Jes. 53,10-11 — "Hij gaf zijn leven als zoenoffer"De Heer heeft besloten zijn dienaar te vernederen en hem te doen lijden. Waarlijk, hij gaf zijn leven als zoenoffer, maar hij zal een nageslacht zien en het raadsbesluit van de Heer komt door hem tot vervulling. Na zijn lijden zal hij het licht zien en verzadigd worden. Door zijn zwoegen zal mijn rechtvaardige dienaar velen rechtvaardigen. Hij zal zich belasten met hun fouten.

Hebr. 4,14-16 — "God is barmhartig en genadig"Broeders en zusters,nu wij een verheven hogepriester hebben, een die de hemelen is doorgegaan, nu moeten wij vasthouden aan onze belijdenis. Want wij hebben een hogepriester, die in staat is mee te voelen met onze zwakheden. Hij werd zelf op allerlei manieren op de proef gesteld, precies zoals wij, afgezien dan van de zonde. Laten wij daarom vrijmoedig naderen tot de troon van Gods genade, om barmhartigheid en genade te verkrijgen en tijdige hulp.

Mc. 10,35-45 — "Wees dienaar van allen..."Toen kwamen Jakobus en Johannes, de zonen van Zebedeüs, naar Jezus toe en zeiden: “Meester, wij willen dat U voor ons doet wat wij U vragen.” Hij antwoordde hun: “Wat wilt ge dan dat Ik voor u doe?” Zij zeiden Hem: “Geef dat in uw glorie een van ons aan uw rechter- en de ander aan uw linkerhand moge zitten.” Maar Jezus zei hun: “Ge weet niet wat ge vraagt. Zijt ge in staat de beker te drinken, die Ik drink en met het doopsel gedoopt te worden waarmee Ik gedoopt word?” Zij antwoordden Hem: “Ja, dat kunnen wij.” “Inderdaad”, - gaf Jezus toe - “de beker die Ik drink, zult gij drinken, en met het doopsel waarmee Ik gedoopt word, zult gij gedoopt worden; maar het is niet aan Mij u te doen zitten aan mijn rechter- of linkerhand, omdat alleen zij dit verkrijgen voor wie dit is bereid.” Toen de tien anderen dit hoorden, werden ze kwaad op Jakobus en Johannes. Jezus echter riep hen bij zich en sprak tot hen: “Gij weet dat zij, die als heersers der volkeren gelden, hen met ijzeren vuist regeren en dat de groten misbruik maken van hun macht over hen. Dit mag bij u niet het geval zijn; wie onder u groot wil worden, moet dienaar van u zijn, en wie onder u de eerste wil zijn, moet aller slaaf wezen, want ook de Mensenzoon is niet gekomen om gediend te worden, maar om te dienen en om zijn leven te geven als losprijs voor velen.”

29ste zondag door het jaar – B-jaar 2018

“Niet goedkoop !!” 

Jes. 53,10-11 - Hebr. 4,14-16 - Mc. 10,35-45

‘PREEK VAN DE WEEK’Bezoek onze webstek: www.preekvandeweek.be – E-mail: info@preekvandeweek.be

Preek van de week“Niet goedkoop !!"

“Meester, wij willen u vragen iets voor ons te doen. Geef dat in uw glorie een van ons aan uw rechter- en de ander aan uw linkerhand moge zitten.”

Met die vraag hebben Johannes en Jakobus al lang rondgelopen. Wij mogen toch rekenen op hem voor een ereplaats als het eenmaal zo ver zal gekomen zijn... Met Jezus in het zonnetje staan, het is niet niks. Het is een heimelijk verlangen waaraan ze lange tijd geen woorden hebben durven geven. Je weet maar nooit wat hij zal antwoorden. En bovendien: welke tegenzet gaat de concurrentie doen? Want ook die andere leerlingen hebben dezelfde ambitie. Tot de twee het niet meer kunnen houden en Jezus hun vraag voor de voeten werpen.Je weet niet wat je vraagt, antwoordt Jezus. Net als ik zal je een bittere beker moeten drinken. Kun je dat wel? Er klinkt een lichte irritatie in het antwoord door. Want net nog heeft hij gezegd dat hij naar Jeruzalem moet trekken om daar een smadelijke dood te gaan sterven, en nu dit. Hebben die twee dat dan niet gehoord? Zijn zij echt doof aan die kant? Dringt dat dan niet tot hen door? En ze antwoorden wel dat ze die beker kunnen drinken. Maar ze weten niet wat ze zeggen. O ja, uiteindelijk – zovele jaren later - zullen ook zij een pijnlijke dood sterven. Maar daar hebben ze nu nog geen enkele kijk op. Nu beseffen ze nog altijd niet dat zijn radicaliteit in woord en daad naar de zelfkant van de samenleving voert. Ze lopen nog rond met de naïeve idee dat een diamant kan schitteren zonder dat hij geslepen is, of dat goud kan blinken als het niet in een hete oven is gesmolten. Je kan jouw Pasen niet krijgen als je er jouw eigen Goede Vrijdag niet bij neemt; ze vormen één onlosmakelijk voordelenpakket. Ze zijn voor- en achterkant van hetzelfde muntstuk.

En dan nog. Ook al kan je die beker nu drinken, dan nog is het niet aan mij om jullie te doen zitten aan mijn rechter- of linkerhand, omdat alleen zij dit verkrijgen voor wie dit is bereid. Let op de ironie van deze uitspraak. Want wie komt er terecht aan de rechter- en linkerhand van Jezus? Dat zijn twee criminelen, niet zittend op een zetel naast hem maar wel hangend aan een kruis, de ene aan de linkerkant en de andere aan de rechterkant van Jezus’ eigen kruis. En daarover hebben andere machten dan Jezus zelf beslist.Maar voor de leerlingen blijft dit een geheime codetaal die zij niet kunnen ontcijferen. En hoe gaat dat dan? Toen de andere leerlingen het antwoord van Jezus hoorden waren ze kwaad op Jakobus en Johannes. Waarom kwaad? O nee, niet omdat ze zich ergeren over de platvloerse opvatting van hun twee collega’s. Wel omdat de concurrentie hen is voor geweest. Ze zijn allemaal dezelfde, en ze willen ook allemaal hetzelfde: een mooie positie met veel macht, eer en aanzien. Dat is de heimelijke drijfveer die naar boven komt. Veel hebben ze van Jezus blijkbaar nog niet begrepen. En nog veel minder hebben ze een ommekeer gemaakt in hun leven. Net als wijzelf, die over deze evangelietekst mooi kunnen praten, maar die ook onze eigen verborgen motieven hebben.

Terug naar het evangelieverhaal. De ruzie tussen de leerlingen loopt zo hoog op, dat Jezus moet tussenkomen om duidelijk te maken waar het op staat. Wie macht en status nastreeft hoort niet thuis in de kring van Jezus. Wie onder u de eerste wil zijn moet de slaaf van iedereen worden.Een slaaf. Een dienaar der dienaren. Iemand die steeds in de schaduw staat om er de minst aantrekkelijke klussen te klaren en daarvoor nog geschopt en geslagen kan worden ook. Ook in onze tijd, al doen wij het op een meer beschaafde manier. Zoals de verpleegkundige die onopvallend dag in, dag uit het beste van zichzelf geeft voor een groep zwaar demente bejaarden, en die daarvoor niet de minste waardering krijgt. Zoals de straathoekwerker die vaak op vrijwillige basis zich inzet voor verslaafden en daklozen en regelmatig een fluitconcert moet aanhoren. Of de velen die zich dan wel bekommeren over vluchtelingen in mensonwaardige omstandigheden en het moeten stellen zonder dat greintje respect.

Wie de weg van Jezus gaat, gaat een moeilijke weg. Maar kan het ook anders? De profeet Jesaja wist het reeds toen hij sprak over de lijdende dienaar. Wie de gegevenheid aan God radicaliseert, kan niet anders dan in conflict komen met de impulsen die de wereld beheersen en voortdrijven. Wie de dienstbaarheid tot in zijn meest radicale consequenties beleeft, moet wel eindigen aan het kruis. Dat ligt als het ware in de natuur der dingen. Wie het ene doet, lokt het andere uit. En toch is die moeilijke weg de enige die tot de volheid voert, en die de waan van de dag overleeft. Christendom kijkt dieper: het gaat de uiterste consequentie niet uit de weg, als die het gevolg is van de volledige gegevenheid aan God en van een geradicaliseerde dienstbaarheid.

Christendom is niet goedkoop. Niet ‘trendy’, niet ‘sexy’, niet ‘cool’. Wel tegendraads. Gelukkig hij of zij die de bittere beker niet uit de weg gaat. Gelukkig hij of zij die verder kan zien. Voor hem of haar is er een wenkend toekomstperspectief. Is er hoop en fundamenteel optimisme. Over de dood heen.

@preekvdw