nr. 31 januari 2000valentijn-vrij

de man voor de cirkelzaag is Daan van Dead Man Ray. Zie p 2.

WIN JE VAKANTIE�

ANOREXIE�

GETUIGE X�

GRATIS FILMTICKETS�

MAAK RECLAME �

DE NIEUWE DOVEN �

WIN EEN MOORDWEEKEND�

RUIL JE BANK�

DE EEUW AL BEU ?

BREEKBAAR

FRAGILE

HANDLE WITH CARE

HET GROTE NIEUWS Klasse voor Jongeren 31

2 Januari 2000

///---------ééééé--éé--------------========--===--éé--------------========

--===-------------==ééééééé////=-----/--éé--------------========

--===-------------==ééééééé////=-----///-------éé--------------========--===-------------==éé//-------éé--------------========--===-------------==éé-------------==ééééééé////=-----/

//-------éé--------------========--===-------------==ééé///-====///---------éééééé///-=====-----/

//-------éé--------------éé--------------========--===------éé--------------========

--===-------------==ééééééé////=-----/ //-------éé--------------========

--===-------------==éé---------==ééééééé////=-----///-------éé--------------========

--===-------------==éé--========--===-------------==ééééééé////=-----/

//-------éé--------------========--===-------------==ééééééé////

--------========--===---------

----==ééééééé/

365 + 1 GRATIS !Om onze kalender correct te houden, schrikkelen we. Dat betekent dat we om de vier jaar een dag cadeau krij-gen: schrikkeldag. Op dinsdag 29 fe-bruari 2000 is het weer zover. De ini-tiatiefnemers vormen een ploegje van twaalf individuen die iedereen oproepen om met die extra dag iets speciaals te doen. «Verbeelding en ideeën heeft iedereen. Gebruik je ver-doken talenten en doe iets waar je al lang van droomt», zeggen ze. «Mobi-liseer je klasgenoten, leerkrachten en directie voor een stunt waar de klas, de school, de buurt versteld van staan. Of pak gewoon de kleine din-gen aan. Het belangrijkste is dat je iets doet waar iedereen zich goed bij voelt. En dat je een 29ste februari meemaakt die je nooit vergeet. Als in Vlaanderen op 29 fe-bruari scholen, bedrijven, verenigingen, clubs, jeugdgroe-

pen, wijken, buurten, administraties en handelaars anders dan anders doen, zorgen we voor een creatieve opstoot. Op 29 februari 2000 zijn we zèlf Filip en Mathilde. Zet je wereld op zijn kop!», zeggen de initiatiefnemers. Ze willen het idee als sneeuwbal laten rollen, en willen dat «mensen en or-ganisaties zelf iets met die dag doen en zo een lawine van frisse ideeën over Vlaanderen storten». Om er meer over te weten en gratis cam-pagnemateriaal voor buurt, school of vereniging te pakken te krijgen, kan je terecht bij ‘Een dag te veel’, Gulden Vlieslaan 17A/bus 80, Brussel (Elsene) tel. 02 511 93 75 (tijdens de week tussen 8 en 18u), fax 02 511 78 06, e-mail: sneeuwbal@eendagte-

veel.org Op de website www.eendagteveel.org kan je ideeën droppen en pikken.

WIE IS DE COVERBOY ?

IN DIT NUMMER2 Het Grote Nieuws3 Altijd dunner4 De nieuwe doven5 Vertrouw je een leraar?6-7 Tijd voor reclame8 Ruil je bank9 Verkoop de leerlingenraad10 De Man met het Rendier11 Andere vakanties12 De brieven

Art «Wat zou je graag leren op school naast de vakken die je al krijgt?» Op die vraag mochten de Franse laatstejaars secundair antwoorden. Ze kozen mas-saal voor een artistiek vak: een muziek-instrument bespelen, dansen, toneel-spelen, een film maken. De ministers van Onderwijs en Cultuur besloten me-teen nauwer samen te werken. Vanaf dit schooljaar krijgen alle Franse eer-stejaars artistieke workshops. De leer-lingen zullen mee mogen beslissen over het aanbod en scholen zullen sa-menwerken met kunstcentra. Professi-onele kunstenaars en studenten van al-le kunsttakken zijn voortaan welkom op de Franse scholen. Wil jij meer kunst op school? Hoe dat kan, vraag je aan de Canon-cultuurcel van het departe-ment Onderwijs: tel 02 553 96 65, fax 02 553 96 75

Vroeger vrouw Meisjes bereiken de puberteit gemid-deld rond hun twaalfde, jongens zowat 18 maanden later. De puberteit is een moeilijke overgangsperiode, maar de jongeren kunnen zich troosten met de gedachte dat hun klasgenoten allemaal ongeveer in dezelfde fase zitten. Hoe-wel … naar schatting één meisje op vijf wordt tegenwoordig al in de lagere school ongesteld, sommigen zijn niet ouder dan 9 of 10 jaar. Seksuele op-voeding wordt op school en vaak ook thuis uitgesteld tot in het zesde leer-jaar, maar dan is het voor velen al te laat. Scholen proberen wel rekening te houden met de seksuele ontwikkeling van de leerlingen. Maar soms zijn er ook gewoon niet genoeg hygiënische voorzieningen. Propere toiletten die op slot kunnen bijvoorbeeld. Of hygiëni-sche wasbakjes en afvalbakjes.

Techneut In Italië, Portugal, Israël en Argenti-nië kiezen evenveel meisjes als jon-gens na het secundair onderwijs voor een informaticastudie. In Vlaan-deren is dat niet het geval: de meis-jesstudenten vormen een kleine min-derheid. Cijfers van de Vrije Universi-

teit Brussel (VUB) wijzen uit dat meisjes twintig jaar geleden meer belangstelling toonden. «De informa-ticus wordt op school en in de media voorgesteld als iemand die minstens twaalf uur per dag aan zijn computer hangt. Dit imago van wereldvreemde techneut schrikt meisjes af. Eigenlijk hoort de informaticus net een crea-tief architect te zijn van complexe systemen», verklaren de onderzoe-kers. «De informatica dreigt nu voor honderd procent een mannenwereld te worden.»

Afwezig? Betalen! Als het van de Britse onderwijsminis-ter Blunkett afhangt, zullen ouders van spijbelende leerlingen tot 300.000 frank boete krijgen. Daarmee wil Blun-kett een einde maken aan de vele af-wezigheden op school. Er komen in de Briste scholen nu ook projecten om spijbelaars van de straat te halen. In Vlaanderen is het nog niet zo drama-tisch. Tien procent spijbelt regelmatig. De Vlaamse scholen trachten het spij-belen te voorkomen. Sommige be-

schikken daarvoor over een anti-spij-belplan dat steunt op een goede com-municatie tussen de school, het gezin en de leerling. Scholen volgen daar-mee beter op waarom jongeren spijbe-len. Want niemand doet het voor de lol: jongeren die spijbelen hebben een

probleem. Ze worden gepest op school, voelen zich niet goed in hun vel, zijn schoolmoe, hebben proble-men thuis enz. Met het anti-spijbelplan trachten scholen jongeren opnieuw te motiveren. Informatie over het spijbe-lbeleid van de overheid: Christine Du-pont, tel. 02 5539591, Departement Onderwijs, toren 5C, Koning Albert II-laan 15, 1210 Brussel.

Flashy 1. Zijn leerlingen progressiever dan hun leraars? M ja M nee2. Zijn leraars racistischer dan hun leerlingen? M ja M nee3. Zien leraars de toekomst roos-kleuriger in dan hun leerlingen? M ja M neeHet juiste antwoord is nee/nee/ja. En dat verbaast sommigen. «In de me-dia worden jongeren te flashy en vooruitstrevend voorgesteld», zeg-gen onderzoekers van de Vrije Uni-versiteit Brussel. «Dit is maar één soort jongeren. Er zijn heel conser-vatieve en progressieve jongeren, maar de meesten zitten tussen die twee extremen in. Eigenlijk denken ze en gedragen ze zich zoals de meer-derheid van de bevolking.» Uit hun onderzoek bij 4.300 jongeren en meer dan 600 leerkrachten in Vlaan-deren blijkt dat niet de opvattingen van de jongeren maar wel die van de leraars afwijken van die van de Vlaamse bevolking in haar geheel.

Onze leraars zijn namelijk progres-siever dan de meeste jongeren en de rest rendier van de bevolking. Voor-beelden? Elf procent van de leerlin-gen verklaart zich racistisch, tegen-over amper twee procent van de leer-krachten. Een leerling op tien meent

dat het beter is dat vrouwen het huishouden doen en mannen uit werken gaan, terwijl maar één leer-kracht op twintig dat vindt. De leer-krachten zijn niet alleen verdraagza-mer en minder burgerlijk dan hun leerlingen, ze zijn ook optimistischer. Bijna een vijfde van de leerlingen is het eens met de stelling Mij lijkt de toekomst vaak hopeloos. Slechts 6 procent van de leerkrachten denkt er ook zo over. «Een bepaald soort mensen kiest voor een carrière in het onderwijs, ondanks de moeilijke job en het bescheiden inkomen. Veel leerkrachten zijn idealisten. Ze enga-geren zich in de samenleving, net zoals bijvoorbeeld maatschappelijk assistenten die ook progressiever zijn dan de rest van de bevolking», besluit een onderzoeker.

Rijbewijs Op School In het regeerakkoord staat dat het aantal verkeersslachtoffers in vijf jaar tijd met minstens een derde moet verminderen. De regering wil dat doel bereiken door ondermeer het openbaar vervoer beter en goedko-per te maken, door veiliger fietspa-den aan te leggen en door jongeren meer inzicht te geven in het verkeer. De minister van Mobiliteit Steve Ste-vaert wil dat jongeren op school een

rijopleiding krijgen. Dat betekent dat het behalen van een theoretisch rij-bewijs voor iedereen mogelijk wordt. Misschien kan je binnenkort je rijbe-wijs op school halen?

Sneeuw Walkman en petten draag je nooit tij-dens de les, je gsm schakel je uit en roken is verboden. Deze bepalingen vind je terug in de meeste schoolre-glementen. Toch verschillen ze van school tot school. In Nederland ge-ven alle scholen sinds dit schooljaar hun reglement uit in een gidsje voor leerlingen en ouders. Het maakt dui-delijk wat leerlingen van de school

kunnen verwachten, zoals dat proef-werken minstens een week vooraf moeten aangekondigd worden. Of dat onverwachte toetsen niet meetel-len voor het rapportcijfer. De regle-mentengids is ook bedoeld als een steun voor de leraars als ze maatre-gelen willen nemen tegen leerlingen. Bij ons werkt de Vlaamse Scholieren-koepel (VSK) aan een leerlingensta-tuut. «Dat moet gelijke rechten voor alle scholieren vastleggen en een einde maken aan de willekeur waar-mee elke school zijn eigen reglement opstelt», zeggen ze bij VSK. Info over het leerlingenstatuut krijg je van de Vlaamse Scholieren Koepel (VSK), Guldenvlieslaan 17 A bus 80, 1050 Brussel, tel 02 511 93 75.Solden! Eén rendier kopen, twee elanden gratis. Tel alle rendieren in deze Klasse en WIN je gratis filmtickets (voor twéé!) Zie p 10.

De man voor de cirkel-zaag op de cover van dit blad heet Daan Stuyven (30). Hij speelt in de Belgische band Dead Man Ray en maakt «heel gewone popmuziek maar met een scherp kantje: licht-jes verdacht en dubbel-zinnig. Als het vrolijk wordt, zit er altijd wel een cynische rand aan. En als het er zwart uitziet, hoort er wat vrolijk oranje bij. Eigenlijk is de muziek van Dead Man Ray zoals het leven zelf, vol tegengestelde emo-ties.» Daan studeerde Latijn-Grieks en daarna grafische vormgeving aan de academie. «Ik vond de secundaire school verschrikkelijk. Ik heb er een gigantische kater aan overgehouden en een afkeer van alles wat ruikt naar autoriteit. Je moet slikken en volgen, zeker als je een zware richting volgt. Die passieve houding was niets voor mij. Ik was liever met muziek bezig. Boeiender leerstof had me misschien naar school gelokt. Talen en taalge-

voeligheid heb ik wel op school geleerd. Als ik nu teksten schrijf en er plezier aan beleef om met woorden en bete-kenissen om te gaan, dan heb ik dat op school ontdekt. Ik had een toffe leraar Neder-lands die ons met taal leerde spelen. Hij liet ons politiek oncorrecte schrijvers lezen. Hij

was het genre leraar dat nooit direc-teur zal worden. Ik heb op school ook de muzikanten leren kennen met wie ik later in een groep samen speelde.» Toch enkele goede herin-neringen aan de school dus? «Toch wel, ja. En ik hoorde net dat m'n fa-voriete leerkracht nu een heel jaar op wereldreis is, da's toch plezant?» Tien gratis CD's van Dead Man Ray voor tien lezers die iets zin-nigs/leuks/vertederends/scherps schrijven bij de cover van deze Klas-se. Meteen opsturen naar Klasse voor Jongeren, cover, Koning Albert II-laan 15, 1210 Brussel.

IK BEN TE DIK! Heel veel meisjes (en sommige jongens) voelen zich te dik. Film, televisie, mode, reclame, vrienden en vriendinnen leggen hen een ideaal op: superslank zijn. Daarvoor zetten ze hun eigen gezondheid op het spel. Inge kan het weten. «Voorkomen is beter dan genezen», zegt ze. Als we nu eens met z'n allen stoppen om mekaar op te jutten vel over been te worden? Welkom in de club van de gewone, gezonde jonge mensen.

3

H E L P ! Anorexia nervosa is een eetstoornis die vooral voorkomt bij meisjes tussen 12 en 30 jaar. Op tien meisjes is er ook een jongen die de ziekte

heeft. De grootste groep is tussen 14 en 16 jaar. Vele jongeren willen aan een schoonheidsideaal beantwoorden, maar ook perfectionisme of faal-angst kunnen de oorzaak zijn. Ondanks de angst voor volwassenheid, die vele patiënten hebben,

moeten ze leren om hun lichaam niet te negeren. Dit probleem kan je niet zelf oplossen. De ziekte is dodelijk en de kans om te hervallen is groot. Veel mensen willen je helpen. Bij de Vereniging Anorexia Nervosa vzw kan je terecht voor infor-matie en tips over de beste therapie. Elzenbos-laan 17, 9900 Eeklo, tel 09 377 37 96 (niet tus-sen 12 en 14 u.) Op de website www.anorexia-

nervosa.com kan je met vragen terecht en vind je adressen van dokters en psychologen die erva-ring hebben met anorexia nervosa. Zij zullen je

ook altijd willen helpen.

de tranen van barbie

de tranen van barbie

«Tot m’n vijftiende at ik graag en veel. Spaghetti en frieten vlogen naar binnen. Ik genoot, maar voor ik het wist, woog ik drieënzestig kilo», zegt Inge (22). «Dat vond ik te veel. Ik telde mijn vetlagen en vond mezelf lelijk.»

«Ik wilde vermageren en begon te ex-perimenteren met diëten. Ik at maar na het eten had ik plots veel huiswerk. Dan sloop ik naar mijn kamer om over te geven. Niemand merkte er iets van. Ik werd een kei in het verzinnen van ex-cuses. Pas toen ik echt veel minder be-gon te eten, vlogen de kilo's eraf. Na twee jaar at ik nog maar een half mini-marsje per dag. Ik legde de grens steeds lager. Toen ik vijfenvijftig woog, wilde ik er vijftig wegen. Toen ik de vijf-tig bereikt had, wilde ik naar veertig. Na mijn zesde jaar kinderverzorging, was ik een pluimgewicht: ik woog nog ze-venendertig kilo. Mijn beenderen sta-ken uit mijn vel, maar ik vond mezelf mooier te dun dan te dik.

Donker Op school merkten ze eerst niets. Een klasgenoot maakte wel eens een opmer-king. «Amai, jij bent mager!» Maar die lachte ik weg. Na een tijdje waarschuw-de een leerkracht mijn vader. Toen een vriendin me vroeg of ik geen anorexia had, kreeg ik het koud. Ik ben naar de bibliotheek gestapt. De duizeligheid, het stoppen van mijn regels, mijn eenzame, donkere bestaan: het paste allemaal bin-nen het angstaanjagende beeld dat ik in de bib over anorexia nervosa vond.

Bodybuilding Vanaf mijn vijftien jaar sloot ik me op in m’n eigen wereld. Ik verloor al mijn vrienden, was vreselijk humeurig en het enige waar ik aan dacht, was mijn ge-wicht. Ik ging lopen en badmintonnen om gewicht te verliezen en de fitness veranderde in bodybuilding. Alleen in mijn dagboek kon ik mijn gevoelens en frustraties kwijt. Ik moest leren hoe de positieve stem in mijn hoofd de duivel die mij influisterde dat ik te dik was, kon verdrijven. Ik wilde geholpen worden.

Klein Kamertje Van m’n achttiende tot m’n twintigste heb ik therapieën gevolgd in ziekenhui-zen overal in het land. Ze waren niet alle-maal even streng. Soms kon ik tijdens de

vrije uurtjes in het park mijn eten weggooien, soms werd ik, opgesloten in een klein kamertje, gedwongen om te eten. Ik heb veel meisjes zien genezen door er in groep over te praten, maar

ik had nood aan een vertrouwensper-soon en die vond ik niet. Ik werd rade-loos toen niets hielp. Ik moest leren om heel bewust aandacht aan mezelf te be-steden waardoor er maar zelden bezoek toegelaten werd. Een vriendin en een le-rares hebben me nog een paar keer be-zocht, maar al mijn andere vrienden had ik door mijn isolement afgeschrikt. Mijn ouders waren er altijd voor me. Zij zoch-ten een therapeute die in anorexia nervo-sa gespecialiseerd was en die ik kon ver-trouwen. Ze zag me als een mens, niet als een te laag gewicht. Samen legden we alle oorzaken bloot. Ik heb het nog steeds moeilijk om er over te praten omdat ik ben bang om op onbegrip te stuiten. Het is zo complex dat anderen me misschien niet geloven en dat wil ik niet.

Kot Toen ik eenentwintig werd, ging ik op kot. Mijn gewicht steeg dat jaar van achtender-tig tot bijna vijftig kilo. Ik kreeg zelfvertrou-wen, omdat mijn nieuwe vrienden en klas-genoten me respecteerden. Ik kon met mijn verhaal bij hen terecht. De donkere stem in mijn hoofd is verdwenen door vriendschap

en begrip. Dat is wat ik wil doorgeven aan ande-ren. Daarom studeer ik voor maatschappelijk werker. Ik heb zelf in instellingen gezeten en the-rapieën gevolgd. Soms hielp het me vooruit, dan weer niet. Nu wil ik zelf andere mensen helpen.»

Inge: «Mijn beenderen staken uit mijn vel, maar ik vond mezelf mooier te dun dan te dik.»

gMuziek. Lekker om er helemaal in op te gaan. Om alles om je heen te vergeten. Maar als je thuiskomt na een nacht non-stop housen, bassen en hakken, piepen en suizen je oren. Als je de volgende middag uit je bed stapt, is dat irritante geluid weer weg. Maar de schade aan je oren is dan al aangericht. JORIS (20): «Ik wil andere jongeren wakker schudden.»Joris (wijde broek met petje, diskjockey): «Ik draaide het hele weekend lang in grote sporthallen. Ik dacht er niet aan dat te harde muziek mijn gehoor zou kunnen aantasten. Het duurde niet lang voor ik last kreeg. Ik rolde soms in bed met een luide vervelende piep in mijn oor. Dat ge-beurde steeds vaker en op den duur hield dat geluid enkele dagen aan.» Sinds anderhalf jaar is Joris' oor blijvend beschadigd. «Wat ik hoor, is schel en onregelmatig. Ik hoor eigenlijk te veel. Ik hoor een vriend met wie ik sta te praten even luid als degene die tien meter ver-derop met iemand anders staat te kletsen.» O R K A A N

«Het slakkenhuis (in je oor) steekt vol haartjes die vrolijk mee bewegen op het geluid dat je oor bereikt», legt een neus-, keel- en orenspecialist uit. Bij elke toonhoogte hoort een ander haartje. Je kan bijvoorbeeld het

tikken van een horloge net zo goed horen als een overvliegend vliegtuig. Hoe harder het

geluid, hoe meer het haartje trilt. Als die haartjes te veel decibels over zich heen krijgen,

worden ze omver geblazen. Zoals bomen in een orkaan. En eenmaal ontworteld, zijn ze

voorgoed verloren. Dat betekent dat je voortaan de toonhoogte van dat haartje niet meer

kan horen. Als je met iemand praat, gebruik je niet al die haartjes, maar wel ongeveer al-

tijd dezelfde.Toevallig zijn het ook deze haartjes die het hardst bewegen op een fuif of als

je je walkman op hebt.»G E V O L G E N ?

In het begin heb je er weinig last van, maar als de omgeving wat rumoeriger is of de

klas op stelten staat, zal je steeds vaker «Wat zeg je?» zeggen. Na een tijd valt dat na-

tuurlijk op en je zal steeds vaker de opmerking krijgen «Ben je doof of zo?» «Ik ga niet

zo vaak naar fuiven, ik luister naar mijn walkman.» Lise denkt dat ze veilig is. Een paar

uur per dag te luide muziek rechtstreeks in je oren, is ook schadelijk. Wat dacht je.

P I E P ?

Meestal geeft je oor zelf een signaal wanneer het geluid te hard gaat: het piept. Tinnitus

is de wetenschappelijke term voor dat fluiten, ruisen of het horen van de zee. Je kan het

goed merken wanneer je bijvoorbeeld in bed ligt na een optreden of een te luide fuif. Het

vervelende aan gehoorbeschadigingen door lawaai is dat de beschadiging heel geleide-

lijk gaat en je het pas merkt na jaren. Dan is het te laat. H O E K O M I K E R V A N A F ?

Je komt er niet van af! Afgebroken haartjes groeien niet meer aan. Er is ook geen medi-

cijn om de haartjes te genezen. Er is zelfs geen mogelijkheid om de haartjes met een

operatie te repareren. Dus: op = op.

4

HOE DOOF BEN IK? 1. Ik heb problemen met het voeren van telefoongesprekken omdat ik niet goed kan horen wat men tegen mij zegt.M bijna nooit M soms M bijna altijd2. Ik heb moeite om een gesprek te volgen wanneer twee of meer mensen tegelijk praten.M bijna nooit M soms M bijna altijd3. Mijn broer/zus/ma/pa zegt wel eens dat ik de tv te hard heb staan.M bijna nooit M soms M bijna altijd4. Ik heb moeite een gesprek te voeren in een rumoerige omgeving (een feestje bijvoorbeeld).M bijna nooit M soms M bijna altijd5. Ik heb moeite om te bepalen van waar een geluid komt. M bijna nooit M soms M bijna altijd6. Ik versta bepaalde woorden in een zin verkeerd en moet dan vragen of iemand het wil herhalen. M bijna nooit M soms M bijna altijd7. Muziek klinkt te hard in mijn oren, zelfs al vinden mijn vrienden van niet.M bijna nooit M soms M bijna altijd8. Ik kan de vogels buiten niet horen zingen. M bijna nooit M soms M bijna altijd9. Ik heb moeite om het geluid van verschillende muziekinstrumenten te onderscheiden.M bijna nooit M soms M bijna altijd10. Ik krijg wel eens opmerkingen over mijn gehoor omdat ik anderen verkeerd begrijp. M bijna nooit M soms M bijna altijd

Bijna altijd = 2 punten / soms = 1 punt / bijna nooit = 0 punten. Jouw totaal? Meer dan 14: wat zeg je? Meer dan 10: uitkijken. Minder dan 10: op twee oren slapen zolang dat nog kan.

Jaar

lijks

zijn

er 1

000

jong

e m

ense

n tu

ssen

15

en 3

0 ja

ar d

ie e

en

geho

orve

rlies

van

25

deci

bel v

erto

nen.

Rec

ent o

nder

zoek

wijs

t uit

dat i

n de

ca

tego

rie v

an d

e 18

- tot

30-

jarig

en 6

0 à

70 %

last

hee

ft va

n ge

hoor

verli

esUit je dak gegaan op die Mega Dance Millennium Party?

Genoten van die beukende bas?Kortom: veel lol gehad?Ik wel, ja. Maar mijn oren!

MIJN OOR ! ✷ Zet je walkman niet te hard. Eigenlijk moet je hem ge-bruiken voor achtergrondmuziek en niet om het geluid van je omgeving uit te schakelen. Als iemand anders in de bus of trein je walkman kan horen, staat hij al te hard. Op de meeste nieuwe walkmans zitten geluidsbegrenzers. Zodat je niet eens harder kan.✷ Als je naar een disco/fuif/party/you name it gaat, zorg er dan voor dat je niet voor de boxen staat. Wanneer je oren pijn doen, ga dan even buiten. Nog beter is natuurlijk kleine schuimrubber dopjes in je oren steken. Je ziet er bijna niets van. Je kan de muziek nog steeds voelen en je vrienden ver-staan. Op grote houseparty's zie je steeds meer jongeren met dopjes in. Niks om je over te schamen dus. ✷ Bij popconcerten zou je eigenlijk altijd oordopjes bij moeten hebben. Je weet immers niet hoe hard het geluid zal zijn. Steeds meer groepen willen niet per se hard spelen. Zij weten hoe belangrijk het gehoor is en hoe gemakkelijk het beschadigt. Sting is bijvoorbeeld voor 60% doof en ook Bo-no van U2 en David Bowie hebben gehoorklachten. Ook bij een concert vindt niemand het vreemd als je oordopjes draagt. De artiesten doen het zelf vaak ook.✷ Als je zelf in een bandje speelt, loop je ook gevaar. Vooral schelle geluiden, zoals bekkens en elektrische gitaren zijn erg slecht voor je oren. ✷ Zet thuis je muziek niet te hard. Niet alleen is het slecht voor je oren, de rest van het huis én je buren danken je.

getuige

«Een leerling van 13 komt hier bin-

nen. Verslaafd aan drugs. Een hoop el-lende. Nog enkele shots en ze knakt volledig. Na twee

jaar krijg ik haar zo-ver om een ontwen-

ningskuur te vol-gen. Nu voelt ze

weer grond onder haar voeten. Straf-

fer nog, ze helpt andere jongeren. Ze gaat scholen

langs met haar an-ti-drugs bood-

schap. Sommigen vinden haar een heldin. Wel, dat

geeft me ener-gie», zegt Erica.

Ze is vertrou-wensleerkracht.

Erica: «Drugs, verkrachting, depres-sie, … ook daar praten leerlingen

over met hun leerkrachten.»

Getuige x«Een groene leerkracht of een vertrouwensleer-kracht krijg je niet zomaar op je school. Het zijn leerkrachten die door het schoolbestuur vrijgesteld worden. Ze krijgen naast hun lestijdenpakket die vertrouwenstaak toebedeeld. Een duidelijke taak-omschrijving bestaat er niet. Volgend schooljaar zullen deze mensen nog meer werk hebben. Het PMS en het MST vergroeien dan tot CLB (Centrum voor Leerlingenbegeleiding). Dit

betekent dat psychologische begeleiders meer gecentraliseerd gaan werken en wat

meer afstand hebben van het dagelijkse leven op school. De eerstelijnshulp

moet geleverd worden door de scho-len zelf», zeggen Erica en Hilde.

Zijn ze daar ook op jouw school klaar voor?

«Een vertrouwensleerkracht oordeelt niet maar schenkt aandacht, luistert, helpt», zegt Erica. «Het ge-sprek gaat alleen tussen de leerling en mezelf. Ik vertel het aan niemand verder. In mijn hoofd zitten alle geheimen veilig opgeborgen. Sommige problemen kunnen alleen professionelen oplossen: sociaal as-sistenten, psychologen, politie. Deze stap is voor veel jongeren te groot. Leerlingen zijn daar dikwijls niet klaar voor. De meeste hulpcentra hebben trouwens maandenlange wachtlijsten. Ondertussen hou ik contact met de leerlingen, hier kunnen ze altijd terecht. Samen zetten we stappen naar een oplossing. Ik zorg voor een veilige plek.»

Open «Leerlingen zijn vaak erg bezorgd om elkaar. Iemand die hier geweest is, zal een vriend of vriendin gemakkelijker helpen. Zij zijn dan al wat gewapend. Als ze een probleem herkennen bij een ander, sporen ze die aan om tot hier te komen», zegt Erica trots. «Op onze school zijn er twee vertrouwenspersonen en twee PMS-medewerkers. De leerlingen weten mij of mijn collega te vinden. Uiteraard stoppen de problemen van de jongeren niet aan de schoolpoort. Een ruzie bijvoorbeeld die thuis dondert, klinkt lang na in het hoofd. Het is dus logisch dat de tijd even kan stilstaan voor hen als ze op school komen.» Erica opent haar dossiermap: incest, mishandeling, pesten, aanranding, verkrachting, al-coholisme, agressie, depressie, gokverslaving, faalangst, anorexia nervosa, echt-scheiding, zelfstandig wonen, druggebruik, bedreigingen, pyromanie, weglopen, oudermishandeling, financiële problemen, rouwverwerking.» Ze wordt er stil van, bijna geschrokken van de droeve lijst. «Rouwverwerking is een type-voorbeeld van het nut dat een vertrouwensleerkracht heeft op school. Wie neemt de tijd om te luisteren naar een triest verhaal? Wie leert jongeren om te gaan met een overlijden? Ik wil daar een antwoord op geven.»

Groen van vertrouwen Ook Hilde is ‘groene leerkracht’. «De leerlingen op onze school kiezen hun persoonlijke groene leerkracht. Dat is een belangrijke boodschap aan iedereen: leerlingen, leerkrachten en ouders. Zo toont de school dat er tijd is voor leerlingen, ook voor hun problemen. Ik coördineer het geheel. Ik sta ook aan het hoofd van allerlei projecten binnen de school zoals de pestweek, drugspreventie, solidariteitsacties en veel veel meer. In feite draait het allemaal rond communica-tie, respect voor iedereen binnen de schoolmuren en voor de wereld waarin we leven.»

Meisjes «Met de meisjes van de school zet ik wel eens een stapje in de wereld tijdens de meisjesbijeenkomsten. We pra-ten dan over de school. Zij vormen hier een minder-heid en verdienen extra aandacht. Een gesprek is be-langrijk. Een gepeste leerling komt bij me. Ze lachen hem uit, negeren hem in de klas. Er zijn er een paar die gewoon meedoen, omdat ze zelf schrik hebben. Dan stel ik voor de pester erbij te halen om te praten. Soms ziet die in hoe onnozel en kwetsend zijn gedrag is. Het gebeurt zelfs dat het probleem hier in mijn kantoortje opge-lost wordt. Sommigen zijn verrast door de positieve aandacht. Leerlingen weten dat ze hier in vertrouwen kunnen spreken. Een conflict tusssen een leerling en een leerkracht los ik niet op. Ik breng al-leen de communicatie op gang. Ik zal de zaak ook opvolgen maar ik ben geen politieagent.»

Geheim De lessen eerst!

«Lee rk rach ten moeten uit dat

sfeertje gehaald wor-den. Voor sommigen

ligt dat moeilijk: zoveel aandacht voor de leerlin-

gen is onbekend en dus bedreigend. Als ze echter

uitgekozen worden als groe-ne leerkracht, wil dat zeggen:

hallo, hier leven jongeren die meer zijn dan nummers in een

klas. Het is zwaar, maar ik hou het vol omdat ik zie dat jongeren er iets

aan hebben, dat ik ze kan helpen. Een conflict oplossen is belangrijk.

Maar de manier waarop dat gebeurt: dát is wat de jongeren zullen onthou-

den», zegt Hilde.Mijn gedacht

Leonard (15) en Carmen (16) weten het wel. Hun school is reeds vertrouwd met

groene leerkrachten. «Een groene leer-kracht is te vertrouwen. Als je hem over je

probleem vertelt, zaait hij dat niet uit in de le-raarskamer. Alleen als je dat als leerling zelf

wil, worden er anderen bij betrokken. Een groe-ne leerkracht heeft meestal een andere kijk op je

probleem. Hij kan er afstand van nemen en dat werkt verhelderend. Leerkrachten leven niet op een

andere planeet. Zij staan de hele dag tussen jonge-ren. Dat merk je. Leerkrachten begrijpen meer van

jongeren dan vele andere volwassenen. Dankzij een groene leerkracht wordt de school vriendelijker,

menselijker. Het is een duidelijk teken dat de school meer wil zijn dan een instituut dat diploma’s aflevert.»

5

Hilde: «Leerkrachten komen niet van Mars.»

6

Niet 1+1=2. Maar 1+1=4.

Het idee van Jan is één.

Hij bedacht een systeem om de leerlingen een stem te geven bij het opstellen van een

De mondigheid van An is twee.

Zij bracht het uitgewerkte voorstel van de leerlingenraad op tafel bij

En vier is het verbeterde examenrooster voor de hele school.

Hans is een keukenpiet. Griet weet met geld om te gaan.

Samen zorgen ze met de leerlingenraad op school voor gezonde broodjes.

De leerlingenraad is een club waar denkers en doeners parelende cocktails

Een leerlingenraad shaket de school.

Minder bubbels zou saai zijn.

De leerlingenraad is natuurlijk veel meer dan een drankautomaat. Al is zo’n automaat in de meeste scholen de eerste (en soms de enige) concrete realisatie. Maar in een school waar leerlingen echt meetellen, tellen ze meer dan de blikjes

7

examenrooster.

directie en leerkrachten.

bedenken.

van de automaat. Klasse vroeg aan een groep jongeren om een reclameslogan te ontwerpen voor de leerlingenraad én meer betrokkenheid van leerlingen op school. Het resultaat zie je op deze pagina. Hun verhaal lees je op pagina negen.

«Mijn vingers kriebelen. Vandaag ruil ik mijn bank in het vierde jaar moderne talen-wiskunde voor een tekentafel in het kunstsecundair onderwijs. Ik heb géén pleister over mijn piercing gekleefd.» Sarah (16) is benieuwd.

RUIL JE BANKSarah (16) ruilde haar bank in het

vierde jaar moderne talen-wiskunde voor een tekentafel in het

kunstsecundair onderwijs. Zin om ook je bank te ruilen? Een dagje

Latijn-Grieks ruilen voor automechanica? Kantoor met

topsport? Het kan allemaal. Briefje naar: Klasse voor Jongeren, Ruil je

bank, Koning Albert II-laan 15, 1210 Brussel.

«Ik groet de directeur. Een maatpak met kortgeknipt grijs haar lacht minzaam te-rug. Ziet er helemaal geen kunstenaar uit. «Er zijn veel verschillende richting-en. Van architectuur tot beeldende kun-sten: ze krijgen allemaal praktijk én theo-rie. Ook klassieke vakken zoals geschiedenis, wetenschappen en talen. Volg de lessen maar die je zelf interessant lij-ken», zegt hij en hij stopt me het lesrooster toe. Ik haast me naar m'n eerste les. Het belsignaal en de rijen heb ik al gemist, denk ik ongerust, want nergens zijn nog leerlingen te zien.

R O D E D R E A D SDe leerkracht kunstgeschiedenis vindt mijn bezorgd-heid aandoenlijk. «De leerlingen wéten toch dat ze om 8u30 in de klas verwacht worden. Ze hebben echt geen belsignaal nodig.» Tot mijn verbazing is iedereen in de klas, op één leerling na. Een jongen met karmijnrode dreadlocks slentert twee minuten later binnen. De leer-kracht stuurt hem vriendelijk naar de directeur voor een nota in z'n agenda. De jongen knikt en doet wat hem gevraagd wordt. Dit is geen gewone school.

EIHet vierde jaar beeldende vorming zit in een halve kring in het atelier. Marieke (16) en haar klasgenoten tekenen voorwerpen die op een stoel liggen. «Ik teken altijd en op alle mogelijke plaatsen. 'Niet zitten prutsen' kreeg ik dan op m'n vorige school te horen. Ik volgde economie-mo-derne talen. Ik deed het graag en ik had geen moeite om 'mee te kunnen', maar ik wist met mijn creativiteit geen blijf. Dus ben ik naar hier gekomen. Hier kan ik mijn artis-tiek ei kwijt en ik krijg toch voldoende theorie.» Later ver-telt de directeur me dat in het kunstonderwijs veel 'instromers' zitten: jongeren uit andere onderwijsrichtin-gen van ASO en TSO. «Sommige jongeren maken een omzwerving van jaren voor ze in het kunstonderwijs ein-delijk hun plaats vinden.»

K R I T I E KIk schuif binnen bij het zesde jaar toegepaste kunsten. De spanning druipt van hun gezichten, want volgende week hebben ze GIP. «Hebben jullie wát?» Charlotte (17), Emilie (18) en Marieke (17) lachen. «Onze geïnte-greerde proef. Vanuit elk vak werk je rond één thema en je kiest zelf hoe je er je eigen interpretatie aan geeft», legt Charlotte uit. «Ons thema? De natuurelementen: water, vuur, aarde, lucht. Ik maak kledij maar je kan ook lampen ontwerpen of schoenen maken. Het hangt allemaal van jouw keuze af: wat wil jij met het thema doen? Je moet wel elke keuze kunnen verantwoorden: je doet niets zo-maar. Eigenlijk is het een oefening in nadenken, ook over jezelf. Volgende week worden we geëvalueerd. In de jury zitten leerkrachten van deze school maar ook externe ex-perten. Ik denk dat ik met mijn werk wel goed zit, maar zal de jury dat ook vinden? Zal ik mijn werk goed kunnen verdedigen?» Emilie vult aan: «Ook een taak maken be-tekent hier meer dan in het 'gewoon' onderwijs. Je legt je hele persoonlijkheid in je werk, je visie en je gevoel. Als je daar een onvoldoende voor krijgt of zelfs maar een béétje kritiek, dan voelt het aan alsof ze je eigen persoon-lijkheid bekritiseren. Da's even wennen.»

BUIK«Ga maar naar kunst, dan heb je minder te doen, hadden ze me gezegd. Maar als je dan echt voor kunst kiest, ben je er voortdurend mee bezig», zegt Emilie. «Ik heb zelfs meer werk dan vroeger in ASO. Gelukkig is de mentaliteit hier anders: je geniet meer vrijheid. Je komt hier dan ook alle stijlen en soorten jongeren tegen: van heel gewoon tot excentriek. Het mag allemaal. Je mag hier jezelf zijn en je eigen mening verdedigen. Dat leren ze je ook: mon-digheid en opkomen voor jezelf.»

V U I L N I S«'t Is niet omdat het een kunstschool is, dat het hier vuil moet zijn», lacht Martijn (17). Hij wijst naar een van de wanden in de centrale eet-, babbel- en verzamelruimte: werkjes van de leerlingen gemaakt met afvalmateriaal. «De hele school zet zich in om deze week extra aandacht te besteden aan milieuzorg. Elke leerling kreeg de op-dracht uit de vuilnisbakken voorwerpen te vissen om een werk mee te maken. Dat is niet revolutionair: 'arte po-vera' of kunst op basis van afval bestaat al lang.» De ruimte is een centrale doorsteek waar alle deuren van de gelijkvloerse verdieping op uitkomen. Het secretariaat,

de leraarskamer, het win-keltje met schoolbeno-digdheden, de turnzaal en de beeldhouwklas. Ik koop een broodje en een kommetje soep en nestel

me tussen Krystle (17) en haar klasgenoten uit het 6de

jaar binnenhuisinrichting.

MINOTAURUS 2000«Let niet op Martijn, die is asociaal: hij komt niet naar de fuif», fluistert Krystle met opzet te hard. Martijn grijnst. Joke, Sara, Evita, Lawrence, Brecht, Valerie, Thomas en Michiel vertellen allemaal te-gelijk dat er vanavond fuif is in de poly-valente ruimte van de school. «Een jaar-lijkse traditie», legt de directeur me later uit. «De leerlingen organiseren zelf en ze vinden het leuk om op school te feesten, da's toch prima?» Krystle en haar vrien-den willen vanalles over mij weten, zijn heel vriendelijk en open. Frederick (19) noemen ze de macho omdat ie zoveel meisjes versiert. Knipoog.

S M E E RIn het vierde jaar artistieke vorming is nog plaats aan de eerste tekentafel voor-aan in de klas. Meester Piet projecteert dia's. «Tracht de spanning van de ruim-te in je tekening te vatten», bezweert hij en toont met z'n vinger op de dia in hoe weinig trekken Picasso een perfecte paardenkop schetst. Ik wist niet dat zo'n fijn lijntje zo'n voltreffer kon zijn. De le-raar komt tussen het bezweren en de dia's door bij elke leerling kijken en geeft uitleg. Van mijn tekeningen is hij niet bepaald ondersteboven, dat zie ik zo. Dat ik geen tekentalent had, wist ik. Dat een op het eerste gezicht eenvoudi-ge tekening natekenen zo moeilijk is, wist ik niet. Eén paard lukt nog wel, op de volgende dia staan er wel twintig, over en door elkaar. «Picasso onder-zoekt wat een paard voor hem kan bete-kenen. Het is een kribbel krabbel schets, een voorstudie. Als je elke dag in je schetsboek oefent, kan je na een tijdje wel paarden tekenen», sust de leraar mijn wanhopige blik. De dia's wisselen steeds sneller. «Zet geen aarzelende streepjes, trek lijnen, werk trefzeker.» Het geschuifel van potloden, de snedige trekjes van een inktpen, het gesmeer van penselen. Vreemd genoeg word ik hier rustig van.

PIERCINGAchter mij zit Sofie (17). Mijn neusbel is niets naast haar kinpiercing: een ke-geltje van twee centimeter steekt lood-recht onder haar lip vandaan. Of kus-sen nog lukt met zo'n piercing? Kathy (16, blonde dreadlocks en kleine lip-piercing) lacht ook. Die twee zouden op mijn school niet eens binnen mogen. Mijn eigen neusbelletje moet ik van mijn directeur verstoppen achter een kleefpleister. Mijn directeur zegt dat jongeren met een piercing niet goed studeren en niet gemotiveerd zijn. Hij vergist zich. Ik heb vandaag veel pier-cings gezien en nog meer gemotiveer-de leerlingen. Op deze school moeten ze niet in rijen staan en wachten ze het belsignaal niet af om naar de les te ko-men. Ze doen het gewoon, ze hebben geen druk van leerkrachten nodig. Waarom? Ze zijn gemotiveerd, denk ik. Ze doen het omdat het hen interesseert en omdat ze er zin in hebben. Ze gaan graag naar school. Stom dat zo'n sfeer niet overal mogelijk is. En jammer dat ik niet kan tekenen.»8

Klas

geno

ten

voor

een

dag

: van

link

s na

ar re

chts

: Sof

ie, K

athy

, Kim

berly

, Sar

ah (d

e ga

st),

Jer

oen,

Han

nah,

Joh

an.

Take één: vertwijfelde groep. Want daar staan zij dan met al hun goede plannen. Het programma loopt. Gedachten komen op en verdwijnen weer. Een professioneel recla-mekantoor inschakelen? Maar die liggen niet wakker van een leerlingenraad. Neen, daar haal je de mosterd op je boterham met kaas niet. Snel even een vriend bellen. Nie-mand thuis. Thuis? Natuurlijk, dat is het. In dit huis is er zoveel knowhow. De leerlingen op school, de leden van de leerlingenraad. Daar start de zoektocht. Take twee: met negen jongeren even freewheelen. Dat brengt mas-sa’s goede ideeën. Een slogan, twee, drie, veertig als het moet. Dat wordt schrappen. De beste moet nog gevonden worden. Lawrence (16) vindt een leerlingenraad onver-koopbaar. «We zijn alleen bezig met onnozelheden. Nu staat er een drankautomaat. Hiephoi, daar zijn we blij mee hoor. Jéézes, kunnen we ons niet met belangrijker dingen bezighouden?» Sophie (17) knikt heftig van nee. «Een drankautomaat, en wat dan nog? De leerlingen vroegen erom. Goed dat we dat bereikt hebben. Maar natuurlijk mag de leerlingenraad zich niet alleen daarmee bezighou-den. Dat wil ik ook niet.» Femke (16) zat een beetje te suf-

fen, maar is nu klaarwakker. «Je zoekt een slogan? Ik weet er een, denk ik.» Iedereen zwijgt. «Leerlingenraad = drankautomaat, je haalt eruit wat erin zit». Applaus! «Als we er nu nog in slagen die zin in Klasse voor Jongeren te krijgen, zitten we helemaaal goed.» Ze palmen meteen de middenpagina’s in. Er is geen ontkomen aan. (zie pagina 6-7)

BasketDe kracht van de groep. Dat straalt uit. Nodigt uit. Hou de leerlingenraad jong door er spotlichten op te zetten. Dat voorkomt indommelen. Een leer-lingenraad is de polsslag van het leven op school. Vandaar deze oproep: «Laat van je horen.» Bazuin je successen luid uit. Trommel je nieuws door de gangen. Heeft de leerlingenraad gezorgd voor nieuwe banken op de speelplaats? Laat de burgemeester aanrukken om de eerste bank met champagne te overgieten. Basketringen dankzij de leerlingenraad? Haal toeters en bellen boven. Tijdens de eerste wedstrijd verdient de winnende ploeg ‘de beker van de leerlingenraad’. Verkiezingen op til? Dat zal ieder-een geweten hebben. En de leerkrachten? Die neem je in één moeite mee.

KiesTake drie: de slogan doet het. Het is een stevige dwerg: kort, krachtig en grappig. Je weet niet goed of hij je nu voor de gek zet zoals een nar of dat hij wijs is zoals een hoffelijke raadgever. Nu moet hij nog mooi verpakt worden. Waar vinden ze de peterselie voor op de aardappeltjes? Pjotr en Marcus zijn halve artiesten. Die halen ze er dus bij. De denkers en de doeners overleg-gen. De lat moet hoog, zo hoog als praktisch mogelijk is. Ze praten over de lay-out van de slogan. Eigenlijk hebben ze het over communicatie: alles wat leeft op school moet voelen dat de slogan er speciaal voor hem/haar is. Ta-ke vier: De hele bende zit rond tafel. De resultaten liggen er. Iedereen tevre-den? Schaven we nog bij? Doel bereikt en opdracht volbracht?

Absoluut verbodenFile op de A12, spookrijder op de E40, blokrijden op de E19 en glad op de secundaire wegen. Communicatie is verkeer. Het kan vastlopen, de ver-keerde kant opgaan. En botsen. Tien kneepjes om bij de promotie van een leerlingenraad de goede weg in te slaan.1. Kies elk jaar een nieuwe uitdaging.2. Hou de achterban op de hoogte, geef informatie door.3. Hou contact en pleeg overleg met directie en leerkrachten.4. Betrek zoveel mogelijk leerlingen bij de plannen en initiatieven.5. Bevraag de medescholieren naar wat er bij hen leeft.

6. Zet je successen dik in de verf.7. Steek ook energie in de uitvoer van je ideeën, droom en babbel niet te lang.8. Sta regelmatig stil bij wat je nu eigenlijk allemaal doet.9. Hou de motivatie hoog, ga niet te snel aan de kant zit-ten bij wat tegenwind.10. Hang de poster (pagina 6-7) in de hele school op, onder, naast en tussen.

JA, KOM MAAR AFKan het ook op jouw school beter? Wat denk je van het volgende aanbod? Klasse voor Jongeren stuurt een medewerker van de Vlaamse Scholierenkoepel naar je toe. Samen buig je je met hem over de pro-blemen die je leerlingenraad heeft. Zitten er oude knarren rond de tafel die niet begrijpen dat ze beter opstappen? Vind je onmogelijk voldoende kandida-ten? Lopen al de acties steeds met een sisser af? Slaagt de dialoog met directie en leerkrachten niet? Kom je niet tot nieuwe ideeën? Weet je niet hoe je het best start met een leerlingenraad? Zoek je een originele manier om een planning en evaluatie te houden? Hou je leerlingenraad eens tegen het licht. De leerlingenraadcoach komt gratis naar je toe: een woensdagnamiddag, enkele uurtjes na de lessen, een vrijdagnamiddag. Concrete momenten spreek je later wel af. Nadien volgt de coach de zaak trouw op. Vraag de coach aan, zeg ons waarom. Klasse voor Jongeren, leerlingenraadcoach, Koning Albert II-laan 15, 1210 Brussel.

Ga zitten. Neem de tijd. Zap niet verder. Klasse voor Jongeren maakt een film: ‘Zo doet hij het, zo doet hij

het niet’. Doel: de leerlingenraad ondersteunen. Opdracht: promoot de

leerlingenraad Spelers: de leerlingenraad. Actie: nu!

9

10

De vijf grootste versierblunders De vijf snelste auto’s, de vijf kwiekste meisjes, de vijf mooiste woorden, de vijf eenzaamste momenten, de vijf gekste namen. De Man met het Rendier noteert ze ijverig in een schrift met lederen kaft. Elke maand onthult hij een top vijf. Wil jij met je eigen lijstje in zijn schrift? Als dit je lukt, is het Klasse T-shirt voor jou. Stuur je persoonlijke top vijf over een onderwerp naar keuze naar Klasse voor Jongeren, Het schrift met lederen kaft, Koning Albert II-laan 15, 1210 Brussel. De vijf grootste versierblunders. 1 Versier een ander, om indruk te maken 2 Praat alleen over jezelf3 Vraag het aan via haar/zijn vader4 Eet de avond voor de grote versieractie drie teentjes look, dat geeft moed5 Zet je vorige lovestories dik in de verf

gratis moordweekend «Een spijtig ongeluk», fluisteren de buren. Madame Pierson was de big boss van hotel Zeezicht. Haar dochter Victoria heeft nu de leiding. De sfeer in het hotel is gespannen. De gasten in het hotel roddelen. Wat staat er in het testament? Waar is het geld? Victo-ria vertrouwt het niet. Ze zoekt medewerkers (M/V) om het mysterie op te lossen. Per-soneel. Zogezegd om te werken. Eigenlijk om de waarheid te helpen onthullen. Als ka-mermeisje kan je de kamers onopvallend onderzoeken. Als ober kan je ongemerkt gesprekken afluisteren. Wil jij Hercule Poirot of Sherlock Holmes achterna? Deze gra-tis mysterie-vakantie (waarde 5000 frank per persoon) kunnen twintig lezers van Klasse voor Jongeren WINNEN. Ben je tussen 14 en 18 jaar en vrij van vrijdagavond 7 tot zondagavond 9 april? Beschrijf dan je speurneuskwaliteiten en stuur ze voor 25 fe-bruari op naar Klasse voor Jongeren, moordjob, Koning Albert II-laan 15, 1210 Brus-sel. De twintig winnaars krijgen voor 10 maart hun mysterieuze uitdaging in de bus.

Welkomin het jaarvan de nullen «We hadden ons in een deuk kunnen plooien, in een rendier of in een hoedje van papier, maar we hebben voor de nullen gekozen.» Dat zien we de leerlin-gen denken van het Instituut voor Individueel Onderwijs in Gent. Ze wensen alle lezers veel moed om dit jaar zo weinig mo-gelijk van de gevormde cijfers te halen op hun rapport. Gelukkig nieuwjaar!

Rendier met pluimenJuist antwoorden is één. Je antwoord verpakken is twee. Eefje had gelukkig geen saaie briefkaarten in huis. Zeegeluiden, glitter en fantasie sprongen uit haar enveloppe. Alleen jammer dat ze niet alle ren-dieren heeft gevonden die zich in Klasse voor Jon-geren verschuilen. Eefje wint dus géén filmtickets maar wél een Klasse T-shirt.

ALLOO «Jongeren moeten welbespraakter worden», zegt tv-presentator Luk Alloo in de krant De Morgen. «Niet zoals Hollanders die enkel lullen en eigenlijk niets zeggen. Leerlingen moeten leren vertellen over wat hen bezighoudt en hun emoties leren uiten. Ik hoop dat er leraars zijn die dit belangrijk vinden, die leerlingen buiten de leerstof dingen bijbrengen, die de actualiteit aanraken, die jonge-ren enthousiast maken en hen persoonlijkheid bijbrengen.»RENDIERSNOEP De Man met het Rendier voelt zich een BV. De kaartjes stromen toe. Meters linten hangen vol met nieuwjaarswensen. Hij schrijft nu volop terug. Zoals beloofd: de eerste 200 wensen krijgen als antwoord een zakje rendierkeutels. Klinkt niet sma-kelijk maar het is een hemels lekker product van het Wereldna-tuurfonds. Al je wensen naar: Klasse voor Jongeren, snoep, Koning Albert II-laan 15, 1210 Brussel.

AWARD Beste, ik kwam op het idee om samen met uw blad de MIP-award uit te reiken: de beloning voor de Meest Irritante Per-soon. Ik zou die awarduitreiking het liefst zien gebeuren in mei. Misschien kunnen jullie er een interview met de win-naar bij plaatsen? Ik stel voor dat jullie vanaf nu elke maand een oproep plaatsen (vermeld dat het moet gaan over een bekend binnenlands persoon, uit de sport, de media of een ander gebied) en dat jullie mij begin mei de resultaten opsturen. Voor de uitreiking en het interview kunnen jullie op mijn hulp rekenen. In mei wordt het ar-tikel geplaatst. Er zal nog lang over nagepraat worden. Misschien kunnen we het in de media uitbrengen als een extra evenement? (Bart, Zwevegem)

Het gevoel van …

De lijst van tante MariaJ Gratis postkaartjes mét cartoon. Om naar je vrienden, leraars of familie te sturen. Je vindt ze op www.klasse.beJ Gratis pers. ‘De Middag’ al gelezen’? Het is een persagentschap en jon-gerenkrant op Internet voor, over en door jongeren. Reporters tussen 15 en 25 jaar schrijven over wat hen interesseert. Twee beroeps coördineren het hele ding. Bedoeling is dat andere kranten, radio en tv een beroep doen op dit pers-agentschap. Meer info: www.reportr.com

J Gratis bon. Dina uit Wervik heeft hem te plakken. Zij kleefde de sticker. De CD- en boekenbon van 1000 frank vliegt haar brievenbus binnen. Wil jij ook zo'n zwarte Klasse-sticker? Geef een gil: Klasse voor Jongeren, Stickers, Koning Albert II-laan 15, 1210 Brussel.J Gratis film. Sommigen zien ze vliegen. Anderen tellen met de hele familie, nonkels en tantes inbegrepen. Als we alle door lezers opgemerk-te rendieren van september tot en met oktober optellen, zitten we over de 10.000 rendieren. Tel ze deze maand in Klasse voor Jongeren. Vergeet ook niet de afleidingen en samenstellingen met rendieren. Stuur je ant-woord voor 15 februari naar Klasse voor Jongeren, film januari, Koning Albert II-laan 15, 1210 Brussel. Vijftig gelukkigen trekken met hun favo-riete rendier gratis naar een film in een van de Kinepoliszalen.J Gratis een dag te veel. Hoe zet jij je wereld op z'n kop op schrik-keldag 29 februari? Op de schrikkelsite www.eendagteveel.org drop je je eigen ideeën en pik je in een moeite die van anderen mee. (zie ook p. 2 in deze Klasse)J Gratis trofee. 'Herken en zoek' is de opdracht van de Internet Mas-ters Trophy die op 7 februari start. Herken samen met je klas- en school-genoten voorwerpen, personen, geluidsfragmenten en vind de gemeen-schappelijke eigenschap. Het antwoord kan je vinden op Internet of in de bib. Elke week wordt op maandag een nieuwe opdracht gelanceerd. Hoe

sneller je het correcte antwoord instuurt, hoe meer punten je vergaart en hoe meer kans je school maakt om computerprogramma's, cd-roms en boeken te winnen. Info: www.i-academie.be en www.i-academie.be/imtJ Gratis optreden. Speel je in een muziekbandje met schoolgenoten? Doe dan mee aan de wedstrijd Schoolrock 2000. Verzamel daarvoor honderd hand-tekeningen van medeleerlngen (en één van de directie) om een optreden op school te kunnen organiseren. Meteen ben je in de running voor een plaatsje in de finale én om 20.000 frank cash te winnen om in de groep te investeren. De lijst met handtekeningen en wat uitleg over de groep stuur je naar Klasse voor Jongeren, Schoolrock 2000, Koning Albert II-laan 15, 1210 Brussel.

Breng kleur op je schoolbank. Hoe? Als je deze Klas-se voor Jongeren uitgelezen hebt, maak je er een doosje van. Heel gemakkelijk. Blaas een kleine lang-werpige ballon op. Zorg dat hij ongeveer 20 cm lang is. Bekleef hem met repen van 5 op 15 cm die je uit

je Klasse scheurt. Die repen laat je eerst weken in een papje van behangsellijm. Bekleed de ballon met vier lagen, kris kras of netjes over elkaar. Laat dit gedu-rende 8 uur drogen. Eénmaal droog en hard snij je er een gleuf van 2 op 18 cm uit. Je kan er prulletjes in kwijt: paperclips, schrijfgerief, spiekbriefjes, snoe-pjes. Het moet een énig zicht zijn met al die fleurige bureaudoosjes, op elke bank één. Zo gebeurt er ten minste nog iets zinnigs met deze Klasse. Recycleer! Recycleer! (Wendy, 15 jaar en acht maanden)

Michael (17): «Waarom bestaan er in het leven zoveel uiter-sten? Een grap van de schepper? Een gril van de natuur? Wij maar zwalpen tussen goed en slecht, zin en onzin, recht

en onrecht, vrede en oorlog, liefde en haat. Evenwicht is een mensenzaak. Kijk maar naar Worldshake. Wij kunnen de kloof tussen rijk en arm dichten. Onverschilligheid of actie? Ik weet het wel.»

De vijfde tip vanWendy

11

Weg van het web Het jaar 999. Ridders trekken naar verre oorden:

Silicon valley, Jeruzalem en Geocities. De ridderorde verzamelt kennis op de avontuurlijke tochten. Deze

know how stellen ze ten dienste van het mensdom en van het Internetrijk. Tegenstanders proberen de

‘Ridders van het jaar 2000’ (R2000) te vernietigen. Daarom leven ze voortaan

ondergronds, opgejaagd en verspreid over de hele wereld.

Samen spannend Niemand mag nog binnen. Of buiten. Gebouwen worden af en toe gesloten. Het zwembad, een school, een suppermarkt, een hotel tijdens

verbouwingen, een discotheek. Jongeren op stap met Spelewei geraken er in. Ze hebben de sleutel en gaan binnen. Na sluitingstijd. Wat ze daar doen? Dansen, toneel spelen, muziek maken en spelen.

Be

n: N

ert

sge

ha

lte z

ero

- V

lee

s e

n b

loe

d e

n b

its e

n b

yte

sL

ieve

n: E

xpe

rime

nt g

esla

ag

d - M

uzie

k en

da

ns e

n b

ee

ld e

n sp

el

Lieven (35) van Spelewei stapt samen met acht jongeren na sluitingstijd een bankge-bouw binnen. «Acht jongeren staan daar ’s nachts in het hoofdgebouw van een bank. Horen ze daar een verre voetstap? Zoemen de bewakingscamera’s op hen in? De direc-teur laat ons binnen. Hij dwaalt met ons door de gangen en lege kantoren. Ze ruiken de sigarendamp in de vergaderzaal van het hoogste kader. De centrale computer trilt en flikkert. Voor en achter hen twee stevige nachtwakers. Met zo’n ervaringen gaan we zes dagen aan de slag. De combinatie van spel en spanning werkt uitdagend. Op onze va-kanties maken we het ook huiselijk en gezellig. We zorgen voor een veilige sfeer.»

S c h R I J v ER s O p H e T sp O O R «De schrijfvakantie is een verhaal apart. Acht overnachtingen op evenveel verschillende plekken: een huis waarvan de bewoners op vakantie zijn, een klooster, het strand, een verlaten parochiezaaltje. Tijdens de dag sporen de jongeren erheen en krijgen ze schrij-fopdrachten. De meesten gaan mee voor het reisavontuur en de actie, al zijn er ook die echt komen om te schrijven. Tijdens de voorlaatste dag verblijven we op een verlaten boerderij in het midden van nergens. Iedereen schrijft en schrapt in zijn teksten, tegen honderd per uur. De wereld buiten hen is verdwenen. Op de laatste treinrit valt een ben-de straatmuzikanten binnen. Samen maken we plannen. We zetten teksten op muziek. De dag nadien sluiten we af in een klein stationnetje. Daar leest iedereen voor uit eigen werk, begeleid door de straatmuzikanten. Ouders, vrienden, de pers en de plaatselijke bewoners komen luisteren. Applaus.» Lieven droomt verder over nog acht andere kampen, telkens met heel andere sferen en avonturen. Alles is doordrongen van dans, drama, beeld, muziek en spel. Voel je het vuur, de vlam, de muze in je opborrelen? Vraag de gratis folder vol ideeën voor een tienervakantie. Spelewei, kapellekensweg 2, 3010 Kessel-Lo, tel 016 350 550, fax 016 254 334, e-mail Spelewei@wanadoo.be A c T I e d R a M A Win met je klas een dag drama, dans, beeld, muziek of spel. Enkele medewerkers van Spelewei komen naar je toe. Zij brengen creatieve media en spel tot leven. Een cadeau van Klasse voor Jongeren en Spelewei. Stap één: vraag de folder met de initiatieven van Spelewei aan. Spelewei, Lieven Verlinde, Kapellekensweg 2, 3010 Kessel-Lo, tel 016 350 550, fax 016 254 334, e-mail Spelewei@wanadoo.be Stap twee: maak met je klas een keuze uit het aanbod van de folder. Je mag er een hele dag van proeven, als je wint. Stap drie: maak je aanvraag creatief en eigenzinnig. Stuur naar: Klasse voor Jongeren, Actie drama, Koning Albert II-laan 15, 1210 Brusssel. Stap vier: je ontvangt antwoord, ofwel heb je het aanbod gemist en toch even lekker met de klas gedroomd ofwel maakt jouw klas binnenkort concrete af-spraken waar en wanneer de creatieve dag met je klas plaatsvindt.

Schuif wat dichter bij de haard en luister. «Elke ochtend brengt de grootvizier van de rid-derorde R2000 een boodschap op groot scherm. Zijn oproep aan strijders zoals Lara

Croft en Duke Nuke’m volstaan niet. R2000 heeft strijders en strijdsters nodig van vlees en bloed, niet enkel van bits en bytes.» Ben (31) vertelt het verhaal van het Internet-

kamp. Hij is een medewerker van Jeugdwerknet en organisator van het kamp. «Surfen en chatten op Internet is dikwijls een eenzame bezigheid. Je bezoekt meestal dezelfde

sites. Wat is daar nog spannend aan? Je ziet herhaling, het bekende, weinig uitda-gends, commercie. Het blijft ook allemaal heel braaf. Op het Internetkamp ontdekken

jongeren nieuwe mogelijkheden, technisch en creatief. Ze geven kennis aan elkaar door en passen ze onmiddellijk toe. Het is een oefening in zoeken en vinden.»

H I g H t E c H «We sleuren de meest moderne apparatuur aan: computers, laptops, gsm’s, webcams, printers, scanners, digitale fototoestellen en zelfs toestelletjes die via satellietverbindin-

gen je exacte plaats weergeven (GPS).» Het doel van Jeugdwerknet - zoals het woord zelf zegt - is het jeugdwerk een plaats geven op Internet. «Een kamp zoals een ander, maar hier komen er computers aan te pas. Op tocht zoeken we de korste weg via het

GPS-systeem, we verzenden via Internet tekstberichten naar de gsm van een medespe-ler, we bouwen een website om het thuisfront op de hoogte te houden, we installeren webcams op zoek naar mogelijke vijandelijke indringers. Muisslingeren, harde schijf-werpen, monitorstoten, samen afwassen en rond een (echt) kampvuur zitten. Het ge-

heime hoofdkwartier van R2000 ligt in de bossen. Begin maar eens in het bos naar elektriciteit te zoeken. Je moet je gezond verstand laten werken.» Ben praat met vuur en vlam. De veertig deelnemers tussen 12 en 16 jaar houden maanden later nog con-tact met elkaar, via Internet uiteraard. De websites die ze toen gemaakt hebben, sma-

ken nog naar peper. Het nertsgehalte is miniem. Kijk zelf. www.jeugdwerknet.be/r2000 Vragen? Jeugdwerknet, Scheldekaai 42, 9050 Gentbrugge, tel 09 231 82 70, fax 09 231 83 25, e-mail info@jeugdwerknet.be, site www.jeugdwerknet.be

Z a P O p w E B Wil je een portier aan de ingang van het web? Wil je de schoolkrant op Internet? Wil je leren omgaan met chatboxen en zoekrobots? Het kan! En je hoeft het niet allemaal alleen te doen want twee medewerkers van Jeugdwerknet komen een

hele dag naar je toe. Met tekst en uitleg. Klasse voor Jongeren en Jeugdwerknet slaan de handen in elkaar. Vertel wat jullie verwachten. Zeg welke middelen er

op school zijn (aantal computers, internerverbinding, groot scherm?). De klas die de vraag het best motiveert, wint de gratis internetdag. Grijp deze kans. Klasse voor Jongeren, internetdag, Koning Albert II-laan 15, 1210 Brussel.

Cupido: Leo BormansAfrodisiacum: Veerle DevosGebroken hart: Bavo WoutersKalverliefdes: De rendiergroep en Saskia

Blauwtje: Diana De CaluwéMinnestreel: ArtefactVlinders in buik: Matthias Cruyssaert, David Schelfthout, Moenen Erbuer (cartoons)Gigolo's: Guy Kokken, Sven Schoukens,

Hulton Deutsch, Photodisc (foto’s)Eenzame hartenbureau: Georges Monard (verantwoordelijk uitgever)

Deze jongerenkrant is gratis en verschijnt maandelijks. Ze wordt uitgegeven door het departement Onderwijs van het ministerie van de Vlaamse Gemeenschap. Scholen die dat wensen kunnen zich inschrijven voor alle leerlingen van het derde tot het zevende jaar secundair onderwijs.

Wie het blad niet via de school krijgt, kan voor 250 frank een persoonlijk abonnement nemen. Er is ook een KLASSE voor Leerkrachten en een KLASSE voor Ouders (voor leer-lingen tot en met de eerste graad secundair onderwijs). Zo maken we samen school.

KLASSE VOOR JONGERENHendrik Consciencegebouw, Koning Albert II-laan 15, 1210 BrusselTel 02-553 96 92 - Fax 02-553 96 85URL: www.klasse.be e-mail: info@klasse.be

M I J N M E N I N G «Als de rook om je hoofd is verdwenen.» Dit zong Boudewijn de Groot in 1970. En de rook die is er nog steeds. Discussies over wel of niet roken, al of niet hoffelijk, blijven dooddoeners. Ook op school hangt de walm van deze gesprekken. Anna en Peter ge-raken er niet uit. Roken totaal verbieden? Peukzones? Alleen de derde graad?

Voor Peter (17, 6de jaar wetenschappen-wiskunde): «Ik rook zelf. Echt neutraal klinkt dit dus niet. Maar een mens is vrij én alle mensen zijn gelijk. Daar gaat het om. Als leerkrachten ongege-neerd roken op de speelplaats, kan je het niet maken dat leer-lingen dat niet mogen doen. Ik stel dit voor: de derde graad

mag roken want die zijn zelfstandig ge-noeg om neen te kunnen zeggen. Een aparte rookzone vind ik normaal. Niet-rokers hebben ook rechten.»Tegen Anna (17, 6de jaar Latijn-moderne talen): «Ik ben tegen. Mijn argument is dat ik begaan ben met de gezondheid van ieder-een, rokers en niet-rokers. Je moet het een leven lang doen met je longen. Paffende medemensen wil ik mijn longen niet de vernieling in laten blazen. Een school heeft trouwens een voor-beeldfunctie.» Heb jij een mening? Je kan ze kwijt: in de klas of op het forum van www.klasse.be

TIEPDe rendiertest is iets waar ik altijd weer naar uitkijk en het was ook deze keer weer geweldig! Het is altijd leuk om te lezen hoe een bekend iemand het leven van zijn leerkrachten zuur maakte. Toffen tiep trouwens, dien Dusauchoit. (Steven, 17)Het is natuurlijk ook de bedoeling dat je snapt waar het op school écht op aankomt. Zoals … juist ja!IN DE NORYo de mannen, Klasse is echt wel de max. Trouwens, het artikel - ik denk dat het oktober moet geweest zijn - over jonge gedetineer-den heeft me echt aangegrepen en me een andere kijk bezorgd op die hele problematiek. Merci, mannen! Mensen die willen reageren moeten dat maar eens laten weten in dit gastenboek, op de site. (Hannelore, uit het gastenboek op www.klasse.be) O2Een leerkracht die Klasse voor Jongeren gebruikt in de klas boort een goudmijn aan. Ik ben ervan over-tuigd dat elke leerling vanaf de 2de graad - in welke richting of net die ook zit - heel wat aan Klasse voor Jongeren heeft. Elk nummer is in mijn lessen Neder-lands een groot succes. Ik geef zelfs een huistaak over Klasse voor Jongeren. Bij een uur studietoezicht neem ik ze mee het lokaal in en na wat uitleg, is die hele klas geboeid aan het werk. Jammer dat sommi-ge leerkrachten onverschillig of uit de hoogte reage-ren tegenover Klasse. Mag ik een leuke anekdote ver-tellen? Bijvoorbeeld over de jongen die het liefdesgedicht uit Klasse voor Jongeren knipt, op-stuurt en … bingo! Klasse voor Jongeren is elke maand zuurstof, kleur, ontspanning in een soms zo saai schoolleven. (Erik, leerkracht in het VTI van Lier)ENGELWij vonden het met onze klas de mooiste voorpagina die Klasse al ooit heeft gebracht (‘Welcome to my century’ op drie niveaus: de gebroken engel, de let-ters en het gezicht dat we er pas later in ontdekten). We hebben een lekker lang gesprek gehad over de betekenis ervan. (Ja, zelfs in een ‘beroepsklas’ als de onze.) Graag nog meer vlijmscherpe en raadselachtige voorpagina's. (Stan, 17) Zullen we er meteen even een circelzaag op loslaten?PETJEIk heb echt bewondering voor Conny, het meisje in de Klasse van december dat judo met school probeert te combineren. Haar ver-haal stond in de vorige Klasse. Het lijkt mij ongelooflijk moeilijk en vermoeiend. Ik doe niet aan sport of andere buitenschoolse activiteiten en heb het vaak al moeilijk om alles gedaan te krij-gen, dus petje af voor Conny! (Frederick, 15)JONGERENKENNISIk ben een meisje van 15 jaar en 33 dagen. Vorig jaar verzamelde ik Klasse voor Jongeren, dat wil zeggen ik legde ze allemaal in mijn boekenrek, maar las er geen een. In de zomervakantie heb ik uit verveling er één opengeslagen. Resultaat: negen Klasses zijn op een week volledig uitgepluisd en nu kijk ik vol verwachting uit naar elke nieuwe Klasse. Ik begin me nu vanalles af te vragen. Hoe ziet jullie redactie eruit? Ik hoop dat alles is ondergebracht in één gebouw, zodat al mijn brieven op hun bestemming kunnen aankomen. En wie schrijft al die artikels? Jongeren? Chapeau! Wat een taalkennis, mensen- (en vooral jongeren-) kennis! Hoe is de redactie samengesteld? Is het mogelijk voor lezers van Klasse voor Jongeren om de redactie te komen verkennen? Al één geïn-

teresseerde. (Ellen)Lezers die interesse hebben om eens op bezoek te komen? Schrijf! Kunnen we samen een datum afspreken. Kan leuk worden.ONGELOOFLIJK BLIJGoed dat jullie de geschiedenis van het onderwijs eens belichten (zie Klasse 30) want voor velen is school de normaalste zaak van de wereld! En hoe raar het ook klinkt: eigenlijk zouden we er on-gelooflijk blij mee moeten zijn. (Casper, 15)JOEPIEJOEPIELieve lieve Klasse voor Jongeren-redactie, dankjedankjewel voor de Zink-cd van Bloem die ik in mijn brievenbus kreeg. Nooit ge-dacht dat ik zou winnen. Ik doe eigenlijk nooit mee aan wedstrij-

den, maar aan deze kon ik niet weerstaan. Bloem is zo goed! Fijn dat jullie een persoonlijk kaartje sturen! (Annemie)LAAT IETS VAN JE HORENHi Wendy, hier een Klasse voor Jongeren-verslaafde. Omdat er op school weinig tijd is voor een goed gesprek, schrijven mijn vriendinnen en ik elkaar al jaren brieven. Inderdaad, in een Klas-se voor Jongeren-enveloppe. Oké, niet altijd, want sommige arti-kels kan ik echt niet zomaar weggeven en dan ontstaat er een Klasse-tekort waaruit een kladpapierenveloppenoodplan voort-vloeit. Door niet nader genoemde omstandigheden blijven mijn Klasses tegenwoordig liggen, daarom deze oproep: Griet en Ne-le: vergeet mij niet! ps: de stickers heb ik ooit gekregen van m’n ouders. Eigenlijk zijn ze lelijk (de stickers). Toch zou ik vereerd zijn mocht één ervan ergens in Klasse voor Jongeren opduiken. (Ellen, 17 jaar in 2000!) Geen denken aan.MINDER VOOR MEERDat was nu eens nieuws. Minder moeite en meer resultaat vol-gens Brain Web in Klasse 30. Ik heb het onmiddellijk uitgetest. Die van Nederlands kon er niet mee lachen. Ik denk dat ik het ar-tikel nog eens moet herlezen. (W. Mertens, 5c)DUBBELZal je geloven dat ik eigenlijk wel een beetje liever naar school

ga, nu ik in Klasse voor Jongeren zoveel men-sen als ik tegen het lijf loop: twijfelaars en be-terweters, idealisten en realisten, harden en zachten, doeners en zittenblijvers! (Joris en Jan, 17 en 17) Nog altijd last van die gespleten persoonlijkheid sinds je die bijl op je hoofd kreeg? (Pech voor de zittenblijver in jou maar wel bedankt voor de dubbele postzegels!)NIET VEEL TE VERTELLENIk heb geen klachten over mijn school. We krij-gen Klassse voor Jongeren op tijd en de leerlin-genraad doet het goed. Met succes stellen ze de noden en wensen van de leerlingen aan de direc-tie voor. Ze hebben al veel verwezenlijkt. Ook on-opvallende dingen zoals een goede dialoog tus-sen leerlingen en directie. (Barbara, 16)VRIJIk begin een systeem te zien in de kleine boven-titels op de voorpagina van Klasse voor Jonge-ren. Eerst dioxinevrij, millenniumvrij, dan ma-thildevrij, kalkoenvrij ... Klasse doet gewoon niet mee met de commerciële hype van recla-me, winkelstraten en andere tijdschriften. Mag ik voor het volgende nummer een suggestie doen? Ik walg van de hele rode hartenwinkel rond Valentijn waarmee ze ons rond deze tijd van het jaar weer bestoken. Alsof liefde aan één dag, één geschenk of alweer commercie-ge-bonden is. Ik doe er niet aan mee en hopelijk samen met mij heel veel échte liefhebbers die geen Valentijn nodig hebben om lief te hebben.

Valentijnvrij dus! (Andy, 17) Het lijkt op een actie van Amnesty International («Valentijn Vrij! Valentijn Vrij!») maar een slecht idee is het niet. Toch benieuwd of die gasten van de voorpagina ook eens willen luisteren naar die van de achterpagina.KOSTIk kan nog altijd niet geloven dat wij die Klasse voor Jongeren zomaar gratis krijgen. Tegenwoordig moet je toch voor alles be-talen. En dit komt zomaar gratis. Wat kost dat eigenlijk en wie betaalt dat? (Stijn, 15)Het hangt er vanaf wat je precies allemaal meetelt maar één exem-plaar van Klasse voor Jongeren kost 5,4 frank (drukwerk, illustra-

ties, vormgeving én distributie inbegrepen). Dat betaalt het departement Onderwijs van het Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap. Daar maken ze immers ook een blad voor leerkrachten én een voor ouders. Maar omdat bij onderwijs ook (en vooral?) de leerlingen be-langrijk zijn, is er sinds enkele jaren ook een Klasse voor Jongeren (weliswaar alleen voor leerlingen van de tweede en de derde graad secundair). Via informatie wil dit blad ‘de betrokkenheid’ van jongeren verhogen (bij onderwijs en opvoeding maar ook bij interesse, in-zicht en inzet in de samenleving). Dat is geen erg coole of blitse boodschap maar misschien daarom in deze barre tijden belangrijker dan ooit. Vijf frank is niet veel (één jongere in de gevangenis kost naar verluidt drie miljoen frank per jaar). Hopelijk doe je er iets mee.1000 x 999Wat is dat toch met dat millenniumgedoe? Er gaat helemaal geen nieuw millennium van start. Een mil-lennium duurt 1000 jaar, geen 999. Het tweede mil-lennium start op 1 januari 2001! Dat is dus nog een heel jaar aftellen. (Pieter, 14) Millennium? Waar heb je het over?RENDIERENIk snap er niets van: al die rendieren in Klasse. Maar ik moet toegeven dat ik het plezant begin te vinden. Het valt me sindsdien trouwens op hoeveel rendieren

er niet alleen tussen de teksten binnensluipen maar ook in de rest van de samenleving: in de Ikea, in strips, op wenskaarten, op Internet, in videoclips, op inpakpapier en daarstraks nog in een documentaire op tv. Wisten jullie bijvoorbeeld dat bij rendie-ren zowel de jongens als de meisjes een gewei krijgen? (Fanny, 18) Van wie?TIPP-EXIn de vorige Klasse las ik dat we evolueren naar een school met in plaats van banken computertafels. Ik word er een beetje bang van. Hoe koud en ongezellig zal het worden als iedereen verborgen zit achter een scherm, onzichtbaar voor de juf of meester. Gedaan met al die sympathieke klasgeluiden zoals vallende potloden en schuddende tipp-ex kogeltjes. Voortaan horen we alleen nog het monotoon getokkel op 20 klavieren tegelijk. Alle handwerk zal ver-dwijnen, want waar kunnen kinderen hun fijne motoriek om te te-kenen en te schilderen nog vandaan halen, als ze niet meer moe-ten leren schrijven? Neen, àls het ervan komt dat het klaslokaal louter een computerklas wordt dan ben ik blij dat het niet meer voor mij zal zijn. Geef mij maar het klassieke pen-en-papier-gevoel, inclusief schrijfknobbel en inktvingers. (Emma, 17)JAMES (1)Het is dus geen grap! Jullie sturen echt zo'n butler-James naar de school om Klasse voor Jongeren te promoten. Ziet hij er echt zo uit als op de foto in de vorige Klasse? (Saar, 16) Beter!JAMES (2)Jullie begrijpen ons niet. Al eens een gefrustreerde niet-gemeng-de jongensklas gezien? Zitten we daar al een heel schooljaar op een toffe griet te wachten en nu sturen jullie zo'n halve Chippen-dale naar de school (‘James’!). (Kenneth, 15) Zullen we de andere helft sturen?FIERLaetitia van Amnesty International die in de vorige Klasse stond, mag terecht fier zijn op wat ze doet. Gelukkig is niet iedereen in onze onpersoonlijke maatschappij ongevoelig voor het leed van anderen! (Rob, 18)BUITENKANTOK, we weten het nu stilletjes aan wel. Zij zijn beter. Hun herse-nen zijn knapper enzovoort. Graag de volgende keer iets over die vrouwelijke buitenkant. (Alain,14) Pijnlijk Alain, ook aan die kant zijn ze beter.KOM MAAR AF! KOM MAAR AF! KOM MAAR AF!Je zet je in voor de distributie van Klasse voor Jongeren op jouw school? Je wil jezelf (of een klasgenoot) verras-sen? Klasse stuurt James-de-but-ler naar je klas. Schrijf ons waar en wanneer hij je kan vinden en waarom hij precies naar jouw klas zou moeten komen. Voor vijf briefschrijvers is er geen ont-komen meer aan. Klasse voor Jongeren, James, Koning Albert II-laan 15, 1210 Brussel.