Ze noemden me ‘Daylight’,maar ik leefde in diepe duisternis

Magazine van het Leger des HeilsJaargang 129 nr. 1

Ex-drugsbaas:

redactieHoofdredactieMenno de Boer

EindredactieSuzanne Janse

Redactie | redactie@legerdesheils.nlJurjen SietsemaWillemijn de JongNathan SudmeierMarko Mellema

VormgevingNathan Sudmeier

TrafficArnoud van Roosmalen

CoverRuben Timman

reageren & abonnementenLEGER DES HEILST.A.V. REDACTIEPOSTBUS 3006, 1300 EH, ALMERERedactie | redactie@legerdesheils.nlAbonnement | www.legerdesheils.nl

drukSenefelder Misset BVMercuriusstraat 357006 RK Doetinchem

strijdkreetMAGAZINE VAN HET LEGER DES HEILSStichter | William BoothInternationaal leider | Generaal André CoxLeider Nederland | Commissioner Hans van Vlietwww.legerdesheils.nl | info@legerdesheils.nl

© Leger des Heils 2016Het Leger des Heils is een internationale beweging en behoort tot de universele christelijke kerk. Zijn boodschap is gebaseerd op de Bijbel. Zijn dienstverlening wordt gestimuleerd door de liefde tot God. Zijn opdracht is het Evangelie van Jezus Christus te prediken en in Zijn naam menselijke nood te lenigen zonder enige vorm van discriminatie.

nr. 1

4Anna gaat na vijf jaar

weer zelfstandig wonen

8‘Zacheüs, kom eens

uit die boom’

10Stappenplan vooreen nieuwe start

12Ooit een drugsbaas,

nu een voorbeeld

18Je hoeft het nietalleen te doen

20Als jij opnieuw

mocht beginnen...

22Verandering:zo werkt het

Een nieuw jaar, een schone lei. Veel mensen vieren de jaarwisseling met een aantal goede voornemens. Het afwennen van slechte gewoontes, bijvoorbeeld, of juist het aanleren van goede. Minder snoepen. Meer sporten. Minder tijd doorbrengen met spelletjes of Facebook op je telefoon. Vaker langsgaan bij je ouders. Dat ‘opnieuw beginnen’ is ook een belangrijk thema in de Bijbel. God zegt dat we altijd een nieuwe start mogen maken, en dat hij ons daar ook nog eens bij wil helpen. Dan moet je natuurlijk wel weten van wie dat aanbod komt en Hem alvast een beetje leren kennen. Een mooi voornemen voor 2016?

Vechten voor een nieuw beginTekst Jurjen Sietsema Beeld Tim Mooij-Knip

Ze heeft vlinders in haar buik van de spanning. Na jarenlang bij vrienden en

in een opvanghuis voor dak- en thuislozen te hebben gewoond heeft ze, met hulp, een appartement weten te vinden. Na vijf jaar gaat ze weer zelfstandig wonen.

4 | strijdkreet

Ze is het huisje al aan het inrichten. “Vanmiddag gaan ze met de verlichting aan de slag en volgende week worden de eerste meubels

bezorgd.” Ze zal er gaan wonen samen met haar hondje, een mini-Yorkshireterriër. Ze straalt als ze het over hem heeft en laat op haar smartphone een foto van hem zien. “Het is een beetje mijn kindje.” Het dier is tijdelijk ergens anders ondergebracht en ze zien elkaar momenteel weinig. Te weinig, wat Anna betreft. Dat bezorgt haar stress bovenop de verhuisperikelen. “Maar als alles klaar is, dan is hij weer bij me.” Het eigen appartement is een heel nieuw begin voor Anna. Ze is op zoek naar rust, zegt ze. “Als je met meerdere mensen op een kamer woont of voortdurend mensen om je heen hebt, dan kom je niet tot rust. Daarom is een eigen plek een uitkomst. Daar kan ik mezelf zijn en me terugtrekken.”

ZelfmoordHet is zeker vijf jaar geleden dat Anna een plek helemaal voor zichzelf had. Elf jaar

geleden kwam ze vanuit Hongarije naar Nederland om te werken. Ze runde samen

met haar (Nederlandse) vriend onder meer een kapsalon waar haar naam op de gevel

stond. Helaas ging die failliet. De gevolgen waren ingrijpend, zowel financieel als persoonlijk.

“Mijn partner pleegde zelfmoord. Ik had al geen gemakkelijk leven achter de rug in Hongarije. Door

naar Nederland te komen dacht ik alles achter mij te kunnen laten en een nieuwe start te kunnen maken. Dat

het zo zou lopen, had ik nooit kunnen denken.”

HoopvolDoor het faillissement verloor ze ook haar huis. “Toen stond ik op straat.” Anna verdoofde haar pijn met drank en drugs. “Ik heb vier pogingen gedaan om af te kicken en ik ben nu eindelijk clean. Dat betekent niet dat ik geen

strijdkreet | 5

zorgen meer heb. Ik heb nog dagelijks te maken met de gevolgen van het faillissement. Het duurt nog even voordat alles helemaal is afgewerkt.” Toch is ze hoopvol over de toekomst. “De afgelopen periode heeft mij kracht gegeven en het vertrouwen dat het weer goed komt. Ik heb opleidingen gedaan in zowel de horeca als in de zorg. Daar wil ik straks weer iets mee gaan doen als ik gesettled ben in mijn eigen appartement.”

Sterker gewordenAnna maakt een sterke indruk. Ze heeft een vastberaden blik in haar ogen en weet waar ze naartoe wil met haar leven. “Ja, ik ben sterkergeworden in de loop van de tijd. Als je zoveel klappen krijgt, dan kun je twee dingen doen. Bij de pakken gaan neerzitten, óf vechten voor een nieuw begin. Ik heb voor dat tweede gekozen. Dat is niet altijd gemakkelijk. Het levert veel stress op en soms merk ik dat het allemaal wel erg veel is geweest. Op die momenten ben ik blij dat ik mijn emoties kwijt kan bij collega’s. Dat ik even tegen hen aan kan praten, zodat ik daarna verder kan.”

Een mooie kansDie collega’s werken, net als zij, in het 50|50 Workcenter van het Leger des Heils in Zwolle. Een pand waarin verschillende activiteiten plaatsvinden en waar mensen als Anna de kans krijgen om (opnieuw) werkervaring op te doen. Die ervaring maakt het straks een stuk gemakkelijker om een betaalde baan te vinden. Het Workcenter is gevestigd in een oud bankkantoor aan de rand van het Zwolse stadscentrum. Naast een prachtig ingerichte brasserie is er een werkplaats waar mensen hun fiets kunnen laten repareren en een winkel waar naast tweedehands, maar kwalitatief goede kleding ook verschillende andere artikelen worden verkocht. “Die maken we hier zelf, van allerlei materialen. Het zijn vooral dingen om je interieur een beetje op te vrolijken. Zoals

onderzetters, kussens die hier gehaakt of geborduurd worden en nog veel meer.”

Zinvol bezig zijnAnna is zichtbaar en hoorbaar enthousiast over haar werk in het Workcenter. “Ik zou hier graag nog even blijven werken. Totdat alles in mijn leven werkelijk rustig is. Het is fijn om hier te zijn. Het Leger des Heils heeft mij daarmee een mogelijkheid gegeven om zinvol bezig te zijn en echt aan dat nieuwe begin te werken.” Het helpt dat ze de Nederlandse taal na elf jaar behoorlijk goed beheerst. Geen gemakkelijke opgave als je uit Hongarije komt. Een land met een taal die in de verste verte geen overeenkomsten vertoont met de Nederlandse. “Voordat ik naar Nederland kwam, heb ik nog een tijdje in de horeca gewerkt in Duitsland. Ik kende de Duitse taal en kon op die manier - hoewel het Nederlands en het Duits ook flink van elkaar verschillen - toch verbanden leggen. Daardoor begreep ik al vrij snel wat meer van de Nederlandse taal.”

GlinsteringDe komende weken is Anna vrij. Vrij om zich te richten op het woonklaar maken van haar appartement en op het tot rust komen in haar eigen optrekje. “Dat is denk ik eerst nog wel even wennen, maar ik kijk er zo enorm naar uit dat ik voortdurend rondloop met vlinders in mijn buik.” Even verschijnt er weer een glinstering in haar ogen als ze vertelt over hoe ze het allemaal wil gaan inrichten en wat er nog moet gebeuren om het allemaal zo te krijgen als zij het wil. En ook dat is een gevolg van Anna’s hervonden kracht. “Ik heb, door alle hulp, weer vertrouwen in mezelf gekregen. Zonder dat had ik nooit zo’n nieuw begin kunnen maken. Ik ben nog maar achtendertig jaar oud en ik heb dus nog een heel leven voor me. Ik ben er nog niet, maar het voelt goed. Ik mag het weer zelf doen. En ik ben er klaar voor.”

6 | strijdkreet

‘Ik zou hier graag nog even blijven werken. Totdat alles in mijn leven rustig is’

strijdkreet | 7

Albert de Jong

in het stadje Jerichoin de tijd van de Bijbel...

Kijk... daar loopt eennare man. Zacheüs.

Hij haalt belastinggeld op voor de Romeinen, maar hij vraagtveel te veel.

Dan ineens...

...komt er een groep mensen Jericho binnen. Daar is Jezus!

Zacheüs is nogal klein,maar wil Jezus welgraag zien.

8 | strijdkreet

Zacheüs! Wat doe jij in die boom? Kom eruit, dankunnen we samen

eten.

Maar hij is een rotzak! Hij vraagt teveel geld. Kom bij mij thuis eten.

Maar ik ben juist gekomen voor mensen

zoals Zacheüs

Ik geef jullie alles terug. Zelfs meer... en ik geef de helft van mijn

eigen geld aan de armen!

Zacheüs verandert zomaar ineens van een nare man in een man met een goed hart.

Jezus ziet Zacheüs ook.

En dat deed hij echt.

EINDE

Goeie move van

die jezus.

strijdkreet | 9

1. Weet wie je bentRealiseer je dat je nu, op dit moment, al heel en compleet bent, precies zoals je zijn moet, met al je emoties, eigenaardigheden, talenten en passies. Dit alles is de basis voor jouw verandering.

2. Weet wat je droom isDurf te dromen! Waar word je echt blij van? Wat als alles, maar dan ook álles mogelijk was? Neem de tijd om je droom tot in de details uit te werken. Zonder obstakels, zo groot als je wilt. Visualiseer hoe het leven eruit ziet als je droom werkelijkheid is en hoe je dan zult leven, hoe je je dan zult voelen. Spendeer elke dag tijd aan jouw droom.

3. Maak van je droom een projectMaak inzichtelijk welke informatie, skills en mogelijkheden nu al aanwezig zijn in jou. Bepaal welke informatie je nog moet verzamelen, welke skills je nog moet ontwikkelen en wat je nodig hebt om je droom te realiseren. Start met het verzamelen van deze missende elementen. Het is hierbij belangrijk om te weten dat je invloed en verantwoordelijkheid hebt en dat je in het leven verrassingen krijgt. Precies dat wat jij nodig hebt.

4. ‘Cut the crap’Van die ‘crap’ hebben we vaak veel te veel. De mening van anderen, veronderstellingen over hoe iets zou moeten zijn, redenen waarom jouw droom alleen maar een droom zal zijn, argumenten voor mislukking, uitstelgedrag, zelfhaat/-verwijt en een oordeel over alles en iedereen. Loslaten!

5. Leef en deel je droomVertel anderen over jouw droom, zonder te verwachten dat iedereen je toe zal juichen. Merk dat er kleine wonderen ontstaan. Onverwachte cadeaus van mensen die in je geloven, kansen die zich aandienen. Merk dat al stukjes droom in je huidige leven aanwezig zijn en leef ook zo. Denk na bij elke keuze die je tegenkomt, welke keuze brengt jouw droom dichterbij?

6. Geloof in je droomDit is een keuze. Deze bekrachtig je door vandaag de eerste stap te zetten. Daarna bepaal je de volgende actie, en zo door. Richt je steeds alleen op de volgende actie en laat je niet afleiden van de weg die je nog af te leggen hebt. Geniet van jouw pad en van het proces! Je leven verandert en jij komt steeds dichter bij de persoon die je (nu al) bent.

Trudy Krabbe is opleidingscoach bij het Leger des Heils. Ook heeft ze een eigen praktijk als identiteits- en levensstijlcoach, waarbij ze mensen helpt bij veranderingen. Trudy geeft tips

vanuit haar werkveld: zo maak jij een nieuwe start.

Zo maak jij een nieuwe start

Tekst Willemijn de Jong & Trudy Krabbe Beeld Trudy Krabbe

10 | strijdkreet

“Wat mij betreft is verandering: bouwen aan een ander leven op het al

bestaande, solide fundament van jouw identiteit. Het mooie

is dat dat fundament er al ligt. Je hoeft het alleen te

ontdekken of herontdekken.”

strijdkreet | 11

Ex-drugsbaas Dimas Salaberrios:

“Ze noemden me ‘Daylight’, maar ik leefde in diepe duisternis”“Macht en geld maken uiteindelijk niet gelukkig. Rust in je ziel en in je hoofd, dat is wat je nodig hebt.” Het zijn woorden waarvan Dimas Salaberrios (42) de betekenis aan den lijve heeft moeten ondervinden voordat hij ze werkelijk begreep.

Tekst Jurjen Sietsema Beeld Ruben Timman

12 | strijdkreet

strijdkreet | 13

150.000 dollar per dagZelf was Dimas elf jaar toen hij voor het eerst drugs dealde. Zijn inspiratie kreeg hij van jongens van een jaar of zestien die in grote dure auto’s reden. “Geld speelde geen enkele rol voor deze gasten. Er verschenen in die tijd ook de eerste speelhallen met computergames waar jongens zaten die behangen waren met dure juwelen en horloges en bij wie je altijd terecht kon voor wat geld als je zelf niet meer had. Stoere kerels die in de laatste mode rondliepen en een Rolex om hun pols droegen. Zij veranderden de jeugdcultuur in de buurt zonder dat de ouders er erg in hadden. Zelf zag ik in die tijd de film ‘Scarface’ (met Al Pacino) en de tv-series ’21 Jump Street’ en ‘Miami Vice’. Ik dacht: maar wacht eens, dat gebeurt gewoon hier, in mijn eigen buurt! Er waren dealers die 150.000 dollar per dag verdienden. Queens was een rijke buurt met rijke klanten en er was weinig politie op straat. Daar wilde ik ook wel een graantje van meepikken. Doordat ik veel rondhing in de speelhallen, werd ik op een gegeven moment gerekruteerd door één van de met juwelen behangen wat oudere jongens. Het dealen begon klein, met pillen. Na verloop van tijd dealde ik het ‘echte’ spul. Cocaïne en nog veel zwaardere drugs. Het was eigenlijk een soort leer-werktraject buiten schooltijd.”

Vijftien en bijna doodHij dealde niet alleen, maar gebruikte toen hij vijftien was ook zelf negen maanden cocaïne en crack. Dat kostte hem bijna zijn leven. Niet alleen vanwege de drugs zelf, maar ook omdat de drugsbaas voor wie hij daarnaast werkte, hem om het leven wilde brengen nadat hij een fout had gemaakt. “Hij had besloten mij als voorbeeld te stellen voor andere jongens. Hij liet zijn handlangers mij opsluiten in een appartement dat ze ‘the hole’ (het gat) noemden. Ze sloegen me in elkaar. Het plan van de drugsbaas ging uiteindelijk niet door.

Niet dat het voortdurend rustig is in het leven van Dimas, zijn vrouw Tiffany en hun twee dochters. Om zijn pas verschenen

boek ‘Street God’ te promoten zijn ze op tournee door Europa. Even na de aanslagen in Parijs stond Dimas met willekeurige mensen te bidden op straat, vlakbij één van de restaurants waar de schutters hun afschuwelijke missie hadden volbracht. Eind november brengen hij en zijn gezin twee weken door in Nederland. Dimas spreekt in kerken en evangelische gemeenten en staat de pers te woord over zijn opmerkelijke verhaal. Hij was een gewone jongen uit een middenklassegezin in het New York van de jaren ’80, maar werkte zich op tot leider van een kleine maar beruchte drugsbende. Hij is met zijn twee meter een imposante verschijning. Toch heeft hij een vriendelijke en open uitstraling. Hij lacht veel en lijkt geen moment moe om zijn verhaal te vertellen. Het te woord staan van journalisten kost desondanks veel energie, zegt Dimas eerlijk. “Maar ja, dat gaat nu eenmaal zo als je een levensverhaal op papier zet dat blijkbaar veel bij mensen los kan maken.”

Een avontuurlijk jochieDimas wordt in de pers soms vergeleken met Nicky Cruz, de nu 77-jarige ex-bendeleider die evangelist werd. “Onze achtergronden verschillen toch behoorlijk. De ouders van Cruz hielden zich bezig met hekserij en andere duistere zaken. Ik kom uit Queens, een nette buurt. Mijn moeder was hoofd van een school en mijn vader directeur van de gevangenis op Rikers Island (New York). Ik heb hun hart gebroken. Mijn jeugd was een gelukkige. Ik was een avontuurlijk jochie, veel buiten, actief, beweeglijk en vol energie. Ik had veel vrienden, we speelden basketball, American Football en we fietsten veel. We woonden in een fantastische buurt waarin veel saamhorigheid heerste, totdat eind jaren ’80 crack en cocaïne hun intrede deden in de buurt.

14 | strijdkreet

strijdkreet | 15

Hij vroeg op een gegeven moment hoe oud ik was. Ik schreeuwde: verwoest mijn leven niet, ik ben nog maar vijftien. Dat had hij blijkbaar niet verwacht. Misschien vond hij het risico te groot om een minderjarige te doden; ik weet het niet. Ik heb daarna nog wel een paar dagen opgesloten gezeten. Hoe dat afloopt, staat in het boek, maar man, het had weinig gescheeld of ik had dit niet kunnen navertellen.”

Intimideren hoorde erbijOok toen hij zich een aantal jaren later had opgewerkt tot drugsbaas met een eigen imperium, was hij zijn leven niet zeker. “Het gaat om veel geld, om macht en om de controle over je eigen stukje, je eigen klantenkring. Als je die kwijtraakt, heb je niets meer en ben je niets meer. Ik had al vroeg geleerd om die macht en controle te krijgen en te houden. Ik was daardoor slim geworden,

maar ook hard. Ik draaide mijn hand niet om voor geweld om te beschermen wat van mij was. Intimideren hoorde er gewoon erbij.”

Een hele leerschool achter de rugDimas noemt zichzelf ‘het brein’, de denker achter het drugsimperium waarvan hij het hoofd was. “Ik bedacht plannen, bepaalde het beleid. Mijn jongens voerden uit. Zoals al gezegd, ik had al een hele leerschool achter de rug. Mijn leraren waren de meest succesvolle drugsdealers en bazen in die tijd.” Toch belandde Dimas uiteindelijk in de gevangenis. Twee keer zelfs. Op Rikers Island, de gevangenis waar zijn vader directeur was. Daar kwam hij in contact met jongens die tot geloof waren gekomen. Toen hij vrijkwam, besloot hij een kerk te bezoeken. “Ik had veel gehoord over de kerk en wilde weleens meemaken wat die jongens mij hadden verteld. Ik was nieuwsgierig en

‘Het had weinig gescheeld of ik had dit niet kunnen navertellen’

16 | strijdkreet

meegegeven waren christelijk en gingen ineens voor mij leven. Ik besefte hoe enorm ik ze had teleurgesteld. Hoe ik mijn leven had vergooid.”

Een ontmoeting met Jezus zelfDe rust kwam uiteindelijk toen drie oudere dames uit de kerk besloten met en voor Dimas te bidden. “Dat is het moment geweest waarop ik echt tot rust ben gekomen, diep in mijzelf. Op dat moment wist ik dat het goed was. Dat ik een nieuw begin mocht maken. Het was een emotioneel moment. Een ontmoeting met Jezus zelf.” Hij besloot zijn drugsimperium los te laten en zich vrij te maken uit wat hij zelf ‘de duisternis’ noemt. “Mijn bijnaam op straat was ‘Daylight’ (daglicht) maar ik leefde zelf in diepe duisternis. Hoe ironisch is dat?”

Nieuw beginHet nieuwe begin voor Dimas Salaberrios was een totale ommekeer. “De volle 180 graden. Ik ben niet meer dezelfde.” Met het groeien van zijn geloof ontstond de wens om andere mensen te helpen om diezelfde innerlijke rust te vinden. Datzelfde geluk dat hij nu ervaart. “Dit gun je iedereen. Als ik kijk hoeveel nood er is in een stad als New York, dan kun je niet stil blijven zitten.” Dimas ging studeren, wat hij nog steeds doet, en hij bleek over de gave te beschikken om te spreken. Op dit moment is hij pastor van de Infinity Bible Church, die hij stichtte samen met de in evangelische kringen wereldberoemde Tim Keller. Zijn verhaal heeft hij nu over de hele wereld verteld, ‘behalve op Antarctica’. “Ik hoop dat mijn boek ‘Street God’ mensen inspireert om een nieuw begin voor zichzelf te maken. Want het kán. Je kunt uit de diepste duisternis van je leven omhoog komen naar Gods licht. Als je het maar wilt geloven. Bij God is alles, maar ook echt alles mogelijk. Doe jezelf daarom niet tekort, maar ga ervoor. Als het mij is gelukt, dan kun jij het zeker weten ook!”

tegelijkertijd terughoudend. Ik ben de eerste keer ergens helemaal achterin de kerk gaan zitten, maar ik kreeg toch een warm onthaal.” Desondanks bleef Dimas drugs verkopen. “Geen harddrugs meer, maar wiet. In mijn naïviteit dacht ik dat God dat wel oké zou vinden. Het was tenslotte minder schadelijk, dacht ik toen.”

Gelukkig, stabiel en rustigGaandeweg ontstond er het besef dat hij niet verder kon. “Door de Bijbel te lezen, door erover te praten, ontstond er een verlangen omanders te gaan leven. Bovendien zag ik aan anderen hoe gelukkig, stabiel en rustig ze waren. Dat wilde ik ook. Ik wilde niet langer over straat gaan en voortdurend om me heen hoeven kijken of er niet iemand was die mij wilde omleggen. Ik wilde niet die constante onrust in mijzelf voelen. De waarden die mijn ouders mij als kind hadden

strijdkreet | 17

Je hoeft hetniet alleen

te doen

Michael was nog maar 23 jaar, maar had er al een heel leven opzitten.

Een leven waarin hij meer had meegemaakt dan de meeste mensen van zijn leeftijd. Hij was na een jeugd vol ellende door foute vrienden in de criminaliteit beland. Hij had geen vaste woon- of verblijfplaats en was al jaren aan de harddrugs. Na een overdosis werd hij ’s nachts binnengebracht op de Eerste Hulp van het ziekenhuis. Daar ontmoette ik hem de volgende ochtend.

“Wat zou je anders willen doen?”, vroeg ik hem. “Dat lukt toch niet”, antwoordde hij. “Ik heb het verknald. Met mij komt het nooit meer goed. Misschien wilde ik wel helemaal niet meer wakker worden.” Een maand later stelde ik dezelfde vraag nog eens. Toen was Michaels antwoord dat hij opnieuw wilde beginnen. Maar niet zonder hulp. Die hulp is er gekomen. Nu, drie jaar later, gaat het met Michael een stuk beter. Hij werkt, woont op zichzelf, heeft

sinds kort een vriendin en is clean. Niet dat het allemaal vanzelf gaat. Heel soms steekt de oude Michael nog eens de kop op en krijgt zijn vriendin een telefoontje dat hij na een avondje stappen bij een vechtpartij betrokken is geraakt en dat ze hem van het politiebureau kan komen halen. “Maar het aantal keren wordt steeds minder. Het kwartje is gevallen.”

Eigen boontjes doppenVerhalen als die van Michael zijn er volop. Het één lijkt misschien wat minder dramatisch dan het ander, maar de behoefte aan een nieuwe start is iets menselijks. Zeker is dat een nieuw begin hard werken is. Niets komt vanzelf. Wat mij is bijgebleven uit het verhaal van Michael, is dat hij besefte dat hij het niet alleen kon. Dat hij hulp nodig had. Jezelf omhoog trekken uit een moeras aan problemen is een bijna onmogelijke opgave. Maar we leven in een wereld waarin van ons verwacht wordt dat we het allemaal zelf doen. Dat we onze eigen boontjes doppen. Om hulp vragen, vereist dan karakter. Zelfstandigheid lijkt het hoogste doel en een ander vragen om steun is daardoor bijna taboe. Tot het te laat is.

Tekst Jurjen Sietsema Beeld Ruben Timman

18 | strijdkreet

Een heel levenMichael heeft nog een heel leven voor zich. Maar ik tref ook veel ouderen die behoefte hebben aan een nieuw begin, maar dat nieuwe begin niet aandurven vanwege hun leeftijd of de energie die het hun gaat kosten. Ze dragen een geschiedenis met zich mee die het hun verhindert om opnieuw te beginnen. Ze blijven achterom kijken. De Griekse filosoof Socrates zei ooit: “Het geheim van verandering is focus. Niet de focus op vechten tegen het oude, maar op het bouwen aan het nieuwe.” Verandering, een nieuw begin, is dus voor je uitkijken en niet achterom. Als je dat kunt, is een nieuw begin voor iedereen weggelegd. Ook in de Bijbel is er een voortdurende focus op het bouwen aan het nieuwe. Jezus vertelt in het Nieuwe Testament regelmatig over Gods plan met de wereld en de mensheid. Gods visie voor de wereld is die van een compleet nieuw begin. Een nieuwe hemel en een nieuwe aarde. Het Koninkrijk van God waarin rust en vrede heersen. Een visie die voor veel mensen een vergezicht aan de horizon lijkt. Te ver van hun bed en misschien niet eens werkelijkheid in de tijd dat zij leven. Maar als

je de moeite neemt om door te lezen, dan kom je ook veel verhalen tegen over mensen die een nieuw begin maken tijdens hun leven. Mensen die, net als Michael, vanuit de duisternis van hun eigen leven opnieuw mogen beginnen. Mensen die een nieuwe kans krijgen, genezen worden of van wie hun zonden (lees: hun oude persoonlijkheid) worden vergeven. Ze hoeven niet meer achterom te kijken. Ze kunnen zich helemaal op de toekomst richten.

God zelfEn wat misschien nog wel het mooiste is, is dat de mensen over wie je leest hulp krijgen bij het opnieuw beginnen. In de eerste plaats hulp van andere mensen, maar veel belangrijker nog: hulp van God zelf. Van Jezus zelf. In Matteüs 28:20 zegt Jezus tegen zijn leerlingen: “En houd dit voor ogen, ik ben met jullie, alle dagen, tot aan de voltooiing van deze wereld”. En waar dit voor zijn leerlingen gold, geldt dit ook vandaag nog voor iedereen die gelooft. Het is nooit te laat voor een nieuw begin. Durf te geloven dat wat achter je ligt, daar kan blijven en kijk vooruit. Je bent niet alleen. God is met je.

strijdkreet | 19

Als jij opnieuw mocht beginnen....

Tekst Willemijn de Jong Beeld Diana Nieuwold

Opa (95)“Opnieuw beginnen? Ik ben van het jaar 1920, voor mij heeft het geen zin meer om daarover na te denken. Ik heb in een concentratiekamp gezeten. Vroeger

staken we handmatig de straatlampen aan, tegenwoordig haal ik met mijn brommobiel oud papier op. Er is veel veranderd, maar ik ben een tevreden man.”

20 | strijdkreet

Thadine (29)“Ik wou dat ik God eerder had leren kennen. Ik denk dat ik dan heel veel andere keuzes had gemaakt. Als je God kent, word je verstandiger. Ja, ik wilde dat ik er eerder voor had gekozen om naar Hem te luisteren.”

Joëy (28)“Ik wilde dat ik mijn middelbare school had afgemaakt. Als je op de middelbare school zit, heb je niet door dat dat heel belangrijk is voor later. Niet per se om een baan te krijgen, maar wel om wélke baan je krijgt.”

Rick (53)“Ik wilde dat ik meer tijd voor persoonlijke zaken zou hebben gehad. Een betere verdeling tussen werk en privé, zeg maar. Dat probeer ik nu al veel beter te doen: minder werken, meer thuis.”

Imelda (61)“Als ik terug kon naar toen ik twintig was, was ik nooit getrouwd met mijn man. Hij is inmiddels overleden, maar ik heb een moeilijk leven met hem gehad. Ik was liever met iemand anders getrouwd, of misschien wel helemaal niet. Maar je wordt ook wijs van verkeerde keuzes. Ik ben er een sterke vrouw door geworden.”

Chantal (31)“Daar hoef ik niet over na te denken! Ik zou mijn kappersopleiding hebben afgemaakt. Ik heb nu twee kindjes en een man, en nu is het veel lastiger om dat alsnog te doen. Ik wou dat ik toen niet had opgegeven.”

strijdkreet | 21

OntkenningDe waarheid dringt niet helemaal tot je door. Door het eerst te ontkennen, laat je de waarheid in stukjes toe.

Protest of boosheidJe wordt boos op de situatie. Je zoekt een persoon of instantie die je de schuld kan geven of op wie je de situatie kunt wreken. Misschien ben je boos op God.

Onderhandelen en vechtenAls je merkt dat het protesteren of de boosheid niet helpen, probeer je de verandering te verwerken door doelen te stellen of beloften te doen.

Depressie Als je het verdriet niet langer kunt ontkennen en protesten, onderhandelingen of tegenaanvallen niet geholpen hebben, word je vaak neerslachtig. Je voelt je machteloos en sluit je af voor contact of trekt je terug.

Veranderingen die je overkomenDe fasen die je doorloopt bij een verandering die je niet wilt, zijn dezelfde fasen die je doorloopt bij verlies. De meeste mensen doorstaan hun rouwverwerking of het accepteren van de verandering als volgt:

Tijd voor veranderingTekst Willemijn de Jong Illustraties Nathan Sudmeier

22 | strijdkreet

Aanvaarding Na verloop van tijd zie je in dat de verandering niet te bestrijden is en accepteer je je verdriet. Je accepteert je terminale ziekte en neemt rustig afscheid van je dierbaren, je zet je nieuwe cv op internet, je begint weer met trainen na de verloren wedstrijd of je koopt eindelijk toch die leesbril.

Veranderingen die je zelf moet doenAls er iets moet veranderen aan jou of je situatie, gaat datook niet vanzelf. Het proces dat de meeste mensen doorlopen bij een nieuwe start is als volgt:

JE HEBT GEEN IDEEJe doet dingen die niet goed voor je zijn, of je leeft gewoon je leven – je hebt in ieder geval geen idee dat er iets zou moeten veranderen.

JE PROBLEEM INZIENJe ziet in dat er iets moet veranderen. Je moet afkicken van je verslaving of een bepaalde situatie anders aanpakken. Anderen vertellen je misschien dat je moet veranderen en je bent het met hen eens, maar doet nog geen stappen in die richting.

ACCEPTEREN DAT ERIETS ANDERS MOETJe neemt een besluit; het moet nu echt veranderen. Zie je er tegen op? Bid ervoor. Dat helpt.

JE PROBLEEM AANPAKKENJe maakt een plan. Hoe ga je een nieuwe start maken? Wat heb je daarvoor nodig? Je gaat handelen naar je plan. Je start een dieet of gooit je pakje sigaretten in de vuilnisbak.

JE NIEUWE GEDRAGVOLHOUDENDit is misschien wel het lastigste stadium: je nieuwe gedrag volhouden. Het helpt om erover te praten met anderen. Zij kunnen je op zwakke momenten helpen standvastig te blijven. Hoe langer je volhoudt, hoe makkelijker het wordt.

DE TERUGVAL Geen mens is perfect. En niets gaat altijd alleen maar goed. Wees niet verrast als je terugvalt in je oude gedrag. Maar geef nooit demoed op! Terugval hoort in de cirkel. Vertel je fout aan degene die je support, vergeef jezelf en ga onmiddellijk na je val weer terugnaar punt vier!

strijdkreet | 23

doen wat we geloven

‘Daarom ook is iemand die één met Christus is, een nieuwe schepping. Het oude is voorbij,het nieuwe is gekomen.’

Uit de Bijbel, 2 Korintiërs 5 vers 17