WISSEL

m a a r t 2 0 1 4

In dit nummer:

Lopen in de lente

In gesprek met topteam-

atleet Luuk Nusselder

Elfstedenrun 2013

Vrijwilliger van het jaar

Trailrunning in Schotland

Column Gab

Struintocht ‘t Broek

De loopschoenen staan in de gang, eigenlijk te wachten tot we ze aan-trekken en met ze door het bos gaan struinen, op zoek naar uitdagende nieuwe routes. De modder van de vorige keer kleeft nog aan alle kanten aan veters en zolen. Ach, een keer overslaan kan ook best , zegt een stemmetje in ons achterhoofd. Maar een beetje loper slaat niet over, zet toch door en doet zijn rondje, ook al is dat rondje soms wat minder groot of fraai of snel dan anders.Toen wij hoorden dat De Wissel niet meer zou verschijnen als er niet snel een nieuwe redactie zou komen, voel-den we ons geroepen dat rondje toch te gaan lopen: je kunt moeilijk een nummer overslaan of nog erger – met De Wissel stoppen. Terwijl Marelle Boxem jarenlang de marathon heeft gelopen met het blad (waarvoor eeuwig dank). Nee hoor, zo n winter-hard getraind clubblad gaan we niet in een hoek zetten, dus we trekken onze sportschoenen met modder en al gewoon aan en zoeken naar een nieuwe looproute. En ook al is het eerste rondje misschien niet zo fraai of snel als vroeger, het komt vast wel goed met De Wissel …

Carianne en Marlies

Van de voorzitterVan de redactie

Argonauten,

In 2008 zijn we binnen ARGO begonnen met het

Topteam. Heel bewust kozen we voor de lange

termijn. Ook werd gekozen voor een aanpak van-

uit de jeugd. Ondanks soms goede resultaten was

ARGO toch vooral een vereniging van recreanten.

Een echte topsportcultuur was er niet. We had-

den ook niet de illusie dat we dat in een paar jaar

konden veranderen, vandaar de keuze voor de

geleidelijke weg.

Het is dan ook erg goed te zien dat we in februari een nieuwe mijlpaal kon-

den toevoegen aan de clubhistorie. Sabrine Vels nam als juniore deel aan

het NK senioren. Ze kwam in actie op de 60 m tegen de snelste vrouwen van

Nederland maar strandde helaas met een tijd van 8.17 sec in de serie. Bij het

verspringen was en bleef ze eerste reserve. Namens heel ARGO wil ik onze

trots hier nogmaals delen.

Ook op het gebied van evenementen staat de regio er goed op. Naast de

Baggerloop en de Blubber Run waren er Trailruns in het Montferland en de

Slangenburg. En uiteraard kunt u allemaal niet wachten op de eerste D’run,

waar je naast serieus hardlopen een Indiase Holy Festival-ervaring krijgt bij

de Fun Run. Naast topsport en het Topteam is het belangrijk dat ARGO ook

laat zien dat sporten leuk is. Evenementen als de D’Run helpen hier enorm bij,

dit heeft de Kramp Run de afgelopen jaren al bewezen.

Op het moment van schrijven is de beleidscommissie druk bezig om de resul-

taten samen te vatten zodat deze op de ledenvergadering kunnen worden

gepresenteerd. Dit proces is niet alleen nuttig om nog eens vast te stellen wie

we zijn als vereniging en waar we ons op willen richten: het schept ook ver-

banden, die soms logisch lijken, maar niet vanzelfsprekend zijn ingevuld. Mooi

voorbeeld is onze uitingsvormen naar buiten. Al jaren zijn we trots op ons

prachtige clubblad De Wissel, en zeker met de komst van de nieuwe webre-

dactie is ook de website sterk verbeterd. Het idee van nieuwsbrieven werd

nieuw leven in geblazen. Door de discussies over beleid kom je dan ook snel

op synergie tussen deze uitingsvormen. Bijkomend voordeel is dat er enthou-

siasme ontstaat voor al het werk dat ons nog te doen staat.

Ben dan ook erg blij dat Marlies Spekreijse en Carianne Vonk de redactie van

de Wissel zijn komen versterken. Heel even leek de toekomst van De Wissel

onzeker, maar met de komst van deze kanjers gaan we een nieuwe fase in.

Ben erg nieuwsgierig hoe ‘deze Wissel’ er uitziet.

Veel leesplezier!

Henk Woolschot

Voorzitter AV ARGO

ColofonRedactieMarlies Spekreijse, Carianne Vonk, Renée van Bijsterveld, Gerard Smeitink en Theo van Bergen

FotografieVoorpagina: Eric BeatseElfstedenrun: Simon Schutter Fotografie

VormgevingFrans Hesselink Ontwerpbureau

DrukwerkDrukwerkdeal Deventer

TEKST EN BEELD DIGITAAL AAN-LEVEREN VIA: wissel@argoatletiek.nl

De redactie behoudt zich het recht voor ingezonden artikelen in te korten of te herschrijven.

Uw advertentie in clubblad de Wissel? E-mail Peter van Hall op sponsoring@argoatletiek.nl

Wie zijn jullie en wat doen jullie bij ARGO?Wij zijn Henk Visser, Albert Mesland, Jozef Tomesen, René Huls en Berna Lebbink. Wij zijn de assistent-trainers van de zater-dagochtendgroep. Deze groep is erg groot. Soms deelt onze vaste trainster, Ida Jacobs, de groep in op niveau. Wij leiden dan allemaal één van de subgroepen.

Hoe zijn jullie vrijwilliger gewor-den?Ida heeft ons gevraagd om dit te doen.

Wat vinden jullie leuk aan dit vrij-willigerswerk? Het voordeel is dat alle lopers op hun eigen niveau kunnen lopen omdat wij de subgroepjes begelei-

den. De lopers vinden het verder prettig in een groep in hun eigen tempo te lopen. Het is ook veili-ger: niemand raakt kwijt in het bos en elke assistent houdt zijn eigen

groepje in de gaten.Dit systeem maakt de training dus leuker: voor Ida, voor de lopers en voor ons.

Vrijwilligers in beeld

Ervaar bij Palestra een rondreis door de wereld in één dag. Ontspan tijdens een Tibetaanse klankschaalmassage. Beleef de ontspannende werking van de Turkse Garra Rufa visjes. En natuurlijk ontbreken ook de traditionele Finse saunafaciliteiten niet. Elke 1e woensdag van de maand is er een gemengde badkledingdag.

Voor Argo leden hebben we een speciaal arrangement samengesteld.• Sauna dagkaart• Welkomstdrankje (koffi e/thee)• Hydrojet massageDit arrangement is geldig tot 31 december 2014. Op basis van beschikbaarheid.

Meer informatie en/of reserveringen: Bel 0314-39 98 00 of kijk op www.palestra.nl

Beleef Wellness

Landweerswal 2 | 7047 CE | Braamt

Voor € 22,50 p.p. (normaal

€ 35,50 p.p.)

Bij thuiskomst eerst maar eens de Dikke van Dale van de plank gehaald… of eigenlijk pas een dag later, want zondag tegen een uur of 20.30 waren de knollen behoorlijk op. Niet zo gek als je bedenkt wat zich in de 37 uur daarvoor allemaal heeft afgespeeld. Eigenlijk begon de spanning vrijdagavond al bij het inpakken van de sporttas. Dat was namelijk een behoorlijke puzzel.Ineens was het toch zo maar het lang verwachte weekend van 21 en 22 december geworden, het weekend waarin zo’n dikke 50 Achterhoekers in teams van vier personen in estafettevorm de Elfstedentocht in Friesland zouden rennen. Dit evenement was in het leven geroepen door BAX Advocaten (of eigenlijk door de door hen opge-richte stichting BAX2Give) om op die manier sponsorgelden in te zamelen voor de 3FM Serious Request-actie van 2013 tegen kindersterfte door diarree. Het welbekende Glazen Huis zou dit jaar in Leeuwarden staan en het streven was om daar aan het einde van de 230 kilometer lange Tocht der Tochten een cheque van maar liefst € 30.000, - aan te bieden.

Terug naar de sporttas: drie keer een etappe rennen en twee keer meefietsen als begeleider/navigator en wellicht ook nog meedoen aan de gezamenlijke laatste etappe. Bezwete of nat geregende kleding drogen tussen twee etappes door was geen optie, dus dat betekende kledingsetjes maken en in mijn geval ook nog een snel ritje naar de stad voor een extra hardloopbroek en thermo-ondershirt. Toch maar een handdoek en wat shampoo,

lege zakken voor de kleffe kleding, heb ik wel genoeg droge sokken en ooh, hellepie … bijna mijn windjack vergeten. Na een onrustige nacht (“waar ben ik vredesnaam aan begonnen … toch eens een cursus ‘Nee zeggen’ overwegen”) ’s och-tends al ruim voor achten op mijn eerste vakantiedag met licht knik-kende knieën naar het kantoor van BAX. Ik had in de afgelopen maan-den maar één keer mee kunnen trainen en kende eigenlijk niemand, behalve dan Clemens de Jager (een mede-Argonaut), die ik ook op de

deelnemerslijst had zien staan. Toch klikte het al snel en mede door de door één van de deelne-mers bediende muziekinstallatie verliep de busreis naar het hoge noorden snel en bovenal plezierig. Zo langzamerhand ontdekte ik ook de teamgenoten achter de namen op de deelnemerslijst en dat bleken gewoon heel leuke mensen te zijn, net zoals de overige Friesland-gangers in de bus. Volgens de opgegeven 10 km-tijden was ik met 48 minuten de snelste van de vier, dus dat zou wel los lopen. Tijdens de lunch bij een bank, waar het inmiddels weer heel goed mee ging (biljetten van 1.000 euro fungeerden als servetjes), spraken we af dat we niet te hard van stapel zouden lopen met een soort van een streeftijd van 5:30 min. per kilometer.

Tegen 13.00 uur vertrok het eer-ste groepje onder luide toejui-chingen vanaf het nog niet al te

BAX2Give Elfstedenrun 2013Heel Friesland slaapt, maar de Achterhoek draaft door …

volle Wilhelminaplein met daarop pontificaal het Glazen Huis van 3FM Serious Request voor hun etappe. De rest van de meute spoedde zich naar de dubbeldeks touringcar die vervolgens strategisch werd gepar-keerd in Stiens, ettelijke kilometers noordelijk van Leeuwarden. Met twee kleine shuttlebusjes werden de teams naar de wisselpunten gebracht, waarna degenen die er net een etappe op hadden zitten weer terug werden gereden naar hun

droge kleding in de grote bus.Bij het befaamde Bartlehiem was het de beurt aan ons team. Aukje van Egteren (ook een Argonaut) en haar trouwe loopmaatje Nicolette waren net een stel koeien die na een lange winter eindelijk weer eens de wei in mochten en stoven er met een rotgang vandoor. Ronald en ik deden net of er niets aan de hand was en probeerden zo goed en zo kwaad als dat ging aansluiting te houden. De eerste kilometer deden we in 4:23 min.!!! Zo hard had ik nog nooit gelopen… Ik moet er overi-gens wel bij zeggen dat een straffe zuidwestenwind in onze rug dit mogelijk maakte, maar even zo goed ging het wel heel erg hard zo over het smalle fietspad langs het water. Een bordje met de tekst “Reed slypje, 4 Euro” flitste voorbij en pas naderhand begrepen we dat het hier geen scherpe aanbieding voor rode tangaslips betrof, maar dat het hier ging om een schaatsenslijper die de aandacht probeerde te trekken van

botte krabbelaars op de Dokkumer Ee, waar op dat moment slechts omkrullende schuimkoppende golven te zien waren. Uiteindelijk klokten we 7,6 kilometer later een gemiddelde van 4:40 minuut per kilometer en was het goed dat we afgelost werden door een groepje verse atleten.

Steeds een etappe verder ging het en al gauw werd het donker op de kortste dag van het jaar. Koplampjes

brachten uitkomst (lantaarnpalen zijn zeer dun gezaaid in het weidse Friese landschap) en vanwege de veiligheid hadden we uiteraard reflecterende hesjes aan. Er waren echter maar heel weinig Friezen die ons van de weg hadden kun-nen rijden, want het leek wel of heel Friesland sliep, terwijl de Achterhoek dapper doordraafde. Er stond een gure, koude en stevige wind en het zou te mooi geweest zijn als we die al de tijd in de rug gehad zouden hebben. Er was bijna niet tegenin te fietsen en ook de lopers hadden er moeite mee. De zware slagregens die ons bij tijd en wijle geselden, maakten het zicht nog beperkter dan het al was. Geen idee waar we overal rond gerend/gefietst/gebust hebben, maar ‘Fryslân by Night’ is erg mooi. Op een gegeven moment, tijdens onze tweede etappe, rook ik zeehond-jes en dat kon kloppen, want we bleken vlakbij de veerpont naar Terschelling te zijn aangeland.

De verzorging tussen de etappes door was perfect, al was het wisse-len van natte naar droge kleding in de krappe gang van de benedenver-dieping van de bus ietwat oncom-fortabel en ging het er naarmate de tijd verstreek niet frisser op ruiken. Maar zaterdagochtend waren er in Doetinchem geen kniesoren inge-stapt en als je gezamenlijk steeds minder fris gaat ruiken heeft alleen de chauffeur daar maar last van. Het damestoilet, het enige aan boord, was niet erg ruim bemeten en de heren hadden er dan ook geen enkele moeite mee dat hun de rest van de wereld was toegewezen voor het doen van de kleine boodschap, al moest hierbij wel ernstig rekening gehouden worden met de heer-sende windrichting. Een Franekers hotel en een Sneeks jachthavencafé waren prettige pleisterplaatsen voor respectievelijk diner en ontbijt en tevens voor een wat ruimhartiger sanitaire ontspanning. De rest van de nacht stond de bus voor langere tijden geparkeerd op strategische plaatsen zoals Harlingen, Bolsward en Hindeloopen.

Hoewel alle ingrediënten voor een redelijke nachtrust aanwezig waren (een lekker gesponsord fleecede-kentje, stoelen met slaapstand, een DJ die uiteindelijk de ‘uit-knop’ ontdekt had), kwam er van slapen eigenlijk nauwelijks iets terecht: deels door de onrust van vertrek-kende en binnenkomende teams, maar vooral ook door de eerder die dag liefdevol aangeboden kop oplos-koffie die zo sterk was dat het stoof in mijn mond. Dat gaf dan wel weer de gelegenheid tot diep(on)zinnige gesprekken met mensen die tot voor kort volslagen vreemden waren en van wie enkelen ook maar gewoon Argonauten bleken te zijn (zoals Jose Abbink en Mark Meinema uit team 5).

De vraag aan de chauffeur “Waar zijn we nu?” die werd beantwoord werd met “Net buiten Oudemirdum” had net zo goed niet gesteld hoeven te worden. Onze voorlaatste etappe ging daar nog voor het krieken van de dag van start en onderweg naar Harich (7,5 km verderop) kwamen we zowaar door een heus bos…we zaten warempel in het Gaasterland.

Uiteindelijk kwam Leeuwarden weer binnen gezichtsafstand en de laatste etappe leken we vleugels te hebben en lichtvoetig ging het langs de Sneekertrekvaart, aangeduwd door de nog immer aanwezige wind en rijkelijk besproeid door pittige regenbuien. Met rode koontjes vanwege de rondgierende endorfi-nes en doorweekte sokken legden we de laatste meters hand in hand af naar de atletiekbaan van Lionitas, op minder dan 1 kilometer afstand van het Glazen Huis. [foto boven aan de pagina hiernaast] Luid juichend werden we binnengehaald door onze mede-Achterhoekers. Droge kleren aan, een dampende kop snert met een halve meter rookworst, biertje erbij…tevredenheid ten top…we heb-ben het gefikst met zijn allen…230

km in 24 uur…en dat met schade die nauwelijks de moeite van het vermelden waard is (wat stijve kui-ten en één of twee lekke fietsban-den). Groot was de ontlading toen de mensen van BAX2Give (diepe buiging voor hun enthousiasme, betrokkenheid en organisatietalent) bekendmaakten dat we het streef-bedrag met 738 keiharde euro’s overschreden hadden.

In optocht met opgeheven cheque ging het naar het Wilhelminaplein richting het Glazen Huis. De dicht op elkaar gepakte mensenmassa spleet in bewondering uiteen, maar helaas hadden de DJ’s van 3FM op dat moment al hun aandacht bij de populaire Belgisch-Rwandese zanger Stromae. Toch hebben we

de cheque keurig kunnen overhan-digen en het 33 seconden durende bewijs daarvan staat voor eeuwig vastgelegd op YouTube. Het Rode Kruis gaat met dit bedrag en de rest van de ruim 12 miljoen euro die in totaal door Serious Request is bin-nengehaald veel goede dingen doen in de strijd tegen kindersterfte door diarree.De terugrit vanuit de barre vlakten verliep in een roes als een ware après-skiparty op wielen, com-pleet met nootjes en Jägermeister. Duidelijk werd dat Achterhoekers niet alleen een lekker potje kunnen rennen, maar ook nog eens kunnen zingen als de besten en dat ze toch vooral “Die Eisbären wollen sehen”. Voordat we het goed en wel wis-ten, draaiden we de A18 af richting Doetinchem.

…die maandagochtend thuis op de bank…bladerend naar de ‘h’ en ver-volgens de ‘e’ en ‘r’ als tweede en derde letter…er moesten dus toch dubbele puntjes op de ‘i’…al gauw had ik de juiste spelling gevon-den van het woord dat het gevoel beschrijft van hetgeen we dit week-end met zijn allen hadden ervaren…pure HEROÏEK.

Gerd de Lange

Elfstedenrun [vervolg]

Er wordt nogal eens gesproken over en gedaan aan trailrunning. Ook binnen de trainersgroep zijn er enthousiaste trailrunners te vinden. Er zijn er zelfs die dit op extreme hoogten doen.

Ondergetekende heeft tijdens zijn vakantie de fout van zijn hardloop-leven gemaakt: ik dacht wel mee te kunnen doen aan de Hill Race tijdens de Ballater Highland Games in Schotland afgelopen zomer.Tijdens het inschrijven voor dit loopje was er een aardige grijze dame die op mijn vraag van wat de te lopen afstand was zei: “Oh dear, distance is not the problem, it’s the height that’s gonna kill you” (Ach jongen, afstand zal het probleem niet zijn, de hoogte zal je vermoor-den). Ze liep vrolijk de tent uit en wees met haar hand in de hoogte naar een zendmast op de achter-grond. “Up to that telegraph post over there and back, it’s easy isn’t it” (Naar die mast en terug, eitje toch). Ik kon alleen nog maar slik-ken en lichtjes knikken.

Kwartiertje voor de start stond ik tussen de lokale Schotten en ook wat andere buitenlanders (Duitsers, Oostenrijkers, Zweden, Amerikanen). Een blik op de schoe-nen van de mederunners deed me het ergste vrezen, ik welhaast op slicks tegenover hun terreinbanden. Ook was er een duidelijk verschil in omvang dan wel massa waar te nemen tussen mij en de ove-rige lopers. Misschien had ik toch maar aan dat boomstamwerpen of hamerslingeren moeten meedoen, hoewel ik tussen die mannen weer een ukkie was.

Er blijkt dus een soort van Europese competitie van bergloopjes te bestaan. Deze lopers hebben haast elke week een run ergens in heu-velig Europa, en deze Ballater Hill Race was weer een soort van tus-sendoortje.

Wel prettig gesproken met de men-sen en al gauw werd ik de ‘flying Dutchman’ genoemd. Een van de tips was om toch vooral snel voor-aan te komen bij het begin van de helling, omdat anders de rest van het veld in de weg zou lopen…

…not so f*king steep!

Goed, 15.00 uur was de start en na een rondje over de baan gingen we met bijna 80 man en vrouw het dorp in naar de heuvel. De eerste kilome-ter ging lekker over asfalt met een heel lichte stijging. Maar al gauw werd het asfalt een smal bospad en 75 m het bos in begon het…. een steile begroeide rotswand met een flauw uitgesleten pad erop. Volgens mij zou een berggeit er nog een uitdaging in zien.

Mijn concurrentie was al halver-wege de helling omhoog gevlogen toen ik begon aan het klimmetje, samen met een leuke dame van Hawaï, die op mijn opmerking dat Hawaï toch ook bergen kent hijgend antwoordde: “Yeah, but not so f*king steep!” (Maar niet zo steil omhoog!).Krap halverwege kwam de kopgroep al weer naar beneden vallen, links en rechts vlogen de heren en dames langs me heen, terwijl ik mij krui-pend naar en kreunend en steunend aan een boom, een weg naar boven probeerde te vinden.

Na lange tijd eindelijk boven geko-men bij de stempelpost. De beman-ning van de post vertelde grijnzend dat zij met alle flessen water naar boven waren gelopen…jaja, links om de hoek stond voor het toegangs-hek van de zendmast een auto! Na even gerust te hebben weer de weg naar beneden genomen, achter een lokaal Schots gezin aan van pa, ma en twee prepubers. Dat gezin was binnen een halve minuut al uit het zicht. Ik kon ze nog wel vrolijk horen babbelen en lachen, maar ook dat geluid verdween in de diepte, terwijl ik me voorzichtig naar beneden liet

Op weg naar de finish, met zware, erg zware benen

glijden. Beneden aangekomen eerst, tot stomme verbazing van de poli-tieagente die het verkeer regelde, als de paus, het asfalt gekust. Opgekrabbeld en de laatste kilo-meter weer ‘vlotjes’ naar de finish gelopen.

Daar aangekomen nam ik het applaus en de schouderklopjes in ontvangst van mijn medeklimmers, sommigen al gedoucht en omge-kleed, en werd ik er hernoemd tot de ‘crawling Dutchman’. Ach, krap 4 km in ruim 45 minuten is best een goeie tijd, toch, ik werd er 78e mee…Trailrunning in Nederland is nog tot daar aan toe, de Rothaarsteig is een uitdaging, maar deze Schotse hill run heeft me een nieuwe kijk op hardlopen gegeven, namelijk om dit echt nooit meer te doen, inderdaad heeft dit heuveltje mij verslagen.

Wat gegevens:Ballater Games Hill Race/Totale afstand 3,9 km/Categorie: AS/(A=het meest steil, S= korte afstand <10 km)/200 m hoogteverschilMaximaal stijgingspercentage: meer dan 100% (48)/Record: 16:59 minu-ten (in 1978 gelopen)

Gerben

Trailrunning in Schotland

ARGO JEUGDVervolg wintercross 2013/2014

Op zondag 13 oktober was het zover: Omdat het niet zeker was of de Wissel zou worden voortgezet in 2014, heeft het een tijdje geduurd voordat er weer een verslag kwam van de wedstrijden die ondertussen gelopen zijn. Gelukkig hebben we twee nieuwe redactieleden gevon-den en kan ik weer berichten over deze ‘zware’ competitie.

In december hebben we als laatste cross van 2013 de Gerard Schepers Cross gelopen. Deze cross is op onze eigen baan en crossbaan en

staat altijd bol van spanning. Er waren natuurlijk veel deelnemers die graag deze ‘thuis’wedstrijd wil-den winnen.

De pupillen gingen als eersten van start nadat ze een warming-up hadden gedaan met Theo en Lars. Iedereen had er veel zin in: dat was meteen te zien bij de start, ze stoven weg. Er volgde een spannende strijd die beslist werd door Ellen van Aken bij de meisjespupillen en door Maud Centen bij de meisjesjunioren. Bij de jongenspupillen werd er heel hard gelopen en ook bij de junioren was het een zeer spannende strijd.

Na de wedstrijd gingen we met zijn allen in de kantine genieten van een lekker drankje met wat te eten. Tevens vond er de prijsuitreiking plaats en was er een grootse verlo-ting, waarbij bijna iedereen met een prijs naar huis ging.

De Nieuwjaarsloop is traditioneel de eerste wedstrijd van de wintercross-competitie in het nieuwe kalender-jaar. Voorheen werd deze wedstrijd nog wel eens in meters diepe sneeuw verlopen, maar dit jaar was het goed te doen.

Na het inlopen, verzorgd door Corrie en Theo, kon de wedstrijd van start gaan. Iedereen zat nog een beetje met de feestdagen in zijn maag, maar er werd wel hard gestreden om de ereplaatsen. Na de loop kon iedereen een lekkere kop warme chocomel drinken en elkaar de beste wensen geven. We waren klaar voor onze volgende wedstrijden.

De loop in Winterswijk was een nieuwe op de kalender: er is een klein aantal atleten heen geweest.

A R G O J E U G D

Grote Clubactie zeer succesvolOok dit jaar heeft de jeugd weer meegedaan aan de Grote Clubactie. Er zijn bijna 700 loten verkocht, dit levert de club maar liefst € 1619 op. Het goede hiervan is dat al het verdiende geld voor de jeugd is. Hiervan worden leuke activiteiten georganiseerd voor de jeugd. Dit jaar wordt er een bedrag van € 600 beschikbaar gesteld om toestellen aan te schaffen voor het kracht-honk.

VerkoopwedstrijdOok dit jaar was er weer een verkoopwedstrijd. Per 20 verkochte loten ontvangt iedereen een waardebon ter waarde van € 7,50 te besteden bij V&D. Voor de persoon die de allermeeste loten verkoopt is er een waardebon van € 75 te besteden bij Easy Running. Dit keer waren er twee winnaars: Milou Odolphy en Maud Centen hadden 45 loten verkocht, dus samen de winnaar van de verkoopwedstrijd.

Op de foto worden de waardebonnen uitgereikt door Seline Vels, de coördinator van de Grote Clubactie. Overigens werden de waardebonnen beschikbaar gesteld door Easy Running, hiervoor onze hartelijke dank!

Top 10 verkoopwedstrijd

1. Milou Odolphy en Maud Centen 45 3. Sil Garritsen 384. Ismay Bolder 365. Emma de Bruijn 316. Noa Jakubowski 307. Sietske Vrieze 278. Yuli Veenhuis 279. Britt Oldenhave 2410. Robbe Evers 22

Op 10 december is de cheque feestelijk uitgereikt tijdens de Grote Clubavond, deze hangt aan de muur in de kantine.

Trainingen voor de jeugd op zaterdagmorgen

Op zaterdag 8 maart zullen de technische trainingen voor de pupillen weer beginnen: dit zijn trainingen voor alle pupillen op de technische nummers als voorberei-ding op de Stedenwedstrijden en overige wedstrijden dit seizoen. De trainingen vinden plaats van 10.00-11.00 uur (direct na de looptraining).De trainingen zijn bedoeld voor pupillen die zich wil-len verbeteren op deze nummers en er wordt dan ook

gericht getraind. De pupillen B en C en de pupillen A1 en A2 zullen in twee groepen worden verdeeld, zodat het niveauverschil beperkt blijft.Je hoeft je niet van tevoren aan te melden, je kunt altijd aansluiten bij de groep.

Groeten van de jeugdtrainers

Het was een mooie loop, zo begreep ik, en ik denk dat er volgend jaar meer mensen naartoe gaan. Ik heb de wedstrijd helaas zelf niet bij kun-nen wonen.

Iedereen heeft zich natuurlijk wil-len sparen voor de drie boslopen in Beek, altijd spectaculair en altijd onvoorspelbaar wat weer betreft. Theo, Corrie, David en Lars waren de vaste trainers die de drie zonda-gen aanwezig waren om de start-nummers te verzorgen (met hulp

van Jacqueline en Beverley), voor het inlopen te zorgen en iedereen naar de finish te schreeuwen: het laatste uiteraard met behulp van alle ouders en andere familieleden.

De drie wedstrijden in Beek zijn erg succesvol verlopen voor de ARGO-atleten, we sleepten in de diverse klassen een aantal prijzen weg. Een speciale vermelding voor onze klein-ste atleet, Luuk, net 6 jaar gewor-den, maar lopen als de beste. Er waren bekers bij de juniorenmeisjes

(Celine en Maud), de pupillenmeisjes (Ellen en Emma) en de juniorenjon-gens (Joeri en Ruben). Fantastisch gedaan allemaal.

Er volgen nu nog drie wedstrij-den om deze spannende com-petitie te beslissen: 23 februari de Engbergen-cross, 9 maart de Fatimaloop en de eindcross bij ARGO op 23 maart.

Succes allemaal!

Nog even en het is lente. De krokus-jes staan al volop in bloei en ook de andere voorjaarsbloemen laten zich al zien. Hoog tijd om uit de winter-slaap te ontwaken en iets aan onze conditie te doen. Straks willen we immers weer onze blote zomerkle-ren dragen. Hardlopen is een goede manier om aan je lijf te werken. Je kunt het altijd en overal doen en het is prima te combineren met een druk bestaan. Bovendien maak je met een rondje rennen je hoofd lek-ker leeg.

Als je gaat lopen bij warm weer is het verstandig een aantal algemene maatregelen op te volgen:

• Draag luchtige kleding die verdam-ping van zweet mogelijk maakt, zodat de huid kan afkoelen. Ook de kleur van de kleding is belangrijk: lichte kleuren zullen de zonne-stralen weerkaatsen en daardoor minder warmte opnemen. Donkere kleuren daarentegen absorberen de zonnestralen waardoor ze juist warmte opnemen.

• Probeer geleidelijk te acclimatise-

ren als het weer plotseling omge-slagen is of wanneer je naar een land gereisd bent waar het warm is. Het kan dagen tot ruim een week duren voordat je geacclimatiseerd bent.

• Loop in de hitte in een lager tempo dan je gewend bent en loop minder kilometers. Dit is vooral belangrijk wanneer je niet zo goed getraind bent.

• Train bij voorkeur ’s ochtends of ’s avonds en probeer de hete middag te vermijden. Als je een prestatie-loop of wedstrijd wilt gaan doen, train dan op het tijdstip van het komende evenement. Hierbij kan het lichaam zich aanpassen aan de weersomstandigheden van dat tijd-stip van de dag. Gaan de trainingen niet zo lekker, wees dan zo verstan-dig om niet deel te nemen.

• Loop op bosgrond of gras. Dit is aanzienlijk koeler dan lopen op asfalt waar de warmte wordt teruggekaatst.

• Las bij warm weer regelmatig drinkpauzes in, zelfs wanneer je geen dorst hebt. Dorst treedt namelijk pas op als je al (te) veel vocht verloren hebt. Het al dan niet hebben van dorst is dus een slechte graadmeter voor uit-droging. Een hardloper zal zich daarom moeten ‘aanleren’ om tijdens lange duurlopen regelmatig te drinken en niet te wachten tot het dorstgevoel optreedt.

Voor het drinken tijdens inspanning gelden de volgende richtlijnen:

• Drink zo’n 20-30 minuten voor de start van de training of wedstrijd een halve liter water.

• Drink tijdens inspanning om de 15 minuten zo’n 150-200 ml (= een bekertje). Koele dranken van 12-15⁰C worden makkelijker opge-nomen dan warme dranken.

• Neem geen zouttabletten. In de Nederlandse situatie zijn zouttablet-ten niet nodig maar kunnen deze wel maag- en darmklachten veroorza-ken.

• Drink geen of weinig koffie, thee en alcohol. Deze dranken hebben tot gevolg dat je meer urine gaat produceren dan je gedronken hebt. Dit bemoeilijkt het handhaven van de lichaamstemperatuur.

• Weeg jezelf steeds (zonder kleren) voor en na de training. Je kunt dan goed controleren of je tijdens en vlak na het hardlopen voldoende gedronken hebt.

(Bron: de hardloopbrochure KNAU)

Vrijwilliger van het jaar 2013Lopen in de lente

Op de nieuwjaarsreceptie is Manfred Vels tot vrijwilliger van het jaar gekozen. Manfred is een aantal jaren geleden begonnen als loper in een loopgroep, waarna hij vrij snel overstapte naar de wedstrijdgroep. Zijn dochters gingen beiden bij de pupillen trainen, waardoor hij inte-resse kreeg voor het jeugdtrainer-schap. Hij besloot daarop de cursus Jeugdatletiektrainer te volgen. Hij is nu al een aantal jaren trainer van de A1-pupillen.

Hij is tevens organisator van de Grote Clubactie voor ARGO, waar-mee de jeugdleden zelf door de verkoop van loten geld inzamelen: dit geld wordt ook aan hen besteed.Daarnaast is Manfred lid van de Jeugdcommissie, die onder meer het jeugdkamp, de eindcross, feestavonden, sinterklaas en de jaarlijkse verloting bij de GS-cross organiseert.De wintercrosscompeti-tie heeft hij samen met de jeugdtrai-ners opgezet: Manfred zorgt voor de wedstrijddata en voor een goed verloop van de inschrijvingen, en hij zorgt ervoor dat er trainers aanwe-zig zijn voor de warming-up en de begeleiding van de atleten.

Een goede keus dus als vrijwilliger van het jaar.

ARGO is op zoek naar enthousiaste PR-medewerkers (vrijwilligers) voor de nieuw op te starten PR-commissie. Vind je het leuk om deel uit te maken van een inspirerend team en kun jij ervoor

zorgen dat de prestaties en ontwikkelingen binnen ARGO op social media, in lokale media en in het clubblad worden vermeld, dan ben jij de persoon die we zoeken.Je zult van verschillende kanten

van informatie worden voorzien over wat er speelt bij ARGO en over de dingen die komen gaan. Dus…ben je een creatieve schrijver en lijkt het je leuk om de ontwikkelingen binnen ARGO te volgen en hiervan verslag te doen in de verschillende media, dan zijn wij op zoek naar jou.Reacties mogen naar topteam@outlook.com.

Mocht je niet zelf geïnteresseerd zijn, maar ken je iemand die dit geweldig vindt, dan mag je deze vacature natuurlijk ook doorgeven. De PR-medewerker hoeft niet per se lid te zijn van de club of zelf een actieve loper te zijn. Affiniteit met de atletiek is wel gewenst.

Gezocht Enthousiaste PR-medewerkers (M/V)

MULTIMATE ZEVENAAR

Edisonstraat 286902 PK Zevenaar0316-343403

U voelt wel wat voor kostenverlaging?U denkt dat uw processen efficiënter kunnen?U voelt niet voor hoge kosten?

Bel dan voor een vrijblijvend kennismakings-gesprek. Veel kleine en grote bedrijven uit uiteenlopende branches gingen u voor!

Een baken in uw logistiek proces

Frits de Wind – Heuvelwijk 5 – 7047 CC Braamt – 06-52055160www.fdwla.com

FHO

Frans Hesselink

Ontwerpbureau bno

www.franshesselink.nl

Stond hij eerder nog bekend als het ‘broertje van’ en had hij zijn oudere zus Mayke als inspirerend voor-beeld, nu is het Luuk zelf die zich in de kijker speelt. Sinds kort lid van het Topteam, en terecht. In de regio en ook landelijk toont hij zich een ijzersterke loper op diverse afstan-den. Luuk is 14 jaar oud en zit in klas 3 havo van het Ulenhof College. Wat hij later worden wil, is hem niet duidelijk. In ieder geval iets tech-nisch, want hij houdt er bijvoorbeeld van om te timmeren, dingen van hout te maken. Zoals kruisbogen waar je heel ver mee kunt schie-ten, of een boomhut. En daarnaast scheurt hij graag op een schakel-brommer dwars door akkervelden en over eigen wegen. Zelf gekocht op Marktplaats, verdiend met geld dat hij opspaarde met grasmaaien bij buren en met werken op de zaterdagen bij een autoschadebe-drijf.

VroegerLuuk kan zich bijna niet meer herinneren wanneer hij begonnen is bij ARGO. Al heel erg lang gele-den in ieder geval. In groep 4 of zo. Hij heeft het een blauwe maandag geprobeerd bij de voetbalclub in

Keppel en dat welgeteld één training volgehouden. Zijn moeder liep bij ARGO, daarom kende hij de club. Hij trainde helemaal in het begin, als pupil, bij Jolanda en bij Theo. Atletiek bleek echt zijn sport te zijn. Toen Luuk zich afvroeg hoe Mayke het toch voor elkaar kreeg om bij een wedstrijd in Wehl zo ontzettend snel te lopen, kreeg hij de tip om bij Stefan Scanu te gaan trainen. Dat heeft hij toen gedaan. En hij werd inderdaad sneller en sneller, dat voelde en merkte hij. Dit jaar werd hij uitgenodigd om lid te worden van het ARGO Topteam.

NuLopen is echt zijn ding. Begin 2013 is Luuk zich daarom gaan speciali-seren op de loopafstanden. En dan niet op één afstand, nee, ‘gewoon’ op alle afstanden. Clubrecords als junior C1 op de 400 m (62.19 s), 800 m (2:15.09 min), 1.000 m (2:55.00 min), 1.500 m (4:38.53 min), 3.000 m (10:44.65 min) en 5.000 m (17:52 min) schreef hij het vorige kalender-jaar allemaal op zijn naam. Vooral op zijn prestatie op de 1.500 m tijdens de C-Spelen in Amsterdam is hij trots. En ook op die supersnelle 5 km tijdens de Herfstlopen in Wehl. Sinds 1 november is hij officieel junior C2, dat betekent weer nieuwe kansen om clubrecords aan te val-len. Op donderdag traint hij thuis en op maandag, woensdag en zaterdag traint hij bij Joeri of Stefan. Heel erg leuk vindt hij dat. Joeri doet veel oefeningen. Minder leuk volgens Luuk, maar hij vertelt er meteen achteraan dat het er wel bij hoort omdat het heel goed is voor je hou-ding. Volgens Luuk kom je alleen in het Topteam wanneer je goed naar de trainers luistert, altijd op de trai-ningen komt en je beschikt over veel doorzettingsvermogen.

ToekomstOveral sneller op worden is zijn doel. Op korte termijn staan de NK

Cross in Tilburg (2.800 m) en de 1 km tijdens de Montferlandrun op zijn programma. Die laatste loop heeft hij wel al vaker meegedaan, dus hij kent het parcours goed. Misschien wat meer bochten dan op een baan, maar er gaat ook een heel stuk naar beneden. Kan hij lekker snel. En van snel houdt Luuk.

Supersnel, dat is wel duidelijk. Want als je hem vraagt waar hij nu voor spaart, dan is dat voor onderdelen om zijn brommer nog harder te laten rijden dan 70. Tsja, als je dat soort snelheden in je hoofd hebt! Iedereen kan Luuk volgen op www.argotopteam.nl, waar hij ook een persoonlijke pagina heeft. We gaan nog veel van hem horen!

Op zaterdag 23 november, een paar dagen na dit interview, loopt Luuk de NK Cross in Tilburg (Warandeloop). Hij finisht als elfde met 9:39 op de klok, in een veld met maar liefst 55 topatleten van zijn leeftijd. Superprestatie!

In gesprek met Topteam-atleet Luuk Nusselder

Zaterdag 15 februari was het weer zover, de snertloop werd weer gelopen. Met snertloop denk je aan kou, sneeuw, handschoenen, mut-sen, alles wat te maken heeft met temperaturen onder de nul graden. Nou…dit jaar was er zoals al gezegd wel een snertloop, maar de omstan-digheden waren alles behalve snert. Maar ja...zo hebben we ook ooit eens een snertloop gehouden zonder snert. Tja, dat kan natuurlijk hele-maal niet!!! Gelukkig had Berna voor vele liters erwtensoep gezorgd. En dat was niet het enige: een heel buf-fet was er in de kantine opgesteld, met geroosterd brood, stokbrood, krentenbollen, vleeswaar, brie, roomkaas en veel meer lekkers voor in en bij de soep. Naast de erwtensoep wordt er ook altijd een tomatensoep gemaakt. Vegetarisch. Eigenlijk speciaal voor René, maar de rest mag er ook van eten.

Voor het eten werd er ook nog gelopen. René en ongeveer negen andere lopers, ja lopers...(want hij beklaagde zich nog bij mij dat er

alleen mannen met hem meelie-pen), liepen de kleine 18 km dwars door de Kruisbergse Bossen. Goed gedaan en vele paden en wegen zijn door hen betreden: dat moet ook wel als je aan die ruim 17 km wilt komen.

Twee andere subgroepen van Henk en Jozef liepen 13 respectievelijk ruim 11 km. Over vrouwelijke lopers

hadden beiden niet te klagen. Zij hebben genoten van het bos, de natuur, het weer en elkaars gezel-schap. Albert liep met een leuk stel lopers een 9 km. Ook weer dwars door het bos: in de zon, met tempe-raturen bijna in de dubbele cijfers.

Oud zeerEn dan een kleine restgroep, van de in totaal 60 lopers. Een rest-groep met hier en daar oud zeer. Oud zeer, ja...Ik had er ook nog nooit van gehoord, maar tijdens de snertloop kwam ik te weten wat oud zeer is. Even dacht ik dat het liefdesverdriet van lang geleden was. Zo’n jeugdliefde vol vuur en zo pril, dat het geen stand kan of mag hebben. Maar nee, dat was het niet. Toen dacht ik, natuurlijk, een oude blessure speelt weer op. Vervelend, net als je denkt weer lekker volop te kunnen lopen, komen die pijntjes van een vroegere blessure weer terug. Ook dat blijkt oud zeer niet te zijn. Maar wat is het dan wel?! Ik, zo belangstellend als ik ben, blijf maar doorvragen wat oud zeer dan wel niet is. Na veel aandringen (en kilometers) kwam ik er dan heel voorzichtig achter. Oud zeer is...pijntjes, ongemakken, minder functioneren, minder goed kunnen ofwel de aftakeling. Steeds meer lopers hebben ermee te maken, het zogenaamde oud zeer. Daarom het volgende gedicht voor die ietwat oudere loper met oud zeer.

Oud zeerje voelt het weer.Telkens als je denkt: “gaat nog best”,komt er zo’n ongemak en de rest.Toch wil je blijven hopennog vele jaren te kunnen lopen.Ook al wordt het minderook al met iets meer hinder.Stoppen is geen mogelijkheidje krijgt sowieso veel spijt.Dus geniet er nog maar van,genieten, zolang het nog kan!!!!!

Anneke Botteram

Snertloop

Deze route is gemaakt door Maike den Houting en uitgeprobeerd met wandelmaatjes Jolande Ankersmit en Eugenie Kleverwal (alle drie uit Keijenborg).

Lengte8,5 km

DuurOngeveer 2,5 uur (door het ‘struin-karakter’ van de route)

ParcoursVeel paadjes langs de waterkant (niet rolstoeltoegankelijk of voor mensen die slecht ter been zijn). In het algemeen zijn de waterkanten goed gemaaid, maar het is zwaar lopen. Geniet van deze route bij voorkeur als het droog weer is! U komt onderweg geen horecage-legenheid tegen, maar daar staat tegenover dat u kennismaakt met een ongekend mooi stukje onge-repte natuur vlak bij de stad. U heeft een grote kans om reeën te ontmoeten. Verder zult u veel hazen en soms een fazant tegenkomen. U zult verbaasd zijn over de rust en de ruimte hier! De route ligt geheel op kaart 40F Doetinchem (schaal 1:25000) van de Topografische Dienst.

StartParkeerplaats Sportpark De Bezelhorst, aan de Bezelhorstweg in Doetinchem.

UitrustplekBij nummer 14 staat een bankje.

Routebeschrijving1. Hier is de start van de wandel-

route. Loop het sportpark af en ga linksaf het fietspad op (Bezelhorstweg).

2. Sla de eerste weg linksaf De Gaarde op.

3. Nu maar eens een spannend paadje nemen! Net voor het bord ‘einde Doetinchem’, bij de lan-taarnpaal, linksaf langs de sloot.

Loop langs de rechterkant van de sloot totdat u aan het einde van dit pad bij de Zelhemse Beek aan-komt. De Zelhemse Beek is een belangrijke ecologische verbin-ding tussen de natuurgebieden De Kruisbergse Bossen en De Slangenburg.

4. Sla daar linksaf en loop aan de linkerkant van de Zelhemse Beek verder.

5. Op de verharde weg aangekomen gaat u rechtsaf. Dit is een stuk van het Pieterpad. Aan de rechterkant ziet u meteen een ezelfarm. Ze zijn er met korte haren, lange haren en we zien er zelfs eentje die wit is met bruine stippen!

6. Aan het einde van deze weg linksaf (Broekstraat). Wanneer u meer beweging wilt, kunt u misschien links bij Dartel op de trampolines springen. Wij (Jolande en Maike) lopen gewoon door, want wij weten hoe zwaar onze benen het dadelijk krijgen.

7. Bij de splitsing van de Broekstraat en de Boeninkstraat, direct na het rood-wit gestreepte bord, rechtsaf het weiland in. Loop een paar meter terug in de richting van het slootje en ga vervolgens langs de linkerkant langs de sloot verder. Er is hier niet zo goed

gemaaid, dus heet het met recht struinen. Deze sloot maakt al snel een haakse bocht naar links. Later buigt de sloot weer naar rechts af. Bij het betonplaten karrenpad gewoon rechtdoor de sloot blijven volgen. Een prachtig uitgestrekt landschap ligt hier om ons heen. Een reiger vliegt over ons heen. De hazen denken dat we ze niet zien, maar hun oren steken ruim boven het gras uit. Grappig!

8. De sloot maakt uiteindelijk een haakse bocht naar links en u komt dan bij een weggetje van beton-platen. Loop een stukje linksaf dit weggetje op (dit is bijna rechtdoor te noemen) en ga direct na het eerste rijtje bomen en nog voor het weiland naar rechts. Dit pad maakt een scherpe bocht naar links (u loopt dus om het weiland heen).

9. Volg het pad bij de kleine witte berkjes naar rechts, anders zit u bij iemand in de tuin. We heb-ben hier een ree over de hekken zien springen. Schitterend om te zien. We schrikken ons ook dood van een fazant die aan de water-kant zat te suffen en in één keer wegsprint. Hij schrikt blijkbaar net zo hard van ons. Een kleine pony loopt een poosje met ons mee.

Struintocht ‘t Broek (Doetinchem)

10. Bij de verharde weg gaat u schuin rechtdoor de onverharde Haitinkweg op.

11. Aan het einde komt u bij een stuk verharde weg en hier gaat u rechts en meteen links. Dit is nog steeds de Haitinkweg.

12. Net nadat u dit deel van de Haitinkweg bent ingeslagen, gaat u bij huisnummer 13 linksaf het zandpad op. Even zijn we bang dat we op een oprit terecht zijn gekomen, maar dat is gelukkig niet zo. Dit zandpad blijven volgen. Bij de verharding rechtdoor blijven lopen. Een aantal kleine Jack Russell Terriers in het huis links blaft vrolijk vanaf het hek naar

ons en ze worden met de meest grappige namen weer naar binnen geroepen door hun baasje.

13. Bij de gevaarlijke kruising (van de Wassinkbrinkweg en de Enkweg) gaat u een paar meter naar links en dan meteen rechtsaf langs de beek (Heidenbroekse Vloed). U loopt aan de linkerkant van de beek. Wanneer u prikkeldraad tegenkomt, kunt u dat makkelijk openen en (niet vergeten!) sluiten. U blijft de Heidenbroekse Vloed steeds aan de linkerkant volgen. Wat zijn er trouwens veel vogels en vogelgeluiden om ons heen. We genieten ervan!

14. Bij de verharde weg (Boenink-steeg, maar er staat geen bordje) houden we een rustpauze op het bankje aan de rechterkant. We kij-ken uit over een kikkerpoel waar mooie rollende keelgeluiden van-daan komen. De route gaat verder aan de overkant van de weg, waar we de Heidenbroekse Vloed nog steeds aan de linkerkant volgen. Er is zelfs een plekje waar je met de stenen die er liggen een dam-metje zou kunnen bouwen. Maar het water staat nu ook erg laag.

15. Bij de verharde weg (Broekstraat, maar ook hier staat geen bordje) steekt u wederom rechtdoor over en gaat u aan de linkerkant van het water verder. U komt op dit stukje van de route een hek van prik-keldraad tegen, waarvan alleen de bovenste draad kan worden geopend en gesloten. Over de onderste draad moet u even heen-stappen. Alle koeien drommen in het hoekje van de wei samen om ons te bekijken. Wat een nieuws-gierigheid zeg! We hebben geluk, we zien een kudde van vijf reeën voorbij stuiven!

16. Net na de houten brug aan uw rechterhand gaat u linksaf langs de grotere Zelhemse Beek. U kunt deze beek aan de rechter-kant of aan de linkerkant volgen. Omdat het landschap hoger ligt dan het pad, kijken we zo tegen de veldbloemen aan. We vertrappen ongewild een heleboel slakken. Die zijn er aan de waterkanten in overvloed.

17. Bij de eerste verharding steekt u gewoon rechtdoor over en volgt u de beek verder totdat u weer bij punt 5 van deze wandeling (bij de ezelfarm) komt. Sla hier op de ver-harde weg rechtsaf en volg deze weg tot aan het eind.

18. Ga linksaf de Bezelhorstweg op en dan vindt u het startpunt van deze route al heel snel aan uw linkerhand. We hopen dat u van de wandeling heeft genoten!

Onlangs hebben enkele fanatieke wandelaars uit de dinsdagochtend-groep van Flora Jonkman en Flora zelf deze route gelopen. De tocht deed zijn naam eer aan: de oevers waren net gemaaid en het was dus echt struinen geblazen.

Loopkalender 2014

Nam

en & num

mers

ARGO

Website: www.argoatletiek.nlE-mailadres: info@argoatletiek.nl

Clubgebouw:Baan 9, Sportpark ‘de Bezelhorst’Bezelhorstweg 87, DoetinchemTel. (0314) 36 59 59

Postadres: Postbus 93, 7000 AB Doetinchem

Ledenadministratie: ledenadministratie@argoatletiek.nl

Webredactie: Belinda Lebbink, Ben Lebbink, Jeroen Harmsen, Dennis Weijers, Bas van Hal (webredactie@argoatletiek.nl)

BestuurVoorzitter Henk Woolschot (0314) 62 45 73PenningmeesterHans Schröer 06 38004104SecretarisCécile Sloots 06 26623233

Contactpersonen commissiesWOCJudith Gerrits (0575) 46 11 97MateriaalcommissieAndré Jorissen (0314) 36 51 85OnderhoudscommissieKees Post (0314) 33 27 22JeugdcommissieHugo Keurentjes (0314) 68 49 42

SponsorcommissiePeter van Hall (0314) 36 37 13BaancoördinatorArie Reugebrink (0314) 34 11 47Coördinator schoolsportdagenBen en Berna Lebbink (0314) 62 28 58

TrainersTechnisch trainers pupillenTheo van Bergen (0314) 32 73 07Manfred Vels (0314) 34 64 58Technisch trainers senioren/juniorenJoeri Voltman (0314) 33 44 84Harm Visser, 06–15353731Sten Schaper

LooptrainersHans Legebeke, 06-47562884 Rene Boxem, 06-22634277 Bas Waterham, 06-10386976 Ida Jacobs, 06-10270620 Henk Lubberdink, 06-30135756 Janneke Metzemaekers, 06-19466647 Stefan Scanu, 06-33608888 Marco van der Wagt, 0315-345315Anton Zaalmink, 06-14626987 Dennis Weijers, 06-55132677 Jan Eskes, 06-22528530 Corry Nusselder, 0314-381873Maike den Houting, 06-48587300 Harm Visser, 06-15353731 Joeri Voltman (0314) 33 44 84

Trainer sportief wandelen:Flora Jonkman (0314) 35 49 05

• 23 maart, Lenteloop, Eerbeek, 3 – 6 – 13 – 21 km

• 6 april, Lochemse Bergloop, Barchem, 1,5 – 7,5 – 15 km

• 13 april, Rondje Millingen, Millingen aan de Rijn,

0,5 – 1 - 5 – 10 km

• 20 april, Rondje Bussloo, Bussloo 7,5 – 15 km

• 21 april, 31e Paasloop, Kilder, 1,2 – 2,5 – 5,2 – 10 km

• 26 april, Koningsloop, Aalten, 1 – 2 – 5 km

• 26 april, Huissense Stratenloop, Huissen, 0,6 – 1,2 – 1,9 – 5 – 10 km

• 4 mei, 21e Bemmelloop, Bemmel 0,7 – 1,5 – 5 – 10 km

• 10 mei, 24e 5x5 estafetteloop, 5 km

Pablo, kijk nou eens wat je gedaan hebt. Dat poppetje klopt toch niet en je hebt helemaal niet netjes tussen de lijntjes gekleurd….

Albert, hou nou eens op met die rare theorieën van je….gewoon aannemen dat twee plus twee vier is en dat wat geweest is verleden tijd is.

Martin, let op, zit niet uit het raam te staren, je moet opletten en niet voor je uit zitten dromen.

Of bovenstaande ooit werkelijk gebeurd is weet ik niet, maar feit is wel dat de schilderijen van Pablo inmiddels wereldberoemd en onbetaalbaar zijn, dat de relativiteitstheorie van Albert een Nobelprijs opleverde en dat de woorden van Martin: “I have a dream” nog steeds door iedereen geciteerd worden en een

grote invloed op de verhoudingen tussen blank en zwart hebben gehad.Hieraan moest ik denken toen ik een tijdje geleden naar huis ging na een avond brainstormen en dromen bij ARGO. In het kader van de ontwikkeling van een nieuw beleidsplan waren alle leden uitgenodigd om te komen meedenken. En vooral te dromen over hoe ARGO er in de toekomst uit zou moeten gaan zien. Makkelijk…nee helemaal niet. Blokkades liggen op de loer doordat je gaat denken dat iets niet kan, of dat anderen het toch niet willen of omdat…vul maar in.

De uitdaging is om eens buiten de lijnen te denken, de vastgeroeste kaders los te laten, je starheid wat los te laten. In een veilige omgeving waar je je vrij voelt om te zeggen wat je denkt en waarin je met open geest luistert naar anderen.Nee, het is zeker niet makkelijk om te

dromen en buiten de lijntjes te denken, maar het is wel erg leuk. Als je je eigen starheid los kan laten, komen er mooie plannen naar boven borrelen.En borrelen… dat hebben we natuurlijk achteraf ook gedaan. Je hoeft toch niet alles te veranderen, hè…wat goed is, moet je behouden.

Ik wens de beleidsplancommissie heel veel succes met het verwerken van alle dromen tot een mooi, kort en bondig beleidsplan voor de komende jaren, en wil ze bedanken voor de mogelijkheid om met z’n allen eens buiten de lijntjes te kleuren. Het zal de wereldgeschiedenis niet veranderen, maar wel leiden tot een mooi plan.

Gab

Buiten de lijntjes