De Echo - januari 2015

DE ECHODé schoolkrant van de Philips van HorneJaargang 48 Nummer 1 januari 2015

En verder Invulverhaal - Het leven achter de legende

Ik smurf - De Echo: terugblik - Horoscoop - Stadsgids

Een Echo uit het verledenpagina 16

Suus... op reis?pagina 10

Ik kom bij u etenpagina 20

11 vragen aan...pagina 11

In gesprek met Alexander Pechtoldpagina 6

22

Beste lezer,De verhoging van de alcoholleeftijd, de invoering van het leenstelsel, de (poging tot) afschaffing van LSD op onze eigen school… 2014 was geen gemakkelijk jaar. Sommigen zullen er ook niet blij mee zijn dat de tijd waarin vuurwerk mag worden afge-stoken afgelopen jaarwisseling is verkort, en misschien wordt er dit jaar wel een vuurwerkverbod inge-steld.Voor De Echo was het ook niet echt een knallend jaar.De belangstelling voor het maken van de glossy nam af, en mede daardoor kregen we moeite met het uitbren-gen van Echo’s. Door alle veranderin-gen binnen en buiten de Echo hebben we besloten om in een andere vorm verder te gaan.Biologieleraar Wendy Faber – oud-eindredacteur van meerdere vak- en hondentijdschriften – gaat ons daar-bij helpen. De nieuwe Echo zal, in plaats van een paar keer per jaar een dik pak papier uit te brengen, vaker in het schooljaar een kleiner aantal arti-kelen publiceren. De inhoud gaat ook veranderen. De artikelen zullen weer meer te maken hebben met het leven

op onze eigen school, de Philips van Horne, en er komen meer artikelen die minder lang zijn.Iedereen die wil meewerken aan deze nieuwe Echo is van harte welkom, en kan zich aanmelden via [email protected]. Paul Vereijken, oud-Echoredacteur en tegenwoordig journalist voor het Eindhovens Dagblad, vertelt in een column op pagina 14 waarom dit een goed idee is.

Voordat we vooruitgaan, kijken we toch nog één keer terug. Altijd al benieuwd geweest waar de naam ‘Echo’ nu precies vandaan komt? Twee redacteuren zijn in gesprek gegaan met twee oud-eindredacteuren, Harrie Nefkens en Herman van Horen, en een redacteur uit de tijd van de oprichting van De Echo, Caroline Hasenbos, en kwamen achter het antwoord. Dit, en nog veel andere verhalen uit het verleden zijn te lezen op pagina 16.Ook de fractievoorzitter van de poli-tieke partij D66, Alexander Pechtold, kreeg bezoek van De Echo. Hij staat bekend als tegenstander van de verhoging van de alcoholleeftijd, maar was ook een van de drijvende krachten achter het leenstelsel voor

studenten. Hoe was deze man eigen-lijk zelf op de middelbare school? En wat zou hij graag willen veranderen? Lees het op pagina 6.Voor een aantal van ons komen de examens er aan. Suzanne Wolter, oud-Echolid en tegenwoordig werk-zaam bij Weert Televisie Magazine, had een paar jaar geleden goede raad voor de eindexamenkandidaten, die nog steeds actueel is. Wat dit advies is, lees je op pagina 10.Ook de column van Harry Geerlings (pagina 9) is interessant voor eind-examenleerlingen. Hij vergelijkt het leven met verschillende spelletjes.De serie ‘Ik kom bij u eten’ reist af naar Stramproy waar Lange Peter twee Echoleden verwelkomt en een lekkere maaltijd voorschotelt. Maar hoe is Peter eigenlijk op de Philips terechtgekomen? Lees het op pagina 20.Tot slot is er op de achterkant een gedicht te lezen van Pierre Vossen; ‘Stadsgids’ is al een paar jaar oud, maar de boodschap is tijdloos.

Veel leesplezier!

De Echoredactie

Voorwoord

2

De Echo nummer 1 januari 2015 | 3

Carrière

Echo uit het verledenOud-eindredacteuren

vertellen hoe het er vroeger bij De Echo aan toeging.

16

12

Voorwoord

Philips van Horne

De Echo: terugblikEen foto-overzicht met de mooi-ste, grappigste en leukste foto’s van meer dan veertig jaar Echo.

In gesprek met Alexander Pechtold

De fractievoorzitter van D66 beantwoordt vragen over het

leven als politicus.

06

Ontspanning

10

Abonnementen: Indien u een abonnement wenst, dient u een mailtje te sturen naar [email protected]. Hier kunt u zich-zelf aanmelden voor de digitale Echo. Nieuwe leden bieden wij de keuze uit twee cadeaus.

De eerste keuze betreft een zelfgehaald suiker-klontje naast de koffieautomaat in kantine Toren. De tweede keuze betreft 100% levens-lange korting op ons gratis blad. Voor vragen over abonnementen kunt u contact opnemen

met de klantenservice. Deze is bereikbaar op woensdagmiddag tussen 14.30 en 17.00 in lokaal D101, Philips van Horne SG, Werthastraat 1, 6004 XG te Weert.

Suus... op reis?Een oud maar actueel advies

van Suzanne Wolter aan eind-examenkandidaten: ga op reis!

Ik kom bij U etenIn het altijd gezellige

Stramproy kookt Lange Peter voor De Echo een lekkere maaltijd

20

12

10 20

16

06 Columns

4

In 2012 nam de befaamde geschiedenisleraar Gerrit Hasendonckx afscheid van de Philips van Horne. Twee redactieleden zochten hem vlak daarna op zijn Belgi-sche boerderij op. Het eerste deel van het interview - dat door alle uitgebreide verha-len in twee delen moest worden verdeeld – stond in het nummer dat werd terug-getrokken, en is daardoor maar weinig gelezen. Daarom publiceren we het nogmaals.

Meneer Hasendonckx, wie kent hem niet? Na 37 jaar trouwe dienst zette hij een punt achter zijn lerarencar-rière. De Echo ging bij hem op bezoek en vroeg hem het hemd van het lijf. De goede man had zoveel te vertel-len dat de redactie genoodzaakt was het interview in tweeën te splitsen. Hieronder, deel 1. TEKST Dolly Haselager en Job Veltman

Hoe gaat u om met uw nieuw verkre-gen vrije tijd?Tja, ik dacht al dat ik die vraag zou krijgen. Aan de ene kant heb ik veel vrije tijd, maar aan de andere kant ook weer niet. Theoretisch gezien beschik ik nu over mijn eigen tijd, maar ik heb nog geen minuut voor mezelf gehad.

Hoe kan dat nu weer?We hebben volop zitten verbou-wen. De afgelopen tien dagen heb ik bijvoorbeeld alleen maar geschilderd. Ook heb ik veel in mijn tuin gewerkt, waar veel achterstallig werk te doen was. Dit weekend heb ik een etentje met de archeologieclub. Het schijnt dat alle mensen die met pensioen gaan zeggen dat ze het ineens heel druk hebben. Maar ik hoop dat het volgende week wat rustiger wordt.

Bent u de hele zomer al aan het verbouwen? Al acht jaar zelfs! Dat is niet op zijn Hollands hè, van laat maar aanruk-ken. Dit is een oud boerderijtje en dus moet er van alles aangepast worden. Maar nu is het, op een paar details na, helemaal klaar.

Hoe heeft u de verbouwing, het werk in uw moestuin, zorg voor uw dieren, school en al uw andere acti-viteiten kunnen combineren?Ja, dat vraag ik me nu ook af. Ik gaf volle bak les, 29 lesuren per week. Ik had mijn kinderen, de archeologie-club en het archeologiekamp in de zomer. Dan ging ik drie volle weken lang met een grote groep opgraven. Daarna had ik een weekje om bij te komen en vervolgens moest ik twee weken keihard werken in de moes-tuin, die inmiddels helemaal verwil-derd was. Daarna begon school weer. Dus hoe ik dat gedaan heb, weet ik niet.

Zit er een filosofie achter het hebben van een eigen moestuin en dieren?Ja, daar zit een filosofie achter. Toen ik in Gent op de universiteit zat begon de economische crisis van 1973. Die crisis was ontstaan door een oorlog in de Arabische wereld. Een docent legde mij haarfijn uit wat crisis was, en hoe je een crisis kunt oplossen. Één model om een crisis op te lossen, is autarkie, zelfvoorzienend zijn. In onze huidige samenleving is volle-dige autarkie niet mogelijk. Ik moet ook voer hebben voor mijn konijnen, kalkoenen en schapen, dat verbouw ik niet zelf. Maar ik probeer wel zo veel mogelijk zelfvoorzienend te zijn, dat is de eerste reden. De tweede

reden is gezondheid. Ik weet dat je zo gevarieerd en vers mogelijk moet eten. Van wat ik uit de tuin haal, weet ik dat er geen troep op zit. Wat ik eet zat een half uurtje geleden nog in de grond, verser kan niet.

Hoe bent u met die zelfvoorzienend-heid begonnen?Toen ik begon, wist ik niks. Mijn vader zei: ‘Jij krijgt nog geen prei recht’. Hoe begin je aan zoiets? Tja, ik heb dat zelf moeten leren, en ik doe het graag. Ik ben er ingerold vanwege mijn interesse. Sommige mensen zijn geïnteresseerd in computers, ik ben hierin geïnteresseerd. Toen ik hier pas woonde kwamen er wel eens buren langs met plantgoed en dergelijke. Tegenwoordig ben ik gespecialiseerd in tomaten. Tussen tomatenrassen zit zoveel verschil! Er zijn tomatenrassen die ontzettend lekker zijn. Hier in de buurt moest men in het begin niks van mijn tomaten hebben. ‘Moderne troep!’, zei men. Maar tegenwoordig heeft het halve dorp tomaten van mij.

Zijn er dingen aan school die u gaat missen?Tja, dat vraagt ook iedereen. Op dit moment ben ik vooral erg blij. Dat is niet omdat ik van school weg ben, maar omdat ik nu over mijn eigen tijd beschik. ’s Ochtends kan ik lekker rustig ontbijten en mijn dieren eten

“Mijn vader zei: jij krijgt nog geen prei recht”

Het leven achter de legende


geven. Sommige mensen zeggen: ‘Nu heb je nog een vakantiegevoel, maar straks in de winter vind je er niks meer aan’. Maar dan kennen ze mij niet, ik heb zoveel te doen. Ik heb een mooi afscheid gehad en het is een afgesloten hoofdstuk. Ik ben blij dat ik zelf heb mogen beslissen wanneer ik met pensioen ging. Het is nooit zo geweest dat ik dacht: ‘Ach, ik moet nog zoveel jaar.’ Dat vind ik best wel luxe, aangezien je in Nederland eigenlijk tot je 65e moet werken, en ik pas 60 ben. Nu heeft men het in de politiek zelfs over doorwerken tot je 67e of misschien wel je 70e. Dat vind ik belachelijk. Maargoed, ik mis de school dus hele-maal niet. Ik ben blij dat ik niets hoef voor te bereiden, dat ik niets per sé moet doen.

Mist u ook geen dingen die met school samenhangen, collega’s bijvoorbeeld?Ach, dat is een heel ander hoofd-stuk. Wij zaten vroeger aan een hele beroemde tafel waar alle zware figu-ren bij elkaar zaten. Wij wierpen een kritische blik op alles wat de direc-tie deed. Iedereen wist dan ook dat wanneer je aan die tafel zat, je gega-randeerd nooit carrière zou maken hier op school. Dat zeiden we dan ook als er een nieuwe leraar bij ons kwam zitten. En ja, dan waren er ook wel eens docenten die ergens anders gingen zitten. Maar het zijn de collega’s die aan die tafel zaten, die ik mis. Ik heb ze stuk voor stuk zien vertrekken en ik mis ze allemaal. Wat er nu toch aan tafel zit… Vroeger -hè, weer dat vieze woord-, werd er bij ons aan tafel gediscussi-eerd over de politiek, religie of een nieuw boek. Pierre Vossen bijvoor-beeld, dat is de meest belezen leraar van de hele school. Die heeft de hele Nederlandse literatuur gelezen en kan gedichten uit zijn hoofd rammen waar je bij zit. Tegenwoordig wordt er over poëzie niet meer gesproken, dat leeft bij de jonge docenten niet meer. Zij zijn bezig met dingen als ‘drie fouten, één punt eraf’, en dat

Philips van Hornesoort onnozele praat. Er zijn er zelfs die een vergádering beleggen tijdens de pauze. Dat boeit me niet zo zeer. Verder mis ik wel wat gewone dingen, het lesgeven, de leerlingen. Als je een goede groep had dan mis je die. Maar ik heb mijn leerlingen wel altijd zo hard mogelijk willen indoctrineren en ervoor proberen te zorgen dat ze naar argumenten zochten. Zo was een van mijn stokpaardjes dat het liberalisme funest is voor de samenleving. Maar wat blijkt nu; Nederland kiest libe-raal. Nederweert is het meest liberale dorp in Nederland. Dus mijn onder-wijs heeft 0.0 uitgehaald en dat vind ik heel erg.

Hoe zou u het aanpakken als u het voor het zeggen had?Als ik het voor het zeggen had zou ik de solidariteit terug in de samenle-ving brengen. Politiek is niets anders dan het innen van belasting en die belasting op een bepaalde manier verdelen. Aan de hand van die verde-ling kun je iemands politieke opvat-

ting aflezen. Ik ben voor een sterke overheid en die overheid moet het geld veel eerlijker verdelen. Als er werkloosheid is moet het werk eerlij-ker verdeeld worden.

Bent u religieus?Nee, helemaal niet. Van mij mag reli-gie uit de wereld verbannen worden. Religie heeft goede en slechte kanten. Het christendom heeft in de 15e en 16e eeuw in Europa 55 000 vrouwen op de brandstapel gebracht. Nog steeds worden er misdaden gepleegd in de naam van Allah. In sommige landen heeft de Franse Revolutie, de scheiding tussen kerk en staat, nooit plaatsgevonden. Vrijheid van meningsuiting wordt niet geaccep-teerd. Dat zijn zeer slechte dingen. Religie is een verzinsel van mensen, iets wat de menselijke geest heeft gecreëerd. Mensen stellen vast dat het leven eindig is, -jullie niet, jullie zijn nog te jong-, en dat het leven eigenlijk best snel voorbij is. Mensen vinden het leven te kort en creëren er allemaal iets bij over het leven na de dood en het hiernamaals. Ze maken zichzelf wat wijs.

“Religie mag van de wereld verbannen worden”

6

op mijn zestiende nooit bedacht.Ik vond de politiek toentertijd al inte-ressant, al ben ik nooit lid geweest van een jongerenpartij zoals de Jonge Democraten. Pas in mijn studenten-tijd ging ik me er echt mee bemoeien.

U retweette de tweet van God “Next universe I’ll do better.” Wat wilt u hiermee zeggen?Ik geloof niet in de Bijbelse wijze waarop alles tot stand is gekomen.

Naar mijn mening moet je meer geloven in het leven voor de dood, je moet het nu doen. Die tweets van God zijn wel aardig in die zin van “Als er een God is, zou die er dan zo’n puinzooi van gemaakt hebben?” Als je bijvoorbeeld naar Syrië kijkt vraag je je toch af, was dit de bedoeling? Of ik zelf iets anders gedaan zou hebben in zo’n ‘next universe’? Je doet altijd alles anders. Veel mensen zeggen weleens “Mijn studententijd

Wat voor leerling was u en wanneer begon u zich in de politiek te interes-seren?Zoals je me nu ziet zou je me niet meer herkennen, los van mijn uiter-lijk natuurlijk. Ik was een vrij rustige jongen die niet zo op de voorgrond trad. Ik hoorde niet bij groepjes, wel kon ik het met iedereen goed vinden. Als je mij toen had gevraagd of ik later iemand zou worden die zo zichtbaar is en die zo vooraan staat? Dat had ik

Hij is de afgelopen jaren het gezicht van D66. Als partijleider en fractievoorzitter speelt hij een belangrijke rol in de landelijke politiek. Wij spraken met Alexander Pechtold in zijn werkkamer in Den Haag. Een gesprek over zijn jeugd en zijn studententijd. Waarom stemde hij voor de verhoging van de alcoholleeftijd? En wat vinden zijn kinde-ren eigenlijk van zijn werk? De Echo vroeg het hem.TEKST Leonardo Verkoelen en Stef CreemersFOTO’S D66 Amsterdam

In gesprek met Alexander Pechtold

Carrière


was de leukste tijd van mijn leven”. Ja, dat was omdat je toen met andere ervaringen in het leven stond. Maar met alles wat ik nu weet zou ik mijn studententijd nooit over willen doen. Het is een fase in je leven, en die heb je nodig om weer door te gaan. En juist dat die fases zich opvolgen en dat daar een lerend vermogen in zit, dat maakt het interessant. Maar als het leven eenmaal stilstaat, is het dan nog zo leuk?

Hoe kijken uw kinderen (10 en 11) tegen uw werk aan? Begrijpen zij wat u doet?Het kan ze niet heel erg boeien. Natuurlijk weten ze wel wat ik doe. Ze zien me zo nu en dan op het Jeugdjournaal. Het Jeugdjournaal helpt voor hen ongelooflijk bij het begrijpen van wat ik doe. Het is soms misschien duidelijker dan het echte journaal.

Wat zou u het liefst willen verande-ren op middelbare scholen?Ik denk dat op middelbare scholen de klassengrootte en de werkdruk van de docent momenteel heel erg van invloed zijn op de hoeveelheid kansen die mensen krijgen. Dit is inmiddels aangetoond door groot wetenschap-pelijk onderzoek. Hoe groter de klas, hoe minder de aandacht voor de leer-ling kan zijn. Ik vraag me wel eens af of de docen-ten het zoveel jaren kunnen volhou-den, omdat de werkdruk hoog ligt en ze vaak slecht betaald worden. Ik ben weleens bang dat ze niet de kans krijgen om in zichzelf te blij-ven investeren en dat de interesse in het beroep achteruit loopt. Het is daarom belangrijk docenten goed

te betalen. We weten allemaal uit onze middelbare schooltijd dat de manier waarop de docent het wist te brengen bijna bepalend is voor de interesse in het vak. Docenten die lol in het vak hebben, een voorbeeld-rol kunnen spelen en de leerlingen weten te motiveren, dat vind ik het allerbelangrijkste. We hebben op dit moment heel veel bèta’s nodig. Ik denk dat op dit moment program-ma’s als ‘De Wereld Draait Door’

beter werken voor de bèta’s dan hetgeen wat sommige scholen zelf kunnen doen.

Afgelopen jaar heeft het kabinet een akkoord bereikt met GroenLinks en D66 over de invoering van een soci-aal leenstelsel voor studenten. Bent u niet bang dat dit ten koste gaat van de toegankelijkheid van het hoger onderwijs?De toegankelijkheid van het hoger onderwijs was ook de grootste rand-voorwaarde voor onze steun. Maar aan de andere kant, het is natuurlijk een beetje raar om voor studenten een soort inkomenspolitiek te bedrij-ven. Het zijn voorzieningen die in geen enkel ander land meer bestaan. We kunnen dat geld in de toekomst beter in de kwaliteit van het onder-wijs steken. Ik denk dat er genoeg alternatieven zijn voor de levensvoor-ziening van de student, niet alleen leningen of bijbanen. Ik vind dat ook ouders hun steentje bij moeten dragen. Je hebt zo’n achttien jaar de tijd gehad om aan te zien komen dat je kind gaat studeren. Iedereen kan wel proberen iets apart te leggen voor de studie van zijn kinderen. De tijd dat we ons iets als studiefinancie-

ring konden veroorloven is naar mijn mening een beetje voorbij. Zeker nu de kwaliteit van het hoger onderwijs onder druk staat.

Wat vindt u als politicus van luckytv’s, koefnoens, blendtv’s en dergelijke?Politici vinden het al decennia leuk dat ze in oudejaarsconferences, koef-noens en luckytv’s onderuit worden gehaald. Bij politici geldt er zelfs een soort jaloezie als je er niet in zit. Zelf-spot is toch een eigenschap die niet iedereen bezit en die in het buiten-land niet altijd begrepen wordt. Maar het is iets waar Nederlanders nog wel wat aan kunnen doen. Kijk maar naar het optreden van oud-minister Zalm als Zus van Gerrit (ABN AMRO-topman Gerrit Zalm hield vorig jaar een toespraak verkleed als prostituee Priscilla Zalm - red.). Maar ik denk dat het bij je moet passen, je moet het overtuigend weten te brengen. Wat Zalm gedaan heeft is zoals analy-tici al zeiden riskant, maar de manier waarop hij het deed is toch ook weer verrassend. Of het iets voor mezelf is? Je moet allemaal je eigen ding doen. Toen ik burgemeester was heb ik na een jaar een tent op het marktplein laten zetten en bij de kringloopwinkel haalde ik wat stoelen, banken, een schemerlamp en een tapijtje. Ik had een kleine advertentie in het plaatse-

lijke blad gezet: ‘Burgemeester houdt functioneringsgesprek’. Heel Wage-ningen kon met mij op functione-ringsgesprek in een markttent. Toen ik daar ‘s morgens om half tien ging zitten vroeg ik me af of er überhaupt iemand zou komen, maar de mensen vonden het fantastisch.

“Als er een God is, zou die er dan zo’n puinzooi van gemaakt hebben?”

“Het Jeugdjournaal is soms misschien duidelijker dan het echte journaal.”

Carrière

8

wennen dat niet alles meer vanzelf-sprekend is. Kijk maar naar de studie-financiering.

Ik heb vertrouwen in de veerkracht van dit land, maar ik zie ook mensen waarvan ik denk ‘Jemig, je vergooit je leven’, al is dat iets van alle tijden. Ik vind het trouwens niet alleen een taak van de overheid, maar ook van ouders, om de jeugd normen en waarden bij te brengen. Als burge-meester van Wageningen reed ik eens in de zoveel tijd ’s nachts met een politieauto mee. We kwamen dan jongeren tegen die dertig bier hadden gedronken en die werden dan thuis afgeleverd nadat ze in de cel hadden gezeten. Soms zag je dan al aan de reactie van de ouders of zo iemand nog bijgestuurd ging worden of niet. Sommige ouders vonden het zelfs stoer. Onbegrijpelijk!Echter, zoals ik het niet over dé Marokkaan of dé oudere heb, heb ik het ook niet over dé generatie. Ik

heb vertrouwen in iedere generatie, omdat iedere generatie ook weer mensen kent die de boel op sleep-touw nemen. Er zijn weer nieuwe kansen te pakken, maar er zullen ook weer nieuwe winnaars en verliezers zijn. En die strijd zal inderdaad iets harder zijn dan hij de laatste decen-nia was. Als laatste: heeft u tips voor jonge-ren die later de politiek in willen?Word lid van een jongerenafdeling van een politieke partij, zoals onze Jonge Democraten. Lees eens wat meer dan alleen websites, maar verdiep je ook echt eens in de week-endbijlage en scherp daar je geest. Of loop stage bij politieke partijen. Uiteindelijk heb je het echter niet volledig in eigen hand. Ik heb mensen in mijn studententijd gezien die wilden per se de politiek in en die zijn er nooit in gekomen. Ik had het niet eens bedacht en ik zit er middenin. Je moet dus niet denken ‘Ik ga maar politicologie studeren en dan kom ik er wel’. Het is niet alleen wat je doet, maar ook hoe je bent. De belangrijk-ste kwaliteit in de politiek? Jezelf zijn, dat is de allerbelangrijkste kwaliteit überhaupt in het leven.

Carrière

“Als jongeren aan alcohol willen komen, lukt het toch wel.”

Veel partijen stemden voor de verhoging van de ‘alcoholleeftijd’. D66 stemde tegen. Hoe kijkt D66 aan tegen alcoholgebruik onder jongeren?Rond je 17de heb je al heel veel verplichtingen en verantwoorde-lijkheden in het leven. Ik vind dat de overheid er met al die repressie, verboden en geboden uiteindelijk niet komt. Dat zie je nu al terug in de handhaving. Ik heb liever dat ouders en scholen hun verantwoordelijk-heid nemen in goede voorlichting. Je kan het naar mijn mening beter niet proberen af te dwingen. Er gaat veel politiecapaciteit in zitten en als jongeren aan alcohol willen komen, lukt het toch wel.

Hoe denkt u dat de nieuwe genera-tie ons Nederland verder zal ontwik-kelen? De vorige generaties hebben een hoge welvaart opgebouwd in Nederland. Heeft u er dan vertrou-wen in dat wij die ook in stand kunnen houden?Ik denk dat we er de afgelopen vijf jaar wel achter zijn gekomen, als keerzijde van de crisis, dat het hier niet allemaal vanzelf gaat. Vooral de volgende generatie zal eraan moeten


Het leven is niet zo gemakkelijk als het in Levensweg wordt weergege-ven, het lijkt er eigenlijk niet eens op! Ik ben van mening dat het leven kan worden vergeleken met een uitpuilende spellenkast met namen als Ganzenbord, Mens erger je niet, Cluedo, Galgje, Hamertje Tik, Schil-deren op nummer en Jenga.

In het leven zijn er daarnaast drie stadia te onderscheiden. Dit zijn de “zorgeloze” kindertijd, het stressvolle leven van een volwassene en dan tot slot de laatste jaren van het leven. In deze laatste fase worden de zorgen normaal gesproken weer steeds minder en kunnen we weer genieten van het leven!

De zorgeloze kindertijd bevat spellen als Jenga, Schilderen op nummer en Hamertje Tik. Schilderen op nummer óf Hamertje Tik is een keuze die je ouders voor je maken. Tegenwoordig willen zij alles vooraf voor je invullen, zodat jij eigenlijk alleen maar binnen de lijntjes hoeft te blijven. Hij zal met zijn verjaardag een figuurlijk cadeau-tje krijgen waarmee hij zijn creatieve vrijheid niet kan laten lopen en hij gedwongen is in vakjes te denken. Maar als ditzelfde jongetje vrijer opgevoed zou zijn, dan kreeg hij een grotere doos van Ravensburger die vele opgezwollen duimen en pleis-ters tot gevolg zal hebben. Daarnaast heeft iedere kindertijd iets te maken met Jenga. Er zullen namelijk keuzes gemaakt moeten worden; sommige relaties zullen moeten worden opge-offerd om verder en hoger te bouwen.

Als dit de goede keuze is geweest, dan zal er een gapend gat ontstaan op de plaats waar ooit die relatie was. Indien het offer verkeerd is gebleken, dan zal de Jengatoren instorten. De kindertijd wordt afgesloten, als er begonnen wordt aan een interessant potje Cluedo of als de speler in de put belandt met Ganzenbord.

Columns

Hiermee begint ook het stressvolle leven van de volwassene/adolescent. In dit stadium van het leven zal hij verlangen naar óf de kindertijd óf naar zijn pensioen en zal hij de dobbel-steen telkens laten rollen. Maar de dobbelsteen zal dan helaas niet op 6 belanden. Ook zal het potje Cluedo tot zijn einde komen. De moorde-naar, de leraar, heeft in de school-banken een moord gepleegd met zijn zeer gevreesde moordwapen; kennis. Velen van ons zullen bijvoorbeeld precies weten waarom een gloeilamp brandt en kunnen dit natuurkundig onderbouwen. Maar zodra de gloei-draad op is zullen zij niet weten hoe ze de gloeilamp moeten vervangen. Is het dan wel goed zoveel kennis te bezitten, of is dit een moord op het gezonde verstand?

In het laatste stadium van het leven keert de rust weer terug. De oude heren en dames gaan zich minder ergeren en merken dat de mens-heid er alles aan doet om maar als eerste te eindigen. Zelfs als ze de ander daarvoor aan de kant moeten duwen. En dan als de laatste ronde is aangekomen is het leven net Galgje. Dit valt op twee manieren uit te leggen. Óf je sterft als gevolg van een lange periode ziek zijn. In deze situ-atie is de arts degene die het spel speelt en er helaas niet in is geslaagd op tijd de juiste diagnose te stellen. In de andere situatie ben jij zowel de speler als de krabbel en ben je er niet in geslaagd je ware ik te vinden. In beide situaties zal het helaas Game Over zijn.

Harry Geerlings

Tarotkaarten of toch maar gewoon stockkaarten?

“De kindertijd wordt af-gesloten met Ganzenbord”

“Het leven is net galgje”

10

SNP Natuurreizen en had drie weken lang de tijd van mijn leven. Helemaal alleen besloten, helemaal alleen op avontuur. Zag brulapen, krokodil-len en kolibries. Zwom onder prach-tige lauwwarme watervallen in de jungle, maakte hikes naar de top van actieve vulkanen, liep over de prach-tigste bepalmde stranden (!!!) en had kakkerlakken in mijn bed.Verder maakte ik nog een paar andere reisjes naar o.a. Scandinavië

waar ik – samen met m’n reisgeno-ten – wildkampeerde (dat is in deze vorm 1 woord ja) op kleine onbe-woonde eilandjes (!!!) in stille meren, zoende met lange blonde Germanen, een ongeluk kreeg op een stille land-weg en in het Vigelandpark terecht-kwam waar honderden beelden van naakte mensen staan. En oh, die keer in Ierland, waar we ’s ochtends in ons tentje werden gewekt door een kudde schapen en hun herder, waar we in Dublin net zo lang met de

Als eindexamenkandidaten – en niet alleen zij – me zouden vragen wat ik hen als goede raad mee zou willen geven, dan is het: Ga op reis. Ga iets zien van de wereld, meng je in andere culturen, ga de uitdaging aan en ga op avontuur.

Natuurlijk spreek ik uit eigen ervaring. Niet dat ik ooit in Australië de jacka-roe/jilleroo-cursus heb gevolgd, niet dat ik ooit op een ranch in Canada heb gewerkt of in een hotel in Verweggi-stan, maar toch raad ik het iedereen aan. Toen ik 18 was, was ik nog veel te bang om in m’n eentje naar Down Under af te reizen of te gaan werken in Afrika. Als ik toen had geweten wat ik nu weet, was ik zeker gegaan. Maar ja, bepaalde inzichten krijg je pas als je ouder bent, en dat is ook nog eens voor iedereen verschillend. Wat ik wel heb gedaan is in mijn eentje met groepsreizen meegegaan, een goed alternatief, mits je geld hebt. Dat had ik gelukkig, door voor mijn vader zijn winkel te werken en ook nog twee jaar lang in weekenden en vakanties te werken in een verzorgingstehuis. Toen rees alleen het probleem dat toen ik vol goede moed een reis-bureau binnenstapte en vroeg om folders over Zuid-Amerika, ik resoluut te horen kreeg: “Maar dat is wel duur hoor!” Zucht. Ik maakte een lange neus naar de betreffende mevrouw, vond mijn droomreis uiteindelijk bij

uitsmijters van café’s flirten totdat we binnen mochten, waar we boot-tochtjes maakten, en genoten van de geweldige gastvrijheid van de Ieren.En zo kan ik nog wel even doorgaan.

Ik heb er veel van geleerd. Ik ben er vooral heel erg zelfstandig van geworden en leerde dat ik eigenlijk helemaal geen heimwee had naar thuis (alleen naar mijn hond dan). Ik leerde dat ik het wél leuk vind om te kamperen en om elke dag op te staan met de vraag: “Wat gaan we vandaag weer beleven?” en eigenlijk heb ik die instelling nog steeds, ook al ben ik nu 28 jaar en al een beetje gesetteld.Achter elke bocht ontdek je wat.

Heb ik jullie lekker gemaakt? Goed zo. Gewoon ervoor gaan. Werken gaan kan, móet, nog zo lang. Luiste-ren naar anderen ook. Trek je plan en ontdek de wereld. Kennis is macht.

Suus

Suzanne Wolter schreef talloze columns voor De Echo toen dit nog een weekblad was. Tegenwoordig is ze columniste bij WTV Magazine.

Suus… op reis?

Columns

“Wildkamperen op kleine onbewoonde eilandjes ”


Philips van Horne

In ‘11 vragen aan ...’ voelde Suzanne Wolter een leraar aan de tand. Dit interview nam zij in 2007 af met Frank Stals, voormalig teamleider havo bovenbouw.

1. Welke sport is jouw favo en waarom?Zal toch voetbal zijn. Lekker dom een bal wegschoppen en er dan met z’n allen weer achteraan rennen. Hoef ik niet na te denken…ben ik goed in. Meestal sta ik reserve, maar ik mag in de derde helft altijd meedoen!!!

2. Wat is je stoutste actie? (op de PvH)Stout, stout, wie? Ik? Ik ben altijd lievv-vvv hoor!!! Heb wel eens docenten en leerlingen lastig gevallen in een apen-pak (wie was die andere aap??)

3. Waar wil jij op vakantie komende zomer en waarom?Deze zomer gaat het Thailand worden. Lekker met de rugzak zes weken weg uit deze snelle wereld zo het oerwoud in!! Apen kijken!!!

4. Wat begrijp je nou echt niet van de jeugd van tegenwoordig?Dat ze tot nu toe maar één hit hebben gehad!!! Sorry, twee (nou ja, die kwam door Katja)

5. Wie is de meest “evil” persoon die je ontmoet hebt in je leven en waarom?Mike Myers a.k.a Austin Powers a.k.a Dr. Evil a.k.a Fat Bastard.

6. Meest foute programma dat je al dan niet stiekem kijkt?Weert Televisie…zo spannend. Ik schaam me nergens voor. Ik kijk naar alles wat op tv komt!!!

7. Ben jij ook al ooit aangevallen door het konijn van Gerty Reijnders? Durft ie niet. Ik bijt gewoon terug hoor!

11 vragen aan Frank Stals, docent LO

8. Hoe oud was jij toen jij je eerste zoen kreeg en weet je nog hoe de persoon in kwestie heette?Nul, door mijn lievvvvveeeee mama!

9. Welk liedje vind je mooi, waar je je eigenlijk voor schaamt?André van Duin: ‘Er staat een paard in de gang”. Ik ga echt helemaal los op dit nummer. Zal ff zeggen hoe ie gaat: ‘La la la lalalala laaaaaaaalaaaaa een paard in de gang’ ofzoow iets.

10. Vul in: Heilige Anthonius, Beste Vrind, ik wou dat ik m’n .… eens vind.PIERCING (hij zit ergens, maar waar...?)

11. Met wie wil je wel eens op een onbewoond eiland zitten?Dat is een makkie. Met mevrouw Schieck natuurlijk.

1212

De Echo

2de van Nederland!Bij de uitreiking van de Schoolkrant Awards 2013 in Nijmegen behaalde de Echo een tweede plaats in de cat-egorie ‘Beste schoolkrant’. Tevens wonnen ze de prijs voor het beste artikel met het stuk ‘Met toeters en bellen’, waarin het leven van een pol-itierechercheur wordt beschreven.

Vier op een rijVier voormalige eindredacteuren van De Echo (v.l.n.r): Wim Verwijlen, Har-rie Nefkens, Rob Kolmans en Herman van Horen. Ieder heeft in de afgelo-pen decennia zijn stempel gedrukt op de enige wekelijkse schoolkrant van Nederland. DE ECHO

TERUGBLIK

De Echo nummer 1 januari 2015 | 13De Echo nummer 1 januari 2015 | 13

De Echo

DE ECHOTERUGBLIK

Uit de oude doosEen van de vele Echoredacties die met volle overgave aan het blad hebben gewerkt. Uit een tijd wan-neer veel leerlingen nog niet gebor-en waren, 1996 om precies te zijn.

Beste schoolkrantcover 2011In april 2011 won de Echo de pub-lieksprijs voor de beste cover op de Nationale schoolkrantdag in Amster-dam.

14

Ik smurfJe kunt het je vast niet voorstellen als je weet dat ik alweer enkele jaren als journalist werk: ik kon jarenlang voor geen meter spellen. Werkwoordspel-ling – de d’s en de t’s – ik begreep er geen bal van. Iedere docent Neder-lands deed poging na poging om mij de grammaticaregels bij te brengen. De docent hield de moed hoog en zette voor de twaalfduizendzeven-honderdeenendertigste keer de regels, inclusief ezelsbruggetjes, op een rij. Paul, als je wilt weten hoe je werkwoorden vervoegt, vervang het werkwoord in kwestie dan door smur-fen. Ik smurf, hij smurft, wij smurfen. Zelfs na die ezelsbrug begreep ik het maar half. Hij kon het nog een twaalf-duizendzevenhonderdtweeëndertig-ste keer proberen, maar nee. Ik hope-loos, hij hopeloos, wij hopeloos – dat snapte ik dan weer wel. Totdat er een docent voor de klas stond die het begreep. Die mij en mijn probleem begreep. En de oplos-sing had. Geen Nederlandse les meer voor Paul Vereijken. Ik hoefde mij nog slechts af en toe te melden. Voor-dat we misverstanden krijgen: deze docent was allesbehalve hopeloos. Deze docent was geniaal. Hij gaf die aanzet waardoor ik leerde spellen en voor Nederlands met een acht op mijn eindexamenlijst eindigde.Van hem kon ik de houten stoelen in de klas inruilen voor een bureaustoel in het redactiehok van deze school-krant. Die kwam toen nog wekelijks uit en ze konden daar wel extra stuk-jesschrijvers gebruiken. De eindre-dactie was bovendien in handen van een andere docent Nederlands. Een ideale vorm van bijles.

Week na week verzorgde ik artikelen. Knalrood en vol met strepen kreeg ik die de eerste maanden terug. Lang-zaam verdween dat rood.Ik ben de regels er niet beter van gaan begrijpen. Uitleggen waarom iets op een bepaalde manier moet, dat is aan mij niet besteed. Maar gevoelsmatig werkt het prima.Met dank aan die ene docent die mij richting dat redactiehok zond, kwam ik zelfs te weten dat ik journalist wilde worden. Tot in de laatste havo-klas peinsde ik over mijn toekomstig beroep. Het ging in de jaren daarvoor heen-en-weer van brandweerman tot docent scheikunde en van verte-genwoordiger naar grafisch vorm-gever. Toen iemand mij een half jaar voor het eindexamen vertelde dat journalist een beroep is, wist ik waar ik ging studeren. De ene docent Nederlands en die docenten die redactie van De Echo bijstonden en mij leerden spellen, die zorgen eigenhandig voor wat life changing events – zoals dat tegen-woordig heet. Wie die ene docent was? Tja. Maak maar heel veel spelfouten in je volgende proefwerk. Wellicht kom je er dan achter.

Paul Vereijken is oud-leerling van de Philips van Horne en werkte als journalist onder andere voor NRC Handelsblad, Dagblad De Limburger en het Eindhovens Dagblad. Inmid-dels richt hij zich op innovatie in de journalistiek voor nieuwsuitgeverij Wegener.

14

Philips van Horne

© Jan H

. Andersen


Deze beslissing past dus helemaal binnen ons pedagogische concept.’Leerlingen en docenten die iemand willen laten omroepen moeten voor-taan naar de website van de school surfen om een formulier te down-loaden. Dit formulier moet, voorzien van handtekening van de teamleider, worden ingeleverd bij de receptie. Na twee dagen kan op Het College worden gekeken of de aanvraag is goedgekeurd, waarna er in overleg met de nieuw aan te nemen om-roeper een geschikt moment wordt gepland voor het omroepen. Vol-gens de woordvoerder van de school ‘houden we het proces zo duidelijk en transparant voor iedereen.’

MediatheekMevrouw De Vries, sinds jaar en dag docent techniek, is er niet over te spreken. ‘De afgelopen jaren hebben ze meer van dit soort fratsen uitge-haald. Uiteindelijk verliezen leerlin-gen en personeel altijd, doordat het contact tussen leerling en docent aan de ene kant en uitvoerende aan de andere kant verdwijnt.’ Het verdwijnen van het persoonlijke con-tact is volgens mevrouw De Vries ‘doodzonde’. De woordvoerder is het hier echter niet mee eens, en wijst op voor-

Philips van Horne

beelden uit het verleden: ‘Bij de ver-bouwing van de mediatheek zagen we ook heel duidelijk dat er in het begin werd geklaagd, maar dat deze klachten snel verdwenen. Na een tijdje maalt niemand er meer om. Deze managementtechniek hebben we de afgelopen jaren ook met suc-ces op andere terreinen toegepast.’

Waarom er voor Het College is ge-kozen als centraal omroeppunt, was tot voor kort onduidelijk. De woord-voerder van de school licht de keuze voor Het College toe met de sport-faciliteiten van deze school. ‘Je bent toch gek als je die aan je neus voorbij laat gaan. Ook de ligging speelde mee in ons besluit.’ Onder het personeel wordt er ver-schillend gereageerd op de ‘verhuis-actie’. Sommigen, onbekend met het fenomeen ‘omroepen’, hebben er geen mening over.Een stil protest onder het personeel speelt ook een rol in de locatiekeuze: ‘Op Het College is er meer draagvlak. Dat draagt bij aan de cultuur van con-sensus en transparantie die wij na-streven.’

Wanneer de omroeptaken overge-dragen zullen worden, is nog niet duidelijk.

Omroepen voortaan vanaf CollegeHet omroepen tijdens de pauzes zal voortaan vanaf Het College ge-beuren. Dat heeft de woordvoerder van de Philips van Horne bevestigd tegenover De Echo.Van onze columnist

In plaats van achter de Front Office - onder leerlingen bekend als ‘de rode balie’ - zal het omroepen voortaan plaatsvinden vanaf Het College. De centrale omroeper heeft hier een ‘headband microphone’ (zie foto) tot zijn beschikking. Met deze vorm van geluidsopname en -transmissie heeft men op de Philips van Horne weinig tot geen ervaring.

Specialisatie‘Deze nieuwe techniek stelt ons in staat te specialiseren. Hierdoor le-veren we betere service voor minder geld’, aldus de woordvoerder. De bewering van tegenstanders dat dit soort veranderingen meestal leidt tot een blijvende daling van kwaliteit, wijst de woordvoerder resoluut van de hand: ‘We weten uit ervaring - met bijvoorbeeld systeembeheer en de leerlingenadministratie - dat er door dit soort centralisaties minder beroep wordt gedaan op deze dien-sten. Dat vergroot de zelfredzaam-heid van zowel leerling als docent.

Communicatiemedewerker met headband microphone

16

Philips van Horne

en haalde alle nuttige artikelen eruit. Harrie Nefkens: ‘Eigenlijk was het een beetje primitief gedoe. Met de redactie bespraken we de inhoud van het nieuwe nummer. We probeer-den steeds het schoolleven kritisch te begeleiden, altijd vanuit de leer-lingen. Soms vroeg ik wel eens niet-redactieleden die een zelfstandige mening hadden en die ook goed konden verwoorden om een artikel te schrijven voor De Echo.’De redactie kwam op woensdag bij elkaar om het nummer in elkaar te zetten. Op donderdag werd De Echo, op school, gedrukt en op vrijdag werd

hij verspreid onder leerlingen. In vroeger tijden oefende de schoollei-ding actief controle uit op de inhoud. ‘Ik moest De Echo donderdagoch-tend inleveren bij de schoolleiding. Daar had ik andere gedachten over; ik legde het bij degene die De Echo moest maken, en die bracht het naar de schoolleiding. Als de rector dan tijdens het tweede uur kwam binnenstormen, wist ik dat er iets aan de hand was.’ Gelukkig gebeurde dit

samenwerking was er ook al voor 1968 een gezamenlijk blad. Oud-redactrice Caroline Hasenbos vertelt: ‘Deze schoolkrant kwam maar eens in de twee of drie maanden uit, en was dus eigenlijk een soort mosterd na de maaltijd’.‘De redactie wilde iets actuelers, een soort ‘echo van de week’. Wie de naam ‘De Echo’ bedacht heeft, weet ik niet meer. Het kan best dat hij uit het brein van een non komt. In ieder geval was iedereen het ermee eens dat deze naam de lading dekte.’ Met typemachine voor het schrijven van de artikelen en een stencilmachine, een soort handmatig kopieerappa-raat, maar dan nét een paar tikjes langzamer dan zijn elektrische broer-tje, voor het drukken kon de redactie aan de slag.In 1969 werd Harrie Nefkens gevraagd om hoofdredacteur te worden. Als docent Nederlands vond men hem de juiste persoon om de schoolkrant te leiden. ‘Die kans heb ik met beide handen aangepakt. De leerlingen maakten het blad, en ik hield er toezicht op’.

Primitief gedoeHet maken van een schoolkrant was toen nog echt handwerk. Hoofdre-dacteur Nefkens leegde de kopijbus

Het is woensdagmiddag en ik spit oude Echo’s door op zoek naar leuke, grappige en interessante artikelen. Af en toe lees ik ‘Tien vragen aan...’, ‘leraar van de week’ of ‘Suus’ (ga voor een van deze columns naar pagina 10). Ik lees dat onze schoolkrant al 47 jaar bestaat. Dat is net iets langer dan de Philips van Horne zelf. Hoe kan dat? En waar komt de naam ‘Echo’ eigenlijk vandaan?

Tijd om het uit te zoeken. We praat-ten met twee oud-eindredacteu-ren, Herman van Horen en Harrie Nefkens, en Caroline Hasenbos, een oud-redactielid.

Echo van de weekVoor de Philips van Horne ontstond uit een fusie (!), bestonden er verschillende scholen in Weert. In dit voor ons bijna prehistorische tijd-perk gingen meisjes en jongens nog naar aparte scholen. De Middelbare Meisjesschool of MMS verzekerde goede scholing voor meisjes. Jongens werden bij de Paters van de Heilige Geest vanaf hun twaalfde opgeleid tot priester, een droom die sinds-dien is gedaald in populariteit… Deze school had al langer een schoolkrant.Toen de scholen in 1968 in elkaar opgingen, bestond er al langere tijd een samenwerkingsverband waar ook het Bisschoppelijk College (!!) inzat. Theateroptredens, museum-bezoek, sporttoernooien, het hele scala aan awesome activiteiten werd samen georganiseerd. Door deze

Meer dan 1000 uitgaven, 47 jaar, zes eindredacteuren, vijf verschillende formaten en één school… Tijd voor een kijkje in het verleden van de schoolkrant van de Philips van Horne.TEKST Job Veltman en Nina SaelmansFOTO’S Job Veltman

Een Echo uit het verleden

“Eigenlijk was het een beetje primitief gedoe.”

“De omvang van de redactie wisselde sterk”


De Echo te staan.’Lange tijd werd De Echo deels gevuld met bijdragen van leerlingen. De eerder genoemde kopijbus zat soms vol met korte verhalen, grappen, gedichten en tekeningen. Hasenbos: ‘Mede hierdoor was de populariteit onder leerlingen groot.’

VeranderingAan het eind van de jaren ‘80 nam Wim Verwijlen het stokje over van Harrie Nefkens. Twee jaar later, in

Naarmate de jaren vorderden, veranderde de school en De Echo veranderde mee. De computer rukte op, wat het werk voor de redactie verlichtte. Moest Herman van Horen begin jaren ‘90 nog zelf de naam van De Echo tekenen, tien jaar later werd het logo uit de computer geto-verd. Het handwerk nam af, en werd vervangen door (soms primitieve) computertechnieken. Ook het karakter van De Echo veran-derde. Van Horen: ‘Eerst hadden we

01 Oud-eindredacteur Herman van Horen

niet vaak: ‘Het waren uitzonderingen. Maar die opinie maakt het wel een beetje spannend.’Aanvankelijk bestond De Echo vooral uit nieuwsberichten en andere mededelingen. ‘De meeste kopij was verslag van sportwedstrijden en culturele uitstapjes die we deden, zoals tentoonstellingen en musicals,’ vertelt Caroline Hasenbos. ‘Daar-naast besteedden we aandacht aan nieuws. Als een docent bijvoorbeeld een kind had gekregen, kwam dat in

1990, trad Herman van Horen aan. Nefkens stapte op na een conflict met de schoolleiding: ‘Ik weet eigen-lijk niet precies meer waarover het ging. Het had geloof ik te maken met een pijnpunt in de katholieke kerk. Daarover stond een artikel in De Echo, maar dat mocht niet geplaatst worden. Ik vond het toen raar dat zo’n artikel niet geplaatst mocht worden en ik ben ermee opgehou-den.’ Hij maakte het schooljaar af, maar gaf er toen de brui aan.

moeite om vier bladzijdes te vullen, later haalden we met gemak 12 of 16. Dit hing ook af van de omvang van de redactie, die wisselde namelijk sterk. Er was wel altijd een ‘Harde Kern’, zoals ze zichzelf noemden.’ Er werd ook meer gebruik gemaakt van foto’s. Het ritme bleef echter hetzelfde. De Echo kwam nog steeds wekelijks, en woensdag bleef de vaste dag voor de redactiebijeenkomsten. Het uitdelen gebeurde nog steeds op vrijdag, wat zo bleef tot het einde van de weke-lijkse uitgaves in 2011. Herman van Horen: ‘We hadden een schema van leraren en waar die op dat moment zaten. Sommige docenten vergaten wel eens om De Echo uit hun post-vakje te halen, sommige zelfs stelsel-matig. Er was dan altijd wel een leer-ling die de leraar eraan herinnerde dat hij of zij de Echo’s nog moest uitdelen.’ De leraar ging dan naar de receptie om ze uit het kastje van de Repro te laten halen. ‘Het kwam wel eens voor dat De Echo er niet voor 10 uur was, en dan was het hele schema in de war.’

In 2011 werden de wekelijkse uitga-ves verruild voor de huidige glossy-vorm. Hier komt echter een einde aan. De redactie beraadt zich nog op een vervolg.

Philips van Horne

1818

ik echojij echootwij echoën

Philips van Horne

Het invulverhaalJe bevindt je in het jaar 1968. Je bent de eerste lichting studenten in de nieuwe school ‘de Philips van Horne’. Voor je eerste schooldag heb je uren voor de spiegel gestaan om de perfecte outfit te creëren, en ben je uiteindelijk gegaan voor een (1) blouse en een (2) ribbroek. Het is net pauze. Je zet je rugzak van (3) kilo op tafel en creëert hiermee meteen een groot gat. Terwijl je je (4) opvreet probeer je je te bedenken hoe je het best naar lokaal C003 kan lopen, want je wilt natuurlijk niet te laat komen. (5)! hoor je door de luidspre-kers komen. De bel is gegaan! Je voert

1. Materiaal2. Soort stof3. Aantal Facebookvrienden4. Vieze groenten5. Stopwoord6. Jouw naam7. Saaie leraar8. Kleur9. Jouw leeftijd10. Leeftijd van je opa/oma

je plan meteen uit en loopt via de conciërgeloge onderbouw richting de D-vleugel naar je lokaal. Midden in de gang blijf je ineens stilstaan. (6), hoor je. Heb je het nou goed gehoord? Wie riep je naam ineens? Dan schrik je wakker. Het is (7). Je bent blijkbaar in slaap gevallen. Met een (8) hoofd verontschuldig je je. Blijkbaar heb je lang geslapen, want na nog geen (9) minuten gaat de bel. Het is pauze. Je loopt naar je vaste (10) jaar oude tafel en merkt ineens dat er, helemaal aan het uiteinde, een gat zit. Zou je dan toch niet alles gedroomd hebben?

Ontspanning


De Echo zoekt leden! Heb jij humor, een kritische geest of beide? Of ben je creatief, handig met computers en wil je meer ervaring opdoen? Dan zijn wij op zoek naar jou!

De Echo, de schoolkrant van de Philips van Horne, geeft jou de kans om erva-ring op te doen met schrijven, teke-nen of ontwerpen. Je werkt aan een taak of artikel dat jij leuk vindt en dat bij jou past. Je werkt samen met een hechte groep medeleerlingen, die begeleid wordt door een leraar.

Ook als je maar weinig of geen erva-ring hebt, ben je bij De Echo op de juiste plek. Wij leren jou hoe je moet schrijven of ontwerpen.

We zoeken niet alleen schrijvers en ontwerpers. Ook als jouw talent ligt bij organiseren en regelen kun je bij De Echo terecht.

De Echo komt regelmatig uit, en wordt verspreid onder de leerlingen en het personeel van de Philips van Horne.Je kunt je opgeven via [email protected]. Als je je nog niet meteen wilt opgeven, maar liever een keer komt kijken, kan dat ook. Ook dan kun je een e-mail sturen.

De Echo zoekt leden!

Wij leren jou hoe je moet schrijven of ontwerpen!

20

Ik kom bij u eten!

Hoe bevalt je werk op de Philips?Ik werk inmiddels al bijna 6 jaar op de Philips en ik ga er nog steeds elke dag met plezier heen. Tegenwoordig is het werk wel wat moeilijker omdat er steeds meer werk komt, maar er ook steeds minder conciërges zijn. Eigen-lijk heb ik gewoon geen tijd meer om écht conciërge te zijn. Maar ondanks dat mijn werk steeds moeilijker wordt omdat er ook steeds andere taken bijkomen, geniet ik elke dag weer van de leerlingen. Zij zijn voor mij de reden dat ik elke dag met een vrolijke smoel op de fiets zit - tenzij het regent, want dan zit ik in de auto.

Hoe ben je op de Philips terechtge-komen?Ik heb voordat ik op de Philips kwam gewerkt als meubelmaker. Ik heb hier ook de opleiding voor gevolgd en daarnaast nog allerlei extra oplei-dingen, zoals stofferen, om mijn werk nog beter te maken. Op een gege-ven moment ging mijn bedrijf failliet en zat ik zonder werk. Toen kwam Peter Korten, die onder de leerlingen bekend staat als Korte Peter, naar mij toe. Ik ken Peter al heel lang van de basketbalvereniging. Peter vertelde mij dat er binnenkort een vacature vrij zou komen op Het College als conciërge en vroeg zich af of dat niet iets voor mij was. Aangezien ik goed met kinderen om kon gaan, ik was ook basketbalcoach, solliciteerde ik.

Ik kwam tot de laatste twee, maar de andere kandidaat was (gelukkig, red.) beter. Even later kwam ook op de Philips een vacature, waarop ik ook solliciteerde. Na een gesprek met meneer van Berlo werd ik wel aange-nomen en sindsdien werk ik dus hier. En dan te bedenken dat ik eigenlijk schilder wilde worden. Het conciërge zijn was in het begin wel erg wennen. Overal kwam ik leerlingen tegen. Als we naar een restaurant gingen zagen we er eerst drie voordat we naar binnen gingen, aan de tafel naast

ons zaten er ook twee en de serveer-ster was natuurlijk ook een leerling! Gelukkig is dat wel een teken dat je het goed doet. Als niemand hallo zou zeggen, zou er toch iets niet goed zijn en het is natuurlijk nog altijd beter dan dat je op je gezicht wordt gesla-gen!

Kun je wat over je verleden vertel-len?Mijn moeder is overleden toen ik nog vrij jong was. Omdat mijn vader het grootste deel van de dag bij Philips werkte in Eindhoven, moest ik veel voor mijn zusjes zorgen. Mijn vader is later hertrouwd. Mijn beide zussen wonen nog steeds in Stram-proy, en ook mijn ouders kwamen hier vandaan. Toen ik zelf nog leerling was, was ik altijd heel leergierig. Ik heb een technische opleiding gedaan op het Kwadrant, maar daarnaast heb ik ook nog extra wiskunde en Engels gevolgd. Meestal zie je dat mensen óf goed zijn in talen, óf in wiskunde. Ik was goed in allebei. Daarnaast was ik altijd al gek van basketballen. Hier heb ik ook mijn vrouw ontmoet. We waren beide basketbalsterren, maar het was geen liefde op eerste gezicht. De vlam sloeg pas echt over tijdens het stappen in een van de vele kroe-gen die toen nog in Stramproy lagen. Inmiddels zijn we al 30 jaar getrouwd! (Peter wordt hierna pijnlijk verbeterd door zijn vrouw die naast hem zit. Ze zijn ‘pas’ 28 jaar getrouwd. red.)

Onder gekwetter van vogels in Peters pas aangelegde tuin zitten wij aan tafel met een van de weinige mensen op de Philips van Horne die in zo’n korte tijd zo geliefd is geworden. Lange Peter, die buiten school door het leven gaat als Peter Niellissen, kennen wij vooral als conciërge maar hij was op een blauwe maandag meubelmaker en werkte zelfs bijna op Het College! De Echo zocht hem op in Stramproy.TEKST Job Veltman en David van GarderenFOTO’S David van Garderen

Ontspanning

01“Ik had bijna op Het College gewerkt.”


Beoordeling van eten:Peter is amateurkok en dat was te merken; de pan romige broccoli-soep aten we helemaal op en ook op de pasta was niks af te dingen. We kregen een heus driegangenmenu met een toetje van oranje ijs met aardbeien; het hoogtepunt van de maaltijd.Peter en zijn vrouw hadden veel te vertellen en het was dan ook een gezellige avond in Stramproy.

Smaak: ****Presentatie: ****Gezelligheid: *****

Ontspanning

Heb je naast het blij maken van leer-lingen nog andere hobby’s?Jazeker! Ik ben een echte carnavaller. Ik zit ook bij de lokale vereniging waar mijn technische vaardigheden ook goed van pas komen bij het bouwen van de wagen. Verder hou ik heel veel van muziek. Ik heb eigenlijk altijd Radio 2 aanstaan. Ook ben ik groot fan van Bruce Springsteen. Als hij in Nederland komt koop ik direct een kaartje! Ik help ook graag op Bospop. Helaas kan ik geen muziekinstrument spelen, ook al heb ik wel ooit een drumsessie gedaan.

Heb je verder nog iets te melden?Ja, ik zou de kinderen in de pauze willen aanraden om hun telefoontjes weg te leggen. Soms zie ik leerlingen aan een tafel zitten die allemaal op hun telefoon zitten. Niet echt sociaal!

01 Peter aan het werk in zijn keuken02 Salade met dressing03 Peters lieve hond04 Peter geniet zichtbaar van zijn zelf-gemaakte toetje05 Het overheerlijke dessert

03

04

02

05

2222

HoroscopenWeegschaal 23 sept - 22 oktDeze maand zullen er dagen zijn dat je je dood verveelt en dagen die bol staan van verrassingen. Wees op alles voorbereid. Ook ontmoet je een persoon die veel aardiger blijkt dan je eerst dacht. Hou je ogen en oren goed open.

Positieve eigenschappen- Vertrouwelijk- Vrolijk- Inzichtelijk- Nieuwsgierig

Negatieve eigenschappen- Koppig- Dominant- Kritisch Liefde 4/4School 3/4Geld 2/4Humeur 3/4

Schorpioen 23 okt - 22 novEindelijk eens tijd om lang te slapen! Geen wekker meer, geen snelle boterhammen ‘s morgens en angst om boeken te verge-ten. Je begint aan een heerlijke zorgeloze carnavalsvakantie. Halverwege deze vakantie zou je wel eens een bijzonder persoon kunnen ontmoeten die je leven verandert! Spannend!

Boogschutter 23 nov- 22 dec De vakantie is de perfecte tijd om te werken aan je lichamelijke conditie. Eet gezond en probeer ook in de vakantie aan sport te doen. Als je weer naar school moet, zul je begrijpen waarom dit zo belangrijk is. Houd er rekening mee dat de kans bestaat dat je onverwacht toch op reis gaat.

Steenbok 23 dec – 22 janOp een moment dat je denkt te zullen sterven van verveling, ontdek je een superleuke activi-teit die je dagen zal gaan vullen. Een nieuwe hobby laat je niet meer los. Je ontdekt dat er meer mensen zijn die dit ook doen. Houd je portemonnee wel in de gaten.

Waterman 23 jan – 18 febEen dagje shoppen loopt heel anders dan je had gedacht! Wie is die lange knappe verschijning met bruin haar? Waarom krijg je dat beeld niet meer uit je gedachten? Verliefd? Zou zo maar kunnen!

Vissen 19 feb – 20 maaOp een regenachtige dag zoekt een oude vriend weer contact met je, of jij gaat hem weer eens opzoeken. Wie had dat nou gedacht? Wat hebben jullie elkaar veel te vertellen na al die tijd! De tijd vliegt en binnen de kortste tijd zijn jullie weer de beste vrien-den. Veel plezier!

Ram 21 maa - 19 apr Deze maand heb je veel geluk, op het gebied van sociaal leven zul je vooruit gaan, nieuwe vrienden en ervaringen liggen op je pad. Je voelt je zeker van jezelf en je geniet van aandacht en succes. Je gaat veel leuke uitstapjes maken, geniet hier met volle teugen van.

Stier 20 apr - 20 meiJe zult deze maand veel nieuwe vrienden maken. Maar er zullen ook vrienden zijn die je teleur-stellen. Zijn dat echte vrienden? Wees niet bang om eerlijk te zijn en te zeggen wat je echt denkt en voelt.

Tweelingen 21 mei - 21 junJe gaat er nu even helemaal voor! Die komende toetsweek ga je halen, en daarna alweer lekker vakantie. Dingen doen met vrien-den of met familie maakt je in veel opzichten sterker en wijzer. Let op je spullen als je op reis gaat.

Kreeft 22 jun - 22 julHet nieuwe jaar is weer begon-nen, nog even hard doorwerken voor de proefwerkweek en dan kun je je weer ontspannen. Lekker wat met vrienden gaan doen of een avondje in de kroeg kunnen je weer helemaal oppeppen om die proefwerkweek goed te doen. Daarna kun je je helemaal focus-sen op je grote droom, ga ervoor!

Leeuw 23 jul – 22 augDeze maand is voor jou een topmaand! Je hebt veel goede punten ontvangen, en banden met vrienden worden steeds ster-ker! Maar let er ook op dat al dit geluk je niet naar het hoofd stijgt en dat het daardoor bergafwaarts gaat.

Maagd 23 aug - 22 sept Probeer niet te veel geld uit te geven deze maand. Je gaat het namelijk druk krijgen, waardoor je niet veel tijd aan je bijbaan-tje kunt besteden. Tijdens het uitgaan ontmoet je deze maand een persoon waarmee je een leuke tijd gaat beleven.


DisclaimerAbonnementen: Indien u een abonnement wenst, dient u een mailtje te sturen naar [email protected]. Hier kunt u zichzelf aanmelden voor de digitale Echo. Voor nieuwe leden bieden wij de keuze uit twee cadeaus. De eerste keuze betreft een zelfgehaald suikerklontje naast de koffieautomaat in kantine Toren. De tweede keuze betreft 100% levenslange korting op ons gratis blad. Voor vragen over abonnemen-ten kunt u contact opnemen met de klantenservice. Deze is bereikbaar op woensdagmiddag tussen 14.30 en 17.00 in lokaal D101, Philips van Horne SG, Werthastraat 1, 6004 XG te Weert. Hierin heeft u de keuze uit twee behandelingen. “Regular”(0 ct/minuut) en “Special” (35 ct/minuut). Het onderscheid tussen deze twee behandelingen schuilt in de klantvriendelijkheid. Bij de “Special” behandeling heeft u kans om in contact te komen met de harde kern van De Echo. Hiervoor geven wij echter geen garantie. Voor overige informatie over abonnementen kunt

Job VeltmanV5Hoofdredacteur

Stef CreemersV6Ontwerper

Loek Vossen V3 Medewerker

David van GarderenH5Redacteur

Merlijn SipkesH5Redacteur

een aangetekende brief schrijven naar De Echo en deze posten in de deponeerbus links naast de mediatheekdeur op de eerste verdieping. Envelop voldoende frankeren aub. Tijdschrift niet ontvangen: Met alle respect vragen wij u eerst te twijfe-len aan uw eigen gelijk. Misschien heeft u De Echo wel ontvangen, maar is deze beschadigd/kwijtgeraakt tussen de processen van ontvangen en lezen. Het is mogelijk dat u De Echo op de grond heeft laten vallen, per ongeluk in brand heeft gestoken of dat dit heilige blad door een mede-scholier uit uw handen is getrokken/geduwd.Het kan ook zijn dat De Echo plotseling is verdwenen. Meestal vindt u De Echo enkele weken later terug tijdens een grote schoonmaakbeurt in uw kluisje. De redactie is niet aansprakelijk voor beschadiging en/of verlies van De Echo. Indien geen van bovenstaande gevallen op u van toepassing is, dient u contact op te nemen met de klantenservice. Het adres en de bereikbaarheid van de klantenservice is eerder in deze disclaimer genoemd. Indien u

klachten heeft over de bezorging van de digitale Echo, dient u klachten te sturen naar [email protected]. E-mailadreswijziging: Geef uw emailadreswijziging tijdig door aan de Echo. Dit kunt u doen door een mail te sturen naar [email protected]. De Echo zal uw adresgegevens met respect behandelen en deze niet doorspelen aan derden. U dient uw emailadreswijziging twee maanden voor de verhuizing door te geven. Beëindiging abonnementen: Beëindiging van uw abonnement op De Echo zal helaas resulteren in verwijdering van de Philips van Horne. U kunt uw digitale abonnement beëindigen door een mail te sturen naar [email protected]. De Echo-redactie is niet verplicht de abon-nement-beëindiging ook werkelijk door te voeren. © De Echo 2013

Colofon

Wendy FaberLerares biologieEindredactrice

Vacature

Jop SforzaH3Medewerker

Eline van der SalmM3Medewerker

Henk Sentjens V6 Ontwerper

Harry GeerlingsV6Medewerker

Vacature

Nina SaelmansH4Medewerker

Renee KlaverM4Medewerker

Anass MephtahV5Ontwerper

Vacature

Pierre VossenLeraar NederlandsMedewerker

VacatureVacature

Vacature

StadsgidsHet doet mij deugd, zo sprak de gids verheugd,dat ik u dit mag tonen:de school van mijn beide dochters en twee zonen.Het is de trots van heel de stad,o, wat een grandioze school is dat.(Ze stonden op de Graafschap Hornelaan,een groep toeristen met van die trainingspakken aan,en keken naar het prachtige gebouwvan Philips van Horne)

Hier wordt geleerd en gestudeerd,en Tweede Fase geëxperimenteerd,hier wordt steeds hogerop gestreefddat het een aard heeft.

Elk kind kan tot zichzelve komenhet is de school van ieders dromen.

Eén smet rust slechts op het blazoen:het schoolkrantje kent geen fatsoen.Daarin schrijven soms proletendie hun plaats gewoon niet weten.Ze gooien er met vuil en drek,kletsen voortdurend uit hun nek,gezever over Weerter vlaaienof over hoe je Kaatjes kat moet aaien.

Gelukkig wordt die proleten door gans het personeelhun onfatsoen verweten en klinkt als uit één keel:‘t is potverdikkie schande dat zoiets kan bestaanwilt u dat wel eens laten, verdorie nog, voortaan?Ja, dát zijn pas docenten, een toonbeeld voor hun baas,al levert het geen beter salaris op, helaas.Deze prachtdocenten zitten nu al klaarwaneer er een vacature is voor volgend jaar:dan wordt het slijmen bij de directeur, extra brylcrème in het haaren roepen als hij het hoort: “Wat een mooi bordje hebt u daarzo’n mooie letters op dat bordje op uw deur,”en als die directeur een wind laat: “Heerlijk, heerlijk wat een geur!”

Pierre Vossen

De Echo - januari 2015

Documents

Transcript of De Echo - januari 2015