Klasse voor 09:97 JongerenKlasse voor 09:97 Jongeren7

///---------ééééé--éé--------------========--===--éé--------------========

--===-------------==ééééééé////=-----/--éé--------------========

--===-------------==ééééééé////=-----///-------éé--------------========--===-------------==éé//-------éé--------------========--===-------------==éé-------------==ééééééé////=-----/

//-------éé--------------========--===-------------==ééé///-====///---------éééééé///-=====-----/

//-------éé--------------éé--------------========--===------éé--------------========

--===-------------==ééééééé////=-----/ //-------éé--------------========

--===-------------==éé---------==ééééééé////=-----///-------éé--------------========

--===-------------==éé--========--===-------------==ééééééé////=-----/

//-------éé--------------========--===-------------==ééééééé////

--------========--===---------

----==ééééééé/

INTERZONAAL

“De TV toont op 1 september altijd huilende kleuters. Maar wie heeft

er eens oog voor de TRANEN van de laatstejaars?

Ik mag er niet aan denken dat dit schooljaar al afgelopen zou zijn.

Dit wordt toch de max!”

Om het verdriet te temperen trok Klasse voor Jongeren op de

eerste schooldag symbolisch

naar één school (in

Brugge). Mét de rode

loper, een te gekke fanfare én een taart voor Elisabeth Vercammen (17) die altijd op de saaiste

dag van het jaar verjaart:

1 september.

Werd het toch nog leuk!

EMEN HEBT. GA ZITTEN. WAAR WAREN WE GEBLEVEN? FLINK ZO. NEEM EEN HALF BLAADJE PAPIER. DOE

///---------ééééé--éé--------------========--===--éé--------------========

--===-------------==ééééééé////=-----/--éé--------------========

--===-------------==ééééééé////=-----///-------éé-----------===-------------==éé//-------éé--------------========--===-------------==éé-------------==ééééééé////=-----/

//-------éé----------------===-------------==ééé///-====///---------éééééé///-=====--

//-------éé--------------éé--------------========--===------éé--------------========

--===-------------==ééééééé////=-----/ //-------éé--------------========

--===-------------==éé---------==ééééééé//////-------éé--------------========

--===-------------==éé--========--===-------------==ééééééé////=-----/

//-------éé--------------========--===-------------==ééééééé////

--------========--===---------

----==ééééééé/

OONDNDAANKS NKS ALLESALLESALLESALLES

GRATISDIT BLAD IS VERDACHT

ONSCHEURBAAR:speciaal voor zware gevallen

Vorig jaar stuurden meer dan 2000 leerlingen hun kritisch oordeel op.

Niet alle leerlingenkrijgen dit blad.

Alleen die van de tweede en derde graad.

En alleen in die scholen die het zien zitten:

zo’n 70% van alle Vlaamse scholen. Klasse voor Jongeren wordt uitgegeven door het departement Onderwijs. Het is gratis. Er bestaat ook een Klasse voor Leerkrachten en een Klasse voor Ouders. Die bladen zien er (net als ouders en leerkrachten zelf) héél anders uit.Die bladen zien er (net als ouders en leerkrachten zelf) héél anders uit.

Maar soms vind je er wel op een andere manier dezelfde thema’s in terug. Zo kunnen leerkrachten en leerlingen elkaar misschien beter begrijpen en meer samenwerken. Dat is alvast de bedoeling.

Iedereen heeft zijn eigen mening over dit blad. Maar goed ook.

En dat oordeel viel best mee:vindt de inhoud (zeer) goed,

vindt de vormgeving (zeer) goed en

vindt dit een (zeer) goed initiatief van de overheid.

70% vindt de vormgeving (zeer) goed 70% vindt de vormgeving ( z e e r ) goed 70% vindt de vormgeving (zeer) goed 70% vindt de vormgeving ( z e e r ) g o ed 70% vindt de vormgeving (zeer) goed 70% vindt de vormgeving ( z e e r ) goed 70% vindt de vormgeving (zeer) goed 70% vindt de vormgeving ( z e e r ) goed 70% vindt de vormgeving (zeer) goed

Maar iedereen heeft ook voorstellen om het beter te maken. Daar houden we rekening mee.

Aan dit blad werken de jongeren zélf mee.

Wie toevallig naast een rendier zit in de klas (of er zelf een is) trekt voor de winter nog best een T-shirt over zijn gewei. We hebben nog een kleine zomervoorraad met een nietszeggende tekst die eigenlijk alles zegt. Je mag met je eigen voorpoten een exemplaar uit het korstmos krabben of met één hoefslag er gratis een aanvragen bij Klasse voor Jongeren. Wie de Man met het Rendier op de juiste manier aanspreekt (‘Lange’ of ‘Extra Lange’) kan de kleren krijgen.Klasse voor Jongeren (T-shirt voor rendieren), Koningsstraat 138, lokaal 515, 1000 Brussel.

JIJ DAT THUIS OOK? HET IS VIJF VOOR TWAALF. WIJ HOUDEN VAN AFSPRAKEN. EEN STOEL HEEFT VIER

Meer en meer ouders en studenten moeten extra inspanningen leveren om met het studiebudget rond te komen. Zelfs het secundair onderwijs is niet gratis. Omdat iedereen recht heeft op degelijk onderwijs, kunnen jongeren uit gezinnen met een krap budget een studietoelage aanvragen. Elk jaar vergeten velen dat. Ook al hebben ze er recht op.Je kan in je school, bij het provinciebestuur of op het departement Onderwijs, afdeling studietoelagen een aanvraagformulier bekomen. Je krijgt er ook een brochure bij met alle informatie die nodig is om het formulier correct in te vullen. De folder beantwoordt o.a. ook de volgende vragen. wie komt in aanmerking? sta je op eigen benen? hoe wordt het bedrag berekend? Wat je niet mag vergeten is het formulier tijdig, en dat is ten laatste op 31 oktober 1997 (liefst aangetekend) te versturen naar het bestuur van de provincie waar je school zich bevindt. Die adressen vind je ook in de informatiebundel.

Dat hangt af van het aantal personen ten laste in je gezin, het

gezamenlijk inkomen en of je intern of extern bent. De bedragen variëren voor hetLAGER SECUNDAIR ONDERWIJS

HOGER SECUNDAIR ONDERWIJS

VIERDE GRAAD

Voor het vorige school- en academiejaar waren dit:

SECUNDAIR ONDERWIJS aanvragers

toekenningen

uitbetaald bedrag

gemiddelde beurs

HOGER ONDERWIJS aanvragers

toekenningen

uitbetaald bedrag

gemiddelde beurs

Studiebeurs, een beurs bedoeld om te studeren. Die toelage

houdt dus geen rekening met “leefkosten” zoals eten, drinken,

kleren, ontspanning enz. Vier tot vijfduizend alleenstaande

studenten moeten aankloppen bij het OCMW voor een

bestaansminimum. Met een studiebeurs alleen komen ze niet

meer rond.

DE KATER Door de concurrentie tussen de

netwerken zijn de prijzen van GSM, bieper en abonnementen

fors gedaald. Zo kunnen steeds meer mensen zich zo’n

toestel aanschaffen. Toch blijven de kosten hoog: een

mobiele telefoon kost al gauw

10 000 frank. Voor het goedkoopste abonnement

betaal je ongeveer 7000 frank per jaar, plus je

telefoonkosten. En die lopen met een GSM aardig op.

Biepers zijn goedkoper: voor zo’n 3000 frank heb je er al

één. Maar: je kan er zelf niemand

mee bereiken. Anderen kunnen je

‘biepen’. Vandaag hebben ongeveer 800 000 Belgen

een GSM: dubbel zo veel als vorig jaar. Ruim de helft van de

gebruikers is jonger dan 35. Ondanks de hoge prijzen

lijken steeds meer jongeren gebruik te maken van

moderne communicatie-middelen. Er is wel een

wettelijke drempel: voor het afsluiten van een abonnement

hebben minderjarigen de handtekening van hun ouders

of voogd nodig. Want een abonnement is eigenlijk een

contract. En minderjarigen mogen geen contracten

ondertekenen. Speciaal voor jongeren die nog geen 18 zijn

werden vooraf te betalen herlaadkaartjes voor de GSM

op de markt gegooid. Het addertje schuilt in de

telefoonrekening die je aan het eind van de maand krijgt. Onderzoek in het buitenland

zegt dat zo'n 25% van de gebruikers binnen het jaar hun abonnement opzeggen omdat het te duur wordt. Bij ons zou

dat cijfer nog hoger liggen. Ook heel wat mobiel

telefonerende jongeren schrikken zich rot als ze hun

telefoonrekening te zien krijgen. Alles heeft zijn prijs.

#

DIAL M FOR MOTHER DIAL M FOR MOTHER DIAL M FOR MOTHER

DE FANAAT Glenn (16): “Ik kan niet zonder mijn GSM. Ik heb hem van mijn moeder. Zij belde er toch niet mee. Ik breng hem mee naar school, maar laat hem in de bergruimte van mijn brommer achter. Ik bel enkel tijdens de speeltijd. De hele klas gebruikt hem. Ik heb eens een telefoonrekening van 9000 frank gehad. Gelukkig betalen mijn ouders de kosten.”

Memmet (17): “Mijn GSM is mijn leven. Ik heb hem zo’n 5 maanden geleden van mijn ouders gekregen. Voor vrienden en familie wil ik altijd bereikbaar zijn. We maken afspraken om

in het weekend uit te gaan en om bij te

praten. Ik neem hem mee naar school. Voor tijdens de speeltijd. De directeur en enkele leerkrachten weten dat. Zolang ik hem tijdens de lessen niet gebruik, is er voor hen geen probleem. Ik zou mijn GSM niet kunnen missen. Ik ben het zo gewoon om hem te hebben...”

DE VALSSPELER Vincent (18) werd vorig jaar betrapt op ‘examenfraude’. Even naar het toilet met de GSM in de aanslag. “Dat viel nogal op. Een leerkracht heeft mij toen

betrapt. Ze kon gelukkig niet bewijzen dat ik echt had gebeld. Ik hield er ei zo na een buis aan over. Mijn examen mocht ik overdoen. Nu neem ik mijn GSM niet meer mee naar school. Ik werd scheef bekeken.”

DE SCEPTICUS Lander (17): “Ik wil niet voortdurend ‘bereikbaar’ zijn. Een mobiele telefoon is nergens voor nodig. Jongeren die er een hebben stellen zich aan, vind ik. Ze showen hun GSM en daarmee ook hun zogezegde welstand en belangrijkheid. Het is zeker niet nodig het ding mee naar school te nemen. Ik vraag mij af welke dringende zaken jongeren daar zoal af te handelen hebben. Ze willen indruk maken. Sommigen krijgen van hun bezorgde ouders een GSM cadeau. Het toestel wordt dan gebruikt om mama gerust te stellen. Ik mag er niet aan denken. Als er een probleem is, dan bel ik wel vanuit een telefooncel of café.”

DE VERKOPER “Er stonden hier twee snotneuzen van nog geen 16 jaar in de winkel die een GSM kwamen kopen. Veel van die gasten schaffen zich een mobiele telefoon aan om indruk te maken en om erbij te horen. Wat een verspilling om pakweg 10 000 frank aan een statussymbool te geven! Er zijn ook ouders die samen met hun verwende zoon of dochter een toestel komen kopen. Soms speelt ook de veiligheid een rol: ongeruste ouders willen hun kind altijd en overal kunnen bereiken. Het is een behoorlijk dure grap. We krijgen genoeg klanten over de vloer die hun abonnement niet meer kunnen betalen.”

DE DIRECTIE Een kleine rondvraag bij directies van middelbare scholen leert dat er vorig jaar nog maar enkele leerlingen met GSM waren. Volgens sommigen is hun aantal ondertussen gestegen tot zo’n 5%. De directeur: “In de toekomst zal dat niet minder worden. Ik vind dat zorgwekkend. Ik wil het mobiel telefoneren op school zeker niet stimuleren. Het stoort de lessen en het normale schoolverloop. Ik denk dat leerlingen zich op school laten biepen of opbelllen als test om te kijken hoever ze kunnen gaan. Volgens mij zijn het ook vaak de minder goede leerlingen die zo’n toestel hebben.” Hier en daar willen directies deze communicatiemiddelen net zoals walkmans en andere geluidstoestellen verbieden via een aanpassing van het schoolreglement. Er wordt bovendien gevreesd dat de mobiele communicatiemiddelen ook wel eens worden ingezet voor minder frisse zaakjes. De studiemeester: “Hoewel ik nog niemand op heterdaad betrapte, vermoed ik toch dat bepaalde leerlingen hun GSM of bieper gebruiken voor aan- en verkoop van drugs. Ze hebben het spul niet bij en verminderen zo de pakkans.” Toch zijn de meningen genuanceerd: sommige schooldirecties zien geen graten in gerinkel en gebiep, zolang het niet in de klas gebeurt. Volgens hen is communicatie het recht van elke jongere en een privé-zaak.

DE LEERKRACHT Er zijn ook leerkrachten die gewapend met de GSM naar school komen.

Ayhan (17): “Bij ons op school kijken de leerkrachten raar op van leerlingen met een mobiele telefoon. Maar ze kunnen ons weinig verwijten: sommige leraars hebben er zelf een.” Lander (17): “Op onze school gebruikt de leerkracht lichamelijke opvoeding zijn GSM tijdens de les. Terwijl wij rondjes lopen belt hij naar sportlui: hij is sportjournalist voor een krant.”

DE FABRIKANT “Jongeren hebben behoefte aan communicatie. Vroeger waren het de gewone telefoonrekeningen die de ouders tot wanhoop dreven. Vandaag communiceren jongeren via de GSM. Ik zie weinig verschillen tussen de twee. En ja: met elke nieuwe technologie moet je leren leven. Je moet bepaalde gedragsregels respecteren. Je moet bijvoorbeeld leren inzien dat een rinkelende GSM in de klas of op een fuif andere mensen irriteert.”

DE OMGEKEERDE WERELD Directies van middelbare scholen zijn meestal geen grote fan van mobiele communicatie op school. Enkele collega’s uit het

basisonderwijs leggen een grotere openheid aan de dag. De directeur: “Ik heb gelezen dat het in Japan en de VS al stevig ingeburgerd is dat bezorgde ouders hun kind een bieper of GSM meegeven naar de (kleuter)klas. Bij ons loopt het niet zo’n vaart. Maar het is wel een oprukkend fenomeen. Daar ben ik van overtuigd. Ik ben niet principieel tegen GSM’s en biepers in de basisschool. De veiligheidszorg van de ouders staat voor mij centraal. En als zo’n toestellen in deze school hun intrede doen, dan zal ik in elk geval rekening houden met de wens van de ouders. Ik denk zeker niet aan een verbod via het schoolreglement.” Zo komen we tot de vreemde situatie waarbij voor oudere jongeren verboden wordt wat voor de kleinste kinderen wel kan.

-----========

-========----/

/=-----/

R POTEN. DAT KAN BETER. DOE DIE GRIJNS VAN JE GEZICHT. ALS JE IETS NIET BEGRIJPT, VRAAG HE

WE SCHOPPENWE SCHOPPEN

De Ardense bossen. “met Gunther boven dmet Gunther boven dvoeten. Kenny en Gunvoeten. Kenny en Gunrandgroepjongeren nrandgroepjongeren nZullen we het daar stZullen we het daar stEerst over die kloof gEerst over die kloof g

Gunther (19)

“Soms ben ik jaloers op dingen die voor de meeste jongeren normaal zijn: een gewoon gezin, niet elke dag miserie thuis, wat zakgeld, een computer, rekeningen die worden betaald, een gezellig huis, een eigen kamer, echte vrienden. Bij ons thuis waren we nooit zonder ruzie. Altijd was er geld te kort. Mijn vader slaagde er om de een of andere reden nooit in een vaste job te vinden en mijn moeder

kon het allemaal niet aan: die was dag in dag uit depressief. Op school vond ik mijn draai nooit. Ik hoorde er niet bij. Ik kende niets van de nieuwste trends en liep volgens de anderen ouderwets gekleed. Ook bij de jeugdbeweging werd ik weggepest. Ik denk dat je uitstraalt dat je ‘anders’ bent, al doe je zo je best om één van hen te zijn. Maar je kiest er verdomme toch zelf niet voor om zo te moeten leven. Ik heb stommiteiten begaan. Genoeg. Ik wil het er liever niet meer over hebben. Maar ik denk dat ik me wilde wreken, op alles en op iedereen.”

Niet iedereen krijgt dezelfde kansen. Zo leven 6% van de Belgischof iets meer dan 650.000 mensen onder de Europese armoedegrennooit is dat cijfer hier zo hoog geweest. Wie van bij de start mindkrijgt, heeft het moeilijker. Soms gaat het van kwaad tot erger.Klasse voor Jongeren trok een dag mee op kamp met jongeren dieminder middelen aan de start moeten verschijnen. Ook op school.met een achtergrond van moeilijke familiale omstandigheden, maculturele armoede, tegenslagen, werkloosheid en financiële problemishandeling, verwaarlozing, woonproblemen, slechte medische vSoms missen ze de basis om op school mee te kunnen. De school

hen een vreemde wereld. Omdat niemand hen begrijpt, heten ze maar vlug ‘slechtlerend’. Maar het is moeilijk in jezelf te geloven als niemand in jou gelooft. Ze zijn soms niet eens uit de boot

gevallen, ze hebben er nooit in mogen zitten. Ze zoeken dan erkenning op manieren die de samenleving niet pikt.Men noemt hen randgroep- of risico- of maatschappelijk achtergestelde of maatschappelijk kwetsbare of kansarme jongeren. Hen zal het worst wezen.

Kenny, Gunther, Sabrina en Fouzia gaan ook naar school. Misschien zitten

ze wel bij jou in de klas?

Timmy (15)

“Ik geef toe, ik ben nooit een gemakkelijk kereltje geweest. Ik had altijd last op school, werd elk jaar buitengesmeten. Ik was ook niet echt geïnteresseerd. Thuis was het altijd ruzie. Mijn pa moest mij niet. Hij verplichtte mij om op

elk moment met hem mee te gaan werken. Alleen daar was ik

goed voor. Op een keer liep het totaal mis: ik werd na een inbraak opgepakt en in een instelling gestopt. Nu mag ik elke week naar huis. Mijn ma heeft nu een nieuwe vriend, daar kom ik toch wat beter mee overeen. Ik wil me wel herpakken. Een diploma halen, dat is wat ik nu per se wil. Ik ga op leercontract om garagist te worden. Dan kan ik eindelijk doen wat me echt interesseert. In deze groep voel ik me thuis. ‘t Is de eerste keer dat ik mee op avonturenkamp trek, maar volgend jaar ben ik er opnieuw bij. Hier begrijpen we elkaar. Regels konden me vroeger gestolen worden, maar nu span ik me in om zo veel mogelijk groene kaarten binnen te halen. Een groene

kaart krijg je als je goed presteert: je inspannen, iemand helpen. Een rode als je iets fout doet: bijvoorbeeld in de natuur iets weggooien of iets kapot doen. Ik vind dat nu oké.”

Sabrina (17)

“Iedereen heeft hier een achtergrond van problemen. Dat bindt ons. Tussen ons is er een stilzwijgende afspraak. Misschien is het wel zo dat we nog moeilijk met andere jongeren overweg kunnen. Onder andere jongeren is er veel meer jaloezie. Hier heb je meer solidariteit. Ik wist niet eens wat een verjaardag was tot ik op mijn 16de in een home werd geplaatst. Mijn stiefvader mishandelde me en heeft me herhaaldelijk sexueel misbruikt. In het begin dacht ik zelfs dat wat me overkwam normaal was. Ik kweekte bij mezelf een houding van ‘doe maar met me wat je wil, wat ik van binnen voel, daar kan niemand

aan.’ Weet je dat ik, ondanks de vastgestelde mishandelingen, toch nog wordt verplicht om elk weekend naar

huis te gaan? Zelfs hulpverleners

geloven je niet altijd. Uiteindelijk zijn er weinig mensen die je willen helpen. In een tehuis zitten is ook niet alles. Ondanks alle ellende heb je thuis toch nog meer vrijheid, al draaide ik daar wel voor het hele huishouden op. Materieel zit ik enorm krap. Mijn hele hebben en houden kan in één valies. Maar ik weet zeker dat ik er bovenop kom, al moet ik mij er doorheen schoppen. Na mijn A2 bijzondere jeugdzorg volg ik een A1 in dezelfde richting. Ik heb een rotjeugd gehad, wel ik zal er alles voor doen om ervoor te zorgen dat andere jongeren dat niet moeten meemaken.Wat jullie met Klasse voor Jongeren doen, vind ik fantastisch. Jongeren die hun verhaal kunnen doen. Ik zou het ongelooflijk vinden als mijn verhaal kon verschijnen. Zelfs als

mijn ouders het zouden lezen, het kan me niets schelen. De wonde kan toch niet groter.”

D

“Enkele jaren geleden deeldevoedselpakketten uit. Zo kwabij deze groep terecht. Ik leefvan OCMW-steun en had nauwelijks geld om eten te kVanaf mijn 16de liep ik herhaaldelijk thuis weg. Altijruzie thuis, tot vechtpartijen voelde me verlaten en bleef regelmatig tot 6 uur ‘s ochtenweg. Mijn ouders probeerdendoktersbriefje gehandicapt tewas thuis geen plaats voor mfamilie in de buurt: een echthadden geen water of elektriwelkom, maar later kreeg ik De vader werkte, maar dronkopnieuw bij moeder in, maar

haar oudste neef binnengeongeval invalide was geworalleen wonen. Nu moet ik rofrank per maand. Ook moet afbetalen. Dank zij mijn voedselpakketten speeen toe lukt het mij wel eens te krijgen. Elke dag vind je me in ons cstad. Ik knap er alle karweiende vriendschap die ik er heb mijn grootse ambitie om zelfjongerenbegeleider te wordeen zo kan ik iets teruggevenhetzelfde als ik moeten doorwerk vinden, ik zou er alles OCMW definitief van me af

Met dank aan de Koning BouKauwenberg Antwerpen, Bewen Kinderen, Comité Bijzonde

Koning Boudewijnstichting, Habbekrats, Buurtcentrum

werpen, Beweging van Mensen met een Laag Inkomen

mité Bijzondere Jeugdzorg Dendermonde, Uit de Marge.

T DAN. WE ZIJN HIER OM TE LEREN. IN RIJEN VAN TWEE. BLAADJE. NAAM. EERSTE VRAAG. U BENT EE

Danny (31) de kampkok

Armand (18)

Fouzia (17)

ONS EEN WEG ONS EEN WEG

““Laat me niet losLaat me niet los””, roept Kenny (15). Hij bengelt samen , roept Kenny (15). Hij bengelt samen de rand van een nare kloof. Het touw wiebelt onder hun de rand van een nare kloof. Het touw wiebelt onder hun nther zijn hier op avonturenkamp omdat men hen nther zijn hier op avonturenkamp omdat men hen

noemt. Erg letterlijk nu toch wel. Waarom ze dat zijn? noemt. Erg letterlijk nu toch wel. Waarom ze dat zijn? traks over hebben? En over wat ze van het leven verwachten? traks over hebben? En over wat ze van het leven verwachten? geraken. Dan zien we wel.geraken. Dan zien we wel.

he gezinnen ns. Nog der kansen

e met . Jongeren ateriële of emen thuis, verzorging. is dan voor ‘dom’ of

Dirk (22)

n ze am ik fde

kopen.

jd toe. Ik

nds n me met een e laten verklaren. Er mij. Ik trok in bij een e familie Flodder. Ze citeit. Eerst was ik er de schuld van alles.

k alles op. Ik trok r die had ondertussen epakt die na een auto-rden. Dan ging ik maar ondkomen met 20.500 ik nog heel wat schulden voorraad

el ik het toch klaar. Af een interimklus te pakken

clubhuis in de n op in ruil voor gevonden. Het is

f ooit n. Het boeit mij

n aan jongeren die rmaken. En vast voor doen om het te schudden.”

“Na de dood van mijn moeder

begonnen de problemen met pa. Hij eiste dat ik de moederrol overnam en verbood me alles. Ik kon niet verder met mijn pa leven en moest naar een tehuis. Het is er leefbaar, toch meer dan thuis. Dank zij de werking van deze groep kwam ik er bovenop. Elke donderdagavond ga ik

naar ons clubhuis. De situatie van de jongeren daar is dezelfde. Wij zijn zeker niet verwend.

We vinden steun bij elkaar. Ik volg secretariaat-talen, en dat wil ik zeker afmaken. Later wil ik rijkswachter worden. Dan sta ik ook eens aan de andere kant. Veel van mijn vrienden zitten aan de drugs. Ik niet. Ik doe daar niet aan mee. Ik wil helpen. Trouwens, de rijkswacht wordt dikwijls verkeerd voorgesteld. En wat ik zeker nooit meer wil meemaken is

dat ik in een sukkelstraatje of in de armoede terechtkom.”

“Ik woon nu zo’n twee maand alleen en voel me veel beter. Ik werk als bestrater. Nu besef ik dat ik gelukkig mag zijn dat ik mijn opleiding metser in het deeltijds onderwijs heb afgemaakt. Door mijn zenuwtics werd ik in verschillende

scholen buitengezet. Ze wisten niet wat ze met mij moesten aanvangen. Ik vloog zelfs

naar een school voor geestelijk gehandicapten, maar daar wilde ik niet blijven. Toen er voor mij rekeningen moesten worden betaald, stuurde mijn ma die gewoon terug. Ik bestond niet meer. Mijn vader heeft mij jaren mishandeld, ik kreeg de schuld van alles. Ik was eens ziek, ik had diarree, en mijn pa zette me gewoon op straat. Ik begon mij gewelddadig tegen mijn vader te af te zetten. Op een dag kwam de politie mij ophalen. Ik woonde dan een tijdje in een tehuis voor daklozen. Twee keer zat ik in de gevangenis wegens vechtpartijen, dikwijls werd ik vals beschuldigd. Altijd de dupe. Door de angst voor de mishandelingen kreeg ik die zenuwtics. Vervelend, maar gelukkig vond ik dank zij vrienden een groep die me aanvaardt zoals ik ben. Ik kan hier met iedereen overweg. Het is plezierig om eens met niemand overhoop te liggen. Die tics kunnen met ouder worden

verdwijnen, heb ik gehoord. Ik heb goede hoop. Ik wil eindelijk normaal leven. Zien wat het leven me biedt. Een opleiding voor body guard of buitenwipper, of

detective, daar droom ik van.”

“Mag ik als knaap van 31 ook mijn verhaal doen?In de jaren ’70 keek ik op naar de Engelse voetbalvandalen op televisie. Dat was het. Ma en pa dronken veel. Pa was politieagent en mishandelde de kinderen. We hadden niet veel geld. Ik voelde me waardeloos en overbodig. Ik had geen werk en zocht

vrienden op die net als ik thuis problemen hadden. De vechtpartijen op en rond het voetbalterrein waren onze

enige opwinding. Zo kwam ik met drugs in aanraking. Gelukkig enkel soft drugs. Met de maatschappij lag ik ook altijd overhoop. Je moet er van alles voor doen: ik kan niet eens mijn belastingsbrief invullen. Twee zelfmoordpogingen heb ik achter de rug. Ik had een vriendin, maar dat meisje heeft zich door het raam gegooid. Van pure wanhoop wierp ik mij toen op haar graf. In die periode stortte ik

me helemaal in het voetbalgeweld. Auto’s beschadigen, vechtpartijen. Toen dacht ik: verdomme, waar ben ik mee bezig. Jaren later betaal ik nog altijd de schade terug. Pa overleed, ik keerde naar ma terug en zei dat ik haar

nooit meer alleen zou laten. Maar ma had een nieuwe vriend. Toen

begon ik in mijn armen te kerven. Tijdens een woordenwisseling op een fuif vertelde

mij iemand over deze groep. Nu draai ik vijf jaar mee in de werking. Hier ben ik uit het dal gesukkeld. Door met Habbekrats mee te werken hield ik me minder met voetbalgeweld bezig. Ik leerde over mijn problemen praten. Een enorme bevrijding. Dat wil ik vooral zeggen: hoe diep je ook in de put zit, je kan altijd ergens terecht. Je

moet er blijven in geloven.Gelukkig kook ik een aardig potje. Zo kan ik mij nu als vrijwilliger nuttig maken. Gaan werken lukt niet meer, psychisch kan ik het niet aan. D’r is te veel kapot gemaakt.”

DaaromAls je de reclame tegen de muren of de foto’s ‘in de boekskes’ bekijkt, zou je bijna denken dat àlle jongeren een

mega-eigen-kamer met stereo’s, vrienden, surfplanken, bankkaarten en vier GSM’s hebben. No problem. Of ze gelukkig zijn is een andere vraag. Maar wie een beetje naast zijn televisie kijkt, ziet ook dat niet iedereen in deze

samenleving dezelfde kansen krijgt. Dat begint meestal met problemen thuis. En die neem je dan mee naar school. Misschien ben je zelf in dat geval of ken je zo’n leerlingen op school. Misschien heb je er weinig contact mee.

En toch zijn ze er. Misschien worden ze op jouw school ook niet gelijk behandeld. Eigenlijk zou iedereen dezelfde kansen moeten krijgen. Maar dat is niet zo. Wie de wereld wil begrijpen, moet

ook oog hebben voor wat zich vlak voor zijn neus afspeelt. Vandaar deze reportage.Wil je ons hierover schrijven? Dat kan. Klasse voor Jongeren - Ongelijke kansen -

Koningsstraat 138, lokaal 515 - 1000 Brussel.

Op een Habbekrats-avonturenkamp leren jongeren met een achtergrond van problemen in groep leven, respect krijgen

voor de anderen en voor de natuur, zich houden aan afspraken en regels. De vorming van een sterke

persoonlijkheid staat hierbij centraal. Habbekrats heeft een werking in verschillende Vlaamse steden en gemeenten.

Interesse? Informatie? Zin om mee te werken?Habbekrats, Edward Anseeleplein 3, 9000 Gent,

tel. 09/233.52.22, fax 09/233.36.68.

Informatie over kansarmoede en uitsluiting vind je ook bij de Beweging van Mensen met Laag Inkomen en Kinderen (tel. 09/224.12.15) en Uit de Marge (03/235.18.81).

Ook Klasse voor Leerkrachten en Klasse voor Ouders hebben het deze maand over kansarmoede, elk op hun

eigen manier. Zo staan we er samen bij stil.

EN FIJN PUBLIEK. IN PRINCIPE HEEFT IEDEREEN GELIJKE KANSEN. IN PRINCIPE. DOE JE BEST. KAPP

PER DOOD? NEEM UW AGENDA. IN SLAAP GEVALLEN? WAAR EEN WIL IS, IS EEN WEG. VOLKSDANSEN DOE

ui

ts

te

ke

nd

!

J OnGe GirAfFE nSlechts één leerling op vier vindt dat hij voldoende

betrokken wordt bij het beleid van de school. Dat blijkt uit een enquête van Klasse voor

Jongeren bij 2000 leerlingen van de tweede en derde graad secundair onderwijs.

De onvrede is algemeen. Toch zijn er lichte verschillen: de oudere leerlingen en de jongens zijn iets minder tevreden dan de jongere leerlingen en de

meisjes. Tussen ASO en TSO zijn er nauwelijks verschillen. In BSO is de onvrede iets kleiner.

Klagen is gemakkelijk. Maar we vroegen ook of de leerlingen wel meer betrokken WILLEN worden bij het beleid van de school. Of ze hun nek willen uitsteken.

“Dit schooljaar willen we een leerlingenraad opstarten. Hoe pakken we dat het best aan?”“Sinds begin dit jaar is er een leerlingenraad

in onze school. Het probleem blijft hetzelfde. Slechts één op honderd voorstellen komt er door.” Johan, 5de jaar

“In onze school bestaat er al een leerlingenraad

maar uit ondervinding weet ik

dat die niet altijd op wieltjes loopt.”

Annelies, 4de jaar

Hun antwoord (in procenten):5 3 2 2 2 0

4 8 2 2 2 64 4 2 0 2 6

4 8 2 2 2 4

JAASOTSOBSO

TOTAAL 4 8 2 2 2 4TOTAAL

Mario, 6de jaar.

De leerlingen willen dus wel (jong en oud, jongens en meisjes van elke studierichting) m a a r k r i j g e n z e o o k d e k a n s ?

ZUS EN ZO

NEE

Je krijgt een coachWie dit jaar de leerlingenraad een extra duwtje in de rug wil geven, krijgt van de Koning Boudewijnstichting gratis een helpende hand.

De Koning Boudewijnstichting meent het goed met leerlingen en voert al een paar jaar campagnes om de leerlingenparticipatie op school te verbeteren. Dit schooljaar willen ze vooral aandacht besteden aan scholen (leerlingen, leerkrachten en directie) die nog nooit eerder intekenden op hun vorige campagne ‘Jouw school is onze school.’Scholen die hun leerlingenraad wat nieuw leven willen inblazen of scholen die dit jaar met een leerlingenraad van start gaan, maken een grote kans om het ‘Startersaanbod’ in de wacht te slepen.

• Probeer samen met enkele leerlingen en leerkrachten ( én met de goedkeuring van de directie) jullie situatie op school zo duidelijk mogelijk te schetsen. Waar kunnen jullie hulp gebruiken en hoe zien jullie de tussenkomst van de begeleider. Bestaat er al een leerlingenraad of moeten jullie er nog mee beginnen, wat zijn de struikelblokken in jullie school...?• Zet jullie motivatie op papier en stuur ze als de bliksem naar onderstaand adres.

• Slechts twintig scholen kunnen van het Startersaanbod gebruik maken. Jullie motivatiebrief en datum waarop de Koning Boudewijnstichting die brief ontvangt, geven de doorslag. (Uiterlijk op 17 oktober !)

Eerst is eerst en goed is beter, zeggen ze daar.

ALS DE BLIKSEM

K onING BoUDEWIjNSTIcHT I N G ‘ STaRTER SaA NBoD’

B R edERODeSTRaaT 211 0o0 BRuSseL

Twintig scholen krijgen elk een persoonlijke, professionele participatiebegeleider toegewezen (een gratis coach!). Hij zal samen met een groep leerlingen en enkele leerkrachten een leerlingenraad uit de grond proberen te stampen of de werking van een bestaande raad proberen te verbeteren.

De coach wéét hoe het kan en komt geregeld op school langs. Je staat er dus niet alleen voor.

VILLA JONGBLOED

LA JONGBLOED

EN WE BUITEN. DE BEL NIET GEHOORD? ZIJN ER NOG VRAGEN? GEEN VRAGEN! ZIT STIL. HIER VAN VOO

“Drie vierde komt altijd terug” Micha (18), jeugdhuis den Daak: “Het jeugd-huis is de enige ontmoetingsplaats voor jon-geren in onze gemeente. ‘t Is hier zo gezellig dat ook de oudere jongeren blijven hangen. Ze storen niet, we zetten ze wel op tijd buiten. ‘t Gaat er hier allemaal heel spontaan aan toe. Als we vin-

den dat iemand een goed idee heeft, werkt een groepje het verder uit. We zijn maar een klein jeugdhuis, dus kan je hier niet op elk moment binnenvallen. Alleen op woensdagnamid-dag, vrijdagavond, zaterdag en zondag. In onze klas gaat bijna iedereen naar een jeugdhuis, behalve twee. Dat zijn ver-stokte discotheekgangers.”Jelle (17): “ ‘t Is een tijdje minder geweest met ons jeugdhuis, maar nu gaat het weer goed. Jongeren zoeken opnieuw gezellig-heid, denk ik. Van diegenen die hier voor het eerst binnenstappen, komt drie vierde altijd terug. We hebben nu een 70-tal leden. Als lid zijn de activiteiten goedko-per, kan je mee op weekend, ben je ver-zekerd en krijg je het ledenblad toege-stuurd. Alle soorten jongeren komen hier. Dat hoor je aan de muziek. Diegene die tapt draait wat hij wil. Van house, grunge tot echte oudezakkenmuziek. Zo leren we ook onze klassiekers kennen.”

“ ‘t Is voor de sfeer dat je’t doet” Bart (18), jeugdhuis Zenith: “ ‘t Is hier gewoon veel gezelliger. Je stapt binnen en je doet waar je zin in hebt: een babbeltje, een gezelschapsspel, een partijtje kickeren. Toffe jongeren van alle leeftijden en vriendschap, dat vind je hier. Niets moet. Hier kan je jezelf zijn, je moet niet aan trends beantwoorden. In een dancing is het alle-maal veel afstandelijker. En de prijzen zijn demo-cratisch: 30 frank voor een pintje, 25 voor een frisdrank. ‘s Zaterdags zijn er ook altijd lekkere fuiven. Eigenlijk ga ik alleen hier nog uit.”Nele (17): “Zelfs als je moet werken, amuseer je je nog. Ik ben vrijwillig medewerker in de ani-matieploeg en dan doe je van alles: activiteiten plannen, tappen, de zaal inrichten, de tropical party en het kermisweekend organiseren. Eens per maand steken we de koppen bij elkaar om te plannen en af te spreken. Je hebt hier ook nog

de werkgroepen stripotheek en internationale uitwisselingen, aparte ploegen interieur, vuilbe-strijding, bar, licht en deejays, een voetbal- en volleybalploeg en een filmteam. Wat we op vor-mingsavonden opsteken, proberen we in ons jeugdhuis toe te passen. Werk genoeg, maar ‘t is voor de sfeer dat je ‘t doet.”

Gratis RockshopWat hebben Eddie Vedder, de broertjes Gallagher, Sheryl Crow of Sam Gooris wat jij niet hebt? Genoeg luchtgitaargeweld voor de badkamerspiegel. Stop het verleidelijke heupwiegen op de salontafel.De Rockshop Vlaanderen is er voor jongeren die weinig of geen muzikale voorkennis hebben. Noten kunnen lezen hoeft niet. Weten hoe je een gitaar vast-houdt evenmin. De Rockshop maakt je vertrouwd met de basisinstrumenten die je naar het succes zullen lei-den: basgitaar, drums, elektrische gitaar en keyboards. Een of meer ervaren popmuzikant(en) met aanzienlijk BV-gehalte leren je onmiddellijk zelf en in groep spe-len, zowel covers als eigen nummers. Zelf bepaal je de muziekstijl die je in de vingers wil krijgen. Je leert de verschillende muziekgenres onderscheiden en num-mers analyseren. Niet alleen de techniek, maar ook samenspelen, afspraken maken, samen beslissingen nemen staan op je playlist. Op het einde van de sessie geef je met de andere leden van de band je eerste optreden: het podium, het publiek, het applaus, de ‘kick’. En wie weet, de roem! Verwittig alvast je moed-er.30 (dertig) Klasse voor Jongeren-lezers nemen tijdens het European Youth Club Event op zaterdag 1 november in Berchem-Antwerpen gratis deel aan een mini-rockshop.

De mini-rockshop is een kennismakingssessie van 3 uur met de Rockshop. Ideaal om eventueel later naar een echte Rockshop door te stromen. Er zijn twee sessies tussen 11 en 18 uur. 30 van de 36 beschikbare plaatsen voor de mini-rockshop op het EYCE zijn voor Klasse voor Jongeren-lezers. De 30 winnaars krijgen ook een vrijkaart om aan de andere activiteiten van het European Youth Club Event deel te nemen. 10 van hen krijgen er nog een EYCE-T-shirt bovenop.Schrijf ons voor 15 oktober een kaartje. Wij zorgen voor een blitzcarrière.Klasse voor Jongeren, Rockshop, lokaal 515, Koningsstraat 138, 1000 Brussel. Fax 02/211.46.61.

De European Youth Club Event is een tweejaarlijkse festiviteit van en voor jeugdhuizen en jongerencentra die op 1 november in alle Europese lidstaten op dezelfde dag plaats heeft.Alpheusdal, Filip Williotstraat 22, 2600 Berchem, toegangsprijs: 300 frank.Informatie over jeugdhuizen en jongerencentra, het European Youth Club Event en de Rockshop haal je bij de Vlaamse Federatie van Jeugdhuizen, Liesbeth Van den Broeck, Ommeganckstraat 85, 2018 Antwerpen, tel. 03/226.40.83, fax 03/226.40.85, URL: www.jeugdwerknet.be/eyce

De kleine avonturen van Meneer Alfabet

Waar kan je nog lekker op je bek gaan zonder je gezicht te verliezen? In het jeugdhuis misschien. De laatste jaren schieten ze opnieuw flink wortel in Vlaanderen. Er zijn er nu zo’n 500, in alle maten: small, medium, XL, XXL.In een jeugdhuis of jongerencentrum kan je andere jongeren ontmoeten, zelf vrijetijdsinitiatieven uitbouwen, je al of niet engageren, een vormingsprogramma volgen, eens lekker uit de bol gaan. Soms werkt er een beroepskracht, maar de jongeren zelf màken het jeugdhuis. Jeugdhuizen zijn eigentijds ingericht en niet-commercieel: winst is niet de eerste bekommernis. De dikte

van je beurs doet er niet toe.Als je al lang met het plan rondloopt om in je buurt een ontmoetingsruimte voor jongeren te beginnen, je kelder eindelijk een zinvolle bestemming wil geven of een pand in een jongerencentrum wil veranderen, neem dan contact op met de Vlaamse Federatie van Jeugdhuizen en Jongerencentra (VFJ). De VFJ ondersteunt zowel bestaande jeugdhuizen als beginnende initiatieven. Ze geeft je ook het adres van het jeugdhuis in je buurt.

Hoor Was Mozart niet de Cobain van de 18de eeuw? En Roll over Beethoven de voorloper van het stagediven? “Toch heb-ben heel wat jongeren een voor-oordeel tegenover klassieke muziek”, vindt de Filharmonische Vereniging van Brussel. Daarom ontwierp ze de Jongerenkaart. Zo’n kaart geeft jongeren een jaar lang 50% korting op alle klassieke concerten van de Filharmonische. Symfonische muziek, recitals, kamermuziek, oude-, barok-, hedendaagse- en vocale muziek in de meest uitgelezen Brusselse zalen en locaties. Je leert zowel de grote en gevestigde namen als de beloftevolle, jonge of hier nog onbekende artiesten kennen. Met een Jongerenkaart stel je je eigen programma samen en woon je zoveel concerten bij als je wil. Andere voordeeltjes: je krijgt de nieuwsbrief toegestuurd en je wordt uitgenodigd voor work-shops en rondleidingen. De Jon-gerenkaart kost 500 frank. Filhar-monische Vereniging van Brussel, Baron Hortastraat 11, 1000 Brus-

sel, tel. 02-507.84.29, fax 02-511.79.77. 20 Klasse voor Jonge-ren-lezers krijgen een Jongeren-kaart gratis. Je vraagt ze schrif-telijk aan Heidi Vandamme op hetzelfde adres. Speel Alle acteurs zijn jonge-ren, de organisatie is in handen van jongeren, de theaterzaal is gevuld met jongeren. Fabuleus 97 brengt 7 jongerenproducties uit 6 verschillende landen. In de rand van het festival zijn er 3 work-shops voor een 40-tal jongeren vanaf 14. In workshop 1 leer je naast het theater je lijf en stem, teksten, muziek, voorwerpen en medespelers kennen. Workshop 2 is er voor jonge schrijvers die hun eigen materiaal willen spelen. In workshop 3 gaat de dansende jongere in de clinch met een jonge Afro-Amerikaanse in-30-seconds-he-does-more-movement-than-some-dancers-do-in-an-entire-month choreograaf. Zowel voor absolute beginners als voor ervaren dansers. Deelnemen aan een workshop levert je drie gratis avondvoorstellingen op. Het festi-

val en de workshops hebben plaats in Leuven tijdens de herfst-vakantie. Fabuleus, Diestsevest 19, 3000 Leuven, tel. 016-22.78.55, fax 016-22.27.85, e-mail: artforum@ping.be. Info over workshops, producties en festivalactiviteiten op de site http://www.ping.be/Artforum. 5 Klasse voor Jongeren-lezers betalen 500 frank minder voor de gekozen workshop. De leu-gen “Ik lees Klasse voor Jonge-ren grondig” volstaat. Schrijf Toneelauteur, dich-ter of in een verdere toekomst misschien wel uitgever, zo zie je je toekomst. Een stap in je carrièreplanning is de schrijversworkshop toneel in De Kopergietery, het Gentse dramacentrum voor jonge-ren. Een toekomstige voorganger toneelauteur, dichter en uitgever kneedt met jou je eigen tekst tot een monoloog, eenakter of commedia dell’arte. De workshop begint op 13 oktober, de presentatie van de tekst is voor februari ’98. Maximum 10 deelne-mers. Selectie op 4 oktober. Enkel voor sneldichters vanaf 15. De Kopergietery, Tanja of Mieke, Blekerijstraat 50, 9000 Gent, tel. 09-266.11.44, fax 09-224.29.80. Deelne-mers via Klasse voor Jongeren krijgen een gratis toegangskaart voor de perfor-mance Zéér Volle Maan op zaterdag 27 september in De Kopergietery. Dicht Het najaar is de periode om aan de Scholierenpoëziewedstrijd Avelgem je recente productie toe te vertrouwen. Volgens het reglement moeten de gedichten ‘door de inzender zelf geschreven worden’ (gaat nog) maar ook ‘volkomen origineel’ zijn (al wat vervelender). De laatste van Gezelle netjes overschrijven mag dus niet. Je schrijft drie gedichten en bedenkt een schuilnaam. Inzenden tot 3 oktober, uitslag einde no-

vember. Alhoewel een beetje dichter gruwelt van geld en andere stoffelijke geneug-ten, slepen de drie winnaars zo’n 20.000 frank aan prijzen mee naar hun zolderka-mertje. Wedstrijdreglement en informatie bij de Scholierenpoëzie-wedstrijd, Postbus 10, 8580 Avelgem, tel. tijdens de kantooruren 056-644212. Onderzoek Je doet in groep wetenschappelijke missies. Zo organiseer je bijvoor-beeld enquêtes in de eigen omgeving om het global change-fenomeen op wereld-schaal te kunnen begrijpen. In de loop van het jaar wissel je observaties uit met je wetenschappelijke ‘peter’. De eigen onderzoeksresultaten stel je als een heus onder-zoeksteam voor op een internationaal wetenschapscongres. Global (Ex)Change bekommert zich om de planetaire veranderingen, de global change. Het is een pro-ject voor jongeren van 14 tot 18 in België, Frankrijk en Italië, gesteund door de Europese Unie. Iets voor jouw klas? Praat er met je leraar over en neem contact op met Sophie Rottiers van Focus Research, Triomflaan 63, 1160 Brussel, tel. 02-647.77.13, fax 02-647.31.57.

Zendmast: Leo Borm

ansSchotelantenne: Jan Van den BosscheN

etwerk: Sarah Van de Put, Veerle

Devos Druktoets: Leen M

ortierFactuur: D

iana De Caluw

é

Stoorzender: Marc H

erman

Beeldband: Guy Kokken, Corel

Pictogram: Yves Bex

Verantwoordelijke uitgever: G

. M

onard - RAC - 1010 Brussel #

Deze jongerenkrant is gratis en verschijnt m

aandelijks. Ze wordt uitgegeven door het depar-

tement O

nderwijs van het m

inisterie van de Vlaamse G

emeenschap. Scholen die dat w

ensen kunnen zich inschrijven voor alle leerlingen van het derde tot het zevende jaar secundair onderw

ijs. Wie het blad niet via de school krijgt, kan voor 250 frank een persoonlijk abonne-

ment nem

en. Er is ook een KLASSE voor Leerkrachten en een KLASSE voor Ouders (voor leer-

lingen tot en met de eerste graad secundair onderw

ijs). Zo maken w

e samen school.

KLASSE VOO

R JON

GKoningsstraat 138 lotel 02-211 45 82 - fU

RL: ww

w.artefact.

e-mail: klasse@

arte

GEREN

okaal 515 - 1000 Brussel fax 02-211 46 61be/klasseefact.be

Bavo Heel kwaad

Ruzie Het geheim van Picasso

Botsing in de ruimte

Actieve vakanties

Bavo Afgrijselijk gewoon, de manier waarop Bavo Claes koeltjes meedeelde dat Klasse voor Jongeren waarschijnlijk zal verdwijnen. Ik kon die TV wel in mekaar rammen. Ik moet toegeven dat ik bij het eerste nummer ook dacht dat het weer zo’n duf, saai boekje zou zijn met studietips. Maar integendeel. Het was net zo verfrissend als een Coca Cola op een snikhete dag. Ik kreeg het er koud van. Ik hoop dat jullie nog lang mogen doorgaan, voor mij en voor vele anderen. (Lien Declercq)Heel kwaad Ik ben echt héél héél kwaad. Laat jullie a.u.b. niet doen en als het nodig is, organiseren we een petitie. Onze leerkrachten zullen die ook ondertekenen. Want er is een speciale raad geweest over jullie om te beslissen wat onze school doet en het antwoord is volledig positief. Onze school staat achter jullie. Geef dus niet op (en wij zijn helemààl niet schoolmoe). (Ilse Dupont)Er kwam een stroom (220 Volt) van reacties na de vraag van de top van het katholiek onderwijs om Klasse voor Jongeren niet langer te verspreiden. Ondertussen hebben zij hun standpunt al wat bijgestuurd maar vinden ze dit blad toch “een brug te ver”.Met de scholen zelf zijn er geen problemen. Negen scholen hebben hun abonnement opgezegd (daar zijn zij vrij in) en er zijn zeven nieuwe scholen bijgekomen. Op dit ogenblik kunnen zo’n 200.000 leerlingen in 573 Vlaamse scholen dit blad lezen. Zo’n 30% van de scholen doet niet mee.Ruzie Ik zit tijdens de lessen veel te dagdromen, maar er is één dagdroom die ik dikwijls droom. Ik zit namelijk in een klas waar altijd ruzie is tussen mijn klasgenoten. Ze kunnen elkaar echt niet uitstaan en dan begin ik weg te dromen.Ik zit in de klas en we hebben veel plezier met elkaar, we steken van alles uit met de leerkrachten. We lachen veel, we plagen elkaar, we zijn echt bevriend met iedereen en als er iemand gepest wordt dan verdedigen we die ... Dan opeens hoor ik de bel en kom ik terug in de harde realiteit. Mijn klasgenoten staan te schreeuwen tegen elkaar, maken elkaar verwijten en lopen al ruziënd de gang uit. Dan denk ik met

verlangen terug aan mijn dagdroom en hoop stilletjes dat die ooit eens werkelijkheid mag worden. (Heidi, 6de jaar)Zelden zo gegriezeld. Jongeren vallen over lijken waar het bloed in fonteintjes uitspuit, grijsgroene

wezens steken met rieken de ogen van medeleerlingen uit (Joyce, 5de jaar). De leraar informatica wordt dol en knalt een heel dorp neer (Eric, 5de jaar). Een leraar is zó kwaad, zijn gezicht wordt roder en roder. Het zwelt op en spat tenslotte open: ogen, hersenen en noem maar op, vliegen in het rond. (Jannie, 4de jaar). Het zijn maar enkele citaten uit de “dromen over school” die jullie ons opstuurden. Meestal nachtmerries dus. Ook veel voorspellende dromen gelezen (van geslaagde examens tot de grootste buizen). Geheimzinnig. Er ontstaat een nieuwe paranormale generatie. (Zeg maar dat wij het voorspeld hebben.)Twintig lezers kregen het boek “Het droomalfabet” gratis toegestuurd. Botsing in de ruimte Cedric (15): “Het was een zware training. Wat die astronauten allemaal moeten doormaken. Met onze groep van 16 bouwden we samen een raket. Wat een team. We zien elkaar zeker terug. Misschien wel in de ruimte.”Sara (15): “Die maanwandeling, een fantastische ervaring. En onze missie die we samen moesten uitvoeren. De spanning bij het aftellen voor de lancering van onze zelfgebouwde raket.”Dank zij een oproep in Klasse voor Jongeren nét voor de vakantie konden twee jonge lezers gratis op ruimtestage in het Euro Space Center. Cedric Royakkers uit Voeren en Sara Van den Bulcke uit Merelbeke cirkelden in een baan rond de aarde. Bij MIR zullen ze het geweten hebben. Veertig anderen kregen 25% korting.Het geheim van Picasso In de vorige ‘Klasse voor Jongeren’ stond er een actie waarbij de lezers gratis de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten in Brussel konden bezoeken. Ik stuurde het bonnetje op en even later kreeg ik een brief met de bevestiging dat ik mocht gaan. Samen met twee vrienden maakte ik er een daguitstap naar Brussel van. We kregen een pracht van een rondleiding. We wisten niet dat er zulke schatten in Brussel te bezichtigen waren. De gids gaf een prachtige uitleg en wist ons telkens te boeien. Nadien kregen we ook nog een drankje en een prachtig boek cadeau. Ik ben vast van plan om nog eens terug te gaan naar dat prachtige

museum. Tot slot zou ik willen vragen of jullie zulke acties niet eens meer kunnen doen. (Christophe, 5de jaar)Duizend lezers van Klasse voor Jongeren kregen de kans tijdens de zomervakantie een dag de

Koninklijke Musea voor Schone Kunsten in Brussel te gaan ontdekken, mét privé-gids en VIP-behandeling. “Prachtig.”, zou Christophe zeggen.Actieve vakanties Heel veel jongeren maakten via Klasse een actieve vakantie mee. Annick Lesage uit Dilbeek trok met Jeugd en Cultureel Erfgoed mee op zomerkamp in Lanaken.Annick (16): “Samen met enkele Fransen en Italianen legden we de muren bloot van een oude kapel. Echt mannenwerk. We haalden potscherven, munten en zelfs enkele skeletten boven. Akelig soms, leerrijk altijd.”Yanti Ehrentraut uit Sint-Kruis-Winkel ging op natuurkamp met de Jeugdbond voor Natuurstudie en Natuurbescherming.Yanti (17): “Ik koos voor een werkstudiekamp in de IJzervallei. Na dat kamp werd ik onmiddellijk lid van de Jeugdbond. ‘t Is wel echt iets voor natuurfans. Enkele jongeren werden bijna extatisch toen ze een zeldzame zwervende heidelibel hadden ontdekt. ‘t Was net of ze Koen Wauters hadden gezien.”Meer dan 2000 jongeren stuurden ons de mei-enquête over dit blad enz. op! Bedankt voor jullie voorstellen, kritische opmerkingen en ideeën. We maken er samen werk van. Wint nog een disc-man: Nele Merckx uit De Klinge; en skeelers: Bart Rennen uit Sint-Truiden. De CD-bons werden verdeeld tussen Inge Goeminne uit Waregem, Lieselot Desmet uit Moen, Mike Sleutel uit Bornem, Lotte van Seghbroeck uit Oostakker en Jonas Slaats uit De Pinte. De andere winnaars werden reeds bekend gemaakt in het juninummer. (Brieven)(Brieven)(Brieven)(Brieven)(Brieven)(BrievZo ziet een leraar die je kan vertrouwen eruitTen eerste is het een persoon die niet direct na het belsignaal de klas uitstapt. Het is gemakkelijker een gesprek te beginnen als je ‘toevallig’ als laatste de klas verlaat. Het is een leerkracht die je (als je met rode ogen in de klas zit) spontaan even vraagt of het wel gaat. Hij/zij moet ook te vertrouwen zijn en discreet handelen. Als je hem aangesproken hebt, moet hij je vooral au sérieux nemen. De leraar moet ook tijd hebben, niet alleen maken. Ik voelde me namelijk soms schuldig als ik ging aankloppen bij een leerkracht die het al druk had. Ze moeten je behandelen als

een normale leerling, evenveel punten aftrekken als bij de anderen enz. Tenslotte wil ik nog zeggen dat het meestal van de leerkracht afdruipt of die te vertrouwen is of niet. (Naam bekend bij de redactie, 5de jaar)

GodWat ik tussen de lijnen door absoluut nog eens wou zeggen, is dat ik jullie “Man met het Rendier” ongelooflijk origineel vind. Ik dank God voor de staat van creativiteit die de persoon wiens creatie dit is, heeft mogen ondervinden. (Griet, 6de jaar)Wettelijk spiekenIs het wettelijk zo dat een leerling die betrapt wordt bij het spieken, tijdens een overhoring of proefwerk, het recht heeft om zijn werk verder af te maken? Bij ons in de school geldt de regel dat wanneer iemand betrapt wordt, hij enkel en alleen voor die vraag wordt gesanctioneerd en gewoon verder mag werken aan zijn overhoring. Er ontstaat dan een situatie waarbij de leerlingen het er op wagen wanneer ze het antwoord op een bepaalde vraag niet weten. Worden ze betrapt, hebben ze 0 op die vraag, wat ze zonder spieken ook zouden hebben. Ik vind dat ze weinig te verliezen hebben bij deze regeling. Is dit wettelijk of eigen aan een school? Verschillende leerkrachten in onze school zitten met dezelfde vraag. (Leraar, adres bekend)De onderwijswetgeving heeft rond spieken geen regels vastgelegd. Elke school maakt hierover zijn eigen ‘huisregels’. Soms te streng, soms te zacht.FolterbankWillen jullie alsjeblieft ophouden met die onzin van ‘Ruil je bank’. Ik geef mijn bank niet af. Ik zit nu voor de derde keer in het 4de - wel in 4a -en ‘t is het enige wat ik heb. Zeker nu ik weet dat die van aardrijkskunde, Nederlands en wiskunde ook blijven zitten. En om al die formules, vervoegingen en hoofdsteden op een andere bank te gaan krassen, dat is me te veel gevraagd. Al moet ik wel toegeven dat ik mijn knieën hoe langer hoe moeilijker onder mijn bank krijg. ‘t Is meer een folterbank geworden. Maar afgeven of ruilen: nooit!(W. Mertens, 4a)AYE CARUMBA !Je hebt zin om zelf actief mee te werken aan dit blad? Dat kan.a) Kom deel uitmaken van een kleine vaste groep jonge medewerkers (schrijvers, ontwerpers, raadgevers, doordrijvers, creatievelingen). Schrijf ons wat je kunt en wat je eventueel wil doen.b) Werk zelf met je klas een project uit voor

Klasse (inhoudelijk en/of vormelijk). Bel ons wel voor je eraan begint. Leen neemt de telefoon op (en ze BIJT niet).Klasse voor Jongeren, Koningsstraat 138, lokaal 515, 1000 Brussel. Tel 02-211 45 82

OR IS HET TE DOEN. JE KAN HET ALS JE WIL. DUBBEL TEGEN MORGEN. KOM MAAR LANGS ALS JE PROBLE