maandag 27 oktober 2014

In april 2009 raakte kapiteinStephanie Verhoef (nu 30) inAfghanistan gewond tijdenseen raketaanslag op KampHolland. Vijf jaar later wonze goud.

Raket-aanvaltijdens douchen

De mannen en vrouwen vande EOD ruimen jaarlijks zo’n2000 tot 2500 explosievenop. Metro paste hun bom-menpak en ontdekte: dat isafzien.

Verslaggever in bommenpak

Zanger Tim Akkerman wasnog net zestien toen in mei1997 de dienstplicht werdafgeschaft. Erg jammer vondhij dat niet.

Tim Akkermans:Nooit geweld

8 107

De landmacht is dit jaar 200 jaar ‘Koninklijk’. Dat wil het krijgsmachtonderdeel vieren, met de samenleving. Metro grijpt dit jubileum aan om de Koninklijke Landmacht eens goed onder de loep te nemen. Want hoe staat het bijvoorbeeld met deLandmacht van Morgen? PAGINA 2-3 / RENE BOUWMAN

Landmacht 2.00OP NAAR DE LANDMACHT VAN MORGEN

landmacht

www.metronieuws.nlmaandag 27 oktober 2014 LANDMACHT 22

1 miljard ging eraf van het jaar-lijkse Defensiebudget in 2011.En dat deed pijn. Veel pijn.Twaalfduizend banen moestengeschrapt, waarvan de helft ge-dwongen ontslagen. En delandmacht ‘verloor’ op materi-eelgebied haar zwaarste wa-pen: de Leopard-tank. Metrowil weten hoe de landmacht-vlag er bijhangt in het 200steverjaardagjaar. “Net als haarmilitairen moet de landmachtzelf ook veerkrachtig zijn. Ende blik is naar voren gerichtmet een transformatie onder

de naam ‘De Landmacht vanMorgen’.”

“De landmacht is al langeretijd bezig met het ontwikkelenvan een organisatie die toe-komstbestendig is”, weet kolo-nel Ron Smits, hoofd AfdelingIntegratie en transitiemanagerbij de Koninklijke Landmacht.“Vanwege de vele bezuinigin-gen kon een efficiencyslag nietuitblijven. Maar dan wel eenwaarmee nog steeds een ‘breedinzetbare’ landmacht overeindblijft, want toekomstverken-ningen laten zien dat de drei-ging in de wereld alleen maarmeer vormen krijgt, zoals ex-tremisme en terreur.”

“De meest in het oog sprin-gende verandering is de om-vorming van de gemechani-seerde brigade in Oirschot toteen gemotoriseerde brigade”,benadrukt kolonel Smits.“Door de zware pantserrups-voertuigen te vervangen doorwielvoertuigen als de MercedesBenz en Bushmaster creëer jeeen eenheid die sneller inzet-

baar is en makkelijker lange af-standen kan bestrijken. Zo’neenheid is goedkoper dan eengemechaniseerde eenheid enwe krijgen meer variatie insoorten eenheden. Het bete-kent echter ook minder ‘zwa-re’ eenheden. Om voortzet-tingsvermogen te blijven hou-den, moet personeel snel instaat zijn elkaars soort optre-den over te nemen.”

Sowieso zet de landmacht inop het verbeteren van het aan-passingsvermogen. Enerzijdsals organisatie door te experi-menteren met nieuwe ontwik-kelingen en producten samen

met het bedrijfsleven. Ander-zijds moeten militairen, naasthun hoofdtaak, in staat zijn opkorte termijn andere taken tevervullen, zodat ze breder in-zetbaar zijn.

Smits: “Genie-eenhedenmoeten de ene keer een vluch-telingenkamp bouwen, daneen mijnenveld ontmantelen,dan weer IED’s opsporen. Sim-pel gezegd: het moeten alles-kunners worden. Al zit er na-tuurlijk - zelfs na aanvullendonderwijs en training - eengrens aan wat je van de indivi-duele soldaat kunt verlangen.Bovendien zullen ook specialis-

ten nodig blijven. Vooral op dieonderdelen waarin we vanwe-ge onze kennis en ervaring bin-nen Europees en NAVO-ver-band een onderscheidende rolhebben verworven, zoals lucht-verdediging en cyber.”

“Daarnaast komt een grote-re nadruk te liggen op interna-tionale samenwerking”, gaat

In totaal werken bij de landmacht van morgen 18.500 militairen en 2.000 burgers. Daarnaast beschikt de landmacht over een bestand van 4.000 reserve-militairen, die afhankelijk van hun deskundigheid voor algemene

‘Landmacht investeert in alleskunners’

Efficiencyslag. DeLandmacht zet dekomende jaren actiefin op haar relevantieen toekomstbesten-digheid. “We makende landmacht nogveelzijdiger.”

1De luchtmobiele brigade inSchaarsbergen is een ‘lichteinfanteriegevechtseenheid’.De militairen verplaatsenzich te voet of met lichtevoertuigen op de grond. Ofdoor de lucht methelikopters. De brigade isgeïntegreerd binnen deDuitse Division SchnelleKräfte en kan snel en overalter wereld worden ingezet.In Midden-Nederland is dezebrigade het aanspreekpuntvoor civiele autoriteiten ingeval van crises encalamiteiten.

2De gemotoriseerdebrigade in Oirschot levertpantserinfanterie-eenheden‘op wiel’ die grotereafstanden bestrijken. Heteerste aandachtsgebied voordeze militairen is Afrika. InEuropa concentreren zij zichop de samenwerking metBelgië en Frankrijk. En inNederland is deze brigadehet aanspreekpunt voor hetgebruik van militairemiddelen de drie zuidelijkeprovincies.

3De gemechaniseerdebrigade in Havelte beschiktover eenheden metgepantserde rupsvoertuigen.De militairen concentrerenzich op het grootschaligconflict en optreden in hetOosten en Midden-Oosten.Onderzocht worden desamenwerkingsmogelijk-heden met de Noord-DuitsePanzerdivision. De brigadein Havelte is inNoord-Nederland hetaanspreekpunt van delandmacht mochten zichrampen of calamiteitenvoordoen.

4Een speciaalondersteuningsonderdeelverzorgt alle mogelijke hulponder operationeleomstandigheden. Vuursteun,explosievenopruiming,constructiegenie,inlichtingen, verbindingen,geneeskundige hulp,transport, bevoorrading metvoeding, munitie enbrandstof zijn belangrijkevoorbeelden.

Breed inzetbare landmacht

‘Toekomstverkenningen laten zien dat de dreigingin de wereld alleen maar meer vormen krijgt, zoalsextremisme en terreur.’

Kolonel Ron Smits , hoofd Afdel ing Integrat ie en t rans i t iemanager b i j deKoninkl i jke Landmacht

Trainen om over ter wereld inzetbaarte zijn. / ROB VAN EERDEN

2

LANDMACHT 23

of specifieke militaire taken kunnen worden ingezet.

5Met eenluchtverdedigingseenheidbeschikt de Nederlandselandmacht internationaalover ‘niche-capaciteit’. Indeze eenheid werken land-en luchtmachtmilitairensamen om alle dreigingvanuit de lucht te kunnenonderscheppen. Een bekendvoorbeeld zijn de modernepatriotsystemen, maar hier isbijvoorbeeld ook deStinger-capaciteitgeconcentreerd, waarmeevanaf de schouder rakettenkunnen worden afgevuurd.

6Het Korps CommandoTroepen in Roosendaal is deelite-eenheid van delandmacht. Deze militairenvoeren speciale operatiesuit, vooral in gebied dat nietonder controle is van eigeneenheden. Commando’svoeren verkenningen uit,maar ook offensieve enbevrijdingsacties.

hij verder. “Een goed voorbeeldhiervan is het onder bevel stel-len van de 11e LuchtmobieleBrigade Air Assault bij de Divi-sion Schnelle Kräfte (DSK) vande Bundeswehr. Samen met deDuitsers hebben we zo eensnelle interventiecapaciteit ge-creëerd die beide landen in allelagen van het geweldsspec-trum en wereldwijd kunnen in-zetten.”

“Eenzelfde constructiewordt nu onderzocht voor hetintegreren van de gemechani-seerde brigade met rupsvoer-tuigen bij de 1 Duitse Panzerdi-vision. Zo blijft de Nederlandselandmacht ook in de toekomstgetraind op het vechten mettanks.”

Behalve internationale sa-menwerking groeit ook de sa-menwerking met nationalepartners zoals brandweer enpolitie. De in missiegebiedenopgedane ervaring met het op-sporen van wapens en explo-sieven blijkt in Nederland zeereffectief voor het vinden van

verborgen wapens, drugs enzwart geld. En eind novemberwordt bij het Chemisch, Biolo-gisch en Nucleair Expertisecen-trum van de landmacht inVught een Nationaal Trainings-centrum geopend voor defen-sie, brandweer, politie en me-dische diensten. Het eerste inzijn soort in Europa.

Uiteindelijk moeten al dezemaatregelen ertoe leiden datde landmacht van morgen nogveelzijdiger wordt. Over het al-gemeen ziet kolonel Smits detoekomst dan ook positief tege-moet. Ook omdat de Miljoe-nennota dit jaar eindelijk eensgoed nieuws bracht voor De-fensie. “Vanaf 2015 krijgt dekrijgsmacht er op de begrotingextra geld bij en vanaf 2017structureel 100 miljoen europer jaar. Een trendbreuk metde bezuinigingen van de afge-lopen jaren. En een mooie stapvoorwaarts om ook de land-macht van overmorgen van denodige mensen en middelen tevoorzien.” ILJA POST

7In het landoptreden is demens de doorslaggevendefactor. De basis van delandmacht is daaromopleiden, trainen envormen van militairen,waarbij nieuw opgedaneervaringen direct in deopleidingen en trainingenworden verwerkt. Hiervoorbeschikt de landmacht overeen opleidingsinstituut mettrainingsfaciliteiten,simulatiesystemen,e-learning en eigenonderzoeks- enkenniscentra.

Hack the enemy. Naast dezee, het land, de lucht en deruimte is cyberspace hetvijfde, steeds belangrijkerwordende werkgebied vande krijgsmacht. Onlangs ishet Defensie Cyber Com-mando in bedrijf gegaan,bedoeld om de krijgsmachtcyberproof te maken. Metdeze nieuwe eenheid wordtcyber een volwaardig onder-deel van militaire operaties,

inclusief de ontwikkelingvan offensieve cybercapaci-teiten.

“Net als in de civielemaatschappij maken digita-le middelen integraal deeluit van de krijgsmacht”,aldus luitenant-kolonel Paul’t Hoen, stafofficier Be-stuursondersteuning. “Vandigitale kaarten tot hightechwapensystemen zoals hetCombat Vehicle 90; cyber isniet meer weg te denken.Bescherming van het eigencyberdomein is dan ookcruciaal. Vandaar dat Defen-sie een Computer Emergen-cy Response Team heeftopgericht. Bedoeld ompotentiële hackers, uitwelke hoek dan ook, altijdeen stapje voor te zijn.”

Maar daarnaast heeft

Hack the enemy

‘Krijgsmachtmoetcyberproof’

Defensie ook zelf hackers indienst die actief op zoekgaan naar manieren om devijand een hak te zetten. Zijzijn immers net zo afhanke-lijk van digitale toepassin-gen. Luitenant-kolonel ’tHoen: “Een vijandelijk wa-pensysteem dat in het verle-den alleen na een beschie-ting kon worden uitgescha-keld, is voortaan misschienwel onbruikbaar te makendoor kwaadaardige software.Dit luidt de geboorte van eennieuw type soldaat in”,vervolgt hij. “Eén die zich tebuiten mag gaan aan activi-teiten die, uitgevoerd in deburgermaatschappij, algauw tot strafrechtelijkevervolging zou leiden. Hac-kers dus. Maar dan in dienstvan de overheid.”

8Samen met Duitslandbeschikt Nederland inMünster over eenNAVO-hoofdkwartier voorgrondoperaties. Ditmultinationalehoofdkwartier met eeneenheid voor communicatie-en informatiesystemen kanbinnen 20 dagen wordeningezet. Hiermee beschiktNederland over demogelijkheid om op hoogniveau een internationaletroepenmacht aan te sturen.

3

www.metronieuws.nlmaandag 27 oktober 2014 LANDMACHT 24

Hightech maatpak voor militairen op missie

Komt in twee kleuren:groen voor missies inbosrijke en donkeregebieden, bruin voorwarme en droge gebie-den. Het gevechtstenuecamoufleert niet alleen,het biedt ook bescher-ming tegen vuur enstekende insecten. Gaatkomen.

Gevechtstenue

Militairen marcherenwat af. Goede schoenenzijn daarbij cruciaal. Demoderne militair kankiezen uit een aantalverschillende types diehem in staat stelt tewerken in de meesteuiteenlopende klimato-logische omstandighe-den. In gebruik.

Combat boots

Bieden beschermingtegen klimatologischeomstandigheden maarook fysieke, zoals dehitte van het wapen enscherven en splinters. Ingebruik.

Handschoenen

Gevechtsvest. Wordtbinnen afzienbare tijdvervangen door eennieuw systeem: hetVerbeterd OperationeelSoldaat Systeem (VOSS).Modulair is het tover-woord. Afhankelijk vande dreigingssituatiekunnen extra bescher-mende elementen aanhet vest bevestigd wor-den. Licht bij een pa-trouille in de klammejungle, maar bij eenroadblock maximaalbeschermd met plaatsba-re elementen voor bo-venarm, nek en kruis.Ook biedt het vest plekvoor magazijnhouders,granaten, radio en medi-cal kit. Maar ook wateren eten, een kompas,mes of multi-tool enwaterbestendig aante-kenboekje. In ontwikke-ling.

Gevechtsvest

Is een militair langer dan24 uur van de basis? Danis een goede, waterdich-te rugzak van levensbe-lang. Wat een militairzoal meesjouwt? Denkaan extra water en eten,munitie, kleding, ‘bivak-materiaal’ zoals eenonderkomen, slaapzaken slaapmatje, thermos-fles, brander, brandstof,pan en lepel, toiletspul-len en allerlei ‘handigedingetjes’ zoals eenpioniersschop, zaagje,touw, zaklamp of bree-klichtjes, extra batterij-en voor alles wat stroomverbruikt. Dit loopt alsnel op naar een totaal-gewicht van soms weldertig tot vijftig kilo. Ingebruik en in ontwikke-ling.

Rugzak

RENE BOUWMAN

Scherfvest, operations vest, verbindingsmiddelen: de militair isde afgelopen jaren veranderd in een operationele pakezel.Jarenlang zijn nieuwe spullen toegevoegd aan de uitrusting. Eenvolledig bepakte infanterist torst zo’n zestig kilo met zich mee.Comfortabel? Niet echt. En al die extra kilo’s komen ook debewegingsvrijheid niet ten goede. Daarom worden uitrustingenniet alleen beter en slimmer, maar ook geïntegreerd. Militair enuitrusting zijn doorlopend in ontwikkeling.

Beschermt tegen kogelsen scherven. Voorzienvan een op het hoofdverstelbaar binnenwerkvoor optimaal draagcom-fort en balans. Dat is vanbelang voor de stabiliteitvan de helm, waarop ookallerlei instrumenten,zoals sensoren of nacht-zichtkijker, geplaatstkunnen worden. Inbeperkte mate al ingebruik

Helm

De headset is een belang-rijk deel van het indivi-duele communicatiesys-teem gekoppeld aan depersoonlijke radio. Dezemoet zo gevormd zijndat hij gedragen kanworden in combinatiemet de helm. Hij bestaatuit een spreek en luister-deel. In de toekomstwordt hierbij ‘in-ear’-technologie toegepastdie tegelijk het gehoorbeschermen. Gaat ko-men.

HeadsetMet de nachtzichtkijkeris de Nederlandse mili-tair 24/7 inzetbaar. Veelvan het werk wordtvanuit tactisch oogpunt’s nachts gedaan. Met deenkele en dubbele nacht-zichtkijker van denieuwste generatie is datalsof je overdag door hetterrein loopt. De dub-bele kijker is vooralvan belang voorchauffeurs die ’snachts hun wegin het donkermoeten vin-den. Inbeperktemate al ingebruik.

Nachtzichtkijker

De geweren in gebruikbij het grootste deel vandefensie zijn de Colt C7en C8. Deze zijn deafgelopen jaren gemo-derniseerd tot een veel-zijdig bruikbaar wapen,waar iedere militair meeuit de voeten kan. ‘Mo-dulair’ is het tover-woord. Met een verstel-bare kolf en rail-interfa-ce voor het makkelijkplaatsen van middelenzoals een ‘red-dot’ snel-richtmiddel, vergroter,lichtmodule, lasermodu-le, handgreep enzo-voorts. In gebruik

Wapen

Van groot belang voor demilitair. Hiermee com-municeert hij binnenzijn eigen groep, maarook naar de eenhedenom hem heen en zijncommandant. De nieuwegeneratie persoonlijkeradio’s worden digitaalgekoppeld aan een per-soonlijke computer engelinkt naar de Com-mand & Control netwer-ken. Gaat komen.

Persoonlijke radio

Bevat dertig patronenvan het kaliber 5.56 mm.Voor een opdracht krijgtde militair gemiddeldvijf volle patroonhou-ders mee. Afhankelijkvan zijn vervolgtaken eneventueel al verschotenmunitie zal hij in zijnrugzak of voertuig nogmeer meenemen, ofopgevoerd krijgen. Ingebruik.

Magazijnhouders

4

Openhartig eninspirerendlevensverhaalvan de voormaligCommandant derStrijdkrachten

Vermist is erger dan dood! gaat over de Bergings- en Identificatie-dienst Koninklijke Landmacht en is geschreven door Els Schiltmansen Piet IJntema. Het boek vertelt de geschiedenis van de dienst(voorheen Gravendienst) die binnen het Ministerie van Defensiebelast is met de berging en identificatie van oorlogsslachtoffers.

Vermist is erger dan dood!

Bestel Vermist is erger dan dood! op www.jomini.nl.

JominiW: www.jomini.nlE: onno@jomini.nlT: 06-10161140

ominiJMilitair-historische boeken en mediaResearch

Veel vermiste militairen en burgerslachtoffers vande Tweede Wereldoorlog zijn door deze dienstgeborgen en informatie over hen is bekendge-maakt aan de nabestaanden. Een indringendboek over de vele militairen die in de loop vantientallen jaren hebben bijgedragen aan dezebijzondere taak.

In deze historische roman beschrijft Peer de Vries, Brigade-generaal der cava-lerie buiten dienst, verhalenderwijs allerlei aspecten uit de beginjaren van eenRegiment Huzaren. Op vlotte en meeslepende manier verteld de Vries hoe zo’nRegiment er uitzag, waar de paarden vandaan kwamen en niet onbelangrijk, watvoor mensen in een dergelijke eenheid dienden. Hij geeft, duidelijk door eigenervaring ingegeven, een antwoord op vragen over de wijze van opleiden, detactieken en oefeningen. Natuurlijk wordt stilgestaan bij deinzet van het regiment in de bewaking van de landsgrensen de slag bij Quatre Bras aan de vooravond van de groteslag bij Waterloo (juni 1815).Volgend jaar 200 jaar geleden.Met duidelijk kennis van zaken beschrijft de auteur sabel-gevechten en de manier waarop paarden in het krijgsbedrijfwerden ingezet.

Dit boek (280 pag hard cover) is via het Regiment Huzarenvan Boreel, epvonk@xs4all.nl, te verkrijgen voor €17.50.

Quatre Bras!De avonturen van een luitenant der huzaren 1813-1815

200 JAARKONINKLIJKELANDMACHT‘Uitermate fraaie en uitge-balanceerde geschiedenis van[de] Koninklijke Landmacht!’– c h e c k p o i n t

9, 0on s r

iiis : 7 90 95 12

www.uitgeverijboom.nlBoom

EeneigentijdseSunTsu

MARCOKROON:LEIDERSCHAPONDERVUUR

Dagelijks stelt het leven je op de proef. En jij

beslist, soms letterlijk, over leven en dood. In

Leiderschap onder vuur deelt Marco Kroon,

Ridder Militaire Willems-Orde, zijn overtuigin-

gen omtrent leiderschap. Het zijn persoonlijke,

in de strijd beproefde leiderslessen die voor

iedereen toepasbaar zijn!

‘Inspirerende lessen voor iedere jongeleider’ –Generaal b.d. Peter van Uhm

UHB uitgevers, ISBN 978 90 820 0360 4, €18,95

Kijk voor meer informatie

op www.leiderschapondervuur.nl

Voorde liefhebbersvanAndyMcNab

MARCOKROON:DANGERCLOSE

Marco Kroon en zijn goedgetrainde

Special Forces dringen diep door in

Taliban-gebied, Afghanistan. Na dagen

vol hinderlagen en man-tot-man-

gevechten blijkt het groepje Nederlandse

commando’s in de nacht omringd door

honderden vijandige strijders. En die rui-

ken bloed! Maar één uitweg is mogelijk:

‘Request danger close mission’

UHB uitgevers, ISBN 978 90 820 0361 1, € 19,95

Kijk voor meer informatie op www.danger-close.nl

BAE SYSTEMS HÄGGLUNDSFELICITEERT DE KONINKLIJKELANDMACHT MET HAAR200E VERJAARDAG

Iveco Defence Vehicles feliciteert de Koninklijke Landmacht

met haar 200e verjaardag

enwenst u succesvolle operaties en een veilige thuiskomst.

LANDMACHT 27

Nog net zestien was ik toen inmei 1997 de dienstplicht werdafgeschaft. Erg jammer vondik dat niet. De dienstplicht,dat was voor mij toch eenbeetje een soort ‘scoutingvoor volwassenen’. Ik zag erhet nut niet van in. Ook metde krijgsmacht an sich heb ikniet zoveel op. Althans, metde militaire taken die zeuitvoeren. Die tanks, die zijnafgeschaft om honderdenmiljoenen mee te besparen…ik vind het prima. Want zegnu zelf: red je daar nu echt dewereld mee?’

Diep in mijn hart zou ik hetleger het liefste afschaffen.Maar dat is een naïeve gedach-te. Een leger heb je nodig,zowel nu als in de toekomst.Van oudsher beschermt het degrenzen van een land. Maardie grenzen zijn, zeker in

politieke maatregelen. Of nogbeter: in opvoeding en educa-tie.

Sinds ik kinderen heb, kijkik anders naar het leven. Ikgun hen ook een toekomstzonder agressie en conflictenin de wereld. En ik geloof datik daar een bijdrage aan kanleveren. Bijvoorbeeld in hunopvoeding, zoals door ze teleren met respect en zondervooroordelen de ander tege-moet te treden. Vroeger wan-delde ik vaak met mijn opa enik zal nooit vergeten wat hijme vertelde: ‘Tim, als ieder-een op straat elkaar een waar-dige blik gunt, dan ziet dewereld er al een stuk beteruit’. Dat denk ik ook écht. Wieweet hoe de wereld eruit, enhet leger, eruit ziet wanneeriedereen die raad ter harteneemt?

log lukte het niet om onzeneutraliteit te bewaren. Mili-tairen worden nu nog uitslui-tend ingezet bij vredesmissies.Daar ben ik helemaal voor.Want mensen die in hunvoortbestaan bedreigd wor-den, moet je gewoon helpen.Punt.

Moeilijker vind ik de huidi-ge situatie met ISIS, waaraan

Europa, aan het vervagen.Gelukkig maar, want metsamenwerken en de dialoogaangaan, bereik je meer danelkaar naar het leven staan.

Sowieso ben ik blij dat deNederlandse krijgsmacht inhaar geschiedenis zo veelmogelijk afzijdig is geblevenbij grote conflicten. Alleentijdens de Tweede Wereldoor-

‘Ik vind het prima wanneer de krijgsmacht wordt ingezet voor humanitaire mis-sies, om vrede en veiligheid te creëren voor burgers in conflictgebieden. Maargeweld met geweld bestrijden is voor mij nooit de oplossing.’

Tim Akkerman, ar t ies t en Ambassadeur vanVrede

GEWELD IS NIET DE OPLOSSING

Nederland ook een actievemilitaire bijdrage levert. Ikvind het prima wanneer dekrijgsmacht wordt ingezetvoor humanitaire missies, omvrede en veiligheid te creërenvoor burgers in conflictgebie-den. Maar geweld met geweldbestrijden is voor mij nooit deoplossing. Beter zoek je deoplossing in economisch-

Veiligheid

Column

TIMAKKERMANTIM AKKERMAN IS VOORALBEKEND ALS ARTIEST. IN 2014 IS HIJECHTER OOK NEDERLANDS AMBAS-SADEUR VAN VREDE. NAMENS PAXIS HIJ EEN JAAR LANG HÉT GEZICHTVAN ALLE VREDESAMBASSADES INNEDERLAND.

Medio november ontvangenleerlingen van achtduizendscholen in Nederland gratis destrip ‘Vechten voor Vrede’, over200 jaar Koninklijke Land-macht. Maker van de cartoon isStichting Eureducation dat jon-geren door middel van strip-verhalen wil informeren enaan het denken zetten.

Eerder maakte stichting alstrips over historische figurenzoals Michiel de Ruyter en Vin-cent van Gogh. Maar bijvoor-beeld ook over de VOC en deNederlandse strijd tegen hetwater. De strip over de land-macht, dat in 48 pagina’s devolledige ontstaansgeschiede-nis van ons leger vertelt, is al-weer de negende uitgave vande stichting.

“Een geweldige manier omjongeren iets bij te brengen”,aldus scenarist Jan Kragt diehet verhaal bedacht, waarnahet door Steve van Bael is gete-kend. Als kind was Jan grootfan van ‘Van Nul tot Nu’. Eenreeks stripverhalen over de ge-schiedenis van Nederland.“Veel van de historische weet-jes die nu nog in mijn geheu-gen geprent zijn, zitten daardankzij deze stripserie.”

Met zijn eigen strips hooptJan hetzelfde effect te creëren.“Pakkende verhalen, actie, hu-mor en fantastisch tekenwerkzijn daarbij belangrijke ingre-diënten. Gecombineerd meteen bijbehorend lespakket,voor nop te downloaden van de

website, vertellen we hoe hetwerk van landmachtmilitairendoor de jaren heen is veran-derd.”

“Dat was nog best een heelgedoe”, geeft hij toe. “Wat tja,hoe vang je 200 jaar Koninklij-ke Landmacht in één strip? Pas

na verschillende brainstorm-sessies met mensen van delandmacht en van het Neder-lands Instituut voor MilitaireHistorie had ik het juiste scena-rio paraat. Een mooie mix tus-sen heden en verleden.”

Hoofdpersoon is de tiener

Mirjam Veen die op een dag be-sluit haar profielwerkstuk overde Korea-oorlog te maken waareen ‘vriend’ van haar oma mee-vocht. Op aanraden van haar le-raar breidt ze haar onderzoekuit naar de gehele geschiedenisvan ons leger, waarna ze op zol-

Landmacht als stripverhaalBeeldverhaal. StichtingEureducation vangt 200jaar KoninklijkeLandmacht inhistorische strip metbijbehorend lespakket.

Jan Kragt wist 200 jaar Koninklijke Landmacht in één strip te vangen. / RICHARD VAN DER KLAAUW

der bij oma een spannend mys-terie ontdekt dat grote gevol-gen heeft voor haar gezin.

“En daar blijft het niet bij!”,verklapt Jan alvast. “Want ookhaar eigen moeder blijkt al ja-ren een groot geheim met zichmee te dragen. Iets dat te ma-ken heeft met een ultrageheimgenootschap. Geholpen doortwee schoolvrienden stuit Mir-jam op tal van andere spannen-de verhalen, van de forten dieonderdeel uitmaakten van deHollandse Waterlinie tot ver-borgen nazigoud.”

“Behalve op de historie fo-cust het stripverhaal zich ookop huidige taken van het le-ger”, gaat hij verder. “De velevredesmissies waaraan wedeelnemen. Maar bijvoorbeeldook het ruimen van explosie-ven uit de Tweede Wereldoor-log. Of het onderzoeken vanverdachte pakketjes in trein,op een vliegveld of in een win-kelstraat. Het uiteindelijkedoel is dat jongeren na het le-zen van deze strip een goedbeeld hebben van wat militai-ren doen om ook hen veilig tehouden.” ILJA POST

Leerzame strip

‘Doel is dat jongeren nahet lezen van deze stripeen goed beeld hebbenvan wat militairen doenom ook hen veilig tehouden.’Jan Kragt , s cenar i s t S t i cht ing Eureduca-t ion

van contact met de samenle-ving. In plaats van traditioneleLandmachtdagen op een kazer-ne kleurden dit jaar de Neder-landse straten groen. Op meerdan 200 locaties gaven militai-ren met activiteiten een brederbeeld van de landmachtmilitai-ren en hun werk.

Of het schoolproject een ver-volg krijgt, is nog niet duide-lijk. Maar als het aan de majoorligt, gaat dat zeker gebeuren.“Het is goed om jongeren hetpersoonlijke verhaal van de mi-litair te vertellen. Welke func-tie heeft hij of zij, wat moet jeallemaal kunnen als je militairbent, waar krijg je zoal mee temaken en wat merkt en vindtje familie of gezin daarvan?Een mooie manier om begrip tekweken voor ons mooie vak.”ILJA POST

Als opwarmertje voor '200 jaarKoninklijke Landmacht' be-zocht de landmacht april ditjaar bijna 300 scholen. Militai-ren trokken door het hele landom leerlingen te laten ‘Pratenmet soldaten’.

“Een bijzonder leuke erva-ring”, aldus majoor Erik JanOnderstal, die zelf ook voor deklas stond. “En af en toe ookbest confronterend. Zo vroe-gen de kinderen mij het hemdvan het lijf over de meest intie-me onderwerpen. Ze willen we-ten hoe mijn eigen kinderen re-ageren als ik op uitzendingmoet. Veel vragen die ik nietverwachtte.”

Volgens Onderstal zijn dezebezoeken perfect om te latenzien waar de landmacht voorstaat. “Door de games, films enandere media hebben kinde-

ren, maar ook docenten vaakgeen goed beeld. De eerstevraag die meestal wordt ge-steld: hoeveel mensen heeft ual doodgeschoten? Vanuit debelevingswereld van een 11, 12-

jarige een legitieme vraag.Maar militairen zijn juist geenschietgrage macho’s die vech-tend en moordend op missiegaan. De krijgsmacht is er voorvrede en veiligheid in de we-reld. En voor die taakoefeningtrainen en oefenen we heel ergveel.”

“Om die boodschap over tedragen, is het dus goed om dediscussie aan te gaan”, aldusOnderstal. “Om ook, of vooral,het humanitaire karakter vande krijgsmacht te benadruk-ken. Ook voor militairen is diteen waardevolle ervaring. Hetdwingt je tot nadenken waar-om je ooit voor een carrière bijdefensie koos.”

‘Praten met soldaten’ vonddit jaar een dag voor de Land-machtdagen plaats. Ook datevenement stond in het teken

“Militairen zijn geen schietgrage macho’s”

Majoor Erik Jan Onderstal voor de klas.

tagline

‘De eerste vraag diemeestal wordt gesteld:hoeveel mensen heeft ual doodgeschoten?’

Majoor Er ik Jan Ondersta l

7

www.metronieuws.nlmaandag 27 oktober 2014 LANDMACHT 28

Nederlandse Veteranendagbestaat dit jaar tien jaar. Tergelegenheid daarvan wordentien bijzondere verhalen vanen over Nederlandse vetera-nen gebundeld in de eenmali-ge uitgave ‘Jubileumverhalen’.Gerdi Verbeet, voormaligvoorzitter van de TweedeKamer, is voorzitter van devakjury die de verhalen uit-koos. Als dochter van eenIndië-veteraan, en de eersteKamervoorzitter de troepenbezocht die de missie in Uruz-gan vervulden, is zij sterkbetrokken bij het lot van onzeveteranen.

“Toen ik aantrad als Kamer-voorzitter, was net de missie

onze veteranen moeten zor-gen. De betrokkenheid, waar-mee ze onder vaak moeilijkeomstandigheden hun werkuitvoeren, heeft me destijdsdiep geraakt. Daarbij mogenwe ook het thuisfront nietvergeten. Want zij krijgensoms een ander terug dan deman of vrouw die van huisging. Veteranen dragen hunervaringen levenslang metzich mee. De positieve, dievan kameraadschap en solida-riteit; maar ook de negatieve:sommige beelden krijg je nueenmaal niet meer van jenetvlies.”

offer gebracht. Tegelijk deed het mij den-

ken aan mijn vader, een Indië-veteraan. Toen hij vertrok wasde politiek van mening dat depolitionele acties legitiemwaren. Later werd het gezienals een koloniale oorlog.Wellicht dat hij mede daarom

in Urzugan gestart. Niet langdaarna sneuvelde de eerstemilitair. Voor zowel de Kamer-leden als mij persoonlijk ergemotioneel. We voelden onsverantwoordelijk. Door na-mens ons deel te nemen aande vredesmissie in Afghanis-tan hadden zij het ultieme

‘Toen ik aantrad als Kamervoorzitter, was net de missie in Urzugan gestart. Nietlang daarna sneuvelde de eerste militair.’

Gerdi Verbeet , voormal ig voorz i t ter Tweede Kamer

VETERANEN VERDIENEN ALTIJD WAARDERING

nooit over zijn ervaringenheeft gesproken; schaamde hijzich. Terwijl ook hij waarde-ring en respect verdiende voorde taak die hij in opdracht vande politiek vervulde.

Als mijn bezoek aan Uruz-gan me iets heeft geleerd, ishet wel dat we heel goed voor

Ultieme offer

Column

GERDI VERBEETALS DOCHTER VAN EEN INDIË-VETERAAN, EN DE EERSTE KAMER-VOORZITTER DE TROEPEN BEZOCHTDIE DE MISSIE IN URUZGANVERVULDEN, ISGERDI VERBEETSTERKBETROKKENBIJ HET LOTVAN ONZEVETERA-NEN.

Wat maakt de concert-

reeks ‘De mens centraal’

de moeite waard om op

film vast te leggen?

Daaraan liggen meerdereredenen aan ten grondslag.Als initiatiefnemer vanBlazersinConcert TivoliVre-denburg hebben wij met destichting Hildebrand tendoel gesteld diverse genresbinnen de blaasmuziek tepromoten. En de Koninklij-ke Militaire Kapel JohanWillem Friso geldt binnendit genre als een absolutetopper. Het orkest laat onsop een machtig interessantemanier 200 jaar KoninklijkeLandmacht beleven. Eenjubileum dat de landmachtaangrijpt om zich in 2014nog eens extra voor te stel-len aan de samenleving.

Een minuutje

Concertreekstoont mensachter demilitairDe Koninklijke

Landmacht biedt tijdens

het jubileumjaar het

concert ‘De mens

centraal’ aan. De

optredens, die worden

verzorgd door de

Koninklijke Militaire

Kapel ‘Johan Willem

Friso’, laat door

videoportretten de mens

achter de militair zien.

Regisseur Mark Sedney

en televisieproducent

Roy Schijff zijn samen op

zoek naar die momenten

waar de mens zijn

verhaal vertelt. De

momenten worden

samen met de registratie

van het concert vanaf

januari onder andere op

televsie uitgezonden

door concertzender

Brava.nl.

Roy Schijff legt concertreeks ‘De mens centraal’ vast op film.

Door middel van muziek

dus…

Ja, maar niet alleen doormuziek. De concerten zijnopgebouwd rond zes vide-oportretten van ‘de mensachter de militair’. Dezelaten zien wie die mensenzijn die namens de Neder-landse samenleving opere-ren in crisissituaties. Watgebeurt er bijvoorbeeldwanneer een militair, een-maal terug van uitzending,zijn uniform uit trekt omweer naast zijn gezin op debank te ploffen? Zo zie inéén van de portretten MarcoKroon, drager van de hoog-ste militaire onderschei-ding, vredig door het boslopen met zijn gezin. Eengroot contrast met de werk-zaamheden die hij als kapi-tein bij het Korps Comman-dotroepen uitvoert.

En die portretten, omlijst

door muziek, zien we

straks terug op tv?

Onder andere ja. Maar deuitzendingen, te zien opcultuurzender Brava.nl enverschillende regionalezenders, waaronder RTVBrabant en Drenthe, gaannog dieper in op de mensachter de militair. Behalveeen registratie van hetconcert zijn er ook inter-views te zien van de gepor-tretteerde militairen. Wantwaar de meesten van onszich na hun werk weergemakkelijk kunnen schik-ken in de rol van familie-man of –vrouw, is dat voormilitairen vaak toch anders.Het contrast tussen werk enprivé is voor hen vele malengroter.

Zelf genieten van een gratis concert-avond? Dat kan. Er zijn nog concer-ten gepland op de volgende data enplaatsen: 31/10 Middelburg, 07/11Oud-Beijerland, 09/11 Weert, 13/11Steenwijk, 20/11 Appingedam, 25/11Leeuwarden, 28/11 Assen.

Wat weet je nog van het mo-

ment waarop je gewond

raakte?

Op het moment dat de raket in-sloeg, was ik aan het douchen.Ik had dus niets in de gaten. In-eens klonk er een harde knalen voor mijn gevoel had ik eenklap op mijn hoofd gekregen.Aanvankelijk dacht ik dat ikonder stroom had gestaan. Pastoen collega’s me later vonden,hoorde ik dat ik zojuist een ra-ketaanval had overleefd. Tij-dens de aanslag raakten nogvier andere soldaten zwaarge-

wond. Een militair kwam omhet leven. Bizar.

Zeg dat wel. Ik snapte er nietsvan. Het was allemaal zo on-werkelijk. Voor ik het wist, zatik in een helikopter naar Khan-dahar. Daar kreeg ik na de ope-ratie te horen: ‘jij moet terugnaar Nederland’. Dat kon ikniet geloven. Dat wilde ik ookhelemaal niet. In mijn hoofdzat ik nog midden in de missie.Ik maakte me zorgen over wiede jongens uit mijn team nu oppad zou sturen. Maar ook overhet thuisfront, dat zich vastgrote zorgen maakte. Over watde aanslag voor mij persoonlijkbetekende; daar dacht ik aan-vankelijk niet aan.

Hoe verliep je revalidatie?

Wekenlang heb ik kruisjes ge-zet op de kalender: zoveel we-ken eer het gips eraf zou gaan;zoveel weken revalideren. Ikmoest en zou teruggaan om demissie af te maken.

Zelfs toen bleek dat dat nietmeer zou gaan, hoopte ik dat ikvoldoende zou herstellen om

terug te keren in actieve dienst.Pas in 2012, drie jaar na de aan-slag, accepteerde ik: dit komtniet meer goed.

Dat moet een enorme teleur-

stelling zijn geweest…

Het was afschuwelijk. In éénklap staat letterlijk je hele le-ven op z’n kop. Sporten stondvoor mij altijd op nummer 1. Ikvond het zo erg dat ik dat nietmeer kon. Maar ‘eigenwijs’ ismy middle name. Dus ik begonmezelf te pushen. Eerst driestappen, daarna zes. Kijken tothoever je kunt gaan. Hardlo-pen zoals vroeger lukt nietmeer. Omdat ik na de aanslagproblemen kreeg met schokbe-lasting in mijn voet moest ikeen andere uitlaatklep zoeken.Maar racefietsen en zwemmenzijn een prima alternatief.

Dat blijkt, want tijdens de In-

victus Games won je goud

met fietsen, zilver met

schoolzwemmen en brons bij

de estafette.

Ja, en als mijn zwembril nietwas losgeraakt tijdens de borst-

crawl had ik ook op dat onder-deel misschien nog een medail-le gewonnen. Geen slechteprestatie voor iemand dieslechts vier maanden voor aan-vang met trainen begon. Ikging naar Londen zonder ver-wachtingen. Maar uiteindelijkis het ondenkbare haalbaar ge-worden. De winst is mooi. Maarmooier is dat de games mij hetvertrouwen in mijn lichaamhebben teruggegeven.”

Hoe ziet je leven er nu uit?

Op dit moment volg ik een HBOBachelor HRM en werk ik bij deRegionale Personeels Dienstvan Defensie op de legerplaatsin Oirschot. Inmiddels nietmeer als militair, maar als bur-ger. Wegens blijvende schadeben ik afgekeurd voor dedienst, waardoor ik mijn uni-form heb moeten inleveren.Pijnlijk, maar blijven treurendoe ik niet. Liever focus ik meop nieuw doel. In 2016 vindende volgende Invictus Gamesplaats, waar ik opnieuw wilschitteren.ILJA POST

Raket. In april 2009raakte kapiteinStephanie Verhoef (nu30) in Afghanistangewond tijdens eenaanslag op KampHolland. Ze liepverwondingen op overhaar hele lichaam.

“In één klap staatalles op z’n kop”

Stephanie Verhoef raakte gewond op missie in Afghanistan, maar won desondanks goud op de Invictus Games. / MAARTJE ROOS

8

JE ZIET ONS NIET VAAK[ EN DAT IS MAAR GOED OOK ]

Bekijk onze vacatures op werkenbijdefensie.nl

DEFENSIEWERKEN BIJ

marktplein en in een pitch-cafétonen bedrijven en uitvindershun laatste producten en idee-en. Neerlands ruimtevaarderAndré Kuipers gaat de dag af-sluiten.

Met het symposium wil dejarige landmacht nieuwe par-tijen bij elkaar brengen omkennis en ervaringen te delen.Het symposium is gratis toe-gankelijk, maar kent een be-perkt aantal plaatsen. De orga-nisatie onderzoekt momenteelde mogelijkheden om - eventu-eel in samenwerking met op-leidingsinstituten - met live-streaming via internet de dagvoor een breder publiek toe-gankelijk te maken.

Met helm, scherfvest, wapensen 45 kilo bepakking op meer-daagse voetpatrouille door dewoestijn, terwijl de zon de tem-peratuur opstuwt tot ver bovende 40 graden Celsius. Militai-ren werken soms onder extre-me omstandigheden. Maar zijzijn echt niet de enigen.

In de verzengende hitte vanWest-Afrika bestrijden Artsenzonder Grenzen in dichte be-schermingspakken een mi-croscopisch gevaar dat Ebolaheet. Op de Zuidpool doen we-tenschappers onderzoek waarhet juist 40 graden onder nul is.Maar ook hulpverleners, belan-gengroeperingen en zendelin-gen weten wat afzien is. Wat

doet dat met je lichaam engeest? En hoe is het mogelijkonder zulke omstandigheden

te blijven functioneren?Ter afsluiting van het 200 ja-

rig jubileumjaar organiseert delandmacht op 8 januari 2015het symposium ‘Grensverleg-gen is… logisch: psycholo-gisch, fysiologisch, technolo-gisch’. Een hoog-gedecoreerdemilitair, een Arts zonder Gren-zen en een operator uit degrondstoffenbranche nemenhet publiek deze dag mee inéén van hun uitzonderlijkeavonturen.

Drie kennisautoriteiten zul-len hun verhalen analyserenen recente inzichten en inno-vaties presenteren op het ge-bied van psychologie, fysiolo-gie en technologie. Op een

‘Grensverleggend’ symposium over afzien

Afzien voor de mannen van de Lucht Mobiele Brigade tijdens een moordendetraining in de dichte jungle van Frans-Guyana. / ROB VAN EERDEN

Bikkelen

‘Militairen werken somsonder extreme omstan-digheden. Maar zij zijnecht niet de enigen. Ookhulpverleners weten watafzien is.’

Sympos ium over grensver leggend werk

www.metronieuws.nlmaandag 27 oktober 2014 LANDMACHT 30

Sergeant-majoor Tim zei het al.Het materieel waarmee de Ex-plosieve Opruimingsdienst De-fensie werkt, is state-of the-art,maar vooral ook heel zwaar.Dat geldt voor ‘TEODor’, de 360kilo zware robot met camera’s,grijparm en wapensystemen,waarmee EOD-teams stan-daard op pad gaan. Maar vooralvoor het bommenpak dat zeaantrekken zo gauw ze geïm-proviseerde explosieven moe-ten identificeren en ruimen.

“Afhankelijk van de maatweegt deze zo’n veertig tot vijf-tig kilo. En dat is dan nog delight versie”, grijnst Tim.“Wanneer er sprake is vanCBRN-dreiging (chemische,biologische, radiologische ofnucleaire wapens) komt daarnog eens zo’n 15 kilo aan extrauitrusting bij. Hoe dat voelt?Tja, dat kan ik je uitleggen.Maar je kunt het ook ervaren.Trek maar aan!”

En inderdaad, wanneer deverslaggever zich eenmaal inhet uit vier delen bestaandepak heeft gewurmd: broek,kruisstuk, jas en helm, schietdirect één dwingende gedachtete binnen. ‘Dit is zwaar.’ Zwaaren ook niet al te comfortabel.De kevlar platen in de bescher-mende kleding en ‘astronau-

Nat tot op je onderbroek inhet bommenpak van de EODPeentjes zweten.Oude vliegtuigbom ofverdacht pakketje? Demannen en vrouwenvan de EOD ruimenjaarlijks zo’n 2000 tot2500 explosieven op.

tenhelm’ beperken je bewe-gingsvrijheid en gezichtsveldaanzienlijk. Een simpel draad-je van de grond afpakken, voeltal als en hele workout. Na

slechts tien minuten rond be-wegen, wordt het opvallendzompig onder de oksels.

‘Mietje’ hoor ik Tim en colle-ga sergeant-majoor Maarten alstiekem denken. Zij zittensoms uren achtereen in hetpak. In Nederland, wanneer zeworden ingezet om verdachtepakketjes, vuurwerkbommenof mislukte plofkraken te on-derzoeken (gemiddeld zo’n 150per jaar). Maar soms ook in dehitte van de Afghaanse woes-tijn, waar ze ‘improvised explo-sive devices’ onschadelijk ma-ken.

Tim: “Hoewel het pak voor-zien is van airconditioning, ishet flink zweten. Na afloop benje nat tot op je onderbroek.Hoewel veiligheid bij ons voor-op staat, laten het pak in extre-me situaties soms achterwege.Als het buiten 40 graden is,wordt het bommenpak zelf eenveiligheidsrisico. Dan ga je naeen kwartier letterlijk knock-out.”

Hoewel het dus flink afzienis in zo’n bommenpak zit daargeen druppeltje angstzweetbij. De gedegen training die

EOD’ers krijgen, zorgt ervoordat ze nooit ‘zomaar’ aan deslag gaan. “Want wie denk datwij, net als in de film, op goedgeluk een draadje doorknip-pen, heeft het mis”, aldus Tim.

Maarten: “Voor we een ex-plosief ook maar aanraken,doen we eerst risicoanalyse:waar ligt de ‘bom’ en wat zijnde veiligheidsrisico’s voor deomgeving? ‘Gemakkelijkst’ teruimen, zijn de zogenoemde‘conventionele explosieven’.Blindgangers uit de Eerste enTweede Wereldoorlog, zoalsdoor vissersschepen opgedo-ken mijnen of onontploftevliegtuigbommen. Daarvanweten we tenminste hoe ze inelkaar zitten, wat de springsto-flading is en waar eventueleboobytraps zitten. Moeilijkstzijn de geïmproviseerde explo-sieven; thuis in elkaar geknut-selde bommen met een onbe-kende lading en ontstekings-mechanisme. Daarvan kom jeook in Nederland de gekste engevaarlijkste exemplaren te-gen.”ILJA POST

Sergeant-majoors Tim (in bommenpak) en Maarten zijn absoluut geen explosieve types. Wie beroepsmatig bommen ruimt, moet juist de kalmte zelve zijn. / RICHARD VAN DER KLAAUW

10

En militairen, in Nederlandalthans, doen wat politicizeggen. Zonder discussie. Alzit daar wel een samenspelin. Politieke leiders moetenwel luisteren naar militaireprofessionals. Als ik hetgevoel had dat ze dat nietdeden, had ik mijn functieals Commandant der Strijd-krachten nooit aangenomen.Of later alsnog neergelegd.

Mijn vader diende tijdens deDuitse invasie als soldaataan de Waal, maar kreeg eenverouderd geweer in handenwaarmee hij niet eens deoverkant van de rivier konhalen. Iets wat voor hem eenlevenslange frustratie isgebleken. Dus reken maardat ik mijn mensen pas oppad stuurde wanneer allestot in de puntjes geregeldwas.

Hoe ziet u de toekomst

tegemoet?

Gelukkig zitten we momen-teel in een periode vanherwaardering van de krijgs-macht. Voor het eerst intijden komt er weer geld bij.Een goede ontwikkeling alsje het mij vraagt. Zekergezien de huidige spannin-gen en conflicten in dewereld. Naast het verdedigenvan het Koninkrijk is dekrijgsmacht er ook tenbehoeve van de handhavingen bevordering van de inter-nationale rechtsorde. Takendie we met z’n allen zobelangrijk vonden dat ze inde grondwet zijn verankerd.De wereld veilig maken enhouden. Dat was ooit mijndrijfveer om voor een carri-ère bij Defensie te kiezen.ILJA POST

Jarenlang probeerden uitge-vers oud-Commandant derStrijdkrachten Peter van Uhm(59) ertoe aan te zetten omeen boek te schrijven overzijn leven. Dat wilde hij niet,maar op aandringen van eencollega is het er toch geko-men. Zijn leven, van bakkers-zoon tot hoogste militair vanNederland, maar ook zijnuitzendingen naar Libanon enAfghanistan en de dood vanzijn zoon komen in het boek‘Ik koos het wapen’ aan bod.“Wie is er nou geïnteresseerdin een boek over mijn levenals militair? Dat was lange tijdoprecht mijn heersende ge-dachte. Bovendien vond ik hetniet sjiek. Niet zolang ik infunctie was. Ik ben uiteinde-lijk overstag gegaan als steunvoor mensen die net als onsgezin diep getroffen zijn.Want ik mag dan de hoogstemilitair van Nederland zijngeweest; ik ben ook nog vadervan een zoon die op 18 april2008 sneuvelde in Afghanis-tan. Een hoofdstuk over datverlies mocht dan ook nietontbreken.”

Is het goed dat veteranen

hun verhaal vertellen?

Ik vind van wel. Ik ben eengroot voorstander van story-telling. Persoonlijke verhalenzorgen ervoor dat burgers

meer erkenning en begripkrijgen voor de offers eninspanningen van onze mili-tairen. Mensen denken vaakdat militairen vooral stoerzijn. En dat het part of the jobis wanneer ze gewond rakenof sneuvelen. Maar dat is tekort door de bocht. Militairenzijn normale mensen diebereid zijn om samen abnor-male dingen te doen om dewereld een klein beetje beterte maken. Ze snappen dat errisico’s aan hun vak zitten.Maar niemand kiest ervoorom gewond te raken.

Nog meer misvattingen van

burgers?

Dat de krijgsmacht een ge-welddadige organisatie is. Datis absoluut niet waar. Om eenvoorbeeld te geven: in deveertig jaar dat ik in uniformheb rondgelopen, heb ik nooitmijn wapen hoeven te gebrui-ken. Natuurlijk dragen mili-tairen wapens. Maar die dra-gen ze om anderen en zichzelfte beschermen; niet om meein het wilde weg in het rondte schieten. Militairen zijnprofessionals. Die dragen doorhun uitstraling gezag uit; niet

omdat ze hun wapens latenspreken. Ik kon vroeger zelfnogal een heethoofd zijn.Maar de krijgsmacht heeft mijals mens verbeterd. Ik ben eenveel rustiger en evenwichtigerpersoon geworden.”

Hoe kijkt u, als voormalig

Commandant der Strijd-

krachten, terug op 200 jaar

Koninklijke Landmacht?

Met een trots gevoel. HetNederlandse leger is nietvanuit een roversbende ont-staan. Van meet af aan diendezij de politiek. Dat de krijgs-

macht uit verschillendebevolkingsonderzoeken nogsteeds als één van de meestbetrouwbare institutieswordt genoemd, is in mijnogen een groot compliment.

Maar al die bezuinigingen

van de afgelopen jaren

dan. Bent u niet bang dat

de krijgsmacht langzaam

wordt uitgekleed?

Bezuinigingen doen pijn.Maar het is aan politici om tebeslissen waar we ons laatstedubbeltje aan besteden:onderwijs, zorg of defensie.

“Ik koos voor het wapen”Levensverhaal. Petervan Uhm werd in 2008Commandant derStrijdkrachten. Op zijneerste werkdagsneuvelde zijn zoon inAfghanistan.

Voormalig Commandant der Strijdkrachten Peter van Uhm (voorgrond) schreef een boek over zijn leven bij Defensie: ‘Ik koos het wapen’.

DEFENSIE 31

“Nederland heeft een legerdat bestaat uit 45.000 militai-ren, zo nodig aangevuld met6000 reservisten. Het ambitie-niveau is betrekkelijk laag.Grondoperaties, die veelslachtoffers met zich meekunnen brengen, wordengemeden. Bij voorkeur wordta) vanuit het relatief veiligeluchtruim geopereerd (zoalsin de strijd tegen ISIS), of b)aan ‘post-war stabiliteitsmis-sies’ (zie Mali) deelgenomen.

Ik vrees dat vooral de lucht-oorlog tegen ISIS funest isvoor het imago van de krijgs-macht. Dit omdat zo'n aanpakhet lijden van de lokale bevol-king al gauw verlengt inplaats van verkort. Het uit-gangspunt is immers ‘noboots on the ground’. Maaralleen aanwezigheid op degrond kan een bevolking

Ik merk dat in deze discus-sie - wel of geen grondtroepen- Nederland zich klakkeloosaan de veilige kant (geengrondtroepen) heeft ge-schaard. Ook wij gaan zoeenstemmig een tijdperkbinnen waar de oorlog defini-tief verandert. Vroeger warenhet grondtroepen; nu is deluchtmacht het toonzettendeinstrument geworden.

Ik verwacht dat de sympa-thie voor de krijgsmacht zalgroeien, nu we, hoe lang hetook moge duren, naar allewaarschijnlijkheid aan dewinnende kant komen testaan in een gewapend con-flict. Dankzij onze technologi-sche suprematie. En met dankaan Obama. Of het de mens-heid een stap verder helpt opde weg naar vrede, is eenvraag van andere orde. “

bij. Mensenlevens teldendestijds ook niet meer enhonderdduizenden onschuldi-ge burgers vonden de dood.

Zover is het nog niet ge-steld in de huidige oorlogtegen ISIS, maar een hevige,bombardementscampagne,kan daar wel op uitlopen.Tenzij de bloeddorstige leidervan ISIS de handdoek in dering werpt. Maar geen mensverwacht dat. Nee, het ligtgeheel in onze handen hoe enwanneer deze oorlog beslecht

beschermen die zucht onderhet juk van ISIS.

De huidige oorlog tegenISIS heeft wel wat weg van heteinde van de Tweede Wereld-oorlog, waar het bombarderenvan Dresden, Hiroshima enNagasaki een doel op zichzelfgeworden was. Massale vernie-tiging van huis en haardbehoort ook vandaag tot hetdagelijkse ISIS-menu. Wantzodoende komt de overwin-ning van hen, die niets ommensenlevens geven, dichter-

‘We gaan een tijdperk binnen waar de oorlog definitief veranderd. Vroegerwaren het grondtroepen; nu is de luchtmacht het toonzettende instrumentgeworden.’

Mient Jan Faber

SYMPATHIE VOOR KRIJGSMACHT ZAL GROEIEN

wordt. Er zijn twee opties. De

eerste optie betekent door-gaan op de ingeslagen weg.Dus bombarderen tot ISIS enalles wat daarmee verbondenis, is uitgeschakeld. En dusook het onderscheid tussenstrijders en burgers volledig isweggevallen. De tweede optiebetekent alsnog grondtroepeninzetten om zodoende tocheen onderscheid te kunnenmaken tussen de burgerbevol-king en de strijders van ISIS.

Oorlog

Column

MIENT JANFABERMIENT JAN FABER VERWIERF IN DEJAREN TACHTIG LANDELIJKEBEKENDHEID ALS SECRETARIS VANHET INTERKERKELIJK VREDESBE-RAAD. HIJ WAS ÉÉN VAN DEDRIJVENDE KRACHTEN ACHTER DESTRIJD TEGEN KERNWAPENS.

“Ik zie het leger in detoekomst vooral als eendefensief apparaat. Zemoeten ons land enburgers beschermen enworden ingezet bij grotecalamiteiten in zowelbinnen- als buitenland.”

Masja Post (31)

“Grote veldslagen zie ikonze landmacht nietmeer voeren. Ik denkdat ons leger in de toe-komst vooral betrokkenzal zijn bij specifiekemilitaire acties. Verdervind ik dat ze een taakhebben bij rampen.”Jimmy Harsve ld (30)

“Als tiener was ik over-tuigd pacifist. Nu kijk ikdaar anders tegen aan.Al die terroristischesplintergroeperingen inde wereld; ik vind hetmaar griezelig.”

Mar ja Roobol (61)

“Ik ben meer een loverdan een fighter. Met delandmacht heb ik danook niet zoveel. Al vindik het wel een fijne ge-dachte dat we nog eenleger hebben. Je weetimmers maar nooit indeze gekke wereld.”Isabel le Smit (32)

“Ik denk dat het leger inde toekomst steedsmeer gebruik gaat ma-ken van technologischegadgets: drones, robots,noem maar op. De front-soldaat zoals we diekennen uit WOII zalverdwijnen.”Mar t in van Broekhoven (39)

De KoninklijkeLandmacht bestaat200 jaar. Diehistorie is niet meeruit te wissen, maarwat brengt detoekomst? Is onzekrijgsmacht nogwel nodig? En zo ja,welke rol zal dezemoeten vervullen inde jaren die nogkomen?

Wat vind jij?

11

JE ZIET ONS NIET VAAK[ EN DAT IS MAAR GOED OOK ]

Bekijk onze vacatures op werkenbijdefensie.nl

DEFENSIEWERKEN BIJ