10G. Spar

Rachelle, een nette, aardige, serieuze, actieve en verlegen vrouw kijkt met een verrekijker naar de

vogels voor zich. Het huis waar ze nu in woont ziet er leeg en kaal uit.

Ze mag blij zijn dat er tenminste een dak boven haar hoofd zit en dat ze het als het nacht is niet koud zal

krijgen.

Rachelle Spar woont sinds vandaag in het dorpje Ventil. Haar wens is om een perfecte familie te

krijgen (familiewens), dus haar doel nu is op zoek naar de perfecte man voor haar, en later dat ze nog

weer negen generaties na haar zal krijgen.

In het huis van Rachelle staat simpel een bed, een plant, een klein keukentje, wc en een douche.

Het eerste wat Rachelle doet zodra ze binnen is, is naar de wc. Er zijn geen muren voor de wc of

douche want daar is te weinig geld voor.

Daarna pakt ze wat eten uit de koelkast, haar maag rommelt als een gek.

Ze neemt het eten naar het aanrecht en probeert het eten klaar te maken, want koken kan ze niet echt. ‘Nou dan moet havermoutpap toch wel lukken?’

vraag ze zich hardop af.

Wanneer ze haar eten heeft klaargemaakt neemt ze er een flinke hap van, ja knikt, deze pap is heerlijk.

Als ze zo naar haar huisje kijkt wordt ze somber. Hier kan ze haar hele leven toch niet wonen? Hoe kan ze

ooit hier een mooi gezinnetje stichten, en hoe kunnen hier ooit nog veel meer generaties wonen?

Haar gedachten dwarrelen af als ze de bel hoort. Een meneer zet een pakketje af voor de deur en loopt

daarna weer weg.

Rachelle maakt het pakketje open, en wat blijkt, er zit een splinternieuwe computer in! Die verkoopt ze

meteen, zodat ze haar huisje wat meer kan opknappen. Als ze dat gedaan heeft pakt ze de

krant. ‘Een baantje, dat is wat ik nodig heb!’ zegt ze hardop.

Ze bestudeert een paar andere koppen in de krant, maar even later rollen haar ogen over de bladzijde

waar de actuele baantjes op staan.

Ze neemt een baan in de openbare veiligheid, namelijk beveiligingsambte, wat haar 336

simdollars per werkdag op levert. Vol trots staart ze naar een vrouwtje voor haar huis.

Ze loopt naar het oude vrouwtje toe en begroet haar vriendelijk. ‘Hallo, ik heet Rachelle Spar.’ ‘Dag, ik

heet Nikki Snijders.’ zegt de vrouw schuddend haar hand.

‘Woont u hier al lang in deze buurt?’ vraagt Rachelle. De vrouw knikt. ‘Ik ben hier opgegroeid, en zoals je ziet ben ik er nog steeds, ben jij nieuw hier dan?’

concludeert Nikki.

‘Nou het zit zo’ stamelt Rachelle ‘ik ben hier net gaan wonen, want in mijn oude dorp werd ik helemaal

zat, ik wou graag fris en nieuw graag een gezinnetje krijgen, en vanuit mij nog weer negen

generaties verder zien te krijgen.’

‘Haha dus je zoekt nu wel wat mannen?’ vraagt Nikki. Rachelle krijgt een rood hoofd maar knikt toch. ‘Nou dan moet je maar gewoon eens naar het winkelcentrum komen, ik ga nu weer doeg!’

antwoordt Nikki.

De vrouw wil weg lopen, en Rachelle gaat even touwtjespringen wanneer er juist net een paar vrolijk pratende mensen aankomen gewandeld.

Meteen stopt Rachelle met springtouwen en begroet als eerst Leonie den Dolder.

Alsof ze vroeger dikke vriendinnen waren geeft Leonie haar een dikke knuffel.

Daarna begroet Rachelle Mohammed Fransen. Hij heeft een vriendelijk gezicht valt Rachelle op.

Als laatste is ook Clarence Filippino aan de beurt. Met hem raakt Rachelle aardig in gesprek over koetjes

en kalfjes.

De klik tussen de twee is er sterk en Rachelle heeft meteen een gezin in haar hoofd waar Clarence de

man van is.

Maar dat is maar een eerste indruk, zodra Clarence overdreven begint te lachen in haar gezicht, een

domme opmerking maakt en een boer laat neemt ze maar van hem afscheidt.

Binnen gaat Rachelle even wat drinken, ze kijkt door haar raam, het voelt voor haar als een drukke dag

terwijl ze nog niet eens heeft gewerkt.

Ze blijft nog even door het raam kijken als ze opeen Clarence nog steeds over haar gras ziet lopen. ‘Die

smerige gast mag wel eens weg.’ zucht ze. Rachelle loopt naar buiten en met een vriendelijke

toon zegt ze Clarence nogmaals gedag.

Na het afscheidt verdwijnt al snel de zon en komt de maan tevoorschijn. Rustig bezinken haar gedachten

als ze op de wc zit.

Vermoeid stapt ze haar bed in, nog even dan moet ze voor het eerst naar haar werk. Vol spanning en nieuwsgierigheid op een mooie volgende dag valt ze in slaap.

_