Personeelsblad Jessa Ziekenhuis - oktober 2012

44
Personeelsmagazine Jessa Ziekenhuis oktober | november | december ‘12 Jaargang 3 - nummer 17 van a tot z JESS! Uitneembaar katern: engagementsmeting Verhuisverhalen Van klantenspel tot Jessa 'delight'

description

Personeelsblad Jessa Ziekenhuis - oktober 2012

Transcript of Personeelsblad Jessa Ziekenhuis - oktober 2012

startschot Jessa Ziekenhuis

Per

sone

elsm

agaz

ine

Jess

a Zi

eken

huis

okto

ber |

nov

embe

r | d

ecem

ber ‘

12

Ja

arga

ng 3

- nu

mm

er 1

7

van a tot zJESS!

Uitneembaar katern:engagementsmetingVerhuisverhalen

Van klantenspeltot Jessa 'delight'

Redactie:Erna Desiron, Eef Eerdekens, Miranda Follong, Kristof Hayen, Ludo Hermans, Nydia Leemans, Christa Meekers, Eddy Reners, Ilse Schalenbourg, Katrien Vangrunderbeeck, Lieve Verbiest en Brigitte Celis

Hoofd- en eindredactie:Brigitte Celis

Verantwoordelijke uitgever:vzw Jessa Ziekenhuis, Salvatorstraat 20, 3500 Hasselt

Werkten ook mee aan dit nummer:Dr. Yves Breysem, Karel Bosmans, Sonja Reckers, Riet Minnekeer, Katrien Moors, Dirk Copermans, Linda Ottenburghs, Barbara Aresu, Astrid Peters, Thijs Nelis, Annelies Mullens, Els Volders, Kim Gijbels, Peter Moors, Tom Thomassen, Ilse Stulens, Kim Bosmans, Veerle Lynen, Annick Germeys, teams met teamactivitei-ten, JOZ-senioren, Carl Renckens, Letty van der Hoeven

Op de cover:Katrien Van Wetswinkel, abdominale heelkunde, campus SA

Vormgeving:marjanwuyts Grafische Vormgeving

2

okto

ber |

nov

embe

r | d

ecem

ber ‘

12

Dr. Yves Breysem

Algemeen directeur

Column 2

Werken in een grote organisatie betekent extra aandacht

besteden aan een aantal factoren. Enkele van die ge-

kende aandachtspunten zijn bijvoorbeeld elkaar kennen,

samenwerken om steeds te verbeteren en ideeën van op

de werkvloer laten uitgroeien tot beleidsactiepunten. Maar

hoe doe je dat dan?

Zonder dat we het altijd beseffen zijn er in ons ziekenhuis

hiervoor in de loop der jaren diverse hulpmiddelen ontwik-

keld. Denk onder meer maar aan het werken in zorgclusters,

de beleidsgesprekken, de dienstvergaderingen, .... Maar ook

de bezoeken op afdelingen. Wat dit laatste betreft zijn de

veiligheidsrondes - waarmee we nu bijna twee jaar geleden

gestart zijn - een bijzonder goed initiatief. Het feit dat er

vaak een clustermanager of directielid aan de rondes deel-

neemt, vind ik alvast een pluspunt. Kwestie van managers

en directieleden effectief tot bij de ideeën en realisaties op

de werkvloer te brengen.

Ook ikzelf had al enkele keren de kans om tijdens een veiligheidsronde op enkele

afdelingen mee te lopen, en dit op de verschillende campussen. Onze medewerkers

in hun dagelijkse werkzaamheden en met hun patiënten zien omgaan: dat is Jessa

op zijn best! Telkens opnieuw sta ik in bewondering te kijken hoe verpleegkundigen

en paramedici zich de zorg voor hun patiënt aantrekken, hoe ze ernaar streven zo

kwaliteitsvol mogelijk te werken. Vaak gebeurt dit zelfs door eigen dienstgebonden

systemen te bedenken. Ook de aangename, persoonlijke omgang met de patiënten

valt mij steeds op. ‘Servicegerichtheid en hoffelijkheid’ is een centraal thema waar we

binnen het ziekenhuis actief aan werken, maar op de afdelingen gebeuren er al heel

wat mooie en concrete toepassingen van deze servicegerichtheid.

Voor mezelf als directielid ervaar ik het contact met artsen, verpleegkundigen en

onderhouds- of ander personeel tijdens zo’n veiligheidsronde als zeer waardevol en

verrijkend. Ik krijg er informatie, heb een betere voeling met de werkvloer en kan me

een veel beter beeld vormen van de dagelijkse opdrachten waar onze medewerkers

mee te maken krijgen. Het maakt je als directielid sterker betrokken. Ik leer iedere keer

uit de veiligheidsrondes, maar put er daarnaast ook nieuwe energie uit om te blijven

werken aan de verdere uitbouw van ons ziekenhuis.

Hoe de afdelingen en medewerkers zelf zo’n veiligheidsronde ervaren? Ik durf hopen

dat ze aan de dialoog die er telkens weer ontstaat een even positief gevoel over-

houden als ik. Uit een recente evaluatie blijkt alleszins dat de formule werkt en dat

diensten het prettig vinden eens te kunnen tonen wat er op hun dienst gebeurt en al

gerealiseerd is (zie pagina 12).

Het gevoel van ‘samen ervoor gaan’ zonder hokjesdenken, het elkaar over de discipli-

nes heen helpen, dat geeft een boost. Als we dat gevoel iedere dag kunnen realiseren,

is het Jessaleven - ondanks de verschillende campussen waarover onze meer dan drie-

duizend personeelsleden verdeeld zijn en de helse drukte in ons dagelijks werk - een

aangenaam werkleven.

En met deze positieve gedachte wens ik jullie graag allemaal heel prettige feestdagen

en een schitterend begin van het nieuwe jaar!

Met beide voeten op de werkvloer

Servicegericht en hoffelijk

Verkorte interne telefoonnummers,

Afdeling psychogeriatrie geopend

Veiligheidsrondes

Onderzoeksresultatenpatiëntveiligheidscultuur

Donordag

61011121314

Sensibilisatieactie diabetes

Car Free Day

Jessa Spaart

De gezonde verslaving van Kim Bosmans

Ontwikkelingsproject in Marokko

Teamactiviteiten

152528293234

EngagementsmetingVerhuisverhalen8 21 Mobiele equipe26Samen sleutelen aan kwaliteit16

Prettige feesten en een gelukkig nieuwjaar vanwege de redactie!

4

okto

ber |

nov

embe

r | d

ecem

ber ‘

12 Jess! van a tot z Jess! van a tot z

Het Jessa Ziekenhuis heeft de afgelopen jaren een sterke reputatie opgebouwd in de

ouderenzorg. De zes afdelingen geriatrie kunnen 155 ouderen opnemen die kwetsbaar

zijn op vlak van gezondheid. Ook op de andere afdelingen verblijven heel wat oudere

patiënten. Een reden te meer om bijzondere aandacht te schenken aan de 'week van de

derde leeftijd' die plaatsvond vanaf maandag 19 november.

In de 'week van de derde leeftijd' wer-

den er per campus verschillende activi-

teiten georganiseerd. Er was voor ieder

wat wils: een sessie ‘bewegen op mu-

ziek met kleuters’, rimpelgym, een ont-

bijtbuffet, pannenkoeken bakken, een

optreden in de kapel,… Ook de studen-

ten haarzorg van Imaculata Don Bosco

droegen hun steentje bij en legden de

ouderen eens goed in de watten.

Daarnaast verscheen de tweede edi-

tie van het tijdschrift "Ouderen met

flair". Dat tijdschrift is samengesteld

door medewerkers van de afdelingen

geriatrie van de drie campussen en be-

vat een leuke mix aan informatie, be-

wegingstips, recepten en spelletjes.

Actieve senioren tijdens

week van de derde leeftijd

In november ontvingen alle medewerkers en artsen van ons ziekenhuis een stevige Jessa-paraplu. Met

dit initiatief willen het bestuur en de directie van ons ziekenhuis iedereen bedanken voor de inzet en me-

dewerking bij het behalen van de NIAZ-accreditatie. waarvoor 10 externe auditoren in november 2011

ons ziekenhuis bezochten.

Vrijdag 19 oktober trokken alle Vlaamse

provincie-gouverneurs de koekjesroute op

gang. Voor onze provincie kreeg gouverneur

Herman Reynders daarbij de hulp van Ann

Dhooge, verpleegkundige op de afdeling

pneumologie campus Virga Jesse. Zij ontwik-

kelde voor de gelegenheid een ‘Jessakoekje’.

“We werken op onze afdeling met allemaal

zoetekauwen. Het Jessa koekje bevat de

lievelingsingrediënten van de collega’s en

is gemaakt met enkel Limburgse producten

zoals Hasseltse jenever van Smeets, stroop

van Vrolingen, enzovoort,” aldus Ann. Je ziet

Ann links op de foto aan het werk.

Het principe van de koekjesroute is eenvou-

dig: een koekjestrommel en receptenmap

worden doorgegeven tussen een honderdtal

organisaties, verenigingen en individuen:

een krokante kettingbrief als het ware. Tel-

kens wanneer de trommel stopt, worden er

koekjes gegeten en nieuwe koekjes gebak-

ken. Alle recepten komen in een map. De

provincie die aan het einde van de rit de best

gevulde map kan voorleggen, wint de Koekjes-

route! De koekjesroute eindigde op 14 novem-

ber en luidde daarmee de start van de Week van

de Smaak in.

Hou het droog, met je Jessa-paraplu omhoog

Gouverneur Herman Reynders en verpleegkundige Ann Dhooge bakken Jessakoekje tijdens koekjesroute

Eénmalige uitgave in kader van 'de week van de derde leeftijd'

OuderenOuderenmet fl air!

Bewégen, bewégen, bewégen

kruiden

Voeding

in the MIX

preventieVAL

KWAALTJES

4

8

11

Limburgse kinesisten in Jessa Ziekenhuis voor vorming

5

okto

ber |

nov

embe

r | d

ecem

ber ‘

12

Gespot! in Libelle

Het ziekenhuis heeft onlangs alle

regels rond verplaatsingsvergoe-

dingen voor medewerkers geac-

tualiseerd. Dit was onder meer

nodig omdat er door de fusie en

het werken op drie campussen

heel wat vragen ontstonden over

verplaatsingen tussen die cam-

pussen. Het reglement omvat alle

vergoedingen voor woon-werk-

verkeer, verplaatsingen tussen

de diverse campussen, verplaat-

singen van en naar de ziekenhui-

zen waarmee ons ziekenhuis een

samenwerkingsakkoord heeft

en alle andere verplaatsingen

die zich tijdens of buiten je shift

kunnen voordoen. Het nieuwe re-

glement is in het directiecomité,

de ondernemingsraad en het BOC

goedgekeurd. Je vindt alle infor-

matie over de verplaatsingsver-

goedingen in de extra INTERN op

je dienst of op Jessanet > perso-

neel > verplaatsingen. Op Jessa-

net zijn ook alle formulieren voor

aanvraag van een vergoeding

beschikbaar.

Op 13 september vond de interna-

tionale dag tegen kanker plaats. Het

is intussen een traditie in ons zieken-

huis dat die dag voor onze oncologie-

patiënten niet ongemerkt voorbij gaat.

Alle oncologiepatiënten kregen dus

ook dit jaar een leuk klein gadget bij

het ontbijt, namelijk een antistress-

popje. Grappig detail: het popje had de

vorm(en) van een verpleegkundige.

Hou het droog, met je Jessa-paraplu omhoog

Nieuw reglement verplaatsingsvergoedingen

Antistressverpleegkundige voor ‘dag tegen kanker’

Op 21 en 22 september 2012 organiseerde het expertisecen-

trum Mensana in het Jessa Ziekenhuis vormingsdagen ‘Ankylosing

Spondylitis’ (AS of Ziekte van Bechterew) voor de kinesitherapeu-

ten van heel Limburg. Deze vormingsdagen kaderen in het project

‘AS in beweging’. Dr. Jan Lenaerts, als reumatoloog verbonden aan

ons ziekenhuis, was één van de medeorganisatoren en belichtte

tijdens de vorming de medische aspecten van AS.

Het project ‘AS in beweging’ werkt actief op drie vlakken: het pro-

moten van meer bewegen en sport voor personen met AS via een

medisch verantwoord beweeg- of sportprogramma, het opleiden

van begeleiders en coaches en het organiseren van provinciale en

Vlaamse evenementen. Dr. Jan Lenaerts: “AS-patiënten hebben er

alle baat bij om zo lang mogelijk actief te blijven bewegen. Sporten

heeft onder meer een positief effect op de algemene vermoeid-

heid, houdt het locomotorisch systeem soepel en zorgt dat patiën-

ten de dagelijkse activiteiten gemakkelijker aankunnen.”

Tijdens de vormingsdagen kregen de 40 aanwezige kinesithera-

peuten een gevarieerd vormingsprogramma aangeboden. Thera-

peuten die het volledige programma volgden, ontvingen na afloop

een certificaat en toegang tot een online begeleidingsprogram-

ma. Zij behoren nu tot het netwerk van gecertificeerde begelei-

ders waar reumatologen en AS-patiënten beroep op kunnen doen.

Een hartverwarmend idee van onze collega's van CCU. Tof team zijn jullie!

Subject : JESSA ZIEKENHUIS HASSELTKeyword : VIRGA JESSAZIEKENHUIS

Publication : LIBELLE Frequency : WEEKLY

Date : 13/09/2012 Circulation : 270267

Page(s) : 5

BE 201209130422T

A4 Page 1 / 1FOR INTERNAL USE ONLY

Limburgse kinesisten in Jessa Ziekenhuis voor vorming

6

okto

ber |

nov

embe

r | d

ecem

ber ‘

12

Het klantenspelWil je servicegerichtheid heel concreet maken

binnen je team? Schrijf je dan zeker in voor

een teamsessie ‘speel het klantenspel’. Dit is

niet alleen een effectieve, maar ook een luch-

tige en leuke formule om aan servicegericht-

heid te werken.

Teambuilding met leereffect

“Via een ludiek spel dat je met je team in

kleine groepjes speelt, leer je servicegerichte

feedback te geven in allerhande situaties en

op diverse reacties van klanten. Het doel van

het klantenspel: zoveel mogelijk blije klanten

verzamelen! Het klantenspel is eigenlijk een

teambuilding, maar dan eentje waar je als

team ook nog iets uit leert,” lacht stafmede-

werker kwaliteit Katrien Moors, die teams

begeleidt bij het spelen van het klantenspel.

“Het is een pluspunt als alle betrokkenen van

een team zoals arts, verpleegkundige, para-

medicus, ... samen deelnemen.”

Goed gevoel

Het spelbord met pionnen versterkt het spel-

element en de doe- en kennisvragen helpen

teams op een ludieke manier aan service-

gerichtheid te werken. “Het gaat vooral om

herkenbare situaties en hoe je die zelf kan

beïnvloeden. Aan het einde is er een nabe-

spreking en bekijk je samen hoe jullie team

klantgerichtheid in de praktijk kan omzetten.

Met het klantenspel willen we vooral sensibi-

liseren. Want een servicegerichte en hoffelij-

ke houding geeft niet alleen je klanten, maar

ook jezelf een goed gevoel en zorgt voor een

wederzijds vertrouwen,” aldus Katrien.

Hilariteit

Diverse teams hebben al laten weten dat ze

geïnteresseerd zijn. “Zo staat het spel bijvoor-

beeld in maart voor de zes verpleegafdelin-

gen geriatrie op het programma. Omdat het

om de eerste groepen gaat, hebben we met

de hoofdverpleegkundigen geriatrie het spel

eerst uitgetest. De vragen blijken allemaal pri-

ma toepasbaar te zijn en effectief te werken,

maar de hoofdverpleegkundigen gaan nu zelf

kijken of ze ook nog vragen ‘op maat van de

afdeling’ willen toevoegen.” Bij het spelen van

het testspel was de ludieke toon trouwens al

vanaf het eerste ogenblik gezet. “Het spel-

reglement begint bijvoorbeeld met de regel:

de jury heeft altijd gelijk! Je begrijpt dat daar

meteen reactie op komt,” lacht Katrien.

Inschrijven voor het klantenspel kan in het

kader van de kwaliteitshappening (zie pagina

16), maar ook daarna blijft het aanbod open.

Je vindt alle informatie in de vormingsbrochu-

re op je afdeling of op Jessanet.

Word Jessa-ambassadeurHet klantenspel is dus vooral bedoeld om

teams te sensibiliseren op het vlak van ser-

vicegerichtheid en hoffelijkheid. “Maar daar-

naast willen we samen met een aantal mensen

in huis ook al een stapje verder gaan,” vertelt

Dirk Copermans van Ontwikkeling en Oplei-

ding (O&O). “Zo voorzien we bijvoorbeeld een

workshop ‘Word Jessa-ambassadeur’, waaraan

Van ludiek klantenspel tot Jessa ‘delight’ Servicegericht en hoffelijk

atiënten beoordelen kwaliteit vooral op de manier waarop ze als persoon behandeld zijn. ‘Servicegericht en hof-felijk’ is daarom één van de centrale thema’s waaraan we de volgende jaren extra aandacht besteden. Het ziekenhuis, met name de cel Ontwikkeling & Opleiding (dienst P&O), ondersteunt het hele gebeuren door gerichte workshops en opleidingen te voorzien. Zo is er onder meer een groot vormingstraject voor ondersteunende diensten gestart, kunnen teams zich in-schrijven voor een ludiek klantenspel en willen anderen misschien wel de rol van Jessa ambassadeur op zich nemen...

P

Zoveel mogelijk blije klanten verzamelen!“ "

Katrien Moors en Dirk Copermans

7

okto

ber |

nov

embe

r | d

ecem

ber ‘

12

iedere arts of medewerker kan deelnemen.

Hiermee richten we ons zeker niet alleen tot

zorgverstrekkers. Mensen van ondersteunen-

de diensten hebben immers ook klanten.”

Hoe toepassen in moeilijke tijden?

“Tijdens de workshop willen we concreet ma-

ken wat klantgerichtheid, servicegerichtheid,

hoffelijkheid en ‘Jessa delight’ (zie verder)

betekenen voor Jessa. Maar nog belangrijker:

hoe zien patiënten, familieleden en andere

klanten dit zelf? De deelnemers krijgen de

kans om zich in te leven in wat een ideale er-

varing voor patiënten in ons ziekenhuis kan

zijn. Hoe kunnen we zorgen dat onze patiën-

ten ons 10/10 geven? Hoe kunnen we hun

verwachtingen overtreffen? En we gaan kij-

ken hoe dit je alles dan kan toepassen, ook in

tijden van grote verandering of op ogenblik-

ken dat het moeilijk gaat. Op die manier willen

we een aantal ‘ambassadeurs’ in huis krijgen,

mensen die hier sterk in geïnteresseerd zijn,

breed willen meedenken, mee vorm geven en

mee de kar helpen trekken op hun afdeling.”

Op weg naar...Dit zijn al behoorlijk ambitieuze trajecten,

maar Dirk denkt toch nog een stukje verder.

“Servicegerichtheid en hoffelijkheid zijn ter-

men die stilaan ingeburgerd geraken in ons

ziekenhuis en die onze medewerkers en art-

sen ook zeer ter harte gaan. Is het altijd zo

eenvoudig om ze toe te passen in de praktijk?

Neen, zeker niet voor diensten die met vele

veranderingen en onzekerheden te maken

krijgen. Maar diensten die weinig verande-

ringen kennen, willen misschien wel al een

volgende stap zetten wat servicegerichtheid

betreft. Voor hen willen we het traject lance-

ren: Op weg naar... Jessa delight.”

Jessa delight

Maar wat is dat dan? “We streven allemaal -

via servicegerichtheid en hoffelijkheid - naar

tevreden klanten. Wel, ‘customer delight’ gaat

nog een stapje verder. Het betekent dat onze

klanten zo tevreden zijn dat ze een volgende

keer terug komen naar ons ziekenhuis en dat

ze Jessa ook aan anderen aanbevelen. Ze wor-

den met andere woorden ‘emotioneel loyaal’

aan ons ziekenhuis. Uiteraard moeten basis-

voorwaarden zoals infrastructuur e.d. eerst in

orde zijn eer we hiernaar kunnen streven. En

ook wat de toepassingen binnen teams be-

treft ben je uiteraard niet ‘customer delight’

van de ene op de andere dag. We zien het als

een meerjarenplan, maar willen nu al begin-

nen met de basis te leggen. De acties rond

‘servicegericht en hoffelijk’ en de workshop

‘word Jessa-ambassadeur’ zijn de eerste be-

langrijke stappen in dat proces.”

Workshops voor leidinggevenden en teams

De volgende stap is een workshop voor ge-

interesseerde leidinggevenden. Daar zullen

items aan bod komen zoals: wat is ‘customer

delight’ en de invloed hiervan op mijn team?

Wat is het verschil met klanttevredenheid?

Wat betekent dit binnen Jessa en waar bevind

ik mij op weg naar Jessa delight? En hoe ga ik

verder met mijn team? “Na de workshop voor

leidinggevenden volgt een workshop voor

teams die klaar zijn om met een aantal tools

te gaan werken rond Jessa delight op hun af-

deling. Als er een team kandidaat is, gaan we

eerst samen met hen kijken wat er allemaal

nodig is om de stap te zetten. We willen op die

manier samen zitten met verantwoordelijken

en teams, in dialoog gaan en zo samen ‘Jessa

delight’ stilaan vorm geven.”

De volledige info over dit traject en de ver-

schillende modules vind je in de opleidings-

brochure op je afdeling of op Jessanet.

Van ludiek klantenspel tot Jessa ‘delight’

Zoals gezegd is ‘Servicegericht en hoffelijk’ één van de centrale thema’s waaraan

we de volgende jaren extra aandacht besteden. Om de initiatieven op dit vlak ge-

structureerd aan te pakken en op te volgen, is er een programma ‘Servicegericht-

heid en Hoffelijkheid’ (S&H) opgestart, dat onder meer de vermelde vormingsini-

tiatieven omvat. De programma-eigenaar van dit programma is Dirk Copermans.

Dit betekent dat hij de formele eindverantwoordelijke van het programma is. De

programmamanager is Katrien Moors. Zij zorgt voor ondersteuning, afstemming

en opvolging van initiatieven die op dit vlak genomen worden. Het programmama-

nagement gaat uit van initiatieven die opgenomen zijn in de beleidsplannen van

de verschillende afdelingen, zorgclusters en ondersteunende diensten.

Programma Servicegerichtheid en Hoffelijkheid

Naast de vermelde vormingsinitiatieven is in november ook een groot traject

gestart voor de ondersteunende diensten schoonmaak, technische dienst, medi-

sche instrumentatie, voeding, stewards, parkwachters, intern patiëntenvervoer

en intern vervoer (logistiek). Het traject omvat drie workshops voor de ruim 450

medewerkers van deze diensten en een gelijklopend traject voor hun leidingge-

venden. Zo krijgen de leidinggevenden tools aangereikt om hun medewerkers te

ondersteunen in ‘mensgerichte zorg’ op de werkvloer. In het volgend nummer van

Jess bekijken we samen met medewerkers en leidinggevenden van deze diensten

hoe dat traject loopt. Voor meer info over dit project kan je terecht bij Dorien Gilis-

sen, Ontwikkeling en Opleiding.

Traject mensgerichte zorg voor ondersteunende diensten

8

okto

ber |

nov

embe

r | d

ecem

ber ‘

12

Half juni verhuisden

Tom Thomassen en

7 (van de 10) van

zijn medewerkers

naar campus VJ waar

hij nu hoofdver-

pleegkundige is van

de twee dagzieken-

huizen oncologie.

Voorheen was Tom hoofdverpleegkundige

van de dagziekenhuizen oncologie, geriatrie

en inwendige geneeskunde op campus SA.

In stroomversnellingTom Thomassen: “Normaal gezien zouden wij

pas in april 2013 verhuizen, maar door de op-

start van de afdeling psychogeriatrie kwam

die verhuis in een serieuze stroomversnelling.

We wisten pas enkele maanden op voorhand

dat we half juni 2012 zouden verhuizen. Ge-

volg: te weinig tijd om de verhuis voor te be-

reiden en het verhuistraject voor onze mede-

werkers op een goede manier te doorlopen.”

Op volle toerenOmdat de verlofperiode net na de verhuis be-

gon, moest iedereen meteen op volle toeren

meedraaien, en dat in een gemengd team van

medewerkers van de twee campussen. “Voor

de helft van mijn mensen betekende dat wer-

ken op een nieuwe campus, met nieuwe sys-

temen, nieuwe telefoonnummers, andere ge-

bruiken, .... Maar ik moet zeggen: de volledige,

samengestelde groep is er met een enorme

flexibiliteit en heel veel goede wil ingevlogen!

De mensen van campus VJ deden hun uiterste

best om ons zo goed mogelijk op te vangen

(de eerste morgen werden we ontvangen met

een lekker ontbijt!) en alle nieuwe dingen aan

te leren. En de groep van campus SA deed er

alles aan om op volle toeren mee te draaien,

ondanks de vele aanpassingen. Ze waren op

voorhand wel allemaal al eens een paar da-

gen komen meewerken, maar dat is natuurlijk

te weinig om ingewerkt te zijn. Neem daar

nog bij dat in die periode Jess-A-X net werd

opgestart en we bovendien moesten gaan

werken met een nieuwe SP-Expert. Allemaal

wat te veel van het goede... Maar iedereen

heeft zijn verlof kunnen nemen en we heb-

ben het overleefd,” zegt Tom met een lachje.

Uitkijken naar nieuwe verhuisEen ander pijnpunt is de locatie van het dag-

ziekenhuis oncologie op D5. “Op campus SA

hadden we een grote afdeling waar we de

patiënten veel privacy konden geven. Onze

huidige locatie op D5 is zeker niet ideaal en

betekent voor patiënten en verpleegkundigen

een hele aanpassing. Gelukkig gaat het om

een tijdelijke oplossing. In 2014 verhuizen

de steriele kamers oncologie van E5 naar een

andere locatie en wordt E5 ingericht als he-

matologisch dagziekenhuis. Daar kijken we nu

al naar uit! Pas op, ik wil niet negatief klinken,

hoor. We maken er ook nu het beste van! Ons

team gaat er voluit voor om onze patiënten

een zo goed mogelijke behandeling en service

te bieden.”

Werken aan groepsgeest en visieIntussen zijn de eerste hectische maanden

achter de rug. “Onze mensen hebben een hele

periode op de toppen van hun tenen moeten

lopen. Nu is de grootste druk eraf en willen we

gericht gaan werken aan een goede groeps-

geest. Want je merkt wel dat kleine verschil-

len soms beginnen irriteren. En er bestaan nu

eenmaal heel wat verschillen tussen de cam-

pussen qua gewoonten, manier van werken,

procedures, de werkwijze van artsen, enz...

Daar moeten we de gulden middenweg in zoe-

ken. En ook: hoe willen we verder, hoe kunnen

we onze patiënten de best mogelijke service

bieden, wat is onze visie voor de toekomst, ...?”

In verhaal stappenIs het dan gemakkelijker om met je hele

team naar een andere campus te verkassen

Verhuisverhalen: met vallen en opstaan et afgelopen half jaar stonden er opnieuw verschillende verhuizen van verpleegafdelingen, raadplegingsactivi-teiten en ondersteunende diensten op het programma. Soms verloopt de omschakeling vlot, voor andere afdelingen bete-kent dit een gigantische verandering. We legden ons oor te luisteren bij twee diensten.

H

De verhuis van het dagziekenhuis oncologie/hematologie (én die van de afdeling oncolo-

gie/hematologie) van campus SA naar VJ betekende voor de betrokken medewerkers zeker

even slikken. Nauwelijks tijd om zich voor te bereiden, terechtkomen in een krappere afde-

ling, op een nieuwe campus, met een nieuw samengesteld team,... Tom Thomassen vertelt

over zijn ervaringen.

9

okto

ber |

nov

embe

r | d

ecem

ber ‘

12

zonder vermenging van teams? “Beide sce-

nario’s hebben voor- en nadelen,” vindt Tom.

“Ons voordeel was dat we veel hulp hadden

van de collega’s die al op campus VJ werkten

en we als het ware konden instappen in een

bestaand verhaal. Mijn collega Hilda Dullers

(die met haar dienst oncologie ook verhuisde

van campus SA naar campus VJ) bleef haar

bestaand team behouden, maar moest op de

nieuwe campus haar eigen verhaal maken.

Het is bijzonder moeilijk als niemand op de

dienst je kan zeggen waar je moet zijn voor

alles en nog wat, of hoe bepaalde systemen

werken. Gelukkig kreeg Hilda hulp van hoofd-

verpleegkundige Hilde Maes van E5, om haar

wegwijs te maken op de nieuwe campus.”

Tip voor komende verhuizenAls ervaringsdeskundige heeft Tom alvast

wat tips voor diensten die in de toekomst ver-

huizen. “Een goede en tijdige voorbereiding is

zeker geen overbodige luxe: wat hebben we

allemaal nodig, wie kan je met wat helpen,

enz... Ik vind het ook belangrijk dat we als zie-

kenhuis leren uit wat er bij vorige verhuizen

niet zo goed gelopen is. Zo zou het bijzon-

der nuttig zijn om bij afdelingen die volledig

naar een andere campus verhuizen en geen

gemengd team vormen, gedurende 1 of 2

maand een medewerker toe te voegen die het

reilen en zeilen op die campus kent om zo het

nieuwe team wegwijs te maken. Dat betekent

een investering, maar naar mijn mening loont

dit zeker. Zo’n begeleiding voorkomt immers

heel veel tijdverlies!”

“Vóór de verhuis

konden we geluk-

kig altijd bij ons

diensthoofd An-

nelies (De Vuyst) terecht met onze vragen

en twijfels en ook zorgmanager Anita stond

open voor onze gevoelens rond de verhuis,”

blikt Ilse terug.

Veel veranderingen“Verhuizen betekent het vertrouwde loslaten.

Het inpakken bracht heel wat herinneringen

met zich mee. De dag van de verhuis zelf

verliep vlot, maar doordat we bij aankomst

moesten ‘kamperen’ bij de dienst oncologie,

voelden we ons toch een beetje indringers.

Gelukkig hebben de collega’s van campus SA

ons goed opgevangen zodat dat gevoel snel

verdween. Maar sowieso duurt het even eer

je ingeburgerd bent op een nieuwe campus.

We hebben met heel wat veranderingen te

maken: vele praktische dingen en gewoonten

zijn anders, een nieuwe campus, een nieuw

team, een andere patiëntenpopulatie...”

Open communicatie“Elke collega heeft zijn eigenheid en het vraagt

toch wel enige tijd om een nieuw samenge-

steld team weer op elkaar af te stemmen.

Maar de communicatie is heel open, zowel

collega’s onder elkaar als naar de diensthoof-

den toe. Dat is zeker een pluspunt binnen ons

team. Bovendien vangen de hoofdverpleeg-

kundigen Nathalie (Nelles, diensthoofd psy-

chogeriatrie) en Annelies ons op ieder moeilijk

moment heel goed op. Je voelt ook dat er stil-

aan meer structuur komt. We geraken meer en

meer op elkaar ingesteld en ook op de dienst

zelf is er meer structuur zichtbaar. Er zit dus

zeker een positieve evolutie in.”

Als er iemand een goed zicht heeft op het hele verhuisgebeuren in ons ziekenhuis, dan is het wel ver-

huiscoördinator Christa Meekers. “De verhuisdag zelf verloopt steeds vlot, mede dankzij de gedetailleerde

checklist die daarvoor is opgemaakt. Maar op het vlak van werkorganisatie duiken er bij een verhuis naar

een andere campus wel wat moeilijkheden op,” vertelt Christa. “Het is uiteraard ook bijzonder moeilijk

voor diensten en artsen om in te schatten hoe het er op de andere campus aan toe gaat en welke impact

dit op hun werkorganisatie heeft. Om dit op te vangen, hebben we met een aantal mensen een systeem

uitgewerkt waarbij alle mogelijke items waarmee een dienst bij een verhuis te maken kan krijgen, ge-

bundeld zijn onder zeven hoofdthema’s. We hebben ons bij deze oefening mede laten adviseren door

afdelingen die al verhuiservaring hebben. Het is de bedoeling dat werkgroepen op de afdeling voor ieder

van die zeven hoofdthema’s over een aantal vragen gaan nadenken (zie pagina 10). Voor de opvolging

en het toewijzen van verantwoordelijkheden van al deze punten krijgen ze een excelsheet. Zo kunnen

afdelingen vóór de verhuis hun toekomstige werkorganisatie op punt stellen en anticiperen op mogelijke

problemen. Dit zorgt voor een grotere patiëntveiligheid en voor onze artsen en medewerkers is het een

stuk aangenamer als na de verhuis alles vlotjes verloopt.” Naast het werk dat in de werkgroepen verricht

wordt, kunnen diensten die verhuizen ook een integratietraject volgen met trajecten als ‘gluren bij de

buren’ en gerichte opleidingen.

Ziekenhuis leert uit verhuizen

De afdeling A5 geriatrie campus VJ verhuisde eind mei naar D0 op campus SA. Gedurende

een week bood D0 huisvesting aan zowel geriatrische patiënten als oncologiepatiënten.

Een week later verhuisden de oncologiepatiënten naar A5 campus VJ. Intussen biedt D0 zo-

wel plaats aan geriatrie 3 als aan de nieuw opgestarte afdeling psychogeriatrie (zie pagina

11). Verpleegkundige Ilse Stulens vertelt hoe haar collega’s en zijzelf die grote veranderin-

gen ervaren hebben.

Het duurt een tijd eer je ingeburgerd bent op een andere campus.“ "

10

Intern / externWe spreken sinds de koppeling van de tele-

fooncentrales over een ‘intern’ telefoonge-

sprek wanneer je naar een collega of dienst

op om het even welke campus belt.

Enkele voorbeelden:

• DedienstcommunicatieopcampusVirga

Jesse is vanaf nu vanop de drie campussen

bereikbaar via 4 82 21 ipv (011 30) 82 21.

• Deergotherapeuteninhettherapieblokop

campus St.-Ursula vind je op 5 06 32 ipv

(013 55) 06 32.

• De personeelsdienst op campus Salvator

bel je vanop de verschillende campussen

via 6 95 50 ipv (011 28) 95 50.

Met een ‘extern’ telefoongesprek bedoelen

we iemand die jou van buiten het Jessa Zie-

kenhuis probeert te bellen. Voor die externe

gesprekken blijf je bereikbaar via je oude

nummer (bv 011 30 82 21). In de wie is wie

staan er daarom vanaf nu twee nummers bij

je naam. Bij het ene nummer staat ‘intern’. Dat

is het nummer waarop je voor je collega’s van-

op de drie campussen bereikbaar bent. Bij het

andere nummer staat ‘extern’. Dat is het num-

mer waarop je voor externen bereikbaar bent.

Overschakeling op DECTEen volgende grote fase is de afstemming

van de bestaande DECT-systemen op campus

SA en SU. Daarnaast is er ook een invoering

van een DECT-systeem op campus VJ voor-

zien. De overschakeling op campus St.-Ursula

is ondertussen achter de rug. In de eerste

helft van 2013 is campus Virga Jesse aan de

beurt. Door de invoering van de DECT-toe-

stellen zullen de biepers ook verdwijnen. Ook

campus Salvator zal in 2013 op het nieuwe

DECT-systeem overschakelen. De toewijzing

van nieuwe vaste of DECT-toestellen zal

gebeuren op basis van een aantal criteria

waarover een hiertoe opgerichte werkgroep

richtlijnen zal opstellen. Het is de bedoeling

dat het gebruik van DECT-toestellen tegen

eind 2013 ingevoerd is op de drie campussen.

Communicatie over de concrete timing volgt

via INTERN en de nieuwe telefonie deelweb-

site.

Alle info rond telefonie op aparte deelwebsiteSinds kort is er een deelwebsite rond tele-

fonie online die je permanent op de hoogte

houdt van alle ontwikkelingen op het vlak

van telefonie. Je vindt er alle nieuwsberich-

ten die met telefonie te maken hebben. Maar

bijvoorbeeld ook een overzicht met veelge-

stelde vragen en de gebruikshandleidingen

van de nieuwe DECT-toestellen.

Je komt op de speciale deelwebsite via het

knopje ‘telefonie’ in het rechtermenu met

snellinks op Jessanet. Of je tikt volgend adres

in in de menubalk van je internet explorer:

Jessanet.jessazh.be/telefonie.

Iedereen vanaf nu telefonisch bereikbaar

via verkort intern nummer r is de voorbije jaren hard gewerkt om de verschillende telefoonsyste-men van de drie campussen op elkaar af te stemmen. Het belangrijkste gevolg is dat de drie campussen sinds midden december onderling bereikbaar zijn via verkorte interne nummers. 011 28, 011 30 en 013 55 behoren vanaf nu tot het verleden en zijn vervangen door de prefixen 4 voor campus VJ, 5 voor campus SU en 6 voor campus SA. Het feit dat we vanaf nu niet meer via betalende buiten-lijnen naar mekaar moeten bellen betekent bovendien een jaarlijkse besparing voor het ziekenhuis van ruim 14 000 euro!

1Medische en verpleegkundige

organisatie van de dienst:

afstemming van medische pro-

cedures, paramedische organisatie,

samenwerking met de sociale dienst

of diëtisten, zaalrondes met de arts,

transfers naar andere afdelingen, ver-

pleegkundige organisatie, enz...

2Medewerkers: briefingmo-

menten, bezoekuren en ka-

mernummers, zoneverdeling

verpleegkundigen, werkverdeling, lei-

dinggevende structuur, enz...

3Zorgondersteunende dien-

sten: preoperatieve voorberei-

ding, MRSA-screening, proce-

dure voor het bestellen, afleveren en

ophalen van bloedproducten, aanvra-

gen van dringende radiologieonder-

zoeken, enz...

4Algemene afspraken: proce-

dure bij een arbeidsongeval,

belangrijke telefoonnummers,

schoonmaak, reserveren van een ver-

gaderzaal, ondersteuning vragen bij

de mobiele equipe, verwijzen naar de

ombudsdienst, enz...

5Materiaal en hulpmiddelen: le-

verdag van materialen, uitleen-

dienst materiaal, contact voor

herstelling, afvalsortering en –karren,

medicatie-, linnen- en verpleegkar,

enz...

6Medicatie: inhoud noodkast:

registratie en toediening, soft-

ware, toelevering noodkast,

locatie apotheek, retour van medicatie

na ontslag of transfer patiënt, enz...

7Voeding: bestellen van bijko-

mende maaltijden, maaltijdbe-

vraging, aflever- en ophaaluur

maaltijdkar, procedure hyperglycemie,

enz....

De 7 hoofdthema's

E

vervolg van pag. 9

okto

ber |

nov

embe

r | d

ecem

ber ‘

12

11

okto

ber |

nov

embe

r | d

ecem

ber ‘

12

Door de veroudering van de bevolking neemt

de dementieproblematiek en het aantal ou-

dere mensen met ernstige geheugen- en ge-

dragsproblemen toe. “Op een acute afdeling

geriatrie worden deze patiënten door anderen

vaak als storend ervaren en is het moeilijk om

gerichte diagnose en behandeling te voor-

zien,” legt algemeen directeur dr. Yves Brey-

sem uit. “De aparte afdeling psychogeriatrie

maakt dit wel mogelijk. Het kadert binnen de

visie en doelstellingen van ons ziekenhuis om

verder te subspecialiseren.”

“Een dergelijke vergaande samenwerking

tussen een psychiatrisch en een algemeen

ziekenhuis is pas recent mogelijk,” volgens

Jaak Poncelet, algemeen directeur Asster. “De

grens tussen geestelijk en lichamelijk ziek

zijn is niet altijd zo strikt te trekken. We ho-

pen in de toekomst nog meer van dergelijke

samenwerkingen uit te bouwen.”

Belevingsgericht Dr. Johannes Adriaensen is als ouderenpsy-

chiater gespecialiseerd in deze problematiek

en is drie dagen per week op de afdeling

aanwezig. Samen met de andere leden van

het multidisciplinaire team zorgt hij voor een

specifieke diagnose en behandeling. Zorgma-

nager Anita Jans: “De behandeling is sterk be-

levingsgericht: hoe voelt de patiënt zich, wat

heeft hij/zij meegemaakt in het verleden, …

De patiënten beseffen niet altijd zelf het pro-

bleem. Daarom is ook de betrokkenheid van

familie en omgeving erg belangrijk. Ze krijgen

op de afdeling tips en begeleiding over hoe

om te gaan met de ziekte en het gedrag van

de patiënt.”

Het is de bedoeling om te werken met patiën-

ten die nog mobiel zijn en geen infuus of son-

de hebben bij opname. Het behandelingsaan-

bod voor de patiënten is gericht op ontslag

naar het thuismilieu of naar een ander thuis-

vervangend milieu. Autonomie en maximale

zelfstandigheid zijn hierbij het uitgangspunt.

LaagdrempeligDe oprichting van een dergelijke afdeling in

een algemeen ziekenhuis heeft een aantal

voordelen: de drempel ligt voor patiënt en

familie lager dan in een psychiatrisch zie-

kenhuis, de samenwerking met de geriaters

verloopt vlot, bijkomende medische onder-

zoeken zijn gemakkelijk realiseerbaar, het is

vaak dichterbij voor familie, …. Toch blijft de

afdeling ook in een psychiatrisch ziekenhuis

nodig. Vaak gaat het om een langdurige op-

name van langer dan twee maanden en komt

de deskundigheid en accommodatie van een

psychiatrisch ziekenhuis beter tot zijn recht.

Ervaring Asster“Door de samenwerking met Asster kan het

Jessa Ziekenhuis beroep doen op de kennis

en ervaring van hun artsen en medewer-

kers op het gebied van psychogeriatrie. Zo

werken 2 artsen, 2 verpleegkundigen en 1

hoofdverpleegkundige vanuit Asster op de

nieuwe afdeling in het Jessa Ziekenhuis. De

ouderenpsychiaters zullen ook op andere af-

delingen consulten doen indien nodig. Het

is een enorm voordeel dat we niet van nul

moeten beginnen,” zegt Anita Jans. “De me-

dewerkers op de afdeling kunnen snel leren

van de ervaren krachten met hun expertise

uit Asster.”

Asster en Jessa openen

gezamenlijke afdeling psychogeriatrie

et psychiatrisch ziekenhuis Asster en het Jessa Ziekenhuis zijn gestart met een gezamenlijke afdeling psycho- geriatrie op campus Salvator. Deze dienst is gespecialiseerd in de behandeling van patiënten ouder dan 65 jaar met cognitieve stoornissen zoals dementie. De afdeling heeft plaats voor 20 patiënten.

H

Ons ziekenhuis beschikt over 149 erkende geriatrische bedden, verdeeld over 6

verpleegafdelingen waarvan er 5 intussen gecentraliseerd zijn op campus Salva-

tor. Met de opening van de nieuwe afdeling zijn daar sinds kort nog 20 erkende

bedden Sp-psychogeriatrie bij gekomen. Daarnaast biedt het geriatrisch dagzie-

kenhuis op iedere Hasseltse campus plaats aan 6 bedden of zetels voor ambulan-

te therapie en diagnostiek. Er is op de drie campussen ook een intern liaisonteam

geriatrie actief. Dit team heeft als doel om op alle niet-geriatrische afdelingen

in huis de pluridisciplinaire aanpak van de geriatrische patiënten te ondersteu-

nen. Een extern liaisonteam staat in voor de samenwerking met de diensten voor

thuiszorg, huisartsenkringen, woon- en zorgcentra...

Geriatrie sterk uitgebouwd

12

okto

ber |

nov

embe

r | d

ecem

ber ‘

12

"Bij het samenstellen van de observatieteams

proberen we er telkens voor te zorgen dat de

referentiepersoon patiëntveiligheid aanwezig

is, een hoofdverpleegkundige van een andere

dienst binnen het zorgcluster, een stafmede-

werker of lid van het clustermanagement en

een directielid. Deze formule blijkt goed te

werken,” vertelt Thijs Nelis, stafmedewerker

patiëntveiligheid. Intussen zijn alle zorgclus-

ters die voor veiligheidrondes in aanmerking

komen, opgestart of bezig met de voorberei-

dingen hiervoor.

Algemene score van 89%“Van februari 2011 tot half juni 2012 heb-

ben we in totaal tijdens de veiligheidsrondes

4 278 items geobserveerd. Hiervan was 89%

prima in orde," aldus Thijs. “De resterende 11%

noemen we aandachtspunten. Die aandachts-

punten zijn intussen teruggekoppeld naar de

betrokken diensten zodat hiervoor verbeter-

acties kunnen opgestart worden.” Voor Jess

zetten we de belangrijkste positieve punten

en aandachtspunten even op een rijtje.

Veiligheidsrondes hebben positief effect

Prima zo!

n februari 2011 startte ons ziekenhuis met het initiatief om op alle patiëntgerelateerde diensten 3 maal per jaar een veiligheidsronde te organiseren. Een observatieteam komt dan op de afdeling kijken hoe een hele reeks cruciale kwa-liteits-, patiëntveiligheids-, medewerkersveiligheids- en bezoekersveiligheidsitems aangepakt worden. Onlangs zijn deze veiligheidsrondes voor het eerst geëvalueerd. Het werd een positieve evaluatie.

I

• Patiëntendossier: er is een zeer positieve evolutie

wat betreft het correct invullen van het patiëntendossier

van 77% naar 96%!

• Medische instrumentatie: ook hier een zeer positieve

evolutie. 98% van de toestellen is in orde (voorheen

85%).

• Ziekenhuishygiëne: 97% van de observaties is in orde.

• Medicatieveiligheid: 89% van de observaties is in orde.

• Dieet en keuken: scoort over het algemeen heel goed:

de voedingsmiddelen worden correct bewaard, enz...

• JessAlert! (meldsysteem voor patiëntveiligheidsinci-

denten) is goed gekend.

• Procedures: richtlijnen en staande orders: 84% van de

observaties is in orde.

• Er zijn nog regelmatig afgedrukte procedures op de

diensten te vinden, ondanks de inspanningen die er met

JessaZorgnet gedaan zijn. Op dit vlak is er een achteruit-

gang ten opzichte van 2011.

• Eindjuniwasereendalendekennisvandenoodnum-

mers (van 89% naar 81%) hiervoor is intussen

actie ondernomen (posters met de noodnummers).

• Vervaldatum producten: voor steriele verpakkingen

bleek bij 8% van de observaties de vervaldatum te zijn

overschreden. Voor boter- en confituurpotjes was dat

15%.

• Anamnese en registratie in het patiëntendossier van

MRSA-screening bij opname op de afdeling (de screening

gebeurt wel, maar is niet altijd in het patiëntendossier te-

rug te vinden).

• Ziekenhuishygiëne:hetinvullenvandeisolatiekaarten

is een aandachtpunt.

Opgelet voor!

13

okto

ber |

nov

embe

r | d

ecem

ber ‘

12

In het juninummer (nr. 15) van Jess kon je de resultaten lezen van de tweede ziekenhuisbrede

cultuurmeting patiëntveiligheid in ons ziekenhuis. Die meting wees uit dat we er de laatste jaren

licht op vooruitgaan, al zijn er zeker aandachtspunten. Sinds kort zijn ook de resultaten bekend

van de vergelijkende studie die de UHasselt voor deze cultuurmeting deed. Hieraan namen 141

ziekenhuizen deel, waarvan 83 acute ziekenhuizen. Stafmedewerker patiëntveiligheid Thijs Nelis:

“Uit de studie blijkt dat ons ziekenhuis op 6 van de 12 gemeten aspecten van patiëntveiligheid

merkbaar beter scoort dan het gemiddelde van de algemene ziekenhuizen. Maar dat wil natuurlijk

nog niet zeggen dat ons werk gedaan is.”

De domeinen waar we vooral sterk op scoren, zijn:

• Manager/supervisorverwachtingenenactiesdiepatiëntveiligheidbevorderen(5%bovende

mediaan)

• Feedbackencommunicatieoverveiligheid(ruim10%bovendemediaan–Top5-score)

• Nietbestraffenderesponsopfouten(5%bovendemediaan)

• Dematewaarinhetziekenhuismanagementinitiatievenvoorpatiëntveiligheidstimuleert(8%

boven de mediaan)

• Frequentievaneventrapportering(6%bovendemediaan)

Ook voor de rest – op één gebied na - scoren we enkele percentages boven het gemiddelde. “Maar

op het punt ‘bestaffing’ zitten we er enkele percentages onder. Dat betekent dat onze zorgver-

strekkers de werkdruk als hoog ervaren en vinden dat de personeelsbezetting een effect heeft

op het garanderen van een goede patiëntveiligheid. Ook voor ‘teamwerk doorheen ziekenhuis-

afdelingen’ en ‘de overdracht van informatie bij het transfereren van patiënten’ enerzijds en 'het

melden van (bijna-)incidenten' anderzijds is er nog heel wat ruimte voor verbetering. We scoren

wel boven het gemiddelde, maar zouden die scores toch graag verder zien verbeteren.”

Jessa Ziekenhuis scoort goed

in onderzoek patiëntveiligheidscultuur

Score per dimensie voor het Jessa Ziekenhuis en benchmark Belgische ziekenhuizen

3 algemene conclusies

Jessa Ziekenhuis 2011 Benchmark

overdracht en transfer

teamwerk doorheen de ziekenhuis-afdelingen

feedback en communicatie over veiligheid

teamwerk binnen afdelingen

de wijze waarop de organisatie leert en voortdurend tracht te verbeteren

manager/supervisor verwachtingen en acties die patiëntveiligheid bevorderen

frequentie van 'event' rapporting

globale perceptie over veiligheid

openheid naar communicatie

ziekenhuis-management

ondersteuning voor patiëntveiligheid

bestaffing

niet bestraffende respons op fouten

70%

60%

50%

40%

30%

20%

10%

0%

1De veiligheidsrondes zijn

een uitstekende verbeter-

tool. Items die bij een eer-

ste ronde aandachtspunten blijken

te zijn, kennen meestal een goede

vooruitgang bij de volgende ronde

(bijvoorbeeld: correct invullen van

het patiëntendossier).

2Door de veiligheidsrondes

krijgen zowel de dienst zelf

als het patiëntveiligheids-

team een duidelijk en objectief zicht

op wat goed loopt en wat minder

goed.

3De formule van veiligheids-

rondes en de samenstelling

van de observatieteams

werkt goed. Diensten ervaren het

bijvoorbeeld positief als ze aan een

directielid kunnen tonen wat er al al-

lemaal gerealiseerd is, hoe het er op

een dienst aan toe gaat enz... Voor

de directieleden is het een goede

gelegenheid om voeling te houden

met de werkvloer en in dialoog te

gaan over de dagelijkse werking op

een afdeling.

14

okto

ber |

nov

embe

r | d

ecem

ber ‘

12

De bedoeling van

het initiatief was om

de vele voorbijgan-

gers te informeren

over orgaandonatie

en orgaantransplan-

tatie. “Dit doe je

best door mensen

zelf aan het woord

te laten,” zegt Riet

Minnekeer, verpleeg-

kundig donorcoördi-

nator in ons ziekenhuis. “Zowel patiënten die

een orgaan ontvingen als patiënten die op de

wachtlijst staan, waren in het ziekenhuis aan-

wezig om mensen in te lichten. Nog al te vaak

bestaan er misverstanden of onduidelijkhe-

den rond dit onderwerp. In ons land is elke

Belg automatisch donor bij overlijden tenzij

de overledene bij leven verzet tegen dona-

tie heeft aangetekend. Wanneer er geen ge-

gevens beschikbaar zijn in het Rijksregister,

wordt de familie aangesproken. Maar praten

over orgaandonatie op het moment van over-

lijden is zeer moeilijk. Net om dit moeilijk mo-

ment te vermijden, proberen we zoveel moge-

lijk mensen te stimuleren om zich als donor

te laten registreren of om het onderwerp or-

gaandonatie in de familiekring bespreekbaar

te maken.”

Nooit te oud voor donatieBeide donordagen waren een succes. “Veel

bezoekers kwamen spontaan een praatje ma-

ken en vaak kenden ze wel iemand in hun ken-

nissenkring die een orgaan gekregen heeft. Je

merkt dat orgaandonatie wel leeft, maar dat

nog heel wat mensen met vragen zitten. En

daar probeerden we dus een antwoord op te

bieden. De meest voorkomende misvatting

die we hoorden was: ‘daar ben ik te oud voor’,

terwijl er eigenlijk geen leeftijd meer staat op

orgaandonatie. Soms heeft een 70-jarige pa-

tiënt een betere lever dan een 50-jarige. We

moeten elke donor apart bekijken.”

DonorcoördinatorIn ons ziekenhuis gebeuren zo’n 8-tal preleva-

ties (organen wegnemen) per jaar. “Dat is goed,

maar de nood aan geschikte orgaandonoren

blijft hoog,” aldus Riet. De overheid neemt heel

wat initiatieven om orgaandonatie te stimule-

ren. Eén daarvan is het creëren van de functie

donorcoördinator in de acute ziekenhuizen. Als

donorcoördinator moet je er voor zorgen dat

medewerkers voldoende opgeleid zijn om een

potentiële donor te identificeren en te behan-

delen. Ook gaat er veel aandacht naar de op-

vang en de nazorg van de donorfamilies. Vaak

blijven zij immers achteraf met vragen zitten.

Uit deze gesprekken kunnen wij als ziekenhuis

veel leren! Het is soms verrassend te horen

hoe de familie het hele proces heeft ervaren.

Familieleden van een donor vragen ook vaak

hoe het met de ontvangers van de organen

gaat. Daar kunnen we op anonieme manier

op antwoorden. En ja, het troost hen toch een

beetje om te weten dat iemand anders een

nieuwe kans op leven heeft gekregen.”

Donordag brengt orgaandonatie onder de aandacht

aar aanleiding van de Europese donordag kregen enkele patiëntenverenigingen onlangs de kans om orgaandona-tie extra onder de aandacht te brengen in ons ziekenhuis. Op 13 oktober etaleerde de Leuvense Levertransplanten vzw een informatiestand in de hal van campus Virga Jesse. Op 20 oktober herhaalden ze deze actie, samen met de Oostrozebeekse Transplantkring, in de hal van campus Salvator.

N

Momenteel hebben iets meer dan 140 000 mensen in ons land zich laten registre-

ren als orgaandonor. Om de drempel te verlagen kunnen Belgen zich sinds enkele

maanden ook via Facebook als donor opgeven. Via een applicatie kan je op je

persoonlijke pagina aangeven dat je na je dood orgaandonor wil zijn. Wie de ap-

plicatie gebruikt, maakt het engagement via zijn of haar timeline zichtbaar voor

de Facebookvrienden en kan doorklikken naar het formulier waarmee je bij het

gemeentebestuur terecht kan voor registratie. Ons ziekenhuis ondersteunde dit

initiatief op donordag via de eigen facebookpagina.

Registreer jij je ook?

Eigenlijk staat er geen leeftijd op orgaandonatie. We bekijken elke donor apart.

"

Familieleden van een donor vragen vaak hoe het met de ontvangers van de organen gaat.

"

Riet Minnekeer is verpleegkundigdonorcoördinator in ons ziekenhuis

15

okto

ber |

nov

embe

r | d

ecem

ber ‘

12

De bezoekers van de stand konden zich tus-

sen 13 en 18u laten prikken om hun glycemie

te meten en kregen er informatie over diabe-

tes en een gezonde leefstijl.

1 169 metingen“Het was een overweldigend succes,” blikt

dr. Annelies Mullens tevreden terug. “De stad

had gezorgd voor een grote stand midden op

de Grote markt en voormalig TV- en radiopre-

sentator Ronny Boussu bracht het initiatief

ieder kwartier onder de aandacht. De belang-

stelling was zo groot dat de mensen stonden

aan te schuiven om zich te laten prikken. In

totaal hebben 4 diabetesverpleegkundigen,

een diëtiste en ikzelf die namiddag 1 169 me-

tingen gedaan.”

Bewust maken over risicoBij 9 mensen, die nog niet wisten dat ze diabe-

tes hadden, werd een sterk verhoogde waarde

vastgesteld. “Om de actie zo laagdrempelig

mogelijk te maken, hebben we de glycemie

geprikt bij iedereen die dat vroeg. Dit ver-

klaart natuurlijk het laag percentage positieve

testen,” legt dr. Mullens uit. “Het doel van de

actie was ook niet om diagnoses te stellen

maar wel om diabetes type 2 in de kijker te

zetten. Terwijl we prikten, gaven we uitleg

over de risico’s om diabetes te ontwikkelen

en werden mensen met een verhoogd risico

aangeraden om jaarlijks hun glycemie te laten

bepalen door de huisarts. We hopen dat deze

actie meer mensen bewust maakt van het ri-

sico op het ontwikkelen van diabetes. Verder

heeft deze actie de Vlaamse Diabetesvereni-

ging beslist onder de aandacht gebracht.”

Bewegen en gezond eten“De risico’s op het ontwikkelen van diabetes

type 2 zijn deels genetisch maar voor een

groot deel ook een ongezonde leefstijl. Uit

studies is gebleken dat meer dan de helft van

het aantal gevallen van diabetes type 2 kan

vermeden worden door een gezonde leef-

stijl. Dit laatste betekent: gezonde vetarme

voeding waardoor je een normaal gewicht

behoudt en voldoende beweging, namelijk

minstens een half uur per dag.”

Wordt vervolgd...Dr. Mullens is bijzonder tevreden over de ac-

tie. “We gaan deze actie zeker herhalen. De

volgende keer zou ik graag werken met risi-

cobepaling vragenlijsten die de mensen op

voorhand invullen. Zo kunnen we enkel de

mensen met een verhoogd risico testen. Via

die vragenlijsten kunnen we nog meer be-

klemtonen wat de risico’s op het ontstaan van

diabetes zijn. Kortom, de stad Hasselt gaat

nog van ons team horen,” lacht dr. Mullens.

“En nu ik de kans krijg, wil ik graag langs deze

weg nogmaals onze diabetesverpleegkundi-

gen bedanken voor hun altijd enthousiaste

medewerking!”

Sensibilisatieactie rond diabetes is groot succes

p zaterdag 29 september 2012 organiseerden het diabetesteam van ons ziekenhuis, de diabetesvereniging Mid-den Limburg (waarvan endocrinologe dr. Annelies Mullens bestuurslid is) en de stad Hasselt (o.l.v. schepen Toon Hermans) samen een ‘diabetesactie’ op de Grote Markt in Hasselt. Het doel van de actie was stadsbezoekers sensibiliseren op het vlak van diabetes. 50% van de mensen met diabetes weten immers niet dat ze de ziekte hebben.

O

16

okto

ber |

nov

embe

r | d

ecem

ber ‘

12

Het aantal klassieke themadagen zoals we die

bij vorige edities kenden, was dit jaar bewust

beperkt gehouden. Op 7 november opende de

kwaliteitshappening met een namiddag over

de 'Creatie van een leeromgeving voor kwali-

teitsvolle zorg'. Hierin stond het vaardigheids-

paspoort, dat later in ons ziekenhuis wordt

geïntroduceerd, centraal. Twee weken later,

op 28 november, stonden interne en externe

sprekers even stil bij ‘10 jaar patiëntenrech-

ten’. Een bijzondere verjaardag die vanuit di-

verse invalshoeken werd belicht, ondersteund

door een vleugje humor vanuit de visie van

de patiënt. Zowel artsen als andere medewer-

kers waren van harte welkom op deze thema-

dagen. Daarnaast vonden er ook lunchsessies

voor artsen plaats. Dr. Stefan Evers lichtte

daar het pijnbeleid toe in samenspraak met

de Acute Pain Service.

Op de afdelingenMaar de nadruk van de kwaliteitshappening

ligt dit jaar vooral op acties die plaatsvin-

den op de afdelingen zelf. Heel wat diensten

zijn intussen gestart met het uitwerken van

een kwaliteitsproject rond één van de vijf

voorgestelde thema's: servicegerichtheid,

efficiëntie, transfer, dossiers en zorg voor

de medewerker. Het gaat daarbij zowel om

verpleegafdelingen als om ondersteunende

diensten. “Telkens is er door de coördinator

samen met het team een projectaanpak op

maat uitgewerkt die de dagelijkse werking

en de teamsfeer ten goede komt. Noem het

maar een soort workshops op maat van de

afdeling,” vertelt Els Volders, coördinator voor

het thema dossieranalyse. “Het concept loopt

ook in het voorjaar nog verder. We zien de

kwaliteitshappening niet meer als een korte

periode in het jaar, maar als een continue cy-

clus van verbetering. Diensten kunnen dus

nog altijd inschrijven.”

Slotevenement

Het slotevenement van de kwaliteitshap-

pening is gepland voor maart. “Het is de be-

doeling dat we daar even terugblikken op

de acties die in het najaar opgestart zijn op

de diverse afdelingen,” vertellen stafmede-

werkers kwaliteit Els Volders en Kim Gijbels.

“Ook de uitreiking van de projectprijs gebeurt

dan. Diensten die hun project willen voorstel-

len via een poster, kunnen zich nog tot begin

februari inschrijven. Zo’n postervoorstelling

kan bijvoorbeeld gaan om een thesis die je

gemaakt hebt in het kader van je Masterop-

leiding of een kwaliteitsproject dat je samen

met je collega’s op je afdeling op touw hebt

gezet. Enkel een tekst en eventueel afbeel-

dingen bezorgen is voldoende. Wij zorgen

voor de opmaak en de inhoudelijke verfijning.

Door mooie projecten op een poster voor te

stellen, kunnen ze dienen als inspiratie of

leermoment voor andere afdelingen.”

Samen sleutelen aan kwaliteit eef je projecten extra zuurstof. Onder deze noemer loopt de kwaliteitshappening dit jaar. Geen happening zoals we die al een aantal jaren kennen, maar een nieuw concept dat sterk de nadruk legt op acties die plaatsvinden op de afde-lingen zelf en die gebundeld zijn rond vijf grote thema’s. Een nieuwe invalshoek, een nieuw elan?

G

Je kan als dienst nog steeds inschrijven voor één of meer van deze sessies via het inschrijfformulier op www.jessazh.be/kwaliteitshappening. De betrokken coördinator neemt dan contact met je op.

De cijfers

• Workshopsrondéénvande5thema's:

eind november waren al 43 teams

ingeschreven (verpleegafdelingen

en administratieve diensten)

• Themadag07/11:

68 inschrijvingen intern + extern

• Themadag28/11:

82 inschrijvingen intern + extern

• Lunchsessie26/11:

18 inschrijvingen artsen intern

• Lunchsessie30/11:

19 inschrijvingen artsen intern

klantenspel (zie pagina 6 en 7)

samen kijken welke methodiek voor jouw afdeling het meest geschikt is om de dienstwerking nog verder te verbeteren

Aan de hand van praktische sessies geraak je vertrouwd met het correcte gebruik van de checklist en de SBAR-techniek voor mondelinge communicatie

Tips en tricks om de engagementsmeting (zie pagina 21 - 24) goed voor te bereiden en achteraf aan de slag te gaan met de resultaten

Hoe en waarom moet je een verpleegdossier goed invullen?

coördinator Katrien Moors

coördinatoren Kim Gijbels en Pieter Willems

coördinatoren Thijs Nelis en Bert Van Hoecke

coördinatoren Frank Clerix en Sonja Reckers

coördinator Els Volders

De 5 centrale thema’s

1

2

3

5

4

Servicegerichtheid

Efficiëntie

Transfer

Zorg voor de medewerker

Dossieranalyse

17

okto

ber |

nov

embe

r | d

ecem

ber ‘

12

Hoofdverpleegkundige Peter Moors

(neurologie, S1) maakte onlangs ge-

bruik van het aanbod binnen de kwali-

teitshappening om met zijn team rond

‘dossieranalyse’ te werken. Dit gebeurde

tijdens twee dienstdagen. “Vroeger hield

ik meerdere keren per jaar een dienstver-

gadering,” vertelt Peter (links op de foto).

“Maar die formule had twee nadelen:

hierbij konden nooit alle medewerkers

aanwezig zijn en die paar uurtjes verga-

deren, bleken achteraf altijd te weinig

effectief. Het leverde te weinig concrete

actie of verbetering op.”

Dienstdagen

Dus koos Peter voor een andere formule

en organiseerde onlangs - voor de twee-

de keer - twee dienstdagen, telkens van

9 tot 15u. “Door een goede planning in

de dienstlijsten, kan iedereen een van de

twee sessies volgen en krijgt dus ieder-

een dezelfde informatie en vorming mee,”

aldus Peter. “Tijdens zo’n dienstdag is er

tijd en ruimte voor een stukje bijscholing

maar ook voor discussie over dienstge-

bonden items. De reacties van onze me-

dewerkers op dit initiatief zijn positief en

ikzelf vind het ook een hele vooruitgang.

Vooral het feit dat we echt de tijd kunnen

nemen om dieper op onderwerpen in te

gaan zonder continu gestoord te worden,

ervaart iedereen als een pluspunt.”

Dossieranalyse

Tijdens de recente dienstdagen kwam

onder meer het nieuwe verpleegdossier

en het nieuwe anamneseblad aan bod.

Nicole Timmermans kwam dit punt toe-

lichten. “Daarnaast gaf het aanbod vanuit

de kwaliteitshappening ons dit keer ook

de perfecte gelegenheid om te werken

rond het invullen van patiëntendossiers,”

vertelt Peter. “Het is echt essentieel dat

dit goed gebeurt! Els Volders had op voor-

hand een 25-tal willekeurige dossiers

van onze dienst geanalyseerd en hieruit

een 30-tal items geselecteerd. Tijdens

de workshops met Els kwamen items aan

bod zoals: waarom is het belangrijk om

het dossier goed in te vullen? Op welke

items scoren we als dienst goed, welke

onderdelen zijn minder goed ingevuld?”

Jessa spaart

Dat een goede bewustwording bij mede-

werkers concreet tot verbetering leidt,

heeft Peter al vaker gemerkt. “Ik geloof

er sterk in om de medewerkers niet te

overstelpen met tal van veranderingen,

maar telkens één werkpunt heel gericht

aan te pakken. Zo hebben we kort voor

de zomer gewerkt rond het verbruik van

incontinentiematerialen omdat de kost-

prijs hiervoor op onze afdeling hoog lag.

De firma in kwestie heeft toen het hele

gamma overlopen en uitgelegd welke

mogelijkheden er allemaal zijn zonder

aan kwaliteit in te boeten. Door dit initia-

tief zijn onze kosten voor incontinentie-

materialen gehalveerd, met behoud van

dezelfde kwaliteit.”

Kwaliteitsthema’s op de werkvloer

Dossier goed invullenAls medewerker sta je niet altijd stil bij het belang van het goed invul-

len van het patiëntendossier. Peter: “Tijdens de workshop kregen onze

medewerkers onder meer mee waarom dit zo belangrijk is:

• Voor de patiënt: omdat hij recht heeft op de best mogelijke zorg en

het patiëntendossier deel uitmaakt van het goed plannen en toedie-

nen van die zorg

• Voor je collega’s: omdat zij zo een goede informatieoverdracht krij-

gen

• Voor jezelf: omdat je bepaalde handelingen - juridisch gezien - niet

kan bewijzen als je ze niet geregistreerd hebt. Een goede registratie

is dus een vorm van zelfbescherming

• Voor het ziekenhuis: omdat er een financiering verbonden is aan

MVG-registraties

Als medewerkers een goede uitleg krijgen over het hoe en waarom, zie

je achteraf echt wel een positief effect. We gaan later trouwens een

nameting laten doen zodat we het effect ook objectief kunnen meten.”

Geef je projecten extra zuurstof

18

okto

ber |

nov

embe

r | d

ecem

ber ‘

12

Een werkgroep heeft een Jessabrede an-

amnese ontwikkeld, op basis van de beste

eigenschappen van de vroegere campusge-

bonden varianten. Bij de opmaak werd een

onderscheid gemaakt tussen een opname

voor een heelkundige ingreep of voor een

niet-heelkundige opname.

• Eenpatiëntdieopgenomenwordtvooreen

heelkundige ingreep krijgt drie formulie-

ren, gebundeld in een opnamemapje: een

algemene anamnese, een preoperatieve

vragenlijst en een overzichtsdocument

voor de thuismedicatie.

• Bijeenpatiëntdieopgenomenwordtvoor

een niet-heelkundig probleem zal het op-

namemapje twee formulieren bevatten:

de algemene anamnese en het overzichts-

document thuismedicatie.

Gezondheidstoestand beter kennenDe bedoeling is dat de artsen deze documen-

ten bij een geplande opname in een mapje

aan de patiënt overhandigen. De patiënt kan

dan thuis in alle rust en eventueel met de

huisarts de formulieren correct en volledig in-

vullen. Zo hebben we een betere kennis van

de gezondheidstoestand van de patiënt bij

opname en kunnen we een optimale zorg en

behandeling aanbieden. En dit afgestemd op

maat van de patiënt.

De nieuwe anamneses zijn intussen enkele

maanden in gebruik. In de loop van de ko-

mende maanden gaan we ze hier en daar nog

bijsturen. Heb je zelf nog inhoudelijke vragen

of opmerkingen? Contacteer dan gerust Wen-

dy Jeurissen ([email protected] of

(6) 96 86.

Nieuwe anamneseformulieren in gebruik

Gratis smoothies op nutrition day

a een hele tijd voorbereiding zijn in oktober de vernieuwde, Jessabrede anamneseformulieren verdeeld over alle verpleegafdelingen binnen ons zieken-huis. Op dit moment vergt het nog wat tijd om de correcte werkwijze te imple-menteren, maar wat zijn die nieuwe anamneses juist?

N

• Dr. Jean-Paul Ory (anesthesiologie & ITE): “Fantastisch! Eén uniforme bevraging

over de 3 campussen. Ook voor de patiënt eenvoudiger en overzichtelijker om in

te vullen.”

• Manu Koopmans (orthopedie SA): “Het is wennen voor ons, maar veel makkelij-

ker voor de patiënt.”

• Dr. Daan Walgraeve (gastro-enterologie): "Het nieuwe formulier is een belang-

rijke hulp. Het maakt het mogelijk een deel informatie te bevragen op een rustig

moment (bij de patiënt thuis, huisarts) en niet in het ziekenhuis in alle drukte.

Kortom, een flinke tijdsbesparing."

• Jacqueline Gauthier (kortverblijf cardio-pneumo VJ): "We zijn zeer blij met deze

vernieuwde anamnese. De vorige versie was voor ons veel te uitgebreid. Nu

moeten we een stuk minder invullen en besparen we wat tijd."

• Kristien Fourier (neurochirurgie SA): "Onze afdeling vindt het document niet

handig. Het wordt pas echt een waardevol instrument als iedereen alle drie de

formulieren volledig en correct invult."

• Kim Keppens (urologie en nefrologie VJ): "Wij vinden het vrij uitgebreid met

niet-relevante informatie voor de afdeling. Het gevaar bestaat zo dat we essen-

tiële informatie voor de afdeling over het hoofd zien."

• Dr. Guy Orye (gynaecologie): "Ikzelf ben er pas mee begonnen. Voor mij lijkt

het gelijklopend met de oudere versie, maar voor verpleegkundigen geeft het

alleszins meer duidelijkheid."

Enkele reacties

Om het belang van voeding in de kijker te

zetten, besloot de dieetafdeling van ons

ziekenhuis om, naar aanleiding van de

nutrition day, alle artsen en medewerkers

te verwennen met een lekkere smoothie.

“Voeding speelt hoe langer hoe meer een

ondersteunende rol bij de behandeling

van ziekten en een goede voedingstoe-

stand is een essentiële voorwaarde voor

het slagen van een medische behande-

ling,” klinkt het op de dieetafdeling. De

extra portie wintervitamines in de vorm

van een smoothie brachten dit thema ze-

ker goed onder de aandacht, evenals de

quiz die de dieetafdeling organiseerde en

waarmee Ine Westhovens (arts-stagiair

inwendige geneeskunde, campus VJ), Li-

sette Hermans (logistiek assisten campus

SA) en Reinhilde Van Der Palen (consulta-

tie campus SU) een fruitkorf wonnen.

Wil je jezelf ook eens verwennen

met een smoothie? Probeer dan

zeker het receptje eens van onze

dieetafdeling.

Ingrediënten

• 250 gr. bevroren rode vruch-

ten, half ontdooid

• 125gr.sojayoghurt

• 3,5dl.sojamelknatuur

• 1eetlepelvanillesuiker

• 1eetlepelsuiker

19

okto

ber |

nov

embe

r | d

ecem

ber ‘

12

Wie zijn laptop dagelijks als een ‘vaste pc’ gebruikt, loopt een verhoogd risico om op termijn nek-,

schouder-, pols- en rugklachten te krijgen. Dit kan je voorkomen door een aantal hulpmiddelen

te gebruiken en praktische tips en tricks toe te passen met je stoel en werktafel. Ze helpen je

overbelastingsletsels te voorkomen. Het ziekenhuis voorziet daarom een interactieve workshop

waar je de hulpmiddelen correct leert te gebruiken en een correcte zit- en werkhouding aanleert .

Onder het motto ‘werken aan je gezondheid loont’, namen een aantal collega’s alvast het initia-

tief en volgden een workshop.

Enkele reacties:• Ilse Schalenbourg, secretariaat clustermanagement: “Ik vond dit een boeiende workshop.

Door recente rugklachten ben ik mij de laatste tijd meer bewust geworden dat een goede zit/

werkhouding echt wel belangrijk is. Bureauwerk wordt fysiek onderschat. Constant in dezelfde

houding zitten, kan tal van klachten opleveren. Ik was bijvoorbeeld niet op de hoogte dat er

zoveel instelmogelijkheden waren voor een ergonomische bureaustoel. Vooral de kleine tips

uit de workshop blijken zeer nuttig. Hoe neem je bijvoorbeeld een computermuis vast zonder

je vingers en pols extra te belasten? We zijn ons hier niet bewust van. De workshop is dus

zeker voor iedere laptopgebruiker een aanrader!”

• Isabelle Hendrickx, P&O: “Heel praktisch, die workshop. Ik zit nu veel meer ontspannen aan

mijn laptop. De druk op mijn schouders is verdwenen. Het is veel aangenamer werken.”

• Liliane Swennen, hoofd medische administratie: “Ik had vaak last van mijn nek, maar wist

niet wat de oorzaak was. Door de workshop te volgen, mijn tafel en stoel correct in te stellen

en de laptopverhoger te gebruiken, merk ik nu een wereld van verschil! Mijn nekklachten zijn

volledig verdwenen! Ik kan het iedereen sterk aanbevelen. Beter nog: zorg dat je geen klach-

ten krijgt, maar voorkom ze!”

• Cindy Govarts, zorgmanager laboratoriumgeneeskunde: “Een bijzonder boeiende work-

shop. In 2 uur tijd krijg je niet alleen inzicht, je leert ook met de hulpmiddelen werken. Ook al

had ik de juiste hulpmiddelen, vooral de inzichten die je meekrijgt en de praktische tips maken

het verschil. Nu weet ik precies waarop te letten. Ik heb meteen een aantal collega’s die fre-

quent met de laptop werken, gestimuleerd om de workshop ook te volgen.”

• Mariet Verslegers, leidinggevende dieetafdeling: “Ik ben bijzonder blij dat ik de workshop

heb gevolgd. Ik had dan zelf wel al de hulpmiddelen, maar blijkbaar gebruikte ik ze niet correct.

In de workshop krijg je heel veel nuttige en bruikbare tips mee. Die heb ik meteen op mijn

werkplek toegepast en aan mijn collega’s doorgegeven. Zo heb ik bijvoorbeeld mijn bureel-

hoogte door de technische dienst laten aanpassen. Maar ik heb ook al een aantal collega’s

warm gekregen om zeker de workshop te volgen. And last but not least: ik heb de tips ook

meegenomen naar thuis. Onze bureelopstelling thuis is meteen veranderd en mijn man gaat

ook bij zijn werkgever aankloppen voor de hulpmiddelen op zijn werkplek. Van mij niets dan lof

voor deze workshop!”

Ergonomisch werken met je laptop? Een wereld van verschil!

Ben je ook geprikkeld om gezond aan de slag te kunnen met je laptop? Heb

je nog geen hulpmiddelen of heb je ze wel en wil je ze beter leren gebruiken?

Schrijf dan in voor één van de workshops. Er zijn nog een aantal plaatsen vrij op

volgende data: •donderdag20decemberom15.00ucampusVJ

•donderdag10januariom13.00en15.00ucampusVJ

•donderdag7februariom13.00en15.00ucampusVJ

Inschrijven doe je via de vormingsagenda op jessanet.

Heb je nog geen hulpmiddelen, dan ontvang je ze tijdens de workshop.

Meer info? Sonja Reckers, stafmedewerker Gezondheidspromotie,

[email protected], 011 30 83 68 of (4) 83 68.

De workshops

Gratis smoothies op nutrition day

Bereidingswijze

1. Doe de half ontdooide vruchten in een

blender of keukenmachine. Voeg de

sojayoghurt toe en maal het geheel

tot een dikke puree. Schraap zo nodig

de zijkant van de kom schoon met een

rubber spatel en maal het dan nog

eens tot alles goed gemengd is.

2. Voeg de (vanille)suiker en de sojamelk

toe en maal het geheel weer glad.

3. Giet de smoothie in een kleine kan en

zet hem in de koelkast of schenk hem

in twee hoge glazen en dien die direct

op, versierd met de extra vruchten.

Jessa’s Movie Night groot succes

O p woensdag 14 november 2012 organiseerde het zieken-huis voor het tweede jaar op rij haar Movie Night in Kinepolis Hasselt. Het event is in eerste instantie bedoeld voor studenten verpleegkunde, maar dit jaar waren er via een online wedstrijd ook wat extra zitjes voorzien voor fans van onze facebookpagina, volgers van onze twitterpagina en –last but not least - een aantal eigen artsen en medewerkers. In totaal bemachtigden op die manier 320 enthousiastelingen een zitje voor de Belgische première van de film Twilight saga Breaking Dawn part 2 met de mega populaire Robert Pattinson en de bloedmooie Kristen Stewart.

De aanwezigen werden bij aankomst in het filmcomplex opgewacht door een heuse cameraploeg. Ze werden niet alleen gefotografeerd in een cool Twilight decor, maar ook op een ludieke manier geïnterviewd. De beelden van de interviews werden tot grote hilariteit van de aanwezigen live gestreamd op het grote witte doek in de bioscoopzaal.

Na de voorstelling van de blockbuster hadden de studenten de mogelijk-heid om tijdens een receptie te praten met verschillende medewerkers van ons ziekenhuis. Een geslaagde avond en vooral ook een alom ge-smaakt concept. De foto’s van het event kwamen achteraf op onze face-bookpagina waar mensen zichzelf konden taggen. Onder alle taggers, werd nog een bon ter waarde van 100 euro verloot om te gaan shoppen bij La Bottega.

20

okto

ber |

nov

embe

r | d

ecem

ber ‘

12

In 2004 en 2008 organiseerden de toenmalige ziekenhuizen Salvator-St-Ursula en Virga Jesse een bevraging om de tevredenheid bij hun artsen en medewerkers te meten. Binnenkort krijg je als medewerker de gelegenheid om opnieuw – nu voor het eerst binnen Jessa - anoniem je mening te uiten. Meer nog, het ziekenhuis peilt dit keer niet alleen naar je tevredenheid, maar ook naar je engagement. Het onderzoek loopt in samenwerking met Bing Research. Karel Bosmans, directeur P&O, en Sonja Reckers, projectverantwoordelijke P&O, leggen uit.

Jessa organiseert engagementsmeting bij medewerkers en artsen

OP wEG NAAr JESSA 2.0

veiligheidsamen- werking

communi-catie

mijn job

LEIDERSCHAP8 rollen

TEAM4 peilers

KERNINDICATOREN

DOEL

ImPAcT

ALGEMENE TEVREDENHEID ENGAGEMENT

MOTIVATIEAANBEVELING

RETENTIE

Doel van de meting

Domeinen die ook in de vorige tevredenheidsmeting aan bod kwamen

Nieuwe domeinen die in deze meting aan bod komen

Legende:

Hoe tevreden en geëngageerd ben jij?

Waarom is een engagementsmeting nodig

en waarom nu?

Karel: “We weten heel goed dat niet alle

maatregelen die we op individueel, dienst- of

organisatieniveau nemen, tot tevredenheid

stemmen. Soms zijn maatregelen niet popu-

lair maar moeten we ze toch nemen in het

algemeen belang. En we zijn ons ook bewust

van een aantal knelpunten die al langere tijd

bestaan zoals het parkingprobleem, de uur-

roosters die nog niet volledig afgestemd zijn

of problemen met arbeidskledij. Maar toch

gaan we de meting doen, net omdat we niet

blind willen zijn voor hoe medewerkers den-

ken over de organisatie. Bovendien dateert

de vorige meting al van vier jaar geleden, dus

nog voor de fusie. Een periodieke meting is -

ook in het kader van NIAZ - essentieel om te

kunnen verbeteren. Zeker in een organisatie

die in volle verandering is, moet je durven

openstaan voor feedback. We moeten eerst

weten hoe het ervoor staat om dan concreet

iets met de resultaten te kunnen doen.”

Waarom een engagements- in plaats van

tevredenheidsmeting?

Karel Bosmans: “Uiteraard is het streefdoel

dat onze artsen en medewerkers tevreden

zijn, maar engagement reikt verder. Het heeft

bijvoorbeeld ook te maken met het actief

willen meewerken aan de doelstellingen en

waarden van de organisatie. Net in tijden van

grote verandering en snelle evolutie is het

heel belangrijk om te weten of medewerkers

mee op pad willen gaan om de doelstellingen

te bereiken. In de vorige metingen werd ook

naar engagement gepeild, maar dit keer ligt

de focus hier sterker op. Engagement heeft

te maken met tevredenheid, maar ook met

leiderschap, teamwerking, intercollegiale sa-

menwerking en de bereidheid om mee te wer-

ken aan de waarden en doelstellingen van de

organisatie. Al die dingen gaan we bevragen.”

Is vergelijken met de vorige meting moge-

lijk?

Sonja Reckers: “We kiezen voor een nieuw

meetinstrument met vragen die voor Jessa

van belang zijn. Maar daarnaast laten we ook

een aantal vaste vragen terugkomen zodat

we evoluties kunnen herkennen en de impact

van de veranderingstrajecten kennen op de

hoofdindexen tevredenheid, engagement,

motivatie, loyaliteit en welzijn.”

Kan je dat ‘waarderend’ karakter van de

meting wat meer toelichten?

Sonja: “Zorg voor artsen, medewerkers en

leidinggevenden is ons uitgangspunt. Een

voorbeeld: bij de bevraging naar leiderschap

vertrekken de vragen niet vanuit individuele

aspecten over die leidinggevende als persoon

zoals bij de vorige meting, maar vanuit de 8

rollen die een leidinggevende vervult. Hoe

vinden medewerkers dat de leidinggevende

ieder van die rollen vervult en - tegelijkertijd

– hoe schat de leidinggevende zichzelf in bij

het vervullen van die rollen. Beide resultaten

worden uitgezet in een zogenaamd spinnen-

web (zie figuur volgende pagina). Als leiding-

gevende zie je onmiddellijk waar de resulta-

ten overeenkomen en waar zich een ‘blinde

vlek’ bevindt. In de vorige meting werden er

bij wijze van spreken rode en gele kaarten of

punten uitgedeeld, wat niet erg motiverend

werkt. Nu toont de meting heel gericht wat

Om de aanpak te verbeteren,

heeft een stagiair een vooron-

derzoek gedaan om te kijken hoe

medewerkers, leidinggevenden

en artsen tegenover een meting

staan, wat zij belangrijk vinden,

enz... Dit heeft geleid tot 4 prin-

cipes die in grote lijnen bepalen

hoe de meting zal gebeuren:

1Flexibiliteit in timing

en inhoud. De clusters

en ondersteunende dien-

sten bepalen zelf mee wanneer

de meting voor hun medewer-

kers gebeurt, en dit binnen de

periode januari – juni 2013. Dien-

sten die in het voorjaar bijvoor-

beeld in een integratietraject zit-

ten, krijgen de mogelijkheid om

in het najaar de meting te doen.

Clusters kunnen zelf ook thema’s

en accenten vastleggen voor

hun groep. Ongeveer 80% van

de vragen zijn vaste thema’s, de

overige 20% kunnen vragen zijn

die voor de cluster van belang

zijn en medewerkers inspraak

geven in specifieke doelstellin-

gen en uitdagingen op maat van

hun cluster.

2Actiegericht. We nemen

in de vragenlijst alleen

vragen op waaraan we

achteraf ook effectief acties

kunnen koppelen. De vaste vra-

gen zijn uitgewerkt door een

projectgroep waarin heel Jessa

zo goed mogelijk vertegen-

woordigd is: basismedewerkers,

leidinggevenden, stafmedewer-

kers, werknemersafgevaardig-

den en mensen van P&O, en dit

verdeeld over de drie campus-

sen. Doordat de clusters zelf

mee de timing en de inhoud van

de meting bepalen, zijn zij ook ei-

genaar van de acties die op basis

van de resultaten geformuleerd

worden.

3Waarderend. Zowel de

vraagstelling als de re-

sultaten zijn erop gericht

om positief en geëngageerd te

zoeken naar oplossingen. Het is

de bedoeling om de juiste signa-

len te detecteren. Dit helpt om

prioriteiten te stellen voor de or-

ganisatie, de cluster en het team

en om met veel energie aan de

slag te gaan bij het verder ont-

wikkelen.

4Online of op papier.

Het streefdoel is zoveel

mogelijk medewerkers de

bevraging online laten invullen.

Het voordeel is dan dat ze het

kunnen doen waar en wanneer

het hun best past. Bovendien

zijn de resultaten dan snel na

verwerking per team beschik-

baar. Voor diensten waar de on-

line-werkvorm niet zo goed past,

kan deelnemen uiteraard ook via

pen en papier. De op papier ge-

registreerde vragen worden dan

later elektronisch ingegeven.

Wat is er bij deze meting anders?

Karel Bosmans en Sonja Reckers

Hoe tevreden en geëngageerd ben jij?

wordt gewaardeerd en waar groeiruimte zit

en kunnen teams en leidinggevenden aan

de slag met acties in de vorm van ontwikkel-

trajecten. De dienst P&0 kan ondersteunend

werken door bijvoorbeeld trajecten op te zet-

ten op basis van de 8 rollen van de leidingge-

vende: coach, motivator,... Hetzelfde verhaal

voor teamwerking. Via de engagementsme-

ting zien we welke factoren belangrijk zijn om

een team goed te laten functioneren, welke

pijlers effectief gewaardeerd worden in de

huidige teamwerking en waar groeiruimte

zit om de teamwerking te versterken. Het is

zelfs mogelijk om na een ‘ontwikkeltraject’

een nieuwe submeting te doen om te zien of

er vooruitgang geboekt is. De meting is dus

geen eenmalige momentopname, maar een

ontwikkelinstrument voor leidinggevenden

en teams.”

Hoe zit het met de anonimiteit? Is die bij

een online bevraging wel gegarandeerd?

Sonja: “Absoluut! Heel veel bedrijven gebrui-

ken deze methodiek. Iedere arts en medewer-

ker krijgt een persoonlijke login die wordt aan-

gemaakt en beheerd door Bing Research, de

externe firma die de resultaten van de bevra-

ging verwerkt. Door deel te nemen log je met-

een in op de server van Bing Research. Binnen

het ziekenhuis heeft niemand toegang tot

deze gegevens. Ook bij het presenteren van

resultaten staat privacy op de eerste plaats.

De vrees dat je persoonlijke antwoorden op-

vraagbaar zijn door bv. leeftijd, geslacht of

functie te combineren, is ongegrond omdat

combinaties die de privacy kunnen schenden

uitgesloten zijn. Dit is een wettelijke bepaling

waar Bing Research garant voor staat. En voor

diensten met minder dan 5 personen, wordt

de terugkoppeling van resultaten opgenomen

in een grotere groep.”

Wat gebeurt er met de resultaten?

Sonja: “Na de elektronische verwerking van de

gegevens, volgt er al snel een rapportering.

Clusters die de vragenlijsten hebben ingevuld,

krijgen een maand later hun feedback."

Zullen de resultaten ook effectief

tot acties leiden?

Karel: “Dat is wel de bedoeling ja! We zien

de resultaten als werkinstrument voor di-

rectie, management en leidinggevenden en

verwachten dan ook dat verantwoordelijken

gerichte acties in hun beleidsplannen opne-

men. Dit gebeurt onder het thema ‘zorg voor

de medewerkers’, een thema dat de leiding-

gevenden zelf tijdens een recente beleidsdag

als belangrijk beleidsthema voor 2013 naar

voor hebben geschoven. De medewerkers

worden uiteraard ook actief betrokken bij het

bepalen en het mee uitwerken van de acties.

Het maken en realiseren van het actieplan is

een recht maar ook een verantwoordelijkheid

van iedereen in onze organisatie. Door ac-

ties in het beleidsplan op te nemen, worden

ze werkpunten waaraan leidinggevenden en

medewerkers samen gericht werken. We vol-

gen die actiepunten tijdens de besprekingen

van de beleidsplannen ook effectief op.”

Welke rol speelt P&O in dit alles?

Sonja: “P&O biedt begeleiding aan gedurende

het hele traject. Vóór de meting hebben we

bijvoorbeeld overleg met de manager van het

cluster of de ondersteunende dienst, samen

met de leidinggevenden, om afspraken te

maken over de timing en om de vragenlijsten

OP wEG NAAr JESSA 2.0

coach

informator

coördinator

motivator

bestuurder

producent

stimulator

innovatorprocessen

rollen

doelen

relaties

toegevoegdewaarde

kansen

aanbod

efficiëntie

TEAM

4 PIJLERS

INTERCOLLEGIALE SAMENWERKING

4 PIJLERS

LEIDERSCHAP

8 ROLLEN

De domeinen leiderschap, teamwerking en intercollegiale samenwerking hebben een belangrijke impact op het engagement van medewerkers. Deze figuur toont de pijlers of rollen die per domein worden bevraagd. De resultaten worden telkens uitgezet in een ‘spinnenweb’.

zo goed mogelijk af te stemmen op maat van

het cluster of de dienst. Na de verwerking van

de resultaten door Bing Research, zorgen we

samen voor terugkoppeling naar de clusters

en diensten. We kunnen de zorgclusters en

leidinggevenden dit keer bij het natraject ook

beter ondersteunen door hen een elektroni-

sche opvolgingstool ter beschikking te stel-

len. Ze kunnen dan zelf gemakkelijk actiepun-

ten, prioriteiten, ontwikkeltrajecten, timing

en stand van zaken beheren. Ook daarna zor-

gen we voor ondersteuning door gerichte vor-

mingstrajecten aan te bieden en eventueel

een nameting te organiseren. Tot daar loopt

onze rol. Het management van de zorgcluster

of ondersteunende dienst blijft samen met de

leidinggevende uiteraard zelf verantwoorde-

lijk om actie te ondernemen waar wenselijk

en nodig. We zullen hierover trouwens met

iedere zorgcluster of ondersteunende dienst

duidelijke afspraken maken.”

Is deelname verplicht?

Sonja: “Deelname is sterk aanbevolen. Om te

weten wat er leeft binnen de organisatie, bin-

nen je cluster of binnen je team, heeft ieder-

een er alle belang bij zijn mening te uiten. Als

veel mensen deelnemen, krijg je een realis-

tischer beeld waar je staat als team, cluster

en organisatie. Bovendien kunnen de acties

achteraf ook meer op maat van je team of

cluster worden afgestemd.

De projectgroep engagementsmeting bestaat uit: Dirk Baert, Inge Schoels, Joris Daems,

Frank Clerix, Sonja Reckers, Katrien Moors, Ingrid Nenczl, Peter Maes, Thijs Nelis, Edith

Janssen, Danny Bertels, Cindy Govarts, Piet Buntinx en Marie-Yolande Jannes. Samen

geven zij sturing aan het opzet en de inhoud van de engagementsmeting.

Voor artsen is er een analoge vragenlijst uitgewerkt in overleg met de werkgroep HR-

beleid artsen, waarin onder meer voorzitter van de medische raad dr. Jos Vandekerkhof,

medisch directeur dr. Frank Weekers, enkele artsen, Kristel Diepvens, Karel Bosmans

en Sonja Reckers participeren. Deze vragenlijst bevat voor 95% dezelfde rubrieken, en

houdt daarnaast tevens rekening met de specifieke rol van artsen in de organisatie. De

bevraging bij de artsen is bij het verschijnen van dit nummer net achter de rug.

Op de foto van links naar rechts:1e rij: Thijs Nelis (stafmedewerker patiëntveiligheid), Joris Daems (hoofdverpleegkundige pneumologie), Sonja Reckers (stafmedewerker Gezondheidspromotie - projectverantwoordelijke engagementsmeting), Edith Janssen (verpleegkundige kinder- en jeugdgeneeskunde - vakbondsafgevaardigde LBC), Katrien Moors (stafmedewerker kwaliteit), Cindy Govarts (zorgmanager laboratoriumgeneeskunde), 2e rij: Frank Clerix (manager HR-projecten), Marie-Yolande Jannes (stafmedewerker apotheek), Ingrid Nenczl (medewerker dienst com-municatie)

Ontbreken op de foto:Dirk Baert (hoofdverpleegkundige urologie, nefrologie), Danny Bertels (leidinggevende technische dienst, vakbondsafgevaardigde ACOD), Piet Buntinx (zorgmanager nucleaire geneeskunde) Isabelle Hendrikx (medewerker P&O), Peter Maes (stafmedewerker beleidsinformatie), Inge Schoels (verpleegkundige neurologie)

• De engagementsmeting loopt van januari 2013 tot en met juni 2013. Clusters en

ondersteunende diensten kiezen zelf een tijdstip binnen deze periode. Voor spe-

cifieke diensten kan de bevraging uitzonderlijk ook nog in het najaar plaatsvinden

indien hiervoor een gemotiveerde reden bestaat.

• 80% zijn vaste vragen, 20% van de vragen kunnen afgestemd worden op maat van

de (zorg)cluster of dienst. De vaste vragenlijst is ontwikkeld met de projectgroep,

waarin geheel Jessa vertegenwoordigd is.

• Het is niet de bedoeling om rode of gele kaarten uit te delen, wel om de juiste signa-

len te detecteren. Zo kunnen prioriteiten gesteld worden voor organisatie, cluster

of team. De meting is dus geen eenmalige momentopname, maar een ‘ontwikkel-

instrument’ voor de organisatie, teams en leidinggevenden.

• De bevraging gebeurt zoveel mogelijk online. De anonimiteit is volledig gegaran-

deerd.

• Het is de verantwoordelijkheid van (cluster)managers en leidinggevenden om sa-

men met hun medewerkers gerichte acties te ondernemen op basis van de resul-

taten van de meting. De dienst P&O biedt hierbij ondersteuning onder meer door

het beschikbaar stellen van een elektronische opvolgingstool en het aanbieden van

gerichte ontwikkelingstrajecten voor teams en leidinggevenden.

OP wEG NAAr JESSA 2.0 = tevredenheid

+ doelstellingen Jessa

+ leiderschap

+ teamwerking

+ intercollegiale samenwerking

Engagement

Samengevat

Projectgroep engagementsmeting

25

okto

ber |

nov

embe

r | d

ecem

ber ‘

12

Originele fotoOm duurzaam pendelgedrag nog verder te

stimuleren, waren er diverse mooie prijzen

te winnen zoals onder meer een relaxweek-

end voor carpoolers of duurzame pendelaars.

Daarnaast had de dienst mobiliteit een relax-

weekend extra voorzien voor de origineelste

foto waarbij je als medewerker moest laten

zien hoe jij op de meest ecologische manier

naar het werk pendelt. Dankzij de vele inzen-

dingen voor de fotowedstrijd was de keuze

niet gemakkelijk. Greetje Meubis van de

dienst spoedgevallen haalde het en mag dus

binnenkort genieten van een heerlijk week-

endje. De winnaars mogen binnenkort hun

prijs verwachten op hun dienst.

13 nieuwe carpoolersDe doelstelling om tussen 15 september en

15 oktober 20 nieuwe carpoolers te regis-

treren, werd niet behaald. Toch mag de actie

zeker een succes genoemd worden, want

met 13 nieuwe inschrijvingen zijn intussen 6

nieuwe carpoolteams ontstaan.

En de winnaars van de wedstrijd? Die zetten we via deze weg nog graag even in de kijker.

Nieuwe inschrijvingen carpoolers

Duurzame pendelaars Jessa beloond ind september nam ons ziekenhuis deel aan de nationale campagne Car Free Day door een wedstrijd te organiseren voor medewerkers die inspanningen doen om op een duurzame manier naar het werk te komen. Uiteraard is dit niet voor iedereen even gemakkelijk te realiseren, maar erover nadenken en af en toe al eens een alternatief vervoermiddel gebruiken, is al een eerste belangrijke stap.

E

Sofie Cams Carpool VJ functiemeting gastro - entero Relaxweekend

David Scheepers Fiets SA Groendienst Wielerpak

Kurt Vangenck Fiets SU Radiologie Wielerpak

Wouter Danckaert Fiets VJ ICT Laptoptas

An Dendas Fiets SU Interne liaison Laptoptas

Andy Truyers Trein VJ Spoedgevallen Cinema

Houria El Auakili Bus VJ Schoonmaak Cinema

Sara Geuns Pendelbus VJ Laboratoriumgeneeskunde Cinema

Ine Tans Carpool SA B3 - Intensieve zorgen Cinema

Talitha Vanzeir Carpool VJ Gynaecologie Cinema

Nele Claes Carpool SA Chirurgische intensieve zorgen A3 Cinema

Inge Kwanten Carpool VJ Mobiele Equipe Cinema

Tine Stassen Carpool SA A1 - Gastro - enterologie Waardebon Standaard Boekhandel

Robby Thijs Carpool VJ Spoedgevallen Waardebon Fnac

De winnares van de fotowedstrijd was Greetje Meubis van dienst spoedgevallen.

Zo 'Spoed' ik ecologisch naar mijn werk.

Veilig en zonder problemen aangekomen op spoed!

Ik neem gemakkelijk hindernissen.

Even de benen los! :-)

Overal parkeerplaats...

Mooie omgeving

Tussen de maïs...

Een greep uit de andere leuke inzendingen voor de fotowedstrijd leverdeonder meer kiekjes op van Maarten Bossuyt, Dirk Vanbrabant en Timmy Czekaj en Visare Shehu.

Dirk Vanbrabant

Timmy Czekaj en Visare Shehu Maarten Bossuyt

26

okto

ber |

nov

embe

r | d

ecem

ber ‘

12

Jess: Wat is de mobiele equipe, voor wie dat

nog niet zou weten?

Linda Ottenburghs: “De mobiele equipe is een

groep verpleeg- en zorgkundigen die in het

ziekenhuis op vraag vervangingen doen: bij

de ziekte van een collega, bij extreme drukte,

als collega’s op een afdeling een opleiding

volgen, als extra werkkracht wanneer er een

nieuwe collega op de afdeling ingewerkt

wordt, als ondersteuning, ... We krijgen twee

soorten vragen van verpleegafdelingen. Ener-

zijds gaat het om vragen op langere termijn,

zoals geplande bijscholingen of een gepland

ziekteverlof waar we als mobiele equipe de

periode van het ziekteverlof helpen overbrug-

gen. Anderzijds komen er ook dagelijks acute

vragen binnen omdat er bijvoorbeeld een col-

lega op dienst plots uitgevallen is.”

Hoe slaag je erin om aan de noden van de

afdelingen tegemoet te komen?

“Een gedeelte van de ploeg wordt al op voor-

hand ingepland, bijvoorbeeld voor geplande

ziekteverloven e.d. De rest van de ploeg houd

ik vrij voor acute situaties. Over die verde-

ling zijn goede afspraken gemaakt met de

zorgmanagers. Door zo te werken, lukt het

meestal wel, maar het is uiteraard vaak een

heel gepuzzel en soms moeten we creatief

zijn. Als ik bijvoorbeeld twee late shiften

nodig heb en maar één verpleegkundige be-

schikbaar, dan proberen we het op te lossen

met twee halve shiften. En ik bel uiteraard

heel wat rond naar de diensten om aan de

grootste noden tegemoet te kunnen komen.

Soms geven diensthoofden spontaan aan dat

ze de mobiele medewerker die dag wel kun-

nen missen en helpen ze me zo verder. Heel

fijn, die solidariteit!

Uiteraard zet ik het beleid voor de mobiele

equipe niet alleen uit, maar gebeurt dit samen

met directeur patiëntenzorg Ludo Meyers en

de zorgmanagers. Daarnaast is er ook overleg

met de ondernemingsraad. ”

Waarom kiezen medewerkers ervoor om in

een mobiele equipe te stappen?

“Daar kunnen verschillende redenen voor

zijn. Een aantal mensen zijn erin gestapt uit

interesse; de afwisseling in de job is voor hen

een constante uitdaging. Anderen komen er in

terecht door een reorganisatie of als tijdelijke

maatregel en merken dan dat ze veel voldoe-

ning vinden in deze job. Belangrijk is dat je

echt voor de job gemaakt moet zijn. Mensen

die in de mobiele equipe werken, hebben be-

paalde kenmerken en kwaliteiten.”

Over welke kwaliteiten beschikken zij dan

zoal?

“Het zijn werkelijk supermadammen en super-

heren! Zo zijn het bijvoorbeeld stuk voor stuk

mensen die ongelooflijk graag hard werken

en heel stressbestendig zijn. En dat is ook

nodig, want ze komen altijd op afdelingen

terecht waar het erg druk is. Daarnaast zijn

het heel flexibele medewerkers die zich heel

gemakkelijk aanpassen. Ze komen telkens in

een team terecht waar ze niet bij horen en

moeten dus vlot contacten kunnen leggen en

zich snel kunnen inwerken om meteen hun

plaats binnen dat team te vinden. Onze team-

leden houden ook erg van de afwisseling die

hun job meebrengt en ze kennen de kunst om

zich elke dag perfect te motiveren. Bovendien

moeten ze een heel brede kennis hebben en

op de hoogte zijn van verschillende technie-

ken en specialismen. Ze moeten bij wijze van

spreken heel veel kunnen en aandurven.”

Biedt het voordelen om voor de mobiele

equipe één diensthoofd over de twee cam-

pussen heen te hebben?

“Ik denk het wel. Op dit ogenblik werken we

nog als twee aparte teams op de Hasseltse

campussen. Maar we kennen nu al tal van

verschuivingen van diensten over de campus-

sen heen, waardoor de zorgzwaarte op de

campussen wijzigt. Door zicht te hebben op

de beide campussen, kan ik dit beter inschat-

ten en op termijn bekijken of er kleine ver-

schuivingen van FTE nodig zijn. Niet dat het

de bedoeling is om mensen van campus te

verhuizen, hoor, maar in de toekomst kan dat

misschien wel op natuurlijke wijze gebeuren.”

En wat met campus SU?

“De organisatie van de mobiele equipe ge-

beurt daar door het zorgmanagement en

hoofdverpleegkundige Johan Coppens staat

in voor de dagelijkse coördinatie."

Je bent zelf nieuw in huis. Wat vind je het

moeilijkste aan je nieuwe job?

“Ik kom van het St.-Trudoziekenhuis waar ik

ook de leiding had over de mobiele equipe.

Het werk op zich is dus niet nieuw, maar de

gewoonten, de ‘cultuur’ in huis en op de cam-

pussen uiteraard wel. Het leren kennen van

diensten, hoofdverpleegkundigen en locaties

vraagt wel even tijd, maar dat gaat al goed. Al

Linda Ottenburghs:

“We hebben supermadammen en superheren in de mobiele equipe”

inda Ottenburghs startte op 2 mei 2012 in ons ziekenhuis als nieuw diensthoofd van de mobiele equipe. Intussen werkte ze zich achtereenvol-gens in op campus VJ en campus SA. Op campus SU blijft voorlopig alles bij het oude. Eén ding is zeker: Linda is niet alleen een gedreven diensthoofd, maar ook eentje dat bijzonder trots is op haar team. Aan Jess vertelt ze waar de mobiele equipe voor staat.

L

27

okto

ber |

nov

embe

r | d

ecem

ber ‘

12

heb ik wel nog de lijst met telefoonnummers

naast me liggen (lacht). Maar het heeft wel

een tijd geduurd om voor mezelf een goede

structuur in mijn werkdag te krijgen, want dat

heen en weer pendelen betekent toch wel

tijdverlies. Tot nu toe kom ik iedere dag op de

twee Hasseltse campussen. Dat is ook nodig

omdat we nog met papieren werklijsten wer-

ken die uitgehangen worden. In de toekomst

wil ik graag evolueren naar een systeem

waarbij de medewerkers op PC de lijst kun-

nen opvragen. Sinds kort houd ik ook een vast

dagschema aan en dat helpt zeker om struc-

tuur te krijgen in het geheel. Zo heb ik bijvoor-

beeld per campus vaste tijdstippen ingevoerd

waarop mijn teamleden bij mij terecht kun-

nen. Het is belangrijk daar tijd voor uit te trek-

ken. In het verleden werd de mobiele equipe

op campus VJ aangestuurd door het zorgma-

nagement, dat hiervoor ondersteuning kreeg

van Nicole Ceunen en Els Panis. Op campus SA

deed Evi Bleus de aansturing. Ze hebben dat

de afgelopen jaren zeer goed gedaan terwijl

het voor hen toch een taak was die er zomaar

bij kwam. Petje af!”

En waar haal je de meeste voldoening uit?

“Het geeft heel veel voldoening als je mensen

en diensten uit de nood kan helpen! Meestal

slagen we daar ook in. Daarnaast vind ik het

fijn dat de mobiele equipes elk op hun campus

zo’n hecht team vormen. Op campus SA wer-

ken we met 15 mensen, op campus VJ met 23.

Ze werken zelden met hun collega’s samen en

zien elkaar dus bijna nooit. Maar als ze elkaar

zien, dan geraken ze niet uitgepraat! Zelfs een

teamvergadering is voor hen telkens een blij

weerzien.”

Linda Ottenburghs:

“We hebben supermadammen en superheren in de mobiele equipe”

Barbara Aresu stapte 4 jaar geleden in de mobiele equipe

van campus VJ, na 12 jaar actieve dienst op de afdeling

hart-, long- en vaatchirurgie. “Een bewuste keuze, deels

om privéredenen, deels omdat ik eens iets anders wou.

En ik moet zeggen dat het me heel goed bevalt. Ik verzorg

nu evenveel patiënten als vroeger op mijn vaste afdeling,

maar haal er meer voldoening uit en ben een stuk rustiger geworden. Als mede-

werker van de mobiele equipe heb je minder verantwoordelijkheid op de afdeling,

al blijf je natuurlijk wel verantwoordelijk voor de patiënten die je verzorgt. Ook in

moeilijke situaties ben ik rustiger en zie ik snel oplossingen. Ik heb de afgelopen ja-

ren een bredere kijk gekregen, al waren mijn jaren op hart-, long- en vaatchirurgie

ook een bijzonder goede leerschool. Als medewerker van de mobiele equipe moet

je wel vlot van aanpak en sociaal zijn. En af ten toe ook kordaat, maar dat is bij mij

geen probleem (lacht).”

“ Je moet vlot van aanpak en sociaal zijn."

Voor Astrid Peters was de mobiele equipe oorspronke-

lijk geen bewuste keuze. “Ik werk sinds mei 2009 op

campus SA. Omdat er op het ogenblik van mijn aanstel-

ling een vacature binnen de mobiele equipe was, ben ik

daar terecht gekomen. Maar ik heb er nog geen moment

spijt van gehad en wil dit zo lang mogelijk blijven doen.

De afwisseling in het werk en de wisselende contacten met mensen zijn voor mij

een pluspunt. Als je in de mobiele equipe werkt, weet je ’s morgens niet waar je

die dag terecht gaat komen. Het is dus telkens een verrassing. Of ik het niet mis

om in een vast team te werken? Neen, want de mobiele equipe is mijn vast team.

Ik spreek regelmatig af met collega’s van de mobiele equipe om ’s middags samen

te gaan eten. En ook tijdens dienstvergaderingen en feestjes zien we elkaar. On-

langs zijn de collega’s nog allemaal bij mij thuis geweest voor een teamactiviteit.

Dat werkt prima binnen ons team!”

“ Ik hou van de afwisseling"

28

okto

ber |

nov

embe

r | d

ecem

ber ‘

12

Reva3 is winnaareerste ideeënronde ‘Jessa spaart’

Enkele teamleden van Reva3 en hoofdverpleegkundige Ann Ector nemen graag hun prijs in ontvangst.Op donderdag 18 oktober was het Zuid-

dag. Onder de slogan ‘Work for Change’

gingen 10 000 Vlaamse en Brusselse

scholieren die dag niet naar school, maar

wel aan het werk in een bedrijf, organi-

satie of overheidsinstelling. Hun loon

schonken ze aan leeftijdsgenoten uit de

sloppenwijken van Caracas (Venezuela)

voor een project rond kwaliteitsonder-

wijs.

Ons ziekenhuis werkt graag mee aan

dergelijke projecten en was die dag

‘werkgever’ voor 5 jongeren, die ieder

40 euro voor het goede doel in Vene-

zuela verdienden. Twee leerlingen van

het O.L. Vrouwlyceum in Genk staken

op de dienst fysische geneeskunde van

campus SA de handen uit de mouwen,

een leerling van het SJB-college in Genk

en een van het St.-Franciskuscollege in

Heusden-Zolder kwamen onze collega’s

van de logistieke dienst op campus SA

een handje helpen en een leerlinge van

de St.-Martinusscholen in Herk-de-Stad

liep een dag mee op de afdeling Kinder-

en Jeugdgeneeskunde. Je ziet haar op de

foto samen met verpleegkundige Hilde

Bammens.

De dienst Reva3 van campus SU is uitge-

roepen tot winnaar van de eerste ideeën-

ronde ‘Jessa spaart’. De prijs van 250 euro

voor een dienstactiviteit gaat naar deze

dynamische dienst omwille van de origi-

nele en doeltreffende manier waarop zij

‘Jessa spaart’ aanpakken. “Het is knap hoe

de werkgroep op Reva3 erin slaagt om alle

medewerkers bij het project te betrekken

en iedereen sterk kostenbewust te maken,”

looft algemeen directeur dr. Yves Breysem.

De werkgroep organiseerde onder meer

een ludieke quiz en maakt gebruik van een

‘facebook-infobord’. “Dat we als winnaar

gekozen zijn, is fijn nieuws,” lacht Bart Hel-

pens, die het project samen met een werk-

groep in goede banen leidt. “Het geeft ons

een extra boost om er mee verder te gaan.”

Aanpak werkt

Als we aan hoofdverpleegkundige Ann Ec-

tor vragen of de aanpak van de werkgroep

ook blijvende effecten heeft, zien we het

meteen al aan haar enthousiasme. “Ik merk

dat iedereen op onze dienst zich veel meer

vragen stelt bij de kostprijs van materialen

en dergelijke. Ze bekijken bijvoorbeeld welk

incontinentiemateriaal best te gebruiken

en linken kwaliteit en kostprijs aan elkaar.”

Ook bij de medewerkers van Reva3 merk

je het: Jessa spaart leeft hier. “Iedereen let

tegenwoordig zelfs ook op kleine dingen

zoals lichten uitdoen, geen verspilling van

koffie, enz... ,” klinkt het. “Vroeger stonden

we er gewoon niet bij stil.”

Aanpassing leeg-volsysteem

Intussen heeft Reva3 ook een structurele

verandering doorgevoerd. “We hebben ons

volledige leeg-volsysteem herbekeken,”

vertelt Ann. “Wat dit concreet betekent?

•Producten die niet gebruikt worden en

hierdoor vervallen, gaan uit het leeg-vol-

systeem

•Wemaken keuzes:wat komtwel of niet

in het leeg-volsysteem? Zo houden we

bijvoorbeeld twee verschillende maten

van eenzelfde verband in plaats van vijf

in voorraad.

•We stemmen de voorraden beter af op

het daadwerkelijk verbruik. De kaartjes

worden hiervoor herlabeld. Zo kunnen we

vervallen producten in de toekomst ver-

mijden.

Dit alles vraagt wel een intensieve samen-

werking met het economaat (Jess-A-X) en

een halfjaarlijkse herevaluatie op de dienst

om te vermijden dat er aan kwaliteit inge-

boet wordt. Maar het leeg-volsysteem op je

dienst eens kritisch herbekijken is echt bij-

zonder zinvol en kan heel wat besparingen

opleveren.”

Wil je meer weten over de aanpak van

Reva3? Lees dan zeker het artikel dat ver-

scheen in het juninummer van Jess! Je kan

de nummers van Jess altijd terugvinden op

Jessanet > Jess (linkermenu).

5 jongeren werken dagje in Jessa voor Zuiddag

Het leeg-volsysteem op je dienst kritisch herbekijken, kan heel wat besparingen opleveren.“ "

29

okto

ber |

nov

embe

r | d

ecem

ber ‘

12

Dat is de besparing die een omschakeling – waar mogelijk - van in-

traveneuze naar perorale toediening van bepaalde antibiotica en

antimycotica (=antischimmelpreparaten) in een periode van zes

weken opleverde. Hoofdapotheker Elke De Troy: “Voor sommige

antibiotica die zeer goed opgenomen worden ter hoogte van het

maag/darmstelsel, is een snelle omschakeling van intraveneuze

naar perorale therapie mogelijk indien de patiënt aan een aantal

criteria voldoet. Soms kan zelfs onmiddellijk gestart worden met

perorale therapie. De afgelopen periode stelde een van onze apo-

thekers, Lies Vissers, gedurende zes weken telkens aan de arts

de omschakeling van intraveneuze naar perorale therapie voor in-

dien de patiënt aan de criteria voldeed. Tijdens die periode zagen

we een kostenbesparing van ca. 6 000 euro. We hopen dus dat

deze verhoogde aandacht voor sequentiële therapie zeker blijft

voortduren.”

De voordelen van perorale therapie? • Depatiëntkenteenbetercomfortenloopteenverlaagdrisico

op complicaties.

• Deverpleegkundigeheeftminder tijdnodigvoorhet toedie-

nen van de medicatie.

• Peroralebehandelingleverteenaanzienlijkekostenbesparing

op. Dit kan oplopen tot meer dan 30 euro besparing per dag in

vergelijking met een intraveneuze therapie.

Welke producten? De producten die goed opgenomen worden ter hoogte van de

darm en die daarom snel kunnen omgeschakeld worden van intra-

veneuze naar perorale therapie, zijn:

• Ciprofloxacine(CiprofloxacineMylan®)

• Moxifloxacine(Avelox®)

• Clindamycine(Dalacin®)

• Metronidazole(Flagyl®)

• Fluconazol(Diflucan®)

• Co-trimoxazole(Eusaprim®,Bactrim®)

• Rifampicine(Rifadine®)

Een aantal jaren geleden richtten de campussen Salvator en St.-

Ursula een kas op om medewerkers financieel tegemoet te komen

in de franchise bij mogelijke schadeongevallen. Doordat slechts

sporadisch uit deze kas “vrijstelling ongevallen” moest geput wor-

den, kon het ziekenhuis reserves opbouwen. Onlangs beslisten de

werknemersafgevaardigden in samenspraak met de werkgeversaf-

gevaardigden om deze reserves aan een goed doel te schenken.

In de maand juni werden al onze medewerkers opgeroepen om

‘goed doel’projecten in te dienen waar zij zelf nauw bij betrokken

zijn. Hieruit zijn intussen door de ondernemingsraad en het ba-

sisoverlegcomité drie projecten gekozen die ieder op een mooie

schenking mogen rekenen.

Villa Rozerood (schenking van 2 948,67 euro)Het project ‘Villa Rozerood’ werd ingediend door Vicky Bruyninckx,

OK1 campus SA. Villa Rozerood is een zorghotel voor kinderen met

een ernstige of levensbedreigende ziekte, een zware handicap of

herstellend van een ernstig (verkeers)ongeval én hun familie. Er

gewoon eens op uit trekken is voor hen meestal niet mogelijk. Ze

moeten medicatie en verzorging krijgen, medisch personeel mag

nooit ver weg zijn of ze kunnen niet zonder bepaalde apparatuur.

Als zorghotel voorziet Villa Rozerood - in een vakantieomgeving- in

al deze noden. Meer info: http://www.villarozenrood.be.

De NGO Cedenut, een ontwikkelings- en voedings-centrum ten voordele van behoeftige personen in Congo (schenking van 1 474,335 euro)Dit project werd ingediend door Bea Triki, dienst spoedgevallen.

De NGO Cedenut wil de levensomstandigheden van behoeftige

vrouwen, kinderen, weduwen en weeskinderen in Congo verbe-

teren voor de ontwikkeling van het land. Dit gebeurt door diverse

activiteiten zoals de vaccinatie van baby’s en peuters, ondersteu-

ningsprojecten om te tuinieren, hulp bij zaaien en beginnende land-

bouw, enz....

Vrienden van Senegal (schenking van 1 474,335 euro)Dit project werd ingediend door Edith Janssen, kinderdagziekenhuis

campus SA. De Vriendenkring ‘Vrienden van Senegal’ wil in Sene-

gal ontwikkelingshulp bieden aan de hand van duurzame projecten

zoals het onderwijs bevorderen om zo armoede te bestrijden, geld

inzamelen om mensen in staat te stellen hun eigen projecten uit

te voeren en zo de werkgelegenheid stimuleren, enz.... Meer info:

http://www.everyoneweb.com/vriendenvansenegal

Spaarpotje ‘vrijstelling ongevallen‘ gaat naar goede doelen

euroin 6 weken

6 000Perorale therapie

30

Onze kinderafdeling is blijkbaar bijzonder populair als ‘goed doel’, want op 5 oktober

organiseerde Jo Geladi een veiling van schilderijen ten voordele van de kinder- en

jeugdafdeling.

Hoofdverpleegkundige Veerle Lynen: “Jo Geladi wilde volgens eigen zeggen al lang

iets doen voor de afdeling, omdat kinderen de toekomst zijn en omdat hij vroeger zelf

veel ervaringen had met ziekenhuisopnames. Hij ziet daarom heel sterk het belang van

een kindaangepaste benadering. Voor zijn initiatief vond hij onder meer steun bij Ki-

wanis Zolder, Cava Benelux, Unizo Hasselt, ING-bank en the Palace. De firma Egberghs

voorzag gratis het nodige schildercanvas, penselen en schilderverf voor een 30-tal be-

kende Hasselaren. Hun kunstwerken werden dus op 5 oktober in The Palace geveild.”

Topopbrengst

Onder de bekende Hasselaren die een kunstwerk maakten, onder meer Willy en Hilde

Claes, Hannelore Knuts, Dana Winner, Pat Krimson, Stijn Stijnen en Axelle Red. Op de

veilingavond in brasserie ‘the palace’ daagden een aantal geïnteresseerden op om mee

te bieden op hun en andere kunstwerken. Ieder kunstwerk startte met een minimum

bedrag van 50 euro, behalve voor enkele werken waar al op voorhand een bod op

was uitgebracht. De kunstwerken van Willy Claes en Philippe Lebeau leverden een top-

opbrengst van 500 en 1000 euro op.

Op woensdag 14 november, Wereld Diabetes Dag, vond op campus

Virga Jesse de vernissage plaats van de tentoonstelling ‘Sugar Su-

gar’. De Werkgroep ‘Ouders van Jonge Kinderen met Diabetes’ van

de patiëntjes die begeleid worden in het Jessa Ziekenhuis organi-

seerde deze tentoonstelling met tekeningen en andere creatieve

werkjes gemaakt door kinderen met diabetes en hun broertjes en

zusjes. Met het initiatief wilden ze type 1 diabetes mellitus in de

kijker zetten. De tentoonstelling liep tot 1 december 2012 in de

inkomhal van campus Virga Jesse.

Wereld Diabetes Dag werd in 1991 door de Internationale Diabetes

Federatie (IDF) en de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) geïn-

troduceerd als reactie op de alarmerende toename van diabetes

over de hele wereld. Het doel van Wereld Diabetes Dag is aandacht

en begrip te vragen voor diabetes, die wereldwijd epidemische vor-

men aanneemt, onder volwassenen maar ook onder kinderen. Het

Kinder- en Jeugddiabetesteam van het Jessa Ziekenhuis begeleidt

momenteel meer dan 100 kinderen met type 1 diabetes mellitus,

onder leiding van dr. Guy Massa, kinderarts-endocrinoloog.

okto

ber |

nov

embe

r | d

ecem

ber ‘

12

Op donderdag 25 oktober ontving de afdeling

kinder- en jeugdgeneeskunde van ons zieken-

huis drie grote karren vol speelgoed van een

weldoener, die anoniem wou blijven. De man,

zelf binnenkort voor de tweede keer vader,

had in het verleden een negatieve ervaring

met sponsoring, en wilde dit keer zien wat er

met zijn geld zou gebeuren. Daarom kocht hij

zelf voor 6 000 euro speelgoed en benodigd-

heden voor de afdeling. Ieder kind dat op dat

ogenblik op de afdeling verbleef, mocht een

eigen speeltje uitkiezen om mee naar huis

te nemen. Het grote resterende gedeelte is

bedoeld voor de speelzaal van de afdeling.

Zo kunnen ook toekomstige patiëntjes op de

kinder- en jeugdafdeling meegenieten van de

gulle gift.

Gigantische hit op facebook!Een leuk bericht als dit mocht natuurlijk niet

op de facebookpagina van ons ziekenhuis

ontbreken en creëerde meteen een nog niet

eerder geziene reactie. Het item kreeg op

minder dan 24u tijd meer dan 7 000 likes –

uiteindelijk werden dat er 8 240 - en werd

ruim 500 keer gedeeld op facebookpagina’s.

57 202 mensen lazen het bericht op onze

facebookpagina en er volgden heel wat leuke

reacties over onze kinderafdeling. Ook de

pers pikte het item gretig op. Zo verscheen

er een artikel in diverse kranten en een item

op Radio 2. Ook het VTM-programma ‘Voor de

show’ maakte een reportage over de schen-

king aan onze kinderafdeling. Net na de be-

richtgeving over de nakende sluiting van Ford,

vonden mensen dit positieve bericht duidelijk

hartverwarmend.

Anonieme weldoener schenkt voor

euro

speelgoed

6.000

BV’s veilen schilderijen voor kinder- en jeugdafdeling

Tentoonstelling ‘Sugar Sugar’: kinderen met diabetes mellitus exposeren

31

okto

ber |

nov

embe

r | d

ecem

ber ‘

12

En dat mag je echt wel letterlijk nemen. In de

inkomhal op campus Virga Jesse werd speciaal

voor de gelegenheid een fotostudio gebouwd.

Alle kinderen die op bezoek kwamen, konden

zich er met de nodige attributen in een verras-

send decor laten fotograferen. De bezoekertjes

kregen de foto meteen mee en alle foto’s prijk-

ten even later op de website van ons ziekenhuis.

Ook op campus Salvator kregen jonge bezoeker-

tjes die dag een speciaal en extra warm welkom,

en dit in de vorm van een cadeautje.

Kinderen hartelijk welkomMet het initiatief wil het Comité Kindaangepast

Ziekenhuis de twijfels rond kinderen op bezoek

in het ziekenhuis bespreekbaar maken. Kinder-

psychologe Karen Castermans: “Een ziekenbe-

zoek met een kind is niet altijd evident. Toch

betrek je als ouders je kinderen best bij een zie-

kenhuisopname van een familielid. Hierbij is een

goede begeleiding zowel vóór, tijdens als na het

bezoek belangrijk.”

Handige tips op websiteNet omdat ouders, grootouders of andere be-

trokkenen zich vaak afvragen hoe ze dit best

aanpakken, heeft Karen een speciaal luik op

onze website uitgewerkt waar ze heel wat tips

geeft en een aantal concrete vragen beant-

woordt. Wat vertel ik over de ziekte? Neem ik

mijn kind mee op bezoek? Wat vertel ik over het

bezoek? Een antwoord op deze en veel meer

vragen zijn gebundeld op www.jessazh.be/kin-

deren.

Jessa Ziekenhuis zet jonge bezoekertjesin the picture aar aanleiding van de internationale dag van de rechten van het kind zette ons ziekenhuis op woensdag 21 november alle kinderen die iemand in het ziekenhuis kwamen bezoeken extra in the picture.

N

Het initiatief van het Comité Kindaangepast Ziekenhuis is zeker geen unicum op het

vlak van een kindvriendelijke benadering in ons ziekenhuis. “Er bestaan heel wat kind-

vriendelijke projecten in ons ziekenhuis,” bevestigt Karen. “Wij zijn blij dat er ook op an-

dere diensten al initiatieven werden genomen. Diensten die een kindvriendelijk project

willen opstarten, kunnen mij daarvoor altijd contacteren. En voor afdelingen die graag

meer willen weten over hoe ze ouders en kinderen beter kunnen begeleiden, kom ik

graag op een dienstvergadering toelichting geven.”

Advies gewenst?

5 000 euro voor buitenspeeltuig

“In totaal bracht de veiling maar

liefst 5 000 euro op! Jo Geladi en

zijn medeorganisatoren overleg-

den met ons en willen dit bedrag

graag spenderen aan de aankoop

van een nieuw buitenspeeltuig

voor het speelterras, omdat het

onze dringend aan vervanging toe

is. Het wordt een professioneel

speeltuig dat verankerd kan wor-

den in de vloer en weersbestendig

is. Verder willen zij ook zorgen

voor levensgrote bouw- en speel-

blokken. Die zullen zeker mooi van

pas komen in ons toekomstige

kinderdagziekenhuis op C6, waar

een nieuwe wachtzaal en speel-

ruimte ingericht moeten worden.

32

okto

ber |

nov

embe

r | d

ecem

ber ‘

12

In samenwerking met ons ziekenhuis startte

de stad Hasselt in 2008 in haar Marokkaanse

partnersteden Missour en Outat-Oulad-El-Haj

een project rond gezondheidszorgen op. On-

dertussen werd dit succesvol ingevuld met

een opleidingsproject voor lokale ambulan-

ciers en een project rond diabetes. Vorig jaar

werden de eerste stappen gezet naar een

concrete samenwerking voor het terugdrin-

gen van moedersterfte in de regio. Vroed-

vrouw Ann Van Den Bossche en verpleegkun-

dige Laila Redouane (met Marokkaanse roots),

maakten toen ter plaatse een inventaris van

de noden. Eind oktober van dit jaar trokken

Ann, Laila en directiemedewerker Annick Ger-

meys (die steeds meegaat om het project in

goede banen te leiden) samen met gynaeco-

loge dr. Françoise Jadoul naar Marokko om het

project verder te concretiseren.

Programma aangepast Annick Germeys: “Elk jaar gebeurt het wel dat

ons programma aangepast wordt. De invul-

ling van tijd en het nakomen van afspraken

verschilt erg van de Westerse cultuur. Dit jaar

bleek dit heel sterk. De dag voor ons vertrek

kregen we te horen dat het Offerfeest (be-

paald volgens de maankalender) een dag eer-

der zou plaatsvinden en dat we de dag ervoor

ook geen activiteiten konden plannen. Ieder-

een gaat dan naar familie om het offerfeest

voor te bereiden. Gevolg: een programma van

vijf afgesproken dagen herorganiseren op

drie dagen. Even slikken!”

Opleiding artsen en vroedvrouwenNa overleg met de Provinciaal gedelegeerde

van het Ministerie van Volksgezondheid dr. El

Hassani, kwam er een aangepast, maar sterk

gereduceerd programma. “Gelukkig kreeg dr.

Jadoul de mogelijkheid om aan enkele huisart-

sen en verschillende vroedvrouwen vorming

te geven over het gebruik van echografie-

toestellen. Dit stond bovenaan ons lijstje

van actiepunten. Vorig jaar zagen we immers

dat er in enkele bevallingshuizen - nog in

de verpakking - splinternieuwe echografie-

toestellen stonden. Niemand wist hoe deze

te gebruiken.”

Thuisbevallingen door traditionele vroedvrouwen De grote steden van Marokko beschikken over

grote universitaire ziekenhuizen en het mi-

nisterie van Volksgezondheid heeft een goed

plan van aanpak. “Maar toch vallen er mensen

uit de boot,” aldus Annick. “Zwangere vrou-

wen op het platteland en in de bergen blijven

meestal verstoken van hulp. Pre- en postna-

tale screening is er haast onbestaande. Er

zijn dorpen waar geen verharde weg naar

loopt. Jonge meisjes hebben dus niet altijd

de mogelijkheid om veilig te bevallen in een

bevallingshuis of ziekenhuis. Vaak willen hun

echtgenoot of schoonmoeder dit ook niet.

Bevallingen gebeuren daarom meestal thuis,

bijgestaan door een traditionele vroedvrouw.”

Ontmoeting met 32 traditionele vroedvrouwenSamen met geschoolde vroedvrouwen van

het provinciaal departement gezondheids-

zorg, kregen onze collega’s de kans om te

spreken met 32 van deze traditionele vroed-

vrouwen. “We ontmoetten hen in de woestijn,

midden in het Atlasgebergte. Via een ronde

tafel gesprek wilden we hen overtuigen van

de voordelen van het opvolgen van zwangere

vrouwen en begeleide bevallingen in een be-

vallingshuis of ziekenhuis. Het was een hele

Jessamedewerkers bouwen ontwikkelingsproject in Marokko verder uit

rie medewerkers en een arts van ons zieken-huis trokken op 20 oktober 2012 samen met een dele-gatie van de Stad Hasselt naar Marokko. Hun missie: het eerder opgestarte ont-wikkelingsproject rond het terugdringen van moeder-sterfte bij thuisbevallingen verder uitbouwen.

D

33

okto

ber |

nov

embe

r | d

ecem

ber ‘

12

opgave om hen te laten luisteren. Ze wilden

vooral zelf praten. Hun verhalen waren ont-

roerend, ingrijpend en mooi. De verhalen over

de problemen, de overlijdens, verminkingen,

enz. (aangegeven door de beleidsmensen)

hoorden we niet.”

Pakketjes met materiaalAan het eind kreeg dr. Jadoul de mogelijkheid

om kort enkele instructies te geven. “We had-

den voor iedere traditionele vroedvrouw een

noodpakketje bij. Enkele navelklemmen, ste-

riel verband, product en schaar, handschoe-

nen. Bij dit pakketje waren pictogrammen met

uitleg wat te doen in probleemsituaties. Laila

en Ann hadden deze zorgvuldig voorbereid

en geplastificeerd. De dames luisterden aan-

dachtig, maar hadden tegelijkertijd ook tel-

kens reacties klaar. Reacties die we jammer

genoeg niet allemaal verstonden.”

Verder bevatte het programma van onze colle-

ga’s onder meer een bezoek aan twee kraam-

afdelingen in een ziekenhuis, gesprekken met

enkele gynaecologen en een leerrijk overleg

met de verantwoordelijken van de provinciale

overheid Volksgezondheid, waaronder enkele

vroedvrouwen. Ze kregen ook de kans om een

(jammer genoeg weinig gebruikt) ver afgele-

gen bevallingshuis te bezoeken.

Kleine, maar duurzame stappen“Dit jaar hadden we het gevoel dat de stap-

pen, die we samen met de provinciale verant-

woordelijken van het ministerie van Volks-

gezondheid hebben gezet, bijzonder klein

waren. Maar als we niets doen, gebeurt daar

zo ver van de bewoonde wereld ook weinig

of niets. Ons werk leek dit jaar een druppel

in een oceaan, maar voor hen zijn wij juist

de oceaan. Waarom we dit blijven doen? De

kleine stapjes die we maken, treffen toch heel

wat mensen. Zo hoorden we tijdens deze mis-

sie bijvoorbeeld hoe onze vorige projecten

blijven lopen. De diabetesvereniging die onze

lessen verder zet en patiënten informeert. De

opgeleide kinesist die fier een CD overhandigt

met foto’s en powerpoint presentaties hoe hij

verder werkt rond de opleiding van ambulan-

ciers.... Kleine stapjes, maar voor hen toch met

een belangrijk resultaat. Dr. Françoise Jadoul

zoekt alvast naar een vervolgprogramma voor

de komende jaren.”

Jessamedewerkers bouwen ontwikkelingsproject in Marokko verder uit

Franstalige versie van ‘Mindfulness bij borstkanker’ uitgebracht

Onlangs is het eerste Franstalige

exemplaar van ‘Mindfulness bij borst-

kanker’ officieel overhandigd aan

Waals minister Éliane Tillieux. De au-

teur van ‘Mindfulness bij borstkanker’

is onze collega, klinisch psychologe

Nathalie Cardinaels (rechts op de

foto). Nathalie won dit jaar ook de

Pink Panter Award. Met haar boek,

dat eerder dit jaar in Vlaanderen en

Nederland verscheen, heeft Nathalie

zo veel mogelijk antwoorden probe-

ren te formuleren op de vele vragen

die zich stellen wanneer je met borst-

kanker geconfronteerd wordt. Het is

gebaseerd op de vele ervaringen van

begeleidingen en behandelingen tij-

dens en na borstkanker. Het boek is

een praktische gids maar biedt tege-

lijkertijd ook een emotionele houvast,

met behulp van mindfulness: rust vin-

den in de onrust, leren omgaan met

heftige ervaringen, je leven terug in

handen nemen, leren loslaten wan-

neer dat nodig is, ...

Think-Pink wilde “Mindfulness bij

borstkanker” ook beschikbaar maken

voor mensen met borstkanker in Wal-

lonië en heeft in samenwerking met

de auteur en uitgeverij Acco voor de

Franse vertaling gezorgd. Het boek

“Mindfulness bij borstkanker” is te

koop via de website van Think Pink

(www.think-pink.be) en uitgeverij

Acco (www.acco.be/uitgeverij) of bij

de betere boekhandel.

De Franse versie “Pleine conscience

et cancer du sein” is binnenkort on-

line verkrijgbaar via Think Pink en

uitgeverij Acco.

34

okto

ber |

nov

embe

r | d

ecem

ber ‘

12

e afgelopen periode hebben heel wat diensten met plezier ge-bruik gemaakt van de mogelijkheid om een teamactiviteit te organiseren. Alle medewerkers krijgen hiervoor van het ziekenhuis immers een halve dag dienst-vrijstelling en een financiële tegemoetkoming van 10 euro per medewerker. Verschillende diensten stuurden intussen al een fotootje van hun dienst- activiteit naar Jess. In het volgend nummer geven we opnieuw ruimte aan diensten die hun activiteit in woord en beeld indienen. Laat maar komen, dus!

D

Teamactiviteiten in woord en beeld

Op zaterdag 1 september verzamelden de

medewerkers van de mobiele equipe campus

VJ samen met hun partners en kinderen voor

een gezellige praatnamiddag en barbecue in

een zaaltje aan de Borggraaf. Het 48-kop-

pige gezelschap had heel wat bij te praten

want medewerkers van de mobiele equipe

zien elkaar uiteraard minder vaak dan teams

die iedere dag samenwerken. Op enkele va-

kantiegangers na was iedereen dan ook van

de partij. Enkele collega’s hadden bovendien

gezorgd voor een snoeptaart of dessert om

de lekkere barbecue mee af te sluiten. Meer

moet dat echt niet zijn!

Mobiele equipe (VJ) geniet van praatnamiddag en BBQ

Dienst ORL bibbert, schreeuwt en lacht op Hasselt Kermis

Na een drukke dag op de raadpleging trok de dienst ORL (VJ) op

27 september naar het Theatercafé voor een stevig aperitiefje

en een lekkere maaltijd. Van daar uit ging het team richting

Hasselt kermis. De eerste attractie, de Wild Mouse, was al goed

voor een rondje bibberen van de schrik. En de twee collega’s

die de Air Maxx probeerden, kwamen eruit alsof ze een even-

wichtsonderzoek hadden ondergaan. Dan maar met de hele

bende naar het spookhuis: schreeuwen van de schrik. Hadden

onze collega’s hun oordopjes maar meegenomen. De avond

eindigde met lachwekkende beelden in het lachpaleis. Het was

een gezellige avond met lekker eten en veel fun en plezier!

35

okto

ber |

nov

embe

r | d

ecem

ber ‘

12

Op zondag 7 oktober boden 15 dapperen van de afdeling B2

zich aan op Molenheide. Onder leiding van de twee enthou-

siaste organisatoren, Marita en Tom, werd iedereen al snel

met knikkende knieën de Indoor Minigolf "De Vergeten Mijn"

ingejaagd. Op een fascinerend parcours van krakende en woest

krijsende transportbanden, akelig gillende sorteermachines,

aangevuld met het nodige klank -en lichtspel werd verwoed

slag geleverd om de overwinning binnen te halen. Toen ieder-

een veilig en wel de 18 holes had overwonnen, werd duidelijk

bij wie het talent voor deze sport te vinden was. Toch was er

slechts één die er met kop en schouders boven uitstak: Vanes-

sa. Zij toonde haar beste swings en birdy’s en werd uitgeroe-

pen tot winnaar van de dag. 's Avonds tafelde de afdeling B2

gezellig in een uniek kader in restaurant "De Sleepvaart" aan

Beringen-kanaalzone. Met dank aan alle enthousiaste deelne-

mers en organisatoren Marita V. en Tom S.

De directie patiëntenzorg en het zorgclustermanagement

startten hun teamactiviteit op vrijdag 12 oktober met de Oli-

fantenparade in Hasselt. Daarna toonden ze hun sportieve

kant tijdens een partijtje bowling en de avond werd afgeslo-

ten met een lekkere steengrill. Een zeer geslaagde kermisac-

tiviteit, al hebben ze wel hun collega Ilse gemist, die op dat

ogenblik hard aan het studeren was. Ilse, je was er

alleszins bij in de gedachten van je collega’s!

Cardiologie B2 leeft zich uit in ‘De Vergeten Mijn'

Olifanten en bowling

De dienst B6 (hart-, long- en vaatchirurgie) van campus VJ

genoot op 28 september volop van een drie uur durende cho-

coladeworkshop bij ambachtelijke chocolatier Holle Bolle in

Riemst. Een dier, pralines of een eigen creatie in chocolade?

Onze collega’s van B6 toverden dit met veel plezier op tafel.

De workshop was niet alleen leuk en lekker, maar ook nog

leerrijk want ook de geschiedenis van de chocolade werd uit

de doeken gedaan. Een aanrader, zo’n chocoladeworkshop! En

de lekkere creaties, die mochten achteraf mee naar huis. Maar

eerst genoten de B6-ers samen nog van een etentje en el-

kaars fijne gezelschap.

B6 geniet van chocoladeworkshop

Klinisch laboratorium fietst en wandelt in BorgloonDe medewerkers van het klinisch laboratorium trokken op zondag 7 sep-

tember richting Borgloon, naar het kasteel van Rullingen. Ook de partners

en kinderen mochten mee. Voor sommigen was 8u30 wat vroeg, maar het

ontbijt in het kasteel smaakte toch heerlijk. En dan werden de fietsen klaar

gezet voor een rit van 29 km of de wandelschoenen aangetrokken voor een

tocht van 7,5 km. De fietstocht was er eentje met vele bergjes op en af. En

het terrasje in de zon na 17 km, was lekker genieten. Rond 13u waren de

wandelaars terug aan het kasteel en een half uurtje later arriveerden de

fietsers. Na een frisse duvel of een lekker ijsje keerden onze collega’s vol-

daan terug naar huis.

36

okto

ber |

nov

embe

r | d

ecem

ber ‘

12

Naar Plastic Force met voedingsdienst campus VJ

Teamactiviteiten in woord en beeld

De fietsers van campus VJ hielden ook dit jaar de jarenlange traditie in ere om op

de woensdagnamiddag van Hasselt Kermis een fietstocht voor geoefende fietsers te

organiseren. Alle artsen en medewerkers die geïnteresseerd waren om hieraan deel

te nemen, konden zich inschrijven. Negen sportievelingen verzamelden op woensdag

26 september voor een tocht – in strak tempo - van ca. 80 kilometer.

De diensten en stafmedewerkers van de al-

gemene directie trokken op maandagmiddag

10 september naar Botel Ophoven. Allereerst

mochten ze de beentjes strekken tijdens een

3 uur durende fietstocht. Het witte stadje

Thorn net over de Nederlandse grens was de

ideale plaats om de dorst te lessen en op een

tweede stopplaats waren de lekkere wafels

en cake – met dank aan de moeder van Greet

– welkom om de verbruikte calorieën terug

aan te vullen. Na de fietstocht en overzet

met veerboot, verdeelde de groep zich voor

een boottochtje in drie ‘stilsloepen’ (hoewel

je onze collega’s moeilijk stil kon noemen). Na

deze gezellige nazomerse activiteit konden

onze collega’s genieten van een aperitiefje

– met dank aan jarige Sofie - en een lekker

etentje. What a way tot spend a monday af-

ternoon!

Diensten algemene directie trekken er met fiets en boot op uit

Dienst ORL bibbert, schreeuwt en lacht op Hasselt Kermis

Fietsers houden traditie in ere

De dienst MKG-MVG trok op een zonnige dag naar de B&B ‘De Zonnegroet’ die ex-

collega Riet in Rotem - het mooie Limburgse Maasland - uitbaat. De Zonnegroet is

gevestigd in een gerenoveerde boerderij, door een kronkelend beekje gescheiden

van het natuurgebied de Broeken. Na een uitgebreide brunch onder de stralende

zon was het tijd om de beentjes te strekken in de mooie ongerepte natuur van De

Broeken. Eens de braamstruiken en brandnetels overwonnen, konden onze collega’s

van op een plankenvloerpad de idyllische natuur aanschouwen. Van bloeiende hop

tot een vijver met libellen. Halverwege de wandeling leende een open vlakte zich

uitstekend om de zonnegroet te doen. Dat is een Yogabeweging die evenwicht

brengt op alle niveaus: fysiek, energetisch, emotioneel en spiritueel. Hierna werd

de wandeling met hernieuwde energie verder gezet tot aan de B&, waar deze leuke

dag afgesloten werd met een babbel en een drankje .

De zonnegroet van dienst MKG–MVG

37

okto

ber |

nov

embe

r | d

ecem

ber ‘

12

Met hun eigen gids en diensthoofd Johan Coppens trok-

ken de medewerkers van Reva2 op 13 of 18 september

hun wandelschoenen aan en stapten op de trein richting

Brussel-Centraal (ontworpen door architect Horta). Vandaar

ging het naar het Warandepark om te ontbijten, met dank

aan Ann die voor broodjes en drank had gezorgd. De tocht

ging onder meer langs het Koninklijk Paleis naar het mu-

ziekinstrumentenmuseum, een prachtig gebouw waar onze

collega’s bij een lekkere tas koffie van het mooie panorama

genoten. Langs pleintjes en winkelgalerijen kwamen ze op

de gezellige rommelmarkt in de Marollen. De grote markt

met zijn gotische Stadhuis en vele gildehuizen mocht ook

niet ontbreken. Of Manneken Pis op de hoek van de Stoof-

straat, 55,5 cm groot, symbool van de oneerbiedigheid en

de onafhankelijkheid van de geest van de Brusselaar. Het

was een fijne en leerrijke uitstap!

De collega’s van de mobiele equipe van

campus SA kwamen op vrijdag 12 okto-

ber samen voor een gezellige spaghet-

tiavond bij collega Astrid. Daar werden

niet alleen de smaakpapillen verwend.

De avond kreeg immers heel wat extra

kleur dankzij de deskundige adviezen

van een kleurconsulente. Zij leerde onze

collega’s hoe je er via de kleurkeuze

van je kleding op je mooist kan uitzien.

En vergis je niet: ook de mannen in het

gezelschap waren bijzonder geïnteres-

seerd!

Maar liefst 110 medewerkers van de dienst

schoonmaak verzamelden op 20 september

voor een unieke teamactiviteit: een op maat

gemaakt stadspel doorheen Hasselt. In kleine

groepjes kregen onze collega’s een hele hoop

opdrachten en de kans om zich eens goed met

de andere teams te meten. Meteen de start

van een dolle voor- of namiddag. Jenever

proeven in het jenevermuseum, fluiten met

een mond vol speculaas, een schoonmaakge-

dichtje rijmen aan het standbeeld van Hendrik

van Veldeke, een originele foto maken aan het

stadhuis, ... Met veel plezier gooiden onze col-

lega’s van de schoonmaak zich op deze en an-

dere plezante opdrachten. De twee groepen

die als winnende teams naar huis gingen, wa-

ren het blauwe en het lila team. Maar ook de

andere medewerkers beleefden een superleu-

ke activiteit. En later konden ze nog eens fijn

aan deze plezierige dag terugdenken, want

iedereen kreeg nog een mooie herinnering.

Het blauwe team (foto 1) bestond uit (vlnr):

Monique Vandereycken, Martine Windelinckx,

Rosette Maesen en Liliane Vandergraesen.

De collega’s in het lila team (foto 2) waren:

Viviane Timmermans, Marleen Vanhaeren,

Hilde Scheelen, Suzanne Van Der Wal, Rosette

Franssens, Maja Stezala, Carine Daniëls en

Jennifer Jaspers.

2

1

Schoonmaak speelt stadspel in Hasselt

Brussel kent geen geheimen meer voor Reva2

Spaghettiavond en kleurconsulente voor mobiele equipe (SA)

38

okto

ber |

nov

embe

r | d

ecem

ber ‘

12

Dinsdag 18 september 2012 vertrok-

ken de JOZ-Senioren voor een bustrip

naar de Sinjorenstad Antwerpen. Op het

programma: een bezoek aan het Centraal

Station en het MAS. "Voormiddag leidde

een gids ons door het Centraal Station

dat bruist van leven," aldus Elly Aerts. De

architectuur van het gebouw is uniek en

met haar 75m hoge koepel is de histori-

sche spoorwegkathedraal een belangrijk

herkenningspunt in de stad. De voorbije

jaren werden de imposante inkomhal

en stationsoverkapping gerenoveerd en

uitgebreid met ondergrondse sporen.

Het Amerikaanse weekblad Newsweek

riep in 2009 Antwerpen-Centraal uit

tot vierde mooiste station ter wereld.

In 2011 won het station de Grote Prijs

Europa Nostra, een prestigieuze EU-

onderscheiding voor het culturele patri-

monium.

"Namiddag bracht de gids ons naar het

Museum Aan de Stroom, beter gekend

als het MAS. In mei 2011 opende het

zijn deuren. Het staat op het Eilandje,

een plek met een brouwerijverleden,

een havengeschiedenis en een nieuwe

toekomst. Het gebouw is een architectu-

raal hoogstandje en een opvallend ont-

werp met aandacht voor de historische

context. Het museum brengt het verhaal

van een vijf eeuwen lange relatie tussen

Antwerpen en de wereld. Op de tiende

verdieping van het gebouw kan je ge-

nieten van een 360° panorama over de

stad en de haven. Na een overheerlijke

broodmaaltijd en een traktatie door het

bestuur in Scherpenheuvel keerden we

voldaan en met een nieuwe bagage cul-

tuur terug richting Hasselt."

Op 11 oktober in de vroege morgen vertrok

een bus met 56 senioren via het Groother-

togdom Luxemburg naar Straatsburg. De

stemming zat er al onmiddellijk in. "We wer-

den getrakteerd met koffiekoeken en een

glaasje bubbels (Cremant d’Alsace). De bus-

quiz deed ons al even nadenken over onze

bestemming," klinkt het.

"In Straatsburg werden we in het pittoreske

restaurant 'l’Ancienne Douane' verwend

met 'la choucroute alsacienne nouvelle' met

het geheim van de zachte smaak. Namiddag

volgde een rondrit met gids door de stad.

Nadien ging het richting Europees Parle-

ment. Ons bezoek kon niet symbolischer

zijn, want op die dag kreeg het Europees

Parlement de Nobelprijs voor de vrede. We

waren geïmponeerd door het majestueuze

gebouw met zijn enorme vergaderzalen en

de organisatie van het parlement."

Fort de Mutzig“Hotel Au Cep De Vigne”, even buiten

Straatsburg in Innenheim te midden van

de wijnvelden, was het adres voor diner en

overnachting. "Na een typisch Frans ontbijt

vertrokken we de volgende dag naar 'Fort

de Mutzig, Feste Kaiser Wilhelm II' ( You

Tube: Die Festung von Mutzig ). In 1893,

toen de Elzas weer Duits gebied was ge-

worden, besliste keizer Willem II om het

fort van Mutzig te bouwen. Hij wilde op die

manier een Frans offensief naar het noor-

den via de Elzas verhinderen. Bij de bouw

ervan werden verschillende revolutionaire

technieken gelanceerd: de eerste gepant-

serde koepels, het gebruik van gewapend

beton, de eerste stroomgenerator…. Het

fort strekte zich uit over 254 ha en had 22

gepantserde koepels. Het beschikte over

modern comfort met slaapzalen, keukens,

waterputten, bakkerijen, een ziekenhuis.

Bij aanvang van WO I waren 291 schoten

voldoende om de opmars van de Fransen

via het Elzasgebied te stuiten."

Van wijn tot karaoke"Na deze stevige brok geschiedenis proef-

den we in 'Brasserie Lauth' in Scharrach-

bergheim van hun artisanaal gebrouwen

bier en 'Tartes Flambées' (Flammen Kuchen).

De laatste activiteit op ons programma

bracht ons bij het wijnhuis 'La Cave Du Roi

Dagobert'. De rondleiding met degustatie

van Elzaswijnen viel erg in de smaak. De

bagageruimte van de bus had nadien meer

weg van een wijnkelder! Met een bus vol

'karaokezangers' ging het terug richting

België. Iedereen was vol lof over deze ge-

slaagde culturele en culinaire uitstap, met

dank aan de organisatoren: Richard en Eu-

geen!"

Uitstap JOZ-senioren Antwerpen

Eerste meerdaagse reis JOZ-senioren is schot in de roos!

Naast de meerdaagse reis organiseerden de JOZ-senioren onlangs ook

zowel een mosselsouper als een wijndegustatie. Het mosselsouper vond

plaats op donderdag 25 oktober. Restaurant ‘De Vuurdoorn’ in St.-Lam-

brechts-Herk had zich voorbereid op de komst van 108 eters. Het werd

een smakelijke en gezellige bedoening die de laatste gasten pas laat ver-

lieten. Op 6 november volgde dan een wijndegustatie; opnieuw een suc-

ces. De gasten konden proeven van Côte du Rhone wijnen en een Chateau

Neuf du Pape. Er werd volop gekeurd en geproefd, gebabbeld en gela-

chen. De exclusieve hapjes die de wijn vergezelden, waren van de hand

van JOZ-senioren Richard en Eugeen. De aanwezigen lieten zich graag ver-

wennen tijdens deze duidelijk geslaagde degustatie.

Mosseltjes en wijn

39

okto

ber |

nov

embe

r | d

ecem

ber ‘

12

Veldlopen, piste, stratenlopen, ... Het maakt

niet veel uit voor deze 21-jarige spring-in-‘t-

veld, als ze maar kan lopen. Dat is al zo van

in het tweede leerjaar. Kim: “Ik had deelgeno-

men aan een scholenveldloop en was tweede

geworden. Van de atletiekclub kreeg ik een

briefje mee naar huis en al snel was ik inge-

schreven. Lopen bleek de ideale sport voor

mij. Ik werd er rustig van, terwijl ik daarvoor

nooit stil kon zitten. Na school ging ik meteen

lopen en daarna begon ik met een fris hoofd

aan mijn huiswerk.”

Elke dag lopenTegenwoordig combineert Kim een halftime

job op de boekhoudafdeling met een streng

loopschema. “Ik train zelfstandig met mijn

papa als coach. Twee keer in de week doe ik

een duurloop van ongeveer een uur en daar-

naast train ik ook op de piste. Elke dag ben

ik met mijn hobby bezig.” Verder loopt Kim

ook wedstrijden. Op haar kamer hangen alle

loopnummers die ze in de loop der jaren heeft

verzameld, en dat zijn er heel wat. Daarnaast

vind je er ook een hele collectie bekers, tro-

feeën en medailles terug. Haar afstanden

variëren van 3 tot 5 km op de piste, over 5

tot 7 km veldlopen tot 5 tot 10 km stratenlo-

pen. Dat laatste deed ze begin oktober ook op

‘Dwars door Hasselt’. Kim stond versteld van

zichzelf. Ze hield haar hoge tempo de hele 10

km vol en kwam als eerste over de streep.

Zij aan zij met Veerle DejaeghereVeldlopen doet Kim het liefst. “Ik hou van het

gevarieerde parcours. Het is niet plat en je

loopt geen toertjes. Je hebt snelheid, uithou-

ding en ook kracht nodig om bergop, bergaf,

door sneeuw, zand en modder te lopen. Ik ben

dan ook heel blij met mijn contract voor de

Lotto CrossCup, het nationale veldlopen dat

live op televisie wordt uitgezonden. Vroeger

keek ik zelf op naar Veerle Dejaeghere en nu

loop ik gewoon mee, onvoorstelbaar!”

Pain is temporary, pride is foreverKim werd verschillende keren Belgisch kam-

pioen op de piste bij de jeugd, pakte af-

gelopen veldloopseizoen de titel Belgisch

kampioen veldlopen bij de beloftes en staat

momenteel negende in het klassement Cross-

Lopen, de gezonde verslaving van Kim

oofd in de wolken, voeten op de grond. Als collega Kim Bosmans aan het lopen slaat, dan geeft ze iedereen het nakijken. “Lopen werkt ver-slavend. Eens je de smaak te pakken hebt, kan je niet stoppen.” Voor Kim is lopen genieten. Ze liep zelfs haar grote liefde tegemoet.

H

Cup 2012-'13 voor senioren dames en tevens

op de 3de plaats bij de euromillions (u23). Wat

wil ze nog meer? “Ik heb al veel blessures

gehad en heb al vaak willen opgeven, maar

dankzij de steun van familie en vrienden ben

ik blijven doorgaan. Mijn doel is nu gewoon

zo lang mogelijk blijven lopen met zo weinig

mogelijk problemen en mijn plaats in de top

10 behouden.”

Running mates Binnenkort loopt haar tijdelijk contract bij

Jessa af. “Ik hoop dat ik kan blijven, maar dat

is nog niet zeker. Het is niet gemakkelijk om

werk te vinden dat ik kan combineren met de

sport. Hier lukt dat prima.” Een leven buiten

de sport? “Ondenkbaar!”, lacht Kim. “Zelfs met

mijn vriend deel ik de liefde voor het lopen.

Samen uit, samen thuis. Heerlijk! Aan kindjes

denk ik nog niet, dat is iets voor later. Eerst

wil ik nog een aantal jaren mijn loopcarrière

verder zetten."

Kim Bosmans, Belgisch kampioen veldlopen bij de beloftes en medewerker op de boekhoudafdeling:

Hoe groter de inspanning, hoe groter de voldoening.“ "

40

okto

ber |

nov

embe

r | d

ecem

ber ‘

12

Pesto

• 15gpijnboompitten

• 10clolijfolie

• 2teentjesknoflook

• 40ggemalenParmezaansekaas

• 6takjespeterselie

• Potversebasilicum

Scampi

• 1kgscampi

• Scheutolijfolie

• 40cl room(of lightroom.Opgelet:bij light-

room is je saus minder dik gebonden)

• ½ borrelglaasje Pastis of Pernod (faculta-

tief)

• Peper

• Zout

• (PietHuysentruyt)viskruiden

• 30ggemalenParmezaansekaas

Ingrediënten: (+/- voor 5 personen)

Bereidingswijze:

• Bereidingvandepestokaneventueeleendagopvoorhand.

• Doedebasilicum,delook,detakjespeterselie,en40gvandegemalenParmezaansekaasineen

blender/ cuttermachine/ mixer/ vijzel. Kruid met peper en zout.

• Roosterdepijnboompittenineenantikleefpan.Wanneerdezeietwatbruingekleurdzijn,voegje

ze toe aan de andere ingrediënten in de blender. Voeg ongeveer de helft van de olijfolie toe en

cutter de ingrediënten. Voeg de rest van de olijfolie toe en mix fijn. Proef het resultaat en kruid

eventueel bij.

• Peldescampienverwijderdedarmkanalen.

• Neemeenantikleefpanendoehierineenscheutjeolijfolie.Laatdepangoedwarmworden.

Voeg de scampi toe en kruid met de viskruiden. Bak de scampi op hoog vuur kort aan (+/- 2 minu-

ten). (Voor de liefhebbers : blus de scampi met de Pastis of Pernod en laat de alcohol verdampen).

Zet apart.

• Gietderoomineenkookpotenlaatdezeopeenmatigvuurtot¾inkoken.Voegdepestotoeen

laat de saus nog verder inkoken.

• Zeteengrotepotmetwaterophetvuur.Kookdepastazoalsaangegevenopdeverpakking.

Wanneer de tagliatelle in het water gaat, voeg je de aangebakken scampi bij de pestosaus zodat

de scampi nog even kunnen garen.

• Gietdetagliatelleaf.Doeeenportietagliatelleophetbord,voegdepesto-scampisaustoeen

werk af met geraspte parmezaan.

en lekkere pasta gaat er altijd wel in. Met een heerlijk glaasje wijn en wat zuiderse ingrediënten op je bord waan je je even terug in de zomermaanden en ben je meteen gewapend voor de frissere dagen. Carl Renckens diepte voor ons één van zijn pastareceptjes op.

E

Tagliatelle met scampi en een pesto-roomsaus

Culinair

Carl Renckens werkt sinds 1998 in ons ziekenhuis Eerst

was hij op campus VJ actief als verpleegkundige en sinds

een aantal jaren is hij zorgmanager binnen het cluster Hart-

long-vaat. Carl woont in Genk. Hij is gehuwd en de trotse

vader van twee dochters. Naast zweefvliegen, is koken een

tweede grote hobby van Carl. Hij heeft deze laatste inte-

resse en kunde wellicht via de genen doorgekregen van zijn

oma die kokkin was.

Pijnboompitten leveren je heel wat goede voe-

dingsstoffen. Ze zitten boordevol vitaminen (A,

B1, B2, B3 en E) en eiwitten en bevatten onder

meer ijzer en jodium. Je kan pijnboompitten roos-

teren, dan zijn ze nog lekkerder.

De keerzijde van de medaille is dat pijnboompit-

ten heel wat vet bevatten: zo’n zestig à zeventig

gram vet per honderd gram. Ze tellen dan ook

heel wat calorieën. Gelukkig gaat het hier wel om

gezonde vetten.

Pijnboompitten:

lekker en gezond

Nationale ziekendagJaarlijks wordt in de maand oktober

een nationale ziekendag georgani-

seerd. De patiënten worden dan op

diverse manieren even extra in de

kijker gezet. Ook in ons ziekenhuis

ging de nationale ziekendag uiter-

aard niet ongemerkt voorbij. Op cam-

pus SA ontvingen alle opgenomen

patiënten op donderdag 4 oktober

een geschenkje en in de namiddag

was iedereen van harte welkom in

de ziekenhuiskapel voor een korte

bezinning en een sfeervol muzikaal

optreden door mevrouw Olivia Thys-

sen. Het geheel werd afgesloten met

een hapje en een drankje. Campus

SU vierde de nationale ziekendag op

donderdag 11 oktober. Ook daar ont-

ving iedere revalidant een geschenk-

je op de kamer en stond de namiddag

in het teken van een animatiepro-

gramma in het cafetaria, met een

korte bezinning, koffie en gebak en

een optreden ‘Zingen met Gaston’. De

patiënten op campus VJ kregen hun

verwenmoment op zaterdag 13 ok-

tober. De slogan ‘hand in hand’ werd

daar feestelijk gemaakt door de zie-

ken een cadeautje en beterschaps-

kaartje aan te bieden met daarop de

afdruk van een kinderhandje. Hier-

voor deden de pastorale en morele

dienstverlening op voorhand een op-

roep in huis ‘helpende kinderhandjes

gezocht’.

41

okto

ber |

nov

embe

r | d

ecem

ber ‘

12

Ingrediënten:

• 500gram(volle)Griekseyoghurt

• 1komkommer(geschild)

• 2tenenknoflook(geperst)

• Gedroogdedille(2eetlepels)

• Olijfolie

• Flinkwatversgemalenpeper

• Zout

Bereidingswijze:

• Raspdekomkommerboveneenzeefenbestrooimetzout.Laatminstens20minutenstaan,

zodat het vocht uit de komkommer kan trekken.

• Saus:Voegdeknoflook,dilleen2eetlepelsolijfolietoeaandeyoghurtenroergoeddoor.Als

de komkommer goed is uitgelekt, voeg deze dan toe aan de yoghurt en roer goed door. Breng op

smaak met flink wat versgemalen peper. Zet de saus apart.

• Laatminstens2uurstaan,zodatdeknoflookgoedzijnsmaakheeftafgegevenaandesaus.

• Proefna2uurenvoegeventueelnogwatzoutenofpepernaarsmaaktoe.

• Letop:Hetduurtaltijdevenvoordeknoflookvolledigz’nsmaakheeftafgegeven.Begindaarom

niet te snel met teveel knoflook! Je kunt altijd nog knoflook toevoegen als na 2 uur blijkt dat dit

nodig is.

• Serveren:doedesausineenkommetjeensprenkelernogwatolijfolieoverheen.

Tzatziki smaakt heerlijk op vers Turks brood of als dipsaus bij kleine gehaktballetjes

Om het nog even Zuiders te houden,

reizen we na de pasta’s van dolce Italia

meteen maar even verder naar Grieken-

land. Kwestie van de donkere winter-

maanden te overbruggen. Dit receptje

van Letty van der Hoeven is heerlijk bij

een aperitiefje of als tapas-hapje.

Tzatziki: yoghurt-knoflooksaus

Letty van der Hoeven werkt sinds 1 mei 2012 op campus VJ als diëtiste. Ze komt

vooral op de afdelingen C1, C4, A2, T0, S1 en T99. Letty is Nederlandse en woont

samen met haar Belgische vriend Boris in Hasselt. Samen hebben ze een zoontje van

6 maanden; Bram. Naast het werk houdt Letty van inline-skaten, wielrennen (helaas

staat sporten sinds Bram geboren is even op een laag pitje), lekker eten en drinken of

een terrasje pakken. Net als de meeste diëtisten houdt ze heel veel van lekker eten.

Een favoriet gerecht kiezen is dan ook moeilijk maar sushi, mosselen met curryroom-

saus en tapas staan alleszins hoog op haar lijstje.

Pijnboompitten:

lekker en gezond

P R E V E N T I E F L A S H

42

okto

ber |

nov

embe

r | d

ecem

ber ‘

12

Greta Raymakers startte haar loopbaan in september 1973 als verpleegkundige op campus

Salvator. Eerst op de dienst neurochirurgie, nadien in de mobiele equipe. In de laatste periode

voor haar pensionering werkte deze gedreven, punctuele verpleegkundige op de dienst raad-

pleging (EEG) op campus VJ.

In oktober 1974 ging Ghislaine Kerkhofs als verpleegassistente aan de slag op de mater-

niteit van campus Virga Jesse. Ghislaine vond het daar blijkbaar goed, want ze heeft er haar

hele carrière doorgebracht. Ze kon zich op de materniteit goed staande houden tussen de

vroedvrouwen en engageerde zich voor verschillende werkgroepen.

Mia Driesen startte haar loopbaan op campus Salvator in februari 1972 als medewerker van

de poetsdienst. Ze werkte eerst op de materniteit en ging dan via de broodkeuken en de fysio

naar de afdeling van dr. Boutsen (inwendige geneeskunde) - die ze onder het toeziend oog

van toenmalig hoofdverpleegkundige Zr. Reinilde kraaknet wist te houden - om uiteindelijk

op de geriatriedienst bij Jos Martens terecht te komen.

Op 1 september 1973 startte Odette Vandebroek haar loopbaan als verpleegkundige op

campus VJ. Gebeten door haar vak werkte ze de eerste jaren op A5 onder meer samen met

vader Coenegrachts, dr. Maris en zuster Mathilde. Ook later bleef ze trouw op post op gastro-

enterologie bij Chris Desmet, Reinhilde Cox en Nathalie Coenen.

Rina Wouters startte haar loopbaan op campus Salvator op 2 oktober 1972. Eerst kwam ze

op de afdeling heelkunde B terecht en na de bevalling van haar dochter muteerde ze naar de

vaatwaskeuken. Gedurende haar 40-jarige loopbaan gingen er heel wat borden, bestek en

voedingsmiddelen door haar handen.

Voor Rita Baerts startte het werkleven als A1 verpleegkundige op 1 september 1975 op

campus Salvator. Ze werkte er samen met voormalig hoofdverpleegkundige Zr. Reinilde en

wijlen dr. Boutsen op inwendige geneeskunde en koos nadien, samen met collega Mia, voor

de geriatrieafdeling. De laatste jaren van haar loopbaan koos Rita voor een vaste nachtdienst,

wat zeker geen gemakkelijke taak is op een geriatrieafdeling.

Pensioenvieringen

Tips voor een

brandveilige kerstverlichting

Prettige feesten!

De kerstboom dient uit

brandvertragend materiaal

te bestaan.

Plaats hem niet

voor blusmiddelen

of nooduitgangen.

Let er op dat de boom stevig staat.

Gebruik enkel verlichting met het

Europees CE keuringslabel.

Controleer de verlichting

zorgvuldig vooraleer te gebruiken.

Beschadigde draden kunnen

kortsluiting veroorzaken.

Doe de verlichting uit bij het

verlaten van de arbeidsplaats

Het gebruik van kaarsen

is verboden!

We wensen het je

in duizend kleine vlokjes

of in kwetsbaar januarilicht,

vertrouwen

in de dag van morgen

en een lach op je gezicht.

Vanwege de pastorale diensten

van het Jessa Ziekenhuis

43

okto

ber |

nov

embe

r | d

ecem

ber ‘

12

13-08-12 Elout Nadja Van Endert kraamafdeling Salvator

25-08-12 Marte Hanne Jongen labo Virga Jesse

25-08-12 Marie-Julie Michaël Troubleyn cardiologie Virga Jesse

29-08-12 Elene Ina Vanduren P&O Virga Jesse

07-09-12 Jasper Johnny en Martien Dirkx-Peeters ME en MKG Virga Jesse

07-09-12 Kayleigh Wendy Daemen aankoopdienst Virga Jesse

11-09-12 Liyan Inge Gys kinder-en jeugdgeneeskunde Virga Jesse

11-09-12 Cilou Kelly Pauwels psychologe Salvator

15-09-12 Kayra Senay Gencol MVG Salvator

20-09-12 Esra Nur Nilüfer Yilmaz intensieve zorgen Salvator

24-09-12 Nida Nur Rukiye Öz schoonmaak Salvator

27-09-12 Emma Els Bergmans labo Virga Jesse

02-10-12 Mathis Romina Venicx chirurgisch dagziekenhuis Virga Jesse

03-10-12 Talina Kelly Appeltans voedingsdienst Virga Jesse

10-10-12 Mathis Luk Truyen ICT Virga Jesse

11-10-12 Fien Evelien Vanwetswinkel neurologie Virga Jesse

14-10-12 Griet Veerle Philips hartcentrum Virga Jesse

16-10-12 Lien Jonathan Harper apotheek Virga Jesse

20-10-12 Brent Sylvia Vanhees operatiekwartier Virga Jesse

26-10-12 Noah Nathalie Reneerkens bedrijfsvoering Salvator

Geboorten

Personeelsweetjes

11-05-12 Kenny Joris en Eliene Engelen neurologie Virga Jesse

29-06-12 Luc Wambeke en Veerle Van Com autodialyse Virga Jesse

09-07-12 Bart Bloemen en Esmiralda Bevilacqua kinder- en jeugdgeneeskunde Virga Jesse

27-07-12 Rutger Govaerts en Caroline Bijnens OK verblijvenden Salvator

04-08-12 Philippe Grégoire en Kirsten Goorts sociale dienst Virga Jesse

25-08-12 Rob Vanwezemael en Tina Poels MPD Virga Jesse

25-08-12 Tom Quittelier en Annemie Bieghs apotheek Virga Jesse

08-09-12 Rik Vaneylen en Ilse Cox CCU Virga Jesse

27-09-12 Sonja Verschaeren en Gwenny Busseniers kraamafdeling Salvator

20-10-12 Johan Smolders en Els Vandebergen ICT - fysische geneeskunde Virga Jesse

Huwelijken

01-11-12 Ghislaine Kerkhofs materniteit Virga Jesse

01-11-12 Odette Vandebroek gastro-enterologie Virga Jesse

04-11-12 Mia Verheijen voeding Salvator

14-11-12 Danny Smets medische beeldvorming Salvator

01-12-12 Rita Greunlinx PAAZ Virga Jesse

01-12-12 Mieke Stulens dispatch Virga Jesse

05-12-12 Odette Baerts labo Salvator

05-12-12 Marie-Jeanne Verdonck geriatrie 4 Salvator

26-12-12 Guido Vanderelst labo anatomo-pathologie Virga Jesse

28-12-12 Marie-Josee Bleus abdominale heelkunde Salvator

Pensioen

ALDEN BIESEN ZATERDAG 26 JANUARI 2013 vanaf 20u

mEER hiERovER in jE UItNoDIgINg En op JESSANEt

A4 - New Years Party 2013.indd 1 7/12/12 08:55