Jes. 49,3.5-6 — "Ik maak u tot een licht voor de heidenen"De Heer had mij gezegd: “Mijn dienaar zijt gij, Israël, door wie Ik mijn glorie ga vinden.” Van de moederschoot af had Hij mij tot zijn dienaar gevormd om Jakob terug te brengen naar Hem en Israël van de ondergang te redden. Ik sta bij de Heer in ere en mijn God is mijn sterkte. Thans echter heeft Hij gezegd: “Gij zijt niet alleen mijn dienaar om Jakobs stammen op te richten en de rest van Israël terug te brengen. Ik maak u nu ook tot een licht voor de heidenen, zodat mijn heil tot de grenzen der aarde zal gaan.”

1 Kor. 1,1-3 — "Genade en vrede voor u"Begin van de eerste brief van de heilige apostel Paulus aan de christenen van Korinte.Van Paulus, door Gods wil geroepen tot apostel van Christus Jezus, en van onze broeder Sóstenes aan de kerk Gods te Korinte, aan hen die, geheiligd in Christus Jezus, tot een heilig leven zijn bestemd, samen met allen, die allerwegen de Naam aanroepen van Jezus Christus, hun Heer en de onze. Genade en vrede voor u vanwege God onze Vader en de Heer Jezus Christus!

Joh. 1,29-34 — "Zie het Lam Gods"In die tijd zag Johannes de Doper Jezus naar zich toekomen en zei: “Zie het Lam Gods dat de zonde van de wereld wegneemt. Deze is het van wie ik zei: Achter mij komt een man die vóór mij is, want Hij was eerder dan ik. Ook ik kende Hem niet, maar opdat Hij aan Israël geopenbaard zou worden, daarom kwam ik met water dopen.” Verder getuigde Johannes: “Ik heb de Geest als een duif uit de hemel zien neerdalen en Hij bleef op Hem rusten. Ook ik kende Hem niet, maar die mij gezonden had om met water te dopen, Hij had tot mij gesproken: Op wie gij de Geest zult zien neerdalen en blijven rusten, Hij is het die doopt met de heilige Geest. Ik heb het zelf gezien en ik heb getuigd: Deze is de Zoon van God.”

‘PREEK VAN DE WEEK’Bezoek onze webstek: www.preekvandeweek.be – E-mail: info@preekvandeweek.be2de zondag door het jaar – A-jaar 2017

"De zonde van de wereld weggenomen" 

Jes. 49,3,5-6 - 1 Kor. 1,1-3 - Joh. 1,29-34

Predikbroeders in woord en daadDominicanen in Vlaanderen

Als abonnee bij 'Preek van de week' kan u dit boek, voor de prijs van 25,95euro (inclusief verzending),rechtstreek bestellen via de website van uitgeverij 'Halewijn' te Antwerpen. Bezoek onze website

De orde der dominicanen, ook gekend als predikbroeders of predikheren, bestaat in 2016 achthonderd jaar.Op vraag van de Vlaamse dominicanen heeft de faculteit Theologie en Religiewetenschappen van de KU Leuven een boek samengesteld waarin de recente geschiedenis van de dominicanen in Vlaanderen centraal staat. Onderzoekers van de faculteit hebben origineel werk verricht in verband met figuren en activiteiten die het Vlaamse dominicaanse leven in de twintigste eeuw karakteriseren.De rode draad in het boek is dan ook de verkondiging of prediking 'in woord en daad', die tot het wezen van het dominicaanse leven behoort. Of het nu gaat om spirituele, theologische, culturele, sociale of politieke kwesties, de dominicanen hebben, tot vandaag, steeds blijk gegeven van wat in hun motto 'Veritas' besloten ligt: ze zijn rusteloze Godzoekers die doorheen de tijd hun leven in dienst stellen van de steeds weer te ontdekken waarheid. De predikbroeders hebben op hun eigen wijze het verhaal van Dominicus gestalte gegeven in de geschiedenis van kerk en maatschappij in Vlaanderen. Hiervan wil dit boek een weerslag bieden.

Met bijdragen van Dries Bosschaert, Marcel Braekers, Mark De Caluwe, Bernard de Cock, Georges De Schrijver, Ignace D'hert, Leo Kenis, Mathijs Lamberigts, Anton Milh, Toon Osaer, Stephan van Erp, Dries Vanysacker en Sander Vloebergs.

Preek van de week"De zonde van de wereld weggenomen"

Iemand die van het christelijk geloof niets afweet of er enkel een vage herinnering uit zijn kinderjaren aan heeft, kent misschien wel het 'Lam Gods', het wereldberoemde meesterwerk van de gebroeders Van Eyck. Maar hij zou erg verbaasd opkijken als hij zou horen dat gelovigen Christus aanroepen met de naam van dat dier. 'Lam Gods', bidden ze, 'Lam Gods dat wegneemt de zonden der wereld'. Het is verbazingwekkend. De voorganger van een viering toont bij de communie een stukje hostiebrood onder die benaming en de deelnemers aan de viering antwoorden: "Heer ik ben niet waardig dat gij tot mij komt." Moet het een buitenstaander niet erg verbazen dat wij ons zelf daarbij geen vragen stellen? Wij zijn geen buitenstaanders maar insiders. Voor ons is het duidelijk: we doen dat op gezag van het evangelie. Maar dat neemt geen vragen weg. Laten we ze, nu dit evangelie is voorgelezen, naar de voorgrond halen. Want de kans is groot dat we anders ons eigen gebed niet begrijpen. Hoe hebben de toehoorders van Johannes de Doper zijn identificatie van Jezus begrepen? Of beter: hoe is het begrepen door de schrijver van het evangelie? Hij schreef het ongeveer 70 jaar na de gebeurtenissen die hij beschrijft. Hij heeft jarenlang de tijd gehad om na te denken over de persoon en het leven van Jezus. Zijn lezers waren al een hele tijd christen. Ze hadden zeker al woorden en beelden gevonden om in gebeden en gezangen uit te drukken wat Jezus voor hen betekende. Het ligt voor de hand dat de schrijver van het evangelie van die woorden en beelden gebruik heeft gemaakt. 'Lam Gods dat de zonde van de wereld wegneemt'. Joodse christenen waren vertrouwd met sommige stukken uit een gedicht van Jesaja over de 'knecht van Jahwe' die vaak in de synagogen en de tempel werden gezongen. Een van de bekende stukken luidt als volgt.

"Wij dwaalden rond als schapen, ieder zocht zijn eigen weg.Maar de wandaden van ons allen liet de HEER op hem neerkomen.

Hij werd mishandeld, maar verzette zich niet en deed zijn mond niet open.Als een schaap dat naar de slacht wordt geleid, als een ooi die stil is bij haar scheerders,

deed hij zijn mond niet open... Hij werd verbannen uit het land der levenden,om de zonden van mijn volk werd hij geslagen" (Jesaja 53,6-8).

Bij het laatst geciteerde vers dachten zij die het lazen of zongen ongetwijfeld aan het 'zondebokritueel' op de jaarlijkse ‘Grote Verzoendag’ (yom kippur). De algemene verzoening werd uitgebeeld door een jonge ram die, door de hogepriester symbolisch beladen met alle zonden en wandaden van het volk, de woestijn werd ingedreven. (Zie Leviticus 16,20-22). Nog altijd is voor de joden het feest van de ‘Verzoening’ de heiligste dag van het jaar.Uiteraard was er nog het andere, ons veel beter bekende schapenfeest waarop het 'paaslam' werd geslacht om de bevrijding uit Egypte te gedenken. Christenen begrijpen dit op hun manier. Zij zeggen het Paulus na: "Ons paaslam Christus is voor ons geslacht" (I Korinthiërs 5,7). Dat alles stond de evangelist voor ogen toen hij beschreef hoe de Doper Jezus aanwees als het lam van God dat de zonde van de wereld wegneemt. En zijn eerste lezers begrepen het zoals hij het bedoelde. Meestal letten we er niet op dat hij niet spreekt van 'de zonden' in het meervoud. Weggenomen wordt 'de zonde', in het enkelvoud. De zonde, het kwaad waar de wereld onder lijdt is de duisternis van het ongeloof dat het goddelijk licht weigert te aanvaarden.

De eerste lezers van het evangelie waren vertrouwd met de hele wereld van beelden en verhalen achter het symbool van het lam. Voor ons die het vandaag lezen ligt het veel moeilijker. Het gaat om verhalen en symbolen uit een tijd die duizenden jaren achter ons ligt. Wij zijn ook geen joden en bovendien vatten we een eucharistieviering zeker niet op als een schapenfeest. Hoe kunnen we dan verstaan wat we bidden als we Christus aanspreken als het lam Gods dat de zonden van de wereld (in het meervoud) wegneemt? Soms ben ik geneigd te denken dat we het symbool van het lam in onze liturgie beter zouden schrappen. Maar dat kunnen we niet doen zonder essentiële dingen uit de schat van ons geloof weg te gooien. 'Lichaam van Christus', zegt de persoon die me bij de communie de geconsacreerde hostie aanbiedt, 'het lam Gods dat de zonden van de wereld wegneemt'. Ik wil dit liefst in het enkelvoud verstaan. Communie, deelhebben aan het lichaam van Christus, neemt ons aller ongeloof weg. Zo worden wij door hem uit de slavernij van het kwaad bevrijd, en worden wij, door zijn Geest gedoopt, opnieuw geboren. Communie als een hergeboorte. Is dat niet een echte eucharistie, een feest van dankbare viering?

@preekvdw