Extra: Paprika Poster

De zigeuners achternaRuil je bank: de showbizzschoolBarst in huisDe kabouters van EinsteinWin honderd filmticketsGratis – nieuw – nu – nergens – nooit

HET GROTE NIEUWS Klasse voor Jongeren 29

2 November 1999

///---------ééééé--éé--------------========--===--éé--------------========

--===-------------==ééééééé////=-----/--éé--------------========

--===-------------==ééééééé////=-----///-------éé--------------========--===-------------==éé//-------éé--------------========--===-------------==éé-------------==ééééééé////=-----/

//-------éé--------------========--===-------------==ééé///-====///---------éééééé///-=====-----/

//-------éé--------------éé--------------========--===------éé--------------========

--===-------------==ééééééé////=-----/ //-------éé--------------========

--===-------------==éé---------==ééééééé////=-----///-------éé--------------========

--===-------------==éé--========--===-------------==ééééééé////=-----/

//-------éé--------------========--===-------------==ééééééé////

--------========--===---------

----==ééééééé/

HÉ YOU(TH)!«Tijdens de middagpauze vielen politieagenten de eetzaal binnen. Ze arres-teerden zes leerkrachten. Niemand protesteerde», vertelt Jens (14). «De po-litie sloot de leerkrachten op in een grote kooi. Toen zijn we in actie geschoten om ze vrij te krijgen: de hele school pende tiental-len brieven bijeen.» Sa-men met de leerlingen-raad organiseerde Jens op 15 oktober een Schrijf-ze-VRIJ-dag op zijn school. Ze kregen de steun van de plaatselijke poli-tie en enkele populaire leerkrachten wilden meteen meewerken. De directeur was bereid de actie ge-heim te houden voor de leerlingen. «Al de brieven hebben we naar de ambassades van Bulgarije en Israël gestuurd, twee landen waar Amnesty Inter-national dit jaar actie voert.» Samen met Jens

schreven nog 70.000 an-dere jongeren in 600 scholen, clubs en jeugd-bewegingen in Vlaanderen op die ene dag tienduizen-den brieven naar rege-ringsleiders overal ter we-reld. De Schrijf-ze-VRIJ-dag is elk jaar een mas-saal pleidooi voor de rechten van kinderen en jongeren. Amnesty Inter-national heeft nu ook een nieuwe brochure speciaal voor jongeren: Hé you(th). De ingrediënten:

actie, informatie over mensenrechten, berichten over vrijlatingen en voorbeelden van wat je tegen mensenrechtenschendingen kan doen. Vraag de gratis brochure Hé you(th) aan bij Amnesty Inter-national, Kerkstraat 156, 2060 Antwerpen, tel 03 271 16 16, fax 03 235 78 12, e-mail: jonge-ren@aivl.be, site: www.amnesty.be

Jens (14), Tim (14), Wim (14), Laura (17), Ilse (17) uit het Sint-Annacollege in Antwerpen

VERPLICHT VERLIEFDVerliefde mensen zijn minder ge-welddadig. Dat geldt ook voor ver-liefde scholieren: die hebben wel iets anders aan hun hoofd rendier dan leraars pesten of vechten. De Nederlanders hebben dat door. Hun minister van onderwijs wenst alle probleemleerlingen «veel lief-de» toe. «Uit alle onderzoeken blijkt dat verliefdheid beter helpt tegen geweld op school dan alle andere maatregelen», zegt ze. Toch neemt de Nederlandse regering ook politieke initiatieven tegen pro-bleemgedrag op school want «wat als de liefde uit is?»

NOBELArtsen Zonder Grenzen (AZG) heeft dit jaar in Oslo de Nobelprijs voor de vrede gekregen. De jury prees vooral het pionierswerk van AZG overal ter wereld. Vanuit het hoofd-kwartier in Brussel worden alle in-ternationale acties gecoördineerd. Artsen en verplegers staan altijd klaar om uit te rukken. Ze zorgen voor medische noodhulp en rap-porteren de schendingen van de mensenrechten in de gebieden waar ze werken. Zo oefenen ze druk uit op regeringen die de men-senrechten in hun land schenden. De organisatie werd in 1971 opge-richt door een groep Franse artsen die getroffen waren door de televi-siebeelden van de hongersnood in Afrika. Ze wilden snel handelen en namen daarom meteen zelf het ini-tiatief. «We zijn heel blij met de Nobelprijs want het betekent een erkenning van de manier waarop we werken en het is een steun voor de mensen die we helpen», glun-deren ze bij AZG. Lees ook het ver-slag van David (16) en Aagje (18) die vorig schooljaar samen met Klasse voor Jongeren en AZG naar Cambodja trokken: 'De Beugels van Cambodja', Klasse voor Jongeren nr.19, november 1998, p 10-11 of de archieven van www.klasse.be. Info: AZG, Dupréstraat 94, 1090 Brus-sel. tel 02 474 74 84

SPIJBELKAARTAls het aan het Graafschap-college in het Nederlandse Doetinchem ligt, zijn aanwe-zigheidslijsten voortaan ver-leden tijd. De leerlingen krij-gen er allemaal een chipcard waarmee de school hun spij-belgedrag kan controleren. Ze moeten de Datalogger (zo heet het ding) steeds op zak hebben als ze naar school komen. Een appa-raatje in de klas registreert vanop afstand wie aanwezig is. Die gege-vens worden vervolgens doorge-stuurd naar een centrale computer. Daardoor is het mogelijk om tot op de minuut rendier te meten hoe-veel uren een leerling gemist heeft. Het apparaat werkt ook buiten de muren van het klaslokaal.

PROZACSteeds meer mensen zijn depres-sief. Ook op school. Bij leraars heeft gemiddeld 25% van de inge-diende ziekteattesten te maken met ‘neuro-psychiatrische aandoenin-

gen’, tegenover 21% bij de lerares-sen. Van de kleuterklas tot het se-cundair onderwijs: in alle onder-wijsniveaus zijn er ongeveer even-veel leerkrachten met depressie. Dat zou er kunnen op wijzen dat de oorzaak ervan niet in de eerste plaats bij de leerlingen ligt. «Som-mige leerkrachten raken uitgeke-ken op de job. Het onderwijs be-schikt blijkbaar over te weinig mid-delen of creativiteit om eens een leerkracht voor een tijd een andere taak of verantwoordelijkheid te ge-ven. Ook het gebrek aan promotie-kansen maakt sommigen depres-sief. Anderen hebben dan weer schrik voor de vele hervormin-gen», zegt een huisarts. «Leer-

krachten klagen vooral over zich geïsoleerd voelen, te veel extra ta-ken moeten uitvoeren, geen steun van collega's of directie krijgen, geen inbreng hebben in belangrijke beslissingen op school.» Sommige leerkrachten nemen elke ochtend een pil tegen depressie (Prozac) om naar school te komen. Dat zijn vaak perfectionisten die de lat (ook voor zichzelf) erg hoog willen leg-gen. Hoeveel leerlingen depri zijn, werd niet onderzocht.

WEETJE«In ons onderwijs is weten belang-rijker dan kunnen. De kennis is te weinig op praktische bruikbaarheid gericht en de vaardigheden stimu-

leren te weinig de zelfredzaamheid van jongeren.» Dat zegt de onder-wijsinspectie. Die heeft 90% van de secundaire scholen doorgelicht.

OUTSIDEVan de 2,7 miloen families zijn er 17% éénoudergezinnen. Eén op vier daarvan bestaat uit een alleenstaan-de vader met kinderen. Cijfers zijn er genoeg. Maar hoe ervaren jonge-ren uit éénoudergezinnen hun leef-wereld? Wat zijn de leuke, moeilijke, lastige, trieste en gelukkige kanten aan het leven in een éénouderge-zin? Zit je zelf in een éénouderge-zin? Schrijf je verhaal. Het Hoger In-stituut voor Gezinswetenschappen en de Sociale School Gent verwer-

ken die getuigenissen in een boek voor leerkrachten. Uit de inzendingen worden er vijf beloond met een vakan-tiecheque van 20.000 frank. Stuur je éénouderverhaal voor eind december naar het Hoger Instituut voor Gezins-wetenschappen, Huart Ha-moirlaan 136, 1030 Brussel. De winnaars krijgen voor eind januari 2000 bericht.

AIDSOp 1 december is het Wereld Aids Dag. Deze dag staat overal in het teken van de slachtoffers van deze ziekte. Wereldwijd zijn er 33,4 mil-joen mensen geïnfecteerd

met het aidsvirus. Ongeveer de helft van de nieuwe besmettingen ge-beurt bij jongeren tussen 15 en 24 jaar. Vorig jaar waren dat er onge-veer 3 miljoen. In België zijn in to-taal 12.522 mensen besmet, 2.602 daarvan hebben ondertussen de ziekte ontwikkeld. Sinds het begin van de epidemie zijn wereldwijd al bijna 14 miljoen mensen aan de ziekte overleden. Soa & aids-vzw IPAC die mee de Wereld Aids Dag organiseert, wil nu zoveel mogelijk geld inzamelen voor Geef om aids. Dit fonds helpt mensen met aids en ondersteunt preventie-acties. Wil je met je klas, school of jeugdvereni-ging ook iets organiseren? Een les-marathon tegen aids? Een infoses-

sie? Vraag de gratis mini-handlei-ding met ideeën en tips. Tel IPAC: 03 238 68 68 of mail naar geefomaids@ipac.be

WANTEDBen jij één van de 648 Vlaamse minderjarigen die gezocht worden door het ministerie van Onderwijs?Zoveel leerlingen voldoen op het eerste gezicht niet aan de leer-plicht. Zij zijn in geen enkele school ingeschreven, de gemeen-ten weten niet waar ze uithangen en de ouders geven niet thuis. «Die 648 zijn niet allemaal straatkinde-ren», zegt Nic Vandemarliere, woordvoerder van minister van Onderwijs Marleen Vanderpoorten. «De meesten gaan wel naar school, maar zijn gewoon niet op te sporen. Ofwel zijn ze verhuisd en volgen ze les in het buitenland of ze gaan naar school in Wallo-nië.» Hij schat dat hooguit enkele tientallen leerlingen rendier echt de leerplicht ontduiken. Zij worden met de hulp van politiediensten en parketten op andere gedachten ge-bracht. In vergelijking met de an-dere provincies zijn er in Antwer-pen de meeste schoolverzuimers. «In een grootstad val je als min-derjarige natuurlijk minder op als je niet naar school gaat.» Via ver-schillende projecten, zoals de uit-breiding van het deeltijds onder-wijs, probeert men het probleem in te dijken. De meeste scholen wer-ken aan een anti-spijbelplan.

ALLO TOKIO?Hoewel de reclame ons wil doen geloven dat de multimedia-hype een feit is, blijkt de realiteit anders te zijn. Een recent mediaonder-zoek van de K.U.Leuven toonde aan dat 66% van de Vlaamse ge-zinnen thuis geen multimediacom-puter heeft. Veruit de meerderheid dus. Slechts 15 procent is aange-sloten op Internet en slechts tien procent van de gezinnen heeft een eigen e-mailadres. Dat iedereen mobiel belt is nog zo’n fabel: 75% van de ondervraagden heeft geen GSM. 34% heeft zelfs geen vaste

telefoon. 9% van de gezinnen heeft geen televisie in huis. Dat is één op tien. Een video is aan 72% van hen besteed. De radio is wel overal te horen. Een gemiddeld Vlaams gezin heeft er twee, meestal met een wekkerradio er-bovenop.

APPELEN EN PEERSEr is minstens één misverstand tus-sen ouders en hun kinderen. Een enquête bracht aan het licht dat 85% van de ouders denkt dat hun kinderen met problemen bij hen ko-men, terwijl dat in werkelijkheid slechts 44% is. De jongeren blijken meer te vertrouwen op hun vrien-den, want 82% gaat met problemen te rade bij hen. De Jongeren Ad-viescentra (JAC’s) kennen de kracht van de leeftijdsgenoten of peer-group. Het JAC leidt daarom jonge-ren (15 à 19 jaar) op tot Jeugdadvi-seurs. Het JAC coacht hen om in hun eigen omgeving rendier andere jongeren te ondersteunen en indien nodig de weg naar de professionele hulpverlening te tonen. Sara (17) is zo’n jeugdadviseur: «Naarmate de opleiding vorderde, ging ik veel meer nadenken over alles. In het begin, wanneer een vriend met een probleem zat, kon ik alleen maar luisteren en voor de rest kon ik niets doen (soms was luisteren ge-noeg). Maar nu luister ik aandachti-ger. Ik tracht die vriend echt tips of informatie te geven. Nu is er ook meer een klik en ik kan ook gemak-kelijker vragen stellen die in de rich-ting gaan van een oplossing.» Vraag de folder ‘Vriendschap als preventie’. Hij is gemaakt in samen-werking met In Petto (Jeugddienst Informatie en Preventie). In Petto, Diksmuidelaan 50, 2600 Berchem, tel 03 366 15 20, fax 03 366 11 58, e-mail mailbox@inpetto-jeugd-dienst.be, home www.inpetto-jeugddienst.be

In dit blad duiken overal rendie-ren op. Tel ze en WIN. Zie p 10.

IN DIT NUMMER2 Het Grote Nieuws

3 Gipsy King

4 Djelem Djelem

5 Barst in huis

6-7 Gratis denk-poster

8 Glitter op school

9 Wij Willen Willem

10 De Man met het Rendier

11 Einstein op djembe

12 De brieven

Een gemiddeld Vlaams gezin heeft geen…

0 20 40 60 80 100 %

tvstereoketen

videovaste telefoon

multimedia-computer

gsm

Internet

9%

14%

18%

34%

66%

75%

85%

3

«De meisjes zien me graag dansen. Ik kan het goed en ik heb succes. Ik wil dansen in een club.

Verdient goed en 't is plezant.» We praten met Radic (18) in Medeny

Hamor, een grijs zigeunergetto in Slovakije. Ik struikel over

autowrakken en hongerige honden. Hier leven 36 Roma-families opeengepakt. Waarom de

Slovaakse zigeuners in België hun geluk komen zoeken?

Radic zucht.

«Ik heb soms schrik. Van de extreem-

rechtse skinheads. Zij willen de zigeuners

en andere minderheden uit Slovakije weg.

Ze maken er een sport van zoveel moge-

lijk Roma in elkaar te slaan. Sommigen

doen het met racistische motieven, ande-

ren omdat ze zich vervelen. We zien er an-

ders uit dan de Slovaken, donkerder voor-

al. Het is makkelijk om ons eruit te pikken.

De gewone Slovaakse mensen trekken

ook hun neus voor ons op. Racistische

uitspraken zijn bij wet verboden, maar

niemand reageert als het toch gebeurt. Ik

kan alleen bij mijn Roma-familie en -

vrienden terecht.

Getto

We trekken al lang niet meer rond in

woonwagens. Voor een nomadisch leven

hebben we zelfs geen geld. We leven sa-

men in een getto met alleen zigeuners. De

Slovaken in de buurt trekken weg: ze wil-

len niets met ons te maken hebben. Elec-

triciteit hebben we niet en er komt geen

water uit de kraan. Familie vinden we be-

langrijk, we hebben elkaar nodig. Omdat

we zo'n groepsmensen zijn, hebben som-

migen schrik van ons.

Toekomst

Zolang ik in Medeny Hamor blijf, voel ik

me goed zoals ik ben. Zodra ik naar een

andere stad trek, weg van de zigeunerge-

meenschap, laat iedereen me voelen dat ik

anders ben. Waarom aanvaarden andere

mensen me niet? Ik word er soms op-

standig van. Er leven al eeuwenlang zi-

geuners in dit land, waarom slagen we er

niet in ons te integreren en waarom willen

de Slovaken ons niet aanvaarden? Ik wil

ook een toekomst.

Zwart

Het is echt niet dat we niet willen werken.

Zodra een werkgever mijn Roma-gezicht

ziet, kan ik het vergeten. Ze willen hier

geen zigeuners. Veel Slovaken hebben

slechte ervaringen met Roma en denken

dat we niet te vertrouwen zijn. Ze vergis-

sen zich. Twee mensen hebben hier een

echte job, de rest overleeft met een werk-

loosheidsuitkering en zwart werk.

Parasiet

We leren geen Slovaaks, spreken meestal

alleen de Roma-taal. In de Slovaakse

scholen zijn we niet welkom, we moeten

naar een school speciaal voor zigeuners.

Ik ken er weinig die naar school gaan. De

mensen in dit land beschouwen ons als

parasieten. We worden uitgestoten. Wat

kan je dan doen? Als je geen kansen

krijgt, lummel je maar wat rond. Wat doe

je om de verveling te verdrijven?

België

Sommigen dromen ervan Slovakije te ver-

laten. Misschien is het in andere landen

beter. Misschien zijn daar geen skinheads

en kunnen zigeuners er in harmonie met

andere mensen leven? Zijn er zigeuners in

Belgie? En stellen ze het goed?» Ik durf

niet antwoorden.

Klasse voor

Jongeren trok

rendier naar

Slovakije en be-

zocht er zigeu-

nergemeenschappen die steun krijgen van de Koning

Boudewijnstichting. Wat we daar gezien hebben,

heeft niets te maken met het romantische beeld van

de melancholisch zingende zigeuner die in een woon-

wagen de wereld rondtrekt. Draai het blad om en ont-

dek de echte wereld achter de ogen van Radic.

«Naar wie kunnen wij opkijken?»

«De meeste zigeunerkinderen spre-ken alleen de Roma-taal. Zo lopen ze leerachterstand op en komen nor-maal begaafde kinderen in het bijzon-der onderwijs terecht», vertelt Marti-na (19) in Banska Bystrica, een kleine stad in het midden van Slovakije. Haar vader is Slovaak, haar moeder Roma. Ze studeert sociologie aan de universiteit en zet zich in voor de rechten van zigeuners. «Zigeunerjon-geren worden in de Slovaakse disco-theken geweigerd, mogen niet spelen in Slovaakse voetbalploegen, zitten niet samen met Slovaakse kinderen in de klas en leven geïsoleerd. Dat is niet alleen vernederend», vindt Marti-na, «zo krijgen Roma niet de kans om kennis te maken met verschillende manieren van denken en leven. De overheid kan ervoor zorgen dat de zi-geuners in contact komen met Slova-ken, zodat ze uit hun isolement kun-nen ontsnappen.»

«Ik kon pas lezen op m'n veertiende»

Jana (18) bloost. Ze is Roma en werkt als vrijwilli-ger in het buurtcentrum van de zigeunergemeen-schap Postarka, in Bardejou. Dat is in het noorden van Slovakije, vlakbij de Poolse grens, een streek met veel werkloosheid. «We stimuleren zigeuner-jongeren om naar school te gaan, helpen hen met huiswerk en leren hen studeren. We trachten hen ervan te overtuigen dat naar school gaan nuttig is en belangrijk voor de toekomst. Niet gemakkelijk want veel Roma-ouders denken dat het ook voor hun kinderen nooit beter zal worden. Waarom zou je dan je tijd, energie en geld steken in naar school gaan?» Jana stelt het goed. «Ik heb nu ook Slovaakse vrienden. Die hebben door dat 'die zi-geuners van Postarka' zich willen integreren en dat ze het menen. Nu alleen nog de werkgevers overtuigen.»

«Ze zijn donkerder. En wat dan nog?»

«In onze klas zit een zigeunerjongen. Hij is heel oké», vertelt Tana (16). Haar vrien-dinnen Silvia (16), Marta (16) en Andrea (16) knikken. Ze zitten samen op school in Bratislava, de hoofdstad van Slovakije. «Wij hebben niets tegen zigeuners. Die mensen zijn te beklagen, want ze worden overal gediscrimineerd. Wij letten er niet eens op dat iemand van Roma-afkomst is. Het is een probleem van volwassenen.»

«Zigeuners buiten!»

«Slovakije wil graag toetreden tot de Eu-ropese Unie. Die oefent nu druk uit op onze regering om de economie te reani-meren en 'het zigeunerprobleem' op te lossen. Het wordt niet gemakkelijk, maar ik geloof er in», zegt Lubomir Harach, voorzitter van de Commissie Onderwijs, Wetenschap en Jeugd van het Slovaakse Parlement. Buiten troepen extreem rechtse militanten samen voor het parle-mentsgebouw. Ze roepen dat die zigeu-ners geen recht hebben op overheids-steun. «Slovakije voor de Slovaken!»

«Zigeuners in woonwagens? Zet dat romantische idee maar uit je hoofd.» Oorspronkelijk zijn zigeuners trek-kers, zonder vaste verblijfplaats. De voorouders van de Roma zou-den duizend jaar geleden vanuit Noord-India naar het Westen ge-trokken zijn. Rond 1400 stonden ze in Brussel. Zigeuners reizen verder als ze zich ergens niet goed voelen. Nu lukt dat steeds moeilij-ker: Europa wil geen zigeuners. België stuurt Slovaakse Roma te-rug. Naar Kosice, Banska Bystri-ca, Bardejov, Bratislava en andere Slovaakse steden en dorpen die ze zijn ontvlucht. Ze keren niet vrij-willig terug, want ze weten dat hen in Slovakije hetzelfde wacht als toen ze vertrokken: discrimina-tie en werkloosheid.

Ay Romale, Ay Chavale De Koning Boudewijn-stichting ondersteunt projecten in tien lan-den van Centraal- en Oost-Europa die zich het lot van jongeren en kinderen aantrekken. In Slovakije gaat het meestal om zigeuners. Info: Laurent Mes-siaen, Koning Boude-wijnstichting, Brederodestraat 21, 1000 Brussel, tel 02 511 18 40, fax 02 548 03 11, e-mail: messiaen.l@kbs-frb.be site: www.kbs-frb.be Hier kan je ook de contactadressen krijgen van de project-en die steun ontvan-gen van de Koning Boudewijnstichting. Teksten over zigeuners vind je via Internet: www.romani.org/ en www.romnews.com/

Klasse voor Jongeren trekt Radic (18) achterna. Naar huis. Maar waar is dat?

Radic (18) uit Medeny Hamor vertelt zijn verhaal op p 3.

4

Djelem Djelem is de titel

van het volkslied van de

Roma sinds 1971.

Djelem betekent reizen.

«Wij zijn ongedierte.»

«Onlangs hebben ze hier een veertienjarige zi-geunerjongen in elkaar geslagen. Toen hij geen kik meer gaf, hebben ze hem in brand gesto-ken», vertelt Palo. «Tien dagen later stierf hij in een ziekenhuis. Voor de skinheads zijn zigeu-ners geen mensen maar ongedierte.» Palo is co-ördinator van een organisatie die met de hulp van de Koning Boudewijnstichting in Slovakije projecten ondersteunt die Roma (de officiële naam van de zigeuners, het woord betekent 'mens') helpen. Bijna 10% van de Slovaakse be-volking bestaat uit Roma. «Ze hebben schrik, meer dan 80% van hen is werkloos en ze voelen zich onveilig. Sommigen zoeken hun geluk in andere landen. Maar nergens in Europa zijn ze welkom. Ook jullie sluiten de grenzen voor zi-geuners.» Volgens Palo zijn niet alle Slovaken tegen de zigeuners: «Ook voor de Slovaken is het leven niet gemakkelijk. De vorige, extreem rechtse regering van Vladimir Meciar heeft de economie platgelegd en enorme schulden ge-maakt. De huidige democratische regering be-schikt nu over onvoldoende geld voor onderwijs en gezondheidszorg. Onze overheid moet trach-ten het racisme weg te werken, de economie uit de puinhoop te halen en de zigeuners via onder-wijs kansen te geven.»

5

2010In België waren er in 1997 naast elke 100 huwelijken 56 scheidingen. In de officiële statistieken vind je geen cij-fers over het aantal kinderen dat bij een scheiding betrok-ken is. Dat één op vijf kinderen momenteel een scheiding van de ouders meemaakt, is het meest waarschijnlijke.De ex-partners verlangen meestal dicht bij het leven van hun kinderen te blijven. Het contact met de kinde-ren willen ze niet verliezen. Na een scheiding ontstaan nieuwe gezinsvormen. De familie is niet dood, maar is veel complexer geworden. Na een scheiding volgt dik-wijls een nieuwe relatie. Zo tuimelen vele kinderen in een nieuwe gezinsvorm. De nieuw samengestelde ge-zinsvorm is vandaag rendier de belangrijkste nieuwe familiegroep. Eén op twee kinderen zullen in 2010 tot verschillende huisgezinnen behoren.

«Het ging heel gek.»Dimitri (15) «Geknuffel tussen mijn ouders is voorbij. Dat is jammer. De scheiding zelf vind ik een goede zaak. Ik zat middenin hun geruzie met leugens, geroep en een hele hoop miserie. Ik heb er vier jaar lang nachtmerries van gehad. Ze kun-nen het niet laten om kwaad te spreken over el-kaar. Als ze ooit eens tot bedaren komen, ga ik ze toch eens vertellen hoe beu ik hun gekibbel en leugens ben.»

INPAKKEN«Mijn vader woonde enkele jaren alleen. Ik be-zocht hem in het geheim, ik ging zogezegd bij mijn bompa op bezoek. Toen mijn vader een nieuwe re-latie had, ben ik bij hem ingetrokken. Dat ging heel gek. Mijn moeder zei op een dag dat ik alles moest inpakken. Ik vertrok nog dezelfde avond naar mijn vader. Hij wist van niets. Ik kwam daar aan met de dingen die ik snel had bijeengezocht. Er zaten kle-ren bij die eigenlijk te klein voor mij waren. Later is mijn broer hier ook komen wonen.»

WAKKER«Op school was iedereen eerst verbaasd. Ik kreeg veel steun. Er was begrip voor mij. Ik had dan ook geen problemen met de praktische regelingen zoals rapporten laten ondertekenen en taken tijdig binnenbrengen. De vrienden op school liggen er niet wakker van. Ze schrikken wel eventjes maar het interesseert hen niet echt. Echtscheidingen vinden zij blijkbaar heel gewoon.»

«Er is nu rust.»Patrick (15) «Zelfs de hond voelt zich nu rustiger. Mijn moeder heeft kordaat beslist dat het over was. Dat was een echte opluchting voor mij. In huis is het opnieuw leefbaar. De regels van mijn moeder zijn logisch. Ik ken ze en kan er me toch vrij in voelen. De jaren daarvoor waren er zoveel ups en downs, zoveel beloftes van mijn vader die niet uitkwamen dat het niet langer uit te hou-den was. Ik volgde vanop afstand de discussies tussen mijn ouders over de scheiding. Ik had medelijden met beide, mijn vader heeft veel geweend. Hoe de scheiding geregeld is, weet ik niet. Ik had willen horen wat er ge-zegd werd in de rechtbank. Zo had ik mee kunnen zor-gen voor rechtvaardigheid, mogelijke leugens aankaar-ten. Mijn moeder heeft me er niet bij betrokken. Ze deed dit bewust: ze wou me het hele gedoe besparen.»

PEST«De school volgde de zaak mee op. Ik mocht naar huis als ik me droevig voelde. Ik weende wel eens op school. Veel leerkrachten luisterden naar de problemen die ik had. Ze hielpen me erdoor. De school maakte geen punt van praktische problemen die een scheiding met zich meebrengt. In de klasgroep zaten wel vervelende type-tjes die me probeerden te pesten. De steun van andere jongeren die ook gescheiden ouders hadden, was groot. We konden erover praten. Door de scheiding kan ik nu anderen sneller begrijpen en inschatten wat er werkelijk pijn doet.»

CADEAU«Het ergste aan de scheiding is dat ik geen vader om me heen heb. Het moet toch leuk zijn om met je vader vanalles te doen in een sfeertje van ‘mannen onder el-kaar’. Van mijn vader krijg ik nu veel dure cadeaus. Dat is leuk maar ook wel erg. Het lijkt of hij de pijn die hij me vroeger deed, met geld wil doen vergeten.»

«Ik zit tussen twee vuren.»David (17): «Niemand is perfect, ook ouders niet. Ik neem het leuke van elk apart en dan zijn het voor mij perfecte mensen. Ik geniet van de verschillende ‘sferen’. Dat vind ik een voordeel. Mijn ouders geven veel om mij en ik kan bij elk mijn verhaal kwijt. Geheimen of problemen die ik een van beiden vertel, zullen ze niet samen bespreken. Dat bezorgt mij een veilig gevoel. Ik heb nu gekozen om bij mijn vader te wonen. Die keuze bracht rust maar ik vind het eigenlijk droevig. Ik ga naar mijn moeder wanneer ik wil. Enkele keren per week zie ik haar. Met haar kan ik over alles praten, met problemen kan ik altijd bij haar terecht. Zo proef ik van de verschillende sferen.»

RARARA«Ik zit wel tussen twee vuren. Mijn ouders ge-ven mij het gevoel dat ik tussen hen moet kie-zen. Het zou voor mij eenvoudiger zijn om alleen te wonen. Het geruzie tussen hen ben ik kots-beu. Ze spreken slecht over elkaar, ze liegen mij vanalles voor. Ik denk dikwijls ‘Rarara, wie spreekt de waar-heid’. Dat geruzie en hun mislukte relatie geven mij de bood-schap dat het leven vol tegenslagen zit. Een hoop miserie. Ik zit daar tussenin en kan er niets aan veranderen.»

VERGEETKOP«Met de school moet je vanalles gaan regelen als je ouders gescheiden zijn. Soms lukt dat wel. Voor het betalen van reke-ningen krijg ik meer tijd. Een rapport moet ik niet zo snel te-rug bezorgen want ik wil het aan allebei m’n ouders laten zien. Toch noemen de leerkrachten mij vaak een vergeetkop. Het lukt mij niet altijd om alles op tijd op het juiste adres te heb-ben. Soms ligt er bij mama een boek dat ik nodig heb om bij papa mijn huiswerk te maken. De leerkrachten hebben daar niet veel begrip voor. Ze zouden op de hoogte moeten zijn van de ongemakken die ik heb. Extra begrip voor dingen die je vergeet, is toch niet veel gevraagd.»

David

Patrick

Dimitri

«Ik ben het niet met de wiskunde eens. Ik geloof dat de som van nullen een gevaarlijk getal is» – Stanislaw Jerzy Lec

«De mens is geboren om te leven, niet om zich op

het leven voor te bereiden» – Boris Pasternak

«De enige echte ontdekkingsreis bestaat niet uit het zoeken van nieuwe landen, maar in het krijgen van nieuwe ogen» – Marcel Proust

«Als muggen een congres houden, noemen wij dat een zwerm» – Vrij Nederland, Terzijde

«Zoals de Grote Oceaan slechts een smaak heeft - die van zout - zo heeft

ons onderwijs ook slechts een smaak: die van vrijheid» – Boeddha

«Het doel van het onderwijs kan nooit zijn de domheid te bestrijden - dat zou onbegonnen werk zijn - doch om haar aangenaam te camoufleren» – J.Greshoff

«Eerste schooldag. Ik heb bijna gehuild. Ik keek de klas rond en ik was de enige die ik kende» – W. Van Broeckhoven

«De school mag geen voorbereiding op het

leven zijn, ze is het leven zelf» – J.Dewey

«Je kan zo cool zijn dat je bevriest.» – David Bowie

met medewerking van

8

Backstage De Showbizzschool, of beter de School voor Podiumkunsten in Oostende biedt een driejari-ge beroepsopleiding aan. De school combi-neert een vak met een artistieke opleiding. In de voormiddag kunnen de leerlingen kiezen tussen technisch of beroeps in een van de vol-gende afdelingen: "burotica", toerisme, bio-es-thetiek, hotel, bromfiets- motorherstelling of nijverheidsberoepen. In de namiddag volgen ze lessen in de afdeling dans, entertainment of backstagetechnieken. Na drie jaar Showbizz-school moeten de leerlingen in staat zijn om deel te nemen aan audities van hogere po-diumopleidingen, dans- of theatergezelschap-pen, film- en tv-producties. Ze kunnen zich ook meteen wagen aan een carrière als artiest, zanger of acteur. In de toeristische sector valt er rendier ook een graantje mee te pikken als animator of entertainer. De afgestudeerde backstagetechniekers kunnen meestal meteen aan de slag. Meer info? Showbizzschool, Ie-perstraat 7, 8400 Oostende, tel 059 70 77 50, site: come.to/showbizzschool

Ruil je rendier …euh bank Björn ruilde voor een dag zijn schoolbank in het derde jaar moderne talen-wiskunde voor een stekje in de showbizzschool. Hij stelde dit bezoek voor in een leuke brief. Heb jij een voorstel? Een dagje Latijn wisselen met kook-lessen? Toerisme met topsport? Haartooi met bloemschikken? Schrijf en doe een voorstel. Klasse voor Jongeren, Ruil je bank, E. Jacq-mainlaan 165, 1210 Brussel.

OP SCHOOL

I t ’ s Showbizzt ime.

«Hé,

we

hebb

en e

en b

ezoe

ker.

Paco

, wil

jij ie

ts v

oor h

em

zing

en?

Kom

aan,

Pac

o.»

Een

onge

loof

lijke

r wel

kom

kan

ik

me

niet

inbe

elde

n.Ik

(Bjö

rn, 1

5 ja

ar) r

uild

e m

ijn

bank

voo

r een

dag

je S

how

bizz

. «Je moet weten dat Paco (17) al een eigen fan-club heeft. Elk jaar gaat hij met zijn fans naar Spanje. Hij kan geweldig zin-gen. Wij hebben straks ook zang. Nicolas niet, die voetbalt deze namiddag. We zitten soms samen met de leerlingen van burotica.» De woordenvloed van Astrid (15) rolt van de trap-pen. Ze legt me uit hoe de klas en het lesrooster in elkaar zit-ten. Ik probeer te volgen, een programmaboekje is er niet. Je raadt trouwens nooit wat het onderwerp is van m’n eerste les: ‘hoffelijkheid in bewegingen’. Op deze school - de Show-bizzschool in Oostende - is niet zomaar een etiket te kleven.Kauwgom«Op het voetpad lopen twee mannen, een oude en een jonge. Wie hoort langs de straatkant te stappen?» Tijdens de eerste les in de klas toerisme pennen mijn klasgenoten-voor-een-dag braafjes beleefdheidsregels neer. Vragen, antwoorden én

commentaar. Dat laatste komt vanuit de klas. Je kan de leerkracht onderbreken. Hij luistert. Zowel de leerlingen als de leerkrachten spelen open kaart. Praatjes tussendoor kunnen, kauwgom is geen probleem als je ondertussen oplet en meewerkt. Nicolas (15) doet niet mee. De leerkracht Duits zoekt contact met hem. «Hoe komt het dat je niets bijhebt? Voel je je hier thuis in de klas? Zal ik jou m’n nota’s geven? Wil je praten over je probleem?» Astrid zit te neuriën. Niemand vindt het storend.

PintDe leerkracht Engels is blijkbaar gek op haar vak. Zij geniet van de nagalm van haar eigen uitspraak. Ze spitst haar oren telkens ze zelf iets zegt. De zinnen die ze op bord schrijft, bekijkt ze na-dien met veel tevredenheid, net zoals Inspector Morse bij het drinken van een pint in z’n vertrouwde kroeg. De leerkracht me-dia vertelt over haar leven bij de televisie. Ze deelt kranten uit die we in groepjes bespreken. Het is er zo stil dat je het om-draaien van een krantenpagina hoort. Pas na de les herken ik haar gezicht van de VTM: Brigitte Balfort.

HeetDe hele namiddag staat in het teken van ‘entertainment’. Ik mis de stem van Astrid, de groep is nu anders samengesteld. Al de-ze klasgenoten-voor-een-dag dromen van een toekomst op de planken. Dat hoor je ook aan de opdrachten die de leerkrachten geven: «Deze oefening is goed voor een optreden, om te ont-spannen. Voor je op het podium verschijnt, moet je al je spieren rendier losgooien.» De helft van de les drama is heel lichame-lijk: ontspannen, inspannen, ademhalen, smoelen trekken, klan-ken uitstoten. «Links, rechts, sneller, niet zuchten, zijn jullie 50 of 15, niet hijgen, controle!» Je moet je smijten tijdens zo’n les. Op de achtergrond geen geneurie meer, wel getimmer, gezaag, geklop vanuit het lokaal ernaast. Daar leeft de klas ‘backstagetechnieken’ zich uit. De leerlingen slepen materiaal aan, zoeken in hoeken en kanten naar bruikbaar materiaal. Ze lopen ook bij ons binnen en buiten met hamers en zagen en ne-men alles mee wat niet te zwaar of te heet is.

Roze haarGoed dat ik enkele exemplaren van Klasse voor Jongeren bij-heb. Zo hebben we inspiratie voor de les drama. Want de vol-gende opdracht is een improvisatie-oefening. Met een woord, een tekst of een beeld dat raakt - en dus inspireert - gaan we in groepjes van drie aan de slag. De opdracht is een beeldend ver-haal maken met een begin, midden en slot. Een plot, zo heet dat. De Klasse voor Jongeren wordt verslonden, dit is het basis-materiaal. Wij hebben ons woord snel gevonden: Titanic. We brouwen verhalen, verdelen rollen. Acht minuten voorberei-dingstijd is niet veel. Het klaslokaal ernaast hangt vol kostuums. Ik rommel. Opgezette dieren en nauwkeurige weegschalen die-nen hier om verhalen te illustreren. Ik vind net op tijd wat ik no-dig heb: een bloemetjesjurk en een pruik van lange roze haren. Boing. De tijd is om. We gaan zitten en kijken naar de resulta-ten. We beoordelen de toneelstukjes op de verhaallijn en de ka-rakters die ‘gezet’ worden. Mijn vertolking op het voordek van de Titanic krijgt applaus.

NôôôôôTwee spots branden in de grote zaal met podium en tribune. Ie-dereen drumt in de lichtcirkel bijeen. Daar staat een piano. De leerkracht start met een verdere inoefening van de stem. Li-chaamshouding is enorm belangrijk. «We zijn hier niet bij het le-ger. Als je later optreedt, moet je losjes kunnen staan. Let op de houding van je hoofd, je ademhaling, de stand van je voeten, de beweging van je kin.» Eerst wordt de n-klank ingeoefend, nadien

de no-klank. We moeten ‘toontreffen’. Er is maar één juiste toon. Niet gemakkelijk. De leerkracht laat herhalen en verbete-ren. «Maar meneer, ik kan het niet, het gaat niet, ik ben het an-ders gewoon», jammert Koen (17) na enkele mislukte pogin-gen. «Awel manneke, het is daarom dat je hier bent, om wat je gewoon bent, af te leren.» Koen kijkt beteuterd, weet niets te verzinnen en probeert opnieuw. Het lukt pas bij echte concen-tratie. Er vallen weinig complimenten, maar het geduld en de overgave van de leerkracht maken dat kamerbreedtapijt goed. De weg naar de roem verloopt niet over rozen. Ik schrijf voor het eerst woorden van een leerkracht op, zonder dat het moet: «De o is zoals een elastiek, ze valt op een matras en wipt omhoog. Zo moet de o klinken.»Viva EspañaTussen twee lessen in kletsen we bij op de speelplaats. Mijn klasgenoten maken geen haast om naar het volgende klaslo-kaal te gaan. «De leerkracht zal ons wel vinden als ze ons no-dig heeft», verklaart Koen. De andere lessen zijn blijkbaar al gestart. Enkel ons klasje geniet van de zon op de speelplaats. Paco zingt. Hij kan het niet laten. Een leerkracht komt de speelplaats op en vraag of Paco een toontje lager wil zingen. De muziek in zijn klaslokaal wordt overstemd door Paco’s krachtige stem. Velen hebben hier zo’n drang om te zingen. Enkele meisjes zingen in koor. De rest luistert en applaudi-seert. Hun leven buiten de school leunt dicht aan bij wat hier gebeurt. Manya (16) vertelt me over haar toekomstplannen. «Als ik klaar ben met deze school, ga ik enkele jaren in Spanje werken. Als entertainer kan je daar gemakkelijk aan de slag in de vele hotels. Met het geld dat ik daar verdien, wil ik een ho-gere toneelopleiding volgen.» De vastberadenheid en de zelf-standigheid van deze leerlingen is echt opvallend. Ieder bouwt hier aan zijn toekomst. Benieuwd wie hier later BV wordt.

BJORN VÓÓR

BJORN NA

9

WiJ WiLLeNWiLLeM

Een ondergronds actieve leerlingenraad? Vergeet het maar. Geen

enkele leerlingenraad kan blijven bestaan tegen de wil van de school in.

Zo gaat dat ook voor de leerkracht-begeleider. Hij kan zijn rol niet vervullen als de school niet gelooft in participatie.

Hij is dan slechts een steun, een troost, een bondgenoot voor de leerlingen. Als hij ‘controleur’

komt spelen, zal hij snel uitgespuwd worden door de leerlingen. Het kan ook

anders. Is Willem welkom?

Raad en daad voor de leerlingenraad? Op zoek naar informatie? Wachtend op vorming? Rendier leesvoer

met de post of via website? Contacteer de Vlaamse Scholierenkoepel (VSK), Gulden

Vlieslaan 17a bus 80, 1050 Brussel, tel 02 511 93 75, fax 02 511 78 06, e-mail: vsk@online.be

Dit zijn geen drie mannen en een paardenkop.

Als leerkracht technologie heeft Willem een scherpe taakomschrijving. Als begeleider van de leerlingenraad ligt dat anders. Hij heeft daar een andere rol. «Het woord ‘rol’ heeft voor mij een vervelende bijklank», zegt hij. «Ik wil ‘echt’ zijn. Als begeleider komen er wel andere eigen-schappen van mij naar boven.» Ervaren begeleiders noemen minstens twee van de 15 rollen - aandachts-punten - die hier volgen als belangrijke eigenschappen. In één adem voegen ze eraan toe dat een begeleider vooral zichzelf moet zijn. Dit lijstje legt de lat wel erg hoog. Vind je te weinig gelijkenis tussen de begeleider van de leerlingenraad op jouw school en deze robotfoto? Bedenk dan dat je beter af bent met een mens.

D É W I L L E MHoeveel eigenschappen heeft jouw begeleider van de leerlingenraad? Een robotfoto in vijftien stukken.

✖ Startpistool: Willem speelt bij de oprichting van een leerlingenraad een actieve rol. Zijn raad en ervaring zijn ook welkom bij de start van het schooljaar. Nadien nes-telt hij zich tussen de leerlingen rond de tafel. «Om te beginnen, wil ik zeggen dat ik niet veel zal zeggen.»✖ Stuurwiel: Willem staat niet aan het hoofd van de leerlingenraad en zal geen beslissingen opdringen of zelfstandig innemen in naam van de leerlingenraad. Willem geeft goede raad. Hij legt de bal al eens voor het doel. De agendapunten van een vergadering stuurt hij niet. Hij geeft zachtjes richting aan de manier van vergaderen. «Ik denk dat we beter rond een tafel gaan zitten dan her en der verspreid in het lokaal.»✖ Insider: Willem begrijpt de taal van jongeren. Hij kent hun leefwereld. «Je kan het beginuur van die fuif misschien een beetje verlaten.»✖ Strijdgezel: Willem rolt de rode loper niet uit voor de leerlingen naar het bureau van de directie. Hij stelt zich wel op als medestrijder voor de wensen van de leerlingenraad. «Dat idee moet je zeker duidelijk maken aan de directeur.»

✖ Aanwijzingsbord: Willem geeft advies. Hij is een klankbord met wensen, gedachten en nieuws vanuit de leraarskamer. Hij geeft onder andere uitleg over de werking van de raad van beheer van de school. Hij zorgt ervoor dat de leerlingenraad erkend wordt, bijvoorbeeld door het leerkrachtenteam. Maar ook dat de leerlingenraad anderen erkent, bijvoorbeeld de directie. «Vergeet niet dat de leerkrachten echt in jullie geloven.»✖ Buurjongen: Willem is sociaal en soepel als een elastiekje. Hij gedraagt zich normaal tussen de leerlingen. Hij doet niet jong of vlot om er bij te ho-ren. «Ik stel voor dat we dat punt eens op een rustige plek doorpraten.»✖ Kameraad: Willem is één van ons. Met zijn verjaardag brengt hij een taart mee. Wij blazen de kaarsjes uit. «Verrassing!»✖ Student: Om een nog betere begeleider te zijn, staat Willem open om zich verder te vormen via bijvoorbeeld de Vlaamse Scholierenkoepel (VSK). «Op die vormingsdag leerde ik meer over goede communicatie.»✖ Ruggensteun: Willem kan zich inleven in standpunten en voorstellen van de leerlingenraad. Meer nog: hij is enthousiast en voor 100% geëngageerd. «Wow, dat is goed bedacht.»✖ Bezemwagen: Als de leerlingenraad wat tam zou zijn, neemt Willem de praktische zaken op zich. Hij zet de leerlingenraad op het goede spoor. «Pff, het lukt nu niet. Laten we er over praten.»✖ Ontmoetingspunt: Willem kan je altijd iets vragen. Hij is nooit te streng. «Zeg het maar, ik luister.»✖ Coach: Willem heeft geduld en geeft een kans rendier aan wat er groeit in de leerlingenraad. Hij is bereid mee op zijn bek te gaan als de leerlingenraad faalt. «We moeten ons niet ergeren omdat we niet onmiddellijk hét voorstel vinden.»✖ Optimist: Willem kan tegen een beetje stress. Wat drukte op vergaderingen beschouwt hij als een bewijs van enthousiasme. «Het is duidelijk dat jullie dit belangrijk vinden.»✖ Onderzoeker: Willem stimuleert de leerlingenraad beetje bij beetje de ambi-ties te verleggen. Hij houdt de bestaansreden van de leerlingenraad in het oog. «Waar willen we echt werk van maken?»✖ Spiegel: «Is dit idee haalbaar? Is dit in het belang van alle leerlingen?» Wil-lem laat de leerlingenraad nadenken over de eigen werking. «Is dit het doel dat we willen nastreven?»

D E M E N SWe schuiven de robotfoto van de leerkracht-begeleider onder de neus van twee begeleiders van een leerlingen-raad in Geel. Dimp Peeters en Lode Reynders geven commentaar. «In de eerste plaats moeten wij onszelf zijn. We voelen ons bij de leerlingenraad geen leerkrach-ten tussen de leerlingen. We zijn er om af en toe wat bij te sturen. We leggen niet zomaar ons gewicht rendier in de schaal. De leerlingenraad heeft het krijtje vast. De leerlingen zijn de drijvende kracht. Ze beperken zich heus niet tot een drankautomaat. Als je hen vertrouwen geeft, komt de leerlingenraad met prachtige dingen voor de pinnen. Toen hier voor de school een dodelijk ver-keersongeval gebeurde, heeft de leerlingenraad een fak-keltocht gehouden. Ze eisten meer verkeersveiligheid. Ook voor de familie van het slachtoffer was dit heel be-tekenisvol.» Dimp en Lode voelen zich thuis in de leer-lingenraad. De groep die Delphine (de voorzitster van de leerlingenraad) rond zich heeft verzameld, werkt hard. «De leerlingen in de leerlingenraad hebben veel discipli-ne. Van hun manier van vergaderen kunnen ook volwas-senen leren. Zij plannen, evalueren, zoeken contact met de leerkrachten, verzorgen hun communicatie met de di-rectie. Acties zijn tot in de puntjes voorbereid. Onze rol als begeleider is klein. We geven feedback, we wijzen al eens op iets dat verbeterd kan worden. Maar we zeggen hen vooral dat ze vertrouwen kunnen hebben in zichzelf, dat ze ernstig genomen worden. Zij zijn de motor voor een leefbare school.»

DEMaNMET HET

ReNDiER

DE MaNMET HET

ReNDiER

10

w w w . k l a s s e . b eEindwerk of spreekbeurt en geen inspiratie? Trek de archieflade op de Klasse-site open. Meteen krijg je ook een blik over het muurtje van Klasse voor Ouders en Klasse voor Leerkrachten, kan je in discussie gaan met ouders en leerkrachten op het forum en kan je je commen-taar, ideeën en kritiek kwijt in het gastenboek. Er staat meer op de site dan in de gedrukte versie van Klasse. Lees er het ongecensureerde ver-slag van Anke (16) en Indra (17) maar op na over hun expeditie met Greenpeace in het Braziliaanse Amazonewoud. Er staat niet alleen sé-rieux op de Klasse-site: verras je leraar, klasgenoten of vrienden met een cartoonkaartje. Succes verzekerd. Heb je zelf geen Internetaanslui-ting? In de bib en in sommige scholen kan je ook (gratis) terecht.

De derde tip van Wendy: kerstballen«December. Binnenkort is het weer zover. Het is al erg genoeg dat er dan bomen worden omgehakt om de mensen in de stemming te brengen. En dan zwijg ik nog over de kalkoenen. Maar dat Klasse voor Jon-geren zomaar bij het oud papier belandt, vind ik echt eng. Daarom stuur ik jullie deze derde recyclagetip. Hij is bedoeld voor creatieve en milieubewuste jonge-ren. Maak van de bladzijden van dit blad fleurige kerstboomballen. Prop een bladzijde tot een bolletje, knoop er een touwtje rond en hang het in de boom: een kerstboom met klasse. Succes verzekerd.» (Wendy, 15 jaar en zes maanden)

k l a s s e k l a s s e k l a s s e✖ Rang✖ Leerjaar✖ Categorie✖ Lokaal waar les gegeven wordt✖ Groep leerlingen van eenzelfde leerjaar✖ Afdeling met verschil in prijs en comfort✖ Groepering van de bevolking met gelijksoortige economische en maatschappelijke omstandigheden en belangen✖ Elk van de categorieën van gelijke grootte waarin het te onderzoeken gebied ver-deeld wordtMaar het belangrijkste is Klasse voor Jongeren. (Tine Duchi, Kuurne)Tine, bedankt voor het opzoekingswerk, nu weten we eindelijk wat we zijn.

Tilt Geloof je in de millenniumdrama’s? Neen? Dan heb je de kalender in het september-nummer nog niet goed bekeken. Tracht je er een afspraak op te noteren in de maand januari, dan zit je pas goed midden in de milleniumramp. In januari kan alleen kalmte je redden, vanaf februari verzekert de kalender weer rust in het land.

Prins Laurent: «Liever niet» Doet hij het of doet hij het niet? Op de redactie kwam een fluwelige lakei het droeve nieuws melden. «Hij doet het niet», boog hij diep. Prins Laurent bedankt (wel heel be-leefd) voor de uitnodiging om deel te nemen aan de Ren-diertest in Klasse voor Jongeren. Moet hij naar een feestje?

Karel In het nummer van Klasse van september komt het woord rendier 23 keer voor. Drieëntwintig staat niet alleen voor

de oplossing van de wedstrijd uit Klasse maar ook voor…het aantal uren dat een jongere op een zaterdag doorbrengt in het plaatselijke jeugdhuis …de leeftijd waarop je langzamerhand oud wordt…het aantal lieven dat je niet meer kan tellen op je 2 handen…de bladzijde in mijn sprookjesboek die begint met «De zon kwam op boven wiebel-woud. Dat is de naam van het bos waar Brammetje Braam met zijn grootmoeder woonde». …het getal waarvan het eerste cijfer aanduidt hoeveel keer je moet slikken vooraleer je iets zegt en het tweede hoeveel keer de engel in ‘Karel ende Elegast’ Karel aan-spoorde om te gaan stelen …het aantal jaar dat ik nog zou kunnen doorgaan met het verzinnen van gelijkaardige verzonnen verzinsels. (Kim, 16)Tel er overal twee bij. Het waren er 25.

Rendierachtig Ik vraag me af wie er begonnen is met heel de tijd te rendieren over rendieren in Klasse. Niet dat ik er veel last van heb, aangezien ik zelf wel een beetje rendierachtig ben (soms toch wel een heel klein beetje veel). Eigenlijk wil ik elke rendierfanaat aanrendieren om een rendier te rendieren in hart en nieren. Wanneer er op school niets te rendieren valt, kan je toch nog altijd terecht in de rendierrubriek van Klasse. Dat vind ik, als rendier, wel keirendier. Waaraan ik me altijd al een heel klein beetje gerendierd heb, is dat er in Klas-se voor Leerkrachten (waar mijn ouderlijke rendier bijhoort) altijd zo’n mega-rendierige prentjes staan, terwijl er in Klasse voor Rendieren bijna nooit staan! (Kristien, 17)

Win een reis met de hele klasVorig jaar trok het derde jaar moderne talen-wiskunde van het Don Bos-co College in Zwijnaarde op klasreis naar Texel (Nederland). Zij stuurden dit kaartje. Dat kon er blijkbaar nog van af. Ze wonnen de grote klasreis-prijs van Klasse voor Jongeren en haalden daarmee 40.000 frank bin-nen. Stuurt jouw klas ons dit jaar een kaartje? Organiseer een klasuit-stap. Stel een doel. Plan een dagprogramma. Bepaal een reisweg. Rendier. Contacteer de plaatselijke toeristische diensten. Som de kos-ten op (max. 40.000frank). Overleg met leerkrachten. Maak een klas-reis-draaiboek (max. 5 pagina’s). Onderteken het dossier met de hele klas en de leerkrachten die zullen meewerken. Stuur dit voor 30 janua-ri naar Klasse voor Jon-geren, Klasreis, E. Jacqmainlaan 165, 1210 Brussel. Het bes-te voorstel wordt be-loond met een cheque van 40.000 frank. Dan kan je dit schooljaar de reis nog maken.

Dit is geen Mat-cartoon.Renée Steyaert zocht gewoon wat

afleiding tijdens de studie.

Het gevoe l van … Maarten Soete (16 en rendier): «Toen ik deze

ochtend naar school rende, zag ik nog net de flikkering van de maan boven me. Ik stelde me mezelf voor, op de maan, starend naar de aarde. Ik zag

ontelbare kleine wezentjes die overal naartoe ren-

den. Naar school, naar het werk. Iede-re morgen hetzelfde traject. Toen voelde ik me zo nietig.»Maanziek Maarten?

Schoolrock 2000 Ellen (16), Lennert (16), Timoty (18), Daan (16), en Jonas (17) gaan er-voor. Hun blues, funk en rockgroep gooit zich in de strijd. Blue Zodiac brengt eigen nummers en songs van onder an-dere DJ Scott tot binnen de schoolmuren. Zij be-zorgden ons 100 hand-

tekeningen van schoolgenoten die tot hun fanclub behoren plus de toe-stemming van de directie dat ze een schooloptreden mogen geven. De muziekbandwatcher van Klasse voor Jongeren zal aanwezig zijn op het optreden om een cheque van 20.000 frank af te geven om het optreden te financieren. Hij beoordeelt of ze mals genoeg zijn om deel te nemen aan de gróte schoolrockfi-nale. «We spelen gráág muziek. Het is leuk om er samen mee bezig te zijn.» Borrelen de klanken al in je op? Zit jij ook in een muziekbandje met schoolgenoten? Stuur handtekeningen, toestem-ming en foto naar: Klasse voor Jongeren, Schoolrock 2000, E. Jacqmainlaan 165, 1210 Brussel. Just Rock it.

A C T I E ! Gratis luisteren 10 tickets (ter waarde van 300 frank) voor de opvoering van het koorconcerto Itemptata Nites van componist Sebastiaan Van Steenberge op vrijdag 3 december in Gent. Info en tickets bij Walter van Kerkhoven van de Koninklijke Gentse Oratoriumvereniging: 09 221 18 90 (op woensdagnamiddag en op donderdag). Geef het codewoord Klasse.Gratis sprekenEen spreekbeurt of eindwerk over Chinese cultuur en taoïsme? Infor-matie: Studiecentrum, Ballaerstraat 114, 2018 Antwerpen, tel&fax 03 248 13 87, e-mail: tasc.vercammen@skynet.be Gratis schrijvenHeb je een speciale band met de maand november en zit je hoger dan het 4e jaar? Doe dan mee met de novemberwedstrijd. Schrijf een arti-kel van 2 à 3 pagina’s over je novembergevoel. De drie beste teksten krijgen een prijs én een plaatsje in het novemberboek. Je kan je artikels insturen tot 15 januari 2000. Meer info bij Luc Van Liedekerke, Scho-lengemeenschap Sint-Franciscus, Lostraat 175, 1760 Roosdaal – Strij-tem, tel 053 64 66 40, fax 053 64 66 70.Gratis kijkenBlijven tellen! Hoeveel keer staat het woord rendier in deze Klasse voor Jongeren? Vergeet ook niet de rendieren in samenstellingen en aflei-dingen. Stuur voor 15 december een kaart met het juiste cijfer naar Klasse voor Jongeren, film november, E. Jacqmainlaan 165, 1210 Brussel. Zoek alvast een partner om met de twee gratis filmtickets een film uit de kiezen in een van de Kinepoliszalen. Er zijn honderd win-naars! Geniet ervan.

Gratis snoepenDe kerstman kan er niet afblijven. De Man met het Rendier heeft er stiekem verzameld. En straks zet jij je tanden in de rendiersnoepjes. Want de Man met het Rendier bezorgt bij 200 lezers thuis zo’n zakje lekkernijen. Stuur een zelf ont-worpen nieuwjaarskaart naar Klasse voor Jongeren, E. Jacq-mainlaan 165, 1210 Brussel. Vermeld duidelijk je naam en adres. De zakjes rendierkeutels zijn een produkt van het We-reldnatuurfonds (WWF). We vonden ze in hun catalogus met allerlei eindejaarscadeaus. Vraag die catalogus. WWF, Waterloosteenweg 608, 1050 Brussel, tel 02 340 09 99.

Duidelijk? Erbiner Moenen uit We-zembeek-Oppem telde 25 Rendie-ren in september. In oktober waren het er 32. Nu is het weer aan jou.

GedichtVandaagzwevend doorde blauwgrijze vlaaglangsheen de wazige kristallennooit eerder aanschouwdbetoverde ons alleneen tinkelend geluid,kronkelende witte torenshoog verheven in een briesjevloog een magisch wenden uitHet gebeurt niet alle dagendat we zoals op dat eneademstokkende moment21 rendieren zagen.

(Margot, 17)We durven er niet aan denken wat er zou gebeurd zijn als je het juiste aantal in jouw dromen had gezien: 25 dus!

«Gezien met sticker» Britt Van Espen heeft hem te pakken dankzij het plakken. De CD-bon van 1000 frank is naar haar op weg. Je herkent Britt aan de zwart met witte strook op haar neus: een mens met Klasse. Vraag de stickers aan en WIN. Klasse voor Jongeren, Stickers, E. Jacqmainlaan 165, 1210 Brussel.

11

«Veel mensen zeggen 'maar jongen toch, waarmee hou jij je bezig'. Maar die quantummechanica heeft mij gepakt. Daarom maak ik mijn

eindwerk over atomen.» Michiel (17, 6de jaar wetenschappen-wiskun-de) houdt van basket, de jeugdbeweging, zijn lief, Zuid-Afrika én we-

tenschappen. Op zoek naar de kabouters in zijn hoofd.

DOEEen ideetje voor een originele klasuitstap? Zoek je inspriratie voor je eindwerk? Of vind je het chemielokaal op school te klein? Dit doe-centrum voor wetenschap en technologie gaat open voor het publiek op 26 februari 2000. Je kan het elke dag bezoeken van 9u30 tot 17u. De 3.500 m2 grote tentoonstellingsruimte steekt vol experimenten en interactieve uitdagingen. Leerrijk, boeiend en spannend. Info: Technopolis, Technologielaan, 2800 Mechelen, tel 015 34 20 00, fax 015 34 20 01

ZEEPBELHoe zet je een vliegtuig

zonder brokken aan de grond? Hoe werken onze longen? Hoeveel water zit er in

mijn lichaam? In Technopolis ontdek je het allemaal zelf. Zien, horen, voelen, proberen, ruiken en experimen-

teren. Op zaterdag 26 februari 2000 opent dit doe-centrum voor wetenschap en technologie in Mechelen. Je tuimelt er van

het ene in het andere experiment. In dit levende museum mag je alles beetpakken, betasten en uitproberen. Zeven zones vormen een wondere

wereld. In Lucht en Wind stap je een echte vliegtuigcockpit binnen en maak je geluidsgolven zichtbaar. Aan de Waterkant word je overspoeld door een

waterval en steek je je neus in een watertoren. In Bouwstenen spring je in een zeepbel en bouw je zelf bruggen. Actie/Reactie: hier spurt je tegen olifanten en tijgers en fiets je als een evenwichtskunstenaar hoog op een kabel. In het Huis druk je je neus tegen huishoudtoestellen in doorzichtig plexiglas. Zo ontdek je meteen hoe een mixer en een kruimeldief werken. In Onzichtbaar doe je alles tastend en kruip je in de huid van een chirurg tij-dens een operatie. In het Atelier schroef je scheerapparaten en radiotoestellen uit elk-

aar om ze daarna weer in elkaar te steken. In Technopolis zijn wetenschap en technologie spannend en echt en leer je door zelf te experimenteren.

«Het chemielokaal op school is nog niet in de fik gegaan of ontploft, maar ik ben wel een onhandige wetenschapper. Ik heb mezelf al een paar keer verbrand. Gelukkig is het meestal mijn rechterhand. Mijn linker heb ik nodig om gitaar te spelen. Ik speel ook nog djembe en trompet. Heel verschillende instrumenten, ik weet het. Ik vind het gewoon plezant rendier vanalles uit te proberen. Ook in het labo op school. Zelfs al herhaal je gewoon een experiment dat vele anderen al voor jou gedaan hebben, dan nog is zelf proeven doen leerrijk. Je kan zelf je besluiten trekken, je hoeft niets zo-maar aan te nemen. Zo kan je wat je leert ook beter begrijpen en onthouden.

BLIKSEMAls chiro-leider bij de kleintjes tracht ik altijd wel wat wetenschap binnen te smok-kelen. Speels en op hun niveau. Gaan we stappen in een bos, dan vertel ik niet al-leen verhaaltjes over kaboutertjes. Ik geef hen ook wat wetenschappelijke uitleg over wat we zien op onze wandeling. Die gasten zijn altijd geïnteresseerd. Weten-schap is gewoon boeiend, maar veel mensen worden erdoor afgeschikt omdat het hen allemaal zo abstract lijkt. Als je vertrekt van de leefwereld van mensen, van wat ze kennen, dan is wetenschap simpel. Vertel over de bliksem als je iets kwijt wil over magnetische velden.

NERDIk zit niet voortdurend aan de proefbuis en de bunzenbrander. Er zijn er natuurlijk die sociaal gehandicapt zijn en alleen leven voor de wetenschap. Mijn vrienden thuis en in de jeugdbeweging zijn wel anders dan mijn klasgenoten: sommigen zijn alleen maar met school en wetenschap bezig. Dat vind ik wel zielig. Even zielig is natuurlijk als je al je tijd vult met uitgaan en plezier maken. Ik tracht een middenweg te vinden. Een wetenschapper mag zich niet afsluiten. Niet van zijn vrienden maar ook niet van wat in de wereld gebeurt. Ik wil er zelf bij zijn en me engageren. Daarom trek ik bin-nenkort met een ontwikkelingsorganisatie naar Zuid-Afrika voor een inleefreis.

EINSTEINEinstein staat op te veel T-shirts. Na zijn relativiteitstheorie werd hij te populair. We moeten Einstein relativeren want hij heeft ook fouten gemaakt. Wetenschappelijke theorieën zijn belangrijk, niet wie ze gevonden heeft. Meestal zijn die het werk van verschillende wetenschappers. Collega's in de discipline leggen de grondbeginse-len, en als je geluk hebt, bouw jij er op voort en kan je er je naam op kleven. Ik droom nu al van de theorie van Michiel.»

GRATIS NAAR TECHNOPOLISDit is je kans om Technopolis gratis uit te testen. 170 jongeren kunnen samen met maximum twee vrienden naar de

avant-première. Aan het eind vragen de organisatoren wat je ervan vindt. Alle experimenten en interactieve avonturen be-leef je samen met andere jongeren. Je krijgt demonstraties en kan workshops volgen. Aanraken moet!

B O Nnaam

adres

ik kom samen met een/twee vriend(en) op bezoek op12 februari/13 februariin de voormiddag/namiddagStuur deze bon voor 6 januari naar TECHNOPOLIS, Karla Gilis, Technologielaan, 2800 Mechelen. De eerste 170 krijgen een bevestigingsbrief met de details voor het bezoek.Die brief is ook je toegangsticket voor de avant-première.

EINS

TEIN

OP

DJEM

BE

«Doet me denken aan de kat van Schreuder. Deze wetenschapper heeft door een experiment met een kat in een glazen bokaal aangetoond dat je de hal-veringstijd van radioactieve deeltjes niet exact rendier kan bepalen, zoals

een wet in de klassieke fysica nochtans beweert. De quantummechnica wil aantonen dat er fouten zitten in de klassieke fysica. Spannend!

Captain Panaka Leo BormansPrincess Leia Veerle DevosImperial Royal Guard Bavo Wouters, Kris Vanhemelryck

Queen Amidala Diana De CaluwéShaak ArtefactPeko Peko Matthias Cruyssaert, David Schelfthout (cartoon)

Eopie Guy Kokken, Sven Schoukens, Hulton Deutsch, KPT Power Photos, Photodisc, Provektor III (foto’s)Emperor Palpatine George Monard

Let the Force be with you.

Deze jongerenkrant is gratis en verschijnt maandelijks. Ze wordt uitgegeven door het departement Onderwijs van het ministerie van de Vlaamse Gemeenschap. Scholen die dat wensen kunnen zich inschrijven voor alle leerlingen van het derde tot het zevende jaar secundair onderwijs.

Wie het blad niet via de school krijgt, kan voor 250 frank een persoonlijk abonnement nemen. Er is ook een KLASSE voor Leerkrachten en een KLASSE voor Ouders (voor leer-lingen tot en met de eerste graad secundair onderwijs). Zo maken we samen school.

KLASSE VOOR JONGERENHendrik Consciencegebouw, E. Jacqmainlaan 165, 5A21, 1210 BrusselTel 02-553 96 92 - Fax 02-553 96 85URL: www.klasse.be e-mail: info@klasse.be

M I J N M E N I N G Een rok die tot op de knie komt. Geen sportschoenen. Geen gerafelde jeans. Uniformen heb je in alle maten en kleuren. Ze zijn ook niet op alle scholen even strak gereglementeerd. Blij met je outfit of voel je het aan als een beknotting van je persoonlijke vrijheid? Delphine en Veerle had-den stof genoeg voor discussie. Jij ook? Laat het ons weten, of deel je mening met de klas.VoorDelphine (17, 6de jaar wetenschappen-wiskunde): «Het gekke aan de hele discussie rond uniformen is dat diegenen die een uniform moeten dragen zelf eerder voor zijn, terwijl de ferventste tegenstanders zonder naar school gaan. Zelf heb ik drie jaar in een uniform-school gezeten en in ons klasje waren we er best tevreden mee. Niets zo makkelijk als je voor je opstaat al weet wat je zal aantrekken die dag. Dat schept een band tussen de leerlin-gen van de hele school. Je nieuwe klasgenoten brandmerken op de eerste schooldag kan ook al moeilijker. Rendier. Het is larie dat je je niet meer ‘persoonlijk zou kunnen uiten’ als je een uniform aanhebt. Om jezelf te zijn heb je toch geen speciale kleren nodig.»TegenVeerle (15, 4de jaar economie-moderne talen): «Het vaak ouderwetse uniform neemt je het recht af jezelf te zijn. Je kan geen eigen stijl meer ontwikkelen. Het is toch belangrijk om te laten zien hoe je echt bent en waarvan je houdt. Inspraak over het uniform is er niet. Of je arm of rijk bent, zie je toch aan de schoenen en de boekentas. Door het uniform word je net in een vakje gestopt. Ik was dolblij toen in mijn school het uniform werd afgeschaft. Je moet gewoon de mentaliteit veranderen van mensen die elkaar beoordelen op hun kleren. Een uniform invoeren lost dat probleem niet op.»Je kan je mening nu ook kwijt op het net. Surf naar het forum op www.klasse.be

HET STINKTEr is eigenlijk maar één ding dat me ergert aan jul-lie blad. Het papier trekt op niets want het stinkt enorm. Waarom drukken jullie het niet op gewoon papier? Dank u. (Katrien, 18)Op verzoek van heel veel lezers wordt dit blad ge-drukt op milieuvriendelijk, chloorarm papier. Een geurtje, zei je? Wacht in het vervolg de mens die dit blad naar je klas brengt gewoon op in de gang, voor hij het blad weer onder zijn oksel moet steken om de deur te kunnen openen.

FLASHYWillen jullie de volgende keer wat minder flashy kleuren gebruiken voor het B[oxo]-spel? We pro-beerden het blad onder onze schriften te verstoppen maar we werden betrapt. Misschien kan je het vol-gende keer een camouflagekleur geven? (Hans, 15)We vragen het aan onze kameleon van dienst.

DROMERDat rendieren tellen was niet gemakkelijk! Nog goed dat er veel interessante teksten bij waren. Ik was er zo in verdiept dat ik soms vergat de rendie-ren aan te duiden. Stom hé! Ik ben nu eenmaal een dromer (daar zullen de leerkrachten van kun-nen getuigen). (Nathalie, 15)Volgende keer wat beter opletten, zegt die van wiskunde.

MEERBreng de volgende keer méér Klasses naar onze klas, want we zitten met 21 leerlingen die enthou-siast zijn over Klasse en er waren maar zeven Klasses. Er kwam een diplomatische oplossing: 1 Klasse per drie leerlingen. In plaats van het met 21 uit te vechten, konden we het dan per drie doen. Gelukkig hebben we er ons gewei niet bij verloren! (Inge, 17)

KETTINGKim schreef over onze klas een gedicht dat ik wel mooi vind: Ik noem ze een tv die altijd speelt om-dat ze nooit zwijgen. Ik noem ze een dagboek om-dat je hen alles kan toevertrouwen. Ik noem ze het weer omdat ze zo onvoorspelbaar zijn. Ik noem ze een ketting omdat ze zo hecht aan elkaar hangen. Maar bovenal noem ik ze mijn klasgenoten, gewoon omdat ze dat zijn. (Evelien, 17)

MEER NIETDank je wel Klasse voor je geloof in de jeugd. (Bert,16)Ja, nu nog de rest van de wereld overtuigen!

SNELLE BEESBen helemaal door elkaar geschud van die superman in het oktober-nummer van Klasse. Wat een snelle bees! Dat hij zijn slaapzak maar thuis laat. Ik zal hem wel komen verwarmen. Er zouden meer gasten zoals hem de world moeten shaken. Dan zal iedereen het wel voelen. (Katrien, 16)Zeven op de schaal van Richter. (Met Ben erbij: negen)

CRISISDe reportage in het septembernummer over het regenwoud heeft me aan het denken gezet. Misschien komt er ooit wel een papiercrisis (zoals met dioxine-kiekens), omdat we het hele regenwoud aan het vernielen zijn. Ik gebruik nu al gerecycleerd papier van werkschriftjes en zo, maar op school verlangen ze toch A4-formaat van echt papier. (Isabelle, 13)

MILLENNIUMVergis ik me of is het echt zo dat de leerlingen en de leraren er dit schooljaar er nog minder zin in hebben dan vorig jaar? Zijn het de ge-volgen van de zonsverduistering? Of misschien van het naderende millennium? Het lijkt wel alsof iedereen plots het onderwijs als een kwelling beschouwt. Leerlingen die zichzelf zuchtend en kreunend de trappen van de school op sleuren, klagend over de les die komen moet, verlangend naar het naderende weekend. Maar er zijn ook veel leraren die geen toekomst meer zien in de schoolgaande jeugd en hun lessen zonder veel enthousiasme geven. Ze worstelen zich erdoor om ons de kennis in te pompen en hopen dat het allemaal goed afloopt. Uit enquêtes en peilingen blijkt dat de jeugd ‘schoolmoe’ is en dat er alsmaar meer zittenblijvers zijn. Waarom niet eens enkele enquêtes la-ten rondgaan in de leraarslokalen? Dan zal het duidelijk worden dat het niet alleen ligt aan de ‘mentaliteit van de jongeren’ maar ook aan de houding van leraren tegenover leerlingen. Rendier. De inzet van de leraren is niet meer wat het was. ‘Leraar zijn’ lijkt plots niet meer de gedroomde job, maar een vreselijke lijdensweg. Zo van: iemand moet de toekomst van morgen toch onderwijzen, het vuile werk opknap-pen? Het Millennium-probleem lijkt plots heel anders: niet alleen zul-len computersystemen vastlopen maar ook het ondewijssysteem zal de nodige problemen hebben. Alleen is het probleem hier iets moeilij-ker op te lossen. (Françoise, 16)

MIJN KLASMag ik iets zeggen over mijn klas? Ik heb één van de tofste en de

neigste klassen die bij ons op school te vinden is, ook al vinden sommige leerkrachten net het tegenovergestelde. Ze zeggen dat we een moeilijke, drukke klas zijn. Wel, ik noem het liever een overvloed-aan-energie-en-fanta-sie-klas! We zijn echt wel schatjes hoor, als je ons weet aan te pakken. Als ze ons durven te ambeteren, dan zijn we meer katjes-om-niet-zonder-hand-schoenen-aan-te-pakken-type, denk ik. (Duangjai, 17)

MEDE-LIJDENIk rook niet, mijn broer (21) rookt niet en m’n zus (23) rookt – jawel – ook niet. Mijn ouders daarentegen wel! Ik vind het goed dat er eens iemand een actie doet tegen jongeren die roken. Zelf ken ik drie tweedejaars die wegens roken buitengegooid zijn. Op de plaatselijke kermis lopen ze daar dan, ro-chelend en spugend met hun sigaretje in de hand… Ik heb medelijden met hen. Nu ja, ik kan er niets aan veranderen, dus daarom reken ik op jullie! Ve-le groetjes aan de rendiergroep. (Joachim, 14)

STRAFSTUDIEBij ons op school moet je als je te laat bent (al na vijf seconden) een stem-peltje ‘te laat’ gaan halen. Drie stempeltjes is strafstudie. Wat dan met de leerkrachten? Velen presteren het om te laat te komen in de les. Goed, je kan als argument gebruiken dat ze van lokaal moeten verhuizen. Hebben ze daar tien tot vijftien minuten voor nodig? Als je al die keren dat ze te laat ko-men eens zou optellen, zouden die leerkrachten elke week in de strafstudie zitten. (Dat is nog eens een idee voor de Droomfabriek). M.a.w. schaf stem-peltjes en strafstudies af. (Birgit, 15)

KOEKENEvelien van de leerlingenraad uit het vorige nummer heeft groot gelijk. Als de leerlingenraad een koekenverkoop or-ganiseert omdat de leerlingen dat willen, moet iedereen maar zijn steentje bijdragen. Als er dan een klas niet mee-werkt, moet de leerlingenraad daar niet voor opdraai-en.(Sara, 17)

HOLLYWOODWanneer ze mij vragen wat ik later wil worden, zeg ik steeds rijk en beroemd. Ze lachen ermee. Laat ze maar la-chen, ik ga naar Hollywood, maak een tweede Titanic en win een Oscar. Als je mij nu gratis filmtickets geeft, leg je de basis voor het nieuwe grote voorbeeld van de 21e eeuw en dan zal ik jullie blad eens vernoemen in een inter-view met The Times. Goed? (Griet Superstar, 16)Da’s afgesproken. Al een tweede Leonardo Di Caprio ge-vonden? W.Mertens uit het vijfde jaar is kandidaat.

SCHOKDe schok van mijn leven, zeg dat wel. Hier staat het hele land op z’n kop voor Dutroux-toestanden. Op de Fillippij-nen moeten die slachtoffers zich zelf beredderen. Gruwel. (Annelies, 16)

VAN DYCKIk was één van de multi-mediajournalisten die dankzij Klasse voor Jongeren 5 dagen rond Van Dyck werkten in Antwerpen. Bij deze dank ik jul-lie! Ik heb er heel wat mooie herinneringen, leuke foto’s en keitoffe vrienden aan overgehouden, met wie ik nog contact houd. Binnenkort is er trouwens een reünie. (Sofie, 16)En de man Met het Rendier is weer niet uitgeno-digd…

PAPIERIk zou graag iets vertellen over de manier waarop Klasse vorig schooljaar behandeld werd. De klas-verantwoordelijke werd verplicht om de krantjes op te halen in het secretariaat, anders deed hij het niet. In de klas gooide hij ze op een bank en diege-nen die er eentje wilden konden er eentje nemen (ik deed dat altijd en las het van A tot Z). Tot mijn grote verbazing minderde die stapel bijna niet en uiteindelijk werd een groot deel van de krantjes in de papierbak gekeild. Ik vind dat echt SCHANDA-LIG! Nu ik dit schooljaar klasverantwoordelijke ben, gaat het er heel anders aan toe. Ik geef aan iedere medeleerling persoonlijk een krantje. Wat ze ermee doen, blijft natuurlijk de vraag, maar ik heb m’n taak dan toch maar volbracht. Ik hoop dat ik jullie hiermee van dienst ben. (Farah, 16)

BLOEMFantastisch mens, die Bloem de Ligny. Dik ge-buisd op de Rendiertest voor chemie in de vorige Klasse, maar ze heeft wel mijn hart gestolen. (Werner, 15)En… je hart al teruggekregen Werner? Van che-mie kent ze niks, maar van de jongens!

STAPELVERLIEFDHet lijkt wel alsof mijn week niet meer stuk kan. Vorig weekend ontmoette ik Bart en we zijn stapel-verliefd op mekaar. We zien elkaar wel niet veel want hij woont in een andere stad. Ik mag nog niet bij hem thuis komen van mijn moeder, wel naar de cinema gaan. Daarom komt de wedstrijd in Klasse als een geschenk uit de hemel. Je moet weten dat Bart al zoveel voor me betaalt als we uitgaan, nu wil ik hem eens trakteren. Maar met m’n beperkt budget lukt dat niet. Win ik in ruil voor het juiste antwoord de kans om Bart eens te verrassen? I lo-ve you… and Bart. (Elke, 16)

OP TIJDZeg niet dat je deze Klasse voor Jongeren ná 27 november hebt gekregen. Dan loopt er wel iets vrolijks mis met de interne bedeling op jouw school. Je kan nu twee dingen doen. Vraag de James-service: de Klasse-butler rijdt in de limo de nieuwste Klasse voor Jongeren de school-poort binnen (no kidding) en stopt hem met een diepe buiging persoonlijk in je handen. Tweede mogelijkheid: je bombardeert jezelf tot Klasse-verantwoordelijke en zorgt voor de maandelijkse verdeling op jouw school. Krijg je aan het eind van dit schooljaar het zilveren gewei eerste klas-se in de orde der rendieren. Als we snel zijn, be-landt de volgende Klasse tegen 17 december op jouw bank. Net op tijd om de millenniumbug te ontwijken. BANG!

Delphine

Veerle