1

Magazine over Thomas More en Meer

08 Pascal Paepen

14 Studentenbeleid20 Campus Vorselaar

26 Formula Student

03 oktober 2013

Samenonderweg

Te voet naar Compostella

2 amore

rubriek

‘Leg de lat hoog, maar verwacht niet dat het allemaal vanzelf komt’

08PasCal PaePendoCenT BedrijfsManageMenT

3

in ditnuMMer

en nog…04 Klik

06 Kortom

08 dialoog

34 tag

36 Utopia

wij 12 CampusLier in cijfers.

14 alles inclusief!Nieuwe structuur voor studentenbeleid en -participatie.

18 debatMijn kot, mijn vrijheid?

werk

20 Vorselaar vormt de leerkrachtHet onderwijs krijgt vorm in het hart van de Kempen.

24 ProfielAudiologe Stefanie Pieters baat een hoorcentrum uit.

26 scanFormula Student.

wereld 28 samen onderwegZoektocht naar zingeving en engagement.

32 expatBedrijfsmanagement op zijn Chinees met Pieter-Jan Verschueren.

20 34

aMore is het communitymagazine van Thomas More. Verschijnt drie keer per jaar. HoofdredaCTie Walter Machielsen, Nadine De Peuter (a.i.) redaCTie-raad Luc Damen, Nadine De Peuter, Walter Machielsen, Willem Mees, Nele Van Herck, Machteld Verbruggen ConCePT en realisaTie Stapel Magazinemakers

www.stapel.be foTografie Koen Bauters, Tini Cleemput, Benoit Vermeeren V.u. Machteld Verbruggen, Zandpoortvest 13, 2800 Mechelen

MeT dank aan alle studenten, docenten en medewerkers van Thomas More.

info www.thomasmore.be ConTaCT amore@thomasmore.be

12 32

4 amore

rubriek

4 amore

klik

FeStip aL

rubriek

55

daar is daT feesTje!Op dinsdag 24 september bliezen meer dan 3 000 studenten verzamelen op de Grote Markt in Mechelen voor de zevende editie van Festipal, de feestelijke opener van het academiejaar. Onder een stralende zon konden ze genieten van frisse pintjes en stomen-de livemuziek van artiesten als Halve Neuro, Katastroof en Compact Disk Dummies en dj’s als Vertrix, Laston & Geo en Dysfunkshunal. Ook op de andere campussen organiseerde STIP onder de noemer Festipal een reeks bruisende openingsactiviteiten.

6 amore

rubriek

Van nul beginnenelien wuyTs25

start dit academiejaar als docent op campus Vorselaar

6 amore

eersTe ziTKortoM

“Ik heb in Vorselaar Leraar Secundair On-derwijs gestudeerd. Daarna volgde ik nog een schakel-jaar Toegepaste Taalkunde en een master Vertaler, maar ik heb toch altijd voor de klas willen staan. Dat ik nu lesgeef op mijn oude school, voelt een beetje vreemd. Mijn voormalige docenten zijn plots colle-ga’s geworden. Maar ik kijk er ongelooflijk naar uit. Ik geef Frans aan de bachelors Leraar Lager Onderwijs. Zelf heb ik de voorbije twee jaar in het secundair lesgegeven. Om voeling te krijgen met de didac-tiek, heb ik in september een week meegedraaid op een lagere school. Maar voor de rest is het toch vooral van nul beginnen. Gelukkig word ik goed begeleid door mijn voorganger, die nog altijd lesgeeft in Vorselaar.”

klaar Voor HeT aCadeMie-

jaarOp maandag 16 september ging het nieuwe academiejaar officieel van start. Op de academische zitting, die in het teken van innovatie stond, brachten Telenet- topman Ducko Sickinghe en minister van Financiën Koen Geens een inspirerende speech. Tijdens de feestelijke receptie haalden studenten van het Thomas More Innovation Team hun nieuwste e-Car van stal, een eigenhandig gebouwde elektrische racewagen die we verderop in deze Amore uitgebreid aan je voorstellen.

rubriek

7

snelle jongen

sPrinTen Voor HeT goede doel

Sinds 7 september biedt Campus Kruidtuin in Mechelen onderdak aan de Creativity Gym. Samen met hun studenten verbouwden drie docenten een voormalige turnzaal tot een ontmoetingsplaats voor al wie IT en multimedia een warm hart toedraagt. De Creativity Gym is de thuisbasis van de opleidingen Webdeve-lopment en Multimedia Design, maar staat ook open voor digitale events van scholen, organi-saties en bedrijven. Ideeën voor de inrichting werden verzameld via Facebook. Zo doet een evenwichtsbalk dienst als toog, werd een spring-bok omgevormd tot spreekgestoelte en kreeg de ruimte een binnen-buitenzone met kunstgras en parasols. De Creativity Gym past in het voorne-men van Thomas More om koploper te worden in digitalisering en multimedia.

7

Tijdens de Belgacom Memorial Van Damme organiseerde Studio Brussel ‘De 100 meter van je leven’. Acht mannen en acht vrouwen bekampten elkaar op de honderd meter ten voordele van een goed doel naar keuze.

Marouane Hallaoui, bachelor Bedrijfsma-nagement, Accountancy-Fiscaliteit, eindigde tweede en won zo 400 euro voor Boa Vista O Mundo, een project van docent Geert Strobbe om de armoede op dit Kaapverdi-sche eiland te bestrijden. Daar kwam nog eens 640 euro bovenop, met dank aan een paar bereidwillige sponsors en de veiling van twee gesigneerde shirts. “De verhalen van Geert hebben me zo getroffen, dat ik mijn steentje wilde bijdragen”, zegt Marouane. “Ik hoop volgend jaar zelf naar het eiland te trekken voor mijn stage en er bijlessen Frans of Engels te geven aan de kinderen.”

7

digiTale HuB

8 amore

rubriek

PasCal PaePen

ruilde Bankiers-joB in londen

Voor leslokaal in geel

‘iK Keer terUg naar mijn eerSte

paSSie’

dialoog

Het voorbije decennium werkte Pascal Paepen als zakenbankier in The City, het financiële hart van londen. een jaar geleden besloot hij zijn carrière een drastische wending te geven. Vandaag doceert Pascal Bedrijfsmanagement op Campus geel, waar het voor hem ooit allemaal begon.

8 amore

rubriek

9

‘iK Keer terUg naar mijn eerSte

paSSie’

9

10 amore

dialoog

is er veel veranderd sinds

jij hier afstudeerde?

“Het digitale leslokaal is een grote aanpassing. Vroeger had je gewoon een schoolbord. Vandaag zit iedereen met een laptop voor zijn neus. Maar dat is makkelijk. Zo kun je al eens een PowerPoint of een filmpje laten zien. Het nadeel is dat studenten sneller afgeleid zijn. En ze zijn ambitieus. Ze weten perfect wat ze later willen doen en hoeveel ze willen verdienen. Daar schrok ik van. Je moet de lat hoog leggen, maar je mag niet verwachten dat het allemaal vanzelf komt. Dat heb ik tijdens de proclamatie sterk benadrukt.”

wat voor student was je zelf?

“Ik was zeer betrokken. Als klas-verantwoordelijke organiseerde ik activiteiten voor mijn medestu-denten. Sommigen van hen zie ik nog geregeld. Daarnaast was ik echt bezeten door mijn studie. Ik stond ’s morgens om zes uur op om De Tijd te lezen. Ik roep mijn studenten trouwens regelmatig op om de actualiteit te volgen.”

Heb je enig idee hoe

de studenten jou als

docent ervaren?

“Ik heb geen beoordeling gekregen; ik kan dus alleen maar hopen dat ze iets van mijn lessen opsteken. Zelf vond ik het altijd boeiend om les te krijgen van iemand met praktijkervaring. In Geel hadden we vroeger een mar-ketingdocent – Frans Moortgat – die deeltijds verkoper was bij een baksteenproducent. De voor-beelden die zo iemand aanreikt, kun je niet uit boeken halen. Op dezelfde manier probeer ik mijn

beslissing werd opgepikt door de pers. Minister van Onderwijs Pascal Smet had net een oproep gelanceerd om leerkrachten en docenten uit de praktijk aan te trekken. En daar sloot mijn ver-haal perfect bij aan. Toen ik aan de krant vertelde dat ik les wou geven, werd ik door verschillende scholen benaderd. Toch heb ik niet lang geaarzeld om voor Geel te kiezen. Het voelde als thuisko-men. Ik woon opnieuw in Mol, waar ik ben opgegroeid, en ik fiets over en weer naar de campus.”

Hoe kijk je terug op die

eerste dag voor de klas?

“Ik was zo nerveus dat het alleen maar kon meevallen. Eigenlijk ben ik er gewoon ingerold. Ik geef de vakken Bank en Beurs en Internationaal Ondernemen. Daar kan ik uren over vertellen. De voorbije dertien jaar heb ik bovendien heel wat columns geschreven over de beurs. Ik ben het dus gewend om complexe materie in begrijpelijke termen uit te leggen. Maar er komt heel wat bij kijken: lessen voorberei-den, opdrachten verbeteren… De job van docent eindigt nooit.”

PasCal PaePen

StUdeerde BedrijFS- management in geeL en ging daarna aan de SLag aLS trader voor KredietBanK en KBC. de voorBije twaaLF jaar werKte hij in Londen.

in eigen Land maaKte paSCaL SChooL aLS FinanCieeL expert voor diverSe media.

vorig jaar Keerde paSCaL terUg naar CampUS geeL, waar hij de vaKKen BanK en BeUrS en inter-nationaaL onder-nemen doCeert.

“Ik heb er altijd van gedroomd om les te geven”, zegt Pascal Paepen. “Daarom ging ik destijds Germaanse studeren. Gaande-weg raakte ik echter geboeid door economie. Ik ruilde Leuven voor Geel, waar ik in het graduaat Bedrijfsmanagement de nieuwe, afstudeerrichting Financie- en Verzekeringswezen volgde. En in de financiële wereld kwam ik uiteindelijk ook terecht. Via een jobbeurs belandde ik in 1993 bij Kredietbank, het huidige KBC. Ik kon er aan de slag als trader in de grote marktenzaal. Na zeven jaar kreeg ik de kans om in Londen te werken. Aanvankelijk voor een jaar, maar het werden er twaalf. Twee jaar geleden, toen de crisis al fel had toegeslagen en KBC de Londense afdeling aan een Ja-panse groep verkocht, besloot ik mijn leven een nieuwe wending te geven. Ik keerde terug naar mijn eerste passie én naar mijn geboortestreek.”

Hoe kwam je uiteindelijk

bij Thomas More terecht?

“Zij hebben zelf contact opge-nomen. Het nieuws van mijn

11

internationale ervaring aan mijn studenten door te geven. Ik heb voor mijn job veel gereisd en kwam vaak in contact met andere culturen. Dat leverde me een schat aan verhalen op, waaruit ik graag put om mijn lessen een meerwaarde te geven.”

is het moeilijk om opnieuw

te aarden in de kempen als

je londen gewoon bent?

“Ik heb twee jaar de tijd ge-nomen om afscheid te nemen en wist dus waaraan ik begon. Vooral de drukte van de groot-stad mis ik. Ik woon in Mol vlakbij het station, om toch een beetje leven om me heen te heb-ben. Maar eigenlijk valt het zeer goed mee. Interessante mensen vind je overal. En ik blijf een Kempenaar in hart en nieren. Als ik zie waar mijn medestu-denten van vroeger vandaag zijn beland, dan ben ik best wel trots. De huidige topman van het Nike-verdeelcentrum in Laakdal zat bij mij op de schoolbanken. Dat bewijst dat het onderwijs hier van goede kwaliteit is. En ik ben blij dat ik mijn steentje kan bijdragen.”

zijn onze studenten gewild

in het bedrijfsleven?

“Vlamingen liggen in het buitenland sowieso goed in de markt. We staan bekend als harde werkers, klagen niet snel, en spreken doorgaans meer dan één taal. Correct taalgebruik is iets waarop ik in mijn lessen overigens sterk de nadruk leg. Je mag nog zo goed zijn in je job: als je het niet uitgelegd krijgt of hard-nekkig vasthoudt aan je dialect, dan neemt niemand je serieus. Heel wat mensen klappen dicht als ze moeten presenteren of hun mening moeten geven. Als een student een taalfout maakt in de les, dan wijs ik hem altijd terecht.”

kwatongen beweren dat jij

zoveel verdiend hebt dat je

niet meer hoeft te werken.

“Dat wil ik toch graag nuanceren. Ik verdiende in Londen goed mijn boterham, maar ik klopte er dan ook dagen van twaalf uur en meer. Vandaag geef ik deeltijds les. De rest van mijn tijd vul ik met voor-drachten en schrijven. Maar ik heb nooit becijferd hoeveel ik zou moeten inleveren. Mijn moeder zei meteen: ‘Het onderwijs, dat

is goed voor je pensioen.’ Terwijl ik daar helemaal niet mee bezig ben. Er zijn andere manieren om uit te bollen: in raden van bestuur zetelen, bijvoorbeeld. Dat ben ik echt niet van plan. Ik doe mijn job met volle overgave. Voor het eerst in jaren heb ik weer het gevoel dat ik een zinvolle bijdrage lever aan de samenleving.”

Hoe kijk je vandaag tegen

de bankensector aan? is er

intussen iets veranderd?

“Ik vrees van niet, behalve dat het moeilijker dan ooit is om een lening te krijgen. Hebzucht is omgebogen naar angst. Dat zie je altijd in tijden van crisis. Maar vroeg of laat slaat de slinger weer om. Ik heb mijn studenten verteld over de crisis, en hoe hebzucht van alles kapot heeft gemaakt. Ik hoop dat het gezond verstand – en dat is er in de Kempen in overvloed – ervoor zorgt dat het niet opnieuw gebeurt. Dat de bankiers van morgen hun klanten correct informeren en hen wijzen op de risico’s. Als ik daar een klein beetje kan toe bijdragen, dan is mijn opdracht geslaagd.”

12 amore

96 sTudenTen

379 M

CaMPus

in cijfers

campus

Lier

12,5% 87,5%

CaMPus lieranTwerPsesTraaT 992500 lierTel. +32 (0)14 56 44 50info.lier@THoMasMore.Be

lier

2 min 5 minCaMPus sTaTion

gezondHeidszorgVerPleegkunde Vroedkunde

704sTudenTen

1 621leerlingen Van seCundaire sCHolen krijgen jaarlijks een les in HarTMassage oP CaMPus lier

9 726 kM de afsTand die deze leerlingen Bij elkaar PoMPen oP de reaniMaTiePoPPen

1 409 BeVallingen werden door onze sTudenTen Vroedkunde Begeleid in Binnen- en BuiTenland

162 weken Verleenden onze sTudenTen Vroedkunde zorg in HeT BuiTenland

87 insTellingenwaar onze sTudenTen sTage liePen

25 554 dagen = 70 jaarde ToTale duur Van alle sTages Bij onze sTudenTen

800sTudenTen

68 Medewerkers

13

sTudenTen zeTTen een TenT oP als oefening Tijdens een TeaMBuilding

onTsPannen genieTen oP HeT wereldBeroeMde ziMMerPlein

goede HandHygiëne is Belangrijk

sTudenTen organiseren een originele CarwasH

oefenen in HeT skillslaB

CPr-Training geVen aan leerlingen Van seCundaire sCHolen

krisTof VersCHueren, doCenT en foTograaf

lierdoor de lens Van krisTof

14 amore

inCl. alles

wij

nieuwe sTruCTuur Voor sTudenTen-Beleid en -ParTiCiPaTie

de school waar studen-ten inspraak krijgen bij alle belangrijke beslissingen: ze

bestaat! Thomas More wil studenten uitdagen om uit hun kot te komen en mee te denken over hun hogeschool. Dat kan via formele adviesorganen –

Niet als het van Marc Verdyck en Luc Wilms afhangt. Marc werkt op de dienst Onderwijs- en Studentenbeleid als hoofd Studentenbeleid. Luc is als stu-dentencoach verantwoordelijk voor de studentenparticipatie binnen de hogeschool.

Verschillende tradities“Het studentenbeleid is de manier waarop de hogeschool met studenten samenwerkt”, zegt Marc Verdyck. “Momenteel vult elke campus dat min of meer

zoals de studentenraden – maar evengoed via informele kanalen en bevragingen. Zo willen we een hogeschool creëren waar studenten, docenten én medewerkers deel uitmaken van dezelfde community en op een respectvolle en open manier met elkaar omgaan. Klinkt utopisch?

15

terechtkunnen”, aldus Marc Verdyck. “Op de ombudsdienst moet je letterlijk en figuurlijk makkelijk kunnen binnenlopen. Onze studenten mogen zich niet geremd voelen of de indruk krijgen dat hun ombudsdienst partijdig is. We gaan in de eerste plaats investeren in de vorming van onze ombudsmensen en daarnaast bekijken of we onze structuren moeten aanpassen om een toegankelijke en on-partijdige dienst te garanderen. Maar het gaat dus voornamelijk om mensen. Daarom verwach-ten we van de directie, naast een heldere visie, voldoende ruimte

Hier en daar hangen ze nog: bordjes met het opschrift ‘alleen voor docenten’ of ‘voorbehouden voor bezoekers’. ze stammen uit een tijd waarin studenten verondersteld werden om in het rijtje te lopen en vooral geen vervelende vragen te stellen. dat is vandaag wel even anders.

ken we in Antwerpen, Mechelen en Geel aan leercentra waar studenten kunnen samenwerken en studeren, maar waar ook plaats is voor een koffie of een praatje tussendoor. Onze agora’s of studentenrestaurants zien we graag de hele dag door bezet, net omdat het er zo aangenaam is. We willen komen tot een leer- en leefgemeenschap waar banden ontstaan tussen mensen. Waar een student geen nummer is, maar een volwaardige partner. Studenten moeten uitgedaagd worden om mee te wegen op het beleid. Daarom is het belangrijk dat ze meer inspraak krijgen in hun opleiding. We luisteren naar hen in de adviescommis-sies, maar gaan ook na wat toekomstige werk gevers van hen verwachten. In het contact met docenten en andere medewer-kers mogen studenten geen drempels ervaren. En daar gaan we de komende jaren actief aan werken.”

Mensen vooropEen eerste belangrijke stap is de hervorming van de ombuds-dienst. Die is immers bij uitstek op studenten gericht. “Een student die het moeilijk heeft, moet met zijn verhaal ergens

uniVerseel designThomas More streeft naar een onderwijsconcept en een beleid op maat van álle studenten. “We willen onze processen zo ontwerpen dat zoveel mogelijk mensen zich erin kunnen vinden, zodat we geen uitzonderingen meer hoeven te maken”, zegt Marc Verdyck. “Neem nu studenten met dyslexie. Je kunt speciaal voor hen een oogje dichtknijpen wat spellingsfouten betreft. Of je kunt beslissen dat studenten een spellingchecker mogen gebruiken voor werkstukken en examens. In het tweede geval hoef je niet voor extra faciliteiten te zorgen en krijgt iedereen dezelfde kansen.”

op zijn eigen manier in. Neem nu de begeleiding van studen-ten met leermoeilijkheden: op sommige campussen gebeurt dat binnen de opleidingen, terwijl dat op andere plaatsen vanuit studentenvoorzieningen wordt georganiseerd. Er bestaan verschillende tradities binnen de hogeschool. Die zullen we inbedden in een overkoepelende structuur, maar dat is een gelei-delijk proces, dat nog maar pas is gestart. Onze campussen moeten bruisen van het leven. Zo wer-

is georganiseerd, verschilt van campus tot campus. “We willen komen tot een structuur waarin elke student gemakkelijk zijn mening kwijt kan”, weet Luc. “Voor de formele adviesorga-nen hebben we een structuur uitgetekend die bij de start van het nieuwe academiejaar van kracht wordt. Bedoeling is om een stevige studentenraad te creëren die met de directie van mening kan en mag verschillen. Maar ook op andere vlakken betrekken we studenten bij het beleid. Bij het uittekenen van het concept voor leercentrum De Plint in Mechelen, leverden de studenten een wezenlijke bij-drage. Ook bij de opfrissing van ’t Zaaltje op Campus De Nayer polsten we naar hun wensen, met een graffitimuur als resultaat. En eigenlijk willen we dat die cul-tuur uitstraalt naar de volledige hogeschool. Dat studenten ook tegen een individuele docent hun gedacht kunnen zeggen, in een sfeer van wederzijds respect. Daar gaan we het komende aca-demiejaar hard aan werken.”

Maar minstens even belangrijk is het informele contact via bevragingen, overleg of e-mail. We willen snel de mening van de studenten kennen, zodat die makkelijk naar boven kan door-stromen. Tegelijk maken we de studentenraden graag zichtbaar in onze organisatie, door hen een herkenbare plek te bieden, liefst op een locatie waar veel volk voorbijkomt.”

wederzijds respectOok de manier waarop de stu-dententenparticipatie vandaag

Op 19 november zijn alle studentenvertegen-woordigers uitgenodigd voor een jaarlijks

ontmoetingsmoment op een locatie buiten de hogeschool. “We bespreken hoe we de leer- en leefgemeenschap het komende jaar gaan vormgeven”, zegt Luc Wilms. “Waarvan dromen de studenten? En hoe kunnen we daar als hogeschool aan tegemoetkomen binnen onze missie en visie? Studenten willen vooral gedreven en gepassioneerde docenten, een vlotte afhandeling van hun inschrijving en een heldere structuur waarin ze kunnen studeren. Daarnaast is er ook ruimte om elkaar beter te leren kennen. Zo’n dag werkt enorm inspirerend voor al wie zich in een studentenraad engageert. Het geeft energie om er een heel jaar tegenaan te gaan.”

voor onze mensen binnen de opleidingen om eigen accenten te leggen. Liever een duidelijk beleidskader met individuele ac-centen dan een logge structuur.”

luisteren naar studentenBij de uitbouw van een coherent beleid is het belangrijk dat ook de studenten worden gehoord. “Het is mijn taak om hen zoveel mogelijk bij alle beslissingen te betrekken”, zegt Luc Wilms. “Dat gebeurt in eerste instantie via de officiële studentenraden. Binnen Thomas More beperken we ons niet tot de wettelijk verplichte algemene studentenraad. Dat zou betekenen dat een vijftiental studenten de mening van de volledige studentenpopulatie zou vertegenwoordigen. Nee, we hebben ervoor gekozen om voor elke opleiding een aparte studentenraad te organiseren. Er is dus een vertegenwoordiging dicht bij de opleiding en een algemeen adviesorgaan. Binnen die getrapte structuur kunnen studenten zelf positie kiezen.

dagje denken

16 amore

17

2 x engageMenT

“Ik ben lid van HISS, de studen-tenvereniging van Sociaal Werk in Geel, en vaste medewerker van Atomos, de koepel van alle studentenverenigingen in Geel, Vorselaar, Lier en Turnhout. Ik heb ook een jaar in de studenten-raad gezeten, maar mijn interesses lagen elders.

Het duurde te lang om dingen gerealiseerd te krijgen. Bij de studen-tenvereniging gaat alles vooruit, en dat vind ik prettig. We doen ove-rigens meer dan alleen maar drinken en feesten, zoals sommige docenten denken. Een studen-

tenvereniging is ook interessant om in contact te komen met oudere studenten uit je opleiding. Als je een probleem hebt met een vak of een docent, kun je vaak bij hen terecht om raad te vragen. Dat engagement zou ook goed op je cv staan, maar daar ben ik niet echt mee bezig. Voor mij telt vooral het samenzijn met vrienden en samen dingen organise-ren. Ik was zelf pas naar Geel verhuisd toen ik hier kwam studeren. Dankzij de studentenvereniging heb ik snel nieuwe mensen leren kennen. Met een dooplint om de hals gaat dat net iets makkelijker.”

lisa VersTegenBaCHelor soCiaal werkCaMPus geel

“Ik was twee jaar lang secretaris bij de studentenraad van Meche-len en Sint-Katelijne-Waver. In oktober loopt mijn mandaat af

en stel ik me opnieuw verkiesbaar als studenten-vertegenwoordiger. Voor de rol van secretaris ga ik passen. Ik heb daar de voorbije twee jaar veel tijd in gestoken, en het is tijd om de fakkel door te geven. Maar ook als studentenvertegenwoordi-ger kun je heel wat realiseren. De studentenraad komt om de drie weken samen. De agendapunten komen uit verschillende hoeken, maar doorgaans behandelen we problemen of vragen die aange-kaart worden door studenten. Ook de directie komt geregeld aankloppen als ze de mening van de studenten over een thema wil kennen. Ik vind dat we bij Thomas More behoorlijk wat in-spraak krijgen. Toch blijft het moeilijk om alle studenten te bereiken. Sommige opleidingen vaardigen zelden vertegenwoordigers af. Zo is het natuurlijk moeilijk om op het beleid van de hogeschool te wegen. Wat mij betreft, mogen ze dat gerust verplichten.”

jiMi VerHaegenBaCHelor inforMaTiCaManageMenT en MulTiMedia, CaMPus MeCHelen

‘als sTudenTenVerTegen-woordiger kun je Heel waT realiseren’

‘Voor Mij TelT Vooral HeT saMenzijn MeTVrienden en saMen dingen organiseren’

18 amore

Mijn koT,Mijn VrijHeid?

deBaT

“Ik woon in Bocholt, op veertig kilometer van Geel. Daar zit ik intussen vier jaar op kot. Toen ik destijds ging studeren, heb ik wel becijferd of het voordeliger uitkwam om met de auto te komen. Uiteindelijk bleek een kot goedkoper. Het openbaar vervoer was uitgesloten. Met de bus en de trein zou ik veel te lang over de afstand doen. De keuze was dus snel gemaakt. Mijn schoonzus zat hier ook op kot en zij verzekerde me dat Geel de moeite waard was.”

“De meeste van mijn vriendin-nen kozen voor Leuven of Has-selt. Maar ik ben ze niet gevolgd. Er zijn wat minder kotstudenten in Geel, maar dat heeft ook zijn voordelen. Je komt snel met elkaar in contact en er is elke dag wel iets te beleven. Nee, ik voelde me hier meteen thuis, maakte meteen nieuwe vrienden

‘je leerT je eigenBoonTjes doPPen’

en ben al vier jaar actief in de studentenverenigingen.”

“Ik verblijf in een studenten-home met drieëntwintig kamers. We delen een keuken en een bad-kamer. Samenleven met andere studenten is niet altijd makkelijk, maar wel verrijkend. Je leert je ei-gen boontjes doppen. Ik hoef ook aan niemand verantwoording af te leggen. Dat vind ik prettig. Ik zou het niet anders willen.”

“Sommige kotstudenten hebben het moeilijk om met die vrijheid om te gaan. Zelf vind ik dat niet echt een probleem. Mijn ouders zijn beiden zelfstandig, dus ik ben het gewend om ze niet zo vaak te zien. Heimwee is niet aan mij besteed. Eigenlijk ben ik hier liever dan thuis. Geel is een stad, Bocholt een dorp. Dat zegt genoeg, toch?”

laura Vliegen22

BanaBa BedrijfsManageMenTCaMPus geel

Prolaura

19

Mijn koT,Mijn VrijHeid?

Consenne

“Ik pendel elke dag met de trein tussen Kapel-len en Mechelen, goed voor een enkele rit van veertig minuten. Als ik

mijn rechtstreekse trein mis, dan doe ik er meer dan een uur over. Maar dat vind ik niet erg. Onderweg krijg ik flink wat werk verzet, terwijl een kotstudent op dat moment met koken en andere praktische beslommeringen bezig is. Daar hoef ik me geen zorgen over te maken. Als ik thuiskom, staat mijn eten klaar.”

“Pendelen doe ik vooral om budgettaire redenen. Ik ben gestart in de lerarenopleiding, en toen had ik maar twintig lesuren per week. Mijn ouders zagen het niet zitten om een kot te bekostigen. En terecht, want een studentenkamer is duur. Mijn treinabonnement kost 250

‘onderweg werk ik

Voor sCHool’

euro per jaar. Daarmee betaal je geen kot, laat staan de rest van je uitgaven.”

“Het enige wat echt vervelend is, zijn de vertragingen. Mijn trein rijdt tussen Essen en Charleroi: een lang traject, waarop al eens iets misloopt. Vooral ’s ochtends is dat storend, als ik niet op tijd in de les geraak. ”

“Natuurlijk heb ik soms het gevoel dat ik iets mis. Ik ben actief in de studentenvereni-ging, en het steekt wel eens als ik na een activiteit op donder-dagavond de laatste trein naar huis moet nemen. Tegelijk kom ik niet in de verleiding om elke avond op café te gaan. Als ik echt wil uitgaan, kan ik altijd terecht bij een vriend op kot. En in het slechtste geval slaap ik in de auto. Dat is niet comfortabel, maar het went. (lacht)”

senne Van Bruggen21

BaCHelor BedrijfsManageMenTCaMPus MeCHelen

laura zit op kot in geel. senne pendelt dagelijks tussen kapellen en Mechelen. ruilen is voor hen geen optie. ieder diertje zijn pleziertje?

werk

20 amore

is historisch gegroeid, maar staat met beide benen in de reali-teit”, zegt John Maes, directeur Lerarenopleiding bij Thomas More. “Zowel structureel als inhoudelijk staan wij volledig los van de kloosterorde waaruit we zijn ontstaan. Maar we plukken er wel nog altijd de vruchten van. Onze campus grenst aan een kleuterschool, een lagere school en een secundaire school, waar onze studenten proeflessen kunnen geven. Bovendien maken wij voor onze stages dankbaar gebruik van het netwerk van de congregatie, dat uit meer dan honderd scholen bestaat. Het stageconcept is meteen ook een van de grootste troeven van onze opleidingen. Onze studenten lo-pen stage vanaf het eerste jaar. Ze weten meteen hoe het voelt om voor de klas te staan: die reality

Het centrum van Vorse-laar, in het hart van de Antwerpse Kempen, wordt beheerst door

een cluster van schoolgebouwen rond een 19e-eeuws klooster. In 1820 richtten gravin van de Werve-della Faille en priester Lodewijk Vincent Donche er een werkschool voor arme kinderen op, waar handenarbeid werd verricht en catechismusonder-wijs werd gegeven. Het was de start voor de congregatie van de Zusters der Christelijke Scholen

VorMT de leerkraCHT

Vorselaar

van Vorselaar, die in degelijk onderwijs voor volkskinderen wilde voorzien. In 1902 volgde de oprichting van een normaal-school waar de kloosterzusters werden opgeleid om les te geven. Die groeide uit tot een autonoom departement voor lerarenop-leiding, dat in 1995 opging in Katholieke Hogeschool Kempen. Vandaag prijken de vlaggen van Thomas More er aan de gevel.

uniek stageconcept“De lerarenopleiding in Vorselaar

in de provincie antwerpen en ver daarbuiten is Vorselaar een begrip. dat dankt deze groene gemeente in de eerste plaats aan de talrijke gepassioneerde leerkrachten die ze jaar in jaar uit naar alle windstreken uitstuurt.

21

vatie zit hier in de muren”, vertelt John Maes. “Neem nu onze bibliotheek: die is opgevat als een echte onderwijswerkplaats. Het concept daarvoor is in Vor-selaar ontstaan en werd intussen door andere scholen gekopieerd. Alles is gericht op samenwer-king: studenten beschikken hier over alle faciliteiten om samen groeps taken te maken. Ze heb-ben toegang tot alle leerlijnen die in het onderwijs worden gebruikt. Wij leren hen om die theorie te verwerken tot iets van zichzelf. Dat noemen we subjec-tief verwerken: het kneden van de theorie tot een verhaal dat blijft hangen. Onze manier van werken noem ik graag ‘prikke-lend eigentijds’. Geworteld in de historische traditie, maar ook mee geëvolueerd met het hoger onderwijs in Vlaanderen.”

21

check vinden wij zeer belangrijk. In het kleuteronderwijs werken we nu ook met ankerscholen, waaraan telkens een docent van ons verbonden is die de school goed kent. De studenten die we daar plaatsen, worden door die ene docent gevolgd in voortdu-rend overleg met de plaatselijke mentoren. Dat modelproject is zo succesvol dat we het ook willen uitbreiden naar het lager en het secundair onderwijs.”

Prikkelend eigentijdsDie voortdurende zoektocht naar vernieuwing vertaalt zich ook in de inrichting van de cam-pus. Wie via de glazen deuren het hoofdgebouw binnenstapt, verlaat Vorselaar en waant zich door de graffitimuur en het kleurrijke studentenrestaurant in een stedelijke omgeving. “Inno-

PrOfESSIONELE bacHELOr

leraar kleuTer-onderwijs

PrOfESSIONELE bacHELOr

leraar lager onderwijs

PrOfESSIONELE bacHELOr

leraar seCundair onderwijs

22 amore

informatiemanagersDat vertaalt zich in een onder-wijsconcept dat sterk de nadruk legt op de persoonsontwikkeling van leerkrachten in spe. “Uiter-aard geven we onze studenten alle basiscompetenties mee die in het onderwijsdecreet zijn vastgelegd”, zegt Jonas Vreys, coördinator van de opleiding Kleuteronder-wijs. “Tegelijk drukken we onze eigen stempel. Naast het vakdi-dactische luik werken we aan de mens achter de leerkracht, onder meer door stevig in te zetten op reflectievaardigheden. Een leraar is niet langer het vat vol wijsheid dat het even komt uitleggen. De kennisexplosie is vandaag zo immens dat je met zo’n ingesteldheid niet ver springt. Wij prikkelen onze studenten om hun kennis voortdurend bij te schaven. Om nieuwe dingen

te ontdekken, en die mentaliteit ook door te geven aan hun leer-lingen. De moderne leerkracht is een informatiemanager, die weet waar de juiste kennis te vinden is en hoe hij ze dient te ontsluiten. Daarom spreken we ook van lerarenontwikkeling: het diploma van leerkracht is geen eindpunt maar een begin. Wie voor de klas staat, moet zichzelf voortdurend uitdagen. Daarop leggen wij sterk de nadruk.”

gezonde afstand“Omdat Vorselaar een campus is waar alleen leerkrachten worden gevormd, kunnen we ook mak-kelijk dicht ‘op hun vel’ zitten”, beweert Jonas Vreys. “Alle stu-denten komen hier binnen met dezelfde ambitie: een goede leer-kracht worden. Dat schept een sterke band. Via Thomas More

De lerarenopleiding van Thomas More is door Europa erkend als internationaal exper-tisecentrum voor wetenschapsonderwijs en is de coördinerende instelling van SEcUrE, een project dat de curricula voor weten-schapsonderwijs – wiskunde, wetenschap en techniek – voor lagereschoolleerlingen in Europa vergelijkt en aanbevelingen formu-leert voor de toekomst. Daarnaast is Thomas More actief in het fibonacci-project, een samenwerkingsverband van Europese hoge-scholen en universiteiten. fibonacci breekt een lans voor onderzoekend leren, waarbij het eigen denkvermogen van leerlingen wordt geactiveerd om wetenschappelijke concepten te construeren en te begrijpen. De lerarenopleiding is van cruciaal belang voor de introductie van onderzoekend leren in het onderwijs. “We zetten sterk in op internati-onalisering“, zegt Jonas Vreys. “De wereld is een dorp vol diversiteit. Onze studenten krijgen de kans om daarvan te proeven.”

VensTer oP de

wereld

2323

pen”, weet John Maes. “Zelfs uit de rand van Antwerpen komen leer-krachten in spe tot hier. Alleen voor de professionele bachelor Leraar Lager Onderwijs ligt het zwaartepunt in de Zuiderkempen. In Turnhout biedt Thomas More immers dezelfde opleiding aan. Momenteel klokken we jaarlijks af op meer dan 900 studenten, en dat aantal groeit gestaag. Vorselaar zelf telt 7 700 inwoners. Onze campus zorgt voor heel wat leven in de gemeente. Gelukkig kunnen we bogen op een goede verstandhouding met de lokale bevolking en de gemeentelijke overheid. Vorig jaar verbleven 35 studenten voor een internationaal project gedurende een maand bij gastgezinnen in Vorselaar en om-geving. De wereld naar Vorselaar brengen en vice versa: ook dat is onze opdracht.”

maken ze deel uit van een grote hogeschool, maar tegelijk bieden we hen alle voordelen van kleinschaligheid. Wij investeren tijd in aangepaste begeleiding, met oog voor ieders eigenheid. Het contact tussen studenten en docenten is laagdrempelig, maar er blijft wel een gezonde afstand. De lat ligt immers hoog. Wie hier afstudeert, heeft een paar pittige jaren achter de rug, maar weet ook van wanten. Voor heel wat scholen uit de omgeving geldt Vorselaar dan ook als een keurmerk.”

gastgezinnenNiet alleen de scholen in de regio zien de onderwijzers uit Vorse-laar graag komen. Ook de studen-ten zelf vinden vlot de weg naar de campus. “We rekruteren tot in de verste uithoeken van de Kem-

oP koT in de

keMPenDe aanwezigheid van een hoge-schoolcampus zorgt voor een bruisend studentenleven in het centrum van Vorselaar. “Er zitten hier 120 studenten op kot, en die vormen samen een hechte gemeenschap”, zegt John Maes “De studentenclub reprobatum is dan ook bijzonder actief. bovendien heeft de gemeente gezorgd voor een goede fuifzaal. als de studentenclub daar iets organiseert, dan komt daar volk van heel de Kempen op af. De horeca in Vorselaar is dan weer goed vertegenwoordigd in verhouding tot het aantal inwoners, met opvallend veel studentencafés en pizzeria’s. Hier in Vorselaar vindt elke student zijn gading.”

rubriek

24 amore

‘in het hoorCentrUm Komen vooraL oUdere KLanten over de vLoer,

terwijL iK in mijn praKtijK aLS LogopediSte meeStaL

met Kinderen werK’

sTefanie PieTers29

proFeSSioneLe BaCheLor in de Logopedie en

de aUdioLogie, Baat SindS janUari 2012

hoorCentrUm 2SenSe in tremeLo Uit

25

Profiel

in hoorcentrum 2sense in Tremelo geeft Stefanie Pieters als audiologe deskundig advies aan mensen bij wie het gehoor niet meer meewil. Die job combineert ze met

een logopedistenpraktijk. En dat is perfect mogelijk, want Stefanie beschikt over beide diploma’s. “Ik studeerde drie jaar Logo pedie en deed daar nog een bijkomend jaar Au-diologie bovenop. Mijn eerste professionele ervaring deed ik op in een hoorcentrum in Mechelen en bij een logopedist in Leuven. Maar eigenlijk droomde ik toen al van een eigen zaak. Ik kom uit een nest van zelfstan-digen, dus voor mij was dat een evidentie. Intussen sta ik bijna twee jaar op eigen benen en ik begin elke dag met evenveel plezier.”

altijd blijven lerenStefanie blikt tevreden terug op haar studen-tentijd, ook al moest ze hard werken om bij te blijven. “Bij momenten was het knokken, maar ik heb er wel een goede basis aan over-gehouden. De opleiding was zeer praktijk-gericht, met veel stages op de werkvloer. Zo leer je snel hoe het er in de werkelijkheid aan toegaat. Tegelijk hamerden onze docenten op het belang om voortdurend bij te scholen. En ook dat is blijven hangen. Zo volgde ik intussen een cursus Tinnitus Retraining Therapy in de Verenigde Staten, om mensen

te helpen die last hebben van oorsuizen. Die therapie bieden we vandaag ook aan in het hoorcentrum.

jong en oudDe combinatie van logopedie en audiologie zorgt volgens Stefanie voor behoorlijk wat afwisseling in haar job. “In het hoorcentrum krijg ik vooral oudere klanten over de vloer, terwijl ik als logopediste hoofdzakelijk met kinderen werk. Die variatie vind ik boeiend, en dat allemaal dankzij dat extra jaartje Au-diologie. Sinds juli heb ik er een collega bij in het hoorcentrum, en het is de bedoeling dat er op termijn ook een paar logopedisten bij-komen. Daar is onze nieuwbouw uiteindelijk ook op voorzien. Maar we zien wel wat de toekomst brengt.”

werk en gezinSinds vorig jaar is Stefanie de trotse mama van een zoontje. Het is voor haar nog een beetje zoeken om werk en gezin optimaal op elkaar af te stemmen. “Ik klop lange werk-dagen. Vaak ben ik pas na zeven uur thuis. Gelukkig heeft mijn man een variabel werk-schema en is hij vaak thuis om ons zoontje op te vangen. Ook mijn ouders staan altijd voor mij klaar. Zonder hen had ik de sprong naar een eigen zaak nooit kunnen maken.”

audiologe

‘in het hoorCentrUm Komen vooraL oUdere KLanten over de vLoer,

terwijL iK in mijn praKtijK aLS LogopediSte meeStaL

met Kinderen werK’

Stefanie pieters studeerde Logopedie en audiologie op Campus Sanderus in antwerpen. haar grote droom – mensen met hoor- en spraakproblemen helpen – maakt ze vandaag waar in haar eigen praktijk.

26 amore

forMula sTudenT: eCoLogiSCh verantwoord innoveren

sCan

in de zomer nam het team van Thomas More innovation voor het derde jaar op rij deel aan de internationalecompetitie formula student. Met een race-wagen die ze zelf ont-wierpen, ontwikkelden en bouwden, legden de studenten een reeks proeven af. en daar waren flink wat oplei-dingen bij betrokken.

ready, seT,go!

forMula sTudenT is een jaarlijkse wedstrijd voor engineering-studenten die een eigen racewagen ontwer-pen, ontwikkelen én verdedigen voor een internationale jury. Niet alleen de prestaties maar ook het design en het concept worden beoordeeld. Het team van Thomas More koos voor een ecologische invalshoek. De Umicore Thomas More e-car is opgetrokken uit duurzame technieken en materialen. Het project wordt gestuurd en gerealiseerd door een gemengd team van masters in de Industriële Wetenschappen (Associatie KU Leuven), professionele bachelors in technologische richtingen en academische bachelors in de Handelswetenschappen.

Battery paCK De lithium-ion-polymeercellen – kortweg LiPo-cellen – zijn in staat om hoge stroom-pieken te leveren. De behuizing bestaat uit ecologisch verantwoord composietmate-riaal met basalt als hoofdbestanddeel.

Ontwerp Master in de Industriële Ingenieurswetenschappen – automo-tive Engineering – campus De Nayer

daShBoardEen touchscreen op het stuur informeert de piloot over de prestaties van de wagen. De casing voor het LcD-scherm werd op de campus in 3D geprint.

Ontwerp Professionele bachelor in de Elektronica-IcT campus De Nayer

27

forMula sTudenT: eCoLogiSCh verantwoord innoveren

Frame Het stalen frame van de wagen voldoet aan de strengste veiligheidseisen. Het buizenstel werd met de laser op maat gesneden en in elkaar gelast in het lascentrum van campus De Nayer.

Ontwerp Master in de Industriële Inge-nieurswetenschap-pen – automotive Engineering – campus De Nayer

Body De body bestaat uit hernieuwbare vlasvezel en biohars. bij de productie sprongen de studenten zo efficiënt mogelijk met materialen om. Het design is gebaseerd op een aerodynamische studie.

Ontwerp & prOductie — Master in de Industriële Ingeni-eurswetenschappen – automotive Engineering – campus De Nayer — Professionele bachelor in de autotechnologie – campus De Nayer

aandrijving De wagen wordt aangedreven door twee elektromotoren, elk met een vermogen van 100 kW. De hele aandrijflijn is achteraan in de wagen gemonteerd.

Ontwerp Master in de Industriële Ingenieurswetenschappen – automo-tive Engineering – campus De Nayer

KoeLingDoor het zware vermogen raken de componenten snel verhit. De motoren en controllers worden gekoeld met een radiator. Een elektrische water-pomp vangt de drukvallen op.

Ontwerp Professionele bachelor in de Elektromechanica campus De Nayer

Ophangingen remmen De ophanging van de wagen is gemaakt van recycleer-baar staal en aluminium. De

stuurkolom laat een stuurhoek van 60° toe. De dynamische eigenschappen van het design

werden door de studenten vooraf virtueel gesimuleerd.

Ontwerp Master in de Industriële Ingenieurswetenschappen – Automo-tive Engineering – Campus De Nayer

SenSoren Sensoren brengen het gedrag van de onderdelen in kaart. Zo volgt een

Tire controller Unit de snelheid en de beweging van elk wiel. De gegevens worden opgeslagen

voor latere analyse.

Ontwerp Professionele bachelor

in de Elektronica-IcT campus De Nayer

BUSineSSpLan bij de wagen hoort ook een business-plan en een kostenoverzicht. aan de hand daarvan beoordeelt de jury de haalbaarheid om de wagen in productie te brengen.

Opstellen plan academische bachelor in de Handelswetenschappen campus carolus antwerpen student

KU Leuven

Thomas More

28 amore

wereld

Van 13 tot 20 september trok een groep van 24 studenten en docenten van Thomas More te voet naar santiago de Compostella. niet voor een bedevaart in de klassieke zin van het woord, wel om dichter bij de ander én zichzelf te komen. en dat is volgens deelnemers gert Verswijvel en ester kaldewaij aardig gelukt.

zoek jezelf

29

at was jullie motivatie om aan de voet-

tocht deel te nemen?gerT “Mijn oom is ooit naar Santiago de Compostella gestapt, en hij noemde dat een onverge-telijke ervaring. Zijn verhalen inspireerden me om hetzelfde te doen. Voor mij was het een stap naar volwassenheid. Een manier om inzicht te krijgen in mezelf en mijn grenzen te verleggen, zowel fysiek als mentaal.”esTer “Ook ik ken iemand die de route jaren geleden met de

fiets aflegde. Het idee om het zelf ook eens te proberen, is

altijd blijven hangen. Toen ik hoorde van de voet-

tocht, heb ik me meteen ingeschreven. Voor mij telde vooral de spor-tieve uitdaging, maar het leek me ook fijn om andere mensen te leren kennen.”

en is dat ook gelukt?

esTer “Het was een zeer intense ervaring. Het groepsge-voel tijdens zo’n tocht is enorm. Iedereen is gelijk, stinkt naar zweet en ziet er niet uit. De eer-ste dag moesten we een helling van twintig procent over vijf kilometer bedwingen. Iedereen was kapot, maar je moet samen

verder, want je hebt nog meer dan honderd kilometer te gaan. Op zulke momenten komen er heel wat emoties naar boven. Ook bij mensen van wie je het niet meteen verwacht.”gerT “Het was onbeschrijfelijk. Je vertrekt zonder iemand te kennen en keert terug met vieren-twintig goede vrienden. Ik ben er zeker van dat daar vriendschap-pen voor het leven zijn ontstaan.”

Had de tocht ook een

spirituele dimensie?

gerT “Elke dag was er een More-momentje, waarop we ervaringen met elkaar konden delen. Ik stond er versteld van hoe sommige deelnemers hun ziel op tafel durfden te leggen.”esTer “Ik heb nog nooit zoveel mannen zien huilen, zowel stu-denten als docenten. Wie zich zo kwetsbaar opstelt, bekijk je ach-teraf met andere ogen. Het brengt je dichter bij elkaar. Door de reis voel ik me meer verbonden met de hogeschool als geheel.”

Hoe belangrijk is geloof

voor jullie?

esTer “Ik ben protestants opgevoed, maar ik ga niet naar de kerk. Geloof is iets wat in jezelf zit. Het heeft te maken met goed voor elkaar zorgen. In die zin was het ook echt een pelgrimstocht.”

esTer kaldewaijToegePasTe PsyCHologie

gerT VerswijVelHandelsweTensCHaPPen

30 amore

gerT “Ik dacht dat ik niet ge-lovig was, maar blijkbaar schuilt er toch een verdoken christen in mij. In Compostella gingen we twee keer naar de mis. Daar heb ik braaf alle weesgegroetjes mee gepreveld. Dat heeft me best wel verrast, ook al zal ik nooit een kerkganger worden.”

Vinden jullie het belangrijk

dat Thomas More dit soort

activiteiten organiseert?

esTer “Toch wel. Dat soort ervaringen is essentieel. Ze helpen je om inzicht te krijgen in jezelf. Een hogeschool moet daar aandacht voor hebben. Je studietijd is heel bepalend voor hoe je als mens ontwikkelt.”gerT “Er gebeurt best wel een en ander. Helaas zit niet iedereen daarop te wachten. Ik ben actief in de sportraad, en het is niet makkelijk om studenten warm te maken voor een activi-teit buiten de lessen. Je hoeft niet naar Compostella te stappen om jezelf tegen te komen. Samen sporten is een goed begin.”

Hé, een idee!?Wil je graag ook een activiteit bij jou op de campus organiseren? IDeE helpt je graag op weg. Stuur een mailtje naar idee@thomasmore.be.

e voettocht naar Compos-tella kwam er op initiatief van IDeE, het label dat

alle activiteiten rond zingeving en engagement bij Thomas More groepeert. IDeE-medewerkster Lisbet Lenaers en Tom Schelle-kens, pastoraal medewerker op Campus Geel, leggen uit wat dat precies inhoudt.

De K is dan wel uit de naam verdwenen, maar Thomas More

blijft ook na de fusie trouw aan zijn christelijke roots. Op de ver-schillende campussen bestaat een rijke traditie van projecten rond maatschappelijke betrokkenheid. In Mechelen en Antwerpen vallen die onder het keurmerk IDeE, wat staat voor Identiteit, Diversiteit en Engagement. In de Kempen zijn er de pastorale werkgroepen, waar verschillende mensen aan meewerken.

31

doordacht engagement“Er gebeuren wondermooie dingen, van de Koffiestop van Broederlijk Delen over de Com-plimentendag van Bond Zonder Naam tot een Wereldfeest in de Week van de Fair Trade”, zegt Lisbet Lenaers. “Meestal gaat het om initiatieven die door studenten of docenten worden opgezet. Ook een gastspreker binnen een opleiding kan het IDeE-label krijgen, op voorwaarde dat alle studenten de lezing kunnen bijwonen. In Antwerpen is er dan weer een groep studenten die op woens-dagmiddag de cafetaria van een rusthuis openhoudt, zodat de bewoners niet vereenzamen. Alles kan, zolang er maar een

levensbeschouwelijke dimen-sie is en er geen commercieel gewin mee gepaard gaat.”

rouwverwerkingOp de campussen in de Kempen ontstaan de meeste initiatieven in de schoot van de pastorale werkgroep. “Bij ons ligt de klemtoon iets meer op reflectie”, legt Tom Schellekens uit. “Zo beschikken we in Geel over een Stille Kamer: een rustpunt waar studenten samenkomen om te bezinnen. Of we organiseren activiteiten rond rouwver-werking. Nogal wat studenten worstelen met het verlies van een vriend of familielid. In Turnhout brengen we een lotgenotengroep samen om daar vijf avonden lang over te praten. Wanneer een student overleed, organiseerden we samen met de familie een herinneringsmoment binnen de school. Dat wordt door iedereen bijzonder geapprecieerd.”

expertise delenSinds de fusie van Thomas More zijn Lisbet en Tom, samen met andere geëngageerde collega’s, druk doende om hun expertise met elkaar te delen. “Het zou mooi zijn, mocht het IDeE-label op termijn op alle campussen worden toegepast”, zegt Lisbet. “Tegelijk kunnen wij veel van de

Kempen leren, omdat ze daar veel nadrukkelijker stilstaan bij de beweegredenen om iets op het getouw te zetten. Samenwerking kan tot mooie dingen leiden, maar het is zeker niet de bedoeling om alles op dezelfde manier aan te pakken. Het zwaartepunt blijft op de lokale werking liggen, bij activiteiten die door vrijwilligers worden gedragen. We willen geen initiatieven in de kiem smoren door alles gelijk te trekken.”

Mee op de karBlijft de vraag of studenten met een overvolle agenda en een druk sociaal leven nog te porren zijn voor levensbeschouwelijke activiteiten? “Er zijn gelukkig nog veel jongeren met goesting om hun schouders onder een betere wereld te zetten”, lacht Tom. “Niet alleen binnen de hogeschool, maar ook daar-buiten. Ze schreeuwen hun engagement niet altijd van de daken, maar het is er wel dege-lijk. Tal van organisaties danken hun werking aan de inzet van onze hogeschoolpopulatie. Wij bieden studenten de kans om dat engagement ook binnen de schoolmuren te beleven. Om op te komen voor hun overtuiging en anderen mee op de kar te krijgen. Er is immers meer in het leven dan alleen studeren.”

‘je VerTrekT zonder ieMand

Te kennen en je keerT Terug MeT

VierenTwinTig goede Vrienden’

32 amore

exPaT

Voor zijn stage bij flanders invest-

ment & Trade verbleef Pieter-jan

Verschueren drie maanden lang in

het Chinese shanghai: een interna-

tionale ervaring die zijn diploma Be-

drijfsmanagement een extra cachet

geeft, vindt hij zelf.

Hoe komt een student uit Mechelen

in China terecht?

“Wij kregen op school een aantal vertegen-woordigers van internationale organisaties op bezoek, onder andere de mensen van Flanders Investment & Trade. Zij helpen Vlaamse bedrijven om zaken te doen over de grenzen en proberen buitenlandse bedrijven naar hier te halen. Dat doen ze ook in China, waar ze vestigingen hebben in Peking, Shanghai en Guangzhou. Dat sprak mij wel aan, vooral omdat ik in de afstudeerrichting Internationaal Ondernemen Chinees als keuzetaal volg. Een paar mailtjes later was mijn stageaanvraag goedgekeurd.”

wat was de grootste aanpassing?

“Het grote cultuurverschil. Shanghai is onvoorstelbaar druk: helemaal niet te verge-lijken met onze steden. Nochtans is Shanghai een zeer Westerse stad. Ik ben ook voor vijf dagen naar Peking gereisd, en daar is het contrast nog groter. In die stad voel je echt nog de communistische traditie.”

Had je contact met de lokale bevolking?

“Niet echt. Ik had een paar collega’s uit Shanghai, maar voor de rest trok ik vooral op met de expatcommunity aan de Hu-tong-school, waar ik mijn kennis van het

Chinees bijspijkerde. Via collega’s heb ik enkele Belgen leren kennen die in Shanghai wonen. Taal is overigens een grote barrière in China. De mensen spreken er nauwelijks Engels en het is niet altijd makkelijk om je verstaanbaar te maken. Met een basiskennis Mandarijns en enkele woorden van het loka-le dialect kon ik me echter al flink behelpen.”

wat is de belangrijkste les die je

in shanghai hebt geleerd?

“Dat het belangrijk is om rekening te houden met de lokale gevoeligheden. De manier van onderhandelen is in China helemaal anders. Zo hechten Chinezen veel belang aan visitekaartjes. Die moet je met twee handen afgeven en aannemen. Anders voelen ze zich beledigd.”

zou je ooit in China kunnen werken?

“Ik wil sowieso eerst een tijdje in België aan de slag, maar ik overweeg wel om later naar Azië terug te keren. Eigenlijk hoop ik in de logistieke sector terecht te komen, in een job met veel internationale perspectieven. Reizen zit me in het bloed. Ik heb vorig jaar nog een roadtrip gemaakt door de Verenigde Staten. Ook dat was een geweldige ervaring. Ik hou ervan om me in andere culturen onder te dompelen. Wat dat betreft, was mijn stage in China het hoogtepunt van mijn opleiding.”

is het een aanrader?

“Voor wie droomt van een uitdagende job, is het verplichte kost. Je wordt gedwongen om uit je vertrouwde cocon te komen en je zekerheden in vraag te stellen. Dat alleen al maakt de ervaring onbetaalbaar.”

ni Hao

‘je zekerHeden in Vraag sTellen: onBeTaalBaar’

BedrijFSmanagement op ChineSe wijze

rubriek

33

‘viSiteKaartjeS moetje in China met twee handen aFgeven en aannemen, KweStie

van je zaKenpartner niet te BeLedigen’

PieTer-jan VersCHueren22

BaCHelor in HeT Bedrijfs-ManageMenTCaMPus MeCHelen

33

34 amore

rubriek

Brainstormsessie #thomasmore #interieurvormgeving

tombrosens

Laten we een reportage maken over festipal! Go team MORE TV! #camera #Thomasmore #festipal

xeniavervloet

Lekker stukje #jazz tijdens opening academiejaar van #ThomasMore

heikostrietman

In de krant! #nieuwsblad #ThomasMore #elektronica-iCT #meisjes #uniek

valentine326

Tag#thomasmore

#school #thomasmore #chill!

floorepeeters

34 amore

Met deze foto wint @floorepeeters een coole Hoodiebuddie van Thomas More. Kijk snel onderaan deze pagina hoe je ook kunt deelnemen.

vvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvv

vvvvvvvvvvvvvvvvvvv

v

vvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvv

Prijs!

rubriek

35

Beginning of a new chapter! #thomasmore #beginning #new #chapter #life #growingup #excited #scared #freshmen #firstclass

maxine_vr

Work for school #thomasmore #schooliscool #work

deutzprinsess

#creativegym #gymwithus #thomasmore

bradgoyvaerts

#Back to #school! #journalistiek #thomasmore #mechelen #student

jmjolien

Boeken voor nieuwe schooljaar.#veeeel #pabo #thomasmore

sylvia__8

Persactie Girlpower! #students #technology #thomasmore #skw #Belgium #bachelors #studentwelcome #girls

kyani94

#Moretv #ThomasMore #VTM

blancsection

#diploma #thomasmore #hogeschool #Mechelen #kleuterjuf #whoehoew #happy

shanamoret

klikTagwin!

amore bekijkt het leven op de

campussen graag door de lens van

jouw smartphone. Post een foto

op instagram,

maak gebruik van de tag #thomasmore, en misschien sleep je wel een Thomas More Hoodiebud-die in de wacht.

35

36 amore

rubriek

www.thomasmore.be

facebook.com/ThomasMoreBe

#ThomasMore

UtoPia

Teun Van den nesTe27

BaCHelor in de journalisTieksTudeerde af in juli

‘Mijn eigen digiTale Magazine’

“Ik had al een bachelordiploma Business administratie op zak toen ik in Mechelen Journalistiek kwam studeren. Een duffe kantoorjob bleek uiteindelijk niets voor mij. Ik wou iets doen met mijn creativi-teit, en dat is aardig gelukt. Het hoogtepunt van mijn studie was een reis naar Zuid-Afrika voor Beyond Your World, een project dat positieve verhalen uit de ontwikke-lingslanden naar Europa brengt. Voor mijn bachelorproef lan-ceerde ik samen met twee bevriende studenten het digitale magazine Quirk, over de impact van technologie op de samenleving. Ik droom ervan om dat na mijn studie verder uit te bouwen. Niet meteen om ervan te leven, wel om de online journalistiek een nieuw elan te geven.”

www.quirk.be