna een nederlaag kotsmisselijk zijn, hij hoeft immers niet op een afgetrapte oma­fiets naar huis. Echt uitmaken doet het niet meer.Op 1 februari staat Tom Brady voor de zesde keer in zijn carrière in de SuperBowl. Hij won er al drie, maar de laatste zege is alweer tien jaar geleden. Op zichheeft Brady niet veel redenen om zich nog druk te maken in het leven. Hij ismultimiljonair, getrouwd met het Braziliaanse supermodel Gisele Bundchen ensamen hebben ze twee kinderen.Toch maakt dat niks uit. Ooit, in het jaar 2000, werd Brady pas als 199ste spelerdoor de New England Patriots gekozen om bij hun te komen spelen. Vlak voor datmoment was de wanhoop bij de quarterback toegeslagen. Huilend liep hij overstraat en vroeg hij zich af wat hij met zijn leven zou moeten. Het voelde als grootonrecht dat niemand zijn kwaliteiten zag. Dat litteken, die woede, is nu al vijftienjaar de drijfveer voor een van de beste spelverdelers uit de geschiedenis van deNFL. Hij wil en moet winnen. Ik zou graag een potje Carcassonne tegen Bradyspelen. En mijn vrouw vermoedelijk niet. Alhoewel… •

Carcassonne

2011 was een bewogen jaar voor deOhio State Buckeyes. Vijf spelers warengeschorst omdat zij handtekeningen had­den gegeven in ruil voor tatoeages. Detoenmalige coach Jim Tressel wist hiervan en kreeg uiteindelijk een schorsingvan de NCAA omdat hij verzuimd had deschool en de NCAA in te lichten. NadatOhio State de schorsing had verhoogdnaar vijf wedstrijden besloot Tressel ont­slag te nemen. Luke Fickell, nu delinebacker coach van de Buckeyes,nam als interim­coach de honneurswaar in 2011.De school ging op zoek naar een nieuweman voor de groep. De kernwoorden in dezoektocht waren integriteit en leiderschap.Volgens de media was er dan maar éénkandidaat mogelijk: Urban Meyer. Devoormalige coach van de Florida Gatorskomt oorspronkelijk uit Ohio en staat nietalleen bekend als een sterke leider, maarook als iemand die leiderschap over kanbrengen op zijn belangrijke spelers. Hetbeste voorbeeld hiervan is Tim Tebow, dequarterback die Meyer hielp om tweenationale kampioenschappen te winnen bijFlorida.De verwachting was echter dat Meyer dejob nooit zou aannemen. Hij zou volgensvelen nog steeds last hebben van degezondheidsproblemen die leidden tot zijnvertrek bij Florida en hij had een goedebaan als commentator bij ESPN. Het feitdat de Buckeyes één jaar niet mee moch­ten doen in kampioenschapswedstrijdenzou hem ook afschrikken.SpeciaalEr werd dus met enige verbazing gerea­geerd toen in november 2011 UrbanMeyer de 24ste coach van de Buckeyeswerd. Het eerste seizoen van Urban Meyerwas gelijk al speciaal. Er was niet veel omvoor te vechten, maar de motivatiestraalde er bij alle spelers vanaf. Er werdonder andere gewonnen van MichiganState, Nebraska, Wisconsin en Michigan.Ze eindigden het seizoen als derde in deAP poll achter Alabama en Notre Dame.

Ze waren zelfs het enige ongeslagenteam aan het einde van het seizoen. Alsze in aanmerking waren gekomen voorkampioenschapswedstrijden was dekans groot geweest dat ze bij winst inde Big Ten Championship Game om deBCS­titel hadden kunnen strijden. VoorMeyer was dit het bewijs dat de Buck­eyes binnen drie jaar een nationaalkampioenschap konden behalen. Zekerals hij zijn eigen spelers kon gaanrekruteren.Urban Meyer staat bekend als eenagressieve recruiter. Er zijn weinigmensen in college football die zo vergaan als hij, en soms is dat

daadwerkelijk te ver. Hij staat bekendals iemand die informele afspraken metandere coaches aan zijn laars lapt enintimidatie gebruikt om spelers te over­tuigen om naar zijn school te komen eneerdere afspraken te negeren. Als jekijkt naar de spelers met wie Meyer wer­ken, dan zie je dat dit vruchten afwerpt.En zo lang hij geen NCAA­regels breekt,vindt hij zelf dat hij niks fout doet.LeBron JamesTijdens de wedstrijd om het nationalekampioenschap van twee wekengeleden stond LeBron Jamesaan de zijlijn van Ohio State.

Het eerste contact tussen de twee wasal in 2000. Meyer was toen de quarter­back coach bij Notre Dame, LeBron eentalentvolle middelbare scholier die zowelexcelleerde in basketball als in football.Meyer zag in hem een hybride receiver,een onverslaanbare atleet die nu alleennog te vergelijken zou zijn met RobGronkowski van de New EnglandPatriots.Meyer was overtuigd dat LeBron naarNotre Dame zou komen. James hadnamelijk gezegd over het aanbod: "Datneem ik zeker in overweging." Daarnableef het echter stil. De twee sprakenelkaar pas weer nadat ze allebei

kampioenschappen hadden gewonnenin Florida. Over de ontmoeting tussende twee zei Meyer met een glimlach "Ikzei hem dat hij een vergissing maakte."Nadat LeBron bekendmaakte dat hijterug zou keren naar de staat Ohiostuurde Meyer hem een bericht dat hijaltijd welkom was aan de zijlijn bij OhioState.Onderschat niet hoe belangrijk deaanwezigheid van LeBron James is voorde aanwerving van Ohio State. Welkeachttienjarige zou niet dromen van demogelijkheid om naast LeBron James testaan tijdens een wedstrijd? Meyer zetook andere mensen uit zijn netwerk in.

Na amper drie college­duels ­ toegegeven, heelindrukwekkende ­ werdCardale Jones voor de keuzegesteld: zich beschikbaarstellen voor de 2015 NFLdraft of niet. Doen, zeidenvelen: z'n draft stock zouimmers nooit meer zo hoogworden zoals 't nu is. 12Gauge liet zich echter nietvermurwen. Hoewel hij zelfvooraf op Twitter sprak van'n life changing decision,besloot Jones de Buckeyesnog een jaar trouw te blij­ven. "Het was 'n simpelebeslissing", verklaarde hijnadat hij de deadline hadlaten passeren. "'n College­opleiding is meer waard daneen hoge draft pick."

Tim Tebow gaf vlak voor kerst een speechaan de spelers om ze te motiveren voorde wedstrijd tegen Alabama in de SugarBowl. Meyer is dan gelijk zo slim om eenfoto van het moment op Twitter te ver­spreiden zodat de allure van Ohio Stategroeit bij mogelijke aanwinsten.Tegenslag trotserenIn 2013 kreeg Meyer voor de eerste keerde kans om te laten zien wat Ohio Statekon doen als ze daadwerkelijk de kanskregen om voor het nationale kampioen­schap te gaan en als hij zijn eigen rekru­ten kon laten spelen. Het was ook nietvoor niets dat Ohio State voorafgaandaan het seizoen als nummer twee werdgezien in alle rankings. Tijdens hetreguliere seizoen stelde Ohio State danook niet teleur gezien alle twaalfwedstrijden gewonnen werden.Ohio State ging de kampioenschapswed­strijd van de Big Ten in als de nummertwee in de BCS ranking.In deze wedstrijd moes­ten ze het opnemen tegende nummer tien MichiganState. In een spannendewedstrijd werd erechter voor deeerste keer in 24wedstrijdenverloren. OhioState moest

genoegen nemen met een plek in deOrange Bowl tegen Clemson in plaatsvan een plek in de wedstrijd om hetnationale kampioenschap. Uiteindelijkzou Ohio State die wedstrijd ook nogeens verliezen en eindigen op eenteleurstellende twaalfde plek in delaatste AP poll.In de aanloop naar het 2014 seizoenkreeg Ohio State een flinke tegenslag.Startende quarterback Braxton Millerblesseerde opnieuw de schouder waar­aan hij in februari geopereerd was enzou het hele seizoen missen. Eerste­jaars J.T. Barrett zou hem vervangenals starter. Mede hierdoor werd Ohioaan het begin van het seizoen slechtsgezien als de nummer vijf in de AP poll.Na een moeizame overwinning in deopeningswedstrijd tegenNavy moest Ohio State op

tegen Virginia Tech. Barrett speelde eendramatische wedstrijd. De verdedigingvan Virginia Tech was goed voor zevensacks en ze hielden Barrett tot eencompletion percentage van 31 procent.Ohio State leek even terug te komen inhet vierde kwart, maar verloor de wed­strijd uiteindelijk met 21­35. De kansenvan de Buckeyes op een achtste kam­pioenschap leken verkeken.J.T. Barrett kwam de volgendewedstrijd echter sterk terug. Tegen hetzwakke Kent State was hij goed voorzes touchdowns en hij was ookovertuigend in de wedstrijden tegenCincinnati, Maryland en Rutgers. Devolgende grote uitdaging voor OhioState was Penn State. De Buckeyeskwamen al snel op voorsprong, maarverspeelden die bijna. Uiteindelijk was

het Barrett die in overtime goed wasvoor twee touchdown rushes om zo dewinst binnen te halen. Zijn statistiekendoor de lucht waren echter nog wel watzorgwekkend. Barrett was namelijkmaar goed voor 79 passing yards.Ohio State sloot het reguliere seizoengoed af. Running back Ezekiel Elliottwerd steeds beter en de Buckeyeswonnen onder meer van Michigan Stateen Michigan om uit te komen op dezesde plek in de rankings voorafgaandaan de Big Ten kampioenschapswed­strijd tegen Wisconsin. Er moest eenwonder gebeuren in die wedstrijd om bijde eerste vier te horen en zo de playoffste halen. Zeker nadat J.T. Barrett in dewedstrijd tegen Michigan zijn enkelbrak. De Buckeyes moesten nu leunenop hun derde QB, Cardale Jones.

Drie dagen voor de wedstrijd tegenWisconsin leek het wonder nog verderweg. Ohio State­speler Kosta Kara­george werd namelijk dood gevonden ineen vuilnisbak nadat hij zijn eigen levenhad genomen. Karageorge had alenkele tijd last van duizeligheid enwarrigheid als gevolg van hersenschud­dingen. Senior Michael Bennett zoutijdens de wedstrijd nummer 53 dragen,het nummer van Karageorge, ternagedachtenis.Dat wonder tegen Wisconsin kwam eruiteindelijk wel. Elliott leek niet testoppen en eindigde met 220 yards entwee touchdowns. De verrassing van deavond was echter toch Cardale Jones.De tweedejaars was in zijn eerstewedstrijd als starter goed voor 257yards en drie touchdowns door de lucht

en viel ook op door een rush voor 20yards. De eindstand was 59­0, watuiteindelijk goed genoeg was om devierde plek in de playoffs binnen te halen,ten koste van TCU en Baylor.Ohio State moest wel het onmogelijkedoen: nummer één Alabama verslaan inde Sugar Bowl. Op Nieuwjaarsdag washet zo ver in New Orleans. Cardale Jonesspeelde beter dan je mag verwachtenvan een reserve tegen Alabama, maarhet was vooral Ezekiel Elliott die de showstal. De negentienjarige running backbrak met 230 yards het record voor hetaantal rushing yards in de SugarBowl en hielp Ohio State met tweetouchdowns langs Alabama. Zijnlaatste touchdown run was er éénvan 85 yards die wedstrijdeigenlijk in het slot gooide.16

Vanaf het laatste fluitsignaal stondalles in het teken van het nummer16. In de kleedkamer, in devergaderkamers, overal was hetnummer 16 aanwezig. Meyer had dehele voorbereiding om één dingvormgegeven. Als de Buckeyes instaat zouden zijn om Oregon teforceren om er langer dan zestienseconden er over te doen om de bal tesnappen, dan zouden de Buckeyes incontrole zijn over het tempo van dewedstrijd. Het is een goed voorbeeld hoeMeyer zijn team kan focussen en eenhaalbaar doel centraal kan stellen om zode spelers voorafgaand aan en tijdens dewedstrijd te motiveren.Meyer kan motiveren als geen ander,zowel op het veld als daarbuiten. OhioState spelers krijgen een life coach,CEO’s komen praten om spelers voor tebereiden op het leven na football.Quarterback Stephen Collier zegt dan ookheel duidelijk: “Als je je niet kunt latenmotiveren op Ohio State, dan is er echt ismis met je.” Uiteindelijk gaat het eromdat Meyer snapt hoe de hersenen werkenvan spelers in de leeftijdsgroep 18 tot 21.

Hij snapt dat je ze een wortel aan eenstok moet geven en ze deze constantvoor moet houden om ze te motiveren.In de wedstrijd tegen de Oregon Duckslukte alles. Cardale Jones speelde eengoede wedstrijd, maar weer was hetEzekiel Elliott die zijn klasse alweer lietzien. Hij was goed voor 246 yards en viertouchdowns. Uiteindelijk was het vooralde verdediging die in staat was om die‘nummer 16’ uit te schakelen. Oregonwas geen schim van wat ze aanvallendhet hele seizoen waren. De snelheid ende flow zaten er niet in. Het resultaat wasdat de spelers en coaches van deBuckeyes mochten feesten onder een zeevan confetti.In 2015 worden de Buckeyes hét teamom te verslaan. De starters die zeverliezen zijn niet onvervangbaar en erkomen, zoals het nu lijkt, maar liefst tienrekruten met vier sterren. De grootstevragen zijn eigenlijk wie er volgend jaarzal starten op de quarterbackositie en wieoffensive coördinator Tom Herman gaatvervangen. Maar ja, als Urban Meyer netzo goed is in het rekruteren van coachesals hij is in het rekruteren van spelersdan komt dat ook wel goed. Eén ding iszeker: de Buckeyes blijven nogwel even bovenaan staanin de rankings zo lang UrbanFrank Meyer aan dezijlijn staat. •

1. RUSSELL WILSONQB, SEATTLE SEAHAWKSWe geven je het te doen: op 't momentsupreme speel je de met afstand slechtstewedstrijd van je carriere, en gooi je nietminder dan vier (!) picks. Menig anderatleet zou in elkaar storten van ellende,maar niet Wilson: hij herpakte zichgrandioos, gooide zijn ploeg alsnog naarde zege, en is daardoor de WINNAARVAN DE WEEK!2. MARSHAWN LYNCHRB, SEATTLE SEAHAWKSVan 't veld geblazen werden ze, de SeattleSeahawks, de regerend kampioen, in notabene het eigen onneembare stadion. MaarBeastmode wilde van geen opgevenweten, en bleef doorbuffelen, net zo langtot de vonk oversloeg op z'n (bijna)verslagen ploeggenoten.3. LEGARRETTE BLOUNTRB, NEW ENGLAND PATRIOTSLaat dit een les voor jullie zijn, kinderen.Als het even niet meer gaat, geef je depijp aan maarten, om vervolgens weermet alle liefde te worden opgenomen doorje vorige werkgever. Voor je het weet staje in de Super Bowl, enlever je middels drietouchdowns nog 'nbelangrijk aandeel ook.1. MIKE MCCARTHYCOACH, GREENBACK PACKERSSoms zit 't mee, ensoms zit 't bepaaldtegen. Als Brandon Bosticknou gewoon met z'n fikken vandie bal was afgebleven, of alsHa Ha Clinton­Dix niet hadstaan slapen bij Seattle'stwo point conversion, hadniemand 't nog gehad overMcCarthy's conservatieve enslappe manier van coachen.Maar nu is Mike McCarthy deLOSER VAN DE WEEK.

Al voor de twintigste keer stonden zetegenover elkaar, maar het werd eenontmoeting zoals we die niet eerderzagen. Na respectievelijk negentien entwaalf jaar NBA, leek het alsofKobe Bryant en LeBron Jameselkaar deze week ontmoettenin een ander universum.In de afgelopen negentienduels tussen de twee werdgestreden tot op het bot endaar kwam geen vriendelijkheid aan tepas. In het Staples Center zagen we dezeweek een heel ander beeld. Er werd heenen weer gegrapt, gelachen en geknipoogd.De twee voormalig rivalen huppelden alsbeste vrienden over het parket en haddendaar zelf de grootste lol in. Het leek af entoe wel een vriendschappelijk oefenduel.Om eerlijk te zien, weet ik nog steeds nietzeker of ik blij ben met deze nieuweknuffelstrijd. Weg is de rivaliteit die je ophet puntje van je stoel doet zitten. Jamesvs. Bryant was ineens een feelgoodverhaal. Ik heb Kobe Bryant nog nooitzoveel zien lachen tijdens een NBAwedstrijd. En al helemaal niet tijdens eenwedstrijd die hij aan het verliezen is. Zouhij met zijn 36 jaar eindelijk geleerdhebben te relativeren?Bryant zelf wijt zijn goede humeur aanhet feit dat er niet meer om eenkampioenschap wordt gestreden. Datklinkt inderdaad relativerend envolwassen, maar is dat niet ook het eindevan de basketballer Kobe Bryant? Watblijft er over van de Black Mamba zonderzijn onuitputtelijke en onvoorwaardelijkewil om te winnen? Niets. Het duel met deCavaliers was een vervroegdeafscheidswedstrijd. •

Eva Gerritse.

James vs. Bryant"Net als met alles, is het belangrijk datiedereen doet wat hij moet doen, vooral ineen cruciale situatie als deze." Getekend,Mike McCarthy, hoofdcoach van de GreenBay Packers, die met deze uit­spraakverwees naar de succesvolle onside kickvan de Seattle Seahawks. Packers­tightend Brandon Bostick ging voor de bal ­iets wat niet de bedoeling was ­ en door­dat hij de bal door zijn handen liet glippenkon Seattle de bal pakken en uiteindelijkéén van de meest onwaarschijnlijkecomebacks ooit completeren.Wat McCarthy echter vergeet, is dat hij inhet eerste kwart tot tweemaal niet deedwat hij moest doen. De Packers kregen inhet eerste kwart tot twee keer toe eencadeautje van de Seahawks, en tweemaalkwamen ze tot aan de 1­yard line. Tweekeer stond er een 4th­and­goal op hetscorebord op de 1­yard line, maar alleswat het opleverde waren zes schamele pun­ten. McCarthy durfde er niet voor te gaanen koos beide keren voor de veilige FG.Mike McCarthy speelde niet om te winnen,hij speelde om niet te verliezen. Eenbeslissing die hem aan het einde van dewedstrijd duur kwam te staan. Waar deSeahawks op een 4th­and­10 voor eenfake field goal gingen (die een touchdownopleverde), gingen de Packers tot tweekeer toe op 4th­and­1 voor eenfield goal.In de playoffs gelden andereregels en enkel de Seahawksleken die te begrijpen. Seattlespeelde om te winnen, GreenBay speelde om niet teverliezen, en daarmee riep Mike McCarthyhet onheil over zichzelf af. Als Seahawks­fan zeg ik dan ook graag: bedankt Mike! •

Justin Kevenaar.

Bedankt Mike!

LeBron James was hoofdvogelnummer één tijdens de free agencyperiode afgelopen zomer. Hij koos vooreen terugkeer naar ‘zijn’ ClevelandCavaliers, op een wijze die dienst hadkunnen doen als script voor een film inHollywood. De Cavs werden meteengebombardeerd tot dé titelfavoriet inhet Oosten. In de schaduw van TheKing maakten de Bulls hun puzzelechter compleet, volledig naar hetvoorbeeld van het team dat het zo aljaren doet: de San Antonio Spurs.Winnaars free agencyBijna de hele basketbalwereld had PauGasol na twee zwakke seizoenen bij deLA Lakers afgeschreven. Te soft, teoud, versleten… Het niveau van de 34­jarige Spanjaard ging mee bergaf metdat van de Lakers. Gasol had last vaneen kleine blessures tijdens hetmislukte experiment met DwightHoward en zonder de geblesseerdeKobe Bryant moest Gasol vorig seizoenplots een weinig getalenteerd team opsleeptouw nemen in het oersterkeWesten. Voorvelen zougemiddeld 17­10­3 met 1,5 blockssuper zijn.Blijkbaar niet voorPau in LA.En dus kwameen bod van deBulls alsgeroepen, nadatdie Carlos Boozerhadden bedanktvia een amnesty.Gasol wilde vooralweg uit LA, weg van Kobe. “Geld wasgeen prioriteit”, zei de Spaanse bigman bij zijn voorstelling. “Ik weesfinancieel interessantere aanbiedingen

af om voor een titelkandidaat tekunnen spelen. Ik denk dat Chicagoalles heeft om de titel te winnen.” Eengemotiveerde Pau Gasol is nog steedsgoud waard. Hij speelt opnieuw op zijnniveau van toen hij naar de Lakerskwam: killer in de post, rake jumpers,defensief degelijk en altijd big time.Gasol begon met 21 punten en elfrebounds tegen de Knicks, gevolgddoor zes blocks tegen deCavs. Vanaf dan werdde Spanjaard enkelvertrouwder met zijnploegmaats. Hijmiste tot nu toeook nog maar driewedstrijden en lijktde Bulls een dimen­sie te geven die zede voorbije seizoenenmisten. Gasol wordtvaak onderschat, zeker nazijn mindere periode in LA.Zijn career­high 46 punten en18 rebounds tegen Milwaukee warenechter het bewijs: Pau is back en deBulls sloegen dé slag van de freeagency periode door hem te halen.Nieuwe stijl?Afgelopen zomer haalden deBulls ook college sensatieDoug McDermott enEuropees supertalentNikola Mirotic in huis, enkreeg Kirk Hinrich eennieuw contract.‘McBuckets’ viel echter nazeventien wedstrijden uitmet een knieblessure enmoest al onder het mes.Gelukkig was het een kleineingreep en is zijn terugkeer voorbinnenkort. Mirotic doet het primaen heeft ergens zelfs een case voorRookie of the Year. Aan de andere

Defensief gaat het dan ook minder dande voorbije jaren. Qua defensive ratingzijn de Bulls momenteel pas twaalfde.Lees: middelmatig. De voorbije vierseizoen onder Thibodeau waren zedaarin eerste, tweede, zesde entweede. Chicago gaf dit seizoen al inmeer wedstrijden minstens 100punten dan gedurende het helevorige seizoen. In dat gevalverliezen ze ook het merendeelvan hun wedstrijden. “Als weproberen om meer te scoren danteams, gaan we nergens heen”,zei Thibodeau na de nederlaagtegen Orlando. “Ik weet datdit niet werkt. We zullenveel intensiever moetengaan spelen. En dat kanalleen door harder tewerken. Zo simpel ishet.”De sleutel ligt bij…

Derrick Rose en JoakimNoah. Als de Bulls hundefensieve kracht opnieuwwillen vinden, zal dat in grotemate afhangen van Noah. De Fransecenter sukkelt al het hele seizoen vande ene blessure in de andere. Deregerende Defensive Player of the Yearis dan ook een schim van zichzelf en inverdediging een stuk minder aanwezigen bepalend. Noah is ook veel meer danhet defensief monster van de Bulls, hijis hun ziel en motivator. En omdat diezich dit seizoen veel minder sterk voelt,zit er wat sleet op de defense van deBulls. Dat is logisch, maar daarom nietminder verontrustend.Wat echter ook bijdraagt aan de zekerberusting in verdediging, is de ver­nieuwde en vooral verbeterde offense inChicago. Jimmy Butler (zie kader) kanplots ook serieus scoren, terwijl Derrick

Rose terug is (hoewel niet op vollekracht) en er is natuurlijk de komstvan Pau Gasol. Voorts zorgenbankspelers Taj Gibson, Aaron Brooksen Mirotic voor de nodige fire power.“Ik denk dat we soms vergeten datje meer relax gaatspelen als de je vlotscoort”, aldusGibson. “Ik zie hoeteams het tempo dehoogte injagentegen ons en hoe wijte snel gaan denkendat het wel goedkomt. In plaats vannederig te zijn, metbeide voeten op degrond. We moetenopnieuw naar diementaliteit vanunderdog.”De Bulls eensterk offensief team? Daar lijkthet dit seizoen toch op. Zondertwijfel heeft de terugkeer vanRose daarmee te maken. Devoormalige MVP is verre van zijnoude zelf, maar blijft enorm vanwaarde als offense creator. Het isvaak zijn penetratiedie voor open schotenzorgt voor Brooks,Mirotic, Butler, MikeDunleavy en Hinrich.Zij schieten allemaalminstens 35% van hundriepunters raak.Bovendien hebben spelersals Gasol en Butlergeprofiteerd van deafwezigheid van Rose omoffensief vertrouwen tetanken. De Bulls staanelfde in de NBA quaoffensive rating, vorigseizoen hadden ze de optwee na slechtste. Ze scorengemiddeld dan ook 102 punten, bijnanegen per wedstrijd meer dan vorigseizoen.

Extra versnellingDus: defensief zijn de Bulls een stukminder dan we van ze gewoon zijn,offensief doen ze het verrassend een

pak beter. Dan zijn ze ter plaatseblijven trappelen met een veranderingvan stijl zeker? Toch niet. De Bulls zijnsterker dan ooit en maken daarommeer dan de voorbije jaren aanspraakop titel nummer zeven. Bij geen enkelteam heerst zosterk het gevoeldat er zoveelmeer in zit. Metandere woorden:dat de Bulls,eens in de play­offs, een extraversnelling inhuis hebben. Engeen versnellingvan een MiniCooper, maarvan een echterode Ferrari.Voorheenhadden de Bullséén offensief wapen: Derrick Rose.Vandaag heeft Tom Thibodeau er drie,met naast Rose ook Jimmy Butler enPau Gasol. Dat is een enorme

vooruitgang enzorgt ervoor datde Bulls ookoffensief wedstrijdenkunnen winnen. Vooralde aanwezigheid vanGasol doet veel. Met eenpuntenmachine in de low postheeft Rose nog nooit gespeeld inChicago, met alle respect voorCarlos Boozer. Dat Gasol bovendieneen uitstekend passer is, helptnatuurlijk ook. Voeg daarbij eenversterkte bank met naast Gibson enHinrich nu ook Brooks, Mirotic en straksweer McDermott, en je ziet dat de Bullsvan niemand schrik moeten hebben.Hoe je het echter ook bekijkt, de Bullsen Thibodeau blijven een defensiefpowerhouse. Versterkte aanval of niet,dit team wint enkel een titel met zijndefense. Als Noah weer 100% fit is, dieunderdog mentality terug komt en denieuwe jongens volledig geïntegreerdzijn, zal het zwoegen worden voor detegenstand in de play­offs. En ja, ookvoor de kampioen uit het Westen als zede NBA Finals halen. De Bulls zijn

Niemand weet exact waar de offensieve vooruit­gang van Jimmy Butler plots vandaan komt. Vangemiddeld dertien punten en nog geen 40%shooting naar ruim 21 punten gemiddeld en 46%.Van Jimmy Butler naar Jimmy Buckets, waarbij hijmeteen de nummer één kandidaat voor de MostImproved Player award is.Afgelopen zomer weigerde Butler zijn rookiecontractte verlengen in Chicago, wat hem na dit seizoen eenrestricted free agent maakt. Paniek bij de Bulls?“De wereld weet dat ik van Chicago houdt”, aldusButler. “Dit is waar ik wil zijn. Ik denk ook dat dit iswaar ik ga blijven. Vorig seizoen sprak iedereenover mijn tekortkomingen. Ik wist wel beter enwilde mezelf bewijzen dat ik beter kon dan mijnprestaties van vorig seizoen.”En dus ging Butler op trainingskamp naar Houston.Van zeven uur in de ochtend tot acht uur in deavond. Niets anders dan ballen, rusten en eten. “Ikwilde op mijn appartement geen televisie ofinternet. Als we ons verveelden (Butler ging metenkele vrienden), hadden we geen andere keuzedan naar de gym te gaan”, aldus Jimmy Buckets.

Verder gaf Butler zich over aan een dieet van kipen groenten, en herbekeek hij uren tape van zijnoffensieve skills. Zijn harde werk werpt nu zijnvruchten af. Butler vraagt de bal, eist de balvaak zelfs op. Hij is niet bang om te driven naarde basket en naar de vrije worplijn te gaan. Hijheeft veel meer zelfver­trouwen in zijn jumperen begint zelfs steeds beter te worden alsdriepuntschutter. En ook van big shots isJimmy niet bang, integendeel.En toch blijft Butler in zijn hoofd eerst eenverdediger. “Ik verdedig gewoon iedereen alsofhij de beste speler in de NBA is’, aldus Butler.Tot jolijt natuurlijk van coach Tom Thibodeau.“Jimmy doet echt alles. Hij verdedigt, hij scoort,hij maakt moeilijke plays, hij speelt fysiek, hijklaagt niet, hij werkt hard en speelt voor hetteam.” Vooral in dat laatste gelooft de 25­jarigeButler. “Het enige dat ik wil doen, is dit team naareen kampioenschap leiden. Dat is het. Je zal als All­Star altijd wel een beetje herinnert worden. Als jeechter een NBA­titel wint, word je nooit vergeten.Ik vertel mezelf dat we dit seizoen die titel gaanbinnen halen. We hebben namelijk een heel, heel,heel goede kans als iedereen fit is”, aldus Jimmy B.

momenteel 9­6 tegen het Westen metzeges tegen de Clippers, Blazers,Rockets en Grizzlies. Bovendien spelenze op dit moment zelfs beter on theroad dan in het eigen United Center,een teken van hun ervaring envechtersmentaliteit.Tot slot is er nog deextra versnelling vanRose. Niemand weetgoed of die zich op ditmoment voor de volle100% geeft. Net alszijn Bulls lijkt D­Rosesoms onstopbaar ensoms haal je hembeter naar de kant. De

statistieken zijn voorlopig niet ergovertuigend voor Rose, die ook al tienwedstrijden aan zich liet voorbij gaan.De oude D­Rose komt nooit meerterug. Dat laten zijn knieën niet toe.Maar een explosieve en agressieveRose in de play­offs kan al voldoendezijn voor de Bulls.Met een Rose op 90% van zijn ‘oude’kunnen, een even sterke defensieveintensiteit als voordien, een vernieuw­de offensieve kracht en een dieperebank dan ooit, zijn de Bulls dé groteuitdager van het Westen. Laat deanalisten maar praten over de Cavs,Wizards en Hawks. Uithalen vanuit deschaduw, zo hebben de Bulls 't graag. •

De Super Bowl deelnemers zijn bekenden wat mij betreft zijn het de twee teamsmet de beste coaching in de NFL.Bill Belichick is al jaren zonderveel discussie de beste coach inde league. Hij weet telkens opbelangrijke momenten nieuwedingen te verzinnen, waardoorde Patriots een voordeelhebben ten opzichte van deandere teams in de NFL.Pete Carroll gelooft heilig in zijn spelers enheilig boontje Russell Wilson is daar hetideale voorbeeld van. Hij speelde bar enbar slecht in de wedstrijd tegen de GreenBay Packers, maar bleef tot het einde zijnbest doen. Dat leverde de Seahawks deoverwinning op.Alhoewel? Packers­coach Mike McCarthyliet zien dat hij duidelijk niet bij de bestecoaches in de NFL hoort. In de eerstetwee drives van de Packers hadden dekaashoofden de bal op de één yard lijnvan de Seahawks en beide keren kozen zeer voor om voor voor de field goal te gaanen niet voor een touchdown.Als je de in vorm zijnde running backEddie Lacy en natuurlijk Aaron Rodgershebt kan ik mij niet voorstellen dat je hetniet probeert. Zelfs als het slechts één vande twee keer fout gaat heb je nog eenpunt meer dan bij twee field goals.Het was een rare beslissing waardoor dePackers uiteindelijk te kort kwamen. Datsoort passieve playcalling zullen we in deSuper Bowl waarschijnlijk niet zien. Carollen Belichick weten deze kansen op waardete schatten. •

Lennart Beishuizen.

KansenHet zijn altijd mooie lijstjes: ‘Wie was debeste speler aller tijden?’ of in dit geval:‘Welk team had de beste starting rotationaller tijden?’ Die laatste vraag is weer rele­vant geworden dankzij het zevenjarigecontract dat Max Scherzer afgelopenweekend tekende bij de Nationals. Hijvoegt zich derhalve bij een rotatie metdaarin al Stephen Strasburg, JordanZimmerman, Gio Gonzalez, Doug Fister enzelfs de jonge en talentvolle Tanner Roark.Tijd om de lijstjes erbij te pakken. Watwaren nu echte toprotaties? De Yankeesvan eind jaren twintig stonden vooralbekend om hun slagploeg (‘Murderer’sRow’), maar ook de rotatie deed het erggoed. De drie beste starters, Waite Hoyt(22­7, 2.63 ERA), Urban Shocker (18­6,2.84 ERA) en Herb Pennock (19­8, 3.00ERA), deden het fantastisch, maar hunandere teamgenoten waren minder goed.Welke teams staan er nog boven?De Indians van halverwege de jaren 50hadden de beschikking over Bob Feller,Bob Lemon, Early Wynn en Satchel Paige.Vier Hall of Famers! De Los AngelesDodgers waren in de jaren zestigijzersterk dankzij Sandy Koufax, DonDrysdale en Don Sutton. In de ietwatrecentere historie zagen we het goudentrio van de Athletics in Mark Mulder, TimHudson en Barry Zito de American Leaguedomineren en in elk lijstje met top­10rotaties komen de 2011 Philliesvoor met Roy Halladay, CliffLee, Cole Hamels en RoyOswalt, maar overal staat ereen team ver boven de rest: deAtlanta Braves eind jarennegentig. Het kersverse Hall ofFame­trio Maddux, Glavine enSmoltz stal de show. De vraag is nu: ko­men de 2015 Nationals ook in dat rijtje? •

Seb Visser.

Superrotatie