WISSEL

2 / 2 0 0 9

In dit nummer:

Nieuw Crossparcours Argo

Verslag Rotterdam

ARGO jeugdpagina

Ida Jacobs en BBR

Corrie Nusselder

assisteert

Roparun: 24-uurstraining

De Route van …

Het hardloopseizoen is nu toch echt begonnen. We zitten midden in de wedstrijden, het weer houdt zich prachtig, de lopers hebben er zin in. Ook fijn voor de redactie van de Wissel, want er is weer het nodige leven in de brouwerij. Groot nieuws is natuurlijk het nieuwe cross parcours, notabene op een steenworp afstand van de baan. De finalecross van de jeugd is er gelopen en Gert-Jan Wassink heeft hem officieel geopend. Lees erover in dit nummer. Ook heb-ben we weer een Route van … Deze keer het vermelden waard, want de schrijfster had nog geen route. Toen heeft ze op de fiets wind en regen getrotseerd om er een te maken. Een mooie. En goed geschreven. En nu even in hoofdletters: LOPERS, JULLIE VERSLAGEN ZIJN VAN HARTE WELKOM!

Van de voorzitterVan de redactie

Beste leden,

“Heb jij al wel eens een wereldrecord gelopen?” vraagt een jongen van een jaar of acht. Het is de eerste keer op deze mooie zondag dat Gert-Jan Wassink even niet weet wat hij moet zeggen. Tijdens zijn loopclinic hangen vele kinderen, en met hen hun ouders, aan zijn lippen. De clinic is letterlijk en figuurlijk een mooie opwarmer, want de warming-up is het thema van de finale-dag van de Wintercrosscompetitie. “Warming-up is heel belangrijk, een computer moet ook eerst opstarten” is de eerste tip die we meekrij-gen. Tijdens deze afsluitende dag overheerst

het gevoel van een nieuw begin. Vanwege het jaargetijde, de opening van een prachtige, door Arie Reugebrink gerealiseerde, crossbaan, maar vooral een nieuw begin van een geweldige jeugdgroep. “Let goed op je houding, je moet trots zijn op jezelf” blijkt de perfecte samenvatting van deze dag.

De deelnemers aan de Roparun zijn, met alle respect, al wat ouder. Dat kan ook niet anders, want men moet in teamverband 530 kilometer afleggen. Een Roparunteam bestaat uit maximaal acht lopers die dus ieder gemiddeld zo’n 65 kilometer lopen, ofwel meer dan anderhalve marathon. Binnen Argo blijkt het geen probleem om acht kanjers te vinden die stuk voor stuk jarenlange loopervaring hebben. Maar de Roparun vraagt niet alleen om loopervaring. Het is ook een logistiek en organisatorisch spektakel. Willem Wassink heeft het hele parcours al verkend en ging proefdraaien in de Achterhoek. De onge-lofelijke rij plaatsnamen die hij uit zijn hoofd opsomt doet mij duizelen. Naast de sportieve inspanning leveren ze een andere inspanning: geld ophalen voor mensen met kanker.

De 5 x 5 op 9 mei is wellicht een mooie onderbreking voor deze kilometer-vreters. Dit evenement staat, naast de sportieve uitdaging, al jarenlang bekend om de gezelligheid. Nadat Argo goed gekeken had naar een voorbeeld in Duitsland (Weeze), werd in 1990 een parcours uitgezet in de Kruisberg. Een jaar later was onze huidige locatie op de Bezelhorst – op een baan van louter gras – het decor voor de estafetteloop. Zelfgebakken taarten, cakes en koeken zorgden toen en nu nog steeds voor de aanvulling van de verloren calorieën.

Binnen het bestuur is ook aandacht voor de langere termijn, zoals de vorm-geving van een beleidsplan, maar ook praktische zaken die vroegtijdig moeten worden uitgedacht. Zo wordt in de zomer van 2010 de toplaag van de baan vervangen. De Gemeente Doetinchem is, als eigenaar van de baan, hiervoor verantwoordelijk. Onze huidige baan is 15 jaar oud en met dit onderhoud kunnen we er evenzoveel jaren mee vooruit. Tijdens ons jubileumjaar (in 2011 bestaat Argo 50 jaar) kunnen we dus beschikken over een ‘nieuwe’ baan. De warming-up voor het jubileum kan beginnen. Let goed op je houding en wees trots op jezelf en op Argo.

Henk Woolschot, voorzitter AV Argo.

ColofonRedactieMarelle Boxem, René Boxem, Katinka Wetzels, Gerard Smeitink en Theo van Bergen

FotografieVoorpagina: Carlo SteveringTraining Roparun: Roel Klein penning

VormgevingFrans Hesselink Ontwerpbureau

DrukwerkPreduxion Doetinchem

RedactieadresWannedreef 25, 7006 LR Doetinchem

Tekst bij voorkeur digitaal aan leveren uiterlijk 3 juni 2009, per e-mail naar: wissel.argo@orange.nlDe redactie behoudt zich het recht voor ingezonden artikelen in te korten of te herschrijven.

Uw advertentie in clubblad Wissel? E-mail Henny Metz op sponsoring@argoatletiek.com

Parallelweg 29, DidamTel: (0316) 22 15 08

didam@kabaccountants.nl

Gildenbroederslaan 4, DoetinchemTel: (0314) 37 70 00

doetinchem@kabaccountants.nl

www.kabaccountants.nl

DidamDoetinchemEmmeloord

GoudaKampenTilburg

UrkVoorburg

Warnsveld

Uw financiële coach

K A B - V E R S T A N D V A N Z A K E N

Kab DI-DO ADV 180x131 magenta en cyaan 25-11-2008 11:24 Pagina 1

Op vrijdag 27 maart organiseerde Argo weer de jaarlijkse avond om alle vrijwilligers die een steentje bijdragen aan Argo te bedanken.

Bij de ingang werden we met een al dan niet alcoholvrij glaasje cham-pagne ontvangen door de twee gastvrouwen, Dinie en Flora. Na een toast met deze twee dames ont-moetten we in onze mooie kantine ruim vijftig andere vrijwilligers. Degenen die er niet waren hebben wat gemist, want speciaal voor deze avond kwam Firma Irma optreden. Dit duo bracht een prachtig en komisch opgezet programma met veel zang en dans, waarbij de zan-geres het contact met het publiek zeker niet schuwde. Ik heb Benno Huntink nog nooit verlegen gezien, maar van deze dame had hij niet terug. We kregen een aantal schit-terende nummers te horen in het Achterhoeks dialect. Zoals het liedje Ie kump er wel. Een mooie slogan voor lopers tijdens de wedstrijd. Na dit enerverende optreden praatten

we onder het genot van heerlijke hapjes en een glaasje wijn na.

Organisatie, namens iedereen bedankt voor deze gezellige avond met prima programma!

Theo van Bergen

Prima vrijwilligersavond

Ik zal maar beginnen met mijzelf kort voor te stellen: ik ben vorig voorjaar lid geworden van ARGO en ben gaan trainen bij de langeafstandsgroep van Willem Wassink. In oktober liep ik mijn eerste marathon, in Amster-dam. Ik begon daar goed, op een mooi schema van 3.30 uur en dat ging goed tot de 35 km. Toen kwam ik echt de man met de hamer tegen en eindigde ik in 3.40 uur. Ook een hele mooie tijd voor een eerste marathon, maar ik had al direct nadat ik over de streep kwam de overtuiging dat dit beter moest kunnen. Ik besloot dan ook al vrij snel om te starten in de marathon van Rotterdam in 2009.

Na een korte periode van redelijk rustig trainen begon ik in december weer met de nodige wedstrijden. In januari liep ik ter voorbereiding de halve van Egmond, de Asselt-ronde in de Midwintermarathon van Apeldoorn, en de 30 km in de Achtkastelenloop in Vorden. Deze voorbereidingsperiode kwam ik goed door, en begin april had ik het gevoel dat ik er helemaal klaar voor was. Op zaterdag 4 april vertok ik dan ook samen met mijn vrouw José naar ons hotelletje in Rotterdam-Zuid. ’s Middags meteen met de metro naar het beursgebouw om mijn startnummer op te halen en natuurlijk te snuffelen op de hardloopbeurs tussen al die mooie spullen.

De startToen kwam de dag, zondag 5 april. Vroeg opstaan om te ontbijten en op tijd vertrekken naar de start. Ik moest mij in het startvak opstel-len voor de tijd tussen 3.30 uur en 4.00 uur. Ik wilde nu toch wel rond de 3.30 uur proberen te lopen, en ik was vroeg, dus het lukte me om redelijk voorin het vak starten. Het leek een mooie dag te worden. In het begin was het toch nog wel wat fris, maar toen het drukker in het vak werd steeg ook de temperatuur. De bewolking werd dunner en de zon kwam er langzaam door. Lee

Towers begon te zingen, maar was onverstaanbaar door de helikopter die boven ons hing. Na zijn goedbe-doelde, aanmoedigende lied klonk er een kanonschot en de meute kwam in beweging. Wat een gigan-tische ervaring is dat als je in zo’n mensenmassa, in een dubbele rij, richting Erasmusbrug gaat. Echt een indrukwekkende hoeveelheid lopers.

De klimVia de Erasmusbrug liepen we een ronde door Rotterdam-Zuid. Ik liep lekker en kon mij goed aan mijn voorgenomen schema van 3.30 uur houden. Op het halve marathon-punt kwam ik door in 1.42.53 uur; dit was zelfs al iets sneller dan mijn schema. Vervolgens kwam de Erasmusbrug opnieuw in zicht. Ik probeerde mijn ritme vast te houden bij de klim naar de brug. Dit lukte

‘Rotterdam’ door de ogen van Wander Bod

Zomer

Als man van middelbare leeftijd heb ik een diepgewortelde angst voor het moment waarop ik niet meer meetel. Er bestaan gewis culturen waarin oude mannen gerespecteerd worden als nooit tevoren in hun leven, maar daar reken ik onze wegwerpcultuur niet toe. Nu ik daarover nadenk, vind ik dat ietwat onhandig van ons. Vrijwel elke sterveling wil oud worden en wat is er dan mooier dan alsmaar in aan-zien stijgen? U wilt niet oud worden, zegt u? Hmm … wellicht deelt u mijn angsten om afgeschreven te worden en zou u elders in de wereld wel stamoudste of iets dergelijks willen worden. Enfin, denkt u er nog maar eens over na.Willekeurig vang ik intussen signa-len op van mijn verval: na een lange computerzit kan ik nauwelijks nog in beweging komen, collega’s die zich fluisterend op mijn opvolger verheu-gen, huisgenoten die mijn mening voor kennisgeving aannemen, en al wat mij ten dans vraagt op een sporadische bruiloft is mijn behaarde tante. Zo incasseer ik driekwart van het jaar en neemt de ernst van mijn waarnemin-gen jaarlijks toe.Gelukkig hoor ik u vragen, beste lezer, “Driekwart?”. Anders was u verstoken gebleven van mijn laatste beetje levensplezier. Dat bevindt zich steevast in de zomer. Toen ik enkele weken geleden moest constateren dat mijn weegschaal een hoogtepunt en mijn conditie een dieptepunt bereikt had, besloot ik er op los te gaan. Vrijwel dagelijks trek ik ten strijde, en wat eerst voetje voor voetje genoemd mocht worden, begint meer en meer te lijken op een hinde die de donkere bospaden slechts toucheert. Met de kracht van de zon, nemen dagelijks mijn eigen krachten toe. Ik geniet door de komst van de zomer en mijn plezier bereikt hier en daar nog medemensen ook. Zo verbeeldde ik me gisteren dat twee paardrijdende, uitgelaten meiden giechelend omkeken toen ik hen – uiteraard in een moordend tempo – aan een prachtige bosrand passeerde. Ik tel godzijdank nog mee.Verbaast u zich niet als u mij bin-nenkort weer treft in de tot Yab Yum geverfde Argo-kantine. Gedeelde zomer is per slot dubbele zomer.

Bert Woolschot

Johanna is geboren in Zuid-Hol-land, en na twee jaar ging het richting Drenthe. Na hier vijf jaar gewoond te hebben was Zutphen het volgende station. Laat Arie, ook geen onbekende binnen de club, hier nou toevallig ook wonen. Je raad het al, ze vonden elkaar.Maar Arie had werk in Doetinchem en dat werd dus verhuizen.

Ze hebben twee zoons, en deze zijn lid geweest – hoe kan het ook anders – van Argo. Maar aan hard-lopen hadden ze een broertje dood. Vandaar dat het speerwerpen en 100 meter sprint werd. Maar toen ze als familie wilden deelnemen aan de 5 x 5 moesten ze eraan gelo-ven en was het afzien voor de boys.

Johanna heeft het tot de halve marathon gebracht en dat was voor haar afzien. Want ze was te laat in beweging gekomen en nog wel dankzij – daar hebben we hem weer – Arie. Die had haar spontaan voor een training bij Janneke opge-geven en dus moest ze wel. Eerst nog bij het Rietveldlyceum en nu op de donderdagmorgen, nog altijd, bij Janneke. Ze heeft in verschillende commissies gezeten, en maakt ook

nog vier keer in de week schoon in het clubhuis. Een kleinkind gaat dan mee; als oppasoma moet je iets. Een nieuwe sporter is alweer geboren, want de kleine vraagt altijd of ze een rondje op de baan mag lopen.

Maar Johanna heeft meer kwalitei-ten. Ze heeft in en om het huis veel zelfgemaakte beeldhouwwerken staan. Deze hobby beoefent ze nu zo’n zeven jaar en de fijne kneepjes leert ze van Astrid van Damme. Maar zo is er meer wat ze leuk vindt, onder andere vakantie vieren. Met de kinderen altijd k(r)amperen in Nederland en Denemarken. Nadat de jongens uit huis waren, zijn er veel warme Griekse eilanden bezocht.

Autorijden mag ze graag doen, het liefst in een leuke auto. Ze hebben een Mini, helemaal kaal gemaakt door Arie. Nadat ze in april op vakantie zijn geweest knapt Arie hem op en dan kan Johanna rond-scheuren door de Achterhoek.

Loper in the picture

Johanna Reugebrink

mij goed, maar aan de overkant merkte ik dat ik toch wel even wat herstel nodig had.

DoorgaanNa die tweede keer Erasmusbrug begon de wedstrijd pas echt. De ronde om het Kralingsebos begon geleidelijk steeds zwaarder te worden. Na 35 kilometer ging het toch meer moeite kosten om mijn tempo vast te houden, en vanaf de 37 kilometer moest ik mijn tempo geleidelijk steeds iets verder laten zakken. Maar als je dan in de laatste kilometers zo’n enorme mensen-massa langs de kant ziet staan kun je niet stoppen en blijf je doorgaan, terwijl je lijf schreeuwt om stop-pen. Op de finish zette ik mijn klokje stil en kwam ik uit op een tijd van 3.31.10 uur. Toch een fantastische tijd waar ik erg tevreden over was. Mijn tijd van de vorige marathon met 9 minuten verbeterd.

Goed gevoelNadat ik over de finish was, blok-keerden mijn benen helemaal en kostte het mij veel moeite om weer naar de plek te wandelen waar ik met mijn vrouw had afgesproken. Maar na een lekker warm bad en twee uur verder was ik er weer bovenop en overheerste het goede gevoel. De volgende dagen een beetje spierpijn gehad maar dinsdag toch al weer wezen uitlopen. Heer-lijk: lekker ontspannen lopen zonder met een schema rekening te hoeven houden.

Super marathonHet is echt een super marathon om te lopen. Ik ben er al een keer als supporter bij geweest en heb toen al wat van de sfeer kunnen proeven, maar als deelnemer overtreft het dat gevoel nog veel meer. Wat een sfeer en wat een mensenmassa bijna langs de hele route. De stad Rotterdam leeft echt voor de mara-thon.

Wander Bod

Baancoördinator Arie Reugebrink dacht het tien jaar geleden al. “Zo’n mooi stukje grond, vlakbij de atle-tiekbaan, dat heb je nergens.” Maar helaas, het was vervuild, tegen-woordig is het natuurgebied, en de gemeente Doetinchem zei ‘nee’. En bleef nee zeggen. Tot Arie, Jan Manenschijn en Manfred Vels de kop-pen bij elkaar staken.

Zoals iedereen weet is Manfred trainer van de jeugd. Hij signaleerde dat er steeds meer kinderen willen hardlopen. Leuke ontwikkeling, niks mis mee, maar je wilt met het spul wel eens van de baan af. Dat doen de recreantengroepen tenslotte ook regelmatig, in de Kruisbergse bos-sen. Maar die liggen op een kleine drie kilometer van de baan. En dan is de training nog niet eens begon-nen. Beetje ver voor de mini’s. Dus: “Mogen we voor hen dan dat stukje grond hebben, gemeente?” Natuur-lijk duurde dat ook weer even, maar uiteindelijk ging Doetinchem over-stag. De belangrijkste hobbel was genomen.

Crossklaar makenMaar nu moest het parcours nog ‘crossklaar’ gemaakt worden. Arie: “We hebben toen in de groepen rondgevraagd wie er wel wilde helpen en al gauw hadden we een aantal trainers, leden en ouders van jeugd die de handen wel uit de mouwen wilde steken. We waren ook erg blij met het aanbod van Mario van Zuilen om met zijn graaf-machientje te komen. Twee zater-dagen in maart zijn we in de weer geweest om bomen en blad weg te halen. Niet te veel, want we wilden het zo natuurlijk mogelijk laten. En verder hebben we erg veel zwerfvuil verzameld. Een container van 1000 liter vol, om precies te zijn. Maar nu hebben we dan ook een pracht van een crossparcours. Ook supermooi voor heuveltraining.”

Op naar 5 aprilNatuurlijk moet zo’n mooi parcours ook een naam krijgen en liefst offi-cieel geopend worden, vond Man-fred Vels. En wiens naam kan het beter dragen dan dat van Gert-Jan Wassink, onze clubcoryfee. Geluk-

kig was Gert-Jan erg vereerd; hij wilde graag komen om het parcours te openen en een clinic te geven. Op zondag 5 april zou het allemaal gaan gebeuren. Niet toevallig, die datum, want de finalecross (zie jeugd pagina) werd ook op die dag gelopen. Op het nieuwe parcours, natuurlijk.

De clinicZondagochtend 5 april was het flink druk op onze atletiekbaan. Zo’n 75 kinderen en ouders dribbelden achter Gert-Jan Wassink aan voor de clinic Hoe doe ik een goede war-

Nieuw crossparcours voor Argo

ming-up. Na wat loszwaaien was het tijd voor de loopscholing. Gert-Jan deed de oefeningen voor en legde daarbij uit waar ze goed voor waren. Enthousiast deden de jeugd en hun ouders dit vervolgens na. Gert-Jan vond het geweldig om jong en oud bij elkaar te krijgen en samen te trai-nen. “Volgens mij had iedereen het naar z’n zin en daar gaat het om. Ik vind het belangrijk de jeugd enthou-siast te maken voor het hardlopen. Techniek is daarbij erg belangrijk, maar vaak wordt daar te weinig op gefocust. Door deze clinic kan ik iets van mijn kennis overbrengen. Ik hoop dat de jonge talenten dit mee-nemen in de wedstrijd.” Ook gaf hij nog een groepsopdracht. Gert-Jan: “Atletiek is weliswaar een individu-ele sport, maar je leert van elkaar. Door gezamenlijke opdrachten leert de jeugd elkaar te corrigeren op de juiste manier. Hopelijk draagt deze oefening een beetje bij aan het besef dat je samen sterk kunt worden.”

Gert-Jan Wassink crossparcoursToen de clinic was afgelopen ver-zamelden alle kinderen en ouders zich rondom de Achterhoekse atleet om gezamenlijk af te tellen voor de officiële opening van het Gert-Jan Wassink crossparcours. Jan Manen-schijn overhandigde de schaar, waarna Gert-Jan het lint door mocht knippen. Na de woorden “Welkom op het Gert-Jan Wassinkparcours!” klonk het startschot en ging de Argo finalecross van start. Met rode hoofden kwamen de lopers voldaan over de finish van het zware parcours dat pittige

heuveltjes afwisselt met stukjes mul zand. Gert-Jan: “Een super crossparcours om goed op te kun-nen trainen, en mooi om een wed-strijd op te lopen. Ik hoop dat Argo hierdoor een paar goede toekom-stige crossers erbij gaat krijgen. Zo zetten we Argo op de kaart.”

Het is de bedoeling dat er op het parcours een aantal routes komen. Arie: “Ja, tweeëneenhalf rondje is bijna een kilometer. We gaan drie routes van verschillende lengte uitzetten. De markering gebeurt door middel van kleuren, dat gaan we in juni regelen. Eerder kan niet,

want het is een stukje natuur-gebied en op dit moment broeden er vogels als de groene specht en de buizerd.”

Kortkortkortkortkortkortkortkort

Baancoördinator op vakantie Onze baancoördinator Arie Reugenbrink gaat eind deze maand een aantal weken op reis. Wie hem in die periode gaat vervangen wordt zo snel mogelijk bekend-gemaakt op het publicatiebord in baan 9.

Nieuwe huurovereenkomst met gemeente Doetinchem Op de bestuursvergadering van 6 april jl. is de nieuwe huurovereen-komst met de gemeente Doetinchem getekend. Dit betekent dat alles bin-nen de hekken van het atletiekpark nu van AV ARGO is met uitzondering van de grond en de atletiekbaan. Van Argo zijn nu clubhuis en wedstrijd secretariaat, maar ook alle materialen die er staan zoals springkussens, de nieuwe kappen

daarover heen, en de netten met hun geraamtes voor kogel- en speerwer-pen enz, enz.

In 2010 renovatie atletiekbaan Als alles volgens plan verloopt, wordt in de tweede helft van mei 2010 gestart met een totale reno-vatie van onze baan. Hij is daardoor een paar maanden uit de running, maar: in ons jubileumjaar 2011 heeft Argo een gloednieuwe baan!

Argo-Agenda

9 mei 5 x 5, 13.00 uur 30 mei Roparun 2 juni Deadline kopij Wissel 3 15 juni Bestuursvergadering,

20.00 uur 27 juni Stedenwedstrijd

pupillen 1 juli Start Tour de Argo 4 juli Familiedag 6 juli Wissel 3 verschijnt 27 juli Start zomerstop (3

weken) 2 aug Deadline Wissel 4 2 sept Wissel 4 verschijnt 7 sept Bestuursvergadering,

20.00 uur 12 sept Start verkoop Grote

Clubactie 2 okt Deadline kopij Wissel 5 3 okt Clubkampioenschap-

pen jeugd

A R G O J E U G DAtletiekclinic voor winnaars lotenverkoop

Hallo alemaalIk heb zondag 12 februari mee gedaan aan de finale wedstrijd van de 1k runaway in het omnisport in Apeldoorn.Ik heb een redelijk resultaat aan overgehouden met een tijd van 3.42.43 en de 11de van de 17 meisjes.Het was erg groot van binnen en buiten. De tribune’s waren zeker 20 meter hoog bij de hoogste stoelen Mijn mede argonaut Fin heeft er ook geen gras over laten groeien,en heeft dus ook top gepressteert.De wielrenbaan loopt mee met de hardloopbaan,het was net een cross baan maar dan net effe anders.En ik heb dit ervaren als een mooi hardloop evenemt.

Groetjes Marije van Aken

Op woensdag 18 maart deden Luuk en Mayke Nusselder, Sabrine en Seline Vels en Merle Odolphy mee aan een atletiekclinic op Papendal. Deze vijf kanjers waren er op uitnodiging van De Grote Clubactie omdat ze de meeste loten hadden verkocht. Onze atleten vertellen over deze bijzondere dag.

Merle Merle: “We werden door Robert Lathouwers (beroemde 800 meter-loper) twee uur lang getraind. Eerst kregen we allemaal een t-shirt, daar stond op “Ik ben de beste”. Eerst deden we een spelletje als war-ming-up en gingen we een rondje rennen. Daarna gingen we kniehef-fen, hakken-billen, huppelen enzo-voort. Hierna hadden we pauze en had iedereen tijd voor wat drinken en ………. handtekeningen en foto’s natuurlijk!Toen de pauze voorbij was moesten we in de opdrukstand zitten en proberen elkaar met de handen om te duwen. Daarna gingen we verspringen.”

Mayke en Luuk Mayke en Luuk: “We vonden het ook vet dat we dat t-shirt kregen. We kregen les van Robert. Eerst gingen we een rondje inlopen met oefenin-gen, daarna een soort loopscholing. Toen hebben we ook nog een spel-letje gedaan met hoedjes over-brengen. En we hebben gesprint. We moesten op onze rug liggen met onze ogen dicht. En als hij “ja” zei moesten we zo snel mogelijk opstaan en naar het eindpunt sprin-ten. Ook verspringen en estaffette was heel erg leuk. We hopen dat we dit nog vaker gaan doen, het was supergezellig.”

Beroemdheden De trainingen waren bijzonder leuk om te zien en er werden heel veel verschillende oefeningen gedaan.

Luuk was de sterkste bij het armpje wegtrekken en mocht het in de finale opnemen tegen Robert Lat-houwers. Het was heel spannend, maar uiteindelijk liet Luuk hem win-nen. Tussendoor kwam de ene na de andere beroemdheid trainen op de mooie baan. Eerst Gregory Sedoc, de Europees kampioen hordenlopen op de 60 meter indoor. Ook zagen we enkele voetballers van Vitesse, en Melissa Boekelman was er, de Nederlands kampioen kogelsto-ten. Toen ging de aandacht van alle vaders uit naar Jolanda Keizer. Zij won onlangs een zilveren medaille bij de meerkamp bij de Europese kampioenschappen indoor. We gin-gen uiteraard op handtekeningen- en fotojacht.

Sabrine en Seline Sabrine en Seline: “We vonden de lessen van Robert ook heel leuk. Vooral de oefeningen waarbij we op onze rug moesten liggen en weg-sprinten, en het armpje wegtrekken. We hebben twee keer gewonnen bij de estafette aan het eind. We had-den een snelle groep met Sabrine, Mayke, Merle en Seline. We vonden het helemaal stoer dat Gregory Sedoc er aan het trainen was en dat hij met ons op de foto ging en ons zelfs een handtekening gaf.”

StaartjeAls laatste kregen ze een oorkonde en gingen ze met z’n allen op de foto. Deze fantastische dag had trouwens nog een leuk staartje voor Seline; zij mocht de sprintoefenin-gen van Robert Lathouwers tijdens haar eigen training bij Argo laten zien. En trainers Corrie en Manfred kregen op deze middag weer wat nieuwe ideeën.

Marije en de finalewedstrijd

ARGO JEUGD

Bryan is 14 jaar en de sprintkoning van Argo. Hij begon in 2003 bij de club als B-pupil bij Jolande en Theo. Tijdens de stedenwedstrijden in die begintijd kon hij zich meten met de sprinters van de andere verenigin-gen, en al snel was hij die de baas op de korte afstand. Behalve sprin-ten kon Bryan trouwens ook goed verspringen. Helaas kreeg hij tijdens

de landing steeds meer last van zijn knie, daarom is hij zich, toen hij A2-pupil werd, gaan toeleggen op alleen de korte afstand. En met succes; hij werd Nederlands kampioen op de korte afstand indoor en behaalde tweede plaatsen met het estafette-team. Nu hij bij de junioren zit heeft hij ook eerste plaatsen behaald op de 60 en 80 meter en met het estafette-team bij de D2 junioren.

Wie is je grote voorbeeld?Usen Bold, een eersteklas sprint-kanon. Ik hoop dat ik ooit zo snel word als deze gigant.

Wat eet je voor een wedstrijd?Meestal brinta met melk en suiker.

Hoe ziet je trainingsprogramma er uit?Ik train minstens drie keer per week, vooral de start en run van de sprint, en ik doe aan fitness voor mijn schou-ders en benen.

Wat zijn je persoonlijke records?11.6 seconden op de 100 meter bij de Gelderse selectie, en 11.3 secon-

den op de 100 meter bij de nationale jeugdselectie.

Wat is je volgende doel?Goed presteren op de Fysec games in Portugal. Ik ga daarheen met Sten Schaper, Saskia van bergen, Sophie Snelder en Sophie Gerritsen. Zij ver-tegenwoordigen het Rietveld Lyceum bij die wedstrijden.

Wat zijn je toekomstplannen?Ik wil mijn studie aan het Metzo col-lege afmeken en daarna verder in de autotechniek. En ook wil ik me ont-wikkelen in de 100 en 200 meter.

Heb je nog andere hobbies?Ja, computergames om tot rust te komen.

Welke tips heb je voor onze aanstor-mende jeugd?•goedrustenvoordewedstrijden•goedluisterennaaraanwijzingen

van de trainers•goedetenvoorennadewedstrijden•studiegaatvoordesport•bijblessuresniettesnelweer

beginnen.

Even kletsen met ... Bryan Hissink

Iedereen moest om 9:30 aanwe-zig zijn bij av argo.Om 9:40 begon Gert Jan Wassink met zijn clinic.Iedereen moest een rondje in lopen.Daarna begon Gert Jan met een paar oefeningen.Nadat we oefenin-gen hadden gedaan deden we een loopscholing,die uit vier verschil-lende onderdelen bestond.Na de loopscholing werd het Gert Jan Wassink cross parcours geopend.Om 10:45 gingen de pupillen van start.Met hoge snelheid stormde ze af op het parcours, ze legde de afstand van 1000m in hoog tempo af ..Toen gingen de broertjes en vriendjes van start,ook zij liepen het parcours snel,voor dat je het wist waren ook zij klaar. De ouders hadden nu drie

wedstrijden gezien dus werd het tijd dat zij ook gingen lopen.Zij liepen goed voor minder getrainde mensen en waren snel binnen zodat de prijs uitreiking en de loting kon begin-nen.Na een spannende loting waar al veel prijsjes werden verloot werd de spanning extra verhoogt voordat de bekers werden weg geven voor de winnaars van de wintercross competitie.Nadat alle bekers waren weg geven was het tijd om weer naar huis te gaan.Wij hebben er een mooi cross parcours bij ,gemaakt door de trainers ,ouders en enkele pupillen.De wedstrijd was erg mooi en ook was het gaaf dat Gert Jan Wassink er was.Ik hoop dat het volgend jaar weer zo gaaf wordt

David van Bergen

Eind cros wintercompetitie

Leuk hoor, in de Wissel: “De route van...” Maar ik kan nooit meedoen. Ik heb namelijk geen route. Ook geen rondje, geen slingerende lussen of een weg van A naar B. Ik heb gewoon niks. Elke woensdagochtend ga ik lopen met de groep van Flora, achter de meute aan, met het verstand op nul. Na vijf kwartier sta je zonder verdwaald te zijn plotseling weer bij baan 9 je schoenen te borstelen. Waar we zijn geweest? Meestal in de Kruisbergse Bossen. Maar waar precies? Geen flauw idee.

Ik begon bij Argo halverwege 2004. Fanatiek was ik hoor, die eerste jaren. Veel wedstrijdjes meedoen in de buurt, meestal 5-10 km en zelfs een keer een halve marathon. Maar sinds twee jaar zit de klad er behoorlijk in vanwege de drukte thuis en op het werk en vanwege de nieuwe hobby saxofoon spelen.

Een eigen rondje loop je natuurlijk elke week, want zoiets moet je goed onderhouden. Je weet van je eigen rondje altijd hoe ver het is naar de volgende afslag. Bij elke splitsing besef je hoe laat je daar eigenlijk had willen zijn en hoeveel minuten je boven of onder je eigen streef-tijd zit. Alles langs de route wordt bekend en zie je gestaag verande-ren. Op een eigen rondje kun je niet verdwalen. Fantastisch allemaal! Eigenlijk onbegrijpelijk dat ik er nog geen heb. Dus snel op de fiets om er eentje te ontdekken. En hier is ‘ie dan: het Kervelrondje. Vlak ter-rein, voornamelijk verharde wegen, nauwelijks afslagen en toch een afwisselende en prachtige omge-ving. Het is een route van Keijenborg naar landgoed Het Kervel en terug. De start is bij bakkerij Sloot, Hengelosestraat 15 en de lengte is zo’n 10 km.

Routebeschrijving:Met de rug naar de bakker rechtsaf de straat en het dorp uit. Buiten het dorp gelijk de 1ste weg rechts (Wolsinkweg). Eindeloos recht-door bij alle kruisingen. Het wordt Zaarbelinkdijk en later Berendschotstraat. Pas op het kruispunt met de Elderinkweg linksaf. Opnieuw bij alle kruisin-gen rechtdoor. Elderinkweg wordt Bruinderinkweg. Na een poos kom je bij een kruispunt met rechtdoor een smalle doodlopende weg. Hier linksaf de Kervelseweg op. Deze wordt na korte tijd onverhard. Bij de T-splitsing rechtsaf de ver-harde weg op. Je loopt nu recht op Het Kervel af. Links aanhouden de onverharde weg op. Blijf wel even stilstaan om de geschiedenis van Het Kervel op het bord daar te lezen. Bij de T-splitsing linksaf de Krommedijk op. Vanaf daar is het opnieuw almaar rechtdoor over alle kruispunten en kom je via Bekveld weer in Keijenborg uit waar je de Kerkstraat volgt. Wanneer je op de kruising bij de Kerk een paar stap-pen rechtsaf zou gaan, heb je een café en een supermarkt gevonden. Aan het eind van de Kerkstraat, net voordat je Keijenborg weer dreigt te verlaten, ga je rechtsaf richting Hummelo (ANWB-bord) de Hengelosestraat op waar je aan de rechterkant Bakkerij Sloot weer terug zult vinden. Lekker met een broodje op het bankje?

Jongens, ik heb een eigen rondje om stinkend jaloers op te worden!!

De route van …

Maike den Houting

Praktijk Oefentherapie Cesar

Ida Jacobs•Orthopedischeklachten: rug, nek/schouder, heupen, knieën, voeten enz.•Neurologischeklachten: hernia, whiplash, c.v.a. enz.•Zwangerschapsklachten: urineverlies, bekkenpijn enz.•Sensomotoriek: grove en fijnemotoriek, schrijfproblematiek

enz.•Sportspecifiekeklachten: advies en begeleiding.

In het medischcentrum van Dichteren, Willy Brandtplein 16B 7007 LB Doetinchem

Bel voor een afspraak: (0314) 36 02 23 www.cesarjacobs.nl

100% vergoed

door ziektekosten-

verzekeraar

Direct toegankelijk,

zonder verwijzing arts

Corrie Nusselder volgde samen met acht andere Argo-leden de opleiding tot assistent-trainer. Hoe is dat zo gekomen?

Corrie: “Ik ben al jaaaaaren bij Argo. Ik deed aan triatlons, en om een beetje sneller te worden met lopen ben ik lid geworden. Sinds 1993 loop ik alleen nog. Op dinsdagavond bij Hans Legebeke, een supergezel-lig recreantenteam. Daarnaast nog twee keer heerlijk in de bossen.”“Er werd al jaren tegen me gezegd dat de trainersopleiding wat voor mij was. Maar ik heb nooit toegehapt omdat de kinderen nog klein waren. Toen Mayke en Luuk bij Argo kwa-men, vroegen de jeugdtrainers of ik mee wilde helpen en daar ben ik vorig jaar mei mee begonnen. Ik zou er ook een cursus voor volgen, dus

dat werd die voor assistent-trainer, in oktober.”

“Het waren acht avonden waarvoor je heel veel moest lezen en voor-bereiden. We hebben er ontzettend veel geleerd, heel veel gelachen en spierpijn overgehouden aan al die loopscholingen, haha. Ook moest je twee trainingen voorbereiden en lesgeven in een groep. Dat deed ik bij de jeugdgroep, op zaterdag-morgen bij Stefan. Superleuk om te doen, de kinderen waren ook heel enthousiast. Sinds november ben ik op zaterdagmorgen om negen uur bij de loopgroep voor kinderen. Verder ben ik donderdagavond bij de junioren D van de partij voor de warming-up en het loopgedeelte. Natuurlijk omdat onze kinderen er bij zitten, maar ook omdat het zo

gezellig is, en je ze spelenderwijs heel veel kunt leren. Ook een recre-antengroep lijkt me leuk. Dat zal ik de komende woensdagochtenden wel ervaren, want dan neem ik vijf trainingen van Flora over.” Denkt ze al aan een opleiding tot trainer? “Het lijkt me wel heel leuk. Maar ja, de tijd! Dat is het grootste probleem. Had ik het maar jaren geleden gedaan, dan was het een stuk eenvoudiger geweest. Maar: zeg nooit nooit.”

Corrie Nusselder assisteert

Groep onder de loep

De basisgroep

Er zijn wel vaker begingroepen bij Argo geweest, maar dat was vaak een beetje ad hoc, op eigen initiatief. Een jaar of tien geleden begon het wat vastere vormen aan te nemen en nu draaien Bas en Hans de basisgroep al voor het vierde jaar. Hij is zelfs onder-deel van het beleid.

Bas: “We constateerden dat de instroom van beginners in de recrantengroepen niet soepel was. Dan kwam er een enthousiaste loper die na tien minuten total loss was. Of na drie weken met een shin-splint op moest geven. Als volslagen beginner kun je fysiek simpelweg niet meteen aanhaken. Dan verlies je dus al snel je enthousiasme. Daarom hebben we nu de basis-groep. De cursus bestaat primair uit twaalf trainingen. Die beginnen altijd met een stukje theorie over looptech-niek, voeding, kleding, kortom: alles wat belangrijk is bij het lopen. Dan begint de looptraining, met eerst een warming-up en daarna is er extra aandacht voor looptechniek en houding. In de eerste weken volgen dan veel zogenaamde minutenloop-jes op de baan. Ze moeten natuurlijk ook voor zichzelf gaan lopen en krij-gen daar een loopschema voor.”

SplitsenNa drie, vier weken wordt duidelijk wie al meer kan en wie nog niet. “Dat is vaak het moment waarop we de groep tijdens de kern gaan

splitsen. Tussen de echte beginners zie je al grote verschillen, maar er is ook een groep die andere sporten doet of al hardloopt. Zij gaan voor de techniek, de afwisseling en de achtergronden. Zo van ‘nu wordt het echt tijd om het anders, beter te gaan doen’. Ook nu weer zijn er zeker vier of vijf die heel goed zouden meekomen in het prestatie/ wedstrijdcircuit. Maar bij beide groepen is het enthousiasme even groot. De basisgroep is er trouwens ook voor lopers die geblesseerd zijn geweest of er om andere redenen lang uit zijn geweest. Een aantal leden heeft op die manier zijn draai weer gevonden.”

Oud-voetballersEen bijzondere groep beginners zijn volgens Bas de oud-voetballers. “Vooral de middenvelders. Manfred Vels bijvoorbeeld is topscorer bij VIOD en dat is een hele snelle loper. Of neem Dennis Weijers, ook een voetballer. Die kwam op dinsdag-avond met zijn moeder mee naar de training van de recreanten om te kijken of het wat voor hem zou zijn. Nou, je weet wat er van gekomen is.” En laat topscorer nummer twee van VIOD, Frank Janssen, nou op dit moment heel verdienstelijk lopen in de basisgroep. Menig voetballer kan dus naast of na het voetbal een hele leuke hardloopcarrière hebben. Ik zou zeggen: neem je voetbalvrien-den mee, they’ve got talent.”

HUP

Een raar woord eigenlijk. Hup. Haa Uuu Péé. Hup. Je hoort het wel vaker. Hup, 1 2 3, hup, 1 2 3. Hard-lopend langs mensen die meestal niet hardlopen. Vaak juist heel weinig aan het doen zijn. Zittend op een terras of op een bankje naast de weg. Hup, 1 2 3, hup.

Van Dale zegt: ‘Aansporing, bekende aanmoedigingskreet bij internationale voetbalwedstrijden’. Aansporing … Ja, daar kunnen wij lopers wel wat mee. Het is namelijk altijd heel prettig om te horen.

Komt ‘hup’ van huppelen mis-schien? Huppelen: ‘zich met sprongetjes voortbewegen’. Als lammeren in de wei. Nou dat is soms het geval met hardlopers. Kijk maar eens tijdens de warming-up naar de rare bokkensprongen die mensen dan doen. Dat lijkt vaak genoeg op huppelen. Echter, ik denk niet dat iemand ‘hup 1 2 3’ roept en verwacht dat er verder gehuppeld word.

Nu moet ik eerlijk bekennen dat ik ook niet harder ga lopen als iemand ‘hup 1 2 3’ roept. Eigenlijk denk ik dan dat die persoon van hardlopen totaal geen kaas heeft gegeten. En dat die opmerking voortkomt uit een armoede aan woorden om iemand aan te moedigen. Zo van: ik moet iets zeggen, dus laat ik maar ‘hup’ roepen.

Aanmoedigen, daar zit ‘em de kneep. Kunnen we nog wel aanmoe-digen? Echt aanmoedigen? Ik ben daar wel benieuwd naar. Eigenlijk wil ik jullie, lezers, vragen eens die ene aanmoediging die jou altijd helpt – zogezegd erdoorheen sleept – naar de redactie te sturen. Dus: het woord, met kort het verhaal waarom het voor jou zo’n goede aanmoediging is.

In de volgende Wissel komt dan een bloemlezing. Of, als er echt een armoede is, niet. De uitdaging ligt er. Nu ben jij aan zet. Dus schud uit de mouwen die woorden! Hup, 1, 2, 3!

Grit

DoorstromenAan het eind van die twaalf weken kunnen de deelnemers zeker een klein half uur achter elkaar hard-lopen en wordt de cursus afgesloten met een officiële Fittest. Wie wil kan ook nog aan een Coopertest mee-doen. “Dan zijn lopers in principe klaar om door te stromen naar een recreantengroep. Toch constateren we dat sommige mensen moeite hebben met aanhaken. De snelheid waarmee iemand vooruitgang boekt valt soms tegen. Daarom gaan we voor de lopers die nog wat extra’s nodig hebben een tijdje door, met een speciaal programma. Ondertus-sen zijn ze dan al wel lid.”

VoldoeningOp dit moment start de basisgroep twee keer per jaar; de huidige groep is in februari begonnen, en in september start er weer een. Bas: “Het hangt nu nog af van de tijd die Hans en ik ervoor hebben. Als zich collega-trainers melden kunnen we nog meer lopers laten instromen. Ik vind het in ieder geval een harstikke leuke groep om te trainen, vooral om de lol die mensen erin hebben. Het is het enthousiasme, de glim-lach die je terugkrijgt. Dat ze na een paar weken zeggen: ‘Ik kan al vijf

minuten achter elkaar lopen, had ik nooit gedacht!’ Het is dankbaar werk en het geeft veel voldoening.”

En wat vinden de lopers er zelf van? Na de training willen Sanne Vredegoor, Remco Berentsen, Frank Janssen, Nienke Hubers en Jolienke Weinans die vraag met plezier beant-woorden.

Jolienke: “Het was Nienkes idee om bij Argo te gaan lopen. Ik liep al met een vriendin, maar er zat geen groei in, vandaar.” Nienke had zo haar eigen redenen. “Ik ga samen met Frank en zijn vrienden een rondreis door Australië maken. Toen ik Floortje Dessing tijdens haar reisprogramma in Australië zag hardlopen, dacht ik: ‘Dat wil ik ook!’ Onze vakantie is in juli, na de basisgroep, dus dat komt goed uit.” Frank is de voetballer waar Bas het over heeft, een topscorer dus. Maar zelf blijft hij bescheiden. “Ik heb op redelijk niveau gevoetbald, maar ik wilde meer activiteiten. Ik liep al wel twee avonden in de week, maar zelf doe je toch maar wat. Hier krijg je looptechniek en tips.” Remco voet-balt ook en is ‘overgehaald’, zoals hij zelf zegt.

En hoe is het ze bevallen?Jolienke: “Als ik eerlijk ben denk ik voor de training vaak: ‘Pffff’. Maar als ik even bezig ben vind ik het leuk. Ik hou van de afwisseling in de trainingen; dan weer eens interval, dan op kracht. En je kunt elke dag trainen als je dat wilt.” Nienke heeft altijd veel zin om te gaan. “Ik vind het heerlijk om buiten te zijn, zelfs in de regen, maar ik heb moeite met alleen lopen. Dan word je niet uitgedaagd. En ook mentaal is het moeilijker: dat lange eind!” Frank: “Ik vind de afwisseling ook leuk, en de groep. We zijn erg gedreven. Ikzelf ben nogal een individualist.” Remco: “Ik ben een teamsporter, vind het vooral leuk om dit samen met anderen te doen.” Sanne: “Het is fijn dat er op je techniek wordt gelet. Wel zou ik iets meer afstan-den willen lopen. Maar het niveau is goed, voelt goed. Jolienke: “Hans en Bas zijn ook heel enthousiast. En ze zijn allebei anders. Ik heb mentaal bijvoobeeld nog wel eens iets meer nodig. Hans roept dan: “Kom op!” En dan gaat het weer.”

Zoals iedereen weet wordt in het Pinksterweekend de Roparun gelo-pen. Om die tot een goed einde te brengen is een goede training erg belangrijk. De leden van Loopgroep de Achterhoek zijn daar dan ook al volop mee bezig. De Roparun is een wed-strijd in estafettevorm, en er wordt 48 uur non-stop gelopen. Dus ook die estafette en dat nachtje overslaan zal geoefend moeten worden.Een aantal weken geleden liepen we al een wedstrijd in Maasdam over 60 kilometer. Het zou dus moeten kun-nen. Maar ja, voor deze training had Willem een parcours uitgezet over 286 kilometer! Negen uur zaterdagmorgen: verza-melen bij Willem. De touringcar is er al. Eten, drinken, slaapzakken, matjes, fietsen: van alles gaat erin. Er moeten zelfs stoelen uit gehaald worden. De lopers, fietsers, chauf-feurs en masseurs verzamelen zich, en klokslag tien uur gaan we op weg. De route gaat globaal langs Braamt, Winterswijk, Zutphen, Apeldoorn, Wolfheze, Arnhem, Velp, Ellecom, Doesburg, Zevenaar, Elten, Rees, Anholt, Gendringen, Etten, Doetinchem, Wehl, Kilder, Braamt. Een rondje Gelderland, zou je kun-nen zeggen.

We lopen in twee groepen van elk vier lopers: drie fietsers, een chauf-feur en een masseur. Elke loper wisselt om de twee kilometer. Elke groep om de 60 kilometer. Dat is een heel gepuzzel, want ook de fietsers wisselen nog.

Het eerste deel van de route gaat snel. Relatief snel, want gemiddeld wordt er 12 kilometer per uur gelo-pen. Dit is de snelheid die het team opgegeven heeft bij de organisatie van de Roparun, en aan de hand daarvan berekent de organisatie een starttijd. Alle deelnemende teams starten dus op andere tijden, maar finishen tweede Pinksterdag (bijna) gelijktijdig op de Coolsingel. Ook weer een heel gepuzzel dus.

In Apeldoorn bezoeken we een Roparunhuis. Dit huis, waar kanker-patiënten en hun familie kunnen verblijven, is gesponsord uit de opbrengst van eerdere Roparuns. Al tijdens de korte rondleiding (we moeten nog ver, dus we kunnen niet te veel tijd verliezen) maken het huis en de mensen een blijvende, diepe indruk op ons.

We vervolgen onze weg over de donkere Veluwe. We zien wilde zwijnen, reeën en ander wild. Weer in de bebouwde kom van Wolfheze sluit René als extra fietser aan. Het is inmiddels middernacht. Nog tien uur te gaan. De groep lopers en fiet-sers wisselt (zo komen mensen toch nog aan een beetje rust/slaap toe). Bij Zevenaar begint het te miezeren. De fietsers worden gestaag natter. Bij Elten hangt een dichte mist van fijne druppels. Het is spookachtig stil, alleen het geluid van de hard-loopschoenen op het natte wegdek klinken ritmisch.

Even na vijven horen we de eerste vogels kwetteren. De zon komt op, voorlopig gaat die nog schuil achter de wolken. Het is zondagochtend. De eerste mensen, al vroeg op pad, zien ons lopen en kijken verbaasd:

“Wat zijn dat nu voor idioten, zo vroeg op weg?” Wij denken van hen hetzelfde.

De finish komt in zicht. De lopers weten dat het de laatste loodjes zijn. Toch schroeven zij het tempo op. De stal is in zicht, ze zijn niet meer te houden. In Braamt wacht een bonte groep. Alle mensen die hun steen-tje hebben bijgedragen leggen de laatste meters gezamenlijk af. Even voor tien uur lopen/fietsen we de oprit bij Willem op. We hebben het gehaald! De ‘generale’ hebben we er goed afgebracht. Een fijn gevoel! Ook een dubbel gevoel, want straks moeten we twee keer zo ver!

De Roparun is veel meer dan een avontuurlijke en sportieve uitda-ging. We gaan zoveel mogelijk geld inzamelen voor de Stichting Ropa-run die onvermoeid werkt aan de kwaliteitsverbetering van het leven van mensen met kanker.

Dus als we bij jullie aanbellen: geef. Laat ons niet voor niets lopen!

Loopgroep de Achterhoek

24-uurstraining voor de Roparun

Simpel Picardië .... die prachtige land-streek met zijn glooiende heuvels in Noord-Frankrijk. Wil ik daar door-heen rennen? Natuurlijk. Vlaanderen ... de uitlopers van de Ardennen met de pittige kuiten-bijters. Wil ik de heroïek van de grote Ronde in mijn benen voelen? Jazeker. Loop ik daarom van Parijs naar Rotterdam? Lijkt me schitterend.

Maar dan is daar ook nog Willempie ... Hij is mijn beste vriend. Wim werkt in de zorg, maar dan het lastige type zorg. Als er crisis is, roepen ze Wim. Hij komt binnen

en zegt: “Staat er iemand op het punt het raam uit te springen? Nee? Zullen we dan eerst even samen een kopje koffie drinken?”

En als dan de cliënt tegen de bege-leiders roept: “De enige reden dat ik geen gekke dingen doe, is, omdat ik het zo rot voor jullie vind” en de begeleiders vervolgens door elkaar tetteren: “Dat is toch eigenlijk de omgekeerde wereld”, zegt Wim: “Goh, mooi hè, dat iemand dat voor ons over heeft.”Want hij heeft een motto: laten we het simpel houden en laten we het positief zien.

En toen had ie het ineens, aan zijn keel, kanker. Nooit gerookt, altijd

veel gesport, Limburger en toch altijd matig gedronken.De kanker had hem beslopen en onverhoeds gegrepen.

Wat kon ie doen? Simpel: geduld hebben, afzien, je best blijven doen.Hij ging tot het uiterste en hij is er weer.

Wat kan ik doen?Simpel: lopen, met Willempie in mijn kop.En: mijn best doen, in alles, tot het uiterste.

Dus: gaan. Van Parijs naar Rotterdam.

Ben

U voelt wel wat voor kostenverlaging?U denkt dat uw processen efficiënter kunnen?U voelt niet voor hoge kosten?

Bel dan voor een vrijblijvend kennismakings-gesprek. Veel kleine en grote bedrijven uit uiteenlopende branches gingen u voor!

Een baken in uw logistiek proces

Frits de Wind – Heuvelwijk 5 – 7047 CC Braamt – 06-52055160www.fdwla.com

MULTIMATE ZEVENAAR

Edisonstraat 286902 PK Zevenaar0316-343403

MULTIMATE DOESBURG

Verhuellweg 1b6984 AA Doesburg0313-478558

FHO

Frans Hesselink

Ontwerpbureau bno

www.franshesselink.nl

Loopkalender 2009

Nam

en & num

mers

ARGO

Website: www.avargo.nlE-mailadres: wissel.argo@orange.nl

Clubgebouw:Baan 9, Sportpark ‘de Bezelhorst’Bezelhorstweg 87, DoetinchemTel. (0314) 36 59 59

Postadres: Postbus 93, 7000 AB Doetinchem

Ledenadministratie: Mirjam Manenschijn (0314) 33 48 29 mirjam.manenschijn@telfort.nl

Bestuur

Voorzitter Henk Woolschot (0314) 62 45 73PenningmeesterEdwin Robat (0314) 33 31 61SecretariaatKees Post (0314) 33 27 22

Contactpersonen commissies

WOCTon Jansen (0315) 32 48 52MateriaalcommissieAndré Jorissen (0314) 36 51 85OnderhoudscommissieGerrit Hofstra (0314) 33 42 63JeugdcommissieKarin Pasterkamp (0314) 78 56 81

SponsorcommissieHenny Metz (0544) 37 51 31BaancoördinatorArie Reugebrink (0314) 34 11 47Coördinator schoolsportdagenBen en Berna Lebbink (0314) 62 28 58

Trainers

Technisch trainers pupillenTheo van Bergen (0314) 32 73 07Manfred Vels (0314) 34 64 58Jolande Frederiks (0314) 36 44 87

Technisch trainers senioren/juniorenJan Manenschijn (0314) 33 48 29

LooptrainersHans Legebeke (0314) 34 62 33Carla van Zantvoort 06 13209928René Boxem (0314) 32 42 31Flora Jonkman (0314) 35 49 05Henk Lubberdink (0314) 34 42 39Janneke Metzemaekers (0314) 66 40 07Stefan Scanu (0544) 37 92 59Gerard Schepers (0315) 32 51 14Bas Waterham (0314) 33 39 03Willem Wassink (0314) 65 25 78Niels Weijers (0314) 34 41 56Anton Zaalmink (0314) 341840

Looptrainers sportief wandelenWendelien Eding (0314) 32 73 71Janneke Metzemaekers (0314) 66 40 07

•30aprilKoninginneloopAalten1-2-5 km

•30aprilHuissenseStratenloopHuissen

0,6-1,2-1,8-5-10 km

•9mei5x5estafetteArgo

•17meiEiberrunEibergen 0,8-1,6-8,1-16,1 km

•17meiMarikenloopNijmegen 5-10 km

•30meiGerardTebroke Memorialloop Aalten 1,7-5-10 km

•3juniBedriegertjesloopRozendaal 6-11 km

•5juniVeluwezoomloopDieren0,4-0,8-1,2-5-10-15 km

•7juniDr.BrenninkmeijerloopLichtenvoorde 2-5-10 km

•14juniKeppelrun Hoog Keppel 1-5-10 km

•18juniIntratuinloopBredevoort1-2-5-10 km

•14juliWalfortloopAalten 1-2-6 km

Elke zaterdagochtend geeft Ida Jacobs aan de lopers BBR-training. “Nee geen BBB (Buik Billen Benen). Die R is van romp.” Een jaar of drie geleden kwam in een gesprek met Bas buikspiertraining ter sprake. Ida vindt dat belangrijk. “Hardlo-pen is een eenzijdige sport, want je traint vooral je benen. Het is van belang dat je ook aan de andere spieren werkt. Neem bijvoorbeeld rechtop lopen. Dat is belangrijk voor je veerkracht en ademhaling. Maar als je rugspieren dat maar twee minuten volhouden schiet dat natuurlijk niet op. En denk eens aan je arminzet bij het lopen, of met kracht een heuvel op rennen, dan heb je je arm- en rompspieren nodig. Ik ben bij drie trainingen van de basisgroep, juist om ze nu al te laten zien en voelen dat er met

hardlopen meer dan beenspieren aan het werk zijn.” Waarom doet ze het na de training? “Dat is handi-ger want ik combineer het met de cooling-down. Bovendien is het vrijwillig. Wie er geen zin in heeft of op tijd weg moet, hoeft niet mee te doen.” Ida doet het graag. “Ik geef in het dagelijks leven dezelfde trainin-gen. En ook ik voel me beter na de BBR-training. Je lijf voelt simpelweg prettiger, losser aan. Bovendien ben ik nogal blessuregevoelig en dat helpt daar weer bij. Bovendien kan ik dit beter dan hardlopen, haha.” Denkt ze dat de groep het leuk vindt? Er wordt wat afgekreund tijdens de oefeningen. “Jawel hoor, hoe harder ze schreeuwen hoe leu-ker ze het vinden. Ze voelen gewoon dat het hun lijf goed doet. Boven-dien: het is vrijwillig hè.”

Ida Jacobs en BBR