Wintersporters Magazine - Oktober 2011

wintersport magazine 1

wintersporters magazine

Video Skiwelt Wilder Kaiser Brixental

Rondleidingin skifabriek

Uit de zomerslaap ontwaakt


Winter volverrassingenDit gaat een winter vol verrassingen worden. De zomer was

nog niet afgelopen of het sneeuwde in Oostenrijk al op 560

meter hoogte, sinds 1936 is dit niet meer voorgekomen. Die

sneeuw mocht dan op veel plekken snel weer verdwenen

zijn, maar wij gaan de komende maanden met een hoop

verrassingen komen die hopelijk voor lange tijd blijven.

Zo lees je nu de eerste editie van Wintersporters Magazine,

het eerste wintersport tijdschrift voor tablets. Als alle

uitgevers van “wintersport op dode boom” deze kans laten

liggen, dan doen wij het toch.

In Wintersporters Magazine vind je naast nieuwe verhalen

ook artikelen die al eerder op wintersporters.nl verschenen.

Sommige stukjes lezen nu eenmaal beter liggend op de bank.

Het interview met Rogier van Rijn is voor mij het pareltje

van dit magazine. Rogier is als hoofdredacteur de drijvende

kracht achter de website, ons boek en dit magazine. Zonder

zijn grenzeloze inzet waren wij nooit zo ver gekomen.

We horen graag wat jullie van deze eerste editie vinden.

Mail ons op [email protected]. Tot de volgende

verrassing.

Martijn van Erp

inleiding


Uit de zomerslaap ontwaakt

Eigenlijk denk ik altijd wel aan sneeuw

Ook ‘s zomers als ik in mijn tuin zit, in Zuid-

Europa bij het zwembad lig, of in de bergen de

groene hellingen van een skidorp zie. Maar

eerlijk is eerlijk, dit jaar dacht ik minder aan

sneeuw dan anders. Dit jaar dacht ik vooral aan

zon! Het is tenslotte heel menselijk te verlangen

naar wat je niet hebt. Want waar waren ze, die

dagen waarop je de gordijnen openschuift en

het zonlicht naar binnenstroomt? Waar waren

ze, die lange zwoele zomeravonden? Een lange

zomerslaap was dit jaar misschien wel een goed

idee geweest.

En dan had ik nog het geluk een paar weken

te zijn ontsnapt naar Andalusië. Daar was aan

zon geen gebrek. Vanaf mijn terras keken we

door de zinderende lucht op de bergen naar drie

banen groen tussen de bomen. Ik wist dat het

niet zo was, maar je zou toch zweren dat het

skipistes waren...

Nat en grijs

Maar de overige “zomer” weken waren voor

mij vooral nat en grijs, heel grijs. Nu ik erover

denk; de zomer van 2011 was zoals de winter

van 2011; kwalitatief uitermate teleurstellend.

In de winter een tekort aan kou en sneeuw, in

de zomer een tekort aan droog, warm weer. Als

al die regen toch eens gevallen was als sneeuw!

In de winter dan hè, niet in de zomer; het kan

ook te gek! Alhoewel, dan waren de beelden die

ik heb gezien van het zomerskiën vast beter

geweest.

Winterklaar

Dus toen ik dan de juichende kop van Roels

weersverwachting las (De afkoeling komt er

aan!) ging er even door me heen: “Afkoeling?

Nog meer afkoeling ?”. Maar het ging gelukkig

over de Alpen. Want ja, zo langzamerhand

gaat het doordringen; we gaan ons echt weer

voorbereiden op de winter. Mijn favoriete

jaargetijde! Roel waagt er al een weerberichtje

column


aan en Rogier loopt zijn winterspullen al na.

Wintersporterr.nl wordt winterklaar gemaakt.

En het Wintersportboek draagt extra bij aan de

voorpret dit jaar.

Waarheen dit jaar?

En ik? Hoe staat het met mijn voorpret? Ja,

het begint flink te kriebelen. Binnenkort maar

weer eens wat vaker de sportschool opzoeken,

starten met de skigym. Een dagje indoorskiën?

En voor de winter verheug ik me weer op het

ontdekken van nieuwe skigebieden. Ik ben nog

nooit in Italië wezen skiën… Of zal ik weer

teruggaan naar Noorwegen, dat ik vorig jaar

zo geweldig heb gevonden? Ach, wat maakt het

uit; Europa is vol prachtige skigebieden!

Nieuwe ski’s

En hoe staat het met mijn winterspullen? Nou,

ik bèn bij het opruimen van de zwemflippers in

de schuur de sneeuwkettingen tegengekomen.

En ik ga dit jaar de stap maken naar een eigen

paar ski’s. Ik heb een nieuwe skibril nodig.

En de kinderen? Ja, die moeten altijd wel wat

nieuws….

We gaan gewoon met zijn allen duimen voor een

geweldig wintersportseizoen!


Interview met Rogier van Rijn

Rogier is sinds een paar jaar de hoofdredacteur

van Wintersporters.nl. Levend in de Franse

Alpen en ‘s winters bijna dagelijks op de ski’s

heeft hij menig bezoeker van onze site weg laten

dromen met zijn verhalen over verse sneeuw,

blauwe luchten en heerlijke ski dagen. Het lijkt

wel of Rogier altijd in de diepe poeder staat of

op compleet gladde skipistes. Tijd om een keer

met de man achter de meeste foto’s en blogs op

onze site te gaan praten.

Het gesprek vind bij Rogier thuis plaats in het

dorpje L’Argentiere la Bessee in de Westelijke

Zuid Alpen in Frankrijk. Het dorpje ligt op

strategische afstand van verschillende grote en

kleine skigebieden. L’Argentiere ligt ingesloten

tussen hoge rotswanden en lariksbossen.

Eenmaal bij Rogier binnen, na uitgebreid

verwelkomt te zijn door Scratch, zijn zeer

vrolijke viervoeter, is het duidelijk. Rogier

is bovenal een sportman. Het huis hangt vol

met sportmateriaal waarvan duidelijk is dat

het regelmatig gebruikt wordt. Overal liggen

schoenen voor verschillende sporten, er hangen

klimtouwen over de stoelen en aan het wasrek

hangen fietsbroeken en technische buitensport

kleding.

Je bent ooit vertrokken uit Nederland, waarom?

“Sinds mijn dertiende ben ik verkocht aan de

bergen. De eerste keer dat ik op een rotsblok

klom wist ik dat de bergen mijn thuis zouden

worden. Al op de middelbare school reisde

ik af naar de Alpen voor beklimmingen van

hoge Alpen toppen en was ik ‘s weekends in de

Belgische Ardennen te vinden om daar op de

vele rotsen te klimmen. Al dit klimmen mondde

uit in een expeditie naar Zuid Amerika waar ik

verschillende nieuwe routes op moeilijk bergen

beklom. In Zuid Amerika besloot ik dat ik naar

de Alpen zou verhuizen.”

interview


Rogier is de hoofdredacteur van Wintersporters.nl. Levend in de Franse Alpen en ‘s winters bijna dagelijks op de ski’s heeft hij menig bezoeker van onze site weg laten dromen met zijn verhalen.


Je hebt het alleen maar over klimmen, wij zien

je voornamelijk als skiër, hoe zit het daarmee?

“Daar komt mijn verhaal nu op uit. Toen ik

eenmaal in de Alpen ging wonen, begon ik

natuurlijk meteen met skiën. Vanaf de eerste

afdaling was ik meteen verkocht. Ik merkte

dat ik eigenlijk veel meer talent had als skiër

dan als klimmer. Binnen no-time skiede ik zeer

steile hellingen, ik had mijn roeping gevonden

zeg maar.” Rogier grinnikt bij deze woorden.

Je zegt dat je in de Alpen ging wonen, hoe begon

je je leven hier?

“Eigenlijk had ik niets, ik vertrok op de

bonnefooi. De eerste winter woonde ik in een

busje, er waren nachten dat het kwik tot -27

daalde in de bus! Het jaar daarop woonde

ik samen met een goede vriend in een spot

goedkoop appartement. Echt spotgoedkoop,

maar wat was dat vies! De schimmel groeide op

de muren. Maar dankzij dit goedkope huis, en

goedkope leven, konden we elke dag skiën en de

bergen in, zonder ook maar enige verplichting

naar iemand toe. Als het geld op was zocht ik

een baantje.”

Het is duidelijk dat je niet meer zo leeft, veel

lezers van onze site vragen zich af hoe het je

lukt om zo te leven en zoveel te kunnen skiën?

“Toen ik naar Frankrijk vertrok besloot ik dat ik

wilde leven met heel veel tijd voor wintersport

en alpinisme. Ik wilde zo veel mogelijk tijd in


de bergen rondbrengen. Ik heb gezocht naar de

beste manier hoe ik daarvan kan rondkomen.

Het eerste jaar was namelijk leuk en lekker

vrijblijvend maar dat is niet de manier hoe ik

jaren door wilde leven. Ik maakte altijd al foto’s

en toen ik deze eenmaal goed begon te verkopen

aan tijdschriften en websites bedacht ik dat ik

daar prima van zou kunnen leven. Tegenwoordig

verdien ik mijn geld dus met mijn foto’s, die ik

verkoop aan verschillende tijdschriften (Franse,

Amerikaanse, Engelse, Duitse en Nederlandse),

boeken, websites, merken en VVV’s. Hierdoor

verdien ik mijn geld door te doen wat ik het

liefste doe: ‘in de bergen zijn’. Natuurlijk helpen

mijn sponsors, Mammut, Adidas Eyewear en

Nordica mij behoorlijk opweg.”

Je woont in de Zuid Franse Alpen, is hier een

speciale reden voor?

“Toen ik besloot om in de Alpen te gaan wonen

had ik de keus waar ik heen zou gaan. De keus

viel na wat rondzwerven op de Franse Zuid

Alpen. In dit deel van de Alpen zijn alle sporten

waar ik zo gek op ben mogelijk, het weer is vaak

goed en dit klinkt tegenstrijdig met het vorig

punt, ‘s winters sneeuwt het er vaak heel erg

hard. “

Dit deel van de Alpen is niet echt bekend bij

Nederlanders of wel?

“Als je het over de Zuid Franse Alpen op zich

hebt niet. Maar enkele gebieden zijn wel

redelijk bekend, denk aan Vars, Risoul of Via

Lattea. Ook Serre Chevalier is niet onbekend

bij veel Nederlanders. Op vijftig kilometer

bij mij vandaan liggen de gebieden Les Deux

Alpes, Alpe d’Huez en mijn favoriet La Grave

die natuurlijk zeer bekend zijn.” Al lachend

voegt Rogier toe: “Maar door het vele schrijven

en mijn filmpjes over de gebieden hier wordt

het langzaam steeds bekender hier.”

interview


In dit deel van de Alpen zijn alle sporten waar ik zo gek op ben mogelijk, het weer is vaak goed en ‘s winters sneeuwt het er vaak heel erg hard.


Zijn alle skigebieden bij je in de buurt?

“Nee. Naast deze grotere en bekende gebieden

‘stikt’ het hier werkelijk van de kleine en

middelgrote gebieden. Mijn ‘thuisgebied’ is het

middelgrote Puy Saint Vincent. Ik ben helemaal

wild van dit skigebied vanwege de leuke pistes,

maar vooral de vele en zeer goede off-piste

afdalingen die mogelijk zijn in dit gebied. Verder

ski ik ook vaak in twee miniscule gebiedjes, de

een heet Crevoux en de ander Pelvoux. Echte

‘one-lift-wonders’. Beide niet groter dan één a

twee liften, maar wel super strakke pistes en

een enorm potentieel aan off-piste. Maar ik kan

nog wel even doorgaan met het noemen van

kleine en middelgrote leuke skigbiedjes hier in

de buurt.”

In de filmpjes en op jouw foto’s zien we Sandra

erg vaak. Wie is zij?

“Sandra is een Française, geboren en getogen

in het dorpje Villard hier midden in de Alpen.

“Geboren op haar ski’s” zoals ze hier zeggen.

Sinds twee jaar zijn we getrouwd. Al bijna acht

jaar lang zijn we samen en doen we heel veel

in de bergen. ‘s Zomers klimmen en fietsen we

en ‘s winters trekken we met de ski’s de bergen

in. We hebben elkaar leren kennen tijdens een

toerskitocht en onze huwelijksreis was naar

Chili om aldaar te skiën. Sandra is even gek

op de bergen en de skisport als ik. Bij de eerste

sneeuw staat zij ook te springen van vreugde”


‘s Winters sta jij dagelijks op de ski’s. Als er maar

een beetje sneeuw ligt ben jij buiten te vinden.

Wat doe je ‘s zomers?”

‘s Zomers ben ik ook veel in de bergen te vinden.

Als alpinist en bergsportfotograaf ben ik elke

week wel ergens hoog in de bergen. Als het weer

het niet toelaat om hoog de bergen in te gaan,

klim op rotswanden lager in de vallei. Verder zit

ik ook regelmatig op de racefiets om de conditie

en kracht op peil te houden. Zeker in de herfst

begin ik met veel specifieke krachtoefeningen

voor de winter.”

Op de website belicht jij alle kanten van

wintersport. Wat doe je zelf het allerliefst?

Het allerliefst? Het is geen geheim dat ik het

allerliefst off-piste ski. Als de condities ‘daar

zijn’ in ieder geval. Maar ik word het gelukkigst

van zeer steile afdalingen waar ik eerst zelf

omhoog moet klimmen en daarna naar beneden

ski. Afdalingen waar je lichamelijk en psychisch

helemaal klaar voor moet zijn. Ik vind de

uitdaging van dit soort afdalingen fantastisch.

Dan komen ook mijn wortels als alpinist samen

met mijn grote liefde van het skiën. Iets mooiers

dan dat bestaat niet!


Rondleiding in skifabriek

Ik heb een rondleiding mogen maken in de

Franse fabriek van Dynastar en Rossignol. In

deze fabriek worden de topmodellen van deze

Franse merken gemaakt. Ik keek mijn ogen uit!

Erelijst

Toen ik de fabriek binnenliep stond daar een

enorme rij met ski’s. Oude houten latten,

fluoricerende ski’s en zeer brede freeride

planken. Op elke ski was een bordje geplakt

met de overwinningen en/of extreme afdalingen

die met de betreffende ski zijn gedaan. Een hele

muur vol skigeschiedenis. Indrukwekkend.

Geheimhouding

Voordat wij de fabriek in mochten moesten we

plechtig beloven geen foto’s te maken van codes

en van bepaalde machines. In de ski-industrie

houden de merken elkaar goed in de gaten, en

bij Dynastar waren ze al hard bezig met het

fabriceren van de ski’s voor de volgende jaren.

Zagerij

Om bij het begin te beginnen. De rondleiding

startte in het deel van de fabriek waar de

houten kernen klaar worden gemaakt. Ik

voelde me echt in een houtzagerij, het rook er

dan ook lekker naar hout. Indrukwekkende

machines creëerden van gemengd hout

verschillende kernen voor uiteenlopende ski’s.

Bij het fabriceren van de houten kern is het

belangrijk om verschillende houtsoorten in

goede verbindingen aan elkaar te zetten, zo

ontstaan er speciale eigenschappen voor ski’s

en is het zeker dat het hout niet meer ’leeft’.

Houtsoorten

Het spreekt voor zich dat er verschillende

houtsoorten worden gebruikt voor het fabriceren

van ski’s. Hardere ski’s krijgen natuurlijk

andere houtmengsels mee dan soepelere

planken. Maar ook de dikte en de vorm van de

kern is belangrijk. Verschillende zaagmachines

zorgen voor de goede maten.

achtergrond


Controleren

Hout blijft natuurlijk een natuurproduct, dus

steekproefsgewijs worden de planken, die op

maat (breedte, lengte en dikte) zijn gemaakt,

getest. Als er een plank niet door de test heen

komt wordt de hele serie getest. Na deze controle

worden de planken in speciale klemmen gezet

om de kern genoeg spanning, camber, te geven.

Foam

Niet alle ski’s worden van hout gemaakt. Er

zijn ook ski’s die met foam worden gefabriceerd.

In deze ’wedstrijd’ fabriek van Dynastar zijn

het alleen de toerski’s die met foam worden

gemaakt. Enorme plakken vederlicht schuim

lagen klaar om in ski’s verwerkt te worden.

Voor volgend jaar wordt er gewerkt aan een

brede (maar lichte) freeride-toerski, die wordt

opgebouwd uit hout en foam.

Volgende stappen

Als de houten kern klaar is, wordt deze naar een

ander deel van de fabriek vervoerd om in de ski’s

gezet te worden. Het meest indrukkwekkende

is de enorme hoeveelheid handarbeid die in het

fabriceren van een kwaliteitsski zit.

Laagje voor laagje

De topmodellen van Dynastar (en Rossignol,

deze worden in dezelfde fabriek gemaakt)

bestaan uit verschillende lagen. Ten eerste is

er het belag, het glijoppervlak van de ski. Het

belag wordt machinaal reeds in een goede vorm

gesneden, waardoor de ski zijn zogenaamde

radius krijgt. Op dit belag komen laagje voor

laagje de andere ‘ingrediënten’ van een paar

ski’s.

Mal

Het belag wordt in de mal van de pers gelegd.

Na dit kunststof ingesmeerd te hebben met een

speciale lijm, legt een fabrieksmedewerker de

staalkanten en een beschermingslaag over dit

belag. Hierna volgt weer een laag lijm waarna

de houten kern komt. Afhankelijk van het type

ski volgen er nog metalen beschermstukken,


Bij binnenkomst in de ski-fabrieklijkt het net een houtzagerij.


glasvezel bescherming, rubberen ‘shockdempers’

en ‘boorplaten’ voordat de plastic deco aan deze

hele sandwich wordt toegevoegd.

Pers

Als alles met de hand op elkaar is gelegd, met

behoorlijk wat lijm tussen elke laag, wordt de

pers gesloten. Deze pers wordt verwarmd en

drukt de hele ‘sandwitch’ zo’n twintig minuten

samen. Als de pers weer open gaat lijkt de ski

nog helemaal nergens op. Overal steken resten

materiaal en lijm uit. De fabricatie is nog lang

niet afgelopen.

Randjes

Alle randjes moeten netjes worden afgewerkt.

En de ski moet letterlijk nog ski-klaar worden

gemaakt. Het afwerken van de randjes is een

secuur werk dat helemaal met de hand gedaan

wordt. Een fabrieksmedewerker haalt de ski’s

op ongelofelijke snelheid langs een zaag. Met

angst keken wij toe hoe dicht de dure latten

langs de tanden van het zaagblad gingen, de

man keek ons grinnikend aan...

Machinaal

Nadat de meeste resten van de ski zijn

verwijdert gaan ski’s door prepareer machines.

De staalkanten worden in de gewenste hoek

geslepen, het ‘relief’ wordt in het belag geschuurd

en de ski wordt helemaal schoongemaakt. Ski’s

die een voorgeboorde bindingplaat hebben

worden snel en vakkundig verder in elkaar

geschroefd.

Test

Als de ski’s helemaal klaar zijn worden ze met

het oog, de hand en machinaal getest. Zien

de ski’s er goed uit. Zijn de latten stijf genoeg

(machinaal). De ski’s worden een paar keer

onder druk gezet om het krakende geluid tussen

de verschillende lagen te verminderen. De ski

is klaar om naar de winkels getransporteerd te

worden...


Video ReviewSkiwelt Wilder Kaiser Brixental


De sneeuw inmet de auto

Vervelend

Veel sneeuw zorgt altijd voor veel plezier in

de bergen. Welke wintersport je ook doet een

lekkere laag sneeuw is onontbeerlijk. Maar met

de auto is sneeuw ronduit vervelend. Enkele

tips om veilig door de sneeuw heen en weer

naar de Alpen te komen.

Winterbanden

Winterbanden zijn in de winter in de Alpen een

must. Er is al oeveloos veel over geschreven, dus

dat zullen we je deze keer besparen.

Zicht

Om veilig te kunnen rijden is goed zicht

’verplicht’. Zorg ervoor dat je ruiten goed

sneeuw en ijs vrij zijn, evenals je spiegels. Haal

ook zo veel mogelijk sneeuw van je dak af. Bij

plotseling remmen kan de sneeuw van het dak

over je vooruit heen glijden. Zorg er ook voor

dat je motorkap en lichten helemaal sneeuw

vrij zijn.

Wegrijden

Zelfs met winterbanden kan het wegrijden van

een verijste parkeerplaats lastig zijn. Trek ten

eerste op in de tweede versnelling. Banden

slippen minder snel weg in z’n twee dan in z’n

een. Als de wielen ook doorslippen in z’n twee

kan je proberen te schommelen om van de

parkeerplaats weg te komen. Laat de koppeling

heel langzaam opkomen, als de auto ietsjes

in beweging komt laat je de koppeling weer

los, de auto glijdt nu weer naar achter, als de

auto hierna weer naar voor terug glijdt laat je

de koppeling weer iets opkomen, herhaal deze

schommeling totdat de auto genoeg beweging

heeft om uit de parkeerplaats weg te rijden.

Steil

Stop niet onnodig op een steile bergweg. In

beweging gaat een klim van een steile weg vaak

prima. Maar om vanuit stilstand weer op gang

te komen is vaak onmogelijk.

vervoer


Goede winter banden hebben een profiel wat voor goede grip in de sneeuw zorgt, deze banden laten vaak een duidelijk spoor na.


Twijfel niet

Twijfel bij een te glad wegdek niet om kettingen

om te leggen, met of zonder winterbanden.

Begint de auto te slippen, of wordt de steile weg

te ’net aan’? Twijfel dan niet om kettingen om

te gooien. Het is beter om even koude handen te

hebben dan in de berm te liggen.

Snelheid

Rijd niet harder dan je gezonde verstand je

laat rijden (of zachter dan dat). Op ijzige wegen

slippen auto’s zeer snel weg. Rijd niet te hard.

Wees ook voorbereid op wat er na een bocht kan

komen, achter elke bocht kan een plak ijs of

sneeuw voor gevaarlijke glijpartijen zorgen.

Slipcursus

De allerbeste tip is het volgen van een slipcursus.

Professionals leggen je zo het ‘hoe en wat’ uit

om een slip goed onder de controle te houden.

Erg leerzaam en ook heel erg leuk!

Parkeertip

Het is verstandig om ‘s winters je handrem

zo min mogelijk te gebruiken. Zet je auto in

een versnelling om onbemand wegrijden te

voorkomen. Een handrem kan namelijk vast

vriezen wat ‘s ochtends vroeg wegrijden zo goed

als onmogelijk kan maken.


Skiën metslecht weer

Het is niet altijd goed weer als we op de ski’s

staan. Sneeuw moet ook vallen en daarom is

het ’s winters regelmatig bewolkt of mistig hoog

in de Alpen. Natuurlijk wil je ook tijdens een

dag slecht weer op de lange latten staan. Hier

volgen enkele adviezen om in slecht weer goed

en veilig te skiën.

Goede bril

Eerste prioriteit is een goede skibril tijdens

skiën in slecht weer. Een bril met een gespiegeld

maar licht gekleurd glas is ideaal.

Ski in een groep

Ski als het mogelijk is niet alleen, ga met

meerdere mensen op pad en blijf bij elkaar in

de buurt. Spreek duidelijk af waar je heen gaat

en zorg dat je elkaar altijd ziet. In mistig weer

blijf je dus dicht bij elkaar. Mocht je elkaar kwijt

raken spreek dan een duidelijk punt af waar je

elkaar terug vindt.

Kleding

Zorg voor goede warme en waterdichte kleding.

Op een zonnige dag is er nog wat speling

mogelijk qua kleding, met slecht weer is het

snel koud, winderig of vochtig in de bergen. Een

extra paar handschoenen kunnen geen kwaad.

Borden

Volg de markeringen die naast de pistes staan.

Deze bordjes zijn een goed houvast om het

verloop van de piste in de gaten te houden.

Zeker op dagen dat het hard sneeuwt zijn de

markeringen de enige manier om te weten of je

nog op de goede pistes bent.

Pistes

Let er trouwens ook op, dat je niet per ongeluk

van een skipiste afraakt. Door storm e.d.

kunnen de afscheidingen zijn omgevallen of

zelf zijn ondergesneeuwd. Pisteurs hebben niet

altijd mogelijkheden om alle afscheidingen

tijdig te controleren of te repareren. Wees hier

tips & tricks


erg alert op. Ski in slecht weer ook nooit over

gesloten pistes. Breng het veiligheidspersoneel

niet in extra gevaar...

Avontuur

In slecht weer: weet waar je bent. Ga niet zomaar

op avontuur in afdalingen die je niet kent of

waarvan je niet weet waar deze uitkomen.

Verdwalen in de mist kan in de bergen erg

vervelend, maar ook gevaarlijk zijn.

Eten en drinken

Genoeg eten en drinken in de rugzak! Altijd

een must in de bergen, maar bovenal in de

winter. Koude, concentratie en moeilijkere

omstandigheden zorgen ervoor dat je behoorlijk

veel calorieën verbrandt. Deze moeten

natuurlijk ook aangevuld worden. Eet en drink

dus voldoende: vooraf en onderweg!


Snelheid op de piste: harder dan je denkt

Een gemiddelde skiër skiet stukken harder dan

dat hij of zij denkt. Vijftig kilometer per uur

is helemaal niets, en wie een beetje doorskiet

zit snel boven de tachtig kilometer per uur.

Indrukwekkend.

Metingen

In veel skigebieden staan tegenwoordig digitale

borden die de snelheid van langskomende skiërs

aangeven. Ook zijn er steeds meer ondernemers

die met een meet installatie in skigebieden

langskomen, dit alles om wintersporters bewust

te maken van hun snelheid. Deze snelheid ligt

vaak stukken hoger dan dat skiërs en boarders

over het algemeen denkt.

Test

Afgelopen seizoen stond er in ‘mijn’ thuisgebiedje

Puy Saint Vincent een meetinstallatie klaar

voor iedereen dit zijn snelheid wilde meten. Op

een eenvoudige groene piste zoeven volwassen

en kinderen naar beneden. De snelheden die

iedereen haalt zijn verbluffend. Kinderen die

gedeeltelijk in sneeuwploeg afdalen halen zo

veiligheid


Lekker cruisen op een blauwe piste? Vijftig of zestig kilometer is helemaal niets. Even lekker doorhalen met vrienden, reken maar dat je zo in de buurt van de honderd kilometer per uur zit!


de vijftig kilometer per uur. Volwassen die een

beetje doorskiën zitten zo op de zeventig.

Hard

Wie een beetje doorskiet komt zo over de

tachtig kilometer per uur, en deze snelheid

voelt absoluut niet snel aan. Let wel ik heb

het nog steeds over een korte afdaling op een

eenvoudige groene piste!

Kinderen

Vooral de snelheid die door de meeste kinderen

werd gehaald was verbluffend. Ik heb geen

enkel kind minder dan vijftig kilometer per

uur zien skiën. Gelukkig skiën de meeste jonge

skiërs met een helm.

Helm

Volgens de organisator van deze metingen zijn

bijna alle wintersporters die deze ‘kilometre-

lance’ proberen het erover eens: een skihelm

komt er. Iedereen die zijn eigen snelheid ziet

schrikt van het getal.


10 levensgevaarlijke misvattingen over lawines

In de skiwereld zijn er heel veel misvattingen

over lawinegevaar en het sneeuwdek in omloop.

Elk jaar zijn er fatale ongelukken te betreuren

die waarschijnlijk gedeeltelijk aan deze

misvattingen te wijten zijn.

Deze helling is niet gevaarlijk, het is net naast

de piste...

Dit is misvatting nummer een! Elk jaar zijn

er weer skiërs die denken dat de hellingen die

makkelijk te bereiken zijn niet lawine gevaarlijk

zijn. Helaas gebeuren er elk jaar zeer ernstige

ongelukken vaak op soms nog geen meter van

de geprepareerde pistes.

Er ligt bijna geen sneeuw dus is het niet

gevaarlijk

Winters met weinig sneeuw zijn de meest

verraderlijke. Voor een gevaarlijke lawine is er

niet veel sneeuw nodig. In sneeuwloze winters

kiezen we vaak voor geulen waar veel sneeuw

is ingewaaid: windslab gevaar! Ook is weinig

sneeuw heel veel gevoeliger voor temperatuur

verschillen en wind, zodoende is de stabiliteit

van het sneeuwdek moeilijker in te schatten.

Bos beschermt tegen lawines

Een heel dicht bos is zeker lawine veilig,

maar een bos waar geskied kan worden is

geen veiligheidsgarantie tegen lawines. Als er

genoeg plek is om te skiën is er ook genoeg plek

voor lawines. De bomen zorgen vaak zelfs voor

zwakke punten in het sneeuwdek.

Bij grote koude is er geen lawinegevaar

‘s Winters is grote koude juist een lawine

factor. Gevallen sneeuw transformeert niet, en

als het heel koud is kan de samenhang in de

sneeuwlagen zelfs veranderen waardoor het

sneeuwdek gevaarlijk wordt.

veiligheid


Een grote lawine komt op de Barre des Ecrins naar beneden. Deze lawine is veroorzaakt door ijs wat van de gletsjer af valt.


Het heeft al een week niet gesneeuwd dus is het

niet gevaarlijk

Lawine gevaar kan, zeker in de koudste

maanden, heel lang stand houden. Het

sneeuwdek stabiliseert niet sowieso in een x

aantal dagen. Het is zelfs zo dat veilige sneeuw

door temperatuurveranderingen of harde wind,

gevaarlijk kan worden.

Ski en diersporen garanderen lawine veiligheid

Dit is waarschijnlijk de meest dodelijke

misvatting. Diersporen en zelfs vele skisporen

zijn geen enkele garantie voor een veilige

afdaling. De sneeuwmantel komt niet per

definitie bij de eerste skiër naar beneden.

Ook weet je niet precies wanneer de skisporen

gemaakt zijn, dus de samenhang van het

sneeuwdek kan volledig verandert zijn.

In deze kleine helling kan niet veel gebeuren

Reken maar uit, een kleine helling van 20 bij 20

meter en daarop 50 cm sneeuw, hoeveel kuub

sneeuw maakt dat? Een kleine lawine is al heel

snel levensbedreigend...

Ik heb hier nog nooit een lawine gezien, dus is

het veilig

Niets is onmogelijk, en geen enkel seizoen is

gelijk, dus er bestaan geen definitief veilig of

onveilige hellingen.

Lawines komen alleen voor bij slecht weer

Spreekt na al het bovenstaande voor zich. Ook,

en soms juist, bij goed weer zijn hellingen

potentieel gevaarlijk.

Mij gebeurt het toch niet

Tja...


Mooiste ski-tocht ooit?

‘s Winters sta ik bijna dagelijks op de ski’s. In

skigebieden, in off-piste terrein en al toerskiend.

Op bijna al mijn tochten kijk ik met veel plezier

terug. Toch is er een tocht die er met kop en

schouders boven uit steekt. Een skitocht door

natuurlijk gevormde grotten en tunnels. Een

korte beschrijving en mijn foto’s...

Mailtje

Twee jaar geleden kreeg ik een mailtje van een

goede vriend van mij. In dat mailtje toonde hij

foto’s van de Chourum Olympique in het Devoluy

gebergte in Frankrijk. Door de Grand Ferrand

een van de hoogste bergen van het Devoluy

gebergte lopen twee grotten/tunnels die zich ‘s

winters langzaam vullen met sneeuw en ijs. Als

de condities goed zijn is het mogelijk om door

deze verticale tunnels omhoog te klimmen om

er daarna weer door naar beneden te skiën.

Door het dolle heen

Ik was meteen door het dolle heen. Dus besloten

wij direct afspraak te maken om die tocht

gezamenlijk te skiën. Mijn ski- en levenspartner

Sandra zorgde ook meteen voor een vrije dag,

want dit wilde ze ook niet missen, zodat we zo

snel mogelijk richting Devoluy konden afreizen.

Want zo’n wand is toch wel heel bijzonder.

De tunnels worden regelmatig beklommen

door alpinisten die dan soms via de andere

eenvoudigere zijde afdalen. Maar voor ons was

het doel om door dezelfde lijn af te dalen, iets

wat tot onze afdaling slechts een handvol keren

was gedaan. En nog nooit door een vrouw.

De klim

Toen we aan de klom begonnen waren we

helemaal opgewonden. We wisten alle drie

nauwelijks wat ons te wachten stond. De

‘aanloop’ richting berg was dan ook zo voorbij

fotoreport


De klim in de tweede tunnel was werkelijk verbluffend. Als onder poten van een enorme reus torenden de rotspijlers boven ons uit.


Bij de afdaling door de eerste tunnelSteil en gevaarlijk skiën maar in een grandiose omgeving.


De eerste meters onder top waren zeer steil,de sneeuw was niet goed, en een val zou zeker dodelijk zijn.


Een van de meest bijzondere ski-wandendie ik ooit heb gezien. Eerder een wand voor rotsklimmers of alpinisten.


Onze toerski’s gingen op de rug, en klimmend

met onze ijsbijlen en stijgijzers klommen we

door de steile helling omhoog. Al in de eerste

tunnel klommen wij in een trance omhoog, het

invallende licht zorgde voor een hele bijzonder

ambiance. De meters vlogen onder ons door.

Eenmaal boven deze tunnel werd het meteen

duidelijk hoe absurd onze skiroute wel niet was.

Op de weg terug zouden recht op een groot gat

in de wand skiën: heel apart!

Benen van een reus

De tweede ‘tunnel’ was zo mogelijk nog mooier

dan de eerste. De tweede tunnel eindigde

namelijk onder drie enorme pijlers van rots.

Alsof we onder drie enorme benen doorklommen.

Te snel stonden wij op de top van de berg. Vlot

maakten we ons klaar voor de afdaling. Een

lichte spanning maakte zich van ons meester,

want een val zou zeker dodelijk zijn. De eerste

bochten waren extreem steil, rond de 50-55

graden, met daaronder een enorme rotswand.

Erin

Maar zoals altijd: toen we eenmaal aan het

skiën waren viel de spanning van ons af.

Vol overgave begonnen we aan de afdaling.

Gesprongen bochten door het steile deel,

voorzichtig manoeuvrerend langs waterijs en

harder skiënd waar de sneeuw goed was. Te

snel stonden weer onder wand. Eenmaal uit de

tunnels leek de wand weer direct onskibaar. In

een vlaag van euforie skiëden we naar beneden,

wetend dat dit soort afdalingen niet voor het

oprapen liggen...


Wintersportmet de kidsJe bent jong en je wilt wat. De sneeuw in, bedoel

ik. De berg op, de hellingen af. Maar ook: de

kroeg in. En dan, op een dag worden velen

van ons papa en mama. Wat doet dat met je

skivakantie ? En je wintersportplezier ? In ieder

geval veranderen je wintersportvakanties voor

lange tijd. Daar moet je je gewoon op moeten

instellen. Wat zijn zoal je opties ?

Niet gaan

Het is rigoureus, maar zolang ze heel klein zijn

kun je gewoon thuisblijven. Dat bespaart je

heel veel gesjouw en gesleep. Misschien kun je

het je ook helemaal niet meer veroorloven; het

schijnt dat het gemiddelde gezinsinkomen met

30% daalt na de komst van het eerste kind. Ga

d’r maar aan staan.

familie


Wel gaan, weinig skiën;

Kleine kinderen vinden sneeuw over het

algemeen heel leuk. Kun je je best mee

vermaken; sneeuwpopje maken, beetje sleeën,

beetje klooien in de sneeuw, dat werk. Toen

mijn jongste 3 was, vermaakte hij zich uren

met op een vuilniszak van het paadje naast ons

chalet te glijden. Schaterend van de lach. Je

kunt natuurlijk om beurten oppassen en skiën.

Wel gaan, kind niet mee

Misschien vinden je ouders het wel heel leuk

om de kleinkinderen een week voor zichzelf te

hebben! Kan een win-win situatie zijn. Als je je

kinderen tenminste niet heel erg gaat missen.

Ga je de hele dag vertederd turen naar al die

kindjes op de piste. Maar misschien ga je juist

helemaal los; knallen op de piste en feesten in

de kroeg.

Wel gaan en opa en oma gaan mee

Super toch ? Na het ontbijt stap je de gondel

in, terwijl je ouders de kinderen vermaken. En

als je terug komt uit de kroeg, staat het eten

klaar. Geintje! Nee, een drie generatievakantie

kan echt gaaf zijn. Tegenwoordig zijn veel

grootouders fit genoeg om zelf ook nog een

piste te doen. Heel gezellig! Maar omdat het

grootste fanatisme er vaak wel vanaf is, willen

ze natuurlijk best eens op je kinderen passen.

Als je het een beetje afwisselt, komt iedereen

wel aan zijn trekken.


Wel gaan, samen met je vrienden

Dit is altijd een prima idee; je kinderen vermaken

zich met de kinderen van je vrienden. Je kunt

het oppassen verdelen en als ze wat groter zijn

kun je de kids om beurten naar les brengen.

Van het koken tot de boodschappen en het

spelletjes doen met de kids. Je deelt de lusten

en de lasten, zeg maar. En het is beregezellig.

Wel gaan en je kind op de skicrèche

Altijd nogal zielig vind ik dat. Of is dat mijn (te)

weke vaderhart ? Misschien vinden je kinderen

dat juist heel leuk ? Wie heeft hier ervaring

mee ?

Veel drukker en veel duurder

Maar de grootste verandering is eigenlijk nog

wel dat je met kinderen in de loop van de jaren

aangewezen raakt op de vakantieperiode. En

we weten allemaal wat dat betekent; in de rij

op de snelweg, in de rij voor de liften, in de rij

bij de skihuur en de skischool en drukte op de

pistes. En alles is duurder, véél duurder.

Nou moet je niet denken dat het mijn bedoeling

is jonge stellen van het kinderen nemen af te

praten, hoor. Akkoord, het wordt niet meer als

vroeger, maar er staat wat tegenover: de blik

in de ogen van je kind als ie de Skiwedstrijd op

vrijdag wint, dat is goud waard. Niet te vergeten

de trots die je voelt als je ukkie voor het eerst de

piste af suist.


Fotografie in de sneeuwJe kent het wel, het is zo mooi, er wordt zo

lekker geskied of geboard maar op de foto’s is de

sneeuw blauw, is de actie wat lauwtjes en lijkt

het allemaal net iets minder. In een serie blogs

help ik jullie graag op weg met het maken van

mooie winterplaatjes! Deel I: ‘gemeen licht I’.

Onze ogen

Geen enkele camera is zo goed als onze ogen.

Onze ogen en hersenen passen de kleuren die

we zien continu goed aan. Geen photoshop

nodig! Of we nu in de schaduw, in de ochtend,

in de middag of in de avond sneeuw zien, voor

ons is sneeuw altijd wit. Camera’s hebben daar

heel veel meer moeite mee.

De ene camera is...

...de andere niet. Sommige camera’s zijn zeer

goed in het maken van sneeuwfoto’s terwijl

andere camera’s eigenlijk continu in de war

worden gegooid door al die sneeuw en het

weerkaatste licht. Laat ik beginnen met een heel

veel voorkomend probleem en de makkelijkste

oplossing: Blauwe sneeuw.

Blauwe sneeuw

Veel camera’s lijken een voorkeur te hebben

voor blauwe sneeuw. Althans, zo ziet de sneeuw

er snel uit op het beeldscherm, zeker op foto’s

die mid-winter genomen zijn. Want blauwe

sneeuw komt vooral voor op momenten dat de

zon achter de bergen is verdwenen, zeker onder

een blauwe hemel. Dit komt omdat de camera

dan de sneeuw ‘verkeerd’ ziet.

De oplossing

Duurdere camera’s (de betere spiegelreflexen)

kunnen sneeuw behoorlijk goed aan, alhoewel

deze ook af en toe gruwelijk de fout ingaan

bij automatische instellingen. De kleinere

apparaten die de meeste wintersporters op zak

hebben doen het eigenlijk altijd fout. Gelukkig

is er een hele makkelijke oplossing voor

deze blauwe sneeuw: stel de witbalans in op

‘schaduw’. Bijna elke camera heeft tegenwoordig

een functie waarbij je de zogenaamde witbalans

kunt instellen. Als je deze op schaduw instelt

komt het bijna altijd goed. Een makkelijke

oplossing die de foto’s snel wat beter maakt.

fotografie


Geen makkelijk foto, tegenlicht en sneeuw, genoeg om zelfs de beste camera’s in de war te gooien. Een lichte invulflits en een goede instelling zorgt voor een mooie en goed belichte foto.


Als je thuis komt en hebt nog steeds te blauwe

sneeuw kun je natuurlijk ook een deel van de

blauwe kleur wegfilteren op de computer, maar

dat is snel tijdrovend en levert niet altijd mooie

resultaten op.

Is blauw altijd erg?

Is Blauwe sneeuw altijd erg? Daar kan over

gediscuteerd worden. Vorig jaar was de cover

van het beroemde tijdschrift ‘Powder’ geschoten

met volledig blauwe sneeuw. Het zal wel een

kwestie van smaak zijn. Persoonlijk vindt ik

blauwe sneeuw ook mooi om schaduw aan te

geven als in onderstaande foto...

Blijft gemeen

Maar het is niet alleen blauwig licht wat gemeen

is voor onze camera’s. Ook de hoeveelheid licht

die een camera meet klopt vaak niet in de sneeuw.

Wederom leveren goed afgestelde spiegelreflex

camera’s vaak de beste resultaten in sneeuwig

terrein, maar ja, die zijn lastig in je jaszak te

stoppen. (wie skiet er met een spiegelreflex?).

Gelukkig zijn veel kleine point en shoot digitale

camera’s uitgerust met een ‘sneeuwstand’, deze

stand werkt vaak prima op een lichte dag met

veel zonlicht op een wit sneeuwdek.

Overbelichten of onderbelichten?

Ben je niet tevreden met je foto’s in

sneeuwlandschap omdat deze te grijs

zijn, overbelicht je foto’s dan iets (EV +).


Experimenteer met deze +/- instelling van je

camera. Hoe hoger je deze + waarde zet hoe

witter de sneeuw zal worden, maar pas op dat

je de waardes niet overdrijft, want dan krijg je

overbelichte witte platen (‘doorgebrand’) zonder

ook maar enig reliëf. Als je te veel onderbelicht

zal de sneeuw zeer veel detail hebben maar

alles te donker en te grijs (en triest) worden.

Dit is allemaal te zien in de histogrammen op

je camera (maar daarover in een volgend deel

meer...) Kortom experimenteer.

In het volgende deel van fotograferen in de

sneeuw zoals gezegd meer over de belichting-

grafiek die op elke camera te zien is, en die heel

veel info kan leveren voor het maken van goede

foto’s.


One-lift-wonders: skiparadijsjes met slechts een lift

Ik heb het al een keer over kleine gebiedjes

gehad. Ik kan het echter niet laten om het nog

eens over dit soort ‘one-lift-wonders’ te hebben.

Voor enkele euro’s ligt er in deze skigebieden

een ongelofelijke hoeveelheid ski plezier voor

het oprapen.

Grote gebieden

Elk jaar ski ik in vele grote skigebieden. De

hoeveelheid pistes zijn overweldigend, de

liften modern en er is een keur aan off-piste

afdalingen. Allemaal fantastisch, maar deze

gebieden zijn vaak druk, de off-piste lijnen

zijn snel geskied, en de prijzen zijn soms aan

de hoge kant. In kleine gebieden is het rustig,

ligt er relatief lang verse poeder en kun je voor

ongeveer een tientje per dag skiën.

Gemoedelijk

Ik bedacht dit alles toen ik vorige week in de

oude, maar snelle sleeplift boven het dorpje

Pelvoux stond. De condities waren perfect in

dit gebiedje. Voordat ik omhoog ging met de

eerste stoeltjeslift schudde ik eerst de hand

van de uitbater van het gebied, aaide ik een

lawinehond die met een lokale straathond

speelde en maakte ik een praatje met de lokale

‘freestylende’ jeugd. Alles reuze gemoedelijk.

skigebieden


Sandra pakt een ‘faceshot’ in het ultieme ‘one lift wonder’ Abries in de Franse Queyras. Nou ja, one-lift, vier liften en een handvol mooie pistes en heel veel strakke off-piste hellingen.


Mijn ‘one-lift-wonder’

Pelvoux is dan ook mijn ‘one lift wonder’. Dit

gebied heeft twee hoge pistes, één belangrijke

‘zij-piste’ boven een klein berggehuchtje en één

blauwe afdaalpiste. Niets in vergelijking met

de grote skigebieden in de rest van de Franse

Alpen. Maar met deze paar pistes levert Pelvoux

elke dag een zeer goede kwaliteit. De pistes

zijn altijd glad als een biljarlaken en het is er

nooit druk: je kunt dus volledig voluit skiën.

Rondtochten zijn niet mogelijk, maar als je

puur van sportief skiën houdt heb je niet meer

nodig.

Poeder

Voormij is het allermooiste is de hoeveelheid

poeder in dit soort ‘one-lift-wonders’ ligt. Terwijl

in Serre Chevalier (ligt vlak naast Pelvoux) de

poeder na een dag al is verspoord blijft, het in

Pelvoux dagen vers en ongespoord. Als freerider

kun je helemaal uit je dak gaan in deze kleine

gebiedjes.

Er is gewoon niet heel veel nodig voor fantastisch

wintersporten...


Opzoek naar ongespoorde poeder: de tips

Ben jij helemaal weg van off-piste runs? Draai

jij graag je sporen in de diepste poeder, en zijn

’maagdelijke’ hellingen jouw droom? Lees dan

verder, hieronder de enkele tips om zo vaak als

mogelijk in het ’vers’ te rijden.

1. Kleine gebiedjes

Kies voor je freeride trip kleine gebiedjes.

Deze kleine ’schatkisten’ hebben verschillende

voordelen voor poederrijders. Ten eerste zijn

de wachtrijen korter, dus er kan meer geskied

worden in korte tijd. Ten tweede is er vaak

een enorm potentieel aan off-piste runs (niet

de hele berg is omgezet in pistes). Maar het

allerbelangrijkste is: er zijn gewoonweg minder

skiërs dus off-piste hellingen blijven lang

ongespoord. Je hoeft vaak alleen te ’concurreren’

met locals voor first-tracks.

2. Keuzes maken

Durf je eigen keuzes te maken. Als je de

mogelijkheid heb, boek je vakantie zo laat

mogelijk en reis de sneeuw achterna. Wees ook

creatief als je eenmaal op je bestemming bent,

laat de meest populaire liften links liggen en

kies voor de andere liften, misschien ski je niet

de beroemdste helling, maar je pakt ongetwijfeld

meer verse poeder...

3. Kaartlezen

Koop, als je in het gebied bent aangekomen,

meteen een topografische kaart en bekijk waar

de mooiste off-piste hellingen liggen. Zelfs

de hellingen die net buiten het gebied liggen

kunnen interessant zijn. Bekijk de kaart goed

en vorm een duidelijk beeld waar alle mooie

afdalingen zijn.

off-piste


4. Locals

Je kunt natuurlijk altijd locals vragen of je met

hen mee op pad kan. Als je een beetje doorskiet

of boardt is dat meestal geen probleem. Veel

’locals’ zijn trots op hun gebied en laten graag

de mooie afdalingen zien. Wees hierna wel

terughoudend met het doorgeven van hun

’secret-spots’.

5. Van de gebaande paden

Zoals hierboven al beschreven, durf andere

afdalingen te kiezen dan de beroemde lijnen.

Elk gebied heeft zijn eigen bekende off-piste

’paden’. Durf af te wijken, denk anders, denk

creatief. Pak je kaart erbij en zoek de andere

lijnen. Verse poeder gegarandeerd.

6. Klim verder

Om bij de ’coolste’ hellingen te komen is een

stukje klimmen vaak vereist. Klim boven het

gebied uit om de mooiste kommen en langste

afdalingen te vinden. Al glijdend traverseren

kan ook een goede optie zijn om prima lijnen te

pakken. Weet wel wat je doet er waar je heen

gaat. Waak ervoor om niet in gevaarlijk terein

terecht te komen.

Disclaimer: Off-piste skiën is gevaarlijk, ski

alleen buiten de piste als je kennis hebt van

lawines en bergport gevaren. Heb je deze kennis

niet, blijf dan binnen de omheiningen van de

pistes.

Wintersporters Magazine - Oktober 2011

Documents

Transcript of Wintersporters Magazine - Oktober 2011