Dierenbeschermers 2 dec 2014

DIERENBESCHERMERSINTERN MAGAZINE VAN DE DIERENBESCHERMING NUMMER 2 | JAARGANG 1 | WINTER 2014

24/7 1DBINTERVIEWKitty organiseert speeddates voor cavia’s en konijnen die een maatje zoeken

Gerdy Schippers: ‘Expertise van regio’s en verenigings-bureau moet bij elkaar komen’

Frank Dales interviewt Nicole van Gemert over de actie Samen tegen bont

STRESS BEPERKEN IN DE OPVANGHoe we er als Dierenbeschermers alles aan

doen om het verblijf van een dier in een opvangcentrum zo aangenaam mogelijk te maken.

DIerenbeschermers 2 2014 V16.indd 1 04-12-14 09:54

2IK BEN DIERENBESCHERMER

Frank Montagne: “Vijf jaar gele-den ben ik begonnen als Vrijwil-liger Politieke Zaken in de regio Noord-Holland Noord. Wekelijks kom ik op het afdelingskantoor om te helpen bij de lokale politie-ke lobby en beleidsbeïnvloeding. Ons werkgebied telt 32 gemeenten en ons doel is dat alle gemeenten een gedegen, structureel dieren-welzijnsbeleid opstellen in de vorm van een nota Dierenwelzijn. Ook vinden we dat een van de wethouders het onderwerp

dierenwelzijn offi cieel in zijn por-tefeuille moet hebben.”

PROVINCIE“Volgend jaar maart zijn de Pro-vinciale Staten Verkiezingen en ook daar zal ik me, in samenwer-king met de andere regiokantoren in Noord-Holland, actief bezig houden om dierenwelzijn hoog op de provinciale politieke agenda te krijgen. Tegelijkertijd willen we kiezers motiveren om ook bij het stemmen te denken aan dieren-

welzijn. Ik zal onder andere de partijprogramma’s analyseren en aan de hand hiervan een kies-wijzer op de website maken.”

VEEL INVLOED“De Provinciale Staten hebben veel invloed op het dierenwelzijn. Denk daarbij aan het wel of niet toestaan van megastallen. Maar ook de plezierjacht en het af-schieten van ganzen zijn belang-rijke actuele issues.”TEKST & FOTO SIMONE PISCAER

‘DIERENWELZIJN WIL IK HOOG OP DE POLITIEKE AGENDA KRIJGEN’


3 COLUMN FRANK

Het lijkt wel of we dit jaar de ene mijlpaal na de andere behalen. Vierden we in augustus nog dat we 150 jaar bestonden, op het moment dat ik dit schrijf staan we opnieuw voor een grote dag in onze geschiedenis. De ledenvergaderingen van alle afdelingen heb-ben in het najaar ingestemd met een fusie met de landelijke vereni-ging per 1 januari aanstaande. Dat betekent dat we vanaf die datum écht samen verder gaan als één organisatie.

Wat merk je daar als vrijwilliger of medewerker nou precies van? Niet zo gek veel, denk ik. Want op 1 januari zal onze wereld echt niet volledig op zijn kop staan. We zullen ons werk voortzetten zoals we dat ook in 2014 deden. 2015 wordt het jaar waarin we nader tot elkaar komen. We moeten elkaar leren kennen, elkaar vinden en elkaars sterke punten leren benutten. Werkprocessen en procedures worden op elkaar afgestemd om daadwerkelijk slagvaardiger en effi -ciënter te worden. We hebben stappen gezet, maar we zijn nog niet op de eindbestemming aangekomen.

Ik hoop dat je door deze Dierenbeschermers alvast kennismaakt met een aantal andere Dierenbeschermers, en dat hun ideeën en passie je inspireren. Meer over het traject om te komen tot één Dieren-bescherming lees je vanaf pagina 18, in de rubriek 1DB. En daarmee stip ik dan toch een directe wijziging aan: voortaan gaat de losse 1DB nieuwsbrief op in dit magazine.

Ik wens je veel leesplezier en alvast een gelukkig en gezond 2015!

COLOFON Dierenbeschermers is een interne publicatie voor alle medewerkers van de Dierenbescherming, verschijnt twee keer per jaar en wordt gedrukt op milieuvriendelijk, chloorvrij gebleekt papier.

EINDREDACTIE Annelie Verhagen, Agnes HemstedeVORMGEVING Martin RavenDRUKWERK Senefelder Misset, Doetinchem REACTIES [email protected]

De Dierenbescherming, noch de redactie, draagt op enigerlei wijze verantwoordelijkheid voor de strekking en inhoud van geplaatste advertenties. Artikelen mogen met bronvermelding worden overgenomen na toestemming vooraf van de Dierenbescherming. Door lezers ingezonden fotomateriaalwordt automatisch eigendom van de Dierenbescherming.

De Dieren bescherming wordt gesteund door:

24/7 4-5Speeddate voor cavia’s UIT HET LAND 6-7INTERVIEW 8-9Frank Dales interviewt Nicole van Gemert over Samen tegen bontHOOFDVERHAAL 10-15Stress beperken in de opvang LAAT DE DIERENBESCHERMER IN JE LOS 16-171DB 18-21Bovenregionale samenwerking REPORTAGE 22-25Kippetjes kijken op het miniRondeel VIER VRAGEN AAN 26-27Alda van Zijl Hoek over keurmerk DiervervoerWETENSWAARDIGHEDEN 28 CIJFERS 29 HIER DOEN WE HET VOOR 30CAMPAGNE 32‘Help dieren in nood’

SAMEN ÉÉN

INHOUD

Frank Dales, algemeen directeur Dierenbescherming


424/7

Op elk moment van de dag is er wel iemand namens de Dierenbescher-ming voor de dieren in de weer. 24 uur per dag, 7 dagen per week.

WIE KittyWAT Stagiaire dierverzorgingWAAR Dierenopvangcentrum het Knaaghof in RijswijkWANNEER maandagmiddag 13:00 uur

SPEEDDATE VOOR CAVIA’S

“Ik heb al eerder stagegelopen bij het Knaaghof, in het tweede jaar van mijn opleiding. Dat beviel zo goed dat ik hier dit jaar graag weer stage wilde lopen. Toen ik aan mijn opleiding begon, was ik vooral bezig met honden en katten. Daar heb ik nou eenmaal veel mee. Maar omdat ik al veel weet van deze dieren, besloot ik mijn stage anders in te richten. Knaagdieren vond ik altijd een beetje saai. Totdat ik bij het Knaaghof kwam. Nu zie ik hoe leuk ze eigenlijk zijn. Ik hou me vooral bezig met de konijnen. Ik ben verantwoor-delijk voor hun dagelijkse verzorging, zoals voeren en de hokken schoonmaken. We hebben ook drie grote speelvelden waar de konijnen in kunnen spelen. Die maken we eens per maand schoon, dat is een enorme klus. Dan stinkt het hele gebouw naar schoonmaakazijn. Ik doe ook vaak de speeddates voor konij-nen. Mensen kunnen met hun eigen dier naar de opvang komen, op zoek naar een maatje. De konijnen moeten natuurlijk wel met elkaar kunnen opschieten. Ik hou ze goed in de gaten tijdens de date. Ik let vooral op hun lichaamstaal. Aan de stand van de oren bijvoorbeeld kun je zien of ze ontspannen of gestrest zijn. Dat zijn belangrijke aanwijzingen voor een geslaag-de koppeling. Vandaag doe ik mijn eerste speeddate met cavia’s. De eigenaresse van Boefje komt al voor de derde keer. De vorige keren viel Boefje de kandidaten aan. Wel spannend dat jullie nu komen kijken dus, ik weet niet hoe het gaat verlopen.” TEKST LAURA VAN DER VET FOTO HANNEKE VISSERS


5 24/7


6IN HET LAND

DIERENDAG CAMPAGNELandelijk – De campagne ‘Help dieren in nood’ rond 4 oktober sloeg goed aan. De Dierenbescherming vroeg er aandacht mee voor de Landelijke Inspectiedienst Dierenbescherming. Bij Koffi etijd en bij Tijd voor Max schoven directeur Frank Dales en verschillende districts-inspecteurs aan om hun verhaal te doen. Vooral Tijd voor Max leverde uiteindelijk veel extra donateurs en leden op.

MANICURE VOOR KONIJNEN KNAAGDIERENCENTRUM HEILOONoord-Holland Noord – Veel mensen zien ertegen op om de nagels van hun konijn te knippen. Daarom wor-den konijnennagels vaak te lang. Knaagdierencentrum in Heiloo bedacht een creatieve oplossing: het manicure-inloopspreekuur voor konijnen. Elke laatste woensdag van de maand kunnen baasjes de nagels van hun konij-nen laten knippen. Een consult kost € 6,50. Dit bedrag wordt gebruikt voor het opvangwerk van het centrum.

OPENING NIEUW DIERENOPVANGCENTRUMBreda – Op 22 oktober is het nieuwe dierenopvang-centrum in Breda in gebruik genomen. Het oude gebouw is afgebroken en op dezelfde plek is het nieuwe centrum gebouwd. Er is nu plaats voor maxi-maal 70 honden en 200 katten. Nieuw zijn de ruime binnenverblijven met veel vrije loopruimte voor de kat-ten en zogenaamde ‘kattenfl ats’. Het gebouw voldoet nu ook aan veel strengere hygiëne-eisen.

PUPPY’S IN DE SPOTLIGHTLimburg – Op woensdagochtend 29 oktober zijn negen puppy’s gevonden in de buurt van Dierenbeschermingscentrum Limburg. De puppy’s stonden direct vol in de aandacht: Hart van Nederland wijdde een uitgebreide reportage aan de gedumpte diertjes. In het opvangcentrum ont vingen de hondjes direct (medische) zorg en ondertussen gaat het goed met ze.


7 IN HET LAND

DIERENBESCHERMING WINT NRC CHARITY AWARDLandelijk – Op 24 september heeft de campagne ‘Zeg NEE tegen het afschieten van zwerfkatten’ de NRC Charity Award publieksprijs gewonnen. De prijs bestond uit advertentieruimte in het NRC ter waarde van € 75.000. Deze advertentieruimte is meteen gebruikt voor de campagne rond dierendag.

KIDS FOR ANIMALS ACTIVITEIT ASSEN GOED BEZOCHTDrenthe – Kids for Animals Assen was aanwezig op het jaarlijkse Buitenfestival. Kinderen konden meedoen aan verschil-lende activiteiten en het Boomkroonpad belopen. Er waren 45 kinderen die mee-deden. Ze hebben onder andere uilenbal-len uitgepluisd en vlinderkastjes gebouwd. Ook was er een demonstratie over de activiteiten in de bosbouw.

VOORLICHTING ‘HELP, MIJN KIND HEEFT EEN KONIJN OF CAVIA!’ OverGelder – Dierenbescherming OverGelder organiseerde op 26 november de lezing ‘Help, mijn kind heeft een konijn of cavia!’. Ouders kre-gen voorlichting van gastspreekster Jenny Bruins-ma over het houden van konijnen en cavia’s. Er werd vooral gesproken over hoe verveling bij deze huisdieren kan worden tegengegaan. De kinderen konden al eerder leren over deze dieren; op dierendag hebben ze in het dierenopvangcentrum schuilhuisjes gemaakt voor konijnen en cavia’s.

DIERENBESCHERMING NIJMEGEN-DEN BOSCH E.O. WORDT ERKEND LEERBEDRIJFNijmegen – Dit schooljaar al mag Dierenbescherming Nijmegen – Den Bosch e.o. zichzelf erkend leerbedrijf noe-men. MBO-studenten van de opleidingen dierenverzorging, dierenartsassistent, paraveterinair, secretariële diensten en marketing/communicatie kunnen in en rond Nijmegen terecht om werkervaring op te doen in de praktijk.


8INTERVIEW

‘IN ONZE STRIJD TEGEN DE NERTSENFOKKERIJEN VORMEN WE EEN STERK FRONT’Frank Dales spreekt met de directeur van Bont voor Dieren, Nicole van Gemert, over de campagne ‘Samen tegen bont’, waarmee we de weerstand tegen nert-senfokkerijen zichtbaar willen maken. In Nederland worden elk jaar bijna zes mil-joen nertsen gefokt en gedood voor hun vacht. De Dierenbescherming en Bont voor Dieren lobbyen al jaren samen om hier een einde aan te maken. Eind 2012 was er een doorbraak en werd besloten tot een fokverbod. Helaas dreigt datzelf-de verbod nu alsnog van tafel te worden geveegd. TEKST ANNELIE VERHAGEN FOTO TIMO SORBER

Frank: “Jaarlijks worden er miljoe-nen nertsen gefokt en gedood. Puur voor de export van hun vacht, die in het buitenland wordt verwerkt tot bontjas, kraag of tas. Onbegrijpelijk vind ik dat.”Nicole: “Dat is het ook. Zeker als je je bedenkt dat slechts zeven pro-cent van de Nederlanders bont een legitieme reden vindt om een dier te doden. Desondanks wordt de weerstand tegen de productie ervan niet serieus genomen en gaan de nertsenhouders door met het fokken en doden van de die-ren. Op dit moment is Nederland de vierde exporteur van nertsen-vellen ter wereld.”

Frank: “We hebben onze krachten nu gebundeld met de campagne ‘Samen tegen bont’. Waarom vind jij het zo belangrijk om als een front naar buiten te treden?”Nicole: “De Dierenbescherming zit al jarenlang met de politiek aan tafel om verbeteringen op dieren-welzijnsgebied te bewerkstelligen.

Als jullie een verbod willen op nert-senfok, is dat een bijzonder krach-tig signaal. De Dierenbescherming is geloofwaardig, heeft een sterke achterban en vertegenwoordigt ontzettend veel mensen. Wij komen van ver; Bont voor Dieren is ooit opgericht als anti-bont comité. In de jaren daarna hebben we ons ontwikkeld van activisme tot het kennisinstituut dat we nu zijn. Op het dossier over nertsenfokkerijen kunnen de Dierenbescherming en Bont voor Dieren elkaar dus enorm versterken. Samen willen we het draagvlak en de woede bij mensen opnieuw aanwakkeren. Zeker omdat de meesten niet eens weten dat het verbod er wellicht helemaal niet gaat komen.”

Frank: “Nertsen worden gehouden in erbarmelijke omstandigheden en kampen met een aantal ernsti-ge welzijnsproblemen. Kan je daar wat meer over vertellen?”Nicole: “Ten eerste zijn het solitair levende roofdieren, wat wil zeg-

gen dat ze liever geen soortgeno-ten in hun buurt hebben. Door fokkers worden ze gehouden in piepkleine, aan elkaar geschakel-de draadstalen kooitjes. Dit levert veel stress op. Daarnaast zijn nert-sen wilde, niet gedomesticeerde dieren die per definitie onge-schikt zijn om hun leven in een kooi door te brengen, ongeacht de grootte van zo’n kooi.”Frank: “Daar komt nog bij dat ze zwemwater nodig hebben om hun soorteigen gedrag te kunnen vertonen. Hoewel het aantal fok-kerijen de laatste jaren afneemt, is het aantal nertsen dat gedood wordt bijna verdubbeld ten opzichte van tien jaar geleden.”

Frank: “Je zou denken dat een verbod niet moeilijk te realiseren is. Maar het tegendeel is waar.”Nicole: “Tja, de nertsenhouders zijn de miljonairs onder de boeren. Het is een bedrijfstak waar kapitalen in om gaan en de lobby is enorm. Bo-vendien zijn ze goed georganiseerd

FRANK DALES INTERVIEWT NICOLE VAN GEMERT, DIRECTEUR VAN BONT VOOR DIEREN


9 INTERVIEW

en worden ze gesponsord door de internationale federatie van bont-handelaren. In 2012 hebben de Dierenbescherming en Bont voor Dieren samen een advertentie in een krant geplaatst. Het was onze knaller, die tienduizend euro heeft gekost. Maar we hadden geen schijn van kans, want daartegen-over stond de drie miljoen euro die de nertsenfokhouders jaarlijks voor pr tot hun beschikking heb-ben. Dat hebben ze toen volledig ingezet om zich te profi leren.” Frank: “Maar wel tevergeefs, want in dat jaar werd er besloten tot een verbod en hadden wij ons doel bereikt. Helaas ging het afge-lopen zomer alsnog mis.”

Nicole: “De krokodillentranen van de nertsenhouders zijn gewoon enorm. In de negen jaar dat ik als beleidsmedewerker bij een Twee-de Kamer-fractie zat, heb ik geen lobby gezien die sterker was dan die van hen. Nooit eerder is er zo’n royale overgangsregeling toe-gekend om de nertsenhouders te helpen, en toch blijven ze protes-teren en zeuren over geld.”

Frank: “Denk je dat we de strijd tegen bont gaan winnen?”Nicole: “Daar ga ik wel vanuit. De afgelopen jaren hebben we veel bereikt. Zo is de markt voor zee-hondenbont helemaal ingestort door een importverbod, mag bont

van honden en katten niet meer worden verkocht en zijn vossen- en chinchillafokkerijen sinds 2008 in ons land verboden. Nert-sen hebben de pech ze niet zo aai-baar zijn als zeehonden, maar dat maakt de lijdensweg die ze onder-gaan natuurlijk niet minder schrijnend. Als we iedereen dáár-van kunnen doordringen, kan het niet anders dan dat ook dit ver-bod er komt.” ◆

‘NERTSEN HEBBEN DE PECH DAT ZE NIET ZO AAIBAAR ZIJN ALS ZEEHON-DEN, MAAR DAT

MAAKT HUN LIJDENSWEG NIET MINDER SCHRIJNEND’

Steun de actie en teken de petitie op

www.samentegenbont.nl


10HOOFDVERHAAL

STRESS BEPERKEN IN DE OPVANGWe zijn het er allemaal over eens dat een dier niet in een opvang-centrum thuishoort. Als Dierenbeschermers kunnen we niet meer dan ons best doen om de randvoorwaarden zo optimaal mogelijk te maken. Dat doen we niet alleen door de dieren liefdevol te verzor-gen. We kijken ook steeds meer naar hoe het fysieke gebouw kan bijdragen aan beter dierenwelzijn in een opvangcentrum. TEKST AGNES HEMSTEDE FOTO’S ROBIN UTRECHT


11 HOOFDVERHAAL


12HOOFDVERHAAL

“O pvang is tijdelijk en de opdracht die de Dierenbe-scherming heeft,

is om dieren zo snel en goed moge-lijk te bemiddelen naar een nieu-we eigenaar,” vertelt Elly von Jessen, beleidsmedewerker Dieren-hulp op het verenigingsbureau. “Ik vergelijk het verblijf van een dier in een opvangcentrum wel eens met een ziekenhuisopname. Het is een noodzakelijk kwaad, dat je uit je eigen vaste structuren en gewoonten haalt. Je wordt ’s och-tends wakker gemaakt op een tijdstip dat je eigenlijk nog wilt slapen, want het is tijd voor ont-bijt. De rest van de dag lig je ver-veeld om je heen te kijken, tot de arts tijd heeft om je te zien. Zolang het nodig is, leg je je daar bij neer, maar het moment dat je weer naar je eigen vertrouwde huis mag, kan niet snel genoeg komen.” Voor een opvangcentrum geldt hetzelfde: dieren moet natuurlijk geholpen worden, maar

als ze het voor het kiezen hadden, zouden ze er niet willen zijn.

VIJF VRIJHEDENAan ons Dierenbeschermers de taak om het verblijf zo aange-naam mogelijk te maken en om een dier zo gezond en stabiel mogelijk te houden. Hoe je dat doet, verschilt per individueel dier. De basis van ons beleid wordt gevormd door de vijf vrij-heden van Brambell (zie kader). De eerste drie beschrijven in feite dat een dier geen fysiek ongemak mag hebben. De laatste twee, geen stress ervaren en natuurlijk gedrag kunnen vertonen, gaan meer over mentaal welzijn. Ze kunnen echter niet los worden gezien van de eerste drie, en juist daarom focussen we daar steeds meer op in de opvangcentra.

UIT VERTROUWDE OMGEVINGElk dier in de opvang heeft stress, maar de mate waarin verschilt per dier. “Een opvang kan voor de

één een te prikkelrijke omgeving zijn, terwijl een ander zich er dood verveelt,” vertelt Elly. “In beide gevallen ervaart een dier stress en ongemak. Je moet je goed indenken dat de dieren die bij ons komen uit hun vertrouw-de omgeving zijn gehaald en op een plaats zijn beland waar alles anders ruikt en klinkt. Ze moeten zich zien aan te passen zonder dat ze terug kunnen vallen op hun baasje. Ook als mens zou je hier ziek van worden, toch?” Voor de meeste mensen geldt dat ze als ze gezond zijn wel het hoofd kun-nen bieden aan tijdelijke stress. Het moet alleen niet te lang duren. Als je conditie niet zo goed is, of als je niet lekker in je vel zit, word je sneller ziek. Bij dieren is dat niet anders.

ZO MIN MOGELIJK STRESSDaarom zetten de opvangcentra die aan de Dierenbescherming ver-bonden zijn alles op alles om het individuele dieren zo veel mogelijk


13 HOOFDVERHAAL

naar hun zin te maken. We probe-ren het pand en onze werkwijzen zo in te richten dat stress wordt beperkt en het risico op infectie-ziekten zo klein mogelijk is. En met veel ruimte voor liefdevolle verzorging natuurlijk. “Uiteinde-

lijk draait alles erom dat de dieren in de opvang zo sociaal mogelijk blijven naar mensen, maar ook naar soort genoten,” aldus Elly. “Of dat ze (weer) sociaal worden gemaakt door training en indivi-duele aandacht. Dat stelt hoge eisen aan de mensen die er wer-ken, maar ook aan het gebouw.”

VERSCHILLENDE BEHOEFTENBij de inrichting moeten we dus rekening houden met de aard van de verschillende dieren en hun behoeften. Elly: “Katten bijvoor-beeld voelen zich niet prettig als er te veel andere katten in de buurt zijn. Die zetten we alleen of met maar enkele dieren bij elkaar. Een uitzondering daarop zijn de jonge dieren. Die mogen nog in een soort kindergarten bij en met elkaar opgroeien.” Honden daar-entegen hebben juist baat bij rust en krijgen in principe een ruimte alleen. Ze moeten natuurlijk wel hun energie kwijt kunnen. Er dient gelegenheid zijn om in een veilige omgeving met ze te wan-delen en ze moeten andere hon-den kunnen ontmoeten.

TOEPASSEN NIEUWE INZICHTENAnders dan 25 jaar geleden weten we tegenwoordig op basis van wetenschappelijk onderzoek en gedragskunde veel meer over wanneer dieren zich goed voelen.

Die nieuwe inzichten en prin-cipes willen we natuurlijk toe kunnen passen. Dat is lang niet makkelijk, maar we worden er wel steeds beter in. Een gebouw zo ontwerpen en indelen dat alle dieren zich er goed kunnen voelen, is een hele puzzel. Daar-naast moet ook rekening worden gehouden met bijvoorbeeld tem-peratuur en luchtverversing. Het is heel lastig dat goed op orde te krijgen. Ook moeten de materia-len die worden gebruikt een opti-male hygiëne mogelijk maken. In de recente nieuwbouwprojecten in Amersfoort, Born en Breda komen al deze facetten samen. Maar ook bestaande opvangcentra zien de noodzaak van een comfor-tabele, stressvrije omgeving voor dier (en mens) en passen gebou-wen aan daar waar mogelijk. ◆

Lees op de volgende spread over de aanpassingen in opvangcentrum De Doorn akker in Eindhoven.

‘WE ZETTEN ALLES OP ALLES OM

HET INDIVIDUELE DIEREN ZO VEELMOGELIJK NAAR

HUN ZIN TE MAKEN’

DE VRIJHEDEN VAN BRAMBELL1. Vrij zijn van honger, dorst en ondervoeding.2. Vrij van fysiek en thermaal ongerief.3. Vrij van pijn, verwonding en ziektes.4. Vrij van angst en chronische stress.5. Vrij om natuurlijk gedrag te vertonen.


14HOOFDVERHAAL

“D e Doornakker werd in de jaren 70 gebouwd en was enkele jaren

geleden echt ‘op’: het dak lekte, de riolering was verouderd, de cv aan vervanging toe,” vertelt Hein. “Buiten dat verviel onze onthef-fing op het honden- en kattenbe-sluit: de overheid gedoogde niet langer dat bijvoorbeeld de forma-ten van de kattenverblijven niet aan de wettelijke norm voldeden.”

NIET TROTS“En laten we eerlijk zijn, op die huisvesting waren we zelf natuur-lijk ook verre van trots. Met name bij de katten hadden we een nij-pend opvangprobleem. Dit resul-teerde erin dat we op het terrein verschillende verrijdbare units hadden met benches. En ook in het pand zelf werd bij wijze van spreken elke vierkante centime-ter gebruikt om er dieren te huis-vesten. Verre van ideaal, maar je wilt toch zoveel mogelijk doen voor zoveel mogelijk dieren.”

De laatste twee jaar lijken de Dierenbeschermingscentra als paddenstoelen uit de grond te schieten. Projecten waar we trots op zijn, maar die ook een grote investering vragen. In De Doornakker in Eindhoven bleek het financiële plaatje niet rond te krijgen, maar werd wél bewezen dat ook in bestaande panden veel mogelijk is. Aan het woord Hein Huijers, programmamanager dierenhulp bij regio Brabant Zuid-Oost.TEKST AGNES HEMSTEDE FOTO’S ERIC VAN HORRIK

‘MET SLIM VERBOUWEN CREËERDEN WE MEER DIERENWELZIJN’

UIT DE PRAKTIJK

NIEUWBOUW VERSUS VERBOUW“In eerste instantie hebben we ons georiënteerd op een nieuw pand, ook omdat er een nieuw-bouwproject voor woningen stond ingetekend op onze locatie. Het was echter financieel niet rond te krijgen. De gemeente bleek geen potje te hebben aan-

gelegd om een nieuw asiel mede te financieren en had door de crisis ook geen ruimte om dit te creëren. Uiteindelijk kwamen we wel tot overeenstemming waar-door we de huidige locatie kon-den verbouwen.”

KATTEN VEEL BETER AF“De grootste verbetering hebben we kunnen realiseren voor de katten. In de oude situatie zaten ze in individuele huisvesting en de hokken hadden geen losloopruimte. Nu zitten ze met een beperkt aantal andere katten in een groepsruimte, waarin ze lekker de hoogte in kunnen en zich terug kunnen trekken als ze daar behoefte aan hebben. Ook kunnen ze naar buiten. Daarnaast geven we het doorplaatsen vanuit de quaran-taineruimte (voor de eerste veertien dagen) nu anders vorm. De quarantaine is opgebouwd uit compartimenten en de hele groep uit zo’n compartiment gaat tegelijkertijd over naar het definitieve verblijf. Dat is goed voor de rust in de groep: ze hoeven niet opnieuw uit te vechten wie de baas is, maar het is ook veel beter vanuit hygië-nisch oogpunt en het inperken van de overdracht van ziektes.”

‘DE GROOTSTE VERBETERING

HEBBENWE KUNNEN REALISEREN

VOOR DE KATTEN’


15 HOOFDVERHAAL

WASMACHINE“Ook de huisvesting van de konij-nen is met sprongen vooruit gegaan. Voorheen zaten ze in de herrie van een grote industriële wasmachine; alleen daar was plek voor hun hokjes. Ook konden we er maar zo weinig opvangen, dat we ze vaak weer moesten doorplaatsen naar ande-re opvangcentra. Dat bracht onrust met zich mee en het risico op verspreiding van ziektes. Dat ze nu een fatsoenlijk verblijf heb-ben met daarin allerlei afl eidings-materialen, is dus al een enorme vooruitgang. Natuurlijk blijft er altijd wat te wensen: liefst zou-

den we ze een buitenverblijf gun-nen, maar dat laat de hoeveelheid grond niet toe.”

COMPROMIS“Daar waar het gaat om de bui-tenverblijven van de honden heb-ben we helaas ook een compromis moeten sluiten. Voorheen hadden ze allemaal buitenruimte tot hun beschikking, maar die hebben we moeten offeren om meer plek voor de katten te maken. In eerste instantie stuitte dat op best wat weerstand, maar ik denk dat we er goed in zijn geslaagd om de hon-den méér uitdaging te bieden dan toen ze nog wel op elk gewenst

Oude situatie: Katten waren individueel gehuisvest en hadden geen losloopruimte.

Nieuwe situatie: Katten zitten in kleine groepen in een groepsruimte en kunnen zich desgewenst terugtrekken.

moment zelf naar buiten konden.Met een groot aantal hondenuit-laters draaien we nu een intensief loop- en trainingsprogramma. Per dag is een hond nu zo’n tweeën-eenhalf tot vier uur buiten, met de volle aandacht van een vrijwil-liger. Per saldo zijn de honden er dus niet op achteruit gegaan, daarvan ben ik overtuigd. En daarin zit dan ook direct een belangrijke les: met slim verbou-wen creëerden we meer dieren-welzijn, maar het dieren naar hun zin maken is zeker ook een kwestie van je (vrijwilligers)orga-nisatie goed inrichten.” ◆


1616

LAAT DE DIEREN-BESCHERMER IN JE LOS!

DIERENBESCHERMERS

Frank Boskamp, vrijwilli-ger bij de ambulance Meppel, scholenvoor-lichter en coördinator scholenvoorlichting: “Nadat ik ben gestopt met werken, wilde ik toch nog iets betekenen voor de maatschappij. Mijn grootste drijfveer is het helpen van mensen en dieren die net buiten de samen-leving vallen. Vandaar dat ik me geroepen voelde ook bij de Dierenbescherming aan de slag te gaan. Ik ben eerst bij de ambulance in Meppel gaan werken. Omdat mijn onderwijskant zich niet laat verloochenen, heb ik ook de coördinatie van de scholenvoorlichting op me genomen. In dit werk kom je altijd wel leuke, interessante en belang rijke kwesties tegen. Er horen echter ook situaties bij die niet zo leuk zijn, daar moet je wel tegen kunnen. Gevoel hebben voor dieren is van groot belang, net als niet bang zijn om vies te worden. En als je eenmaal bent besmet met het dierenvirus, dan doe je gewoon iets meer!”

‘DOOR MIJN GEVOEL VOOR DIEREN TE LATEN SPREKEN!’

Corine Schuilenga, alge-meen bestuurslid, lid van de werkgroep politieke beïnvloeding: “Ik wil me er graag voor inzetten dat er eff ectieve, diervriendelijke oplossingen gebruikt wor-den om overlast van dieren te bestrijden. Nu is de overheid bijvoorbeeld gan-zen en duiven aan het doden, dat is natuurlijk niet erg diervriendelijk. Ik denk wel dat er, mede dank-zij de Dierenbescherming, al veel verbeterd is op het gebied van dierenwelzijn. Toch zijn er nog steeds zaken die beter geregeld moeten worden. Onze omgang met dieren in de bio-industrie is het grootste dierenwelzijnsprobleem van deze tijd. Je inzetten voor dierenwelzijn hoeft niet veel tijd te kosten; je kunt al beginnen met minder dierlijke producten eten of een diervriendelijkere keuze maken in de supermarkt!”

‘DOOR MENSEN TE HELPEN DIERVRIENDELIJKERE KEUZES TE MAKEN!’

Wiebe Gros, vrijwilliger bij de ambulance Assen en Noord- en Midden-Drenthe:“Ik was al vrijwilliger op de ambulance van Gronin-gen en toen ik naar Drenthe verhuisde, is mijn werk eigenlijk meeverhuisd. Het is heel leuk om te doen, maar je moet wel sterk in je schoenen staan. Ik wil dan ook graag zeggen dat je goed met verschil-lende situaties moet kunnen omgaan en met ver-schillende mensen moet kunnen samenwerken!”

‘DOOR MIJN VRIJE TIJD TE BESTEDEN AAN HET HELPEN VAN DIEREN IN NOOD!’

Berit Dekker, vrijwilligster bij de Collectewerkgroep en Kids for Animals: “Ik denk altijd: wie goed doet, goed ontmoet. Vrijwilli-gerswerk is een leuke en nuttige invulling van je vrije tijd, je krijgt er zoveel voor terug! Contact met nieuwe mensen, blije dieren en enthousiaste kinderen die nieuwe dingen leren over dieren en de natuur. Tegen anderen die ook graag vrijwilligerswerk zouden doen, zeg ik: Ga ervoor! Het is echt de moeite waard!”

‘DOOR DIEREN GOED TE BEHANDELEN EN VRIJWILLIGERSWERK TE DOEN!’


1717

De Dierenbescherming wil van iedere Nederlander een dierenbeschermer maken. En wie weten beter dan onze eigen vrijwilligers en medewerkers hoe dat moet? Collega’s uit Regio Drenthe geven antwoord op de vraag: “Hoe laat jij de Dierenbeschermer in je los?” TEKST MARJOLIJN ZUIDEMA

DIERENBESCHERMERS

Hans Timmer, vrijwilliger bij de ambulance, vrij-willigerscoördinator en projectgroeplid reorganisa-tie Zuid-west Drenthe: “Ik ben begonnen bij de ambulance van Noord- en Mid-den Drenthe. Nadat ik verhuis-de naar het zuidwesten van Drenthe, besloot ik ook op de ambulance van Meppel te gaan werken. Voor de andere functies ben ik gevraagd. Ik vind het erg leuk om me nuttig te maken voor de Dierenbescher-ming. Het is belangrijk om te bedenken dat je als je met dieren werkt, ook heel goed met mensen moet kunnen omgaan. Dat is immers de gekste diersoort!”

Boukje de Ruiter, coör-dinator gastgezinnen, afdelingsinspectie, lid zwerfkattenwerkgroep, standmedewerker, wijk-hoofd collecte en collec-tant, vrijwilliger bij de ambulance: “Ik ben altijd al een kattenmens geweest; hun onafhankelijkheid en eigenzinnigheid spreken me erg aan. Sinds ik 27 jaar geleden ben begonnen als vrijwilliger bij Amivedi, ben ik steeds verder het ‘kattenwereldje’ ingerold en sinds 2000 ben ik steeds meer betrok-ken geraakt bij de gastgezinnen. Daar hebben we er nu rond de vijft ig van in Drenthe. Ze zijn er niet alleen voor kittens, maar bijvoorbeeld ook voor honden die geresocialiseerd worden. Het is een mooie optie voor mensen die graag vanuit huis iets voor dieren willen doen. Je helpt de dieren zo een stapje verder. Alle dieren verdienen een kans!”

‘DOOR ME ALS AMBULANCE-MEDEWERKER EN VRIJWILLIGERS-COÖRDINATOR NUTTIG TE MAKEN!’

‘DOOR SAMEN TE WERKEN MÉT MENSEN VÓÓR DIEREN!’

Matthijs van Walsum, bestuursvoorzitter afdeling Drenthe: “Omdat ik dol op dieren ben en ik altijd al een positief beeld van de Dierenbescher-ming heb gehad, dacht ik met mijn kennis van communica-tie en fondsenwerving van waarde te kunnen zijn. Naar mijn idee kun je op allerlei manieren iets voor dieren betekenen; als vrijwilliger bij de Dierenbescherming of door in je omgeving alert te zijn op dieren in nood. Wilde dieren, weide-dieren en huisdieren hebben vaker onze hulp nodig dan je denkt. En door geen of minder vlees te eten, lever je ook al een grote bijdrage aan dierenwelzijn!”

‘DOOR MIJN VAARDIGHEDEN AAN TE WENDEN OM DE DIERENBESCHERMING ÉN DE DIEREN ZELF TE HELPEN!’

Ellen Klaassen, collecte-coördinator en adminis-tratief medewerker: “Ik wilde graag iets doen om dieren te beschermen. Ik solliciteerde naar een baan bij verschillende dierenwel-zijnsorganisaties en zo ben ik bij de Dierenbescherming terechtgekomen. Aan iedereen die ook graag iets voor dieren wil betekenen, zou ik willen zeggen: begin bij jezelf. Wees je bewust van wat je doet, maar ook van wat je níet doet. Het zijn de keuzes die je maakt. Laat alles in zijn waarde! Ik denk dat dat je tot een echte Dierenbeschermer maakt.”

‘DOOR STIL TE STAAN BIJ DE KEUZES DIE IK MAAK!’


18181DB


19 1DB

GERDY SCHIPPERS:

‘DE EXPERTISE VAN DE REGIO’S EN HET VERENIGINGSBUREAU MOET NU BIJ ELKAAR GAAN KOMEN’Gerdy Schippers, operationeel manager, vormt na de fusie tot 1DB een belang-rijke schakel in het bij elkaar brengen van de expertise van de regio’s en het verenigingsbureau. Dierenbeschermers sprak met haar over haar ervaringen tot nu toe en de toekomstplannen van de Dierenbescherming. TEKST & FOTO LINDA PLOEMACHER

Wat is jouw rol bij 1DB?“In juli 2014 ben ik bij de Dierenbescherming gestart als operationeel manager / adjunct directeur. Het is een nieuwe func-tie. Ik houd me nu vooral bezig met het 1DB-traject. Als lid van het directieoverleg ben ik mede verantwoordelijk voor het formu-leren en implementeren van de strategie van de Dierenbescher-ming. Mijn bureau staat toevallig in Den Haag, maar ik werk voor de hele organisatie, zowel voor de regio’s als voor het verenigings-bureau. Omdat per 1 januari 2015 door de fusies met de landelijke vereniging de bestuurslaag bij de afdelingen wegvalt, gaat er voor de regio’s en het verenigings-bureau veel veranderen. Ik word verantwoordelijk voor de begelei-ding van de regiomanagers. Zij gaan vanaf 2015 aan mij rappor-teren in plaats van aan een afde-lingsbestuur.”

Wat verandert er voor de regio’s?“De afgelopen maanden heb ik alle regio’s bezocht en kennis-

gemaakt met regiomanagers, besturen en medewerkers van de afdelingen. Ook bezocht ik asielen en heb ik meegereden op dieren-ambulances. Met regioconsulen-ten Petra Janssen en Jan Jolij leg ik nu overdrachtsbezoeken af. We hebben een lijst met onderwerpen die we nalopen met de afdelings-besturen: zijn er bijvoorbeeld

bijzondere situaties met het per-soneel of de fi nanciën? Als de besturen straks wegvallen, zal er meer gedelegeerd worden aan de regiomanagers. Daarbij moeten we ook kijken of de regiomana-gers die nieuwe bevoegdheden en verantwoordelijkheden aan-

kunnen, en wat ze daarvoor even-tueel nodig hebben.”

Wat viel je op tijdens de gesprek-ken met de regio’s?“Tijdens de kennismakings-gesprekken merkte ik dat de reac-ties in het land op de vorming van 1DB positief zijn. Men hoopt echt dat we onze kennis en erva-ring optimaal gaan delen. Ik merk dat er veel van 1DB ver-wacht wordt: mensen hopen dat ik voor veel oplossingen ga zor-gen. In de gesprekken met de afdelingsbesturen zie je dat de meeste besturen achter 1DB staan. De bestuurders raken met het voortschrijden van de tijd aan de nieuwe situatie gewend. Som-mige bestuursleden zijn vanwege hun enorme betrokkenheid bij de Dierenbescherming echt emotio-neel afscheid aan het nemen.”

Hoe gaan de regio’s er in 2015 uit zien?“Vanwege de ambitie om effi ciën-ter te werken en vanwege bezuini-gingsdoelstellingen, streven we

‘DE REACTIES IN HET LAND OP

DE VORMING VAN 1DB ZIJN

POSITIEF’


201DB

naar grotere en minder regio’s. We zijn nu aan het analyseren hoe die nieuwe regio’s eruit gaan zien. Met de regiomanagers is gesproken over de punten waar zo’n grotere regio-indeling aan moet voldoen. We zijn daar trans-parant in, we betrekken de regio-managers in de besluitvorming, maar het uiteindelijke besluit ligt bij de directie. Begin volgend jaar verschijnt er een plan van aanpak waarmee de directie een beslis-sing kan maken. De regio’s wor-den groter, dus dat betekent dat er per regio een uitgebreider team komt. In zijn totaliteit komen er wel minder arbeids-plaatsen. We bekijken nu wat –

afhankelijk van de schaalgrootte – een geschikt organisatiemodel zal zijn voor de nieuwe regio’s. En natuurlijk hoe een regioteam er dan uitziet.”

Waar zie je kansen voor de Dierenbescherming?“De expertise van de regio’s en het verenigingsbureau moeten nu bij elkaar gaan komen. In toe-nemende mate zullen we vraag-stukken identifi ceren die we gezamenlijk oplossen. Onderdeel van het dagelijks denken moet worden dat je een bijdrage levert aan het totale organisatieresul-taat, dat je bijdraagt aan boven-regionale projecten.” ◆

‘MIJN BUREAU STAAT TOEVALLIG

IN DEN HAAG, MAAR IK WERK VOOR DE HELE ORGANISATIE, ZOWEL VOOR DE REGIO’S

ALS VOOR HET VERENIGINGS-

BUREAU’

1DB: WAT HOUDT HET IN?Op dit moment bestaat de Dierenbescherming uit een fl ink aantal afdelingen en het verenigingsbureau in Den Haag. Het voornemen is om op 1 januari 2015 te fuseren tot één vereniging, zodat we samen nog slagvaardiger en professioneler aan dieren-welzijn kunnen werken. In het ‘Programma 1DB’ wordt gewerkt aan alles rondom deze fusie én de inrichting van de organisatie in de situatie erna.


21 1DB

Hoe komt het dat jullie één fondsenwerver in dienst hebben?Welmoet: “Eigenlijk toevallig. We hadden op hetzelfde moment een vacature opengesteld (24 uur) en in beide procedures kwam Marike als beste uit de bus. We zagen er voordeel in om haar allebei voor 16 uur in dienst te nemen, omdat we zo niet telkens zelf het wiel opnieuw hoefden uit te vinden. Ook was het fi nancieel gunstiger én we verwachtten dat het lagere aantal uren gecompenseerd zou worden door samenwerking.”

Is haar werkweek strikt gescheiden?Ard: “In principe werkt Marike voor de regio waar ze fysiek is, maar ze is wel bereikbaar voor de andere regio. Door deadlines en actualitei-ten is het ook niet altijd mogelijk om het werk volledig te scheiden. Dat is wat mij betreft geen probleem. Marike zorgt ervoor dat haar inzet gemiddeld in evenwicht is.”

Welk voordeel ervaren jullie?Welmoet: “De kennis en ervaring van de ene regio, staat automatisch ter beschikking van de andere. Dat is erg praktisch.”Ard: ”Vooraf hadden we wel gehoopt dat het voordeel groter zou zijn. Ik merk dat de situaties binnen de regio’s verschillend zijn. Friesland bijvoorbeeld heeft geen ambulan-ces, terwijl dit voor Drenthe een belangrijke activiteit is. Verder mer-ken we allebei dat het verschil tus-sen 24 uur en 16 uur wel groot is, ook omdat het terrein van fondsen-werving zo veelomvattend is.”

Zijn er ook nadelen?Ard: “Met name de beperkte beschikbaarheid bij piekbelasting is een nadeel, denk bijvoorbeeld aan de collecteorganisatie.”Welmoet: “We vangen die nu op met een collectecoördinator in beide regio’s. Het werk is anders onmoge-lijk te overzien voor één persoon, want het is nu eenmaal niet mogelijk om op twee locaties tegelijk te zijn. Het vraagt van de medewerker fl exi-biliteit en snel schakelen.”Ard: “Ook is er soms sprake van dub-bele overhead, bijvoorbeeld omdat Marike in beide regio’s werkoverleg-gen heeft . Deels wordt dat wel weer gecompenseerd, omdat er nu niet twee maar slechts één persoon naar landelijke overleggen gaat.”

Welke mogelijkheden tot optimali-seren zie je?

Ard: “Winst zit voor een groter gebied met name in samenwerken op strategische en coördinerende vlakken. Voor puur uitvoerende taken is het lastig: er is een grens aan wat een mens kan overzien. Dat hebben we in de praktijk ondervon-den met de collecteorganisatie. “

Welke taken vallen er binnen jullie regio’s in de functie?Welmoet: “Formeel alles wat met fondsenwerving te maken heeft , maar in de praktijk doet Marike in beide regio’s ook zaken die binnen een communicatiefunctie zouden kunnen vallen. Zichtbaarheid is immers een belangrijke basis om geld binnen te halen. Ook levert Marike een bijdrage aan de projec-ten waarvoor fondsen geworven moeten worden. Ze is een echte duizendpoot!” ◆

De regio’s Friesland en Drenthe zijn voorlopers waar het gaat om bovenregionaal werken: fondsenwerver Marike Wolters werkt zestien uur per week voor beide regio’s. Regiomanagers Ard Boersma (Friesland) en Welmoet Tideman (Drenthe) bespreken de voor-, nadelen én groeimogelijkheden.

TWEE REGIO’S, EEN MEDEWERKER

Welmoet Tideman: “De kennis en ervaring van de ene regio, staat automatisch ter beschikking van de andere.”

Ard Boersma: “Winst zit met name in samenwerken op strategische en coördinerende vlakken.”


22

BETER LEVEN WEEKHet Beter Leven keurmerk (BLk) krijgt steeds meer voet aan de grond bij supermark-ten en producenten. Dat kun-nen we concluderen naar aanleiding van cijfers over deelnemende bedrijven en recente omzetcijfers. Je vindt het keurmerk op verpakkin-gen van vlees, kip en eieren die diervriendelijker zijn geproduceerd. Om de bekendheid van het keurmerk ook onder het winkelend publiek te vergroten, organi-seerde de Dierenbescher-ming eind oktober voor de tweede keer de Beter Leven week. In deze week zetten deelnemende boeren, super-markten en fabrikanten hun diervriendelijke producten in de etalage. Landelijk droeg de Dierenbescherming haar steentje bij met radiospotjes en een ludiek fi lmpje. Ook in verschillende regio’s werd aandacht voor de week gevraagd. In Rijnland bijvoor-beeld werd een excursie georganiseerd voor Kids for Animals leden en Limburg zet-te Beter Leven boeren in haar regio in het zonnetje.

REPORTAGE 22


23 REPORTAGE23

KIPPETJES KIJKEN OP HET MINI-RONDEEL In de week van 20 tot en met 26 oktober organiseerde de Dierenbescherming de Beter Leven week. Regio Amsterdam nodigde leden uit om op zaterdag 25 november een kijkje achter de schermen te nemen bij het miniRondeel op de Zuidas in Amsterdam. TEKST EVA VAN JOOST & AGNES HEMSTEDE FOTO’S EVA VAN JOOST

EEN DIERVRIENDELIJKE KIPPENSTAL MIDDEN IN DE STAD


24REPORTAGE

WELKOMBoer Timon Brandsen heet de eerste groep van 24 belangstellen-den hartelijk welkom in zijn mini-Rondeel en vertelt waarom het Rondeel-concept zo uniek is. Timon: “Het verhaal van Rondeel startte, waar kan het ook anders, in Barneveld. Daar opende de familie Brandsen op 8 april 2010 de eerste Rondeelstal. Het Ron-deel is een ronde stal voor schar-relkippen, waarin de dieren alle ruimte hebben om overdekt rond te scharrelen. Het concept is ont-wikkeld naar aanleiding van het onderzoek ‘Houden van Hennen’ (Wageningen Universiteit). De duurzame productie van con-sumptie-eieren en het spannings-veld tussen het welzijn van de hennen, de werkomgeving van de boer en het maatschappelijk ver-antwoord ondernemen stonden

hierin centraal. Aan het Rondeel zijn drie sterren van het Beter Leven keurmerk én het Milieukeur toegekend. Er zijn in Nederland drie grote Rondeelstallen en het miniRondeel hier op de Zuidas.”

BLIJE KIPPENTijd om écht kippetjes te gaan kij-ken! Na de presentatie neemt Timon de bezoekers mee naar de stal om te laten zien op welke manier er rekening wordt gehou-den met de natuurlijke behoeften van de kip. Timon: “Een Ron-deelstal bestaat uit verschillende leefgroepen, waar kippen hun natuurlijke gedrag onbeperkt kunnen vertonen. We hebben spe-ciale ruimtes waar ze kunnen scharrelen en stofbaden nemen, met verschillende klimaatzones waaruit ze zelf kunnen kiezen. In tegenstelling tot de reguliere

pluimveehouderijen hoeven de snavels van Rondeelkippen niet bekapt te worden. De dieren gaan naar buiten wanneer ze dat wil-len en omdat de buitenruimten overdekt zijn, hoeven ze niet bang te zijn voor roofdieren.”

ECOLOGISCH EN DIERVRIENDELIJKTimon: “Het Rondeel op de Zuidas is een showcase. Dat bete-kent dat we de grote Rondeelstal-len hier in het klein hebben nagebouwd. In het miniRondeel worden maximaal tweehonderd kippen gehouden. Ze hebben er een nachtverblijf, dagverblijf en bosrand. De nestruimte, overdek-te scharrelruimte en de buiten-uitloop zijn slim ingedeeld. Het miniRondeel wekt haar eigen stroom op met zonnepanelen op het dak, de kippen krijgen duur-zaam geproduceerd kippenvoer


25 REPORTAGE

‘WE LATEN ZIEN WAAR WE MEE BEZIG ZIJN EN ONZEDEUR STAAT ALTIJD OPEN’

Het (mini)Rondeel bestaat uit:

1. Het Nachtverblijf, dat is bedoeld voor de eerste levensbehoeft en van de kip: eten, drinken, rusten en eieren leggen.

2. Het Dagverblijf, dat is bedoeld voor de natuurlijke behoeft en van de kip zoals scharrelen en stofbaden. De natuur is naar binnen gehaald. Uniek in het systeem is dat door middel van een geheel oprolbare geïsoleerde zijwand er één klimaat wordt gecreëerd tussen het Dag- en Nachtverblijf. Hierdoor zullen veel meer kippen gebruik gaan maken van de scharrelen stofbadge-legenheid dan in gangbare systemen.

3. De Bosrand komt eveneens tegemoet aan de natuurlijke behoeft en van de kip zoals scharrelen, verkennen en beschutting zoeken. Mochten er crisistijden aanbreken die ophokken van kippen tot gevolg hebben, dan wordt de Bosrand afgesloten en kun-nen kippen toch al hun natuurlijke behoef-ten bevredigen in het Dagverblijf. Ook dit is uniek ten opzichte van bestaande systemen.

4. De Centrale Middenkern bestaat bij het grote Rondeel uit drie delen. Begane grond is de werkruimte voor de pluimveehouder. Op de eerste verdieping bevindt zich een marketingruimte voor bezoekers, scholen, etc. Van hieruit kan men via de bezoekers-tunnel, die geheel bestaat uit glas op leef-niveau van de kippen, tussen de dieren door lopen in één Dagverblijf. Op de tweede verdieping staan twee warmtewisselaars, nodig voor het klimaat in het systeem en de voor- en nadroging van de mest.

WAT MAAKT DE RONDEELSTAL UNIEK?

en de vruchtbare tuinmest kan gebruikt worden voor moestui-nen en tuintjes. Met het miniRon-deel wilden we laten zien dat je midden in een stadse omgeving maximaal verantwoord (ecolo-gisch en diervriendelijk) kippen kunt houden op grotere schaal. En dat je zo topkwaliteit verse eitjes kunt produceren voor de mensen in de stad. We laten zien waar we mee bezig zijn en onze deur staat altijd open.”

UIT DE MUURTimon nodigt iedereen uit om zelf nog even rustig rond te kij-ken. Met name de ‘eitjes uit de muur’ zijn in trek, menig buurt-bewoner komt er zijn lokaal geproduceerde eitjes halen. Ook de bezoekers vetrekken bijna alle-maal met een doosje verse Ron-deeleitjes in hun fi etskratje. ◆

Rechts: Veel bezoekers ver-trekken met een doosje verse rondeeleitjes uit de muur.

Onder: Boer Timon Brandsen vertelt wat het Rondeel zo uniek maakt.


26VIER VRAGEN AAN

‘DIEREN IN NOOD HELPEN IS EEN MOOIE MAAT SCHAP PELIJKE OPDRACHT’In Nederland zijn er zo’n honderd dierenambulanceorganisaties, die zowel gezelschapsdieren als dieren uit het wild vervoeren als ze hulp nodig hebben. Begin dit jaar werd Stichting Dierkeur opgericht. Deze organisatie behandelt aanvragen voor het Keurmerk Diervervoer. Alda van Zijl Hoek, de kersverse bestuursvoorzitter van Stichting Dierkeur, vertelt er meer over. TEKST LINDA PLOEMACHER

1 Wat houdt het keurmerk in?“Het Keurmerk Diervervoer

is vanuit het Convenant Dieren-noodhulp ontstaan, dat door het Ministerie van Landbouw (nu Economische zaken), Ministerie van Justitie en Veiligheid, de Dierenbescherming, de Federatie Dieren ambulances Nederland en de Maatschappij voor Diergenees-kunde in 2011 werd gesloten. Dit keurmerk maakt het voor officiële instanties (zoals gemeenten) dui-delijk welke dierenambulances als professionele partner beschouwd kunnen worden. Het Keurmerk Diervervoer kan bij Stichting Dier-keur door iedere dierenambulan-ce worden aangevraagd en wordt toegekend als een organisatie aan alle eisen voldoet.”

2Waarom is het belangrijk dat diervervoer ‘gekeurd’ wordt?

“In de wetgeving is het vervoer

van gezelschapsdieren niet gere-geld. Iedereen die dat wil, kan een dierenambulance beginnen. In de branche zijn door de jaren heen veel professioneel opereren-de dierenambulances ontstaan. Door het keurmerk kan het koren zich van het kaf scheiden. De kwaliteit neemt hierdoor toe! De dierenambulance (zowel de auto als de inventaris) moet goed uitgerust zijn en de organisatie moet een goede werkgever zijn. Er worden hoge eisen gesteld aan de mensen op de dierenambulance en ook de veiligheid van de vrij-willigers langs de weg dient goed geregeld te zijn, omdat zij vaak onder moeilijke omstandigheden hun werk moeten doen.”

3Wat heeft een vervoerder aan het keurmerk?“Dat bepaalt iedere vervoer-

der voor zich. Voor sommigen is het een bevestiging van hun pro-fessionaliteit. Voor anderen is het

De dierenambulances vervoeren jaarlijks tien-duizenden dieren. De Dierenbescherming vindt het belangrijk dat haar dierenambulance-organisaties professio-neel zijn en met het juiste materieel werken. De dierenambulances van Dierenbescher-ming afdeling Rijn-mond, Midden-Neder-land, OverGelder en Vlaardingen beschik-ken inmiddels over het Keurmerk Diervervoer.


PROFIELNaam: Alda van Zijl HoekWat: Bestuursvoorzitter Stichting DierkeurSinds: 2014

27 VIER VRAGEN AAN

de toets van de waarheid: ‘Ben ik daadwerkelijk goed bezig?’, ‘Wat kan beter?’ Sommige vervoerders gebruiken het keurmerk in gesprek met zakenpartners en stakeholders, zoals de gemeente

en Rijkswaterstaat. Met Dierkeur willen we een platform bieden om met elkaar over best practices en professionaliteit in gesprek te gaan. Zo is er bijvoorbeeld een mogelijkheid op www.dierkeur.nl ingericht waar dierenambulances documentatie en voorbeelden kunnen delen.”

4Wat is jouw drijfveer om je hiervoor in te zetten?“Al van jongs af aan ben

ik een groot dierenliefhebber. Ik ben altijd met dieren bezig geweest, zowel privé als in mijn

werk bij onder andere de faculteit Dier geneeskunde. Later ging ik met de kinderen veel op pad met shetlandpony’s in de trailer achter de auto. Ik heb dus enige ervaring met het vervoeren van dieren en ik weet dat dit vaak niet makkelijk is. Het Keurmerk Diervervoer is een bewijs dat de dierenambulanceorganisatie alles goed voor elkaar heeft. Het is heel fi jn als je hieraan kunt meewerken. Dieren in nood hel-pen is een mooie maatschappe-lijke opdracht waar ik graag mijn steentje aan bijdraag!” ◆

‘DOOR HET KEURMERK

KAN HET KOREN ZICH VAN HET KAF

SCHEIDEN’


28

Cavia’s kunnen als enige

knaagdier kleuren onderscheiden.

WETENSWAARDIGHEDEN

Ons credo is: ‘minder, maar beter’ en daarom kiest de Dieren-bescherming ervoor om de consument te helpen bij het maken

van een betere keuze. Het liefste zien we de vee-industrie natuur-lijk helemaal verdwijnen en zouden we iedereen willen overtuigen om op zijn minst biologisch vlees te kopen. Maar dat is (nog) niet realistisch. Zo wordt minder dan 1% van de jaarlijks ruim 450 mil-joen dieren in de Nederlandse veehouderij biologisch gehouden. Omdat we heel graag ook het leven van de overige 99% van de dieren willen verbeteren, introduceerden we in 2007 het Beter Leven keurmerk. In 2014 is de mijlpaal bereikt van 35 miljoen

dieren die een beter leven kregen dankzij het keurmerk.

De Dierenbescherming is tegen het vangen en houden van zeezoog dieren voor show en vermaak, zoals in dolfi naria en zee-

aquaria. De huisvesting voor de zeezoogdieren is er onvoldoende in vergelijking met de enorme ruimte die de dieren in de natuur gebruiken. Uitdagingen in gevangenschap zijn bijna niet waar te maken. Het sonargebruik van de dieren raakt ‘overbelast’

en stopt met functioneren. Ook geeft de voortplanting in gevangenschap problemen: de jongen worden vaak

doodgeboren of sterven kort na geboorte.

Jazeker, de beste methode is om je huis goed schoon te houden. Zorg dat er zo min mogelijk kruimels en andere

etensresten achterblijven. Voorkomen dat ze binnenkomen doe je door bijvoorbeeld ventilatieroosters en kieren af te sluiten

met zogenaamde bijenbekjes. Een muis heeft al genoeg aan een gat van 0,5 cm om binnen te komen. Als je dit consequent

doet, heb je weinig last van muizen.

WIST JE DAT?

WAAROM VERBINDT DE DIERENBESCHERMING

HAAR NAAM AAN DE VERKOOP VAN VLEES?

WAT VINDT DE DIERENBESCHER-MING VAN DIEREN DIE GEHOUDEN

WORDEN IN DOLFINARIA?

ZIJN ER DIERVRIENDELIJKE MANIEREN OM MUIZEN UIT HUIS TE HOUDEN?

Er wonen wel 10.000 halsband parkieten in het wild in Nederland,

voornamelijk in de Randstad.

Een kip met rode oorlellen legt meestal (licht)bruine eieren en

een kip met witte oorlellen legt witte eieren.


29 CIJFERS

26.000collectanten zijn de straat op gegaan in de week van 4 oktober.

mensen bereikten we in oktober via Facebook.

3.270

7.356.753

1.5969.860

mensen werden maar liefst lid na de uitzending van de Dierenbescherming bij Tijd voor Max!

sms’jes zijn binnengekomen om de campagne te steunen.

keer werd onze televi-siespot ‘Help dieren in nood’ uitgezonden op NPO 1, 2 en 3.

nieuwe leden meldden zich aan naar aanleiding van de dierendagcampagne.

7131505 keer werd ons radio-spotje uitgezonden op de publieke radio-zenders.

Onze pagina staat dan ook in de top 5 van goede doelen die actief zijn op Facebook.

DIERENDAGCAMPAGNE 2014Van eind september tot half oktober voerden we een campagne om aandacht te vragen voor het inspectiewerk (zie ook pagina 32). Hieronder wat cijfers en resultaten op een rij.

TOP


30HIER DOEN WE HET VOOR

Ondanks een open breuk aan een van de voorpoten liet de eigenaar deze hond niet door een dierenarts behandelen. Een inspecteur van de LID heeft het dier daarom half november in bewaring moeten nemen. De hond bleek eerder die maand te zijn aangereden door een auto. Omdat zijn baas geen geld had voor de broodnodige operatie en een voorkeur had voor alterna-

GEBROKEN POOT NIET BEHANDELD

U een kans... Zij een kans!

De Postcode Loterij helpt!

Meedoen is eenvoudig,

bel 0900-300 1500 (10 cpm)

of meld u aan via internet:

www.postcodeloterij.nl

Voor € 11,75 per lot speelt

u al mee. Alvast hartelijk

dank voor uw deelname.

Foto: Robin Utrecht

De Nationale Postcode Loterij is de grootste goededoelenloterij van Nederland. Sinds 1989 werd er ruim 4,1 miljard euro geschonken aan meer dan 90 organisaties die zich inzetten voor de bescherming van mens en natuur.

Ook de Dierenbescherming deelt in de opbrengst van de loterij. Mede dankzij de bijdrage van de loterij kan de Dieren-bescherming zich inzetten voor de belangen van alle dieren. Bijvoorbeeld door gastgezinnen te vinden om verwilderde zwerfkittens (zoals Lizzy

en Kobus op de foto) op te vangen. De opvang in een gastgezin is belangrijk omdat de schuwe kittens daar leren omgaan met mensen, andere huisdieren en het gewone huiselijke leven. Dan kan de Dierenbescherming vervolgens gemakkelijker een goed thuis voor deze katjes vinden.

Naast het steunen van goede doelen maken deelnemers van de Postcode Loterij kans op grote prijzen. Zoals elke maand fantastische prijzen, die kunnen oplopen tot 49,8 miljoen euro.

21766 Adv NPL Dierenbescherming-170x240 AvS.indd 1 03-04-14 11:41

tieve geneeswijzen, kreeg de hond niet de medische zorg die het zo hard nodig had.Omdat de inspecteur de man in eerste instantie niet thuis trof, werd een afspraak gemaakt bij het kan-toor van regio Amsterdam. De man was nota bene met de hond naast de fi ets naar het kantoor gekomen. “De hond gilde het uit van de pijn, bij elke beweging die hij maakte”,

aldus de inspecteur. In opdracht van RVO.nl is de hond meteen in bewaring genomen en door de inspecteur overgebracht naar een orthopedisch chirurg. Omdat er zo lang gewacht is met behandelen, wordt het erg spannend of de poot behouden kan worden. De eige-naar moet de kosten voor de ingreep zelf betalen.TEKST AGNES HEMSTEDE

‘DE HOND GILDE HET UIT VAN DE PIJN BIJ ELKE BEWEGING’


31 XXXXXXX

U een kans... Zij een kans!

De Postcode Loterij helpt!

Meedoen is eenvoudig,

bel 0900-300 1500 (10 cpm)

of meld u aan via internet:

www.postcodeloterij.nl

Voor € 11,75 per lot speelt

u al mee. Alvast hartelijk

dank voor uw deelname.

Foto: Robin Utrecht

De Nationale Postcode Loterij is de grootste goededoelenloterij van Nederland. Sinds 1989 werd er ruim 4,1 miljard euro geschonken aan meer dan 90 organisaties die zich inzetten voor de bescherming van mens en natuur.

Ook de Dierenbescherming deelt in de opbrengst van de loterij. Mede dankzij de bijdrage van de loterij kan de Dieren-bescherming zich inzetten voor de belangen van alle dieren. Bijvoorbeeld door gastgezinnen te vinden om verwilderde zwerfkittens (zoals Lizzy

en Kobus op de foto) op te vangen. De opvang in een gastgezin is belangrijk omdat de schuwe kittens daar leren omgaan met mensen, andere huisdieren en het gewone huiselijke leven. Dan kan de Dierenbescherming vervolgens gemakkelijker een goed thuis voor deze katjes vinden.

Naast het steunen van goede doelen maken deelnemers van de Postcode Loterij kans op grote prijzen. Zoals elke maand fantastische prijzen, die kunnen oplopen tot 49,8 miljoen euro.

21766 Adv NPL Dierenbescherming-170x240 AvS.indd 1 03-04-14 11:41DIerenbeschermers 2 2014 V16.indd 31 04-12-14 09:55

32CAMPAGNE

WAT Campagne ‘Help dieren in nood’WANNEER 25 september t/m 15 oktoberWAAROM Het aantal controles dat de Landelijke Inspectiedienst Dieren-bescherming (LID) uitvoert is sinds 2011 met 45% gestegen. In 2013 ging het om meer dan 20.000 mishandelde en verwaarloosde dieren. Daarnaast heeft het voor-

komen van dierenleed de hoogste prioriteit. Voor het uitvoeren van meer controles en preventiewerk is meer geld nodig. WIE Het gaat vaak om huisdieren, maar ook om paarden, pony’s en vogels. In deze campagne hebben we de vergelijking gemaakt met kinderen. Een hond die dag en nacht weg zit te kwijnen op een balkon, een paard dat met te weinig eten en drinken op een

modderig veldje staat. “Als dit een kind overkomt, vinden we dat niet nor-maal. Voor veel dieren is dit helaas dagelijkse realiteit”. De campagne had tot doel mensen aan het denken te zetten over de manier waarop er in Nederland met dieren wordt omgegaan en de noodzaak van het voorkomen en bestrijden van dieren-mishandeling en -verwaarlozing.TEKST MARJOLEIN DE GRAAF- VAN VLIET

“DIE REDT ZICH WEL.”Als dit kinderen overkomt, vinden we dat niet

normaal. Voor veel dieren is dit helaas dagelijkse

realiteit. Help dieren in nood. Doneer of word lid

op dierenbescherming.nl

Regelmatig voert de Dierenbescherming campagne. Niet alleen om het publiek voor te lichten, maar ook om direct resultaat voor dieren te boeken.

Op deze plek nemen we een campagne onder de loep.


Dierenbeschermers 2 dec 2014

Documents

Transcript of Dierenbeschermers 2 dec 2014