startschot Jessa Ziekenhuis

Per

sone

elsm

agaz

ine

Jess

a Zi

eken

huis

maa

rt |

april

‘1

2

Jaar

gang

3 -

num

mer

14

van a tot zJESS!

Opendeurdagtrekt 3800 bezoekers

Altijd 'servicegericht en hoffelijk'

Nieuwe afdeling geriatrie geopend

Redactie:Geertje Bellers, Erna Desiron, Kristof Hayen, Ludo Hermans, Nydia Leemans, Christa Meekers, Eddy Reners, Ilse Schalenbourg, Katrien Vangrunderbeeck, Lieve Verbiest en Brigitte Celis

Hoofd- en eindredactie:Brigitte Celis

Verantwoordelijke uitgever:vzw Jessa Ziekenhuis, Salvatorstraat 20, 3500 Hasselt

Werkten ook mee aan dit nummer:Dr. Yves Breysem, Bart Helpens, Anita Jans, Annemie Grosemans, Katleen Oris, Nancy Gielis, Ludwig Nickmans, Anja Scheelen, de vertrouwens- personen, Nadia Voets, Nicole Timmermans, JOZ-senioren, Katleen Dehasque, Brenda Vanvoorden

Vormgeving:marjanwuyts Grafische Vormgeving

Jessa opent de deuren!

2

maa

rt |

april

‘1

2

Dr. Yves Breysem

Algemeen directeur

Column 2

De afgelopen maanden heb ik meermaals met de nodige

waardering en fierheid in onze organisatie rondgekeken.

Wie dit nummer van Jess! doorneemt, zal ongetwijfeld

merken waarom.

Neem nu de opendeurdag (pagina 10-15). Tal van onze art-

sen en medewerkers toonden er met veel enthousiasme,

fierheid en deskundigheid hun werk aan de buitenwereld.

Via dat werk zetten ze zich iedere dag in voor het licha-

melijk, psychisch en sociaal welzijn van onze patiënten.

Dit keer kregen de bezoekers eens de gelegenheid om te

kijken hoe zoiets achter de schermen allemaal verloopt. En

het moet gezegd: ons ziekenhuis straalde gedegenheid,

vriendelijkheid en kwaliteit uit. Was ik de enige die dit merkte? Absoluut niet; de vele

positieve reacties van de bezoekers bevestigden dit meermaals. En onze eigen artsen

en medewerkers? Zij beleefden tijdens de opendeurdag een topdag. Door de grote en

oprechte belangstelling van de bezoekers kregen ze een fijne feedback voor al hun

harde werk.

Ook via andere kanalen ontvingen we de afgelopen weken een mooie positieve

feedback. Zo werd het LOC, een samenwerkingsverband tussen ons ziekenhuis en

ZOL, tijdens hun eerste audit bestempeld als ‘a centre of excellence’ (pagina 4). En

de consumentenorganisatie Test-Aankoop zette het Jessa Ziekenhuis enkele weken

geleden zelfs op de kaart in Vlaanderen. Uit een – weliswaar niet-wetenschappelijk -

kwaliteitsonderzoek bij huisartsen en specialisten bleek immers dat de ondervraagde

verwijzende artsen ons ziekenhuis tot de vier beste ziekenhuizen rekenen, na drie

universitaire ziekenhuizen (Leuven, Brussel en Gent). We verkeren dus in prominent

gezelschap (pagina 4). Maar de kers op de taart was toch wel dat we - net vóór het ter

perse gaan van dit nummer - onze NIAZ-heraccreditatie hebben behaald! Een presta-

tie waar we terecht fier op mogen zijn (pagina 5).

De verdienste voor deze mooie resultaten ligt bij ieder van ons. Medewerker, arts,

directie, bestuur: we dragen allemaal rechtstreeks of onrechtstreeks ons steentje

bij in de zorg rond de patiënt. Ieder van ons krijgt kansen, maar we moeten ze ook

(durven) opnemen. Verantwoordelijkheid en loyaliteit voor het ziekenhuis zijn hierbij

essentieel. Is dit altijd gemakkelijk? Toch niet. De vele veranderingen in onze organi-

satie zijn regelmatig de oorzaak van ongerustheid en ongenoegen. Maar, hoe moeilijk

we het soms ook hebben, één ding moeten we onder ogen durven zien: geen enkele

patiënt of verwijzer heeft baat bij of een boodschap aan onze ongerustheid of ons

ongenoegen. Frustraties voelen we door de talrijke veranderingen allemaal wel eens.

Het is de taak van ieder van ons om via onze interne kanalen en structuur samen op

een constructieve manier oplossingen te zoeken voor de problemen die zich stellen.

Zowel onze patiënten met hun familie als de verwijzers hebben er recht op dat we dit

op een snelle en adequate manier doen. Zonder hen hiermee te belasten, respectvol,

servicegericht en hoffelijk... zoals we dat in onze organisatie gewoon zijn.

Focus op patiënten en verwijzers

Jessa opent de deuren!

Jessa spaart

Docenten met LEF

Jessavertrouwenspersonen

10172124

Blinde stagiaire wijst je de weg

Ironman Ludwig Nickmans

Jessa op jobbeurzen

Symposium rampenmanagement

26272829

Uniform verpleegdossier

Geriatrie SU naar campus SA verhuisd

Servicegericht & hoffelijk

Gewicht verliezen & volhouden1686 22

Lieve allemaal,Mijn opname in het ziekenhuis kwam voor mij en mijn gezin héél erg onverwacht en op zéér korte tijd kreeg ik heel wat te verwerken. Een paar héél moeilijke dagen heb ik gekend maar... jullie kregen me er weer bovenop!Verplegen is een ROEPING, daar ben ik nu 200% van overtuigd.Wat mij vooral is opgevallen is de hoge professionaliteitsfactor en het hoge verantwoordelijkheidsgevoel. Vriendelijke woorden, een vlot praatje, dat heeft er mij bovenop gehaald!En toch met ik zeggen dat er een grote discretie werd behouden. Dank daarvoor.

Gelukkig is de mens, die als hij ziek is, handen mag voelen die goed doen.De hand die met aandacht wast,de hand die met zorg aankleedt,de hand die met liefde kamt,de hand die met tact aanraakt,de hand die het hart troost.Geen mens kan leven zonder die hand,die teder is, die behoedt,die beschermt en bemoediging uitstraalt.Wij willen jullie via deze weg welgemeend en hartelijk bedanken voor jullie handen... en nog zoveel meer!

Jessa medewerkers gaan tevreden naar huis wanneer ze hun patiënten hebben kunnen verzorgen zoals ze zelf verzorgd zouden willen worden en nét dat kleine extraatje voor hen hebben kunnen doen!

Week van het extraatje

Omdat we graagiets extra voor je doen!

vzw Jessa ZiekenhuisSalvatorstraat 203500 Hasseltinfo@jessazh.bewww.jessazh.beA2_Week van het extraatje.indd 2

6/01/12 11:42

4

maa

rt |

april

‘1

2

Jess! van a tot z

Het Limburgs Oncologisch Centrum (LOC) heeft op 25, 26 en 27 januari 2012 zijn

eerste audit binnen het ‘nationaal kankerplan actie 16’ met glans doorstaan. De

audit gebeurde op niveau van de artsen, verpleegkundigen en fysici van het LOC.

De drie auditoren van het college van radiotherapie beoordeelden het LOC als

een ‘centre of excellence’ op het vlak van kwaliteit en patiëntveiligheid. Er waren

geen opmerkingen voor dringende acties of acties op langere termijn, enkel wat

suggesties of ‘denksporen’.

Het LOC is een samenwerkingsverband tussen het Jessa Ziekenhuis en het Zie-

kenhuis Oost-Limburg.

In België zijn er in totaal 25 radiotherapiecentra. In 2011 werd voor het eerst

binnen het ‘nationaal kankerplan actie 16’ aan 5 van deze centra een budget

toegekend voor de aanwerving van een medewerker die zich specifiek met initi-

atieven op het vlak van kwaliteit en patiëntveiligheid bezighoudt. Hieraan werd

meteen ook een audit gekoppeld. Het LOC behoort tot deze 5 centra. Binnen het

LOC was er ook voorheen reeds sterke aandacht voor patiëntveiligheid en kwali-

teitsvolle dienstverlening. Zo richtte het centrum bijvoorbeeld eind 2009 al een

patiëntveiligheidsteam op. De resultaten van de audit zijn een mooie stimulans

voor het – volgens de auditoren zeer gemotiveerde –team om op de ingeslagen

weg verder te gaan.

De consumentenorganisatie Test-Aankoop

heeft eind maart een reputatie-index van

ziekenhuizen bekend gemaakt op basis van

een ondervraging bij huisartsen en speci-

alisten. Voor dertien specialismen werd de

reputatie van de verschillende ziekenhuizen

bevraagd en werden de acht beste zieken-

huizen gepubliceerd. Vier ziekenhuizen ko-

men in (bijna) alle tabellen voor. Zij worden

door de artsen in Vlaanderen en Brussel vol-

gens Test-Aankoop tot de beste ziekenhui-

zen gerekend op het vlak van (het merendeel

van) de 13 genoemde vakgebieden. Het gaat

om UZ Leuven, UZ Brussel, UZ Gent en het

Jessa Ziekenhuis. Ons ziekenhuis werd ge-

noemd voor 10 van de 13 vakgebieden. In de

motivering van de artsen die deelgenomen

hebben, wordt de bekwaamheid en/of speci-

alisatie van het medisch personeel veruit als

belangrijkste reden genoemd. Het onderzoek

is geen objectieve rangschikking en daarom

omstreden. Het geeft volgens Test-Aankoop

echter wel de realiteit weer. Een arts beveelt

zijn patiënt een ziekenhuis aan en doet dit op

basis van zijn eigen mening en ervaring. Het

is deze mening die bevraagd is. “We wensen

al onze artsen en medewerkers van harte te

bedanken voor dit goede resultaat,” zegt al-

gemeen directeur dr. Yves Breysem. “Alleen

dankzij hun dagelijkse inzet en enthousiasme

is het mogelijk om dit resultaat te behalen.”

Jessa bij beste ziekenhuizen volgens Test-Aankoop

LOC is ‘centre of excellence’

5

maa

rt |

april

‘1

2Net vóór het ter perse gaan van dit nummer kregen we het goede nieuws; het Jessa ziekenhuis heeft -als eerste Belgische zie-

kenhuis- een ziekenhuisbrede NIAZ-heraccreditatie behaald! De NIAZ-accreditatie geldt voor een periode van 4 jaar. Algemeen

directeur dr. Yves Breysem: “Deze accreditatie bewijst dat we als jong fusieziekenhuis al heel hard gewerkt hebben om de kwali-

teit van onze zorg- en dienstverlening telkens opnieuw te verbeteren. We konden dit mooie resultaat alleen maar behalen dankzij

ieders onverminderde inzet. Ik wil onze medewerkers en artsen dan ook van harte danken! Kwaliteitsverbetering is al jaren een

prioriteit in ons beleid en dit willen we in de toekomst ook zo houden. De accreditatie betekent een mooie pluim op onze hoed en

een extra stimulans om op de ingeslagen weg verder te gaan.” Eind november 2011 nam een auditteam met 10 auditoren gedu-

rende een week tal van processen in ons ziekenhuis onder de loep. Daarbij ging het niet alleen om een beoordeling van afspraken

en procedures, maar vooral om de daadwerkelijke opvolging ervan in de praktijk van elke dag. Het auditteam concludeerde nu dus

dat het Jessa Ziekenhuis de zaken op orde heeft en een verbetercultuur uitstraalt. Meer informatie over de heraccreditatie krijg

je via andere kanalen.

Op donderdag 15 maart organiseerde FOS (het socialistische fonds voor ontwikkelingssamen-

werking) een Limburgse editie van Café Solidarité in Herk-de-Stad. Dit gebeurde onder het the-

ma ‘Recht op gezondheid Wereldwijd’. Een van de onderdelen van dit initiatief was een bezoek

aan ons revalidatiecentrum op campus SU. Het stadsbestuur van Herk-de-Stad wilde hun gaste

uit El Salvador via dit bezoek kennis laten maken met een - volgens hen uniek en prachtig regio-

naal - praktijkvoorbeeld uit ons gezondheidsbeleid. Zorgmanager Luc Claes: “Tijdens het bezoek

hebben we vooral toegelicht wat de revalidatiecampus SU is en hoe die bin-

nen het grotere Jessa Ziekenhuis gesitueerd is, maar ook wat de speerpunten

van onze campus op het vlak van revalidatie zijn. Tijdens de rondleiding ach-

teraf is onder meer ook onze goede samenwerking met het stadsbestuur van

Herk-de-Stad, die in tal van initiatieven gestalte krijgt, aan bod gekomen. De

gasten waren verbaasd over die samenwerkingsinitiatieven en de gaste uit

El Salvador was zeer geïnteresseerd in de organisatie van onze gezondheids-

zorg en de voorbeelden hiervan op onze campus.” De delegatie die campus SU

bezocht, bestond uit Margarita Posada (gaste uit El Salvador), Willem Dewitte

(tolk en tevens voorzitter Limburgs Platform Ontwikkelingssamenwerking),

Tess Ntamashimikiro (medewerkster fos Brussel), Marischa Malina (ABVV/fos

Limburg), Jenny Spiessens (voorzitter fos Limburg en voorzitter GeWOS Herk-

de-Stad), Magda Raemaekers (schepen sociale zaken/gezondheidsbeleid

Herk-de-Stad) en burgemeester Danny Pauly (die zich op het laatste moment

moest verontschuldigen).

Salvadoriaans bezoek op campus SU

Afkicken !

Hoe ga ik vandaag naar het werk ?

Een initiatief van de provincie Limburg,

Universiteitslaan 1, B-3500 Hasselt

www.afkicken.net

Jessa Ziekenhuis behaalt opnieuw NIAZ-kwaliteitslabel

Ons ziekenhuis neemt ook dit jaar op-

nieuw deel aan de ecologische actie

‘Afkicken’ van de Provincie Limburg.

Deze actie loopt van 4 tot 31 mei. Be-

gin mei zullen de inschrijvingskaarten

en de gadgets beschikbaar zijn bij de

dienst mobiliteit, bij de parkwachters

en bij Rita Lemmens (campus SU).

Meer info via INTERN en Jessanet.

Actieafkicken staat opnieuw voor de deur

Nathalie Cardinaels, klinisch psychologe en gedragsthera-

peute, auteur van het boek ‘mindfulness bij borstkanker',

en als psychologe verbonden aan het borstcentrum van

ons ziekenhuis, heeft haar nominatie van psycholoog van

het jaar net niet kunnen verzilveren. Nathalie werd eervol

tweede met 1 037 stemmen en moest het nipt afleggen

tegen Erik De Soir. Een sterke prestatie van Nathalie, waar-

voor we haar van harte proficiat wensen!

Nathalie Cardinaels tweede in verkiezing ‘psycholoog van het jaar'

6

maa

rt |

april

‘1

2

Samen als team"Het feit dat we naar een nieuwbouw zouden

verhuizen, was voor velen een stimulans,”

vertelt hoofdverpleegkundige Annemie Gro-

semans. “Maar daarnaast zeker ook de belofte

dat we als team samen konden blijven: de-

zelfde hoofdverpleegkundige, dezelfde me-

dewerkers en dezelfde artsen. Drie collega’s

van geriatrie wilden liever in Herk-de-Stad

blijven, maar vanuit de mobiele equipe kozen

er dan weer een paar om mee naar Hasselt te

verhuizen. Zo kon iedereen vrij zijn keuze ma-

ken en trokken we toch als een voltallig team

naar Hasselt.”

Fijn afscheid en onthaalHet vertrek naar Hasselt ging alleszins niet

ongemerkt voorbij. “Het afscheidsfeestje in

Herk-de-Stad, waar we allemaal een aanden-

ken kregen, was heel fijn! Al is afscheid ne-

men ook wel moeilijk. Campus SU is klein en

iedereen kent er iedereen. Je laat er toch een

beetje je tweede thuis achter,” blikt Annemie

terug. Op 1 maart volgde dan de officiële ope-

ning van de nieuwe afdeling geriatrie met een

receptie en op 5 maart was het dan zo ver.

“De verhuis is bijzonder vlot verlopen. Dit was

onder meer te danken aan onze zorgmana-

ger Anita Jans en verhuiscoördinator Christa

Meekers, die alles tot in de puntjes hadden

voorbereid maar ook aan onze teamleden die

zich er met heel veel bereidwilligheid en in-

zet hebben achtergezet. Het onthaal was ook

heel leuk. Onze afdeling was versierd door

de collega’s van de geriatrieafdelingen, en

de vroegere afdeling heelkunde van SU had

gezorgd voor koffie en ontbijtbroodjes. Dat

en de kaartjes, mails en bloemetjes zorgden

voor een heel fijne ontvangst. Er is trouwens

ook nu nog belangstelling van andere mede-

werkers hier in huis die eens een kijkje komen

nemen op onze afdeling.”

Modern en trendyDe nieuwe afdeling is dan ook de moeite

waard! De dienst kreeg samen met de archi-

tecten veel vrijheid om een nieuw bouwcon-

cept uit te werken en dit optimaal af te stem-

men op de geriatrische zorg en de werking van

de dienst. Het nieuwe concept is een combina-

tie van een aantal goede voorbeelden die in

binnen- en buitenland bezocht zijn. “We heb-

ben bewust gekozen voor stimulerende kleu-

ren en een open, luchtig en modern concept,”

aldus Annemie. Zorgmanager Anita Jans legt

dit concept uit: “De 20 kamers liggen in een

rechthoekige structuur met een dubbele gang,

en veel ruimte en licht. Er is 1 toegangsdeur

en alle kamers liggen aan de buitenkant van

de vleugel. De patiënten kunnen rondwan-

delen zonder telkens een buitendeur tegen

te komen. Dat is zeker een hulp bij verwarde

patiënten, maar we hebben daarnaast ook een

systeem van dwaaldetectie. Dankzij verschil-

lende inhammen en extra plaatsen voor licht-

inval is er een sterk ruimtelijk gevoel.”

Comfort patiëntEr zijn 10 eenpersoonskamers en 10 twee-

persoonskamers. Anita: “Op elke kamer zijn er

grote ramen tot beneden. Dit geeft niet alleen

veel licht en een aangenaam zicht naar buiten,

maar het is ook mogelijk om de vensterbank te

gebruiken als zitruimte. Fijn is ook dat elke pa-

tiënt zijn eigen sanitair heeft, ook op de twee-

persoonskamers. Daar staan de bedden trou-

wens met het voeteinde naar elkaar. Hierdoor

hebben de patiënten ieder een eigen kant van

de kamer met eigen meubilair en eigen TV,

maar is het toch gemakkelijk om met elkaar

te praten.” In het centrale compartiment tus-

sen de twee gangen zijn de kasten gebouwd

op maat van het materiaal. De verpleegpost

bevindt zich in het midden van de gang, net

zoals de open keuken die bewust gebruikt kan

worden door zowel personeel als bezoekers.

“Het stimuleert de eerder huiselijke sfeer die

op een geriatrische afdeling mag heersen. En

die fijne sfeer is er hier,” benadrukt Anita. “Als

je ziet hoe Annemie en haar team de afdeling

klaargemaakt hebben en zich op de verhuis-

dag zelf hebben ingezet, dan getuigt dat van

een heel goede teamwerking. Het geeft mij

echt voldoening dat te zien.”

Vlot patiëntenvervoerHet comfort voor de patiënten op de afdeling

is dus prima. Maar hoe verliep de verhuis voor

hen? “Bijzonder vlot,” vertelt Anita. “Op drie

Afdeling geriatrie SU naar gloednieuwe locatie op SA verhuisd

p maandag 5 maart nam ons ziekenhuis een gloednieuwe afdeling geriatrie in gebruik. Meteen is hiermee ook de laatste ‘klassieke’ verpleegaf-deling van revalidatiecampus SU naar campus SA verhuisd. De nieuwe afde-ling bevindt zich in een nieuwbouw vlakbij de parking en maakt gebruik van een aantal moderne inzichten in ziekenhuisarchitectuur. De verhuisde medewerkers zijn alvast tevreden over hun mooie, nieuwe locatie.

O

We hebben bewust gekozen voor stimulerende kleuren en een open, luchtig en modern concept.

“

"

7

maa

rt |

april

‘1

2

uur tijd waren de 14 patiënten van campus

SU naar campus SA verhuisd.” Voor 12 onder

hen gebeurde dit mét bed in een aangepast

transport tegen 30 km/u. “We hadden twee

teams die per transport onze patiënten be-

geleidden. Elk team bestond uit een geriater

(dr. Lutin of dr. Gillet), een verpleegkundige

van geriatrie SU, een verpleegkundige van de

mobiele equipe SA en een verpleegkundige

van spoed. Van een campusoverschrijdende

samenwerking gesproken. Heel fijn trouwens

dat we hiervoor beroep konden doen op de

mensen van spoed, waarvoor dank! Er ging

ook telkens een rugzak met de nodige ma-

terialen mee voor het geval er tijdens de rit

iets mis zou gaan en een folie tegen de koude

voor de patiënten.”

Even wennenDe verhuis is intussen achter de rug en alles

begint terug in zijn plooi te vallen. Maar hoe

bevalt het werken op een andere campus?

“Voor ons zijn de veranderingen niet zo ingrij-

pend als bijvoorbeeld voor de geriatriedienst

van Guido Lempens die onlangs van campus

VJ naar hier verhuisd is,” relativeert Annemie.

“Wij blijven immers met dezelfde software-

systemen werken. Natuurlijk is het wel even

wennen aan wat kleinere dingen: de grotere

afstand woon-werkverkeer, de kleinere par-

king, het feit dat sommige familieleden van

patiënten in Herk-de-Stad ‘om de hoek’ woon-

den en dus ’s middags langskwamen om hun

familielid met de maaltijd te helpen, ... Maar ik

ben ervan overtuigd dat we de veranderingen

snel gewoon zullen zijn.”

Afdeling geriatrie SU naar gloednieuwe locatie op SA verhuisd

Mia Lieten werkte 33 jaar op campus SU. “Vanuit de mobiele

equipe stond ik regelmatig op geriatrie. Omwille van het dienst-

hoofd, de collega’s en de fijne sfeer heb ik ervoor gekozen om

mee te verhuizen naar Hasselt. Het is wel wat verder, maar via de

autosnelweg valt dat mee.” Mia blikt met plezier terug op het af-

scheidsfeest op campus SU, de opening met receptie op campus

SA en het onthaal de eerste dag. “Heel fijn! Op voorhand hadden

we allemaal tijdens een workshop mogen opschrijven waar we

het meeste schrik voor hadden. De eerste dag vond ik hierover in

mijn kleedkastje een geruststellend briefje en een kaartje met ‘welkom Mia’. Echt fijn om te

voelen dat ze daar aandacht voor hebben! Zowel onze zorgmanager Anita als ons diensthoofd

Annemie hebben allebei een heel positieve ingesteldheid; dat straalt op de hele dienst af. Al

moet ik eerlijk toegeven dat mijn eerste werkdag zwaar was en ik ’s avonds met hoofdpijn

thuis kwam. Omdat we na de verhuis een aantal lege bedden hadden, kwamen er die dag op

korte tijd verschillende nieuwe patiënten binnen. Reken daarbij dat je op een nieuwe afdeling

nog heel wat moet zoeken, alle materiaal heeft een nieuwe plaats, de afdeling is anders inge-

richt,... Het duurt dus even vooraleer alles terug in zijn plooi valt. Maar ik blijf even enthousiast

over de stap die ik gezet heb, hoor. Voor mij is dit een nieuwe uitdaging!”

Ook collega Stephanie Courant ziet de overstap heel positief.

“De eerste dagen na de verhuis voelden we inderdaad de weer-

slag na de korte beddenstop. Maar we zijn tegelijkertijd allemaal

heel fier op onze nieuwe afdeling! Voorheen waren we gehuis-

vest op een verouderde afdeling, waar we bij wijze van spreken

zouden vechten voor een half kapotte stoel (lacht). Qua comfort

zijn we er dus zeker op vooruit gegaan: nieuw materiaal, veel

licht, frisse kleuren, een mooie polyvalente zaal, zonnewering

die elektrisch verstelbaar is, geen rommelige badkamers die patiënten moeten delen, onmid-

dellijk warm water als je de kraan opendraait, en last but not least een mooie grote tafel in

het briefinglokaal waar we allemaal rond kunnen zitten tijdens besprekingen. Al die dingen

maken het werken bijzonder aangenaam! We hebben op voorhand ook mogen oplijsten welke

dingen we belangrijk vonden en daar is echt rekening mee gehouden. Zo zijn er, om maar een

voorbeeld te noemen, nu wieltjes onder de zetels gezet. En iedereen hier op de campus staat

onmiddellijk klaar om ons te helpen. De eerste dagen sprong er bijvoorbeeld telkens iemand

van de mobiele equipe bij om ons wegwijs te maken. Natuurlijk zijn er nog wel wat dingetjes

die niet helemaal in orde zijn, maar ik zie toch vooral pluspunten aan onze nieuwe locatie.”

8

maa

rt |

april

‘1

2

Het zat er al lang aan te komen, maar nu was het echt definitief.

Maandag 5 maart was het een historische dag voor campus SU.

Na vele jaren namen de collega’s van de hoogste verdieping

campus SU (geriatrie) voorgoed hun intrek in hun gloednieuwe

stek op campus SA. Een jarenlange fijne, gemoedelijke, familia-

le samenwerking wilden ze niet zomaar laten voorbijgaan en

daarom organiseerden ze een laatste hapje en natje voor ieder-

een op campus SU. Na een welkomstwoord van zorgmanager

Luc Claes en hoofdverpleegkundige Annemie, die de paar blij-

vers in de bloemetjes zette, werd het feest verstoord - in ware

Benidorm Bastaards stijl - door een paar (dementerende) onte-

vreden oudjes die de regie van het feest in eigen hand namen.

Onder andere het afscheidswoord van Kristof (permanentie)

en het persoonlijke kadootje en lofwoorden van Lut (pastorale

dienst) zorgden ervoor dat dit laatste moment ook ‘het mooiste

moment’ werd.

Last but not least werd ervoor gezorgd dat ze ons hier in

Herk-de-Stad nooit kunnen vergeten, want alle aanwezigen

mochten een persoonlijke boodschap neerpennen. Al die kaart-

jes werden in de ‘wensboom’ (gemaakt door Kris, technische

dienst) gehangen. Het feest werd muzikaal afgesloten met een

‘ge moogt naar Hasselt, vaarwel goodbye, ga maar naar daar,

tot in den draai’. Nadien volgden nog foto’s uit de oude doos en

werd er bijgepraat bij heel wat lekkers.

Afscheidsfeestje in stijl

Reacties verpleegkundigen:

Aan de slag met het uniform verpleegdossier

“In het begin was het wennen. Het vorige

dossier was overzichtelijker en er was

meer ruimte om te noteren. Het is zoeken

wat waar staat en dat kost soms veel tijd.

Bovendien staat alles nogal klein en kort

op elkaar, maar ik heb gehoord dat het lettertype aangepast wordt

(dit is intussen gebeurd, nvdr). Het parameterblad is wel een verbe-

tering. We begrijpen wel dat een uniform verpleegdossier belangrijk

is. Zo weet je meteen welke zorgen een patiënt nodig heeft. Handig

als je een tijdje afwezig bent geweest. Ook als patiënten van een

andere campus komen, kan je meteen aan de slag met een dossier

waarmee je vertrouwd bent.”

“Eind vorig jaar is het nieuwe verpleegdos-

sier ingevoerd op onze afdeling. Dat ging

vrij vlot omdat het verschil met het dos-

sier dat we gewoon waren, niet zo groot

was. De grootste verandering is dat het nu

recto verso bedrukt is, wat niet altijd even handig is om in te vul-

len. Er is minder plaats om te noteren, maar er is meer gerubriceerd.

Soms moet ik nog zoeken waar wat staat, maar ik vond het tof dat er

rekening gehouden werd met onze opmerkingen. Nog een tip voor

de collega’s: geef jezelf wat tijd om het gewoon te worden. Het is

eventjes doorbijten maar het went.”

“ Het is volledig, maar het invullen kost veel tijd"

“ Even doorbijten, maar het went"

Verpleegkundige Carmen Hoebers, C4, campus VJ:

Verpleegkundige Kathleen Poismans, C2, campus SA:

9

maa

rt |

april

‘1

2

maal in kaart gebracht en na overleg met de

betrokken zorgmanagers verwerkt in het ver-

pleegdossier.” Nicole: “De dienst hematologie

bijvoorbeeld doet per patiënt meerdere trans-

fusies. Daarvoor was extra ruimte nodig om

die te noteren. Waar nodig, hebben we dus

rekening gehouden met de eigenheid van

elke afdeling, maar zo dat het een werkbaar

instrument blijft voor iedereen.” Nadia: “Ande-

re opmerkingen waren een groter lettertype

en dikker papier omdat het dossier makkelijk

scheurde. Die wijzigingen hebben we intus-

sen ook doorgevoerd. In juni komt de finale

versie van het verpleegdossier eraan.”

Niet te missen opleidingenDe opleidingen op campus Salvator zijn afge-

lopen, op campus Virga Jesse zijn ze nog aan

de gang. Nicole: “We werken met algemene

sessies en sessies tijdens de dienstverga-

deringen. Wie tijdens een dienstvergadering

niet aanwezig kan zijn, wordt verwacht een

algemene sessie bij te wonen.” Nadia: “Het

is belangrijk dat elke dienst deelneemt zodat

we tot een eenvormig resultaat komen en

verkeerde gewoontes verdwijnen.”

Ervaringen op de werkvloerNicole: “De ervaringen met het verpleegdos-

sier verschillen van campus tot campus. Op

campus Virga Jesse was de aanpassing het

grootst, daar kwam het nieuwe dossier eerst

nogal overweldigend over. Ook vond men in

de structuur niet onmiddellijk de patiënt te-

rug.” Nadia: “De ervaring leert dat dit vooral

een kwestie van wennen is. Want we krijgen

ook de opmerking dat het nu veel vollediger

is. Alles wat een verpleegkundige moet we-

ten om een patiënt optimaal te verzorgen,

staat erin. Je hoeft enkel maar aan te kruisen.”

Algemene opleidingsessies campus Virga Jesse

De invoering van het gestandaardiseerd ver-

pleegdossier is in een definitieve fase beland.

Op campus Virga Jesse zijn de opleidingen

volop aan de gang, op campus Salvator zijn ze

afgerond. Elke betrokken afdeling heeft zijn

zegje kunnen doen en de opmerkingen wor-

den in de mate van het mogelijke verwerkt.

Dat allemaal in goede banen leiden, is de taak

van MVG-coördinatoren Nadia Voets, Wendy

Jeurissen en Nicole Timmermans.

Beter af met 1 dossierAanleiding tot het nieuwe verpleegdossier

is uniformiteit creëren wanneer diensten,

patiënten en verpleegkundigen van campus

muteren. Nadia: “Een uniform verpleegdos-

sier vergemakkelijkt die transfers. Krijg je

een patiënt van een andere campus, dan ben

je meteen vertrouwd met het dossier dat bo-

vendien heel volledig is.” Nicole: “Daarnaast

is het uniform verpleegdossier een optimale

voorbereiding op een toekomstig elektronisch

patiëntendossier.”

PilootdienstenNicole: “Om tot een uniform verpleegdossier

te komen, is een werkgroep opgestart. Elke

dienst die dat wenste, was erin vertegenwoor-

digd. Van daaruit zijn we tot een voorontwerp

gekomen. Daarmee mochten enkele piloot-

diensten op beide campussen proefdraaien. Op

hun advies hebben we het dossier herwerkt.”

Nadia: “Zo is er een deel geschrapt en is het

luik over het wondzorgbeleid herzien. Tijdens

de opleidingen kwamen er ook opmerkingen

van verpleegkundigen. Die hebben we alle-

Aan de slag met het uniform verpleegdossier

et uniform verpleegdossier raakt stilaan ingeburgerd op een aantal heelkundige, genees-kundige en geriatrische diensten van het zieken-huis. Zit het ook al ingebakken in onze dagelijkse routine? Tegen welke obstakels lopen verpleeg-kundigen aan? En is het dossier nu definitief of zijn aanpassingen nog mogelijk? Jess! sprak met MVG-coördinatoren Nadia Voets en Nicole Timmermans. “We zijn in de laatste rechte lijn!”

H

Datum Tijdstip Locatie

Donderdag 3 mei 14u - 15u30 vergaderzaal 4

Dinsdag 19 juni 14u - 15u30 foyer

Maandag 25 juni 14u - 15u30 vergaderzaal 4

Donderdag 5 juli 14u - 15u30 foyer

Maandag 16 juli 14u - 15u30 foyer

Maandag 17 september 14u - 15u30 foyer

Maandag 1 oktober 14u - 15u30 foyer

Donderdag 11 oktober 14u - 15u30 vergaderzaal 4

Donderdag 18 oktober 14u - 15u30 vergaderzaal 4

Jessa Ziekenhuis telt 3 800 tevreden bezoekerstijdens opendeurdag mensen kwamen op zondag 18 maart tijdens de Dag van de Zorg een kijkje nemen achter de schermen van het Jessa Zieken-huis. Ze werden er warm onthaald.

3800

10

maa

rt |

april

‘1

2

11

maa

rt |

april

‘1

2

Een aantal van de bezoekers namen tijdens

de opendeurdag een kijkje op meer dan één

campus. Posters en filmpjes, heldere toelich-

tingen, kleine gadgets, een leuke wedstrijd en

animatie; dit alles zorgde ervoor dat iedereen

– van jong tot oud – een fijne en interessante

rondleiding kon beleven. De opendeurdag le-

verde dan ook tal van positieve reacties op,

onder meer over het enthousiasme en de

vriendelijkheid en fierheid waarmee mede-

werkers hun dienst voorstelden en deskundi-

ge uitleg gaven over gespecialiseerde onder-

zoeken en apparatuur. Het is onmogelijk om

alle diensten op te noemen, maar we willen

toch graag een sfeerbeeld meegeven.

Zelf ‘laparascopie’ oefenenVoor de Hasseltse campussen was er een

complementair programma uitgewerkt. Zo

bleef het ook voor bezoekers die beide cam-

pussen bezochten een boeiende en verras-

sende reis doorheen het ziekenhuisgebeuren.

Voor andersvaliden of ouders met een kin-

derwagen was er telkens een verkorte route

voorzien. Op campus Salvator viel onder meer

het bezoek aan het operatiekwartier erg in de

smaak. Dit omvatte een toch wel indrukwek-

kend geheel van verschillende zalen die op-

gebouwd waren rond oogheelkunde, mond-,

kaak- en aangezichtsheelkunde, reanimatie-

technieken, (20 jaar) hartchirurgie, abdomi-

nale heelkunde en orthopedie. De bezoekers

kregen in iedere zaal gerichte uitleg door art-

sen en medewerkers en konden bijvoorbeeld

zelf ook eens aan een kunsthart voelen of in

een laparascopiebox oefenen hoe artsen tij-

dens een kijkoperatie de nodige handelingen

uitvoeren. Van daar ging het naar een volledig

nagebouwde kamer ‘intensieve zorgen’. Op

radiologie kregen de medewerkers tal van vra-

gen over de NMR- en scantoestellen en over

de recent geïnstalleerde (en in België nog vrij

unieke) Cone beam CT. Verder mocht ook het

hele luik gastro-enterologie met onder meer

aandacht voor stoma- en incontinentiezorg, op

de nodige belangstelling rekenen. Onderweg

kregen de bezoekers op verschillende plaat-

sen een versnapering of snoepje aangeboden.

Het hartversterkertje in de vorm van een voe-

dingrijke soep, die sommige patiënten moet

behoeden voor ondervoeding, viel bijzonder

in de smaak. En ook de suikerboontjes aan de

stand materniteit hapten lekker weg.

Enkele cijfers380 affiches en meer dan 50 filmpjes en presentaties zorgden voor een informatieve en kleurrijke toets tijdens de opendeurdag.

18 zelfhulpgroepen maakten dankbaar gebruik van de uitnodiging van het Jessa Ziekenhuis om een stand te bemannen tijdens de opendeurdag. De zelfhulpgroepen mochten op veel interesse rekenen.

12

maa

rt |

april

‘1

2

Van labo tot technische installatiesOp campus Virga Jesse trokken de meeste

bezoekers een paar uur uit voor het geva-

rieerde – voor sommigen misschien zelfs iets

te lange - parcours. In het klinisch laborato-

rium waren er bijvoorbeeld mogelijkheden om

de laboranten ‘live’ aan het werk te zien, zelf

ook eens door de microscoop te gluren en al-

les te weten te komen over de verwerking van

allerhande stalen. Een bezoek aan de bunkers

van het Limburgs Oncologisch Centrum met

uitleg over de bestralingstoestellen voor

de behandeling van kankers, is ook steeds

indrukwekkend. Andere grote trekpleisters

waren het gebeuren rond hartziekten - met

uitleg over procedures zoals ballondilataties

die dagelijks in het cathlab worden uitgevoerd

- en de dialyseafdeling. Maar ook diensten als

nucleaire geneeskunde, radiologie, apotheek,

spoedgevallen en pijnkliniek kregen heel wat

geïnteresseerden over de vloer. Kinderen

vonden het dan weer extra leuk om langs de -

volledig op hen afgestemde - standen van de

afdeling kinder- en jeugdgeneeskunde en het

centrum voor kinderpsychiatrie te passeren.

En tussen dit alles door, daalden de bezoekers

ook nog even af naar de catacomben van het

ziekenhuis waar de reusachtige, blinkende

technische installaties voor bijvoorbeeld cen-

trale verwarming en warm water toch wel in-

druk nalieten.

Wii als revalidatietherapieIn Herk-de-Stad focuste revalidatiecampus

St.-Ursula vooral op het ‘therapieblok’, het

hart van de revalidatiecampus. Ook hier was

er heel wat interactie met de geïnteresseerde

bezoekers. Tijdens de rondleiding kwamen

alle disciplines aan bod die meewerken aan

de revalidatie van de patiënt: artsen, ver-

pleegkundigen, kinesisten, ergotherapeuten,

logopedisten, psychologen, sociale dienst,

pastorale dienst,... Ook hier zorgde veel vi-

sueel materiaal voor een samenhangend

verhaal. En de bezoekers kregen zelf ook de

kans om de handen uit de mouwen te steken,

bijvoorbeeld tijdens een spelletje Wii. Zowel

de Armeo als de Wii zijn interactieve tools die

als hulpmiddel ingeschakeld worden tijdens

de revalidatietherapie. Naast het therapieblok

kregen ook de polikliniek en de therapietuin

aandacht van de geïnteresseerde bezoekers.

Een welgemeende dank!Tal van medewerkers zetten op 18 maart hun beste beentje voor om van de open-deurdag een succes te maken. Een welgemeende dank aan ieder van hen en aan allen die het traject zo goed voorbereidden. Een speciale dank hiervoor aan pro-jectleider Christa Meekers en de campusverantwoordelijken Sofie Smeets, Katrien Vangrunderbeeck en Rita Lemmens. Verder stak ook de dienst communicatie een grondig tandje bij om alles in goede banen te leiden.

13

maa

rt |

april

‘1

2

Ode aan de slachtoffers van de busramp

Kritisch onder de loep genomen

Alle medewerkers van het Jessa Ziekenhuis droegen tijdens de opendeurdag een wit lintje om hun steun en medeleven te betuigen met de slachtoffers van de busramp in Zwitserland en hun families. Bezoekers werden hieraan herinnerd via een poster aan de inkom van iedere campus. Op campus Salvator kregen de bezoekers aan het einde van de rondleiding een wassen hartje aangeboden met een kaartje eraan. Hierop konden degenen die dit wensten een boodschap schrijven voor de families van de slachtoffers. Een initiatief waar heel wat mensen graag op ingingen. En de kinderaf-deling op campus VJ gaf kinderen de kans om een grote tekening met handjes te maken. Het ziekenhuis bezorgde deze hartjes, samen met de tekening, achteraf aan het schooltje in Lommel.

De opendeurdag is – getuige de reacties – als een bijzonder po-

sitief evenement ervaren, maar de organisatoren willen de lat

toch altijd nog iets hoger leggen. Daarom is er een kritische

evaluatie gebeurd, waaruit een aantal aandachtspunten kwa-

men. De voornaamste aandachtspunten waren:

Snellere interne communicatie van de route en activiteiten

per campus.

T-shirts waren klein.

Het zou handig zijn aan het begin van de route een overzicht

aan de bezoekers te geven (bv folder): wat is er te zien, hoe

loopt de route, ..

Catering voor medewerkers en zelfhulpgroepen voorzien.

Bij opmaak van de wedstrijd ook rekening houden met route

van rolstoelpatiënten.

De route op campus VJ was lang (2u op drukke momenten)

en er was geen mogelijkheid om op een bepaald moment te

'ontsnappen'. Eventueel diverse kortere themaroutes maken

waaruit men kan kiezen of de route concreter uitstippelen

zodat deelnemers kunnen kiezen tussen een 'lange of korte'

route. Aanbod van beknopte lezingen in de aula? Rustpau-

zes, stoelen voorzien tijdens parcours.

Opstapplaats om terug te gaan met bus, campus VJ (aan cul-

tureel centrum) was niet duidelijk. Rode pijlen volgen, eens

uit het ziekenhuis was niet echt duidelijk. ReGo en kinder-

psychiatrie lijken daardoor veel minder bezocht te zijn.

Mogelijkheid om iets te drinken (campus VJ) voorzien aan

begin/eindpunt, bv met bonnetjes.

Tijdens de route was het niet altijd onmiddellijk duidelijk op

welke dienst je terecht kwam. Een uniform paneel aan het

begin van iedere dienst zou dit kunnen oplossen.

Bewegwijzering op campus SA was niet zo goed voorzien

vanaf beide parkings. Bordjes gebruiken aan parking om in-

gang opendeur aan te wijzen. Rode pijlen werden niet door

iedereen opgemerkt.

Bisschop Hoogmartens stuurde alle zorgverstrekkers

naar aanleiding van de Dag van de Zorg een pluim.

14

maa

rt |

april

‘1

2

De opendeurdag weekte heel wat reacties los bij de medewerkers

die eraan meewerkten. We laten er graag enkele aan het woord.

Dr. Dirk Jorissen, orthopedist:

“Het domein orthopedie is te uit-

gebreid om in zijn geheel in één

(operatie)zaal aan bod te laten

komen. Daarom hadden we voor

deze opendeurdag bewust gefo-

cust op één subspecialisatie: heupprothesechirurgie. Mis-

schien jammer voor de bezoekers, maar bij een volgende

gelegenheid willen we een ander gewricht aan bod laten

komen. Dr. Cuyvers en ikzelf gaven dit keer de uitleg om-

dat heupprothesechirurgie één van de domeinen is waar

we ons beiden sterk op toeleggen. We waren aangenaam

verrast, zowel door de opkomst als door het feit dat de

bezoekers zoveel gerichte vragen stelden. Het was een

heel interactief gebeuren en een positieve ervaring.”

Luc Jaspers, hartkatheterisatie: “De

organisatie van deze opendeurdag was

ronduit puik! De dag zelf hadden we bin-

nen cathlab iets te licht ingeschat. We

geven regelmatig uitleg aan groepen die

op bezoek komen, maar zo’n hele dag pra-

ten is toch nog iets anders. De mensen

toonden veel interesse en stelden heel

wat vragen. We waren ’s avonds echt moe

maar wel bijzonder tevreden. Dit geeft

zoveel voldoening! Het enige aandachts-

puntje was dat ons verhaal was opge-

bouwd van spoed

via cathlab naar

CCU, zoals een

patiënt met een

acuut hartinfarct

het ook doorloopt.

Vermits de rond-

leiding in tegen-

gestelde richting bleek te lopen, moesten

we wat improviseren. Maar we hebben

toch een duidelijk verhaal kunnen over-

brengen.”

Loes Linsen, biobank: “Heel vermoeiend zo’n dag, maar

wel heel leuk! We hebben bezoekers onder meer hun DNA

laten isoleren uit hun wangcellen. Ik had dit eerst thuis in

de keuken uitgeprobeerd met zout, dreft en alcohol. Som-

mige mensen zagen zo’n DNA-testje niet zitten, anderen

– waaronder ook kinderen - waren superenthousiast en

er volgden heel wat vragen. Mensen denken bij DNA vaak

spontaan aan CSI. Maar voor ons was dit de ideale manier

om het concept van de biobank en het begin van DNA-onderzoek tastbaar te maken.”

Melanie Jamar, dialyse: “We had-

den op dialyse twee patiënten die

dialyse kregen tijdens de open-

deurdag en die de bezoekers zelf

uitleg gaven over deze toch wel

complexe behandeling. Ze wilden

dit heel graag doen om aan hun

familie en omgeving te tonen wat

het betekent om dialysepatiënt te

zijn. De dag was voor hen heel ver-

moeiend, maar ze hebben er wel

een tevreden gevoel aan over ge-

houden. Als zorgverstrekkers wa-

ren we toch wat verbaasd dat de

bezoekers zo weinig besef hadden

van wat dialyse is. Ikzelf en mijn

collega Myriam Leseque gaven on-

der meer uitleg over niertransplan-

tatie: wat is het, wanneer kan het,

wat gebeurt er voor, tijdens en na

de operatie enz... Verder kwam ook

de oproepkaart voor transplan-

tatie aan bod, een project waar-

mee we onlangs gestart zijn. De

oproepkaart is een leidraad voor

patiënten die opgeroepen worden

voor een transplantatie.”

Bart Smolders, radiologie: “Sommige

bezoekers lazen alleen de borden, an-

deren stelden heel uiteenlopende vra-

gen. Dat ging van vragen over een CT-

of NMR-onderzoek tot ‘hoe vaak wordt

zo’n toestel onderhouden’? De meesten

waren onder de indruk als ze hoorden

dat we over de 3 campussen heen 750 à 800 onderzoeken per

dag doen. Die boodschap gaf ik ook telkens mee: dat we op iede-

re campus een volwaardige dienst radiologie hebben. Frappant

vond ik ook dat er drie mensen oprechte interesse toonden voor

een eventuele toekomstige job op onze dienst, terwijl we hier

toch echt wel met een knelpuntberoep te maken hebben.”

De reacties

15

maa

rt |

april

‘1

2

Rita Lemmens, secretariaat SU

en campusverantwoordelijke

opendeurdag SU: “Voor onze

campus was dit de derde open-

deurdag, maar dit keer hadden

we een totaal ander publiek. De

beide vorige keren waren het vooral medewerkers met hun

familie en inwoners van Herk-de-Stad, dit keer ging het veel

meer om ‘onbekenden’ die geïnteresseerd waren in wat er

op deze revalidatiecampus gebeurt, rolstoelgebruikers en

studenten. Voor de toch wel talrijk opgekomen rolstoelge-

bruikers hadden we een verkort parcours uitgestippeld waar

zij gemakkelijk konden komen, maar de meesten waren zo

geïnteresseerd dat ze toch het volledige parcours wilden

doen. We hebben daar dan ook zo goed mogelijk een mouw

aan proberen te passen. Onder meer door die grote interesse

ben ik ’s avonds met een supergoed gevoel naar huis gegaan.”

Liselot Thijs, kinesiste: “We waren aangenaam verrast door het

succes van de opendeurdag. De organisatie was prima en ons pu-

bliek hier op campus SU was enthousiast en geïnteresseerd. We

hebben veel mogelijk toekomstige revalidanten maar ook heel

wat paramedici over de vloer gehad. Ikzelf heb in de namiddag

gewerkt maar het had voor mij gerust de hele dag mogen duren.

Ik vond het superfijn om ons werk nu eens te kunnen tonen en

de bezoekers stelden heel wat vragen. Ook de kinderanimatie en

de wedstrijd maakten het fijn voor de bezoekers.”

Renée Vossen, LPZO (zelfhulpgroepen): “Vanuit LPZO waren we zeer gelukkig dat we de kans

kregen om in jullie ziekenhuis mee te doen aan de opendeurdag. De zelfhulpgroepen waren,

ongeacht op welke campus ze stonden, allemaal bijzonder tevreden. De dag was ook zeer goed

georganiseerd en we hebben meer respons gekregen en een breder publiek kunnen aanspreken

dan op eender welke beurs ooit. Niets dan lof, voor ons was dit een prachtig initiatief!”

Johan Reenaers, sociale dienst:

“Wij stonden met een stand over

Roparun op het parcours en hebben

heel wat folders uitgedeeld. Maar de

mensen bleven ook spontaan staan

als ze ons aan anderen uitleg hoor-

den geven. Het is een hele leuke

profilering als je aan mensen kan

laten zien dat een ziekenhuis veel

meer is dan medische en verpleeg-

kundige zorg alleen. En vooral als je

kan tonen dat medewerkers van ons

ziekenhuis zich vrijwillig en met veel

enthousiasme engageren voor een

goed doel. Er kwamen dan ook heel

wat vragen, onder meer over wat er

met dat geld gebeurt. We hebben de

dag moe, maar met een 100% goed

gevoel afgesloten.”

Alène Verheyen,

ziekenhuishygië-

ne: “Om het belang

van handhygiëne

heel concreet on-

der de aandacht te

brengen, hadden

we – naast posters

– ook onze black box mee tijdens de open-

deurdag. De bezoekers konden hun han-

den ontsmetten met alcogel waarin een

speciaal product verwerkt was en dan in

de black box controleren of ze geen plekjes

vergeten waren. De nieuwsgierigheid was

groot en iedereen wilde het zelf eens pro-

beren. Zelfs gezondheidswerkers zijn vaak

verbaasd als ze het resultaat zien. Vooral

de kinderen waren dolenthousiast over die

‘toverbox’ en heel wat ouders pikten spon-

taan in op het belang van goed de handen

wassen. We legden dan ook telkens de juis-

te technieken stap voor stap uit.”

Ingrid Hermans, stomaver-

pleegkundige: “We waren

aangenaam verrast door de

opkomst. Veel mensen ble-

ven staan en stelden vragen.

De meesten hadden wel

al van een stoma gehoord,

maar waren verbaasd over

de variatie in het materiaal

voor stomazorg. We had-

den ook een dummy waar je

met behulp van een spiegel

op kon oefenen, maar daar

waren vooral studenten

verpleegkunde en genees-

kunde in geïnteresseerd om

dat eens uit te proberen.

De opendeurdag was voor

ons ook het ideale moment

om de maand van de darm-

kanker wat in de kijker te

zetten. Er waren heel wat

bezoekers die de video over

darmkanker gingen bekijken.”

16

maa

rt |

april

‘1

2

Dat onze diensten en medewerkers ‘service-

gericht en hoffelijk’ een belangrijk topic vin-

den, blijkt uit het feit dat heel wat diensten

acties opzetten rond klantvriendelijkheid en

servicegerichtheid. Dit gaat van opleidingen

tot leuke acties zoals de ‘week van het ex-

traatje voor de patiënt’, een initiatief van de

dienst abdominale heelkunde campus Sal-

vator.

Hoofdverpleegkundige Katleen Oris legt uit:

“De week van het extraatje voor de patiënt

was de eerste in een reeks van vier themawe-

ken. Deze themaweken zijn in ons beleidsplan

opgenomen onder de noemer ‘servicegericht

en hoffelijk’ en ze lopen verspreid over het

hele jaar. Zo blijft dit onderwerp continu on-

der onze aandacht.

Week van het extraatjeDe week van het extraatje voor de patiënt

liep in februari. “De bedoeling was om onze

patiënten die week extra in de kijker te zet-

ten en van hen te horen waarmee we hen

een plezier konden doen. Om dit wat onder de

aandacht te brengen, hadden we een selectie

van kaartjes die we regelmatig van patiënten

ontvangen, op posters laten zetten,” aldus

Katleen. “Onze verpleegkundigen kaderden

het initiatief aan de hand van de posters die

op iedere kamer hingen. De patiënten vonden

het fijn dat we hier aandacht voor hadden en

er werd heel wat afgelachen. Zo plaagden ze

ons bijvoorbeeld dat ze wel eens graag een

massage zouden krijgen.”

Week van de privacyVan 12 tot 18 maart volgde de week van de

privacy. Een werkgroep van een 7-tal ver-

pleegkundigen van de afdeling stelde hier-

voor een aantal vragen rond privacy op en

deed hiermee een bevraging bij de patiënten.

“Hieruit zijn toch wel een aantal items geko-

men waarrond we kunnen werken. Zo willen

we er bijvoorbeeld extra aandacht voor heb-

ben dat patiënten die een eenpersoonskamer

vragen, deze ook zo snel mogelijk krijgen om-

dat zij toch sterk op hun privacy gesteld zijn.

Een ander item is dat patiënten zich soms

ongemakkelijk voelen als de partner van hun

kamergenoot tijdens de ingreep op de kamer

blijft wachten. We willen daarom de wacht-

ruimte wat gezelliger inrichten, bijvoorbeeld

met een TV en zetel zodat het wachten daar

comfortabel kan gebeuren. Een aantal van

deze aandachtspunten hebben we ook op

een poster samengebracht. Onze patiënten

waren trouwens aangenaam verrast dat ze

hierover bevraagd werden en de verpleeg-

kundigen vonden het fijn om de bevraging te

doen.”

Week van de uitleg postop bij ontslag“Omdat we in het patiëntentevredenheidson-

derzoek twee keer iets minder goed scoorden

op de postoperatieve uitleg bij ontslag, willen

we daar binnenkort een themaweek voor uit-

trekken,” vervolgt Katleen haar verhaal. “De-

zelfde werkgroep stelt hiervoor opnieuw een

enquête op waarmee we een 70-tal patiën-

ten op de dag van hun ontslag willen bevra-

gen. Zo hopen we een beter zicht te krijgen

op de aandachtspunten.”

Week van de acute postoperatieve pijnDe laatste themaweek is gepland voor het

einde van het jaar. “We gaan dan werken rond

acute postoperatieve pijn, maar de thema-

week moet nog verder vorm krijgen in samen-

werking met de pijnverpleegkundige en onze

referentieverpleegkundige op de afdeling,”

aldus Katleen.

Servicegerichte keuken

Servicegericht en hoffelijk

en van de centrale thema’s waaraan we in 2012 extra aandacht wil-len besteden, is ‘iedereen altijd en overal servicegericht en hoffelijk’. Het is een thema dat letterlijk iedereen in ons ziekenhuis aanbelangt, of je nu met patiënten in contact komt of niet. In de loop van dit jaar zullen we telkens opnieuw op dit thema terugkomen met goede, inspirerende voorbeelden vanuit eigen huis.

E

De keuken zette in februari een totaal andere ‘ser-

vicegerichte en hoffelijke’ actie op poten. Tijdens de

verbouwingen die de keuken op campus VJ onderging,

konden geïnteresseerde medewerkers via facebook

alle vorderingen van de verbouwingen volgen. Een

duidelijke en up-to-date communicatie die zeker bij-

draagt tot de service aan de eigen medewerkers. En

het oprechte dankwoord op de facebookpagina en

het ‘kassahapje’ voor iedere bezoeker tijdens de ope-

ningsweek om iedereen te danken voor het begrip tij-

dens de verbouwingsperiode, gaf deze actie meteen

ook het hoffelijke tintje waar we als organisatie voor

willen gaan.

17

maa

rt |

april

‘1

2

De campagne ‘Jessa spaart’ is belangrijk omdat: • webouwplannenhebbenvooreennieuw

ziekenhuis

• weintussendenodigeverbouwingenwil-

len doen aan de huidige campussen om

onze patiënten het nodige comfort te be-

zorgen

• we ons budget zien krimpen door de be-

sparingsmaatregelen van de overheid

De campagne ‘Jessa spaart’ loopt op alle niveaus:• oproep aan iedere dienst enmedewerker

om ideeën in te dienen. Hoe meer we kun-

nen sparen, hoe liever. En...de beste ideeën

worden beloond!

• actiesopdienst-enzorgclusterniveauvia

de beleidsplannen

• actiesopziekenhuisniveau

Servicegericht werkenWe zoeken niet naar acties die de service of

kwaliteit naar de patiënt toe verminderen,

wel naar acties waarmee we kosten besparen

(of inkomsten verhogen) zonder grote extra

inspanningen.

De campagne ‘Jessa spaart’ loopt over meer-

dere jaren.

• 5 voor (20)12 staat symbool voor het

streefdoel van 5 miljoen winst voor 2012.

• In2013volgteennieuwstreefdoel.

Alle info op JessanetAlle info over de actie ‘Jessa spaart’ vind je

in de nieuwsbrieven ‘Jessa spaart’ die iedere

maand op je dienst verdeeld worden of op Jes-

sanet > Jessa spaart (linkerboom).

Dien ideeën in en win

m onze toekomstplannen te kunnen realiseren, lanceerde het zieken-huis in maart een grote campagne ‘Jessa spaart’. Voor wie nog niet helemaal mee is, hier nog even kort wat deze campagne inhoudt:

Op jullie brochure lezen we:

jullie angst

wij kunnen het begrijpen...

jullie hoop

wij voelen het wel aan...

wij zullen ons best doen, meer dan we kunnen zeggen

en wensen dat het je goed mag gaan....

Wel: onze angst hebben jullie goed begrepen

onze hoop goed aangevoeld

jullie hebben echt je best gedaan en ervoor gezorgd

dat mijn angst voor morgen draaglijk is

dat ik terug hoop heb op een toekomst

dat het terug goed met me gaat.

Hartelijk dank voor de vele goede zorgen

!

Beste mensen,

Jullie diepmenselijke empathie,

jullie tedere en respectvolle verzorging

hebben mij uitermate tevreden gesteld,

zelfs wat aangegrepen.

Ik dank jullie allen - van de dokters tot het

schoonmaakpersoneel - voor jullie spontane

en doelgerichte inzet.

Dankjewel voor alles...

Het gaat jullie goed!

Jessa medewerkers gaan tevreden naar huis wanneer ze hun patiënten

hebben kunnen verzorgen zoals ze zelf verzorgd zouden willen worden

en nét dat kleine extraatje voor hen hebben kunnen doen!

Week van het extraatje

jullie angst

jullie hoop

jullie hebben echt je best gedaan en ervoor gezorgd

Omdat we graag

iets extra voor je doen!

vzw Jessa Ziekenhuis

Salvatorstraat 20

3500 Hasselt

info@jessazh.be

www.jessazh.be

A2_Week van het extraatje.indd 1

6/01/12 11:42

Omdat we graag jullie privacy waarborgen!

Denk aan de privacy tijdens de zorg

Beletlampje aanTussengordijnen dicht

vzw Jessa ZiekenhuisSalvatorstraat 203500 Hasseltinfo@jessazh.bewww.jessazh.be

Week van de privacy

Aankloppen op de deurGebruik de wachtruimte

A1-Week van de privacy.indd 1

8/03/12 16:29

Om het spaarpotje te vullen, kunnen we absoluut niet zonder jullie! Aar-

zel dus niet om ideeën van je dienst in te dienen. Zo werk je actief mee

aan het behalen van ons streefdoel en maak je bovendien kans om een

leuk budget voor een dienstactiviteit te winnen. En de beste ideeën

worden graag in de kijker gezet via onze interne communicatiekanalen

(nieuwsbrief, Jess,...)

Twee aandachtpuntjes hierbij:

Probeer zeker ook initiatieven te vinden die je zelf op je afdeling

kan realiseren.

Heb je op dienstniveau al een aantal ideeën verzameld? Wacht

dan niet met ze in te dienen. Snelle actie betekent immers snel

besparen. En bovendien kunnen jullie ideeën zo snel weer een

bron van inspiratie vormen voor andere teams.

Stuur je ideeën naar: sofie.smeets@jessazh.be.

Jessa spaart

O

5 voor (20)12

18

maa

rt |

april

‘1

2

Ramp- en evacuatieoefening op campus SU8 maart 2012, 14u. Op de vierde

verdieping van campus St.-Ursu-

la start een alarm- en evacuatie-

oefening. Deze afdeling is in ver-

bouwing en biedt dus de ideale

gelegenheid om met een rook-

ontwikkeling een brandalarm in

scenario te zetten. Binnen het

fusieverhaal zullen meer van dit

soort oefeningen op de diverse

campussen nodig zijn om de ken-

nis van het rampenplan te testen

en om zo gepaste actiekaarten

voor het personeel op te maken.

Voor deze gelegenheid zijn er

een 6-tal patiënten-slachtoffers

en 1 observator gerecruteerd

vanuit het personeel campus

Salvator. Zij zijn vorig jaar aan-

geduid als referentiepersonen

rampenplan en krijgen op deze

manier automatisch meer ken-

nis van de werking van een der-

gelijk plan. De doelstelling van

deze oefening is om te kijken

hoe er geanticipeerd wordt op

het binnenkomende alarm, hoe

de brandweer wordt onthaald

en hoe de evacuatie verloopt.

Tijdens de evacuatie worden ook

enkele slachtoffers liggend met

evacuatiezeilen via de trappen-

hal naar beneden geëvacueerd.

Ludo Hermans, coördinator ram-

penplan: “de oefening verliep

uiteraard niet vlekkeloos omdat

het de eerste keer was dat ook

samen met de voorpost brand-

weer Hasselt in Herk-de-Stad

werd samengewerkt. Maar het

personeel hanteerde wel goed

de veiligheidsprincipes door niet

binnen te gaan op de afdeling

die vol rook hing. In afwachting

van de volledige observatiever-

slagen vinden zowel de dienst

preventie als ikzelf de opzet van

de oefening geslaagd omdat uit

de hot-debriefing achteraf lang

is doorgepraat over hoe in de na-

bije toekomst verbeterprocessen

kunnen aangebracht worden.”

Campus SU profileert zich

op NAH-beursPuzzelplezier

De Vlaamse vzw Steunpunt Expertisen Netwerk organiseerde op 7 maart in C-mine in Genk

een kennismakingsbeurs rond NAH (niet aangeboren hersenletsels). Deze beurs was gericht

naar professionelen met en zonder ervaring in de NAH-problematiek, alsook naar gebruikers

en hun omgeving. Het opzet van dit initiatief was onder meer de doelstellingen rond NAH

bekendmaken bij het brede publiek, kennis verspreiden en mogelijke partners leren kennen. De

beurs was opgebouwd rond een 30-tal standen en diverse workshops. Onze revalidatiecam-

pus SU participeerde als belangrijk revalidatiecentrum met ruime ervaring met patiënten met

NAH, op beide vlakken aan de beurs. Zo zorgde een ruime stand ervoor dat ons ziekenhuis en

de expertise van campus SU ook bij het bredere publiek onder de aandacht gebracht werden.

Daarnaast was er tijdens de workshops aandacht voor het aspect ‘terug aan het werk’. Daar

werd het project ‘Weerwerk’ gepresenteerd, een innoverend samenwerkingsinitiatief tussen

campus SU en een aantal externe partners. In het vorige nummer van Jess (pagina 29) kon je

lezen wat dit project inhoudt.

OpgaveHieronder staan 10 woorden.

Voeg vóór elk woord een letter toe

zodat er opnieuw een correct Ne-

derlands woord ontstaat. Zet je de

10 toegevoegde letters achter el-

kaar, dan krijg je een nieuw woord.

Een tip voor het nieuwe woord: we

kijken er nu al allemaal naar uit!

1. waaien

2. pruimen

3. achteloos

4. dammer

5. oosters

6. uiltje

7. flossen

8. pen

9. ijveraar

10. oorbellen

........

........

........

........

........

........

........

........

........

........

Oplossing:Zomermaand

19

maa

rt |

april

‘1

2

20 jaar cardiochirurgieOp 3 april 2012 was het precies 20 jaar geleden dat dr. Urbain Mees

de eerste Limburgse openhartoperatie in ons ziekenhuis uitvoerde.

Intussen heeft de cardiochirurgie van het huidige Jessa Ziekenhuis

al ruim 6.600 hartoperaties achter de rug. De Hasseltse hartchirur-

gen staan ook mee op de eerste rij bij innovatief onderzoek op het

vlak van hartchirurgie. De belangrijkste - indrukwekkende! - mijlpa-

len uit de afgelopen 20 jaar cardiochirurgie zijn:

• 3/4/1992 – Eerste hartoperatie in Limburg – Virga Jessezieken-

huis.

• 4-5/10/1997 – Lasertechniek doet nieuwe bloedvaten ont-

staan. Het Virga Jesseziekenhuis zorgt hiermee voor een Belgi-

sche primeur. De laser doet nieuwe bloedvaten ontstaan in de

hartspier, patiënten herstellen vlot en kunnen nadien weer een

actiever leven leiden.

• 20/10/2000 – Eerste overbruggingsoperatie met behulp van

miniatuurpompje. Voor het eerst in België wordt een complexe

overbruggingsoperatie niet uitgevoerd met behulp van een klas-

sieke hart-longmachine. In de plaats wordt een miniatuurpompje

in het lichaam van de patiënt gebracht waardoor hart- en long-

functie niet meer hoeven worden stilgelegd.

• 17/01/2004 – Hartchirurgen van het Virga Jesseziekenhuis pas-

sen met succes een stamceltransplantatie toe tijdens een hart-

operatie. Deze nieuwe techniek, die op dat moment nauwelijks

toepassing vindt in Europa, kan een grote rol spelen in de verdere

ontwikkeling van hartchirurgie.

• 4/07/2006 - In het Virga Jesseziekenhuis is een studie afgerond

naar de effecten van het inspuiten van stamcellen bij patiënten

met chronisch hartfalen na een hartinfarct. Het is één van de

eerste studies op dit vlak wereldwijd.

• 5/10/2007 – 15 jaar na de eerste hartoperatie in Limburg is de

afdeling hartchirurgie uitgegroeid tot een dienst met meer dan

60 personeelsleden, die jaarlijks meer dan 400 hartoperaties

uitvoeren.

• 7/07/2010 – 100ste endoscopische mitralisklepoperatie. Deze

techniek heeft grote voordelen voor de patiënt omdat het door-

zagen van het borstbeen niet nodig is en het herstel veel vlot-

ter verloopt. Het gaat om een vrij recente en technisch moeilijke

ingreep die slechts op enkele plaatsen in Vlaanderen en op één

plaats in Limburg wordt toegepast.

Een uitgebreider artikel over 20 jaar hartchirurgie verschijnt in Jes-

salinea nr. 6.

Na fikse verbouwingen opende het personeelsrestaurant op

campus VJ op woensdag 29 februari opnieuw de deuren. Het

restaurant biedt nu meer ruimte en een vernieuwde free-flow

met twee verdeelpunten voor soep, 2 saladebars en daarnaast

de gebruikelijke uitgebreide keuze aan warme gerechten, kou-

de schotels en desserts. Door de uitbreiding en herinrichting

kan je als medewerker nu vlot met de maaltijd van je keuze

langs één van de drie kassa’s passeren. Bovendien word je tij-

dens het aanschuiven steevast vrolijk van het kleurrijke decor.

Kassahapje en broodjesactieDe heropening van het personeelsrestaurant ging uiteraard niet

ongemerkt voorbij. Tijdens de openingsweek van 1 tot 8 maart

kregen bezoekers van het restaurant elke (week)dag een ‘kas-

sahapje’ aangeboden. Met dit initiatief wou de voedingsdienst

de trouwe bezoekers bedanken voor hun begrip tijdens de ver-

bouwingsperiode. Bovendien liep er van 1 tot 30 maart ook een

‘broodjesactie’. Wie een broodje van de dag nam, ontving een

stempel. Een volle stempelkaart met 10 stempels leverde een

gadget op en kans op een bijzonder mooie prijs, nl. een aantal

mooie pannen (waarde 70 euro) of messen (waarde 90 euro).

Vernieuwd personeelsrestaurant op campus VJ

waarvan:• geneesmiddeleneninfusen: € 35.300.000• implantatenenviscero-synthesemateriaal € 19.700.000• bloedenplasma € 1.900.000• sterieleencouranteproducten € 11.800.000

Aantal bestelbons die de apotheek behandelt: 22 204

Aantal steriele bereidingen per jaar: ca. 108 000 waarvan: • cytostatica-bereidingen 31.000• anderesterielebereidingen 77.000

(IV antibiotica, pijnmedicatie en andere steriele bereidingen)

Aantal attesten voor goedkeuring adviserend geneesheer ca. 40 000

Om al deze activiteiten uit te voeren, beschikt de apotheek over 81 medewerkers (66,45 FTE) waarvan: • 16 apothekers, • 4 stafleden, • 27 apotheekassistenten• 15 administratief medewerkers• 5 magazijniers• 14 logistiek medewerkers

Ca. 68 700 000 eurodat is het totaal bedrag dat apotheek op jaarbasis ‘behandelt’

20

maa

rt |

april

‘1

2

21

maa

rt |

april

‘1

2

LEF staat voor leren – ervaren – functioneren

en is een uniek samenwerkingsinitiatief tus-

sen de opleiding verpleegkunde van de PHL

en ons ziekenhuis. De bedoeling is om elk aca-

demiejaar drie docenten, die voltijds aan de

hogeschool zijn tewerkgesteld, zeven weken

als verpleegkundige te laten meewerken bin-

nen diverse specialismen in ons ziekenhuis.

Door opnieuw het verpleegkundig werk aan

den lijve te ondervinden, kunnen ze daarna

hun opgedane kennis en vaardigheden de-

len met hun studenten. Uit onderzoek blijkt

immers dat leren door ervaren in een reële

werkcontext de meest zinvolle leervorm is.

Een aantal lectoren stelde zich al meteen

kandidaat om te participeren aan dit traject.

Deskundigheid doorgevenOok ons ziekenhuis ziet de meerwaarde van

dit samenwerkingsinitiatief. Ludo Meyers, di-

recteur patiëntenzorg: “Waarom niet denken

aan een uitwisseling? Als lectoren zich ver-

diepen in de praktijk, waarom zouden we dan

geen verpleegkundigen laten participeren

aan het onderwijs? Ons ziekenhuis heeft tal

van medewerkers met een grote expertise op

specifieke deeldomeinen. Zij geven deze des-

kundigheid graag door. De samenwerking kan

de studentencoaching door stagementoren

en stagebegeleiders tijdens de stage alleen

maar ten goede komen en de afstand tussen

ieders functioneren verkleinen.”

Serieuze dosis ‘lef’De drie docenten die dit ‘experiment’ voor het

eerst ervaren, zijn Lieve Ternier, Kim Ongenae

en Jo Gregoor (op campus VJ door velen nog

gekend als voormalig hoofdverpleegkundige

dagziekenhuis oncologie). Alle drie bouwden

zij praktijkervaring op vooraleer de overstap

naar het hoger onderwijs te maken, maar in-

tussen zijn ze al meerdere jaren voltijds actief

binnen de opleiding verpleegkunde aan de

PHL. Hun tijdelijke terugkeer naar het werk-

veld gebeurt niet binnen de meest eenvou-

dige zorgafdelingen in het ziekenhuis. Kim

startte als eerste van de drie in het operatie-

kwartier, Lieve volgde half maart op de afde-

ling hartbewaking (ICCU) en Jo zal binnenkort

opnieuw werkervaring opdoen op de dagkli-

niek oncologie. Hun engagement getuigt al-

leszins van een serieuze dosis ‘lef’. Ze gaan

immers aan de slag met collega-verpleegkun-

digen die oud-studenten (alumni) van hen

kunnen zijn.

Docenten verpleegkunde PHL

tonen LEF op werkvloer Jessa

rie gemotiveerde docenten verpleegkunde van de PHL (Provinciale Hogeschool Limburg) stappen vast-beraden de werkvloer van campus VJ op voor een nieuwe job. Enfin, een job voor een zevental weken dan toch. Over LEF gesproken! Maar hoe zit dat nu precies?

D

“Onze deelname vraagt misschien wat ‘lef’ of positieve motivatie, maar we zijn ons

tegelijkertijd ook heel goed bewust van onze verantwoordelijkheid.” Aan het woord

is Lieve Ternier. Lieve werkte de afgelopen 27 jaar als docente aan de PHL. “Ik ben

mijn loopbaan indertijd begonnen op campus Virga Jesse. In totaal heb ik er een zestal

jaren gewerkt, eerst op de afdeling dialyse, later op intensieve zorgen. Maar intussen

geef ik dus al 27 jaar les binnen de opleiding verpleegkunde. Meewerken aan een

project als LEF: 10 à 15 jaar geleden zou ik er onmiddellijk in meegegaan zijn, nu heb

ik er toch even over nagedacht voor ik mijn kandidatuur stelde. Wat wil ik bereiken en

waarom? Eén van de doorslaggevende redenen voor mij is dat je nu als docent kan

ervaren hoe je studenten hun stage beleven, waar lopen ze tegenaan, wat zijn de po-

sitieve kanten, enz. Daarnaast wil ik ook heel graag mijn theoretische expertise terug

aanvullen met praktijkervaring. Deze praktijkervaring helpt me om de studenten beter

te kunnen begeleiden, maar het is ook voor mezelf belangrijk om nog te kunnen leren.

Bovendien hecht ik veel belang aan de samenwerking tussen opleiding en werkveld.”

Op het ogenblik dat we Lieve naar haar ervaring vragen, is ze enkele weken bezig op

ICCU. “Een positieve ervaring! Ik ben hier binnen het team heel goed opgevangen en

de voorbereidingen en gesprekken op voorhand waren heel positief. In de paar weken

dat ik hier ben, heb ik al heel veel opgestoken. Let wel, het is mentaal zeer vermoeiend

omdat er zoveel informatie op je afkomt. Maar ik zou mijn collega-docenten meteen

aanraden om dit ook eens te doen. Absoluut!”

" Er komt veel informatie op je af, maar dit is een absolute aanrader!”

Van links naar rechts:Voorste rij: Kim Ongenae, Lieve Ternier, Kris Duchateau, Joachim GregoorAchterste rij: Ludo Meyers, Roald Nelissen, Anja Depoortere, Geert Masuy

22

maa

rt |

april

‘1

2

Een gezond gewicht, samen met een goede

conditie, heeft niets dan voordelen. In de eer-

ste plaats voor jezelf, maar ook voor je patiën-

ten en zelfs voor je team. Je voelt je beter in

je vel, je hebt een betere uithouding en kan

je werk op alle vlakken vlotter verrichten. Een

gezond gewicht, daar heeft iedereen veel

aan. Daarom investeert het ziekenhuis graag

in jouw gezondheid met het begeleidingspro-

gramma ‘Gewicht verliezen en volhouden’. Dit

programma doet precies wat het belooft!

Geen schoonheidstraining‘Gewicht verliezen en volhouden’ geeft mede-

werkers en artsen met overgewicht de kans

om op een verantwoorde, motiverende manier

iets aan hun gewicht te doen. Iedereen met

een BMI hoger dan 27 kan deelnemen. Waar-

om deze voorwaarde? Om ook effectief die

mensen te bereiken en ervoor te zorgen dat

ze zich enigszins gelijkgestemd voelen met

de andere deelnemers. Een kilootje te veel is

immers nog geen ‘over’gewichtsprobleem. Dit

programma is dus geen schoonheidstraining

om je klaar te stomen voor je strandvakantie.

Totaalaanpak‘Gewicht verliezen en volhouden’ pakt de ver-

schillende onderdelen aan die nodig zijn om

een gezond gewicht te bereiken. Er is uiter-

aard het voedingsluik en ook beweging staat

centraal. Daarnaast krijgt psychologische

begeleiding veel aandacht. Alles gebeurt in

groep, wat erg stimulerend werkt. Bewegen

doe je op eigen tempo met een programma op

maat van je mogelijkheden en beperkingen.

Blijvend gewichtsverlies, daar draait het om.

EngagementDeelnemen kost 447 euro voor 15 begelei-

dingssessies. Dat is inderdaad niet weinig,

maar ... volg je 80% van het programma of 12

sessies, dan krijg je het bedrag volledig terug-

betaald. Wie gewoon eens komt kijken, is er

dus aan voor de moeite. We verwachten een

gemeend engagement. Het programma is ge-

baseerd op wetenschappelijke inzichten. Als

je het volgt zoals het wordt aangeboden, heb

je de grootste kans op succes.

VervolgprogrammaOm je te blijven ondersteunen in je nieuwe

manier van leven, is er ook een opvolgpro-

gramma. Hierin leer je je veranderde levens-

stijl optimaal te onderhouden op vlak van

beweging en voeding. Tijdens de 9 opvolg-

sessies gedurende een jaar blijf je positief

geactiveerd om je positieve leefstijl aan te

houden. Je wordt motiverend ondersteund

door diëtisten en psycholoog. Je beweging

kan je op pijl houden door je conditie verder

op te bouwen en te behouden. Hierin word je

gecoacht door kinesisten.

Minder is meerOvergewicht heeft een heel grote invloed op de

kwaliteit van leven en werken. Het Jessa Zie-

kenhuis biedt de kans om er iets aan te doen.

Als je vijf kilo verliest, dan is dat weer een halve

emmer water minder die je op elk moment van

de dag moet meedragen. En daar heb je zelf

voordeel bij, je patiënten en je collega’s.

e zon schijnt, de zomer is in aantocht. Een prikkel om ons beter in ons vel te voelen. Alleen… soms zit het gewicht nog niet mee en wil je daar wat aan doen. Heb je al van alles geprobeerd en lukt het je niet om je gewichtsverlies ook te behouden? Of denk je dat een gezond gewicht niet voor jou is weggelegd?Wel, Gezondheidspromotie binnen Jessa bied je een wetenschappelijk onderbouwde begeleiding aan om je gewicht op een gezond peil te brengen en te houden. En het is nog gratis bovendien. Iets voor jou? Je vindt het antwoord in dit artikel.

D

Wil je meer info of overweeg je om ook de stap te zetten naar gewicht verliezen en volhouden?Neem dan contact met Sonja Reckers, stafmedewerker Gezondheids-promotie, (011-30) 83 68, sonja.reckers@jessazh.beHet eerstvolgend groepsprogramma ‘gewicht verliezen en volhouden’ start op 7 mei 2012. Het programma loopt op maandagavond om 19u in het ReGo (Revalidatie- en Gezondheidscentrum) op campus VJ.

Gewicht verliezen en volhouden betere maatjes met enkele maten minder

Gezondheidspromotie

Meer info

Zondag 26 februari vond in sport- en

recreatiepark Blaarmeersen in Gent het

Belgisch kampioenschap atletiek voor

alle categorieën plaats. Het BK is het

jaarlijkse hoogtepunt van het indoor at-

letiekseizoen. Een hoogtepunt ook voor

collega Nele Mommen. Zij ging er aan

de haal met de bronzen medaille in de

discipline hinkstapspringen. Nele ging

de boeken in met een sprong van 12 m.

Met die prestatie staat ze trouwens op

de 5de plaats in de top 50-ranglijst van

België van alle categorieën van dit in-

doorseizoen.

Nele begon met hinkstapspringen toen

ze veertien jaar was. Dit is haar belang-

rijkste overwinning tot nu toe. In 2006

was ze op hetzelfde kampioenschap ook

derde met 11m78. In 2011 zette ze haar

persoonlijk indoorrecord neer met een

sprong van 12 meter.

Nele werkt als verpleegkundige op de

afdeling kortverblijf cardio-pneumo op

campus Virga Jesse. In een volgende

uitgave van Jess! zetten we de sportieve

kant van Nele uitgebreid in de kijker.

23

maa

rt |

april

‘1

2

“Ik dacht eerst dat ik niet in aanmerking kwam omdat mijn BMI niet hoog genoeg

was, maar omwille van mijn schildklier mocht ik toch deelnemen. Alles begint met

een medisch onderzoek met een fietsproef en een bloedafname. Dat bespreek je

met een arts waarna het programma start.”

“Je werkt op alle facetten die bij een gewichtsprobleem komen kijken: het fysieke,

het psychologische en het voedingsluik. Praten in groep samen met de psycholoog

of de diëtiste, was niet bepaald mijn ding omdat ik niet zo een prater ben. Maar dat is

geen probleem, er wordt niets van je verwacht. Ook bewegen doe je in groep, maar

je volgt een individueel programma op je eigen tempo en aangepast aan je profiel.”

Elkaar oppeppen“De contacten met de andere deelnemers vond ik enorm motiverend. Je herkent bij

elkaar dezelfde dingen en je pept elkaar op. De groepssessies waren verhelderend.

De diëtiste lichtte met duidelijke voorbeelden de voedingswaarden toe van ver-

schillende producten. Een stuk taart zijn zoveel boterhammen ... Dat zet wel aan

tot nadenken. Ook de gesprekken met de psycholoog brengen veel bij. Je krijgt een

andere kijk op eten en bewegen. Daarnaast kregen we ook een toelichting door dr.

Mullens en Dominique Hansen die bijzonder interessant was. En de begeleiding,

zowel in de fitnesszaal als door de psycholoog en de diëtiste is top!”

13 kilo lichter“In een half jaar tijd was ik 13 kilo kwijt. Ik lette op mijn eten, maar ‘s middags at ik

gewoon met mijn gezin mee. Wel geen overdreven porties. Tussen mijn boterham-

men zorgde ik voor mager beleg. Eigenlijk at ik zelfs meer dan in de tijd voor het

programma. Meer tussendoortjes zoals fruit, yoghurt, een koek van minder dan 100

calorieën ... Je leert echt de verpakking lezen.”

“Het programma was makkelijk te combineren met mijn job. Je bouwt het gewoon in

je dagelijks leven in. Zo wordt het een gewoonte. Ik keek er zelfs naar uit omdat ik

me snel beter in mijn vel begon te voelen. Toen het programma afgelopen was, heb

ik me ingeschreven voor het vervolgprogramma. Ik heb zelfs ‘Dwars door Hasselt’

meegelopen en nog steeds ben ik op gewicht. Het beste bewijs dat het werkt.”

Hoe Nancy haar ideale gewicht bereikte

Nele Mommen

wint bronsop Belgisch kampioenschap hinkstapspringen

verdreven zwaarlijvig was Nancy niet, maar ze voelde zich wel erg slecht in haar vel. Haar gewichtsperikelen begonnen met pro-blemen aan haar schildklier. Voor Nancy was dit eerst een goede uit-vlucht om niets aan haar overgewicht te doen. Maar gelukkiger werd ze er niet van. Daarom schreef Nancy zich in januari 2011 toch in voor het programma ‘Gewicht verliezen en behouden’.

O

De begeleiding, zowel in de fitnesszaal als door de psycholoog en de diëtiste is top!

“"

Nancy Gielis, mobiele equipe campus SU bond de strijd aan met haar overgewicht.

24

maa

rt |

april

‘1

2

Volgens onderzoeken loopt maar liefst 25 %

van de werkende bevolking kans om ooit

door collega's (of bazen) gepest te worden.

Dit kan zeer verstrekkende gevolgen hebben:

ziektemeldingen, ontslagname of zelfs zelf-

moord.... Conflicten op een werkplek die niet

snel worden aangepakt, kunnen uitmonden

in geweld, pesterijen of ongewenst seksueel

gedrag op het werk. Om die wantoestanden

te voorkomen en aan te pakken, werd de

Antipestwet in het leven geroepen. Dankzij

deze wet van 11 juni 2002 ben je als werk-

nemer beter beschermd tegen daden van

geweld, pesterijen en ongewenst seksueel

gedrag op het werk.

Lage drempelHet is voor een slachtoffer van pesterijen of

OSGW vaak heel moeilijk om op een goede en

doeltreffende manier te reageren uit angst

voor mogelijke gevolgen. Daarom duidt de

werkgever een of meerdere vertrouwensper-

sonen aan. Hierdoor krijg je als slachtoffer de

kans om in alle discretie hulp en steun te vra-

gen. Vertrouwenspersonen zijn immers ge-

bonden aan het beroepsgeheim. Ons zieken-

huis heeft ervoor gekozen om verschillende

vertrouwenspersonen aan te duiden. Zij heb-

ben zich hiervoor vrijwillig kandidaat gesteld

en hebben een gerichte opleiding gekregen.

Voel jij je het slachtoffer van ongewenst sek-

sueel gedrag op het werk of pesterijen? Zoek

dan op tijd hulp bij de vertrouwenspersoon

van jouw keuze!

edewerkers die zich het slachtoffer voelen van pesterijen (mobbing) of ongewenst seksueel gedrag op het werk (OSGW) kunnen bij een van onze vier vertrouwensper-sonen terecht. Daar krijgen ze in alle discretie de hulp en steun die ze nodig hebben. Op iedere campus is er minstens één vertrouwenspersoon actief. Onze vertrouwensperso-nen OSGW en mobbing zijn (in alfabetische volgorde): Nicole Ceunen (campus VJ), Sarah Geeraerts (campus SU), Marlies Gielen (campus VJ) en Conny van Bocxlaer (campus SA).

Jessa heeft vier vertrouwenspersonen voor personeel

M

Functie: Van opleiding ben ik ver-

pleegkundige, specialisatie spoed-

gevallen. Na een 17-tal jaar ben ik

intussen naar een rustiger vaar-

water gegaan en werk ik nu op de

dienst medische registratie (MKG).

Bereikbaar: conny.vanbocxlaer@

jessazh.be of 011 28 96 90, campus SA

Waarom ben ik vertrouwenspersoon:

Omdat ik van het leven hou, dynamisch ben, van afwisseling

hou en het contact met de mensen miste. Tussen mijn com-

puterwerk door af en toe iemand ondersteunen die het no-

dig heeft, dat geeft voldoening. Na een opleiding van 2 da-

gen bij Mensura kon ik aan de slag als vertrouwenspersoon.

Mijn tip voor mogelijke slachtoffers:

Denk nooit dat de situatie waar je in zit te banaal is om ad-

vies te vragen. Je bent het waard om voor jezelf op te komen.

Anderzijds hoeft de “aangeklaagde” zich niet altijd aange-

vallen te voelen. Wij zijn er om te luisteren en te helpen om

zo samen tot een oplossing te komen.

Conny Van Bocxlaer

Functie:

sociaal werker op de sociale dienst

Bereikbaar:

marlies.gielen@jessazh.be of

011 30 83 85, campus VJ

Waarom ben ik vertrouwenspersoon:

Ik heb ervoor gekozen om vertrouwenspersoon te worden

omdat deze functie aansluit bij mijn functie als sociaal werker

en het mij een boeiende opdracht lijkt om mensen bij te staan

wanneer het misloopt op de werkvloer.

Mijn tip voor mogelijke slachtoffers:

Bepaal op tijd je grenzen en verleg je grenzen niet steeds

weer.

Zoek op tijd hulp.

Marlies Gielen

25

maa

rt |

april

‘1

2

De rol van de vertrouwenspersoon

1 De vertrouwenspersoon helpt proce-

dures uitwerken voor de behandeling

van klachten rond pesten, geweld en

ongewenst seksueel gedrag op het werk.

2 Bij de vertrouwenspersoon kan je te-

recht met je informele klacht. Zij zorgt

voor opvang, hulp, advies en steun aan

medewerkers die menen het slachtoffer te

zijn van pesten, geweld of ongewenst seksu-

eel gedrag op het werk. Op jouw verzoek kan

de vertrouwenspersoon bemiddelen tussen

jou en degene die je ‘aanklaagt’.

Gouden regel: de vertrouwenspersoon

neemt enkel acties wanneer jij hiermee ak-

koord gaat. De vertrouwenspersoon is niet

verplicht om aan de werkgever te rapporte-

ren. De werkgever kan wel op een collectieve

en anonieme basis feedback vragen.

3 Je kan bij de vertrouwenspersoon

ook terecht met je formele klacht. Zij

maakt die klacht op jouw vraag dan

over aan de bevoegde Preventie Adviseur

‘Psychologische Aspecten’ van de externe

dienst voor preventie en bescherming op het

werk. Maar je kan ook rechtstreeks bij deze

adviseur terecht. In dat geval kan je best even

bij één van de vertrouwenspersonen langs-

gaan die je de procedure kan uitleggen of je

kan de uitgebreidere procedure nalezen op

Jessanet.

Wat kan je doen tegen pesterijen?• Laatdedaderwetendatjezijnofhaargedragnietaccepteert.

• Bakenjegrenzenafenvraagdedaderdezegrenzenterespecteren.

• Steljevaninhetbeginassertiefop.Dithelptinvelegevallenommisverstandentevoorkomen

en het pesten te doen stoppen.

• Laatjenietisoleren.Zoekcontactmetcollega´senvraaghenomsteun.

• Twijfelnietaanjezelf.Verlegjepersoonlijkegrenzennietomdatjedenktdathetpestendan

vanzelf wel zal ophouden, of dat het nu eenmaal zo hoort in een werkomgeving.

Assertief zijn is soms moeilijk. Lukt het je niet om zelf het pesten te doen stoppen? Contacteer

dan één van de vertrouwenspersonen.

Meer info: Jessanet > personeel > vertrouwenspersonen of contacteer een vertrouwenspersoon.

Jessa heeft vier vertrouwenspersonen voor personeel

Functie:

administratief medewerker

Bereikbaar:

nicole.ceunen@jessazh.be of

011 30 90 30, campus VJ

Waarom ben ik vertrouwenspersoon:

Ik kan het niet goed hebben als mensen onrechtvaardig en

zonder respect behandeld worden. Bovendien sta ik graag

klaar voor anderen en ga ik graag met mensen om.

Mijn tip voor mogelijke slachtoffers:

OSGW of mobbing wordt in onze organisatie niet getolereerd.

Er is dus geen enkele reden om dergelijk gedrag te verdragen.

Probeer je grenzen zo duidelijk mogelijk aan te geven. Geeft

dit niet het gewenste resultaat, dan staan wij voor je klaar.

Nicole Ceunen

Functie: psychologe

Bereikbaar:

sarah.geeraerts@jessazh.be of

013 55 06 71, campus SU

Waarom ben ik vertrouwenspersoon:

Kort na mijn indiensttreding kreeg ik de vraag of ik vertrou-

wenspersoon wilde worden. Vanuit de ervaring dat pesten

en OSGW allesbehalve zeldzaam zijn, zag ik dit zeker als een

uitdaging die bovendien voldoende aansluit bij mijn functie

als psychologe.

Mijn tip voor mogelijke slachtoffers:

Wacht niet te lang om over een eventueel incident te praten

met een van de vertrouwenspersonen. De drempel om con-

tact op te nemen is misschien nog hoog, maar een vrijblijvend

gesprek kan soms al een belangrijk deel van je stress hierrond

wegnemen.

Sarah Geeraerts

26

maa

rt |

april

‘1

2

“Of we iemand met een visuele handicap een

stageplaats wilden bieden. Die vraag kregen

we vorig jaar van de personeelsdienst”, legt

verantwoordelijke onthaal Katleen Dehasque

uit. “We zijn daar niet zomaar op gesprongen

maar hebben de beslissing heel doordacht

genomen en ook de mening van collega’s

gevraagd. Het vergt een aanpassing en een

inspanning van beide kanten, maar de balans

is positief. Ook wij leren van Brenda”.

Brenda Vanvoorden volgt een kantooroplei-

ding in een speciale school voor blinden in

Brussel en zit nu in haar laatste jaar. “Sinds

september loop ik hier stage,” vertelt Brenda.

“Dankzij de hulp van de collega’s valt dat heel

goed mee.”

Alles in brailleBrenda is volledig blind sinds haar geboorte.

“Het enige wat ik kan onderscheiden is licht

en donker. Kleuren, schimmen of schaduwen

zie ik niet. Ik doe alles dus in braille. Daarvoor

heb ik een speciale computer met spraak. Een

stem leest alles voor wat je typt. Daaronder

heb ik een brailleleeslijn, een platform waar

puntjes uit komen. Zo hoor ik niet alleen de

fouten, maar kan ik de tekst ook waarnemen

met mijn vingers. Op die manier kan ik les vol-

gen, verslagen maken, mailen en informatie

opzoeken op het internet.”

Takenpakket “Mensen die zich aan de balie aanmelden,

maak ik wegwijs of verwijs ik door naar de

inschrijving. Ik help met het activeren van

parkeertickets, wissel geld voor de parkeerau-

tomaat en beantwoord telefoons. Maar omdat

de telefooncentrale niet aangepast is, heb ik

de hulp van collega’s nodig. Postverdeling doe

ik ook. In het postlokaal hebben we de post-

vakjes voorzien van een braillelabel. Zo weet

ik precies welke post in welk vakje hoort. Ik

kopieer en fax en af en toe woon ik vergade-

ringen bij en daar maak ik dan notulen van.”

Veel kan, maar niet alles“Uiteraard maak ik gebruik van een aantal

hulpmiddelen om mijn visuele beperking te

compenseren. Naast mijn aangepaste compu-

ter werk ik ook met een eurobiljetherkenner.

De muntjes kan ik zo onderscheiden. Ze heb-

ben een andere grootte en karteling. Natuur-

lijk kan ik ook een heleboel dingen niet. Men-

sen inschrijven en telefoonkaarten aanmaken,

bijvoorbeeld. Dat gebeurt met formulieren en

is niet gedigitaliseerd. Gegevens aflezen van

een gewoon computerscherm lukt ook niet

en ik kan ook geen patiënten begeleiden naar

een afdeling. Soms voelt dit wel aan als een

beperking. Als het heel druk is, zou ik mijn col-

lega’s taken uit handen willen nemen en dat

gaat dan niet. Jammer, want ik ga graag met

mensen om en ik help ze graag verder.”

Aanpassing van 2 kanten“In het begin was het onwennig. Ook voor de

collega’s omdat ze nog nooit een blinde col-

lega hadden gehad. Het is soms moeilijk in-

schatten wat kan en wat niet en je moet even

zoeken hoe je best met elkaar omgaat. Maar

nu laten ze me heel zelfstandig werken. Ze

willen me ook van alles leren en stimuleren

me om vragen te stellen. Het zijn leuke col-

lega’s en de sfeer is goed. Ik ben blij dat ze me

deze kans geven!”

Mensen reageren“Ik krijg ook reacties van mensen aan de balie.

Zowel positieve als negatieve. Er zijn mensen

die onbeschoft reageren of die niet goed we-

ten hoe ze met mij moeten omgaan. Er zijn

ook mensen die denken dat ik nog zie terwijl

er een bordje aan de balie staat met daarop:

‘Spreek me gerust aan, ook al zie ik u niet’. Wel

vervelend is als mensen me een papier willen

geven zonder iets te zeggen. Dan reageer ik

natuurlijk niet.”

Groeien in vertrouwen en zeker-heid“De stage is heel leerrijk, ik leer elke dag bij.

Niet alleen praktische en werkgerelateerde

zaken maar ook initiatief nemen, omgaan met

mensen en voor mezelf opkomen. Ik ervaar wat

het is om in het actieve beroepsleven te staan.

Ik groei hier in vertrouwen en zekerheid.”

Hoe Brenda haar toekomst ziet? “Ik zou eerst

nog willen verder studeren om mijn informa-

ticakennis bij te schaven. Verder zou ik het

gebruik van internet beter in de vingers wil-

len hebben en ik moet dringend mijn huishou-

delijke vaardigheden opkrikken,” lacht Brenda.

“En daarna? Ik zie in dat het een redelijk harde

maatschappij is waarin iedereen voor zich-

zelf moet opkomen. Het is heel moeilijk voor

iemand met een beperking om werk te zoe-

ken. Dat is tegenwoordig zelfs al moeilijk voor

ziende mensen. Liefst van al zou ik iets in de

sociale sector willen doen. In ieder geval iets

met mensen.”

Blinde stagiaire wijst bezoekers de weg

asseerde je op een donderdag of vrij-dag aan de balie van campus SA, dan heb je haar misschien al opgemerkt; Brenda, een stagiare met een visuele handicap. Deze 21-jarige stu-dente uit Schakkebroek loopt twee keer per week stage en dit nog tot het einde van het schooljaar.

P

Ik ben zó blij dat Jessa me deze kans geeft.“ "

27

maa

rt |

april

‘1

2

Voor Ludwig begon het triatlonverhaal in

2006. “Een collega stelde voor om ‘Dwars

door Hasselt’ mee te lopen. Ik moest niet eens

nadenken en zei onmiddellijk ja, al had ik in

geen 20 jaar meer gelopen. Triatlon heeft me

altijd gefascineerd maar door mijn hoge bles-

suregevoeligheid en beperkt atletisch vermo-

gen, zeg maar VO2max, was ik er nooit aan

begonnen.” In 2007 was Ludwig er klaar voor.

Hij liep Dwars door Hasselt en een jaar later

zijn eerste kwart triatlon.

Kan ik ook!Dat was niet het eindpunt. Integendeel. Dui-

zenden trainingsuren en enkele blessures

later schreef Ludwig zich in voor ‘La Bouillon-

nante’, een trail run van 50 km en de ‘full dis-

tance’ triatlon van Neerpelt. “Full distance, dit

wil zeggen 3,8 km zwemmen, 180 km fietsen

en 42 km lopen. Op dat moment gaf ik me-

zelf 1 kans op 10 om te slagen. Tot mijn grote

verbazing en trots haalde ik de eindmeet. Zo

blij ben ik dat ik in 2006 gedacht heb: ‘kan ik

ook!’”

Afwisseling“Het leuke aan triatlon is dat je drie disciplines

beoefent. Veel afwisseling dus en daardoor

redelijk blessureveilig. Door het kleinschalige

kan iedereen zich inschrijven voor topwed-

strijden zoals het Belgisch Kampioenschap. Je

loopt dus samen met steratleten. Ik bedoel: je

ziet ze aan het werk terwijl ze voorbijflitsen.”

Trainen op LSD“Ook fijn aan triatlon is dat je vooral traint op

LSD – Long Slow Distance – of rustige lange

duurtrainingen. Sindsdien is lopen niet meer

afzien, lopen is genieten geworden! Daardoor

heb ik ook minder last van blessures. Dat af-

jakkeren van vroeger was helemaal fout. Te

intensief sporten doet je vaak de das om.”

Het moet plezant blijven“Het trainingschema hangt natuurlijk af van

de doelen die je stelt. Ik gebruik mijn eigen

regel: de wedstrijdafstand x 2 als wekelijkse

trainingshoeveelheid. Als voorbereiding voor

Dwars door Hasselt is 30 km lopen per week

genoeg. Maar dé gouden regel is: het moet

plezant blijven! En luister naar je lichaam! Ik

train graag en mijn uithouding is OK, en daar

moet ik het mee doen. Mijn VO2max, waar

aangeboren talent doorslaggevend is, is door

het vele trainen hoogstens aanvaardbaar te

noemen. En dan nog heb ik hulpmiddelen no-

dig zoals steunzolen en compressiekledij.”

The sky the limit?Hoe ver reiken Ludwig’s sportieve ambities?

Welke wedstrijden moeten nog per se op zijn

palmares en welke records aan diggelen?

“Vanaf 2014 hoop ik geselecteerd te wor-

den voor de CCC, een trail run van 100 km

van Courmayeur in Italië over Champex in

Zwitserland naar Charmonix in Frankrijk. Het

ultieme doel is de ‘Ultra-Trail du Mont-Blanc’

en ‘Le diagonale des fous’, een meerjarenplan

want op dit moment verre van realistisch. Ook

in triatlon kan je gemakkelijk extreme doelen

stellen. Maar ik zou zeggen: hou je doelen

toch maar realistisch!”

Here comes the ironman

k wil graag promotie maken voor de 1/8e triatlon van Kuringen op 28 mei. De just-for-fun- en de TRIO-formu-le zijn ideaal om actief te proeven van deze sport!” Ludwig Nickmans, verpleegkundige op de dienst Intensieve Zorgen op campus SA, zit er afgetraind en ontspannen bij. “Op onze afdeling gaan we trio’s vormen, een vrouwen- en een man-nenteam. Er is ook een anesthesisten- en een kinesisten-team in de maak!”

"I

Doe mee met de 1/8e en 1/16e triatlon van Kuringen

Proeven van triatlon op een laagdrempelige manier? Schrijf je net als Ludwig en zijn collega’s in voor deze sportieve happening op pinkstermaandag 28 mei.De ‘just-for-fun’-formule = 250 m zwemmen, 11 km fietsen, 2,5 km lopenDe ‘Trio’-formule = 500 m zwemmen, 22 km fietsen, 5 km lopen. Meer info: op http://www.triatlonwedstrijden.be/wedstrijd/429 of bij wandelende

reclame Ludwig op 011 28 95 29.

28

maa

rt |

april

‘1

2

Jessa Ziekenhuis in de kijker

op jobbeurzenD e afgelopen maanden organiseerden UHasselt, PHL en KHLIM

naar jaarlijkse gewoonte opnieuw jobevents voor hun studenten. Uiter-aard was het Jessa Ziekenhuis daar ook van de partij, en opnieuw met een heel leuke act. Onze reporters ter plaatse "Ricky en Mickey" onder-wierpen heel wat enthousiaste studenten aan een spervuur van vragen en checkten in hun rode zetel of zij en Jessa een perfecte match zouden zijn. Foto’s vind je op onze facebookpagina. Intussen nam het ziekenhuis ook deel aan een infobeurs van de VDAB en aan een beurs in de EHSAL Hogeschool. Deze laatste beurs richtte zich specifiek naar studenten ra-diologieverpleegkunde.

29

maa

rt |

april

‘1

2

Voor de vormgeving van het congres kon Ra-

coli rekenen op de ondersteuning van het Jes-

sa Ziekenhuis, de stad Hasselt en de Federale

Overheidsdienst Volksgezondheid. En belang-

stelling was er meer dan voldoende! Omwille

van het grote aantal inschrijvingen (ongeveer

480 deelnemers) moest de vzw Racoli uitwij-

ken van het muziekconservatorium naar de

grote schouwburg van het CultuurCentrum

Hasselt.

Internationale belangstellingMet het drama “Pukkelpop 2011“ en de ma-

nier waarop de hulpverlening die avond ver-

liep, mikte de vzw op een brede groep hulp-

verleners vanuit alle hoeken van het land. Er

was zelfs internationale interesse waarvoor

simultaanvertaling voorzien was. De doel-

groep bestond uit brandweerlui, medische

diensten met ook de Kruisdiensten, politio-

nele diensten, provinciale diensten noodplan-

ning, rampenambtenaren, organisatoren van

grote evenementen, enz…

Ervaringen vanuit de praktijkAl de sprekers van het voormiddagprogramma

- zowel van brandweer, politie als medische

diensten - waren op de bewuste avond van

18 augustus operationeel leider op de wei

van Kiewit. De informatie kwam dus vanuit de

eerste hand en dat merkte je aan de interesse

vanuit de zaal. In het namiddagprogramma

was er aandacht voor de vernieuwde metho-

des van patiëntenregistratie bij rampenhulp-

verlening en voor de rol van de sociale media

en de pers.

Sociale mediaEén van de belangrijkste conclusies van deze

dag en van de geleerde lessen is dat de so-

ciale media en pers een belangrijke rol moe-

ten krijgen in het draaiboek. Immers bij uitval

van communicatie zoals tijdens het Pukkel-

popdrama is het verspreiden van informatie

van kapitaal belang. Facebook en twitter heb-

ben gewerkt, waarom zouden we deze media

dan niet aangrijpen om de juiste informatie te

kunnen geven? Met nadruk op de ‘juiste’ infor-

matie, wel te verstaan.

De leden van Racoli danken iedereen die mee-

gewerkt heeft aan deze dag.

Grote belangstelling voor

congres hulpverlening Pukkelpop 2011

e vzw Racoli ( rampencoördinatoren Limburg) organiseerde op vrijdag 2 maart een congres rampenmanagement onder de noe-mer ‘Pukkelpop 2011, een multidisciplinaire kijk op de hulpverlening’. Het congres - met onder meer diverse sprekers vanuit het Jessa Ziekenhuis - omvatte een inhoudelijk rijk en gevarieerd programma dat zelfs internationa-le belangstelling opwekte. De organisatoren kunnen tevreden terugblikken.

In de voorbereiding: Christa Meekers en. Katrien Vangrunderbeeck

(dienst communicatie) en Yeliz Dumlugol (intercultureel bemiddelaar)

Dag zelf:

dr. Pascal Vranckx (DIR-MED): inleidende spreker (cardio-intensivist)

Chris Dupont (ADJ. DIR-MED): spreker medische dienst (spoedgevallen)

Ludo Hermans: moderator (spoedgevallen – coördinator rampenplan)

dr. Jean-Luc Loncke: moderator (urgentiearts)

Eric Claes en Abdel El Aouadi (parking en security)

Anita Jans en Marina Thys (onthaal)

Symposium rampenmanagement

D

Wie werkten vanuit Jessa mee?

Fotografie: Tom Palmaers

30

maa

rt |

april

‘1

2

Hoe een noodzaakeen verrijking werd...

Tips tegen

voedselverspilling

Op een bepaald moment vertelt je arts: beste, het is beter niet meer met

de wagen te rijden.

Dan heb je twee keuzes. Of je stopt met werken en zoekt een nieuwe

baan dichterbij huis (maar dat is gezien de huidige economische om-

standigheden niet haalbaar). Of je neemt een alternatief vervoermiddel.

Gezien ik op enkele kilometers van het station woon, was de trein de

eerste keuze. En van daaruit dan gebruik maken van het gratis openbaar

vervoer binnen Hasselt. Zo zou ik wel op de juiste campussen geraken.

Zo gezegd, zo gedaan. Eerst één weekje proef gedraaid. Het is wennen,

want je levert toch wel ongeveer 1 uurtje extra pendeltijd in op één

dagtraject. Maar anderzijds kom ik nu toe aan rust en ontspanning om

vlug een volgend hoofdstuk in mijn favoriete boek te lezen of te genie-

ten van een moment voor mezelf.

Soms loopt het mis. Dan heeft de trein in de heenreis een technische

storing, waardoor ik de aansluiting met de stadsbus mis. Maar geluk-

kig is er al snel de mogelijkheid om een andere lijn te benutten. Naar

de andere campus voor een overleg, dat is niet zo evident meer. Heb

ik daar tijdig een aansluiting om de trein te halen? Je moet je toch iets

meer organiseren....

Gelukkig heb ik sinds kort glijtijden, waardoor het allemaal wat soepeler

gaat. Alles samen gebundeld, kan ik voor mezelf alleen maar besluiten

dat een noodzaak een verrijking werd....

Anja Scheelen

Kopen• Gajeboodschappendoen?Kijkdaneerstwatje

in huis hebt. Maak oudere producten eerst op.

• Maak altijd een boodschappenlijstje. Zo voor-

kom je dat je meer koopt dan je van plan was.

• Koopalleenaanbiedingenalsjezekerweetdat

je die producten ook gebruikt.

• Voorgesneden groenten bederven eerder dan

ongesneden. Eet de voorgesneden groenten

dus eerst op. Groenten uit blik en pot zijn een

goed alternatief voor vers.

Bewaren• Bewaarbroodineengeslotentrommelofzak.

Of leg het in de diepvries en ontdooi wat je no-

dig hebt.

• Bewaar zonaanbidders zoals mango, banaan,

tomaten, komkommer en paprika, niet in de

koelkast.

• Check2keerperweekdedatavanproducten.

Maak TGT-producten (te gebruiken tot) ten laat-

ste op de uiterlijke datum op. THT-producten

(ten minste houdbaar tot) kun je nog daarna ge-

bruiken, op voorwaarde dat ze goed ruiken en er

goed uit zien.

Koken • Weegaardappelenafengebruikeenkopjeom

losse rijst af te meten.

• Blijfjeregelmatigmetrestjeszitten?Koopdan

kleinere porties en verpakkingen.

• Geen zin in het vlees dat vandaag op moet?

Braad het en je kunt het nog 2 dagen in de koel-

kast bewaren.

Mobiliteit

Culinair

31

maa

rt |

april

‘1

2

In het vorige nummer van Jess kreeg je een eerste reeks met

tips voor een correct en efficiënt e-mailverkeer. Dit keer hebben

we het over het onderwerp, de aanspreking en de slotgroet in

een e-mail.

OnderwerpDe boodschap of vraag formuleer je kort en duidelijk in het vak

Onderwerp (‘Subject’). De brievenbus van een mailprogramma

ziet er immers uit als een tabel, en veel ontvangers lezen alleen

de berichtjes met een interessant onderwerp. Het is daarom be-

langrijk dat het precies en kort wordt geformuleerd.

5 tips1. Vul het onderwerpveld altijd in, en wel zo concreet mogelijk;

2. Geef het onderwerp precies aan. Als je wilt weten waar je

een printertoner kunt vinden, schrijf je dus niet ‘vraagje’,

maar wel: ‘waar ligt printertoner?’

3. Vaak is een goed ingevulde onderwerpregel voldoende voor

de ontvanger. Zet er dan eom (end of message) achter.

4. Beperk je tot enkele woorden in telegramstijl, eventueel

met een nummer of een datum erbij;

5. Als je antwoordt op een ander mailtje, laat dan het onder-

werp staan. Er komt dan: ‘Re:’ + onderwerp.

AanhefE-mail is informeler dan correspondentie per brief. Maar niet ie-

dereen apprecieert dat je meteen de voornaam gebruikt. Veilig

is de eerste keer de aanspreking te gebruiken die je ook in een

zakelijke brief gebruikt. In vervolgmails kun je je dan meer vrij-

heid veroorloven.

4 tips:1. Een onbekende spreek je de eerste keer bijvoorbeeld aan

met Geachte mevrouw Peeters. Vermijd het modieuze ope-

nen met Beste zonder naam erachter;

2. Mensen die je persoonlijk kent, kun je aanspreken met: Bes-

te Jan of Goedemorgen Mieke;

3. Ook als je al enkele keren hebt gemaild, kun je de vlottere

formulering gebruiken;

4. Als je snel heen-en-weer aan het mailen bent, kun je de

aanspreking zelfs weglaten. Onderteken wel elk mailtje.

SlotgroetDe slotgroet moet passen bij de aanspreking. Na Geachte past:

Met vriendelijke groet. Na Beste kun je besluiten met Groetjes.

Onderteken met voornaam, gevolgd door familienaam.

In het volgende nummer krijg je de laatste e-mailtips. Dan heb-

ben we het over de inhoud van je e-mails.

Bron: De Standaard, maandag 17 oktober 2011

Gauw even mailenGastgezinnen gezocht voor toekomstige tennissterren

Verandert er iets aan uw lijn?

Van 4 tot 11 augustus 2012 wordt de 14e editie van de Young

Champions Cup georganiseerd door Excelsior Tennisclub Hasselt. Dit

is het enige internationale tennistornooi Categorie 1 van jeugdspe-

lers en speelsters tot 14 jaar in België. In het verleden namen tal van

huidige wereldspelers deel aan dit tornooi. Ook dit jaar zal de abso-

lute top tot 14 jaar, van over de hele wereld, elkaar partij geven op

de velden van Excelsior T.C., Yachting en Runkst T.C. Bekende namen

die ooit aan dit tornooi deelnamen zijn onder meer Juan Martin del

Potro, Marcos Bagdatis en Victoria Azarenka (de huidige nummer 1

op de wereldranglijst bij de dames).

Gedurende de week van 4 tot 11 augustus worden de deelnemers

(jongens en meisjes van 13-14 jaar) bij gastgezinnen ondergebracht.

Dit houdt in dat de kinderen in het gastgezin logies en ontbijt krijgen

aangeboden en dat ze ’s morgens op Excelsior T.C. dienen gebracht

te worden rond 8u, en terug afgehaald rond 19u ’s avonds. Het mid-

dag- en avondmaal krijgen ze door Excelsior aangeboden op de Club.

Vaak worden er tijdens die week banden gesmeed tussen deelne-

mers en gastgezin, die regelmatig van blijvende aard zijn.

Ben je kandidaat?

Heb je interesse om als gastgezin van 4 tot 11 augustus een mo-

gelijk toekomstige wereldspeler te herbergen? Dan kan je contact

opnemen met dr. Jacky Hox, ORL-arts Jessa Ziekenhuis, op het num-

mer 011 22 81 21 of e-mail: jacky.hox@skynet.be. Keuze tussen

jongens-meisjes of eventueel zelfs nationaliteit is mogelijk.

Mobiliteit

Vanaf 1 mei 2012 veranderen de dienstregelingen in Limburg. De

wijzigingen, alternatieven en nieuwe dienstregelingen zijn reeds on-

line beschikbaar sinds 9 maart 2012 op www.delijn.be/aanpassingen.

Men snoeit vooral in busritten tijdens de schoolvakantiedagen.

Om de begroting in evenwicht af te sluiten, moet De Lijn dit jaar 60

miljoen euro besparen. Daarom werd een evenwichtig actieplan uit-

gewerkt. Dat plan zet in op 3 sporen: een beperking van de uitgaven,

meer ontvangsten en een afstemming van het aanbod op de vraag.

Bij de aanpassing van het aanbod worden zoveel mogelijk trajecten

van woon-werk - en woon-schoolritten ontzien.

Kijk best even op bovenvermelde website na of er iets verandert aan

de lijnen die jij gebruikt. Je mag ook altijd de dienst mobiliteit con-

tacteren, via 011 28 93 95. Wil je via e-mail op de hoogte worden

gehouden van wijzigingen op je lijn(en)? Schrijf dan zeker in op http://

www.delijn/be/blijfopdehoogte.

Breng het medisch attest ingevuld binnen

Jessanet/algemeen/formulieren/ personeel/verzekeringen

Binnen de 24 uur na het ongeval

Bij Dienst verzekeringen (Huis 10).

3

P R E V E N T I E F L A S H

Wat doen bij een

arbeidsongeval

Doe altijd een aangifte van je ongeval!

er kunnen later misschien complicaties optreden.

zo heb je steeds bewijs tegenover de verzekering.

Bij verlet: verwittig onmiddellijk de preventiedienst !!

32

maa

rt |

april

‘1

2

Verwittig uw ( vervangend) diensthoofd

EN dienst P&O cel verzekeringen

EN bij verlet:

dienst P&O cel afwezigheden (tel: 0800 98 048 )

Vul het aangifte-formulier in

Jessanet/algemeen/formulieren/ personeel/verzekeringen

Onmiddellijk na het ongeval

Duidelijk leesbaar en volledig

Bezorg het formulier binnen de 24 uur na het ongeval aan - Dienst Preventie en Bescherming EN

- Dienst verzekeringen

Formulieren en attesten

1

2

Aangrijpende fototentoonstelling Lieve Blancquaert in Jessa Ziekenhuis

Jessa schenkt 1 000 euro aan Jaspers benefiet

Lieve Blancquaert is naast een bekende en getalenteerde fotografe ook meter

van de ngo Memisa. Deze ngo voert een verbeten strijd tegen de problema-

tiek van moedersterfte in het Zuiden. Om de minuut sterft er immers ergens in

de wereld een vrouw ten gevolge van zwangerschap of bevalling. Memisa zet

daarom verschillende acties op touw zoals het uitrusten van kraamafdelingen,

leveren van medicijnen, opleiden van vroedvrouwen, enz.

In het kader van haar meterschap, bezocht fotografe Lieve Blancquaert in 2009

een Congolees ziekenhuis en maakte er de documentaire “Kraambed Congo”.

Het gaat om 10 panelen met beklijvende foto’s over de problemen met moe-

dersterfte. Om zoveel mogelijk mensen bewust te maken van dit schrijnend

onrecht, pakt Memisa uit met deze tentoonstelling en kozen zij voor het Jessa

Ziekenhuis als locatie in de maand maart. De eerst helft van maart kon je de be-

klijvende beelden bezichtigen in de hal van campus Virga Jesse, de 2de helft van

de maand verhuisde de tentoonstelling naar campus Salvator. Meer info over

Memisa en over Lieve Blancquaert vind je op de websites www.memisa.be en

www.lieveblancquaert.be.

Nadat er heel wat mailtjes in het Jessa Ziekenhuis circuleerden met een uitnodi-

ging voor Jaspers benefiet, besloot de directie een steentje bij te dragen. Jasper,

de kleinzoon van Henni Theuwissen, gepensioneerde ombudsman van campus

VJ, heeft een heel uitzonderlijke stofwisselingsziekte die slechts 1/1 000 000

mensen treft. Gelukkig lukt het voorlopig om, via een dagelijkse injectie en me-

dicatie, de waardes in Jaspers bloed in evenwicht te houden.

Via de benefiet schonk het ziekenhuis 1.000,- euro aan AMEZIK (Aangeboren

Metabolen Ziekten bij Kinderen). Het geld van de benefiet gaat onder andere

naar het verder onderzoek en de opsporing van nieuwe stofwisselingsziektes.

Het is zeer belangrijk dat dit soort ziektes tijdig bij baby’s gedetecteerd worden.

Door het tijdig kunnen opstarten van een behandeling is de kans op hersen-

schade immers veel kleiner, de overlevingskans veel groter en de levenskwali-

teit van de kinderen beter. ‘Uiterlijk zie je meestal niets aan Jasper,” vertelt zijn

mama Gerry. “Daarom moeten we minstens om de drie weken op controle in

Leuven waar we kunnen rekenen op een heel team. Dit metabolenteam zorgt

ervoor dat we in één raadpleging terecht kunnen bij een diëtist, kinesist, psy-

choloog, sociaal assistent en een controle door de arts zelf krijgen. Ze contro-

leren dan zijn bloed, zijn gewicht, lengte enz... en bespreken deze resultaten

ook steeds met het hele team. Zo kunnen ze snel ingrijpen als ze bijvoorbeeld

merken dat Jaspers bloed enkele ingrediënten van zijn dieet niet verdraagt. Het

team is ook voor ons als ouders heel belangrijk onder meer omdat ze 24u/24u

bereikbaar zijn als we met vragen zitten.”

33

maa

rt |

april

‘1

2

Op dinsdag 14 februari gingen de le-

den van JOZ (gepensioneerden Jessa,

OCMW en Zonnestraal) op bezoek in het

4 000m² grote Bocholter Brouwerijmu-

seum. Het werd een reis naar het hart

van het bierverhaal. In de schaduw van

de hypermoderne brouwinstallaties rust

het historische brouwershuis, waar de

Martensbieren al in 1758 het levenslicht

zagen.

De gidsen waren gepassioneerde ver-

tellers en doorspekten hun uitleg met

grappige en straffe volksverhalen over

een leven vol vertier en plezier. Zij

leidden onze oud-collega’s rond van de

traditionele mouterij naar de indrukwek-

kende brouwzaal, langs de nostalgische

vaten- en flessenwerkplaats en de kost-

bare brouwerskarren. Er was nauwelijks

fantasie nodig om het hard labeur en

vakmanschap te voelen dat ooit deze

stille getuigen omringde. De rondleiding

eindigde in de stemmige gelagzaal van

het originele museumcafé. Er werd nog

ruim nagenoten bij het aangeboden lek-

ker getapt biertje van het huis.

JOZ-senioren bezoeken Bocholter Brouwerijmuseum

Wereldwinkel schenkt opbrengst aan “Bridges Across Borders Cambodia”

Ook optreden met inzamelactie voor “ Bridges Across Borders Cambodia”

De pastorale dienst campus Virga Jesse orga-

niseerde op 28, 29 (campus Virga Jesse) en

30 maart (campus Salvator) een verkoop van

Oxfam-wereldwinkelproducten in de hal van

het ziekenhuis. Medewerkers konden hiervoor

een ‘goed doelproject’ indienen. De wereld-

winkel schenkt zijn opbrengst, 10 % verkoop-

winst, integraal aan dit doel. Het project dat

dit jaar geselecteerd werd is “Bridges Across

Borders Cambodia”, ingediend door Sofie

Vanstraelen, klinisch psychologe op campus

Virga Jesse. “Bridges Across Borders Cam-

bodia” is een organisatie die zich inzet voor

arme en gemarginaliseerde gemeenschappen

in Cambodia. In 2007 startten ze hun werk-

zaamheden in Chamcar Bei, een dorpje in het

zuiden van Cambodja, waar 400 families in

armoede leven. De organisatie doet er alles

aan om in een periode van 6 jaar de mensen

zelfredzaam te maken door capaciteitsont-

wikkeling, gezondheidseducatie, duurzame

landbouwtechnieken aan te leren, kwalitatief

onderwijs op te starten, enz. In het vorige

nummer van Jess kon je de avonturen van So-

fie lezen in Chamber Bei.

Meer informatie over het project kan je terug-

vinden op www.babcambodia.org

Ook de pastorale dienst campus Salvator stelde de vastenperiode op een eigen-

tijdse manier in de kijker en organiseerde op 22 maart een concert met het muzi-

kale ensemble GeBak. Patiënten en bezoekers konden dit concert in de kapel van

campus SA komen beluisteren. De pastorale dienst knoopte hieraan een inzamel-

actie voor het ‘goed doelproject'. In de inkomhal werd hiervoor een voorstelling

opgezet met foto’s en informatie. Iedereen die er langs kwam, kreeg een drankje

aangeboden en werd uitgenodigd tot het bekijken van de foto’s. Wie dat wenste,

kon een vrije gift doen. Het initiatief was dus niet alleen een inzamel- maar ook

een sensibiliseringsactie. Ook de luisteraars konden na afloop van het concert na-

praten bij een koffie of ander drankje. Het ingezamelde bedrag gaat integraal naar

het project ‘Bridges Across Borders Cambodia”.

8 maart 2012 was niet alleen internationale vrouwendag, maar ook ‘World Kidney

day’. Naar jaarlijkse gewoonte grepen de afdeling nierdialyse en de vereniging van

nierpatiënten deze gelegenheid aan om de problematiek in de kijker te zetten. Dit ge-

beurde met een stand in de hal van campus VJ en een wafelverkoop ten voordele van

nierpatiënten. De stand

was bemand door ver-

pleegkundigen van de dia-

lyseafdeling en patiënten

vanuit de niervereniging.

8 maart, World Kidney day

34

maa

rt |

april

‘1

2

Sonja Swinnen was meer dan 39 jaar actief op campus VJ. In 1973

startte ze er als verpleegkundige op de afdeling A6, toen een af-

deling met verschillende pathologieën, o.a. cardio, endocrino en

urologie. A6 was gekend als de afdeling waar de nieuwste tech-

nische snufjes werden uitgetest. Nadat Sonja de kaderopleiding

gevolgd had, nam ze de functie van diensthoofd op orthopedie op

zich, maar in 1981 werd ze nachtraaf. In de loop van de jaren had

ze ontelbare ‘nachtvlinders’ onder haar vleugels. Sonja bleef haar

job als hoofdverpleegkundige in de nachtdienst uitvoeren tot aan

haar pensioen.

Mia Mothet begon in 2000 haar loopbaan in de dienst schoon-

maak van campus Virga Jesse. Ze startte er als vervangster/vlinder

in de avonddienst, een job van 14 tot 22 uur. Al heel vlug kenden

de verantwoordelijken de kwaliteiten van Mia, en werd ze ingescha-

keld als vaste medewerker schoonmaak in het operatiekwartier.

In 1970 startte Marie-Josée Gysbrechts haar loopbaan als ‘zieken-

dienster’ op campus Virga Jesse. Ze werkte jaren op de dienst A2

‘Psychiatrie’, daarna op urologie-gynaecologie. Vanaf 2000 werd

dat B3, urologie-nefrologie waar Marie-Josée haar carrière ook af-

sloot.

Jaak Damiaans liep tijdens het laatste jaar van zijn apothekers-

opleiding stage in het toenmalige Virga Jesseziekenhuis en na zijn

afstuderen aan de KU Leuven in 1973 kwam hij er onmiddellijk in

dienst als apotheker. Enkele jaren later bevorderde hij tot adjunct-

hoofdapotheker en in 1996 ging Jaak de grote uitdaging aan om

hoofdapotheker van het Virga Jesseziekenhuis te worden. Toen het

ziekenhuis later ‘kantelde’, was Jaak niet meer alleen verantwoor-

delijk voor de apotheek, maar ook voor de centrale sterilisatieafde-

ling. Apotheek en CSA vormen sinds toen immers één zorgcluster.

Ook na de fusie met het Salvator-St.-Ursulaziekenhuis bleef hij

apotheker hoofd van dienst en clustermanager van het cluster

apotheek-CSA in Jessa.

Kwaliteit, continu verbeteren en patiëntveiligheid: in dat kader

zette Jaak tal van vernieuwingen op poten. In 2000 motiveerde hij

zijn team tot het behalen van een kwaliteitslabel, het ISO-certifi-

caat. Vorig jaar zette hij het hele zorgcluster aan tot de hercertifië-

ring op niveau van de fusie apotheek en CSA. Ook buiten de muren

van ons ziekenhuis is Jaak een gekend en gerespecteerd apotheker

en staat de Hasseltse ziekenhuisapotheek bekend als innoverend

en vooruitstrevend.

PensioenvieringenPensioenviering

Paaswens pastorale dienst

Met ontluikende voorjaarsbloemen

als blije lentegroet

wensen wij jou een Pasen

vol hoop en levensmoed!

De pastorale dienst van het Jessa Ziekenhuis houdt

er ieder jaar aan om de patiënten en personeelsleden

in de periode van Pasen een mooie paaswens aan te

bieden. Dit jaar gebeurde dit met een kaartje met vol-

gende tekst:

35

maa

rt |

april

‘1

2

Pensioenvieringen

10-03-11 Ann Goris Nicolas coronarografie Virga Jesse

12-01-12 Fatima Satani Adam voeding Salvator

16-01-12 Dana Jans Bo intensieve zorgen Virga Jesse

17-01-12 Inge Kwanten Stan urologie Virga Jesse

20-01-12 Wendy Gerits Jorbe hart-long-vaatchirurgie Virga Jesse

29-01-12 Carmen Christiaens Cato kinderdagziekenhuis Salvator

01-02-12 Katrien Gijbels Tijl levensbeschouwelijke dienst Virga Jesse

06-02-12 Miek Van Cauter Vince cardiologie Virga Jesse

11-02-12 Geert Schoups Arne chirurgisch dagziekenhuis Virga Jesse

13-02-12 Raymond Bitenda-Kinzenga Victoria intern goederenvervoer logistiek Virga Jesse

13-02-12 Goele Kippers Quinten en Maxime radiotherapie Virga Jesse

15-02-12 Johan Willems Myron ekkelgarden Virga Jesse

20-02-12 Karen Merken Kato orthopedie Virga Jesse

22-02-12 Gretel Haesevoets Manice kraamafdeling Salvator

27-02-12 Tom Wouters Matthias ICT Salvator

07-03-12 Frank Cleeren Lu cardiale revalidatie Virga Jesse

11-03-12 Johan Smolders en Els Vandebergen Lotte ICT / fysische geneeskunde Virga Jesse

12-03-12 Martine Claesen Xenne geneeskunde 1 Salvator

14-03-12 Julio Ruiz Jakke sterilisatie Virga Jesse

17-03-12 Elke Nelissen Maithe geriatrie 6 Salvator

20-03-12 Karolien Simons Cas kraamafdeling Salvator

Geboorten

Pensioen

Personeelsweetjes

01-06-11 Mehmet Yilmaz en Aysegül Avci Kinder- en Jeugdgeneeskunde Virga Jesse

24-02-12 Stefan Goossens en Daniëlla Verstraete ICT Virga Jesse

24-02-12 Julio Ruiz en Ellen Nijs Sterilisatie Virga Jesse

Huwelijken

01-04-12 Jaak Damiaans hoofdapotheker

11-05-12 Rita Verbeek apotheek Salvator

01-06-12 Marie-Rose De Schepper onderhoud - schoonmaak Virga Jesse

01-06-12 John Pauwels ontwerpbureau Virga Jesse

01-06-12 Madeleine Daamen hemodialyse Virga Jesse

Steun je medemensen met kanker

Een groep van 25 enthousiaste Jessamedewerkers heeft zich opnieuw geëngageerd om, samen met

325 andere teams, deel te nemen aan de Roparun 2012.

Deze langste estafetteloop ter wereld wordt van zaterdag 26 mei tot maandag 28 mei gelopen

met start in Parijs en aankomst in Rotterdam. De Roparun is een loopevenement van 530 kilometer waarbij

teams een sportieve prestatie leveren om geld op te halen voor kankerprojecten.

Het Jessa Roparun Team 28 bestaat uit acht lopers die elk gemiddeld zo’n 65 kilometer lopen, uit zes

begeleidende fietsers, chauffeurs, verzorgers en mensen van de catering.

De afgelopen 2 jaar verzamelden we telkens 25 000 euro voor het goede doel. Ons team hoopt in 2012

opnieuw zoveel mogelijk geld te verzamelen voor kankerpatiënten.

STEUN het Jessa Roparun Team 28!

Uw bijdrage is welkom!U kan ons steunen door als individu, dienst of bedrijf vrijblijvend een storting te doen op rekeningnummer 784-5672343-03 mét duidelijke vermelding van Roparun 2012. Stortingen vanaf 40 euro ontvangen een fiscaal attest. Dit wordt afgeleverd in de maand maart volgend op het jaar van storting.

We danken u alvast voor uw bijdrage en steun!

Jessa Roparun Team 28 vzw Jessa Ziekenhuis

Salvatorstraat 20, 3500 Hasselt

www.jessazh.be

Meer informatie:

www.jessazh.be/roparun

roparunteam28@jessazh.be

011 30 82 14

Meer informatie algemeen:

www.roparun.nl

Meer informatie: www.jessazh.be/roparun of www.roparun.nl