10G Spar

Love will keep us together

Update 22Geen zorgen voor

morgen

Haastig strompelt Stef over de stoep heen. Hij moet weten wie die figuur is, omdat hij misschien weet wie het is. Zijn hart slaat

sneller dan ooit. Nog nooit is hij zo blij, maar zenuwachtig, afwachtend en nog zo van niets wetend tegelijkertijd geweest.

Rachelle & Niek en de kinderen

De tranen zijn al bij hem in de ogen gesprongen. Het is inderdaad Nicole! ‘Nicole!’ roept hij vol vreugde bij het zien van het bekende gezicht. ‘Stef!’ fluistert Nicole opgelucht. ‘Ik durfde al niet naar binnen en het is al weer even geleden, en ik dacht

dat je misschien…’ Nicole kan haar zin niet afmaken omdat Stef zijn lippen op de hare drukt.

Nicole glimlacht voorzichtig. ‘Je houdt nog van me.’ Stef kijkt raar op. ‘Natuurlijk, ik zal altijd van je blijven houden, hoe lang ik

ook moet wachten. Weet je nog wat ik zei? Ik blijf altijd bij je.’ Nicole knikt. ‘En dat zal nu ook gaan gebeuren.’

‘Leg me alles uit.’ antwoordt Stef. Nicole grijnst. Hij is nog steeds hetzelfde. Bedenkt ze wanneer ze naar de kuiltjes in zijn

wangen kijkt. ‘Ik zal je alles uitleggen.’ Zegt Nicole terwijl ze aanstalten maakt om Stef te zoenen.

‘Ik heb tegen mijn ouders gezegd dat ik niet meer van ze hou omdat ze mijn leven afpakten. Ze waren heel erg teleurgesteld,

en hebben eens nagedacht over hun besluit. Ik mocht uiteindelijk na een lange discussie naar je toe gaan om hier voor

altijd te blijven!’ gilt Nicole bij het laatste.

Stef kijkt haar met een lachend gezicht aan. Nicole springt dolblij in zijn armen, maar plots schiet haar wat te binnen

waarvoor ze nogal nerveus is om het te vertellen.

Aarzelend tikt ze op zijn schouder. ‘Ik moet je nog wat belangrijks vertellen.’ Stef kijkt verbaasd. ‘Nog wat?’ Nicole

knikt. ‘Ik ben nogal dik geworden de laatste tijd, en dat is niet zomaar gekomen.’ Ze zucht even. ‘Ik ben zwanger Stef.’ piept

ze dan.

Niet veel later liggen Stef en Nicole op bed. ‘Zwanger.’ mompelt Stef terwijl hij vanuit zijn ooghoeken naar de buik, die zachtjes op neer gaat, van Nicole kijkt. ‘Wat zeiden je ouders ervan?’

Nicole draait zich om met haar rug naar Stef toe. ‘Dat is ook een reden waarom ze mij maar het huis uit lieten.’

Stef kijkt haar verbaasd aan ondanks ze het niet kan zien. Voorzichtig legt hij een hand op haar schouder. ‘Ik zal altijd bij je blijven, dat weet je. Het komt goed.’ ‘Weet ik, daarom is het ook

goed. Het is goed zo.’ fluistert Nicole, maar diep van binnen begint ze wel te huilen. De avond nadert en voor iedereen het

weet slapen ze.

Midden in de nacht wordt Nicole na een diepe slaap wakker. Ze heeft honger. Zonder Stef wakker te maken sluipt ze, op haar

tenen, de kamer uit.

Ze is niet de enige die wakker is. Rond het huis loopt Tessa zenuwachtig en tegelijkertijd teleurgesteld te piekeren. Te

piekeren over van alles. Met knarsende tanden alsof ze iets heel ergs heeft meegemaakt belandt ze op het vochtige gras

onder haar voeten.

Niet lang blijft ze zitten. Tessa besluit weer op te staan en loopt de keuken binnen. Daar komt toevallig Nicole net langs lopen. ‘Hee Tess!’ Nicole wil haar armen om haar heen slaan als een lieve schoonzus, gewoon, omdat dat haar ideale begroeting is

voor familie, maar Tessa houdt haar tegen.

Zonder een woord te zeggen sloft Tessa naar haar kamer, pakt een notitieblok en begint te schrijven, en te schrijven. Nicole

trekt haar wenkbrauw omhoog. Niets snappend waarom Tessa zo anders deed dan normaal.

Ze besluit er verder geen aandacht meer aan te besteden, want tja, Tessa zit wel in de pubertijd. Nicole trekt de koelkast open. Haalt er een pak melk uit en nog wat andere ingrediënten. Daar

maakt ze een heerlijk gerecht van.

Zodra Nicole het eten op tafel zet komt Tessa aanschuiven. ‘ Hooi.’ mompelt ze kortaf. Nicole zegt niets. ‘Het spijt me dat ik net zo deed.’ zegt Tessa dan. ‘Het geeft niet, ik denk dat ik het wel snap.’ zucht Nicole. ‘Oja?’ vraagt Tessa geschrokken en verbaasd. ‘Ik heb ook in de pubertijd gezeten meid. Ik kan je

zeggen dat mij veel dingen tegenvielen.’

Tessa haalt haar schouders op. ‘Het zal wel.’ Nicole merkt dat Tessa er verder niet over wil praten dus houdt ze haar mond

maar. Het blijft een tijdje ongemakkelijk stil. ‘Hoe gaat het met je zwangerschap?’ vraagt Tessa plots na een grote hap

havermoutpap. ‘Het gaat heel erg goed, dankje.’ antwoordt Nicole.

Op dat moment komt Stef gapend binnen sjokken. ‘Goedemorgen.’ mompelt hij terwijl ook hij een kom pakt en aan tafel komt zitten. ‘Nicole, weet je, officieel zouden wij vandaag

een bruiloft hebben.’ Nicole verslikt bijna in haar eten. ‘Echt waar? Wauw! Dat gaat toch wel door dan?’ vraagt ze aarzelend.

‘Als jij het wilt…’ antwoordt Stef stralend. Nicole knikt enthousiast. ‘Ik hou van je. Tess, wil jij me helpen?’ ‘Natuurlijk!’

al snel staan de twee even later is Tessa’s kamer.

Na een lang gedoe met haar haar staat Nicole toch ook echt trots te kijken in de spiegel. ‘Je hebt me prachtig gemaakt!’

Tessa bloost. ‘Ach, je bent van nature ook al schitterend dus zo moeilijk was het niet.’

‘Zal ik mijn jurk dan maar pakken?’ Tessa knikt. ‘Hij ligt bij mijn ouders in de slaapkamer.’ Nicole knikt dankbaar en snelt naar

de kamer van Rachelle en Niek. Haastig trekt ze de lade van de kledingkast open waar een schitterende, vonkelende en

ongebruikte witte jurk in ligt. Vlug trekt Nicole de jurk aan.

De jurk is mooi afgewerkt. Dè jurk die Nicole altijd al had gewenst en ervan had gedroomd. Dat Tessa dit allang voor mij

gekocht had. Denk Nicole. Ze is een schat.

‘Tess! Die jurk is dondersmooi joh!’ roept Nicole. Tessa bloost. ‘Echt waar?’ ‘Hij is prachtig, ik betaal je terug. En snel.’ belooft

Nicole. Ze slaat haar armen eerst twijfelend maar later zeker om Tessa heen die ze nu wel toelaat. ‘Dankje Tess, echt waar

bedankt lieverd.’ glimlacht Nicole dankbaar.’

Roxanne - suikerklokje

Tot de volgende keer