Bella en Aimi

Met een plons land Aimi in het zwembad. Met een grijns op haar gezicht komt ze weer boven. ‘Wie is ookalweer de beste in duiken?’ vraagt ze plagend aan Bella. ‘Ik’ antwoord Bella en ze steekt haar tong uit. Aimi slaat met haar hand op het water waardoor het hoog opspat en neerkomt op Bella. Gillend spettert Bella Aimi weer nat. Lachend duikt Aimi onder om de aanval van Bella te ontkomen. Een tijdje blijven ze elkaar natspetteren.

Bella klimt op de rand en laat haar benen in het water heen en weer bewegen. Aimi laat zich op haar rug drijven. ‘Je bent echt gek op Tobias hè?’ vraagt ze. Bella kijkt even naar haar. ‘Ja,’ mompelt ze. ‘waarom vraag je hem niet of hij hier komt wonen? Als het niet goed gaat, kan je hem er altijd nog uit trappen.’ zegt Aimi, en ze grijnst.

‘wie er uit trappen?’ horen ze opeens achter zich. ‘Jou.’ antwoord Aimi simpel als ze Tobias ziet staan. Tobias kijkt verbaasd naar Bella, die alleen met haar ogen rolt. ‘Ik ga lunch maken, het is al 1 uur,’ zegt Aimi. Ze klimt het trapje op, pakt haar handoek en verdwijnt naar binnen.

Met een grijns ploft Tobias op het bankje. Bella slaat haar handdoek om zich heen en gaat naast hem zitten. Tobias trekt haar tegen zich aan. ‘waar ging dat net over?’ vraagt hij. Bella lacht ‘niks hoor,’ grinnikt ze. Tobias kijkt Bella onderzoekend aan, ‘echt niet?’ vraagt hij. ‘Aimi vroeg waarom ik jou niet vraag hier te wonen.’ zegt Bella, en ze glimlacht.

‘en nu je er toch bent, wat zou je er van vinden hier te wonen?’ vraagt Bella. Tobias glimlacht, ‘dat lijkt me niet eens zo heel vreselijk.’ zegt hij grinnikend. Bella lacht en steekt haar tong uit. ‘Kom je hier wonen?’ vraagt ze. ‘Ik zou niets liever willen,’ fluistert Tobias in haar oor.

Na een snelle lunch lopen ze met z’n drieën naar college.

Aimi is een uur eerder klaar met college dan Tobias en Bella, en ze besluit alvast eten te maken.

Als Bella en Tobias terug komen, kunnen ze meteen aanschuiven.

‘Ik ga naar bed,’ deelt Aimi mee na het eten. Ze valt haast om van de slaap en kruipt als ze boven is meteen haar bed in.

Niet veel later vertrekken ook Bella en Tobias naar boven. Ze kijken nog even tv, maar al snel valt Bella tegen Tobias aan in slaap.

De volgende ochtend zitten ze met z’n drieën aan de tafel op het balkon. ‘Gaan jullie vandaag nog iets doen?’ vraagt Aimi. Bella kijkt Tobias even aan en schud dan haar hoofd, ‘Niet iets bijzonders.’ zegt ze. ‘jij?’ ‘Ik ga denk ik even naar de sportschool.’ zegt Aimi, en ze glimlacht.

Een uur later stapt Aimi de taxi uit. Een aantal studenten komen de sportschool uit, en anderen gaan naar binnen. Aimi duwt de deur open, en ze kijkt even rond. Rechts naast de deur hangt een bordje. Sporthal en kleedkamer staat er, met een grote pijl naar rechts. Aimi kijkt even rond, kleed zich om en loopt naar de hometrainers.

Na een tijdje komt er iemand naast haar zitten. Ze kijkt opzij, en ziet een jongen zitten. Hij heeft zwart haar en grijze ogen. Hij kijkt haar aan, ‘Hallo’ zegt hij, en hij grijnst. ‘Sean Vennegoor.’ zegt hij. ‘Aimi van Beest.’ zegt Aimi. ‘Ben je hier al vaker geweest? Ik heb je hier namenlijk nog nooit gezien.’ vraagt Sean. Aimi werpt nog een blik opzij. ‘Nee,’ zegt ze. ‘Ik heb een paar dagen geleden mijn eerste examen pas gehad.’ antwoord ze.

Een tijdje blijven ze fietsen en praten, tot Sean voorstelt wat te gaan drinken in het café’tje van de sportschool. Als ze zitten bekijkt Aimi Sean nog eens goed. Tot haar verbazing voelt ze lichte kriebels in haar buik. Sean glimlacht, en de kriebels worden heftiger. Automatisch glimlacht Aimi ook. ‘Ik moet gaan,’ zegt ze opeens als ze op de klok heeft gekeken. ‘Ik loop wel even mee naar buiten, ik ga ook.’ zegt Sean.

Als ze buiten staan tovert Sean een pakje sigaretten tevoorschijn. ‘Rook je?’ vraagt Aimi, en ze trekt een wenkbrauw op. Sean knikt, ‘jij?’ vraagt hij. Aimi schud haar hoofd. ‘Je zou het eens moeten proberen,’ zegt Sean. Aimi glimlacht. Sean omhelst haar kort, ‘Tot later,’ zegt hij.

Aimi loopt meteen door naar college. Als ze terug is, is het stil in het huis, wat niet raar is want Bella en Tobias zitten nog op college. Om zich niet te vervelen besluit Aimi brownies te maken.

Voorzichtig prikt ze een stukje aan haar vork en stopt ze het in haar mond. Meteen hapt ze naar adem. ‘Iets te warm,’ mompelt ze, en ze lacht in zichzelf.

Hoofdhuis.

Senna kijkt tevreden naar de strepen op het doek. Het lijkt nog nergens op, maar ze is ook nog lang niet klaar. ‘Senna? Kom je ontbijten?’ hoort ze Olivia roepen. ‘Ik kom er zo aan!’ roept ze terug. Ze bergt haar schildersspullen op, en loopt naar beneden.

Senna schuift bij haar ouders en Luca aan tafel. Genietend neemt ze een hap van haar pannenkoek. ‘hmm, heerlijk mam.’ zegt ze. Olivia glimlacht.

Met een zucht laat Senna zich op haar bed vallen. Een tijdje staart ze naar de muur. Ze wil heel graag naar de uni. Het liefst zo snel mogelijk. Maar ze wil aan de andere kant haar ouders nog niet kwijt. ‘Life’s hard.’ mompelt ze.

Senna zucht weer en gaat op de rand van haar bed zitten. En dan was het haar ook laatst opgevallen dat ze niet eens zo heel erg op haar ouders leek. Was dat normaal? Bella en Aimi waren haast kopieën van hun moeder. Luca en zij leken op geen van beiden.

Maar wat als het niet zo hoort? De gedachte aan dat een van haar ouders vreemd zou zijn gegaan doet haar rillen, en ze schud haar hoofd. ‘nee,’ fluistert ze tegen zichzelf. ‘zo moet je niet over ze denken.’

Toch komt de gedachte weer naar boven. Ze probeert aan overeenkomsten te denken, maar kan alleen overeenkomsten met haar moeder vinden. Bruin haar, groene ogen.

Senna loopt naar beneden, om maar even niet aan haar ouders te denken. Ze ploft naast Luca op de bank. Hij zit geconcentreerd naar een voetbalwedstrijd te kijken. Hij kijkt even op als hij Senna aan ziet komen, en vestigt zijn aandacht op de tv. Senna zucht, en ze probeert in de wedstrijd te komen. Luca zet de tv uit. ‘Hé!’ zegt Senna verontwaardigt. ‘Sen, je kéék niet eens.’ zegt Luca. ‘Kom op, wat zit je dwars?’ ‘niks.’ mompelt Senna.

Luca rolt met zijn ogen. ‘Sen, ik ken je langer dan vandaag. Plus dat je net zo min kan liegen als Bella en mam.’ zegt hij. Even schiet er iets door Senna’s hoofd. Weer een overeenkomst met haar moeder. ‘er is niks, dat zeg ik toch!’ er klinkt een geïrriteerde ondertoon in haar stem. ‘Ik wou gewoon even gezellig tv kijken met mijn broertje. Maar als dat niet mag, ga ik wel weer naar boven.’ Senna staat op en stampt de trap weer op.

‘zo bedoelde ik het nou ook weer niet,’ mokt Luca. Olivia, die het laatste deel van het gesprek heeft gevolgd, glimlacht naar Luca. ‘Ze is gewoon aan het puberen. Dat gaat wel weer over.’ zegt ze met een knipoog.

Senna is naar het kamertje van Lulu gegaan. ‘Kom op, Lu, dan gaan we een stukje lopen.’ zegt ze tegen de hond.

Als ze buiten zijn snuift Senna de frisse lucht op. Ze geniet van het wandelen met de hond, elke dag. Ze kan Lulu alles vertellen. Alles wat haar dwarszit.

Senna aait over Lulu’s zwarte kop. ‘we zijn er weer,’ mompelt ze. De hond kijkt haar aan, met een smekende twinkel in haar ogen. Senna lacht, ‘geef je poot eens,’ zegt ze. Braaf legt Lulu haar poot in Senna’s hand. ‘goedzo,’ fluistert Senna, en ze gooit een snoepje naar Lulu.

Senna vult de bak van Lulu nog even, en loopt dan weer naar de hobbykamer. Na een tijdje komt Luca ook binnen. ‘Hai,’ mompelt Senna. ‘Hé,’ zegt Luca. ‘Sorry van net.’ zegt hij als ze een tijdje zwijgend staan te schilderen. Senna haalt haar schouders op. Luca rolt met zijn ogen en schildert weer verder.

Rond 6 uur worden Senna en Luca naar beneden geroepen voor het eten. ‘wat zijn jullie stil,’ merkt Olivia op. Senna rolt met haar ogen en eet rustig verder. Alex trekt een wenkbrauw op. ‘Senna wil mijn excuses niet aanvaarden,’ zegt Luca koel.

Geïrriteerd kijkt Senna Luca aan. ‘Jij moet je gewoon niet overal mee bemoeien,’ zegt ze. ‘Ik vróeg alleen wat!’ zegt Luca nijdig. Senna rolt met haar ogen en staat op, ‘Ik ga naar boven.’ zegt ze, en ze werpt nog een vernietigende blik op Luca.

Senna trekt haar pyjama aan en ploft neer op haar bed. Er klinkt een zacht klopje op de deur, met daarna de stem van Olivia. ‘Mag ik binnenkomen?’ vraagt ze. ‘Tuurlijk,’ mompelt Senna als antwoord. Olivia opent de deur en gaat naast Senna op haar bed zitten. ‘waarom kunnen jongens soms zo irritant doen?’ vraagt Senna. Olivia lacht, ‘zo zijn ze nou eenmaal.’ zegt ze.

Senna zucht. ‘Ik wil helemaal geen ruzie hebben met Luca,’ mompelt ze. Olivia klopt Senna op haar knie, ‘maak het dan goed.’ zegt ze.

‘Luca?’ Senna klopt op Luca’s deur. ‘Hm,’ krijgt ze als antwoord. Voorzichtig opent ze de deur, ‘Is dat een ja of een nee?’ vraagt ze. Luca kan een glimlach niet onderdrukken, ‘je bent nu toch al binnen, dus een ja.’ zegt hij. Senna glimlacht ook. ‘Sorry dat ik vandaag zo bot deed,’ mompelt Senna. Luca glimlacht weer, ‘Ik was anders ook niet heel aardig.’ zegt hij.

Senna kijkt Luca aan, ‘zand erover?’ vraagt ze. Luca knikt. ‘was er echt niks vanochtend?’ vraagt hij voorzichtig. ‘want je kan mij alles vertellen, hè, dat weet je!’ Senna glimlacht, ‘er was echt niks, Luca.’ zegt ze.

Trots kijkt Senna naar het schilderij. Ze was vanochtend vroeg wakker geworden, en ze had meteen het schilderij afgemaakt. Ze haalt het van de ezel af, en neemt het mee naar haar kamer.

Even later zitten Senna, Luca, Olivia en Alex met zijn drieën tv te kijken. Na een half uurtje gaat de bel. Luca en Senna kijken verbaasd naar hun moeder die opstaat om de deur open te doen.

Nieuwsgierig loopt Senna met haar moeder mee. ‘Aimi! Bella!’ gilt ze als ze haar zussen in het oog krijgt. Bella lacht en omhelst Senna. Olivia kijkt afkeurend naar Senna, ‘zou jij je niet eens gaan aankleden?’ vraagt ze. Senna grinnikt en verdwijnt naar boven.

Senna kleed zich snel om, en rent dan weer de trap af. In de tijd dat ze zich heeft omgekleed, is iedereen naar de zitruimte verplaatst. Ze ploft neer op de bank, naast Aimi. Senna laat haar ogen door de ruimte gaan. De jongen naast Bella is haar al lang opgevallen, en ze weet bijna zeker dat het de vriend van Bella is.

‘Ik ga Lulu even uitlaten,’ deelt Senna na een tijdje mee. Ze haalt de hond van boven, en even later loopt ze achter Lulu aan naar het park toe. Ze ademt diep in. Ze vind het enorm gezellig dat haar zussen er zijn, maar om er even tussenuit te zijn vind ze ook niet erg.

Als Senna weer terug komt ziet ze dat haar moeder het eten op tafel zet. Olivia glimlacht naar haar, ‘was het fijn even buiten te zijn?’ vraagt ze. Senna knikt, ‘beter dan naar jullie geklets luisteren,’ zegt ze plagerig. Iedereen schuift aan aan tafel. Genietend van de kalkoen praten ze weer verder.

Olivia kijkt glimlachend naar Bella. Ze is blij dat haar dochter zo gelukkig is. ‘wij gaan denk ik maar weer,’ zegt Aimi na het eten, als ze naar buiten kijkt, waar de zon plaats heeft gemaakt voor een heldere maan. Olivia glimlacht, ‘Het was fijn dat jullie er waren.’ zegt ze, en ze omhelst haar oudste dochters. Senna geeft ze ook allebei een knuffel, ‘snel weer langskomen, hè!’ zegt ze met een grijns. Bella lacht, ‘zo snel mogelijk.’ zegt ze met een knipoog.

Als Aimi, Bella en Tobias weg zijn, vertrekken Luca en Senna naar boven. ‘Ik ben blij dat jij mijn tweelingbroer bent, Luca.’ mompelt Senna. Luca glimlacht, ‘Ik ben ook blij dat jij mijn tweelingzus bent, Sen.’ zegt hij.