"Hoe ik mijn leven terug kreeg"

Met 7 tips uit mijn turbulente leven 

 Zodat ook jij balans krijgt  in jou leven

Margreet Modderman 

1 e-Book Maart 2018

1

Wanneer ik vertel dat het mijn specialiteit is om sterke mensen minder sterk te maken kijken ze mij

raar aan. Ze schieten in de lach. Moet het niet andersom zijn?  Nee, zeker niet, denk er maar eens

goed over na.

Een scheefgegroeid leven

Het ontstaan van mijn  overlevingsstrategieën Dom voelen Afgewezen en niet geaccepteerd voelen Aanpassen en pleasen  Bewijsdrang Geen tijd om te genieten Het effect op mijn relaties Het begin van de eerste verandering Weg met de overlevingsstrategieën terug naar mijn 1e natuur Ik heb een hartstochtelijke belofte gemaakt, nu ik eerst!

Van overlevingsstrategie naar balans in je leven

Mijn Verhaal2

7 tips hoe ook jij balans kunt krijgen in je leven 31e:  Zet jezelf op nummer één 2e:  Wees jezelf, er zijn al anderen genoeg 3e:  Bewijsdrang 4e:  Ga genieten van het moment 5e:  Even stilstaan, een hele vooruitgang 6e:  Een afspraak met jezelf is ook een afspraak 7e:  Als je blijft doen wat je altijd deed, krijg je wat je altijd kreeg!

Inleiding

1 Van overlevingsstrategie naar balans in je leven

Ben jij ook zo’n sterk mens? Je weet wel een échte doorzetter. Eentje die niet opgeeft als het lastig wordt, zo een die de tanden in een probleem zet. Het probleem aanpakt en oplost. Klagen doe je niet, dat heeft geen zin. Je zet je schouders eronder en gaat door. Ja, iedere dag opnieuw.

Dat zijn wat mij betreft grote kenmerken van sterke mensen. Alles zelfoplossen en gewoon doorgaan zonder er al te veel woorden aan vuil te maken.

Door je sterkte geef je niet zomaar op. Je neemt je verantwoordelijkheden serieus. Vaak ben je ook daadwerkelijk verantwoordelijk voor die bepaalde situatie en hebt geen keus.

Stel dat je mantelzorger bent. Waarschijnlijk doe je dat met liefde maar het kost je heel veel. Ook de zorg voor kinderen, helemaal als je er door omstandigheden alleen voor staat.

Het zijn verantwoordelijkheden waar je niet zomaar voor weg kunt lopen. Gewoon doen en doorgaan. Meestal zijn het ook nog eens verantwoordelijkheden die je niet snel overdraagt aan anderen. Namelijk wie weet er beter wat er nodig is dan jij?

Je blijft maar doorgaan en denkt er niet aan eens stil te staan. Om eens helemaal niets te doen. Zelfs belangrijke zaken als eten schietener regelmatig bij in of het moet al even hup snel tussendoor.

Als sterk mens kun jij je enorm wegcijferen. Daar ben je geweldig goed in.

Ik heb inmiddels ontdekt dat het altijd maar sterk zijn en onbewust veel te ver over je eigen grenzen gaan heel goed kan komen door ervaringen uit je verleden.

Zoals een boom scheef gaat groeien als er te vaak en te veel wind van dezelfde kant komt, zo groeien ook wij mensen scheef als er te veel dingen gebeuren die beter hadden gekund.

2

3

Een scheefgegroeid leven

Als voorbeeld neem ik je mee op een korte reis door mijn leven. Het geeft je inzicht dat scheefgroeien bijna vanzelfsprekend is door vele omstandigheden waar je mee te maken kan krijgen. Mocht jij dat inzicht ook krijgen dan kun je net zoals ik ook het roer omgooien en sta je weer krachtig rechtop.

De ‘ te sterke ik’  van mijn oude identiteit is veranderd in een krachtige sterkte in mijn authentieke persoonlijkheid. Authentiek echt mijzelf zijn!

Ongeveer in 2012, zo rond mijn 48e levensjaar is voor mij mijn keerpunt begonnen. Door deze nieuwe inzichten en aanpassingen is er balans in mijn leven gekomen, ik zit nu geweldig in mijn vel.

Ik geloof dat wanneer je dit E-book leest je zult begrijpen waarom je bent gaan doen wat je doet. Niet dat je leven zo is gegaan als dat van mij, maar wel dat omstandigheden ervoor zorgen dat je nu reageert zoals je reageert.

Iedereen wil uiteindelijk pijn vermijden. Daarom ontwikkel je onbewust overlevingsstrategieën die daarvoor zorgen. Deze overlevingsstrategieën worden een deel van jezelf.

4

Mijn verhaal: 2

Het ontstaan van mijn overlevingsstrategieën

Mijn leven is nogal bruisend geweest. Ik heb veel gedaan en meegemaakt. Niet alleen negatief, zeker ook positief. Het spreekwoord “ieder huisje heeft zijn kruisje” lijkt dan meestal wel op te gaan, alleen zijn sommige kruisjes van piepschuim en de anderen van beton. Mijn kruis (echt geen kruisje) heeft mij gevormd tot een sterke vrouw met het motto ”doorgaan met doorgaan”. Het leven had mij bitter kunnen maken alleen heb ik er altijd voor gekozen om er beter van te worden.

Dom voelen

In mijn kinderjaren had ik problemen om mee te komen op school. Hierdoor voelde ik mij nogal dom. Nu vele jaren later weet ik dat ik dyslectisch ben alleen had niemand daar toen nog van gehoord. Het leek wel alsof dyslexie nog niet bestond.

Niet zeuren en beter je best doen was de oplossing. Aangezien mijn klas erg groot was hebben mijn ouders mij naar een andere school laten gaan. Daar zou ik meer aandacht krijgen wat beter zou zijn voor mij.

Nou aandacht kreeg ik, vooral negatieve. Het was een school met juist hele kleine klassen. Twee klassen zaten er in een lokaal. Als ik slechte cijfers behaalde moest ik tussen de leerlingen zitten van de lagere klas. Het was bedoeld om mij te motiveren, om beter mijn best te doen. Helaas werkte dit averechts.

Men ging toen totaal anders om met dyslectie dan tegenwoordig. Een onvoldoende voor aardrijkskunde of biologie was heel gebruikelijk want schrijffouten telden bij deze vakken ook mee.

Het resultaat was dat ik bijna het hele schooljaar tussen de leerlingen in van een lagere klas zat. Erg frustrerend voor een kind van ongeveer 8 jaar. Dit alles versterkte mijn gevoel van domheid. De basisschool en later de middelbare school heb ik dan ook als straf ervaren. Ik voelde me niet veilig. Het gaf mij een gevoel van afwijzing en onrechtvaardigheid.

5

Je kunt je misschien wel voorstellen dat het ontdekken van je eigen identiteit op deze leeftijd zo niet positief beïnvloed wordt. De scheefgroei is hier begonnen en was de basis van mijn “2e natuur”.

In de 2e klas, de tegenwoordige groep 4 ben ik om die “domheid” blijven zitten. Dat je als puber blijft zitten, dat kan. Op de middelbare school stranden veel pubers. Het lijkt wel of het erbij hoort. Op de basisschool blijven zitten vond ik persoonlijk toch wel heel erg. Jarenlang heb ik mij hier diep voor geschaamd. Mijn dyslectie en blijven zitten was een groot geheim.

Gelukkig heb ik met slimme trucjes dit probleem goed kunnen verstoppen. Tot voor kort mocht niemand het weten. Het laat je op eieren lopen. Doodvermoeiend. Klotsende oksels als er mensen naar voren werden geroepen om iets op het bord te schrijven. Door mij zo klein mogelijk te maken probeerde ik te voorkomen dat de beurt naar mij ging. “Margreet, wil jij notuleren?” Pff nou nee, eigenlijk niet.

“Hey vuurtoren” hoorde ik bijna dagelijks. Het maakte mij verdrietig. “Rooie, spring eens op groen” was ook niet echt origineel meer alleen ging ik hierop in. “Wat krijg ik van je als ik het doe?"

Afgewezen en niet geaccepteerd voelen

Het was simpel om op groen te springen. Groen was een kleur die roodharige veel droegen. Gewoon mijn jas op de grond leggen/gooien en daarop springen.

Die groene, blauwe of bruine kleding, was nog wel een ander dingetje. Ik wilde rood of roze aan, net zoals mijn zus. Dat was bijna ondenkbaar want die kleuren vloekte met mijn haarkleur en mijn nogal aanwezige sproeten. Slechts een paar kledingstukken had ik met rood erin.

Nou, tegenwoordig kan alles. Met de komst van Oilily zijn alle kleurencombinaties mogelijk zelfs roze en rood bij elkaar. Geweldig, nu draag ik dus gerust rood en knalroze. Even terug naar het pesten.

"Jij hebt rood haar dus jij mag niet mee spelen" hakte er meer in. Die woorden zorgen ervoor dat ik opnieuw werd afgewezen. Ik mocht echt niet meedoen en stond buitenspel. Onbegrijpelijk voor mij in die tijd. 

Het waren uitspraken die je (mis)vormen als kind. Ik kon er niet mee omgaan.

Dus stond ik als (hoe oud zou ik geweest zijn?) een jaar of zes à zeven, bij de kapper op de stoep om mijn haar zwart te laten verven. Twee vliegen in één klap namelijk. Ik werd niet meer gepest met mijn rode haren en kon prima rode of roze kleding aan. Helaas wilde de kapper hier niet aan meewerken, en kreeg ik zoals van iedere volwassene een preek hoe mooi mijn haarkleur wel niet was. Ik had daar niets mee, ik wilde gewoon geaccepteerd worden door mijn leeftijdgenootjes.

In die tijd was er ook geen aandacht voor dit onderwerp pesten. “Gewoon het ene oor in laten gaan en het andere uit” daar moest je het mee doen. Anti-pestprotocollen, die bestonden ook nog niet. Mijn “2e natuur” werd meer en meer verankerd.

6

Aanpassen en pleasen

7

Geen kind wil afgewezen worden en er niet bij horen, dus deed ik er alles aan de pijn te verzachten. Ik ging mij aanpassen aan alles en iedereen. Ik deed mijn best om erbij te horen, om geaccepteerd te worden. Ik bepaalde dat ik leuk vond wat anderen leuk vonden. Liet vooral niet merken wat ik wel graag had of deed. De kans om ook nog afgewezen te worden door iets wat bij anderen niet in de smaak zou vallen was voor mij een nachtmerrie.

Volledig onbewust wees ik mijzelf af. Ik voelde mij in relaties een ongelijkwaardig, onbelangrijk persoon. Daar hoefde niemand rekening mee te houden. Alles voor de lieve goede vrede. Als de ander gelukkig was, was ik gelukkig (dacht ik). Ik cijferde ik mij totaal weg.

Zo weet ik tot mijn schrik verschillende situaties te benoemen dat ik mij ziek voelde op een moment dat we wat leuks deden met vrienden. Ik was erg misselijk en moest regelmatig overgeven. Maar niets zeggen… heel stiekem zo draaien dat niemand iets vernam.

Stel je voor dat ik werd afgewezen. Dat ik spelbreker zou zijn, of dat ze om mij naar huis moesten. Ik schaamde mij ervoor om ziek te zijn.

Als ik aan die tijd terugdenk dan vraag ik mij af of mensen het niet gezien hebben. Ik moest wel lijkbleek geweest zijn.

8

Het kwam door mijn “2e natuur” dat ik een enorme bewijsdrang kreeg om te laten zien dat ik niet dom was. Het klopte voor mij niet dat ik mij enerzijds dom voelde maar aan de andere kant wel veel wist. Dus zette ik mijn schouders eronder en ging aantonen dat iedereen het mis had.

Al aan het begin van mijn vervolgopleiding bleek het niveau te laag. Ik verveelde me en vond het niet leuk. Aangezien er een goed alternatief was ben ik tegen het advies van iedereen in met mijn opleiding gestopt. Zomaar stoppen zou wel eens de indruk kunnen wekken dat ik ging opgeven dus dat was geen optie. Het alternatief was een vergelijkbare opleiding in een versneld tempo. In één jaar in plaats van drie. Ik zou het niet redden, riep iedereen. Nou, wacht maar eens af.

Talen en schrijven speelde in deze opleiding geen rol. Het afsluitende theorie-examen was in multiple choice vorm. Voor mij dus heel goed te doen. Het was veel, het was pittig maar het ging wel goed. Overdag liep ik stage en in de avonden zat ik in de collegebanken. Na één jaar heel hard bikkelen had ik het diploma op zak. Bewijs geleverd, ik kon het wel!

Vanaf dat moment was ik niet meer te stoppen. Jarenlang heb ik overdag keihard gewerkt en ‘s avonds gestudeerd. Ik weet nog dat ik op vakantie studieboeken mee naar het strand nam. Tja, ik moest leren voor een aankomend examen.

Door deze inzet en bewijsdrang sloot ik uiteindelijk de ene na de andere opleiding met goed gevolg af. Zover ik me kan herinneren ben ik nooit gezakt of heb ik een herexamen gehad. Het moest in één keer goed gaan om het gevoel van erkenning waar ik zo naar verlangde te geven. 

Bewijsdrang

9

Door mijn bewijsdrang was er geen tijd om te genieten. Om bezig te zijn met wat ik leuk vond. Ik deed wel leuke dingen alleen was ik in mijn achterhoofd bezig met wat ik allemaal nog moest doen om erkend te worden als persoon. Alles moest natuurlijk perfect zijn om niet afgewezen te worden.

Verder vond ik dat mijn tijd nuttig besteed moest worden dus niets doen was geen optie. Wanneer ik dat wel deed werd ik overmand met schuldgevoelens.

Niet ten opzichte van anderen, nee ten opzichte van mijzelf. Eens rustig zitten zonder iets te doen kon ik niet. Ik gaf aan dat ik niet geschapen was met “zitvlees”. Altijd maar heel hard werken om geaccepteerd te worden.

Geen tijd om te genieten

Het effect op mijn relaties

Mijn relaties zijn tot nu toe niet geëindigd zoals ik had gehoopt. Op zich is dat ook niet zo verwonderlijk en komt dit mislukken deels door mijn “2e natuur”. Door mijn please gedrag en bewijsdrang was er in de basis van de relatie al een ongelijkwaardige valse start.

Het leek wel alsof ik bepaalde mannen aantrok. Depressiviteit, zelfmoordpogingen, alcoholisme en psychiatrische problematiek zijn de zaken waar mijn exen mee te maken hadden. Keer op keer paste ik mij aan, aan de vaak extreme situaties.

Zo ben ik slachtoffer geweest van huiselijke geweld. De regelmatig voorkomende woedeuitbarstingen, die niet als normaal te betitelen waren zorgde ervoor dat ik bang was. Bang voor wat er komen ging.

Bang voor weer een woedeuitbarsting of dagenlang genegeerd worden. Ook onderdrukking, manipulatie en kleineren waren wekelijks voorkomende zaken. Soms heel subtiel maar geen ontkomen aan. Helaas bleef het niet alleen bij woorden.

10

Ik raakte door de genoemde situaties in een isolement. Niemand mocht weten wat achter de voordeur plaatsvond. Ik kreeg overal de schuld van en deed alles fout. Controle was er altijd en overal. Iedere ademhaling werd opgemerkt. Wat voelde ik mij gevangen in die situatie.

Het zomaar opgeven paste niet bij mij dus bleef ik vechten voor een oplossing. Ik gaf ook niet op omdat ik een hekel had aan afwijzing. Dat wilde ik mijn partner niet aandoen. Zelfs niet als het mijn geluk in de weg stond. Ik ging “op eieren lopen” en paste mij meer en meer aan. Mijn overlevingsstrategie, ja die 2e natuur werd nog dieper en dieper deel van mij.

Natuurlijk was er in al die jaren wel een knagend stemmetje dat ontevreden was. Ik negeerde die stem en keek vooruit. In de toekomst zou het allemaal beter gaan… Vanaf 2012 heb ik wel de éérste grote stappen gemaakt om een verandering in gang te zetten.

Ik maakte een besluit dat het werk dat ik deed niet het werk was dat bij mij paste. Ik had besloten om het roer om te gooien en op zoek te gaan naar een beroep waar ik wel mijn passie in kwijt kon. Om die beslissing voor mijzelf uit te beelden heb ik mijn studieboeken verbrand en mijzelf beloofd die opleiding niet af te ronden. Deze keuze had direct invloed op mijn baan want deze opleiding was een vereiste. Het was wonderbaarlijk dat ik direct na deze actie een functie kreeg die op dat moment precies paste in het plaatje wat ik had

Hier kreeg ik de mogelijkheden om met trainingen en opleidingen steeds dichter bij mijzelf te komen. Tijdens een functioneringsgesprek verzocht ik weer eens om een verdieping in een bepaald onderwerp. Dit gesprek is mij lang bijgebleven. Mijn manager gaf aan dat wij het over een hele andere boeg moesten gooien. Meer kennis was niet nodig

Het was tijd geworden om al het door mij geleerde over te brengen op anderen die niet zo ver waren. Of ik wel besefte hoeveel kennis ik met mij mee droeg. Nou nee, dat realiseerde ik mij niet. Zij gaf aan dat het een gemiste kans was als ik die kennis voor mijzelf hield. Langzaam kwam het besef wat ik jarenlang allemaal “in mijn hoofd heb gestopt”. Dit gesprek heeft mij echt wakker geschud.

Het begin van de eerste verandering

11

Deze woorden van mijn manager hebben stapsgewijs mijn totale verandering ingezet. In plaats van opleidingen in kennis kreeg ik de mogelijkheid om trainingen te volgen in persoonlijke ontwikkeling. Pff soms enorm confronterend. Wel heel erg nodig.

Steeds vaker kreeg ik een aha-moment. Wanneer je inziet wat er scheef zit kun je het pas aanpakken. Ik ontdekte dat ik mijzelf onderweg ergens verloren was. De drang om te overleven, mijn “2e natuur” heeft een persoon ontwikkeld die heel ver af stond van wie ik werkelijk was. Ik was mijn eigen identiteit kwijtgeraakt en in niets leek ik nog op mijzelf. 

Weg met de overlevingsstrategieën terug naar mijn 1e natuur

Het besef kwam dat mijn kracht om te overleven mijn zwakte bleek te zijn. Mijn overlevings- mechanisme had mij weinig goeds gebracht.

Ik heb een hartstochtelijke belofte gemaakt, nu ik eerst!

Dus, de knoop was doorgehakt. Genoeg was genoeg! Het roer ging om.

Ging dat vanzelf? Nee, beslist niet.

In mijn geval was er een heftige burn-out voor nodig om helemaal stil te staan en mijn leven opnieuw op te bouwen. Maandenlang kon ik helemaal niets. Gelukkig ging langzaamaan de zon steeds vaker schijnen in mijn leven. Ik ontdekte stap voor stap dat het heerlijk was om niets te doen. Ik ontdekte wat ik wel leuk vond en kwam in een flow met betrekking tot het kennen van mijzelf. Zo ontdekte ik dat er Hoog Sensitieve Personen (HSP) bestaan en dat ik er een ben. Wat een eyeopener. Nu begrijp ik mijzelf nog veel beter en is het begrijpelijk hoe mijn leven tot nu toe zo is gegaan.

Ik ben gestopt met wegcijferen en heb mijn 1e natuur, mijn identiteit teruggevonden. Als ik teksten schrijf en er staan fouten in, jammer dan, dit ben ik. Ik loop er niet meer voor weg en ga er niet meer krampachtig mee om. Mijn teksten zijn dus authentiek ;-)

Door het ontdekken dat overal de schuld van krijgen, kleineren, schelden, dreigen, negeren, dwang, manipulatie, pesterijen, controleren en ga zo maar door ook vormen van mishandeling zijn heb ik ook dat deel kunnen verwerken. Hier is wel tijd voor nodig. Die tijd heb ik gelukkig door mijn burn-out gehad.

Wanneer je gaat veranderen, veranderen de mensen om je heen want de “oude” persoon waar zij mee om gingen bestaat niet meer. Gelukkig zijn er vele mensen die mij accepteerde als “nieuw” persoon en waren blij dat het goed met mij ging.

Voor de mensen die mijn “nieuwe ik” niet waarderen was geen plaats meer. Zij konden niet omgaan met het stoppen van mijn please gedrag en geen gebruik/misbruik meer maken van mijn talenten. Van die mensen heb ik afscheid genomen.

Ik leerde mijzelf accepteren waardoor het gevoel van afwijzing verdween. Ik hoefde mijzelf niet meer te bewijzen. Ontspanning, relaxen en genieten waren nieuwe activiteiten waar ik tegenwoordig erg druk mee kan zijn.

12

1.     Zet jezelf op nummer één

Wanneer jij jezelf op de 1e plaats zet ben je nog geen egoïst. Daar is veel meer voor nodig. Als je goed voor jezelf zorgt en duidelijke keuzes maakt komt dat ook ten goede aan de mensen om je heen. Wanneer jij gelukkig bent en een twinkeling in je ogen hebt straal je. Je wordt productiever, creatiever en gezelliger.

Juist als er lastige verplichtingen om je heen zijn waar jij niet onderuit kunt komen is het zo belangrijk om goed voor jezelf te zorgen.

Denk maar aan de lessen die je voor je vlucht in een vliegtuig leert. Wanneer de druk in een cabine wegvalt moeten je zelf eerst het zuurstofmasker opzetten voordat je dat bij anderen doet. Doe je dat niet, dan kan de uitkomst best eens veel ernstiger zijn. Zorg dus vooral goed voor jezelf.

3

13

7 tips hoe ook jij balans kunt krijgen in jouw leven 

2.     Wees jezelf, er zijn al anderen genoeg

Je bent geboren met een eigen identiteit. Met eigen karaktereigenschappen, gebreken en talenten. Accepteer jezelf zoals je bent en kijk naar de dingen die je wel kunt.

In het dierenrijk accepteren we zonder problemen dat het een hond niet gaat lukken om in een boom te klimmen. Hij mist hiervoor de nagels die bijvoorbeeld een kat wel heeft. Niemand verwacht van de hond dat hij in een boom gaat zitten.

Waarom zouden wij van onszelf verwachten dat wij iets moeten doen waar wij de talenten niet voor hebben meegekregen? Als jij van jezelf verwacht dat je goed moet zijn op een gebied waar je talenten niet liggen dan kost het je heel veel energie en frustratie. Je zult op dat gebied het geluk niet gaan vinden.

Als beginner ben je natuurlijk niet direct ervaren in iets nieuws, dat bedoel ik niet. Ik bedoel als je als linkshandige rechts moet schrijven, dat het nooit zo mooi, netjes en makkelijk gaat als wanneer je met links schrijft.

14

Accepteer dat. Laat het los, stop daar mee en ga kijken waar je wel goed in bent. Waar je gelukkig van wordt. Dat er in mijn teksten schrijffouten kunnen zitten heb ik geaccepteerd, ze zijn daarom authentiek ;-) Het is wat het is.

Ben jij nergens goed in? Dat geloof ik niet. Iedereen heeft talenten, je moet alleen nog even de code kraken om te ontdekken welke bij jou horen. Vaak ligt daar ook je passie.

3.     Bewijsdrang

Nu je jezelf op nummer 1 gaat zetten en je stopt met een ander te zijn hoef je jezelf ook niet meer te bewijzen. Geniet van de rust die dat gaat geven. Het duurt misschien even voordat je dit onder de knie hebt. Die bewijsdrang gaat zo subtiel en onbewust. Probeer wanneer je iets doet na te gaan waarom je iets doet. 

4.     Ga genieten van het moment

Wanneer jij iets doet waar je normaal gesproken blij van wordt, ben daar dan ook met je gedachten.

Als jij bijvoorbeeld geniet van een warme douche voel dan de druppels op je lijf. Voel de warmte. Voel hoe het water alle stress van je lijf afspoelt en hoe het water je stress meeneemt het afvoerputje in.

Geef jezelf geen ruimte om te piekeren of in gedachten af te dwalen naar wat je nog allemaal moet doen.

Weet dat je gedachten zijn te sturen. Ga maar eens met je gedachten naar je rechter dikke teen. Zie je, geen probleem. Dwing jezelf dan ook om met je gedachten in het moment te zijn waar je blij van wordt.

15

5.     Even stilstaan, een hele vooruitgang

Ga eens even stilstaan. Ik verzeker je het is een hele vooruitgang! Kan jij zitten niksen en genieten van dat moment zonder schuldgevoel? Ga het maar eens proberen.

Nu je de bovenstaande punten hebt gelezen gaat het misschien makkelijker. Ga jezelf aanleren een paar keer per dag helemaal niets te doen. Lukt het niet helemaal?

Ga rustig zitten en dwaal met je gedachten af in je lijf. Voel wat je voelt, wat je lijf jou wil vertellen. Heel simpel. Ben je warm of ben je koud, voelt je kleding zacht, stug of kriebelt het. Heb je ergens pijn. Kortom kom even helemaal tot jezelf.

Je kunt ook bijvoorbeeld een boom helemaal gaan observeren. Omschrijf in gedachten wat je allemaal aan die boom ziet. Als je daar mee bezig bent heb je geen tijd om je gedachten ergens anders voor te gebruiken. Je komt even helemaal uit de vicieuze cirkel van je gedachten. Hierdoor kun je daarna veel beter concentreren.

Wat mij betreft is stilstaan dus ook een activiteit waar je erg druk mee kunt zijn. Het zal je uiteindelijk tijdswinst opleveren

6.     Een afspraak met jezelf is ook een afspraak

En wel een hele belangrijke. Houd je aan de afspraken die jij met jezelf maakt. Neem de regie over je tijd en leven. Stop met wegcijferen.

Wanneer jij net even wil gaan stilstaan en de telefoon gaat, laat hem gaan. Je hebt namelijk op dat moment een afspraak staan met een heel belangrijk persoon. De persoon die in jouw leven vanaf nu op nummer 1 staat.

Realiseer je dat de afspraken met jezelf meestal de afspraken zijn die het eerst sneuvelen als het druk is. Aangezien deze afspraken jou juist rust in je hoofd geven en je blij maken moet je ze vanaf nu niet meer afzeggen.

16

7.     Als je blijft doen wat je altijd deed, krijg je wat  je altijd kreeg!

Verander je denken daardoor zullen je acties veranderden. Doordat je acties veranderden zullen de uitkomsten veranderden. Je denken veranderen is dus de sleutel naar het veranderen van de uitkomst.  

Deze 7 lessen uit mijn leven zijn een begin om af te rekenen met je overlevingsstrategieën. Stap voor stap kun je zo teruggaan naar je 1e natuur, je eigen identiteit.

Ik weet dat het sterk zijn en altijd maar doorgaan een keerzijde heeft. Mijn afspraak is om vanaf nu het middelpunt van mijn leven te zijn. Als ik lekker in mijn vel zit en gelukkig ben, heeft dat gevolgen voor mijn gehele omgeving. Ik ben vrolijker, gezelliger, productiever en creatiever.

Mijn ingeslagen weg is hier niet gestopt. Nog dagelijks leer, ontdek en ontwikkel ik. Natuurlijk wordt mijn leven nog regelmatig op de proef gesteld alleen weet ik daar nu heel goed mee om te gaan. Ik kan erom lachten en weet dat je ook geluk kunt ervaren als het zwaar tegen zit. 

Deze weg is er ook voor jou! Leef vanuit het diepste van je hart, vanuit je werkelijke zijn, echt

authentiek. En je zult:

Meer energie krijgen Gelukkiger zijn

Je fitter en gezonder voelen Makkelijker afvallen

Meer “Me Time” hebben Je dromen waar gaan maken

Liefs Margreet

17

© Margreet Coaching Dit e-book is een uitgave van margreetcoaching.nl   |   Van Maanenware 60   |  8014

PR  Zwolle  |  Aangezien het authentiek is kunnen er taalfouten in staan.