“Kom op, Bells. We moeten gaan.” Tobias trekt voorzichtig het boek uit Bella’s handen. Bella zucht en staat op, “Nou, let’s go.” mompelt ze. Tobias lacht en omhelst haar. “Ik dacht dat je een kennissim was?” vraagt hij plagend. Bella rolt met haar ogen en pakt zijn hand. “Kom, ik heb geen zin om te laat te komen.” zegt ze.

En zo staan ze, een aantal uren later, op de stoep bij Olivia en Alex. Afgestudeerd. Bella voelt Tobias’ hand tegen die van haar, en pakt hem vast.

Even later zitten Bella, Tobias, Olivia en Alex aan tafel, met Elora en Mike naast hen in de kinderstoelen. Bella kan een gaap niet tegen houden. Olivia glimlacht, “misschien een goed idee om vroeg naar bed te gaan vandaag?” merkt ze op. “Misschien wel ja,”zegt Bella, en ze werpt een blik op Elora en Mike, die nog druk aan het spelen zijn met hun eten. Olivia lacht, “wij leggen hun wel in bed, gaan jullie maar.” zegt ze. Bella glimlacht dankbaar.

Boven trekken Tobias en Bella hun pyjama aan, en laten zich vermoeid op bed vallen. Dicht tegen elkaar aan vallen ze in slaap.

Zachtjes schud Tobias Bella wakker. Bella mompelt iets, maar maakt geen aanstalten om op te staan. “Bells,” fluistert Tobias. “Nog vijf minuutjes.” mompelt Bella. Tobias lacht zachtjes, “Ik denk niet dat Elora en Mike zin hebben om vijf minuutjes te wachten.” zegt hij. Bella kreunt als het zachte gehuil op de achtergrond tot haar doordringt. Ze opent haar ogen, en drukt een kus op Tobias’ wang. Daarna slaat ze haar benen over de rand van het bed, en loopt richting de kamers van de tweeling.

“Kon je niet wachten tot mama ook wakker was, moppie?” vraagt Bella aan Elora, terwijl ze het meisje uit haar wiegje haalt. Elora schud haar hoofd en lacht naar haar moeder. “Mama ook wakke.” zegt ze. Bella lacht en zet Elora op de commode om haar om te kleden.

Rond 6 uur ‘s avonds gaat de bel. Bella glimlacht als ze Noëlle en Mira ziet staan. “Hé Bells!” zeggen ze vrolijk. “Als je niet snel gaat, vermoorden ze je.” zegt Mira tegen Tobias. “Dankje voor de mededeling.” antwoord Tobias lachend. Hij drukt een kus op Bella’s wang. “Tot morgen.” fluistert hij in haar oor, en dan glipt hij langs Mira en Noëlle naar buiten.

Bella neemt Noëlle en Mira mee naar boven. Ze laat zich op het bed vallen, en Noëlle en Mira op de slaapzakken die al klaarliggen op de grond. “Ik haat je nog steeds,” merkt Mira op. “Mier, toe, vergeef me nou.” zegt Bella smekend. “hm.” mompelt Mira. Bella kijkt haar smekend aan. “Oké dan,” grinnikt ze.

Even later hebben ze alledrie hun pyjama aan. Bella zoekt in haar iPod een liedje, en na een paar seconden klinkt Lucky door de kamer. Elora trekt aan het haar van Bella om haar aandacht te trekken. “Ikke ook fietes.” zegt ze. Noëlle, die net een slok van haar milkshake heeft genomen, moet moeite doen om het binnen te houden. Moeizaam slikt ze het door en dan schiet ze – net als Mira – in de lach.

Lachend strijkt Bella over Elora’s haar. “Dat lijkt me niet zo’n goed plan, ik pak zo een flesje voor je, is dat ook goed?” vraagt ze. Elora kijkt even bedenkelijk een knikt dan.

Als ze alles op hebben, legt Bella de tweeling in bed. “zullen wij ook maar gaan slapen? Die twee worden morgenochtend waarschijnlijk weer ongelofelijk vroeg wakker.” zegt Bella. Noëlle en Mira knikken instemmend.

~*~

Langzaam opent Tobias zijn ogen. Door het raam schijnt een zwak streepje licht. Hij knippert een paar keer met zijn ogen. Rechts naast hem zit Milo tegen de muur geleund, verdiept in een of ander tijdschrift over auto’s. Hij slingert een kussen naar Milo’s hoofd. “Hé!” lacht Milo.

“waar was die voor nodig?” vraagt hij. Tobias grinnikt, “geen idee.” antwoord hij. Aan de andere kant van Tobias komt Daniël slaperig overeind. Milo pakt het kussen op en gooit het terug naar Tobias, die het behendig ontwijkt. “Damn.” grinnikt hij.

“Dudes, het is half 8. Was het echt nodig om mij ook wakker te maken?” zucht Daniël. Tobias en Milo kijken elkaar even grijnzend aan, en gooien dan allebei een kussen naar Daniël. “Juist ja.” grinnikt die.

~*~

“Goed, Bells.” zegt Noëlle. Bella, Noëlle en Mira staan in de badkamer. “klaar voor een nieuwe look?” vraag Mira. Bella ademt diep in en sluit haar ogen. “kom maar op.” zegt ze grinnikend.

Een tijd lang zijn Noëlle en Mira bezig met een krultang, verschillende soorten make-up en nagellak. “Doe je ogen maar open.” zegt Noëlle. Bella opent haar ogen en knippert een paar keer tegen het felle licht.

“Wauw,” mompelt Bella. “Jullie zijn geweldig!” “Weten we.” grinnikt Mira. Bella port lachend in Mira’s zij. Noëlle en Mira helpen Bella met haar jurk, en daarna trekken ze hun eigen jurkjes aan. “Oké, Bells. Wij gaan vast naar de rest.” zegt Noëlle. Bella knikt en ademt diep in. “Totzo.” zegt Mira.

It's a beautiful night,we're looking for something dumb to do,hey baby, I think I wanna marry you.

Is it the look in your eyes, or is it this dancing juice?who cares baby,I think I wanna marry you.

well I know this little chapelon the boulevard we can go,no one will know,come on girl.

who cares if we ar trashed got apocket full of cash we can blow,shots of patron,and it's on girl.

don't say: no, no, no, no-no,just say: yeah, yeah, yeah, yeah-yeah,and we'll go, go, go, go-go,if you're ready,like i'm ready.

cause it's a beautiful night,we're looking for something dumb to do,hey baby, i think i wanna marry you.

is it the look in your eyes,or is it this dancing juice?who cares baby,i think i wanna marry you.

i'll go get a ring let the choirbells sing like ooohso whatcha wanna do?let's just run girl

if we wake up and you wanna break upthat's cool. no, i won't blame you.it was fun girl.

don't say: no, no, no, no-no,just say: yeah, yeah, yeah, yeah-yeah,and we'll go, go, go, go-go,if you're ready,like i'm ready.

cause it's a beautiful night,we're looking for something dumb to do,hey baby, i think i wanna marry you.

is it the look in your eyes,or is it this dancing juice?who cares baby,i think i wanna marry you.

just say i do,tell me right now baby,tell me right now baby baby-baby.

cause it's a beautiful night,we're looking for something dumb to do,hey baby, i think i wanna marry you.

is it the look in your eyes,or is it this dancing juice?who cares baby,i think i wanna marry you.

“Ik ben trots op je, meis.” fluistert Olivia in Bella’s oor. Bella glimlacht en laat haar moeder los. “Mogen wij Bells even stelen?” vraagt Mira. “Ik denk niet dat ze in haar bruidsjurk in het vliegtuig wil,” vervolgt ze grinnikend.

Nadat Olivia lachend heeft geknikt, nemen Noëlle en Mira Bella mee naar boven. “Zoals ik net al zei, jullie zijn geweldig.” zegt Bella, terwijl ze een rondje voor de spiegel draait.

Nadat ze van iedereen afscheid hebben genomen en na een lange reis in het vliegtuig, komen Bella en Tobias aan bij het grote nieuwe vakantiehuis. “Het is echt prachtig.” zegt Bella. Tobias glimlacht en pakt haar hand.

Samen laten ze zich op de bank vallen. Bella legt haar hoofd tegen Tobias’ schouder. “Ik hou van jou,” fluistert ze. Tobias glimlacht opnieuw en drukt een kus op haar haar. “Ik ook van jou.” zegt hij.

Bella komt weer omhoog en drukt zacht een kus op zijn mond.

Het stel verplaatst naar de slaapkamer, en al snel liggen er een aantal kledingstukken op de grond.

Pas laat op de avond vallen ze – dicht tegen elkaar aan – in slaap.

AimiGenietend sluit Aimi haar ogen. De warme zomerzon schijnt op haar gezicht. Uit haar iPod, die op het gras naast haar ligt, klinkt Like a prayer. Er klinkt een zacht, spinnend geluidje onder haar.

Lachend kijkt ze naar Pixie, die kopjes tegen haar been geeft. “Maf beest.” grinnikt ze, en ze geeft een aai over het kopje. Het laatste semester van de uni was… anders verlopen dan verwacht.

Ze was weggelopen van Sean. Laf als ze was, had ze het gedaan toen hij er niet was.

Maar ze had de verkeerde weg genomen. Hij had haar langs zien komen, en was achter haar aan gekomen.

Na ongeveer een halfuur gerend te hebben, kwam ze aan bij het park. Totaal overstuur was ze tegen iemand opgebotst. Casper de Groot. Hij had haar gekalmeerd, en meegenomen naar het studentenhuis waar hij woonde. Er was nog een kamer vrij geweest. En daar had ze het laatste semester doorgebracht.

Ze word uit haar gedachten getrokken door Pixie, die mauwend naar een paar vlinders kijkt. “Kom, Pix. We gaan naar binnen.” zegt Aimi.

Doelloos laat ze zich op de bank vallen. Ze zet de tv aan, en zapt langs een paar kanalen. Geïrriteerd zet ze het ding weer uit als ze niks leuks kan vinden.

Net op dat moment klinkt what the hell uit haar zak. Ze werpt een blik op het schermpje van haar mobiel, en ziet dat het Casper is. “Met Aimi,” zegt ze vrolijk.

Na een hele tijd klikt ze op het rode ophang-knopje. Ze glimlacht, en stopt haar mobieltje terug in haar zak.

Fluitend begint Aimi aan het eten, en een kwartiertje later zit ze achter een hamburger. Ze werpt een blik op de klok, en ziet dat ze nog een uur heeft voordat Casper komt. Ze hebben afgesproken een film te gaan kijken.

Een uur later begroet ze Casper vrolijk. Hij grinnikt, “Hoe kom jij zo vrolijk?” Aimi haalt haar schouders op. “Mag dat niet ofzo?” vraagt ze plagend.

“Welke film wil je kijken?” vraagt Aimi, als ze binnen op de bank zitten. “Mij maakt het niks uit.” antwoord Casper. “Daar heb ik wat aan.” zegt Aimi. Ze springt van de bank en zoekt tussen de stapel DVD’s een leuke uit.

Niet veel later kijken ze naar Lord of the rings. Gespannen zien ze toe hoe Gandalf naar beneden getrokken word door de Balrog van Mordor. Goed, ze hebben de film vaker gezien, maar het blijft toch echt elke keer weer spannend. Casper glimlacht en stoot Aimi aan. “Hé, je weet toch dat het goedkomt?” Aimi glimlacht. “Jawel... Maar hij is gewoon fucking creepy”

Casper lacht. “Ik ben er toch?” Aimi grijnst. “Ja, alsof ik daar wat aan heb.” Casper grinnikt en geeft haar een vriendschappelijke stomp tegen haar arm. “Nou, bedankt.”

“Geen dank.” zegt Aimi grijnzend. Ze kijkt Casper even aan, en richt zich dan weer tot de film.

Als de film is afgelopen en Casper naar huis is, trekt Aimi haar pyjama aan. Ze laat zich op het bed vallen. Het liefst belt ze Bella nu even. Maar die zit op Twikkii.

Aimi besluit – ondanks dat ze niet bepaald moe is – te gaan slapen.

De volgende ochtend vertrekt ze vroeg naar haar werk. Ze heeft een baantje gevonden in de carrière entertainment.

Als ze ‘s avonds uit haar werk komt, is het begonnen met hagelen. Ze neemt een warme douche, en trekt een joggingbroek en shirtje aan. “Hé, Pix. Heb je me gemist?” grinnikend aait Aimi de kat.

Dan klinkt haar ringtone uit haar broekzak. “Met Aimi!” zegt ze. Ze grinnikt als ze Casper hoort vragen waarom ze niet eerder opnam. Lachend legt ze uit dat ze aan het werk was.

Senna, Florian en Romée.“Wit!” gilt Romée stralend, terwijl ze naar buiten wijst. Senna lacht en tilt het meisje uit haar wiegje. “Romée naar wit!” zegt Romée met twinkelende ogen.

“Zal ik je eerst even op het potje zetten, meis?” zegt Senna glimlachend. Romée kijkt even bedenkelijk en knikt dan. “Potje.” beslist ze.

Even later zet Senna Romée op de wiebellama. Lachend trekt Romée aan de handvaten van het ding. Senna glimlacht terwijl ze toekijkt.

Dan voelt ze twee armen om haar heen. “We hebben echt een prachtige dochter.” mompelt Florian. “Jazeker.” zegt Senna met een glimlach.

Ondertussen is Romée de wiebellama alweer zat geworden. “Papa, Romée af.” zegt ze, en ze strekt haar armpjes uit naar haar vader. Lachend tilt Florian Romée van de wiebellama, en zet haar in de sneeuw.

Bewonderend kijkt Romée naar het witte spul. Ze pakt een beetje op en stopt het in haar mond. “Doe dat maar even niet,” zegt Senna lachend.

Bijna meteen heeft Romée alweer iets anders gevonden. Lachend slaat ze de sneeuw alle kanten op.

‘s Middags hebben Florian en Senna college. “Tot vanavond,” Senna geeft een kus op Romée’s voorhoofd. “Dag papa en mama.” zegt Romée.

Als ze terug komen van college, ligt Romée op het kleine matrasje in de hoek van de woonkamer te slapen.

Senna gaat op het aanrecht zitten. Florian glimlacht en slaat zijn armen om haar heen. “Mama! Papa!” klinkt het opeens vrolijk van de andere kant van de kamer.

“Hee meis,” zegt Senna glimlachend. Ze pakt Romée’s handjes vast, en zet haar voorzichtig op haar voetjes. “Zullen we dan even proberen te lopen?” vraagt ze. Romée knikt. “Lopen!” giechelt ze.

“Goedzo!” trots tilt Senna Romée op. “Méet goed.” zegt Romée stralend. Senna lacht en kietelt haar. “Heel erg goed.” zegt ze.

Even later zitten Florian en Senna te genieten van een bord zalm, en Romée van haar pap. “Romée niet meer honger.” zegt Romée, en ze schuift haar bakje bijna van haar stoel. “Romée spelen met poppen!” zegt ze stralend. “Even wachten tot wij ook klaar zijn,” zegt Senna glimlachend.

Maar aan echt spelen komt Romée niet meer toe. Als ze voor haar poppenhuis zit, begint ze te gapen. Florian legt haar in bed, en geeft haar en kus op haar voorhoofd. “Welterusten.” fluistert hij. “Truste papa” mompelt Romée, waarna ze meteen in slaap valt.

Ook Florian en Senna stappen in bed, ookal is het nog niet zo heel laat. De volgende ochtend hebben ze vroeg examen, en veel zin om dan moe te zijn hebben ze niet.

De volgende middag komen ze beiden thuis met een 10. Maar dat is niet het leukste. Romée gaat opgroeien. Senna kijkt even glimlachend naar Florian, en buigt zich dan voorover om de kaarsjes uit te blazen voor Romée.

En zo komt Romée even later weer op de grond neer als kind. “Stoer,” grijnst ze. “Op je kamer liggen andere kleren.” zegt Florian met een glimlach.

Luca en Claire.“En toen waren we derdejaars.” zucht Claire terwijl ze naast Luca neerzakt op de hangmat. Luca grinnikt en slaat een arm om haar heen. “Het klinkt alsof je het vreselijk vind.”

“Nee, natuurlijk niet.” Claire prikt in Luca’s zij. Luca glimlacht en drukt een kus op haar neus.Ondertussen begint het langzaam te schemeren. Claire komt omhoog, en staat op. “Ik ga wat te eten klaarmaken.” zegt ze, en ze verdwijnt naar binnen.

Luca gaat haar achterna naar binnen, en even later zitten ze samen op de bank te genieten van een broodje hamburger. “Het is heerlijk, Claire.” mompelt Luca met zijn mond vol. Claire grinnikt en slikt haar laatste hap door. “mooizo.” grinnikt ze.

Niet heel veel later kruipen ze in bed. Het examen was heel vroeg geweest, en ze zijn doodop. Luca slaat zijn armen om Claire’s middel, en valt meteen in slaap.

De volgende ochtend zitten Luca en Claire in het vochtige gras. Met een glimlach staart Luca naar de wolken in de verte. Claire leunt tegen hem aan. 'Het is mooi hè, 's ochtends?'

Luca knikt, en staat op. “Eigenlijk wou ik je nog iets vragen.” zegt hij, terwijl hij haar omhoog trekt. Hij zakt weer door zijn knieën, en haalt een klein, zwartfluwelen doosje uit zijn zak.

Claire’s ogen worden groot. “Claire Diaz, wil je met mij trouwen?” fluistert Luca. Claire slaat haar hand voor haar mond, en haalt de ring uit het doosje. Met trillende vingers schuift ze hem om haar vinger.

Dan kijkt ze Luca stralend aan. “Natuurlijk wil ik dat.” zegt ze, en ze vliegt hem om de hals.

Lachend zet Luca haar weer op de grond. “Ik wil niks liever.” fluistert Claire, en ze drukt een kus op zijn lippen.