Senna ademt diep in en sluit haar ogen. Voor een moment luistert ze alleen naar het zachte ringelen van de speeltjes aan de bungelboog van haar dochtertje, naar de vogels die buiten fluiten. Ze opent haar ogen weer en kijkt naar Romée. Sinds de verjaardag van Olivia en Alex is haar leven veranderd. Ze heeft weer contact met Luca, en ze heeft veel meer contact met haar zussen dan voordat ze wegliep.Ze hoort voetstappen naar haar toe komen, en kijkt glimlachend omhoog.

“Het is bijna zes uur.” Florian kijkt haar aan. “Tijd om op te groeien dus.” hij glimlacht een scheef glimlachje. Senna staat op en tilt Romée uit de bungelboog. “Daar ga je dan, meisje.” mompelt ze, voordat Romée de lucht in vliegt.

Even later zet FlorianRomée op het potje. “Doe maar een plasje, meis.” fluistert hij. Romée knikt, ten teken dat ze het begrijpt, en doet een klein plasje.

Dan trekt hij haar voorzichtig omhoog, zodat ze op haar kleine beentjes staat. Verbaasd kijkt ze haar vader aan. “Papa?” vraagt ze verbaasd. Florian lacht en zet een stap achteruit. Dan begrijpt Romée hem en doet ook zij een voorzichtig stapje.

“Papa!” gilt het meisje en ze laat zich in zijn armen vallen. Floriangrinnikt, en aait over Romée’s haar.

Senna bekijkt een tijdje lachend hoe Romée probeert te lopen, maar besluit dan iets anders te gaan doen. Net op dat moment gaat de telefoon. Het is Bella, ze is benieuwd naar hoe Romée er uit ziet. En als Senna klaar is over Romée, vraagt ze naar Elora en Mike, en begint Bella enthousiast te vertellen over hoe ze er uit zien.

Na op verschillende manieren geprobeert te hebben Romée te laten lopen, geeft Florian het op. Romée is te geïnteresseerd in alle nieuwe dingen, ze kan haar aandacht niet bij haar vader houden. Ze zitten een tijdje met zijn drieën op het bankje aan de tafel. Romée heeft een speelpaardje van haar moeder gekregen en heeft er de grootste lol mee. Senna en Florian kijken een tijdje samen naar het kleine meisje. Hún kleine meisje.

Na een tijdje beginnen Romée’s oogjes dicht te vallen. Ze gaapt diep en kruipt tegen haar vader aan. Florian glimlacht en tilt haar op. Hij trekt voorzichtig haar pyjama aan, en legt haar in haar bedje.

“Ze is echt geweldig.” zucht Senna, terwijl ze naar haar slapende dochtertje kijkt. Florianglimlacht en trekt haar tegen zich aan. “Jij bent ook geweldig.” zegt hij.

De volgende ochtend haalt Senna Romée uit haar wiegje. “Lekker geslapen, meis?” vraagt ze glimlachend. “Heel lekke.” zegt Romée en ze tovert een grote glimlach tevoorschijn.

Senna zet Romée op de grond, zodat ze kan spelen. Zelf kruipt ze achter de laptop. Florianhad zijn paper al af. Al lang. Hij was netjes, geordent. Zij niet. Ze lacht zachtjes en opent het bestand van haar paper. Ze denkt diep na, en begint dan te typen.

Als ze een tijdje aan het schrijven is, kijkt ze even naar wat ze heeft. Ze knikt, en laat haar blik even door de kamer glijden. Romée leunt tegen haar vader’s benen aan en giechelt, terwijl Florian probeert een opdracht te maken. Senna glimlacht en richt haar aandacht weer op haar paper.

“Mama spele!” hoort ze opeens. Ze kijkt op, en ziet dat Romée niet meer bij Florian zit. Ze staat op en knielt voor het meisje neer. “Nu even niet, Romée. Papa en mama moeten leren.” Romée knikt teleurgesteld, maar al snel vind ze iets nieuws. Lachend trekt ze aan een kwast van een kussentje op de bank. Ze kijkt even verbaasd op als het kussentje valt, maar schaterlacht daarna alweer. Senna glimlacht.

Later, als het begint te schermeren, stopt Senna Romée in bad. Zachtjes wrijft ze over de blote armpjes van het meisje. “Kijk, mama.” zegt Romée. Ze blaast tegen het water, waardoor er rimpeltjes in komen. “waarom mama en papa leren?” vraagt Romée. Senna glimlacht. “papa en mama moesten examen doen, liefje.” Romée kijkt even moeilijk naar haar moeder, en dan richt ze haar aandacht weer op haar spelletje.

Na het bad legt Senna Romée in bed. “welterusten, meis.” fluistert ze, en ze drukt een kus op Romée’svoorhoofd. “Truste, mama.” zegt Romée, en ze wrijft in haar oogjes. Al snel valt ze in slaap.

Ook Senna en Florianzoeken hun bed op.

Bella&Tobias

“word je wakker, Bells?” zachtjes strijkt Tobias door Bella’s haar. “Nog heel even…” mompelt Bella. Tobias grinnikt. “we moeten zo naar examen, dat wil je toch niet missen, of wel soms?” vraagt hij. Langzaam opent Bella haar ogen en ze zucht. “kijk, zó moeilijk is het nou ook weer niet.” zegt Tobias grijnzend. Bella glimlacht lichtjes.

Even later buigt Bella zich glimlachend over het wiegje van Elora. Er verschijnt een grote lach op het kleine gezichtje. “Goedemorgen, meisje.” fluistert Bella. Elora grijpt lachend naar de neus van haar moeder. Bella lacht en legt Elora nog even terug in haar wiegje.

Een paar uur later staat Bella met Elora voor een taart. Naast haar staat Tobias met Mike. Ze hadden dit examen ook weer gehaald met allebei een tien. Ze kietelt Elora even over haar buikje, en buigt zich dan naar voren om de kaarsjes uit te blazen.

En, na een kleine make-over, staan er twee schattige peuters in de woonkamer. “Knuffel!” roept Mike. Een beetje wiebelend trekt hij Elora omhoog en slaat zijn armpjes om haar heen.

Bella glimlacht en zet de tweeling in hun stoeltjes. Tobias maakt een salade klaar, en zet bij de tweeling een bordje pap neer. Lachend pakt Elora met haar handje een beetje pap en stopt het in haar mond.

Even later word de tweeling in bed gelegd, en laten Bella en Tobias zich op de kleine stoeltjes in de hoek van de kamer zakken. Een tijdje kijken ze in stilte naar de tweeling. Het is een fijne, rustgevende stilte. “Ze lijken echt op jou.” fluistert Bella. Tobias glimlacht en kijkt haar aan. “van uiterlijk wel, ja. Maar hun innerlijk lijkt veel meer op jou.” zegt hij.

Na nog een paar minuten naar de tweeling te hebben gekeken, gaan Bella en Tobias ook naar bed.

Na een paar uur geslapen te hebben, word Elora weer wakker. Ze gaapt, rekt zich uit en trekt zich op aan het rekje van haar wiegje. “Mama?” vraagt ze, zachtjes. Als ze geen antwoord krijgt word ze bang. “Mama?” roept ze. “Loor?” vraagt Mike slaperig. Elora kijkt naar haar broertje, en laat zich weer zakken. “Mama,” fluistert ze nog eens.

Net op dat moment komt Bella binnen. “Zijn jullie al wakker?” vraagt ze, te moe om echt verbaasd te zijn. “Mama!” kirt Elora blij. Onwillig moet Bella glimlachen, en ze pakt Elora’s handje. “Gaan jullie nog even slapen? Papa en mama willen ook nog even slapen.” zegt ze. Elora knikt, en gaat weer liggen. Ze volgt haar moeder wanneer die naar Mike loopt, en daarna de kamer uit. Langzaam vallen haar oogjes weer dicht.

De volgende ochtend staat Bella al vroeg de luier van Mike te verschonen. Lachend grijpt Mike naar het witte poeder. “Mike, kan je misschien even rustig blijven liggen?” vraagt Bella en ze glimlacht.

Bella trekt Mike’s kleren weer bij hem aan, en neemt hem mee naar de woonkamer. Als ze binnen komen, zit Tobias met Elora voor het poppenhuis. Bella glimlacht en zet Mike naast Elora neer. “Mike ook met poppen spelen!” zegt Elora vrolijk.

Een paar minuten later gaat de bel. Bella opent de deur. “Hé Sen!” begroet ze vrolijk haar zusje. “Leuk dat jullie er zijn.”

Florian zet Romée op de grond. Het kleine meisje kijkt verbaasd rond. Elora kruipt nieuwsgierig naar Romée toe. “wij spelen?” vraagt ze. Romée krijgt een grote glimlach op haar gezicht en knikt. Voorzichtig geeft Elora Romée een knuffel. “wij spelen,” lacht ze.

“Mike ook mee spelen?” vraagt Elora aan haar broertje. Mike kruipt naar Elora en Romée toe. “Ja!” zegt hij, en hij pakt een van de poppen.

Na een tijdje gespeeld te hebben met het poppenhuis, hebben Elora, Romée en Mike geen zin meer. Bella geeft ze allemaal een speeltje uit de speelkist. Na een tijdje rustig gespeeld te hebben heeft Elora geen zin meer om op de grond te zitten. “Papa, ik op?” vraagt ze. Tobias lacht en tilt haar op zijn schoot. Ook Mike en Romée worden op de bank gezet.

“Papa, kijk!” Mike kruipt over Bella richting Tobias. Trots laat hij zien hoe hoog hij de boot kan tillen. Tobias lacht en aait hem over zijn haar. “Goed hoor,” zegt hij met een knipoog. Mike lacht.

“mama, ik kleuren.” zegt Elora als ze de speeltafel in de hoek ziet staan. Bella grinnikt en tilt Elora op. “Mée en Mike ook!” zegt Elora.

Terwijl de kinderen aan het tekenen zijn, zitten Bella, Tobias, Senna en Florian te kletsen. De meeste tijd gaat het over de kinderen, en af en toe komt de studie er tussendoor.

Met een treurig gezichtje geeft Elora een knuffel aan Romée. “Snel weer spelen!” zegt Romée. Elora knikt en glimlacht alweer. Mike geeft zijn nichtje ook een knuffel.

“Leuk dat jullie er waren,” zegt Bella tegen Senna. Ze omhelst haar zusje stevig.

Nadat Mike en Elora een bordje pap hebben gehad en ze allebei op het potje zijn geweest, leggen Bella en Tobias hun in bed. “Welterusten mama.” zegt Elora slaperig. Bella glimlacht en drukt een kusje op haar voorhoofd. “welterusten meisje.” fluistert ze.