NAARSTIG VALKSKE Jaargang 21, n. 3

De groepsleiding aan het woord

Dag scoutertjes allemaal! De voorbije weken waren de kapoenen,

wouters, jonggivers, givers en jin de meest bezige bijen van het hele

Zingemse dorp! Nu zullen jullie wel denken: “ Waarom waren deze

scouters zo druk bezig?” Wel, dat zal ik eens vlug vertellen. Het

begon allemaal enkele weken geleden in en rond ons

scoutslokaal…

Op zaterdag 29 maart was de leiding op ’t gemak alles aan het

klaarzetten voor de scoutsfuif, tot plots… Een hele bende

kapoenen, wouters en zelfs jonggivers de Griffel kwam

binnengestormd! Wat was de leiding blij verrast met zo’n opkomst

voor het kinderfeest. En een kinderfeest werd het: lustig vlogen

benen en armen de lucht in, nog nooit was zo’n danstalent

tentoongespreid. Het leek wel of we op de audities van ‘So you

think you can dance’ waren aanbeland. Er was ook plaats voor

scouters met andere talenten: eten bijvoorbeeld. In een mum van

tijd verdwenen de pannenkoeken achter de kiezen. Om 20u was

het de beurt aan de ouders om het betere benenwerk te showen.

Zij zagen meteen in dat ze nooit zouden kunnen winnen van hun

kroost en legden zich vooral toe op banden smeden met de

andere ouders. Om 21u30 was het zo ver: de grote scoutsfuif kon

beginnen. Veel woorden hoeven hier niet aan vuil gemaakt te

worden: een knalfuif als ‘Dance, dance drop your pants’, daar steek

ik mijn broek voor af. Gelukkig bleven alle broeken aan.

Zaterdag 19 april was nog zo’n heugelijke drukke dag. Scouters

maken graag andere mensen gelukkig en hoe kan dat beter dan

met een bloemetje. Jonggivers, givers en jin trokken langs Zingemse

velden en wegen zeulend met bakken vol kleurrijke bloemen om ze

aan de Zingemse man (en vrouw) te brengen. Wederom werd er

smakelijk gelachen wanneer een man opendeed en diens eerst

woorden waren: ‘Een bloemetje? Wacht, dat moet ik eerst aan mijn

vrouw vragen.’

In de namiddag was het aan de kapoenen en wouters om de

spierballen te laten rollen. Zij namen het op de districtsdag op

tegen de andere scouts uit de omgeving. En natuurlijk gingen we

met de eerste prijs aan de haal (net zoals alle andere

deelnemende scouts, maar dat moeten we er niet bijzeggen).

Ja, ja scoutertjes, zoals je hoort hebben we alweer vele avonturen

beleefd! Zo, dan kijk ik nu al even vooruit, naar de andere

avonturen die in het verschiet liggen. Op 4 mei gaan we met de

jonggivers, givers, jin en leiding opnieuw op stap naar Tiegem, onze

jaarlijkse staptocht vroeg in de ochtend. Moes stuurt hiervoor nog

een (konijntjes)brief!

Scouterdescouterdescout!

De

groepsleiding

Kapoenen

Kapoenen in de prehistorie

Wij, de kapoenenleiding, gingen met de kapoenen helemaal terug

naar het ontstaan van de aarde. 29 kapoenen waren even

enthousiast als ons en vertrokken met ons mee op weekend naar

Merelbeke om daar 24u te verblijven en alles te weten te komen

over hoe we eigenlijk als mens op deze wereld terecht gekomen

zijn. Na een echte oerknal en het ontstaan van onze wereldbol,

begonnen we aan ons knallend spel TIK TAK BOEM, waarbij de

kapoenen zich steeds bij elke KNAL moesten bewijzen dat ze hun

bestaan op deze wereld waardig zijn!!

RAAAAWRRR !!… De dino’s mochten we ook zeker niet vergeten in

ons verhaal. Een eitje rolde door de ‘intussen ontstane’ bossen.

Plots kwam daar een levensechte dino uit en natuurlijk ook een spel

met dino’s zoals de Tyranosaurus Rex, Stegosaurus, Ceratops,

Dyplodokus, en Brachiosaurus. Sommige kapoenen waren zeer

vindingrijk in het zoeken van een ideale plaats voor hun ei en het

bouwen van hun nest. Na enige tactiek-bespreking en met de das

in de broek kon het spel beginnen en konden aanvallers vertrekken

naar andere nesten om zoveel mogelijk eitjes te veroveren om hun

eigen kroost uit te breiden en te behoeden van uit te sterven.

MAAR PAS OP!! Dit was niet zonder gevaar, want er liep ook de

SLUWE EITJESROVER ANKE rond! Team Seppe was de

overduidelijke winnaar, die toch met een paar dozijn voorsprong

hun overwinning mochten vieren!

Maar hun succes duurde niet lang, want na ons grote UITSTERF-

SPEL bleef er van de dinosauriërs helaas niets meer over en

verdwenen ze als fossielen in de grond. Onze kapoenen maakten

met klei eigen fossielen, zodat ze zelfs na hun uitsterven nog lang

daarna vereeuwigd en herinnerd zullen worden. Hier zagen we wat

voor creatief talent onze leden hadden. Hun prachtige kunstwerken

werden dan ook tentoongesteld in ons persoonlijk ‘vensterbank

museum’.

Daarna kwam ook de oermens op het toneel! Maar die oermensen

hadden natuurlijk honger. Ze moesten jagen op wilde dieren om de

spaghetti wat meer toe te spijzen ’s avonds. Ze hadden keus uit

een lekker stuk konijn, koe, een Femke, een Jan…, en wat ander wild

dat er rondliep op het terrein. Na groot verdict konden de

kapoenen het toch niet over hun hart krijgen om één van die

beestjes kwaad te doen en kozen ze om leider Seppe in de pot te

steken!! Hmmm, even lekker !!

Omdat in die tijd ‘het bestek’ nog niet was uitgevonden, mochten

de kapoenen éénmalig van ons hun handen gebruiken om hun

heerlijke bord spaghetti te verorberen. En met veel plezier hingen

daarna veel schattige kapoenengezichtjes vol met slierten en saus

die de laatste restjes van hun bord hadden afgelikt!

Na het wassen en plassen en prachtig verhaal van Moes over de

Gouden Vogel, hadden de kinderen zich klaargemaakt voor het

OERMENSFEEST en lieten ze zich van hun meest prehistorische kant

zien. Danstalenten werden gespot en marshmallows werden

verslonden. Maar oermensen kunnen niet eeuwig blijven

doorfeesten, dus was het tijd voor te gaan slapen. De volgende

ochtend moesten we afscheid nemen maar voor de laatste keer

gedroegen we ons als een echte oermens die reed op een

MAMMOET en zwaaide met zijn knots.

Kauw

KINDERFEEST 29 MAART

Ook daar werd veel danstalent gespot! Iedereen liet zich van zijn

mooiste kan zien met de haren in de gel en mooiste schoentjes

aan. De kinderen hebben zich helemaal gegeven op hun eigen

gekozen muziek, waarbij het ‘pestlied’ toch het populairst was! Zeker

kapoen Leonard haalde alles uit de kast met zijn breakdance

moves in de DANCEBATTLE tussen meisjes en jongens. Nog eens

een daverend applaus aan DJ Seppe en DJ Thijs. Ook buiten

konden ze zich helemaal uitleven op de speeltuin en met

verstoppertje. HET KINDERFEEST WAS ECHT TOP!!! Ook lof aan het

leger meisjes (Lotte en Janne en broertjes en zusjes en nog meer Lottes,

die mij mee hebben helpen meezoeken naar mijn schoenen, dank u).

Zwemmen 5 april

Ja ja “Blub ik ben een vis” mogen de kapoenen nu ook zeggen

want ze gedroegen zich als een vis in het water daar in het

zwembad van Oudenaarde. Sommigen met mooie vinnen en

anderen met een grote staart gingen ze van start. Met pijlsnelheid

kliefden ze door het water en spettereden dat het een lieve lust

was want spetter pieter pater wat was het lekker in het water. Moe

maar voldaan gingen we naar huis en ze mochten hun vinnen en

staarten weer afwerpen en zo waren we weer blij dat we op droog

land stonden.

K3-vergadering 12 april

We konden het niet verbergen , de echte Karen was niet aanwezig.

We hadden nochtans voor een goede vervanger gezorgd, maar

die viel vlug door de mand. Toch wilden KAREN, KRISTEL en JOSJE

zich eens bewijzen tegenover Gertje. De één kon goed dansen,

de ander kon mooi zingen en de laatste kon mooi paraderen. Om

nu de echt te beslissen wie de beste K3 is, schakelde Gertje de

kapoenen in. We hielden eerst en vooral een ZANGWEDSTRIJD .

Op basis van de resultaten van de jury kozen de kapoenen hun

favoriete K3-lid. Dan was het tijd voor de volgende test. De

DANSPROEF speelde zich af met behulp van stoelen, het werd een

heuse stoelendans. Daarna als laatste proef deden we dus een

KLEDINGPARADE. De eerste die zich snel en mooi kon aankleden

en paraderen voor het publiek werd de winnaar. Weer een ander

K3-lid werd de winnaar. Zo was elk in iets goed en kon Gert niet

beslissen wie de beste was… Maar zo wist hij wel dat K3 samen

moest blijven en hij besloot zelf dat enkele kapoenen mee mochten

doen op het volgend optreden van K3. Zo zingt K3 nog verder

van ze “oyalélé” en “chacha locoen wij zingen gewoon lekker mee”!

Districtsdag te Ronse 19 april

Samen met de 6 andere scoutsgroepen van de Vlaamse Ardennen

gingen we naar Ronse, naar het circus! We gingen bij elke artiest

langs om zijn circusact te leren. We moesten goed ons best doen

om alle opdrachten tot een goed einde te brengen. Zo waren er

veel sterke kapoenen nodig bij de menselijke stapel op de stoel.

Evenwicht was er nodig bij de knikker in de buis. We haalden onze

sterkste springbenen boven bij het zakspringen. Verder leerden we

raak schieten met onze torpedo. Met alle opdrachten verzamelden

we punten en vieruurtjes. En wat bleek met ons aantal punten

haalden we een EERSTE PLAATS. We gingen dus als WINNAARS

naar huis en misschien mogen we nu wel eens optreden in het circus

met onze kunsten!!

Mysterieuze mier

Retteketet! Met Wouters altijd pret!

Wohoe het wouterweekend was leuk! We waren met iets minder,

maar hebben ons goed geamuseerd! Dit deels omdat er in het bos

waar we speelden een schat lag die we, jawel jawel, gevonden

hebben! Een van de voordelen van het vinden van een schat met

weinig wouters is dat er meer schatdeel per persoon was!!! Onze

excuses aan de oudertjes als de wouters net iets meer wogen bij

het afhalen dan bij het afzetten… Hier enkele sfeerfoto’s (en AMAI

er was zeer veel sfeer!):

Gelukkig is er ook na het weekend veel beweging en spel geweest

zodat de snoepjes niet zo schadelijk waren voor de kinder- (en

leiding) buikjes... We zijn namelijk op verschillende plekken geweest

om ons wouterplezier te verspreiden: het zwembad, Zingemcity en

het bos! Daar in het bos was er een probleem: het Lozerbos was

namelijk een beetje te veel een Lozerbos (mietjesbos) geworden

en daar moesten de wouters natuurlijk iets aan doen! Er zat niets

anders op dan het

Lozerbos aan

SWAGKRUIDEN te

helpen. Dit was

natuurlijk niet naar de

zin van de

SWAGPOLITIE: die wil

dat de lozers in het

bos mietjes zijn en

blijven en niet zoals

de wouters: mega-

coolzaligyoloSWAG!

De wouters deelden

zich op in drie teams

en het was al snel

duidelijk dat de

bende met de coolste naam het meeste SWAGkruid kon smokkelen

door het bos: De Yologirls en Tuur! PROFICIAT NOGMAALS! We

hebbben ons geamuseerd en na het spelen moesten we allemaal

een traan verborgen houden… want het was de laatste echte

vergadering… Maar het verhaaltje was nog niet uit: er ontstond

een liefdevol SWAGKRUIDGEVECHT onder de leden, het gevolg

dat we allemaal onder de bloem… NEEN IK BEDOEL ‘onder het

swagkruid’ zaten! We sloten tot slot het jaar af met een klassieker:

Kiekeboe! Gelukkig is iedereen terug gevonden en bleef niemand

achter in het bos!

Wouters vs. Waes vs. wonggivers

Jaja, u leest het goed, beste NaVa-abonnee: als laatste ultieme

opdracht kregen de heren Koen Wauters en Tom Waes de kans

om het op te nemen tegen onze eigen jonggivers, die voor de

gelegenheid ‘wonggivers’ gedoopt werden. Deze uitdaging

haalde het kleine scherm echter nooit, aangezien zowel één als

VTM de zware vernedering van hun boegbeelden niet op

nationale tv wouden zien verschijnen. Wij zijn echter zo’n grote fans

van persvrijheid, vrijheid van meningsuiting, Justin Bieber, FC De

Kampioenen en waarachtige tv zonder doofpottoestanden en

gefoefel, dat wij deze epische ontmoeting toch met jullie zullen

delen.

Het begon allemaal op een donkere winteravond in een

groezelige blokhut ergens diep in een Noord-Koreaans verlaten

mijnbouwersdorp. Daar, op die geheim locatie hadden bobo’s van

één en vtm al uren zitten vergaderen rond de definitieve vorm van

hun nieuwe tv-format ‘Wauters vs. Waes’.

Of het nu aan het tekort van zuurstof in de slecht verluchte hut, het

overmatig drankgebruik of de vrijgekomen chloorgasdampen bij het

urineren op het bleekwater gebruikt voor de reiniging van de

toiletten lag, zullen we nooit weten, maar rond 23.34u lokale tijd

begingen de tv-bobo’s een cruciale fout… Exact op dat moment

werd immers met stemming door middel van handopsteking, unaniem

besloten om de 11e en allesbeslissende opdracht van ‘Wauters vs.

Waes’ in Zingem city te laten doorgaan. Niemand kon voorzien dat

wat begon als een ludiek en prestigieus spelletje tussen 2 zenders

al gauw zou ontaarden in een regelrechte nachtmerrie…

3 jaar later

18 bloeddorstige wonggivers staan stipt op tijd met hun stalen ros

voor de 3 ultieme, beslissende dagen van het tv-programma. Van

Wauters en Waes is geen spoor te bekennen. Uit hooghartigheid ?

Uit zelfbehoud? Of uit pure angst?

Onze wonggivers zal het alvast niet deren, met of zonder Wauters

en Waes, triomferen zullen ze.

3 kwartier later, komen de heren dan toch schoorvoetend en

aarzelend toe op ons terrein. Oogcontact maken, doen ze niet. De

enige ogen die ze het hele weekend zullen zien, zijn de eksterogen

op hun kleine tenen. (Twas immers goed weer en dan draagt een

mens al nekeer gauw sandalen, dat zweet al eens minder.)

Genoeg gezever nu, tijd voor actie. Samson en Kabouter Plop -de

serieuze tv-figuren waren blijkbaar op- leggen de bedoeling van

dit weekend uit. 5 aartsmoeilijke opdrachten zullen vervuld moeten

worden, waarbij Wauters en Waes het tegen onze wonggivers

zullen opnemen.

Gedurende heel het weekend zou er ook een lamp op willekeurige

tijdstippen gaan branden, de eerste die dit kon signaliseren kreeg

ook een extra punt. Deze opdracht kan u bekend voorkomen,

dames en heren. Later werd deze opdracht immers voor de serie

herwerkt en vereenvoudigd, zodat Wauters en Waes hem toch op

een deftige manier konden uitvoeren.

Opdracht 1: ‘The crossing of the Schelde’

Zo rap mogelijk moeten de protagonisten 3 vuurtjes ontsteken en

daarmee 3 fakkels aansteken die verspreid staan langs de

Schelde. Het eerste vuurtje is een

opwarmertje, want dit mag

simpelweg met een stekske

aangestoken worden. Daarna

wordt de magnesiumstick-

vaardigheid getest, om dan te

eindigen met de staalwol-

batterijmethode. Met hun laatste

fakkel moeten ze zo rap mogelijk

een kaars aansteken en die in

een zelf-gefabriceerde boot de

Schelde overbrengen, waar de

laatste kaars op hen staat te

wachten.

Een spannende strijd tussen 2 wonggiverteams ontbrandde. Jammer

genoeg kon van de heren Wauters en Waes niet hetzelfde gezegd

worden. De interessantste shots die die dag van hen genomen

konden worden, was van de blaren op hun vingers en de obligate

“Ik zen kapots!” van Waes.

Opdracht 2: ‘The sjorring of the Table’

Weer een piece of cake voor onze woggi’s. Bouw een zo groot en

stabiel mogelijke tafel uit wat houten balken. Terwijl Wauters en

Waes met prit en ducktape aan de slag gingen, wisten onze

wonggivers wel beter: met sjorkoord bouwt men nu eenmaal de

beste tafels.

Ook deze opdracht werd met voorsprong gewonnen door team

Zingem. Een tafel van 10-tallen meters hoog en van ongekende

stabiliteit werd in een mum van tijd opgebouwd. Dat belooft voor

het kamp.

Opdracht 3: Zingem-Bordeaux-Oudenaarde-Parijs-Zingem

In de namiddag werd de misschien wel zwaarste opdracht van het

hele weekend uitgevoerd. De klassieke wielerwedstrijd Zingem-

Bordeaux-Oudenaarde-Parijs-Zingem (laatste winnaar Eusebius

Van Bollendamgonck in 1836) werd immers nog eens van onder

het stof gehaald en dat met over het hele parcours ook nog eens

wind tegen, bergop en kasseien (ge kunt maar pech hebben).

Onze jonggivers volhardden echter en speelden het ploegenspel

goed uit. Rond Oudenaarde werden de heren Wauters en Waes

voor hun eigen gezondheid uit koers gezet, terwijl onze wonggivers

op dat moment al zaten te chillen op hun kilometershoge tafel in

Zingem.

Opdracht 4: Woskars a.k.a. Wolden Globes alias Vlaamse

televisiesterren

Deze opdracht was even simpel als geniaal: verdien zo rap

mogelijk een Vlaamse televisiester in Oudenaarde. Dit doe je

uiteraard niet zomaar: kennis, vaardigheden, durf, doortastendheid

en charisma zijn de vereiste kenmerken die je nodig hebt om zo’n

felbeheerde ster te kunnen bemachtigen.

Aangezien Wauters en Waes toen nog aan het uithuilen waren van

hun nederlaag in opdracht 3, was ook dit weer enkel een battle

tussen wonggivers onderling. Speciaal ter gelegenheid van de

komst van onze 18 helden, werd er een heuse volkskermis

georganiseerd door de bevolking van Oudenaarde en kwamen

miljoenen kijklustigen hen aanmoedigen. De fans werden niet

teleurgesteld, want wat volgde was een thriller van formaat, waarbij

pas in de diepe finale het verschil gemaakt kon worden. Deze

ontknoping zal geheid de geschiedenisboeken ingaan als de

‘Parkstarbattle with tennis balls and chickens’.

Opdracht 4: De val van

1 miljoen spekken.

In een ultieme poging

om hun gezicht te

redden werd nog een

extra opdracht

bijverzonnen door

Waes en Wauters.

Aangezien het hen

fysiek niet lukte om

onze wonggivers te

verslaan, werd een

opdracht waarbij de

intellectuele

kwaliteiten de doorslag zouden geven, ingevoerd.

1 miljoen spekken moesten telkens allemaal ingezet en verdeeld

worden over verschillende antwoordmogelijkheden. Was je

antwoord fout dan verdwenen je spekken naar je tegenstanders.

Hoewel Wauters en Waes na 4 ronden al stevig aan de leiding

stonden, gaven ze ook deze opdracht op. Volgens Wauters

hadden sommige van onze wonggivers hun handen immers niet

gewassen voor het spel en toen hij te horen kreeg dat hij de

snoepen op het einde ook nog zou moeten opeten, knakte er iets

bij de zanger van Clouseau. Wij quoten: “Maar eikes, das vies, mijn

mama zegt dat ge nooit snoepen moogt eten waar iemand anders

met vuile handen heeft aangezeten, das immers niet hiegjenies.”

Waarop Waes: “Ja, das waar, mijn mama zegt dat ook, ik doe ook

niet meer mee, neh. En mijn tandarts zegt dat ik te veel gaatjes heb

door te veel te snoepen, dus nu doe ik dubbel niet mee.” “Awel ik

doe driedubbel niet mee!”, zegdegde Wauters daarop. Waarop

Waes “Driedubbel? Is dat dan 6x of 3x?” “3x denk ik, of alleja, dat

bedoel ik in ieder geval.”, zei Wauters.

“Ahja, ok, dan ist goed, zolang het maar duidelijk is, want kheb niet

graag onduidelijkheid, ik krijg daar jeuk van.”, zei Waes.

“Mor, allez, das toeval. Ik ben ook algerisch aan dingen. Wel niet

aan onduidelijkheid. Ik ben algerisch aan goeie muziek.”, reageerde

Wauters daarop.

En Waes, “Allergisch aan goeie muziek, maar jij bent toch een

muzik… Ah nee, laat maar, tis al in orde.“

Dat deze dialoog niet in de serie werd opgenomen begrijpen we

wel, maar waarom de spannende strijd tussen de wonggivers, die

zo goed als op een ex aequo leidde, nooit het scherm haalde

blijft ons een raadsel.

Opdracht 5: De pro forma opdracht.

Aangezien de jonggivers alles toch al gewonnen hadden was de

opdracht van de zondagochtend eigenlijk puur pro forma. Voor de

volledigheid vermelden we er toch bij dat ook dit een spannende

strijd leverde tussen de wonggivers onderling. Wauters en Waes

waren ondertussen nog steeds aan het opzoeken hoe je de

woorden ‘allergisch’ en ‘hygiënisch’ schrijft en of 3-dubbel, nu 6x of

3x is. Hopelijk zijn ze daar uiteindelijk wel in geslaagd.

>>> Wauters vs. Waes vs. Wonggivers: 0-0-5 <<<

Givers

De givers werden uitgenodigd om lessen te komen volgen op de

superheldenschool en ik kan nu al verklappen dat ze met glans

geslaagd zijn, wat een helden!! Kazimir kon er dit weekend jammer

genoeg niet bij zijn want Sara was moe en hij nam de zware taak

op zich om Sara weer wakker te maken.

Vrijdag kregen onze superhelden een toelatingsquiz

voorgeschoteld en niet zo maar één: onze helden moesten allerlei

chemische raadsels oplossen, nadenken over de wereld van Harry

Potter en ondertussen ook water drinken, veel water!

Hier werd al snel duidelijk dat je niet groot moet zijn om veel te

drinken ( Chiara - 1m58 - dronk toch zeker 3 liter water en niet

omdat ze wou antwoorden, nee gewoon omdat ze dorst had).

De volgende dag volgde de clash tussen de helden. Wie kan er

het snelst water overbrengen: Lassie of Beethoven (de hond niet

de componist) ? Wie kan er het langst in iemand zijn ogen kijken

zonder te lachen Batman of Catwoman? (Of misschien toch onze

trouwe Labrador Denzel?)

Wie kan er het meest eten Homer Simpson, Radioactive man of

gewoon onze dikke givers?

Daarna trokken de givers incognito de stad in, wat daar gebeurde

kan ik jammer genoeg niet meedelen want dat is topgeheim! ’s

Avonds volgde er nog guerilla waar onze givers als echte helden

door het bos slopen en wisten te ontsnappen van de veel te luide

kwade boer ;)

Na die avond wisten we wat we toch al lang dachten onze givers

dat zijn echte helden!

En de 2 grootste helden (letterlijk) waren Sander en Pieter die meer

dan 1 friteuse blusten dit weekend!

Bedankt givers voor het fijne weekend!

Impulsief Winterkoninkje

Deze publicatie geraakte niet door de censuur van het Naarstig

Valkske van februari, maar de redactie kon u deze toch niet

onthouden:

Op Valentijn lieten de givers hun gevoelens de vrije loop dit is het

mooie resultaat:

Lieve M,

Ik kan alleen maar aan jou

denken. Wanneer ik je zie gaat

mijn hart sneller slaan. Je bent zo

heet en sexy dat ik niemand

anders wil hebben. Je bent de

ware voor mij. Ik zal er alles aan

doen om je gelukkig te maken . En

tijdens de nacht zullen we lekker

warm hebben want we zullen

samen op een matje liggen.

X D.

Liefste D

Je kan zo goed blaffen en kwijlen, Je bent een echte labrador.

Als je wil, gaan we wandelen en dan mag je loslopen, ik zal het me

niet bekopen.

Je bent zo lekker en zacht met je glanzende vacht.

Liefs Anoniempje

Je ogen zijn als sterren in de hemel

Je blonde haar waait in de wind

Maar het is je stem die overwint

En die roept mijn naam

Kom hier naast me staan

Daar staan we dan hand in hand

Wachten tot de eerste vallende ster strandt

Jin op inleefweek – dag 2

De slaap was vorige nacht zeer moeilijk te vinden, dus na 1u

hebben we dan maar besloten de zoektocht op te geven en in

ons bed te kruipen. Hoewel een gemiddelde mens na maar 5 uur

echte slaap erbij zou lopen als een echte zombie, was er deze

ochtend maar vrij weinig van te merken. Wil dit dan zeggen dat

onze jinners, Leo en Flor, een extreem taai soort scouters zijn? Of

proberen ze de schijn nog hoog te houden? Een ding is zeker:

door een niet zo zeer gespijsde bankrekening zal slechts één van

de leden mee kunnen op jinreis (naar

Hongarije). Achteraf gezien was het toch niet

zo'n slim idee om caviaar en champagne te

consumeren als avondmaal op onze eerste

dag. Een tip naar volgend jaar toe dus. De

leiding, Simon en Tom, mogen uiteraard wel

mee, omdat er toch voldoende toezicht

moet zijn voor het lid. Als tijdens deze week niemand van de jinners

gaat bezwijken, zullen we spijtig genoeg een gevecht tot de dood

moeten houden. Als u tegen deze sadistische doch noodzakelijke

praktijk zou zijn, mag u altijd een bijdrage storten op onze

jinrekening...

Naast de vreselijke terreur van het monster dat ons uit de slaap

houdt, worden we sinds kort ook geteisterd door een gedrocht dat

rond het lokaal doolt. Voor zover we weten heeft het monster geen

naam, maar we waren wel in staat een foto te nemen.

Na een prachtige peptalk en een uitgebreid aanvalsplan van

(hoofd)leider Tom waren we erin geslaagd het wezen weg te jagen

van ons territorium, waardoor we eindelijk naar de winkel konden

gaan. Ook hier hangt een zeer spannend verhaal aan vast, maar

wegens tijdstekort en gebrek aan geloofwaardigheid zal ik dat stuk

er maar uitlaten.

Verder staan volgende punten nog op de agenda van deze

week:

- Een raket lanceren

- Een culturele rondtocht in het nachtelijke Gent

- Het harige monster verslaan

- Zingem onafhankelijk verklaren

Wens ons geluk toe,

De jin

Kampdata zomer 2014

Kapoenen: 7 – 12 juli

Wouters: 5 – 12 juli

Jonggivers: 5 – 15 augustus

Givers: 5 – 15 augustus

Tot dan!