Gapend rekt Olivia zich uit. Ze hoeft pas om 11 uur te werken, maar ze wil niet te laat komen op haar eerste dag. Ze staat op en maakt haar bed op. `Het is dan wel een klein huisje, het moet wel netjes blijven` mompelt ze tegen zichzelf

Rustig maakt ze een boterham met ham. Ze heeft alle tijd. Grinnikend eet ze hem op. Typisch iets voor haar om veel te vroeg op te staan.

Na haar broodje, stapt Olivia onder de douche. Ze rilt als er koud water over haar heen stroomt. Snel draait ze de kraan warmer.

Als Olivia zich heeft aangekleed, pakt ze een boek. `Ik moet wel een beetje behoorlijk kunnen koken` mompelt ze. `en ik moet stoppen met in mezelf praten`

Een paar uur later heeft Olivia het hele boek doorgelezen. Ze loopt naar buiten en gaat achter haar huisje zitten.

Niet veel later is de carpool er. `Goedemorgen!` zegt Olivia vrolijk. Haar collega moet lachen om haar vrolijkheid zo vroeg in de morgen. `jij bent zeker de nieuwe?` lacht de chauffeuse. Olivia knikt. `Ik zal je zo wel rondleiden. Stap in`

‘s avonds komt Olivia weer thuis. `tot morgen` zegt ze tegen haar collega. Plots hoort ze een onbekende stem: `Zo, nooit gedacht dat er hier nog eens een mooie dame zou komen wonen`

Olivia draait zich om en ziet een jonge man staan. `Alex, Alex de Groot` stelt hij zichzelf voor. `Olivia van Beest` zegt Olivia. Vlinders vliegen als gekken door haar buik. `zijn dat je normale kleren?` grinnikt Alex. Met rode wangen schud Olivia haar hoofd. `dit is mijn werkoutfit, als je heel even hebt` Olivia verdwijnt als een speer naar binnen.

Even later zitten Olivia en Alex samen aan de tafel. `Er komen nog best veel sims langs op deze verlaten plek` grinnikt Olivia. Alex knikt. `van Hoogwoud is het het snelst hierlangs naar blauwwater` `en waar woon jij? ` vraagt Olivia nieuwsgierig. `Hoogwoud, maar ik wou hier een kavel gaan kopen` antwoord Alex. `maar het lijkt me veel leuker om dat samen met jou te doen` fluistert hij er achteraan.

Alex trekt Olivia omhoog. `verlegen ben je niet, hè?` vraagt Olivia. Alex schud zijn hoofd. `Ik ben een rare gast, kun je wel zeggen. Kan je dansen?` lacht Alex. `Ik hou wel van rare gasten, vooral als ze erg direct zijn. Ik heb alleen nog nooit echt gedanst gedaan. Maar hier is toch geen muziek?` `als je verliefd bent, is er geen muziek nodig` fluistert Alex.

Olivia bloost `Dan heb ik geen muziek nodig` fluistert ze. Alex pakt haar hand. `Ik leer het je, Oké?` lacht hij. `Goed idee` grinnikt Olivia. Langzaam dansen ze door de kamer. Af en toe geeft Alex een instructie. `Je kan het geweldig` lacht Alex als ze een tijdje gedanst hebben. `Ik heb ook geen slechte leraar` mompelt Olivia.

Alex trekt Olivia wat dichter tegen zich aan. `en waarom woon jij hier?` Olivia zucht. `lang verhaal. Ik doe een challenge. Maar, waarom ben jij eigenlijk bij mijn huisje gestopt?` `mijn buurman, Wilbert, die ken je wel, heeft me vertelt dat hier een nieuwe inwoonster is. En tja, ik ben nogal nieuwsgierig aangelegd` grinnikt Alex.

`ik moet weer gaan. Ik bel je snel, oké?` Olivia knikt. Alex buigt en zegt met een deftige stem `Tot ziens, jongedame` Olivia lacht. `eruit nu of ik bel de politie` zegt ze en ze steekt haar tong uit.