Magazine van het Leger des HeilsJaargang 128 nr. 8

‘Ik wil een voorbeeld zijn in imperfectie’

Bekend gezicht meteen handicap

redactieHoofdredactieMenno de Boer

EindredactieSuzanne Janse

Redactie | redactie@legerdesheils.nlJurjen SietsemaWillemijn de JongNathan SudmeierSuzanne JanseMarko Mellema

VormgevingMichelle de BreeNathan Sudmeier

TrafficArnoud van Roosmalen

CoverMargriet Alblas

reageren & abonnementenLEGER DES HEILST.A.V. REDACTIEPOSTBUS 3006, 1300 EH, ALMERERedactie | redactie@legerdesheils.nlAbonnement | www.legerdesheils.nl

drukSenefelder Misset BVMercuriusstraat 357006 RK Doetinchem

strijdkreetMAGAZINE VAN HET LEGER DES HEILSStichter | William BoothInternationaal leider | Generaal André CoxLeider Nederland | Commissioner Hans van Vlietwww.legerdesheils.nl | info@legerdesheils.nl

© Leger des Heils 2015Het Leger des Heils is een internationale beweging en behoort tot de universele christelijke kerk. Zijn boodschap is gebaseerd op de Bijbel. Zijn dienstverlening wordt gestimuleerd door de liefde tot God. Zijn opdracht is het Evangelie van Jezus Christus te prediken en in Zijn naam menselijke nood te lenigen zonder enige vorm van discriminatie.

nr. 8

4‘Modellenwereld mist

diversiteit’

8Wat is een rolmodel nou

eigenlijk?

9Het voorbeeld van...

12Zij maken onze helden

18Een moordenaar als

rolmodel

20Hoe is het

eigenlijk met Rob Fruithof?

22Jezus: de man met de

meeste fans ooit

VoorbeeldfunctieKoningin Máxima, voetbaltrainer Frank

de Boer en je eigen opa hebben iets gemeen; grote kans dat zij iemands rolmodel zijn.

Op elk willekeurig gebied is er wel iemand die een voorbeeldfunctie heeft voor ons.

Sportprestaties, humor, het hebben van macht en aanzien, wijsheid… Toch lijkt ‘voorbeeld’

de lading niet helemaal te dekken. Het maakt je namelijk niet per se leuker of muzikaler om

groot fan van Justin Bieber te zijn. En als je maar vaak genoeg naar foto’s van Doutzen Kroes kijkt, ga je niet vanzelf meer op haar lijken. Moeten we dus proberen iets minder

naar anderen te kijken? Of kiezen we wellicht de verkeerde voorbeelden uit?

strijdkreet | 3

‘Ik wil een voorbeeld zijn in imperfectie’

TEKST WILLEMIJN DE JONG BEELD MARGRIET ALBLAS

4 | strijdkreet

Marit mist sinds haar geboorte een hand. Hoewel, ‘missen’… Ze heeft er niet echt last van. “Ik kan alles met mijn ene hand; ik kan me niet voorstellen hoe het zou zijn om twee handen te hebben. Wat ik vervelend vind aan mijn handicap is dat ik me altijd anders heb gevoeld dan de rest. Ik zou graag willen dat er meer acceptatie komt van mensen met een handicap.” Om daaraan bij te dragen deed Marit mee met een modellenwedstrijd van het merk S. Oliver, waarmee ze een bekend gezicht werd. Een bekend gezicht met een handicap.

Stoer littekenEr zijn bijna 2 miljoen mensen met een handicap

in Nederland. Toch zie je gehandicapte

mensen vooral in het straatbeeld, en niet

op papier of een scherm. Marit: “Op tv, in

tijdschriften, in modereportages – de mensen

waar we naar kijken zijn altijd volmaakt. Zeker

fashionmodellen. Dan zie je een heel beperkt

soort vrouwen en mannen. Als ik in een

catalogus kijk, voel ik me niet gerepresenteerd.

Je ziet nu gelukkig steeds meer dat mensen

die net iets afwijken strijden om een plekje

in die catalogus. Donkere modellen, vollere

modellen. En modellen met een handicap.”.

Marit werkt zelf voor een bureau voor modellen

die ‘anders zijn’. Niet dun, lang en symmetrisch.

Het bureau heet Models of Diversity. “Er is ook

een facebookgroep van deze modellen. Zo ken

ik een jongen zonder been, en nog een meid

zonder arm. Die meid doet het erg goed als

model, trouwens. En de jongen zonder been ook.

Het gekke is: mannen met een gebrek worden

nog vaker als model gevraagd. Een kerel met

een litteken vinden we stoer. Een vrouw met een

litteken smeren we vol make-up.”

Accepteren van jezelfHet was niet altijd al Marits wens om model te

worden. “Ik wil wél dat het normaler wordt om

gehandicapte modellen te zien. Er is zoveel

diversiteit in onze maatschappij! De meeste

vrouwen kunnen zich niet identificeren met de

vrouwen die nieuwe kleding aan hen showen. Zij

slaan een tijdschrift open en denken: heel mooi,

maar niet mij… Ik zie het als mijn levensdoel

om vrouwen te inspireren. Ik wil graag een

voorbeeld zijn in het niet-perfect zijn. Ik heb

een hand minder, maar ben daar oké mee.” Niet

dat ze daar altijd al zo oké mee was. “Zeker als

tiener dacht ik vaak: als ik maar twee handen

had, dan kreeg ik vast sneller een vriend. Ik was

een meester in het verbergen van mijn missende

hand. Soms kwamen mensen er pas bij een

derde ontmoeting achter dat ik een hand miste.

Ik was me er altijd heel erg van bewust. Maar ik

wist ook wel: dat verbergen houd ik niet vol. Als

ik mezelf blijf verstoppen, word ik helemaal niet

gelukkig. Die hand komt er nooit aan, ik moet

het accepteren. Dat gaat stapsgewijs, hoor. Maar

het kan wel.”

ShockeffectHet accepteren van diversiteit dringt

volgens Marit ook steeds meer door in de

modellenwereld. Zo gebruikte het modemerk

DIESEL onlangs in zijn campagne een model

met de huidziekte vitiligo; het model heeft

opvallende witte vlekken op haar huid.

“Er zijn twee groepen mensen in de modewereld

die met afwijkende modellen willen werken.

De ene groep is oprecht; zij zijn echt van

mening dat er meer verschillende en ook meer

realistische modellen moeten worden gebruikt.

De tweede groep gebruikt modellen met

een afwijking voor het shockeffect. Daarmee

benadruk je juíst het anders-zijn; een model

wordt een soort van circusattractie. Maar ik denk

dat we hier doorheen moeten voordat we totale

acceptatie van handicaps bereiken.”

CultuurHet veranderen van de modewereld is maar

een begin. Mensen met een handicap worden

overal behandeld als anders. “Dat mensen naar

mijn arm zonder hand kijken, dat is logisch.

Ik denk niet dat dat ooit zal veranderen. Maar

Nederland is wat betreft gehandicapte mensen

strijdkreet | 5

nog een vooruitstrevend land. Toen ik in Amerika

was, merkte ik dat mensen heel gereserveerd

op mijn handicap reageerden. Ze zijn daar heel

makkelijk in het maken van contact, maar ze

vroegen me nooit persoonlijk naar die arm. Hier

in Nederland durven mensen dat wel. In Frankrijk

krijg je veel privileges als gehandicapte. Je hoeft

bijvoorbeeld niet in de rij te wachten voor het

Louvre, terwijl ik dat prima kan met één hand.

En als je in een rolstoel zit, mag je je auto in

Parijs overal neerzetten; desnoods midden op

straat. Dat is best prettig, maar je bent dan nog

steeds zo overduidelijk anders dan de rest. In

Marokko of China doe je eigenlijk niet mee in de

maatschappij en vindt iedereen je alleen maar

zielig.”

ParalympicsSinds kort volleybalt Marit met een

volleybalteam voor de paralympics. “Het is een

zitvolleybalteam. Ze spelen op hoog niveau,

het is heel leuk om met hen te trainen. Maar

niet alleen voor de sport. Toen ik bij deze groep

kwam, merkte ik dat ik me voor het eerst niet

anders voelde. Het niet hebben van een hand

was er even niet meer, omdat iedereen iets had.

Het was heel bijzonder om dat te voelen. Net

als jij in je vriendengroep niet merkt dat je twee

handen hebt, omdat iedereen dat heeft, was ik

me hier ook niet bewust van mijn afwijking. Heel

prettig.”

Accepteren door de maatschappijMarit ziet zowel in de modewereld als de

maatschappij een verschuiving van het

accepteren van diversiteit. “Dat zie je aan de

populariteit van blogs. Gewone meiden showen

daar op hun gewone lichaam kleding die hen

goed staat. Daar kun je jezelf in terugzien. We

denken meer: wat is mooi bij míj? Wat past

bij míj?” Handicaps blijven een heikel punt,

denkt Marit. “Wat gebeurt er als we straks al

voor de geboorte kunnen zien of ons kindje

een handicap heeft? Worden alle kindjes die

net als ik een arm missen, dan geaborteerd?

Je kunt kinderen met het downsyndroom

nu al aborteren. Straks kunnen mensen over

jouw kindje zeggen: ‘dat hoeft toch niet meer

tegenwoordig’. Dan word je een selecte groep

die er zelf voor heeft gekozen. En de extra zorg

misschien zelf ook maar moet gaan betalen.

Daarbij: mensen krijgen ongelukken, en dus

zullen gehandicapte mensen blijven bestaan.

Maar als je straks nog maar zo’n klein groepje

bent vanwege die voorselectie, wat doet

dat dan met je bestaansrecht? Ik vind dat er

mensen moeten opstaan die zeggen: zo willen

we als mens niet zijn. Een maakbare wereld

is echt geen paradijs. Imperfectie hoort erbij.

Imperfectie maakt ons mens.”

6 | strijdkreet

'Toen ik bij deze groep kwam, merkte ik dat ik me voor het eerst niet

anders voelde'Marit schrijft ook een blog over imperfectie in de modewereld. www.pretty-different.com

strijdkreet | 7

Wat is dat eigenlijk, een rolmodel?rol·mo·del (het; o; meervoud: rolmodellen)

1iem. die op voorbeeldige manier voldoet aan een wenselijk geacht rollenpatroon

Wikipedia‘Een rolmodel is een persoon of een

type persoon of persoonlijkheid die een

voorbeeldfunctie vervult voor een bepaalde

groep mensen. Hierbij kan men denken aan een

bepaalde acteur, heerser, kunstenaar, politicus,

verzetsheld, goeroe enz. 'Rolmodel' is synoniem

met 'voorbeeld', maar 'rolmodel' is te prefereren,

omdat dat minder dubbelzinnig is.’

Hoogleraar sociale psychologie Kees van

den Bos zegt in Quest: “We identificeren ons

met iemand omdat we ook zo willen zijn. Net

zo rijk, succesvol of mooi bijvoorbeeld. En

beroemdheden zijn natuulijk rolmodellen bij

uitstek”. Volgens het tijdschrift heeft verder een

derde van de mensen een familielid als rolmodel.

Psyche- en relatiedeskundige Roos Woltering

stelt in de Telegraaf: “De kracht van rolmodellen

zit hem in de kracht van het sociaal leren en

het sociale bewijs. We leren door te imiteren.’

En: ‘Het effect van een rolmodel is het sterkt

als er zoveel mogelijk overeenkomst is tussen

het model en de ‘gemodelleerde’. Een goed

rolmodel lijkt dus op ons. In geslacht, afkomst,

leeftijd, overtuigingen en voorkeuren.”

Frank Schaper, auteur van het boek ‘Hoe je een

geboren leider wordt’, is er van overtuigd dat

iedereen beïnvloed wordt door anderen. Hij zegt

dat we allemaal onze eigen rolmodellen kiezen

aan de hand van de eigenschappen die we zelf

graag zouden willen hebben. Volgens hem zijn

er drie plaatsen waar je rolmodellen vindt: in

de ‘echte’ wereld (bijvoorbeeld je ouders), in

de media of ‘van horen zeggen’ (bijvoorbeeld

een politicus of filmster) en in boeken of kunst

(bijvoorbeeld de held uit je lievelingsboek).

Een superheld

Het meisje dat een hondje gered heeft

Oma

Een popster of

idool

8 | strijdkreet

- Marit en Danique (allebei 14 jaar) bedachten samen dat hun moeder hun rolmodel is: "Ze is er altijd en ze helpt me als dat nodig is. Ze zorgt voor me. Dat vind ik fijn."

- Mevrouw Reiden en mevrouw de Jonge (83 en 84 jaar) zitten samen op een bankje. Mevrouw Reiden: "Martin Luther King is mijn rolmodel, vanwege zijn altijddurende strijd voor vrede en zijn charismatische uitstraling. Die bewonder ik."Mevrouw de Jonge is het hier roerend mee eens.

- Yoanique (18 jaar): “Carrie Hope Fletcher, omdat ze doet wat ze wil. Ze streeft haar droom na en bereikt die ook.”

TEKST EN BEELD DIANA NIEUWOLD

strijdkreet | 9

10 | strijdkreet

- Paul "Sven Kramer is mijn rolmodel, omdat hij als topsporter veel meegemaakt heeft en toch heeft doorgezet."

- Matthijs (18) "Mijn moeder, want ik wil de dingen doen, zoals zij die ook doet. Ik wil als zij zijn."

- Femke (28) en Mariska (29) noemen beiden hun ouders. Femke: "Mijn moeder is mijn voorbeeld om wie zij voor mij is. Zij heeft mij geleerd dat ik een mooi mens ben. Ze is er altijd voor me op de momenten dat ik haar nodig heb."

- Shafqat (60) en Suhail (65) lopen samen door de binnenstad. Ze hebben niet echt een rolmodel. Ze volgen hun eigen koers. “Ik ben mijn eigen voorbeeld. Ik respecteer mezelf en mijn partner. Dat is alles wat ik nodig heb.”

strijdkreet | 11

- Basel (40) "Mijn vader is mijn grote voorbeeld, want hij heeft mij geholpen bij mijn opgroeien en mijn studie mogelijk gemaakt. Hij zorgde voor mij, hij was er altijd. Hij heeft me alles gegeven wat ik nodig had."

- Scott (15) "De acteur Paul Walker, ik heb al zijn films gezien. Ik bewonder hem om de manier waarop hij acteerde."

- Chloé (17) "Mijn moeder, omdat zij door een heel moeilijke tijd is gegaan en daarna weer is opgebloeid. Nu zijn we weer een gelukkig gezin. Ik bewonder haar om de manier waarop zij stand gehouden heeft."

12 | strijdkreet

Matthijs Albers is showbizzverslaggever. Eerst voor Weekend en Story, nu voor Privé. Een rolmodel kan hij niet maken of breken, meent hij. “Dat doen ze zelf.Natuurlijk kan ik iemands rolmodelfunctie wel versterken of verzwakken; alles wat je schrijft heeft invloed, maar daar ben ik totaal niet mee bezig. Het gaat om de feiten. Zeker als je schrijft dat iemand scheidt, moet dat wel kloppen. Of ik het zou opschrijven als ik een getrouwde BN’er zie zoenen met een ander? Ja, als ik de foto heb. Dan is het nieuws, zonder pardon.”

Dat zo’n huwelijk dan door Matthijs kapot zou

gaan, noemt hij ‘de Wendy van Dijk-truc’. “Zij

zegt: Story heeft mijn

huwelijk kapot gemaakt.

Nee; Xander ging vreemd.

Uiteraard wil ik een mooi

verhaal schrijven, maar

ik neem mensen ook

weleens tegen zichzelf in

bescherming. Mijn wetten

bepaal ik per situatie.

Hoe ik bepaal of iemand ‘hot’ is? Als iemand in

Goede Tijden Slechte Tijden speelt, weet je dat

daar twee miljoen mensen naar kijken, dus willen

mensen daar alles over weten; hetzelfde geldt

voor Boer Zoekt Vrouw met vijf miljoen kijkers.

Of een voetballer als Rafaël van der Vaart. In

Duitsland én Nederland een grote jongen, dus

als hij met Sabia een relatie heeft, wil je weten

waar zij vakantie viert. Het Nederlandse publiek

smult van de doorlopende soap rondom hen én

Sylvie; we meten hoeveel mensen op internet

een stuk hebben gelezen of filmpje hebben

bekeken. Wij maken dat nieuws niet, er moet wel

iets gebeuren. Iemand als Yolanthe is zo groot,

dat alles wat zij doet nieuws is. Haar eerste

vriend was een van de populairste Nederlandse

zangers, Jan Smit; Sneijder, haar huidige man, is

een van de populairste voetballers. In Italië gaat

ze vervolgens tv-programma’s presenteren. Dan

hoef ik je niet uit te leggen dat

mensen het nieuws rondom

haar graag volgen; zij heeft

het leven waar veel meisjes

van dromen.

Ik kijk zelf niet tegen

rolmodellen op, dan kan ik m’n

werk niet doen. Daarnaast zijn

bijna alle rolmodellen voor

mij al van hun sokkel gevallen; ik weet dingen

die nooit zijn opgeschreven omdat er geen hard

bewijs is, nooit uitgelekte affaires bijvoorbeeld.

Ik heb zo vier gevallen in gedachten...”

‘Voor mij is bijna elk rolmodel al van zijn

sokkel gevallen’

strijdkreet | 13

TEKST WILFRED HERMANS BEELD MARGRIET ALBLAS

Rolmodel worden? Zorg dat je trending topic bent op Twitter, je duizenden volgers hebt op Instagram én dat er een papparazzo in je achtertuin bivakkeert. En let op: deze mensen kunnen je imago maken of breken.

Zij maken onze helden

Roos van der Steen en Joey Steur geven mentale begeleiding aan jonge fashionmodellen. Ze zijn hun praktijk ‘Roos & Jo’ gestart omdat ze het belangrijk vinden dat meiden die model zijn persoonlijk worden begeleid. Roos is zelf model en psycholoog, Joey is sociaal werker en systeemtherapeut in opleiding.

Joey: “Modellen zijn topsporters en rolmodellen.

De modewereld is mooi, maar ook heel pittig.

Zeker voor jonge meiden, die opeens alleen

de wereld over moeten reizen, intensief bezig

moeten zijn met hun voeding en onder grote

druk moeten presteren. Bij ons krijgen deze

meiden begeleiding in het omgaan met hun

zelfbeeld, de stress en de modewereld. Het moet

in het koppie goed zitten, dan komt de rest ook

wel goed.”

Roos weet door haar eigen modellenwerk hoe

het eraan toe gaat in de modewereld. “Er komt

veel op deze vaak jonge meiden af, en ze staan

constant letterlijk in de picture. Dat vraagt

veel van je persoonlijkheid, terwijl je die in je

puberteit juist nog aan het ontwikkelen bent.

Het is voor een model essentieel dat ze sterk

overkomt op een foto en zelfverzekerdheid

uitstraalt. Dat kan ze alleen als ze dat ook is.”

Roos en Joey helpen bij het bewust sneller

volwassen worden van de meiden. Ze geven

hen ook mee dat ze rolmodellen zijn. “Dat

is voor een model heel belangrijk. Als men

een campagne maakt en kan kiezen uit twee

modellen, kiezen ze het model met de meeste

followers op Instagram. De meiden delen

daarom veel van hun werk, maar ook van wie

ze privé zijn. Je ziet dat veel jonge meisjes die

verhalen op de voet volgen. Zij zouden ook zo’n

leven willen hebben.” Maar aan de leuke kanten

van modellenwerk is een keerzijde.

Roos en Joey moeten ook op de gezondheid

van de modellen letten. “Soms worden meisjes

niet meer ongesteld omdat ze te weinig eten. Ze

willen vooral niet dik worden. Hun lichaam gaat

vervolgens in een soort overlevingsmodus. Als

dat gebeurt, worden hun gedachten ook heel

negatief. We proberen hen dan te stimuleren

gezonder te leven. En om, als de druk van

het werk te veel is, minder opdrachten aan te

nemen. Daarin hebben het modellenbureau

en wij soms tegenstrijdige belangen. Maar

uiteindelijk is het voor iedereen beter dat de

meiden gezond en gelukkig blijven. Het is

belangrijk dat ze goed in hun vel zitten. Zeker

als er door anderen zo tegen hen opgekeken

wordt.”

TEKST WILLEMIJN DE JONG BEELD MARGRIET ALBLAS

14 | strijdkreet

strijdkreet | 15

16 | strijdkreet

Fulco Polderman is ‘Head of International Product’ bij Sony Music Entertainment. Dat houdt in dat hij de marketing aanstuurt van de internationale muzikanten die bij Sony Music zijn getekend. The Script bijvoorbeeld, en One Direction. “Ik ben verantwoordelijk voor de marketing van deze bands in Nederland. Daarvoor moet je goed weten wat fans willen en hoe je daarop in moet spelen. We adviseren de artiesten bijvoorbeeld hoe ze zich kunnen onderscheiden van andere artiesten binnen hetzelfde genre, maar ook hoe ze moeten omgaan met social media en streamingdiensten als Spotify.”

Dat gaat best ver. Met Jacqueline Govaert

bijvoorbeeld, die eerder frontvrouw was van

Krezip, gaat Fulco om tafel om vragen te stellen

als: waarom maak je muziek? Wat voor liedjes

heb je gemaakt en waarom? Wat is het verhaal

wat je wil delen? “Op basis van zulke vragen

bedenkt ons team samen met haar management

hoe we haar muziek en haar verhaal het

beste over kunnen brengen in een videoclip.

Authenticiteit is belangrijker dan ooit, dus moet

je als marketeer goed weten wat de identiteit is

van een artiest of band. En die moet je zo goed

mogelijk overbrengen bij de fans.” Het idee

heerst wel eens dat artiesten worden ‘gecreëerd’

door de marketeers van hun label. “Dat valt

heel erg mee. The Passenger bijvoorbeeld is

een muzikant die jarenlang op straat heeft

gespeeld. Die wil geen poespas. Dat past niet

bij zijn identiteit. Hij doet heel veel zelf. En dat

vinden wij fantastisch. Maar als een artiest zelf

aangeeft dat hij onaangekondigd een plaat wil

lanceren, net als Beyoncé, bespreken we wel hoe

hij dat zo goed mogelijk op social media kan

managen.” Fulco weet als geen ander wie de

fans van ‘zijn’ artiesten zijn. “We doen constant

onderzoek naar fans, hebben gesprekken met

hen en houden contact via Whatsappgroepen.

Als ik wil dat One Direction trending topic

wordt op Twitter in Nederland, dan kunnen we

dat nu meteen regelen. Dan organiseren we

een zogenaamde follow spree. We beloven dan

dat de artiesten willekeurige fans gaan volgen

als ze met een bepaalde hashtag vragen of de

band hen wil volgen. Maar er is ook een andere

kant. Door die social media kom je als artiest

heel dichtbij je fans, maar álles van je staat ook

meteen op internet. Dat je constant zo op moet

letten hoe je overkomt, brengt natuurlijk ook een

hoge druk met zich mee.”

TEKST WILLEMIJN DE JONG BEELD MARGRIET ALBLAS

‘Als ik wil dat One Direction trending topic

wordt op Twitter in Nederland, kunnen we dat nu

meteen regelen’

strijdkreet | 17

18 | strijdkreet

Mijn zusje en haar vriendinnetjes deden tijdens de vakanties in mijn jeugd vaak allerlei gymnastiekoefeningen op het speelveldje. Koprollen, handstanden, radslagen, enzovoort. En allemaal moesten ze ‘iemand’ zijn uit de top van het turnen. “Ik ben Nadia Comaneci!” “En ik ben Nellie Kim!” “Dan ben ik Olga Korbut!” En dan rolden en doken ze weer over het gras.

Maar als we gingen voetballen, riep ik ook: “Ik

ben Cruijff”, “Ik ben Van Hanegem” of “Ik ben

Rensenbrink.” Ja, dat waren de toppers van toen.

Later werden dat Van Basten, Gullit en Rijkaard

en nu zijn het waarschijnlijk Depay, Robben en

Van Persie.

Als kind identificeer je je graag met je idolen. En

of het nou voetballers, turn(st)ers, filmsterren of

zangers/zangeressen zijn, we hebben allemaal

onze bewondering voor deze mensen weleens

uitgedrukt in de gedachte ‘als ik toch eens zo

zou kunnen zijn…’

Ook als we ouder worden, zijn er nog mensen

die we mateloos bewonderen. Om wat ze

kunnen of om hoe ze eruit zien. Doutzen

Kroes, Naomi Campbell, Nick en/of Simon,

Christina Aguilera, Lionel Messi, Serena Williams.

Maar vooral mensen die een bijzondere

impact hebben op hun omgeving, of zelfs op

wereldwijde denkbeelden en ontwikkelingen,

hebben nog dat effect op ons. Nelson Mandela,

Martin Luther King of moeder Teresa, Bill Gates,

Steve Jobs. ‘Als ik toch eens zo succesvol of

liefdevol was.’ ‘Als ik toch eens zo het verschil

zou kunnen maken…’

Een mooi voorbeeld uit de Bijbel is koning

David. Hij was in vrijwel alles een voorbeeld:

een dappere soldaat, een succesvol koning, een

mooie verschijning, hij kon prachtig zingen en

was waarschijnlijk de beste singer/songwriter

van zijn tijd. En: hij was een man naar Gods

een Moordenaar als rolmodelTEKST MENNO DE BOER BEELD GUSTAVO FRAZAO

strijdkreet | 19

hart. Nou, wat wil je nog meer? Geliefd bij God

en mensen, succesvol, talentvol, dapper, stoer,

trouw. Een fantastisch rolmodel!

Maar David had ook een hele andere kant.

Toen hij vanuit zijn paleis bij de buren in de

tuin keek, zag hij de vrouw van een van zijn

legeraanvoerders. En zij was een lust voor het

oog! Hij liet haar bij zich roepen en had seks

met haar. Ze raakte zwanger. En David? Hij

vermoordde haar man door hem voorop in de

strijd te sturen en daarna zijn mannen terug te

trekken. David was dus behalve een held ook

een moordenaar.

Mooi weer spelenEn zo hebben ook al onze rolmodellen hun rare

trekjes en onaangenaamheden. Zijn ze feilbare

mensen. Die een chagrijnige, kwaadaardige,

jaloerse, narcistische, nare kant hebben. Het is

goed om dat te beseffen. Uiteindelijk zijn we

allemaal mens. En hebben we onze goede, maar

zeker ook onze slechte kanten.

Weet je wat ik zo mooi vind? Dat God dat weet.

En dat God ons aanvaardt zoals we zijn. Dat we

voor Hem geen mooi weer hoeven te spelen.

Geen masker op hoeven te zetten. Hij hield van

David zoals hij was. God keurde absoluut niet

goed wat David met de man van zijn minnares

had gedaan, maar Hij hield desondanks van

David. En zo houdt Hij ook van jou en mij. Met

al onze fouten en problemen. Hij weet wel dat ik

het niet red om een perfect mens te zijn. Net als

jij. Voor al onze fouten heeft Hij een oplossing

bedacht. Want God heeft de wereld zo lief, dat

Hij zijn Zoon Jezus gegeven heeft. En als je in

Hem gelooft, mag je weten dat je bij God mag

komen. Gewoon zoals je bent. En of je nu Lionel

heet, of Marco, of Naomi, of Martin Luther, of

Teresa, of Henk, of Piet, of Marie, of Roos…

Dus geen: ‘als ik toch eens zo zou kunnen zijn’

meer… Want zoals je bent, is het ok!

20 | strijdkreet

Hoe is het nu eigenlijk met...?

Rolmodellen van toen

Zo moeilijk als het kan zijn om beroemd te worden, zo makkelijk kun je weer uit het zicht verdwijnen. Van elke dag op tv en de paparazzi op je deurmat, naar vergetelheid. We gingen op zoek naar een paar BN-ers waar je ooit heel erg tegenop keek. Hoe is het nu met ze?

TEKST WILLEMIJN DE JONG BEELD WIKIPEDIA

strijdkreet | 21

Annemieke Hoogendijk, alias Mevrouw

Stemband. Ken je d’r nog? Van “De tweede

ronde, de tweede ronde!” in het tv-programma

De Grote Meneer Kaktus Show. Annemieke

speelde ook in de film Maria en de tv-

programma’s Doet-ie ‘t of doetie ’t niet en Geef

nooit op. Tegenwoordig runt ze een Bed en

Breakfast met haar man, in het rustige Zeeland.

Ze hebben hun B&B toepasselijk ‘De Derde

Ronde’ genoemd.

Sita! Weet je nog, die blonde zangeres met

‘lopen over het water’… Sita Vermeulen zingt

nog steeds, maar niet meer per se door jouw

stereo. Als je haar nog eens wilt horen, kun je dit

najaar naar Rapunzel, de Musical.

De ‘loei’ van Bulletje in de Mini-playbackshow,

kun je ‘m nog nadoen? De stier werd gespeeld

door Aad Peters. Aad bezit de Ark van Johan,

een enorme houten ark die is gebaseerd op het

bijbelverhaal met de Ark van Noach. Hij vaart

met de ark door het land om mensen te vertellen

over de Bijbel. Of hij dat als stier doet, is ons niet

bekend.

Lust je ook een broodje poep? De Film van

Ome Willem kun je ook niet vergeten zijn. Ome

Willem echter, waar zou die uithangen? Edwin

Rutte die de rol van Ome Willem speelde,

speelde zijn laatste rol in 2010 in Goede

Tijden, Slechte tijden als bedrieger Rutger

Goedhart. Momenteel heeft hij het stokje van

Joop van Zijl overgenomen; hij presenteert

vanaf dit jaar de jaarlijkse tv-uitzending

van het nieuwjaarsconcert van de Wiener

Philharmoniker.

Ken je de talkshow Nachtsuite nog, voor als

je niet kon slapen? Christine van der Horst

is onlangs gevraagd de Nachtsuite weer te

presenteren, maar heeft daarvoor bedankt. De

reden hiervoor is wel verdrietig. Ze zorgt sinds

2013 intensief voor haar 89-jarige moeder die

bij haar en haar man inwoont, en een beroerte

heeft gehad.

Rob Fruithof ken je ook nog wel, van de

dierenquiz Waku Waku. Wat je misschien niet

weet is dat hij inmiddels acteur is in de HBO-

serie Black Sails, waar hij een Nederlandse

kapitein speelt. Dus bij ons misschien uit het

zicht, maar Rob is beroemder dan ooit!

Ruud werd groot met Big Brother. Hij zei dingen

als ‘lekker knuffelen’ en ‘laatje niet gek maken’

tijdens de eerste Big Brother, won daar niet

mee, maar won de Nederlandse kijkers wel

voor zich. Ruud was na het programma een

tijdje verhuizer, sportmasseur en ook nog even

overspannen. Momenteel vertelt hij op scholen

over verkeersveiligheid.

22 | strijdkreet

Grootste rolmodel allertijden soms ‘heel

irritant’Boekbespreking: Impact

Het allergrootste rolmodel allertijden heeft zo’n 2 miljard fans; dan hebben we het natuurlijk over Jezus Christus. “Geen mens heeft de wereld zo ingrijpend veranderd”, zegt John Ortberg in zijn boek ‘Impact’. En: “Jezus was begaan met mensen, maar zeer zeker geen doetje.”

TEKST JURJEN SIETSEMA BEELD BAKHUR NICK

strijdkreet | 23

Jezus. Zijn naam hoor je dagelijks meerdere

malen. Vaak als uiting van irritatie; het is voor

velen ‘geaccepteerd’ taalgebruik. Toch weten

veel mensen niet eens goed wie Jezus dan

eigenlijk was. En waarom is hij voor zoveel

mensen hun grote voorbeeld in het leven?

Schrijver John Ortberg neemt geen blad voor

de mond. Hij schrijft: “Jezus kon een heel

irritante persoon zijn om in de buurt te hebben”.

Jezus was namelijk iemand die heel bewust de

confrontatie opzocht als hij onrecht zag. En

hij had een scherpe tong. Bijvoorbeeld als hij

mensen terechtwees die in zijn ogen hypocriet

waren of die dachten de wijsheid in pacht te

hebben.

De wind van vorenJezus stond bekend om zijn gevoeligheid, zijn

barmhartigheid. Toen een melaatse hem vroeg

om hem te genezen, kreeg hij medelijden en

genas hem, en toen een weduwe hem om hulp

vroeg was hij met haar begaan en zei ‘huil maar

niet’. Maar Jezus had ook een andere kant.

Toen hij in de tempel zag hoe de armen door

kooplieden werden uitgebuit, gaf hij ze de wind

van voren. Hij haalde een zweep tevoorschijn

en joeg ze naar buiten. Daarna kieperde hij hun

tafels omver en smeet hun geld in het rond.

Jezus had lak aan regels en etiquettes als het

doel niet goed was. Een van de duidelijkste

voorbeelden in de Bijbel is een ongemakkelijk

etentje met een aantal religieuze leiders. Het

was Sabbat en in de joodse gemeenschap

was het op die dag niet toegestaan om een

medische behandeling uit te voeren, tenzij

het leven van de patiënt in gevaar was. Er was

een man aanwezig met ernstig oedeem. Als

Jezus een hoffelijke gast was geweest, had

hij net gedaan alsof hij de zieke man niet had

gezien. Maar dat deed hij niet. In plaats daarvan

vestigde hij de aandacht van alle aanwezigen op

de zieke man. Hij vroeg of het was toegestaan

de man te genezen, en deed dat vervolgens. Zijn

tafelgenoten waren daar niet blij mee. Jezus zei:

“Als uw zoon of uw os in een put valt, dan haalt

u hem er toch meteen uit, ook al is het sabbat?”

Daar wisten ze niets op te zeggen.

Waardigheid en inspiratieWist Jezus niet hoe het hoorde? Zeker wel. Hij

was een jood in hart en nieren en wist dus heel

goed wat de regels waren. Maar waar het hier

werkelijk om ging, was de vraag wat een mens

waard was.

Dat is misschien wel de kern van de nieuwe

religie die Jezus kwam stichten op aarde. De

menselijke waardigheid. Dat is ook waarom

Jezus ook in deze tijd nog steeds mensen

inspireert en mensenlevens verandert door

waardigheid, compassie, vergeving en hoop

te bieden. Zaken die anno 2015 steeds meer

bevochten moeten worden. En bij dat vechten

voor die waardigheid, voortkomend uit Gods

liefde, vindt de mens Jezus aan zijn zijde. Nog

steeds, want hij stond op uit de dood. Hij is er

voor degenen die het moeilijk hebben en voor

hen die geloven. Voor iedereen die zich verdiept

in wie Jezus is. Hij daagt je uit om je blik te

verruimen en je eigen ideeën over het leven en

over de samenleving eens stevig onder de loep

te nemen. Durf jij het aan?

‘Impact’ van John Ortberg is uitgegeven bij Ark Media (ISBN 9789033800009)

doen wat we geloven

Uit de Bijbel, Deuteronomium 13 vers 5

Blijf de Heer, uw God, volgen en heb alleen voor

Hem ontzag.