10G. Spar

Het is midden in de nacht als Rachelle uit haar bed stapt. Vermoeid slaakt ze een zucht. Een nare

droom over Clarence betekent vast niet veel goeds.

Ze bekijkt haar kleine huisje even en rekt zich vervolgens uit. Met nog een diepe zucht maakt ze

het bed op.

Echt wakker is ze toch niet helemaal. Het idee om te gaan springtouwen schiet haar te binnen en ze

pakt haar springtouw om hem te gaan gebruiken.

Na een tijdje vindt ze het wel genoeg geweest. Rachelle loopt naar de koelkast en pakt er een zak chips uit. Met een volle hand propt ze het een en al

naar binnen.

Daarna neemt ze een korte douche. De lauwe stralen laat ze over zich heen gaan. ‘Aah, net wat ik nodig

had. Een douche.’

Na het douchen gaat ze toch weer volop aan de bak met haar springtouw. ‘Niets is leuker in zo’n

huisje.’ lacht Rachelle.

Opeens schiet haar te binnen dat ze wat geld over heeft van haar computer en begint meteen in een klein verbouwingentje. Alsof er niets veranderd is aan het huisje gaat ze gewoon weer verder met

haar springtouw.

Er is een tweepersoonsbed gekomen, lampen en een halve muur voor bij de douche en de wc.

Hierbij voelt Rachelle zich toch prettiger als ze onder de douche staat, hoewel ze maar de enige persoon

in huis is. (en je alsnog alles kunt zien)

Met de gedachten bij heel iets anders maakt Rachelle alles schoon en vult haar behoeften aan.

Rustig gaat ze zitten op een paar kussens. Deze dag moet goed worden, vandaag gaat ze eens kijken of

ze misschien ‘’haar ware’’ kan vinden.

Zuchtend staat Rachelle op. Die kan je natuurlijk niet in één dag vinden vindt ze. Dat is geen echte

liefde, je wordt niet zomaar opeens verliefd door een korte blik van iemand, denkt ze. Starend uit

het raam ziet ze de postbode langslopen.

Zonder na te denken wat ze doet haast Rachelle zich naar buiten voor de jongen weg wil lopen. ‘Euh,

hee wacht even.’ De jongen draait zich statisch op met zijn wenkbrauw wat omhoog getrokken.

‘Euh’ aarzelt Rachelle. ‘’Wat doe ik hier?’’ vraagt ze zich in zichzelf af. De jongen trekt een nog raarder

gezicht. ‘Ik heet Rachelle Spar en jij?’ vraagt Rachelle uit nood maar. ‘Ik moet werken sorry, later!’ de jongen verdwijnt haastig uit Rachelle’s zicht. Teleurgesteld pakt Rachelle de krant en

maakt een puzzel.

Onder het puzzelen beseft ze dat ze best wel moe is dus besluit Rachelle om een klein dutje te doen.

Tegen het begin van de middag wordt ze wakker, gaat naar de wc en beseft opeens dat ze best snel naar

haar werk moet. Ongeveer nog vier uurtjes.

Best wel zenuwachtig maakt Rachelle haar boterham klaar. ‘’Wat zullen ze wel niet van me denken? Ik moet een goede indruk geven, de eerste indruk is vaak het meest belangrijk.’’ Gaat er in de hersens

van Rachelle om.

Ze eet haar boterham op. Vult een kuil weer op terwijl haar gedachten over van alles gaan.

Rachelle is net klaar met de kuil wanneer en twee mannen langs haar huis komen lopen. Vriendelijk schudt Rachelle Erick Mendelszoon en Niek den

Draaijer de hand.

Met de laatste Niek, blijft Rachelle nog een poosje gezellig praten. ‘’Wat aardige man, wat een lieve man, wat een knappe man.’’ schiet er steeds door

haar hoofd heen.

Ook Gordon d’Engelbronner nog even langs lopen. Hem begroet Rachelle ook vriendelijk, maar

degene met wie ze de meeste klik kreeg was voor haar duidelijk Niek.

Het wordt al avond en Rachelle neemt afscheidt van de drie mannen. Op naar haar werk. Ze trekt haar

best wel goed staande uniform aan en vol trots loopt ze het huis uit.

Ze stapt vrolijk de carpool in en even later stapt ze er net zo vrolijk weer uit. Haar collega’s zijn helemaal top, de baan is top, alles is gewoon helemaal goed.

(Rachelle’s wens is om helemaal in de top te komen)

Ondanks een vervelende gebeurtenis, namelijk dat Rachelle een werknemer op de grond gebonkt

heeft en de computer stuk heeft gemaakt, omdat ze dacht dat het een crimineel was heeft ze toch

promotie gekregen!

De dagen daarna gaan vrij normaal, het enige bijzondere is dat het huis iets meer wordt verbouwd en Rachelle vaak met Niek belt.

Op een vrije dag loopt Rachelle naar haar telefoon toe. ‘Misschien kan ik Niek vandaag wel voor

eventjes uitnodigen.’ Ze toets zijn nummer in die antwoordt dat hij er zo snel mogelijk aankomt.

Wanneer Niek eraan komt wandelen geeft Rachelle hem een omhelzing. ‘Leuk je weer te zien.’ zegt Niek. ‘Ja, vind ik ook.’ antwoordt Rachelle die

helemaal in de wolken is.

De hele avond wordt er druk gekletst over koetjes en kalfjes. Maar wanneer Niek helaas weer moet

vertrekken staat Rachelle hem nog na te kijken terwijl hij al verdwenen is. Zuchtend kijkt ze met

verliefde ogen naar het Oosten waar Niek verdween.

Rachelle weet het nu zeker, de hele tijd was aan het woelen met haar gevoelens maar sinds vandaag weet ze het zeker. Ze is verliefd, en er is niks aan te doen. Moe dat ze is valt ze meteen in haar bed

in slaap.

De volgende dag maakt Rachelle met een glimlach op haar gezicht haar ontbijt klaar. Alles gaat haar

vreselijk naar wens.

Na het afwassen besluit Rachelle om Niek weer te gaan bellen. Ze wil hem het liefst elk moment zien,

en hoopt dat de liefde aan beide kanten zit.

Niek komt er meteen aan en een hele middag zitten ze weer gezellig te praten en ondertussen flirt

Rachelle er ook een beetje, wat Niek geen enkel probleem vindt.

‘s avonds ligt Rachelle weer te woelen in haar bed. ‘’Zal Niek mij aardig vinden? Hij is mijn vriend, dus ja. Maar voelt hij ook meer?’’ Haar gedachten zijn al snel weer weg gevaagd doordat ze als een roos

in slaap valt.

De volgende dag staat Rachelle al snel voor de spiegel te kijken. Ze fluistert zichzelf wat moet in

en doet wat make-up op.

Alsof Niek haar kan zien belt Rachelle hem daarna op. Ze kletsen een uurtje totdat Niek weg moet naar

zijn werk.

Een klein beetje teleurgesteld legt Rachelle de hoorn weer op zijn plaats. Ze pakt een boterham zak en

maakt een paar lekkere boterhammetjes voor zichzelf die ze gulzig opeet.

En al snel staat haar carpool alweer voor haar huis. Met veel moed voor weer een geslaagde werkdag

stapt ze de auto in.

Een saaie werkdag was het niet maar heel erg boeiend ook niet. Rachelle stapt weer uit de

carpool en maakt voor zichzelf een nieuw gerecht klaar, maar zo goed is het niet gelukt. ‘’I don’t care.’’ denkt Rachelle en ze eet haar eten op.

Moe valt ze daarna in slaap.

De volgende is weer een normale dag zoals altijd. Rachelle gaat haar bed uit, belt Niek, eet drinkt,

gaat naar haar werk…

Trots op zichzelf valt Rachelle daarna in diepe slaap.

De volgende dag springt Rachelle haar bed uit. Vandaag zal ze Niek weer uitnodigen en probeert

ze te ontdekken of hij ook op haar verliefd is. Rachelle springt ongeduldig onder haar douche,

doet haar make-up op en rent de keuken in.

Haastig eet ze haar eten op en vliegt haar werk in. Zodra haar werk gedaan is en ze terug komt, staat ze een beetje te trillen op haar benen. Helemaal zenuwachtig is ervan geworden. Voor haar wordt

het misschien wel een en al een flirt middagje straks.

Rachelle loopt naar binnen en pakt de telefoon van de haak, nog even twijfelt ze maar niet voor lang want

ze toetst het nummer van Niek in nog geen vijf seconden erna.

‘Met Niek den Draaijer.’ klinkt er een stem. ‘Ja met Rachelle, ik vroeg me af of je vanmiddag misschien

langs zou willen komen?’ ‘Met alle genoegen!’ antwoordt Niek. Dolblij pakt Rachelle een net setje

uit de kast en bekijkt haar make-up nog een beetje.

In de verte ziet Rachelle er al aan lopen. Zo normaal mogelijk loopt ze naar buiten toe. ‘Hooi Niek!’

begroet ze hem.