10G van Beest 3.1

Romée & Bram

Met een tevreden glimlach op haar gezicht leunt Romée met haar hoofd tegen Bram’s schouder. Een half uur geleden zijn ze van de universiteit terug gekomen, nadat ze hun eindexamen hebben gehaald. Bram drukt zijn lippen zacht tegen haar voorhoofd. Ze kijkt naar hem op en glimlacht weer.

Bram kust haar liefdevol en duwt haar zachtjes achterover. “Bram,” mompelt ze als zijn handen onder haar truitje verdwijnen en hij haar opnieuw kust. “Mhm?” zijn neus strijkt langs haar nek. Zijn vingers peuteren aan haar beha-sluitinkje. “Nu even niet, ik ben moe.” fluistert ze. “Toe.” hij drukt kusjes over haar sleutelbeen.

Ze komt omhoog en strijkt haar haren weer goed. “We hebben hartstikke vroeg examen gehad en ik ben zwanger, weet je nog. Ik ben gesloopt.” “Goed dan.” zegt Bram geërgerd. “Slaap lekker.” Hij springt van het bed af en verdwijnt naar de woonkamer. Romée laat kreunend haar hoofd in de kussens vallen.

Een halfuurtje later opent ze slaperig haar ogen als ze Bram’s hand langs haar wang voelt glijden. “Sorry.” fluistert hij, en hij drukt een kus op haar lippen. Romée glimlacht en geeft een zacht kneepje in zijn hand. “Ik ga even boodschappen doen en ik zou nog langs mijn moeder gaan. Slaap jij nog maar even lekker door.” Hij kust haar nog een keer.

Met een grijns op zijn gezicht loopt Bram over straat, richting het appartementencomplex. Hij steekt zijn handen diep in zijn zakken en fluit een vrolijk deuntje. Hij drukt op de bel van appartement 4A. “Ja?” klinkt een vrolijke, zangerige stem. “Ik ben er,” meld hij, opnieuw grijnzend.

Hij stapt in de lift en klopt een paar minuten later op de deur. “Hai.” grijnst hij, als er open wordt gedaan. “Hoi.” de vrouw in de deuropening trekt hem glimlachend naar binnen en kust hem.

Als Romée na een uurtje slapen weer klaarwakker is, heeft ze vreselijk honger. Met een bedenkelijke frons op haar gezicht speurt ze de koelkast af naar iets te eten. Ze zucht als ze niks kan vinden. Met haar handen op haar buik laat ze zich op de bank vallen.

“Bram?” “Dag liefje, wat is er?” Romée glimlacht als ze zijn stem hoort. “Ik vroeg me af of je al bijna klaar bent, ik mis je.” “Ik ben nu onderweg naar de supermarkt, schat. Ik zal snel zijn. Ik hou van je.” “Ik ook van jou.”

“Wat doe je?” Bram glimlacht als een warme, bruine arm zijn pols vast pakt en hem terug trekt in bed. “Ik moet gaan.” hij strijkt een pluk haar uit haar gezicht. Haar mondhoeken trekken een beetje naar beneden. “Kan je niet nog even blijven?” haar vingers glijden over zijn naakte bovenlichaam.

Hij schud zijn hoofd. “Het spijt me.” hij kust haar weer, lang en innig. Daarna stapt hij weer uit bed en kleed hij zich aan. “Tot later.” zegt hij nog, voor hij de deur achter zich dicht trekt.

Hoofdhuis

“Loorie?” Bella steekt haar hoofd om de hoek en glimlacht als ze Elora op bed ziet zitten. “Wat?” vraagt Elora geërgerd. “Loggie is thuis en ik vroeg me af of je zin had om even beneden te komen?” ze laat zich naast Elora op het bed zakken. “Nee.” mompelt Elora. “Toe, Loor. Hij heeft je gemist.” smeekt Bella. Elora schud haar hoofd. “Koppig mens.” mompelt Bella.

“Moet je eens kijken naar mijn moeder.” kaatst Elora terug. Bella grinnikt. “Ik ga niet mee naar beneden.” Elora laat zich achterover vallen. “Ik ben chagrijnig.” “Daarom moet je juist met Loggie praten.” Bella klopt op haar knie. “Maar goed, ik ga weer naar beneden.” ze knijpt even in Elora’s wang, en verdwijnt dan weer.

Een paar minuten later klinken er harde voetstappen op de trap. Elora kreunt, rolt zich op haar buik en trekt een kussen boven haar hoofd.

Logan stort zich met een schreeuw op Elora’s rug. “Ga van me af!” klinkt het gedempt. “Nee.” zegt hij triomfantelijk. Elora probeert hem te slaan, maar het mislukt. “Je moet aardig zijn tegen kleine broertjes.” hij trekt het kussen los en grijnst vrolijk.

“Jij moet aardig zijn tegen grote zussen die op de rand staan van depressief worden.” mompelt Elora. “Arm kindje toch.” Logan strijkt plagend door haar haar. “Ga weheg.” Elora draait zich om en duwt hem van zich af. “Ben je van plan de rest van je leven je af te zonderen van de rest van de wereld?” Logan trekt een wenkbrauw op. “Mhm.”

“Dat ga ik niet laten gebeuren.” Logan schud zijn hoofd. “Daar heb jij niets over te zeggen.” Elora werpt hem een vernietigende blik toe. “Helaas voor jou, heb ik dat wel.” Logan trekt haar aan haar arm. “Jij gaat douchen en als Mike er zometeen is dan gaan we met z’n drieën wat leuks doen. Kom op!” zegt hij geërgerd als ze niet meewerkt. “Als het moet schop ik je er onder.” dreigt hij.

Mike

Met een tevreden grijns zet Mike zijn handtekening onder het huurcontract. “Prima.” zijn nieuwe huisbaas glimlacht. “Dan is het appartement nu van u.” Mike knikt vrolijk, en schud de hand van zijn huisbaas.

“Pappie?” Avril kijkt hem met glimmende oogjes aan. Mike glimlacht liefdevol naar haar en tilt haar op. “Kom maar, dan gaan we papa’s appartement bekijken.” Hij knuffelt haar even.

Even later zit Avril op het grote bed geïnteresseerd haar vingers te bekijken. Mike grinnikt en bukt zich voor haar. Meteen is Avril afgeleid. “Pappie.” ze strekt haar armpjes naar hem uit en knijpt in zijn neus.

Mike glimlacht trots en trekt haar op schoot. Ze nestelt zich tegen zijn borst aan. “Pappie?” Avril kijkt hem liefjes aan. “Ja?” “Wanneer kom jij bij mama en mij wonen?” ze legt haar hoofdje tegen zijn arm en kijkt hem vragend aan. Mike slikt even en strijkt door haar bruine haar. “Dat weet ik niet, meisje. Dat ligt aan je moeder. Maar ik denk niet dat ze dat wil.”

Avril knikt even. Mike trekt haar wat steviger tegen zich aan. Net als hij zijn mond wil openen om wat te zeggen gaat de bel. “Tante Loor!” gilt Avril. Mike grinnikt en staat op om de deur voor Elora open te doen.

Avril loopt op haar korte beentjes naar de deur. “Tante Loor,” zegt ze stralend, en ze strekt haar armpjes naar Elora uit. “Dag schat.” Elora tilt haar nichtje op en knuffelt haar. Daarna slaat ze een arm om Mike. “Alles goed, zusje?” vraagt Mike glimlachend, terwijl hij Avril van haar over neemt. “Nee.” ze glimlacht naar hem.

“Awh.” Mike klopt op haar hoofd. Avril duwt haar wangetje tegen Mike’s wang. “Kom op, dan mag je me helpen met de laatste dingen klaar maken.” zegt Mike grijnzend. “Waarom, oh waarom, had ik zoiets al verwacht.” Elora glimlacht vrolijk.

Een kwartiertje later staan ze met zijn drieën in het kleine keukentje. Mike leunt tegen het aanrecht en houd Avril in de gaten, terwijl Elora de laatste dingen voor de salade klaar maakt. “Hier, Av.” ze steekt Avril een stukje kip toe. “Lekker.” kirt Avril vrolijk. Terwijl ze op het stukje kip kauwt, pakt Avril Mike’s schouders vast en staat ze op.

“Pas op, kleintje.” Mike pakt haar vast. “Straks val je nog van het aanrecht.” Elora glimlacht. “Zolang ze je vast heeft valt ze echt niet, hoor.” “Nou en, je weet maar nooit.” Mike tilt Avril van het aanrecht en knuffelt haar stevig. Avril giechelt en slaat haar armpjes om Mike’s nek.

Luca, Claire, Demi, Levi, Daisy, Mitch &

Fons

Met een verslagen gezicht bladert Luca door de rekeningen, die zich de laatste tijd behoorlijk hebben opgestapeld. “Luca?” Claire komt de kamer in. Hij glimlacht even naar haar en neemt nog een slok wijn. Claire zucht, trekt het glas uit zijn hand en geeft hem in plaats daar van een kop koffie. “Hoe gaat het?” vraagt ze bezorgd. “Niet zo goed.” hij laat zijn hoofd in zijn handen vallen.

Claire laat zich naast hem op het bed zakken en drukt een kus op zijn haar. “Het komt wel goed, schat.” “Ik weet het niet. Ik doe zo hard mijn best om promotie te krijgen, maar het lukt gewoon niet.” Claire leunt over hem heen, pakt de stapel rekeningen op en gooit ze op de grond. “Meer dan je best kan je niet doen.” Ze drukt een kus op zijn wang.

“Je zal wel gelijk hebben.” Luca rolt zich op zijn rug en trekt Claire in zijn armen. “Ik heb altijd gelijk, Luca.” Ze glimlacht en laat haar kin op zijn borst rusten. “Je bent de beste vrouw ter wereld.” hij drukt een kusje op haar neus.

Beneden zitten Levi, Demi, Merle en Logan op de bank. “Ik meen het. Je bent gestoord.” zegt Levi. “Ik ben niet gestoord!” protesteert Demi verontwaardigd. “Deem. Je kent die gast amper.” “Dús? Hij is schattig.” “Hoe heet hij?” “Weet ik niet.” Logan kijkt haar fronsend aan.

“Ik doe wat ik zelf wil.” zegt Demi, en ze kijkt hem vrolijk aan. “En hoe zit het met jou, Loggie?” vraagt ze onschuldig. “Hoe bedoel je?” Logan knijpt zijn ogen samen. “Ben jij, weet je wel, verliefd?” Logan bloost een klein beetje – wat gelukkig amper zichtbaar is – en schud zijn hoofd. “En jullie zeker ook niet?” zucht Demi, terwijl ze achterover leunt.

Als Merle en Levi ook hun hoofd schudden, zucht Demi dramatisch. “Saaie mensen.” mompelt ze. “Dus, omdat wij toevallig niemand leuk vinden, zijn we saai?” Levi trekt een wenkbrauw op. “Vreselijk saai, ja.”

Senna, Florian & Phoebe

“Mijn – kamer – is – zo – vet.” Phoebe springt enthousiast op haar nieuwe bed. Florian – die in de deuropening staat – grinnikt. “Kom je zo eten?” hij maakt zich los van de muur. “Ja, papa.”

Aimi, Casper & Nienke.

“Daar heen, mijn papapaard.” Nienke wijst naar de glijbaan, waar Aimi glimlachend naar hen zit te kijken. “Zoals u wenst, mevrouw.” “Papa! Paarden kunnen niet praten!” Nienke schud haar hoofd. “Je bent een vreselijk paard.” “Dank je. Moet ik je dan maar in het water gooien?” vraagt Casper vrolijk. Hij tilt Nienke van zijn schouders en houd haar boven het water. “Nee!” krijst Nienke lachend.

Met een harde plons beland Nienke in het water. Ze gilt en probeert de enkels van haar vader vast te pakken om hem er ook in te krijgen, maar het mislukt. Aimi staat grijnzend op en slaat een arm om Casper’s middel. “Je moet oppassen.” mompelt ze in zijn oor. “Soms krijg je te doen met kwaadaardige moeders van de kinderen die je in het water gooit.” Ze geeft hem een duw, zodat hij naast Nienke in het water valt.

“Goed zo mama!” gilt Nienke enthousiast. Casper grinnikt en veegt zijn natte haar van zijn voorhoofd. “Weet je, Nien, eigenlijk moet zij er nu ook in. Dan zijn we alle drie nat.” merkt hij op. Nienke knikt bedenkelijk. “Daar heb je gelijk in. Misschien ben je toch niet zo’n waardeloos paard.” ze klimt op de kant en strekt haar natte armen uit naar haar moeder.

“Oh God,” grijnst Aimi, terwijl ze achteruit loopt. Ze stoot tegen de glijbaan aan, waardoor Pixie verstoord mauwt. Nienke vliegt naar voren en duwt haar moeder richting de rand. “Niet doen!” gilt Aimi, terwijl ze probeert tegen te stribbelen. Casper – die ondertussen ook uit het zwembad is geklommen – klopt Nienke op haar hoofd. “Laat mij maar.” zegt hij vrolijk.

Met een simpele beweging tilt hij Aimi op en houd hij haar boven het water. “Nee!” piept Aimi, terwijl ze probeert los te komen. “Cas, toe.” ze kijkt hem smekend aan. Hij grijnst, drukt een kus op haar lippen en laat haar dan los. Nienke springt lachend haar moeder achter na.