Uw kopij voor de eerstvolgende uitgave gaarne vóór 20 juli inle-veren bij:Sekretariaat Afdeling Parachutespringen KNVvL,Jozef Israëlsplein 8, 2596 AS 's-Gravenhage.

SportparachutistTWEEMAANDELIJKSE UITGAVE VAN DEKNVvL AFDELING PARACHUTESPRINGEN

Jaargang 10 - nummer 6 - 1 juli 1982.

Redaktie : Ronaid van den Boogaard, NathalieChudiak, Arnold Collenteur en TomRoodenburg.

Vaste medewerkers: Michel Bizot, Hein Cannegieter, KarstSikken;' en Bert Wijnands.

Deze uitgave kwam tot stand met medewerking van:Carl Boenish, Herman Boerman, Jac Bovens, Johan Brons-veld, Jan de Bruiine, Kees Debie, Max Dereta, PeterDerksen, Gerda J.' van Domselaar, Rob Greven, HarryJansen, Hans Keiler, Karel Lamboo, Bram Lasschuijt Jr.,Loek Strous, F. Surink, Ernst Woerlee, Ernst Bode,Mieke Verhaaff, Francien Timmer, VPKCT.

De met name onderschreven artikelen zijn voor verantwoorde-lijkheid van de schrijvers en behoeven niet altijd de mening vande redaktie weer te geven.

Zonder schriftelijke toestemming van de redaktie mag nietsvan de inhoud worden overgenomen.

Abonnement SportparachutistLeden van de afdeling Parachutespringen ontvangen hetblad gratis.

Verschijningsdata1 januari, 1 maart, 1 mei, 1 juli, 1 september en 1 november.

Druk: Van Deventer b.v., 's-Gravenzande.

KONINKLIJKE NEDERLANDSE VERENIGINGVOOR LUCHTVAARTAFDELING PARACHUTESPRINGEN

BestuurW. A. VelthuizenE. T. H. WijnandsvakatureP. SantegoedsH. CannegieterC. A. T. PellensH. VerbeekH. A. Elias

- voorzitter- vice-voorzitter- sekretaris- penningmeester- sekretaris sport- sport" en instruktie- algemene projekten- algemene projekten

Hoofd Bureau Parachutespringen KNVvLMichel Bizot,Jozef Israëlsplein 8,2596 AS 's-Gravenhage.Telefoon: 070-245457.

lidmaatschapAlle leden f70,- per jaar, na 1 juli '38,-.Het inschrijfgeld voor leden bedraagt bij aanmelding '8,-.

Aanmeldingen voor het lidmaatschapte richten aan het afdelings-sekretariaat(d.t.v. de klubsekretaris).

2 SPORTPARACHUTIST

DEZE VERENIGINGEN ZIJN AANGESLOTEN BIJ DEAFDELING PARACHUTESPRINGEN VAN DE

KONINKLIJKE NEDERLANDSE VERENINGING VOOR LUCHTVAART

Vereniging

EERSTE NEDERLANDSEPARACHUTISTEN CLUB

CADETTEN PARACHUTISTENVERENIGING

SKYDIVING CLUB FL YINGDUTCHMEN

PARACLUB ICARUS

PARACLUB MOBIELECOLONNES

VERENIGING PARACENTRUMTEUGE

PARACENTRUM NOORD

NEDERLANDSE PARAVERENIGINGTU-ZEVEN

AFCENT PARACHUTE CLUB

PARACLUB FLEVO

MARINIERS SPORTPARACHUTE CLUB

PARAVERENIGING KORPSCOMMANDOTROEPEN

PARACLUB HOHNE

NOORD NEDERLANDSEPARACHUTISTENCLUB

STICHTING NATIONAALPARACHUTISTENCENTRUM TEUGE

Adres

Schubertlaan 6a,4702 KB Roosendaal.

Kasteelplein 10,4811 XC Breda.

Bingleystraat 96b,3025 RL Rotterdam.

de Grote Weer 120,1383 BG Weesp.

Waverstraat 34-3,1079 VM Amsterdam.

Bolkskamp 25,7576 GH Oldenzaal.

Postbus 567,7900 AN Hoogeveen.

NAPO 880,3509 VP Utrecht-Veldpost

Prämienstrasse 12,5100 Aken/BRD-.

Van Hallstraat 29,8072 BA Nunspeet.

Mariniersweg 7,3941 XL Doorn.

Commandobaan 4,4706 CL Roosendaal.

NAPO 875,3509 VP Utrecht-Veldpost.

Postbus 1587,9701 BN Groningen.

de Zanden 15,7395 AP Teuge.

Advertentietarieven SPORTPARACH UTIST

hele pagina t 350,- per nummerhalve pagina t 200,- per nummerderde pagina t 135,- per nummerzesde pagina '70,- per nummernegende pagina , 45,- per nummerof '0,45 per mm kolombreedte

per 2 nummersper 3 nummersper 4 nummersper 5 nummersper 6 nummers

, 650,-, 950,-, 1.250,-, 1.500,-, 1.750,-

Gedeelten van pagina's op aanvraag.

Rubrieken: te koop c.q. te koop gevraagd voor ledengratis.

\nhOud

Preview N.K.P. 1982 11

De concurrenten 12

10 jaar Sportparachutist 14

CRW voor beginners en 16gevorderden

Skydance benadering van 20de boogie mechanics

Redaktioneel 3Lintjesregen 4Paravaria

In memoriam 5Ingezonden brieven

Presentatie redaktie 6Verzamelaars!?! 7Do it in the air 8Instrukteursexamens 1982

Scheidsrechterscursus 1982 9Angst-vallig (parapsycholo- 15gisch onderzoek)

E.N.v.v.P.V. 10Een recensie of zomaar een gat 19in de ruimte

Zomerkamp E.N.P.C. 21CASA-boogie 22Hercules-boogie 24Kampioenschap van 25VlaanderenPech voor de Dutch Connection

in Bruchsal

Militaire Kampioenschappen1982

Internationale Pops-wedstrijd 26te Turnhout

Cone Lock 27Wedstrijdkalender 28De voorplaat:Carl Boenish legde 10 jaar geleden eenwereldrecord 26-man ster vast op hetcelluloid, terwijl Max Dereta dit jaar het-zelfde deed met het Nederlands recordCReW: een 9-plane.

De voorzitter . . . .

Hier dan de eerste relativework poging van de nieuwe redaktie! Invorige afleveringen van ons blad is er al over geschreven: de nieuweredaktie was aan 't dirtdiven. Het was tenslotte een kwestie van aftel-len en nu is het zover: de exit ... het is er uit, 't nieuwe nummer. Eenspeciaal nummer ook vanwege het 10 jarig bestaan van ons gemeen-schappelijke blad.Ik zal de redaktieleden niet met name noemen. Elders in het blad stel-len zij zichzelf voor. Wel wil ik Karst Sikkens nog even memoreren. Hijheeft jarenlang gezorgd dat er op tijd een blad uitkwam. Het sprak dusvanzelf dat hij het artikel schreef over 10 jaar Sportparachutist. Nie-mand beter dan hij kan het schrijven, maar ik ben ook blij dat het Karstis, omdat er misschien lezers zouden kunnen denken: "uit het oog, uithet hart." Gelukkig is dat niet zo; dat blijkt alweer uit zijn bijdrage.Een dubbel jubileum eigenlijk omdat de KNVvL dit jaar haar 75-jarigbestaan viert! Ter gelegenheid van dit heugel ijk feit werd een eigenLuchtvaartdag georganiseerd in Lelystad op 19 juni jl. Dat op zichzelfis al een opmerkelijk gebeuren.Was er vroeger regelmatig een luchtvaartshow in ons land, de laatstejaren waren we te gast bij de Koninklijke Luchtmacht. En nu is het dantoch weer zo ver dat wij als KNVvL de moed hebben gehad een eigenopen dag te organiseren.75 jaar! Dat is wel een hele periode! Als we ons realiseren dat de ge-broeders Wright pas in 1903 airborne waren, is het duidelijk dat toenal de KNVvL niet alleen uit motorvliegers bestond. Nee, samen metalle andere afdelingen vormen we de KNVvL. Misschien wel jammerdat ik het verhaal over het parachutespringen in de jaren dertig in onsmaart nummer niet tot nu bewaard heb, maar ja ... Misschien welgoed ook. We hoeven niet alleen maar achterom te kijken. Moeten wetrouwens ook niet doen. Laten we kijken naar wat we nu zijn, wat webereikt hebben aan verbeteringen van materiaal, veiligheid, prestaties,organisatie, sportiviteit en onderlinge vriendschap. En laten we vooralkijken naar manieren om deze verworvenheden te behouden.Eén van de manieren is "het publiek" bekend te maken met onzesport. Daar is zo'n open dag een prima gelegenheid voor, daartoe bie-den onze Nationale Kampioenschappen eind juni, begin juli op Teugeeen goede kans. Daar is ook de massadropping bij de openingscere-monie van de Vierdaagse! In de afgelopen jaren hebben honderddui-zenden wandelaars met verwondering en bewondering naar deze ma-nifestatie van onze sport gekeken, die toch nog voor velen een imagevan geheimzinnigheid en waaghalzerij heeft.Ik hoop dat dit jubileumnummer er ook toe mag bijdragen ons te pre-senteren aan een breder publiek dan onze leden, die normaal dit bladontvangen.Alle "extra" lezers, ook u bent van harte welkom in onze lezerskring.Misschien is het een reden om ook eens daadwerkelijk aan onze sportte gaan doen. Zo niet, dan toch zeker om u er wat meer in teverdiepen.Beste redaktie.-hartelijk dank dat jullie je beschikbaar hebt gesteld omeen start te maken met de volgende 10 jaar Sportparachutist. Allemedewerkers, in welke vorm ook, dank voor de belangeloos beschik-baargestelde bijdragen in woord en beeld.En beste springers, ik hoop dat jullie nog jaren stof zullen leveren voorvele enthousiaste en positieve verhalen over onze fantastische sport!

Wim Velthuizen

SPORTPARACHUTIST 3

Redaktie

LINT JESREGEN

'''\~~\ ~ ~~- ~"~r~~ ~ ~ 0.v ~'~

\ . (~

~~\ ~ ~10 jaar Sportparachutist en een nieuweredaktie: er moet iets unieks gebeuren!Vergaderen dus (nu ook wel brainstor-men genoemd). Ondanks al het gestorm,weinig echt leuke ideeën. Een sug-gestie: extra kleuren pagina's; helaasweinig origineel.Arnold weet wel iets aardigs! Ondankshet feit dat hij, zoals hij in deze uitgavelaat blijken, vindt dat de meeste Neder-landse sportspringers geen lintje verdie-nen, misgunt hij niemand het tegen-woordig toch wel onontbeerlijke, echteral te vaak bij vele springers ontbreken-de vouwlintje. Maar dan wel met eentekst ter herinnering aan dit jubileum-nummer, natuurlijk.Leuk idee, maar hoe doe je dat en watgaat het wel niet kosten? Arnold en Tomworden met het idee, nu probleem, op-gezadeld om het een en ander uit te vo-gelen. Informaties inwinnend over demogelijkheden: de kosten om het telaten drukken of eventueel zelf de tekstte stempelen. Zeer belangrijk en ver-heugend is de spontane toezegging vanHans Ponsioen, dit leuke en nuttigeidee te sponsoren. Hij verzorgt voor denog dirt-divende reaktie de nodige 1400meter lint!Werkelijk uniek is het speciaal voor ditdoel, door een zeer handig Icaruslid,Jan Klitsie, geconstrueerde meet-stempel-snijapparaat. Menigeen heefthij al tijdens de bouw van het clubhuisverbaasd doen staan over zijn praktischinzicht. Niet voor niets droeg hij toen debijnaam van Willem Bever (uiteraardwas er ook een Ed en dat was Piet).Marjan Kahlé zorgt zeer snel voor eengave rubber tekst en zo ziet u maar, erwordt een heel team ingeschakeld. Hetenige wat nu nog rest voor de kersverseredaktie is het bedrukken en op maatsnijden van 2000 vouwlintjes (leukidee)!Duidelijk beeld van kreativiteit en aktivi-teit, maar vooral met de wens iets terugte kunnen doen voor uw duur betaaldekontributie en in de hoop dat dit aanden-ken het dichtmaken van de chute ietsmoge verlichten.

4 SPORTPARACHUTIST

PARAPERSONALIAEoN.P.C.Getrouwd: Dick Jeremiasse en Marie-Antoinette van Nassau. 21 mei 1982.

P.C. FlevoGeboren: Jan Willem zoon van Wim enAnneke Keur. 9 april 1982.

TU-7Geboren - 20 mei: Alexander zoon vanUte en Jan de Graaf.

Aanvulling Adreslijst Para 1982René Wessels, Wenckebachplantsoen8, 3431 TS Nieuwegein, tel. 03402-31540. Hulpinstr. Flevo.

Verhuisd:Hans Ponsioen,Leidsegracht 82-5,1016 CR Amsterdam.Telefoon: 020-270088.

Toevoegen:J. H. M. P. Jansen,Krijgertje 28,5683 CD Best.Telefoon: 04998-99422.

Icarus:Bestuurswijziging: Nieuwe penning-meester H. C. Pijnenburg, Rent-meesterlaan 68, 1081 DR Amstelveen,tel. 020-431261.

EoN.P.C.Adreswijziging: secr. H. Boerman, Mo-riondijk 35, 4706 LG Roosendaal.

JUBILEUMBOEKTer gelegenheid van het 75-jarigbestaan van de KNVvL wordt een boekuitgegeven onder redaktie van HansKosman, getiteld: "HOGER OP - Drie-kwart eeuw Luchtvaart in Nederland".Alle leden hebben inmiddels een ac-ceptgirokaart en een klein foldertje overhet boek ontvangen.Nu is de uitgave van zo'n boek een helegok; financiële risiko's zitten er altijd in.Hein Cannegieter schreef daarover nogin ons vorige blad het een en ander.Om toch een boek, een dergelijk jubi-leum waardig, te kunnen uitgeven, is nueen uitgever bereid gevonden, mits deKNVvL voor een minimum afname ga-

rant stond. Dat betekent, dat ik hierbijeen dringend beroep doe om het boekvia de KNVvL aan te schaffen. Niet al-leen is dat goedkoper, maar ook helpt.het ons de minimum oplage te bereiken.En dat is heel belangrijk. Het is beslistgeen winstobjekt van KNVvL standpuntgezien, maar het is de enige manier ombij het 75-jarig bestaan een boek telaten verschijnen, waarin alle facettenvan de luchtvaart aan bod komen.Ik wil dan ook van deze gelegenheid ge-bruik maken om alle lezers nogmaals testimuleren om dit boek NU via de KNVvLte bestellen (f 23,50 inclusief verzend-kosten op giro 179618 of via een inte-kenlijst bij de eigen vereniging). Zelfsal zou u het als Sint Nicolaas- of Kerst-geschenk willen geven, bestel het nu opdeze wijze. De KNVvL is er bij gebaat(en dat bent u' zelf) en het boek is hetzéér zeker méér dan waard.

Wim Velthuizen

Het Jubileumjaar 1982, waarin deKNVvL haar 75-jarig bestaan viert, isaanleiding geweest tot het houden vaneen fotowedstrijd met "De Luchtvaart"in de meest uitgebreide zin van hetwoord als onderwerp, in samenwerkingmet Foto & Doka, praktisch maandbladvoor fotografie.De wedstrijd begint 15 mei en eindigtop 1 oktober 1982. Een deskundige juryzal maximaal 3 foto's per deelnemer be-oordelen. Het gigantische prijzenpakketomvat vooral fotomaterialen; camera's,flitsers, filmmateriaal, maar ook eenvliegreis en diverse rondvluchten.Inzending van foto's genomen uit sport-en zweefvliegtuigen is i.v.m. een daar-voor benodigde toestemming van hetMinisterie van Defensie niet toege-staan.Inlichtingen en wedstrijdreglementenzijn verkrijgbaar bij: Redactie Foto &Doka, Postbus 16, 6500 AA Nijmegen,tel.: 080-232203 en KNVvL, Jozef Is-raëlsplein 8, 2596 AS Den Haag, tel.:070-245457. toestel 96.Heren en dames fotografen, hier is dekans om eens wat terug te verdienenvan jullie dure hobby!

Op 15 mei 1982 verongelukte Eef bij zijn753-ste sprong. Een demonstratie inAmsterdam die hij leidde als instruk-teur. Wat er fout ging is, ook na het ge-houden onderzoek, niet met volledigezekerheid te zeggen. Twee zakenwaren bij deze sprong anders dan bij alzijn voorgaande sprongen: Hij kreegeen malfunktie aan zijn hoofdkoepel enhij had een grote, opgerolde vlag tussenzijn harnas gestoken.De high speed malfunktie was, voor zo-ver na te gaan, zijn eerste. De break-a-way maakte hij op een normale hoogte.Daarna heeft hij zijn reserveparachuteniet geaktiveerd of niet kunnen aktive-ren. De verzegeling van de reserve wasna het ongeluk nog intakt en het ripcord

-- -- -----------------

zat nog in de pocket.Eef was aktief in de parasport sinds1968. Hij beqon bij de Para Club Icarus.Vandaar ging hij over naar de net opge-richte Para Club Mobiele Colonnes. In1972 werd hij instrukteur. Aanvankelijkals instrukteur, later ook vele jaren alsbestuurslid, besteedde hij al zijn tijd aande PCMC, samen met Mieke, zijn echt-genote.Ook de vliegerij kreeg zijn belangstel-ling en, konsekwent als hij was, behaal-de hij zijn brevet en ging zelfs para'svliegen.In 1978 richtte hij het Westland UtrechtParateam op. Zijn inspanningen in dierichting werden beloond in 1981 toenhet WUP team 3e werd bij de groeps-

preeiste. Inmiddels had hij zijn PCMCtijd afgesloten, was niet meer aktief alsinstrukteur en was lid geworden vanPara Club Flevo.Eef stond bekend als uiterst precies, inalle facetten van de luchtsporten die hijbeoefende. Ook al sprong hij de laatstetijd wat minder, hij bleef er altijd uiterstvoorzichtig bij. Des te tragischer is hetongeluk waarbij hij om het leven kwam.Wij wensen Mieke sterkte toe om ditverlies te kunnen dragen.Een vriend is weggegaan.

IN MEMORIAM EVERT DE WEKKER

namens de Para Club FlevoJ. de Bruyne

BrievenW.K. 1981 R.W. (11I)Kritiek is goed en je kan het tegenwoor-dig ook nog kwijt in de Sportparachutist.Een voorwaarde om die mogelijkheid tebehouden is, denk ik, dat zij opbouwendis. Welnu Chris Brand, als jou ter ore isgekomen dat de vierman het goed heeftgedaan tijdens de W.K., dan hebben zeUe oren) op dat moment goed gewerkt.Ook hebben ze goed gewerkt als je steltdat de achtman heeft teleurgesteld.Maar wanneer je zegt dat het 8-mans-team niet had mogen gaan en zich naarde top zou hebben gepraat, dan bedrijfje op z'n minst "zwart-wit" kritiek, waar-door ik me niet aan de indruk kan ont-trekken dat je in ieder geval wat aan jeogen mankeert. Lees je geen anderetijdschriften over je sport?Over de kritiek ten opzichte van eengoede sfeer als prioriteit no. 1 kan ik jeals insider het volgende meedelen: AlsWijnands zich realiseert dat de sfeer(zeker kort voor een W.K.) slecht is, ishet een donders goede zet om de priori-teiten binnen het team even wat te ver-leggen: no. 1 goede sfeer, no. 1a pun-ten scoren. Maar dan betekent die ver-legging zeker niet dat scoren bijzaak isgeworden. Wanneer Wijnands dit ach-terwege had gelaten, zou er een grotekans hebben bestaan dat het team met0,0 punten thuis zou zijn gekomen (in-kompleet team). Hiermee is al aangege-ven dat Wijnands voor wat betreft dezezienswijze over het runnen van eenmoeilijk team, zeker ook in het vèrleden(Piet Santegoeds sprak er ook al over),het niet verdiend zou hebben om opstraat gezet te worden. Gelukkig onder-scheidt onze sport zich ook hier nogsteeds van het voetbal.Met deze zeer korte ingezonden briefwil ik niet de indruk wekken dat er doorWijnands, maar ook vooral door de le-

den van het team, geen fouten zoudenzijn gemaakt. Integendeel. Maar wan-neer je je eerst eens wat beter op dehoogte had gesteld door middel van eengesprek/interview (weer wat goede kopijvoor je sport) met de captain en/of ledenvan het 8-mansteam en/of het lezen vande Pegasus 8e jaargang no. 5, om watmeer inzicht te krijgen, had je vast enzeker op een andere manier om je heengeslagen dan je nu gedaan hebt.Tot slot wil ik nog wel kwijt dat ik meschaam voor het feit dat we niet in staatwaren om na de vierde sprong weer te-rug te komen op het niveau van wat ertoch wel inzat (zie de resultaten van detrainingssprongen).Beste Chris Brand, in de hoop dat je hettopspringen op level (dit is op het goedeniveau) zal blijven volgen, wens ik jeeen prettig springseizoen 1982 toe.

Ex. 8-mansteamlid. Hans Keiler

Arnold Collenteur laat in het mei-nummer duidelijk merken dat hij iets te-gen BASE springen heeft. Dat is zijngoed recht. Het schijnt ook het officiëlestandpunt van de KNVvL te zijn. Is dathun goed recht? Ik denk van niet.Toen het parachutespringen begon,werd dat door de officiële instanties nietgoedgekeurd. Hoe lang geleden is het

dat relatiefspringen verboden was?Was koepelrelatief nog niet zo lang ge-leden ook niet de weg naar een zekeredood en in 1977 nog verboden in Duits-land? Hebben we onze les uit het verle-den nu nog steeds niet geleerd? BASEspringen is een stuk realiteit waar weniet meer omheen kunnen. Het kan vei-lig. BASE springen is een nieuwe takaan de springboom met een eigen tech-niek en eigen materiaal (tertiaire reser-ves b.v.).Onze nationale organisatie heeft mijnsinziens de taak om deze volwaardigespringdiscipline te stimuleren. Waaromniet gepraat met de Noorse organisatieen experts zoals Öster en Boenish omTrolveggen weer open te krijgen, inieder geval voor buitenlanders. Is ermisschien niet een manier om van hetberuchte twistprobleem af te komen(trashpack misschien?) in plaats vanuitde luie stoel te constateren dat er tochniets aan te doen is. Zijn er meer spring-bare rotsen, gebouwen en/of bruggen inEuropa?Als deze zaken aan het initiatief van deindividuele springer worden overgela-ten om te onderzoeken, kan de kans opongelukken groter zijn dan wanneer ditcentraal wordt gecoördineerd en bege-leid.Ik hoop dat we over tien jaar tevredenkunnen terugkijken naar een periodewaarin de KNVvL zich als voortrekker inEuropa hard heeft gemaakt voor hetBASE springen en blij zijn dat we vijfdisciplines in de sport hebben in plaatsvan de huidige vier.Er zijn zeer zeker springers in Neder-land die interesse hebben voor BASEspringen (dit in tegenstelling tot wat Col-lenteur beweert) en het zijn nog KNVvL-leden ook, dus ...

Marinus Althof

SPORTPARACHUTIST 5

JU~':3~"'~··iëDe vier leden van de Redaktie NieuweStijl verwachten dus JOUW (manne-lijk/vrouwelijk) positieve bijdrage: alsvaste medewerker, korrespondent, ver-slaggever, kommentator, recensent,(brieven)schrijver, fotograaf, tekenaar,dichter of gewoon mopperaar ...Het proberen is mislukt: geen stukjeover mezelf, maar over JULLIE. Geeftniets; geen man overboord! Integen-deel: iedereen áán boord voor de vol-gende .Joad": de september-editie vanONS blad.

Nathalie

Een stukje schrijven is makkelijk; eengoed stukje schrijven is moeilijk; eengoed stukje over jezelf schrijven is prak-tisch onmogelijk. Toch maar proberen,want als lid van de Redaktie NieuweStijl heb je natuurlijk een boodschapvoor de altijd uiterst geboeide lezer!"Nieuwe Stijl" wil voor mij niet zeggendat al het "oude" overboord gegooidmoet worden. Het goede dient behou-den (en dat is veel), maar daarnaast - delacune van voorheen - dient de betrok-kenheid van de lezers gestimuleerd teworden.De Sportparachutist werd in het verle-den samengesteld in het algemeendoor een handjevol mensen en in hetbijzonder door één man. Ondanks de -wegens tijdgebrek van dat handjevolvaak oppervlakkige - pogingen de be-trokkenheid van de leden te vergrotenbleef het meer een blad VOOR danDOOR de Nederlandse Parachutist.Het eerste woord is mijn uitgangspunt.Echter, dit woord kan zowel in de breed-te als in de diepte meer betekenis krij-gen als het tweede woord meer beteke-nis heeft.De Redaktie Nieuwe Stijl maakt iederetwee maanden een plaatje van de ge-beurtenissen, feiten en meningen uit depara-wereld van dat ogenblik. Uit depara-wereld van de lezer, van JOU!Van de gebeurtenissen en feiten die JIJhebt meegemaakt en van JOUWmening!

6 SPORTPARACHUTIST

Het Nederlandse paragebeuren is-in dezeventiger jaren uitgegroeid tot een vol-wassen sport. Een sport die ook doorpubliek en overheid als volwassenwordt aangemerkt. Die status hebbenwe voor een groot deel te danken aande inzet van kopstukken van onze orga-nisatie, meestal leden van het afde-lingsbestuur. Helaas hebben veelKNVvL-leden het idee dat het afdelings-bestuur teveel aan de externe kontak-ten gewerkt heeft; zij voelen zich al-thans niet erg verbonden met de"Haagse Kringen". Mijn indruk daar-over is, dat het afdelingsbestuur teveelhaar eigen gevestigde mening naar vo-ren heeft geschoven en daarbij nieuweinvloeden heeft geweerd. Dit blad, deSportparachutist is van die werkwijzeeen vrucht geweest. Misschien ligtdaarin de verklaring voor het feit dat hetblad tot nu toe geen uitzonderlijke popu-lariteit genoten heeft. In de wandelgan-gen hoorde je vaak de klacht dat inge-zonden artikelen niet geplaatst werden.Waarom werd discussie vermeden?Waarom was de sportparachutist geenopinieblad? Er zijn in de sport toch ze-

ker genoeg interessante ontwikkelingengaande waarover nog het één en anderte zeggen valt?Het bekende "parageouwehoer" ver-dient in Nederland inderdaad geen lint-je: Het enige, dat je hoort, is scheldenop anderen, roddelen over anderen enopscheppen over eigen vaardigheden.Wat een bekrompen gedoe! Persoonlijkwalgde ik daar op een gegeven momentzo erg van, dat ik samen met Hans KeI-ler ging schrijven voor Pegasus (eenonafhankelijk Vlaams blad): Een beetjede rebel uithangen, maar wel serieus.Doordat de medewerking van Vlaamsezijde minimaal was en de financiële ba-sis ontbrak, ging het blad helaas terziele.Toen bleven er twee alternatieven: Zelfiets beginnen of positief reageren ophet voorstel van het afdelingsbestuurom zitting te nemen in de nieuwe redak-tie, dat wil zeggen: conformeren aan degevestigde hap. Ik koos voor het laatste,omdat ik de meeste geestelijke inputkan leveren als ik zorgen over financiëne.d. heb. Dat is logisch, hè? En ook zeeropportunistisch. Maar vrees niet! Ik benniet van zins mij te conformeren. Dat zalook niet zo nodig zijn, aangezien de re-daktie onafhankelijk van het afdelings-bestuur funktioneert! Ik wil me inzettenvoor een nieuw blad, dat voor iedereeninteressante en leuke stof bevat en eenweerslag vormt van de schoonheid vanhet hemelduiken. Een blad met een in-houd, die reakties losmaakt, die men-sen stimuleert. Mooie woorden.Laten we dan nu maar aan het werkgaan. Mag ik dan iedereen nog eveneen trap onder de kont geven? Dat luchtmij zeer op.

Arnold Collenteur

Om nooit te vergeten en juist nu, iets temoeten schrijven (afspraak) wegens depresentatie van de nieuwe redaktie vanuw Sportparachutist, staat mij één be-paalde fout uit een oude Amerikaanseparachutist voor de geest.Op het plaatje staan drie personen bijelkaar met op hun T-shirts de tekst:WHO IS WHO. Meters daarnaast éénpersoon met op zijn T-shirt het op-schrift: lam.Hoe kom je er op, grandioos, één team:

who is who, who is who, who is who endan ... lam.Wie is wie en wie ben ik, dat zoudenzich wel eens meerdere beoefenarenvan de parasport moeten afvragen. Tjaen wie ben ik om over zoiets te begin-nen. Ach, er zijn genoeg lieden die overzichzelf niet uitgepraat raken; ze hieraan het woord te laten, zou in demeeste gevallen zonde zijn van de kost-bare ruimte van de Sportparachutist.Het is niet de gewoonte van sportpara-chutisten zomaar sporitaan een bijdra-ge te leveren aan iets wat niet direkteigen voordeel oplevert, bijvoorbeeldiets te schrijven voor de Sportparachu-tist. Dit kan voor de meeste mede-sport-beoefenaren echter inderdaad eengroot probleem zijn, want veel springershoor je vaak zeggen, dat ze helemaalniet kunnen schrijven.Waarschijnlijk is dit een van de proble-men waarmee men worstelde. Daaromheeft men iemand (met slechts 7 jarenlagere school) zeer dringend gevraagdin de redaktie plaats te nemen, in dehoop voor de vele leden die dan ook welmoeite zullen hebben met lezen, opsimpele wijze iets te kunnen betekenen.Aangevoerde bezwaren zoals drukkebezigheden als hulpje van de instruk-teurs, plus nog enkele andere vereni-gingswerkzaamheden bij Icarus, blekenjuist een pro te zijn.Andere taktiek: een paar pittige eisengesteld, in de veronderstelling dat dezeniet ingewilligd zouden worden; misdus. Zodoende zal men binnenkort in deweekenden, op weg naar een van desportvliegvelden, de kans lopen van deweg te worden geblazen door eenPorsche 911Turbo met op de achterruitDo it in the Air bestuurt door

Tompoes Roodenburg

't Was ergens in december dat Michel ofNathalie mij belde met het verzoek of ikeen vergadering van de nieuw te vor-men redaktie wilde bijwonen om daarenige steun te verlenen voor wat betreftde vormgeving van dit blad. Aarzelend

stemde ik toe wel als adviseur te willenoptreden. Het is een beetje uit de handgelopen; nu, acht maanden later, zit iker tot ver over m'n oren in. Als lay-outfiquur èn als redakteur.Het springen in Europa heeft zich delaatste paar jaar stormachtig ontwik-keld. Er wordt harder geboogied danooit. En Nederland spreekt met de16-mans wedstrijden en de CASA-boogie een duchtig woordje mee. Ditbetekent voor een spring blad dat er ak-tueel gewerkt moet worden. Vaker ver-schijnen kan (nog) niet vanwege depoen. Percentagegewijs slokt de Sport-parachutist al erg veel op van het lid-maatschapsgeld. Een goedkopere uit-voering is nauwelijks mogelijk; enerzijdsomdat onze drukker met glans een in delaatste paar maanden gehouden prij-zenslag doorstaan heeft, anderzijds om-dat sleutelen aan de uitvoering - papier,geen kleur - niet zoveel konsekwentiesvoor de prijs heeft dat daaruit twaalfnummers per jaar bekostigd kunnenworden. Vanuit - de vaak vergeten - PR-funktie die ons blad naar de Ministeries,RLD en pers toe heeft, is het niet wen-selijk iets aan kwaliteit in te leveren.Door het opmaken in eigen beheer tegaan doen, zijn we er voorlopig in ••••..•.•••..•.•.••••••.•'""' .•••••geslaagd aktueler te kunnen werken,zodat je op tijd weet waar je wedstrijdenkunt springen en wanneer de boogiesgehouden worden. Ook heeft deze staptot gevolg dat we de kwaliteit verbeterenen zelfs iets goedkoper werken. Hoedieper we erin duiken, hoe meer braak-liggende terreinen we vinden; kostenbe-heersing, budgetuitbreiding, adverten-tieacquisitie, de Belgische markt, etc.Wat de resultaten van onze onderzoe- ~~ ................••....•........ ...."kingen zullen zijn, is nog moeilijk teoverzien. Misschien een dikker blad,misschien meer kleur, misschien wel 12nummers. Afwachten maar.De Sportparachutist is tot nu toe altijdhet kleinschalige, gezellige clubblaadjevan de KNVvL geweest. Als het aan mijligt, wordt het het officiële kankerperio-diek van de skydivers en springers inNederland. Met veel informatie over al-lerhande zaken, maar ook fungerendals platform voor meningen, stekeligevragen en wat dies meer zij van de le-zers. Zodat het niet meer het blad vande afdeling is, maar als doorgeefluikfungeert tussen lezers en afdelings-bestuur. Ik bevind me nu in een primaploeg (om met Van Agt te spreken) vanaktief springende redakteuren en datstimuleert. Ik doe mijn best er iets mooisvan te maken, maar ook om in de beer-put van het Nederlandse springen teduiken. Het laatste woord ligt echter bijjullie, geachte lezers. Jullie reaktie isbelangrijk voor de inhoud, de platform-funktie en voor mijn betrokkenheid.Blue skies, bl. .... (iuist ja).

"Stinkin", Ron van den Boogaard

Verzamelaars!?!Jaren geleden op Texel, tijdens watmindere gunstige weersomstandighe-den, raakten we verzeild in een strand-paviljoen vermoedelijk bij paal 9. Directna binnenkomst werd ons een drankjeaangeboden door iemand die ons her-kende als para's. Het was een aardigeman met duidelijke symptomen vanenig alcohol gebruik (slecht weer), diezelf zweefvlieger bleek te zijn. Bij de ge-bruikelijke beleefdheidsbabbel (vanwe-ge het aangeboden drankje) stak hij zijnvisie over luchtvaartbeoefenaren nietonder stoelen of banken. Motorvliegers,zo verkondigde onze zwever, zijn luiesporters met heel, héél erg veel geld.Zweefvliegers zijn de enige echteluchtsportbeoefenaren en ach, para'skomen daar ook wel een beetje bij in debuurt. Het zijn ook wel aardige jongens,alleen jammer dat zij met zoveel stic-kers op de borst lopen. En inderdaad,als je bij een willekeurige paraclub aan-komt, valt niet te ontkennen dat demeeste springers duidelijk herkenbaarzijn aan de vele stickers op o.a.voertuigen.

VIII Wnl~tJsrEASCHAfT(N ~

20

Het verzamelen van diverse attributendie maar iets met de parasport te ma-ken hebben, blijkt voor vele springerseen hobby te zijn, die bij het springenhoort. Vol trots vertelde onlangs MichelBizot, dat hij in het bezit is van 150 para-T-shirts. Maar de kampioen op dit ge-bied schijnt Charles von Sury te zijn meteen aantal van 320! Om al deze T-shirtsin één keer te reinigen, heeft Charles 7wasmachines van de plaatselijke was-serette nodig. Naast het verzamelenvoor praktisch gebruik, zijn er ook sprin-gers enthousiaste verzamelaars vanbadges, speldjes en uiteraard postze-gels. In de sportparachutist van mei1979 heeft Karst Sikkens al eens eenuitgebreid artikel geschreven over deverzameling van Jim Huizinga van deVPCT.Om de vele ledenverzamelaars van al-lerlei parazaken een mogelijkheid tebieden door het openen van een rubriekin de sportparachutist hun verzamelinguit te breiden, heeft er in het november-nummer van 1980 een oproep gestaan.

SPORTPARACHUTIST 7

Een ieder die belangstelling heeft vooreen nieuw te starten rubriek voor verza-melaars of iets wenst te ruilen, zoumaar eens kontakt op moeten nemenmet: Kees de Goeijer, Spiekmanstraat11, 2628 VD Delft, tel. 015-570222.Overigens is de tot nu toe enige echteIsraëlische Parawing in Nederland inhet bezit van:

Tom Roodenburg

c,

.~\\.,,~,.il

W

Do it in the airZaterdagavond, niets op de TV; dusbesluit ik om de hoek wat te gaan drin-ken. Ik stap het café binnen en ga aande bar zitten. Naast mij staat een groep-je mensen druk te praten.Plotseling hoor ik een meisje nogal hardzeggen: "Dat kwam omdat je te hard in-kwam en daarvóór ben je er ook al tweekeer overheen gegaan". Deze opmer-kingen zijn voldoende om mijn oren tespitsen en het gesprek met belangstel-ling te volgen. Ik bestel nog een pilsjeen ga er uitgebreid voor zitten.De jongen waar zij die opmerkingen te-gen plaatst, antwoordt: "Dan had je optijd moeten draaien, dan kan je zien water gebeurt. Jij hebt ook altijd wat, of ikkom te hard in, of ik ga te snel weg".Iedereen mengt zich nu in het gesprek.Mijn oren kleuren van zacht roze naardiep rood, wanneer ik een ander meisjevrolijk hoor vertellen, dat ze laatst in eengezellig drie-mannetje lag en degenedie het zou filmen, er na drie figuren bo-venop viel.Mijn verbazing wordt steeds groter. Zouer op dit gebied ook visserslatijnbestaan?Ik hoor zelfs iemand verklaren, dat zijvandaag onder zestien man is gegaanen alles heeft verprutst. Logisch, denkik bij mezelf, zestien man?? Ik kijk opzij,ze ziet er niet eens vermoeid uit. Vervol-gens begint men de taktiek van de vol-gende dag af te spreken.Hoe bestaat het, na zo'n dag. Eén vande jongens zegt: "Als jij er eens morgen

Instrukteursexamens 1982De jaarlijkse examens voor het felbe-geerde papiertje, de instruktiebevoegd-heid valschermspringen, werden ook dit-maal in Amersfoort gehouden.Op 27 maart was dan zo ver! Zenuwengierden door de kelen. Maanden van stu-die zaten er op. Op weg naar Amersfoort.Studeren op de plattegrond van de RLD.Stille nog verlaten straten op dit vroegezaterdagochtenduur: 21 kandidaten opweg naar het examen. Presentielijsten,haastig kopje koffie en dan het eerstevak: voorschriften. Dat is nog te over-zien. Toch vielen hier al zes onvoldoen-des, naar later zou blijken. Het lastigstbleek instruktie, op de voet gevolgd doormateriaal. EHBO en algemene kennisvielen mee. Meteo was hier en daar ookpittig. Vooral met materiaal hadden demeesten alle beschikbare tijd hard no-dig. Het was voor de kandidaten weerniet eenvoudig. Niet alleen bestrijkt hetexamen een groot gebied, ook de kwali-teit van het werk speelt bij de beoorde-ling een belangrijke rol. Een half ant-woord betekent onherroepelijk halvepunten.Tegen het einde van de middag stond op

8 SPORTPARACHUTIST

bovenop klimt, á la Kahlé. Je weet het,eerst mijn enkels, dan mijn kruis, daar-na mijn nek en hup er bovenop. Maarwel wachten tot we met zijn vieren lig-gen." "Oké", antwoordt zij: "Als jij danmaar niet zo snel trekt".Een van hen haalt een zwart boek te-voorschijn. Hij vraagt: "Hé, weet jij noghoeveel figuren wij woensdag gemaakthebben?" Ik denk geschrokken: dat kanniet, ze houden het nog bij ook. Of hetde gewoonste zaak van de wereld is,antwoordt ze: "Drie, een donut, een dia-mond en een ster. Dat was toen jij 14cm had. Nu je het er toch over hebt, wemoeten weer eens groeps-P.A. oefe-nen. Zaterdag zijn er wedstrijden endan red je het niet met 14 cm."Koortsachtig begin ik na te denken, watzou P.A. betekenen en zou een donuthet proberen waard zijn?Er is maar één manier om erachter tekomen en dat is met ze in gesprek te ra-ken. Ik geef het ploegje iets te drinkenen begin een gesprek over het weer. Jemoet tenslotte ergens over beginnen.Gelukkig blijkt het een goed onderwerpte zijn en iedereen praat met belangstel-ling mee. Vooral de wind schijnt belang-rijk te zijn voor de volgende dag. Ik sliktwee keer, verzamel al mijn moed envraag, waar zij het over hebben."Ooohh, had je dat niet begrepen!!! Wijdoen aan parachutespringen."

Mieke Verhaaff

veier gezichten de vermoeidheid afgete-kend. En toch moest er ook 's avondsnog flink gewerkt worden.In de daaropvolgende weken is het werkvoor elk vak afzonderlijk steeds door ten-minste twee examinatoren onafhankelijkvan elkaar nagekeken en becijferd. Alsdan eind april het werk bij de voorzitterterecht gekomen is, is ook door de ex a-menkommissie heel wat werk verzet. Devoorzitter heeft dan tot taak alle cijfers oplijsten te verzamelen. Op een speciaaldaarvoor belegde vergadering wordt hetwerk en de cijfers besproken, vooralwaar eventueel verschillen zijn in de be-oordeling tussen de eerste en tweedecorrector. Dan wordt dat werk door drieexaminatoren beoordeeld en voor al hetwerk van alle kandidaten het eindcijfervastgesteld.Dat het examen niet eenvoudig is, blijktwel uit het feit dat van de 21 kandidatener 7 voor het theoretische gedeelteslaagden en nog twee na een herexa-men. De herexamens werden op 12 meite Hilversum gehouden. De overigen zui-len er dus nog weer een jaar tegenaanmoeten, als ze het er tenminste nog voor

op kunnen brengen. Want het is wel eenhele opgave.Dit betreft dan het theoretische gedeelte.Enkele kandidaten hebben inmiddels alhet praktische deel achter de rug. Dathoudt o.a. in dat het runnen van hetspringbedrijf en het lesgeven door eeninstrukteur worden beoordeeld en dat dekandidaat een ervaren springer is meto.a. nacht- en watersprongen in hetlogboek.Ondanks het feit dat enkele geslaagdennog aan het praktische gedeelte van hetexamen moeten voldoen, willen we zetoch vast van harte feliciteren. Het zijn:Boerman, Van der Graaf, Held, Mille-naar, Van Rijswijk, Sassen, Spaandonk,Cobben en Fennema. Gelukkig sprin-gen de geslaagden verspreid over hetgehele land, zodat er evenzoveel vere-nigingen gefeliciteerd kunnen wordenmet deze uitbreiding van hun instruktie-groep.Op deze plaats wil ik ook de TC bedan-ken voor alle moeite die zij heeft gedaanom onze kadergroep uitermate deskun-dig voor te bereiden op deze kracht-meting.

Wim Velthuizen

Scheidsrechters

In de Sportparachutist van 1 januari 1982stond een oproep voor een cursusScheidsrechter Parachutespringen. Devoorlopige planning was om deze cursuste houden op 13 en 20 maart [l. Uiteinde-lijk viel de keuze op het weekend van 17en 18 april.De cursisten werden om 9.30 uur in hetK.N.V.B. Sportcentrum te Zeist ver-wacht. Tot mijn verbazing en waarschijn-lijk niet alleen de mijne, waren er slechts5 geïnteresseerden. Enfin, meer blekener niet te komen. Na een korte inleidingkon men met de theorie beginnen en meteen heerlijk geurende bak troost lietenwe het vak "jureren" over ons heenkomen.Joeke de Jong startte zijn relaas met PA.Hij begon de hele bak "om te spitten" enin een gigantisch soort pretpark te veran-deren. Je hebt nogal wat speeltjes nodigvoor een goed functionerende PA-wedstrijd! Na Joeke's uiteenzetting blijktniet iedere bak een "echte bak" te zijnen het wachten is dan ook op de come-ba(c)k van de Nederlandse Bak. Weder-om werden we daarna voorzien van eenlekker bakkie koffie (ook daarin zitverschil!).

Om ongeveer 10.30 uur werd de schrijf-stift ter hand genomen door Bert Wij-nands (captain nationale 8-man RW). Hijdeed een boekje open over de organisa-tie van het hele paragebeuren. Dit"boekje" zou de resterende dag als eensoort rode draad door de cursus heenlopen. Het heet de "Code Sportif" en be-vat alle reglementaire para-rompslompdie je je maar bedenken kan. Omstreeks13.00 uur was Bert klaar en werd er doorons een lunch genuttigd in één van derestaurants.Met frisse moed stortten wij ons daarnatezamen met Hans Luys (Intern. RWJudge) op het Relatief-jureren, een bij-zonder boeiend onderwerp en voor aan-komend relatievers zéér leerzaam, al-thans naar mijn mening. Van sets en ran-doms werd er daarna overgegaan naareen rondje frisdrank en vervolgens ver-wisselde Joeke ditmaal het bord voor deStijl-jurering. Stijl schijnt bijzonder moei-lijk te beoordelen te zijn daar het om tien-den van seconden gaat. Ik heb nooit ge-weten dat er aan stijl zo ontzettend veel"precisie" vast zit, vandaar ook dat er

1982praktijk konden toepassen. Nou, dat vielwel effe tegen zeg! Terwijl er één paradoor het luchtruim suist en z'n seriemaakt, moet je van alles tegelijk doen:een waar probleem! Te pas en te onpaswerden penalties toegekend! Het bleekheel wat moeilijker te zijn dan we dach-ten. Volgens Joeke gaat het bij deze ju-rering om "zien en zeggen", hetgeen wewat later in de middag dan ook allemaalgrif deden. Zelfs zo dat er zeps (Z) wer-den uitgedeeld of het gevulde koekenwaren!Het laatste wat wij te zien kregen was16-mans RW. Een vreemde zaak is hetals je aan het tellen bent en er ineens 20of 21 man in de lucht liggen. Deze hallu-cinatie kwam waarschijnlijk door eenoverdosis parabacteriën. Niet alleen wijwerden erdoor besmet, zelfs de monitorslieten het na verloop van tijd afweten.Als beloning voor ons doorzettingsver-mogen reikte Joeke het Judge Logboekuit. Er wordt wel van ons verwacht aan-wezig te zijn tijdens de Nationals in juni.Zeer beminde paravrienden: U zij ge-waarschuwd!Mocht ik ondanks dit zeer leerzame eninteressante weekend niet die para-scheidsrechter worden die men mis-schien verwacht, heb ik één ding héélerg goed geleerd nl: Altijd je springpapie-ren bij je te hebben!!Joeke, Bert, Hans: erg veel dank voor deuitgebreide informatie, ook namens

Angelina - E.N.P.C.Appie - FlevoJohn - E.N.P.C.S. H. v. Gruythuysen - E.N.P.C.

"I

I

maar erg weinig para's zijn die dit onder-deel als hun favoriete beschouwen. Hetdraaien van series is voor veel aanko-mend C- en D-brevetters een wareobsessie.Toen de klok 18.30 uur aanwees, werdonze theorie afgesloten en zou de vol-gende dag besteed worden aan video-training.De volgende dag werden we om 10.00uur verwacht bij de P.C.M.C. te Hilver-sum, alwaar de videobus stond. Onderhet genot van een lekker Hilversumsbakkie koffie doken we in de hitte geza-menlijk de bus in. We kregen eerst heteen en ander te zien van 4-mans RW.Hetgeen we de dag tevoren haddenbesproken, moest nu uit de verf komen.Vergezeld van de nodige stopwatchesdeden wij ons best om de teams datgenete gunnen wat ze ook werkelijk presteer-den, c.q. scoorden. Daarna werden wijrond het middaguur getrakteerd op eenlunch, ons aangeboden door deP.C.M.C., erg leuk!Joeke haalde na de maaltijd een aantalstijlbanden tevoorschijn, zodat we detheoretische stijlkennis nu ten volle in

Peter Derksen (FD),Osseweistraat 44a,3023 DO Rotterdam.

OVERZICHT SCHEIDSRECHTERS PARACHUTESPRINGEN1982

Wedstrijdorganisatoren dienen zelf kontakt op te nemen met deze mensen om een scheidsrechterscollegete regelen.

FAI-scheidsrechters:C. A. T. PellensH. LuysJ. de GraafJ. de JongH. Kuipers

Krijgertje 21, 5683 LB BestGrasbroek 6, 6002 VT WeertPostfach 1326,2148 Zeven (BRD)Nepveulaan 154, 3705 LH ZeistUIenpas 24, 5655 JC Eindhoven

04998- 9520104950- 3877309494281173603404- 50690

040-515040

Nationale scheidsrechters:F. Thijssen Jan Truyenstraat 40, 6042 ZH RoermondR. den Hartog Iepenlaan 12a, 3203 XE Spijkenisse

Scheidsrechters:C. HeegJ. TestrooteH. 't HartK. van 't WesteindeJ. den HartogK. VerhaarG. TestrooteP. DerksenA.ZilhorstS. H. van Gruijthuysen

04750- 1588001880- 11632

Tuinstraat 1, 6971 BG BrummenVlosstraat 12, 5402 LN UdenSteendervalsweg 22, 9436 PM MantingeA. van Bergenstraat 14, 4811 ST BredaIepenlaan 12a, 3203 XE SpijkenisseVaarzenhof 609, 5403 TE UdenVlosstraat 12, 5402 LN UdenOsseweistraat 44, 3023 DD RotterdamM. H. Trompweg 151, 3317 BR DordrechtMieredikhof 13, 5044 DD Tilburg

05756- 249304132- 6219005935- 335

076-14945804132- 1163204132- 6480104132- 62190

085-426735078-181029013-680259

Coördinator scheidsrechters:Joeke de Jong

Coördinator video:Wim Ernest Spoorstraat 254, 4702 VR Roosendaal 01650- 33965

03404- 50690

SPORTPARACHUTIST 9

e-'

Het aan boord gaan van de TURBO PI-LATUS PORTER vereist voor de vliegernogal wat klimwerk, maar eenmaal in destuurstoel heeft hij een goed uitzicht.Op de grond is dit zicht naar voren toewat beperkt door de extreem langeneus. De besturing is erg konventio-neel, namelijk met een stick! Voor demoderne vlieger is dit wat ongewoon,maar eenmaal gewend, is het nog altijdde meest "gevoelige" lJesturing.Dit reeds 21 jaar bestaande model vanPilatus was vroeger uitgerust met eenLycoming zuigermotor van 340 PK. Hethuidige ontwerp heeft als krachtbron debekende Pratt en Whitney PT6A-27turbo-prop met 550 shaft H.P. (FLATrated). Het vliegen met deze Turbo-propversie van Pilatus is werkelijk een sen-satie, vooral door de korte start en lan-ding (STOL). Het starten en bedienenvan deze motor is vrij eenvoudig. Welmoet men extra letten op de tempera-tuur van de motor tijdens de start, omeen z.g. "hot-start" te voorkomen. Een"hot-start" houdt in, dat het inwendigevan de motor verbrandt. Anders dan bijeen zuigermotor behoeft niet nauwkeu-rig te worden geleaned en kan de motorer goed tegen om snel te klimmen en tedalen.

ENVvPV Eerste NederlandseVeren ig ing_v_a'--n-=-- ---.j

Parachutistenvlieg_e_rs --I

De Turbo Pilatus Porter

Voor statie lines is er een bevestiging inde romp gemonteerd en aan de zijkantheeft de Pilatus een ruime schuifdeur,die door de vlieger voor de daling kanworden gesloten.Zoals gezegd, is het starten van dezeTurbo motor eenvoudig en niet afhanke-lijk van de buitentemperatuur. Indien dedruk en temperatuur O.K. zijn, kunnen

10 SPORTPARACHUTIST

wij naar de startbaan taxiën. Het ma-nouvreren gaat soepel, de besturing zitaan het richtingroer gekoppeld en wordtovergebracht op het staartwiel. Hethoofdlandingsgestel is voorzien van ex-tra grote wielen en er zitten in de potenschokbrekers voor starts en landingenop ruw terrein. Eenmaal bij de startbaanaangekomen, worden de take-off-checks uitgevoerd, flaps 28° en kunnenwij oplijnen. Met gevoel wordt de gas-handle geopend (vooral niet te snel) eenkorte run en we zijn airborn. We klim-men met 75 Kts (ongeveer gelijk aan deCessna 182) en met een konstante 1250ft/m zoeft de Pilatus naar hoger sferen.Gewoonlijk wordt er naar het noordengeklommen voor eventuele geluidsover-last, maar dat is bij dit toestel overbodig,want het is uitgerust met een .Jow noisekit". Daarna wat bochten gemaakt enmet verschillende "power settings"geëxperimenteerd.De Pilatus blijkt uitstekende vliegeigen-schappen te bezitten. Hij vliegt erg ge-makkelijk ondanks de nogal forse afme-tingen. Ondanks wat crosswind blijkt delanding een. "piece of cake": vol flaps65 Kts en zodra de wielen de baan ra-ken, wordt de zaak in reverse gezet enwij staan binnen enkele tientallenmeters stil!De brandstof voor deze motor isJET-A 1, veel goedkoper dan benzine engezonder voor het milieu. De mogelijk-heid bestaat zelfs om deze motor even-tueel op huisbrandolie te laten draaien!Enkele gegevens die wellicht vanbelang zijn voor Para's en -vliegers: DePilatus Turbo Porter neemt normaal 8Para's mee en is voor een vlucht naar12.000 Ft in - schrik niet - 15 minuten uiten thuis! Andere vliegtuigen doen ervoor dezelfde hoogte twee maal zo langover!Hopelijk zal het Nationaal Centrum een-maal over een dergelijk toestel kunnenbeschikken.Na dit verhaal hebben leden, dona-teurs, para's en paravliegers er wellichtbelangstelling voor om eens een be-zoek te brengen aan de Pilatus fabrie-ken in Zwitserland. Ik zal u hierover nogberichten. Verder staat er voor leden endonateurs van onze vereniging een be-zoek aan Dutch Mil op het programma,

F. Surink

P.O, Box 12059 - 3001 AZ RotterdamTelefoon (zaak): 010-374939/379619Telefoon (privé): 05780-13989

DE VOUWMACHINE

De droom van elke skydiver: je rig ineen trechter gooien, vouwmethode in-stellen en twee minuten later je geslotenpack uit een gleuf trekken. Zover zijn we(nog) niet, maar op Elsinore en PerrisValley staan apparaten die als vouw-machine kunnen worden betiteld,Aangezien in de U.S, de leerlingen zelfniet vouwen, wordt dit meestal gedaandoor riggers en ervaren springers diezonder geld zitten. In de weekenden ishet vooral op Perris dermate druk metleerlingen, dat je met 60 setjes op deplank echt heel hard door moet vouwenom ze springende te houden. In Perriswerd dit opgevangen door de vouw-machine en daarnaast een zeer efficiëntsysteem om het geval met drie man terunnen.

f ~!i~111~

Het masjienIn plaats van vouwmachine kun je beterspreken van een tlakemachlne. Het hartvan het apparaat wordt gevormd dooreen ventilator en een metalen ring vanongeveer 80 centimeter diameter (zietekening 1), De chute wordt door eenscharnierend deel in de ring geschovenen daarna opgespannen. De skirt be-vindt zich nu vlak achter de ring, Wan-neer nu de aan de andere kant op-gestelde ventilator wordt aangezet, vultde chute zich met lucht, maar niet ver-der dan de diameter van de ring toelaat.Als je nu de lijn, waar je normaal ookmee begint, over een haak trekt die aande binnenzijde van de ring bevestigd is,kun je eenvoudig de volgende lijnennaar je toe trekken en in die haak latenvallen, totdat je helemaal rond bentgeweest. Na het uitschakelen van decentrifugaal blower zakt de chute keuriggesidepackt op tafel. Een druk op eenandere knop laat de haken van de span-plaat d.m.v. een elektromagneet zakkenen er kan aan het stuffen van bag wor-den begonnen.

De bagbakEen aanvullende tijdwinst wordt ge-boekt door het gebruik van de baqbak.Dit is een staande plastic bak gemon-teerd aan het eind van de paktafel. Debag is even groot als de bak (of anders-om) en wordt in de bak gestopt, waarnade grom mets aan de ene kant met ha-

Ron van den Boogaard, met dank aande Perris Valley packing Crew; RandyBeery, O.B., "Crusty", "Spider" enB.K.

ken worden vastgezet, terwijl aan de an-dere kant hetzelfde gebeurt met de on-derste elastieken (zie tekening 2). Hetzigzaggen van de chute is nu eenkwestie van seconden geworden. Geenweerbarstig inzakkende bag meer dienaar alle kanten over tafel schuift. Hetstowen en sluiten, dat hierop volgt, isnog wel handwerk gebleven.

Het systeem in de praktijkZoals hierboven al verteld, wordt hethele systeem door drie man gerund.Hoe gaat dat in z'n werk?No. 1 ontwart de valschermen naast depaktafel en haakt de toppen aan eenhaak boven aan de paktafel, één chutewordt aan een haak behorende bij demachine gehaakt en de bag wordt in debak gespannen. Aan de andere kantwordt aangehaakt aan de spanplaat enlicht opgespannen (anders ligt de para-chute zo strak op tafel dat hij niet meerkan opblazen).No. 2 kan nu aan de gang met de flake-machine, het stuffen en het stowen. 'Nahet stowen legt hij de bag in de contai-ner en geeft hem zo aan no. 3, die destatic line bevestigt en het pack sluit.Perris werkt nog met het static line as-sist systeem, Elsinore daarentegen metdirect bags in piggybacks met S.O.S.systeem.Inmiddels heeft no. 1 de volgende chuteweer opgespannen en ontward, terwijlno. 2 aan het flaken is, enzovoorts. Omhet systeem sluitend te laten werken,worden er ongeveer 5 chutes ontwardvoordat no. 2 gaat flaken. Dit voorkomtdat er stagnatie in de gang van zakenoptreedt als no. 1 op moeilijke knopenstuit.Op deze manier kunnen 12 tot 15 T-10'sper uur verwerkt worden. Puur theore-tisch zou je zonder machine ook eenvouwtijd van 8 minuten kunnen halenen dus met drie man een grotere pro-duktie kunnen verwezenlijken. Het puntis, dat je dat misschien een uur volhoudtmaar dan toch terugvalt. De beschreventechniek houdt vooral de vermoeidheidtot een minimum beperkt en daaromkan ook het hoge tempo in de californi-sche temperaturen nog gehaald worden(zij het af en toe met moeite).

.•.... ,

.. NKP~iL~H uit te z,enlets om naar

Precisie telt zwaarder voor uitzending naar WK

Bij precisie en stijl - de "klassieke on-derdelen" - zal het dit jaar nog meerdan andere jaren zinderen van de span-ning. En de zenuwen! Daar wordt uitein-delijk bepaald wie er straks begin au-gustus naar de wereldkampioenschap-pen precisie en stijl in Tjsecho-Slowakije gaan. De NKP is de vierde enlaatste wedstrijd die meetelt voor de uit-eindelijke selektie.De selektie bestaat nu nog uit negenmensen. Het moeten er vijf worden. Denegen zijn - in alfabetische volgorde:Michel Bizat, René Bos, Jan de Bruyne,Michael Held, Bram Lasschuijt, Rob vander Linden, Henk Nijhuis, Jan Vijfvinkeien Rein Voskamp.Hoe liggen de kansen? Als wij dit schrij-ven - 3 juni - is er nog maar één van devier wedstrijden achter de rug, die inBruchsal. Dus dat zegt nog niet zo veel.De officiële uitslag heb ik nog niet, maarvolgens mijn informatie is van de negenJan Vijfvinkei op de eerste plaats geëin-~ ~ ,... _.·c.'. ~

v~' ~~

onder de 12 seconden draaiden, een eisdie de sportcommissie stelde voor toe-lating tot de selektie. Bij de NKP ligt diegrens trouwens op 11 seconden. Dus:de over de vier wedstrijden beste vijfprecisiespringers, die hun series gemid-deld onder de 11 seconden draaien,gaan naar de WK.Hoewel stijl dus niet zo belangrijk meeris gesteld voor uitzending naar de WK,gingen er toch twee springers naar hetbelangrijkste stijlcentrum in de wereld,Raeford, Amerika. Het waren Michel Bi-zot en Henk Nijhuis. Jan de Bruyne zouook meegaan, maar scheurde zijn en-kelbanden tijdens de Nederlandse Mili-taire Kampioenschappen en moest inhet gips. Michel en Henk maakten intwee weken ongeveer 70 sprongen endraaiden tijden tussen 7,5 en 8,5 secon-den. Op de NKP zal het wel weer ietshoger zijn, maar toch erg aardig voorHollandse amateurtjes.

digd (tweede bij die wedstrijd, voorwaareen prestatie van internationale klasse),Nijhuis en Lasschuijt ex aequo als twee-de, Bizot als vierde, Voskamp als vijfde,Held en Bos ex aequo als zesde en DeBruyne als achtste. Maar - zoals gezegd- dit zegt nog niet zoveel. (Voor eenverslag van deze wedstrijd zie elders indit blad - red.)Op de NKP zal er wellicht een papieraan de wedstrijdwagen gehangen wor-den waarop staat hoe de stand na drievan de vier wedstrijden is.Overigens zijn er meer kanshebbers bijprecisie, want niet in de selektie zittentwee springers die vorig jaar zeer hoogeindigden, althans wat precisie betreft:Herman Boerman, precisiekampioen1981 en Richard Meyer, die derde werd.Dat zij niet in de selektie zitten, komtomdat zij vorig jaar hun stijlseries niet

foto: Ernst Bode

r~.~Jan de Bruyne, onze nationale juniorBram Lasschuijt en Rein Voskampmaakten 25 trainingssprongen op hetnationale centrum.Kortom, getraind is/wordt er dus. En hetzullen wellicht - weer - de zenuwen zijndie de laatste millimeters op de NKPzullen beslechten. Het valt dan ook nietmoeilijk te voorspellen dat de precisieeen zeer spannende aangelegenheidwordt, met name natuurlijk weer detwee laatste ronden als de deelnemersspringen in de omgekeerde volgordevan hun plaatsing op dat moment.Bij stijl zullen Michel Bizot en Henk Nij-huis dankzij hun Amerikaanse trainingdit jaar hoge ogen gooien, al zal Robvan der Linden zeker ook kanshebberzijn.

. Hein Cannegieter

SPORTPARACHunST11

De concurrentenEen overzicht van alle teams die deelnemen aan de N.K.P.1982 met daarin wat meer informatie dan de naam alleen.

Internationale categorie:1.teamcaptainledensponsorexittrainingjumpsuit

fanatiekscoredoelopmerking

2.teamcaptainleden

sponsorexittrainingjumpsuitfanatiekscoredoelopmerking

3.teamcaptainleden

sponsorexittrainingjumpsuitfanatiekscoredoelopmerking

4.teamcaptain

: WHISKY-RESEARCH (4 personen): Sjaak Gielen: Ton Annegarn, Riet Becker, Marjan Kahlé: geen: standaard linked: 30d sprongen: eigen jumpsuits, maar aangepast ten

opzicht van elkaar: soms te veel: ± 3 pnt gemiddeld: na elke N.K.P. zien we wel weer: Wanneer dit team hun enthousiasme en

fanatisme om weet te zetten in clean vliegen(waar zij nu ook de nadruk op leggen), ismen in staat om hoog te scoren. Dit teamwordt al 2 jaar gecoachd door Sjaak Gielen,ex-teamlid nationale 8-man, vrijeval-filmer en-fotograaf.

: DE WOLK (4 personen): Juul Keimpema: Rob Schurink, Peter Levering, Hans de

Jager: Parachutistenonderkomen de "WOLK": standaard linked: ± 8 sprongen: ongewijzigde persoonlijke jumpsuits: lollig - serieus \: ± 2 pnt gemiddeld: zoveel mogelijk leren: Peter Levering heeft zich bereid verklaard

al zijn opgedane ervaringen op wereld-kampioenschappen binnen de nationale8-man over te dragen aan dit team tot aande N.K.P.'82.

: N'AIT SOEZ'N (4 personen): Alfons Broekman: Rob Millenaar, Gerrit Molenhuis, Martin

Jonkers: geen: standaard linked: ± 30 sprongen: ontworpen en gemaakt door Ton Pohlman: plezier staat no. 1: 2 pnt gemiddeld: veel leren: Dit team kenmerkt zich vooral in de

relaxatie; geen gezeur, geen gemier; eenoptimale sfeer dus. Misschien is hier deruime gemiddelde levenservaring debet aan,die al bijna naar de 40 jaren loopt. Ondankshet feit dat plezier bij dit viertal voorop staat,behaalden zij vorig jaar toch maar even de2e plaats in de B groep met 24 punten.

: RENDEZ-VOUS (4 personen): Peter Jan Hoogerwerf

12 SPORTPARACHUTIST

leden

sponsorexittrainingjumpsuit

fanatiekscoredoelopmerking

5.teamcaptainledensponsorexittrainingjumpsuit

fanatiekscoredoelopmerking

6.teamcaptainleden

sponsorexittrainingjumpsuit

fanatiekscoredoelopmerking

7.teamcaptainleden

sponsorexittrainingjumpsuitfanatiekscoredoel

: Feytus Diepgrond, Wout van Empelen, RenéBos

: geen: standaard linked: ± 50 sprongen: ontwerp Tony Uragallo, gemaakt door Henny

Verhoef (tentenbouwer) met medewerkingvan Ellen Bussemaker

: redelijk: 3 of 4 pnt: N.K.P.'82 + N.K.P.'83: De jumpsuits geven nog wat problemen, wat

in de randoms het meeste opvalt. De setsdraait men beter. Dit team neemt voor heteerst deel aan een N.K.P.

: ZzzUT (4 personen): Rob Aal: Piet Groot, Hans de Boer, René van der Lee: "Was dat maar waar": standaard linked: ± 150 sprongen: ontwerp Tony Uragollo + op elkaar

afgestemd: behoorlijk: 3,5 pnt gemiddeld: na de N.K.P. gewoon doorgaan: Dit team won vorig jaar de eerste prijs in de

B groep met 39 punten. Zij trainden metkerst en nieuwjaar in Z-Hill's, Amerika.

: FOUR F's (5 personen): Hans Jonkers: Peter Looman, Karel Zee, Rob Greve, Hans

Keiler: geen: meerdere, afhankelijk van het eerste figuur: 25 sprongen in huidige samenstelling: Zeer klein, ontworpen door Ton Pohlman op

aanwijzing van het hele team (met persoon-lijke wensen werd rekening gehouden) enook door Ton gemaakt.

: winnen: 4 of 5 pnt: naar de W.K.'83: Dit team traint sinds kort op zeer professio-

nele basis, te weten met lucht-video in eigenbeheer, zeer vakkundig gemonteerd doorHenk Greve. Ook passen zij het roulatie-systeem toe, omdat elk team-lid technischop hetzelfde niveau zit.

: LES OISEAUX (4 personen): Auke van Agteren: Kees de Bie, Henk Greve, Harry

Kleingebbinck: geen: standaard linked: ± 30 sprongen: persoonlijke, maar wel op elkaar afgestemd: redelijk: 3 pnt gemiddeld: afhankelijk van het resultaat: daarna praten

over: hoe verder

opmerking

opmerking

8.teamcaptainleden

sponsorexittrainingjumpsuit

fanatiekscoredoel

opmerking

9.teamcaptainleden

sponsorexittrainingjumpsuit

fanatiekscoredoelopmerking

: Wanneer de zon schijnt, springt dit team;wanneer het regent, scheldt men elkaar dehuid vol. Dit helpt en is nodig met zo'nkemphaan als Kees. Maar hij schijnt ookeen natuurtalent te zijn, zo verzekerde deteamcaptain.

: SKYLARK (5 personen): Jan de Poot: Arnold Collenteur, Jan Beumer, Wietze

Zijlstra, Jos Wery: Air Enterprises B.V. (dit is Hans Ponsioen): standaard linked: 25 sprongen: gemaakt en ontworpen door Arnold

Collenteur: ja: 6 pnt gemiddeld: eventueel Worldcup in Graz en eventueel

W.K.'83: Dit team is er nog niet helemaal uit hoe ze

de N.K.P. zullen gaan verspringen, dus ofmet een roulatie-systeem of met een duide-lijke reserve. Dit team werd vorig jaar eersteop de N.K.P. met 67 pnt en tiende op deW.K.'81 met 64 pnt. Nieuw binnen dit teamis Jos Wery (ex.-nationale 8-man).

: LADYBIRDS (4 personen): Ellen Bussemaker: Nathalie Chudiak, Annemiek van Gessel,

Mieke Wery: geen: standaard linked: totaal ± 90 sprongen, dit jaar ± 10: ontwerp Tony Uragollo, op elkaar afgestemd

en gemaakt door Henny Verhoef.: gezellig, maar wel serieus: ± 2 pnt: zo goed mogelijk samen springen: De mobiliteit, die hoog in hun vaandel staat,

speelt hun wel eens parten een volledigteam bij elkaar te krijgen voor een training.Mede daardoor dit jaar weinig trai-ningssprongen en waarschijnlijk ook geenroulatie-systeem op de N.K.P. Ondanks hetfeit dat ze slechts één maand gelegenheidhebben de nieuwe overalls te testen, stortenze zich dit jaar op de internationalecategorie!

Nationale categorie (4 personen)1.teamcaptainleden

sponsorexittrainingjumpsuitfanatiekscoredoel

: TIGHT-FLIGHT: Ingrid Zoetmulder: Ad de Jong, Marco Klunder, Wouter

Konijnenburg: geen: standaard linked: ± 20 sprongen: persoonlijke, niet aangepast: ja: 2 of 3 pnt: 1 jaar met elkaar springen (tot en met

december 1982): Een vreselijk enthousiast team dat veel wil

opsteken van deze Nationals en dus uw

2.teamcaptainleden

sponsorexittrainingjumpsuitscoredoelopmerking

3.teamcaptainleden

sponserexittrainingjumpsuitfanatiek

scoredoelopmerking

support heel erg zal waarderen. De captainvan dit team maakte voorheen deel uit vande Ladybirds, de andere drie springen voorhet eerst een N.K.P.

: FALL-OUT (4 personen): Bob Kaal: Frans Bax, Willard Jansen, Henk van den

Berg: geen: verschillende linked: ± 30 sprongen: persoonlijke, op elkaar afgestemd: ± 4 pnt: In de B groep de N.K.P.'82 winnen: De leden van dit team waren eigenlijk de

laatste loslopende springers die graag deN.K.P. mee wilden springen en elkaar geluk-kig op het laatste moment nog tegenkwa-men. Een duidelijk gelegenheidsteam dus,waarbij de randoms weinig problemen ge-ven; aan de sets wordt hard gewerkt. Decaptain van het team is een zeer verdienste-lijke vrije-val-videoman en -fotograaf, diesteeds beter wordt. Hopelijk vindt hij nog tijdom tijdens de Nationals z'n camera te latenratelen.

: TOM-POESJES: Tom Roodenburg: Edwin van Buel, Manuel van den Kamp,

Frank Spruit: geen: los: ± 20 sprongen: persoonlijke, niet aangepast: ja/nee, afhankelijk van geld en dat is er niet,

dus: nee: 1 pnt: zoveel mogelijk leren: In maart is dit team gestart. Twee leden put-

ten uit het Waldifonds: Edwin en Manuel.Verder waren er nog een aantal problemenop te lossen voordat dit team zich in konschrijven. Drie leden hadden het B-brevet,de vierde een C-brevet en men hing aaneen P.C. Inmiddels is de situatie veranderd.Twee man hebben een D-brevet, één maneen C-brevet en de vierde een springvergun-ning. Knap hoor en proficiat. En iedereenhangt aan een matras!! (lust je nogpeultjes?)

In de hoop dat er nog meer teams mee zullen doen (waar opdit moment nog geen informatie over is), wens ik iedereen eenspannende en sportieve N.K.P.'82 toe. Tot slot nog evenkoffie-dik-kijken" naar aanleiding van een enquête-onderzoekgehouden door het bekende bureau van de firma H.KNIPO:

Internationaal1. SKYLARK 62 pnt2. FOUR F's 45 pnt3. ZzzUT 35 pnt4. RENDEZ-VOUS 34 pnt5. WHISKY-RESEARCH 30 pnt6. LES OISEAUX 29 pnt

7. DE WOLK8. N'AIT SOEZ'N9. LADYBIRDSNationaal1. FALL-OUT2. TIGHT-FLIGHT3. TOM-POESJES

20 pnt19 pnt15 pnt

40 pnt25 pnt10 pnt

Veel succes! HANS KELLER

SPORTPARACHunST13

Hoe is de SPORTPARACHUTIST ontstaan, wat was en is de bedoelingvan dit twee-maandelijks tijdschrift van de Afdeling Parachutesprin-gen van de Koninklijke Nederlandse Vereniging voor Luchtvaart?Op deze vragen hopen wij u een antwoord te geven.

VoorgeschiedenisIn de tijd dat de Eerste Nederlandse Paorachutisten Club nog de enige paraver-eniging in ons land was, bestond er be-hoefte om met elkaar te kommunicerendoor middel van een op onregelmatigetijden verschijnend mededelingensten-cil (later uitgevoerd in offset).

Een aantal verenigingen sloten zich inde loop der tijd aan bij Afdeling Para-chutespringen van de KNVvL en uitein-delijk verscheen het ENPC-vlugschriftin drukvorm bij de eerste zes. Totaalzo'n twaalf pagina's per oplage. On-danks alle goede bedoelingen met eenonregelmatige verschijningsfrekwentie.Distributie geschiedde door de vereni-gingen. De drukkosten werden verdeeldover de verenigingen naar rato van hetaantal leden.Voor een redakteur toch wel een ge-makkelijke klus, ondanks het feit dat hetmoeilijk was om een en ander represen-tatief in elkaar te zetten.Ingezonden stukken bestonden vaak uitpersoonlijke discussies tussen eenbestuurslid en een lid. Men zal kunnenbegrijpen dat een periodiek echter nietbestemd is om onderlinge vetes uit tevechten.

Het onststaan van"Sportparachutist "Na jarenlang geen kommunikatiemidde-len ter beschikking te hebben gehad enmede door drastische wijzigingen in hetAfdelingsbestuur, ontstond er op eengegeven moment toch weer behoefteaan meer en betere onderlinge kommu-nikatie. Overbrenging van nieuws enkennis was en is erg belangrijk voor allepara-sporters.En dan is er in eerste instantie maar éénmogelijkheid om alle leden te bereiken... een gezamenlijk uit te geven perio-diek. Er zijn altijd zaken die voor ieder-een van belang zijn.Aanvankelijk werd in stencilvormgestart met "Swing through the air" -twee edities. Het enthousiasme kwam,de belangstelling was reeds aanwezig

14 SPORTPARACHUTIST

en er waren leden die zich hiervoor wil-den inzetten. De beslissing werd geno-men om te beginnen met een algemeenlandelijk kommunikatiemiddel.Lange tijd werd gezocht naar een in-drukwekkende naam, een naam die nietalleen duidelijk was maar die ook goedover zou komen bij de buitenwacht. Watmen wilde, was een goede maar nietmis te verstane naam, waarin benadruktwerd dat de parasport een SPORT is endat het om PARACHUTESPRINGENging. Er werd besloten om er SPORT-PARACHUTIST van te maken. Een wei-nig originele, misschien geen mooie,maar wel een begrijpelijke naam.Een start zonder enige ervaring kanvoor- en nadelen opleveren. Al doendeleert men. Foto's zonder onderschriftgaven nogal eens problemen. Een ge-dachtenfout: ondergetekende kende deleden, echter - je moet ook rekeninghouden met de lezers die die ledenNIET kennen. Je levert foto's in bij eendrukkerij. Je verwacht dat de drukkerijwel zal weten hoe de foto gepubliceerdmoet worden. Het blad komt uit en defoto staat op zijn kop! Je ziet alles vanuitje eigen gezichtspunt en verwacht datiedereen het wel zo zal zien. Helaas!Bij de verzending (in het begin) groteproblemen: ... alle ledenlijsten che-

cken (of men wel of niet de kontributiehad betaald); ... alle enveloppen metde hand schrijven; ... elk postcode-nummer (oude systeem) op de envelop-pe bijschrijven; ... alle tijdschriften in-stoppen; ... alle enveloppen sorterenop postcodenummers; ... de hele zen-ding vanuit de flat naar beneden bren-gen en bezorgen op een distrikspost-kantoor.De "bijverschijnselen" leverden vaakde problemen op en waren het meestarbeidsintensief.Nu ontvangt de KNVvL alle enveloppengeadresseerd en gesorteerd op post-codenummers. Het instoppen is echternog steeds HANDWERK. (Woont u inDen Haag of omgeving? Michel Bizotzal uw assistentie eens per twee maan-den zeer op prijs stellen.)

Het "doel" van de uitgave van"Sportparachutist' ,Je kunt vaak en veel praten en schrijvenover de noodzakelijkheid van het uitge-ven van een eigen periodiek. Is het teverantwoorden, is het financieel haal-baar, is het interessant genoeg? Er ismaar één antwoord mogelijk: JA.Uit oogpunt van de geschiedenis van denationale para-sport is het erg belang-rijk dat alle feiten zoveel mogelijk cen-traal geregistreerd en ook gepubliceerdworden. Over vele jaren zal men onsdaar dankbaar voor zijn ...In- en externe kontakten zijn van grootbelang, de SPORTPARACHUTISTheeft hierbij een wezenlijke taak. Dezekontakten kunnen leiden tot wederzijdsbegrip tussen de leden en hun vereni-gingen, de verenigingen en hun organi-satie en de organisatie en de officiëleinstanties.Informatie en kommunikatie tussen welen niet meer springende ledenis ookvan erg groot belang. De mensen die nu ..wellicht niet meer springen, zijn de pio-niers van gisteren. De sportspringersvan heden zijn de organisatoren vanvandaag en morgen. Vandaar dat eengevarieerde inhoud kan en zal moetenbijdragen tot de instandhouding van al-les wat maar met het parachutesprin-gen als SPORT te maken heeft.Wedstrijdverslagen en vooral rubrieken

als "Cone-Lock", "Hein in gesprek met... ", enz. worden bijzonder gewaar-deerd.Nieuws op het gebied van instruktie iserg belangrijk.Echter ook algemene rubrieken met al-lerlei nieuws en informatie vormen metname voor de achterban de belangstel-ling voor ons blad. Dit "item" mag zeerzeker niet worden ondergewaardeerd.De samenstelling van een editie levertweleens problemen op. Je moet reke-ning houden met vele faktoren. Is eenartikel te verantwoorden? Is een artikelniet kwetsend? Kom je niet in konfliktenmet wie dan ook? Heb je echter de tijdom alles goed te kunnen voorbereidenen door te spreken, dient aan zulke vra-gen zeker aandacht besteed te worden.Vooral in het verleden kwam daar doortijdgebrek soms weinig van.Een aantal leden is daarom nog weleens boos geweest. Dus: géén onwil,maar tijdgebrek!Een regelmatige verschijning is een ver-eiste. Voor zover mij bekend, zijn hier-over tot heden toe weinig problemenontstaan.

TerugblikAl bladerend door de 1278 pagina'skom je veel namen tegen. Je ziet ookveel foto's. Van mensen die er niet meerzijn en die vaak wel hebben bijgedragenaan de ontwikkeling van het Sportpara-chutespringen. Van mensen, die ge-woon gestopt zijn met enthousiaste akti-viteiten voor deze sport.Ook kom je namen tegen die vanaf hetbegin nog steeds "doorstomen". Aande ene kant erg gelukkig. Aan de ande-re kant een beetje jammer. Deze men-sen zullen binnenkort "opgevolgd"MOETEN worden. Maar, door wie?Goede springers en ervaren instruk-teurs zijn er genoeg. Aan ervaren orga-nisatoren mankeert het nog wel eens.Namen te noemen van die mensen diehebben bijgedragen tot de oprichting,de instandhouding en de verdere ont-wikkeling van de Sportparachutist durfik helaas niet. Reden: het zijn er te veelen die ene wordt altijd vergeten!

ToekomstIn het jaar 2000 en misschien nog velejaren daarna zal men ons nog dankbaar

Verzending in de beginjaren

UitgavenIn juni 1972 werd begonnen met tweeedities van SWING THROUGH THEAIR. Daarna volgden 708 pagina's(voorplaten zwart/wit) en 570 pagina's(voorplaat in kleur). Totaal 1278 pagi-na's para-informatie.Vanaf jaargang 5, nummer 6, werd be-gonnen met de uitgifte van het blad metde voorpagina in kleur.Uiteraard zijn er edities die mindergeslaagd zijn. Wij zijn met ons allenmensen, die de ene dag beter funktio-neren dan de andere. Maar we blijvendoorgaan ...

foto: Karst Sikkens

zijn voor een initiatief. Veel zal dan be-schreven zijn.De REDAKTIE NIEUWE STIJL wordt bijdeze veel geluk en technisch, sportiefen vooral redaktioneel inzicht toege-wenst.Veel succes, zorg voor gevarieerde uit-gaven ... én iedereen zal u dankbaarzijn voor de opoffering van uw vrije tijdvoor het gezamenlijk doel: "Een Sport-parachutist van kwaliteit" en een opti-maal sportief en gezond paravolkje inons land.

Karst Sikkens

Angst-vall ig;para-

psychologischonderzoek

Parachutespringen is iets, dat niet iede-reen ambieert. Sommige mensen zou-den zich er voor geen goud aan wagen,anderen trekt het zeer aan. Waaromtrekt het deze mensen zo aan? Komthet door hun opvoeding, hebben zij be-paalde persoonlijkheidskenmerken, ishet misschien biologisch bepaald, on-derscheidt dit soort mensen zich ook inandere gedragingen en zo ja, tot welkeimplicaties kan dit leiden? Dit zijn in hetkort de onderwerpen waar drie ex-psychologie studenten zich mee bezighebben gehouden. Hieronder volgt eenklein stukje van wat zij tijdens hun litera-tuurstudie hebben gevonden.Met behulp van een persoonlijkheids-vragenlijst, de in Minnesota ontwikkeldeMultiple Personality Inventory (MMPI),werden een aantal persoonlijkheidsken-merken van parachutisten vergelekenmet die van niet-parachutisten. Negenkenmerken kwamen daarbij naar vorenals karakteristiek voor para's:1. Relatief vrij van angsten, fobieën en

depressies. Geen indicaties voorpsychotische processen.

2. Openheid, geen starre afweer-mechanismen.

3. Minder geremd, impulsiever danmensen in het algemeen, niet zo ge-bonden aan sociale dwang ofconventies.

4. Verwerpen van traditionele religieu-ze overtuigingen.

5. Positief gericht denken en grote ma-te van zelfvertrouwen; de parachu-tist experimenteert graag en pro-beert graag nieuwe dingen uit.

6. Gericht op handelen, impulsief, ster-ke neiging tot handelen en tot fysie-ke activiteit; para's proberen danook op te lossen door fysieke activi-teit en handelen dan vaak impulsief.

7. Hedonisme, plezier zoekend enrisico-nemend gedrag; allereerst ge-motiveerd door het najagen van ple-zier en het vermijden van ongemak;sensuele gratificatie is erg belang-rijk. Velen zijn betrokken (geweest)bij ongewone sexuele activiteiten,het doen van risicovolle dingen voorde "thrill" (sensatie), of overmatig al-coholgebruik. Zij zoeken directe be-vrediging bij doelen op korte termijn.

8. Sociaal gedrag en extraversie. Hetzijn zeer sociale mensen, erg extra-vert, ze leggen makkelijk contacten,zij het dat deze contacten vaak op-pervlakkig zijn.

Lees verder op pagina 25

SPORTPARACHUTIST 15

r

En zo is het! leder van ons die bij hetvrije-val relatiefspringen betrokken is,heeft de periode gehad (of heeft dezenoqsteeds) waarin hij of zij veel nieuwedingen leerde en die handen vol geldkostte. Elke nieuwe techniek die je leer-de, was een stap dichter bij datgenewaar je van droomde: volledige controleover je lichaam in vrije-val; zo vrij alseen vogel.Canopy Relative Work (CRW) is preciesvrije-val RW. Alle elementen zijn aanwe-zig. CRW is slow-motion vrije-val RW.De tijd die je in seconden te kort komtom een formatie in vrije-val compleet temaken, kom je bij CRW tekort in minu-ten. Deze overeenkomst is een grootvoordeel bij het- leren van koepel-rela-tiefspringen.Toch komen bij het CRW nog heel watmeer dingen om de hoek kijken die ze-ker niet onderschat mogen worden.Vooral omdat het CRW een jonge takvan de parasport en volop in ontwikke-ling is, is er nog maar weinig over ge-

o CRW-Wtheorie over de jong-=-st-=----=e'---- i

tak van de p-arasp--=-o-"---'rt=--- _

Het artikel, dat wij u nu aanbieden, betekent een belangrijke stap voor-waarts in de Nederlandse springwereld. Het is namelijk afkomstig vaneen Nederlandse expert op CRW-gebied, die bovendien van Texelkomt! Dat is nog nooit vertoond. Paracentrum Texel en de springers,die het voortbracht, werden in het verleden door menigeen verguisd.Maar de harde werkelijkheid is dat het centrum de overige dropzonesver voor ligt op bepaalde gebieden. Dat geldt in ieder geval voor CRW.Zo werd op 18 april jl. bijvoorbeeld weer een rekord gevestigd opTexel: een nonaplane (negenman).Belangrijke mensen in de eiland-ontwikkelingen zijn in ieder geval de"broertjes Woerlee": Simon en Ernst. Ernst is degene die dit artikelgeschreven heeft als CRW-wegwijzer; hij heeft het ook als zodanig uit-gegeven. Ernst is leerlingvlieger aan de Rijksluchtvaartschool in Eel-de. Hij begon in 1979 met springen samen met z'n broer. Tegelijkertijdgingen de twee in de "Kievit" werken (het beroemde paraonderkomenvan Texel). Ernst heeft nu zo'n 600 sprongen, waarvan 250 met CRW.In oktober organiseerde hij de eerste Nederlandse 8 man stack. Metzijn team "The Mafia Brothers" maakte hij ook al een viermans dia-mond en een triple-side-plane.

- uit I could do it again, knowing whatI know now!" Imagine how much easierit would be to go back through highschool or a first jumpcourse if na oneknew you had already done it once. Nowwe have a chance to do just that. Lear-ning canopy relative work is like learningfreefall RW all over again, only in slowmotion this time.

- Roger Huil

16 SPORTPARACHUTIST

schreven. In de Nederlandse taal is erbar weinig over CRW geschreven, van-daar dat het hoog tijd wordt dat er ietsconcreets op papier komt te staan.Springers die ervaring hebben metsquare-vliegen en geïnteresseerd zijn inCRW kunnen daar weinig Nederlandselektuur over vinden. Alles moet monde-ling worden doorverteld en dan moet jetoevallig iemand treffen die er alles vanafweet.De opzet van deze trainingsgids is je detheoretische basis van het CRW te Ie-ren. De rest moet je, zoals bij alles in despringsport, leren door zelfdoen. Veelsprongen maken en je er serieus voorinzetten. Je leert slow-motion RW metde unieke mogelijkheid om tijdens jesprong mondeling contact te houden.CRW ontwikkelt zich de laatste jarenook in Europa erg snel. Steeds meerspringers doen ervaring op met CRW.Je kan je sprong nu optimaal benutten.Na de vrije-val heb je nog een paar mi-nuten waarbij je adrenalineproduktiedoorgaat, voor geen cent meer!

CRW in vog=e::....;:lv...:...;lu::....:c::...:.h.:...=t --1

CRW begon in 1975 aan de oost-kustvan de Verenigde Staten. Twee jaarlang werd er op dit gebied voorzichtiggepionierd. Dit gebeurde altijd met tweeman.De volgende stap was het vormen vaneen 3-stack. Het Amerikaanse Know-Sense Team maakten op 15 juni 1977

ERNST WOERLEE

hun eerste 3-stack. Het belang van de-ze stack gaf een geheel nieuw conceptin CRW, namelijk het aandocken vanbeneden en van achteren.In de vier daarop volgende maandenbouwden het Know-Sense Team een 4-,5-, verscheidene 6- en een 7-stack. Debasis voor de opbouw van grote stackswas hiermee gelegd. Een van de groot-ste moeilijkheden bij het bouwen vangrote stacks was het probleem "slinge-ren". Maar door ervaring kreeg menlangzamerhand door hoé men grotestacks moest vliegen.In oktober 1977 was het zover. Deeerste 8-stack werd gevlogen door hetKnow-Sense Team. 1978 werd het jaarvan de 8-stacks. Er werd in dit jaar zelfseen 9-stack gebouwd. CRW was inmid-dels ook "overgewaaid" naar Europa.In 1978 maakten acht Belgen de eerste8-stack buiten de States. In november,ruim een jaar na de eerste 8-stack werdde eerste octoplane gebouwd. 20 maan-den na de eerste 8-stack werd er ookeen 10-stack en zelfs een 12-stackgeformeerd!Planes bleek beter te vliegen danstacks en eind 1980 werd er weer eenwereldrecord verbroken: een 14-plane.In 1980 en 1981 werden er nu ook regel-matig andere figuren gevlogen zoalshandplanes en diamonds. Er werd zelfseen Double-Diamond gemaakt; een9-mans diamond kon net niet gecomple-teerd worden. Het wereldrecord is thanseen 17-plane! Hoe lang zal dit recordblijven bestaan?

Vliegtheorie van de sguareDe Ram Air Canopy ontwikkelt lift die hijte danken heeft aan zijn voorwaartsesnelheid door de lucht.De glijhoek van de canopy wordt be-paald door:- De relatieve lengte van de suspen-

sionlines onderling d.w.z. de lijnen

aan de voorkant van de koepel zijnkorter dan de lijnen aan de achter-kant.

- Het hanggewicht van het lichaam.De daalsnelheid en de voorwaartsesnelheid van de koepel, neemt toenaarmate het gewicht van de sprin-ger groter wordt.

Door deze faktoren is de vleugeIvormi-ge koepel gedwongen net zo door delucht te glijden als een (zweef)-vliegtuigin de daalvlucht.De voorkant van de square is onderver-deeld in cellen. Of het er nu vijf, zevenof zelfs meer zijn, de luchtstroom ge-draagt zich op dezelfde manier. Als decellen geheel gevuld zijn met lucht ont-staat er aan de voorkant van de koepeleen stagnatiepunt, d.w.z. voor de koe-pel wordt een bepaalde hoeveelheidlucht verder gedrukt en vormt eenkunstmatig front. De relatieveluchtstroom wordt boven en onder decanopy afgebogen door de brandpunts-afstand van de stilstaande lucht.De canopyweerstand is de enige krachtdie de voorwaartse beweging vertraagten dit doet zich voor bij de staart van desquare. Dit is de reden waarom we tur-bulente lucht achter de square krijgen.Als we de remmen gebruiken, wordt deachterkant van de square omlaag ge-trokken, waardoor er extra weerstandwordt opgebouwd en de koepel voor-waartse snelheid verliest. Als volle rem-men worden gebruikt, houdt de koepelop lift te ontwikkelen doordat de voor-waartse snelheid sterk gereduceerd is.Het resultaat is dat de koepel vrijwel al-leen nog verticale snelheid heeft endeze daalsnelheid neemt toe. We ken-nen dit verschijnsel als de "stall".Wat je je moet realiseren, is dat het prin-cipe van de Ram Air Canopies berust opluchtsnelheid en niet op grondsnelheid,d.w.z. met veel wind kan de canopyachteruit lopen ten opzichte van degrond, maar de luchtsnelheid van de ca-nopy blijft ca. 25 m.p.h. voorwaarts,waardoor de canopy nooit zomaar dicht-slaat.Deze gegevens over de square zijn be-langrijk teneinde het koepelrela-tiefspringen te kunnen beoefenen. Jekan je niet veroorloven er bang voor tezijn! Jij hebt immers de touwtjes in han-den. Je moet de koepel volledig ondercontrole hebben. De dingen die je nugaat doen, zijn geheel tegen de richtlij-nen in die je als beginnend parachutisthebt meegekregen.

MateriaalSinds het bestaan van CRW is er op ditgebied veel gebeurd, vooral voor watbetreft techniek en materiaal. In de loopder tijd zijn er dan ook enkele puntennaar voren gekomen die sterk wordenaangeraden of afgeraden. De volgendezijn gevaarlijk en worden dan ook afge-

raden om te gebruiken:- Capewells.

Een single-point-release is essen-tieel.

- Borst-reserve.Te omvangrijk en belemmert zo hetgezichtsveld naar beneden. Boven-dien blijft er gemakkelijk iets aanhangen.

- Camera's.Tenzij de springer genoeg CRW-ervaring heeft.

- Harde stuurtoggles.Deze slaan gemakkelijk om het bo-venste gedeelte van de suspension-lines onder de onderkant van dedockende canopy.

- Reefing-systemen.

Er zijn ook accessoires die juist sterkworden aanbevolen met betrekking tothet verhogen van de veiligheid:- Scherp mes.

Makkelijk bereikbaar voor snel ge-bruik (liefst een hook-knife).

- Handschoenen en hoge schoenen ofsportschoenen met dikke hogekousen 1).

- Overall, trainingspak of overeen-komstige samenstelling van kledijzonder eventuele uitsteeksels waar-aan men kan blijven hangen 1).

- Helm zonder oorbedekking of eenhoofdbedekking die het horen inieder geval goed mogelijk maakt.Bescherming tegen het schroeien

Basis techniek C. R.W.Het plannen van deCRW-sp-rong ---1

Er zijn twee basis formaties bij hetCRW: -stacks en -planes.Bij de stacks is de bovenste springer incontact met de canopy van de onderstespringer. Vanuit deze positie is het een-voudig een plane te maken. De on-derste springer remt rustig en de top-man werkt zich via de centre lines vande onderste man naar beneden. Eenplane is een stabiele re formatie, omdater meer punten van contact tussen detwee canopies zijn. Beslis voordat jeomhoog gaat of je een stack wilt houdenof dat je een plane wilt maken.Communicatie tussen de twee sprin-gers is erg belangrijk. Blijf met elkaarpraten, zodat je van elkaar weet waar jemee bezig bent. Houd je medespringerconstant op de hoogte van de handelin-gen die je verricht. Er zijn een aantalvaste termen die je bij het koepelrelatie-ven gebruikt. "Rechts" en "Links"spreken voor zich. "Laten vliegen" be-tekent dat je je square voluit moet latenlopen, dus je stuur-stoggles volledigoplaten. "Remmen" houdt in dat je detoggles dieper in moet trekken. Je cano-py zal snelheid verliezen en meer liftkrijgen. Je zakt dan minder snel enkomt t.o.v. je medespringer omhoog."Vasthouden" en "Loslaten" wordengebruikt bij situaties met dichtslaandekoepels en verwarringen. Meer hieroverbij de noodprocedures. "Breken" wordtgebruikt als je de formatie landt. Allehandelingen moeten langzaam wordenuitgevoerd!

van de huid door contact met de nylon-lijnen (vooral bij "planing").Door de volgende modificaties aan jekoepel te verrichten, wordt de veiligheidook verhoogd:- Crossport venting.

Verkleint de mogelijkheid dat je koe-pel dichtslaat en versnelt de her-opening.

- Vervang het "V"-verbindings bridlecord door een single-point aan demiddelste cel.

- Soft-toggles.- Knoop bandjes tussen de connector-

links van de front en back risers.Om je voeten onder te steken bij hetmaken van "planes"; vooral bij groteplan es noodzakelijk.(lengte: 20 tot 30 cm).

- Je kan de twee centreline cascadesverwijderen als je deze hebt.Dit vergemakkelijkt en versnelt"planing".

- Front riser toggles.Voor snel hoogteverlies.

- Eventueel trim tabs.N.B. Zorg dat je beenbanden gelijk zit-ten (canopy trim).

SPORTPARACHUTIST 17

De begino~=z=e-,--t -------1Zodra je geopend bent en vliegt, bepaaldan gelijk waar je medespringers han-gen. De base en de pin zouden dicht ge-noeg bij elkaar moeten zijn om naar eencentraal punt toe te vliegen, waar zekunnen opzetten voor de dock. Het ishet beste om tegen de wind in op tebouwen.Als een chute een langzame openingheeft, heb je gelijk een aanzienlijk ver-schil in hoogte. De hoger hangende

De square types die worden gebruikt,vormen een belangrijke factor. Als eenvijf-cel en een zeven-cel worden ge-bruikt, dan is het over het algemeenmakkelijker wanneer de zeven-cel on-der gaat. Als overeenkomstige canopiesworden gebruikt (twee vijf-cellen of tweezeven-cellen), dan kan de zwaarstefiguur beter boven. Daalsnelheden zul-len verschillen van springer tot springer,dus het kan voorkomen dat je wat moetexperimenteren om de meest geschikteposities te vinden.De weersomstandigheden moeten altijdin overweging worden genomen. Jemoet nooit koepelrelatieven bij erg har-de wind of bij rukwinden. Je moet voor-komen dat je door wolken of nabijwolken vliegt. Er zijn canopy-formatiesletterlijk aan flarden gevlogen, doordater te dicht bij wolken (turbulentie) werdgevlogen. De piloot kan je veel over debovenwinden vertellen!De exitvolgorde voor het basis-werk zalals volgt zijn: eerst de stackpilot (base),dan de pin, etc. Indien nodig kan je de-ze volgorde later altijd veranderen. Jemoet bij de exit minstens één secondetussenruimte houden. Maak twee à drieseconden vrije-val voordat je trekt, zo-dat je zeker vrij van de staart van hetvliegtuig bent en stabiel ligt. Als jeopent, zorg dan dat je gelijk volledigecontröle over je koepel hebt en weetwaar de anderen zijn. Misschien is eriemand met stuurproblemen!Als het weer het toelaat en je kan om-hoog voor een CRW-sprong, brief desprong dan goed. De briefing en de de-briefing gaan op dezelfde manier als bijvrije-val RW.- Wie zijn bij de sprong betrokken en

wie heeft welke positie? (denk aanhet gewicht van de springer, zijn er-varing en aan het type parachute)

- Manier van exit en de volgorde (kanbelangrijk zijn m.b.t. het typevliegtuig)

- Methode van docken.Er zijn twee manieren om een Base!Pin te maken:(1) "Side docking method"(2) .Dockinq from below"

- Landingen.Land je de formatie in z'n geheel ofga je hem opbreken en hoe?

- Noodprocedures.

18 SPORTPARACHUTIST

springer kan het beste "front riserflying" gebruiken om snel bij de lagerhangende springer te komen. Door debeide front risers naar beneden te trek-ken, krijg je zowel een grotere daalsnel-heid als een grotere voorwaartse snel-heid. Je kunt met je front risers net zosturen als met je back risers. Als je éénfront riser intrekt, zal je een snelle spi-raaiturn maken waarbij je aanzienlijkveel hoogte verliest. Om de front riser-turn te stoppen, moet je je riser lang-zaam laten opkomen; laat je'm in éénkeer schieten dan je in een hevige slin-gerbeweging. Het is aan te raden omfront riser flying te oefenen voordat jehet bij CRW in praktijk brengt. Maaknooit in de buurt van een medespringerradicale front riser bewegingen.Onthoud: "Smooth is tast".

Het aandoekenNa het opzetten wordt het tijd om aan tedocken. Alle stuurcorrecties moetenvan nu af aan rustig en gecontroleerdgebeuren. Niet meer dan 10% stuurcor-recties aan de toggles of risers geven.Je moet je canopy vooruit vliegen.Begin al met het stoppen van een draai,voordat je bij het punt bent waar je wiltzijn. Vlieg met je benen gekruist; dit ver-minderd zwengelen. Grijp nooit vastaan staartdelen, bridle lines of pilot chu-tes. Grijp niets vast als een canopy snelzijwaarts langs je heenschuift. Draainiet met je lichaam heen en weer om tekijken naar een springer die aan hetaandocken is. Houd je lichaam zo rechtmogelijk en draai alleen met je hoofd.Vlieg nooit voor een canopy formatielangs; je canopy-burble kan grote moei-lijkheden veroorzaken!

Side Dockin MethodDeze methode wordt gebruikt als tweecanopies dezelfde voorwaartse- en de-zelfde daalsnelheid hebben.(A) Zodra je naast elkaar op dezelfdehoogte hebt opgezet (± 5 meter van el-kaar), zegt de pilot (no. 1) tegen de pin(no. 2) dat hij moet indraaien.(B) Als no. 2 langzaam naar no. 1 toe-draait, dan zal no. 2 ietwat achter no. 1uitkomen. De canopies zouden op de-zelfde hoogte moeten blijven.(C') Als no. 1 de buitenste cel van no. 2voorbij gaat, moet hij dezelfde richtingindraaien als no. 2.(C") Terwijl no. 1 zijn draai maakt, moethij tegelijkertijd langzaam beginnen teremmen (meer dan 50% remmen zalniet nodig zijn). Hierdoor komt no. 1t.o.v. no. 2 wat omhoog en zijn voor-waartse snelheid neemt af.(D) No. 2 kan nu rustig zijn middelste celop no. 1 richten. Als ze elkaar dicht ge-noeg genaderd zijn, moet no. 1 zijnstuur-toggles loslaten en de canopy vanno. 2 met twee handen vastpakken.

Hierdoor ondervindt no. ts canopy eengeringe deining naar voren. Dit helptvoorkomen dat no. 2's canopy om hetlichaam van no. 1 slaat.Als de pilot niet precies in het middenzit, is het de taak van de pin om aanwij-zingen te geven, zoals "Links" of"Rechts". De pilot moet zich dan metzijn handen langs de canopyrand naarhet midden werken. Je hebt de bestegrip met je handen, als je je vingers omde bovenrand van de cel legt. Je hand-palm ligt dan op de bovenkant van decanopy. Eenmaal bij de middelste celaangekomen, moet de pilot zijn beidebenen tussen de centrelines doorste-ken, zijn tenen naar buiten richten enzijn voeten om de lijnen heen slaan.

v\)

2

---(C")

<:& (C)

,,,,\,

9b (8)

I ,

I \I \I \eb eb (A)

"Side Docking Methad"

Docking From BelowAls je canopies gebruikt die grote ver-schillen vertonen in lift (zoals een 5-celen een 7-cel), dan is het vrij eenvoudigom van onderen aan te docken. Het isdezelfde manier van docken die je ge-bruikt wanneer je derde of later bent.Bij deze methode moet je iets achter depilot en ± 5-7 meter eronder opzetten.De pilot houdt z'n canopy op heading enhoudt hem iets in de remmen (10% -25% max.). Dit zorgt ervoor dat de bo-venste man iets aan voorwaartse snel-heid verliest, zonder dat hij lift van bete-kenis ondervindt. Mocht het nodig zijndan heeft hij nu ook de mogelijkheid,om zijn voorwaartse snelheid weer tevergroten.De aanvalshoek zal variëren van per-soon tot persoon. De algemene regelvoor de "aggressor" is om het back-pack van zijn voorganger (of base) inéén lijn te houden met de onderrandvan zijn middelste cel. De onderstespringer moet nu gaan remmen, waar-

(0)

door hij naar de bovenste springeropfloat.Wanneer jij degene bent die moet aan-doeken en je krijgt het hoofd en de ri-sers van je voorganger in zicht, bete-kent dit dat je te snel omhoog komten/of te langzaam vliegt. Je moet numinder remmen geven en je ideale aan-valshoek zien terug te krijgen.Het tegenovergestelde kan ook gebeu-ren. Je verliest je doel uit het oog. Jevliegt nu te snel en/of float niet genoeg.Om dit te corrigeren moet je meer rem-men geven.

Als je deze manier van aandoeken vaakgenoeg gedaan hebt, zal je merken dat

je steeds beter in staat bent om gelijkgoed op te zetten en met een minimumaan correcties kunt aandoekt. Zorg erwel voor dat je zo docked, dat je je cano-py op de hoogte van de schouderbladentegen de' springer aanvliegt.Als je lager zit kan de springer er nietbij. Zorg dat je zachtjes doekt, liefst metde centre-cel en recht van achteren. El-ke andere methode of deel van je cano-py, kan zwiepen of het dichtslaan van jekoepel veroorzaken. Zorg ervoor, zekerals je je doel al dicht bent genaderd, datje de benen van je voorganger nooit uithet oog verliest. Dit kan drastische con-sequenties met zich meebrengen. Jekan je canopy om hem heenvouwen.Mocht je hem toch uit het oog verliezen,maak dan een snelle frontriserturn en begin met een nieuwe aan-val. Ook als je te snel nadert, dwing je-zelf om weg te draaien en opnieuw tebeginnen. Denk niet dat je jezelf uit elkesituatie kan redden. De ene keer lukthet wel, de andere keer niet! Begin ge-

Een recensie of zomaar eengat in de ruimte.

Als je ergens het woord Pegasus hoort,denkt iedereen gelijk aan een primahoofdkoepel, hoewel het niet zo langgeleden ook nog een blad was. Helaasis het overleden en dat is ook niet zoverwonderlijk. De leden moesten (evensnel uitgerekend) 15 gulden per bladbetalen voor dit jaar (grapje). Dat komtnatuurlijk door het stoppen van de uit-gave en ... het geld uiteraard. Pegasusheeft echter toch nog iets te maken metdit artikel. "Fly Smooth" kwam vorigjaar met een boek, uitgebracht eind1981, met het verzoek daar een recen-sie over te schrijven voor Pegasus. Ge-zien start-problemen iets op papier tekrijgen (probeer het zelf ook maareens), was op een gegeven ogenblik hetpapier er wel maar Pegasus er nietmeer. De plaatsing is, zoals ik nu be-grijp, in de Sportparachutist.Dit tekstgedeelte slaat dus duidelijk ophet tweede deel van de titel.Het boek "Body Pilot" is geschrevendoor Carl Nelson Jr. en is helemaal ge-wijd aan het relatiefwerk. Dat wil nietzeggen dat de PA'ers er niets aan heb-ben. Ze relatieven ook wel eens, al ishet maar voor de fun of misschien welvoor de reklame. Trouwens, relatieversdie zeggen nooit aan PA te doen, zwam-men of zweven ook in de ruimte, wantna iedere sprong hangen ze toch steedsaan die vierkante lap, die ze bewust er-gens neerzetten. Konklusie zou zijn datiedereen er wat aan heeft. In de vertemompelt dan de doorgewinterde skydi-ver of dat ook voor hem geldt. Het ant-

woord is JA, want in dit boek worden debasistechnieken van het relatieven opeen duidelijke manier uitgelegd. Nelsonbeschrijft welke houdingen en bewegin-gen je moet maken voor een bepaaldeverplaatsing, zoals het draaien op level,de tracking, het floaten, enzovoort. Terverduidelijking zijn illustraties in hetboekwerk opgenomen, die bijvoorbeeld

woon opnieuw; je bent immers nietalleen.Als de ontvanger je canopy vast heeften zijn voeten om je lijnen heeft gesla-gen, denk dan niet dat je taak is vol-bracht. Je moet constant controleren ofje canopy correct vliegt. Check of deneus wordt dichtgedrukt of dat je bui-tenste cellen dichtslaan.Als je base-man bent, zorg dan dat depositie van de docker je altijd bekend is.Communiceer met elkaar tijdens desprong: .Two heads are better thanone". Als je aangedocked wordt,spreidt dan je armen en benen (de zgn.Spreadeagle position), zodat wanneerde doek erg hard is de kans dat de ca-nopy om je heenslaat wordt geredu-ceerd. In deze positie kan je bij eenhoge doek ook niet tussen de lijnendoorglijden.

den. Ik ben trouwens benieuwd welke8-mansteams dit doen op de Nationals.En ja hoor, je wordt ook nog lekker ge-maakt met een stukje over team-acrobatics. Met behulp van tekeningenwordt aangegeven hoe je met eendriemans-cat een vertikale draai van3600 kan maken. Ook worden er figurengevlogen op de rug en rechtopstaand inde lucht en meer van die gekke toeren.De speed-stars en de megaloads wor-den ook niet vergeten.Terug te komen op de doorgewinterdeskydiver, slaat het JA niet op kennis vanzaken, maar op het feit dat hij met be-

laten zien hoe er door twee mannen ge-vlogen moet worden om een linkup totstand te brengen.Linked exits worden ook behandeld enwel die uit een Cessna. De plaatsen vande springers en hun grips worden zeergoed beschreven en met tekeningenverduidelijkt. Nu zijn er af en toe nogteams - het aantal wordt wel steeds klei-ner - die huiveren voor een linked exit,terwijl het voor andere teams net zo nor-maal is als eten. Het is slechts eenkwestie van wennen en er vertrouwen inhebben dat het lukt. Daarom zal er ditseizoen ook nog wel een linked 8-manuit de Norman Islander gevlogen wor-

hulp van tekeniningtjes beter instaat isdeze zaken aan een beginnende relatie-ver uit te leggen. Deze roeping zou ei-genlijk bij iedereen aanwezig moetenzijn, anders dient men het maar als eenplicht te beschouwen om het relatievenop een hoger niveau te brengen.Tot slot nog dit: het boek is in het En-gels geschreven en leest gemakkelijk.Moeilijke woorden kunnen worden op-gezocht in de glossary achter in hetboek en wat dat is, zoek je maar op inje glossary.Iedereen veel springplezier!

Kees Debie

SPORTPARACHUTIST 19

i

Nog kersvers ligt ons in het geheugen de ongezoute kritiek van Chris Brand(zie de vorige Sportparachutist) op de schrijfwijze van de R.W.-auteur H. J.te E. De redaktie heeft daarom besloten dit artikel, dat van dezelfde auteurkomt, hier en daar aan te passen en te vertalen. Gezien de aard van de in-houd is het nog geen lektuur uit de Bouquet-reeks geworden, maar wehopen dat u eruit komt. De schrijver willen we toch hartelijk danken voorzijn werk. Succes met deel twee!

DEEL 1SKRATCH GARRISON, een naam omnooit meer te vergeten; een man die hetrelatiefspringen heeft gebracht waar hetnu is. (Samen met zijn vriendje MattFarmer). Bert Wijnands heeft in één vande vorige Sportparachutisten al de nodi-ge aandacht aan hem besteed en velenvan ons kennen hem van de Amerikareizen naar Pope, Perris en Z-Hills. De-genen die niet in de gelegenheid warenom naar Amerika te gaan, hadden hetgeluk om hem op Texel te leren kennentijdens de DC-3 boogie.Voor al die springers die niet zo vanwedstrijden houden, maar kreatieveskydives willen doen, liet hij, voordat hijTexel verliet, 14 bladen met zijn spring-gedachten achter.

Sprong 1:

3600 -. 9

Maak 3-driemans lijnen, vlieg deze sa-men tot een 9-mansster, maak hiernaper lijn een draai van 3600 en ga weerterug naar de ster. Dit alles zonder delijnen te breken; op 3500 ft wave off entracking. Op deze sprong zijn allerleiverschillende variaties mogelijk, zoalsbijv. een direkte vlucht van een springernaar de volgende lijn, of naar het cen-trum en weer terug, of naar het centrumdan een draai van 3600 en naar de vol-gende lijn. Let op de andere lijnen voorhet bij elkaar houden van de groepen;let niet op de bewegingen van de diver-se mensen.

ELLEBOOG DISCIPLINEOefen tijdens het dirt-diven om iedereenaan het eind van elke beweging zijn el-

20 SPORTPARACHUTIST

lebogen naar binnen te laten brengenen let er ook op in de lucht. (Leg dit nogeens uit, Harry. red.). Ideaal zou zijn alsiedereen in het midden van zijn" bereikvloog met "gehoekte" armen en benen.De lijnen (de referentie punten) moeteniets harder vallen om het voor de men-sen die in beweging zijn gemakkelijkerte maken.

Zelfde sprongidee, maar maak de oefe-ning moeilijker of leuker. Maakstairsteps volgens een vooraf bespro-ken methode. De "koppen" maken eencirkel van de juiste afmetingen en de"staarten" vliegen naar de volgendestairstep en doen een back-in. De "kop-pen" zijn nu "staarten" geworden endoen vervolgens hetzelfde. Je kan bijv.ook nog een draai maken tijdens jevlucht naar de volgende stairstep.Het algemene idee achter al dit soortsprongen is als volgt:

schuilplaats-overvliegplaats swoopplaats

~hPlaa(--zoefPI:a;: I,/ ~.

tribune back-In plaats

Je kan de referentie punten ook moeilij-ker, meer interessanter maken doorplaatselijke bewegingen op de referen-tie punten en grotere bewegingen tus-sen de referentie punten te maken. Ditkan je doen door draaien en hopovers,maar blijft dan relatief wel op dezelfdeplaats t.o.v. de andere referentie pun-ten. Voorbeeld:3 mensen houden positie3 mensen doen back-ins3 mensen zijn in overgang naar de vol-gende referentiepunten.

Je krijgt dan zo iets als:1 hou positie2 als iemand arriveert, ga dan naar het

volgende referentie punt3 als je daar aankomt, doe dan een

back-in4 hou positie tot de volgende aankomt.

Dus lokale bewegingen op de referentiepunten en globale beweqinqen tussende referentie punten. De meeste vandeze ideeën kun je doen met een wille-keurig aantal mensen, maar om één ofandere vreemde wiskundige reden krijgje veel meer bewegingen met 8 men-sen. Voorbeeld: sprong met 9 mensenwaarvan 6 in beweging.

De "rechtsen" gaan naar het volgendereferentie punt. De middelsten gaannaar het centrum en daarna weer terug.De "linksen" spelen voor referentiepunt. Als je goed kijkt, dan zie je dat ditallemaal één idee is die op verschillen-de manieren kan worden uitgewerkt.Stem de moeilijkheidsgraad van de be-wegingen af op het niveau en de inte-resse van ieder individu. Als je slechts 2of 3 mensen hebt, ga dan omhoog enoefen een paar referentie punt bewe-gingen.Met "batons" kun je ook goede oefenin-gen doen. Maak een 9-mansster no-contact en laat 3 of 4 batons rond gaan.Hierdoor kun je zien hoe goed iedereenvliegt en hoe goed de groep als groepvliegt.Als mensen het nut van deze sprongenniet inzien, ligt dat waarschijnlijk aanhet feit dat ze nog niet recht naar bene-den kunnen vallen, terwijl ze al sequen-tials willen doen. "Start with levelf/ight", the seagull said.

'"''te 'i.. ;600

3600~ - ~

'l'~3600

Delen vliegen is ook grappig, bijv. wed-ges 3600 draaien en weer doeken. Jehoeft ook niet altijd symmetrische figu-ren te maken. Dit werkt ook prima.

Een ander voorbeeld van een sprong isdeze: Doe de 1800 draaien op de wegheen, anders kom je te ver uit elkaar. Endoe het langzaam d.w.z.

1800 :>€7 1800

1><1800 :>€7 1800

~1800 :>E7 1800s-c1800 :>€7 1800

-1>CL.A.N.G.ZAA.M. Hopping-over mettwee mensen in beweging is ook grap-pig om te doen, je kan het zelfs gelinkeddoen.

De donut beweging is als volgt: links-rechts-lin ks-rechts.

En wat te denken van de volgende dia-mond sprong:

\!>~{S)

/~--.ster

ster

Je kunt ook allerlei spron-gen doen waarbij steeds verschillendemensen buiten de formatie zijn (dit noe-men ze .Jsotosis"). Een andere leukesprong is deze: maak 3-driemansster-ren, vlieg deze samen naar een 9-mans-ster, maak vervolgens weer 3-driemans-sterren en tot slot weer een 9-mans-ster.

Deze is ook leuk: 3 paren maken eenruime cirkel, 3 andere mensen vliegennaar binnen en maken daar een ster,hierna back-sliden ze naar de paren enmaken 3 driemans lijnen en deze lijnenworden tot een ster samen gevlogen.

Door sprongen op te bouwen uit bewe-gingen, door over sprongen te denkenin termen van bewegingen, heb je demogelijkheid om moeilijke en gemakke-lijke slots te gebruiken. Op deze manierkan je de ervarings-barrière doorbrekenen met leerlingen springen en toch eenheleboel plezier hebben. Het is ook démanier om gebruik te maken van dat na-tuurlijke leerlingen-enthousiasme doorhet te mixen in je eigen sprong: hetgeeft de sprong een speciale aantrekke-lijkheid. En je kunt het gevoel koestereniemand enthousiast gemaakt te hebbenvoor skydancing. Het is ook dé manierom sprongen te organiseren: zoek men-sen uit die in de goede stemming zijn enverzin iets leuks om te doen terwijl jesamen springt.

Maar onthoud goed:Je organiseert niet alleen voor jezelf, omje eigen slots interessant te maken; je or-ganiseert net zo goed voor alle anderendie aan de sprong deelnemen (in feitemeer).

Blue skies and good skydives.

Harry Jansen

ENPCSpringweek

Royan(Frankrijk)

17-26 april '82Vorig jaar lag het in de planning dat on-dergetekenden een trip zouden makennaar Florida voor een drie-weekse trai-ning. Na lang wikken en wegen bleekhet niet rendabel te zijn voor twee per-sonen en werd Frankrijk als alternatiefgekozen.Zo ontstond de gedachte een spring-week binnen de ENPC te organiseren.Een enquête- en inschrijvingsformulierresulteerde in een respons van onge-veer vijfentwintig springers met zo' ntien personen aanhang.Daar de organisatie twee weken eerdervertrok, kon deze het een en ander re-gelen voor wat betreft onderkomen. Deeerste indrukken die we kregen, warenal bijzonder positief. Een enorme drop-zone waar je gewoon niet naast kon lan-den; een prachtige omgeving en eengoede accommodatie ten aanzien vancaravans en maaltijden.Gesprongen werd er uit twee Dornier27's - vier- en vijfpersoons -, terwijl hetcentrum er volgend jaar een Turbo Por-ter bij hoopt te krijgen om ook de relatie-vers wat meer tegemoet te kunnen ko-men. De Antonov die aanwezig zou zijn,was helaas wegens hoge onkosten ver-kocht aan een luchtvaartmuseum, zodateen paar sprongetjes hieruit niet moge-lijk bleken.Het veld is van oorsprong militair. Ooitwerden er jachtvliegers opgeleid. Nogsteeds komen er dan ook jachtvliegersbijzonder laag over, zo'n vijftig feet ennaar schatting zeshonderd kilometer-tjes per uur vliegend.

De weergoden waren ons erg goed ge-zind, waardoor we drie weken clear bluesky hadden. De Do-27's vlogen dan ookaf en aan. De kisten klommen zeertraag en met veel herrie naar de ge-wenste hoogte om vervolgens in te vlie-gen boven de machtig mooie baaien bijde stad.Een ellendige drempel voor de deurope-ning leverde in het begin menige blau-we plek op bij achterwaartse exits (JacBovens wil graag zijn benen ten-toonstellen .... ). Knappe staaltjes vanvliegwerk maakten het spotten overbo-dig. Een sterk voorbeeld hiervan wasRoger Costa die pas drie maandenpara's vloog en met recht de uitblinkervan het centrum kon worden genoemd.

Lees verder op pagina 24

SPORTPARACHUTIST 21

the Dak was back

Na het grandioze succes van vorig jaarorganiseerde Arnold Camfferman, metsteun van Bob Rienks, ook dit jaar weerzijn boogie op Texel. En hij had heel watvoor ons in petto; de contracten warengetekend voor een Amerikaans gere-gistreerde DC-3, in uitstekende staatmet DC-4 motoren; dus snelle sticktij-den, sprongprijzen van maximaal 40gulden, goedkope early birdloads enarmslag voor de volgende boogie. Vrij-dag 14 mei sloeg de bom in; de kistkwam niet! Waarom niet ... ?Air Atlantique had lucht gekregen vande overeenkomst en is naar de FAA - deAmerikaanse RLD - gestapt met dekreet: dit is concurrentie-vervalsing, de-ze kist is privé en mag geen commer-ciële vluchten doen. Zaken zijn zaken ende FAA stelde Air Atlantique in het ge-lijk. Air Atlantique is een commerciëelluchtvaartbedrijf en rekent overeen-komstige tarieven en die zijn duur. Destickprijzen werden van de ene op deandere dag twee keer zo duur. Het zoe-ken naar sponsors werd met de heteadem van springend Nederland in denek van Arnold nog verhevigd, maar he-laas de koude douche kon niet uitblij-ven; een sprong zou 50 gulden gaankosten. De springers waren boos overhet feit dat ze dit pas hoorden na eenduur en langdurig oponthoud bij de booten wie zou dat niet zijn. De paniek wasgroot; de boogie aflasten gaat niet, hetparacentrum voor het verlies laten op-draaien kan ook niet in tegenstelling totwat menigeen soms lijkt te denken. Weweten allemaal hoe moeilijk het is om jein de kleine luchtvaart te handhaven.Na hevige discussies werd besloten omeen risico te nemen. Springen voor 45gulden en maar hopen dat door kortesticktijden en alleen volle loads het ver-lies gedekt zou kunnen worden. Nogeen teleurstelling was dat, ondanks degoedkeuring van de RLD, de Beech nietveilig geacht en teruggestuurd werd,

22 SPORTPARACHUTIST

maar de boogie begon. De eerste da-gen was het weer niet ideaal, maarslechts twee dagen van de hele boogiebleven de blokken voor de wielen vande dak.

Boogie!!Onder de 300 springers uit vijftien lan-den, waren veel Engelsen en Duitsers,een vijftal Canadezen en zelfs 6 localsuit Zephyrhills. We maakten uit 50 loadseen slordige 2000 sprongen, waarvan ikde meest bewonderenswaardige onderde loep wil nemen. Uiteraard kwam lca-rus weer met alle leden opdraven om tetrachten hun clubrecord scherper testellen; en inderdaad ze maakten uit 23man een 20-mans formatie.Max Dereta was met Danny Hupert envele andere van mening dat er op een

boogie slechts een soort mensen aan-wezig is, SKYDIVERS, of ze nu vaneen clubje met een Cessna 172 of vanPerris Valley komen. Hij organiseerdezich gek om jonge talenten, eeuwigeturkeys en oude rotten in de beste stem-ming te laten komen en de mooistesprongen te laten maken. Juist die goe-de stemming en de "vi bes" zorgden er-voor dat er op de tweede vrijdag eenNederlands record gebroken werd. Een30-man penta-wedge, de grootste for-matie ooit boven de Lage Landen ge-maakt. Iedereen in de megaplak voeldehet; we zijn lager dan de afgesprokenseparatiehoogte, maar er moet er nogeen in. Velen konden het niet zien dateen in. Velen konden niet zien datChris Thomas dokte, maar de gezichtenzag alleen nog maar de fotografen omde formatie. Dit contact in vrije val vond

ik de mooiste ervaring van deze sprong.We spatten uit elkaar om een plekje tezoeken om ons lapje veilig te kunnenluchten. Pogingen om die 30-man teherhalen mislukte jammerlijk.

Nachtsprongen?De geplande nachtsprongen gingen he-laas niet door, omdat Arnold de kist nietnaar Hilversum kon laten vliegen metslechts 30 springers erin; nadat velenhadden afgehaakt omdat de sprong omvermeldde redenen 75 gulden kostte ener een zeer kleine kans was - het waskastelenweer - dat de retourvlucht vanafSchiphol in een landing zou ontaardenin plaats van een jumpin van 12.5. Ty-perend vond ik dat slechts NEGEN ne-derlanders bereid waren om mee tegaan en daardoor hun waardering lietenblijken voor het zeer vele werk dat Para-club Icarus en Arnold verricht haddenom dit mogelijk te maken. Door het nietdoorgaan werden 45 enthousiastelin-gen op Hilversum in de steek gelaten. Ishier misschien een reden te bespeurendat Nederland nooit de kinderstoel vande echte springmentaliteit zal ont-groeien? Het is verschrikkelijk moeilijkom zoiets boven Europa te organiserenen te simpel om te zeggen; dit was nietafgesproken, bekijk het maar! Sorry, ikmoest dit even kwijt, nu weer de positie-ve zaken.

.Accelerated Free FallArnold was eens samen met Hans Eliasop Deland, FLA. en zij zagen en hoordendaar hoe je iemand zijn eerste sprongvan 12.500 ft. moet laten maken. Liavan Heerweiden, een van onze altijd be-zige meisjes op het manifest, werd zeeruitvoerig gebriefd, kreeg een hoofdchu-te met automatische opener en een re-serve met Sentinel mee. Ze werd aanbeide kanten door Hans en Arnold beet-gepakt en ging met een gezicht als eenliter volle melk de kist uit. Terwijl ze tot

de opening van haar parachute stevigwerd vastgehouden weet ze van deeerste 10 seconden volgens eigen zeg-gen niets. Pas toen Max Dereta met ca-mera voor haar verscheen, kwam eengrijns van oor tot oor op haar gezicht. Zedeed netjes haar dummy's op 8000 en6000 ft. na zelf op haar hoogtemeter ge-keken te hebben. Na een keurige lan-ding was ze hiermee de eerste in Neder-land die op deze leerzame manier metonze mooie sport in aanraking is geko-men. (In een van de volgende nummerskomen we hier uitgebreid op terug.Red.)Naast Lia was ook de ploeg van Icarusin alle staten. De laatste load van deboogie klikte zij een 9-man donut vanuiteen no-contact ster in elkaar!

Nog meer mooisPhillipe de Loreille, uit Los Angeles, be-kend van een boel pech op Trollveggen,wist het op een of andere manier tepresteren dat de 12, 16 en 20-man se-quentials die door hem georganiseerdwerden allemaal te laten slagen. Eenvan zijn uitspraken was, als je een groteplak wilt neerleggen, geef de mensendan niet allemaal een makkelijk slot,maar back-ins en side shots dan blijvenze ook in de formatie vliegen.Verder raasden er nog een paar no-suiters naar beneden; in spijker- of kortebroek dus. Werktijd van 12.5 van 55 se-conden en het is wat lastig separeren,maar het vliegt ontzettend fijn. Geenlast van burbles en andere nadelen diehet springen met hang-glider achtigeoveralls met zich mee brengt. Op deboogie was trouwens goed te merkendat de wingwar voorbij is. Zelfs de over-alls gemaakt voor de leerlingen van hetparacentrum zul je op de foto's van demooie sprongen aantreffen.Anita von Eugen organiseerde eengeslaagde WSCR sprong; acht damesmaakten een ster, acht heren flakete opde benen; de ster werd losgelaten en er

lag een prachtige sunburst.

CRWWat het Canopy Relatief betreft; de ge-plande aanval op het Europees recordkon niet doorgaan. Enerzijds omdat erslechts 10 ervaren CReW springersaanwezig waren, anderzijds vanwegehet turbulente weer tijdens het pinkster-weekend. De nonaplane van tweemaanden geleden op Texel blijft danook het Nederlands record. Dat neemtniet weg dat er veel bi- tot quadra-planes na de relatiefsprongen door hetluchtruim vlogen. Ernst Woerleepresteerde het zelfs om geen enkelemaal alleen te landen tijdens zijn vijftiensprongen op de boogie.

OpleidingVoorwaarts Mars klonk er op een gege-ven moment over het vliegveld. Eenaantal mariniers marcheerden met destaticlijn in de hand naar de DC-3 omhun eerste sprong te maken. Later werddit nog herhaald met een gedeelte vande wekelijkse cursus. Zo smaakte wetwee keer het genoegen om 3 runs van13 ronde bollen keurig op een lijn tezien hangen.Rest mij nog te zeggen dat vooral debuitenlandse springers zeer geïmpo-neerd waren door de goede sfeer, degastvrijheid en de faciliteiten buiten hetspringen om; zoals culinaire aangele-genheden en knoerstellingen. De bot-tenboer hoefde niet in actie te komen,de spots op een paar na waren goed ende medewerking van de havendienstwas voortreffelijk.Iedereen die op Texel is geweest eniedereen die nu weet dat hij of zij onge-lijk had door niet te komen heeft nu aluitgezocht op welke datum in 1983 He-melvaartsdag valt.We zien elkaar volgend jaar weer!

Leden van Icarus proberen hun clubrecord scherper te stellen

SPORTPARACHUTIST 23

Springweekvervolg van pagina 21De eerste week werd door ondergete-kenden voornamelijk style getraind on-der leiding van twee cracks, namelijkwereldrecordhouder Christian Lubbe -5.4 seconde - en Jacky Devezaud, oud-gediende en centrumchef. Christian isoveriqens zilveren medaille winnaar bijde laatste WK en draaide en passant of-ficieus 5.1 seconde!De tweede week bestond uit flink RWonder leiding van de Belgische Ameri-kaan Danny Hupert. Zoals de meestenwaarschijnlijk wel weten, is Danny eenabsolute topper met vele duizenden RWsprongen.

De derde week was het dan zover. Vanvrijdag tot en met zaterdagavond kwa-men alle ENPC-ers binnengedruppeld.Nog steeds kastelenweer met afgeno-men wind, wat onze aanvankelijkeangst voor de leerlingen volledig weg-nam. De gemengde groep leerlingenbestond uit vier static-liners, beginnen-de vv-ers en mensen goed op weg naarhet B-brevet.Iedereen sprong zich klem, waardoorCees Schoonen 's avonds menig over-uurtje maakte door het aftekenen vanallerlei taken lijsten en brevetten, al danniet onder het genot van allerlei alcoho-lische versnaperingen.Enkele voorbeelden:Jack Leonhart, die bij zijn 27e sprong al-le B-eisen rond had en alleen nog evende 40 sprongen vol moet maken; JulienRajée haalde het B-brevet en LoekStrous zijn D. Mensen die het B-brevetheel dicht benaderden, zijn onder meer:Ad Jongeneelen, Marian Werner, RobLeonhart en Gijs Craushaupt.

Het Franse leerlingensysteem wijkt welwat af van het onze. Na 10 static-linesprongen wordt meteen een vrijevalsprong van 10 seconden gemaakt waar-na (mits stabiel geopend) doorgegaankan worden naar 20 seconden. Hierdoorkreeg je voor onze leerlingen een soortgemengde vv-opleiding. Jan Hol bij-voorbeeld, maakte na zijn laatstegeslaagde dummy meteen een vv-poging van 10 seconden, waarbij hij na7 seconden stabiel opende.Toch waren deze stappen voor enkeleleerlingen erg groot, waardoor CeesSchoonen en Herman Boerman advi-seerden even wat gas terug te nemen.Dit advies heeft ze overigens geenwindeieren gelegd. We kunnen geruststellen dat iedereen erg hard isopgeschoten.Leuk 'om te vermelden is, dat uit deplusminus 350 ENPC sprongen geenenkele blessure is ontstaan. Wel is weereens een keer het nut van de Hi-Tek be-wezen en was er nog een total-malfunctie als gevolg van een floating

24 SPORTPARACHUTIST

pull-out. Overigens een reservechuteom jaloers op te zijn: een "beeldSchoo-nen", Cees!!Ook leuk was dat we er een verse in-strukteur bij kregen, namelijk HermanBoerman, die tijdens de springweek deuitslag van zijn examen te horen kreeg.Proficiat Herman!

Door de meer ervaren - tussen aanha-lingstekens, gedeeltelijk - springerswerd er flink gerelatiefd uit de typischestyle-kist, die de 00-27 toch is.Het opsommen van enkele anekdoteskunnen we daarom niet achterwegelaten:Gebroederlijk naast elkaar op de drem-pel zittend, donderden Jac Bovens enLoek Strous bij "Ready, set ... " achter-over terug de kist in, in plaats van eruit!Bij een 5-mans poging, waarbij GerritTolenaars en Cees Schoonen acroba-tisch buiten hingen met de voetjes op el-kaar op het iele instapstepje (maatje34), zetten beide heren bij "set" eenslekker aan en verdwenen met step-en-alde diepte in. Daarbij kwam dat door bei-der inmiddels respektabele leeftijd - zijbehoren al tot de zeer sterken - de exitwel wat tijd in beslag nam. Na het oplos-sen van de ontstane separatie werd danook het zoeken naar een alternatievedropzone weer aktueel. Uitgezonderddoor de twee Pegasus chutes (van bei-de notabelen, jawel!) bleek het immen-se terrein met geen mogelijkheidhaalbaar.Ook Nathalie Chudiak relatiefde alles-zins verdienstelijk met een verlegenFranse jongen, die steeds niets deedvan wat hem werd opgedragen. Zou hijer wat van geleerd hebben?Lieke Oosthout had het niet meer toenze na de exit voor een styleserie Ceesen Gerrit om haar heen zag vliegen,om een driemansster te componerendie er uiteraard kwam.Erg leuk om zo je eerste relatiefsprongte maken!

Jacky Devezaud foto: Loek Stro us

Onvergetelijk was de barbecue-avonddie grotendeels georganiseerd werddoor Jenny den Hartog en die er, zoalsgewoonlijk, een groot eetfestijn van wistte maken.

Ook de avonden bij restauranthouderBeru zal niemand gauw vergeten, even-als het meestal uitstekende eten datdoor hem werd verzorgd.Tijdens het afscheidsavondje, dat geor-ganiseerd werd door centrumchef Jac-ky Devezaud, werden door Cees Schoo-nen namens de gehele EN PC-groepwoorden van dank uitgesproken aan hetFranse Centrum. De Franse gastvrij-heid, vriendelijkheid, behulpzaamheid,videobediening, organisatie, etcetera,waren in één woord fantastisch!Ter herinnering werd aan Jacky eenDelfts blauw bord overhandigd.

Mede dankzij de weergoden mogen wespreken van een geslaagde spring-week, die beslist voor herhaling vatbaaris ...Misschien een jaarlijks terugkerendevenement? Wie weet!!!

foto: Bob Kaal

Het begon met een papiertje op het prik-bord in de "Wolk" over het springen uiteen Hercules voor de prijs van 10$ of 50Zweedse kronen. Dit trok enkele men-sen wel aan en zo kwam het dat 8 sprin-gers zich op een dinsdagavond in Teugeverzamelden om op weg te gaan naarZweden. We zijn met twee auto's ge-gaan, want dat maakte de reis goedko-per. Vereiste hiervoor was, dat een ie-der zo weinig mogelijk bagage mee zounemen. Zo ook Peter Looman, die eententje bij zich had dat driekwart van eenachterbak in beslag nam ...Na een vlotte reis kwamen we 's woens-dags met regen in Zweden aan. Jan dePoot en Wytze Zijlstra waren er alomons te begroeten en te vertellen hoe heteen en ander in elkaar zat.Eerst materiaal en papieren kontrole.Als je kranten in je pack gedaan had,had je ook kunnen springen; om over depapieren kontrole maar niet te spreken.Donderdagmorgen: de Hercules komtbinnen. Dat was de enige vliegbewe-ging die dag. Verder bleek dat desprongprijzen niet 50 kronen warenmaar dat ze verhoogd waren tot 60 kro-nen. In de tent werden videobanden ge-draaid met up to date films.

Pech voor DUTCHCONNECTION bij

Pfingstpokalin Bruchsal

foto: Herman Boerman

Uitslag team:1. PC Triengen2. Dutch Connection3. FSR Süd Altenstadt

087 cm094 cm134 cm

Uitslag individueel van deelnemendeNederlanders: (onderling, de met een *gemerkten behoren tot de selektiegroepNationaal Team).

1. Jan Vijfwinkel2. Henk Nijhuis2. Bram Lasschuijt Jr.4. Michel Bizot5. Herman Boerman6. Eric Bogaards7. Marcel Tjon a Sam8. Rene Drost

Kampioenschap van VlaanderenOnder sterk wisselende(wind)omstandigheden zijn in het week-end van 8-9 mei jl. de Vlaamse precisie-kampioenschappen te Schaffen in Bel-gië gehouden. Het geheel stond onderleiding van Felix Hermans en als Chief-judge was de heer Lahon aangewezen.Van Nederlandse zijde waren aanwezigde Dutch Conneetion (Bogaards, Las-schuijt, Drost en Sody), Vopobojo (Vos-kamp, Boerman, Tjon a Sam en VanDelft) en Jan Testroote. Voorts deed dewereldkampioen Dirk Boidin met zijnkomplete militaire ploeg mee. Ons teamkon helaas niet in zijn huidige sa-menstelling meedoen, omdat Jan de

Maar liefst 34 teams waren aan de startgekomen in Bruchsal om daar te strij-den om de Pfingstpokaf 1982.Dat was erg veel (te veel?) hooi op devork van de onervaren wedstrijdleider,die de eerste dagen met zeer veel windte maken had, zodat er slechts tweeronden gesprongen konden worden.Drie NL-teams benutten deze wedstrijdten behoeve van de selektie nationaalteam 1982, waardoor er een extrawedstrijddruk-sfeer onder de Nederlan-ders heerste.Al vanaf het begin werd duidelijk dat deDutch Connection hoge ogen zou gaangooien: wedstrijdervaring en goedeteamgeest (en natuurlijk dat kleine beet-je geluk) deden hen vanaf het begin de ...~_-kop nemen.De derde dag zouden twee ronden wor-den gesprongen, waarbij de DC kop-loper bleef en dan ook gefeliciteerdwerd door nummer 2, PC Triengen uitZwitserland. Om half drie 's middagstweede Pinksterdag, besloot dewedstrijdleider alsnog een vijfde rondete gaan springen, zeer tegen de zin vanhen die nog uren moesten rijden. Pro-test hielp niet en zo werd er tochgesprongen waarbij de DC en Triengenvan positie wisselden, met aansluitendhet vertrek van de deelnemers, zodat ernauwelijks een prijsuitreiking konplaatsvinden ...

Dutch Connection voldeden aan hunverwachtingen. De felicitaties zijn zeerzeker van toepassing. Vopobojo steldehelaas wat teleur door diverse al danniet verklaarbare redenen. Jan Testroo-te overtrof, volgens eigen zeggen zich-zelf. De wedstrijd is op beide onderde-len - volkomen verdiend - gewonnendoor de Belgen. Het militaire team metDirk Boidin, Hermans, De Coeyer enLichtert werd ijzersterk eerste in degroepsprecisie en De Coeyer werd over-tuigend eerste in het individuele klasse-ment. De cijfermatige resultaten van dedrie hoogst geklasseerden en de Neder-landers waren als volgt:

008*016*016*026*028036043046

2e in Vlaanderen: Outeh Connection

Bruyne zijn enkel kortgeleden ernstighad geblesseerd. Gelukkig is één en an-der thans weer aan de beterende hand.Als vervanging fungeerde Wim vanDelft die de eerste dag ruim voldeed,maar de tweede dag in wat ongunstigerweersomstandigheden moest afhaken.Deelgenomen werd door 12 4-mansploegen en 2 individuelen. Het springni-veau, vooral in de top van het klasse-ment, was hoog. Gesprongen werd uit 2Cessna's 206 en op een elektrische 5cm schijf, hetgeen 22 nullen op 250sprongen te zien gaf met daarnaast eenhele rij van 1, 2 en 3 cm scores. Bewe-zen is weer dat een elektrische schijf bijprecisiewedstrijden net zo onmisbaar isals de parachute. Over de resultatenvan de Nederlanders kan het volgendeworden medegedeeld.Met name Bram Lasschuijt en zijn

9. Rein Voskamp10. René Bos10. Michaël Held11. Jan de Bruijne12. Johan Bronsveld13. Koos Posset

Van Kai Schulter en Inge Frusch, bei-den Afcent en een Cadetten-team vande KMA, (Ypma, Abma en Smit) warende uitslagen bij vertrek van uw cor-respondent nog niet bekend.

Bram Lasschuijt Jr.

057*060*060*074*154192

foto: Herman Boerman

Groepsklassement:1) Belg. militairen2) Dutch Connection3) Spa4) Vopobojo

00.61 m04.01 m12.86 m15.85 m

Individueel klassement:1) De Coeyer2) Lasschuijt3) en

. 4) Boidin/Hermans6) Boerman

10) Drost11) Testroote14) Bogaards15) Voskamp16) Tjon a Sam31) Van Delft

00.09 m00.11 m

00.15 m00.18 m00.39 m00.41 m00.83 m01.02 m01.45 m13.20 m

Namens Vopobojo,Herman Boerman

Deze woorden staan voor NederlandseKampioenschappen ParachutespringenPrecisie voor Militairen. Het was voorhet eerst, dat deze kampioenschappenin de Nederlandse parawereld werdengeorganiseerd.Van 26 t/m 29 april werden de 1e

SPORTPARACHUTIST 25

-

vervolg van pagina 24

Vrijdag, weer slecht weer. Maar we had-den iets gehoord over een zwembadmet sauna en fitness-centrum waar JanBeumer jaloers op zou zijn, dus wij er-heen. Vrijdagmiddag klaarde het iets open de Hercules ging omhoog. PeterLooman en Jan de Poot maakten huneerste sprong uit de Hercules op 3000ft.Zaterdag, eindelijk mooi weer, dus vol-op springen. Je moest er wel vlug bijzijn, want met 700 springers ben je nietzo aan de beurt. Voor ons betekendehet in ieder geval een 36-man, georga-niseerd door Johan Verstappen. Wat deHercules betrof, we mochten met 36man op de klep staan, maar omdat jedan te snel met te veel mensen in delucht was, werden er twee rijen ge-vormd achter de base. Na een geintjevan de vliegers met de drukcabine,waren we in ongeveer 7 minuten op13000 ft.Grandioos gezicht trouwens, als dieklep open gaat op zo'n 12000 ft. Dan deexit, eerst niets en dan een reusachtigehand die je een eindje verder neer-smakt. De formatie werd een dertig-man. Het hangen aan je chute was weereen hoofdstuk apart. Er gaan 90 man inde Hercules en die werden geloosd in 3runs. Zo kwam het voor dat je met zo'nvijftig man tegelijk in de lucht hing. Koe-pelbotsingen kwamen dan ook regelma-

tig voor. Veel hebben we niet kunnenspringen, omdat het maar één dag mooiweer bleef. In die ene dag werden erechter wel 1500 sprongen gemaakt. Uitde Hercules en uit een Fokker Friend-ship, waar maar liefst 50 springers ingingen. De vliegers waren fantastisch.Normaal gesproken, zouden ze om 6uur stoppen, maar omdat het zulk slechtweer was geweest, vlogen ze door tot10 uur 's avonds.'s Zondags was het weer bewolkt.Hoogte 4000 ft. Dit was echter geen pro-bleem, want de Hercules bracht onsnog een keer naar 5000 ft. en zelfs nogeen keer naar 13000 ft.'s Middags begon het weer te regenenen toen was het afgelopen: inpakken ennaar huis. Dat ging bijna fout toen BobKaal met zijn DAF "Turbo" doorreed bijde Duitse grens. Een verhitte douane-beambte kwam zijn hok uitgerend envertelde dat we ons niet op een race-baan bevonden. Vervolgens moestenwe aan de kant en bleek er niets meergoed te zijn aan de auto. Lampjes kapoten zo. Toen de boel gerepareerd was,mochten we doorrijden. De verdere reisverliep zonder problemen.Konklusie van deze reis is, dat het zekerde moeite waard is geweest. De reis-kosten bedroegen f 121,- per persooninklusief bootovertocht, dus daaromhoefde je het niet te laten.

Rob Greven (FFFF)

tie zoekend gedrag kan gemeten wor-den met vragenlijsten over "Thrill andAdventure Seeking" (sensatie en avon-tuur zoekend), "Experience Seeking"(belevenis zoekend), Disinhibition (ont-remming) en Boredom Susceptibility"(verveling ontvankelijkheid). Als iemandhoog scoort op (één van) deze vragen-lijsten wordt veronderstelt, dat zoiemand een behoefte heeft aan sterkereen meer stimulerende ervaringen danlage scoorders. Nu heeft ieder mens be-hoefte aan stimulatie, de één wat meerdan de ander. Hetgeen weer te makenheeft met een voor ieder persoon be-paald optimaal arousal (opwekking) ni-veau. Arousal is de desynchronisatievan de spontane activiteit van de her-senschors onder invloed van de reticu-laire formatie. Dit is een orgaan in dehersenen, waarvan verondersteld wordtdat het een adaptie niveau kent. Omeen arousal-optimum te bereiken heeftde ene mens meer stimulatie nodig dande andere. Je begrijpt, die ene mens ishier dus de sportparachutist.Dit verhaal - maar dan veel uitgebreideren nauwkeuriger - is te vinden in eendoctoraalscriptie van de drie psycholo-gen. Er staan bovendien veel fysiologi-sche gegevens in van ervaren en begin-nende springers, plus het verslag vaneen experimentje, waarin geprobeerdwordt de hartslag van de beginnendespringer omlaag te brengen.Wil je meer weten over dit soort gege-vens, dan kan je deze scriptie van melenen. Geef me maar een seintje.

Francien TimmersParaclub Icarus

Rob Greven (rechts) en de Herc foto: Bob Kaal

9. Weinig zorgen om lichamelijk wel-zijn. Zij hebben minder somatischeklachten dan de gemiddelde AdultMale Normative Group (normgroepvan volwassen mannen).

Verder blijkt uit het onderzoek, dat para-chutisten wat betreft persoonlijkheidheel goed te vergelijken zijn met anderehoge-risico-sporters zoals b.v. autocou-reurs of professionele Amerikaansefootballspelers. Zo zouden deze men-sen een autonome instelling hebben eneen grote neiging tot risico zoeken enbovendien een neiging tot ongeorgani-seerdheid, behoefte aan nonconformi-teit, alsmede een sterk verlangen naar

26 SPORTPARACHUTIST

gevarieerde en wisselende ervaringen.Tenslotte werd vastgesteld, dat hoge-risico-sporters vaak oppervlakkige enkortstondige relaties hebben, wat overi-gens niet betekent dat ze emotioneel la-biel zouden zijn of tot het neurotischetype zouden behoren.Dit soort onderzoek maakt deel uit vanonderzoek in een breder kader nl. on-derzoek dat sensatie zoekend gedragprobeert te verklaren. De vraag daarbijis: waarom vertonen bepaalde mensensensatie zoekend gedrag en andereniet? Als antwoord heeft een zekeremeneer Zuckerman een bepaalde theo-rie bedacht, die ik nu (te) sterk vereen-voudigd probeer weer te geven. Sensa-

Veel te veel wind (maar er was gelukkigeen belgische windmeter) verhinderdeniet, dat op 1 en 2 mei in Oud-Turnhoutde jaarlijkse internationale POPS-wedstrijd werd versprongen in tweeklassen: de 35-40 jarigen (of junioren)en de 40-plussers. Door de dertig deel-nemers werd niet alleen gezellig gebar-becued, doch ook reserve-procedures(Van Doorn, Warburg) en een water-landing (Warburg) beoefend ... Er wer-den 6 ronden versprongen: de "top ofthe pops" waren allen Nederlanders.

Junioren:1. Bram Lasschuijt Jr.2. Annemiek van Gessel

40-plus:1. Joop Brandenburg2. Jan Testroote

Bram Lasschuijt Jr.

N.K.P.M. door de Para Vereniging vanhet Korps Commando Troepen voor alleaktief dienende militairen in de Neder-landse krijgsmacht gehouden.Het uiteindelijk doel van de PV-KCT isde erkenning door de C.I.S.M. (Com-missie Internationale Militaire Sport-wedstrijden), zodat de beste militairesportparachutisten aan buitenlandsemilitaire wedstrijden kunnen deel-nemen.Voor het organiseren van dezewedstrijd heeft de PV-KCT nogal wathindernissen moeten nemen. Op hetlaatste moment kon de organisatie te-recht op het Nationaal Centrum teTeuge. Heel veel dank daarvoor.Voor de legering van de 32 deelnemershad men grote legertenten opgezet envoor de maaltijden, die werden betrok-ken van de kazerne in Schalkhaar, eengroot messtent. De wedstrijdleiding wasin handen van "good old" Charles Pel-lens en de wedstrijd verliep daardoorperfekt.

Roosendaal, 3 mei 1982,met de vriendelijke paragroeten,Bestuur P.V.K.C.T.

De wedstrijd bestond uit het maken van10 groepssprongen (4 man) met indivi-duele meting. Ondanks het soms slech-te weer, konden er toch nog 9 rondenversprongen worden.Chief judge was Michel Bizot, die eengrote steun is geweest voor de PV-KCTbij de organisatie van deze wedstrijd.Naast de gewone prijzen is er tevenseen wisselprijs beschikbaar gesteld, zo-dat de wedstrijd volgend jaar eventueelweer versprongen kan worden.De PV-KCT is bereid om volgend jaar de2e N.K.P.M. te organiseren en de mo-gelijkheid te bezien om de wedstrijd-onderdelen uit te breiden.

UitslagenIndividueel1. kapt. A. Lasschuijt Jr.2. elt.vlieger E. Bogaards3. elt.vlieger J. Janssen

0.20 m0.28 m1.58 m

Groepsprecisie1. Team .Dutch Connection" tot. 14.89 m

kapt. A. Lasschuijt Jr.elt.vlieger E. Bogaardselt. R. Drostowm. J. de Bruyne

2. Team "Kojolejan" tot. 29.16 maoo. J. Testrooteowi. J. Bronsveldelt. K. Posselwmr. 1. L. de Graaft

3. Team "Makkelijk Zat" tot. 55.12 msm. F. Küsterssm. G. Ronhaarelt.vlieger J. Janssencad.vdg. P. Schmidt

Voorval: Na exit en opening bleek datde St rato Cloud niet goed geopend was.De canopy had een vreemde vorm enwas erg onstabiel. Betrokkene probeer-de op diverse manieren de canopy in dehand te krijgen, wat echter niet lukte.Op ± 100 meter hoogte werd de cano-py afgeworpen, waarna op ± 30 meterhoogte de reserve open was. Er is tus-sen de 5 en 6 sekonden aan de reservegehangen.

Oorzaak: Vermoedelijk was depilotchute-bridle in elkaar gedraaid, zo-dat het midden van de canopy bij elkaarbleef, waardoor hij niet de juiste vormkon aannemen.

Kommentaar: Een ram air canopy moetde juiste vorm hebben om te kunnenvliegen. Elke verstoring van deze vormmaakt de canopy onstabiel en daardoorbijzonder gevaarlijk. Tijdens de pogin-gen een probleem op te lossen, wordt(erg) vaak de tijd/hoogte vergeten. Wan-neer na de opening een probleem wordtgekonstateerd, moet erg snel wordenbeslist om een break-away te maken.De reserve procedure moet in principeboven de 1500 ft zijn uitgevoerd.

Veiligheid bij demonstratiesBij demo's worden vaak vlaggen mee-genomen, wat aantrekkelijk is voor hetpubliek maar een probleem kan opleve-ren voor de springer. Er dienen zich bijeen demo met vlag de volgende vragenaan:a. Hoe groot mag de vlag zijn.b. Hoe moet ik de vlag bevestigen.c .. Hoe moet ik de vlag verzwaren.d. Waar laat ik de vlag.e. Wanneer ontplooi ik de vlag en

welke invloed heeft hij op de vlieg-eigenschappen van mijn canopy.

ad a. De maximale afmetingen zijn: 1,5x 2 rn, waarbij het doek zo dun mogelijkmoet zijn. (Als u vindt dat de vlag tegroot is, moet u er niet mee springen).ad b. De vlag wordt bevestigd met be-hulp van vanglijn en paalsteken. De bo-venste lijn moet niet langer zijn dan vande beenriem tot iets onder de voet.Wanneer de lijn langer wordt, gaat devlag ook steeds meer achter de springer

aanslieren, wat de leesbaarheid en her-kenbaarheid niet ten goede komt.ad c. De vlag wordt verzwaard met be-hulp van een vouwzakje (zandzakje), zokort mogelijk onder de vlag.

ad d. Dit probleem kan eenvoudig wor-den opgelost door gebruik te maken vaneen zak die bevestigd wordt aan devoorkant van het harnas en waarin deopgerolde vlag met verzwaring wordt·opgeborgen. Als deze zak dan afgeslo-ten wordt met een ritssluiting, kan erverder niets gebeuren. Een tas van 30 x15 x 5 cm is voldoende om de vlag in teverpakken. Het tussen het harnas stop-pen van een vlag levert groot gevaar op,want hij kan eruit vallen tijdens de vrije-val of na een break-away en dan de rip-cords afdekken met noodlottige ge-volgen.ad e. De vlag wordt pas ontplooid alshet zeker is dat het demoterrein ook delandingsplaats wordt. Het ontplooid zijnvan de vlag heeft een vermindering vande snelheid van de canopy tot gevolg.Wanneer u springt met onze Nationalevlag, zorg er dan voor dat de grond-ploeg op uw landingsplaats de vlag op-vangt vóór deze de grond kan raken.Zorg ervoor dat u de paalsteek beheerstals u de vlag en de verzwaring vast-maakt. Het staat zo slordig als er ietslosschiet en van een paar honderd me-ter naar beneden valt (boven de be-bouwde kom).

I Johan Bronsveld

SPORTPARACHunST27

31 juli t/m 1 augustus:Open RW-wedstrijd Paraclub Icarus (revan-che NKP). Programma: 4- en 8-mans RW. In-formatie: F. Diepgrond, de Grote Weer 120,1383 BG Weesp, tel.: 02940-18546.

WEDSTRIJD- ENEVENEMENTENKALENDER 1982

15 tlm 17 juli:Cursus B-brevet op het Nationaal Centrum.Informatie: Jan de Poot, tel.: 05763-604.

21 t/m 25 juli:1e Internationale Duitsland-Cup CRW,Heide-Büsum, Duitsland. Achtmansspeed-stacks en viermansrotatie. Informatie: Afde-lingssekretariaat of FSC Hamburg, Kiele-mannseggstrasse 24, 2000 Hamburg 70, tel.040-6560112.

24 juli t/m 1 augustus:Wereldcup CRW, Lapalisse, Frankrijk. Acht-mansspeedstacks, viermansrotatie en -se-quentials.

24 juli t/m 1 augustus:Zomerkamp Ameland Para CentrumNoord/Noord Nederlandse ParachutistenClub. Informatie: Postbus 567, 7900 ANHoogeveen, tel.: 05280-68271.

29 t/m 31 juli:Cursus Relatief-springen op het NationaalCentrum. Informatie: Jan de Poot, tel.:05763-604.

26 juli t/m 1 augustusWereldcup RW voor 4- en 8-mansteams.Graz, Oostenrijk.

6 t/m 20 augustus:Wereldkampioenschappen Style en PA teLucenec (CSSR).

21/22 augustus:Leerlingenwedstrijd Eerste Nederlandse Pa-rachutisten Club. Informatie: Herman Boer-man, Schubertlaan 6a, 4702 KB Roosen-daal, tel.: 01650-39594.

27/28/29 augustus:Clubkampioenschappen Paraclub MobieleColonnes. Informatie: J. Brasik, Waverstraat34"', 1079 VM Amsterdam.

28/29 augustus:Uitwijkdata Leerlingenwedstrijd Eerste Ne-derlandse Parachutisten Club.

28/29 augustus:40 + -wedstrijd op het Nationaal Centrum.Adspiranten 35 + zijn ook welkom. Informa-tie: Jan de Poot, tel.: 05763-604.

28/29 augustus:Leerlingenwedstrijd Paraclub Flevo. Infor-matie: Michel Bizot, KNVvL.

28/29 augustus:Open clubkampioenschappen Para CentrumNoord. Programma: 4-mans groeps PA en4-mans SRW. Informatie: Postbus 567, 7900AN Hoogeveen, tel.: 05280-68271.

28/29 augustus:Clubkampioenschappen Flevo, informatie J.Bronsveld, tel.: 03412-4991.

Did you ever fly a ....

Hij is nu in produktie in vele prachtige kleurcombinaties. Leverbaarals kompleet systeem, maar ook als losse hoofdkoepel en systeemapart.

De prijzen zijn nog niet eerder in Europa geëvenaard, namelijk:

SKVLARK

KOMPLEET SYSTEEMSKYLARK MAIN CANOPYSKYLARK SYSTEM

Vraag technische informatie en kleurenschema aan:

AIR ENTERPRISES B.V. (Para Pilot Shop)Karel Doormanweg 12A - Breukelen - Telefoon 03462-3522Postadres: Postbus 97 - 3620 AB Breukelen.

f 3750,-f 1975,-f 940,-

28 SPORTPARACHUTIST

3/4/5 september:Uitwijkdata Clubkampioenschappen Para-club Mobiele Colonnes.

11/12 september:Uitwijkdata open clubkampioenschappenPara Centrum Noord.

11/12 september:De "Gooise Matras" cup Para Club Icarus.Open wedstrijd PA en CRW. Informatie: F.Diepgrond, de Grote Weer 120, 1383 BGWeesp. tel.: 02940-18546.

18/19 september:Uitwijkdata clubkampioenschappen Flevo.

21/22123/24 augustusts-mans SRW-wedstrijd op het NationaalCentrum. Informatie: Jan de Poot, tel.:05763-604.

Complete para-uitrustingharness/container: Gr. Star Express

kleur: zwartparachute: St rato Star

kleur: Cumulusreserve: 24" stuurbaar

hoogtemeter: Altimaster 11+ Stevens RW overall, tas, etc.

Alles voor f 900,-Te bevragen bij:R. BOORSMA,Bart Verhallenplein 83,3122 TE Schiedam.Telefoon: 010-713799.

TE KOOP:

PC Mk3 - rood, wit blauw met JerryBird POD in goede staat.

Tegen elk aannemelijk bod.

Be/ of schrijf:"Stinkin" Ron v. d. Boogaard,de Wittenstraat 46/3,1052 AX Amsterdam.Telefoon: 020-863.994

FALLSCHIRAf SPORTMagazin

The only Parachute Magazinein German language.ANNUAL SUBSCRIPTIONUS $ 16.- Second

Class PostageUS $ 21.- Air Mail

USA, CanadaUS $ 24.- South America

AfricaFALLSCHIRM SPORT MAGAZINC. v. HÖTZENDORFSTR. 29A-8010 GRAZ, AUSTRIAIEurope