Het was een ware happening destijds op het Chasséveld toen de nieuwe naam werd onthuld. De drie regionale zieken-huizen – Ignatius Ziekenhuis, Zieken-huis De Baronie uit Breda en het Pas-teurziekenhuis in Oosterhout – besloten hun kennis en kunde te bundelen en met vereende krachten verder te gaan. Het Thoraxcentrum van Medisch Cen-trum de Klokkenberg maakte overigens al deel uit van het Ignatius Ziekenhuis en is in 2004 fysiek geïntegreerd op de locatie Molengracht. Op 1 januari 2001 was de fusie een feit en gingen de deu-ren van het nieuwe Amphia Ziekenhuis, met twee locaties in Breda en één in Oos-terhout, wagenwijd open. Bijzonder ver-eerd waren we toen de Koningin in 2005 ons ziekenhuis bezocht.

Topklinisch opleidingsziekenhuisDe eerste jaren stonden vooral in het te-ken van de (op)bouw en inrichting van het Amphia Ziekenhuis. Maatschap- en divisie-

vorming, verbouwingen en verschuivingen van specialismen en afdelingen over en bin-nen de drie locaties waren eind 2006 gere-aliseerd. De status van Topklinisch oplei-dingsziekenhuis werd in 2007 bereikt met als gevolg dat ook wetenschap en opleiding een belangrijke plek in het ziekenhuis kre-gen. In 2008 behaalde Amphia voor de to-tale organisatie de NIAZ-accreditatie, een belangrijk kwaliteitskeurmerk.

InitiatievenKort na de fusie zijn per locatie de volgende profielen vastgesteld:Locatie Langendijk in Breda is het centrum van de zorg voor chronische patiënten. Hetzwaartepunt ligt op de totale zorg voorvrouwen en kinderen. Locatie Molengracht in Breda concentreertzich op de zorg voor patiënten met acute gezondheidsproblemen en heeft als zwaar-tepunt het Hartcentrum. Ook patiëntenmet ernstige aandoeningen die een zware operatie of behandeling moeten onder-gaan, kunnen hier terecht.

Samen Beter Verder

Amphytrion is de Griekse God van de Gastvrijheid.Amphi betekent in het Grieks ‘rond’… wat door ons ‘vertaald’ is naar ‘met zorg omringen’.Beide woorden liggen aan de basis van de naam van ons ziekenhuis: Amphia Ziekenhuis

Het Amphia Ziekenhuis heeft een verzorgingsgebied van circa 425.000 mensen. Met 44.254 ziekenhuisopnames, 52.411 dagbehandelingen en 677.498 polikliniekbezoeken per jaar behoort Amphia tot de grootste algemene ziekenhuizen van Nederland. In het ziekenhuis werken ruim 250 medisch specialisten, 4.600 medewerkers en 300 vrijwilligers.

Lees verder op pagina 2

Namens het Directiecomité, medische staf en medewerkers wensen wij u veel leesplezier.

Lees verder op pagina 2

ONTWIKKELINGEN IN DE GEZONDHEIDSZORGZiekenhuizen worden de laatste jaren geconfronteerd met veel veranderin-gen. Door de vergrijzing en het feit dat oudere patiënten vaak aan meer aan-doeningen tegelijk lijden, neemt de vraag naar zorg toe. Dit vraagt onder-meer om complexe medische zorg, om innovaties in medische technologie en intensievere samenwerkingsvormen. Tegelijkertijd verandert de bekostiging van ziekenhuiszorg en streeft de over-heid naar kostenbeheersing. En de pa-

tiënt? Die wil meer betrokken zijn bij en meedenken over de eigen behandeling. Het is niet (meer) vanzelfsprekend dat hij kiest voor het ziekenhuis dichtbij. Als kwalitatief hoogwaardig ziekenhuis voor basiszorg én complexe, topspecia-listische zorg moet Amphia hier als van-zelfsprekend op anticiperen. Hoe? Daar geeft Olof Suttorp – voorzitter Raad van Bestuur – uitvoerig antwoord op.

Marktwerking“De marktwerking in de zorg, ingegeven door de politiek leidt tot ingrijpende ver-anderingen. Op dit moment wordt in ons land 10% van het Bruto Nationaal Product besteed aan zorg. Met de toenemende vergrijzing wordt dit percentage in de toe-komst alleen maar hoger. Om de zorgkos-ten beheersbaar te houden heeft de over-

heid diverse ontwikkelingen in gang gezet. Zo wordt vanaf 2012 zo’n 70% van de markt vrijgegeven. Voor wat betreft dat percen-tage kunnen ziekenhuizen en zorgverzeke-raars zelf onderhandelen over de tarieven. Tegelijkertijd kent de overheid vanaf 2012 aan de vrijgevestigd medisch specialisten een omzetplafond toe. Zo kunnen zij niet meer dan een gemaximeerd honorarium verdienen. En als derde complexe ontwik-keling treedt vanaf 1 januari 2012 een ander financieringssysteem in werking voor de medische behandelingen in ziekenhui-zen. Op al deze complexe ontwikkelingen bereidt ieder ziekenhuis zich momenteel voor. Zo ook Amphia.”

Innovatie“Marktontwikkeling en financiering, ken-nis van de wensen van de patiënt en van

medisch (technische) innovaties, zijn be-langrijke voorwaarden voor het inrich-ten van goede zorg. Wat betreft dit laatste heeft de geneeskunde zich de afgelopen jaren hard ontwikkeld. In ons land hebben al heel veel technologische ontwikkelin-gen het licht gezien. Denk alleen al aan de sprongen die de cardiologie en cardiochi-rurgie hebben gemaakt. Daardoor kunnen zeer omvangrijke en complexe ingrepen door minimale belasting aan het lichaam worden uitgevoerd. Met als gevolg dat pa-tiënten sneller genezen en naar huis kun-nen. Tegelijkertijd is ook aan het begin van het leven de vooruitgang op het gebied van medische technologie aanzienlijk. Zo is de overlevingskans voor te vroeg geboren ba-by’s sterk toegenomen.

Tijd voor en van verandering

2

Vervolg van de voorpagina

Maar medische innovaties gelden ook voor allerlei andere specialismen. Neem bijvoorbeeld orthopedie. Juist door nieu-

we technologieën hebben wij de ligduur in weten te korten. Zo kun-nen, na een knie- of heupoperatie veel mensen na twee tot drie dagen alweer naar huis om in de eigen

vertrouwde omgeving en nabijheid van familie en vrienden verder te herstellen.”

Samenwerking als aanjager voor verdere kwaliteitsverbetering“In de tien jaar dat wij ‘opereren’ onder de naam Amphia, hebben we door onze omvang het pad geëffend om fors te kun-nen investeren in de apparatuur die no-dig is om ook die ‘nieuwe’ geneeskunde aan te bieden. Zo is hier onder meer het ‘wagenpark’ van de MRI da-nig uitgebreid en zijn wij sinds het voorjaar gespecialiseerd in robotchirurgie. Bovenstaan-de medische ontwikkelingen vereisen echter ook dat je als gezondheidsinstelling steeds meer samenwerkt. Met (acade-mische) onderwijsinstellingen, huisartsen, andere verwijzers en zor-ginstellingen. Er ontstaan meer en meer netwerken, in ons geval ook met andere regionale ziekenhuizen in Roosendaal en Bergen op Zoom. Maar bijvoorbeeld ook met het Erasmus Medisch Centrum in Rotterdam en voor wat betreft oncolo-

gie met het Instituut Verbeeten dat ook in Breda gehuisvest is. Alleen zo kun je je aandacht ook richten op opleiding en wetenschappelijk onderzoek en dat is voor ons als topklinisch opleidingszie-kenhuis heel belangrijk. In de komende tien jaar wordt dat netwerken overigens alleen maar naar een nog hoger plan ge-tild. Onder de noemer concentratie en spreiding van zorg, organiseren wij de menselijke maat waar het kan, de tech-niek waar het moet!”

Eén regisseur “De belangrijkste ontwikkeling in het zorglandschap betreft misschien wel de veranderende zorgvraag. Want de pa-tiënt anno 2011 vertoont grote verschil-len met die van tien jaar geleden. Door de medische vooruitgang en gezondere levensstijlen worden wij allemaal steeds ouder. Tegelijkertijd weten patiënten, mede door de nieuwe media als internet, veel meer van de geneeskunde dan vroe-ger. De middelen voor informatiever-garing liggen nu voor het oprapen. Dat heeft bij vooral de groep onder de vijftig

met zich meegebracht dat het rots-vaste vertrouwen in het instituut ge-zondheidszorg niet zondermeer een feit is. Er wordt ‘geshopt’, ervaringen uitgewisseld en ‘geklankbord’. De pa-tiënt is mondiger geworden en hecht in toenemende mate meer waarde aan de mening van zijn buurman of fami-lielid dan aan hetgeen er op een websi-te van een ziekenhuis wordt vermeld. Een ontwikkeling die ik overigens sterk toe juich, hoewel de deskundig-heid van de medisch specialist nooit onderschat moet worden. Ik geloof persoonlijk erg in de zelfontplooiing van de mens. Er is maar één regisseur in je leven en dat ben jezelf!”

Vijf zwaartepunten“In het licht van al die ontwikkelingen – waarvan sommige al tot volle bloei zijn gekomen en andere nog in de kin-derschoenen staan – hebben wij enkele jaren geleden besloten in dit zie-kenhuis de zorg te organiseren rond vijf zwaartepunten.• Oncologie• Bewegen• Hart en Vaten• Gezond ouder worden• Vrouw - KindBinnen deze zwaar-tepunten staan de erkende medische specialismen binnen Amphia met elkaar in verbinding. Zo kunnen wij blijvend kwalitatief hoogwaardige zorg bieden aan onze patiënten. Nu en in de toekomst. Want als er één ontwikkeling is die niet meer valt te stoppen, dan is dat wel het multidisciplinaire gedachtegoed. Vandaar dat de vijf zwaartepunten hierna uitvoerig aan bod komen en heel wat sterke staaltjes van integraal samenwerken worden belicht.”

Vervolg van de voorpagina

Locatie Pasteurlaan in Oosterhout is een zorginnovatief centrum voor patiënten die komen voor een relatief eenvoudige en goed planbare ingreep of behandeling. Medio 2008 zijn vervolgens initiatieven genomen om het ziekenhuis ook in de toekomst gezond te houden. Zoals ver-/nieuwbouw, verdere automatisering en een nieuwe organisatiestructuur. Beslo-ten is nu om Langendijk binnen enkele jaren te integreren in locatie Molengracht en om in Oosterhout een nieuw gebouw neer te zetten. Bij het bepalen van de nieuwe organisatiestructuur is rekening gehouden met vijf zwaartepunten die het Amphia Ziekenhuis heeft geformu-leerd. Daarmee wordt het samenwerken tussen specialismen naar een nog hoger plan getild.

Samen Beter VerderHet is mooi om terug te kijken op suc-cessen, maar luidt een bekend gezegde niet ‘Behaalde resultaten uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst’?

Daarom richten wij ons hierin vooral op die toekomst. Het Amphia Ziekenhuis wil namelijk vooruit. Niet voor niets luistert het strategisch beleidsplan naar de naam ‘Samen Beter Verder’. Het doel

dat op tafel ligt, is de zorg voor de patiënt naar een steeds hoger niveau brengen en de kwaliteit van de dienstverlening als-maar verbeteren. Hoe? Dat lees u allemaal in de special ’10 Jaar Amphia Ziekenhuis’.

Olof SuttorpGeboortedatum: 16 mei 1960Geboorteplaats: GoudaBurgerlijke staat: gehuwd, vier dochters en een zoonVanaf 2008 Voorzitter Raad van Bestuur Amphia Ziekenhuis

Breda/Oosterhout1998/2008 Voorzitter Raad van Bestuur Spaarne Ziekenhuis

Haarlem/Heemstede/Haarlemmermeer (Hoofddorp)1995/1998 Directeur Medische Zaken Academisch Ziekenhuis

Leiden (nu: Leids Universitair Medisch Centrum - LUMC)

sinds nov. 2008 Lid Maatschappelijke Adviesraad NIVEL, Utrechtsinds 2008 Lid bestuur Vereniging Samenwerkende Topklinische

opleidings-Ziekenhuizen (STZ), Utrechtsinds 2007 Lid bestuur Nederlandse Vereniging van Ziekenhuizen

(NVZ), Utrecht, sinds 1 september 2009 vice-voorzitter

Er is maar één regisseur in je leven en dat ben jezelf.

De menselijke maat waar het kan, de techniek waar het moet.

ONTWIKKELINGEN IN DE GEZONDHEIDSZORG

SAMEN BETER VERDER

Wist u dat:

• Wij 1236 broodmaaltijden per dagserveren aan onze patiënten?

• Er gemiddeld 150 bedden per daggereinigd en opgedekt worden?

3

ONCOLOGIE

vak laat zich sowieso niet altijd even goed sturen. Want als ik een telefoontje van een chirurg of huisarts krijg met de medede-ling dat een patiënt nog gezien moet wor-den, dan zeg ik geen ‘nee’ ook al moet dat dan ’s ochtends voor achten of pas in de avonduren. Wat dat betreft heerst hier op de afdeling de gedachte ‘Voor iemand met kanker geen wachtlijst!’

14.00 uurHet spreekuur kan nogal eens uitlopen, ook omdat ik veel patiënten al wat lan-ger ken. Dan maak ik het spreekuur na de lunch af. Daarna bezoek ik de patiënten op de afdeling. Daar loop ik langs met de arts-assistenten die in opleiding zijn voor internist. Ook geef ik geregeld les aan ver-pleging en/of artsen; zowel hier als door het land.

16.30 uurMeestal aan het eind van de middag en ’s avonds wordt er tijd ingeruimd voor de multidisciplinaire besprekingen; met

Voor iemand met kanker geen wachtlijst

Ik ben opgeleid als internist-oncoloog in de Daniel den Hoed kliniek, waar ik tot en met 2003 heb gezeten. Ver-volgens heb ik vijf jaar met plezier ge-werkt in een ziekenhuis in Blaricum. Inmiddels was ik al eens gepolst om in het Amphia Ziekenhuis te solliciteren. Uiteindelijk besloot ik ervoor te gaan en ook maar direct te verhuizen naar Breda. Dat is nu inmiddels alweer drie jaar geleden.

Ik kwam terecht in een groot en mo-dern ziekenhuis met veel professionele en fijne collega’s. Die omvang is op het terrein van oncologie een duidelijke meerwaarde, omdat je meer tumoren – en vooral ook meer zeldzame varianten – ziet. Hierdoor ontwikkel je veel meer kennis en ben je eveneens voor weten-schappers interessant om deel te nemen aan studies. Het is bijvoorbeeld niet voor niets dat wij hier – als enige niet academi-sche ziekenhuis in Nederland – momen-

teel een nieuw geneesmiddel, bestemd voor mensen met een extreme vorm van huidkanker mogen testen. De eerste re-sultaten zijn veelbelovend. Ook op de terreinen borstkanker en darmkanker worden we als belangrijke partner be-schouwd en participeren we in landelijke

onderzoeken. De endeldarmbesparendeoperatie die onder strikte voorwaarden slechts in een paar ziekenhuizen uitge-voerd mag worden, gebeurt hier al wel.Dat onderstreept nog maar eens het in-novatieve karakter van ons oncologischcentrum.

08.30 uurIedere ochtend staat allereerst de over-dracht op de agenda; dan wordt be-sproken welke gebeurtenissen, bijzon-derheden en eventuele problemen zich bij patiënten in de afgelopen nacht en avond hebben voorgedaan. Alle inter-nist-oncologen zijn hierbij aanwezig, evenals arts-assistenten in opleiding tot arts. In overleg met de radioloog worden eventuele foto’s bekeken en wordt indien mogelijk en noodzakelijk direct in teamverband het behandel-plan voor de patiënt bijgesteld.

09.00 / 09.15 uurMijn spreekuur begint; dat kan zowel op de locatie Langendijk zijn als op In-stituut Verbeeten (het radiotherapeu-tisch centrum aan de Molengracht). Tot (doorgaans) ver in de middag zie en spreek ik heel wat patiënten. Het is moeilijk te zeggen hoe lang voor één patiënt. Een slecht-nieuwsgesprek duurt als vanzelfsprekend langer. Dit

Zomaar een doorsnee dag

Een dag uit het leven van… Internist-Oncoloog Bert-Jan Ten Tije

een team van specialisten en verpleeg-kundigen met bijzondere expertise in het behandelen van een bepaald soort kanker. Een daarvan betreft borstkan-kerpatiënten. Alle nieuwe patiënten worden dan besproken in het team. Door vanuit verschillende disciplines naar de patiënt en de situatie te kijken versterken we elkaar en kunnen wij een optimaal behandelplan vaststellen.

20.00 uurNee, voor 20.00 uur ben ik echt maar zelden weg. Ik maak dus lange dagen. Behalve op vrijdag. Dan ben ik thuis met de kindjes. Mijn vrouw begrijpt de hectiek gelukkig; zij is ook oncoloog, weliswaar in een ander ziekenhuis. Maar het is zo’n mooi, boeiend en bo-venal uitdagend vak. En voor diegenen die nog steeds denken dat het echt al-leen maar kommer en kwel is. Ook bij ons wordt gelachen, alhoewel die traan als vanzelfsprekend dichter aan het op-pervlak zit.

was je feitelijk ten dode opgeschreven. Vandaag de dag wint de meerderheid het gevecht. Maar, een gevecht blijft het en langdurige, complexe zorg is een vereiste. Al die kennis en expertise onderbrengen in een oncologisch centrum is dan de eni-ge juiste oplossing. Want alleen als artsen dicht bij elkaar zitten en integraal naar die patiënt kijken, kunnen zij toegewijde zorg bieden die optimaal aansluit bij wat

« Uit tal van onderzoeken blijkt dat integratie van oncologische zorg kwa-liteitsverbetering met zich meebrengt. Je zet nu eenmaal deskundigheid, ken-nis en ervaring bij elkaar. Voor de on-cologie was die roep nog veel groter. Dat heeft alles te maken met de almaar voortschrijdende techniek en (techni-sche) inzichten. Werd dertig jaar ge-leden de prognose kanker gesteld, dan

de patiënt nodig heeft. Die multidiscipli-naire aanpak – waarmee wij in staat zijn onze expertise nog verder te ontwikkelen – werpt zijn vruchten af. Patiënten zien de meerwaarde in van hoe wij de zorg hier hebben georganiseerd. »

dr. J.J. (Hans) Meij, directeur Innovatie en verantwoordelijk voor het Zwaartepunt ‘Oncologie’

Dit vak laat zich sowieso

niet altijd even goed sturen.

47 jaar, getrouwd, vader van drie kinderen

Wist u dat:

Kanker al heel lang bestaat. In Egypte zijn mummies gevonden van mensen die aan kanker zijn doodgegaan. Het woord kanker komt van ‘karkinos’ of ‘karcinoma’, ofwel krab. In het Latijn werd dit later ‘cancer’.

Per jaar in Nederland ruim 83.000 mensen kanker krijgen.Ongeveer 70% daarvan 60 jaar of ouder is. Er iets meer mannen dan vrouwen zijn met kanker. Kinderen met kanker niet vaak voorkomen, ongeveer bij 450 kinderen per jaar onder de leeftijd van 15 jaar.

Erfelijkheid voor 5 tot 10% de oorzaak van kanker is.

De meest voorkomende kankersoorten borstkanker, darmkanker en longkanker zijn.

De kans op het krijgen van borstkanker bij vrouwen 1 op de 8 is en bij mannen 1 op 1500.De kans op het krijgen van darmkanker bij mannen 1 op de 16 is en bij vrouwen 1 op 18.De kans op het krijgen van longkanker bij mannen 1 op de 14 is en bij vrouwen 1 op de 30.

In Nederland per jaar bij ongeveer 10.000 mannen prostaatkanker vastgesteld wordt. Ruim 70% van hen 65 jaar of ouder is.Eigenlijk huidkanker de meestvoorkomende vorm van kanker is, die bij ongeveer 1 op de 7 mensen voorkomt.

Maar het is zo’n mooi, boeiend

en bovenal uitdagend vak.

Wist u dat:

• Er per dag 2200 stukskleding wordt gewassen?

• We 1350 bezoekers per daghebben?

• Er 300 belegde broodjes perdag gegeten worden?

Careyn feliciteert het Amphia!

Careyn levert al meer dan 100 jaarzorg in Breda. Ook in 2012 kunt u24 uur per dag, 7 dagen per weekterecht voor:

Careyn biedt u de zorg en diensten waarbij u zich het prettigst voelt.

Neemt u voor meer informatie contact op met Careyn Klantenservice 076 - 52 65 700,

e-mail: contact@careyn.nl of kijk op www.careyn.nl

Careyn maakt het leven makkelijker!

Verzorging en verplegingDagactiviteitencentra

JeugdgezondheidszorgKraamzorg

Ouder- en kindzorgThuisbegeleiding

Casemanagement dementiePersonenalarmering

HospiceThuiszorgwinkel Vitaal

GezondThuis(Zorg op afstand en videobellen via een aanraakscherm)

Careyn Keuzepakket(o.a. vakanties met zorg, cursussen, kortingen op vele andere

welzijnsdiensten en producten aan huis)

5

BEWEGEN

“Juist het clusteren van de deskundig-heid legt een enorme meerwaarde voor die patiënt aan de dag. Natuurlijk is daar het aspect van tijdwinst omdat er niet tal van afzonderlijke afspraken gemaakt hoeven te worden voor even-zoveel specialisten. Maar nog veel be-langrijker is dat er in volledige samen-spraak een plan van aanpak wordt gemaakt. Die ontwikkeling heeft de zorg hier naar een zichtbaar hoger plan getild.”

Dat durven orthopedisch chirurg Sjors Moonen en reumatoloog Natasja Denis-sen gerust te stellen. Twee jaar geleden stonden zij – mede – aan de basis van het ‘voetenspreekuur’ dat in Amphia geïntroduceerd werd. “Omdat zelfs pa-tiënten met – op het eerste gezicht – de-zelfde klachten soms een verschillende behandeling moeten ondergaan, werd de noodzaak steeds groter om alle des-kundigheid in huis te clusteren en tege-lijkertijd naar die patiënt te kijken. En dus zitten tijdens dat voetenspreekuur de orthopeed, reumatoloog, revalidatiearts en orthopedisch schoenmaker samen

met de patiënt in één en dezelfde kamer, bekijken het ‘probleem’ vanuit verschil-lende gezichtspunten en stellen een ‘op maat’ behandelplan op.”

Reumatische aandoening“Die patiënten zijn buitengewoon divers. Man, vrouw, oud, jong; bewegen discri-mineert nu eenmaal niet op leeftijd of geslacht. De ene heeft een orthopedisch probleem, weer een ander een reumati-sche aandoening. Maar waar houdt het ene specialisme op en neemt de ander het roer over. Dat is steeds weer verschil-lend, waarmee nog maar eens het belang van dit voetenspreekuur wordt bena-drukt. Want gewrichtsontstekingen – die met allerlei medicijnen behandeld kun-nen worden door de reumatoloog – kun-nen op hun beurt ook weer leiden tot instabiele en zelfs beschadigde gewrich-ten waardoor een orthopedische ingreep noodzakelijk is. Tegelijkertijd kunnen pijnklachten soms simpelweg gemini-maliseerd worden door een aanpassing van de eigen schoen of wordt overgestapt op de orthopedische maatschoen.”

Voortschrijdende techniek“En die zijn tegenwoordig echt niet meer zo onflatteus als pakweg twintig jaar geleden,” vertelt Moonen nog even tus-sen neus en lippen door. “Wat dat be-treft schrijdt de techniek voort, ook op dit terrein.” “Maar als we het dan toch over voortschrijdende techniek hebben, dan is er op het brede terrein van reuma wel heel veel gebeurd, vooral medica-menteus,” aldus Natasja Denissen. “Die typisch kromme ‘reumahanden’ begin-nen langzamerhand uit het straatbeeld te verdwijnen. Er is vandaag de dag echt

medicatie beschikbaar die ingrijpt in het immuunsysteem en patiën-ten daadwerkelijk ontstekings- en dus klachtenvrij maken. Reuma valt helaas nog steeds niet te gene-zen, maar kan al wel onderdrukt worden. Daarmee voorkom je dus schade.”

Vastzetten van gewrichten“Raakt zo’n gewricht dan toch on-verhoopt beschadigd en moet er gekozen worden voor een operatie dan zijn er bin-nen het terrein van de orthopedie ook allerlei ontwikkelingen gaande,” besluit Moonen. “Alhoewel vertrouwde ingre-pen als het vastzetten van gewrichten

ook nog steeds prima werken. Er is ons met andere woorden alles aan gelegenom mensen zo lang mogelijk mobiel tehouden. Want juist als je niet goed uit devoeten kunt, besef je pas hoe belangrijken vanzelfsprekend we bewegen vinden!”

Alle specialisten aan één tafel

van anderen. In het Amphia Ziekenhuis hebben wij orthopedie, reumatologie, sportgeneeskunde, revalidatie, fysio- en ergotherapie dan ook onder één dak ver-zameld. Zo is er enorm veel kennis en expertise in huis. Vanuit verschillende gezichtspunten wordt een patiënt beke-ken – vaak op één en hetzelfde spreekuur – om zo tot een meer afgewogen oordeel

« Vermoedelijk krijgen we vroeg of laat in ons leven allemaal te maken met aandoeningen of beperkingen van het bewegingsapparaat. Met de toene-mende vergrijzing volgen die patiën-ten zich alleen maar nog sneller op. Dit maakt ‘Bewegen’ tot een specialisme waarmee je als ziekenhuis toegevoegde waarde biedt en je kunt onderscheiden

te komen. Shoppen is voor patiënten niet langer nodig want wij hebben alle disci-plines in huis en zowel voor als achter de schermen vindt er tussen de verschillende behandelaars ook nog eens een perfecte afstemming plaats. »E. (Elout) Vos, arts MBA, directeur Kwaliteit en verantwoordelijk voor het Zwaartepunt ‘Bewegen’

Reumatoloog Natasja Denissen

Orthopedisch chirurg Sjors Moonen

PATIËNT AAN HET WOORDEen bewering die mevrouw Stokkermans (66 jaar, woonachtig te Wagenberg) maar al te zeer onderstreept omdat zij het helaas aan den lijve ondervindt. En dat al heel wat jaren. “Ik heb toch alweer een kleine acht jaar de reumatische aandoening jicht. De grip in mijn handen wordt minder en datzelfde geldt ook voor de kracht in rug en schouders. Maar vraag me op de vrouw af waar ik het meeste last van heb en ik zeg: mijn voeten! Die zijn zo slecht waardoor ik enorm belemmerd wordt in mijn bewegingsvrijheid. Even op en neer naar de supermarkt lopen, is er echt niet meer bij. Dat doet hartstikke pijn. De gewrichtjes van mijn tenen staan namelijk ook nog eens in een afwijkende stand (zogeheten ‘hamertenen’). En eigenlijk vind ik mezelf nog veel te jong om altijd thuis op de bank te zitten. Er gloort echter hoop. Ik ben nu al een aantal maal op het voetenspreekuur geweest – echt een uitkomst – waar zowel de orthopeed, reumatoloog als orthopedisch schoenmaker zich letterlijk over mijn voeten/tenen gebogen hebben. Er is besloten over te gaan tot een hamer-teencorrectie bij de linkervoet om zo te komen tot een juiste stand van de te-nen en als gevolg daarvan een beter belastbare voet te krijgen. Of ik er tegenop zie? Een operatie is nooit leuk, maar ik denk nu ‘Laat het maar gebeuren!”

Juist het clusteren van de deskundigheid legt een enorme meerwaarde voor die patiënt aan de dag.

Want juist als je niet goed uit de voeten kunt, besef je pas hoe belangrijk en vanzelfsprekend we bewegen vinden.

6

HART EN VATEN

De afgelopen twintig jaar heeft de car-diologie en cardiochirurgie met alle diagnostiek enorm levensverlengend gewerkt. Patiënten met een hartinfarct hadden vroeger maar weinig kans het te overleven. Vandaag de dag wordt 1-1-2 gebeld, start de antistollingsbehande-ling al in de ambulance en staan ze in opperste staat van gereedheid in het ziekenhuis. Met als gevolg dat de pa-tiënt binnen tien minuten op de ope-ratietafel ligt waar hij wordt gedotterd zodat het hele hartinfarct bij een groot deel van de patiënten geen schade aan het lichaam heeft toegebracht.

“De high tech ontwikkelingen hebben elkaar in de afgelopen jaren dan ook in sneltreinvaart opgevolgd,” gaat cardioloog Mar-tijn Meuwissen voortvarend van start. “Zij breiden zich uit naar die gebieden waar je voor-heen nog met je rug tegen de muur stond omdat er geen mo-gelijkheden voor handen waren. Hierdoor worden steeds meer patiënten succesvol behandeld. Niet alleen de voortschrijdende techniek heeft daar overigens aan bijgedragen. Het is vooral ook het opti-maal samenwerken tussen specialismen wat een betere kwaliteit garandeert. Zo groeien cardiologie en cardiothoracale chirurgie steeds meer naar elkaar toe. Bij-na alle patiënten bespreken we in geza-menlijkheid en bij operaties wordt steeds vaker gebruik gemaakt van elkaars kennis, ervaring en assistentie. Dagelijks vindt er overleg plaats tussen interventie-cardio-loog en cardiothoracaal chirurg. Wekelijks schuiven ook de algemeen cardioloog en cardio-anesthesist dan aan tafel aan. Sa-men bespreken zij alle patiënten die com-plexe zorg behoeven. Ook worden dan de behandelplannen geoptimaliseerd.”

Minimaal invasieve chirurgie “ In Amphia is alle kennis en kunde in huis om de meest complexe hartinter-venties te verrichten. We doen ertoe in Nederland, om het maar eens populair te zeggen. We bewegen ons in de voor-hoede van ziekenhuizen die werken met nieuwe technieken,” vervolgt Meuwis-sen. “Zo zijn we buitengewoon sterk in elektrofysiologische behandelingen bij hartritmestoornissen, zoals onder andere pacemakers en ICD’s (Implanteerbare Cardioverter Defibrillators). Veel ingrij-

pende ritmestoornissen kunnen zo op een ‘minimaal invasieve’ manier worden behandeld. Denk ook bijvoorbeeld aan het implanteren van een hartklep via een klein gaatje in de lies. Dat is veel minder belastend voor de patiënt. Daarin is steeds meer mogelijk. Ons ziekenhuis voerde als eerste niet academische ziekenhuis in Ne-derland deze behandeling uit. Zo hebben wij inmiddels veel ervaring opgedaan. Met deze methode zijn eveneens de hoog complexe patiënten te behandelen. Pa-tiënten die vroeger niet meer in aanmer-king kwamen voor een hartklepoperatie vanwege bijvoorbeeld te slechte longen, kunnen dat nu wel. Ook de cardiochirur-gie maakt steeds vaker gebruik van mini-maal invasieve ingrepen. Bijvoorbeeld bij aortaklepvervanging of mitralisklepre-paraties. Voor deze ingreep wordt vaak gebruik gemaakt van een kleine camera in de borstholte. Patiënten hoeven hier-voor dus niet meer naar het buitenland. Ook ritmestoornissen kunnen in diverse gevallen door minimaal invasieve opera-ties worden verholpen. Hiermee is bij veel patiënten de prognose en kwaliteit van le-ven sterk toegenomen.”

Steunhartje Een andere techniek luistert naar de in-gewikkelde naam Renale Sympathische Denervatie. Dit is een nieuwe methode om hoge bloeddruk te behandelen. Kort gezegd komt het erop neer dat de nier-slagaderzenuwen worden weggebrand. Zieke nieren zijn namelijk een belangrijke oorzaak van hoge bloeddruk. Dit heeft als voordeel dat de patiënt uiteindelijk min-der medicijnen nodig heeft. Deze behan-deling kan ook een goed alternatief zijn voor patiënten die veel last hebben van bijwerkingen van geneesmiddelen. Een laatste techniek – die zich net als de vorige nog in de onderzoeksfase bevindt maar in ons ziekenhuis al wordt uitgevoerd – be-treft patiënten in shock. Vroeger overle-den velen van hen, tegenwoordig is er het zogeheten steunhartje; een apparaatje dat wederom via de lies wordt ingebracht en ervoor zorgt dat er voldoende bloed en dus zuurstof wordt rondgepompt. Kort-om, het zijn stuk voor stuk innovaties die de kans op herstel aanmerkelijk vergroten. En waarmee we vandaag de dag patiënten kunnen behandelen die voorheen al in een eerder stadium uitbehandeld waren.”

Perifeer arterieel vaatlijden is de tech-nische benaming voor vernauwend vaatlijden van de slagaders in de buik of aan de benen. Een ziekte die veel-vuldig voorkomt en door de op handenzijnde vergrijzing alleen maar verdertoeneemt.

Het is echter ook een ziekte waar nog te-veel mensen de ernst niet genoeg vaninzien,” aldus vaatchirurg Lijckle van de Laan. “De milde variant bestaat uit zoge-heten etalagebenen. De vaatvernauwing zorgt ervoor dat tijdens het lopen er min-der zuurstof wordt opgenomen in de kui-ten met hevige pijnklachten als gevolg. Bij ongeveer 10% van de patiënten ontstaat er de zeer ernstige vorm van perifeer vaatlij-den. Dan heeft de patiënt ook veel pijn in rust en kunnen wonden ontstaan die niet genezen. Deze vorm van vaatlijden vraagtom een snelle behandeling. De bloeddoor-stroming is namelijk zodanig verminderddat een amputatie het gevolg kan zijn alsde bloedstroom niet wordt hersteld.

Multidisciplinair werken leidt tot betere behandelmethoden

Vooral omdat het ook nog eens een groot en verschillend palet van aandoeningen raakt, die nauw met elkaar verweven zijn. Een perfecte samenwerking tussen de verschillende professionals – cardioloog, cardiochirurg, internist, chirurg, neuro-loog, anesthesioloog en radioloog – is de grootste troef om hiermee om te gaan. Wij hebben in Amphia inmiddels een indrukwekkend kenniscentrum ontwik-

« Hart- en vaatziekten zijn in ons land doodsoorzaak nummer één bij vrou-wen en nummer twee bij mannen. Het aantal mensen dat hiermee in aanra-king komt, neemt de komende jaren alleen maar toe. De bevolking wordt namelijk steeds ouder. En deze ziekte treft nu juist vooral oudere mensen. Reden genoeg dus voor ons ziekenhuis om het als zwaartepunt te benoemen.

keld op het terrein van hart en vaten. Door vanuit verschillende specialismen naar de patiënt en het ziektebeeld te kijken, ont-staan nog betere behandelmethoden. Een buitengewoon unieke benadering waar onze patiënten wel bij varen. »

O. (Olof) Suttorp, arts MBA, voorzitter Raad van Bestuur en verantwoordelijk voor het Zwaartepunt ‘Hart en Vaten’

Mariëtte Kappers (voor), Martijn Meuwissen (l), Lijckle van de Laan (r)

De high tech ontwikkelingen hebben elkaar in de afgelopen jaren dan ook in sneltreinvaart opgevolgd.

Lees verder op pagina 7

7

GEZOND OUDER WORDEN

De behandeling van deze patiënten ge-beurt door de vaatchirurg, vaak in samen-werking met de radioloog. In het meest extreme geval kan perifeer arterieel vaat-lijden zelfs de dood tot gevolg hebben.”

Internationale erkenning “Doordat wij meer dan duizend patiënten met vaatlijden aan de benen per jaar zien – waaronder heel wat extreem moeilijke gevallen – is de expertise hier meer dan aanwezig,” vervolgt Van de Laan. “Zien wij de patiënten op onze poli dan is bin-nen no-time de diagnose gesteld en kan snel met de behandeling gestart worden. Daarbij kijken we overigens niet alleen naar de technische uitkomst, maar hebben ook oog en aandacht voor de kwaliteit van leven. Dat heeft het Amphia niet alleen nationale maar zelfs internationale er-kenning opgeleverd. Van heinde en verre komt men kijken hoe wij met dit ziekte-beeld omgaan.”

Risicofactoren “Een multidisciplinaire werkwijze in op-tima forma zien zij hier dan. Zo is er een prima samenwerking met de cardioloog. Niet voor niets spreken we van hart- en

vaatziekten. Maar, hoe voorkom je dat dezelfde ziekte nogmaals toeslaat? Daar komt de internist-vasculair geneeskun-dige – in de persoon van Mariëtte Kap-pers – in beeld. “Ik ben internist met als speciaal aandachtsgebied de vasculaire geneeskunde. Dat wil zeggen onderzoek naar en behandeling van risicofactoren die vaatlijden veroorzaken. Ik ben door het Amphia Ziekenhuis aangetrokken om te analyseren hoeveel risico iedere patiënt loopt om vervolgens te proberen dit risico te verlagen.”

Recidieven voorkomen “Er zijn drie belangrijke risicofactoren voor vaatlijden aan te wijzen: hoge bloed-druk, diabetes (suikerziekte) en een hoog cholesterolgehalte. En dan heb je uiteraard ook nog de ‘klassiekers’ roken en overge-wicht. Het is mijn taak die factoren om-laag te krijgen om zo de kans op herhaling zo klein mogelijk te maken. Ik zie vooral patiënten bij wie het moeilijk is om met eenvoudige maatregelen of behandeling de hoge bloeddruk of het hoge choleste-rolgehalte onder controle te krijgen. In veel gevallen betekent het dat de mensen hun levenshouding drastisch aan moeten passen, willen ze de kans op een (nieuwe) hartaanval of beroerte niet verhogen.

Want zulke erge gevolgen kan deze ziekte met zich meebrengen. En dat is een bood-

schap die niet vaak genoeg voor het voet-licht gebracht kan worden!”

Vervolg van pagina 6

pak. Want een patiënt die diabetes heeft, geheugenproblemen krijgt, slechter gaat lopen en zien en last heeft van duizelig-heid moet nu nog door teveel deuren van het ziekenhuis. Daar moet een betere regie op komen. Op het terrein van ‘Ge-zond ouder worden’ heeft het Amphia Ziekenhuis al best wat bereikt. Zo vindt men hier een polikliniek naar diagnos-tiek voor geheugenstoornissen, een

« Ons land telt momenteel tussen de 650 en 700 duizend ‘kwetsbare’ ou-deren. Over twintig jaar is dit aantal met 40% opgelopen tot bijna 1,2 mil-joen! Het ziekenhuis van de toekomst verwordt daarmee steeds meer tot het ziekenhuis van de oudere patiënt, bij wie niet zelden meerdere aandoenin-gen/ziekten tegelijk aanwezig zullen zijn. Dat vraagt om een andere aan-

prima functionerende geriatrische afde-ling, een samenwerking tussen geriatrie en orthopedie, die een zichtbaar toege-voegde waarde met zich mee brengt en we doen al behoorlijk wat aan screening. Maar, er vallen zeker nog de nodige sla-gen te maken. » mr. M.J.R. (Mary) Groenewoud, directeur Service en verantwoordelijk voor het Zwaartepunt ‘Gezond ouder worden’

Meer aandacht voor de kwetsbare oudere patiënt

Van de vijf zwaartepunten die het Amphia destijds benoemd heeft, is ‘Gezond ouder worden’ het minst afgebakend. Het gaat namelijk niet over één specifieke doelgroep maar er

dient aandacht te zijn voor iedereen die ouder wordt en in het ziekenhuis terecht komt. Klinische geriatrie is de algemene benaming voor ouderenge-neeskunde binnen het ziekenhuis en

zij kan dus ook een essentiële rol spelen bij het neerzetten van dit zwaartepunt. “Onze focus is dan ook ‘leeftijdsgerelateerd’.”

“Het zijn de ouderen – vanaf 70 jaar – waar dit specialisme zich op richt,” ver-volgt klinisch geriater Dominique de Lange. “En daar binnen bevindt zich een aanzienlijke groep zogeheten ‘kwetsbare’ patiënten. Die liggen uiteraard niet alle-maal uitsluitend op onze afdeling. Ook in de rest van het ziekenhuis behoeven deze kwetsbare ouderen die specifieke aan-dacht en zorg. Een patiënt komt binnen met doorgaans één ziektebeeld. Is dat bij-voorbeeld iemand die een galblaasope-ratie moet ondergaan, dan wordt hij niet opgenomen op de afdeling geriatrie maar elders in het ziekenhuis. Niettemin kan die persoon best met ouderdomsproble-men te kampen hebben waardoor hij als kwetsbaar aangemerkt wordt. Dan heeft hij een ander soort behandeling en zorg nodig. Het is de combinatie van verschil-lende ziektebeelden en functionele pro-

blemen die deze groep kenmerkt. Ik fo-cus me in mijn vak daarom zowel op het lichamelijk en geestelijk functioneren als-mede de sociale situatie van de patiënt.”

Samenwerking“Met de dubbele vergrijzing op komst – niet alleen neemt het aantal 70-plusserstoe, maar zij worden op hun beurt ook nog eens steeds ouder – is het een illu-sie te denken dat je als afdeling klinische geriatrie de zorg voor ouderen volledigkunt dekken. Dat moet ziekenhuis breed gebeuren. Samenwerking met anderespecialismen (bijvoorbeeld de cardio-loog) en ondersteunende disciplines (zo-als fysiotherapeut en ergotherapeut) is daarbinnen van het grootste belang. Veel aandacht voor de specifieke proble-men bij ouderen maakt de opnameduur korter en verkleint de kans op complica-ties en overlijden.”Lees verder op pagina 9

Bij kwetsbare ouderen

is de kans op complicaties

namelijk groter.

Inhoudsdeskundigen Dominique de Lange en Anouk van Lang

HART EN VATEN

PATIËNT AAN HET WOORD« Ongemakken komen met de jaren wordt altijd gezegd. En dat heb ik aan den lijve ondervonden. In 1983 werd ik getroffen door een hartinfarct. Dat vroeg om een verandering van mijn leefwijze, waaronder stoppen met roken… vaak geprobeerd maar het bleek uiteindelijk gelukkig geen onneembare ves-ting want al zeven jaar lang heb ik geen enkele sigaret meer aangeraakt. Toch ging het een aantal jaar geleden weer mis. Ik kreeg steeds meer problemen met lopen, had enorme pijn in vooral mijn linkerbeen. Uiteindelijk heb ik in 2005 een bypass gekregen. Lang heb ik daar helaas geen profijt van gehad. Het was begin 2006, ik was vloerbedekking los aan het trekken en het schoot toch opeens in mijn been. En dus moest wederom die gang naar het ziekenhuis gemaakt worden. Het bleek dat die bypass dicht was geraakt. Na aardig wat onderzoeken en gesprekken kwam het groene licht. Er werd besloten tot een hersteloperatie. Door twee vaatchirurgen is een nieuwe, ‘moeilijke’ bypass aangelegd, die nu alweer vijf jaar open is. Daardoor ben ik gelukkig weer een stuk mobieler. Het lopen gaat me goed af, maar ik moet het wel rustig aan doen en geen grote afstanden afleggen. Maar zo af en toe even op en neer naar de supermarkt voor een boodschap kost me weinig moeite. En ook ga ik op zondagmiddag nog wel eens naar de voetbal kijken. Zo blijf je onder de men-sen. Ik vermaak me dus nog prima, ben sowieso van nature een opgewekt, positief ingesteld mens. Wat schiet je ermee op om bij de pakken neer te gaan zitten. Ik sta liever stil bij wat ik allemaal nog wel kan. En dat is voor iemand van 78 jaar nog genoeg! »

De heer Van Hooydonk (woonachtig te Breda)

��������������� ���������������������� �������������� �������� �������������������� ������� ���������������������������� ����� � �

��

���

������������������������� ��� ����������������!����������������������� �������������"����� ���������#����� �

��

������������ ������������������

�������������� !��� ���� $������������ ����������� � �����������%&�'�("�� ���� %&�'�("�� ����� ��')�*'+�'+���� ����')�*'+�')��,�� ��')�*'+�'+���� � ��')�*)��&*��*��������������������������������

� �

“HAPPINESSIS ONLYREAL WHEN SHARED” – Into the wild

Vier de wintermaanden samen in

www.chasse.nl/kerst

Kober zakelijk t 076 504 56 16 e zakelijk@kober.nl www.kober.nl

Kober zakelijk biedt ondersteuning enbegeleiding op het gebied van kinderopvang.We zijn er trots op al bijna 10 jaar partnerin kinderopvang te zijn voor het AmphiaZiekenhuis. Vanuit twee kindercentra inde buurt van de locaties Molengrachten Langendijk verzorgen we flexibelekinderopvang voor medewerkers van hetAmphia Ziekenhuis.

Ook voor u heeft Kober zakelijk eenprofessionele en vooral praktisch toepasbareoplossing, wat uw specifieke vraag ookis. Zo verzorgen we de opvang van dekinderen van uw medewerkers en relatiestijdens evenementen en bijeenkomsten.Dienstverlening op maat dus!

Kijk op www.kober.nl voor meer informatie.

Kober zakelijk feliciteert Amphia Ziekenhuis!

De optometristen van Bielars Brillen Contactlenzen

bedanken alle medewerkers van de oogpoli voor de prettige samenwerking over

de afgelopen periode.

Wij feliciteren het Amphia met hun 10-jarig bestaan.

9

Vervolg van pagina 7

Consultteam geriatrie“Alle aspecten moeten dus aandacht krij-gen. Ga maar na, een vrouw van 75 breekt haar heup. Zij ondergaat een heupopera-tie waarmee dat specifieke probleem ver-holpen is. Maar als zo’n patiënt dan ook nog een vorm van bloedarmoede ont-wikkelt, verward raakt en te maken krijgt met decubitus (doorliggen) komt het consultteam geriatrie in beeld. Dit team bestaat uit een klinisch geriater, arts-assi-stent en consultverpleegkundigen.”

Alle afdelingen in het ziekenhuisAnouk van Lang is één van de consult-verpleegkundigen. “In het kort komt het erop neer dat de geriater/arts-assistent de patiënt als eerste bezoekt en een behan-delplan opstelt, waarna wij de geriatrisch patiënten begeleiden. Wij zien hen enkele malen per week om – met de arts – te be-oordelen of de behandeling en medicatie nog voldoen dan wel bijgestuurd moeten worden en nemen desgewenst contact op met familie. Ook instrueren we de ver-pleegkundigen. Wij kunnen adviseren op het gebied van geriatrische problematiek, maar het mooiste zou natuurlijk zijn als alle afdelingen hier zelf uiteindelijk alert op zijn. Die patiënten kunnen namelijk op alle mogelijke afdelingen in het zieken-huis verblijven, zoals op interne genees-kunde, chirurgie en orthopedie.”

Kwetsbaarheidsscreening“Op die laatstgenoemde zijn we verleden jaar een pilot gestart; de kwetsbaarheids-

screening. Bij de intakeverpleegkundige wordt een uitgebreide vragenlijst afgeno-men. Vragen over tal van gebieden (mobi-liteit, psychosociaal etc.) moeten uitwij-zen of iemand als ‘kwetsbaar’ gezien gaat worden. Zo komen wij al in een zo vroeg mogelijk stadium te weten dat bijvoor-beeld een patiënt minder mobiel is, vaker verward was bij eerdere opnames en een geschiedenis van hart- en longproblemen met zich meedraagt. Die patiënt krijgt in zo’n geval een individueel behandelplan met daarop afgestemde zorg.”

Kans op complicaties“Wij denken dan in zo’n geval – samen met de specialist van die bewuste afdeling – mee in de behandeling,” besluit Domini-que de Lange. “Bij kwetsbare ouderen is de kans op complicaties door verminderde reserves groter. Door die kwetsbaarheid dus in een zo vroeg mogelijk stadium al te definiëren en daar in je behandelplan reke-ning mee te houden, kun je dat risico on-dervangen. Dergelijke patiënten hebben namelijk een grotere kans op bijvoorbeeld longontsteking, doorligwonden, verward-heid, blaasontsteking, verminderde mo-biliteit en ondervoeding. Dit leidt tot een langere ziekenhuisopname waarbij dan weer de kans op infecties en zelfs overlij-den toeneemt. Het is met andere woorden van het grootste belang dat die kwetsbaar-heid al bij opname wordt getoetst. Want juist dan kunnen wij de patiënt in dat ge-hele traject – waarin wij ook de nazorg niet over het hoofd zien – begeleiden. Het is dan ook de bedoeling dat deze kwetsbaar-heidsscreening binnenkort in het gehele ziekenhuis uitgezet wordt.”

GEZOND OUDER WORDEN

VROUW - KIND

PATIËNT AAN HET WOORD« Mevrouw van den Heuvel uit Zevenbergen is 85 jaar, maar woonde tot begin dit jaar nog op zichzelf. Inmiddels verblijft ze in een woonzorgcentrum. Want in januari werd ze aangereden door een auto, op het zebrapad. Het resultaat: een vervelende breuk in haar bovenarm, net onder de schouderprothese die ze al enkele jaren heeft. Door het Amphia Ziekenhuis werd ze – na het invul-len van een vragenlijst – als ‘kwetsbare oudere’ extra in het oog gehouden. “Geweldig wat ze allemaal voor me deden! Ik had na het ongeluk echt heel veel pijn. Maar de verpleegkundige en artsen hebben echt uitstekend voor me gezorgd en rekening gehouden met mijn situatie. Veel onderzoeken werden bijvoorbeeld steeds op één dag gepland. De geriatrisch verpleegkundige is me regelmatig komen bezoeken aan het bed en ze hebben hun best gedaan om een rustige kamer voor me te vinden”. »

Geweldig wat ze

allemaal voor me deden.

kenhuis. Wij vinden het dan ook van het grootste belang die zorg zo goed mogelijk te organiseren. De urgentie om de relatief hoge babysterfte in ons land – in vergelij-king met andere Europese landen – rond de geboorte een halt toe te roepen, geeft de vorming van dit zwaartepunt uiter-aard nog een extra dimensie mee. Wij

« Juist dít zwaartepunt is actueler dan ooit. Sowieso vormt de hele zorg rond-om vrouw en kind een belangrijk aan-deel in de medisch-specialistische zorg die een ziekenhuis biedt. Het staat nu eenmaal aan het begin van de levens-fase van ieder mens en is niet zelden de eerste kennismaking met ons zie-

“Een uitdaging van formaat, waar we met groot enthousiasme onze schou-ders onder zetten. Want waar het in de media door negatieve verhalen soms

wel eens lijkt dat gynaecologen en (eer-stelijns) verloskundigen lijnrecht te-genover elkaar staan, slaan wij de han-den juist nog daadkrachtiger ineen.”

“Dat is overigens in ons geval niet nieuw, maar een intensivering van een reeds bestaande, prima samenwerking.” Eens-gezind en met een gedrevenheid die boekdelen spreekt, vertellen gynaeco-loog binnen Amphia Mariska Shekary en eerstelijns verloskundige Lotte Liesker (eveneens voorzitter van Verloskundi-gen Kring Breda & Omstreken) over de unieke plannen die in de steigers staan. “Ons streven is om gezamenlijke zorgpa-den te maken en dat ook nog eens in één organisatie onder te brengen. Zo kunnen wij elkaars kwaliteiten nog beter benut-ten. Daarmee gaan we een stap verder dan andere samenwerkingsverbanden die we momenteel in het land zien ont-staan.”

Kers op de taart“Er is een stuurgroep geformeerd waar-in naast Verloskundigen Kring Breda & Omstreken en de gynaecologen van

Amphia ook de kinderartsen, geboor-tecentrum Origine en het bestuur vanAmphia zitting hebben. Samen buigenwij ons over de invulling, waarbinnenhet opheffen van de scheiding tussen deeerste en tweede lijn centraal staat, ‘zorg op maat’ nog meer leidend wordt en dezwangere vrouw alles in een organisatie kan vinden.

Lotte Liesker (l), Mariska Shekary (r)

Lees verder op pagina 10

Op weg naar één organisatie voor geboortezorg

werken dan ook toe naar één organisatie voor geboortezorg in deze regio. »

drs. E.A. (Ernst) Hoette, lid Raad van Bestuur directeur Control en verantwoordelijk voor het Zwaartepunt ‘Vrouw - Kind’

• Rollen zwachtels: 129.000• Injectienaalden: 186.500• Disposable spuiten: 269.000• Pacemakers: 280• ICD’s (Implanteerbare

cardioverter-defibrillator): 300

Cijfers zijn op jaarbasis

Opmerkelijke cijfers

10

De toekomstige vernieuwbouw is wat dat betreft natuurlijk helemaal de kers op de taart. Daar kan die samenwerking nog

mooier en beter worden ingekleed. Er komt straks een heel nieuw Moeder en Kindcentrum.”

Eén elektronisch dossier“Het eerste wapenfeit dat gerealiseerd wordt, is het gezamenlijke echocentrum. Naar verwachting is dit begin volgend

jaar al operationeel. Verder hopen we dat we in 2014 kunnen toasten op één organisatie. Patiënten ervaren dan al snel de meerwaarde. Zo komt er per patiënt één elektronisch dossier dat elke betrok-ken zorgverlener kent. Op die manier voorkomen we tegenstrijdige adviezen en gebrekkige informatie. Weg is straks

ook het (mogelijke) spanningsveld tus-sen de eerste en tweede lijn. Sterker nog:zij gaan elkaar juist meer ondersteunen.Mocht die fijn verlopende bevalling on-verhoopt toch ineens omslaan in een risicovolle situatie dan is er altijd high cure zorg dichtbij zonder dat er kostbareinformatie en tijd verloren gaat.”

De trotse ouders van Fynn – Joukje en Dimitri – kunnen erover meepraten, hoe fijn het is als er snel geschakeld kan wor-den omdat er geen tijd te verliezen is. “Als ik er nu aan terugdenk, besef ik echt wel dat het vrij heftig was. Maar toen op die bewuste 25ste oktober maakte een soort oerkracht zich meester van mij en heb ik eigenlijk helemaal niet stil gestaan bij wat er mogelijk allemaal mis kon gaan. Die middag in geboortecentrum Origine leek er nog niets aan de hand. Al in een vroeg stadium had ik besloten daar te willen bevallen. De sfeer in dat geboortecen-trum deed huiselijk aan en alles verliep eigenlijk zoals gepland. Totdat het mo-ment kwam waarop ik 10 cm ontsluiting had en de persweeën die ik wel voelde bij 7 cm inmiddels volledig verdwenen waren. Het lukte simpelweg niet, er ge-beurde niets. En dus was hulp dringend geboden. Gelukkig was ik al in het zie-kenhuis en hoefde ik slechts één etage

naar beneden waar de gynaecoloog, een assistent-gynaecoloog en verpleeg-kundige me al op stonden te wachten. Mijn verloskundige – een ware rots in de branding – bleef er ook al die tijd bij. Allereerst hebben ze de bevalling toen met weeënopwekkers geprobeerd op gang te brengen, maar ook dat lukte niet. Fynn is uiteindelijk met behulp van de vacuümpomp ter wereld geko-men. Weet je, als je dat kleine manne-tje dan ziet en in je handen hebt dan is alles ook weer wel snel vergeten hoor. De perfecte begeleiding heeft daar ze-ker ook een belangrijk aandeel in ge-had. De overdracht verliep heel vlotjes. Voortdurend werd ik op de hoogte gehouden van wat ze gingen doen. Zij hebben me er echt doorheen gesleept en waakten ervoor dat ik niet in paniek raakte. Al na twee dagen zei ik tegen mijn partner ‘Ik zou het zo weer doen!” …lachend

Vervolg van pagina 9

Zij hebben me er echt doorheen gesleept en waakten ervoor dat ik niet in paniek raakte.

Het Amphia Ziekenhuis als werkgeverHet is het streven van Amphia om te behoren tot de beste ziekenhuizen van Nederland. Veel patiënten kiezen in-middels bewust voor ons ziekenhuis vanwege de prima zorg en service. Daarnaast is Amphia – in deze regio – ook een buitengewoon aantrekkelijke werkgever. Met maar liefst 4.600 ge-dreven medewerkers zijn wij de groot-ste werkgever van Breda en omstreken.

De wereld van de Nederlandse zieken-huizen is complex, omvangrijk en uit-dagend. Om te kunnen blijven voldoen aan de stijgende zorgvraag en blijven voorzien in voldoende en gekwalificeerd zorgpersoneel, is het innoveren in nieu-we zorgconcepten noodzakelijk. Er zijn meerdere diverse (externe en interne) ontwikkelingen waar Amphia mee te maken heeft of krijgt, die de vraag naar personeel beïnvloeden.Het succes van de organisatie wordt in grote mate bepaald door de talenten, kennis en vaardigheden van haar mede-werkers. Door deze op een duurzame, motiverende en efficiënte wijze in te zet-ten kan Amphia haar zorgtaken realise-ren. Hiervoor is een actief beleid nodig dat zich richt op duurzame inzetbaar-heid en vitaliteit van betrokken en bevlo-gen professionals in alle leeftijdsgroepen.Het stimuleren en waarborgen van vak-manschap en persoonlijke ontwikkeling wordt hier dan ook gezien als een geza-menlijke verantwoordelijkheid van de organisatie en haar medewerkers. Het Amphia Ziekenhuis streeft ernaar dat medewerkers zich verbonden voelen en met plezier werken in een gezonde, vei-lige en energiegevende omgeving. Dat was de afgelopen tien jaar zo en zal ook minstens de komende tien zo blijven!

Lees verder op pagina 11

ARBEIDSMARKT

VROUW - KIND

11

ARBEIDSMARKT

Top 10 meest voorkomende functies binnen het Amphia Ziekenhuis1. Verpleegkundige / Gespecialiseerd

verpleegkundige..........................825 / 5302. Doktersassistente .................................. 1773. Serviceassistent ......................................1354. Gastvrouw/-heer .................................. 1315. Administratief medewerker

polikliniek............................................... 130

6. Analist ....................................................... 1187. Medisch secretaresse............................ 1068. Operatieassistent(e) .............................1019. Medewerker Interieuronderhoud .... 9510. Radiodiagnostisch laborant..............90Dit zijn uiteraard lang niet alle functies, die het Amphia Ziekenhuis telt. De lijst is

nog veel langer, met daarop ook de nodi-ge functies die u misschien wel helemaal niet verwacht in ons ziekenhuis. We laten er enkele de revue passeren.• Adviseur subsidie, fondsenwerving en

sponsoring• Coördinator Crisisbeheersing

• Geestelijk verzorger (Pastor)• Maatschappelijk werker• Verpleegkundige t.b.v.

kinderbescherming• Medewerker privacymanagement • Medewerker bibliotheek • Klachtenfunctionaris

Als u alle woorden heeft gevonden, vor-men de letters die overblijven een zin die iets zegt over ons ziekenhuis.

Uw oplossing kunt u mailen naar: communicatie@amphia.nl

of sturen naar: Amphia ZiekenhuisLocatie MolengrachtKenniskern CommunicatieAntwoordnummer 444800 WB Breda

Vermeld daarbij alstublieft ook uw naam en adresgegevens. De eerste vijfentwin-tig correcte inzendingen ontvangen

namelijk een exemplaar van het unieke ‘Amphia Proefschrift’!

Dit bijzondere kookboek is gemaakt in het kader van tien jaar Amphia en bevat recepten van twaalf medisch specialisten en medewerkers uit ons eigen zieken-huis. Elk recept is voorzien van een bij-zonder, inspirerend verhaal. Ieder voor-, hoofd- of nagerecht dat door één van hen is gemaakt, is door een professioneel team van koks aangevuld tot een com-pleet driegangenmenu. Al met al dus een smakelijk cadeau voor deze decembermaand. Ongetwijfeld haalt u er inspiratie uit voor een heerlijk (kerst)diner!

B G A B M K B T D D B P P H EE R Z I E E E O N E E O A G IT O I I T H S O T E L B I S GR Z G E E S A R Z I I D E N OO S R A I K O N K R N T I R LU D O E S K E L D U E L A K OW I R P K T I N K E E D E P N

B E T E N N V G H D L O N Z HA H N R I A E R F U Z I O O CA D V E A E M A I E I R N K ER N K O L H O E B J G S R G TA O U P E M S I L A I C E P SR Z R L A B O R A T O R I U MM E I N N O V A T I E F O O RV G T I E T I L A W K S T R A

WOORDEN:

AFDELINGARMARTSBEDBEHANDELINGBETERBETROKKENBETROUWBAAR

BEZOEK

DOSSIERGASTVRIJGEZONDHEIDSZORGHARTINNOVATIEFKWALITEIT

LABORATORIUMOKONDERZOEKOOR

OPNAMEPATIENTPOLIKLINIEKSPECIALISMETECHNOLOGIEVERPLEEGKUNDIGEZIEKENHUISZORG

PUZZEL MEE EN WIN! WOORDZOEKER

proefschriftAmphia

Vervolg van pagina 9

Wist u dat:

• Er 125 liter soep per dag

genuttigd wordt?

• Er 135 liter zuivel per dag

wordt gedronken?

• Er 60 kilo rauwkost/salades

per dag gegeten wordt?

• Er per maand zo’n 70.000

externe telefoontjes binnen komen?

Beter en sneller herstel na heup of knievervanging bij orthopedie AmphiaDat de vrijwel volledig verjongde prak-tijk van 14 orthopedisch chirurgen in het Amphia ziekenhuis een hoge kwali-teit van zorg nastreeft en weet te berei-ken valt ook in de media steeds meer op. Dit jaar werden zij beloond met een top zes notering de Elzevier. Het Amp-hia Ziekenhuis in Breda en Oosterhout blijkt een van de zes best aanbevolen ziekenhuizen in Nederland voor het plaatsen van een nieuwe heup of knie.In Noord-Brabant is er geen enkel an-der ziekenhuis met deze score op dit gebied.

Wij vroegen aan orthopedisch chirurgen Rutger van Geenen en Leon Elmans om uitleg.Van Geenen: “ Wij zijn natuurlijk trots op deze top zes vermelding in Elsevier.De score komt tot stand door het beoordelen van een lijst van onderdelen die in de behandeling van heup en/of knie arthrose. Hoewel een dergelijke lijst natuurlijk niet alles zegt over de kwaliteit en patientvriendelijkheid die we op dit moment bereiken, is het wel een be-vestiging voor ons dat we op de goede weg zijn. Dat betekent echter niet dat het doel is bereikt.Wij voelen ons alleen nog maar meer gestimuleerd om kwaliteit en patientvrien-delijkheid te blijven verbeteren. Zo bleek bij het onderzoek van Elsevier bijvoorbeeld dat we wel als een van de hoogste scoorden op de kwaliteit, maar dat de waardering van de patient op twee van drie sterren bleef.”

Elmans valt bij: ”Dus ook al blijkt de kwali-teit van de behandeling die we bieden uit-stekend, kennelijk voelt de patient dat nog niet helemaal zo. We hebben aan patiënt-vriendelijkheid de laatste jaren hard gewerkt.Vroeger stond de patiënt er alleen voor met relatief weinig voorlichting, tegenwoordig wordt de patiënt aan de arm genomen in aanloop naar een operatie. Na een screening en voorbereiding door het anesthesieteam wordt in groepsverband aan patient en zijn zelf meegebrachte “”coach”” uitgebreid uitleg gegeven. De nodige persoonlijke be-geleiding wordt hierbij niet vergeten. Ook na de operatie wordt indien mogelijk geoe-fend in groepsverband. Het is gebleken dat patiënten die binnen een groep herstellen veel steun hebben aan elkaar en zo ook tot een prettiger en vlotter herstel komen (Joint Care).Waar ik denk dat we nog kunnen ver-beteren is het persoonlijke contact. Juist om-dat patienten korter in het ziekenhuis blij-ven en sneller herstellen dan vroeger, is het bijvoorbeeld wat lastiger geworden voor de chirurg om de patient regelmatig zelf te zien na de operatie. Het blijkt toch dat veel pa-tienten het prettig vinden om de chirurg zelf te spreken, ook al is alles routineus volgens plan verlopen. Daarnaast werken de meesten van mijn collega orthopeden op meerdere locaties en het is dus meer een uitdaging geworden om te blijven communiceren met je patient.”

Van Geenen:” Gelukkig blijken patienten echter door diverse verbeteringen van de behandeling en optimalisering van het zorg-proces sneller te herstellen. Patienten krijgen daarnaast ook minder de gelegenheid om in het ziekenhuis te blijven. De druk van zie-kenhuis en met name zorgverzekeraars om in zogenaamde ligdagen en dus kosten te besparen is hoog. En een onnodig dagje zie-kenhuis door inefficiency of omdat ergens op gewacht moet worden, is natuurlijk ook extreem duur. Het is aan ons dokters om te

bewaken dat patienten voldoende veilig en fit naar huis gaan. Dit blijft dus een uitda-ging. Verschillende kwaliteitsverbeterende projecten in het Amphia zijn gericht op het beperken van de risico’s en optimaliseren van het herstel van de patiënt. Het streven is om onze patienten niet alleen sneller naar huis te laten gaan maar ook sneller beter te maken.”

Elmans voegt toe: ”Wij prijzen ons gelukkig zorg te kunnen bieden in een veilige zie-kenhuisomgeving. Het Amphia Ziekenhuis beschikt over vrijwel alle medische specialis-men zodat ook nagenoeg alle patienten hier ook behandeld kunnen worden. Dit bete-kent ook dat in het uitzonderlijke geval van een complicatie, ondersteuning van andere specialisten zoals een cardioloog of internist direct beschikbaar is. Ook patienten met een matige algehele conditie of ander onder-liggend lijden kunnen wij dus als orthope-disch chirurg behandelen.Wij maken graag gebruik van de expertise die er bij andere vakgroepen is. Zo staan onze microbiologen met Professor Kluitmans aan het hoofd in-ternationaal bekend als vooruitstrevend en vernieuwend. Ter preventie van een infec-tie wordt bij iedere patiënt die een prothese krijgt, voor de operatie een bacteriële kweek afgenomen. Het is bekend dat het bij zich dragen van bepaalde bacteriën de kans op een infectie bij een prothese na de operatie verhoogd. Als voor de operatie een bacterie gevonden wordt die een rol kan spelen hier-in, dan wordt de patiënt van tevoren behan-deld. Het Amphia ziekenhuis is voorloper in deze preventieve screening en behandeling en op dit moment voorzover wij weten het enige ziekenhuis in Nederland dat dit toe-past. Samen met alle andere maatregelen die genomen worden heeft dit geleid tot een in-

fectiepercentage onder de 0.5%, ruim onder het landelijk gemiddelde.”

Van Geenen vervolgt: “Het beperken van risico’s wordt bewerkstelligd door het ge-bruik van een check-lijsten en gedetailleerde behandelschema’s. Optimaal herstel wordt bereikt door de bijwerkingen van de ope-ratie te beperken. Om een prothese in een heup of knie te plaatsen is het noodzakelijk om een wond te maken, langs of door spie-ren te gaan en het kapsel te openen. Hoe-wel de huidige chirurgische technieken de weefsels zoveel mogelijk sparen, blijken deze nog altijd een forse reactie van het lichaam op te wekken. Eigenlijk is deze primitieve postoperatieve stress reactie is vaak heviger dan nodig. Ten gevolge van pijn, misselijk-heid en duizeligheid zijn patiënten regelma-tig niet instaat om snel weer op de been te komen. Deze inactiviteit kan leiden tot een ontregeling van de bloeddoorstroming van verschillende weefsels en verlies van spier-weefsel wat het actief worden verder beperkt en meer kans geeft op een trombose been en bloedrukschommelingen. Deze neerwaartse spiraal bemoeilijkt het herstel na de operatie,terwijl het juist vele malen beter is snel weer actief te zijn. Daarom streeft ons behandel-team bestaande uit de orthopedisch chirurg,de anesthesioloog, de fysiotherapeut en de verpleegkundige op de afdeling er naar deze spiraal te doorbreken.We stimuleren de pa-tient ondanks dat het soms moeilijk lijkt toch om snel uit bed te komen en vroeg te starten met oefenen.”

Elmans:” Om de patient in staat te stellen snel te starten met oefenen na de operatie,moeten we er nog meer dan in het verleden naar streven om de nadelige effecten van de operatie te minimaliseren. Met kennis van

de nieuwste ontwikkelingen om operatieve,medicamenteuze, andere schade te beper-ken en postoperatief herstel te bevorderen zijn we steeds bezig de behandeling aan te scherpen.Pijnbestrijding werd bijvoorbeeld voorheen veelal bereikt met morfine preparaten met de bekende bijwerkingen als misselijkheid,slaperigheid, duizeligheid tot gevolg.Tegen-woordig zijn er andere medicamenten en technieken beschikbaar om het gebruik van morfine-achtige medicijnen tot een mini-mum te beperken. Er wordt gebruikgemaakt van moderne pijnmedicijnen en ondersteu-nende technieken zoals het aanleggen van een tijdelijke zenuwblokkade of het verdo-ven van het gewrichtskapsel. Hierdoor kan de patiënt zonder de eerdergenoemde bij-werkingen van morfine enkele uren na de operatie weer lopen waarmee de kans op complicaties verder wordt verkleind.”

Van Geenen veert op:” Verder wordt mo-menteel geanalyseerd of nieuwe chirurgische techniek en zoals een spier en pees sparende benadering, het gebruik van weefsellijm, of het gebruik van patiënt specifiek instrumen-tarium bij kan dragen aan het verhogen van de kwaliteit en het reduceren van compli-caties. Omdat we in veel gevallen voorlo-pen kan het dus zijn dat wij onze patienten vragen om mee te werken aan een klinische studie, waarin het verbeterende effect van dergelijke technieken wordt onderzocht.

Het lijkt erop dat in het Amphia Ziekenhuis een toegewijd hoog gespecialiseerd orthope-disch behandelteam heeft. Door een uitste-kende moderne en veilige behandeling wor-den alle patienten met slijtage van de heup of de knie, die een operatie moeten ondergaan steeds sneller beter.

• dr. Rutger van Geenen

ADVERTORIAL

13

AMPHIA KOPLOPER OP GEBIED VAN INFECTIEPREVENTIE

Vijf vragen aan arts-microbioloog Jan Kluytmans

Jan Kluytmans is hoogleraar ‘Micro-biologie en Infectieziektebestrijding’ aan het VUmc, maar bovenal (sinds 1995) arts-microbioloog in Amphia. Hij is dan ook bij uitstek de persoon om zijn licht eens te laten schijnen op ‘infectiepreventie’ in dit ziekenhuis.

Hoe verhoudt Amphia zich tot de andere ziekenhuizen?Op het terrein van infectiepreventie loopt ons land wereldwijd voorop. Wij zijn als ziekenhuis op onze beurt weer toonaangevend in Nederland.

Dat werpt natuurlijk onherroepelijk de vraag op wat aan dit succes ten grondslag ligt?In de afgelopen jaren hebben we een aan-tal belangrijke stappen gezet om de veilig-heid van patiënten nog verder te verbete-ren. Zo is er de bacterie ‘staphylococcus aureus’ die één op de drie mensen (in de neus) bij zich draagt. Bij deze zogeheten dragers is de kans op een infectie na een operatie tien keer hoger dan bij niet-dra-gers. Wij testen alle patiënten voor grote operaties op dit dragerschap. Hebben ze die bewuste bacterie dan zorgt een anti-

bacteriële neuszalf ervoor dat de kans op een infectie wordt teruggebracht tot nor-male proporties. Het klinkt misschien niet wereldschokkend, maar als ik nu zeg dat het voor het ziekenhuis een enorme besparing betekent – alleen al op jaarba-sis voor de hartchirurgie 1 miljoen euro! – en het daadwerkelijk voor menig pa-tiënt het verschil is tussen leven en dood, dan krijgt onze ‘uitvinding’ ongetwijfeld betekenis. Een andere succesfactor die ons toonaangevend maakt in Nederland ligt in het feit dat wij hier onze kwaliteit voortdurend ‘meten’. Zo weten we dat er weliswaar patiënten met resistente bac-

teriën worden opgenomen, maar dat verspreiding hiervan in het Amphia Ziekenhuis vrijwel niet voorkomt.

Die resistente bacteriën zijn dus volledig in de kiem gesmoord, of…?Vooralsnog hebben we het goed onder controle maar het wordt een steeds las-tiger gevecht. De buitenwereld verandert snel. Denk aan de MRSA in de veehoude-rij of de ESBL in het kippenvlees. Daar-door moet je steeds vaker reageren op problemen die buiten je eigen invloeds-

sfeer liggen. Tijd voor genoegzaam ach-terover leunen kunnen we ons dan ook niet veroorloven. We moeten er bovenopblijven zitten.

Daarmee hebben we dus direct een belangrijke uitdaging voor de toekomst te pakken. Zijn er nog meer?De nummer 1 uitdaging voor de toekomstbestaat uit het nog strakker protocolleren van de zorgprocessen. Dat is extreem belangrijk in deze huidige tijd van hoog-technologische zorg. Er moet een omslagin denken over veiligheid komen. En dat voert verder dan handen wassen en goedschoonmaken.

Gaat Amphia dat voor elkaar krijgen? Absoluut! Wij investeren daar aan-zienlijk in en dat werpt nu al zijn eerste vruchten af alhoewel er nog heel wat te winnen valt. Toch kunnen we stellen datwe de meeste ziekenhuizen vele stappenvoor zijn. Niet verwonderlijk dus dat ze van heinde en verre komen kijken hoewij zaken aanpakken.

Jan Kluytmans

Niet verwonderlijk dus dat ze van heinde en verre komen kijken hoe wij zaken aanpakken.

Wist u dat:

• Een mens ongeveer tienkeer meer bacteriën bij zich

draagt dan het totaal aantal

menselijke cellen. In totaal

zijn het er zo’n 100 biljoen

en dat komt overeen met

bij benadering anderhalve

kilogram.

Wist u dat:

• De meeste infecties wordenovergedragen via de handen.

• Vrouwenhanden meerverschillende soorten

bacteriën bevatten dan

mannenhanden.

• Handen wassen ofdesinfecteren een van de

meest effectieve maatregelen

is om infecties te voorkomen.

14

DE VERNIEUWBOUW

Met oog voor de menselijke maat

U weet ongetwijfeld al dat de loca-tie Langendijk binnen enkele jaren haar deuren sluit, Molengracht flink wordt uitgebreid en er ook voor Oos-terhout een nieuw centrum wordt ontwikkeld. Welke motieven liggen aan deze omvangrijke ‘bouwoperatie’ ten grondslag? We vroegen het Ernst Hoette – lid Raad van Bestuur en te-vens verantwoordelijk voor huisves-ting en het vernieuwbouwproject – en Nardo van der Meer, die vanuit zijn functie als voorzitter van de Medische staf, tevens anesthesioloog intensivist met een medisch specialistische bril naar de plannen kijkt.

Laten we maar direct met die spreekwoordelijke deur in huis vallen; wat is de aanleiding van deze vernieuwbouw? Van der Meer:Wat je in ons land ziet – maar feitelijk mogen we wel spreken van een wereld-wijde trend – is dat zorg steeds meer ge-concentreerd wordt. Diverse onderzoe-ken hebben namelijk aangetoond dat als bepaalde ingrepen met grote regelmaat gedaan worden, de uitkomst daarvan beter is. Het hangt allemaal samen met ‘Patiëntenveiligheid’ en ‘Patiëntvriende-lijkheid’. Gebleken is dat grote(re) orga-nisaties beter in staat zijn die veiligheid en kwaliteit te garanderen, zeker waar het gecompliceerde ingrepen betreft. Het is niet voor niets dat deze maar door een paar centra in het land verricht mo-gen worden. Het Amphia Ziekenhuis is er daar in veel gevallen één van. Derge-lijke behandelingen nemen in aantallen alleen maar toe. Het is dan gewoon niet efficiënt als je die op meerdere locaties blijft uitvoeren. Acute complexe zorg vraagt erom dat de professionals in het werkveld elkaar snel kunnen vinden, kunnen overleggen en kennis kunnen delen. Door alles onder één dak aan te bieden, kom je daaraan tegemoet.

Hoette:En laten we ook het bedrijfseconomisch argument maar gewoon eerlijk benoe-men. Net als in het bedrijfsleven geldt in een ziekenhuis eveneens dat de investe-ringen afgewogen moeten worden tegen de totale opbrengsten. Ook wij kunnen onze euro maar eenmaal uitgeven. Door Langendijk te integreren in locatie Mo-lengracht creëren we in Breda een effi-ciëntere en slagvaardige organisatie die ook naar de toekomst toe stevig staat.

Van der Meer:Een regelrechte win-winsituatie. Maar ook een absolute noodzaak. Deze stap moeten we zetten om een kwaliteitsslag

te maken en blijvend de medische zorg te kunnen bieden die patiënten van ons mogen verwachten.

Waar blijft locatie Pasteurlaan (Oosterhout) in dit hele verhaal?Hoette:Die blijft bestaan. Hiervoor is een aparte visie ontwikkeld. Daar waar in Breda de middel- en hoogcomplexe zorg geboden gaat worden, werkt Oosterhout de ko-mende jaren toe naar een efficiënt, pa-tiëntvriendelijk, laag complex zorgcen-trum in een nieuw en modern gebouw. Iedere patiënt kan straks dus nog gewoon

voor een polikliniekbezoek in Ooster-hout terecht.

Komen er op locatie Molengracht m²’s bij?Hoette:Aan de Molengracht wordt substantieel bijgebouwd; ruim 60.000 m². Dat kan ook niet anders omdat patiënten die nu op de Langendijk komen en de medisch specialisten, medewerkers en vrijwil-ligers die hier werken natuurlijk naar de Molengracht komen. In totaliteit gaan we

overigens wel zo’n 30% terug in vloerop-pervlak, van 140.000 naar 100.000 m². Dit kan omdat nieuwe meters veel ef-ficiënter gebruikt kunnen worden dan de huidige meters in de drie bestaande locaties.

Twee ziekenhuislocaties worden samengevoegd tot één! Hoe groter, hoe onpersoonlijker is doorgaans de strekking. Hoe zorgt Amphia ervoor dat de patiënt geen nummer wordt?Hoette:Het valt natuurlijk niet te ontkennen dat

hier straks een groot zie-kenhuis staat. Wij heb-ben dan ook gedurende het hele bouwproces veel aandacht voor de ‘gebouwbeleving’ en de ‘menselijke maat’. Zowel daar waar het gaat om patiënten en bezoekers, als onze medisch speci-alisten en medewerkers. We willen voorkomen dat mensen zich verloren voelen. We gaan uit van een functioneel ontwerp maar laten in de vorm-

geving en inrichting de intimiteit en het persoonlijke terugkomen.

Van der Meer:Daarnaast zetten we krachtig in op ‘mul-tidisciplinair werken’. De verschillende zwaartepunten van ons ziekenhuis, wor-den in het nieuwe gebouw zichtbaar en herkenbaar voor het voetlicht gebracht. Ook kunnen wij de meest geavanceerde en nieuwste technologie straks optimaal in huis toepassen. Zo komt er ondermeer een nieuw OK-centrum.

Hoette:Met andere woorden: Patiënten moeten een aangename ambiance ervaren waar-in zij niet verloren rondlopen, maar zich juist thuis voelen. Het is tenslotte toch al niet prettig om hier te moeten verblijven.Aan de inrichting, structuur, verlichting en kleurstellingen wordt dan ook veel aandacht besteed. En als die patiënt danop de plaats van bestemming is, moetenhem de meest moderne hulpmiddelen en kundige artsen en verplegend perso-neel ter beschikking staan om geavan-ceerde ‘state of the art’ zorg te leveren die nodig is!

Loopt alles tot dusverre volgens planning? Hoette:We liggen op schema. Het programma van eisen is inmiddels gereed, momen-teel werken wij aan de invulling en langs het pad van detaillering werken we toe naar het ontwerp. Als alles goed gaat,gaan in 2017 de deuren van het nieuwe, moderne Amphia ziekenhuis wagenwijdopen.

Wat zijn de verwachtingen?Van der Meer:Dat in Oosterhout er straks een modernnieuw complex staat voor de planbare zorg. En dat Breda een ziekenhuis heeft waar middelhoog- tot hoogcomplexezorg wordt geboden, waarmee we eensterke regionale functie kunnen vervul-len en duizenden patiënten meer dan vandaag de dag binnen krijgen. Maarwaar patiënten zich absoluut thuis blij-ven voelen en zich zeker weten van debeste zorg. Amphia gaat zich nog steviger mengen in de bovenste regionen en be-horen tot een van de beste ziekenhuizenvan Nederland.

Ernst Hoette (l) en Nardo van der Meer (r)

Deze stap moeten we zetten om een kwaliteitsslag te maken en de medische zorg te bieden die patiënten van ons mogen verwachten.

Patiënten moeten een aangename

sfeer ervaren waarin zij niet

verloren rondlopen, maar zich

juist thuis voelen.

15

STICHTING VRIENDEN VAN AMPHIA

De meerwaarde van vriendschapEen verblijf in het ziekenhuis is een in-grijpende ervaring. Dat zal vermoede-lijk iedereen wel beamen. U wordt nu eenmaal uit uw veilige en vertrouwde zone gehaald en krijgt tijdelijk een an-der ‘logeeradres’. Uiteraard staan de beste artsen en verpleegkundigen tot uw beschikking. Maar daar houdt het niet op. Er is ons namelijk alles aan-gelegen u een zo aangenaam mogelijk verblijf in het Amphia Ziekenhuis te bieden.

“En daar komen wij in beeld,” steekt een enthousiaste Frans Pross van wal. Hij is voorzitter van de stichting ‘Vrienden van Amphia’ die afgelopen zomer is opge-richt. “Wij zijn geen verlengstuk van het ziekenhuis maar ‘opereren’ zelfstandig. Deze stichting richt zich juist op de za-ken die niet vanuit het reguliere budget van het ziekenhuis gerealiseerd kunnen

worden, maar wel bijdragen aan het zich thuis voelen van de patiënt. De missie van het Amphia Ziekenhuis luidt niet voor niets: Het leveren van patiëntvriende-lijke, uitstekend georganiseerde en kwa-litatief hoogwaardige patiëntenzorg. Wij dragen graag ons steentje bij aan het rea-liseren daarvan, omdat we geloven in de kracht van Amphia en het ziekenhuis een warm hart toedragen.”

Het welzijn van de patiënt “Ons eerste ‘wapenfeit’ was het ondersteunen van een welkomstpakketje – met on-der andere producten voor huid- en haarverzorging, oordopjes en een leeslampje – dat patiënten deze peri-ode overhandigd krijgen. Er zijn er inmiddels ruim 1500 uitgedeeld. Een ‘vriendelijk’ begin, waardoor de naams-bekendheid van onze stich-ting alvast een vliegende start nam. Maar we willen meer. Dus hebben we via het perso-neelsblad iedere medewerker van het ziekenhuis gevraagd met suggesties te komen die het welzijn van de patiënt naar een (nog) hoger plan til-len. Wij maken dan een selec-tie en gaan vervolgens hard aan de slag om geldstromen op gang te brengen.”

Nieuwe vrienden“Deze weg bewandelen wij heel be-wust,” besluit Pross. “We kiezen een con-creet doel, zoals de aankleding van een wachtruimte of internetaansluiting op de kinderafdeling. Pas dan wordt er ge-zocht naar financiële middelen. Zo weet iedereen exact waaraan hij/zij heeft mee betaald. Wij zetten als stichting daar met

liefde onze schouders onder en laten geen mogelijkheid voorbij gaan Amphia goed onder de aandacht te brengen in onze netwerken. Maar uiteraard staan wij alsstichting ook open voor goede ideeën vananderen. En dat werpt zijn vruchten af. In de afgelopen maanden heeft Amphia er al heel wat nieuwe vrienden bij gekregen.Mensen die hun hart hebben laten spre-ken omdat zij de meerwaarde van vriend-schap in zien… zeker voor iemand die inhet ziekenhuis ligt.”

dhr. Frans Pross, dhr. Ton van Eck, dhr. Toine Jacobs, mw. Marja Heerkens, dhr. Ignace Nolet, dhr. Pieter Stijnen, dhr. Anthon Hulsmann

Wij geloven in de kracht van Amphia en dragen het een warm hart toe.

2011 stond voor tien jaar Amphia Ziekenhuis.Tien jaar waarin er veel veranderd is. Zowel in de wereld om ons heen, als in het ziekenhuis.2011 is het jaar waarin Amphia stond voor:

tien jaar patiënten met zorg omringen;tien jaar samenwerken met bevlogen collega’s;tien jaar bouwen aan een professionele werkomgeving;tien jaar werken aan een top-klinisch opleidingsziekenhuis;tien jaar de grootste werkgever van de regio;tien jaar vernieuwing;tien jaar passie voor de gezondheidszorg;tien jaar kwaliteit en topzorg.

Wij danken alle specialisten, medewerkers en vrijwilligers voor de afgelopen tien jaar.Samen gaan we op naar de volgende tien jaar!

Draagt u het Amphia Ziekenhuis ook een warm hart toe? Surf dan vooral eens naar www.amphia.nl/vrienden en lees daar meer over deze stichting. U kunt al Vriend worden voor slechts 3 euro.

ColofonRedactie Wiljan Broeders

Fotografi e Aad Meijer, Esther Hereijgers

Ontwerp/opmaakRob v.d. Broek

VerkoopTeam West-BrabantBN DeStem

CoördinatieJudith Jansenmanager Communicatie Amphia Ziekenhuis

Outcomes

Data collection

Clinical outcomes

Process optimalisation

www.biomethci.nl

Biomet introduceerde in 1997 het Joint Care programma in Nederland. Sindsdien is de

afdeling Health Care Initiatives (HCI) met verschillende programma’s betrokken bij de

implementatie van zorgpaden in meer dan 45 Nederlandse ziekenhuizen. De afdeling

HCI is binnen Biomet verantwoordelijk voor het bijdragen aan kwaliteitsverbetering van de

geboden zorg. Deze verbetering ontstaat door het implementeren, blijvend evalueren en

daar waar nodig aanpassen van zorgprogramma’s. Met de Rapid Recovery programma’s

biedt Biomet een doorontwikkeling van het Joint Care programma. Iets voor u!?

Kijk voor meer informatie op: