Cavalcade 1e kwartaal 2011

PRINSES MAXIMA MANEGEHIPPISCH THERAPEUTISCH CENTRUM

Het nieuwsblad van de Prinses Máxima Manege!

Jaargang 12, nummer 1, maart 2011

CAVALCADE

Prinses Máxima Manege, Jaargang 12, Nummer 1, maart 2011 Pagina 2 van 24

Inhoud

Uitkomsten vrijwilligersenquête nov. 2010 3Oproep 6Paarden update 6Wie zijn onze bestuursleden? Deel 1 8Filmpje over de manege op de website 12Gast aan tafel 12Wie zijn onze bestuursleden? Deel 2 14Duikelaartje 18Ja! Ik heb het gedaan! 19Wie zijn onze bestuursleden? Deel 3 20Vet Cool 22Op de volgende dagen is de manege gesloten 23COLOFON 23

Van de redactie

Hallo allemaal,

Deze keer in de Cavalcade: update paarden, voorstellen 3 bestuursleden. Tevens 2 verslagen van een ruiter.En natuurlijk de uitslag van de vrijwilligers enquête.

Maar de Cavalcade wil meer! Mochten jullie zelf ook leuke stukjes of ideeën hebben? Geef deze door via het mailadres in het colofon en wie weet staat jouw stuk de volgende keer in de Cavalcade. Sluitingsdatum inleveren van de stukken is:25 mei 2011.

Heel veel leesplezier!De redactie.


Waarom een enquête?In november 2010 is onder alle vrijwilligers, een enquête gehouden. Waarom? Als vrijwilligerscommissie willen wij graag weten of jullie tevreden zijn met het werk wat je doet, wat je misschien veranderd wil zien of waar je behoefte aan hebt. Het idee is natuurlijk dat wij het jullie graag naar de zin maken, want zonder vrijwilligers kan de Prinses Máxima Manege niet bestaan. Ook willen wij graag weten waar onze vrijwilligers vandaan komen om zo te weten waar we nieuwe vrijwilligers kunnen vinden.

ResponsEr werken rond de 100 vrijwilligers op de Prinses Máxima Manege. 48 vrijwilligers hebben de enquête ingevuld. De uitkomsten zal ik uitdrukken in werkelijke personen en niet in procenten. Dus bij “2 personen hebben de Prinses Máxima Manege gevonden via de vrijwilligersvacaturebank” moeten wij ons beseffen dat dit er dus 2 van 48 zijn (en niet 2 van 100).

CijfersOnze vrijwilligersploeg bestaat uit beduidend meer vrouwen dan mannen (maar dat had ieder al lang gezien natuurlijk), 38 vrouwen tegenover 10 mannen.Qua leeftijd is de ploeg geleidelijk verdeeld over de verschil-lende leeftijden tussen 15 en 65.Blijkbaar zijn de werkzaamheden zodanig gevarieerd dat een diverse groep daaraan kan deelnemen.

12 personen werken al vijf jaar of langer bij de Prinses Máxi-ma Manege. 16 personen zijn korter dan een jaar aan de slag bij de manege.

Uitkomsten vrijwilligersenquête nov. 2010


31 personen werken 1 dagdeel per week, 5 personen wer-ken 3 of meer dagdelen per week.

26 personen zijn in contact gekomen met de manege via en-thousiaste verhalen van kennissen of familie. Publiciteit via internet of de markt in Soest trekt ook vrijwilligers aan, 9 personen kwamen op die manier in contact met de manege. Mond op mond reclame werkt ook hier dus uitstekend.

44 personen hebben voorafgaand aan hun werkzaamheden op de Prinses Máxima Manege al affiniteit met paarden en/of verstandelijk invaliden. Het lijkt er dus op dat we bij het werven van nieuwe vrijwilligers het moeten zoeken bij deze groep.

38 personen doen stal en/of begeleidingswerkzaamheden.4 personen geven aan dat zij naast stal- en begeleidings-werkzaamheden ook interesse hebben in mennen en huifbe-drijden.

WensenErvaren de vrijwilligers voldoende kennis om hun taken uit te voeren of is er behoefte aan meer kennis? Opvallend is dat hier hoog gescoord wordt:

8 personen hebben behoefte aan kennis over het paard, paardengedrag, met welk gedrag ben ik een goede(bege)leider voor het paard.

10 personen hebben behoefte aan kennis over veilig en goed opzadelen, paardenverzorging, ziektes herkennen, voeding en hoefverzorging.

5 personen hebben behoefte aan kennis over verstandelijk gehandicapten.


Hebben vrijwilligers zin in sociale activiteiten?17 personen hebben zin in gezellige activiteiten voor vrijwil-ligers zoals een bonte avond, gezamenlijk eten, playbackkids e.d.

CommunicatieWat vinden de vrijwilligers van de communicatie binnen de Prinses Máxima Manege?De Cavalcade wordt goed gelezen (45 personen), 38 vrijwilli-gers kijken regelmatig naar de website maar deze wordt sta-tisch gevonden waardoor de interesse de site te bezoeken afneemt. Bij algemene opmerkingen valt op dat 9 personen aangeven dat de communicatie binnen de manege beter kan. Zij ervaren een onduidelijke structuur van leiding, daar-door zijn afspraken soms onduidelijk waardoor weer irritatie ontstaat.Bij algemene opmerkingen worden verder wensen uitge-sproken rondom (inhaal)lessen, reiskostenvergoeding, grote of juist kleine paarden. En nu verder...Het bestuur en de vrijwilligerscommissie zullen de uitkom-sten van deze enquête gaan omzetten in beleid en activi-teiten zodat ieder, deelnemers, paarden en vrijwilligers met nog meer plezier op de Prinses Máxima manege kunnen werken.In de volgende Cavalcade doen we weer verslag van de voortgang.Ieder die input wil geven aan de vrijwilligerscommissie is van harte uitgenodigd om zijn of haar ervaringen, tips, goede ideeën, te delen met mensen van de vrijwilligerscommissie:Eugenie Bokeloh, Karin Kaljee, Florence Plomp, Mariette Scheltens, Gerard Segers, Marietta Sprong, Yvonne Wellink en Marty Moorrees.


Oproep

Voor bepaalde dagdelen zijn we nog op zoek naar dagcoör-dinatoren.Taken van de dagcoördinator zijn o.a.:- Werken in het verlengde van de instructeur.- Toezicht in stallen.- Paarden verzorgen (nazorg)Heeft u interesse dan kunt zich opgeven via de mail:[email protected] of een briefje in de brieven-bus van Karin doen op het kantoor van de stallen.Gerard Segers zal dan contact met u opnemen.

Paarden update

In memoriam..Lesley en ZaliaNa meer dan 10 jaar ging Lesley afgelopen zomer met pensioen. Een oude dag bij haar vroegere paardenvrien-den Boy, Back en Angel. He-laas heeft ze niet lang kunnen genieten van de geweldige groene weide. We ontvingen het bericht dat Lesley helaas is ingeslapen omdat ze een niet te verhelpen blessure had opgelopen in de wei. Heel treurig! Ze is de laatste pony die in het jaar 2000 de over-tocht van Hoevelaken naar Lesley


Den Dolder heeft gemaakt, het jaar waarin de manege in gebruik werd genomen. Ze heeft ruim 10 jaar braaf haar werk gedaan en vele kinderen met en zonder handicap leren paardrijden. Lesley bedankt!

Helaas ontvingen we tevens ook het bericht dat Zalia, op 29 jarige leeftijd, is ingeslapen in de wei.

Levi.. met pensioenLevi liep vorig jaar een kniebandblessure op. Daarvan her-stelde ze met rust, maar toen ze weer volop in de lessen liep, bleek na 3 maanden dat haar kniebanden opnieuw een probleem vormden, dit keer aan het andere achter-been. Wederom volgde een rustperiode en inmiddels is ze volledig hersteld. Op advies van de veearts wordt ze echter niet meer bij ons ingezet, uit bescherming. Ze kan bereden worden, alleen recreatief en een paar keer per week.

We gingen aldus op zoek naar een nieuw adres en hebben deze gevonden. Half maart zal Levi verhuizen naar Loos-drecht waar ze onder toezicht van een veearts gespeciali-seerd in chiropractie gezelschap zal zijn voor 6 Shetlanders en een Fjord. Af en toe zal ze met kinderen een bosritje maken.

Flash.. een ongeluk in een klein hoekjeEven een paar paarden los in de bak, want de paddocks zijn bevroren. Lekker, kunnen ze even dollen was de gedachte. Ozenka vertoonde weer eens typisch merrie-gedrag en be-gon van zich af te schoppen. Flash moest uitwijken en liep met haar hoofd tegen de hendel waarmee de luiken bediend worden, deze boorde zich tussen haar ogen. En toen vol-gden wat spannende uren. Flash direct op de trailer naar de veeartsenkliniek in Woudenberg en voordat we ’t beseften, werd ze geopereerd, zonder verdoving. Ze bleef zo rustig,


met het besef dat we haar aan het helpen waren, denk ik. Er zat een stukje bot los dat verwijderd moest worden. Daarna werd alles mooi gehecht en kreeg ze een drain om hetwondvocht af te voeren. Geen fraai gezicht. Ze moest daar ’n tijdje blijven en mocht de stal niet uit. Ze had natuurlijk ook een hersenschudding als het ware. Het goede nieuws is dat het helemaal weer goed komt of eigenlijk al is. In maart mag ze weer ingezet worden.

Gigi.. onze kleine vriendinHet veulen van Ozenka is nu driekwart jaar oud en staat nog steeds in Woudenberg. De paardenmarkt ligt “plat” en het is nog niet zo eenvoudig om een goed nieuw adres te vinden. Toch zijn er veel contacten en hopen we je snel te kunnen berichten dat ze een nieuw onderkomen gevonden heeft.

Wie zijn onze bestuursleden? Deel 1

In de serie “Wie zijn nou toch die bestuursleden?” wordt aan de bestuursleden van de Prinses Máxima Manege het hemd van het lijf gevraagd. Wie ben je? Wat doe je? En vooral: waarom??

Wie ben je?Door mijn activiteiten voor de mennerij van de manege heb ik voor de meeste van jullie wel een bekend gezicht, maar het lijkt me toch zinnig om mij via de Cavalcade voor te stel-len.Ik ben Gerard Segers, 57 jaar, en heb twee volwassen kin-deren.


Wat doe je?Ik ben werkzaam als ambu-lanceverpleegkundige op de luchthaven Schiphol.Sinds een aantal jaren vrij-williger op de manege als koetsier en meedraaiend in het voerrooster in de weeken-den en op feestdagen. Tevens heb ik zitting in de vrijwil-ligers commissie. Al jaren is er een chronisch gebrek aan bestuursleden op de manege en ik heb dan ook grote bewondering voor die bestuursleden die met een minimum aan bemensing deze jaren de kar hebben getrokken.Tijdens een vergadering van de vrijwilligers commissie kwa-men de vacatures in het bestuur ter sprake en daar de posi-tie van bestuurslid met vrijwilligers en stagiaires in de porte-feuille vacant bleek, was dat voor mij de trigger om er in te stappen.

Waarom?Met deze functie krijg ik vrijwilligers, dagcoördinatoren en stagiaires in mijn portefeuille en ik wil dat graag met jul-lie een zinvolle invulling geven, want in mijn uppie trek ik dat niet. Vrijwilligerswerk is bepaald geen sinecure. Je gaat vanaf het moment van aanmelden een verplichting aan met de mensen en paarden waarmee je gaat werken. Vrijwil-ligheid is allang geen vrijblijvendheid meer en vrijwilligers moeten ook aan bepaalde eisen voldoen. Het moet wat mij betreft ook wat opleveren. Voor de ene is dat de genoeg-doening om iets voor een ander te doen, terwijl het voor de ander een leerervaring, hetzij met valide als ook invalide medemensen of met paarden, kan zijn.

Gerard Segers


Hoe zie je jouw taak?In zijn algemeenheid vind ik dat elke vrijwilliger, los van de motieven, een ieders respect verdient enkel en alleen al door het belangeloos beschikbaar stellen van zijn tijd.Vanuit dit respect zou ik deze portefeuille willen beheren.Mijn speerpunt is dan ook dat de manege voor een ieder een plek moet zijn waarin hij zich welkom en op zijn gemak voelt. Wat hier voor nodig is lijkt een open deur.Natuurlijk een ontspannen, open en warme sfeer is een eerste voorwaarde.In een organisatie als deze met zo’n 100 vrijwilligers, een aantal beroepskrachten en stagiaires, ontkom je niet aan goede afspraken om het werkbaar te houden.

Ik ben een recht door zee persoon en heb behoefte aan eerlijkheid, duidelijkheid en zaken op de man af uitspreken. Voor mij is structuur geen dwangbuis, maar een methode om een goede werkbare situatie te creëren. Met een struc-tuur waarin een ieder van de ander weet wat diens moge-lijkheden en bevoegdheden zijn, voorkom je vele zinloze discussies en is haast elke situatie hanteerbaar.

Mijn speerpunten zijn dus respect voor mens en dier, een goede en welkome sfeer en concrete duidelijke structuur.

Dat heb je mooi gezegd, maar wat betekent dat in de praktijk?Om te beginnen ga ik kennismaken met de vrijwilligers; ik zal de ploegen bezoeken.Vanwege mijn wisselende werktijden gaat dat zeker lukken.Daarna wil ik de dagcoördinatoren uitnodigen om met elkaar een plan van aanpak te maken, afgestemd op elkaars wens-en en ervaringen om te komen tot eenduidige afspraken over de werkzaamheden, die verricht moeten worden en de bijbehorende verantwoordelijkheden.


Ik zal de vrijwilligerscommissie gaan voorzitten en vandaar-uit trainingen, open dagen en vrijwilligersdagen initiëren. Uiteraard ben ik daarmee de schakel tussen commissie en bestuur. Vanuit de vrijwilligers commissie is trouwens al een goede start gemaakt met werving van nieuwe vrijwilligers.

Ik zie het aan je; je borrelt over van enthousiasme. Wil je nog wat zeggen?Ja zeker. Ook belangrijk zijn de kennismakingen en de inter-views met nieuw aangemelde vrijwilligers; dat wil ik tezamen met de dagcoördinator doen, wanneer tijd en werkzaam-heden bekend zijn.Noodzaak is het stagiairebeleid te consolideren en daar waar hiaten zijn deze met de instructie af te stemmen. Een eisen-pakket opstellen waarin duidelijk is wat de competenties van de stagiaire zijn en de eisen van de school, en het nut voor de manege wordt aangetoond is op dit moment een must.Met andere woorden: wat heeft de stagiaire ons te bieden en wat kan de manege voor de stagiaire betekenen.

Wat is jouw drijfveer?Mijn drijfveer is de uitdaging om vrijwilligers, vaste mede-werkers, stagiaires, bestuur, klanten en familieleden tebinden en samen de doelstellingen van de manege te onder-schrijven en uit te voeren. Verder heb ik inmiddels ook wat meer vrije tijd, die ik met deze functie een zinnige invulling kan geven.

Wil je nog iets toevoegen?Uit al het bovenstaande mag blijken dat ik een beroep doe op jullie spontane enthousiaste reacties met veel input, zo-dat we nog vele jaren op een fantastische manier binnen de Prinses Máxima Manege zowel valide als invalide medewer-kers en gebruikers een fijne tijd kunnen bezorgen!


Filmpje over de manege op de website

Wil je de film zien, die door Fimgroep Centrum De Bilt over de Prinses Máxima Manege is gemaakt?Kijk dan op www.prinsesmaximamanege.nl en klik op Wie zijn wij.Of klik op onderstaande link.http://www.prinsesmaximamanege.nl/index.php?option=com_content&view=article&id=3&Itemid=3

Gast aan tafel

Als u dit leest, en u bent 50 plus, zult u bovenstaande kreet waarschijnlijk nog wel kennen. Hoe zat het ook alweer? Zo: “In 1963 wordt de campagne Gast aan tafel gestart. Men wordt uitgenodigd om een bedrag aan Novib te doneren ter grootte van de kosten van een extra eter”.

Ik was een tiener en herinner me, dat ons grote gezin eraan meedeed. Het heeft dus indruk op me gemaakt, want waar-om zou ik me een halve eeuw later deze actie herinneren?Misschien wordt het wel weer tijd voor een herhaling…..

Dan wel even anders! Zo:Weet je wat een volwassene gemiddeld per dag aan voedsel uitgeeft? 5 tot 6 euro.Kinderen zijn wat voedsel betreft wat goedkoper; behalve pubers!Weet je wat voedsel voor een paard per dag kost? Ongeveer € 3,50!Letterlijk een paard aan tafel uitnodigen is vast en zeker grappig maar niet handig. Figuurlijk daarentegen wel!


Maar waarom zou u dat doen?Bij de Prinses Máxima Manege ligt de focus op de minder valide ruiters, dus jongens en meisjes, mannen en vrouwen met een fysieke, zintuiglijke, verstandelijke of psychische beperking, en vaak een combinatie van deze beperkingen. Paardrijden is van groot belang voor de gezondheid van de ruiters.Door de bewegingen van het paard wordt de doorbloeding beter, wat goed voor de organen is.Door de oefeningen op het paard wordt het evenwichtsgevoel versterkt en worden spieren gebruikt die een sluimerend bestaan leiden. Hoog op het paard zie je de wereld ruimer dan vanuit je rolstoel. Contact met een paard geeft zelfver-trouwen.

Zo zijn er nog veel meer redenen op te noemen.Belangrijk is, dat de paarden dit bijzondere werk vol kunnen houden. Dit werk kost de paarden veel energie, en omdat energie uit hooi, brokken, etc. gehaald moet worden……Dus daarom gast aan tafel.

Wilt u meedoen, en maandelijks of jaarlijks een bedrag do-neren? Zodat onze paarden waar uzelf, uw partner of uw kind

zo veel plezier mee heeft, fit en gezond blijven! Heel graag!U kunt zich daarvoor opgeven door hier te klikken.

Namens Alby, Anne, Big Ben, Flash, Fly, Flyer, Gentle, Ilco, Konsul, Lucky, Marieke, Morag, My Lord, Owen, Ozenka, Percy, Sanne, Snowy, Sorchsa en Tamara bedankt!




Een passie voor paarden

Wie ben je?Alhoewel niet iedereen mij, Carla Valkema, zal kennen (ik ben er meestal ’s avonds en in het weekend), ben ik al een oudgediende. Sinds de stich-ting zich in 2000 vestigde in Den Dolder ben ik betrokken bij de manege. Eerst als secre-taris in het bestuur, al snel als ruiter en als vrijwilliger bij de lessen, het uitmesten en voeren.

Wat doe je?Ik ben er ooit een jaartje tussenuit geweest omdat het te druk werd, naast mijn fulltime baan als Manager RetailService bij Euretco, waarin ik leiding geef aan een team van account managers, die op hun beurt zelfstandige modewin-keliers adviseren. Gelijkenis? Ja! Retail is op de kleintjes letten, korte lijnen en vooral schakelen, voor de manege geldt niet anders.

Waarom?Ik keerde snel terug, nu als bestuurslid paarden in het bestuur.

Carla Valkema


Waarom bestuurslid paarden?Omdat in een complex bedrijf dat deze manege inmiddels is met de vele vrijwilligers en vaak meervoudig complex ge-handicapte ruiters, het lastig is om de aandacht goed te ver-delen en paarden al snel een ondergeschikt middel worden. Daarmee doen we ze echt tekort en dat gaat me aan het hart.

Juist de paarden die we selecteren voor dit werk, zijn zo ge-voelig dat ze zich feilloos aanpassen aan de ruiter maar dus ook zijn spanningen overnemen.Bovendien is het werk vrij zwaar, omdat iedereen niet even goed kan meebewegen.Zo hebben we de afgelopen jaren door ervaring geleerd, dat we de paarden qua bespiering en conditie niet gezond kun-nen houden zonder gevorderde valide ruiters.

Dit begrijp ik niet helemaal; kun je het uitleggen?Omdat een paard van nature niet gebouwd is om op te rij-den, is het aan de ruiter het paard zodanig te laten lopen dat hij daar geen last van heeft.Het belangrijkste is dat het paard van achter naar voren gereden wordt, dat het achterbeen goed actief ondergezet wordt en de rug gebold wordt. Zo worden de rug- en achter-handspieren getraind en sterk genoeg om de ruiter te dra-gen.Het komt vaak voor dat een paard dat door een gehandi-capte of beginnende ruiter gereden wordt, de neiging heeft om te gaan “sloffen”. Het paard is geneigd op de voorhand te gaan lopen en houdt de rug recht. Zou dit de enige acti-viteit van het paard zijn, dan zou de bespiering al snel ver-minderen. Het gewicht van de ruiter moet dan vooral door de rug gedragen worden, die niet meer voldoende sterk is. Het paard gaat z’n rug onttrekken (hol maken) en op lange termijn leidt dit tot blessures. Door de paarden in de valide


lessen goed en actief te rijden, maken we de paarden als het ware sterk genoeg om de minder valide lessen te kunnen doen.Daarnaast kunnen de paarden even “hun ei kwijt”, waardoor ze beter en braver gedrag vertonen bij gehandicapte ruiters.

Nu begrijp ik het. Wat is jouw rol in het bestuur?Ik ben lid van de paardencommissie, waar de beheerder en de instructeurs ook deel van uitmaken. Ik ga nu even in op de manier waarop wij paarden inkopen.

We kopen dus alleen paarden die zowel voor niet gehandi-capte als gehandicapte ruiters inzetbaar zijn en proberen ze zo gevarieerd mogelijk in te zetten.Omdat de paarden fysiek en mentaal sterk en gezondmoeten zijn, kopen we paarden in de kracht van hun leven (vanaf 8 tot circa 13 jaar).Niet te jong, omdat puberende paarden vooral duidelijkheid en grenzen nodig hebben en de grote hoeveelheid, altijd goed bedoelende vrijwilligers met ieder hun eigen handel-wijze, met elkaar tezamen alleen maar onduidelijkheid en dus onzekerheid bieden.Een volwassen paard kan daar vaak wel mee omgaan, maar voor een puberende ruin is dit gewoon niet goed en leidt het vaak tot grensverleggend gedrag dat bij ons weer niet kan, gezien onze doelgroep.

We zoeken dus paarden in de kracht van hun leven die ge-durende circa 5 jaar bij ons willen werken. Vijf jaar, omdat we uit ervaring weten dat paarden na een dergelijke periode het werk meestal “zat” zijn. Dit uiten ze dan in opstandig gedrag, bijvoorbeeld een bokje in de les. Of misschien nog erger, een in zichzelf gekeerde houding, een lege blik waarin het enthousiasme weg is.Onze ervaring met de paarden die we een nieuw adres als


recreatiepaard hebben gegeven, is, dat het 3 weken kost om het vuur weer terug te zien komen.Dan blijken onze braverikken ineens weer veel meer paard te worden!En dat gunnen we ze, nadat ze velen van onze ruiters zo lang plezier hebben geboden.Voor wat, hoort wat!Zo rond hun 17e levensjaar is dat moment van “pensioen” ze-ker aangebroken. De paarden krijgen dan een nieuwe rol als ideaal recreatiepaard en kunnen dan nog jaren mee, zij het op een iets lager tempo.

Op basis van deze en andere ervaringen kun je beleid ma-ken, niet alleen kijken naar vandaag maar juist naar mor-gen en overmorgen. Uiteraard doe ik dit niet alleen, maar in samenwerking met beheerder en instructeurs. Ons streven is dat de paarden met plezier het werk doen.

Wat is jouw persoonlijke drijfveer?Een passie voor paarden, dat is mijn drijfveer!Als tiener reed ik met mijn eigen paard wedstrijden in dres-suur, springen en cross.Mijn paard werd verkocht toen ik bedrijfskunde ging studeren in Groningen; mijn ouders waren natuurlijk bang dat er niets van me terecht zou komen.

Maar bloed kruipt toch waar ‘t niet gaan kan.Mijn paardenliefde bracht me naar de Prinses MáximaManege en daar trof ik ook mijn huidige paard Sascha, die het werk op de manege niet aankon.Fanatiek kan ik niet met haar zijn, maar recreatief genieten doen we wel, en dat is ook prima!


Duikelaartje

“Zit je nou nog steeds op paardrijden? Waarom? Je wordt toch niet beter!”

Wie dat tegen mij zegt, behoort nou niet direct tot mijnvriendenkring. Toch wil ik die persoon wel van repliek dienen, omdat ik de opmerking behalve bot ook onjuist vind.

Ik noem een voorbeeld. Door omstandigheden heb ik een aantal weken niet kunnen paardrijden.Welk effect heeft dit op mijn lijf? Zomers zijn er ook een aantal weken, waarin ik niet rijd en als ik dan weer begin, heb ik nauwelijks opstartproblemen.Maar in de herfst en in de winter ligt dat heel anders.Dat is niet alleen bij mij zo, het is bij veel mensen met fysieke beperkingen het geval.Door koud en vochtig weer verliest het lichaam soepelheid en voelt bewegen soms aan of je je door stroop in plaats van lucht voortbeweegt.

Meebewegen met een paard is totaal anders dan bewegen op apparaten bij fysiofitness of op de hometrainer thuis.Dat zijn statische apparaten en de bewegingen zijn vrijwel altijd symmetrisch. Er is geen enkel verrassingsmoment.Of heb jij wel eens een hometrainer plotseling een scherpe bocht zien nemen? Nou, ik niet. En dat is nu juist wat een paard wel doet!

Al eerder heb ik je verteld, dat ik vorig jaar, toen ik net weer begonnen was met paardrijden als een duikelaartje op het paard zat.Mijn evenwichtsgevoel zat tegen het nulpunt aan. Door mee te leren bewegen met het paard, slalom, voltes en “poffer-


tjes” te rijden, werd mijn evenwichtsgevoel steeds beter.Vandaag reed ik weer met veel plezier.Ik had al wel gemerkt, dat ik behoorlijk stijf was geworden in de laatste weken. Maar dat ook mijn evenwichtsgevoel weer tot niveau van duikelaartje was gekelderd, merkte ik pas, toen ik in draf in een volte van het paard rolde. Niets aan de hand, maar wel verhelderend waarom het zo belangrijk is om te blijven paardrijden.

Heel eenvoudig: om achteruitgang te voorkomen!Dus daarom blijf ik paardrijden!

Ja! Ik heb het gedaan!

Heel soms droom ik, dat ik kan vliegen. Een geweldige erva-ring! In die droom ben ik intens gelukkig.Maar als ik wakker word, realiseer ik me al snel, dat het een illusie is geweest.

Zojuist, terwijl ik klaarwakker was, heb ik toch iets soortge-lijks beleefd. Als ik er aan terug denk, krijg ik weer eengrijns van oor tot oor.Percy, als je toch eens wist hoe gelukkig je me gemaakt hebt!

En het was helemaal niet de bedoeling. Ik wilde alleen maar, dat je naar mij luisterde. Naar de aanwijzingen, die ik je gaf.Vertwijfeld zat ik met mijn handen in ’t haar.

Toen kreeg ik een zweepje aangereikt. Ik hoefde het niet eens te gebruiken, hoewel ik denk, dat je het vanuit je oog-hoeken wel gezien hebt. Wat aansporing met mijn hakken en mijn stem, en je zette er een spurt in.


Ik was in de zevende hemel! Wauw!Wat een geweldige ervaring! Dat smaakt naar meer.

De afspraak is gemaakt, volgende week vrijdag zie ik je weer. Om half vier sta ik in vol ornaat klaar op het opstap-perron bij de Prinses Máxima Manege in Den Dolder.Dan rijd ik weer op jou en doen we het absoluut nog een keer.

Wat dacht jij nou? Galop natuurlijk!



Wie ben je?Voor de meeste medewerkers en vrijwilligers ben ik, Mariëtte Scheltens, al een bekende, en dat geldt zeker voor de spon-soren van de Prinses Máxima Manege.

Hoelang heb jij al iets met paarden?Eigenlijk al van jongs af aan. Met twee paarden aan huis was rijden in mijn jeugd een dagelijkse vanzelfsprekendheid. Eenmaal stewardess verdwenen paarden volledig uit beeld, afgezien van een enkele wilde woestijnrit tijdens tussenstops

Mariëtte Scheltens


in Caïro. In mijn daarop volgende makelaars-jaren werd gesquasht en getennist.

Pas toen de eigenaar van de Clingendael Hotel Group, waar-van ik inmiddels de sales manager was, vertelde dat zijn ongezeglijke jonge Arabiertje wat manieren bijgebracht moesten worden, nam ik die uitdaging met veel plezier aan.Paardrijden en veel reizen bleek helaas slecht te combineren.

Pas jaren later, toen ik al twee kinderen had en voor het Kurhaus in Scheveningen werkte, kruiste een prachtige Ara-bische hengst mijn pad en kon ik de verleiding niet langer weerstaan. We werden goede maatjes, zwierven eindeloos over strand, door duinen en bossen tot hij op een dag werd overreden. Het verlies van mijn beste vriend was een grote schok.Heftig!

Je bent regelmatig op de manege, hoe is dat zo geko-men?Mijn toenmalige buurvrouw overtuigde mij kennis te gaan maken met de Prinses Máxima Manege. Onmiddellijk was ik onder de indruk van wat daar allemaal door vrijwilligers wordt neergezet. Aanvankelijk meldde ik me om te helpen op de maandagmiddag. Al gauw werd ik gebeld om ook op an-dere dagen in te vallen en binnen korte tijd liep ik er stallen uit te mesten en in het weekend te voeren.

Maar daar bleef het niet bij. Waarom?Kijkend naar paarden, tuigage en materialen dacht ik dat met een beetje meer geld het werk een stuk aangenamer zou kunnen worden.Ik bood aan de fondsenwerving op me te nemen.Tenslotte had ik praktisch mijn hele werkzame leven te ma-ken gehad met promotie en verkoop. Je kunt wel zeggen, dat


ik het klappen van de zweep kende.

Dus zo werd jij ondersteunend bestuurslid.Ja, en dat doe ik graag.Nu, zes jaar later, kijk ik met veel plezier naar de paddocks, huifbedden, rijtuigen, de vrachtauto en de tractor!

Vet cool

De PMM heeft een wensenlijstje, waar met regelmaat nieuwe paarden op staat.Bedrijven, die de Prinses Máxima Manege een warm hart toedragen en sponsor of donateur zijn, krijgen inzage in dat lijstje. Zo ook de Rotary Baarn-Soest, die op zaterdag 5 maart jl. een bridge drive hield in Soest. Hoofdsponsor van het toernooi was Rabobank Soest.

Het goede doel voor de op-brengst was, u raadt het al, de Prinses Máxima Manege.Met name de aanschaf van twee nieuwe paarden, spe-cifiek voor het huifbedrijden.Huifbedrijden wordt enorm populair en dat betekend,dat er extra huifbedpaarden nodig zijn.Dat is nogal zoeken naar een speld in een hooiberg, want deze paarden moeten een span kunnen zijn, gelijkmatig lopen, rustig van aard, etc.Enfin, we hebben een vette cheque mogen ontvangen en de aanschaf van de twee nieuwe paarden is nu gegarandeerd!Nu alleen nog even zoeken naar die speld…….


Op de volgende dagen is de manege gesloten

2011• 1e en 2e paasdag 24 en 25 april• Koninginnedag 30 april• Hemelvaartsdag 2 juni• 1e en 2e pinksterdag 12 en 13 juni• Activiteitenweek week 29 (18 t/m 24 juli)• Paardenvakantie week 30 en 31 (25 juli t/m 7 augustus)• Sinterklaas 5 december, gesloten vanaf 17:00 uur• 1e en 2e kerstdag 25 en 26 december• Oudejaarsdag 31 december, gesloten vanaf 16:00 uur

2012• Nieuwjaarsdag 1 januari 2012

De op feestdagen gemiste lessen kunnen worden ingehaald op een in overleg met de instructeur te bepalen tijdtip. Voor het huifbedrijden gelden de afspraken gemaakt met de coördinator.

ColofonPrinses Máxima Manege,Stichting Ruitersport Reinaerde.

Bezoekadres manege:Boshutlaantje 14, Dolderseweg 1703734 BP Den DolderTelefoon: (030)2299422E-mail:[email protected]:www.prinsesmaximamanege.nl

Administratie:T.a.v. Karin KaljeeBoshutlaantje 14, Dolderseweg 1703734 BP Den DolderTelefoon: (030)2299422Email:[email protected]: 55.56.66.131

Ontwerp en layout:Arthur van Aken

Dit is een uitgave van de Prinses Máxima Manege. Niets van deze uit-gave mag verveelvoudigd worden zonder toestemming van de redactie (Karin Kaljee: [email protected]).

CAVALCADE

Cavalcade 1e kwartaal 2011

Documents

Transcript of Cavalcade 1e kwartaal 2011