10G. Spar

Wrijvend in haar ogen staat Femke op. Ze staart naar haar ouders die nog in hun bed liggen. Wanneer

krijgt zij nou een eigen kamer? Alles is zo volgepropt overal.

Een beetje mokkend door de vroeger ochtend trekt ze haar nette jurkje aan en besluit daarna te gaan schilderen. ‘’Als er nu maar geen spetters op

komen?’’ hoort Femke haar moeder in haar hoofd zeggen.

Al snel komt Niek de deur uit zetten. Hij loopt meteen naar Femke toe. ‘Hallo schoonheid van me.’

Grinnikend geeft Femke hem een kusje. ‘Jij bent ook schoon hoor.’ grapt Femke tegen haar vader.

Ze besluiten even een kort spelletje rode handjes te doen. ‘Au, ik had je bijna!’ roept Femke enthousiast naar haar vader als hij zijn hand net nog weg trekt

en Femke vervolgens wel raakt.

De twee houden allebei erg van schilderen dus na hun spelletje zijn ze beide te vinden achter het doek.

Rachelle komt ondertussen de slaapkamer uitsloffend die vervolgens het eten gaat

klaarmaken.

Voordat Femke een hap neemt van haar ontbijt laat ze zich eerst glijden in het lekkere warme water in bad. Even gaat er een koude rilling bij de eerste aanraking over haar lichaam heen maar daarna

volgt een warme gloed die Femke meetrekt het bad verder in.

Stef die ook wakker is geworden schreeuwt opeens wanneer Niek en Rachelle aan het eten zijn het

hele huis bij elkaar. Snel komt Niek naar hem toe gerend.

Maar amper kan hij hem verschonen want de carpool staat alweer voor hem toeterend voor de deur. Met een snel kusje vliegt Niek het huis uit voordat de

carpool weg rijdt.

Rachelle die Stef overhandigd kreeg van de haastige Niek geeft Stef rustig een flesje. Met een zucht kijkt ze vertedert toe hoe het mondje van Stef

langzaam open gaat en slokjes naar binnen werkt.

Femke die graag wil laten zien hoe goed ze mee kan helpen in het huishouden pakt ondertussen de

schaal met pannenkoeken en maakt hem schoon. ‘Goed hè mam?’ Rachelle knikt geloofwaardig.

Na de afwas van Femke volg de schoonmaakbeurt van Stef. Zoals altijd spettert hij tegen het water aan. Rachelle krijgt een handvol water tegen haar

gezicht aan gedauwd. Lachend maakt ze het mannetje schoon. ‘Boef!’

Om acht uur is het tijd voor Femke om naar school te gaan. Na een te lang afscheidt verlaat ze het huis

en stapt de schoolbus in.

Rachelle vertrekt kort daarna ook waardoor het kindermeisje al snel in huis is. Ze verzorgd Stef

matig waardoor hij soms lang huilt op de grond of in de wieg.

Wanneer Niek weer terug komt van zijn werk begint hij eerst grondig Stef te verschonen en daarna

probeert hij wat op te steken uit een goed boek.

Hij leest lang en langzaam en heeft later niet door dat Rachelle en Femke alweer thuis komen. Omdat Rachelle graag goede contacten legt neemt ze

Derek mee naar huis.

Hij mag dan wel jonger zijn dan haar, ze kunnen het goed vinden met elkaar. Femke die uit de

schoolbus stapt begroet haar moeder vriendelijk met een hechte knuffel.

Die avond is het weer tijd voor een verjaardag. Dit keer wordt het de verjaardag van Stef. Toeterend staat Rachelle Stef aan te moedigen. Niek wiebelt

met hem langzaam op en neer.

‘Stef wordt groot, Stef is dan niet meer klein, als je maar niet slechte dingen hoopt want dat vind ik niet fijn.’ zingt Niek vrolijk terwijl Stef een soort

van lacht. Daarna volgt een uitblazing van kaarsjes en Stef wordt de lucht in gegooid.