Gen. 2,7-9; 3,1-7 — "Zij ontdekten dat zij naakt waren"In het begin boetseerde God, de Heer, de mens uit stof, van de aarde genomen, en Hij blies hem de levensadem in de neus: zo werd de mens een levend wezen. Daarna legde God, de Heer, een tuin aan in Eden, ergens in het oosten, en daarin plaatste Hij de mens, die Hij geboetseerd had. God, de Heer, liet uit de grond allerlei bomen opschieten, aanlokkelijk om te zien en heerlijk om van te eten; daarbij was ook de boom van het leven midden in de tuin en de boom van de kennis van goed en kwaad. Van alle dieren, die God, de Heer, gemaakt had, was er geen zo sluw als de slang. Ze zei tot de vrouw: “Heeft God werkelijk gezegd dat ge van geen enkele boom in de tuin moogt eten?” De vrouw zei tot de slang: “Wij mogen wel eten van de vruchten van de bomen in de tuin. God heeft alleen gezegd: van de vruchten van de boom, die midden in de tuin staat moogt ge niet eten; ge moogt ze zelfs niet aanraken; anders zult ge sterven.” Maar de slang zei tot de vrouw: “Gij zult helemaal niet sterven. God weet dat uw ogen open zullen gaan als ge eet van die boom, en dat ge dan gelijk zult worden aan God door de kennis van goed en kwaad.” Toen zag de vrouw dat het goed eten was van die boom, en dat hij een lust was voor het oog, en hoe aantrekkelijk het was er inzicht door te krijgen. Zij plukte dus een vrucht en zij at ervan; zij gaf er ook van aan haar man, die bij haar stond, en ook hij at ervan. Nu gingen hun beiden de ogen open en zij ontdekten dat zij naakt waren. Daarom hechtten ze vijgenbladen aaneen en maakten daar lendenschorten van.

Rom. 5,12-19 — "Door één worden allen gerechtvaardigd"Broeders en zusters,door één mens is de zonde in de wereld gekomen en met de zonde de dood; en zo is de dood over alle mensen gekomen, aangezien allen gezondigd hebben. Er was immers reeds zonde in de wereld vóór de wet er was. Maar de zonde wordt niet aangerekend, waar geen wet is. Toch heeft de dood als koning geheerst in de tijd van Adam tot Mozes, dus ook over hen, die zich niet op de wijze van Adam schuldig hadden gemaakt aan de overtreding van een gebod. Adam nu is het beeld van Hem, die komen moest. Maar de genade van God laat zich niet afmeten naar de misstap van Adam. De fout van één mens bracht allen de dood, maar God schonk allen rijke vergoeding  door de grote gave van zijn genade: de ene mens, Jezus Christus. Zijn gave is sterker dan die ene zonde. De rechtspraak, die volgde op de ene misstap, liep uit op een veroordeling, maar de gratie, die na zoveel overtredingen verleend werd, betekende volledige kwijtschelding. Door toedoen van één mens begon de dood te heersen, als gevolg van de val van die mens. Zoveel heerlijker zullen zij, die de overvloed der genade en de gave der gerechtigheid ontvangen, leven en heersen, dank zij de ene mens, Jezus Christus. Dit betekent: één fout leidde tot veroordeling van allen, maar één goede daad leidde tot vrijspraak en leven voor allen. En zoals door de ongehoorzaamheid van één mens allen zondaars werden, zo zullen door de gehoorzaamheid van Eén allen worden gerechtvaardigd.

Mt. 4,1-11 — "Als U de Zoon van God bent..." In die tijd werd Jezus door de Geest naar de woestijn gebracht om door de duivel op de proef gesteld te worden.Na veertig dagen en veertig nachten vasten kreeg Hij tenslotte honger.De beproever kwam naar Hem toe en zei: ‘Als U de Zoon van God bent, zeg dan dat deze stenen brood worden.’Hij antwoordde: ‘Er staat geschreven: De mens zal niet leven van brood alleen, maar van ieder woord dat uit de mond van God komt.’Toen nam de duivel Hem mee naar de heilige stad, zette Hem op de rand van de tempel, en zei: ‘Als U de Zoon van God bent, spring dan naar beneden. Want er staat geschreven: Zijn engelen zal Hij bevelen U op hun handen te dragen, zodat U aan geen steen uw voet zult stoten.’

1ste zondag in de Veertigdagentijd – A-jaar 2017

" In de woestijn bekoord" 

Gen. 2,7-9; 3,1-7 - Rom. 5,12-19 - Mt. 4,1-11

‘PREEK VAN DE WEEK’Bezoek onze webstek: www.preekvandeweek.be – E-mail: info@preekvandeweek.be

Jezus zei hem: ‘Er staat ook geschreven: U zult de Heer uw God niet op de proef stellen.’ Weer nam de duivel Hem mee, nu naar een zeer hoge berg. Hij liet Hem alle koninkrijken van de wereld zien met al hun pracht, en zei: ‘Dit alles zal ik U geven, als U voor mij in aanbidding neervalt.’Toen zei Jezus hem: ‘Ga weg, satan. Want er staat geschreven: De Heer uw God zult u aanbidden en Hem alleen dienen.’ Toen liet de duivel Hem met rust, en er kwamen engelen om Hem van dienst te zijn.

Predikbroeders in woord en daadDominicanen in Vlaanderen

Als abonnee bij 'Preek van de week' kan u dit boek, voor de prijs van 25,95euro (inclusief verzending),rechtstreek bestellen via de website van uitgeverij 'Halewijn' te Antwerpen. Bezoek onze website

De orde der dominicanen, ook gekend als predikbroeders of predikheren, bestaat in 2016 achthonderd jaar.Op vraag van de Vlaamse dominicanen heeft de faculteit Theologie en Religiewetenschappen van de KU Leuven een boek samengesteld waarin de recente geschiedenis van de dominicanen in Vlaanderen centraal staat. Onderzoekers van de faculteit hebben origineel werk verricht in verband met figuren en activiteiten die het Vlaamse dominicaanse leven in de twintigste eeuw karakteriseren.De rode draad in het boek is dan ook de verkondiging of prediking 'in woord en daad', die tot het wezen van het dominicaanse leven behoort. Of het nu gaat om spirituele, theologische, culturele, sociale of politieke kwesties, de dominicanen hebben, tot vandaag, steeds blijk gegeven van wat in hun motto 'Veritas' besloten ligt: ze zijn rusteloze Godzoekers die doorheen de tijd hun leven in dienst stellen van de steeds weer te ontdekken waarheid. De predikbroeders hebben op hun eigen wijze het verhaal van Dominicus gestalte gegeven in de geschiedenis van kerk en maatschappij in Vlaanderen. Hiervan wil dit boek een weerslag bieden.

Met bijdragen van Dries Bosschaert, Marcel Braekers, Mark De Caluwe, Bernard de Cock, Georges De Schrijver, Ignace D'hert, Leo Kenis, Mathijs Lamberigts, Anton Milh, Toon Osaer, Stephan van Erp, Dries Vanysacker en Sander Vloebergs.

Dominicus ontmoetenDominicus de gedreven prediker

Als abonnee bij 'Preek van de week' kan u dit boek, voor de prijs van 16,50euro (inclusief verzending),rechtstreek bestellen via de website van uitgeverij 'Halewijn' te Antwerpen. Bezoek onze website

De Spaanse priester Dominicus stichtte achthonderd jaar geleden de Orde der Predikers, beter bekend als de dominicanen. Na een moeizaam begin groeide de Orde uit tot een invloedrijke internationale beweging van religieuze mannen en vrouwen, tot op de dag van vandaag.  In dit boek leren we Dominicus kennen als een gedreven prediker die voortdurend biddend en denkend contact hield met God. Tegelijk had hij oog voor de concrete noden en vragen die op zijn pad kwamen. Een heilige om na te leven. 

De auteur van het boek, Paul Dominikus Hellmeier (°1977, Landshut, Duitsland) trad in 1999 in bij de orde van de dominicanen. Van 2010 tot 2015 was hij werkzaam als docent middeleeuwse wijsbegeerte.Thans is hij rector van de Theatinerkerk in München en prior van het daaraan verbonden Dominicanenklooster.

Preek van de week"In de woestijn bekoord"

Bekoring is een ouderwets woord, maar een zeer eigentijds gebeuren. 'Ik heb me weer eens laten verleiden' horen we mensen vaak zeggen als ze thuiskomen van de supermarkt. Ze hebben weer maar eens een keer meer gekocht dan ze van plan waren. Wekelijkse schreeuwerige reclameblaadjes lokken mensen naar die grootwarenhuizen. Het gaat altijd om zogezegde goedkope prima producten en nieuwe aanbiedingen. Als je dan eenmaal de supermarkt bent binnengestapt word je nog eens verleid met eenmalige gunstkoopjes voor spotprijzen. De reclame is de overal aanwezige grote verleidster.

Het evangelie van dit weekend heeft het over nog grotere en vergaande verleidingen die ons voor een levenskeuze stellen. De bekende schilder Jeroen Bosch heeft in de vijftiende eeuw 'de bekoringen van St.-Antonius in de woestijn' op doek gezet. Je voelt de spanning van iemand die geestelijk hevig weerstand moet bieden in de woestijn van het leven, aan zoveel aantrekkelijkheden die zo menselijk begerenswaardig zijn. Je kiest wel voor het ene, maar je moet tegelijk het andere achterlaten. En dat andere blijft bekoren. Het voor en tegen blijven in ieder mens elkaar bestrijden. In dit evangelie gaat het om de Geest Gods en de boze geest, duivel of Satan genoemd. Ook ouderwetse woorden met niettemin een hedendaagse lading. Duivel (diabolos) betekent letterlijk: splijter, scheider. Mensen scheiden in grote getale, uiteengejaagd. Tegen elkaar opgezet worden ze tegenstanders van elkaar. Satan is 'tegenstander'. De diabolische kracht om tegen onze eigen roeping in te gaan. Om onze verantwoordelijkheid tegen te spreken. 'Ik heb er niets mee maken.' - 'Wat kan ik er aan doen?' - 'We hebben het niet geweten’. Allemaal duivelse uitspraken waardoor mensen in de steek worden gelaten. Waardoor kansen tot redding en heil gemist worden.

De verleidingen gebeuren in de woestijn. Dat is niet de Sahara. Dat is de woestijn van de miskenning, de vereenzaming, de depressie, de burn-out, de isolering door ziekte, door verlies, of door een gebroken relatie. Woestijn is leegte. Niemand hebben. Het niet meer zien zitten. Er alleen voor staan. Troosteloosheid. Mensen kunnen harde woestijntijden meemaken! Dan is de bekoring groot om er de brui aan te geven. Dan moet je geestelijk sterk staan om staande te blijven in je geloof, in je vertrouwen, in de liefde.

Ook Jezus wilde er niet aan ontsnappen. Hij wou solidair zijn met zijn volk Israël dat veertig jaar in de woestijn doorbracht. Veertig jaar ontbering. Veertig jaar beproeving. Het volk Israël dat 'zoon van God' werd genoemd. Een titel die gegeven werd aan wie op een bijzondere wijze door God bemind werd. Maar, geloof dat maar in die woestijn! Mozes deed het. Hij geloofde. Hij bracht veertig dagen en nachten door op de berg Sinaï. In biddende Godsnabijheid. Jezus is voor de evangelist de nieuwe Mozes. Hij zal zijn volk, ook ons, bevrijden uit de woestijn. Hij zal ons voorgaan in de woestijntijd en in het weerstaan aan de verleidingen. Zo zal hij DÉ zoon Gods zijn, bij uitstek.

'Honger is de beste saus.' Een oppervlakkig culinair gezegde. Goed voor de horecasector. Honger is iets anders na een zelfgekozen vasten of een hongerstaking. Zeker als je moet overleven in een situatie zoals de boeren in het Zuiden of velen elders op de wereld. Maar er is ook onze honger naar 'lekker smullen' in gulzigheid en overdaad. De verleider nadert op onze zwakke momenten en kent onze zwakke plekken. Jezus werd verleid om van woestijnstenen lekkere broodjes te maken. 'Als je de zoon van God bent', zei de duivel. Maar Jezus wilde dat zoonschap zo niet invullen. Het heeft voor hem niets te maken met groteske spectaculaire wonderdoenerij. Zeker niet als het gaat om 'brood'. Een symboolnaam voor alles wat een mens nodig heeft om menswaardig te leven. Brood dat door hard werken verdiend wordt . Ons 'dagelijks brood'. Brood dat Jezus wilde breken en

delen. Solidair met hongerige medemensen. 'Broederlijk delen'. Nu in deze veertigdagentijd. Nu voor die slachtoffers van natuurrampen of van burgeroorlogen, van aanslagen en terreur, slachtoffers van de consumptiemaatschappij, van te hogen energiefacturen, van uitbuiting. Kunnen we echt niet één dag in de week ons brood delen en aan den lijve honger voelen als 'de beste saus' voor solidaire medemenselijkheid?Het bekoringsverhaal gaat verder. Jezus staat op de bovenbouw van de tempel. En de verleider daagt hem uit om naar beneden te springen en citeert een Schriftwoord uit psalm 90: ”Engelen zullen je op handen dragen zodat je je voet niet stoot aan een steen. Een 'zoon van God' moet onkwetsbaar zijn. Hij moet groot gaan op zijn zoonschap. Hem kan niets overkomen. Hij moet voor niemand onderdoen. Petrus kon ook al geen lijdende Messias dulden. Jezus wees hem ook terecht met een 'Ga weg …Satan!' En op het kruis werd Jezus opnieuw uitgedaagd om er van af te komen en daardoor te bewijzen dat hij 'zoon van God' was. Jezus heeft zijn zoonschap echter niet beleefd vanuit de hoogte in ontoegankelijke beschermende afzondering. Hij was niet immuun tegen lijden en tegenspoed. Hij liet zich niet bewieroken als een hoogwaardigheidsbekleder. Hij knielde neer om vuile voeten te wassen. Hij gedroeg zich als deemoedige dienstknecht van de minste mens. Hij stierf de kruisdood uitgejouwd als een misdadiger. De 'zoon van God' was weerloos en machteloos. Zo is de liefde.Dat blijkt andermaal bij de derde bekoring, als Jezus van op een hoge berg alle koninkrijken worden getoond en wordt verleid tot absolute wereldheerschappij. Jezus koos voor een leven dat leidde naar die andere berg: Golgotha. Hij heeft uitdrukkelijk en radicaal ieder perspectief van welke heersersmentaliteit dan ook, afgewezen . Juist daardoor openbaarde hij zich als DÉ 'zoon van God'. Hij stond voor Pilatus in zijn waarachtige koninklijke waardigheid, sereen en zonder aanmatiging. Niet als een triomferende superman die heldhaftig alle pijn en ontluistering trotseert, maar zwijgend. Als de waarachtige mens. Sterk in vertrouwensvolle overgave aan zijn en onze God-Vader.

Onze aandacht voor eigen persoontje, onze zucht naar eer en aanzien, ons verlangen naar bevestiging en naar zoveel vormen van persoonsverheerlijking, het zou allemaal als sneeuw voor de zon moeten smelten oog in oog met de ware 'zoon van God'. De wijze waarop wij de verleidingen weerstaan, in onze woestijntijden, zeggen ons hoezeer, of hoe weinig, wij op hem gelijken die we, zo zeggen we toch, willen navolgen.

@preekvdw